Το πουκάμισο το θαλασσι,
χάλια μου το έκανες εσύ.

Χρυσή κλωστή, χρυσές ραφές
χάλια τις έκαν’ ο κεσές…
αυγά, γιαούρτια, καρεκλιές,
για αμαρτίες μου παλιές

Το πουκάμισο το θαλασσί
χάλια μου το έκανες εσύ…

Τώρα κι εγώ δεν το φορώ
κι ήτανε Μπέρμπερι θαρρώ…
Το κάνω δώρο στην κυρά,
που καθαρίζει τα σκαλιά…

Το πουκάμισο το θαλασσί
μήπως το γιαούρτωσες, εσύ;

 [Σχόλιο αναγνώστη σε άρθρο εφημερίδας στο διαδίκτυο για τα γεγονότα στη συναυλία Ζενέτου και Νταλάρα στο Ίλιον.]

 

Χτες το απόγευμα, στο κλειστό γυμναστήριο «Κακούρης» στο Ίλιον επιβεβαιώθηκε το προφανές: οι από κάτω είναι κατά βάθος καταστασιακοί. Πώς να εξηγηθεί αλλιώς το μακρόσυρτο γιουχάισμα από εκατοντάδες «θεατές» του λαϊκού τροβαδούρου, τα γιαούρτια, τα αυγά, οι καρέκλες, το μπουγέλωμα,  τα συνθήματα, η απίστευτη παραποίηση των στίχων των τραγουδιών του, η επίδειξη χαρτονομισμάτων στον αφιλοκερδή Νταλάρα…

Αρκετοί αναρχικοί-ές και αντιεξουσιαστές-τριες από τη γειτονιά μαζευτήκαμε έξω από το γήπεδο, αναρτήσαμε πανό, συμμετείχαμε στη διαμαρτυρία για τη φιέστα φιλανθρωπίας του Δήμου Ιλίου και του Νταλάρα, μοιράσαμε κείμενα για αρκετή ώρα πριν αρχίσει η συναυλία. Από νωρίς οι πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις απαγόρευαν στους «παράξενους» την είσοδο στο γήπεδο, προσπάθησαν να κάνουν εξακρίβωση στοιχείων και ελέγχους σε συντρόφους και άλλους διερχόμενους προς το γήπεδο, πράγμα το οποίο αποτράπηκε συλλογικά.

Ο κόσμος που έφτανε για να παρακολουθήσει τη συναυλία ήταν λιγοστός (σε σχέση με το όνομα και την διαφήμιση που είχε η συναυλία) και οι περισσότεροι είτε είχαν έρθει για κράξιμο είτε επικροτούσαν την συγκέντρωση ενώ αρκετοί άλλοι παραξενεύονταν αρχικά αλλά τελικά συμφωνούσαν.

Στις 19:45 τα φώτα έσβησαν, αλλά αντί για μια κατανυκτική προσμονή του μεγάλου τροβαδούρου και τις επακόλουθες επευφημίες, αυτό που συνέβη όταν βγήκε στην πίστα ήταν κάτι που ο γνωστός ματαιόδοξος -όσο δεν παίρνει- καλλιτέχνης θα το θυμάται για πάντα: από παντού μέσα στο γήπεδο ακούγονταν συνθήματα, γιουχαϊσματα, βρισιές. Η βραδιά και οι ρόλοι αντιστράφηκαν: η δράση βρισκόταν στο «κοινό» και στη σκηνή ένας κυνικός και ερειστικός, δήθεν ατάραχος καλλιτέχνης προσπαθούσε με απλανές βλέμμα να προσπεράσει αυτά που γίνονταν. Κανείς δεν μπορούσε να ακούσει και να παρακολουθήσει το φιλάνθρωπο κελάιδισμά του. Μια πραγματικά γραφική και πραγματικά μειονότητα του κοινού -ως άλλοι κλακαδόροι- προσπαθούσαν μάταια να επιβάλλουν τον μικροαστικό σκοταδισμό τους, το «ήρθα να καταναλώσω Νταλάρα». Μια εκφασισμένη μικροαστική ανεμελιά, η οποία όσες φορές πήγε επιθετικά να επιβάλλει το «δίκιο» της, πήρε τις απαντήσεις που έπρεπε. Ο κοινωνικός αυτοματισμός προσπάθησε να δουλέψει, υποκινήθηκε από τους διοργανωτές της συναυλίας αλλά πνίγηκε μέσα στην ανημπόρια του.

