Για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, η κατάληψη θα τοποθετηθεί δημόσια και συνολικά εντός των επόμενων ημερών με αναλυτικό κείμενο.
Για την απεργιακή πορεία της 11ης Μάη και τη δολοφονική επίθεση σε διαδηλωτή
Ανακοίνωση της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων για τη δολοφονική επίθεση στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη και το βαρύτατο τραυματισμό του συντρόφου Γιάννη Κ.
Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος σε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό.
Από την αρχή της πορείας οι δυνάμεις καταστολής είχαν δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της δείχνοντας για μια ακόμα φορά την πρόθεση των κυρίαρχων να ανακόψουν με ωμή βία και καταστολή την κοινωνική οργή και αντίσταση.
Ενώ ένα μεγάλο μέρος της πορείας είχε περάσει από το Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, τα μπλοκ συνελεύσεων γειτονιάς, ταξικών σωματείων βάσης, αναρχικών/αντιεξουσιαστών και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, δέχτηκαν τη δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής που όρμηξαν λυσσασμένα πάνω στους διαδηλωτές ρίχνοντας βροχή δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και κροτίδων λάμψης, χτυπώντας τους άγρια και τραυματίζοντας δεκάδες.
Σε αυτό το κομμάτι της διαδήλωσης, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων τη στιγμή που δέχτηκε και αυτή μαζί με τα υπόλοιπα μπλοκ τη δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα ο σύντροφός μας Γιάννης Κ., που κρατούσε το πανό της Συνέλευσης, να τραυματιστεί σοβαρά. Χτυπημένος και με αίματα στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται μαζί με μια άλλη διαδηλώτρια από την Πανεπιστημίου που πνιγόταν στα δακρυγόνα για να πάει σε κάποιο ασφαλές σημείο, όπως έκαναν και άλλοι χτυπημένοι διαδηλωτές. Κατηφόρισαν την οδό Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου, μπήκαν σε μια στοά όπου ήταν παρόντες εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί, τους είπε το όνομά του και ότι ήταν στο μπλοκ της ΣΑΚΑΚΠ που μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου. Όταν άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου όπου τον παρέλαβε.
Ο σύντροφος μεταφέρθηκε στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.
Στην προσπάθειά τους οι κυρίαρχοι να καταπνίξουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, δε διστάζουν, επιστρατεύοντας όπως πάντα τους ένστολους δολοφόνους τους, να θέσουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τη ζωή των αγωνιζόμενων ανθρώπων
Σαν Συνέλευση συνεισφέρουμε με τις δυνάμεις μας στους αυτοοργανωμένους αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς αγώνες που είναι μια ζωντανή πραγματικότητα σε κάθε γωνιά της πόλης, και μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιζόμενους ανθρώπους συμμετέχουμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Καμιά απόπειρα καταστολής και τρομοκράτησης δεν είναι ικανή να μας κάνει να σιωπήσουμε. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό του συντρόφου μας Γιάννη Κ. που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση και σε όλους τους τραυματισμένους και συλληφθέντες διαδηλωτές της απεργιακής πορείας της 11ης Μάη.
Συνεχίζουμε στο δρόμο!
Συνεχίζουμε ανυποχώρητοι!
Για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων
11 Μάη 2011
Για την κατασταλτική επιχείρηση της 29ης Απρίλη
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ 29ης ΑΠΡΙΛΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΡΕΚΛΑΜΑ «ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΥΠΟΠΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ MARFIN & ΤΟΝ ΙΑΝΟ»
Παρασκευή 29 Απρίλη, 3 σύντροφοι και ένα ακόμα άτομο απαγάγονται από τις αστυνομικές αρχές και οδηγούνται στην ΓΑΔΑ για ώρες, χώρια ο ένας από τον άλλο, χωρίς να τους αναφέρουν καν το λόγο προσαγωγής τους. Στα σπίτια τους γίνονται έρευνες και στα κανάλια ανακοινώνονται «συλλήψεις υπόπτων» για την επίθεση στο βιβλιοπωλείο Ιανός και τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της τράπεζας Μαρφίν στην οδό Σταδίου, που επέφερε τον τραγικό θάνατο 3 τραπεζοϋπαλλήλων από αναθυμιάσεις ένα χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους απεργιακής διαδήλωσης της 5ης Μάη 2010.
Οι 3 σύντροφοι που προσάγονται, πέρα από τη συμμετοχή τους στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα, δε διατηρούν ούτε πολιτικές ούτε διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ τους και γνωρίζονται μόνο εξ όψεως από εκδηλώσεις, συνελεύσεις και πορείες, ενώ αγνοούν το τέταρτο πρόσωπο. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, στον Ν.Λ. δε λένε κουβέντα, για τον Γ.Π. προσάγουν έναν φίλο του τον οποίο πιέζουν να τον υποδείξει ως συμμέτοχο στις συγκεκριμένες επιθέσεις, ενώ τον Θ.Σ. τον τοποθετούν πίσω από ένα τζάμι, του ζητάνε να φορέσει ένα καπέλο-τζόκεϊ και δεκάδες ασφαλίτες και αυτόπτες μάρτυρες παρελαύνουν μήπως τον αναγνωρίσουν. Παράλληλα, αρχίζουν να διαρρέουν σενάρια στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο (από γνωστούς ασφαλιτοδημοσιογράφους με πρωτεργάτη όπως πάντα τον Λαμπρόπουλο του Βήματος), περί αστυνομικών παρακολουθήσεων στο παρελθόν του Γ.Π. για ενδεχόμενη συμμετοχή του στη «Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς», όπως και για υπόνοιες των αστυνομικών αρχών σχετικά με συμμετοχή του Ν.Λ. σε «τρομοκρατικές» ομάδες και ενέργειες όπως και στο περιβόητο (κατασκευασμένο από την ασφάλεια και την αντιτρομοκρατική) «επαναστατικό ταμείο».
Έρευνες σε σπίτια, πιεστικές προσπάθειες απόσπασης «καταθέσεων», παράθεση φωτογραφιών, διαδικασίες (?!) «αναγνώρισης»… Όπως ήταν αναμενόμενο, αποτέλεσμα μηδέν, παρά την επικοινωνιακή διαχείριση, τον ηθικό στιγματισμό και τον πόλεμο λάσπης από τα «παπαγαλάκια» της ασφάλειας, από τους προπαγανδιστές του καθεστώτος. Μετά από 8 ώρες κράτησης χωρίς την παραμικρή ενημέρωση είτε στους ίδιους είτε στους δικηγόρους και τους οικείους τους, οι προσαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι και τους δίνεται ένα χαρτί για «κατάθεση εξηγήσεων» σχετικά με σωρεία άρθρων του ποινικού κώδικα που παραπέμπουν στις επιθέσεις στον Ιανό και στην Μαρφίν, στους δύο για τις 5 Μάη και στους άλλους δύο για τις 6 Μάη. Ένα χαρτί για «ανωμοτί κατάθεση» (μαρτυρική κατάθεση χωρίς όρκο, προκαταρκτικό στάδιο της ενδεχόμενης απόδοσης κατηγοριών) που σε κάθε άλλη περίπτωση σου επιδίδεται ή θυροκολλείται στην κατοικία σου. Δεν υπάρχει, δηλαδή, δίωξη ούτε σύλληψη, παρά μόνο μια «φιλική» προσαγωγή σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, με την απειλή να τους αποδοθούν από το πουθενά κατηγορίες για ανθρωποκτονίες, χρήση εκρηκτικών κλπ, που επισείουν ποινές τρις ισόβια. Μετά τις σχετικές προθεσμίες που ζήτησαν για την «κατάθεση εξηγήσεων», τις μέρες αυτές οι προσαχθέντες καταθέτουν υπομνήματα, με τα οποία αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε σχέση ή συμμετοχή τους στα όσα τους αποδίδονται. Τα κείμενα των ίδιων των προσαχθέντων σχετικά με την αστυνομική απαγωγή τους, τις έρευνες στα σπίτια τους, την κράτησή τους στη ΓΑΔΑ και τα συμβάντα στα οποία επιχειρούν να τους εμπλέξουν είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικά.
Ένα χρόνο μετά την έναρξη επιβολής των μνημονίων κοινωνικής υποδούλωσης και λεηλασίας, η κατασταλτική και επικοινωνιακή επιχείρηση που ξεκίνησε στις 29 Απρίλη και συνεχίζεται ακόμα, έχει την ιδιαίτερη σημασία της για το καθεστώς, τόσο μέσα στην τρέχουσα κοινωνική-οικονομική-πολιτική συγκυρία όσο και ευρύτερα.
Η κοινωνική οργή επεκτείνεται αν και σε μεγάλο βαθμό παραμένει ακόμα υπόκωφη. Τα περιθώρια συναινέσεων έχουν στενέψει. Η κυβερνητική αξιοπιστία έχει κατακρημνιστεί μαζί με τη συνολική και βαθιά κρίση νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος και των κομματικών του παραφυάδων στα μάτια του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας. Ο Μάιος είναι μήνας που αναμένονται νέα επώδυνα αντικοινωνικά μέτρα μαζί με την έναρξη του «προγράμματος» εκποίησης δημόσιας περιουσίας και κρατικά ελεγχόμενων επιχειρήσεων (ΔΕΚΟ) προς το ιδιωτικό κεφάλαιο. Και η γενική απεργία της 11ης Μάη έρχεται ως σταυροδρόμι των πολυποίκιλων κοινωνικών αντιστάσεων της περιόδου, μετά από σχεδόν 3 μήνες σκόπιμης άρνησης των εργατοπατέρων να κηρύξουν απεργιακές κινητοποιήσεις.
Μέσα σε ένα τέτοιο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον η κατασταλτική και επικοινωνιακή επιχείρηση της 29ης Απρίλη εξυπηρετεί τους σκοπούς του αποπροσανατολισμού (κοινωνικού και αγωνιστικού), του μουδιάσματος και της αδρανοποίησης των κοινωνικών αντιδράσεων, της δέσμευσης αντικαθεστωτικών δυνάμεων για την πραγματοποίηση κινήσεων αλληλεγγύης με την παράλληλη επιδίωξη πρόκλησης βαθύτερου κατακερματισμού στο εσωτερικό τους.
Η κατασταλτική και επικοινωνιακή επιχείρηση της 29ης Απρίλη, όμως, εξυπηρετεί και κάτι ευρύτερο. Τοποθετημένη έναν χρόνο ακριβώς από το τραγικό συμβάν στη Μαρφίν αποτέλεσε το έναυσμα για τις καθεστωτικές δυνάμεις να συμβάλλουν η καθεμία με τον τρόπο της σε μια προσπάθεια μετατροπής της 5ης Μάη σε επέτειο του καθεστώτος, σε ένα αντίβαρο για την 6η Δεκέμβρη 2008, τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, την κοινωνική-ταξική εξέγερση που ξέσπασε σε όλο τον ελλαδικό χώρο, τις παρακαταθήκες που άφησε και τις προεκτάσεις της μέχρι σήμερα.
Το κράτος οργάνωσε την κατασταλτική μεθόδευση επιλέγοντας έντεχνα τη χρονική στιγμή ξεδίπλωσής της (για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για τους δράστες της επίθεσης ήδη από το περσινό καλοκαίρι, οπότε ολοκληρώθηκαν οι μαρτυρικές καταθέσεις και η έρευνα του οπτικοακουστικού υλικού που πάρθηκε από 90 κρατικές και ιδιωτικές κάμερες, αφού η επιδίωξη είναι διαφορετική). Τα ΜΜΕ επιτέλεσαν τον χειραγωγικό και προπαγανδιστικό τους ρόλο, αναμασώντας τα σενάρια της ασφάλειας, σπέρνοντας σύγχυση και διαδίδοντας ψεύδη. Αριστερά και δεξιά (απο)κόμματα κατέθεσαν λουλούδια και στεφάνια έξω από τη Μαρφίν τη φετινή 5η Μάη. Νεοναζί κάλεσαν συγκέντρωση έξω από την καμένη τράπεζα το απόγευμα της ίδιας μέρας. Και κάτι «αριστερο-αντιεξουσιαστές» (?!) «άνθρωποι του πνεύματος» κάλεσαν συζήτηση το μεσημέρι της ίδιας μέρας στο βιβλιοπωλείο Ιανός με θέμα «η πολιτική βία είναι πάντα φασιστική» (από τον τίτλο ομώνυμου βιβλίου που κυκλοφόρησαν πριν λίγους μήνες). Καθόλου τυχαία, λοιπόν, όλος ο καθεστωτικός εσμός στοιχήθηκε γύρω από την προσπάθεια απαξίωσης της κοινωνικής συγκρουσιακότητας και στιγματισμού του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος.
Όπως, όμως έχει αναφερθεί ξανά, ο θάνατος της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσακάλη, είναι κομμάτι του δικού μας πόνου, του πόνου του κινήματος αντίστασης, του κόσμου του αγώνα και όχι των κροκοδείλιων δακρύων της κάθε εξουσίας. Ο θάνατος από αναθυμιάσεις των τριών τραπεζοϋπαλλήλων αποτελεί ένα μοναδικό και αδιανόητο συμβάν στο χρονικό των μεταπολιτευτικών αγώνων και λειτούργησε ως τροχοπέδη της πρωτόγνωρης κοινωνικής ορμής που εκδηλωνόταν εκείνη την ημέρα με τις διαδοχικές απόπειρες εισβολής στο κοινοβούλιο. Υπήρξε η ταφόπλακα ενός κοινωνικού ξεσπάσματος σε εξέλιξη με άγνωστες προεκτάσεις.
Από την άλλη, είναι σαφές ότι οι νεκροί της Μαρφίν χρησιμοποιούνται από την εξουσία (που αδιαφορεί έτσι κι αλλιώς για το θάνατό τους) ως προστατευτικό ανάχωμα για την ίδια. Όμως, οι κατασταλτικές και προπαγανδιστικές επιχειρήσεις σκοπιμότητας δεν είναι σε θέση να ανακόψουν τις κοινωνικές διεργασίες αντίστασης και οργής. Ο αγώνας για μια αυτοοργανωμένη κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης συνεχίζεται. Κράτος, ΜΜΕ, αφεντικά, αν ψάχνετε για ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς δολοφονιών, κοιταχτείτε στον καθρέφτη.
ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Κάτω τα χέρια από τον Θ.Σ.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ
Ένα χρόνο μετά την μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση των τελευταίων ετών και ενώ η ελληνική κοινωνία βρίσκεται εξολοκλήρου στα χέρια των παγκόσμιων αφεντικών και στα όρια της εξαθλίωσης, το κράτος επιχειρεί να θέσει εκ νέου σε εφαρμογή ένα οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των πολιτικών του αντιπάλων. Με αφορμή τα γεγονότα της 5ης Μάη του 2010 και κάτω από το συγκινησιακό βάρος της συμπλήρωσης ενός χρόνου των όσων τραγικών συνέβησαν τότε, επιτίθεται με ένα σχέδιο τόσο κατασταλτικό όσο και επικοινωνιακό, στο κοινωνικό αυτό κομμάτι που συνεχίζει να αντιστέκεται και να αγωνίζεται.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στις 29/4/2011 προσάγονται στη ΓΑΔΑ 4 σύντροφοι μεταξύ αυτών, ο σύντροφος και φίλος Θ. Σ. ως ύποπτοι για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην πορεία της 5/5/2010. Μετά την παρατεταμένη ομηρία τους στη ΓΑΔΑ, η οποία συνοδεύτηκε από έρευνα σε σπίτια, αφέθηκαν ελεύθεροι. Στους 3 από τους 4 προσαχθέντες δόθηκε κλήτευση για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης στις 5 και 6 /5/2011.
Για εμάς, οι λόγοι που οι διωκτικοί μηχανισμοί έβγαλαν από το συρτάρι την συγκεκριμένη υπόθεση στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι λίγο-πολύ ξεκάθαροι. Στις πλάτες των 4 συντρόφων και χρησιμοποιώντας τους νεκρούς της Marfin ως προϊόντα μιας χρήσης, ο κρατικός μηχανισμός, με σύμμαχο τα ΜΜΕ, επιχειρεί να στήσει ένα σαφάρι «κατασκευής υπόπτων» και στοχοποίησης συντρόφων με μόνο κριτήριο την συμμετοχή και δραστηριοποίησή τους στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο. Σκοπός τους βέβαια δεν είναι μόνο η αποδιοργάνωση και η ψυχολογική αποσταθεροποίηση των προσαχθέντων αλλά και ολόκληρου του αναρχικού χώρου, καθώς και η επικοινωνιακή προβολή «παραγωγής έργου» στην κοινωνία. Από την άλλη, είναι πάγια τακτική του κράτους η δημιουργία ενός κλίματος τρομοκρατίας, πόλωσης και σύγχυσης ιδιαίτερα ενόψει των απεργιών της 1ης και ιδιαίτερα της 11ης Μάη, οι οποίες συμπίπτουν με την εξαγγελία νέων σκληρών αντικοινωνικών μέτρων.
Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι δεν αναγνωρίζουμε την ιδιότητα του συντρόφου, σε κανέναν από όσους συμμετείχαν στα γεγονότα της Marfin και του Ιανού.
Για εμάς που πιστεύουμε ότι το χάσμα που μας χωρίζει από το κράτος και την εξουσία δεν είναι μόνο πολιτικό αλλά και ηθικό είναι προτεραιότητά μας να τονίσουμε ότι κάθε ενέργεια που έχει σαν στόχο την ίδια την κοινωνία δεν έχει μα ούτε θα μπορούσε να έχει σχέση με την αναρχία και τα ιδανικά της.
Συλλογικότητες και κοινωνικοί χώροι είχαν ξεκάθαρη θέση από την πρώτη στιγμή. Με πλήθος δημόσιες ανακοινώσεις, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό αλλά και την εναντίωσή τους σε σχέση όχι μόνο με τα συγκεκριμένα γεγονότα αλλά και με τις αντιλήψεις που τα παράγουν ή τα νομιμοποιούν.
Ο σύντροφος μας δεν έχει και ούτε θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τα γεγονότα της 5ης Μάη 2010, γιατί οί ιδέες του και οι πρακτικές του ήταν πάντα εχθρικές απέναντι σε λογικές φετιχισμού της βίας και παράπλευρων απωλειών.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Θ.Σ.
Σύντροφοι, συντρόφισσες, φίλοι/ες του Θ.Σ.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους προσαχθέντες για τα γεγονότα στις 5/5/10
Την Πέμπτη 05/05/2011 καλείται συγκέντρωση στο κτήριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής (ΓΑΔΑ) στις 10:30 για τον προσαχθέντα Θ.Σ. και στις 12:30 για τον προσαχθέντα Γ.Π.
Την Παρασκευή 06/05/2011 καλείται ξανά συγκέντρωση στις 10:30 για τον προσαχθέντα Ν.Λ.
Συνέλευση Γκίνη 03/05/2011
Κείμενο του Ν.Λ. προσαχθέντα στις 29/4/2011
Την Παρασκευή 29/4/2011, μετά από οργανωμένη επιχείρηση της αστυνομίας προσάγομαι στη ΓΑΔΑ. Χωρίς να μου γνωστοποιήσουν το λόγο της προσαγωγής μου, μετά από δύο ώρες πραγματοποιούν έρευνα στο σπίτι μου, ενώ η περιοχή έχει κατακλυστεί από δεκάδες αστυνομικούς και δημοσιογράφους. Ώρες αργότερα έμαθα ότι η προσαγωγή μου αφορά την υπόθεση της Marfin. Το συναίσθημα της οργής διαδέχθηκε αυτό της έκπληξης, καθώς δεν περίμενα ποτέ ότι μπορούν να φτάσουν στο ύστατο επίπεδο χαμέρπειας και γελοιότητας.
Φυσικά και πήρα μέρος στη μεγαλειώδη διαδήλωση της 5ης Μάη.
Φυσικά και ένωσα τη φωνή μου και τις δυνάμεις μου με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που πορεύτηκαν με οργή προς τη βουλή.
Οι αστυνομικοπολιτικοί εγκέφαλοι που μετά από έρευνες ενός έτους επιλέγουν συνειδητά να με εμπλέξουν σε αυτήν την υπόθεση -επιδιώκοντας τη σπίλωση και τη διαπόμπευσή μου- γνωρίζουν πολύ καλά (έχοντας εξετάσει 90 κάμερες και 70 αυτόπτες μάρτυρες) ότι δεν πήρα μέρος σε καμία επίθεση είτε στη Marfin είτε στον Ιανό. Η συνεπής και δυναμική παρουσία μου, όλα αυτά τα χρόνια, στους κοινωνικούς αγώνες φαίνεται ότι ενοχλεί, γι’ αυτό και χρόνια τώρα είμαι στο στόχαστρο της ασφάλειας.
Άλλωστε, ήδη από τις 5/5/2005, με κείμενό μου στην Ελευθεροτυπία είχα καταγγείλει την στενή μου παρακολούθηση από την ασφάλεια και την απόπειρά τους να με ρίξουν εν κινήσει από τη μηχανή. Έκτοτε έχω βρεθεί στο ίδιο έργο θεατής, άλλοτε με το να βρίσκομαι υπό διαρκή παρακολούθηση, άλλοτε με το να «φωτογραφίζομαι» από τους πληρωμένους κονδυλοφόρους της ασφάλειας για ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι και άλλοτε με προσαγωγές -όπως στις 25/11/2010 πριν την έναρξη της μεγάλης αντικατασταλτικής διαδήλωσης.
Απαιτώ να σταματήσει έδω αυτή η αηδία, που διόλου τυχαία εξυφαίνεται ένα χρόνο ακριβώς από τα γεγονότα της 5ης Μάη, ενόψει της ανακοίνωσης νέων αντικοινωνικών μέτρων, αλλά και των κινητοποιήσεων που αναμένονται απέναντι σ’ αυτά.
Δεν έχω καμία σχέση με ό,τι πάει να μου προσάψει η κρατική ασφάλεια είτε αυτό είναι ο εμπρησμός της Marfin είτε το συμβάν στον Ιανό. Δε θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να έχω οποιαδήποτε σχέση με ενέργειες που προκάλεσαν το θάνατο τριών ανθρώπων και πήγαν πίσω τον πολιτικό μου χώρο, αλλά κυρίως το ορμητικό κοινωνικό ξέσπασμα ενάντια στην υπογραφή του Μνημονίου.
Η παράλογη, αστήρικτη και εκδικητική προσπάθεια εμπλοκής μου έχει ως μοναδικό στόχο την ηθική μου εξόντωση και την ομηρία μου στο πιο νοσηρό σενάριο αστυνομικής φαντασίας.
Ν.Λ.
Κείμενο του Θ.Σ. προσαχθέντα στις 29/4/2011
Κείμενο του συντρόφου Γ.Π. αναφορικά με την προσαγωγή του για την υπόθεση της 5/5
Κείμενο του συντρόφου Γ.Π. αναφορικά με την προσαγωγή του για την υπόθεση της 5/5
Στις 29 Απρίλη και εξερχόμενος από φιλικό σπίτι, απαγάγομαι με τη “φιλική διαδικασία” της προσαγωγής από 3 ασφαλίτες, οι οποίοι και παρά τις διαμαρτυρίες μου, αρνούνται να επιδείξουν τα ονόματά τους, από τις υπηρεσιακές τους ταυτότητες.
Στις επίμονες ερωτήσεις μου σε σχέση με το λόγο που βρίσκομαι στην “φιλική συντροφιά τους”, η μόνη απάντηση είναι “θα μάθεις”.
Τρεις ώρες μετά, και αφού η “έννομη τάξη” έχει εισβάλλει στο δικό μου, καθώς και σε άλλα δύο φιλικά σπίτια, βρίσκομαι αποκλεισμένος στην ΓΑΔΑ (στην υποδιεύθυνση οικονομικού εγκλήματος ?!), χωρίς να γνωρίζω καν το λόγο για τον οποίο κρατούμαι, χωρίς να έχω ιδέα για το μιντιακό παιχνίδι που έχει στηθεί στην πλάτη μου.
Χωρίς επίσης να γνωρίζω ότι κάπου στο ίδιο κτίριο, ένας σύντροφος και φίλος βρίσκεται υπό σφοδρή ψυχοσωματική πίεση από ένα λεφούσι “καλών ή κακών μπάτσων”, ώστε να του αποσπάσουν κατάθεση σχετικά με το άτομό μου.
Όλα τα παραπάνω, για να μου επιδοθεί μετά από 8 ώρες ειρωνείας και απειλών μια κλήση για παροχή εξηγήσεων, η οποία σε κάθε άλλη περίπτωση απλά θυροκολλείται.
Κι όλα αυτά έρχονται – καθόλου τυχαία – λίγο πριν την Πρωτομαγιά, την κηρυγμένη γενική απεργία της 11ης Μάη και κυρίως λίγες μέρες πριν την συμπλήρωση ενός χρόνου από το τραγικό περιστατικό που στιγμάτισε τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 5ης Μάη.
Μέσα σε περιβάλλον βαθιάς οικονομικής και συστημικής κρίσης, το κράτος εκμεταλλεύεται με τον πιο χυδαίο τρόπο το θάνατο τριών ανθρώπων.
Επιδιώκει με την αγαστή συνεργασία των ΜΜΕ την απαξίωση των κοινωνικών αντιστάσεων και την στοχοποίηση του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος.
Εντελώς τυχαία λοιπόν …
Την Πέμπτη 5 Μάη του 2011, 1 χρόνο μετά, καλούμαι να “δώσω εξηγήσεις” για μια σειρά κακουργημάτων που από τα media έμαθα ότι αφορούν τους θανάτους στην Marfin.
Όμως εγώ δεν περίμενα τον εκβιασμό της εξουσίας για να τοποθετηθώ δημόσια για τα συγκεκριμένα γεγονότα. Η συλλογικότητα στην οποία συμμετέχω, η συνέλευση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, έχει ήδη τοποθετηθεί από τον περσινό Μάη όπως και πολλές άλλες πολιτικές συλλογικότητες.
Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι :
Στην ορολογία, την κουλτούρα, τη γλώσσα των αναρχικών δεν υπάρχουν οι λέξεις “ατύχημα”, “παράπλευρη απώλεια”, “κατά λάθος”
Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι η οποιαδήποτε δράση μου ως αναρχικού, δεν θα μπορούσε για κανένα λόγο να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, ούτε από πρόθεση ούτε από αμέλεια. Εξίσου αυτονόητο είναι ότι δεν τρομοκρατούμαι από αυτή την κατασταλτική μεθόδευση και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι,
για την παύση κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
2/5/2011
Γ.Π.
ένας από τους προσαχθέντες κατά την μιντιακή επιχείρηση της 29ης Απριλίου
Κάλεσμα για ενημέρωση-συζήτηση την Τρίτη 3/5
Ενημέρωση συζήτηση για την πρόσφατη κατασταλτική επιχείρηση στις 29 Απρίλη, τις προσαγωγές συντρόφων και τη συνακόλουθη παραγωγή ενός ακόμα τρομοθεάματος σχετικά με τα γεγονότα της απεργιακής πορείας της 5ης Μάη ΄10
Τρίτη 3 Μάη 6.00μμ, πολυτεχνείο (αιθ. Γκίνη)
προσαχθέντες – αλληλέγγυοι/ες
Για τη σημερινή “υπόθεση”: Φτου σας γελοίοι
Λίγα λόγια για μια από τις σημερινές προσαγωγές.
ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΓΕΛΟΙΟΙ!!!
Σήμερα το πρωί προσήχθη στη ΓΑΔΑ ο σύντροφός μας Ν.Λ. ως ύποπτος για τον εμπρησμό της MARFIN και του ΙΑΝΟΥ. Η δυστυχώς όχι πρωτοφανής αυτή μεθόδευση σε βάρος του συντρόφου μας, μας εξοργίζει για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί ο Ν. δε βρισκόταν καν στο σημείο την ώρα του εμπρησμού (όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν δεκάδες μάρτυρες) και δεύτερον, γιατί για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια οι διωκτικές αρχές δε διστάζουν να στοχοποιήσουν και να διαπομπεύσουν ανθρώπους γνωστούς για την αντιεξουσιαστική τους δράση, για λόγους δημιουργίας εντυπώσεων και ευκαιριακής πολιτικής σκοπιμότητας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι τυχαίο ότι η νέα αυτή κατασταλτική μεθόδευση συμβαίνει λίγο πριν από τις απεργιακές κινητοποιήσεις της 1ης και της 11ης Μάη, ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι η χώρα βαδίζει ολοταχώς προς τη χρεωκοπία.
Μιλάμε λοιπόν για μια νέα μεθόδευση που αποκλειστικό σκοπό έχει να φοβίσει όσους αντιστέκονται ακόμα στους χαλεπούς καιρούς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που μας έχει επιβληθεί από τους εγκληματικούς μηχανισμούς της Τρόικας και την εντεταλμένη κυβέρνησή τους.
Μιλάμε ευθέως για συνειδητή κατασκευή ενόχων από την πλευρά του κράτους.
Μιλάμε ανοιχτά για την ύπαρξη ενός πολιτικού-αστυνομικού-δικαστικού-δημοσιογραφικού συμπλέγματος μηχανισμών που δρα ανενόχλητα εδώ και χρόνια και μάλιστα με λίστα προγραφών αγωνιστών και πολιτικών χώρων.
ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΣΑΣ, στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου μας, βροντοφωνάζουμε και απαιτούμε να σταματήσει εδώ αυτό το κακόγουστο παραμυθάκι.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ Ν.Λ.
φίλοι και σύντροφοί του
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη
Τέλος στην πολιτική ομηρία
Άμεση απελευθέρωση του Άρη Σειρηνίδη
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Σάββατο 30 Απρίλη 12.00 πμ
Πλατεία Συντάγματος
Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη
Η κοινωνική αλληλεγγύη θα σας ισοπεδώσει!
Αναδημοσίευση από το blog της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκευής
Τη Δευτέρα 18/4/2011 πραγματοποιήθηκε η ανακοινωμένη εβδομαδιαία Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής. Εκείνη την ώρα συζητιόταν το κίνημα άρνησης πληρωμών ενάντια σε αυξήσεις των τιμών κάθε κοινωνικού αγαθού, μεταξύ αυτών και οι μετακινήσεις (ΜΜΜ). Για το συγκεκριμένο θέμα εδώ και μήνες, η Α.Σ.Κ.Α.Π. πραγματοποιεί παρεμβάσεις σε λεωφορεία και σταθμούς μετρό της περιοχής μας. Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης, η οποία γινόταν στον δημόσιο χώρο της πλατείας Αγ.Ιωάννη, συνέβη το παρακάτω γεγονός, που είναι και η αιτία αυτής της ανακοίνωσης.
Λίγα μέτρα από το χώρο της συνέλευσης, κοντά στη στάση του λεωφορείου, έγινε αντιληπτό σε κάποιους από εμάς, ότι γίνεται επιβολή προστίμου σε 4 μαθητές και μαθήτριες από 2 ελεγκτές.
Συνέχεια ανάγνωσης Η κοινωνική αλληλεγγύη θα σας ισοπεδώσει!
Eκδήλωση|Συζήτηση αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης στο ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου
∆ιάσπαρτες φλόγες αντίστασης και αυτοοργάνωσης σκιαγραφούν τις δυνατότητες για την ανατροπή αυτού του κόσμου
Εκδήλωση | Συζήτηση Τρίτη 19 Απρίλη, 19:00
αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης για την εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο Κρήτης και τη δίωξη 5 συντρόφων στους οποίους έχουν επιβληθεί υπέρογκες χρηματικές εγγυήσεις
προβολή βίντεο: Κατάληψη ΠΙΚΠΑ
Με σημείο σταθμό την εξέγερση του ‘08 οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα πολλαπλασιάζονται σε όλη την επικράτεια. Αποτυπώνουν τις ολοένα διευρυνόμενες δυνατότητες του κινήματος, την ανάγκη δημιουργίας σταθερών σημείων αναφοράς των κινηματικών διεργασιών, τόσο στις γειτονιές των μητροπόλεων, όσο και στις τοπικές κοινωνίες της περιφέρειας. Εστίες αδιαμεσολάβητου αγώνα στρέφονται ενάντια στην κυρίαρχη εκμεταλλευτική και καταπιεστική συνθήκη αναπτύσσουν λόγο, μέσα και πρακτικές διαχέοντας τα κοινωνικά. Εν μέσω κρίσης, κράτος και κεφάλαιο σχεδιάζουν εντατικά την αντεπίθεση: από τον ιδεολογικό πόλεμο και τις αναβαθμισμένες θεσμικές του θωρακίσεις μέχρι την πιο ωμή βαρβαρότητα και καταστολή απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κοινωνικό κομμάτι που αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της σιωπής. Ανάμεσα σε αυτά οι καταλήψεις δεν παύουν να βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία…
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΣΠΙΘΑΜΗ Ε∆ΑΦΟΥΣ
ΝΑ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ
Η μπροσούρα της εκδήλωσης
Συνέχεια συζήτησης για το διατροφικό έλεγχο και τον Alimentarius Codex
Η συζήτηση – ενημέρωση για το διατροφικό έλεγχο και τον alimentarius codex συνεχίζεται σήμερα 18/4 στις 19:00 στην κατάληψη
Vegan συλλογική κουζίνα για το φυλακισμένο αγωνιστή Walter Bond
Vegan συλλογική κουζίνα με κουβέντα για την υπόθεση του φυλακισμένου αγωνιστή του μετώπου απελευθέρωσης των ζώων Walter Bond (lone wolf)
τα έσοδα θα διατεθούν για τη δημιουργία μπροσούρας με κείμενα του Walter
Παρασκευή 15 Απριλίου στις 19:00 στην κατάληψη
Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
Πρόσκληση σε γλέντι οικονομικής ενίσχυσης
Κόντρα στις προσταγές των εποχών, για απάθεια, μιζέρια και κανιβαλισμό θα συνεχίσουμε να προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση. Τη δημιουργική δράση δίχως ειδήμονες, διαμεσολαβητές και λοιπούς καλοθελητές της εξουσίας. Τα θέλουμε όλα και για όλους… και μαζί θα τα φάμε!
Πιστή στο πνεύμα των δικών μας καιρών, η συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής & Παγκρατίου μας προσκαλεί σε γλέντι (μάσα, μπούκα και ζημιά) οικονομικής ενίσχυσης του νέου αυτοοργανωμένου χώρου στο Βύρωνα (Κύπρου 43) την Κυριακή 17 Απριλίου από τις 12.00 το μεσημέρι.
Οι καταλήψεις επισκευάζονται, τα όνειρά μας δεν φλέγονται…
Ανακοίνωση της κατάληψης “Ελαία” στην Κέρκυρα έπειτα από την εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 11/4, η κατάληψη Ελαία δέχθηκε εμπρηστική επίθεση. Οι δράστες εισέβαλαν στο κτίριο, το οποίο την ώρα εκείνη ήταν κλειστό, και έβαλαν φωτιά στο κέντρο του χώρου. Ευτυχώς, η φωτιά έγινε αντιληπτή εγκαίρως από συντρόφους και αποφεύχθηκε η ολοκληρωτική καταστροφή, αν και οι ζημιές που προκλήθηκαν είναι μεγάλες.
Θεωρούμε ότι η συγκυρία της επίθεσης δεν είναι καθόλου τυχαία. Στον ένα (και κάτι) χρόνο ζωής της, η κατάληψη Ελαία αποτελεί ένα ζωντανό πολιτικό χώρο, όπου στεγάζονται πολλές δραστηριότητες (αγροκολεκτίβα, μαθήματα ελληνικών, μαθήματα χορού, θεατρικές ομάδες, χαριστικό παζάρι, δανειστική βιβλιοθήκη) και έχουν πραγματοποιηθεί πολλές πολιτικές εκδηλώσεις. Είναι ένα εγχείρημα που λειτουργεί αυτοοργανωμένα, χωρίς ιεραρχίες και διαμεσολαβήσεις, ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία. Η προσπάθεια αυτή έχει επισφραγιστεί τους τελευταίους μήνες με ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα στις συμμετοχικές διαδικασίες της κατάληψης. Είναι το χρονικό σημείο που ένας τέτοιος πολιτικός και κοινωνικός χώρος αρχίζει να ενοχλεί. Να ενοχλεί αυτούς που μας θέλουν έρμαια των αφεντικών, αυτούς που επιδιώκουν και διαιωνίζουν την απάθεια και τη δουλοπρέπεια στην κοινωνία, τους πάσης φύσεως εξουσιαστές και τα δεκανίκια τους.
Οι μαφιόζικες επιθέσεις δεν μπορούν να μας καταστείλουν, αντίθετα μας εξοργίζουν και μας οπλίζουν με πείσμα για να συνεχίσουμε. Άλλωστε, η καρδιά της κατάληψης Ελαία δεν είναι το κτίριο που τη στεγάζει, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που συμμετέχουμε σ’ αυτή, αλληλεπιδρούμε, αναπτύσσουμε σχέσεις συντροφικότητας και παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
Η ΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ -ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12/4, ΣΤΙΣ 18.00 ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ
κατάληψη Ελαία
“To Ντουλάπι” Δίκτυο για την Τροφοσυλλογική Δράση (2)
Το διακύβευμα
Πρόσβαση σε καλής ποιότητας και φτηνή τροφή, συνειδητοποίηση σχετικά με τη διατροφή μας, επαφή με μικρούς παραγωγούς χωρίς μεσάζοντες, μοίρασμα γνώσεων, τεχνικών, τροφής.
Ποιοι
Όσες συμμετέχουν. Κάποιοι απο εμάς, εμπλεκόμαστε με εγχειρήματα συλλογικών κουζινών, κάποιοι άλλοι ενδιαφερόμαστε για μοίρασμα γνώσεων ή πρόσβαση σε φθηνή τροφή.
Κάποιοι έχουν τους δικούς τους λόγους.
Πως
Ερχόμαστε σε επαφή με μικρούς παραγωγούς (με γνώμονα τόσο την καλή ποιότητα των προιόντων, όσο και τις συνθήκες παραγωγής τους -τόσο στο εργασιακό τομέα, όσο και στην ίδια τη μέθοδο παραγωγής). Συλλέγουμε βότανα, φρούτα, καρπούς. Καλλιεργούμε σε μπαλκόνια, χωράφια και κήπους. Δημιουργούμε μπαξέδες σε πάρκα και κατειλημμένους χώρους. Μοιραζόμαστε γνώσεις και τεχνικές (μας ενδιαφέρουν εξίσου μαθήματα αυτομόρφωσης για την παρασκευή τουρσιού πχ ή καλλιέργειας μανιταριών, όσο και ενημέρωση για το πατεντάρισμα σπόρων ή το νομικό πλαίσιο σ΄ότι αφορά τη διακίνηση βοτάνων).
Ενημερωνόμαστε μέσω της λίστας για νέες αφίξεις προιόντων και για τις επόμενες εκδηλώσεις και δράσεις και κάθε τρίτη απο τις 6 εως τις 11 ανοίγουμε το ντουλάπι στο ευρύ κοινό.
Και το κόστος;
Δε θέλουμε να κάνουμε ένα μαγαζάκι, οπότε επιλέγουμε την ελεύθερη συνεισφορά ως μέσο κάλυψης του κόστους που προκύπτει. Η καθε μια παίρνει ελεύθερα και είτε αφήνει άλλα προιόντα (λεμόνια απο τον κήπο του, ελιές απο το θείο απο την άμφισσα, πατέ τρούφας απο ντελικατέσσεν) ή ό,τι χρήματα μπορεί ή και τίποτε (πιστεύουμε ωστόσο ότι εν γένει, τα σάβανα δεν έχουν τσέπες).
Ναι αλλά θα είναι βιολογικά τα προιόντα;
Οχι. Η καλλιέργεια δεσμών εμπιστοσύνης με τους παραγωγούς μας φαίνεται απείρως πιο σημαντική απο τον πράσινο μανδύα της ανάπτυξης μέσω των βιολογικών πιστοποιήσεων. Ούτως ή άλλως μέρος της τροφής θα προέρχεται από τροφοσυλλογή και ευτυχώς τα όρη και τα λαγκάδια δεν έχουν ακόμη πάρει πιστοποίηση.
Και πως συμμετέχει κανείς;
Δίνει το μέηλ του για να συμμετάσχει στη λίστα. Εχει μάτια και αυτιά ανοιχτά για καλά προιόντα, διαβάζει, ενημερώνεται, προτείνει, συλλέγει, καλλιεργεί. Μοιράζεται.
Η θειά μου έχει ένα χωραφάκι παρατημένο, μας ενδιαφέρει;
Ναι αμέ.
Που;
Το τροφοσυλλογικό ντουλάπι ανοίγει κάθε Τρίτη, 6 με 11, στο Αυτόνομο στέκι, Ζ. Πηγής και Ισαύρων, Εξάρχεια.
Να έχω μαζί μου και καμμιά τσάντα;
Οπωσδήποτε. Αποφεύγουμε εν γένει τα συσκευασμένα προιόντα.
Ναι, αλλά με τους ατενίστας που μας βρωμίζουν την πόλη τι θα κάνουμε;
Θα τα πούμε απο κοντά.
“To Ντουλάπι” Δίκτυο για την Τροφοσυλλογική Δράση (1)
Πολλά είναι αυτά που καταρρέουν στις μέρες μας. Χρηματιστήρια, χρηματοπιστωτικά συστήματα, μεταφυσικές δοξασίες εσαεί κερδοφόρου ανάπτυξης, πυρηνικοί αντιδραστήρες στην καρδιά του τεχνοκρατικού θαύματος, μικροαστικές ονειρώξεις -αξιολύπητου- μεγαλείου. Γοητευτικός και συνάμα, θανάσιμα επικίνδυνος, τόπος τα συντρίμμια. Πεδίο ονειρέματος και αρρώστειας, γεμάτα σκοτεινές γωνίες, του είδους που δίνουν τροφή σε νέες αλλόκοτες δοξασίες. Και αν μας κάνει κάτι να προτιμούμε να κινούμαστε στις παρυφές τους και όχι στις εναπομείνασες αποστράπτουσες κατασκευές του κόσμου τούτου, αυτό δεν είναι τόσο μια ιδιότυπη ressentiment, μια μνησικακία για την οποία τόσο έχει κατηγορηθεί η ριζοσπαστική σκέψη, αλλά ένα σύνολο αχνών, έστω, υποσχέσεων που γεννά αυτόματα η αποκαθήλωση θεσμών και ιδεολογημάτων.
Αυτό που καταρρέει ξανά και ξανά, τόσο στις -προσεχώς φωσφορίζουσες- ιαπωνικές ερήμους, όσο και στις ανα τον κόσμο χρηματοπιστωτικές, είναι το κυρίαρχο ιδεολόγημα της εξατομίκευσης, της εξύψωσης του ατόμου και των συμφερόντων του στο προσκήνιο της Ιστορίας. Ακριβώς όπως και το κατεξοχήν σύμβολό της, το ΙΧ, που αντί για την υποσχόμενη προσωπική ελευθερία απεριόριστης μετακίνησης, παρήγαγε την ακινησία, καθώς ο άνθρωπος ήρθε για πρώτη φορά στην ιστορία του σε επαφή με την ολοκαίνουργια φρίκη του μποτιλιαρίσματος, έτσι και το εξυψωμένο άτομο της νεωτερικότητας ανακάλυψε έντρομο ότι δε βρίσκεται στη σκηνή ως αντικείμενο θαυμασμού, αλλά ως μελλοντικό σφαγίο. Η ατομική ελευθερία, μεταφράστηκε σε μοναξιά, στο να΄ σαι γυμνός και αβοήθητος απέναντι στις αδηφάγες ορέξεις της αγοράς.
Τα ερείπια που αφήνει πίσω της αυτή η αποκαθήλωση, βρίθουν απελπισίας, μιζέριας, ψυχωτικών επεισοδίων, αντικαταθλιπτικών και έντοκων απαιτήσεων. Αλλά και γεννήσεων νέων παραδειγμάτων, ή επανακάλυψης παλαιοτέρων, όπου ο χομπεσιανός πολέμος όλων εναντίον όλων δεν είναι ο κανόνας, όπου η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη παράγουν καλύτερα αποτελέσματα για όλους, όπου το εμείς αποδεικνύεται παντοδύναμο έναντι του αποξενωμένου εγώ, όπου η συλλογική δράση απαντά στο εδώ και τώρα.
Αναζητώντας τη διερεύνηση και τη δημιουργία νέων πεδίων συλλογικού, αποφασίζουμε να ασχοληθούμε με το θέμα της τροφής. Όχι μόνο γιατί πρόκειται για ένα πεδίο καθημερινότητας που μας αφορά όλες και όπου το συν-τροφικό αποτελούσε ανέκαθεν ένα πανίσχυρο παράδειγμα, αλλά και επειδή η διατροφική κρίση και ο έλεγχος της τροφής βρίσκουμε ότι αποτελούν δομικούς άξονες της παρούσας μορφής της κυριαρχίας.
Με αυτά κατα νου, ξεκινάμε ένα δίκτυο μοιράσματος τροφής και γνώσεων και δεξιοτήτων που την αφορούν. Ερχόμαστε σε επαφή με παραγωγούς, συλλέγουμε βότανα και φρούτα, καλλιεργούμε στους κήπους και τα μπαλκόνια μας, απαλλοτριώνουμε απο τα σουπερ μάρκετ. Κοντολογής, συγκεντρώνουμε τροφή και τη μοιραζόμαστε μεταξύ μας, χωρίς αντίτιμο, με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά, χωρίς μεσάζοντες. Έτσι αποκτούμε πρόσβαση σε φτηνή και καλής ποιότητας τροφή, στηρίζουμε μικρούς παραγωγούς αλλά και αποκτάμε γνώση και δυνατότητα ελέγχου πάνω στην τροφή μας. Σε μια χρονική συγκυρία όπου ο έλεγχος της τροφής αγγίζει οργουελλικά όρια, με νέες νομοθεσίες (βλ. codex allimentarius) που επιβάλλουν την παρουσία των πολυεθνικών και των μηχανισμών ελέγχου σε κάθε στάδιο της διατροφής, εμείς προτείνουμε την αυτομόρφωση, την ελεύθερη συλλογή τροφής και το μοιρασμά της.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη χαραμίσουμε με απληστία και εξατομίκευση. Ας τη μοιραστούμε.
To Ντουλάπι
Δίκτυο για την Τροφοσυλλογική Δράση
Ομάδα Βιβλιοθήκης
Θα θέλαμε να μιλήσουμε για τη γνώση εν γένει, αλλά θα ήταν μία δύσκολη υπόθεση. Θα θέλαμε να μιλήσουμε για το κίνημα αλλά κι αυτό θα μας φαινόταν δύσκολο όταν θα θέλαμε να το ορίζουμε σαφώς και ευκρινώς. Βρισκόμαστε βουτηγμένοι μέσα σε ένα ωκεανό πληροφοριών και εμπειριών όπου τα προφανή αποκρύπτονται, τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται και οι «αλήθειες» τυφλώνουν. Μιλάμε, εκφραζόμαστε, επικοινωνούμε. Αποτυπώνουμε, μεταγράφουμε και μεταφράζουμε. Λειτουργούμε, κυκλοφορούμε, διανέμουμε. Έννοιες, εικόνες και αναπαραστάσεις σε κίνηση, οργανωμένες σε συστήματα που αναπαράγουν το Υπάρχον. Ή το διεμβολίζουν και το ανατρέπουν.
Ιδέες και πρακτικές σε διαρκή κίνηση. Ενταγμένοι στο «ανταγωνιστικό» κίνημα προέκυψε η ανάγκη και η επιθυμία για τη δημιουργία μιας υποδομής που θα φέρει, θα διακινεί και θα υποστηρίζει τη παραγωγή ενός λόγου και μίας πράξης ανταγωνιστικής στο υπάρχον. Στόχος μας δεν θα μπορούσε να ήταν απλά μια διαχείριση της γνώσης [knowledge management] στο πλαίσιο μιας τεχνοκρατικής οργάνωσης πληροφοριών, πειθαρχημένης στρατηγικής βελτίωσης των επιδόσεων, ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας και επέκτασης ενός «επαναστατικού» πνευματικού κεφαλαίου, ούτε φυσικά η δημιουργία μηχανισμών εκπαίδευσης που θα περιλαμβάνουν τη μονοσήμαντη μεταφορά της γνώσης.
Επομένως τι θέση κατέχει μια βιβλιοθήκη σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς της καινοτομίας, των τεχνικά εκπαιδευμένων ειδημόνων και των think tanks; Και ποια η σχέση της με την διάχυτη κίνηση ιδεών και πρακτικών σε ένα πεδίο ριζικής ρήξης; Δηλαδή τι θα νοηματοδοτούσε μια οργανωμένη ταξινόμηση τίτλων που θα είχε ως στόχο να δομεί συστήματα και υπηρεσίες πληροφοριών σε ένα σύμπαν σχέσεων μεταξύ χρήστριας και βιβλιοθήκης; Και όλα αυτά μέσα σε μία κατάληψη; Τα ερωτήματα αυτά τέθηκαν εξ αρχής όταν έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα ταξινόμησης για την οργάνωση του υλικού της βιβλιοθήκης (βιβλία, περιοδικά, μπροσούρες, ταινίες κτλ.) κατά θεματική κατηγορία. Διότι αν και αισθανόμασταν πως με την κίνησή μας να συγκεντρώσουμε στο χώρο αρχικά ένα σχετικά μικρό αριθμό υλικού υπονομεύουμε την συνήθη ιδιωτικότητα της συσσώρευσης και την κυρίαρχη εμπορευματική σχέση που διέπει συνήθως τη πρόσβαση στη γνώση, παρόλα αυτά θεωρήσαμε ότι τα παραπάνω δεν θα απαντούσαν στο ελάχιστο των αναγκών μας, πόσο μάλλον γενικότερα αυτών του ανταγωνιστικού κινήματος, το «ιστορικό σχέδιο» του οποίου είναι σήμερα τόσο απαιτητικό και επιτακτικό.
Στο πλαίσιο διαχείρισης της βιβλιοθήκης λοιπόν, και συγκεκριμένα τεκμηρίωσης του υλικού ανά θεματική κατηγορία, έπρεπε να δομηθεί η βιβλιοθήκη είτε σύμφωνα με τις προσωπικές απόψεις μας, είτε συμβουλευόμενοι τις κλασικές βιβλιοθήκες. Η ανάγκη της ταξινόμησης αρχικά απέκτησε έναν εντελώς τεχνικό χαρακτήρα, του οποίου η τυπολογική ανάλυση φαινόταν ότι μπορούσε να διεξαχθεί μονάχα από κάποιους ειδικούς. Αποτέλεσμα αυτού; Η τεχνική λύση που απαιτούσε εμφάνιζε το πρόβλημα ότι ήταν επίσης τεχνικού χαρακτήρα. Και με αυτόν τον κρυμμένο τρόπο εμφανιζόταν ο παλιός καλός εχθρός· η τεχνοκρατία. Εκείνο το ιδεώδες, που αντιγράφοντας την ακρίβεια οργάνωσης των μηχανών ενορχηστρώνει ολόκληρο τον κοινωνικό περίγυρο. Πώς θα καταφέρναμε όμως να αποφύγουμε την ικανότητά της να προσφέρει ευχαρίστηση και στους ίδιους τους εαυτούς μας που απαιτούσαν αποτελεσματικότητα, όντως ικανή να μεταβολίζει μορφές δυσαρέσκειας μέσα στο σύστημά της, αν και ασκούσε δυνάμεις πειθαναγκασμού; Ή πώς αυτή σε ένα κόσμο όπου έχει μεταλλαχθεί σε ωκεανό πληροφορίας κατέχει τη δύναμη να μεταγράφεται σε πολιτικά προγράμματα, σε άπειρους δυνατούς κόσμους που περιμένουν να τους γνωρίσουμε αρκεί να δομηθεί μια καθολική μέθοδος ανάλυσης, μια επιστημολογική προσέγγιση που θα παράγει «αλήθειες»; Διότι ακόμα και η ταξιθέτηση μιας μικρής βιβλιοθήκης σε μια κατάληψη εμπεριέχει τρόπους λειτουργίας που ανασυγκροτούν σχέσεις εξουσίας και ιεραρχίας.
Έτσι κατά την καταλογογράφηση παρουσιαζόταν όλο και πιο εμφανώς πως η οργάνωση του υλικού σύμφωνα με την παραδοσιακή ιεραρχική καθετοποίηση των κατηγοριών και των υποκατηγοριών απέκρυπτε το ποιες είμαστε και με τι ασχολούμαστε και εμφάνιζε ως κεντρική την κυρίαρχη αφήγηση, δηλαδή δεν άφηνε χώρο σε διαφορετικές αφηγήσεις ή τις εμφάνιζε ως εν δυνάμει υποκατηγορίες. Ουσιαστικά γινόταν όλο και πιο σαφές πως μέσα στην ταξινόμηση κρυβόταν η πολιτική, δηλαδή πως η τεχνική της ταξινόμησης ενσωμάτωνε την πολιτική και ως τεχνική έθετε διακυβεύματα στη βάση ενός τεχνικού ντετερμινισμού. Και αν συνέβαινε αυτό, θα έπρεπε να το αξιολογήσουμε είτε στη βάση πλήρους αντιστροφής του, είτε μεταστροφή τους προς όφελος δικών μας αφηγήσεων. Έτσι, αρχικά αντιστρέφοντας της συνθήκη, η μία λύση θα ήταν να οργανωνόταν η βιβλιοθήκη εξαρχής στη βάση δικών μας θεματικών. Για παράδειγμα εάν αποφασίζαμε πως πολιτικά θέτουμε ως κεντρικά ζητήματα το μεταναστευτικό, την καταστολή και την κρίση θα οργανωνόταν η βιβλιοθήκη σύμφωνα με αυτούς τους κεντρικούς άξονες. Δηλαδή στο πλαίσιο μιας τεχνοπολιτικής, όπου η πολιτική επικαθορίζει την τεχνική, θα επιλέγαμε μια νέα αφήγηση και δόμηση μιας νέας καθολικής μεθόδου ανάλυσης όπου οι αναπαραστάσεις του παρελθόντος θα έπαυαν εν μέρει να παρέχουν θεμέλια γνώσης. Επιλέξαμε μια διαφορετική στρατηγική.
Ξεκινάμε με την – και βιωματική – παραδοχή πως η πρακτική της ταξινόμησης δεν κατασκευάζει μονάχα ένα αντικείμενο (αυτό της βιβλιοθήκης της κατάληψης), αλλά συγκροτεί ταυτόχρονα το υποκείμενο της πρακτικής, τον/την ταξινόμο. Αυτή η παρατήρηση, καθώς και ολόκληρη η προηγούμενη ενδελεχής αναφορά στην διαδικασία της καταλογογράφησης δεν γίνεται για λόγους αυτοαναφορικότητας. Ουσιαστικά, έχοντας ήδη απεμπολήσει την ιδιότητα των ειδικών που γνωρίζουν να δίνουν λύσεις στα τεχνικά (βιβλιοθηκονομικά) προβλήματα, αλλά τα αναγνωρίζουν και ως τέτοια, αρχικά θέλαμε να δείξουμε την αμφισημία του ρόλου του βιβλιοθηκονόμου και τα όρια της εξειδίκευσης. Κυρίως όμως θέλαμε να καταδείξουμε με το παράδειγμα της ταξινόμησης με ποιο τρόπο οι αποφάσεις και το πως αυτές λαμβάνονται αναδεικνύουν ποιες είμαστε, τι θέλουμε και πως επιλέγουμε να δρούμε εν γένει ώστε να δίνουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα.
Ως τμήμα του ανταγωνιστικού κινήματος αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα διάλυσης κάθε διαχωρισμένου ρόλου, τόσο για εμάς όσο και για τους εν δυνάμει χρήστες. Θεωρούμε πως τα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος είναι απαραίτητο να κατανοούν την πραγματικότητα τους, και μέσω του αγώνα και της δημιουργίας αδιαμεσολάβητων σχέσεων-γεφυρών με άλλα ταξικά-κοινωνικά υποκείμενα να συνθέτουν τις δικές τους μικρές και μεγάλες αφηγήσεις που να πυροδοτούν νέα ξεπεράσματα, ανατρεπτική συλλογική δράση, νέες φυγές προς τα εμπρός. Η βιβλιοθήκη επιθυμεί να αποτελέσει ένα ζωντανό χώρο αυτομόρφωσης και ζυμώσεων κατάλληλο για συλλογική ανταγωνιστική έρευνα. Ένας κοινός τόπος όπου στη βάση του συλλογικού να εντάξουμε τις καθημερινές μας δραστηριότητες στο κύκλο του κινήματος, να συλλογικοποιήσουμε την ανάγνωση, την έρευνα και την επιθετική νοηματοδότηση του κόσμου που μας περιβάλλει.
Έτσι μέσα σε αυτό το περιβάλλον συλλογικοποίησης των αντιστάσεων και ενίσχυσης της δημόσιας πρόσβασης, επιλέξαμε σε τεχνικό επίπεδο η πρόσβαση στους τίτλους να παρέχεται διαδικτυακά. Επιπλέον η καταλαγογράφηση να γίνεται δια-θεματικά ώστε να έχουν την δυνατότητα να προσθέτουν μία νέα ετικέτα (tag) σε κάθε τίτλο προτείνοντας μια νέα αφήγηση, ή σε ολόκληρες βιβλιογραφίες, είτε επικοινωνώντας ατομικά με την ομάδα βιβλιοθήκης, είτε συλλογικά στο πλαίσιο των ομάδων αυτομόρφωσης. Τέλος επιδιώκουμε τη διασύνδεσή και τη συνεργασία με τις υπόλοιπες κινηματικές βιβλιοθήκες ώστε να δημιουργηθούν δίκτυα επικοινωνίας με συντρόφους από άλλα εγχειρήματα, ιδιαιτέρως άλλων πόλεων. Επίσης επιθυμούμε ο χώρος της κατάληψης να αποτελέσει ένα ανοικτό πεδίο διαμόρφωσης και συνάντησης συλλογικών αφηγήσεων και η δανειστική βιβλιοθήκη να προσφέρει στον κινηματικό αυτό χαρακτήρα. Έτσι στο πλαίσιο κυκλοφορίας της γνώσης επιδιώκουμε την δημιουργία ομάδων αυτομόρφωσης, ενάντια σε μία κουλτούρα του «όλα έχουν ειπωθεί» και της αποθέωσης του πρακτικισμού – θέση που έχει προκύψει ως αντίδραση στην υιοθέτηση κάθε έννοιας «διανόησης» από τον κυρίαρχο λόγο που διαχωρίζει τη θεωρία από τη πράξη. Μία συνθήκη απόρροια της μετατροπής της μόρφωσης σε εμπόρευμα/θέαμα στην καπιταλιστική κοινωνία όπου το εκπαιδευτικό σύστημα (στην κορυφή του οποίου βρίσκεται το πανεπιστήμιο) λειτουργεί ως φορέας διαμεσολάβησης για να αναλαμβάνει την ιεράρχηση και θεματικοποίηση των κοινωνικών σχέσεων επικαλούμενη την αντικειμενικότητα και το επιστημονικά ορθό.
Καταλήγοντας, στόχος μας δεν είναι απλά η δημιουργία «ρητορικών κύκλων» πλαισιωμένων με τις αντίστοιχες υλικές υποδομές, αλλά πολιτικών διαδικασιών ριζοσπαστικής κριτικής που θα εντάσσονται στο επίπεδο διανομής της ανταγωνιστικής γνώσης στα κοινωνικά-ταξικά πεδία που επιθυμούμε να διεμβολίσουμε. Όχι στη βάση μιας επιστημονικής κατανόησης της εν γένει ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά σε αυτή της ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας των υποκειμένων που αγωνίζονται και θα αγωνιστούν για την άρση των κανονικοτήτων, των αυτονόητων.
Ομάδα βιβλιοθήκης κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά
Απρίλιος 2010
Για να μεταφερθείτε στη σελίδα της βιβλιοθήκης πατήστε εδώ
