Βραδιές στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά (γ΄μέρος)

Τρίτη 16 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Planet of the Apes (1968, του Franklin Schaffner, 112′)

4 αστροναύτες που εξερευνούν τις άκρες του διαστήματος μέσω μιας μηχανής χρόνου καταλήγουν σε έναν φαινομενικά απομονωμένο πλανήτη όπου τελικά κυριαρχούν οι πίθηκοι.

 

Τετάρτη 17 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Waltz with Bashir (2008, του Ari Folman, 90′)

Οι μνήμες ενός σκηνοθέτη που υπηρετούσε στον Ισραηλινό στρατό κατά την εισβολή στο Λίβανο και τη σφαγή χιλιάδων Παλαιστινίων.

 

Πέμπτη 18 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Vier Minuten (2006, του Chris Kraus, 112′) 

Μια ηλικιωμένη δασκάλα πιάνου και μια νεαρή δολοφόνος γνωρίζονται χάρη στην αγάπη τους για τη μουσική. Η σχέση που αναπτύσσουν βοηθά και τις δύο να εξιλεωθούν απ’ τα λάθη του παρελθόντος.

 

Παρασκευή 19 Αυγούστου 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Princess Mononoke (1997, του Hayao Miyazaki, 134′) 

Σ’ ένα μαγευτικό αρχαίο δάσος στη μεσαιωνική Ιαπωνία, κάποιες εκατοντάδες καταπιεσμένων –ανάμεσά τους, πρώην πόρνες και λεπροί- δημιουργούν μία ένοπλη κομμούνα, έναν τόπο κοινωνικής δικαιοσύνης και ελευθερίας. Όμως στην προσπάθειά τους να την επεκτείνουν, αλλά και να την προστατέψουν από τους τοπικούς άρχοντες που εποφθαλμιούν τον πλούτο της και επιζητούν την καταστροφή της, λεηλατούν συστηματικά το δάσος και βιάζουν τη φύση. Ώς απάντηση, τα ζώα εξεγείρονται ενάντια στους ανθρώπους και οι άνθρωποι επιχειρούν να εξοντώσουν τους θεούς του φυσικού κόσμου.

Ένα απίστευτο επικό anime που έχει τα πάντα: το όνειρο για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη, την τεχνολογία ως δύναμη θανάτου, καταστροφής και αλλοτρίωσης, τον αγώνα –λεισσασμένο, ανυποχώρητο και ανελέητο- για την προστασία της φύσης. Και ακόμη την ανατροπή των έμφυλων ρόλων: οι γυναίκες είναι μαχητικές, θαρραλέες, στηρίζουν τον κόσμο και γράφουν την ιστορία. Οι άντρες συρρικνώνονται σε συγχυσμένες καρικατούρες, έρμαια της τιτάνιας μάχης ανάμεσα σε δύο γυναίκες που ο πρωταγωνιστής θα προσπαθήσει μάταια να συμβιβάσει. Μια συγκλονιστική ταινία, βίαια, σκοτεινή και χωρίς happy end που μάλλον δεν έχει ξαναπροβληθεί στον ελλαδικό χώρο.  

 

Σάββατο 20 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας The Wounds (1998, του Srdjan Dragojevic, 103′) 

Η καθημερινή ζωή δύο εφήβων στο Βελιγράδι της δεκαετίας του ’90 και η εξέλιξή τους σε εγκληματίες.

Για την εκδήλωση της Παρασκευής

Περισσότεροι από 60 άνθρωποι βρέθηκαν την Παρασκευή στο πεζόδρομο της Σκαραμαγκά και ενημερώθηκαν για την εξέγερση του Λονδίνου. Οι σύντροφοι από τη συλλογικότητα Occupied London μέσω μιας παρουσίασης φωτογραφιών και βίντεο αλλά και από προσωπικές εμπειρίες μας περιέγραψαν το κλίμα που επικρατούσε στη βρετανική πρωτεύουσα και τις γύρω πόλεις. Μετά την ενημέρωση η βραδιά συνεχίστηκε με μια κουβέντα σχετικά με τη τρέχουσα πολιτική κατάσταση στη Βρετανία, τα κοινά στοιχεία με τις εξεγέρσεις στα προάστια του Παρισιού το 2005 και την εξέγερση στην Ελλάδα το 2008, τη παρουσία του αναρχικού χώρου στη Βρετανία και την κατασταλτική πολιτική του αγγλικού κράτους που ξεκίνησε.

Μάτια ορθάνοιχτα στο Λονδίνο

Χαμογελαστά πρόσωπα, κάποια πίσω από μαντήλια και κουκούλες. Αυτό είναι το Hackney στο Λονδίνο. Ή αυτό ήταν το Hackney χθες βράδυ. Σήμερα θα είναι κάπου αλλού, και ξανά κάπου αλλού λίγες ώρες αργότερα. Τα χαμόγελα ήρθαν γιατί οι δρόμοι είναι δικοί μας και κανείς δεν φοβάται πια την αστυνομία.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το κάψιμο ενός περιπολικού δεν είναι πολιτική πράξη, πως το να λεηλατείς ένα κατάστημα είναι ατομισμός και καγκουριά, πως το να σπας τζαμαρίες είναι ανεύθυνο. Όσοι λένε πως όλα αυτά είναι απολίτικα ζουν σ’ αυτήν την πόλη με τα μάτια κλειστά, δεν βλέπουν την τεράστια και αυξανόμενη ανισότητα και την κοινωνική και πολιτική καταπίεση. Πολιτικές. Για τη στέγαση. Για την πόλη. Για την πρόνοια. Για την οικονομία. Με τι αποτελέσματα: όχι μόνο ο κόσμος ζει σε άθλια σπίτια, έχει άθλιες δουλειές και σε καθημερινή βάση τρώει σκατά από την αστυνομία, αλλά αυτό στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι περισσότερα σκατά, καθώς οι περικοπές και η οικονομική κρίση πλήττουν χειρότερα όσους βρίσκονται στον πάτο.

Υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι όλα αυτά είναι απολίτικα επειδή οι στόχοι είναι όλοι λάθος: τοπικά καταστήματα και σπίτια βρίσκονται δυστυχώς μεταξύ των θυμάτων. Λένε επίσης ότι είναι απολίτικα επειδή τα λάφυρα θα πάνε στη μαύρη αγορά και δεν είναι φαγητό ή αναγκαία προϊόντα, ή επειδή ο κόσμος κλέβει ποδήλατα και φωτογραφικές μηχανές από περαστικούς· αλλά αυτό δεν είναι μια καλο-οργανωμένη εξέγερση όπως θα την ήθελε κάποιος. Είναι μια αντίδραση, ένας ξεσηκωμός, το σκάσιμο μιας φούσκας γεμάτης αγωνία, καταπίεση, έλλειψη ευκαιριών και δυνατοτήτων, και καθαρής βαρεμάρας και κατάθλιψης. Κι όταν σκάει μια τέτοια φούσκα όλα είναι πιθανοί στόχοι, ενάντια σε μια αστυνομική δολοφονία, αλλά ακόμη και για πλάκα, για να αποκτηθούν αγαθά και για να επανακτηθεί ο έλεγχος στον εαυτό του καθένα για μια στιγμή και στην πόλη ολόκληρη για μερικές μέρες.

Όπως σε καθετί που γίνεται στο δρόμο, κάθε άτομο που εμπλέκεται θα εκφραστεί με το δικό του τρόπο, δείχνοντας ότι υπάρχει συνεχής και σταθερή πολιτική συζήτηση και επιχειρήματα μεταξύ των ανθρώπων στο δρόμο για τις αιτίες και τις δράσεις που γίνονται. Το να λες ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι απολίτικοι, το να λες ότι όσοι εμπλέκονται είναι απολίτικοι κάγκουρες είναι ψέμα. Πώς γίνεται οι συζητήσεις και η δράση ενάντια στη συνεχή αστυνομική καταπίεση και δολοφονία να μην είναι πολιτική; Πώς γίνεται η συζήτηση για το τι κάνουμε για τα προβλήματα της κοινότητάς μας, τις κυβερνητικές περικοπές στην εκπαίδευση και στις δραστηριότητες των νέων, την ανεργία, την έλλειψη στοιχειώδους επιπέδου αυτοπροσδιορισμού να μην είναι πολιτικό; Πώς γίνεται οι πολλοί αυτοί νέοι άνθρωποι να εκλαμβάνονται ξαφνικά ως κοινοί κάγκουρες και εγκληματίες;

Σε κάποιο σχόλιο εφημερίδας, ένας καινούριος κάτοικος του Hackney παραπονιόταν για το ότι μέχρι τώρα ένιωθε ασφαλής στη γειτονιά, ξέροντας πως όλες οι κοινωνικές προστριβές και οι πυροβολισμοί ήταν εσωτερική υπόθεση των συμμοριών, αλλά τώρα φοβάται να βγει από το σπίτι. Αυτό δείχνει το πόσο διαχωρισμένη μπορεί να είναι ακόμη και η πλέον ποικίλη γειτονιά και πόσο τα προβλήματα της κοινότητας μπορούν εύκολα να αγνοούνται, αρκεί τα θύματα να είναι νέοι και μαύροι. Αυτές τις μέρες τα θύματα έπαψαν να είναι νέοι και μαύροι.

Πέραν του φόβου, πώς αντιδρά ο υπόλοιπος κόσμος; Κάποιοι είναι έξαλλοι, έξαλλοι με τις καταστροφές στη γειτονιά που δεν αντέχει άλλο, κάποιοι οργανώνονται και υπερασπίζονται την κοινότητά τους, όπως η τουρκική κοινότητα στο Stoke Newington που κυνήγησε μια ομάδα εξεγερμένων μακριά από την περιοχή, και κάποιοι οργανώνουν αγρυπνίες και συζητήσεις στο δρόμο για να βρουν ένα διαφορετικό τρόπο αντίδρασης στη δολοφονία του Mark Duggan.

Τρίτη μέρα και οι σειρήνες συνεχίζουν να ηχούν στους δρόμους. Όλοι οι εργαζόμενοι στο κεντρικό Λονδίνο ειδοποιήθηκαν από την αστυνομία να φύγουν νωρίτερα απ’ τις δουλειές τους για να προλάβουν να γυρίσουν σπίτια τους πριν ξεσπάσουν οι αναμενόμενες απογευματινές ταραχές. Ανακοινώθηκε η σύγκλιση της επιτροπής COBRA, αφού ο πρωθυπουργός πείστηκε να διακόψει τις διακοπές στην Τοσκάνη και να επιστρέψει στο Λονδίνο. Η χρήση πλαστικών σφαιρών συζητιέται, ενώ η ενίσχυση της αστυνομίας στους δρόμους είναι η μοναδική συνταγή που προωθούν για να μπουκώσουν τα στόματά μας, ενάντια σε με μια κοινωνική αρρώστια που γίνεται θανατηφόρα μόνο όταν η αστυνομία σκοτώνει έναν άνθρωπο.

 Occupied London collective

09.08.2011

Η μετάφραση έγινε από την κατάληψη στο Μπίνειο

 

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=65_CtS6b5J8[/youtube]

Η σημερινή ταινία

Donnie Darko του Richard Kelly (ΗΠΑ, 2001, 113')

Ακροβατώντας ανάμεσα στο όνειρο και τον εφιάλτη, μπερδεύοντας την φαντασία με την πραγματικότητα, ο Donnie αναζητά κάπου να πιαστεί μέχρι να καταλάβει τι συμβαίνει. Αντίστροφη μέτρηση μέχρι τη συντέλεια του κόσμου από ένα λαγό;

[youtube width="400" height="324"]http://www.youtube.com/watch?v=8wqVHjK2bQs[/youtube]

Action of solidarity with Skaramaga squat (Fr/De/It)

August 2nd, members of Contra Info put up an English banner in solidarity with Skaramaga squat at the yard of Athens Polytechnic School (Polytechnio), in Patission street. Also, the following counter-information text regarding the police raid in Skaramaga squat — in English and French — was distributed during the solidarity gathering at Monastiraki square:

STATE AND BOSSES LISTEN TO THIS WELL
HANDS OFF SKARAMAGA SQUAT

On Friday morning, July 29th, 2011, in downtown Athens the repressive and persecutory forces of the Greek State once again performed a military style operation.

Murderers in uniforms — aka the Greek police — raided an anarchist squat at the junction of Patission 61 and Skaramaga streets, blocking the building for almost five hours and calling in a delegate of the ‘legitimate’ owner, the Mariners’ Retirement Fund (ΝΑΤ). The cops confiscated all the computers and an internet server from the squat’s workshop. Also, one squatter who had entered in order to be present during the investigations, was arrested and held in Omonia police department. He has been charged with three misdemeanours and was not released before Saturday, while his trial date was set for August 10th.

