δύο αρχικές φωτογραφίες από τη χθεσινή πορεία των 2500 ατόμων

και μία -παρακάτω- φωτογραφία από την συνεργασία αστυνομίας και φασιστών και την κοινή επίθεσή τους  προς την πορεία την στιγμή που η πορεία βρισκόταν στην οδό Κοδριγκτώνος

Μετά και τη χθεσινή πορεία αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας είναι ολοφάνερη η κρατική στρατηγική για σύμπραξη με τις δράκες των ακροδεξιών και φασιστικών συμμοριών στις εφαρμογές των αντιμεταναστευτικών και κατασταλτικών πολιτικών.

Η σύμπραξη στο πολιτικό επίπεδο παίρνει νέες διαστάσεις λίγο μετά τον Δεκέμβρη, με την ενιαία μετατόπιση σχεδόν σύσσωμου του πολιτικού συστήματος σε συντηρητικές έως ακροδεξιές και φασιστικές αναφορές και φτάνει μέχρι τα χαϊδέματα των αρμοδίων αστυνομικών υπουργείων με τους παρακρατικούς και φασιστικούς μηχανισμούς.

Το σύγχρονο απαρτχάιντ που επιχειρείται να στηθεί από την αστική δημοκρατία δεν έχει όμως μόνο τις πολιτικές του πτυχές, τους αντιμεταναστευτικούς νόμους, τα νέα μέτρα ενάντια σε όσους κι όσες αντιστέκονται στο καθεστώς, τις στημένες επιτροπές κατοίκων σε περιοχές όπου ζουν και κατοικούν κατά πλειοψηφία οι μετανάστες, επιτροπές οι οποίες θέλουν να δημιουργούν το κοινωνικό εκείνο υπόβαθρο και τη συναίνεση πάνω στην οποία θα πατήσουν και θα επέμβουν οι δημοκράτες με τα γκλομπ κι οι φασίστες με τα μαχαίρια.

Η σύμπραξη πέρασε στο επίπεδο του δρόμου. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Τα κορδόνια των μπάτσων δεν άνοιξαν για πρώτη φορά έτσι ώστε φασίστες και ματ να βρεθούν στην ίδια γραμμή απέναντι σε διαδηλωτές και πορείες. Αυτό που συνέβη στην Αχαρνών και στην Κοδριγκτώνος δεν ήταν απλά μια εκτροπή του συστήματος, αλλά ήταν αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης του κράτους, των επιτελείων του, του τρόπου της στρατιωτικής παράταξης των δυνάμεών του στο δρόμο, των φιλικών κουβεντών και των συνεννοήσεων μεταξύ των επικεφαλής της αστυνομίας και των φασιστών που βρίσκονταν στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα, της κοινής επιδρομής των ματ και των φασιστών την ώρα που πορεία 2500 ατόμων προσέγγιζε την περιοχή.

Μια πορεία η οποία ήταν αποτέλεσμα συλλογικών διαδικασιών, δημιούργησε τις συνθήκες κοινωνικοποίησης και αντιπληροφόρησης πάνω στο ζήτημα του σύγχρονου απαρτχάιντ που ορθώνεται, κατέβηκε στο δρόμο οργανωμένα και συγκροτημένα γνωρίζοντας τα περιεχόμενα και τις στοχεύσεις της, υπερασπίστηκε τον εαυτό της απέναντι στην επίθεση των ματ και τη θρασύδειλη συνδρομή των φασιστών.

Μια δημόσια καλεσμένη πορεία η οποία χτυπήθηκε από το κράτος και τους παρακρατικούς και απάντησε επί τόπου οργανωμένα και συγκροτημένα απέναντι σε όσους κρατάν το νόμο από τη μια και το μίσος από την άλλη ενάντια στις αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας…

Το χτύπημα αυτής της πορείας και οι «εκλεκτικές συνεργασίες της Δημοκρατίας» δεν μπορούν παρά να αποτελούν τους παράγοντες και το έναυσμα εκείνο για περαιτέρω ενίσχυση της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, για περαιτέρω ενίσχυση των διαδικασιών αντίστασης απέναντι στα ρατσιστικά και κατασταλτικά πογκρόμ, για περαιτέρω όξυνση του κοινωνικού και ταξικού αγώνα! Όλα συνεχίζονται!

“εντός των τειχών της κατάληψης”

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ
ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

– Με καθημερινές αστυνομικές «επιχειρήσεις σκούπα» στο κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και τη στοχοποίηση από το κράτος των προσφύγων -απόκληρων των πολέμων- ως εσωτερικού εχθρού

– Με τη διάχυση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας από τα ΜΜΕ

– Με την εκδίωξη των μεταναστών από την πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα και τις συνεχείς ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον τους από τις κατασταλτικές δυνάμεις και μια φασιστο-«επιτροπή κατοίκων»

– Με κρατικές απειλές για «εκκαθάριση» του κέντρου της Αθήνας από μετανάστες και τοξικοεξαρτημένους και για εκκένωση του πρώην εφετείου στην οδό Σωκράτους όπου έχουν καταφύγει άστεγοι άραβες μετανάστες

– Με το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη και τα νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών που σχεδιάζονται σε όλη την επικράτεια

Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ
Τρίτη 7 Ιουλίου, 7:00μμ, Πλατεία Ομονοίας

Αναρχικοί-ες, αντιεξουσιαστές-τριες, αλληλέγγυοι-ες

Την Κυριακή 05 Ιουλίου, ώρα 7.00μμ, στο αμφιθέατρο Γκίνη του Πολυτεχνείου, η συνέλευση αναρχικών, αντιεξουσιαστών/στριών και αλληλέγγυων καλεί σε δημόσια κουβέντα για την ενημέρωση για την πορεία αντιπληροφόρησης της 7ης Ιούλη ενάντια στα κρατικά και ρατσιστικά πογκρόμ και για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΗΜΟΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ;

Τι χρώμα είναι η έρημος το βράδυ; Στα άδεια βλέμματα των καθισμένων στον γκρίζο δρόμο, στα ξεφλουδισμένα παγκάκια των πάρκων, στο λαχάνιασμα των κυνηγημένων δεν μπορώ να διακρίνω κανένα χρώμα. Βλέπω τους ανθρώπους που ξάπλωσαν κάτω από τα δέντρα του πάρκου να πνίγονται από δηλητηριώδη φίδια που νόμισαν πως ήταν ρίζες. Τους βλέπω να καταπίνονται από το σκοτάδι που νόμισαν πως ήταν απλώς ένας ίσκιος.

Ο καπιταλισμός λειτουργεί σαν ένα εργοστάσιο σαπουνιού. Η λειτουργία του καταστρέφει τις γύρω κατοικήσιμες περιοχές, ψαλιδίζει τα χρόνια όσων δε μπορούν να φύγουν από αυτές, κι όλα αυτά για να έχουν κάποιοι λίγοι το προνόμιο να πλυθούν με το σαπούνι στο αστραφτερό τους μπάνιο. Γιατί οι κάτοικοι που τώρα ουρλιάζουν για εκείνους που «βρωμίζουν» την περιοχή τους, δεν μίλησαν ποτέ για την εικόνα που έχει ούτως ή άλλως το τοπίο που τους περιβάλλει; Γιατί δε διαμαρτυρήθηκαν ποτέ για τον τρόπο που δομήθηκε το αστικό τους περιβάλλον; Γιατί δεν αναζήτησαν τις σχέσεις εκμετάλλευσης που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν την πολεοδομία; Γιατί αυτοί που τώρα περιφράσσουν τα πάρκα για να εμποδίσουν τους «βρωμιάρηδες», είναι οι ίδιοι που έχεσαν παντού το τσιμέντο τους.

Μας μάθανε από μικρούς να μη βλέπουμε τον άλλο, να κοιτάζουμε μόνο το δικό μας αίσιο τέλος. Να κοιτάζουμε μόνο μπροστά και να μη στρεφόμαστε προς τα πίσω. Μας αφηγήθηκαν τα παραμύθια, όπως αυτοί θέλανε, τονίζοντας την ευτυχή κατάληξη και αποκρύπτοντας ότι η ουσία του παραμυθιού βρίσκεται αλλού, βρίσκεται στην προειδοποίηση ότι σημασία δεν έχει το ευτυχισμένο τέλος, αλλά οι ακρότητες στις οποίες μπορεί να καταφύγει κανείς αναζητώντας την ατομική του ευτυχία. Ο ήρωας του νεοελληνικού παραμυθιού είναι ο «φιλήσυχος πολίτης» που κυνηγάει παρέα με τους μπάτσους και τους φασίστες εκείνους που αντιδρούν στην ιδέα ενός ατομικού, προσωπικού «ευτυχισμένου τέλους», στην ιδέα μιας ευτυχίας θεμελιωμένης στα πτώματα των άλλων. Ή μάλλον, ο ήρωας του νεοελληνικού παραμυθιού είναι η συγχώνευση των τριών: ο «φιλήσυχος πολίτης» είναι πλέον μπάτσος και φασίστας. Η πραγματικότητα είναι τρομακτικότερη από τα παραμύθια. Η σκούπα δεν ανήκει πια στη μάγισσα, αλλά στους μπάτσους που έχουν ξεχυθεί στους δρόμους συντονίζοντας ένα νέο κυνήγι «μαγισσών».

Λοιπόν, τι χρώμα έχει η έρημος το βράδυ στον Αγ. Παντελεήμονα; Τι χρώμα έχει το βλέμμα του ανθρώπου που ξεκίνησε για το πάρκο και βρήκε την «παιδική χαρά» να έχει μετατραπεί σε «φασιστικό μίσος»; Τι χρώμα είχε το λαχάνιασμα του κακού δράκου του παραμυθιού του νεοέλληνα, δηλαδή εκείνου που κυνηγήθηκε από τον «ήρωα», επειδή προσπάθησε να γκρεμίσει τον φράχτη του πάρκου;

Τι χρώμα έχει ο έρημος του Αγ. Παντελεήμονα; Έχει το χρώμα του φόβου, γιατί ο φόβος φυλάει τους έρημους. Όμως φτάνει πια η ερημιά, ας οργανωθούμε για να διώξουμε το φόβο. Ας μην έχει happy end το παραμύθι του νεοέλληνα. Ας νικήσει ο δράκος.

Συντροφικά

ν.

Το καλεσμα της συγκέντρωσης κατοίκων και αλληλέγγυων ήταν για τις 5μμ στο άγαλμα του Κωνσταντίνου. Από τις 4 μμ εμφανίστηκαν δυο χακί διμοιρίες μπροστα από το άγαλμα της Αθηνάς όπου πριν από 15 μέρες οι διαδηλωτές είχαν καταστρέψει πληρως την περίφραξη. Στο άγαλμα της Αθηνάς υπηρχε κι ένας εργατης που δουλεύει στα εργα κρατώντας την πορτα του εργοταξιου ανοιχτή για να μπουν μέσα, αν χρειαζόταν, τα ΜΑΤ. Καποια στιγμή, λίγο πριν τις 5, η αστυνομία πρεπει να ειδοποιήθηκε ότι σε διαφορα σημεία του πάρκου καποιοι έσπαγαν τα λουκέτα ανοίγοντας τις πόρτες της περίφραξης γιαυτό και εμφανίστηκαν περιμετρικά του πάρκου ασφαλίτες και ομαδες της Δελτα. Εμφανίστηκε επίσης μια ακόμη διμοιρία χακί και διαφοροι μπατοι μπλε που παραταχθηκαν απέναντι από τους πρωτους συγκεντρωμένους στο άγαλμα του Κωνσταντίνου.

Παρόλη την αστυνομοκρατία κρεμαστηκε ένα πάνω ενάντια στην ανάπλαση και η συγκέντρωση έγινε κι ακολουθησε συζήτηση. Στη συζήτηση παρευρισκόταν΄κι ένας από την λεγόμενη “Επιτροπή για το Πεδίο του Άρεως” η οποία έχει συναινέσει στην ανάπλαση αλλά από καιρό τώρα έχει εξαφανιστεί. Αυτός από την Επιτροπή αδυνατούσε να απαντήσει στα ερωτήματα των συγκεντρωμένων γιατί συναίνεσε στα μπετά που πέφτουν μέσα στο Πεδίο, στο άνοιγμα νέων δρόμων, στην περίφραξη με αιχμηρά κάγκελα και άλλα. Μια κυρία που είχε ερθει από την Επιτροπή του Άλσους Παγκρατίου τον κατηγόρησε για τη σταση του στο ζήτημα της ανάπλασης και είπε ότι έχει θέσει το θέμα που εχει δημιουργηθεί στο Πεδίο στο Συντονιστικό των ελευθερων χώρων όπου πρέπει επιτέλους να συζητηθεί και να σταματήσει αυτή η σιωπή. Ο της Επιτροπής του Πεδίου την κορόιδευε και καποιοι του είπαν αν πάει να κατσει με τα ΜΑΤ απέναντι.

Η συνέλευση καλεσε ανοιχτή συζήτηση για το Πεδίο την ερχόμενη Πέμπτη στις 7μμ στο πάρκο της Ναυαρίνου στα Εξάρχεια.

Ακολούθησε πορεία μεσα στο πάρκο από δεκάδες συγκεντρωμένους …ακολουθούμενους από δεκάδες μπάτσους! Οι διαδηλωτές φωνάζοντας συνθήματα και μοιραζοντας κείμενα στον κόσμο έφθασαν μπροστα στην περίφραξη στο ύψος του αναψυκτηριου “Γαρδένια”. Και σε αυτό το σημείο η περίφραξη είχε καταστραφεί πριν από 15 μερες για να ανοίξει η πρόσβαση στο εργοταξιο του Πεδίου και να δουν όλοι τι γίνεται μεσα. Η περίφραξη εχει ξαναστηθεί και σε εκείνο το σημείο τους διαδηλωτές τους προσπέρασαν οι αστυνομικές δυναμεις, 3 διμοιρίες χακι ΜΑΤ και αλλοι, και παρατάχθηκαν μπροστα τους εμποδίζοντας τους να προχωρήσουν.

Ξαφνικά μια ομαδα των συγκεντρωμένων, περνώντας μέσα στο εργοταξιο από καποιο σημείο που είχε ήδη ανοίξει στη περίφραξη ,εμφανίστηκε πίσω από τα παραταγμένα ΜΑΤ φωναζοντας συνθήματα. Ακολούθησε χαμός με τον κόσμο να φωνάζει μέσα και εξω από την περίφραξη και την αστυνομία να προσπαθεί να τους διώξει απειλώντας με συλλήψεις. Ακολούθησαν διαφορες αντιπαραθέσεις και αντεγκλήσεις ενώ εμφανίστηκαν κι αλλοι ακόμα αστυνομικοί, μια διμοιρία μπλε κ.ά. Σε εκείνο μαλιστα το σημείο του εργοταξιου όπου είχαν μπει οι διαδηλωτές έχει πέσει παρα πολλά τσιμέντα τα οποίο για να μη φαίνονται τα είχαν σκεπάσει με χαλίκια! Είναι αυτό ακριβώς το σημείο: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1044910

