εκδήλωση/ συζήτηση για τα κέντρα κράτησης μεταναστών

Τρίτη 11/06, 19:00 ΑΣΟΕΕ

Το απόγευμα της Παρασκεύης 26 Απρίλη πραγματοποιήθηκε – για περίπου 2 ώρες – στην πλατεία Βικτωρίας από τη συνέλευση μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων της ασσοε, μικροφωνική αντιπληροφόρησης για το ταξικό-ρατσιστικό έγκλημα της Νέας Μανωλάδας και αλληλεγγύης στους μετανάστες εργάτες γης από το Μπακλαντές που τραυματίστηκαν από τα πυρά των θρασύδειλων επιστατων (Θ.Αποστολούπολος και αφοί Χαλούλοι) του μεγαλοτσιφλικά Ν.Βαγγελάτου. Αναρτήθηκε πανό, στήθηκε μικροφωνική, κολλήθηκαν αφίσες και μοιράστηκαν κείμενα στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες από μερικές δεκάδες συντρόφων και συντροφισσών, ντόπιων και μεταναστών.
 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

 Φράουλες και ανθρώπινη εκμετάλλευση

Αυτά είναι τα δύο βασικά εξαγώγημα προϊόντα και τα δύο σε τεράστιες ποσότητες της Νέας Μανωλάδας, μιας επαρχίας του νομού Ηλείας, 260 χλμ δυτικά της Αθήνας. Οι μεν φράουλες φιγουράρουν κάθε άνοιξη, κόκκινες και λαχταριστές, στους πάγκους των λαϊκών αγορών και τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Η εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών γης δε, καλά κρυμμένο μυστικό στις τάξεις της ρατσιστικής και ξενοφοβικής ντόπιας κοινωνίας, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, που εξαιτίας κάποιων θερμόαιμων ρουφιάνων ενός εκ των τσιφλικάδων της περιοχής, καταφέρνει και απασχολεί για λίγο τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ.

Λίγα λόγια για τα φέουδα της Μανωλάδας

Στα χωράφια της Μανωλάδας εργάζονται τα τελευταία χρόνια 4000-5000 εργάτες γης. Όλοι τους σχεδόν μετανάστες, κυρίως από το Μπαγκλαντές και λίγο καιρό πριν από το Πακιστάν, αρκετοί από αυτούς χωρίς χαρτιά. Η βασική τους εργασία αφορά την καλλιέργεια, τη συγκομιδή και τη συσκευασία φράουλας αλλά ανάλογα με την εποχή απασχολούνται και στην καλλιέργεια και άλλων αγροτικών προϊόντων, όπως πατάτας, πορτοκαλιών κτλ. Η εργασία ξεκινάει από τις 6 το πρωί και τελειώνει στις 9-10 το βράδυ με μεροκάματο 25 ευρώ και προφανώς χωρίς ένσημα, ασφάλιση και οποιαδήποτε ιατροφαρμακευτική κάλυψη σε περίπτωση κάποιου εργατικού ατυχήματος. Διαβιούν χειμώνα – καλοκαίρι σε αυτοσχέδιες σκηνές ή μέσα στα θερμοκήπια, χωρίς νερό, ρεύμα, τουαλέτα και άλλα βασικά είδη ανάγκης.
Οι συνθήκες εργασίας είναι κυριολεκτικά απάνθρωπες καθώς πέρα από το εξαντλητικό ωράριο δουλεύουν υπό συνεχή επιτήρηση και εκβιασμούς από τους ρουφιάνους επιστάτες των κάθε λογής τσιφλικάδων της περιοχής που τους συμπεριφέρονται σαν σκλάβους. Ξυλοδαρμοί και εξευτελιστικές συμπεριφορές σε καθημερινή βάση, απειλές για τη ζωή τους, εκβιασμοί ότι θα τους παραδώσουν στην αστυνομία, για όσους δεν έχουν χαρτιά, μη καταβολή των δεδουλευμένων τους και σφαίρες στο ψαχνό όταν κάποιοι τολμούν έστω και για λίγο να σηκώσουν κεφάλι.

Το γεγονός

200 μετανάστες από το Μπαγκλαντές που εργάζονται σε ένα από τα πολλά κτήματα της περιοχής, αυτό του τσιφλικά Βαγγελάτου, αρχίζουν τις τελευταίες μέρες και διεκδικούν την καταβολή των δεδουλευμένων τους των 6 τελευταίων μηνών. Κάνουν συνεχώς εκκλήσεις προς των τσιφλικά και τους επιστάτες του αλλά έρχονται αντιμέτωποι με τις ύβρεις και τις απειλές τους. Συντάσσουν μάλιστα και καταγγελία που προσπαθούν να παραδώσουν στην αστυνομία και την κυβέρνηση χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα. Λίγες μέρες πριν τη δολοφονική απόπειρα εναντίον τους κάνουν μία μέρα απεργία και η απάντηση του τσιφλικά ήταν η απειλή ότι θα φέρει άλλους μετανάστες στη θέση τους, κυρίως από Αλβανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και ότι θα τους διώξει απλήρωτους. Η απάντηση που πήρε: «δώσε τα λεφτά που μας χρωστάς και φεύγουμε». Προφανώς, ο τσιφλικάς δεν πραγματοποίησε την απειλή του, καθώς οι βαλκάνιοι μετανάστες ζητάνε 40 ευρώ μεροκάματο και συνέχισε να αγνοεί τις απαιτήσεις των εργατών. Έτσι στις 17/4 οι ίδιοι οι μπαγκλαντεσιανοί εργάτες αποφασίζουν να πάνε να διαμαρτυρηθούν έξω από το σπίτι του τσιφλικά και ως απάντηση λαμβάνουν τα πυρά από τους μπράβους επιστάτες του, που είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό 30 εργατών, με 7 από αυτούς σε αρκετά σοβαρή κατάσταση. Πέραν του ότι το ασθενοφόρο έκανε δύο ώρες να φθάσει στο σημείο, το πρώτο πράγμα που έκανε η αστυνομία ήταν να αρχίσει τη δίωξη και τη σύλληψη όσων μεταναστών δεν είχαν χαρτιά, μη ασχολουμένη με τους ένοπλους δολοφόνους.
Ήταν η διάσταση που πείρε το θέμα, στα διεθνή κυρίως ΜΜΕ και η συνεπακόλουθη εικόνα της χώρας (1), η αδυναμία συγκάλυψης του γεγονότος και ο φόβος για τις αντιδράσεις των μεταναστών εργατών που ανάγκασε τις αρχές να ασχοληθούν με το θέμα και τη δίωξη των δραστών.
Τις επόμενες 2 μέρες, 18 και 19 Απριλίου, κανένας μετανάστης δεν πήγε για δουλειά σε όλη την ευρύτερη περιοχή και πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που συμμετείχαν πάνω από 10.000 μετανάστες εργάτες γης. Προφανώς αποσιωπήθηκε από τα ΜΜΕ αλλά ήταν ουσιαστικά αυτό που ανάγκασε τον ίδιο τον υπουργό δημόσιας τάξης Ν. Δένδια να τάξει στους μετανάστες τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο, την καταβολή όλων των δεδουλευμένων τους και την αστυνομία να συλλάβει τους μπράβους δολοφόνους και το αφεντικό τους.

Το 2008 είχαν διαρρεύσει φωτογραφίες από την ίδια περιοχή που απεικόνιζαν τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των μεταναστών εργατών γης. Τότε οι μετανάστες ήταν κυρίως από το Πακιστάν. Και τότε, όπως και τώρα, όλοι μας είχαμε  ¨σοκαριστεί¨ από το γεγονός, τα ΜΜΕ είχαν φορέσει για λίγο το φιλανθρωπικό τους προσωπείο και το κράτος θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα, κάνοντας λόγο για μεμονωμένο περιστατικό. Και τα προηγούμενα χρόνια όμως το μοντέλο αγροτικής παραγωγής ήταν πανομοιότυπο με το σημερινό. Μόνο που τη θέση των Πακιστανών και μπαγκλαντεσιανών εργατών κατείχαν μετανάστες από τα βαλκάνια και κυρίως από την Αλβανία.

Τόσα χρόνια μετά όχι μόνο τίποτα δεν έχει αλλάξει, απεναντίας η εργασιακή συνθήκη έχει γίνει ακόμα πιο βάρβαρη και η εκμετάλλευση των μεταναστών συνιστά άλλο ένα καλοκουρδισμένο σχέδιο κράτους και αφεντικών για ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση.
Είναι το ίδιο το κράτος που έμμεσα ή άμεσα ωθεί τους μετανάστες να εργαστούν στα χωράφια των ντόπιων τσιφλικάδων. Όσους από αυτούς δηλαδή καταφέρνουν και γλυτώνουν από τις νάρκες στον Εύρο και το βυθό της θάλασσας. Όσους από αυτούς δεν χωράνε στα κολαστήρια της αστυνομίας και τα  στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσους από αυτούς, που καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα ή μένω κλεισμένος και φοβισμένος στο σπίτι να πεθάνω από την πείνα, καθώς στους δρόμους παραμονεύουν σε κάθε γωνία είτε μπάτσοι είτε φασίστες, ή δουλεύω ως σκλάβος για ένα κομμάτι ψωμί, αποφεύγοντας έτσι την απέλαση ή τον εγκλεισμό σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Και αυτό διότι υπάρχει συμφωνία κράτους, τοπικών αρχών και τσιφλικάδων της περιοχής να μην συλλαμβάνει η αστυνομία όσους εργάζονται στα χωράφια της περιοχής (2)
Και κάπως έτσι η εργασία υπό αυτούς τους όρους για τους μεν μετανάστες φαντάζει ως μόνη διέξοδος και σανίδα σωτηρίας, για τα δε αφεντικά ένα πολύ καλό εργαλείο για την όλο και πιο βαθειά εκμετάλλευση των εργατών. Κερασάκι στην τούρτα της εκμετάλλευσης, για να μην μένουν τα τσιράκια των αφεντικών παραπονεμένα, η παρακράτηση χρημάτων από τα μεροκάματα των μεταναστών εργατών γης για να τους παρέχουν ένα κομμάτι ψωμί.(3)

Τα όσα συνέβησαν πριν λίγο καιρό στη Μανωλάδα δεν είναι απλά και μόνο ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένα βίαιο και απάνθρωπο καθεστώς εργασίας που αρχικά επιβάλεται στους απόκληρους και σε όσους βρίσκονται στον πάτο κάθε φορά του βαρελιού. Και όσο βαθαίνει η κρίση αυτός ο πάτος χωράει όλο και πιο πολλούς από μας.  Όσο αλληλοφαγωνόμαστε μεταξύ μας και ρίχνουμε το φταίξιμο για τα δεινά μας στους μετανάστες και στους ¨άλλους¨ τόσο στρώνουμε το έδαφος στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Όσο δεν στοχεύουμε στον πραγματικό εχθρό, που δεν είναι άλλος από  όλους αυτούς που μας εκμεταλέυονται πλουτίζοντας εις βάρος μας, τόσο βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΣΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Σημειώσεις:

(1)Η εικόνα των τραυματισμένων μεταναστών εργατών γης, έκανε το γύρο του κόσμου. Για πολλοστή φορά, διεθνείς οργανισμοί συνέταξαν καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας για τη μεταχείριση των μεταναστών, λες και αρκούν πέντε υπογραφές να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Επιπλέον, διάφοροι φορείς και οργανώσεις, συντονίζουν κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook κλπ) έχουν ξεκινήσει καμπάνια για μποϋκοτάζ της φράουλας Μανωλάδας με ονομασία «Φράουλες και αίμα».

(2)Το σχέδιο έχει ως εξής: Οι ντόπιοι τσιφλικάδες, υπό την επίγνωση τοπικών αρχών και κυβέρνησης, αιτούνται κάθε φορά ένα συγκεκριμένο αριθμό εργατών. Έρχονται σε συνεννόηση με κάποιον ¨δικό τους¨ μετανάστη, που αποκαλείται «μάστορας», συνήθως ίδιας καταγωγής με τους εργάτες, ο οποίος αναλαμβάνει να βρει τους εργάτες από την Αθήνα. Κριτήριο δεν είναι η κατοχή ή όχι χαρτιών, αλλά οι γνωριμίες που μπορεί να έχει ο κάθε μετανάστης. Η μεταφορά τους στα χωράφια που θα εργαστούν γίνεται με αμάξια που έρχονται και τους παραλαμβάνουν από την Αθήνα. Μοναδικό εχέγγυο της συμφωνίας είναι ότι όσο δουλεύουν και δε δημιουργούν πρόβλημα δε θα έχουν καμία ενόχληση από την αστυνομία.

(3)Τα μεροκάματα είναι της τάξης των 17-25 ευρώ αλλά καταβάλλονται κάθε 2-3 μήνες. Τα έξοδα για τη διατροφή των μεταναστών και για όποιες άλλες παροχές (τηλεκάρτες, και έξοδα διαβίωσης) τους αφαιρούνται από το συνολικό ποσό πληρωμής. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, η εκμετάλλευση δεν έχει όρια. Τα ψώνια δεν τα κάνουν οι ίδιοι οι μετανάστες αλλά οι επιστάτες ή ο «μάστορας». Κι από κει που κάθε μετανάστης χρειάζεται 70-80 ευρώ το μήνα για τη διατροφή του, τους γίνεται παρακράτηση μέχρι και 400 ευρώ το μήνα, με αποτέλεσμα συχνά η αμοιβή τους να πέφτει σε 150 ευρώ για δουλειά ενός μήνα. Τα λεφτά αυτά που παρακρατούνται καταλήγουν προφανώς στα χέρια των τσιφλικάδων και των ρουφιάνων που τους προστατεύουν.

Συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ
http://immigrants-asoee.espivblogs.net

Συνέχεια ανάγνωσης κράτος και παρακράτος δολοφονούν →

Δευτέρα 4/2 και ώρα 17.00 ανοιχτή κουβέντα-συνέλευση στην ΑΣΟΕΕ με σκοπό την περαιτέρω επικοινωνία σκεπτικών και συνέχιση των δράσεων για τη δολοφονία του μετανάστη μικροπωλητή στο Θησείο την Παρασκευή 1/2

Οι παρακάτω φωτογραφίες δημοσιεύονται κατόπιν επιθυμίας των κοντινών του προσώπων.

O  Babakar είχε δύο παιδιά.

Σήμερα Κυριακή 3.2.13, πραγματοποιήθηκε στο Θησείο συγκέντρωση αντιπληροφόρησης για τη δολοφονία του μετανάστη μικροπωλητή Babakar Ndiaye, ο οποίος έχασε τη ζωή του την 1.2.13 καταδιωκόμενος από τους δημοτόμπατσους του "δημοκράτη" Καμίνη, ένα κρατικό-ρατσιστικό έγκλημα που έγινε 2 βδομάδες μετά τη στυγερή δολοφονία του Shehzdad Luqman στα Πετράλωνα από τους χρυσαυγίτες μαχαιροβγάλτες Στεργιόπουλο και Λιακόπουλο και μέσα σ' ένα κλίμα γενικευμένης όξυνσης της κρατικής-φασιστικής τρομοκρατίας.

Από τις 1 το μεσημέρι και για 3 ώρες, με την παρουσία εκατοντάδων συντρόφων-συντροφισσών και μεταναστών, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική απ' όπου διαβάστηκαν κείμενα και έγιναν παρεμβάσεις σε πολλές γλώσσες, αναρτήθηκαν πανώ και μοιράστηκαν εκατοντάδες αντίτυπα κειμένων.

Υπενθυμίζεται ότι αύριο Δευτέρα στις 17.00 η συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων στη ΑΣΟΕΕ καλεί σε κουβέντα για επικοινωνία και την οργάνωση δράσεων.

να μη συνηθίσουμε το θάνατο

να μην μείνει αναπάντητη καμία κρατική-φασιστική-ρατσιστική δολοφονία

υγ: από τις όμορφες στιγμές της σημερινής συγκέντρωσης οι φάπες που μάζεψε παρεάκι σημαιοστολισμένων φασιστων που είχαν κατέβει για περίπατο και έφυγαν τρέχοντας…

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org]

[Φωτογραφίες]

Χθες 1-2-2013 και γύρω στις 20.30, μετά από καταδίωξη της δημοτικής αστυνομίας μεταναστών μικροπωλητών που βρίσκονταν στο Θησείο, πάνω από το σταθμό του ΗΣΑΠ, οι δημοτόμπατσοι εγκλωβίζουν έναν από αυτούς και στην προσπάθειά τους να του πάρουν την πραμάτεια του, ο μετανάστης βρίσκεται στις γραμμές του τρένου, πέφτοντας από  ύψος 7 μέτρων όπου και πεθαίνει ακαριαία. Πρόκειται για τον BABAKAR NDIAYE, 38 ετών από τη Σενεγάλη.

Αρκετός κόσμος, μετανάστες & ντόπιοι αλληλέγγυοι μαζεύονται στο σημείο και λίγο αργότερα δέχονται την επίθεση της αστυνομίας και διαλύονται στα γύρω στενά. Για πολλές ώρες αργότερα, σε όλο το κέντρο της Αθήνας, δεκάδες μετανάστες προσάγονται. Μέχρι στιγμής έχουν αφεθεί όλοι ελεύθεροι εκτός από δύο που συνεχίζουν να κρατούνται. Οι δολοφόνοι δημοτόμπατσοι, δύο σύμφωνα με μαρτυρίες κόσμου που ήταν στο σημείο, από την πρώτη στιγμή γίνονται άφαντοι, χωρίς ακόμα να έχουν εντοπιστεί.

Σήμερα, η συνέλευση μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ, βρέθηκε σε ένα διευρυμένο σχήμα συνέλευσης, όπου είχαν προσέλθει πάνω από 80 μετανάστες. Έγινε εκτενής ενημέρωση και συζήτηση για το συμβάν και τις κινήσεις που μπορούμε να δρομολογήσουμε από δω και πέρα.

 Έτσι αποφασίσαμε για αύριο Κυριακή 3/2 και ώρα 13.00 μικροφωνική αντιπληροφόρησης στο σημείο της δολοφονίας, στο σταθμό ΗΣΑΠ του Θησείου και τη Δευτέρα 4/2 και ώρα 17.00 ανοιχτή κουβέντα-συνέλευση στην ΑΣΟΕΕ με σκοπό την περαιτέρω επικοινωνία σκεπτικών και συνέχιση των δράσεων.

Απέναντι στις κρατικές και παρακρατικές δολοφονίες τίποτα δε μένει αναπάντητο.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Συνέλευση μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ

immigrants-asoee.espivblogs.net

του Γαλαξιάρχη

Γράφω χωρίς ψυχραιμία. Επέλεξα να γράψω χωρίς ψυχραιμία, γιατί υπάρχουν κι εκείνες οι περιπτώσεις που η εγρήγορση από την έκκριση αδρεναλίνης κάνει τις σκέψεις καθαρότερες. Αποτρέπει την αυτολογοκρισία της ενήλικης καθημερινότητας.

Αν και ζω σε μία χώρα που τα κατάπτυστα πρωτοσέλιδα εφημερίδων αποτελούν κοινό τόπο. Που η επίσημη κυβέρνηση και σχεδόν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα έχει νομιμοποιήσει το ρατσισμό, την ξενοφοβία και -γιατί όχι- το νεοναζισμό. Που δεν περνάει μέρα να μην διαφημίζεται  ένας τουλάχιστον παραλογισμός ως φυσιολογική κατάσταση. Αρνούμαι να αποδεχτώ αυτήν την “κανονικότητα”.

Ευχαριστώ συμπολίτες μου της αστικής ευγένειας, αλλά προτιμώ να οργιστώ.

Αρκετά όμως με την ψυχαναλυτική εισαγωγή.

Στο (Πρώτο) θέμα μας

Σήμερα το βράδυ, ή το αργότερο αύριο το πρωί, θα βρεις φίλε αναγνώστη στο περίπτερο της γειτονιάς σου το παρακάτω πρωτοσέλιδο. Μέσα σε σακούλα και κάτω από δεκάδες ένθετα κωλόχαρτα.

Αφήνω στην άκρη το προφανές της παραπληροφόρησης, καθώς το ρεπορτάζ κατά 99% (θέλει να) αγνοεί την ευρωπαϊκή πηγή της χρηματοδότησης για την σίτιση των έγκλειστων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης συνανθρώπων μας. Επίσης να μην αναφέρεται στο γεγονός ότι, επίσης προφανώς, συνέλληνες ιδιώτες χρεώνουν διπλά και τρίδιπλα τα περιττώματα με τα οποία ταΐζουν αυτούς τους ανθρώπους. Και τέλος να μην έχει πάρει χαμπάρι τις προτροπές που διατυμπάνιζε η “Γκάγκαρη” βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Φωτεινή Πιπιλή προς τους τοπικούς άρχοντες: “Μη μιλάτε εναντίον των κέντρων κράτησης, αφού θα φάμε ευρωπαϊκά κονδύλια“.

Αυτά, πίστεψέ με, είναι δευτερεύοντα. Σήμερα, μία μέρα μετά την άγρια δολοφονία 27χρονου ποδηλάτη Σαχτζάτ Λουκμάν* που πήγαινε ξημερώματα στην εργασία του, από ένστολο Έλληνα νεοναζιστή, κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι στο Πρώτο Θέμα αποφάσισαν να βγάλουν ένα τέτοιο τίτλο σε πρωτοσέλιδο. Κάποιοι “εργαζόμενοι” δημοσιογράφοι θεώρησαν λογικό να υπογράφουν ένα αρθρίδιο που στάζει ρατσιστικό μίσος. Κάποιοι “μεροκαματιάρηδες” υπάλληλοι να βοηθήσουν βαριεστημένοι (ή και με ενθουσιασμό ακόμη) στην παραγωγή του.

Όχι φίλε αναγνώστη. Δεν μου φταίει ο “κομιστής” ντοκουμέντων εκβιασμού, ο επιχειρηματίας πορνοκαλόγερος των ΜΜΕ, ο επαγγελματίας χαφιές και γλοιώδης υπάνθρωπος Θέμος Αναστασιάδης. Συνέχεια ανάγνωσης Ναζήδες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι →

Σάββατο πρωί του Δεκέμβρη και η παραλία της Θερμής στη Μυτιλήνη γεμίζει σώματα νεκρών ανθρώπων. Ένας παππούς που συναντάμε στο λιμανάκι μας λέει «Είμαστε  συγκλονισμένοι, χρόνια τώρα η ίδια ιστορία, τρομάξαμε πια με τόσους θανάτους, άνθρωποι είναι και αυτοί». Οι έρευνες  του λιμενικού για το ναυάγιο της Παρασκευής άρχισαν το Σάββατο με τα πρώτα πτώματα που βγήκαν στην στεριά. Δεν έγινε καμιά κινητοποίηση ούτε από τις αρχές ούτε από τα ΜΜΕ την Παρασκευή το μεσημέρι. Κανείς δεν ανησύχησε για τον μισοπεθαμένο άνθρωπο που βρέθηκε για τους πιθανούς ναυαγούς  που μπορεί να πάγωναν στην θάλασσά  μας.

Ο νεαρός επιζών του ναυαγίου περισυνελλέγει μισοπεθαμένος από την Frontex μετά από πολύωρη παραμονή στα παγωμένα νερά. Έμεινε φρουρούμενος  στο νοσοκομείο, αναγνώρισε πτώματα, ανακρίθηκε επανειλημμένα. Σχεδόν 8 μέρες μετά κάποιος πολίτης του αγόρασε μια κάρτα των 5 euro, ώστε να μπορέσει να ειδοποιήσει την μητέρα του στο Ιράν ότι είναι ζωντανός. Στοιχειώδη φροντίδα για ένα θύμα ναυαγίου. Στοιχειώδη μέριμνα για έναν άνθρωπο που έχει  γονείς, συγγενείς, δικούς του ανθρώπους που η αγωνία για την τύχη του τους παραλύει. Κανένα κομμάτι του κρατικού μηχανισμού που ανέλαβε  δράση δεν μερίμνησε  για  αυτό.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του υπήρχαν και άλλοι στη βάρκα 8-10 άνθρωποι που δεν βρέθηκαν. Γυναίκες ανάμεσά τους και παιδιά. Οι μέρες περνάνε, δεν ανασύρθηκαν. Δεν θα βρεθούν ποτέ; Αιτήματα αγωνιώδη συγγενών φτάνουν στην Μυτιλήνη, ερωτήματα κραυγές που η υπηρεσιακή διεκπεραίωση και γραφειοκρατία δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Οι συγγενείς σε χώρες μακρινές, στο Αφγανιστάν, πρόσφυγες στο Ιράν ή σε  γειτονικές χώρες θα χρειαστούν μήνες ή και χρόνια πόνου και αγωνίας για να φτάσουν σε κάποια αβέβαιη πληροφορία για την τύχη του δικού τους ανθρώπου. Σε  κάθε περίπτωση η αναζήτηση καθορίζεται και από την οικονομική δυνατότητα, ο πόνος όμως για τον άνθρωπο που χάθηκε όχι.

Μπορούμε να φανταστούμε όμως την κινητοποίηση που θα είχαμε αν αυτοί οι νεκροί ήταν επιβάτες σε κρουαζιερόπλοιο ή και οποιοδήποτε επιβατικό πλοίο ή εμπορικό πλοίο. Συνέχεια ανάγνωσης Στιγμιότυπα μιας ανθρώπινης τραγωδίας που συνεχίζεται →

[Η εικόνα είναι του nassosv48]

Τα παιδιά στην Ελλάδα μένουν στο σπίτι των γονιών ως τα τριάντα τους, γι’ αυτό και συνεχίζουμε να τα λέμε «παιδιά». Τους κάνουμε δώρα, τα χαρτζιλικώνουμε, κι αν κάνουν και καμιά βλακεία, κάνουμε τα στραβά μάτια. Τα παιδιά είναι παιδιά.

Ο Σερντάρ ήταν εικοσιεφτά χρονών, δηλαδή παιδί. Χτες το βράδυ στα Πετράλωνα, με άλλα λόγια, δολοφονήθηκε ένα παιδί. Απλά, για παιδιά σαν τον Σερντάρ, το πράγμα είναι πιο περίπλοκο. Ο χρόνος δεν μετράει το ίδιο. Ο Σερντάρ δεν ήταν ακριβώς παιδί – όπως κανένας εργάτης δεν είναι παιδί. Δεν ήταν ούτε «παιδί από το Πακιστάν». Ήταν απλά Πακιστανός. Χτες το βράδυ στα Πετράλωνα, λοιπόν, δολοφονήθηκε ένας Πακιστανός. Και για να μη δραματοποιούμε καταστάσεις, ας πούμε απλά όπως η ΝΕΤ ότι ο 27χρονος Πακιστανός «έχασε τη ζωή του».

Ο Σερντάρ βέβαια δεν πέθανε από αδέσποτα πυρά ή από τρακάρισμα. Ο Σερντάρ δολοφονήθηκε από δύο άλλα παιδιά, εικοσιπέντε ο ένας και εικοσιεννιά ο άλλος – κανονικά παιδιά αυτά, δικά μας: με τις δουλειές τους, τα μηχανάκια τους, πολιτικοποιημένα.

Συνέχεια ανάγνωσης Πενήντα φυλλάδια πολιτικού κόμματος →

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=AAip79MZ_b4&feature=plcp [/youtube]

από τον ασύρματο της χθεσινής εξέγερσης:
παρασκευή 23.11.2012 / εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Κομοτηνή / 400 από τους 550 κρατούμενους διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες κράτησης / ζητούν να ελευθερωθούν ή να σταλθούν πίσω στη χώρα τους / έβαλαν φωτιά σε στρώματα / εκτεταμένη χρήση χημικών και ξύλο άγριο / από το κτίριο βγαίνουν πυκνοί καπνοί / ακούγονται ριπές / υποψίες για τραυματισμένους σοβαρά μετανάστες / λένε για 50 συλλήψεις μεταναστών και τραυματισμούς τριών μπάτσων / τους έχουν ξυπόλυτους όλους στο προαύλιο για τιμωρία μέσα στο κρύο / όλοι έχουν φάει ένας ένας απίστευτο ξύλο / … /

/ Στο Ka-Be (σ.σ. τα αρχικά του αναρρωτηρίου Krankenbau των στρατοπέδων συγκέντρωσης των Ναζί), αντιληφθήκαμε ότι η ανθρώπινη υπόσταση είναι εύθραυστη, ότι αυτή κινδυνεύει περισσότερο από τη ζωή. Και οι αρχαίοι σοφοί αντί να μας νουθετήσουν «να θυμάσαι ότι θα πεθάνεις», θα ήταν καλύτερο να μας υπενθύμιζαν ότι αυτός είναι ο πιο σοβαρός κίνδυνος. Έαν μέσα απ’ τα στρατόπεδα θα μπορούσε να δραπετεύσει ένα μήνυμα και να φτάσει στους ελεύθερους ανθρώπους θα ήταν αυτό: Προσπαθήστε να μην υποστείτε στο σπίτι σας αυτό που έχει επιβληθεί σε μας εδώ. /

/ Για μας το Λάγκερ (σ.σ. στρατόπεδο συγκέντρωσης) δεν είναι μια τιμωρία ∙ για μας δεν προβλέπεται σαν τέρμα, το Λάγκερ είναι το είδος της ύπαρξης που μας δόθηκε, χωρίς χρονικά όρια, στους κόλπους της γερμανικής κοινωνίας. /

/ Ναι, είμαστε σκλάβοι, στερημένοι κάθε δικαίωμα, εκτεθειμένοι σε κάθε προσβολή, αντιμετωπίζουμε βέβαιο θάνατο, αλλά μας έχει απομείνει ένα δικαίωμα και πρέπει να το υπερασπιστούμε με σθένος, γιατί είναι το τελευταίο: το δικαίωμα να αρνηθούμε τη συγκατάθεσή μας. /

πηγές:
/ athens.indymedia /
/ primo levi – εάν αυτό είναι ο άνθρωπος /

[Αναδημοσίευση από το site της κατάληψης Σινιάλο]

Είμαστε μια ομάδα μεταναστών, παράνομοι, οι οποίοι διαφύγαμε τη σύλληψη από την επιχείρηση “Ξένιος Δίας” που έγινε στην Πάτρα την 1η Οκτωβρίου. Μια επιχείρηση που συνέλαβε πολλούς φίλους μας, οι οποίοι βρίσκονται τώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης (φυλακή) χωρίς λόγο. Θα θέλαμε σήμερα να γράψουμε αυτές τις λέξεις με την ελπίδα να φτάσει το μήνυμά μας σε κάθε κάτοικο της Ελλάδας για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, καθώς το κράτος έχει διαμορφώσει μια άλλη εικόνα για εμάς.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που ο “Ξένιος Δίας” κυνηγάει, και είναι κομμάτι της κοινωνίας, βρίσκονται στην Ελλάδα από το 2008. Πριν δηλαδή αρχίσει η κρίση.