This police operation did not come out of the blue. In this particular downtown area, the anarchist squats Villa Amalias and Skaramaga had come under attack by cops and fascists during May, in the midst of fierce attacks against immigrants in the centre of Athens with devotees of fascism abusing the brutal murder of Manolis Kantaris, while neo-Nazi groups launched pogroms injuring a total of hundreds of immigrants, and fatally stabbed the Bangladeshian Alim Abdul Manan.

Skaramaga squat is one of the open anarchist projects that emerged after the revolt of December 2008. Ever since, it has stood as a meeting point for radical social movements, and as a hub of action for individuals and collectives that struggle for social liberation.

This raid happened just a few hours before the eviction of Syntagma Square tent occupation, on Saturday dawn, July 30th. The eviction of Syntagma Square was led by Eleni Raikou, the same persecutor who ordered the immediate eviction of Athens Law School where 300 immigrant–workers had began a hunger strike on January 2011.

Last week’s repressive acts of the democratic Junta took place one month after the State committed crimes against thousands of demonstrators during the 48hour general strike of June 28th29th. At least 500 people were injured then, and 23 were arrested for demonstrating against the midterm memorandum and the deterioration of their lives.

We take a stand against fear, oppression and social genocide promoted by the State and the bosses, with resistance, solidarity, self-organization and uncompromised social struggles.

Squatters and comrades in solidarity have reoccupied the building of Skaramaga squat, and welcome solidarity actions worldwide. Any attack by the State and/or neo-Nazi gangs against squats such as Skaramaga, is an attack against the international anarchist movement, and will not be tolerated. We will stand in their way and we will fight back.

STOP ALL PERSECUTIONS AGAINST SQUATTERS NOW!

In solidarity,
Contra Info, Translation Counter-Information Network
contrainfo.espiv.net

Συνέχεια ανάγνωσης Action of solidarity with Skaramaga squat (Fr/De/It)

Επίθεση από συμμορία διακινητών και εμπόρων ναρκωτικών στο Πάρκο Κύπρου & Πατησίων

Την Τετάρτη 10 Αυγούστου και ενώ σύντροφοι και συντρόφισσες από τη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων βρισκόμασταν στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων για τη φροντίδα και το πότισμά του και την εβδομαδιαία συνέλευσή μας δεχθήκαμε αγριότατη επίθεση από συμμορία εμπόρων και διακινητών.

Στην προσπάθειά μας να διαφυλάξουμε τον ανοιχτό κοινωνικό χαρακτήρα του πάρκου για όλους, βρισκόμαστε σε συνεχή αντιπαράθεση και με τις συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών που με τις πλάτες των μπάτσων επιχειρούν να μετατρέψουν το πάρκο σε “πιάτσα”, καθιστώντας το απρόσιτο για όποιον δεν εμπλέκεται στην μπίζνα των ναρκωτικών.

Αποκορύφωμα αυτής της αθλιότητας είναι η σημερινή επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να χτυπηθούν σύντροφοί μας από μεγάλες πέτρες που στόχευαν στα κεφάλια μας και με ολοφάνερη πρόθεση να προκαλέσουν σοβαρούς τραυματισμούς.

Η επίθεση αποκρούστηκε από την πλευρά μας, παραμείναμε στο χώρο και αυτοί τράπηκαν σε φυγή. Απέναντι στους εμπόρους ναρκωτικών που θέλουν να μετατρέψουν το πάρκο σε τσιφλίκι τους, απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλλισμό και την κάθε είδους εξουσία θα εξακολουθήσουμε να υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους χώρους ως χώρους συνάντησης επικοινωνίας αντίστασης και αλληλεγγύης.

ΚΑΛΟΥΜΕ για ενημέρωση και για ενίσχυση της προγραμματισμένης φροντίδας του πάρκου την ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 19.00 στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων.

 

Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων

10 Αυγούστου 2011

Τα τέρατα της Ιταλίας του ’60…

I Mostri του Dino Risi (Ιταλία/Γαλλία, 1963, 115′)

Είκοσι μικρά σκετσάκια που περιγράφουν κάθε λογής κατάσταση στην Ιταλία της δεκαετίας του ’60 δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Από την κάμερα του Risi θα περάσουν άνθρωποι, πολιτικοί, κοινωνικά προβλήματα, media, κάθε τι που μπορεί να υποστεί κριτική στην τρελή Ιταλία.

[youtube width=”400″ height=”319″]http://www.youtube.com/watch?v=Y_JTUt4DJwQ[/youtube]

Για τη σημερινή προβολή

La antena του Esteban Sapir (Αργεντινή, 2007, 99′)

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πολιτεία ακαθόριστα μακρινή χρονικά και χωρικά, ένας καναλάρχης ακολουθεί πρακτικές ολοκληρωτικού καθεστώτος για να ασκήσει την εξουσία του. Για να γλιτώσει από τις φωνές εναντίωσης αφήνει τους ανθρώπους άλαλους. Μια γυναίκα για αδιευκρίνιστους λόγους έχει διατηρήσει την φωνή της, κάτι που την καθιστά εκτός από εκμεταλλεύσιμη και πειραματόζωο στα χέρια και στις ορέξεις του Mr TV. Η ελπίδα όμως δεν έχει χαθεί καθότι ο γιος της Φωνής ο οποίος επίσης δεν έχει χάσει τη φωνή του με την βοήθεια της φίλης του Άννας και της διαλυμένης μέχρι τότε οικογένειας της θα προσπαθήσουν να δώσουν ξανά ήχο στις λέξεις των ανθρώπων…

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=2E0RoL68t4o[/youtube]

Βραδιές στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά (β΄μέρος)

10 μέρες μετά την αστυνομική εισβολή…

10 μέρες με μικροφωνική, μοιράσματα, αφισοκολλήσεις, προβολές, συζητήσεις, συλλογική κουζίνα και μικρές φιέστες! Ένα δεκαήμερο παρέα με ζωντανούς ανθρώπους που υπερασπίζονται τους χώρους τους, αναπτύσσουν σχέσεις και καταστρώνουν σχέδια. Κατακαλόκαιρο στην αθήνα με φίλους, φίλες, συντροφάκια και μερικά κιλά παγωτό! Και συνεχίζουμε…

 

η επερχόμενη εξέγερση είναι ήδη παντού
                              κινηματικές βραδιές στην κατάληψη Σκαραμαγκά

 

Τρίτη 9 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας La antena (2007, του Esteban Sapir, 99‘)
Μια πόλη χωρίς φωνή στους κατοίκους της οποίας γίνεται πλύση εγκεφάλου μέσω της παραγωγής τηλεοπτικών κυμάτων.