Ο κόσμος που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο πάρκο είχε μείνει αναυδος μπροστα στα γεγονότα και σαφώς οι περισσότεροι εκφραζονταν θετικά για τους διαδηλωτές που φωναζαν: Το παρκο θα μείνει τσιμεντο δεν θα γίνει, Ο φραχτης στο Πεδίο δεν στεριώνει μπατσοι γουρούνια δολοφόνοι, Το πάθος για τα δεντρα και τη λευτερια είναι δυνατότερο απ΄όλα τα μπετα, Αναπλαση με ΜΑΤ κι αστυνομία – η χουντα δεν τελείωσε το 73, Αν δεν αντισταθούμε σε όλες τις γειτονιές οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές, Μπατσοι σκυλιά φυλατε τα μπετά και αλλα. Τελικά οι μπάτσοι αρχισαν να τραβούν με τη βία τους διαδηλωτές που βρίσκονταν μέσα στο εργοταξιο και δεν αποχωρούσαν με τίποτα. Σε έναν περασαν χειροπέδες κι αρχισαν να τον τραβούν εξω συλλαμβανοντας τον γιατί είπε ότι το βραδυ θα πάει έτσι κι αλλιώς να ρίξει την περίφραξη. Μετα από αυτό αρχισαν να φωναζουν όλοι μαζί οι υπόλοιποι: Θα ρθούμε το βραδυ να ρίξουμε το φραχτη!  Πέφτοντας οι μπατσοι να τραβήξουν ενα αλλον διαδηλωτή που είχε αρπαχτει από το φραχτη ο φραχτης υποχώρησε κι έτρεχαν τα ΜΑΤ απέξω να τον κρατήσουν για μην πέσει τελειως κατω. Μέσα από το φραχτη είχαν αρπαχτει επίσης και μια ομαδα από κοπέλες που τις τραβούσαν για να τις βγαλουν έξω. Με τα πολλά και μεσα σε συνεχείς αντεγκλήσεις με τους συγκεντρωμένους οι μπατσοι αφησαν τελικά ελευθερο τον συλληφθεντα για να εκτονωθεί η κατασταση αλλά αυτός με ενα άλλον ακόμα βλέποντας να τραβούν τις κοπέλες μέσα στο εργοταξιο ξαναμπήκαν μέσα από καποιο σημείο της περιφραξης… Καποιοι στιγμή οι μπατσοι “καταφεραν” επιτελους να εκκενώσουν το εργοταξιο ενώ ο κόσμος που συγκεντρωνόταν όλο και περισσότερος απέξω τους χλευαζε.

Ήταν πραγματικά αστείο να βλέπεις δεκαδες κρανοφόρους να φυλανε ένα παλιοφραχτη από διαλυμενα πλεγματα και από πίσω τα μπετα που ο εργολάβος είχε σκεπάσει με χαλίκια. Και θύμιζε όντως τη γελοιότητα των δεκαδων κρανοφόρων που φυλαγαν τα κομενα δεντρα του Κακλαμάνη στο Πάρκο της Κύπρου και το ψεύτικο χριστουγεννιατικο δεντρο στο Σύνταγμα τον Δεκέμβρη.

Οι συγκεντρωμένοι αποχώρησαν με πορεία φωναζοντας συνθηματα και γραφοντας ενάντια στην αναπλαση πάνω στις διαφημιστικές πινακίδες του εργου…

Αντιγράφω από ένα χαρτί που μοιραζόταν σήμερα στον κόσμο με τη φωτογραφία μιας μπετονιέρας που ρίχνει μπετό μέσα στο Πεδίο:

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΕΤΟΝΙΕΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ

Καμμιά ανάπλαση στο Πεδίον του Άρεως – μόνο αναδάσωση. Όχι στη διάνοιξη νέων δρόμων μέσα στο πάρκο. Όχι στην μετατροπή του Πεδίου του Άρεως σε εργοτάξιο και την περίφραξή του. Να σταματήσουν τώρα τα έργα βιτρίνας και να καταστραφούν αμέσως οι τσιμεντένιες κατασκευές που απλώνονται παντού. Όχι στο μπετόν – Μόνο χώμα και πράσινο στο Πεδίον του Άρεως. Όχι στις επεκτάσεις του Πανελληνίου Γ.Σ. και τα αυθαίρετα κτίσματα του Μ. Κυριακού. Να επιστραφούν τα καταπατημένα 5,6 στρέμματα που ανήκουν στο πάρκο. Ενοποίηση του Πεδίου του Άρεως με τη φυσική του συνέχεια, το Άλσος της Ευελπίδων και το λόφο Φινόπουλου. Όχι στην εμπορευματοποίηση του Πάρκου, την ανακαίνιση κι “αξιοποίηση” του πρώην “θεάτρου Άλσους” και την επαναλειτουργία της καφετέριας Green Park. Όχι στην περιχαράκωση του Πάρκου με κάγκελα και στον περιορισμό των εισόδων του – Ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλους, κανένας κοινωνικός αποκλεισμός στη χρήση του.

ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

*μαρτυρία από το athens.indymedia.org

«Δεν είναι ότι 1,5 χρόνο μετά κατηγορήθηκα για απόπειρα εμπρησμού τράπεζας χωρίς στοιχεία. Δεν είναι ότι 1,5 χρόνο τώρα η Ασφάλεια μου έχει κατασχέσει μισό σπίτι πράγματα από τις τότε εφόδους. Δεν είναι ότι μου επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι να δίνω το “παρών” στο Α.Τ. Ξάνθης κάθε 1 και 16. Δεν είναι ότι με κλείσανε μέσα το Σάββατο 16/5 που έδωσα το “παρών” γιατί δήθεν δεν είχα παρουσιαστεί στο προηγούμενο, ενώ είχα μάρτυρα ο οποίος και αυτός δίνει “παρών”.
Δεν είναι ότι από την Κυριακή με μετέφεραν στις φυλακές Κομοτηνής και από κει Τρίτη πρωί με άσκηση βίας στην κλούβα για Άμφισσα, συνοδεία 20 πραιτόρων. Δεν είναι ότι απλά περιμένω να γίνει το Συμβούλιο που θα με αποφυλακίσει. Είναι ότι θέλω να επανοικειοποιηθώ τη ζωή που μου κλέψαν. Είναι ότι θέλω να ζήσω ελεύθερος, δίχως ταυτότητα πια.
Η ευθύνη για ό,τι μου συμβεί ας χρεωθεί στον αρχιβασανιστή υπουργό Δικαιοσύνης κ. Δένδια.» Νίκος Κουνταρδάς

Κεντρικό θέμα στο http://athens.indymedia.org

Απεργός πείνας από τις 16 Μάη -και δίψας τις τελευταίες μέρες- ο Ν. Κουνταρδάς φτάνει πλέον στα φυσικά του όρια υποθηκεύοντας το σώμα του: “συνιστώντας μια αντιστροφή της δύναμης, της τιμωρίας αλλά και της πρόκλησης φόβου. Αυτό το ίδιο σώμα που, μέσω της τιμωρίας του, στόχο είχε την παραγωγή πειθήνιων υποκειμένων, ανατρέπει την λειτουργία της φυλακής, καθώς καταλύει την επιτήρηση και την υποκειμενοποίηση, με την έννοια της αναμόρφωσης του ατόμου”…

Αλληλεγγύη

Σάββατο 30 Μάη, 11 η ώρα το βράδι, προτελευταία μέρα του φεστιβάλ τζαζ στην Τεχνόπολι. Αναρτήθηκαν πανώ στην σκηνή του φεστιβάλ και διαβάστηκαν 3 κείμενα, δύο κείμενα για τους συλληφθέντες του Δεκέμβρη, για τους οποίους κρίνεται η αποφυλάκιση την Πέμπτη που μας έρχεται, και ένα κείμενο για τον απεργό πείνας Ν. Κουνταρδά. Μετά το δεκάλεπτο (η συνολική διάρκεια των κειμένων το υπερέβαινε κατά τι) κάποιοι “φίλοι της τζαζ” -και μόνο της τζαζ απ’ ό,τι φαίνεται- σφύριξαν ενοχλημένοι από την παρέμβαση. Δεν χαρακτήρισαν πάντως το γενικότερο κλίμα που ήταν το σύνηθες αμήχανο και απροσδιόριστο σε τέτοιες περιπτώσεις.

Περίπου 2000 άνθρωποι συμμετείχαν στην χτεσινή αντιρατσιστική πορεία. Υπήρχαν πολλοί μετανάστες παρά τον ιδεολογικό πόλεμο που τους ασκήθηκε και που είχε ως συνέπεια να αποσύρουν τη συμμετοχή τους πολλές από τις οργανώσεις τους. Με το μπλοκ των αναρχικών-αντιεξουσιαστών πορευτήκαμε 500 περίπου άτομα με αρκετούς μετανάστες ανάμεσά μας. Είναι από τις λίγες φορές που ο αντιεξουσιαστικός χώρος γενικότερα παίρνει μέρος διακριτά σε μια τέτοια πορεία κι αυτό σημαίνει ότι αποκτά μια βαθιά συνείδηση ότι η υπόθεση της αλληλεγγύης προς τους μετανάστες, ιδιαίτερα όταν αυτοί βγαίνουν στο προσκήνιο δημιουργώντας γεγονότα, αποτελεί κομβικό σημείο στην εξέλιξη του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Είμαστε μόλις στην αρχή…

40 χρόνια κατάληψη Freeplace Koppenhinksteeg. 40 χρόνια δημιουργικής αντίστασης. Καλεσμα αλληλεγγύης Το Σαββατοκύριακο 15-17 Μάη 2009 η παλαιότερη κατάληψη της Ολλανδίας “Freeplace Koppenhinksteeg” θα γιορτάσει τα 40στά της γενέθλια. Η γιορτή 8α γίνει με ένα 40ωρο party το οποίο θα περιλαμβάνει πορεία το Σάββατο 16 Μάη – θα ξεκινήσει από την οδό Koppenhinksteeg στις 14:00. Η πορεία είναι μια σημαντική διαμαρτυρία για την απειλή έξωσης της Freeplace Koppenhinksteeg.

Έπειτα από έναν επικό αγώνα 15 ετών να διατηρηθεί η Freeplace, το δημοτικό συμβούλιο του Leiden αποφάσισε να πουλήσει το κτήριο της κατάληψης. Η απόφαση αυτή είναι κατά παράβαση συμφωνίας του 2005 μεταξύ του δήμου και της κατάληψης, που περιελάμβανε συμβόλαιο ενοικίασης του χώρου σε χαμηλή τιμή. Μετά τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, το σοσιαλιστικό δημοκρατικό κόμμα (PvdA) και οι Green Left απέσυραν τη στήριξή τους: η όλη συμφωνία ακυρώθηκε! Από τότε η Freeplace μάχεται ενάντια στο δημοτικό συμβούλιο σε πολυάριθμες δίκες, δημοτικά συμβούλια, ανά φάσεις στους δρόμους, και μέσα από χιλιάδες γραμμάτα διαμαρτυρίας που υποστηρικτές της κατάληψης έχουν στείλει στο δήμο. Για 40 χρόνια η κατάληψη Freeplace είναι χώρος συνάθροισης (rallying point) αντίστασης, δημιουργικότητας και συζήτησης. Παρόλα αυτά το δημοτικό συμβούλιο του Leiden είναι έτοιμο να πουλήσει τα κτήρια της κατάληψης (1300 τετραγωνικών μέτρων) σε ιδιώτη επενδυτή προς κατασκευή πολυτελών κατοικιών, με αποτέλεσμα το κλείσιμο της Freeplace. Από τα τέλη της δεκαετίας του 60, κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες έχουν πραγματοποιηθεί στην Koppenhinksteeg. Η αρχή έγινε από μια ομάδα αναρχικών καλλιτεχνών που δημιούργησαν ένα μουσείο νεολαίας στο χώρο αυτό. Στην δεκαετία του 70, νέοι άνθρωποι μέλη ενός ακτιβιστικού συνδικάτου κατέλαβαν το χώρο. Ακολούθησε το αριστερό ριζοσπαστικό βιβλιοπωλείο Manifest στη δεκαετία του 80. Σήμερα τα κτήρια σφύζουν ακόμα από δράσεις όπως η αντιρατσιστική οργάνωση No One Is Illegal, το πολιτιστικό κέντρο Bar & Boos, μία σχολή πολεμικών τεχνών και την Eurodusnie collective η οποία διαχειρίζεται ένα δημοφιλές Freeshop και ένα καφέ με χώρο εκδηλώσεων. Δεκάδες ακόμα ανεξάρτητες πρωτοβουλίες, κοινωνικές πολιτιστικές ή/και πολιτικές χρησιμοποιούν το χώρο της Freeplace για τις δραστηριότητές τους. Οι πρωτοβουλίες αυτές προσθέτουν όλες κάτι το ιδιαίτερο στην κοινότητα. Κατά μέσο όρο 2000 άτομα τη βδομάδα επισκέπτονται την Freeplace, η οποία λειτουργεί σε εθελοντική βάση, αυτόνομα και είναι πολιτικά ανεξάρτητη.

Οι πρωτοβουλίες δείχνουν προς μία διαφορετική οργάνωση της κοινωνίας, μια οργάνωση αλληλεγγύης και ισότητας, όπου η απληστία δεν είναι η κατευθυντήρια αρχή. Οι ελεύθεροι χώροι όπως ετούτος στο Leiden είναι σπάνιοι και σχέδον οπουδήποτε υπάρχουν, δέχονται επίθεση από το κεφάλαιο και τα τσιράκια του (stoogies). Ξέρουμε πολύ καλά ότι η Freeplace Koppenhinksteeg δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Από την Βραζιλία μέχρι την Ολλανδία όλο και περισσότεροι καταληψίες αχρησιμοποίητων χώρων και κτηρίων διώκονται. Η προσιτή στέγαση και οι χώροι οργάνωσης θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων του χοντρού χρήματος. Οι δημοτικές αρχές λένε πως βελτιώνουν έτσι τα κέντρα των πόλεων, αλλά στην πραγματικότητα τα μετατρέπουν σε αποκλειστικούς χώρους πλούσιων ιδιοκτητών και ανόητων καταναλωτών. Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, η αντίσταση δεν είναι επιλογή: είναι χρέος!

Η Freeplace Koppenhinksteeg θεώρει τον εαυτό της κομμάτι ενός παγκόσμιου κινήματος που μοιράζεται τις ίδιες αξίες. Λειτουργούσε πάντα με συνείδηση της ύπαρξής μας: στον κόσμο των αφεντικών, είμαστε όλοι ξένοι. Μέχρι και τώρα η Freeplace δικαιώνει τα αντεθνικιστικά της ιδανικά φιλοξενώντας για παράδειγμα δι-εβδομαδιαία διεθνή συνέλευση και δρώντας αλληλέγγυα με μετανάστες σε ποικίλα ζητήματα. Η Freeplace Koppenhinksteeg ανέκαθεν συμμετείχε σε πολυάριθμα κινήματα αλληλεγγύης και παγκόσμια δίκτυα αντίστασης. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα που πρέπει εμείς να καλέσουμε για αλληλεγγύη στον αγώνα για την ύπαρξή μας. Και ξέρετε..; είναι περίεργο και άβολο, αφού γνωρίζουμε ότι πολλοί που θα διαβάσουν αυτό το κάλεσμα, βρίσκονται πιθανώς σε πολύ χειρότερη θέση. Ωστόσο σας καλούμε να εκτείνετε την αλληλεγγύη σας, γιατί την χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από ποτέ! Τι μπορείτε να κάνετε;

– Αν βρίσκεστε στην Ολλανδία, ελάτε στην πορεία του Σαββάτου 16 Μαϊου στις 14.00

– Διαφορετικά, διαδηλώστε εξω από αντιπροσωπευτικούς χώρους της Ολλανδικής κυβέρνησης και κεφαλαίου.

– Στείλτε γράμματα διαμαρτυρίας στις δυνάμεις του κακού, αλλιώς γνωστές ως τοπική κυβέρνηση στο sleutel@leiden.nl. Μην ξεχάσετε να μας στείλετε αντίγραφο (bcc) στο legaal@koppenhinksteeg.nl

-Μείνετε ενημερωμένοι από το www.koppenhinksteeg.nl, όπου θα βρείτε και μικρό κομμάτι στα Αγγλικά.