Η κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά πραγματοποιεί ανοιχτό κάλεσμα για συζήτηση γύρω από τα νέα κατασταλτικά μέτρα, τη στοχοποίηση των καταλήψεων και των απελευθερωμένων χώρων αλλά και γύρω από το ζήτημα των συλλογικών απαντήσεων που απαιτούν οι περιστάσεις.
Στον χώρο της κατάληψης, την Πέμπτη 26 Μάρτη, στις 8 το βράδυ.
Από τη μία εβδομάδα την οποία κοντεύουμε να κλείσουμε ως εγχείρημα της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά έως τα 2 χρόνια της κατάληψης του κτήματος Πραποπούλου στο Χαλάνδρι, και από τα 19 χρόνια της Villa Amalias έως τα 20 χρόνια της κατάληψης της Λέλας Καραγιάννη στην Κυψέλη, ο απελευθερωμένος χρόνος κι ο απελευθερωμένος χώρος συναντά τις συλλογικές αρνήσεις όλων αυτών που στέκονται απέναντι στον πολιτισμό της εξατομίκευσης, της ιδιώτευσης, της εμπορευματοποίησης κάθε πτυχής της ανθρώπινης ζωής.
Και όχι μόνο. Οι αιχμές του αγώνα ενάντια στο Υπάρχον αποκτούν τα ιδιαίτερά τους χαρακτηριστικά σε κάθε απελευθερωμένο χώρο, σε κάθε χώρο ελευθερίας. Αυτές τις αιχμές, αυτά τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, αυτές τις διαδικασίες και αυτόν τον αγώνα να ενισχύσουμε.
Τις ημέρες τις οποίες διανύουμε πραγματοποιούνται διήμερα εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση των 2 χρόνων της κατάληψης του κτήματος Πραποπούλου στο Χαλάνδρι καθώς και για τη συμπλήρωση των 19 χρόνων της Villa Amalias.
2 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτοοργάνωση – Αλληλεγγύη – Δημιουργία
2ήμερο εκδηλώσεων:
Τρίτη 24/3
19:00 Εκδήλωση – Συζήτηση σχετικά με την εξέγερση του Δεκέμβρη
Τετάρτη 25/3
13:00 Ενημέρωση για τον κήπο. Προοπτικές για συνέχιση του εγχειρήματος
15:00 Συντροφική κουζίνα
17:00 Θέατρο δρόμου
19:00 “Φλοξ”: Κουκλοθεατρική παράσταση μετά χορού
21:00 Προβολές ταινιών μικρού μήκους
http://protovouliaxalandriou.blogspot.com/
ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΗ VILLA AMALIAS
Παρασκευή 27/3
Προβολές
– you can’t bring me down”
– Δεκέμβριος 2008. Η δυνατότητα για έφοδο στον ουρανό.
– Πώς το «καταλάβαμε»+update+καταλήψεις και εξέγερση.
ΩΡΑ 20:00
Σάββατο 28/3
LIVE
-crescendo
-timetrap
-Schwartz and anger
-kalazaar
-multi culti
-javaspa
ΩΡΑ 20:00
http://www.villa-amalias.blogspot.com/
Ασφυκτικά γέμισε και σήμερα η αίθουσα εκδηλώσεων της κατάληψης. Περίπου 200 άτομα συνολικά, με την παρουσία τους στο κτίριο και φυσικά στην αίθουσα της εκδήλωσης, δήλωσαν το ενδιαφέρον τους για την υπόθεση του θανάτου της αγωνίστριας Κατερίνας Γκουλιώνη.
Στην ενημέρωση για την υπόθεση έγινε εκτενής αναφορά γύρω από τις καθόλου περίεργες συνθήκες του θανάτου της Κατερίνας αλλά και το καθόλου ασύνηθες καθεστώς εγκλεισμού στις γυναικείες φυλακές της Δημοκρατίας.
Στη συζήτηση που ακολούθησε και από την επεξεργασία των χαρακτηριστικών του θανάτου της Κατερίνας, προέκυψε το συμπέρασμα πως ο θάνατος της Κατερίνας δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμη δολοφονία στα κολαστήρια του ελληνικού κράτους.
Μια δολοφονία με χαρακτηριστικά ταξικά αφού η πλειονότητα των κρατουμένων -και η Κατερίνα- είναι οι απόκληροι αυτού του κόσμου.
Μια κρατική δολοφονία αφού ο θάνατός της συνέβη -με οποιοδήποτε τρόπο- στα χέρια των κρατικών δεσμοφυλάκων.
Μια δολοφονία μιας γυναίκας και φυσικά αγωνίστριας ενάντια στην απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του γυναικείου σώματος από τους φρουρούς των φυλακών και της Τάξης μέσα σε έναν πατριαρχικά δομημένο κόσμο.
Από την εκδήλωση αναδείχτηκε η αναγκαιότητα ανάλειψης πρωτοβουλιών αντιπληροφόρησης και δράσης.
Κι έτσι προέκυψε νέο κάλεσμα!
ΚΑΛΕΣΜΑ για ΣΥΖΗΤΗΣΗ στην προοπτική ανάληψης πρωτοβουλιών δράσης με αφορμή τη δολοφονία της κρατούμενης Κατερίνας Γκουλιώνη κατά τη διάρκεια πειθαρχικής μεταγωγής της το ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΜΑΡΤΗ στις 5 μ.μ. στην Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά.
Η αλληλεγγύη είναι -και θα είναι- το όπλο μας!
Την Τετάρτη 18 Μαρτίου η 41χρονη Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή στο πλοίο κατα τη διάρκεια μεταγωγής από τις φυλακές της Θήβας στη Νεάπολη Κρήτης. Ήταν 6.00 τα ξημερώματα όταν οι αστυνομικοί προσπάθησαν να την ξυπνήσουν και αντιλήφθηκαν ότι ειχε χάσει τις αισθήσεις της. Ειδοποιήθηκε το ΕΚΑΒ για τη μεταφορά της στο νοσοκομείο ΠΕΠΑΓΝΗ όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός της. Σύμφωνα με πληροφορίες οι φρουροι την είχαν υποχρεώσει να καθίσει μόνη της 15 θέσεις πίσω από τους υπόλοιπους κρατούμενους δεμένη πισθάγγωνα. Επίσης συμφωνα πάλι με μαρτυρίες συγκρατουμενων της βρέθηκε χτυπημένη στο πρόσωπο. Παρ’ολο που οι συνθήκες θανάτου της είναι αδιευκρίνιστες ο ιατροδικαστής Μανώλης Μιχαλοδημητράκης εξετάζοντας το πτώμα μακροσκοπικά απέκλεισε το ενεδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας…
ΤΡΙΤΗ 24 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 20:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
Την Τετάρτη 25 Μάρτη έχει καλεστεί στο πολυτεχνείο συζήτηση στην προοπτική διοργάνωσης πορείας στις φυλακές Κορυδαλλού. Το ζήτημα της αλληλεγγύης σε όσους κι όσες βρέθηκαν από τους δρόμους της εξέγερσης -σαν κι αυτόν της φωτογραφίας- στα χέρια των κατασταλτικών και διωκτικών αρχών και τελικά στα κολαστήρια της Δημοκρατίας, παραμένει σημαντικό. Όπως σημαντική είναι και η παρουσία όλων των αλληλέγγυων την 25η Μάρτη στο πολυτεχνείο. Το κάλεσμα που κυκλοφορεί και στους πίνακες ανακοινώσεων της κατάληψης είναι το εξής:
Κάλεσμα για συζήτηση με θέμα την διοργάνωση πορείας στις 11 Απριλίου 2009 στις φυλακές Κορυδαλλού για την αλληλεγγύη στους κρατούμενους της εξέγερσης.
Τετάρτη 25 Μαρτίου, 19:00 Πολυτεχνείο αίθουσα Γκίνη
ανοιχτή συνέλευση εξεγερμένων για την αλληλεγγύη στους διωκόμενους της εξέγερσης
Ναι, καλά καταλάβατε, η κατάληψη συνεχίζεται!
Ο καλλιεργούμενος κατασταλτικός εκφοβισμός, τα κατασταλτικά μαγειρέματα των τελευταίων ημερών, ο θάνατος της έγκλειστης και αγωνίστριας Κατερίνας Γκουλιώνη στα χέρια των δεσμοφυλάκων της και οι εξεγέρσεις στις φυλακές των Χανίων, της Θήβας και του Κορυδαλλού που ακολούθησαν, σαν θέματα, απασχόλησαν και πήραν τον χώρο που τους αναλογεί στις συνελεύσεις μας.
Ανανεώνουμε λοιπόν τη διαχειριστική και πολιτική μας συνέλευση για αύριο στις 7 μ.μ. στο κτίριο της κατάληψης.
Και καλούμε σε:
Ενημέρωση-Συζήτηση για την υπόθεση του θανάτου της Κατερίνας Γκουλιώνη και τις συνθήκες κράτησης στις γυναικείες φυλακές
την Τρίτη 24 Μάρτη στις 8 μ.μ. στον χώρο της κατάληψης.
Η σημερινή συζήτηση στο χώρο της κατάληψης γύρω από την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα τελείωσε. Στη συζήτηση παρευρέθηκαν συνολικά 150 άτομα. Η συζήτηση εξελίχθηκε με βάση τις εμπειρίες του αγώνα αλληλεγγύης που κατέθεσαν φίλοι και σύντροφοι καθώς και με βάση ενημέρωση για την υπόθεση την οποία έκανε φίλη, συνάδελφος και συναγωνίστρια της Κωνσταντίνας.
Κάποιες αποσπασματικές αλλά ενδεικτικές σημειώσεις από την ενημέρωση:
“Δε γίνεται άλλο πια με αυτές τις εργολαβίες. Είναι δουλέμποροι, δεν είναι εργοδοτες…”
(αναφερόμενη στο καθεστώς εργασίας στο χώρο του καθαρισμού)
“Είμαστε πολύ πεισμωμένες. Δεν ξαναγυρνάμε σε αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα που μας έχουν επιβάλλει. Είμαστε αποφασισμένες να φτάσουμε μέχρι και σε απεργία πείνας για να σταματήσουν αυτές οι συνθήκες στους εργασιακούς χώρους…”
“Οι μικρές νίκες είναι σημαντικές, σιγά – σιγά προχωράμε…”
(αναφερόμενη για τον αγώνα που εξελίσσεται πριν και μετά τη δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντίνα)
“Η Κωνσταντίνα παλεύει και μέσα στο νοσοκομείο. Δεν έχει σταματήσει να μας ζητά νέα από τον αγώνα όλων όσων στέκονται δίπλα μας και να στέλνει τους χαιρετισμούς της σε όλους εσάς. Η υγεία της διαρκώς βελτιώνεται. Μάλιστα, από το ένα της μάτι ξεκίνησε να βλέπει λίγο φως, κάποιες σκιές… Ένα από τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει είναι με τον ισοφάγο. Το πρόβλημα είναι πως δεν μπορεί να γίνει ιατρική εξέταση στον ισοφάγο, δεν μπορεί να μπει ούτε σωληνάκι με κάμερα να δούμε τι ακριβώς βλάβες της έχουν προκληθεί. Τελευταία συζητιέται μήπως έρθει ένας εξειδικευμένος γιατρός από το εξωτερικό… Είναι όμως πάρα πολύ δυνατή , κρατάει ακόμη…”
(αναφερόμενη για την κατάσταση της υγείας της Κωνσταντίνας)
“Το ότι μαζεύτηκαν όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία για συμπαράσταση γύρω μας ήταν πολύ σημαντικό, μας βοήθησαν πολύ και πήραν κι οι ίδιοι δύναμη για τη δική τους συνέχεια…”
(αναφερόμενη στην αλληλεγγύη που ξεδιπλώνεται τους τελευταίους μήνες στον αγώνα των καθαριστριών)
Η συζήτηση συνεχίστηκε με εκατέρωθεν τοποθετήσεις και διάλογο γύρω από όλες τις αιχμές που απορρέουν από τις σύγχρονες εργασιακές συνθήκες αλλά και γύρω από τον πολύμορφο αγώνα που ξεδιπλώθηκε με αφορμή τη δολοφονική επίθεση στην Κωνσταντίνα.
Η Κωνσταντίνα δεν είναι μόνη…
Παρασκευή 20 Μάρτη, 8 μ.μ.
Συζήτηση με θέμα: Η κοινωνική δυναμική που απελευθέρωσε η εξέγερση και η πρακτική της κατάληψης μέσα σε αυτή.
Σάββατο 21 Μάρτη. 8 μ.μ.
Συζήτηση με θέμα: Το ζήτημα της αλληλεγγύης στους συλληφθέντες του Δεκέμβρη και τα νέα μέτρα καταστολής μετά την εξέγερση.
Κυριακή 22 Μάρτη, 6 μ.μ.
Συζήτηση σχετικά με την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα
Συνέλευση της κατάληψης καθημερινά στις 6 μ.μ.
“…Οι πιο μεγάλες προσδοκίες απλώνονται μπροστά μας κι εμείς βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να αναζητούμε τους τρόπους που θα μας παρασύρουν“
Από τις 8 το πρωί δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες προχωρήσαμε στην κατάληψη του κτιρίου επί της πατησίων και σκαραμαγκά. Ξεκίνησαν οι δουλειές, στήθηκε μικροφωνική και η ανατρεπτική Κάρμεν τραγουδισμένη από την Μαρία Κάλας (που έζησε την χρονιά του 1940 στον πέμπτο όροφο του κτιρίου) αντήχησε στην πολύβουη Πατησίων. Αυτή την ώρα βρίσκεται στο κτίριο πολύς κόσμος που φαίνεται ότι θα πληθαίνει ώρα με την ώρα. Μπορείτε να έρθετε στο πανέμορφο κτίριο και να ατενίσετε την θάλασσα από την ταράτσα.
Η καινούργια κομμούνα της Πατησίων δηλώνει παρουσία. Δυνατή, νηφάλια και άθραυστη.
Συνεχίζοντας…
Είμαστε κάποιοι/ες που βρεθήκαμε στο δρόμο και στις καταλήψεις κατά τη διάρκεια των εξεγερσιακών γεγονότων του Δεκέμβρη, οι οποίοι αντλούν τις αφετηρίες τους από ιστορικές, ταξικές, κοινωνικές ακόμα και ιδιοσυγκρασιακές αιτίες και φυσικά τη δολοφονία του Αλέξη από το μπάτσο Κορκονέα. Ένα γεγονός αιχμής, ένα σπινθήρα στην πυριτιδαποθήκη όπου στεγάζονται η κοινωνική συναίνεση και ειρήνη, ένα παράγοντα επιτάχυνσης μιας άνευ προηγουμένου κοινωνικής έκρηξης. Μιας έκρηξης που διέσπασε σε πολλαπλά επίπεδα την ασφυκτική κανονικότητα της ζωής μας. Η γιορτή του δεκέμβρη ανατίναξε την εξατομίκευση και το στεγανοποιημένο ιδιωτικό, και ένα χαρούμενο, συλλογικό και άγριο «εμείς» ξεχύθηκε στους δρόμους. Επιτέθηκε στη δημοκρατία, τους φρουρούς της και τα φαντασιακά που τη συνοδεύουν απέχοντας από κάθε αίτημα και παράκληση, αυτοοργανώνοντας την καθημερινότητα μέσα σε κατειλημμένα κτήρια. Άσκησε την πλέον αιχμηρή κριτική στο μονόλογο του εμπορεύματος καταστρέφοντας και λεηλατώντας τους ναούς του, αναδιανέμοντας τον κοινωνικό πλούτο, παραλύοντας την κατανάλωση στο κέντρο της πόλης. Διέψευσε τις φιλοδοξίες των επίδοξων αριστερών μεσολαβητών αφήνοντάς τους να τραυλίζουν κοινωνιολογικές μπούρδες στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ακύρωσε τις σπασμωδικές κραυγές των δημοσιογράφων κάνοντας σαφές ότι όποιος ήθελε να καταλάβει τι συμβαίνει δεν είχε παρά να βγει από το σπίτι του. Κατάργησε έστω και προσωρινά τους θεαματικούς και έμφυλους ρόλους αφού χιλιάδες άνθρωποι κατάφεραν να λειτουργήσουν σαν ένα σώμα, μέσα σε γεγονότα όπου σημασία είχε τι συνέβαινε και όχι ποιος το έκανε.
Και από την άλλη, το κράτος, τα αφεντικά και όλος αυτός ο συρφετός που έχει κάθε συμφέρον να μην αλλάξει ποτέ τίποτα, από τη στιγμή που κατάφεραν να ανασυνταχθούν, έμειναν κάθε άλλο παρά θεατές. Διεκδίκησαν δηλαδή την επιστροφή στην κανονικότητα ενεργοποιώντας όλα τους τα μέσα. Από τα ματ και τους παρακρατικούς ως τους κοινωνιολόγους και τους ευαίσθητους καλλιτέχνες. Από τον καθεστωτικό λόγο για ακραίους, συμμορίες, υπονομευτές, ανθέλληνες ως την διεκδίκηση τους δικαιώματος των φιλήσυχων να γιορτάσουν τα χριστούγεννά τους. Από την κροκοδείλια αυτοκριτική των μεγάλων μπροστά στα παιδιά τους ως τη σύλληψη 265 εξεγερμένων και την προφυλάκιση των 65. Δηλαδή ότι περνούσε από το χέρι τους ώστε ο δεκέμβρης να μετατραπεί σε μια «θλιβερή παρένθεση» που στο τέλος της οι ακραίοι τιμωρήθηκαν και οι παρασυρμένοι νουθετήθηκαν.
συνεχίζοντας,
η πραγματικότητα εξακολουθεί να νοηματοδοτείται από την εξέγερση του δεκέμβρη με έναν καταλυτικό τρόπο. Η συνθήκη παραμένει πολωμένη και συγκρουσιακή, παράγοντας γεγονότα και καταστάσεις και από τις δύπο πλευρές. Μόνο στο πλαίσιο των περιεχομένων που άνοιξε ο δεκέμβρης μπορεί να γίνουν πλήρως κατανοητά γεγονότα όπως η επίθεση με βιτριόλι στην συνδικαλίστρια κ. Κούνεβα, η απόπειρα μαζικής δολοφονίας στο στέκι μεταναστών αλλά και οι εξαγγελίες για αναδιάρθρωση του στρατιωτικού και νομικού οπλοστασίου του κράτους όπως και η προσπάθεια αφύπνισης των πλέον αντιδραστικών κοινωνικών αντανακλαστικών που βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες.
Την ίδια στιγμή, διευρυμένα κοινωνικά κομμάτια αναπτύσσουν συνεχώς λόγο, δράσεις, πρακτικές και μορφώματα με σαφές κοινό σημείο εκκίνησης και αναφοράς τα δεκεμβριανά. Από τους σταθμούς του μετρό και του ησαπ μέχρι τα κέντρα του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού, από τους χώρους εργασίας μέχρι τα γραφεία κίνησης των νοσοκομείων, από τα πάρκα και τις γειτονιές μέχρι τους ναούς τους θεάματος και του εμπορεύματος, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα διαχέονται, κοινωνικοποιούνται, εμπλουτίζονται, αναδεικνύονται ως εργαλεία, μέθοδοι, τρόποι αναδιαμόρφωσης της καθημερινότητας και επίθεσης στις καπιταλιστικές σχέσεις και το δημοκρατικό καθεστώς, ως κάποια από τα συστατικά μέρη μιας συνολικότερης διαδικασίας ριζοσπαστικοποίησης που δείχνει να έχει διάρκεια και ποιοτικό βάθος.
συνεχίζοντας,
στο βαθμό που αποτελούμε παράγωγο αλλά και συνιστώσα παραγωγής αυτής της κοινωνικής συνθήκης, αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου της οδού πατησίων 61 και σκαραμαγκά με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις σιαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε. Να το μετατρέψουμε σε ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο όποι αυτοοργανωμένα, συντροφικά και συλλογικά θα αποτελέσουμε ένα μέρος της συνωμοσίας για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Ενάντια σε κάθε μορφή ιεραρχίας και εξουσίας, ενάντια σε κάθε πολιτική και εμπορευματική διαμεσολάβηση, ενάντια σε κάθε θεαματικό ρόλο και έμφυλο διαχωρισμό. Και στην προσπάθεια αυτή αναζητούμε συνεργούς…
Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΊΝΑΙ ΗΔΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