Αρχείο ετικέτας Αφίσες Κατάληψης
Πορεία ενάντια στην κρατική τρομοκρατία – Πέμπτη 25/11 Προπύλαια 18:00
κάτω τα χέρια από τους μετανάστες/στριες
Αλληλεγγύη
για τα γεγονότα της πορείας στο Βύρωνα 27/2
Αφίσες και κείμενα για τις μέρες που πέρασαν…Kαι κάλεσμα για την πορεία στο Κερατσίνι
Κείμενο για τον Δεκέμβρη 2009:
http://docs.google.com/View?id=dgxtkks5_5fx43n2gk
Κείμενο για την εισβολή στο Ρεσάλτο και στο Δημαρχείο Κερατσινίου:
http://docs.google.com/View?id=dgxtkks5_7hs9pn9gq
Κείμενο προς τους μαθητές:
θα υπάρξει ένα μέλλον…
Υπήρξε µια συνθήκη…
Με το τέλος του εµφυλίου, οι νικητές ορίζουν ξανά την κοινωνική συνθήκη: εκτελέσεις, φυλακίσεις, εξορίες, δίκες, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονηµάτων έρχονται να υπενθυµίσουν στους αγωνιζόµενους οτι τίποτα δεν άλλαξε. Και όµως… Το τέλος του εµφυλίου σηµατοδοτεί την αρχή ενός κινήµατος που θέλει να ορίσει το παρόν και να δηµιουργήσει το µέλλον µε βάση τις δικές του ανάγκες. Οι συγκρούσεις των οικοδόµων το ’61, τα Ιουλιανά του ’65, η ένοπλη αντιδικτατορική δράση και το Πολυτεχνείο του ’73 είναι στιγµιότυπα της επιλογής της βίας ως αντίστασης στην κυρίαρχη συνθήκη.
Υπάρχει µια ιστορία…
Αµέσως µετά τη µεταπολίτευση, ένα πανίσχυρο κίνηµα εµφανίζεται ξανά στους δρόµους. Άγριοι εργατικοί αγώνες, συγκρούσεις ακτηµόνων στην ύπαιθρο, κινήµατα πόλης αθροίζονται σε διαδηλώσεις που συσπειρώνουν έως και 1,5 εκατοµµύριο ανθρώπους. Όπως παντού στην Ευρώπη και τον κόσµο, έτσι και στην ελλάδα αντάρτικες οργανώσεις κάνουν την εµφάνισή τους. Και ανάµεσά τους ο ΕΛΑ, ο οποίος γίνεται οργανικά και υλικά αναπόσπαστο κοµµάτι των µαζικών αγώνων της εποχής. Βόµβες και εµπρησµοί είναι µέρος της πολιτικής παρέµβασης µιας οργάνωσης µε πολύµορφη δράση που εµπεριέχει την κοινωνική αλληλεπίδραση και την αντιπληροφόρηση.
Θα υπάρξει ένα µέλλον…
Στη δίκη των κατηγορούµενων για συµµετοχή στον ΕΛΑ (όπως και παλιότερα στην αντίστοιχη για την 17Ν), η ενδεχόµενη φυλάκισή τους έρχεται να ολοκληρώσει την κοινωνική αποµόνωση, την αποϊδεολογικοποίηση και την αποπολιτικοποίησή τους· έτσι η φυσική εξόντωση έρχεται να σφραγίσει την ηθική και πολιτική. Για αυτό δεν απαιτείται κανένα αποδεικτικό στοιχείο: η καταδίκη θα βασιστεί αποκλειστικά και µόνο στις –ηδη αναιρεµένες– καταθέσεις της µοναδικής µάρτυρος. Και έτσι οι νοµικές κατασκευές του τρόµου θα εδραιωθούν στο παρελθόν θέλοντας να ορίσουν το µέλλον: το γκουαντανάµο είναι η εφιαλτική εικόνα του κράτους ασφαλείας.
Τελικά ο νόµος, το κράτος και η συστηµική βία θα δικάσουν µια ιστορία και µια εποχή. Πάντα και παντού η εξουσία ενάντια στην άρνησή της. Όµως η εξουσία κάνει λάθος, το ιστορικό εκκρεµές κινείται και οι εξεγέρσεις δεν είναι τίποτα λιγότερο από τον παλµό του κόσµου που έρχεται. Και σ’ αυτή τη µάχη για τη µνήµη, η αλληλεγγυη ειναι δεδοµένη· εξάλλου δεν έλειψε ποτέ.
Λευτεριά στους διωκόµενους για την υπόθεση του ΕΛΑ
κατάληψη πατησίων 61 & σκαραµαγκά
Αντιεκλογική αφίσα της κατάληψης
Πολιτικοί, διανοούμενοι, ειδικοί αναλυτές, δημοσιογράφοι κραυγάζουν: “η Οικονομία βρίσκεται σε Μεγάλη Ύφεση”, “διερχόμαστε περίοδο Κρίσης”. Όμως, η κρίση, εγγενές στοιχείο του καπιταλισμού, δεν είναι μόνο οικονομική. Την ίδια στιγμή ναρκοθετείται η συγκρότηση της κοινωνικής συναίνεσης, η πίστη στη Δημοκρατία και τους θεσμούς, διακυβεύονται οι όροι συνοχής των κοινωνικών σχηματισμών. Είναι Κρίση συστημική.