Αρκετός κόσμος που δεν ήρθε στο γήπεδο για να διαμαρτυρηθεί αλλά για να δει μια ακόμη συναυλία, άρχισε να συμμετέχει στο κράξιμο, δίνοντας στη βραδιά ένα τόνο πραγματικής λαϊκής γιορτής: να που κάτι τελικά κατάφερε ο τροβαδούρος. Έκανε τη φτωχολογιά να περάσει καλά…

Το κείμενο που μοιράστηκε στη χθεσινή παρέμβαση έξω από τον “συναυλιακό χώρο”.

 

[Κατεβάστε το κείμενο σε μορφή pdf πατώντας εδώ.]

 

ΥΓ1:  Τα συνθήματα από την πλευρά του κόσμου πολλά. Αυτά όμως που έδωσαν τόνο στη βραδιά ήταν τα εξής: «η αλληλεγγύη το όπλο των φτωχών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών» «τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά, φωτιά στην Φιλοθέη και την Κηφισιά», «φύγε από τη γειτονιά» κτλ… Δεν έλειψαν από ελάχιστους και τα γνωστά τραγελαφικά αριστεροπατριωτικά συνθήματα του ΕΠΑΜ τα οποία ήταν ακατόρθωτο να καθορίσουν έστω και στο ελάχιστο τον τόνο της διαμαρτυρίας.

ΥΓ2:  Ο δήμαρχος Ζενέτος, συνδιοργανωτής της συναυλίας, πολιτικά έμπειρος και πονηρός γαρ, δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο. Είχε στείλει ως κλακαδόρους-επιστάτες-μπράβους-περιφρουρητές, δεκάδες δημοτικούς υπαλλήλους (κυρίως από τον τομέα της καθαριότητας και της δημοτικής αστυνομίας). Όσο και αν οι ίδιοι μας έλεγαν ότι εξαναγκάζονται να παρευρίσκονται εκεί με αυτόν τον «άχαρο» ρόλο, θα πρέπει να καταλάβουν πως δεν υπάρχουν για να αποτελούν τον εφεδρικό στρατό της δημοτικής αρχής και ότι πρέπει να πάρουν οι ίδιοι και τα σωματεία τους θέση για τις εξευτελιστικές «υπερωρίες» που κάνουν και τους ρόλους που αναλαμβάνουν. Και να γνωρίζουν πως όσο δεν παίρνουν θέση ενάντια σε αυτό, κάποια στιγμή θα βρεθούν και οι ίδιοι στο μάτι του κυκλώνα της κοινωνικής οργής.

ΥΓ3: Στην είσοδο του συναυλιακού χώρου σε υποδέχονταν τα διαφημιστικά στάντ της εταιρείας Cyta, η εταιρεία τηλεπικοινωνιών Κύπρου. Τόσος πατριωτικός αγώνας για μια δεκαετία, έχει και τα αντικρίσματά του…

ΥΓ4: Στο τέλος, 70 περίπου άτομα, αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και άλλοι από το «φαν κλαμπ Νταλάρα Ιλίου» έκαναν πορεία στους δρόμους του Ιλίου και κατέληξαν στην κεντρική πλατεία.

Φωτογραφίες από τις παρεμβάσεις ενάντια στη φιέστα φιλανθρωπίας του δήμου Ιλίου και του Νταλάρα:

  

 

[Αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη]