Αρχείο κατηγορίας Εκκένωση της κατάληψης (9/12/13)

Βίλα Μαρία Κάλλας είπατε;

[Το παρακάτω κείμενο μας ήρθε με mail στις 15/2/13 και το δημοσιεύουμε]

 

Σας αποστέλλω τούτη την σύντομη ανώνυμη επιστολή με την επιθυμία να δημοσιευτεί στον ιστότοπό σας pat61.squat.gr καίτοι ενδέχεται να διαφυλάξετε τις αντιρρήσεις σας προς την αναπτυχθείσα προσέγγιση. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων διά την ανάγνωση. Η παρατιθέμενη ηλεκτρονική διεύθυνση δεν θα μού χρησιμεύσει σε άλλην περίσταση -απεναντίας παύει τούδε να υπάρχει.

* * *

“Πολυκατοικία Παπαλεονάρδου
Περιοχή : οδός Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Έτος : 1925
Περιγραφή : Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στην γωνία των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, οικοδομήθηκε το έτος 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969), αποφοίτου της γερμανικής σχολής του Berlin-Charlottenburg, εκπροσώπου ενός ιδιόρρυθμου δυναμικού νεοακαδημαϊσμού, που προωθεί μια σύνδεση παλαιοτέρων και νεοτέρων μορφών, με παλινδρομήσεις ανάμεσα στο μοντέρνο και το κλασικό.”

Ερωτώ ίσως στο κενό : Ποιες είναι οι αιφνίδιες σκοπιμότητες ‘χειροτόνησης’ ενός κτηρίου ωσάν ‘βίλα Μαρίας Κάλλας’ εφ’ όσον το κτίσμα τούτο τελεί αναδιεκδικούμενο (reclaimed επί το αγγλικότερον) από ελευθεριακές προσωπικότητες, και ποιός είναι κείνος ή κείνη που θα περισώσει τον βίο της ίδιας της υψιφώνου την οποίαν κ’ εμπλέκουν στους τρέχοντες σχεδιασμούς αστικής πολιορκίας του κτίσματος και τής αναπόφευκτης επανεγκατάλειψής του;

Κατ’ αρχάς επιτρέψτε μου να τονίσω ότι τρέφω ακατανίκητο πάθος γιά ό, τι μπορεί ευθύς να ονομαστεί Όπερα. Αχ οι λάτρεις της όπερας ! Πόσο κατεψυγμένοι πρέπει να φαινόμαστε στα μάτια των νεοτέρων … Εμείς, και τα γραμμόφωνα του παρελθόντος, σαν να ακούω κάποιους να λένε. Κ’ όμως πρόκειται (ή ίσως και να επρόκειτο, σε παρελθόντα χρόνο) γιά μιαν τέχνη σαγηνευτική, καίτοι εγκλεισμένη στην αστική τάξη -ομιλούσα σε άπαντες την γλώσσα του αστείρευτου θερμού πάθους.

Συνέχεια ανάγνωσης Βίλα Μαρία Κάλλας είπατε;

Ανακοίνωση της Κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για την απόπειρα ανακατάληψης του κτιρίου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 15/2/2013

 

Η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα αλλά το ίδιο του το περιεχόμενο. Η απαλλοτρίωση-επανοικειοποίηση ενός τμήματος του κλεμμένου χώρου και χρόνου, μέχρι τη συνολική κοινωνική και ατομική απελευθέρωση μέσων, τρόπων, δυνατοτήτων, του ίδιου μας του εαυτού, από το κεφάλαιο και την εξουσία. Η συλλογικοποίηση και συνδιαμόρφωση μέσα από οριζόντιες-αντιιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η δημιουργία ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα, χειραφετημένης καθημερινής ζωής, δημιουργικότητας, αυτομόρφωσης, νέου τύπου σχέσεων, βασισμένων στην ισοτιμία, την αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη. Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας ελευθερίας, αξιοπρέπειας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

Ήταν λογικό, λοιπόν, να επιχειρήσουμε να επιστρέψουμε στο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά που επί τέσσερα χρόνια το φροντίσαμε, του δώσαμε ζωή, δημιουργήσαμε και αγωνιστήκαμε μέσα απ’ αυτό. Σε πείσμα της κρατικής καταστολής, της συγκυβέρνησης, του υπουργού δημόσιας τάξης, της αστυνομίας, του δήμου Αθηναίων, του διορισμένου προέδρου του ΝΑΤ, των ΜΜΕ, των φασιστών. Σε πείσμα του πολιτισμού του χρήματος, της εμπορευματοποίησης, της ατομικής ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης.

Εξαιτίας τεχνικών δυσκολιών  η παραμονή μας στον δρόμο παρατάθηκε, με αποτέλεσμα την προσέλευση μεγάλων αστυνομικών δυνάμεων και την αποτυχία τελικά της προσπάθειας. Αυτό, όμως, που μένει είναι η πραγματικά συγκινητική στάση των σχεδόν 400 αλληλέγγυων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κατάληψης για συγκέντρωση έξω από το κτίριο, με σχετική ανακοίνωση (*) πριν την έναρξη της εκδήλωσης της Παρασκευής 15/2 στο Πολυτεχνείο, στο πλαίσιο του διημέρου εκδηλώσεων 15-16/2 από τον συντονισμό καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων, συλλογικοτήτων, συντρόφων και συντροφισσών : ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ & ΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Παρά τις διμοιρίες των ΜΑΤ και τα μηχανοκίνητα τμήματα των ΔΕΛΤΑ, που όταν οργανώθηκαν επιτέθηκαν από όλες τις πλευρές με γκλοπς και χημικά, οι αλληλέγγυοι και οι αλληλέγγυες για 15 λεπτά δεν εγκατέλειπαν το δρόμο. Δεμένοι σα μια ανθρώπινη αλυσίδα, μόνο με τα γυμνά τους χέρια και την επιλογή της μη συμπλοκής με τις αστυνομικές δυνάμεις, όρθωσαν το ανάστημα της συντροφικότητας, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης. Μετά την αστυνομική επίθεση ο συγκεντρωμένος κόσμος, χωρισμένος σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, διατηρώντας την ψυχραιμία του κατευθύνθηκε στον χώρο εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου. Ακολούθησε εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση εισβολής και περικύκλωσης των Εξαρχείων με 49 προσαγωγές. Συγκινητική υπήρξε και η αλληλέγγυα στάση πολλών γειτόνων που αποδοκίμαζαν την αστυνομία και βοήθησαν κυνηγημένες συντρόφισσες και συντρόφους.

Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επίθεσης ένας αλληλέγγυος που είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμα της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για συγκέντρωση έξω από το κτίριο, αιχμαλωτίστηκε από τα ΜΑΤ και του αποδόθηκαν 5 κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: φθορά ξένης ιδιοκτησίας, διατάραξη κοινής ειρήνης, κλοπή ρεύματος, εξύβριση και απόπειρα διακεκριμένων σωματικών βλαβών κατά αστυνομικών.

Εκτός ότι ο σύντροφος ανταποκρίθηκε απλώς στην ανακοίνωση-κάλεσμα, το κατηγορητήριο είναι γελοίο στη σύλληψή του. Η μόνη φθορά του κτιρίου εδώ και 14 χρόνια έχει προέλθει από την εγκατάλειψη, την ερείπωση και το γέμισμά του εσωτερικά και εξωτερικά με λαμαρίνες. Η μόνη διατάραξη κοινής ειρήνης ήταν αυτή που προκλήθηκε από τις κατασταλτικές δυνάμεις που επιτέθηκαν κατά της συγκέντρωσης αλληλεγγύης, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα της ευρύτερης περιοχής με χημικά και προχωρώντας σε δεύτερο χρόνο σε αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την προσαγωγή 49 ατόμων. Η μόνη εξύβριση που αναγνωρίζουμε είναι αυτή της ύπαρξης εξουσίας και κατασταλτικών δυνάμεων. Η μόνη απόπειρα διακεκριμένων σωματικών βλαβών ήταν αυτή των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ που χρησιμοποιώντας την «φυσιολογική και νόμιμη βία» μπούκωσαν για άλλη μια φορά τα πνευμόνια μας με καρκινογόνα χημικά, χτύπησαν και τραυμάτισαν κάποιους από τους συγκεντρωμένους. Ενώ ακόμα και για στημένο κατηγορητήριο είναι απορίας άξιο ποιος εγκέφαλος συνέλαβε την κατηγορία της κλοπής ρεύματος, πέραν του ότι κάτι τέτοιο έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε.

Τελικά, σήμερα στα δικαστήρια της Ευελπίδων που μεταφέρθηκε ο σύντροφος, ο εισαγγελέας αφαίρεσε τις τρεις από τις πέντε κατηγορίες (της φθοράς ξένης περιουσίας, της κλοπής ρεύματος και της εξύβρισης) ενώ η απουσία των αστυνομικών μαρτύρων (που έτσι κι αλλιώς δεν τον αναγνωρίζουν να συμμετείχε ούτε στο άνοιγμα του κτιρίου ούτε στις σπρωξιές με τα ΜΑΤ) οδήγησε σε αναβολή της δίκης για την ερχόμενη Τρίτη 19/2. Ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος και αποχώρησε μαζί με τους δεκάδες αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί στον χώρο των δικαστηρίων.

 

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα, των αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων, των αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντιπληροφόρησης, των ακηδεμόνευτων αντιστάσεων «από τα κάτω» να συμμετάσχει στη δεύτερη μέρα του διημέρου εκδηλώσεων στο Πολυτεχνείο με θέμα:

 «Το ερώτημα της διασύνδεσης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και αντιστάσεων «από τα κάτω»: καταλήψεις, στέκια σχολών και περιοχών, αυτοδιαχειριζόμενες δομές αντιπληροφόρησης, συνελεύσεις γειτονιών, σωματεία βάσης, πολιτικές, εργατικές, θεματικές ομάδες, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις.»

 

– από τις 6.00μμ, έκθεση έντυπου υλικού αυτοοργανωμένων χώρων και καταλήψεων

-κινηματικές προβολές πριν την έναρξη της εκδήλωσης

-έναρξη εισηγήσεων 6.30μμ

 

Αλληλεγγύη στον συλληφθέντα σύντροφο μέχρι την απαλλαγή του από όλες τις γελοίες και ανυπόστατες κατηγορίες.

Συνεχίζουμε να απεργαζόμαστε την καταστροφή κάθε εκμεταλλευτικής και εξουσιαστικής σχέσης και δομής, κάθε πλαστού διαχωρισμού, κοινωνικής διάκρισης και ιεραρχίας.

 

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

 

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 

 

ομάδες, συνελεύσεις και εγχειρήματα που κατοικούν στην

κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

 

 

Υ.Γ. Προς τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια: το κτίριο και οι καταληψίες δε λεγόμαστε ούτε Βίλα Σκαραμαγκά ούτε Βίλα Μαρία Κάλας αλλά Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά.
 

 

 *Η ανακοίνωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά πριν την έναρξη της εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο την Παρασκευή 15/2

 

Συντρόφισσες-σύντροφοι,

 

Το διήμερο που διοργανώνεται στο Πολυτεχνείο από τον συντονισμό των καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων, συλλογικοτήτων, συντρόφων/ισσών, αποτελεί τη συνέχεια της διαρκούς κινηματικής διαδικασίας που έχει ξεκινήσει από τις 20 Δεκέμβρη με την εκκένωση της Villa Amalias και είχε θέσει τους εξής στόχους:

1) Την αναχαίτιση της κατασταλτικής επίθεσης που ακολούθησε: εισβολή στην ΑΣΟΕΕ, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής και την αρπαγή των μηχανημάτων του 98FM, εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, εισβολή στη Λέλας Καραγιάννη 37.

2) Την προώθηση της αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.

3) Την ανάκτηση των εκκενωμένων χώρων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αυτή τη στιγμή, πολυάριθμη πρωτοβουλία συντρόφων κινείται να προς την κατάληψη Σκαραμαγκά με σκοπό την ανακατάληψή της. Καλούμε όλο τον κόσμο να κινηθεί προς τα εκεί και να στηρίξει την ανακατάληψη καθώς και τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο. Η συνέλευση της κατάληψης και των εγχειρημάτων της αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη του ανοίγματος και όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι καλεσμένος στη συγκέντρωση.

Πρόθεσή μας είναι η μεταφορά της εκδήλωσης στο χώρο της κατάληψης. Η κίνησή μας έχει χαρακτήρα συλλογικό και αλληλέγγυο και δεν επιθυμούμε οποιαδήποτε συμπλοκή με τις αστυνομικές δυνάμεις. Αντιλαμβανόμαστε τον χαρακτήρα του αιφνιδιασμού που μπορεί να νιώθουν όσοι δεν γνώριζαν τις προθέσεις μας και την κίνηση αλλά το κινηματικό διακύβευμα είναι πολύ σημαντικό. Καλούμε όλο τον κόσμο που βρίσκεται στο Πολυτεχνείο να πλαισιώσει την κίνησή μας.

Παραίτηση του προέδρου του ΝΑΤ, Χρήστου Φωτίου

Αναδημοσιεύουμε  από το φύλλο της Καθημερινής. Το λινκ και οι υπογραμμίσεις του άρθρου είναι δικές μας.

 

Η αξιοποίηση της Bίλας Αμαλία σκοντάφτει στην έλλειψη κονδυλίων
 
[…] Αλλά τι γίνεται στο άλλο κτίριο, από το οποίο απομακρύνθηκαν καταληψίες, επίσης στις 9 Ιανουαρίου, επί της οδού Σκαραμαγκά, που πήρε την ονομασία Βίλα Μαρία Κάλλας; Το κτίριο αυτό ανήκει στο ΝΑΤ. Στις 18 Ιανουαρίου συνεδρίασε το Δ.Σ. του και συζήτησε πρόταση του Δήμου Αθηναίων να παραλάβει το κτίριο και να το μετατρέψει σε πολιτιστικό κέντρο. Η πρόταση περιλαμβάνει την ανάληψη της αποκατάστασης του κτιρίου από τον δήμο (με χρήματα του ΕΣΠΑ), έτσι ώστε να γίνει πολιτιστικός χώρος για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η καταβολή ενοικίου από τον δήμο θα συμψηφισθεί με την αρχική επένδυσή του. Με ανάλογο τρόπο, ο Δήμος Αθηναίων ζήτησε από το ΝΑΤ ένα κτίριο που βρίσκεται επί της Αχαρνών και Λιοσίων, με προορισμό στέγαση αστέγων και ένα ακόμα στη συμβολή Ακαδημίας και Ομήρου. Είναι εγκαταλελειμμένο για πολλά χρόνια και ο δήμος επιθυμεί να αξιοποιηθεί ως κτίριο γραφείων.
 
Μέχρι τώρα δεν έχει παρθεί απόφαση από το ΝΑΤ. Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Ταμείου στις 18 Ιανουαρίου παρευρέθησαν και άτομα που στήριξαν την κατάληψη, πήραν μάλιστα και τον λόγο. Ο μέχρι τότε πρόεδρος του ΝΑΤ Χρ. Φωτίου, βλέποντας τη δυστοκία του Δ.Σ. να καταλήξει σε απόφαση για την αξιοποίηση των κτιρίων, παραιτήθηκε από τη θέση του.
 
 
Ας δούμε, λοιπόν, τι έγινε την ημέρα της παρέμβασής μας στο ΔΣ του ΝΑΤ, όπως το κατέγραψε η κάμερά μας!
 
[vimeo]https://vimeo.com/59701927 [/vimeo]

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 9/2, 11πμ, μετρό δάφνης

POREIA_9_2_13

___________________________________
επιπλέον σχετικά κείμενα – καλέσματα:


ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ ΤΟΥΣ … [από Ναμούς]

ΟΤΑΝ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΒΑΦΤΙΖΕΤΑΙ ΑΝΟΜΙΑ [από Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου]


Καταλήψεις, Το Φάλτσο Στη Θλιβερή Κανονικότητά Τους ! [από Αυτοδιαχειριζόμενο Ωδείο]
 
Κάλεσμα της Συνάντησης Αγώνα

Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 9/2, 11πμ, μετρό δάφνης

Θα έρθει μια μέρα που ο θάνατος και οι μπάτσοι δε θα έχουν εξουσία..

[Κείμενο της ομάδας αυτομόρφωσης "το Κεφάλαιο" που στεγάστηκε στην κατάληψη Σκαραμαγκά τα τελευταία 2 χρόνια (1, 2)].

Το κείμενο σε pdf

 

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

 

Ένας υπέροχος κόσμος καπιταλιστικής «νομιμότητας»…

Το σκυλολόι της δεξιάς βασιλεύει χωρίς να κυβερνά –γιατί κανείς δεν μπορεί να κυβερνήσει ούτε τα αδούλωτα πνεύματα ούτε ένα κωλοσύστημα, σαν το καπιταλιστικό, που κλονίζεται για άλλη μια φορά κάτω από το βάρος των αντιφάσεών του.

Είκοσι χρόνια τώρα το ελληνικό κράτος και το ελληνικό κεφάλαιο προσπαθούν,

  • να μετατρέψουν όχι μόνο τον κατώτερο μισθό, αλλά όλους τους μισθούς και τις συντάξεις σε χαρτζηλίκι
  • να συνδέσουν κάθε ελάχιστη αύξηση του μισθού με την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας
  • να επιμηκύνουν τον εργάσιμο βίο μέχρι τον θάνατο
  • να αυξήσουν τον εφεδρικό στρατό των ανέργων και των μπες-βγες μαύρων ή προσωρινών εργαζόμενων σε ένα βαθμό ικανό να πιέζει προς τα κάτω τις απαιτήσεις της σταθερά απασχολούμενης εργασιακής δύναμης και να διαιρεί ολόκληρη την εργατική τάξη
  • να προσδέσουν όλους τους εργάτες μέσω των ιδιωτικών χρεών στο άρμα του τραπεζικού κεφαλαίου
  • ν’ αυξήσουν τους άμεσους φόρους για τους μισθωτούς και να τους μειώσουν για τα μεσαία και τα μεγάλα αφεντικά (αυτό άλλωστε δεν είναι το νόημα των μηχανορραφιών γύρω από την περίφημη «λίστα λαγκάρντ»;) –και πάνω απ’ όλα,
  • να μετακυλήσουν το κόστος αναπαραγωγής της εργασιακής δύναμης στις πλάτες των «πελατών» των νοσοκομείων και του εκπαιδευτικού συστήματος.

Ένας διαρκής, ανοιχτός ή υπόγειος, ταξικός πόλεμος μαινόταν όλα αυτά τα χρόνια στις σχολές, στα νοσοκομεία, στους εργασιακούς χώρους εν γένει καθώς και στο μητροπολιτικό πεδίο της κατοικίας, είτε για να επιβάλλει (από τη μεριά των αφεντικών) είτε για να εμποδίσει (από τη δική μας πλευρά) την υποβάθμιση της ζωής μας. Συνέχεια ανάγνωσης Θα έρθει μια μέρα που ο θάνατος και οι μπάτσοι δε θα έχουν εξουσία..

Διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης στους απελευθερωμένους χώρους (2-12 Φλεβάρη)

 

Καλούμε σε διεθνή εκστρατεία άμεσων δράσεων σε αλληλεγγύη προς τους απελευθερωμένους χώρους απ’ τις 2 ως τις 12 Φλεβάρη 2013. Δε θέλουμε όμως να σταματήσουμε ύστερα από μια δυο ενέργειες, γιατί μιλάμε για κάτι πολύ περισσότερο από μιαν αντίδραση στην καταστολή. Απευθύνουμε κάλεσμα προς όλους τους αναρχικούς και αντεξουσιαστές, προς όλες τις αναρχικές και αντεξουσιάστριες να ξεχυθούμε στη μάχη τώρα ανά τον κόσμο.

Ακόμα κι αν η πρόσφατη επέλαση του ελληνικού κράτους εναντίον του αναρχικού/αντεξουσιαστικού φάσματος υπήρξε τ’ αρχικό μας έναυσμα για να συντάξουμε αυτά τα λόγια, πολυάριθμα παραδείγματα σ’ όλο τον κόσμο μάς δείχνουν ότι οι αστυνομικές και δημοτικές αρχές, από κοινού με κολοσσιαίες εταιρείες, συνεργάζονται άριστα μεταξύ τους, επιτίθενται σε δομές αλληλεγγύης και κατευνάζουν ολόκληρες κοινωνίες επιβάλλοντας μιαν ειρήνευση σε διακρατικό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων και μηνών, σε ορισμένα μέρη του κόσμου όπου άνθρωποι υποφέρουν απ’ τη συστηματική εξαθλίωση κι από εκτεταμένα σχέδια αστικής ανάπλασης κι εξευγενισμού, ολοένα και εξαπολύονται επιθέσεις του κράτους/Κεφαλαίου ενάντια σε ριζοσπαστικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένης της καταστολής απτών μορφών αντίστασης, όπως είναι οι καταλήψεις γης, τ’ αυτόνομα εγχειρήματα, οι καταλήψεις γραφείων εταιρειών ή οι απεργιακές δράσεις. Θεωρούμε λοιπόν σημαντικό να συνδέσουμε κι εμείς τους αγώνες μας διεθνώς, και ν’ αντεπιτεθούμε στο εδώ και τώρα. Το δικό σας έναυσμα θα μπορούσε να ’ναι η ανάγκη ν’ απαντήσετε έμπρακτα σε επιθέσεις που δέχονται κατειλημμένοι χώροι εκεί όπου βρίσκεστε εσείς. Αναλάβετε δράση στο δρόμο κι αφήστε τη φαντασία σας να τρέξει αχαλίνωτη για να εξαπλωθεί το μήνυμα της ενεργούς αντίστασης.

Συντρόφια μας εξακολουθούν να βρίσκονται στις φυλακές του κόσμου. Πολλές απ’ τις αυτοοργανωμένες εστίες μας έχουν υποστεί επιδρομές ή εκκενώσεις, οι ίδιες μας οι υποδομές τελούν υπό πολιορκία, ενώ τα δικά μας μέσα αντιπληροφόρησης λογοκρίνονται ή παρεμποδίζονται. Κάθε φορά που εκφράζουμε τις ιδέες μας δημοσίως, ένστολοι ρόμποκοπ καραδοκούν παντού. Μηχανήματα επιτήρησης παρακολουθούν και την παραμικρή μας κίνηση, την ίδια ώρα που το κράτος μπορεί να υπολογίζει σ’ έναν ένοπλο φασιστικό συρφετό… Μα η υπαρξιακή μάχη την οποία δίνουμε είναι κάτι που υπερβαίνει την προάσπιση στέρεων υλικών δομών.

Ήρθε επομένως η ώρα να πούμε αρκετά με τη μόνιμη ηττοπάθεια. Ο κοινωνικός πόλεμος μαίνεται ανεξάρτητα από εξώσεις ή προσαγωγές. Δεν υπάρχουν σύνορα μες στις δικές μας τις καρδιές. Για κάθε ένα εγχείρημα που μας καταστρέφουν, θα πρέπει να ξεπηδάνε δυο καινούργια ανά την υδρόγειο. Για κάθε ένα φυλακισμένο συντρόφι, οι δράσεις μας θα πρέπει να μιλάνε από μόνες τους.

Ξυπνάτε, σαλτάρετε, πάρτε τα αγρίως – Πόλεμο στον πόλεμο των κυριάρχων!

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΑΥΡΟ ΦΛΕΒΑΡΗ

fightnow.noblogs.org

Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει

[το κείμενο σε pdf]

Στις 10/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Σε τι αφορούν όμως όλα αυτά μια συνέλευση εργατικών συλλογικοτήτων, σωματείων και συνδικαλιστών βάσης; – θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς.

"Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας."

Ανώνυμος κυβερνητικός, στους New York Times1

Η παραπάνω δήλωση κυβερνητικού στελέχους που «επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του» δημοσιεύθηκε στους NY Times ακριβώς ένα μήνα μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Λίγες μέρες, άλλωστε, πριν από την εκκένωση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δώσει τον τόνο για ό,τι θα ακολουθούσε, αναφερόμενος τότε στις απεργίες και τις καταλήψεις στην τοπική αυτοδιοίκηση: «Είμαστε όμηροι 100 συνδικαλιστών τραμπούκων… Οι προνομιούχοι τρομοκρατούν γιατί χάνουν τα προνόμιά τους. Να είναι σίγουροι ότι θα τα χάσουν… Εμείς προχωράμε, και να θυμίσω κάτι που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου: “Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες”…».2


Συνέχεια ανάγνωσης Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης: Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Από το μεσημέρι της 9ης Γενάρη οι τέσσερις όροφοι της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά στέκονται αδειανοί από ζωή, από περιεχόμενα, από πολύμορφες δράσεις. Η εξουσία ασέλγησε πάνω στα ντουβάρια, έστησε επικοινωνιακά παιχνίδια και οι ένστολοι φρουροί της στην είσοδο εξακολουθούν να στοιχειώνουν τον χώρο. Το απελευθερωμένο έδαφος της Σκαραμαγκά βρίσκεται υπό κατοχή.

Το νήμα της αρχίζει να υφαίνεται κάπου μέσα σε εκείνον τον ομιχλώδη εξεγερμένο Δεκέμβρη του 2008. Η εξεγερσιακή ευαισθησία που -μεταξύ άλλων- άνθισε στην κατειλημμένη ΑΣΟΕΕ αναζήτησε τους χώρους και τους χρόνους πάνω στους οποίους θα συνέχιζε το ταξίδι του αγώνα και της συλλογικοποίησης. Και λίγους μήνες αργότερα θα στεγαστεί στο νεοκλασικό της Πατησίων, στο νούμερο 61. Είναι η χωροταξική συμπύκνωση πολλών δυνατοτήτων που ζωντάνεψε η εξέγερση, η πεποίθηση και η αποφασιστικότητα ότι εδώ και τώρα επανοριοθετούμε ξανά όλα τα ζητήματα που συγκροτούν τις συμβάσεις αυτού του κόσμου.

Λίγο καιρό αργότερα, στην κατάληψη βρήκε και το δικό της χώρο η πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης. Να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί, να συγκροτηθεί πολιτικά και να ξεκινήσει τη δικιά της δαιδαλώδη διαδρομή ανάμεσα στον κόσμο του αγώνα. Η πρωτοβουλία από την συγκρότησή της δεν βρήκε στο χώρο της κατάληψης απλά μία φιλόξενη στέγη, αλλά και το έδαφος να δημιουργηθούν εκείνες οι σχέσεις και να συγκροτηθούν εκείνα τα περιεχόμενα που συγκροτούν τις αρνήσεις μας απέναντι στη βαρβαρότητα αυτού του κόσμου.

Θεωρήσαμε σημαντικό να συμβάλλουμε στην πολυμορφία αυτού του εγχειρήματος. Λίγα μέτρα πάνω από το οδόστρωμα της Πατησίων στήθηκε μία κινηματική αιχμή η οποία έθετε ερωτήματα και αναζητούσε τις απαντήσεις. Έτσι και για εμάς, το ερώτημα δεν είναι απλά η θητεία (και η άρνησή της) αλλά και η πολυποίκιλη διάχυση του μιλιταρισμού στην κοινωνία. Και οι απαντήσεις που αναζητάμε απαιτούν τη δική τους μεθοδικότητα, τη δική τους συνέπεια και συνέχεια μέσα στο χρόνο. Στο απελευθερωμένο έδαφος της Σκαραμαγκά μοιραστήκαμε βιώματα και ιδέες, καταστρώσαμε σχέδια.

Τα σχέδια αυτά συνεχίζονται. Δεν ήταν χαραγμένα πάνω σε ντουβάρια αλλά σε καρδιές, σε χειρονομίες, στην ίδια μας της ζωή. Και από εκεί είναι αδύνατον να ξεριζωθούν, αδύνατον να καλουπωθούν στις προσταγές και τις εξαγγελίες όλων εκείνων που πρεσβεύουν και φέρουν τη νομιμότητα, όλων εκείνων δηλαδή που σπέρνουν κοινωνικά τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον θάνατο απαιτώντας πειθαρχία, υποταγή και εθνική συστράτευση.Όλα είναι δρόμος, όλα συνεχίζονται.

 

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους

και τον κόσμο του αγώνα.

Αλληλεγγύη σε όλους τους συλληφθέντες των επιχειρήσεων εκκένωσης των καταλήψεων των τελευταίων εβδομάδων!


Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης

Ιανουάριος 2013

[Το κείμενο σε pdf]

 

Κείμενο της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση για την εκκένωση

Η φλόγα της εξέγερσης δε σβήνει με εκκενώσεις


Την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου, μπάτσοι εισέβαλαν στην κατάληψη Villa Amalias, συλλαμβάνοντας 8 συντρόφους που βρίσκονταν εντός τη δεδομένη στιγμή. Οι κατηγορίες που τους αποδίδονται είναι οπλοκατοχή, παραβίαση του νόμου περί εκρηκτικών και του νόμου περί ναρκωτικών, ενώ 5 μέρες αργότερα αφήνονται ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους.

Σχεδόν μια εβδομάδα μέτα, κατά τη διάρκεια της οποίας τα ΜΜΕ οργιάζουν περί πάταξης της ανομίας και επαναφοράς του κράτους ασφάλειας, πραγματοποιείται κατασταλτική επιχείρηση της αστυνομίας, με πρόσχημα το παράνομο εμπόριο, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), κατά την οποία συλλαμβάνονται 16 μετανάστες, ψάχνεται εξονυχιστικά το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ και κατάσχεται ο εξοπλισμός του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98FM. Για ακόμα μια φορά στο στόχαστρο μπαίνουν οι συντροφικές σχέσεις των ανθρώπων του στεκιού με τους μετανάστες και επιχειρείται η φίμωση της ελεύθερης έκφρασης.

Την Τετάρτη 9/1 γίνεται ανακατάληψη της Villa Amalias από 92 συντρόφους και συντρόφισσες, οι οποίοι συλλαμβάνονται μετά τη βίαιη εισβολή των μπάτσων λίγες ώρες μετά. Ως απάντηση στην κρατική καταστολή και ως ένδειξη αλληλεγγύης, 56 άτομα κάνουν κατάληψη στα γραφεία της Δημοκρατικής Αριστεράς. Το κατασταλτικό σκηνικό πανομοιότυπο καθώς ΕΚΑΜ και ΜΑΤ προσαγάγουν τους συντρόφους οδηγώντας τους στη ΓΑΔΑ όπου και τους αφήνουν μετά από λίγες ώρες. Η αντίδραση του κόσμου άμεση και εκρηκτική. Δύο ώρες μετά πραγματοποιείται αιφνιδιαστική παρέμβαση στο Υπ. Οικονομικών όπου είχε συνάντηση ο Σαμαράς με τη συμμετοχή 300 ατόμων τα οποία εκδιώχθηκαν από τα ΜΑΤ. Ακολούθησε πορεία στην οδό Αθηνάς από σχεδόν 1000 άτομα. Το κράτος έναν τρόπο γνωρίζει για να ανακόψει την όλο και μεγαλύτερη αντίδραση που αναδύθηκε…

Στις 15.00 περίπου το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ΜΑΤ και ΥΜΕΤ κλείνουν το δρόμο περιμετρικά της κατάληψης Σκαραμαγκά και εισβάλλουν στο κτίριο συλλαμβάνοντας τους 7 συντρόφους και συντρόφισσές μας που βρίσκονταν στο εσωτερικό του κτιρίου. Γίνεται προσαγωγή κι ενός συντρόφου εξωτερικά της κατάληψης. Είχε προηγηθεί μήνυση από τον πρόεδρο του ΝΑΤ, Χρήστο Φωτίου. Στους συντρόφους μας αποδίδονται κατηγορίες για διατάραξη οικιακής ειρήνης, παραβίαση του νόμου περί όπλων και του νόμου περί βεγγαλικών και απείθεια. Μεταφέρονται στη ΓΑΔΑ όπου βρίσκονται και οι συλληφθέντες από την ανακατάληψη της Villa Amalias. To ίδιο βράδυ πραγματοποιείται πορεία έξω από τη ΓΑΔΑ με μεγάλη συμμετοχή. Η δικάσιμος ορίστηκε για την Πέμπτη 24/1 και καλείται συγκέντρωση αλληλεγγύης.

Συνέχεια ανάγνωσης Κείμενο της Συνέλευσης για την Αντισπισιστική Δράση για την εκκένωση

Αφίσα καλέσματος στα δικαστήρια για την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά

Συνέχεια ανάγνωσης Αφίσα καλέσματος στα δικαστήρια για την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά

Μετά την αποχώρηση των συντρόφων της Σκαραμαγκά από το ΔΣ του ΝΑΤ την Παρασκευή 18/1

 Μετά την αναχώρηση των συντρόφων και συντροφισσών από το ΔΣ του ΝΑΤ, δεδομένης της αναβολής της συζήτησης σχετικά με την παραχώρηση του κτιρίου Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά στο Δήμο Αθηναίων (στον υπάλληλο της καταστολής κύριο Καμίνη δηλαδή) για «αναστήλωση» και «πολιτιστικές χρήσεις» (?!), ο απίθανος κύριος Φωτίου (διορισμένος πρόεδρος του ΝΑΤ) συνέχισε την προσπάθεια εξαπάτησης του ΔΣ και απόσπασης της συναίνεσης και της ψήφου του (για ενημέρωση σχετικά με την παρέμβαση στο ΔΣ του ΝΑΤ την Παρασκευή 18/1/13 πατήστε εδώ: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1450552 ).

Ενώ το θέμα είχε ήδη αναβληθεί το επανέφερε ζητώντας άτυπη συναίνεση («πράσινο φως») για συνέχιση των επαφών με τον Δήμο Αθηναίων: «για να γίνει συγκεκριμένη, από τεχνικής και οικονομικής πλευράς, η πρόταση του Δήμου Αθηναίων και να μπορέσει να συζητήσει το ΔΣ του ΝΑΤ επί αυτής της συγκεκριμένης πρότασης». Επίσης, ζήτησε άτυπα τη σύμφωνη γνώμη του ΔΣ για την απευθείας αστυνομική εκκένωση του κτιρίου σε περίπτωση που αποσυρθούν οι διμοιρίες των ΜΑΤ και επανακαταληφθεί.

Και στα δύο ζητήματα συνάντησε την έντονη αντίδραση και αντίθεση εκπροσώπων των ναυτεργατικών σωματείων, που τον κατήγγειλαν ότι  προσπαθεί να εξαπατήσει το ΔΣ και τους εκπροσώπους των εργαζομένων, ότι πραγματοποιεί υπόγειες κινήσεις χωρίς να ενημερώνει κανέναν, ότι έχει μετατραπεί σε διορισμένο υπάλληλο της κυβέρνησης για διάφορες αλλότριες προς τους ναυτεργάτες επιδιώξεις αντί να ασχολείται με τα τεράστια πρόβλημα κλάδου. Τον στεναχώρησαν επίσης, αρνούμενοι να δώσουν τη συγκατάθεσή τους σε κατασταλτικές δραστηριότητες και να μετατρέψουν τη σύσκεψη σε βραχίονα της καταστολής.

Εκείνοι που τοποθετήθηκαν με αυτόν τον τρόπο στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και αναγνώρισαν τη συνολική, ψύχραιμη και χωρίς δυνατότητα αντιμετώπισης επιχειρηματολογία των συντρόφων και συντροφισσών που εκπροσωπώντας τις θέσεις της κατάληψης παρέμβηκαν στο ΔΣ του ΝΑΤ.

Ο κύριος Φωτίου θα πρέπει να νιώθει πλέον αρκετά μόνος του. Συνέχεια ανάγνωσης Μετά την αποχώρηση των συντρόφων της Σκαραμαγκά από το ΔΣ του ΝΑΤ την Παρασκευή 18/1

Παρέμβαση στο Δ.Σ του ΝΑΤ για την παραχώρηση της κατάληψης στο Δήμο Αθηναίων

[Το έγγραφο σε pdf]

Σήμερα το πρωί στις 11.00 είχε συγκληθεί το διοικητικό συμβούλιο του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου με πρώτο θέμα (όλως τυχαίως) την παραχώρηση από το ΝΑΤ στο Δήμο Αθηναίων, του κτιρίου της κατάληψης στην Πατησίων και Σκαραμαγκά, καθώς και άλλων δύο κτιρίων , Αχαρνών&Λιοσίων και Ομήρου&Ακαδημίας . Από τις 10 το πρωί υπήρχε στην είσοδο του κτιρίου ένας επικεφαλής γαλονάς και δύο ειδικοί φρουροί, ενώ απέναντι στην Αγία Τριάδα υπήρχε βανάκι με διμοιρία Υ.Μ.Ε.Τ.

Στις 10.50 δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες προσέγγισαν το κτίριο του ΝΑΤ με στόχο την είσοδο και την παρουσία τους στο Δ.Σ.Οι σεκιουριτάδες και μπάτσοι που ήταν μέσα στο κτίριο, είχαν κλείσει την πόρτα και δεν επέτρεπαν αρχικά την είσοδο σε κανένα,είτε σύντροφο είτε ασφαλισμένο.Υστερα απο λίγη ώρα υπο την πίεση του κόσμου και κάποιων από τους αντιπροσώπους των εργαζομένων στο ΔΣ του ΝΑΤ, 6 σύντροφοι της κατάληψης μπήκαν μέσα και έκαναν παρέμβαση στο διοικητικό συμβούλιο.

Οι σύντροφοι τοποθετήθηκαν για την ιστορία, τις πολιτικές και δημιουργικές δραστηριότητες, τη στοχοποίηση και την εκκένωση της κατάληψης, την κεντρική κρατική-πολιτική επιλογή επίθεσης στις καταλήψεις και την ευθυγράμμιση Καμίνη, Φωτίου και Δένδια. Έκαναν κουρελόχαρτο τη ρητορική και τα ψεύδη περί αξιοποίησης του κτιρίου για το καλό των ασφαλισμένων, υποδεικνύοντας στα μούτρα των αντιπροσώπων των εφοπλιστών, ότι τα ταμεία των ναυτικών έχουν καταρρεύσει από τις φοροαπαλλαγές στο εφοπλιστικό κεφάλαιο, τη μαύρη εργασία των εργατών και την ισοπέδωση που επιβάλλεται από το κράτος και το κεφάλαιο σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Επίσης δηλώθηκε ρητά ότι πολλά πράγματα και υποδομές της κατάληψης είναι εγκλωβισμένα στο κτίριο, το οποίο χθες σφραγίστηκε εκ νέου και για οποιαδήποτε απώλεια ή καταστροφή τους θα είναι υπόλογοι,όπως ήδη είναι για τις 7 συλλήψεις που πραγματοποιήθηκαν κατά την εκκένωση της κατάληψης.Ο Φωτίου είπε μάλιστα ότι δε θα έρθει στο δικαστήριο και σε ερώτηση αν φοβάται και δεν έρχεται δεν απάντησε.Περισσότερο αναλυτικά στο video μέσα από το ΔΣ που θα ανέβει αργότερα.

Ο γλοιώδης, καριερίστας-καρεκλοκένταυρος πρόεδρος του ΝΑΤ Φωτίου ήταν ο μόνος που έδωσε το σόου του, λαμβάνοντας τις απαραίτητες απαντήσεις και φωνές,τόσο από τους συντρόφους, όσο κι από έναν από τους αντιπροσώπους των εργαζομένων στο ΔΣ. Δεν του έγινε η χάρη όμως ,αφού η συζήτηση για το θέμα της παραχώρησης της κατάληψης στο Δήμο Αθηναίων αναβλήθηκε.  Σε όλη τη διάρκεια της παρέμβασης  στο ΔΣ, οι σύντροφοι και συντρόφισσες πού ήταν έξω μοίραζαν κείμενα , πέταγαν τρικάκια και φώναζαν συνθήματα, ενώ  η μπλε διμοιρία ήταν αρκετά κοντά τους.Λίγο μετά παρουσιάστηκε και μία χακί διμοιρία η οποία παρατάχθηκε απέναντι απο το κτίριο του ΝΑΤ, ενω εντός του κτιρίου μπήκε απο την πίσω πόρτα μικρή δύναμη Υ.Μ.Ε.Τ. και έξω απο την αίθουσα του Δ.Σ. του ΝΑΤ υπήρχαν 15 ασφαλήτες .

Υ.Γ Ευχαριστούμε τους δεκάδες συντρόφους και συντρόφισσες, που παρά την κακοκαιρία και την απεργία στον ηλεκτρικό, ήταν εκεί.Η παρουσία τους ήταν καταλυτική.

 

ΣΑΜΑΡΑ, ΦΩΤΙΟΥ, ΔΕΝΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΜΙΝΗ ,Η VILLA ΚΙ Η ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ.

ΜΠΑΤΣΟΙ,ΔΙΚΑΣΤΕΣ,ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

Τα “γενναία ψέματα” των αρχόντων για την κατάληψη Σκαραμαγκά

“Η Ελληνική Αστυνομία απέδωσε σήμερα στην ελληνική κοινωνία τη βίλα της αείμνηστης Μαρίας Κάλλας… Συνιστούσε μία διαρκή προσβολή στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας, όπως και μία διαρκή πρόκληση εις βάρος του ελληνικού πολιτιστικού προτύπου”

Δένδιας, υπ. Δημόσιας Τάξης

Το «γενναίον ψεύδος» κατά Πλάτωνα αφορούσε την διαδικασία κατά την οποία οι πολίτες πρέπει να πεισθούν ότι οι κοινωνικές στρωματώσεις, οι κοινωνικές τάξεις δηλαδή, υπάρχουν ως θέσφατη συνθήκη, ως θεόσταλτη εντολή η οποία δεν μπορεί να αλλάξει. Πρέπει να πεισθούν ότι όλοι οι άνθρωποι, είτε οι άρχοντες, είτε οι επίκουροι, είτε οι δημιουργοί έχουν κοινά συμφέροντα. Σκοπός δεν είναι άλλος από τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, της κοινωνικής ειρήνης θα λέγαμε σήμερα. Οι “δημιουργοί” δεν έχουν δικαίωμα να αμφισβητήσουν το προπατορικό της ιεραρχικής κοινωνικής δομής, το θέσφατο της ανωτερότητας των αρχόντων. Κάτι τέτοιο είχε στο μυαλό του ο κρατικός υπάλληλος Δένδιας όταν σε μία και μόνο πρόταση ψεύδεται “γενναία” και κατ' εξακολούθηση. Εξηγούμαστε:

Από το Μάρτιο του 2009 η κατάληψη του κτιρίου Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά γωνία  αποτελεί τόπο συνάντησης όλων εκείνων των βλεμμάτων που τον Δεκέμβρη του 2008 διασταυρώθηκαν στους δρόμους, χτίζοντας σχέσεις αλληλεγγύης, αντίστασης, διαλόγου, ισότητας μέσα από τις συνελεύσεις, τις δράσεις και τις δραστηριότητες της. «Αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου (…) με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις διαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε», έγραφαν τότε στην ανακοίνωσή τους οι εκατοντάδες σύντροφοι και συντρόφισσες -ανάμεσά τους κι εμείς- που προχώρησαν στην κατάληψη.

Το συγκεκριμένο κτίριο έστεκε αναξιοποίητο και παρατημένο από το 1999, λόγω προβλημάτων στατικότητας που παρουσιάστηκαν μετά τον τότε σεισμό. Εντός του, τα ψόφια ποντίκια και περιστέρια, τα μπάζα και τα σαπισμένα ντουβάρια συνιστούσαν την “κοινωνική χρησιμότητα” του κτιρίου πριν την κατάληψή του.  Συνέχεια ανάγνωσης Τα “γενναία ψέματα” των αρχόντων για την κατάληψη Σκαραμαγκά

Χορός της Καρμανιόλας: ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής περιόδου

«Κανένα εμπόδιο δεν μας σταματά, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη» διατυμπάνιζε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, απευθυνόμενος «στη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας…τους νοικοκυραίους». Με την επισήμανση, προφανώς, ότι «δεν θα σταματήσουμε αν δεν τελειώσουμε αυτά που αρχίσαμε».  Ένα μήνυμα σαφές με παραλήπτες όλους όσοι δεν συστρατεύονται στην «εθνική προσπάθεια», δε βάζουν πλάτη για να «βγει η Ελλάδα από την κρίση», δεν πείθονται από τα κούφια λόγια του «οι Έλληνες ενωμένοι μπορούν». Ένα μήνυμα σαφές με παραλήπτες όλους όσοι προσπαθούν να «ανακόψουν την πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη» όπως δήλωσε ο υπουργός δημόσιας τάξης Δένδιας μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Ένα μήνυμα σαφές με παραλήπτες όλους όσοι διασαλεύουν την κοινωνική συνοχή που τεχνουργεί, υπό το δόγμα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», η ιερή φάλαγγα του Νόμου και της Τάξης.

Αυτό που έχει τροχιοδρομηθεί από τα ιερατεία του νεοφιλελευθερισμού και τα οποία φωνασκούν ότι τίποτα δεν τους σταματά, δεν είναι άλλο από την «κάθαρση», προκειμένου να ξεκινήσει απρόσκοπτα ο καινούριος κύκλος της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Μια «κάθαρση» που έρχεται ως επιμύθιο, ως ο επίλογος στο μύθο που έχει παρουσιαστεί από την κυριαρχία αναφορικά με τα αίτια της πολυεπίπεδης κρίσης που διατρέχει τον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό. Ο στόχος της «κάθαρσης» διττός. Αφενός με υλικούς όρους, μέσα από το ξεσκαρτάρισμα του πλεονάζοντος εργατικού πληθυσμού στον ελλαδικό χώρο, κατά το σχέδιο «εκκαθάρισης» μεταναστών Ξένιος Ζεύς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εν συνεχεία, σε επίπεδο συμπεριφορών, νοοτροπιών και λογικών που είτε αποκλίνουν είτε παρεκκλίνουν από αυτό που επιτάσσει «η κρίσιμη συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα».

Συνέχεια ανάγνωσης Χορός της Καρμανιόλας: ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής περιόδου

Εργασίες στο εσωτερικό της κατάληψης από αγνώστους φορείς

Από νωρίς το πρωί έχει μεταβεί στην κατάληψη Πατησίων 61& Σκαραμαγκά βανάκι αγνώστου φορέα που μεταφέρει λαμαρίνες. Αυτή τη στιγμή έχει αποσφραγιστεί το κτίριο και πραγματοποιούνται εργασίες εντός του, πιθανότατα για να σφραγιστεί εκ νέου. Οι υπεύθυνοι για τις εργασίες αρνούνται να δώσουν εξηγήσεις στους συντρόφους και τις συντρόφισσες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο σημείο σε σχέση με τον φορέα που έδωσε την εντολή για να πραγματοποιηθούν αυτές.

Υπενθυμίζουμε ότι εντός του κτιρίου στεγάζονται κινηματικές υποδομές (βιβλιοθήκη, εργαστήριο υπολογιστών, πίστα αναρρίχησης, αυτοοργανωμένο  ξυλουργείο χώρος συλλογής ρούχων για φυλακισμένους/ες, γυμναστήριο, εργαστήριο ραπτική κ.α) και βρίσκονται όλα τα προσωπικά αντικείμενα της στεγαστικής κολλεκτίβας. Δεν έχουν κανένα λόγο να βρίσκονται εκεί μέσα.

Παρέμβαση στο δημαρχείο (στην οδό Λιοσίων)

Εχθές,Τετάρτη 16/1/13, στις 9:00 το πρωί πραγματοποιήθηκε στο κτίριο του δημαρχείου στη οδό Λιοσίων συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Σκαραμαγκά, η οποία εκκενώθηκε από τις δυνάμεις καταστολής μια βδομάδα πρίν. Για δυο περίπου ώρες 80 σύντροφοι-ισσες μοίρασαν κείμενα στο προσωπικό του δημαρχείου και στους περαστικούς, φώναξαν συνθήματα και κρέμασαν πανό μπροστά από την κεντρική είσοδο του κτιρίου.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους εκεί έγινε γνωστό ότι στη μία το μεσημέρι ήταν προγραμματισμένη συνάντηση της αντιδημάρχου με εκπροσώπους του ΝΑΤ και αρχιτέκτονες με θέμα την αξιοποίηση του κτιρίου της κατάληψης Σκαραμαγκά. Μερικοί σύντροφοι-ισσες βρέθηκαν εκεί για να παρέμβουν σε αυτή τη συνάντηση, η οποία όπως ανακοινώθηκε από εκπροσώπους της αντιδημάρχου ακυρώθηκε. Σύντομο χρονικό διάστημα μετά την άφιξη των αλληλέγγυων εμφανίστηκαν αρκετές δυνάμεις ΔΕΛΤΑ, που επιτηρούσαν στενά το κτίριο, καθώς και ένας αξιωματικός του τμήματος Ομονοίας συνοδευόμενος από ασφαλίτες, οι οποίοι εισήλθαν στο κτίρο του δημαρχείου.

Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε λίγη ώρα αργότερα χωρίς προβλήματα, αλλά όχι προτού δηλωθεί απερίφραστα προς “όλους τους ενδιαφερόμενους” ότι, παρόλες τις μεθοδεύσεις της εξουσίας εναντίον του κόσμου της αντίστασης και παρά τις προσπάθειες δημοτικής αρχής και ΝΑΤ να αφανίσουν ένα κομμάτι του κόσμου αυτού,

Η ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Μετά τη μεταπολίτευση, τι;

Τα τελευταία 2 χρόνια μία φράση τριγυρνά από τα κοινοβουλευτικά μέχρι τα εξαρχειώτικα καφενεία διεγείροντας έντονες συζητήσεις: «το τέλος της μεταπολίτευσης»…

Μετά τη μεταπολίτευση, τι;

(ιστορίες περί ασύλου και άλλων δαιμονίων)

 

Όπως ισχύει για τα περισσότερα πράγματα, έτσι και το πέρασμα στη μεταπολίτευση το 1974 πραγματοποιήθηκε δια της άρνησης της προηγούμενης κατάστασης. Το τέλος της χούντας αποτέλεσε την ιδρυτική πράξη της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας και η εξέγερση του Πολυτεχνείου το γεγονός που σφράγισε το τέλος της δικτατορίας. Με την πτώση της χούντας, το νέο πλαίσιο εκμετάλλευσης που διαμορφωνόταν χρειαζόταν επιτακτικά ένα νέο συμβόλαιο και ένα νέο σύμβολο. Κυρίως όμως χρειαζόταν μία ιστορία που θα εξιστορούσε το ίδιο το Κράτος περιγράφοντας τον εαυτό του. Όχι ότι δεν είχε, αλλά χρειαζόταν επικαιροποίηση υπό το βάρος της ριζοσπαστικοποίησης που η εξέγερση του ’73 είχε γεννήσει. Άλλωστε το αίτημα για «εκσυγχρονισμό» του ελληνικού καπιταλισμού ήταν διακαές τόσο για τα ελληνικά όσο και για την ευρωπαϊκά αφεντικά… τα «πουλιά», οι «κορώνες» και οι «γκλίτσες» ήταν πλέον πασέ και αναποτελεσματικές. Χρειαζόταν «Αλλαγή» στους θεσμούς ενσωμάτωσης και μεσολάβησης.

Η μεταπολίτευση συγκροτήθηκε στην βάση ενός «μύθου». Όχι, δεν εννοούμε τον «μύθο του Πολυτεχνείου» όπως τον διακηρύσσουν οι χουντόγεροι και οι νεοναζί. Ο «μύθος», όπως τον εννοούμε εμείς, είναι αυτή ακριβώς η «ιστορία» που διηγήθηκε το κράτος για τον εαυτό του με συμπρωταγωνιστή το Πολυτεχνείο. Η ιδεαλιστική σύλληψη ότι ο ελληνικός «Λαός», ως ενιαίο και αδιαίρετο σώμα, είναι a priori κυρίαρχος, αντιφασίστας και αντιχουντικός δημιούργησε μία ολόκληρη σειρά πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και θεσμικών δομών που συγκρότησαν το μεταπολιτευτικό «μυθικό» Κράτος. Έχει κανείς αμφιβολίες για του λόγου το αληθές βλέποντας το σημερινό πολιτικό σκηνικό;!

Η ταύτιση της Αριστεράς με το Πολυτεχνείο και τους ταξικούς/κοινωνικούς αγώνες έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την ενσωμάτωση των ιδεών της στις νέες δομές: κρατικός συνδικαλισμός, ιδιότυπος κρατικός κορπορατισμός, μεγάλα μαζικά κόμματα, εθνική ανάπτυξη, αναγνώριση της εαμικής (εθνικής) αντίστασης, άσυλο κα. Η θεσμοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου νοηματοδοτεί, όμως, κάτι παραπάνω από την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών»… που τόσο "μετά πόνου" υπερασπίζεται ο Σαμαράς, ο Βορίδης, οι χρυσαυγίτες και οι λοιποί ακροδεξιοί! Όταν το πανεπιστημιακό άσυλο έγινε στοιχείο νόμου, ουσιαστικά το μεταπολιτευτικό κράτος αξίωσε δύο πράγματα: (α) ότι το Πανεπιστήμιο (βλ. εξέγερση του Πολυτεχνείου) θα αποτελούσε το βασικό συγκροτητικό στοιχείο της μεταπολιτευτικής κοινωνίας και (β) ότι το ίδιο το Κράτος δεν είναι και τόσο καλό πράγμα, τουτέστιν, η κοινωνία χρειάζεται ένα χώρο όπου η κρατική εξουσία να μην μπορεί να επιβάλλει άμεσα και με τη βία τα "δικά" της.

Εε, λοιπόν αυτά που ξέραμε να τα ξεχάσουμε. Το λεγόμενο «τέλος της μεταπολίτευσης» σημαίνει ρητά ένα πράγμα: το τέλος της σχέσης Αριστεράς και Κράτους… με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Και η έφοδος της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ και στα φοιτητικά στέκια με τη γελοία αφορμή του εμπορίου μιας χούφτας μπαταριών, φακών και ομπρελών από τους μετανάστες μικροπωλητές σημαίνει ακόμη ένα.

Πως τα όρια του απαραβίαστου, τα όρια που δεν μπορεί να επεμβαίνει η αστυνομία, η υπεράσπιση των δικών μας «ασύλων» δεν είναι θέμα θεσμικής κατοχύρωσης, κρατικής συναίνεσης ή πολιτικού κόστους.

Ας μην τρέφουμε αυταπάτες και ας μην κατασκευάζουμε, με τη σειρά μας, νέους «μύθους» για τους εαυτούς μας.

Η υπεράσπιση των αγώνων και των ζωτικών μας χώρων από το κεφάλαιο, την καπιταλιστική ανάπτυξη και τη κρατική/παρακρατική βία είναι θέμα που περνά μονάχα από τα χέρια μας.

Οι επιθέσεις των μπάτσων θα αποτελούν από δω και στο εξής

…casus belli

 

σ. από την κατάληψη Σκαραμαγκά


ΣΣ. Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε πριν την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά και την επανεκκένωση της Villa Amalias στις 9/1. Στόχος της προκήρυξης ήταν να μοιραστεί στην πορεία των καταλήψεων στις 12/1/13. Αν και δε συνυπολογίζονται σημαντικά γεγονότα, παρόλα αυτά θεωρούμε πως το κεντρικό επιχείρημα παραμένει.

2η Ανακοίνωση της Κατάληψης Σκαραμαγκά

Θέλουμε τα πάντα για όλους και τα θέλουμε τώρα… κι αυτό δεν αποτελεί αίτημα, αλλά το σημείο συνάντησης ολόκληρης της τάξης των καταπιεσμένων, το ιστορικό μας ραντεβού.

 

2Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

(Αναφορικά με την εκκένωση της επανακατάληψης της Villa Amalias και της Κατάληψης Σκαραμαγκά στις 09/01/12)

 

Περίεργα παιχνίδια παίζονται τις τελευταίες μέρες στις πλάτες μας. Το λεγόμενο σκάνδαλο της «Λίστας Λαγκάρντ» δεν είναι τίποτα μπροστά στη ρεμούλα και τη διαφθορά που κυριαρχεί διαχρονικά στους κύκλους αστών, καναλάρχων, πολιτικών και τραπεζιτών. Και η απόφασή της πολιτικής εξουσίας να πατάξει την «ανομία» και να «εφαρμόσει-το-νόμο» μας ακούγεται όχι μονάχα υποκριτική, αλλά κυρίως πολύ-πολύ επικίνδυνη… ο σύγχρονος Ολοκληρωτισμός είναι εδώ.

Την ώρα που η πολιτική εξουσία διαπραγματεύεται το νέο τρόπο που θα μας αφαιμάξει φέρνοντας στη Βουλή ακόμη ένα φορο-ληστρικό νόμο, υπό τη δαμόκλεια σπάθη της «εθνικής χρεοκοπίας» μας εγκαλεί σε συμμόρφωση και στρατιωτική υποταγή. Ε όχι λοιπόν!

 

«Εδώ είναι το σπίτι μας»

Στις 9/01/13 στις 8 το πρωί, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες αποφάσισαν να επανακαταλάβουν το κτίριο της Villas Amalias που είχε εκκενωθεί στις 20/12/12 απελευθερώνοντάς το για 2 ώρες, ενώ λίγο αργότερα πραγματοποιείται συμβολική κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ από άλλη ομάδα συντρόφων. Το αποτέλεσμα και των δύο κινήσεων ήταν η σύλληψη των 92 επανακαταληψιών με τη συμβολή των πάνοπλων ειδικών δυνάμεων της ΕΚΑΜ (αυτής που σε λίγο καιρό θα μας καταστέλλει «ειρηνικά» στις διαδηλώσεις) και την προσαγωγή των 56 καταληψιών της ΔΗΜΑΡ.

Λίγες ώρες αργότερα, κι ενώ αλληλέγγυοι/ες συγκεντρώνονται στη ΓΑΔΑ και στο Πολυτεχνείο, η κατάληψή μας Πατησιών 61 & Σκαραμαγκά περικυκλώνεται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια, στις 3 το μεσημέρι, πραγματοποιείται εκδικητική έφοδος των μπάτσων στο κτίριο με αποτέλεσμα τη σύλληψη 7 συντρόφων/ισσων. Οι κατηγορίες που τους αποδίδονται τελικά είναι πλημμελημματικού χαρακτήρα:

  • διατάραξη κοινής ειρήνης για το αδίκημα της κατάληψης
  • νόμος περί οπλοκατοχής (2 κουζινομάχαιρα και μία σφεντόνα)
  • νόμος περί βεγγαλικών (μία πασχαλιάτικη "γουρούνα" που μας είχαν πετάξει κάγκουρες δελτάδες και δεν είχε σκάσει)

Την επόμενη μέρα μαθαίνουμε πως ο πρόεδρος του ΝΑΤ, Χρήστος Φωτίου, κατέθεσε την ημέρα της εκκένωσης μήνυση στη Αστυνομική Ασφάλεια Πειραιά δίνοντας το πράσινο φως για την επέμβαση. Τα «ειδησιογραφικά συνεργεία» της ΕΛ.ΑΣ καταγράφουν αποσπασματικές εικόνες από το εσωτερικό (άδεια μπουκάλια μπύρας και πυροσβεστήρες) και τις παραδίδουν ως βορά στα αρπακτικά των ειδήσεων των 8. Ο λάσπη τους δεν περιγράφεται! Η απάντησή μας είναι άμεση με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών από το εσωτερικό της κατάληψης, απαντώντας στα ψέμματα και τη κατασυκοφάντηση.

 

Το έδαφος, φυσικά, είχε προετοιμαστεί από τα ΜΜΕ όλες τις προηγούμενες μέρες. Η αστυνομική εισβολή στη Βίλα Αμαλίας και την ΑΣΟΕΕ, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής και στον  ρ/δ σταθμό 98 FM συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο κύμα συκοφαντίας και απονοηματοδότησης της λειτουργίας των χώρων και των προταγμάτων που πρεσβεύουν. Η συκοφάντηση δεν είναι τωρινή συνθήκη. Ωστόσο είναι εμφανής η κρατική επιλογή: το πλήγμα στον κόσμο της αυτοοργάνωσης να είναι συντριπτικό.

Στο πλαίσιο αυτό, η κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά είχε βρεθεί μέσα σε λίγες μόνο ημέρες στα χείλη δεκάδων εντολοδόχων δημοσιογράφων και αναλυτών εκπροσώπων της αστικής τάξης. Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της ESPRESSO (29/12) που παρουσίαζε την εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου κτηρίου και το τηλεοπτικό ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ με φόντο τις κραυγές περί την αξιοποίηση των δημόσιων κτηρίων, τι κι αν κάθονται και σαπίζουν γύρω στα 2000 κτήρια του δημοσίου.

 

Αλλά ας δούμε αυτήν την περιβόητη «αξιοποίηση του ακινήτου»

Το κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά καταλείφθηκε στις 19/03/09 από συντρόφους και συντρόφισσες του  αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο χώρος παρέμενε εγκαταλελειμμένος από το 1999 για λόγους στατικότητας μετά το σεισμό της ίδιας χρονιάς, ενώ μέχρι τότε – κατά περιόδους – νοικιαζόταν από το ΝΑΤ το ισόγειο και άλλος ένας όροφος. Ακόμα και την «περίοδο της ανάπτυξης» δεν είχε γίνει καμία εξολοκλήρου συντήρηση και ανακατασκευή λόγω των υπέρογκων απαιτήσεων και των αυστηρών θεσμικών προϋποθέσεων (διατηρητέο κτίσμα) και για μία δεκαετία το κτίριο – στην κυριολεξία – ρήμαζε.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το ίδιο το ΝΑΤ [6565/23-11-10] η αντικειμενική αξία αγοραπωλησίας του το 2007 ήταν η μισή της εμπορικής (μίσθωση σε ιδιώτη). Επίσης σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, η τεχνική εταιρία ΒΙΠΕΤΒΑ στην μελέτη της αναφέρει πως:

«το κτίριο δεν αξιοποιείται ως έχει και απαιτούνται σημαντικές επεμβάσεις στους εσωτερικούς χώρους ορόφων του ισογείου καθώς και των εξωτερικών όψεων. […] Ως προωθητέα λύση προτείνεται, να παραμείνει το ακίνητο στην ιδιοκτησία του ΝΑΤ και να αυτοχρηματοδοτηθεί η ανακαίνιση».

Επίσης «για τον πιθανό Ανάδοχο η απόδοση είναι οριακή εκτός αν καταστεί τεχνικά δυνατή και θεσμικά επιτρεπτή η επέμβαση στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις. […] Σε κάθε περίπτωση τα περιθώρια κέρδους είναι στενά (εφόσον μάλιστα συνυπολογιστεί και το ρίσκο της πιθανής μειωμένης εκμετάλλευσης σε κάποιες χρονικές περιόδους λόγω συνθηκών αγοράς)

Τέλος «το ΝΑΤ δεν διαθέτει τις δομές για να εκμεταλλευτεί το κτίριο κατά τον καλύτερο τρόπο και θα αναλάβει έτσι σοβαρό ρίσκο.

Με το πρόσχημα της διάσωσης του ΝΑΤ, ο πρόεδρος Χρήστος Φωτίου επικαλείται την «αξιοποίησή» των ακινήτων. Όνειρα θερινή νυκτός, φυσικά, για ένα ταμείο το οποίο βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι υπό τις ισχυρές πιέσεις της τρόικας επιχειρείται η παραχώρηση των ακινήτων του ΝΑΤ στο ΤΑΙΠΕΔ ώστε να πουληθούν αργότερα σε τιμές ξεφτίλας. Οι δήθεν συνδικαλιστικές κορώνες του ΔΣ του ΝΑΤ που εναντιώνονται σε αυτό και τα περί ύπαρξης  «αυτοτελούς υπηρεσίας του ΝΑΤ για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας» δεν είναι τίποτα άλλο παρά δείγμα ανταγωνισμών για το ποιος θα «φάει τα φιλέτα». Τέλος, όσον αφορά το κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, όλα αυτά ουσιαστικά αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε ο Φωτίου να κλείσει το μάτι στον Καμίνη  (βλ. αναπτυξιακό πλάνο «Αθήνα 2014»), στα κατασταλτικά σχέδια του Δένδια και τα ρατσιστικά του Μιχαλολιάκου.

 

Τι πραγματικά παίζεται πίσω από τις πλάτες μας;

Πέρα του προφανούς, όταν λέμε «πίσω από τις πλάτες μας» εννοούμε επίσης «κάτω από την Πατησίων». Ας εξηγήσουμε.

 

Αρχικά, θα σταθούμε σε μία απλή παρατήρηση που δυστυχώς μετά την 1η εκκένωση της Villa Amalias δεν έχει επισημανθεί ικανοποιητικά. Από τις 20/12/12, μέρα που το κράτος αποφάσισε ανοιχτά να κηρύξει τον πόλεμο με τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και τις καταλήψεις, στο site της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά! Τόσες μέρες κινηματικού αναβρασμού (έφοδος των μπάτσων στην ΑΣΟΕΕ, στον αυτοοργανωμένο Ρ/Σ 98 FM, καθημερινές κινηματικές παρεμβάσεις κλπ.) και ούτε μία σπέκουλα από τους χρυσαυγίτες για την κυβέρνηση που «δεν-κάνει-καλά-τη-δουλειά-της», ούτε ένα σχόλιο για τους «άπλυτους» και τους «αναρχοσυριζαίους». Τίποτα! Εκτιμήσεις κάνουμε, δεν είμαστε μάντεις, αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Η προσπάθεια επίθεσης του κράτους στον α/α χώρο είναι άλλη μία πράξη συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης-Καμίνη-Χρυσής Αυγής. Και ο στόχος όπως πάντα είναι διπλός: οικονομικός και ιδεολογικός.

 

Ας δούμε το πρώτο σκέλος.

Οι αστυνομικές επιχειρήσεις σε Villa Amalias, ΑΣΟΕΕ, Σκαραμαγκά έχουν ως κοινό γεωγραφικό τόπο τον άξονα της λεωφ. Πατησίων. Ήδη, την ίδια μέρα της εκκένωσης της Σκαραμαγκά (09/01/13) ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης και ο Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός υπέγραψαν την έναρξη υλοποίησης του Αναπτυξιακού Προγράμματος για την Αθήνα ύψους 35.5 εκατομμυρίων ευρώ! Και όπως είναι λογικό κάθε επενδυτής χρειάζεται την ασφάλειά του από τα «φρικιά» και τους αντιφασίστες. Φυσικά, για να ωραιοποιηθεί το πρόγραμμα χρειάζεται λίγη «πρασινάδα»… βιοκλιματικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί, αναπλάσεις πλατειών, αποχετευτικό δίκτυο είναι μερικά από τα έργα που επικαλείται η δημαρχάρα για να μας πείσει για το «αγαθόν» των προθέσεών του. Να θυμηθούμε το «αγαθό» παρελθόν του αριστεριτζή νεοφιλελεύθερου Καμίνη;

Σχεδόν ένα χρόνο πίσω, ο Καμίνης, την πιο κρύα νύχτα του περσινού χειμώνα (01/02/12) έστειλε τα ΜΑΤ στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών για να εκκενώσουν με ξύλο τους αστέγους που προσπάθησαν να μπουν μέσα ώστε να γλιτώσουν από το πολικό ψύχος. Η ναζιστικής έμπνευσης απόφαση του Καμίνη να αναλάβει ένας κατασταλτικός μηχανισμός ώστε να δώσει λύση σ’ ένα κοινωνικό πρόβλημα όπως αυτό των αστέγων, δεν ήταν η μοναδική. Το ίδιο συνέβη με τις οροθετικές ιερόδουλες, το ίδιο συνέβη με τα αστυνομικά πογκρόμ σε πιάτσες τοξικοεξαρτημένων. Η εκλεκτική συγγένεια του Καμίνη με τη Χρυσή Αυγή εντοπίζεται σ' ένα ακόμη παράδειγμα άξιο της ανθρωπιάς τους: στις 29/11/12, ο Δήμαρχος μάς ανακοινώνει πως ξηλώνει τα παγκάκια στην πλ. Κλαύθμωνος ώστε να μην κοιμούνται οι άστεγοι και «για να μπορεί το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα». Τι να σχολιάσουμε… Και το Βερολίνο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης [1] το 1936, ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ήταν!

Ανάπτυξη δε θέλετε; Φάτε ναζισμό!

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δεύτερο σκέλος, το ιδεολογικό.

Ο Καμίνης πέραν από τις καταλήψεις, μισεί θανάσιμα κάτι ακόμη: τις διαδηλώσεις. Οι πρωτοβουλίες του για αναθεώρηση των συνταγματικών άρθρων περί των δημοσίων συναθροίσεων δίνουν και παίρνουν, κάτι που φυσικά δε θα μπορούσε να αφήνει δυσαρεστημένους τους χρυσαυγίτες. Απώτερος στόχος της «κρυφής» συνεργασίας κυβέρνησης-Καμίνη-Χρυσής Αυγής είναι η εμπέδωση του «κοινού εχθρού»: των αγωνιζόμενων, των αντιστεκόμενων, όσων δεν θέλουν να σκύψουν το κεφάλι τους. Η Villa Amalias, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, ο αυτο-οργανωμένος Ρ/Σ 98 FM, η συνέλευση και οι κοινοί αγώνες μεταναστών μικροπωλητών/αλληλέγγυων στην ΑΣΟΕΕ και η κατάληψη Σκαραμαγκά αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν αγκάθια κάθε εξουσίας και πρέπει πάση θυσία να χωνευτεί καλά στην κοινή συνείδηση ότι το να μη στέκεσαι σούζα στις στρατιωτικές προσταγές κράτους και αφεντικών είναι «παράνομο», «άνομο» άρα έγκλημα.

Η ιδεολογική και πρακτική σύμπλευση κράτους, δημοτικής αρχής και ΧΑ όπου ο ένας αλληλοσυμπληρώνει τον άλλο πλέον «βγάζει μάτι»: από τη μία οι νεοναζί πιέζουν το πολιτικό φάσμα προς την εμπέδωση της ατζέντας τους και από την άλλη μετατοπίζεται συνεχώς η κεντρική πολιτική γραμμή προς ακροδεξιές θέσεις και πρακτικές ενσωματώνοντας/νομιμοποιώντας τους νεοναζί. Σε γενικές γραμμές το πολιτικό σύστημα ζέχνει εθνικισμό, ρατσισμό, ομοφοβία, συνωμοσιολογία, νεοφιλελευθερισμό, ολοκληρωτισμό. Ο ναζισμός έχει έρθει για να μείνει;

Τέλος, όσον αφορά τις καταλήψεις, η εκτίμηση των πραγμάτων λέει το εξής απλό: αυτό που πλέον έχει ξεκινήσει επίσημα ως δουλειά της αστυνομίας, θα συνεχιστεί ως «νυχτοκάματο» των φασιστών χρυσαυγιτών.

Αντιγράφουμε από παλιότερο κείμενό μας αναφορικά με το κέντρο της Αθήνας και τα ρατσιστικά πογκρόμ στο 6ο Διαμέρισμα Αθήνας:

[…] Το ζήτημα δεν είναι η λύση κάποιου προβλήματος, αλλά η κατασκευή μίας νέας χωροθέτησης, η κατασκευή νέων ειδικών ζωνών όπου οι πληθυσμοί (ασχέτως αλλοδαπής ή ημεδαπής καταγωγής) θα επιβιώνουν περιθωροποιημένοι υπό ένα καθεστώς πλήρους κοινωνικής εξαίρεσης. Οι μετανάστες είναι η αρχή και ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση: δίχως χαρτιά, δίχως εργασιακά δικαιώματα, σε απόλυτη εργασιακή επισφάλεια, τρομοκρατία στο δρόμο, στη γειτονιά, στο σπίτι… Οι ζωές τους συγκροτούνται στη βάση ενός «ορίου» που ξεπερνά τα συνήθη «κοινωνικά περιθώρια». Οι ζωές τους βρίσκονται στην «κόψη του ξυραφιού»· μεταφορικά και κυριολεκτικά!

Είναι οι μοντέρνες φυλακές που μας έχουν ετοιμάσει για τις γειτονιές μας. Είναι οι «μικρές» χούντες με συγκεκριμένο γεωγραφικό προσδιορισμό, είναι τα άτυπα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» στο κέντρο της Αθήνας με ανθρωποφύλακες τους χρυσαυγίτες. Και σε αυτές τις ζώνες, ο «ξένος» δε θα είναι μονάχα ο εθνοτικά διαφορετικός, ο μετανάστης ή ο πρόσφυγας. Θα είναι επίσης ο άστεγος, η τοξικοεξαρτημένη, η εκδιδόμενη, ο άνεργος, η κομμουνίστρια, ο αναρχικός, ο ομοφιλόφιλος, η λεσβία… Όποιος δε θα είναι με το μέρος του τραμπούκου Παναγιώταρου και τη δολοφονική συμμορία του, θα βαφτίζεται «αλβανική κωλοτρυπίδα» και θα οδηγείται στο Άουσβιτζ. Όποιος δε θα χωράει στο νέο εθνικό «εμείς», όποιος δε θα ταυτίζει το συμφέρον του με το εθνικό συμφέρον του λευκού-έλληνα-άντρα θα «εξοστρακίζεται» και θα εκτίθεται άμεσα στον κίνδυνο του  θανάτου. Όπως τότε.

Οι μέρες των ταραχών έχουν ήδη φτάσει! Σκοπός Κράτους και Χρυσής Αυγής (ως συστημικής εμπροσθοφυλακής) είναι να εγκληματοποιήσουν τους κοινωνικούς αγώνες προβληματικοποιώντας τις καταλήψεις δημοσίων ή ιδιωτικών κτιρίων. Γιατί κατάληψη δεν είναι μονάχα η Villa Amalias και η Σκαραμαγκά. Κατάληψη κάνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ, κατάληψη κάνουν οι ασφαλισμένοι του ΝΑΤ. Κατάληψη κάνουν οι μαθητές, οι φοιτητές, οι συνελεύσεις γειτονιάς. Κατάληψη ήταν και το Πολυτεχνείο του 1973. Κατάληψη έκαναν οι εργάτες γης των ισπανικών κολλεκτίβων του μεσοπολέμου, κατάληψη θα κάνουν οι εργάτες που θα απαλλοτριώσουν το εργαστάσιο από τα αφεντικά. 

Στοχοποιούν τις καταλήψεις γιατί…

η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα. Είναι το περιεχόμενό του. Είναι η απαλλοτρίωση του κλεμμένου χώρου και χρόνου. Και οι οριζόντιες-αντιιεραρχικές συνελεύσεις τους δεν είναι απλά μέσο λήψης αποφάσεων. Είναι το περιεχόμενο της αυτοοργάνωσης. Είναι οι σκέψεις που δεν εκφράστηκαν, όσα δεν ελέχθησαν και περιμένουν να ειπωθούν.

 

Οι (άδολοι) υπερασπιστές της Δημοκρατίας

Σαμαράς, Δένδιας, Βορίδης, Γεωργιάδης, Μιχαλολιάκος… Θα δυσκολευόμασταν πάρα πολύ αν έπρεπε να αποφασίσουμε ποιος από όλους αυτούς είναι στις μέρες μας ο καλύτερος υπερασπιστής της δημοκρατίας. Οι ομιλίες τους «ματώνουν» τα μυαλά μας: «Κατάληψη; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» τσιρίζει ο Άδωνις. «Απεργία; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» γκαρίζει ο Σαμαράς. «Αντισυγκέντρωση; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» ξεσπαθώνει και η κουράδα ο Μιχαλολιάκος… «Villa Amalias; Θα αποδοθεί στο δημόσιο για να αξιοποιηθεί. Αυτό είναι το δημοκρατικό!» διατρανώνει ο Καμίνης (ποιο δημόσιο, αυτό που ξεπουλάνε κοψοχρονιά;).

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που υπερασπίζονται σήμερα τη Δημοκρατία, στην ουσία υπερασπίζονται ένα αυταρχικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η σημερινή τρικομματική ακροδεξιά κυβέρνηση δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις του ’50-’60. Και το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα; Η συγκυβέρνηση έχοντας ως πολιτική «πλάτη» στα δεξιά την (άλλοτε εκτός φάσματος) ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, μπορεί να κινείται άνετα σε ένα ευρύ πεδίο – από κεντροδεξιά έως τέρμα-ακροδεξιά – και να εμφανίζεται παρόλα αυτά ως «κέντρο». Η μετατόπιση του πολιτικού άξονα της χώρας προς τον ολοκληρωτισμό φαίνεται σα να είναι «απόφαση κεντρική»… και «λύση τελική».

 

… και οι υπονομευτές της

Το ανταγωνιστικό κίνημα τα τελευταία 3 χρόνια, δυστυχώς, δίνει μάχες οπισθοχώρησης. Τα αφεντικά συνεχώς κερδίζουν χώρο και ταυτόχρονα μας περιγελούν εγκαλώντας μας για διάφορα πράγματα: «μαζί τα φάγαμε», είσαστε τεμπέληδες, είσαστε άνομοι, είσαστε ανεύθυνοι. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι πρώτα στους εαυτούς μας και μετά σε αυτούς: δε θα δεχτούμε καμία υπόδειξη από το κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες.

Δεν κάνουμε διάλογο μαζί τους.

Δεν είμαστε αντιπολίτευση, ούτε κάνουμε αντιπολίτευση.

Ως πότε δηλαδή θα ανεχόμαστε τα διλήμματα που θέτει η πολιτική εξουσία υπό τη καθοδήγηση του κεφαλαίου;

Ως πότε θα ανεχόμαστε να νιώθουμε υπόλογοι για την δυσλειτουργία του κεφαλαίου;

Δεν θα κάτσουμε να βρούμε καμία λύση για το πώς θα μας εκμεταλλεύονται τα αφεντικά αποδοτικότερα τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Ούτε θα κάνουμε υποδείξεις για το πώς θα διαχειριστούν το χρέος τους.

Ήρθε η ώρα να θέσουμε εμείς τα ερωτήματα και τις απαντήσεις.

Και κυρίως να τους πούμε πως τα θέλουμε όλα και για όλους.

Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 

Η κατάληψη Σκαραμαγκά είναι κομμάτι των κοινωνικών αγώνων

Η χρόνια εγκατάλειψη του κτιρίου από το ΝΑΤ και η απόφασή του Φωτίου να θυμηθεί «την ιστορικότητά του»  μετά από 3 1/2 χρόνια κατάληψης αποδεικνύει το μέγεθος τη υποκρισίας. Η κατάληψή του από εμάς έφερε την πραγματική και μοναδική αξιοποίησή του, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Με τη βοήθεια συντρόφων πολιτικών μηχανικών αναλάβαμε την αποκατάσταση των βλαβών διασφαλίζοντας παρόλα αυτά το μίνιμουμ: οι τεχνικές ανάγκες του να μην υπερβαίνουν τις κοινωνικοπολιτικές ανάγκες και χρήσεις. Η δική μας επένδυση είναι βαθιά πολιτική και δε χρειάζεται να φορά το μανδύα μίας τεχνικής «επιστημονικοφανούς» αρτιότητας. Έτσι με μεράκι, προσοχή και με τα χέρια εκατοντάδων αλληλέγγυων συντρόφων/ισσων, μετά από αμέτρητες «εργατοώρες» δημιουργικότητας,  ξεκίνησε η λειτουργία του ως αυτοοργανωμένο πολιτικό εγχείρημα και κοινωνικός χώρος. Η μέρα που μπήκαμε στο κτίριο ήταν μία μέρα απελευθέρωσής του. Ήταν η στιγμή που οι επιθυμίες μας, οι ελπίδες, τα όνειρά μας βρήκαν σπίτι να φωλιάσουν. Ήταν η μέρα που το κτίριο στη γωνία της Σκαραμαγκά σταμάτησε να έχει «ιδιοκτήτη» και έγινε κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

Η διαχείριση του κτιρίου γίνεται από την οριζόντια και αντιιεραρχική συνέλευση της κατάληψης. Το κόστος των εξόδων καλύπτεται αποκλειστικά από την ελεύθερη συνεισφορά των συντρόφων/ισσών που συμμετέχουν στη συνέλευση και των διάφορων εγχειρημάτων που στεγάζονται. Στους χώρους της κατάληψης παρουσιάζονται πολιτικές εκδηλώσεις, δραστηριοποιούνται πολιτικές ομάδες που πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους, ομάδες αυτομόρφωσης, ομάδα μαθημάτων ελληνικών σε μετανάστες, ομάδα κινηματογραφικών προβολών, στεγαστική κολλεκτίβα ενώ επίσης στεγάζονται υποδομές όπως δανειστική βιβλιοθήκη/αναγνωστήριο, ξυλουργείο, αίθουσα Η/Υ, αίθουσα χορού και πολεμικών τεχνών, εργαστήριο ραπτικής, πίστα αναρρίχησης κα.

Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον που ζούμε όλοι και όλες, τα παραπάνω είναι η δική μας προσφορά στη «δέσμη μέτρων ενάντια στην πτώχευση». Οι κοινότητες αγώνα, κομμάτι των οποίων είναι οι καταλήψεις, αποτελούν τους τρόπους αντίστασης απέναντι στην επιχειρούμενη εξαθλίωση που μας επιφυλάσσουν οι κρατικοί-καπιταλιστικοί σχεδιασμοί. Οι στεγαστικές καταλήψεις, οι αυτο-οργανωμένοι κοινωνικοί χώροι, οι πρωτοβουλίες αυτομόρφωσης, οι συνελεύσεις γειτονιάς, τα χαριστικά παζάρια, οι συλλογικές κουζίνες και μύριες ακόμα πρακτικές αυτο-οργάνωσης της ζωής είναι ο τρόπος μας να δίνουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα.  Η αλληλεγγύη μεταξύ μας, μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αυτού του κόσμου, αποτελεί τη μόνη λύση ενάντια στον εξανδραποδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τα προβλήματα των εργαζομένων δε θα λυθούν μέσα από την παραίτηση ή τον συντεχνιακό ανταγωνισμό. Να σπάσουμε το φόβο και να γκρεμίσουμε όλα αυτά που μας έφεραν σε αυτό το χάλι οργανώνοντας την αντίστασή μας με όπλα την αυτό-οργάνωση και την αλληλεγγύη. Για να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Για την κοινωνική επανάσταση.

Σε πείσμα των καιρών θα παραμείνουμε εδώ. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε. Τα σπίτια μας, η Villa Amalias και η Σκαραμαγκά θα παραμείνουν για πάντα κατάληψη. Θα παραμείνουν οι απελευθερωμένοι χώροι από τους έννομους αστικούς καταναγκασμούς. Από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Διότι αυτοί είμαστε. Είμαστε οι άνομοι, οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές.

 

Η ΒΙΛΛΑ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 93 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ VILLAS AMALIAS


ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 12/1 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 12.00


Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

11/01/12


[1] Με την ίδρυση των στρατοπέδων συγκέντρωσης το 1933, ο Χίτλερ φυλάκισε μαζικά ανθρώπους που χαρακτηρίζονταν από το καθεστώς ως «ακοινώνητοι» [Asoziale] και αποτελούσαν πρόβλημα για την καθαρότητα της φυλής και αντιπαραγωγικοί για την οικονομική ανάπτυξη του έθνους: άστεγοι, αλκοολικοί, ιερόδουλες, ψυχικά ασθενείς και ανάπηροι, φυγόστρατοι και ειρηνιστές.

Οι καταλήψεις είναι πολιτισμός ελευθερίας!

Εκτός των άλλων διασκεδαστικών που μας στόλισε ο στρατηγός Δένδιας στις δηλώσεις του μετά την έφοδό του στο κτίριο της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά ανέφερε και το ότι η κατάληψή μας… «συνιστούσε μία διαρκή προσβολή στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας, όπως και μία διαρκή πρόκληση εις βάρος του ελληνικού πολιτιστικού προτύπου*»

Όχι δεν πρόκειται για αυτοσχεδιασμούς μπροστά στις κάμερες ενός τυχάρπαστου (ακρο)δεξιού. Πρόκειται για δηλώσεις ενός υπουργού που προφανώς ήταν έτοιμες και επεξεργασμένες για να κατατεθούν την κατάλληλη στιγμή. Αλήθεια, ποιος είναι αυτός ο κύριος που θεωρεί πως υπάρχει ένα και μοναδικό πολιτιστικό πρότυπο σε μία κοινωνία; Αλήθεια ποιος είναι αυτός που υλοποιεί την κάθαρση των «άλλων» πολιτιστικών αναφορών μέσα σε μια κοινωνία; Ποιος είναι αυτός που θέλει να αφαιρέσει τον πλούτο και την πολυμορφία σ την αισθητική μιας κοινωνίας; Ποιος είναι αυτός που μας μιλά για πρότυπα στους τρόπους έκφρασης και δημιουργίας; Ποιος είναι αυτός που θα μας επιβάλλει τον δικό του εθνικό πολιτισμό και την δική του εθνική αφήγηση για την τέχνη και την ιστορία; Ποιος είναι αυτός που αποφασίζει και διατάζει για το τι είναι και τι δεν είναι πρότυπο πολιτισμού;

Συνέχεια ανάγνωσης Οι καταλήψεις είναι πολιτισμός ελευθερίας!