Με σπαρμένο ήδη από την εξέγερση του Δεκέμβρη τον σπόρο της αμφισβήτησης του κοινωνικού συμβολαίου, που διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, το κυριαρχικό πλέγμα, εν μέσω σκανδάλων διαφθοράς και πλουτισμού, που προκαλούν απέχθεια προς το πολιτικό σύστημα, διαβλέπει έναν υπαρκτό κίνδυνο: αυτόν της σύγκρουσης και της ανατροπής.
Μπροστά στο ενδεχόμενο της πλήρους απαξίωσής της από την κοινωνία, η Δημοκρατία έρχεται να περισώσει τον εαυτό της, επιστρατεύοντας το βαρύ της πυροβολικό: τις εκλογές. Ως βαλβίδα αποσυμπίεσης και εκτόνωσης, ως απόπειρα κατευνασμού των υφιστάμενων και επερχόμενων αντιδράσεων και εντάσεων. Επιδίωξη των κυρίαρχων δεν αποτελεί απλώς η εκμαίευση της συναίνεσης στην αφαίμαξη των εκμεταλλευόμενων στρωμάτων “για να αντιμετωπιστεί η κρίση”. Οι εκλογές συνιστούν, απ’ τη μια, τη μέθοδο διαπραγμάτευσης για μια νέα κοινωνικό-ταξική συμφωνία, με ακόμη δυσμενέστερους όρους για τους καταπιεσμένους, ενώ, απ’ την άλλη, ορίζουν το δημοκρατικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θα απορροφηθούν οι κοινωνικές εντάσεις.
Καμιά ανακωχή με τη Δημοκρατία. Αποχή από τις εκλογές. Αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, χωρίς αντιπροσώπους και ειδικούς, με αντιιεραρχικές διαδικασίες και άμεση, αδιαμεσολάβητη δράση. Για το σμπαράλιασμα αυτού του κόσμου που γεννά ανισότητα! Για την κοινωνική απελευθέρωση!
καλοκαιρινή αφίσα της κατάληψης
Για την πορεία της τρίτης 28/4
Δεν είναι ΧΟΥΝΤΑ. Δεν μας χρειάζεται μια χούντα. Η δημοκρατία τα καταφέρνει μια χαρά από μόνη της. Και ομολογεί απερίφραστα πως και πριν 36 χρόνια
ΤΟ ΤΑΝΚ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ
για τους ίδιους ακριβώς λόγους
ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΟΥΣ.
ΠΟΡΕΙΑ Τρίτη 28.04.09, 06:00 μμ. Πάρκο Ναυαρίνου & Ζ. Πηγής (Εξάρχεια)
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
πορεία στις φυλακές Κορυδαλλού
Αν αυτό που θέλουμε δεν είναι τίποτα λιγότερο από τα πάντα…
Η εξέγερση του Δεκέμβρη γκρέμισε βεβαιότητες και περιχαρακώσεις θεμελιωμένες πάνω σε ηλίθιες απολαύσεις και κενές υποσχέσεις. Χιλιάδες άνθρωποι, με τις πιο διαφορετικές αφετηρίες, διαδρομές και ταυτότητες, μεταμορφώθηκαν σε ένα άγριο και χαρούμενο «εμείς», που στο πέρασμά του δεν άφησε τίποτα όρθιο. Κάθε πέτρα, κάθε μολότωφ, κάθε καμένη και λεηλατημένη βιτρίνα, άνοιγε δρόμους για χρόνια έρημους. Μέσα από τις φλόγες του Δεκέμβρη, επανεμφανίστηκαν δυνατότητες και περιπέτειες από καιρό ξεχασμένες, ως έτοιμες πια να βιωθούν. Και αυτή η πιθανότητα τρομοκρατεί τα αφεντικά περισσότερο από κάθε τι. Γι’ αυτό, όλος αυτός ο συρφετός που έχει κάθε συμφέρον να μην αλλάξει ποτέ τίποτα, ενεργοποίησε όλα του τα μέσα. Από τα ματ και τους παρακρατικούς ως τους κοινωνιολόγους και τους ευαίσθητους καλλιτέχνες. Από τον καθεστωτικό λόγο για ακραίους, συμμορίες, υποκινούμενους ως τη διεκδίκηση του δικαιώματος των φιλήσυχων να συνεχίσουν τον ύπνο τους. Από την κροκοδείλια αυτοκριτική των μεγάλων μπροστά στα παιδιά τους ως τη σύλληψη 265 εξεγερμένων και την προφυλάκιση των 65. Δηλαδή ό,τι περνούσε από το χέρι τους, προσπαθώντας να μετατρέψουν τον Δεκέμβρη σε μια «θλιβερή παρένθεση» που στο τέλος οι ακραίοι τιμωρήθηκαν και οι παρασυρμένοι νουθετήθηκαν…
…τότε η πρώτη μας απαίτηση δεν μπορεί παρά να είναι
η άμεση απελευθέρωση των φυλακισμένων της εξέγερσης.
Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους, απόσυρση όλων των κατηγοριών.
Πορεία στις φυλακές Κορυδαλλού, 11 Απρίλη 2009, 12:00. στην πλατεία Ελευθερίας
Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ:
http://kratoumenoieksegersis.blogspot.com/2009/04/11-2009.html
http://docs.google.com/View?docID=ddbd4tnx_113rghffcg&revision=_latest
http://www.anarchy.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=266&Itemid=1