 

Τετάρτη 10 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας I mostri (1963, του Dino Risi, 115‘)
Η ιταλική κοινωνία των 60’s σε 20 σατυρικά επεισόδια.

 

Πέμπτη 11 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Donnie Darko (2001, του Richard Kelly, 113‘)
Ένα τεράστιο κουνέλι ωθεί έναν έφηβο να διαπράξει μια σειρά εγκλημάτων.

 

Παρασκευή 12 Αυγούστου 8:00 μμ

Εκδήλωση αντιπληροφόρησης για την εξέγερση στο Λονδίνο
Προβολή video | φωτογραφίες | ενημέρωση από σύντροφο από το Occupied London.

 

Σάββατο 13 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Hedwig & the Angry Inch (2001, του John Cameron Mitchell, 95′)
Ένα τρανς πανκ ροκ κορίτσι από το ανατολικό Βερολίνο περιοδεύει στην Αμερική με την μπάντα της.  

 

…ακόμη και αν δεν θα συμφωνούσε η Μαρία Κάλλας!

Διεθνή μηνύματα αλληλεγγύης στο ταχυδρομικό μας κουτί

Δράσεις αλληλεγγύης για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη μας έχουν πραγματοποιηθεί από συντρόφους/ισσες στο εξωτερικό:

Η ομάδα “Current for a cosmopolitan insurrection” ανάρτησε πανώ στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο “Institut für vergleichende Irrelevanz” στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας,

Ξανά πίσω. Ούτε μία μέρα χωρίς την κατάληψη Σκαραμαγκά. Όταν το καταλαμβάνεις 2η φορά, η κατάληψη διαρκεί περισσότερο

σύντροφοι/ισσες από την κατάληψη Buissonnière στο παρισινό προάστιο Fontenay-sous-Bois ανάρτησαν πανό αλληλεγγύης στα ελληνικά,

καθώς και κείμενα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης έχουν δημοσιευτεί στο blog της καταλήψης “Rote flora bleibt unvertraglich” στο Αμβούργο και της παρισινής συλλογικότητας “actusquat” 

Δράσεις αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στα Γιάννενα

Μικροφωνική στη νομαρχία, μοιράσματα κειμένων και προβολή του ντοκυμαντέρ “Πώς το καταλάβαμε” στον πεζόδρομο Κάλλαρη, πραγματοποιήθηκαν από την κατάληψη Αντιβίωση στις 1 και 2 Αυγούστου.

 

Οι διώξεις των καταλήψεων, κομμάτι της καταστολής των κοινωνικών αγώνων

κείμενο που μοιράστηκε σε παρέμβαση αλληλεγγύης στις Αυτοδιαχειριζόμενες εστίες και τους αντιστεκόμενους κατειλημμένους χώρους στο Ηράκλειο Κρήτης

 

Στις 13 Ιουλίου, κάτοικοι της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας (στις παλιές εστίες του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου) κατευθυνόμενοι προς την κατάληψη βρίσκουν τις πύλες που «προστατεύουν» το ίδρυμα κλειστές, απαγορεύοντάς τους την προσέλευση στο κτίριο. Την επομένη, μετά από σύντομη συνομιλία με τον πρόεδρο του Τ.Ε.Ι. μαθαίνουν ότι υπάρχει σχέδιο για εκκένωση του κτιρίου μέσα στον Αύγουστο, μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου σχετικά με το πανεπιστη-μιακό άσυλο. Σε διαφορετικό τόπο και χρόνο αλλά για τους ίδιους λόγους, απειλείται και η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, όπου η διοίκηση του ΤΕΙ Θεσ/κης επιδιώκει την εκμίσθωση του κτηρίου. Να θυμίσουμε επίσης ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν εισβολές από αστυνομικούς για «έρευνα» στην κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη (στις 16 Ιουνίου) και στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά στην Αθήνα (στις 29 Ιουλίου). Στη 2η περίπτωση συνελήφθη ένας σύντροφος, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για κάποιες σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών που βρέθηκαν στο κτήριο.

Πέρα από την κάλυψη στεγαστικών αναγκών, οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη, ένα σημείο αντίστασης στο κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Είναι κομμάτι μιας μορφής οργάνωσης της κοινωνίας που τάσσεται ενάντια σε λογικές κέρδους και ιδιοκτησίας, ενάντια στην εξατομίκευση και την εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής, μια διαρκής πρόταση προς όλους όσους επιλέγουν να αντιταχθούν στον κτηνώδη ανταγωνισμό που επιβάλλεται σαν αξία ζωής. Είναι η συλλογική απάντηση ανθρώπων που δεν δέχονται να σφαχτούν μεταξύ τους για το ποιος θα επιβιώσει αλλά επιλέγουν την συλλογικοποίηση και την αυτοοργάνωση σαν πρόταση και πράξη. Σαν τέτοιες λοιπόν, οι καταλήψεις δεν είναι απλά τα ντουβάρια και τα κτήρια, αλλά οι αξίες των ανθρώπων που μένουν και δραστηριοποιούνται σε αυτές, απέναντι στη βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό.

Από τη άλλη πλευρά, η κυρίαρχη εξουσία πολεμάει οποιονδήποτε αρνείται τους θεσμοθετημένους εκβιασμούς που αποτελεί η μετατροπή της στέγης σε ακριβό εμπόρευμα, το ενοίκιο, τα στεγαστικά δάνεια των τραπεζών, η ίδια η ιδιοκτησία σαν θεσμός. Οι εξουσιαστές γνωρίζουν πως όσο θα βαθαίνει η κρίση του καπιταλιστικού οικοδομήματος, τόσο τα εγχειρήματα κατάληψης στέγης και απελευθέρωσης χώρων μπορούν να μετατραπούν, από πρακτική κάποιων ατόμων, σε οργανωμένη ταξική απάντηση. Και αυτό ακριβώς προσπαθούν να προλάβουν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι μεγάλες μάζες των νεόπτωχων και των νεολαίων χωρίς αύριο, όταν αναζητήσουν συλλογικές απαντήσεις στο ερώτημα της επιβίωσης θα πρέπει να βρουν ένα έρημο τοπίο. Το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος για την υποδοχή των νεόπτωχων στα κατώτερα και κατώτατα κοινωνικά στρώματα και το έδαφος αυτό πρέπει να είναι αποστειρωμένο για να αποφευχθούν πολιτικές, ταξικές και συλλογικές μολύνσεις.

Κάθε απόπειρα καταστολής ελεύθερων χώρων αποτελεί μια ακόμα μορφή επίθεσης της κρατικής εξουσίας απέναντι σε όποιον αντιστέκεται και παράλληλα ένα μήνυμα εκφοβισμού προς όσους εμφανίζουν προβλήματα προσαρμογής στα ασφυκτικά σχέδιά της. Όμως η εποχή που οι επιταγές των εξουσιαστών επιβάλλονταν πρέπει να τελειώσει. Θεωρούμε την αυτοοργάνωση σε κτήρια και γειτονιές ως κομμάτι ενός πολύμορφου κινήματος αντίστασης, ως ένα ακόμα ανάχωμα στην καπιταλιστική λεηλασία, ως μια ακόμα προσπάθεια για την ανατροπή μιας κοινωνίας στείρας και καταναλωτικής. Από την κατάληψη Ευαγγελισμού, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις Αυτοδιαχειριζόμενες Εστίες, στην κατάληψη Πατησίων & Σκαραμαγκά, στην κατάληψη Δέλτα, στην κατάληψη Ορφανοτροφείου και σε κάθε εγχείρημα έμπρακτης απαξίωσης των επιταγών της πολιτικής εξουσίας.

 

Να μπούμε στα άδεια σπίτια και να προτάξουμε την αυτοοργάνωση

Αλληλεγγύη σε όλες τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους


Κατάληψη Ευαγγελισμού

Οι καταλήψεις δεν πάνε διακοπές

Χτές το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης για δυόμιση ώρες στο Μοναστηράκι ενώ ταυτοχρόνως αναρτήθηκαν πανώ, μοιράστηκε πλήθος κειμένων και κολλήθηκαν αφίσες στην γύρω περιοχή. Ο κόσμος που πέρασε από την συγκέντρωση, ενημερώθηκε για την κατάληψη, τις δραστηριότητες, την πολιτική της παρουσία και για την κατασταλτική κίνηση της εισαγγελίας και των ένοπλων δολοφόνων να εισβάλουν, να διαταράξουν την “οικιακή ειρήνη” [sic], να κλέψουν 20 υπολογιστές, ένα σέρβερ, εκτυπωτή, scanner και τις σημαίες μας και εντέλει να συλλάβουν το σύντροφό μας κατηγορώντας τον για όλα τα παραπάνω… 

 

 

Και συνεχίζουμε…

Μικροφωνική αλληλεγγύης στο Νέο Ηράκλειο

Κείμενο που μοιράστηκε κατά τη διάρκεια μικροφωνικής στη πλατεία Ν. Ηρακλείου από τη πρωτοβουλία αναρχικών Νέου Ηρακλείου.

Την  Παρασκευή 29 Ιουλίου επιχειρήθηκε εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά από τις κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους, που έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά απο στοχευμένες επιθέσεις  σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Η κατάληψη εκείνη τη στιγμή ήταν  άδεια και από το πρωί έφτασαν  δυνάμεις ΟΠΚΕ και ΜΑΤ, οι οποίες εισέβαλλαν στο χώρο, κατέσχεσαν οτιδήποτε τους φάνηκε χρήσιμο  (υπολογιστές, αρχεία κλπ) και εκτός αυτού συνέλλαβαν ένα σύντροφο – καταληψία του κτηρίου ο οποίος ήθελε να παρευρεθεί στην διαδικασία ως απλός παρατηρητής.

Μέσα στη σύγχρονη  κοινωνική υποβάθμιση και τη καθημερινή σαπίλα που βιώνουμε όλοι από το υπάρχων σύστημα και την εκάστοτε εξουσία, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αυξήθηκαν αισθητά  και έρχονται σε αλληλεπίδραση με τα εξεγερμένα κομμάτια της κοινωνίας και με διάφορα  πεδία του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού (φοιτητικές δράσεις,απεργίες, κινητοποιήσεις μεταναστών και κρατουμένων κλπ).

Βασικός ρόλος δημιουργίας και ύπαρξης  καταλήψεων είναι η εγκαθίδρυση ριζοσπαστικών αναρχικών-κοινωνικών κινημάτων σε εγκατελειμένους χώρους, με σκοπό την αυτοοργάνωση και αναζοπύρωση  των κοινωνικών αγώνων,  βασισμένη σε αντιιεραρχικές διαδικασίες, στην αυτόβουλη συμμετοχή, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση των υποκειμένων που συμμετέχουν σε αυτές ως αυτοπροσδιοριζόμενα άτομα. Ο κύριος  στόχος των χώρων αυτών είναι  η δημιουργία συνειδήσεων που θα οδηγήσουν στην κατάρρευση των κατεστημένων κοινωνικών και εξουσιαστικών δομών.

Η στοχοποίηση και συστηματική επίθεση στις καταλήψεις απ’το κράτος είναι  αναμενόμενη, καθώς επιχειρεί την τρομοκράτιση των πλέον ριζοσπαστικών τμημάτων της κοινωνίας (αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος) και κάθε  μορφή  αυτοοργάνωσης που έρχεται σε αντίθεση με τις κατεστημένες κοινωνικές δομές.  Προσπαθούν να διαχωρίσουν τους αναρχικούς και τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια από το σύνολο  της κοινωνίας ως κάτι  το απόμακρο και απομονωμένο,χρησιμοποιώντας κάθε μορφή  σκευωρίας και παραπληροφόρησης μέσω των ΜΜΕ και των παρακρατικών δομών,  προετοιμάζοντας το έδαφος για την κατασταλτική επίθεση.

Για όλους τους παραπάνω λόγους  είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε πυρήνες αντίστασης και εξέγερσης σε κάθε γειτονιά. Η φλόγα  που έχει αρχίσει να δημιουργείται στα οδοφράγματα και στις καταλήψεις ας μετατραπεί σε φωτιά που θα κατασπαράξει όλα όσα μας κυριαρχούν.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 ΚΑΙ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

 

Αναρχικοί Ν. Ηρακλείου

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη στις 29/07/11

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Την Παρασκευή 29 Ιουλίου ένας συρφετός ασφαλιτών, ματατζήδων και μηχανοκίνητων μπάτσων εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους, που επικαλέστηκαν για την εισβολή εισαγγελική παραγγελία μετά από μήνυση του ιδιοκτήτη το 2009, διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής της κατάληψης υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές και ό,τι άλλο υλικό είχε να κάνει με τεχνολογική υποδομή. Την ίδια στιγμή, περιμάζεψαν τις μαύρες και κόκκινες σημαίες που βρήκαν στο κτήριο, ενώ έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα.

Η αστυνομική επιχείρηση διήρκησε περισσότερο από 3 ώρες και στη διάρκειά της συνελήφθη ένας από τους συντρόφους μας, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για τις σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.   

Από την πρώτη στιγμή της εισβολής, σύντροφοι/ισσες της κατάληψης και αλληλέγγυοι/ες έσπευσαν μπροστά από το κτήριο. Η απάντηση των ένστολων δεκανικιών ήταν να απωθήσουν με τη βία τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι κατόπιν ανασυγκροτήθηκαν στο Μουσείο και με την αρωγή και άλλων αλληλέγγυων απέκλεισαν τον δρόμο της Πατησίων στο ύψος της Τοσίτσα. Μετά από λίγο έκαναν την εμφάνισή τους από 4 διαφορετικά σημεία διμοιρίες των ΜΑΤ, δημιουργώντας κλοιό έξω από το Πολυτεχνείο, όπου είχαμε εισέλθει.  Ωστόσο, η επιχείρηση της αστυνομίας δεν κατάφερε να μας κρατήσει για πολύ μακριά,  καθώς ανακαταλάβαμε την ίδια μέρα το κτήριο της Σκαραμαγκά, καλώντας μάλιστα σε συνέλευση το απόγευμα για την οργάνωση της αντίδρασης στο κατασταλτικό σχέδιο.

Η εισβολή στην κατάληψη εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης, κεντρικής πολιτικής επιλογής της εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι  χώροι/στέκια βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής,  με τα παραδείγματα του Μαραγκοπούλειου στην Πάτρα, του Πίκπα και των αυτοδιαχειριζόμενων εστιών στο Ηράκλειο, του Ορφανοτροφείου και του Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη να είναι τα πιο πρόσφατα.

Σε μια περίοδο κοινωνικών και ταξικών αναταράξεων λόγω της συστημικής-οικονομικής κρίσης και της αποδυνάμωσης των παραδοσιακών εργαλείων εκμαίευσης της συναίνεσης, οι απελευθερωμένοι κοινωνικοί χώροι αγώνα και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την κυριαρχία. Η έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας και των καπιταλιστικών σχέσεων, η οργάνωση της καθημερινότητας και των ζωών μας με βάση την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη συντροφικότητα, απειλούν να οξύνουν και να διαρρήξουν  περαιτέρω το κοινωνικό ρήγμα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.   

Τη στιγμή λοιπόν που η μόνη υπόσχεση των κυρίαρχων είναι περισσότερη φτώχεια, υλική και πνευματική, η βάρβαρη καταστολή ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι και η διάχυση του φόβου, συνιστούν βασικό πυλώνα για τη διάσωση του συστήματος.

Αυτή ακριβώς η κρατική επιλογή διαθλάται και μέσα από την εισβολή στην κατάληψη της Σκαραμαγκά, στέλνοντας το μήνυμα τόσο στον αναρχικό/αντεξουσιαστικό χώρο όσο και σε κάθε υποκείμενο αγώνα, είτε βρίσκεται σε κατειλημμένα κτήρια, κοινωνικά και φοιτητικά στέκια, πλατείες και γειτονιές ή εργασιακούς χώρους, πως το κατασταλτικό χέρι του κράτους μπορεί να αγγίζει, όποτε αποφασίζει, ό,τι θέλει σε ένα διαρκώς διογκούμενο πλαίσιο έκτακτης ανάγκης.  Μόνο συμπτωματικό, εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως την ίδια μέρα, τα ξημερώματα, ακολούθησε η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος, με ισοπεδωτική εκκαθάριση των υποδομών της, από τις σκηνές ως το ιατρείο, και 8 συλλήψεις για..υποβάθμιση του περιβάλλοντος! 

Στην περίπτωση της Σκαραμαγκά, το κράτος δοκίμασε μια καινοφανή τεχνολογία ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης με την κατηγορία για την  κλεπταποδοχή. Σε μια αντιστροφή ακόμη και για το αστικοδικαιϊκό σύστημα, η κατασταλτική μηχανή-κατήγορος μεταθέτει το βάρος της απόδειξης στον «κατηγορούμενο», ο οποίος ανάλογα με τις ορέξεις της ΕΛ.ΑΣ μπορεί να κληθεί να αποδείξει πού βρήκε ένα κρεβάτι, ένα στρώμα, μια καρέκλα, έναν υπολογιστή και αν όλα αυτά αποτελούν προϊόντα κλοπής.  Προφανής στόχος, πέρα από τη μεθοδευμένη ποινική επιβάρυνση, είναι η απαξίωση των ανοιχτών αυτόνομων δομών και μέσων παραγωγής/αναπαραγωγής και επιβίωσης, είτε πρόκειται για ένα εργαστήρι πληροφορικής ή έναν διαδικτυακό κόμβο αντιπληροφόρησης,  είτε πρόκειται για ένα ξυλουργείο, που μπορεί να προσφέρει «απτές» λύσεις ιδιαίτερα εντός ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. Την τεχνολογία της «κλεπταποδοχής» πάντως είχε εφαρμόσει η αστυνομία πρόσφατα και στην υπόθεση της σύλληψης των 4 από τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας, μεθόδευση που όπως φάνηκε επεκτάθηκε και μάλλον θα επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον. 

Αναγνωρίζουμε ότι το κτήριο της Σκαραμαγκά βρίσκεται χωροταξικά στο στόχαστρο και του κεφαλαίου, το οποίο την ίδια στιγμή που καταστρέφει μη παραγωγικούς πόρους, ανθρώπινους και υλικούς, και υποτιμά την εργατική μας δύναμη, αναζητά νέες διεξόδους. Το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται η Σκαραμαγκά υπόκειται σε «ανάπλαση» με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, με ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο να έχει φυτευθεί στην 3η Σεπτεμβρίου και μία ακόμη αλυσίδα καταστημάτων ρούχων να σχεδιάζεται ακριβώς δίπλα στην κατάληψη. Στο πλαίσιο, εξάλλου, των εξαγγελιών για «ανάπλαση» των πλατειών του «υποβαθμισμένου κέντρου», έχουν ήδη δρομολογηθεί ευνοϊκοί εμπορικοί και καταναλωτικοί όροι, ενώ στο ίδιο τετράγωνο, στον δρόμο της Ηπείρου, προβλέπεται η κατασκευή σχολικού συγκροτήματος,  με τους μαθητές και τις οικογένειές τους να συνιστούν δυνητικά νέα πελατεία.

Το κτήριο στο οποίο αποφασίσαμε να εδαφικοποιήσουμε τις επιθυμίες μας και το όραμα για μια διαφορετική κοινωνία, ανήκει στον Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ), το οποίο το είχε αφήσει χρόνια στην εγκατάλειψη. Η αφαίμαξη κοινωνικών στρωμάτων, που βρίσκεται σε εξέλιξη, περνά μέσα και από το πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων υπό τις οδηγίες του Μνημονίου και της τρόϊκας. Η περιούσια των δημόσιων οργανισμών έχει βγει στο σφυρί και τα τσιράκια του υπουργείου «ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας και ναυτιλίας» έχουν βγει ήδη προς άγρα επενδυτών για την αξιοποίηση των «φιλέτων». Για να μην υπάρξουν λοιπόν συγχύσεις, προειδοποιούμε ότι έχουν γνώσιν οι φύλακες για όλες τις πηγές προέλευσης των πιέσεων.        

Η απάντησή μας μετά την αστυνομική εισβολή δεν είναι άλλη από τη συνέχιση του αγώνα. Η εμβάθυνση του κοινωνικού ριζώματος και η όσμωση με ολοένα μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια μέσα από τις λειτουργίες και δράσεις της κατάληψης. Μέσα από την κεντρική μας συνέλευση, τα μαθήματα πληροφορικής, χορού, τη συλλογική κουζίνα, το ξυλουργείο, το εργαστήριο ρούχων, την πίστα αναρρίχησης, τις προβολές, τις εκδηλώσεις για την κρίση, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, το μεταναστευτικό, τον αντιφασισμό, το φύλο, τον αντισπισισμό, την αντιπληροφόρηση, τη διεθνή αλληλεγγύη. Μέσα από τη συντροφική σύνδεσή μας με το δίκτυο αντιστάσεων που συνομολογούν καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, πολιτικές συλλογικότητες, εργατικές ομάδες και ταξικά σωματεία βάσης. Μα πάνω απ’ όλα, μέσα από την ενεργή συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες, τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά μπλόκα, τα οδοφράγματα, τις δράσεις των θυλάκων αντίστασης στο κέντρο και τις γειτονιές, που διεκδικούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μέχρι να τυλίξουμε τον καπιταλισμό στο σάβανο της ιστορίας.

 

Κάθε φορά που μας χτυπάτε, δυναμώνουμε! 

Η απάντησή μας θα δοθεί στους δρόμους και τους αγώνες.

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Μοναστηράκι, Τρίτη 2/8, 19.00

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Η πόλη των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, των καταλήψεων, των λαϊκών συνελεύσεων, των ανθρώπων που αντιστέκονται και παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους


Το πρωί της Παρασκευής 29 Ιουλίου αστυνομικές δυνάμεις, παρουσία εισαγγελέα, εισβάλουν στη κατάληψη «Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά». Ο σύντροφός μας Μιχάλης Κ. που φτάνει στο κτίριο λίγα λεπτά αργότερα και απαιτεί να είναι παρών στην έρευνα του κτιρίου, συλλαμβάνεται με τρεις κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Ταυτόχρονα καταληψίες και πλήθος αλληλέγγυων συγκεντρώνονται λίγα μέτρα παρακάτω, προσπαθώντας να προσεγγίσουν το κτίριο και στη συνέχεια να αποκλείσουν την Πατησίων, όπου και απωθούνται από την αστυνομία. Το μεσημέρι η κωμικοτραγική επιχείρηση του κράτους και της αστυνομίας τελειώνει και οι διμοιρίες αποχωρούν. Το κτίριο της κατάληψης ανακαταλαμβάνεται από αυτές και αυτούς που έχουν τοποθετήσει εντός του τις επιθυμίες και τα όνειρά τους για έναν άλλο κόσμο.

 

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Μοναστηράκι, Τρίτη 2/8, 19.00

Κάτω τα ξερά σας από την κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

 

Ο αγώνας για την κοινωνία της ισότητας και της ελευθερίας θα νικήσει!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ!

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

 

Την Παρασκευή 29 Ιούλη το πρωί, κατασταλτικές δυνάμεις με συντονισμένη επιχείρηση παραβιάζουν την είσοδο του κτηρίου και εισβάλλουν στο χώρο της κατάληψης Πατησίων & Σκαραμαγκά. Δυνάμεις των ΜΑΤ κυκλώνουν την κατάληψη και ασφαλίτες αναλαμβάνουν να «ερευνήσουν» και να αρπάξουν από το χώρο υπολογιστές  και σημαίες.

Στην περιοχή γύρω από το κτήριο συγκεντρώνονται καταληψίες και αλληλέγγυοι, και ένας από τους συντρόφους, στην προσπάθειά του να είναι παρών στο χώρο κατά τη διάρκεια της έρευνας, συλλαμβάνεται, ενώ άλλοι σύντροφοι που επιχειρούν να προσεγγίσουν την κατάληψη δέχονται την επίθεση των ΜΑΤ. Καταληψίες και αλληλέγγυοι βρίσκονται στο Πολυτεχνείο και κλείνουν την Πατησίων σε μια πρώτη άμεση απάντηση στην εισβολή. Το κτήριο ανακαταλαμβάνεται το απόγευμα της ίδιας μέρας. Μετά από ώρες αποδίδονται στον συλληφθέντα τρεις κατηγορίες: «οπλοκατοχή» (για τις σημαίες!), «διατάραξη οικιακής ειρήνης» και «αποδοχή προϊόντων εγκλήματος», κατηγορία που εφηύραν οι μπάτσοι έχοντας ως «στοιχείο» τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που βρέθηκαν στο χώρο, σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια απονοηματοδότησης και διαστρέβλωσης των χαρακτηριστικών του κατειλημμένου χώρου.

Στους καιρούς της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, οι καταλήψεις αποτελούν διαρκή ανοιχτά μέτωπα της κοινωνικής και ταξικής αντίστασης. Η  επιχείρηση διάχυσης του φόβου και της εξατομίκευσης μέσω της καταστολής και της μηντιακής προπαγάνδας προσκρούει στα ανοιχτά, συλλογικά και αδιαμεσολάβητα εγχειρήματα που θέτουν κοινωνικά και με διάρκεια τα προτάγματα της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Οι καταλήψεις, τα στέκια, οι συνελεύσεις αποτελούν σημεία αναφοράς και τροφοδότησης του ευρύτερου αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που διεξάγεται στους δρόμους και ως τέτοια στοχοποιούνται από τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς. Τα συλλογικά εγχειρήματα του αγώνα  βρίσκονται στο στόχαστρο των κατασταλτικών σχεδιασμών γιατί εκφράζουν και εμπλουτίζονται από τη ριζοσπαστική κοινωνική αντίσταση, γιατί αποτελούν μια διαρκή άρνηση  του κόσμου του κράτους και των αφεντικών. Με δολοφονικές επιθέσεις από τον κατασταλτικό στρατό σε διαδηλωτές,  με εισβολές,  απειλές και επιδρομές από κρατικές και παρακρατικές ομάδες ενάντια στους χώρους αντίστασης, με τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις αγωνιστών και με την κατασυκοφάντηση των αντιστεκόμενων το καθεστώς στοχεύει στην εμπέδωση του φόβου κοινωνικά και στην απομόνωση όσων αντιστέκονται.

Να θυμίσουμε – ειδικά σε ό,τι αφορά τις καταλήψεις – ότι πρόσφατα, στις 16 Ιουνίου, έγινε αστυνομική εισβολή για «έρευνα» στην κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη, στις 7 Ιούλη επιχειρήθηκε από συνεργείο της ΔΕΗ η διακοπή παροχής ηλεκτρικού στη κατάληψη Λ. Καραγιάννη 37 με σκοπό να πάψει να είναι βιώσιμη, πράγμα που αποτράπηκε χάρη στην άμεση αντίδραση καταληψιών κι αλληλέγγυων, ενώ στο Ηράκλειο της Κρήτης επιχειρείται από τη διοίκηση των ΤΕΙ η εκκένωση της κατάληψης της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας.

Η κατασταλτική επιχείρηση στην κατάληψη της Πατησίων & Σκαραμαγκά αποτελεί ακόμα ένα κρίκο στην κατασταλτική αλυσίδα. Η εισβολή επιβεβαιώνει στην πράξη το μήνυμα της αναβάθμισης της κρατικής επιθετικότητας απέναντι στην διογκούμενη διάχυση της κοινωνικής οργής και στις προσπάθειες οργάνωσης της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

Από το κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37 που βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο των κρατικών κατασταλτικών σχεδιασμών, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της κατάληψης Πατησίων & Σκαραμαγκά και στον συλληφθέντα M.K., ο οποίος μετά την παραπομπή του στο αυτόφωρο αφέθηκε ελεύθερος και θα δικαστεί στις 10 Αυγούστου.

Οι κρατικές συμμορίες δεν θα ανακόψουν την ορμή του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ  ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

 

Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

30/7/2011

Κάτω τα χέρια σας από τους χώρους της ελευθερίας

Εκδήλωση αλληλεγγύης για τα χθεσινά γεγονότα πραγματοποιήθηκε και στο Ηράκλειο Κρήτης με ανάρτηση πανό στο δημοτικό θέατρο Ν. Καζαντζάκης στο πλαίσιο 3ήμερων παρεμβάσεων της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας (ΑΕ) ενάντια στην επαπειλούμενη εκκένωσή της. 

Η κατάληψη των εγκαταλελειμμένων φοιτητικών εστιών του ΤΕΙ Κρήτης πριν από 7 χρόνια αποτέλεσε μία δυναμική κινηση φοιτητών, ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων  με το να οικείοποιηθούν χώρους ώστε να στεγαστούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες τους με κοινό παρανομαστή την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Οι υποδομές που δημιουργήθηκαν και οι λειτουργίες αυτών (εργαστήρια οργανοποιείας, ραπτικής, χειροτεχνικών κατασκευών, μουσικό studio, μαθήματα μελισσοκομείας, γεωργικών καλλιεργειών, ζογκλερικών και χοροκίνησης, μαθήματα ελληνικών και ξένων γλωσσών) είχε ως αποτέλεσμα το παρατημένο κτήριο να ζωντανέψει και να αποτελέσει σημείο αναφοράς στην πόλη του Ηρακλείου, καλύπτοντας τόσο τις στεγαστικές ανάγκες των κατοίκων, όσο και τις δημιουργικές των υπολοίπων καταληψιών και χρηστών. Μία επιθετική κίνηση ενάντια στα ληστρικά νοίκια, στην εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής, στην αποξένωση και τον κατακερματισμό. Μία όμορφη ιστορία που μοιάζει τόσο πολύ με τόσες άλλες στον ελλαδικό χώρο… Μία ιστορία που αναγκαστικά χρειάζεται και έναν “κακό”.

Το περασμένο φθινόπωρο ξεκινά ένας αγώνας σπίλωσης της κατάληψης από πρυτανικές αρχές, τοπικά ΜΜΕ και παραταξιακά γκρουπούσκουλα των ΤΕΙ. Η συνέχεια έρχεται με την τοποθέτηση κιγλιδωμάτων πέριξ του ΤΕΙ και κορυφώνεται πριν λίγες μέρες 13-14/07/11 με το κλείδωμα των εγκαταστάσεων (και της Αυτοδ/μενης Εστίας) και την δήλωση/απειλή του προέδρου του ΤΕΙ, Καπετανάκη, περί της εκκένωσης της κατάληψης εντός των επόμενων ημερών με την ψήφιση του νέου νόμου για την τριτοβάθμια παιδεία και την επακόλουθη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Εδώ βρίσκεται το κείμενο που μοιράστηκε στις 26/07 στη συγκέντρωση και μικροφωνική αντιπληροφόρησης στην πλατεία Λιονταριών και το κείμενο που διαβάστηκε σε παρεμβάσεις σε τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Να περάσουμε το σημείο απ' όπου δεν υπάρχει επιστροφή