ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ:

"Μάθαμε ότι αυτές τις μέρες βρίσκεται στη χώρα μας ο Ευρωπαίος, λέει, επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κάποιος κύριος Μούιζνιεκς. Ένας Μούιζνιεκς θα μας πει τι θα κάνουμε στην Ελλάδα. Στο διάολο ο κάθε Μούιζνιεκς, η κάθε Νew York Time, το κάθε Παρατηρητήριο του Ελσίνκι!"…."Έχετε αποδεικτικό βίντεο των νεκρών του Πολυτεχνείου;”

ΔΕΝΔΙΑΣ:

''Δεν ανακάλυψε ξαφνικά ο Guardian το θέμα. Δεν μπορεί έτσι να βλάπτεται ηθικά η ελληνική δημοκρατία. Καίμε τους κρατουμένους με αναπτήρα; Υιοθετούνται αυτά τα πράγματα χωρίς να έχουμε στέρεες αποδείξεις;''……."Το ρετουσάρισμα των φωτογραφιών έγινε για να ομοιάζουν οι συλληφθέντες με ένα μέσο άνθρωπο ώστε να αναγνωριστούν από τους φιλήσυχους πολίτες.”….”Υφίστανται θέμα βασανισμού συλληφθέντων μετά την σύλληψη τους ή τραυματισμός των τρομοκρατών κατά τη συμπλοκή και την αντίσταση τους πριν από τη σύλληψη τους;”…”Έχετε στοιχεία που να αποδεικνύουν τους βασανισμούς;”

Τέσσερις φωτογραφίες γέμισαν τις οθόνες μας προχθές για να μας δείξουν με το πιο χυδαίο τρόπο ότι οι βασανισμοί είναι πλέον παρόντες, και ίσως μέλλοντες, απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους της καθεστηκυίας τάξης. Δε θα ξεχάσουμε όμως πώς ξεκίνησαν στο παρελθόν: στα σώματα των μεταναστών, στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και βέβαια, δίχως να αφήνουμε εκτός τόσο τον τραυματισμό του Γιάννη Δημητράκη που αιμόφυρτο και ριγμένο στο έδαφος, από σφαίρες που έχει δεχθεί, των κλωτσάγανε μπάτσοι σπάζοντας του τα πλευρά αλλά και τόσο τον Σιμό Σεϊσίδη που χτυπημένος σοβαρά στο πόδι – και αυτός από σφαίρα – ξυλοκοπήθηκε άγρια κατά η σύλληψή του. Υπάρχει μια συνέχεια ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν… αλλά δεν είναι αυτό το επίδικο μας τώρα. Το γιατί χρησιμοποιήθηκε πρόγραμμα ρετουσαρίσματος φωτογραφιών περιγράφηκε λίγο πιο πάνω από τον ίδιο τον υπουργό δημόσιας τάξης. Η δήλωση του, άλλωστε, μας προϊδεάζει καταλλήλως: αν δεν γινόταν η επεξεργασία των φωτογραφιών, οι συλληφθέντες μάλλον δε θα θύμιζαν έναν (μέσο) άνθρωπο. Εν μέσω, λοιπόν, αυτών των επιλογών το μήνυμα κατέστη κατανοητό… και πολλαπλό.

Συνέχεια ανάγνωσης Περί άκρων ο λόγος #3 →

Οι εικόνες, που δημοσιεύθηκαν το Σάββατο (2/2) από την ΕΛ.ΑΣ., των 4 συλληφθέντων ατόμων οι οποίοι κατηγορούνται για ληστεία τράπεζας αλλά και συμμετοχή στην οργάνωση «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» είναι εικόνα από το παρελθόν που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει. Και από ένα σκοταδιστικό μέλλον εξίσου. Γιατί; Γιατί πλέον οι βασανισμοί κρατουμένων δεν είναι μια συνθήκη που κινείται στη σφαίρα της φαντασίας και στις εξιστορήσεις όσων έζησαν τον εμφύλιο και τη χούντα (ξέρεις ότι υπάρχει αλλά δεν το έχεις δει μπροστά σου). Είναι εκεί, στη οθόνη του υπολογιστή σου, στην οθόνη της τηλεόρασης. Τόσο «αληθινή» όσο και παρούσα ταυτόχρονα.

Άνθρωποι που εμφανώς έχουν υποστεί βασανιστήρια, με μώλωπες και εκδορές στο πρόσωπό τους. Αντιμετωπίζονται σαν τρόπαια μιας εξουσίας που διψά για νίκες καταστολής με κάθε κόστος. Και οι 4 εικόνες έχουν πειραχτεί με το γνωστό πρόγραμμα Photoshop ή ακόμη και με τη «ζωγραφική» των Windows, καθώς με μια –όχι και τόσο– προσεκτική ματιά φαίνονται ξεκάθαρα τα ίχνη της αλλοίωσης. Οι φωτογραφίες τους έχουν υποστεί τέτοια χυδαία παρέμβαση για να σβηστούν τα ίχνη των ξυλοδαρμών, που μόνο να γυρίσεις το κεφάλι σου με αποστροφή μπορείς, καθώς ακόμα πιστεύεις πως δεν μπορεί να έχουν κάνει κάτι τόσο εξόφθαλμα χοντρό. Εικόνες που μέσα σε λίγα λεπτά δήλωσαν θρασύτατα παρών στο θλιβερό παρόν μας, μέσω των αδηφάγων ΜΜΕ.

Οι φωτογραφίες που δόθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τον Τύπο ήταν η αποτύπωση μιας παράλληλης πραγματικότητας, μια ωμής πραγματικότητας η οποία δείχνει τα χέρια που κακοποιούν τους εικονιζόμενους σβησμένα με πρόχειρους τρόπους και ταυτόχρονα την ίδια την κατάληξη αυτής της επεξεργασίας. Τον ίδιο τον βασανισμό. Συνέχεια ανάγνωσης Κανιβαλισμός με τη βούλα της νομιμότητας →