Ζητάμε από το ελληνικό κράτος και την αστυνομία να μας αφήσουν να τρώμε από τα σκουπίδια ελεύθεροι, παρά να μας φυλακίζουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ζητάμε από τον κόσμο αλληλεγγύη ώστε να σταματήσουμε τον “Ξένιο Δία” και να απαιτήσουμε οι φίλοι μας που είναι στα στρατόπεδα να αφεθούν ελεύθεροι.

Η σκούπα φτιάχτηκε για να καθαρίζει σκουπίδια κι όχι ανθρώπους και είμαστε σίγουροι ότι σε αυτό τον τόπο δεν αρέσει οι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται ως σκουπίδια.

Πολλά χρήματα δαπανούνται για να συγκεντρωθούν οι μετανάστες σε στρατόπεδα, ενώ θα μπορούσαν να μας έδιναν χαρτιά ώστε να μπορούμε να μείνουμε ή να φύγουμε για άλλες χώρες, όπως κάνουν πλέον και οι ίδιοι οι Έλληνες λόγω κρίσης.

Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας

Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 12/10 στην Πλατεία Αμερικής μεγάλη αντιφασιστική κι αντιρατσιστική συγκέντρωση αγωνιζόμενων κατοίκων της περιοχής κι αλληλέγγυων. Την συγκέντρωση στην Πλατεία κάλεσαν, ως άμεση απάντηση σε συγκέντρωση που καλούσαν φασίστες και ρατσιστές στην περιοχή την ίδια ώρα, αντιφασίστες/ίστριες από τις γειτονιές της Κυψέλης και των Πατησίων και συμμετείχαν επίσης αλληλέγγυοι από τις γειτονιές της Αθήνας και πολλοί μετανάστες.

Η αντιφασιστική συγκέντρωση την Παρασκευή ήρθε ως συνέχεια της πρόσφατης κινητοποίησης που έγινε στην γειτονιά στις 26 / 9 /12 ενάντια στο πογκρόμ που έκαναν μια εικοσάδα φασιστών και ρατσιστών σε βαρος αφρικανών μεταναστών, καθώς και πολλών άλλων αντιφασιστικών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων που εχουν γίνει στην περιοχή τα τελευταία χρόνια.

Το βραδυ της Παρασκευής η πλ. Αμερικής γεμισε απο τους συγκεντρωμένους αντιφασίστες ενώ διμοιρίες ΜΑΤ τοποθετήθηκαν στα στένα κάτω από την πλατεία για να εμποδίσουν πορεία προς τα περίπου εκατό φασιστοειδή που συγκεντρωθηκαν στην Αχαρνών. Μετα την συγκέντρωση στην Πλ. Αμερικής όπου αναρτήθηκαν πανώ, μοιραστηκαν και διαβάστηκαν κείμενα [όπως αυτό : Καμια ανοχή στις φασιστικές συμμορίες], κι αφού τα φασιστοειδή συνοδευόμενα από την αστυνομία πήγαν στον Αγ. Παντελεήμονα, ακολούθησε μεγάλη αντιφασιστική πορεία στους δρόμους της γειτονιάς και την Πατησίων.

Απ΄ όπου κι αν περνούσε η διαδήλωση με δυνατά αντιφασιστικά συνθήματα και συνθήματα αλληλεγγύης στους μετανάστες προστίθονταν όλο και νεοι διαδηλωτές, οι μισοί από τους οποίους ήταν μετανάστες, φθανοντας σχεδόν τα 1000 άτομα.

Για περισσότερες φωτογραφίες δείτε εδώ κι εδώ.

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Aντιφασιστική παρέμβαση από περίπου 150 συντρόφισσες/ους πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τρίτης 21 Αυγούστου στους δρόμους γύρω από την Ομόνοια, το Μοναστηράκι και το Θησείο.

Η αντιφασιστική παρέμβαση ήταν μια ελάχιστη πρώτη αντίδραση για τις δολοφονικές επιθέσεις και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών. Με αφετηρία το Μοναστηράκι έγινε μαζική αφισοκόλληση, μοίρασμα πολύγλωσσων κειμένων και πορεία στους δρόμους Αθηνάς, Σοφοκλέους, Σαπφούς, Σαρρή, Ασωμάτων, Αδριανού.

Εκεί όπου τα ξημερώματα της 12ης Αυγούστου φασίστες μαχαιροβγάλτες δολοφόνησαν νεαρό μετανάστη, αφού προσπάθησαν να επιτεθούν σε άλλους δύο.

Περίπου 150 συντρόφισσες/οι πορεύτηκαν σε περιοχές όπου ζουν, κινούνται και δουλεύουν πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες, παρά το γεγονός ότι οι προσαγωγές και οι συλλήψεις είναι χωρίς σταματημό σε όλη τη διάρκεια της μέρας.

Οι αφίσες που κολλήθηκαν κατά τη διάρκεια της πορείας:

Το κείμενο της ελληνόγλωσσης προκήρυξης:

Εσύ δεν είδες, δεν άκουσες, δεν ξέρεις τίποτα

για τις δολοφονικές μαχαιριές φασιστών κατά μεταναστών;

Τα ξημερώματα της Κυριακής 12 Αυγούστου, 5 φασίστες με μηχανάκια δολοφονούν με μαχαίρια νεαρό μετανάστη στην οδό Αναξαγόρα, στο αστυνομοκρατούμενο κέντρο της Αθήνας. Λίγο πριν έχουν προσπαθήσει να μαχαιρώσουν άλλους δύο μετανάστες. Η αστυνομία και ο υπουργός της γνωρίζουν από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ρατσιστική δολοφονία, αλλά ούτε το όνομα του θύματος ανακοινώνουν ούτε βρίσκουν τους δολοφόνους. Και πώς να το κάνουν άλλωστε, όταν οι περισσότεροι μπάτσοι είναι ομοϊδεάτες των φασιστών μαχαιροβγαλτών της χρυσής αυγής; Οι μισοί τους ψήφισαν άλλωστε. Η δήλωση Δένδια για «προσπάθεια ακραίων ομάδων να ακυρώσουν την οργανωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης», να υπονομεύσουν δηλαδή τον «Ξένιο Δία» του με τις 8.000 προσαγωγές και τις 1.600 συλλήψεις μεταναστών από τις 2 Αυγούστου και μετά, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: όπου υπάρχει κίνδυνος να ξεφύγουν από τον κρατικό έλεγχο οι φασιστικές επιθέσεις ακροδεξιών συμμοριών, η κυβέρνηση θα διεκδικεί την αποκλειστικότητα στα πογκρόμ. Κράτος και παρακράτος σε αλληλοσυμπληρούμενο ρατσιστικό αμόκ: το πρώτο «καθαρίζει» τους δρόμους από τους μετανάστες, το δεύτερο τους καθαρίζει στην κυριολεξία.

Ζούμε μέρες και νύχτες μαχαιριών:

Συνέχεια ανάγνωσης Αντιφασιστική παρέμβαση στο κέντρο της Αθήνας →

Αιχμάλωτοι σε "κέντρα φιλοξενίας"

[παρα]κρατικά πογκρόμ

19χρονος νεκρός από μαχαίρια φασιστών

Live your myth in greece…

Ξένιος Δίας

1.

Δεν μπορεί παρά να είναι επιθετικός σαρκασμός από μεριάς του κράτους τόσο η ονομασία «Ξένιος Ζευς» όσο και η ημερομηνία της 4η Αυγούστου που επιλέχθηκαν για να εξαπολυθεί το νέο ρατσιστικό πογκρόμ επί «δικαίων και αδίκων» στους δρόμους της Αθήνας. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν στο μεταγωγών, εδώ δίπλα στη γειτονιά μας στην Πέτρου Ράλλη, ήταν φυσικό παρεπόμενο με αδιαμφισβήτητους φυσικούς φορείς ποιους άλλους; Μα… αστυνομικούς ψηφοφόρους της ΧΑ φυσικά.

Η Ιστορία έχει επανειλημμένως αποφανθεί ότι τα πογκρόμ δεν αποτελούν καμία λύση κανενός προβλήματος αλλά συνιστούν μήνυμα καταστολής και ελέγχου προς ολόκληρη την κοινωνία. Η υπόθεση της μετανάστευσης δεν προσεγγίζεται με πνεύμα διαχείρισης αλλά με πνεύμα λύσης. Οι μηχανισμοί της εξουσίας προσπαθούν να πείσουν τώρα τους έλληνες υπηκόους  ότι τα πογκρόμ αποτελούσαν από πάντα μία λύση την οποία δεν δρομολογούσαν στο παρελθόν λόγω πολιτικού κόστους ή «ανθρωπιστικής υπεραξίας»… Όσα πογκρόμ όμως και να εξαπολύεις, τα εκατομμύρια των ανθρώπων της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας που μαστίζονται από την ανελέητη επιθετικότητα των παγκόσμιων κυρίαρχων για να εξασφαλίσουν την ενεργειακή τους υπεροπλία, θα συντρίβουν κάθε είδος συνόρων, θα διεμβολίζουν κάθε αντιμεταναστευτική πολιτική, θα ξεπερνούν κάθε φόβο για να ζήσουν! Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι τα πογκρόμ απευθύνονται στις υποτελείς και επικίνδυνες τάξεις της επικράτειας…

Πριν οι ελληνόψυχοι αναρωτηθούν  «τι δουλειά έχουν οι «λαθρο»μετανάστες στη ελλάδα» ας απαντήσουν πρώτα στην ερώτηση «τι δουλειά έχει ο ελληνικός στρατός σε 16 χώρες του κόσμου αυτή τη στιγμή που μιλάμε»…

2.

Το ρατσιστικό πογκρόμ όμως εξελίχθηκε σε ένα πολύ ενισχυτικό ξενοφοβικό κλίμα.  Η τραγική ιστορία της 15χρονης στην Πάρο που βρίσκεται στην εντατική με συντριμμένο το πρόσωπο και κακώσεις σε ολόκληρο το σώμα γίνεται ένα ακόμη ρατσιστικό λάφυρο. Ο απεχθής και απάνθρωπος δράστης, όποιος κι αν είναι, ανεξαρτήτως δέρματος, θρησκείας και γλώσσας,  χρήζει της αντίστοιχης αντιμετώπισης από μια κοινωνία που υπερασπίζεται τον εαυτό της άτομο προς άτομο. Ομολόγησε λοιπόν ένας 21χρονος πακιστανός και η αφορμή, σύμφωνα με δήλωσή του που κοινοποίησε η αστυνομία, ήταν η κλοπή ενός κινητού που εξελίχθηκε σε μια άνευ προηγουμένου βαρβαρότητα. Η δίκη του 21χρονου δεν έχει γίνει ακόμη αλλά με δεδομένη την ομολογία του και την ταυτοποίηση του DNA η καταδίκη είναι προδιαγεγραμμένη.

Δικαιολογεί, όμως, όλο αυτό ένα γενικευμένο πογκρόμ ενάντια σε ό,τι μελαμψό κυκλοφορεί; Μήπως ξεχνάμε ότι το έγκλημα δεν έχει πατρίδα, ότι η ανθρώπινη φύση ξεδιπλώνει τις σκοτεινές της πλευρές χωρίς να τεκμαίρεται κάποια «φυλετική επιλεκτικότητα» όπου γης; Μήπως ξεχνάνε οι ημεδαποί τον ημεδαπό από την Σαντορίνη που έκοψε το κεφάλι της γυναίκας του και το περιέφερε στους δρόμους επί ώρες; Μήπως ξεχνάνε οι ημεδαποί τον γυμναστή από την Κρήτη που βίαζε σωρηδόν τους έφηβους μαθητές του; Και πόσα χιλιάδες άλλα που με ευκολία κάποιοι άλλοι αλλοδαποί εθνικιστές θα μπορούσαν να χρεώσουν στην «ελληνική φυλή»… Ας αφήσουμε δε τελευταίο αυτό που όλα τα ΜΜΕ προσπέρασαν: ότι μετανάστες ήταν αυτοί που βοήθησαν να βρεθεί ο δράστης.

3.

Η καταιγιστική ρατσιστική προπαγάνδα όμως σύσσωμων των καναλιών είχε μεγάλη ατζέντα χτες. Μάθαμε ότι τσιγγάνοι τη νύχτα της Παρασκευής πυροβόλησαν και τραυμάτισαν 3 άτομα, τον ένα σοβαρά, σε επεισόδια που διαδραματίστηκαν στο Αιτωλικό, μια κωμόπολη κοντά στο Μεσολόγγι. Οι τσιγγάνοι αποτελούν ένα νομαδικό λαό με τον οποίο οι πολιτικοί διαχειριστές των εθνοκεντρικών χωρών της δυτικής Ευρώπης διατηρούν μια σχέση μίσους και αντιπαλότητας. Δεν είναι επί του παρόντος να ερμηνεύσουμε αυτή την αντιπαλότητα αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο να αποδεχτούμε ένα κυρίαρχο κλίμα «ανεπιθύμητου», ως απότοκο της ιδεολογία της κυριαρχίας,  που αντιμετωπίζουν οι τσιγγάνικοι καταυλισμοί.  Αυτή η αντιπαλότητα που εκφράζεται με κοινωνικό αποκλεισμό από τον ισχυρό εθνοκεντρικό πόλο απαντιέται με παραβατικότητα (συντριπτικά «χαμηλού χαρακτήρα», σύμφωνα με τους όρους της ποινικολογίας) από τον αδύναμο πόλο, τους τσιγγάνους.

Στο Αιτωλικό λοιπόν, με αφορμή ένα κοινότυπο επεισόδιο με τσιγγανάκια, το «ποτήρι» ξεχείλισε και 200 κάτοικοι ενισχυμένοι με «διμοιρία» της ΧΑ και επικεφαλής βουλευτή-διμοιρίτη της επιτέθηκαν στον καταυλισμό. Η απάντηση που δέχτηκαν ήταν απόρροια μιας χρόνιας αντιπαλότητας που ξέσπασε και αυτή τη φορά με μια ευκαιριακή αντιστροφή της ισχύος του αδύναμου πόλου προς τον «ισχυρό»: τα όπλα. Τα ξημερώματα του Σαββάτου η αστυνομία αποκατέστησε την κυρίαρχη υπεροπλία εξαπολύοντας ένα πογκρόμ στον καταυλισμό «δια την αποκατάστασιν της Τάξεως»…

Όμως, αυτοί που οργανώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό είναι υπεύθυνοι για τα απότοκά του. Ως δια «μαγείας», αυτοί εμφανίζονται εκ των υστέρων ως δυνάμεις της λογικής και ως δημοκράτες απέναντι στους εξοργισμένους γηγενείς που, μετά από τόνους επιμελημένης ρατσιστικής προπαγάνδας, ζητούν μια «τελική λύση» για τους τσιγγάνους. Είναι αυτοί που κρατάνε ζωντανή την κουλτούρα του εθνοκεντρισμού αναπαράγοντας την αντιπαλότητα με έναν λαό-παρία, αναπαράγοντας τον πολιτισμό του κοινωνικού αποκλεισμού, αναπαράγοντας την συνθήκη του διάχυτου φόβου για να γίνει «παλλαϊκή» απαίτηση ο κοινωνικός έλεγχος και η κρατική καταστολή. Τα πογκρόμ επιδιώκουν να γίνουν καθημερινότητά μας.

Στο Αιτωλικό οι κάτοικοι και οι τσιγγάνοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Το ότι δεν έχουν τρόπο «να τα βρούν», τόσα χρόνια που συνυπάρχουν, αποτελεί επιβεβαίωση των συμφερόντων που φροντίζουν γι’ αυτό. Οι 3 τραυματίες του Αιτωλικού δεν είναι παρά 3 ακόμη ρατσιστικά λάφυρα.

4.

Μετά από όλα αυτά, η είδηση, 4η σωρηδόν, για έναν αλγερινό που στη Γλυφάδα έκλεψε 19 τσάντες από λουόμενους δεν είχε άλλο σκοπό παρά να οριοθετήσει συναισθηματικά την οργισμένη ρατσιστική κατοχή της μικροαστικής συνείδησης. Λίγη σημασία έχει το γεγονός ότι αν ήταν έλληνας ο κλέφτης (οι ημεδαποί δεν υστερούν στην χαμηλή παραβατικότητα)  δεν θα είχε καν αναφερθεί ως συμβάν και μάλιστα με την συγκεκριμένη σειρά στη ροή των «ειδήσεων»…

5.

Είναι γνωστή η «ατράνταχτη» εναντιωματική επιχειρηματολογία: «αν σκότωναν το δικό σου παιδί, αν σε έκλεβαν, αν σε βίαζαν… τα ίδια θα έλεγες;»

Δεν γνωριζόμαστε… Μπορούμε όμως να αποδίδουμε τις ευθύνες εκεί που αναλογούν, σε πρόσωπα, κι όχι σε φυλές, έθνη και άλλα ευτράπελα της ιστορίας. Να μην ξεχνάμε τη γυναίκα του Καντάρη (του ανθρώπου που δολοφονήθηκε στυγνά από τρεις βορειοαφρικανούς στο κέντρο της Αθήνας πέρσι την άνοιξη) που δεν δέχτηκε τα λουλούδια της Χρυσής Αυγής θεωρώντας ότι κάνουν ρατσιστική πολιτική με το πτώμα του άντρα της. Είναι μια τρανταχτή απάντηση…

Έρχονται κι άλλες!

[Αναδημοσίευση από το σάιτ της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω]