Ο ιδιωτικός στρατός του Μπόμπολα στην πρώτη του εμφάνιση

Νέα τροπή, πρωτόγνωρη για την Ελλάδα, παίρνει η σύγκρουση των αντιστεκόμενων κάτοικων της Βόρειας Ελλάδας με το κράτος και την ιδιοκτήτρια εταιρεία των μεταλλευτικών δικαιωμάτων, Ελντοράντο.
Σήμερα το μεσημέρι, ο στρατός των τραμπούκων της εταιρίας αιφνιδίασε τους 30 κατοίκους της Μεγάλης Παναγίας ,που έκαναν βάρδια και έκαψε το φυλάκιο στις Σκουριές, πάνω από το χωριό.

Σοβαρότερα τραυματισμένος είναι ο κάτοικος της Μεγάλης Παναγίας  Γιάννης Παπαγιάννης 48 χρονών.

Αύριο οι κάτοικοι της περιοχής που αντιτίθενται στην εξόρυξη θα καταλάβουν το  Δημαρχείο στην Ιερρισό περνώντας στην αντεπίθεση.

Δείτε το χρονικό της επιδρομής στο παρακάτω βίντεο και εδώ.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=YB1UkqYjEoE[/youtube]

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Στις 11-10-2011 οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, Αθ. Πλεύρης και Αδ. Γεωργιάδης κατέθεσαν ερώτηση στη βουλή σχετικά με τις καταλήψεις του 6^ου Διαμερίσματος της Αθήνας. Σε σχετικό έγγραφο που δημοσιεύτηκε στο blog της Συνέλευσης αντίστασης και αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, εμφανίζεται ο τότε υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Χρήστος Παπουτσής να απαντά αναφορικά με τις καταλήψεις πως:

σε ό, τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε ότι μεταξύ άλλων για τα υπό κατάληψη δημόσια-ιδιωτικά κτίρια στην Αττική, ενημερώθηκε η Εθνική Αντιπροσωπία με τα 7017/4/13102 από 02-05-2011 και 7017/4/13898 από 28-09-2011 έγγραφα σε απάντηση 14828/ 04-04-2011 και 22259/ 05-09-2011 ερωτήσεων που κατέθεσαν οι ανωτέρω κ.κ. συνάδελφοι, με παρόμοιο περιεχόμενο.

Από τα παραπάνω links φαίνεται πως ήδη από τα μέσα του προηγούμενου χρόνου, ξεκινά με συντονισμένο τρόπο μία σειρά θεσμικών κινήσεων με στόχο τις καταλήψεις της Αθήνας και πόλεων της περιφέρειας. Η πρωτοβουλία λαμβάνεται από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ (Άδ. Γεωργιάδης και Αθ. Πλεύρης) στις 12-04-11 με την απεύθυνση ερώτησης στα συναρμόδια υπουργεία. Έχοντας ως θέμα τα "εγκαταλελειμμένα και υπό κατάληψη κτίρια στην Αθήνα […] από αναρχικούς, ακροαριστερούς και λαθρομετανάστες" ξεκινά με αυτόν τον τρόπο, εκ νέου, η καταγραφή τους και το ιδιοκτησιακό καθεστώς που τα διέπει [βλ. 7017/4/13102]. Έπειτα από 5 μήνες, στις 05-09-11, οι ίδιοι βουλευτές επαναφέρουν το ζήτημα συγκεκριμενοποιώντας αυτή τη φορά το θέμα γύρω από τα "τα κτίρια που τελούν υπό κατάληψη από διάφορες αναρχικές ομάδες" καλώντας τους αρμόδιους υπουργούς, Χρήστο Παπουτσή (ΠΡΟ.ΠΟ) και Μιλτιάδη Παπαϊωάννου (Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)  σε "δραστικά μέτρα" [βλ. 22259/05-09-11]. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι σχετικές απαντήσεις των αντίστοιχων υπουργών.

O «σύντροφος» Χρ. Παπουτσής, υπουργός της κυβέρνησης των αντιεξουσιαστών, καθαρίζει για όλους μας:

(Εικ. 1: Απόσπασμα από την απάντηση του Χρ. Παπουτσή στις 28-09-11 [βλ. 7492579])

αν και στη συνέχεια μας τα χαλάει: «πάντως […]

• οι αρμόδιες Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας προβαίνουν σε επιχειρησιακές ενέργειες εκκένωσης δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων που τελούν υπό κατάληψη […] Ειδικότερα, σας γνωρίζουμε ότι στην περιοχή της Αττικής τελούν υπό κατάληψη 20 περίπου κτίρια, τα οποία επιτηρούνται καθ’ όλο το 24ωρο […]. Ενδεικτικά σας πληροφορούμε ότι:

• Την 05-05-2010 πραγματοποιήθηκε έρευνα, παρουσία του Εισαγγελικού Λειτουργού, στο υπό κατάληψη κτίριο της οδού Ζαΐμη αρ. 11 στα Εξάρχεια, ιδιοκτησίας της ΕΣΗΕΑ κατά την οποία συνελήφθησαν, 12 άτομα [1].

• Την 20-07-2010 και ώρα 10.20 πραγματοποιήθηκε εκκένωση το κτιρίου του ΝΑΤ επί της οδού Πατησίων αρ. 61, το οποίο τελούσε υπό κατάληψη από την 19-03-2011[2]. Κατά την ως άνω επιχείρηση συνελήφθη ένα άτομο για παράβαση του ν. 2168/1993 «Περί όπλων», του άρθρου 394 Π.Κ. «Αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος» και του άρθρου 334 Π.Κ. «Διατάραξη οικιακής ειρήνης»[3]
• Στις 21-06-2011 εκτελέστηκε απόφαση έξωσης των καταληψιών επί της οδού Τσαμαδού αρ. 15, ιδιοκτησίας του ΨΝΑ, που τελούσε υπό κατάληψη από διετίας και περιήλθε στην κατοχή των ιδιοκτητών του

Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου από την άλλη, απαντώντας στην ίδια ερώτηση ως υπουργός Δικαιοσύνης, μας πληροφορεί πως όπως προκύπτει από τα έγγραφα της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών και της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, έχουν σχηματισθεί 20 δικογραφίες από τις οποίες μία βρίσκεται προ της προκαταρτικής εξέτασης, 18 για τις οποίες διενεργείται προκαταρτική εξέταση, και 2 για τις οποίες έχουν δοθεί εντολές στον Διευθυντή του Α.Τ. Κυψέλης και στο Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή του Νομού Αττικής (ΓΑΔΑ)[4].

[Εικ. 2: Επέτειος εξέγερσης Πολυτεχνείου (1975). Την σημαία κρατούν ο Πρόεδρος της ΕΦΕΕ, Στ. Τζουμάκας, (ΠΑΣΟΚ) ο Αντιπρόεδρος Γ. Σταματάκης, (ΚΚΕ), ο Γεν. Γραμματέας Χρ. Λαζαρίδης, (ΚΚΕ εσ.) και ο Πρόεδρος της τότε ΕΣΕΕ. Πίσω στη σειρά, το Συντονιστικό των Νεολαιίστικων Οργανώσεων με τους (από αριστερά προς τα δεξιά) : Κ. Σκανδαλίδη, Χρ. Λάζο, Αλ. Αλαβάνο, Κ. Λαλιώτη, Χρ. Παπουτσή, (στη δεύτερη σειρά), Ν. Γεωργίου, Δ. Πατριρακέα. Κ. Αμούντζια, Ν. Αναγνωστόπουλου]

Ένα μήνα αργότερα, στις 30-11-11, οι ίδιοι βουλευτές του ΛΑΟΣ, με μία διπλή κίνηση βάζουν στο στόχαστρό τους ξανά, με συγκεκριμένο τρόπο αυτή τη φορά, τις καταλήψεις της Αθήνας. Καταθέτοντας την ίδια μέρα δύο επερωτήσεις [1, 2] προς 6 υπουργεία, στοχοποιούν ονομαστικά πλέον τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης [βλ. 418/30-11-11] και εγκαλούν τους υπεύθυνους υπουργούς για την "οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου απο καταλήψεις δημοσίων κτιρίων"  εξαπολύοντας ένα βόθρο «ελληνικής αγανάκτησης», πασπαλισμένο με δακρύβρεχτο φολκλόρ, και πιπιλίζοντας τις γνωστές «ξύλινες» βλακείες. Σε απάντηση, ο Γ.Γ του Δήμου Αθηναίων διασκεδάζει τις εντυπώσεις ψελλίζοντας κάτι για "εκπόνηση μελέτης", "τρόπους χρηματοδότησης" και για προτάσεις που "θα τεθούν προς διαβούλευση". Ο «σύντροφος» Χρηστάρας από την άλλη εμφανίζεται πιο αποφασιστικός:

Πλέον αυτών, πρόσφατα (06-06-2011), στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, πέραν των λοιπών αστυνομικών δράσεων, εφαρμόζεται το «Αναθεωρημένο Σχέδιο Αστυνόμευσης του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας». Παράλληλα, στο εν λόγω σχέδιο, καθορίζεται και μια Β’ ζώνη έντονης αστυνόμευσης, στις περιοχές των αστυνομικών τμημάτων Κυψέλης, Πατησίων, Κολωνού και Πετραλώνων […]

 

Πέραν των απαντήσεων των υπολοίπων υπουργείων, μεγάλο ενδιαφέρον έχει αυτή της Υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου που επιβεβαιώνει αυτό που ήδη είχε αποκαλύψει  ο υπουργός Δικαιοσύνης σε προηγούμενη απάντηση. Δηλαδή, πως για την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

Έχει κινηθεί αυταπάγγελτα ποινική δίωξη σε βάρος των καταληψιών από την Εισαγγελία Αθηνών. Συγκεκριμένα το Αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων κάλεσε τις αρχές του Ιδρύματος στις 24-03-2011 για διεκπεραίωση προκαταρτικής εξέτασης για την κατάληψη του εν λόγω ακινήτου από αγνώστους […]

…Τρεις μήνες νωρίτερα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, εμφανίζονται μπροστά στην είσοδο της κατάληψης  Λ. Καραγιάννη 37 συνεργείο της ΔΕΗ, το οποίο ξεκινά εργασίες επί της Δροσοπούλου.  Όπως φαίνεται τελικά, από την απάντηση της Υπουργού Παιδείας – αλλά και κατά την μαρτυρία των εργατών  – η εντολή είχε δοθεί από τα πάνω: να ξεκινήσουν εργασίες για την διακοπή του ρεύματος της κατάληψης. Οι καταληψίες το αντιλαμβάνονται έγκαιρα και δρουν άμεσα: διώχνουν  το συνεργείο και κλείνουν τις τρύπες στο δρόμο που αυτό είχε ανοίξει.

 [Εικ. 4 & 5: Οι «τρύπες» του κρατικού προϋπολογισμού μπροστά από τη είσοδο της κατάληψης Λ. Καραγιάννη 37!]

Οι γνωστοί φασίστες,  παρόλα αυτά, δεν μένουν στην ευθεία στοχοποίηση των προαναφερθέντων καταλήψεων. Την ίδια μέρα (11-10-2011) καταθέτουν τρίτη ερώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον Υπουργό Οικονομικών με θέμα την "πάταξη της εγκληματικότητας και την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας και παροχή κινήτρων για τους κατοίκους της 6^ης Δημοτική κοινότητας". Έτσι με βάση το νέο σχεδιασμό, και δια στόματος Χρήστου, μαθαίνουμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα για την στρατοπέδευση στο κέντρο της Αθήνα των κατοχικών αστυνομικών δυνάμεων:

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΜΠΑΤΣΟΙ – ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΑΝΤΟΥ

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=YDPtnCTTo18&feature=related[/youtube]

Ένα νήμα ενώνει τους κοινοβουλευτικούς τσαρλατάνους, από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά των εδράνων. Η απέχθεια για οτιδήποτε έχει να κάνει με το αντιθεσμικό, το αντιιερχαρχικό,  το αδιαμεσολάβητο και αυτοοργανωμένο. Έτσι η σκυτάλη των κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων παραλαμβάνεται από την Αριστερά. Περίπου ένα μήνα αργότερα, στις  5 Δεκέμβρη 2011, μια μέρα δηλαδή πριν από την συμπλήρωση 3 ετών από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του ’08,  οι βουλευτές Θανάσης Λεβέντης και Γρηγόρης Ψαριανός καταθέτουν στην βουλή επερώτηση σχετικά με το μουσείο της Μαρίας Κάλλας και την «εγκατάλειψη» του κτιρίου της Πατησίων 61, που έζησε τα εφηβικά της χρόνια η τραγουδίστρια της όπερας. Οι εν λόγω βουλευτές ανήκουν στο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, το νέο πασοκικό φάντασμα που έρχεται να στοιχειώσει τις ζωές μας. Στη ΔΗΜ.ΑΡ. ανήκει και η Άννα Φιλίνη, η οποία ως πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού του δήμου Αθηναίων είχε θέσει στο παρελθόν το ίδιο ζήτημα στο δημοτικό συμβούλιο. Επίσης αναφορικά με το θέμα της κατάληψης Σκαραμαγκά και το Μουσείο «Μαρία Κάλλας» (διακαής πόθος όλων των φίλων της Τέχνης) ερώτηση έχει τεθεί τόσο από τη βουλευτή της ΝΔ  Όλγα Κεφαλογιάννη [βλ. 18897/06-07-11], όσο και από τον Μάκη Βορίδη το 2010 [βλ. 6565/23-11-10].

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε την αστυνομική εισβολή που επιχειρήθηκε στο κατειλημμένο έδαφος της Σκαραμαγκά, τέσσερις μήνες νωρίτερα, στις 29 Ιουλίου 2011, με την κλοπή των Η/Υ της κατάληψης και τη σύλληψη ενός συντρόφου. Το κτίριο είχε ανακαταληφθεί την ίδια μέρα με την υποστήριξη συντρόφων και συντροφισσών ενώ τις επόμενες μέρες εκδηλώθηκε πλήθος κινήσεων αλληλεγγύης ανά τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό. Η δίκη θα πραγματοποιηθεί τις επόμενες μέρες, στις 26 Μαρτίου 2012.

Τρεις μέρες έπειτα από την ερώτηση των βουλευτών της Δημ. Αρ, στις 08-12-11,  οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, Ανατολάκης και Πλεύρης, καταθέτουν ερώτηση σχετικά "με την διακοπή του συμβουλίου της 6ης Δημοτικής Κοινότητας στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης". Η ερώτηση αφορά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας  που είχε πραγματοποιηθεί την προηγούμενη μέρα στο κτίριο της 6ης Δημοτικής Κοινότητας, καλεσμένη από την Πρωτοβουλία Κατοίκων, για την ανάκληση κάθε σχετικής συζήτησης και ψήφισης πρότασης από το Συμβούλιο για καταστολή των καταλήψεων (η πρόταση είχε κατατεθεί από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής). Ο αναβαθμισμένος ρόλος του Δημαρχείου στις κατασταλτικές κινήσεις της αστυνομίας και η σύμπλευσή του με τους φασίστες του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής έχει άλλωστε εξακριβωθεί εδώ και καιρό. Η διακοπή του νερού στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων δεν μπορεί να αποδεσμευτεί, για παράδειγμα, από την πίεση των βουλευτών Γεωργιάδη και Πλεύρη για την "απομάκρυνση των καταληψιών και των λαθρομεταναστών από το Πάρκο Κύπρου και Πατησίων" [βλ. 14739/23-05-11]. Όπως και δεν μπορούμε με τίποτα να ξεχάσουμε την βίαιη εκκένωση των αστέγων και την σύλληψη μερικών από αυτούς έπειτα από την προσπάθεια τους για κατάληψη του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων τις πιο παγωμένες νύχτες του φετινού χειμώνα.

Ο κύκλος αυτού του τύπου επιθέσεων στις εν λόγω καταλήψεις και στην ευρύτερη περιοχή του 6^ου Διαμερίσματος φαίνεται πως δεν πέφτει στο κενό. Η καθημερινή μαρτυρία των επανειλημμένων σκουπών στην πλατεία Βικτωρίας, αλλά και τα παρακάτω αποσπάσματα το μαρτυρούν με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο. Στις 22-12-11, νέα ερώτηση απευθύνεται από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ με θέμα την πλατεία Βικτωρίας. Αν και οι ίδιοι οι βουλευτές παραδέχονται πως γίνεται δουλειά, μιας και…

μετά από απανωτές επερωτήσεις και επισημάνσεις μας, κάτοικοι και φορείς της περιοχής μας ανέφεραν πως η πλατεία Βικτωρίας καθαρίστηκε και οι παράνομοι λαθρομετανάστες εκδιώχτηκαν από το χώρο της πλατείας […]

το πρόβλημα παραμένει.

H Λύση; Ανάπλαση κι ακόμη περισσότεροι μπάτσοι, ΠΑΝΤΟΥ.

Οι επερωτήσεις στη βουλή με θέμα το κέντρο συνεχίζονται έχοντας ως στόχο πλέον τους μετανάστες μικροπωλητές έξω από την ΑΣΟΕΕ και τη Νομική Σχολή και τα αντίστοιχα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια που δραστηριοποιούνται εκεί [βλ. 4929/28-12-11, 3568/24-01-12  κλπ.] Οι βουλευτές συνεχίζουν να νουθετούν από καθέδρας για πάσης φύσεως κατασταλτική ενέργεια δίχως όμως να ξεχνούν το αγαπημένο τους σπορ. Με την πλήρη υποστήριξη όλων των ΜΜΕ, που τους ανέδειξαν στην κεντρική πολιτική σκηνή, και τους μετέτρεψαν από μηδενικά σε νούμερα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις ως το βασικό πολιτικό εργαλείο. Και να επιδίδονται σε αυτό με μία αγριεμένη έπαρση, μ' ένα λαχαναγορίτικο τσαμπουκά που σπάει κόκκαλα! Όχι όμως για πολύ ακόμη…

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ  ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 Κατάληψη Δράκα

Σήμερα, 10 Γενάρη 2012 το σύγχρονο τρομο-κράτος, αποφάσισε εφαρμόζοντας το καλύτερό του δημιούργημα, τον τρομονόμο, να προσαγάγει βίαια και απρόκλητα 20 συντρόφους μας κατά τη διάρκεια κατάληψης στον ραδιοφωνικό σταθμό flash. Η κατάληψη είχε στόχο την έκφραση της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης στα μέλη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και σε συντρόφους που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, και οι οποίοι δικάζονται αυτό τον καιρό μέσα σε καθεστώς πολιτικά επιβεβλημένης σιωπής. Ένα σύνολο συντρόφων αποφασίζοντας να διαρρήξει αυτή τη σιωπή και προχώρησε μέσω της κατάληψης του ραδιοσταθμού , μιας προσφιλούς μεθόδου προπαγάνδισης της αλληλεγγύης , στην ανάγνωση μηνυμάτων συμπαράστασης σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Ε.Α.

Με την εφαρμογή της πλέον αναχρονιστικής διάταξης περί «εγκωμιασμού τρομοκρατικών πράξεων» οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία μετέτρεψαν τις προσαγωγές των 20, σε συλλήψεις με σκοπό να τιμωρήσει την έκφραση αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης ¨Επαναστατικός Αγώνας» και σε όσους διώκονται για συμμετοχή σε αυτή.

Δεν θα μιλήσουμε για την κινητήρια δύναμη του αγώνα για ελευθερία, την αλληλεγγύη, γιατί οι πράξεις των συντρόφων μας μιλάνε από μόνες τους.

Δεν θα μιλήσουμε για την συνείδηση του αγώνα, ούτε για το ιδανικό της ελευθερίας γιατί γι αυτά μιλάνε χιλιάδες άνθρωποι τα τελευταία χρόνια μέσα από εκδηλώσεις αντίστασης και δράσεις αγώνα, μέσα από δεκάδες φυλακίσεις και εκατοντάδες δίκες και καταδίκες που αψηφούν τον τρόμο της κρατικής βίας, της εκβιαστικής οικονομίας, της μίζερης καθημερινότητας, των φόρων των κυβερνήσεων και των όπλων της αστυνομίας.

Θα μιλήσουμε για την αναγκαιότητα να σταθούμε δίπλα στους συντρόφους μας, που δέχονται την νέα και πρωτόγνωρη επίθεση της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας, ενός μηχανισμού διαχειριστικού και κατασταλτικού πάνω απ’ όλα, που δρώντας με μόνο ένστικτο τη διατήρηση της προνομιακής του εξουσίας, προσπαθεί να ισοπεδώσει κάθε φωνή αντίστασης και κάθε πράξη που έχει σα στόχο τη ριζοσπαστική αλλαγή.

Η αναγκαιότητα αυτή καθρεφτίζει την ζωτική μας ανάγκη να διαφωνήσουμε με τον κυρίαρχο λόγο, να συγκρουστούμε με την νοοτροπία της εξουσίας, να αναδείξουμε μια διαφορετική επιλογή ζωής απ την καθημερινή υπάκουη επανάληψη.

Η αναγκαιότητα αυτή ξεκαθαρίζει την συνέχεια της εχθρικής μας θέσης απέναντι σε κράτη και κεφάλαιο, απέναντι σε εξουσία και καταπίεση. Και την αναγκαιότητα αυτή έπραξαν σήμερα οι 20 συλληφθέντες!

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 20 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΥ ΤΟΥ FLASH

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (κτίριο 16)

Αλληλέγγυοι σύντροφοι/συντρόφισσες

Μέσα στο “πνεύμα των Χριστουγέννων”, τις τελευταίες 15 μέρες, το κράτος δείχνει τις δολοφονικές προθέσεις του και το πιο σκληρό πρόσωπο της καταστολής σε δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκουν καταφύγιο στο κουφάρι της πάλαι ποτέ ένδοξης Πειραϊκής-Πατραϊκής. Στις παλιές εργοστασιακές εγκαταστάσεις και στα γύρω κτίσματα λοιπόν, εκεί που προσπαθούν να βρουν προστασία από το κρύο – μέσα στο καταχείμωνο και σε άθλιες συνθήκες – περιμένοντας οι περισσότεροι την ευκαιρία για να μετακινηθούν κυρίως προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, συντελέστηκαν τις τελευταίες μέρες τα εγκλήματα εναντίον ανθρώπων που προσπαθούν να πιαστούν από το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν είναι τα μοναδικά που συμβαίνουν στην Πάτρα. Όπως και σε άλλες περιοχές που βρίσκονται στα σύνορα της χώρας (Ηγουμενίτσα, Έβρος κλπ.), οι φασιστικές πρακτικές κράτους, αστυνομικών, λιμενικών και δημοτικών αρχών και κάποιων κατοίκων είναι μια καθημερινή πραγματικότητα. Για την περίπτωση της Πάτρας όμως, η προχθεσινή επιχείρηση αστυνομίας και δήμου στην Πειραϊκή-Πατραϊκή,  μαζί με την κατεδάφιση/πυρπόληση του καταυλισμού το 2009 [1, 2], καταλαμβάνει κεντρική θέση ανάμεσα στους διάφορους φασιστικούς και δολοφονικούς τρόπους που επιλέγει το κράτος για να αντιμετώπισει τη μετανάστευση.

Η εκκένωση μπορεί να ειδωθεί, λοιπόν, ως το αποκορύφωμα μίας σειράς γεγονότων  που απαντήθηκαν από πλευράς μεταναστών και αλληλέγγυων.

20/12/11: Σοβαρός τραυματισμός ανήλικου Αφγανού στην Πάτρα

Το πρωί της Τρίτης, 20 Δεκεμβρίου, η αστυνομία εισβάλει στις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις του εργοστασίου με στόχο τον εκφοβισμό και τη σύλληψη όσων βρίσκουν κατάλυμα εκεί. Μέσα στον πανικό, ένα παιδί αφγανικής καταγωγής, προσπαθώντας να ξεφύγει πέφτει από το 2^ο όροφο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο κεφάλι. Οι μπάτσοι μπροστά στο θέαμα αποχωρούν, ενώ στα επανηλλειμένα τηλεφωνήματα των Αφγανών για την κλήση ασθενοφόρου το νοσοκομείο αρχικά απαντά αρνητικά. Με μεγάλη καθυστέρηση τελικά μεταφέρεται στο νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας όπου υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση και νοσηλεύεται στην εντατική σε σοβαρή κατάσταση.

23/12/11: Πορεία μεταναστών και αλληλέγγυων

Ως απάντηση στην αστυνομική επιχείρηση και τον τραυματισμό του νεαρού Αφγανού, καλείται πορεία  όπου ξεκινά από την Πειραϊκή-Πατραϊκή (Ρίο) διασχίζοντας μία μεγάλη απόσταση μέσα από γειτονιές, καταλήγει στο κέντρο της Πάτρας και έπειτα από 2.30 ώρες επιστρέφει στο εργοστάσιο. Η διαδήλωση αριθμεί περίπου 400 άτομα, στην πλειοψηφία μετανάστες, κατά τη διάρκεια της οποίας γράφονται συνθήματα με σπρέυ και μοιράζονται κείμενα.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ya106uWbJ1Y[/youtube]

 Στην πορεία υπήρχαν 4 πανό των μεταναστών στα οποία γράφονταν τα ακόλουθα:

– stop police assaulting us, we have to live in security, we need human rights

– τι θα γίνει το μέλλον και η μοίρα μας

– και εμείς είμαστε άνθρωποι και έχουμε δίκαιο για ζωή

– ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

[Ενημέρωση/φώτο απ’ τα blogs των ομάδων Σπασμένο Γρανάζι & Δυσήνιος Ίππος]

02/01/12: Γράμμα προσφύγων-μεταναστών προς τους κατοίκους της Πάτρας

Αφγανοί πρόσφυγες που διαμένουν στο παλιό εργοστάσιο, μετά από έναν ακόμη άγριο ξυλοδαρμό από λιμενικούς, γράφουν γράμμα απευθυνόμενο στην πατραϊκή κοινωνία και το οποίο τοιχοκολλείται μαζικά στην κέντρο της πόλης από αλληλέγγυους/ες.

Στο όνομα του θεού

Από τότε που είμαστε μικροί στη χώρα μας είχε φασαρία, μα εμείς δεν καταλαβαίναμε τι είναι αυτή η φασαρία. Μετά μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι αυτή η φασαρία είναι πόλεμος. Άλλαζαν οι εποχές και εμείς περνούσαμε πιο δύσκολα. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα.

Από τότε μέχρι και σήμερα σκεφτόμαστε τι θα γίνει με το μέλλον μας, ποιά θα είναι η μοίρα μας. Όταν είμασταν στη χώρα μας, μας είπαν ψέμματα. Μας είπαν ότι στην Ευρώπη έχει δημοκρατία και εκεί θα έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά εδώ είναι αλλιώς. Για να φτιάξουμε τη ζωή μας πρέπει να περάσουμε τα σύνορα αλλά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ δύσκολο.

Υποτίθεται ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει το κόσμο. Αλλά εδώ δεν είναι έτσι. Η αστυνομία στην Ελλάδα μας χτυπάει, μας κοροϊδεύει, μας συλλαμβάνει, προσβάλλει τη χώρα μας και το θρήσκευμά μας, ακόμα και αν είμαστε ανήλικοι. Εμείς είμασταν στο παλιό λιμάνι κι από κει ήρθαμε στο εργοστάσιο απέναντι απ’το νέο λιμάνι για να μην έχει πρόβλημα μαζί μας ο κόσμος στην Πάτρα και με σκοπό να φύγουμε για άλλη χώρα. Πολλές φορές κι ενώ κοιμόμαστε, έρχεται η αστυνομία στις 5 το πρωί, μας ξυπνάει, μας χτυπάει, μας καίει τα χαρτιά, μας λένε ότι θα πάμε εκδρομή και μετά μας στέλνουν στην Αθήνα. Εκεί μας αφήνουν συνήθως στο Αλλοδαπών. Κάποια παιδιά που δεν έχουν λεφτά πρέπει να γυρίσουν πίσω στη Πάτρα με τα πόδια, ένα ταξίδι που διαρκεί 6 μέρες.

Αναγκαστικά πρέπει να γυρίσουμε γιατί μόνο από εδώ μπορούμε να φύγουμε. Θέλουμε να βρούμε έναν άλλο τόπο να ζήσουμε τη ζωή μας, επειδή στην Ελλάδα επικρατεί κακή κατάσταση. Όλοι μας γεννηθήκαμε από μια μάνα και ένα πατέρα. Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα, να είμαστε από διαφορετικές χώρες αλλά όλοι είμαστε αδέλφια.

Με την αστυνομία μιλήσαμε για τα προβλήματα μας αλλά όπως φαίνεται δεν έχουν σημασία γι αυτούς. Είτε στο πόλεμο στις χώρες μας είτε στην καθημερινή ζωή εδώ έχουμε πρόβλημα επιβίωσης. Ό,τι λέμε από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει. Το μόνο που θέλουμε είναι μια ήρεμη ζωή. Μέχρι πότε πρέπει να είμαστε μακριά από τις οικογένειές μας; Γιατί δεν μας δίνουν χαρτιά να μπορούμε να ταξιδεύουμε πίσω στη χώρα μας και μετά πάλι στην Ευρώπη; Εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στη Πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;

Εμείς φύγαμε από τις χώρες μας για να ζήσουμε, όχι για να πεθάνουμε.

Παρακαλούμε όποιον-α διαβάσει αυτό το κείμενο να αλλάξει ό,τι κακό σκέφτεται για εμάς. Αν κάποιος μετανάστης κάνει κάτι κακό δεν φταίμε όλοι γι αυτό. Ας μην αλλάζει πεζοδρόμιο όποιος μας βλέπει στο δρόμο. Κανένας θεός δεν θέλει να χτυπάς αδύναμους ανθρώπους, να τους συλλαμβάνεις, να τους κόβεις το νερό και το ρεύμα και να τους ταπεινώνεις. Όταν μαθαίνετε ότι ένας αστυνομικός χτυπάει άλλον ένα ανήλικο μετανάστη μην κλείνετε τα μάτια ή τα αυτιά σας.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 

Μετανάστες και πρόσφυγες

από το παλιό εργοστάσιο της Πειραϊκής-Πατραϊκής

03/01/12: Νεκρός Αφγανός πρόσφυγας

Στο μήνυμα που έγραψαν μετανάστες και πρόσφυγες από το παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής πατραϊκής και τοιχοκολλείται από αλληλέγγυους στην πόλη ανέφεραν μεταξύ άλλων

…εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στην πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;

Η πραγματικότητα βιάστηκε να επαληθεύσει την τελευταία πρόταση αφού σήμερα το πρωί ο Αλί, ένας ανήλικος αφγανός μετανάστης που διαμένει στην πειραϊκή πατραϊκή, πέθανε κι άλλοι δύο διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Οι τρεις μετανάστες είχαν βρει καταφύγιο από το κρύο σε μια εγκαταλελειμμένη νταλίκα που ήταν μες στο παλιό εργοστάσιο, μπήκαν να κοιμηθούν, ανάψαν μια μικρή φωτιά με αποτέλεσμα να πεθάνει ο ένας από αυτούς -μάλλον- από έλλειψη οξυγόνου. […]

ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ

[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]

05/01/12: Πρωϊνή εκκένωση και πυρπόληση του παλιού εργοστασίου της Πειραϊκής-Πατραϊκής

Για μια πιο συνολική ανασκόπηση των πρόσφατων γεγονότων ακούστε την ηχογραφημένη εκπομπή του ραδιοκατάληψη 93.7 fm:

 [quicktime]https://pat61.squat.gr/files/2012/01/05_01_12_enhmerwsh_gia_peiraikh_patraikh.mp3[/quicktime]

Σήμερα το πρωί (05/01/2012), μεταξύ 6.30 και 7 έγινε επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας στους μετανάστες που μένουν στο παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής – πατραϊκής. Οι μπάτσοι ξύπνησαν με κλωτσιές τους μετανάστες, έσκισαν και έκαψαν τα χαρτιά κάποιων και συνέλαβαν πιθανόν πάνω από 50 άτομα (δεν είναι επιβεβαιωμένο). Έπειτα με τη συνδρομή του Οργανισμού Λιμένος Πατρέων (είναι ιδιοκτήτης του χώρου) και πιθανώς του δήμου πατρέων άρχισαν να συγκεντρώνουν σε στοίβες τα υπάρχοντα των μεταναστών (όσα στρωματα υπήρχαν, κουβέρτες, ρούχα, παπούτσια) και να τα καίνε, όσα δε μάζεψαν για σκουπίδια. Από τις φωτιές που έβαλαν οι μπάτσοι πήραν φωτιά και ολόκληρα δωμάτια ή κτίσματα τα οποία εκ των (πολύ) υστέρων, κατά τη 1 δηλαδή, ήρθε για να σβήσει η πυροσβεστική.

Κάποιοι μετανάστες είπαν για δύο λεωφορεία με συλληφθέντες, αλλά όχι σίγουρα για τον αριθμό τους. Πληροφορίες υπάρχουν και ότι τους μετέφεραν προς Αθήνα (κάποιους αν όχι όλους).

[Αναδημοσίευση από το Ράδιο Κατάληψη 93.7  FM]

[Show as slideshow]

05/01/12: Απογευματινή πορεία αλληλέγγυων

Μετά από συνέλευση που έγινε στο Παράρτημα αποφασίστηκε πορεία για την ίδια μέρα το απόγευμα.  100 περίπου αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες πραγματοποίησαν διαδήλωση στο κέντρο της πόλης την πέμπτη το απόγευμα ως μια πρώτη κίνηση αλληλεγγύης στους μετανάστες της πειραικής πατραικής με πανό που έγραφε “σκούπα σε μπάτσους και αφεντικά” και συνθήματα όπως “δήμος, μπάτσοι και λιμενικοί – σκοτώνουν μετανάστες στην πειραική”, “με τους μετανάστες είμαστε μαζί – απέλαση σε αφεντικά, μπάτσους και ναζί”, “κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών – πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” κ.α.

[Show as slideshow]

Δώσαμε επίσης ραντεβού στο παράρτημα το σαββάτο (07/12/11) στις 14.00 ώστε να αφισοκολλήσουμε το γράμμα των μεταναστών και να μαζέψουμε πράγματα που χρειάζονται οι μετανάστες (κατά κύριο λόγο ρούχα -και κυρίως παπούτσια, κουβέρτες, μαγειρικά σκεύη και ό,τι άλλο έχει ο καθένας).

[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.H.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ OΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Μία ενημέρωση σχετικά με την υπόθεσή μου και την εξέλιξή της από τα μέσα. Μία προβολή των κριτηρίων τους, ως δικαιολογία για την συνέχιση της φυλάκισής μου.

Βρίσκομαι έγκλειστος στα κάτεργα της αποξένωσης από τις 23 Ιούλη στην Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλού. Το βράδυ του Σαββάτου στις 9 Ιούλη καθώς έφευγα από τη συναυλία του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm στο πολυτεχνείο, όπου διακόπηκε λόγω συγκρούσεων, στη Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα συνελλήφθησα από τους πραίτορες της δημοκρατίας αφού όρμησε καταπάνω μου μια διμοιρία χωρίς κανένα λόγο. Εκεί βγάλανε τη σαδιστική τους μανία εναντίον μου με αποτέλεσμα να νοσηλευτώ για δυο βδομάδες στα νοσοκομεία Ερυθρού Σταυρού και Αγίου Παύλου στο Κορυδαλλό, με βαριά χτυπήματα στο κεφάλι και σε όλο μου το σώμα. Ενώ λίγο έλλειψε να χάσω τη ζωή μου από την άρνηση των μπάτσων να μεταφερθώ στο νοσοκομείο και την πολύωρη κράτηση στη Γ.Α.Δ.Α. ,έχοντας ανοιγμένο κεφάλι με συνεχή αιμοραγία. Έπειτα μαθαίνω ότι μου φορτώνουν κατηγορίες όπως: κατοχή και ρίψη εκρηκτικών υλών, αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση και διατάραξη κοινής ειρήνης.

Είμαι ήδη 5 μήνες προφυλακισμένος. Η αίτηση αποφυλάκισης απορρίφθηκε από την πρόταση του εισαγγελέα Γιώργου Βούλγαρη και την απόφαση της ανακρίτριας Μαρία Αναστάση Τόλια.

Τα κριτήρια που αναφέρονται για τη συνέχιση της κράτησής μου είναι:

1. ’’Επειδή χωρίς λόγο πήγε να κάψει ανθρώπους’’. Αιτιολογία που τη στηρίζουν μόνο στην κατάθεση των δύο ματατζήδων ως ένδειξη ότι όντως το έχω κάνει. Ενώ το μόνο στοιχείο που είχαν ήταν τα μπουκάλια που βρήκαν και περισυνέλεξαν απ’ την οδό Τοσίτσα. Σύμφωνα με  τα λεγόμενα της ανακρίτριας  αυτό θα ήταν το εγγυητήριο για την αποφυλάκισή μου εάν δεν έβρισκαν τα αποτυπώματά μου πάνω σε αυτά. Τελικά δεν υπήρξε κανένα αποτύπωμα και η προφυλάκισή μου συνεχίζεται.
2. ’’Επειδή δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια΄΄. Ένα πόρισμα που το έβγαλαν από τις μηνύσεις που έχουν γίνει για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ψευδή κατάθεση. Συγκεκριμένα η πρόταση γράφει: ‘’Έχει δε καταμηνύσει τους αστυνομικούς για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ψευδή καταμήνυση. Με άλλα λόγια δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια για το γεγονός ότι πήγε να κάψει κάποιους ανθρώπους’’. Ο παραλογισμός εδώ βρίσκεται στα ύψη. Το πόρισμα του ότι είμαι αμετανόητος για κάτι που δεν έχω κάνει από τις μηνύσεις που έγιναν είναι ένα γεγονός που δεν έχει καμία σχέση είναι εντελώς αδιανόητο και άκυρο. Αντιστρέφουν τη πραγματικότητα και για την κάλυψη των βασανιστών. Το σίγουρο είναι ότι δε μετανιώνω για τις επιλογές μου στον αγώνα και για αυτό που είμαι γιατί έτσι κι αλλιώς γι’ αυτό διώκομαι.
3.  Το τρίτο κριτήριο αναφέρει: ‘’Επειδή έχει συλληφθεί στο παρελθόν για ομοειδείς πράξεις’’. Που σημαίνει ότι φορτώνουν και επιβαρύνουν τη δικογραφία με μία δίωξη που έχει γίνει στο παρελθόν στην οποία δεν έχει οριστεί ακόμα το δικαστήριο. Έτσι εκθέτουν μία άλλη δίωξη ως πρόσχημα για την ανεπαρκή στοιχειοθέτηση της δικογραφίας. Σαν να μην φτάνει αυτό, το θράσος τους δεν έχει όριο. Ο χαρακτήρας του εκφέρει και κάποιο επιθετικό τόνο προς το άτομό μου. Με αποκορύφωμα να γράφεται ότι :’’ Ο κατηγορούμενος επικαλείται λόγους σπουδών για να αφεθεί ελεύθερος. Κατά την άποψή μας όμως τις σπουδές του στο Ι.Ε.Κ. θα έπρεπε να τις λάβει υπόψη του πριν διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ότι τέλεσε έχοντας μάλιστα ηγετικό ρόλο’’. Όσο για τον ηγετικό ρόλο μάλλον η έλλειψη στοιχείων ώθησε τους μπάτσους να με κάνουν και ηγέτη στο παραμύθι τους ως ένα ακόμα στοιχείο επιβάρυνσής μου.

Μετά την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης ζητήσαμε προσφυγή στο συμβούλιο. Η απάντηση ήρθε πριν λίγες μέρες, φυσικά αρνητική. Το παράδοξο όμως είναι ότι όλο και κάτι προσθέτουν στο σενάριό τους. Αυτή τη φορά αφού είχαν προσθέσει ότι είχα ξανασυλληφθεί στο παρελθόν, τώρα αναδεικνύουν και κατονομάζουν την υπόθεση με την παρακάτω φράση:’’ Έχει συλληφθεί για παρόμοια αδικήματα για την περιβόητη κατοικία στη περιοχή του Κερατσινίου Αττικής που πήρε μεγάλη έκταση στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο’’. Η προηγούμενη σύλληψή μου αφορά την εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Ρεσάλτο και σαφώς τη χρησιμοποιούν για να στιγματίσουν την τωρινή υπόθεση ως επιβαρυντικό για την εξέλιξή της.

Έχουν βαλθεί στήνοντας ένα άθλιο σεναριολογικό παιχνίδι εις βάρος μου, με ύπουλους υπαινιγμούς, βαλτά στοιχεία, σκευωρικές καταθέσεις, να με κρατήσουν απομονωμένο όσο περισσότερο γίνεται. Διώκομαι ξεκάθαρα για την πολιτική μου ταυτότητα. Η γραμμή και η στρατηγική που ακολουθούν είναι ενάντια σε αυτή, σε μένα και σε κάθε αγωνιστή. Ο ρόλος των κρατιστών απέναντι σε άτομα που διάλεξαν και διαλέγουν το δρόμο της ελευθερίας, εχθρεύεται τις αξίες μας προσπαθώντας να αφανίσει κάθε τι που έχει σχέση με αυτές.

Οι τρόποι που λειτουργούν και οι μηχανισμοί τους είναι συγκεκριμένοι απέναντι σε αυτούς που κατέχουν αγωνιστικό μένος. Προκαθορίζονται για τον εγκλωβισμό των αρνητών της εξουσίας, με σκοπό να τρομοκρατήσουν κάθε σπιθαμή αγώνα και κάθε είδους αντίδραση στον κατακερματισμό της ζωής. Με τα κατασταλτικά μέτρα να αυξάνονται και τις φυλακές συνεχώς να γεμίζουν, ήδη μετράμε δεκάδες αναρχικούς συντρόφους στα μπουντρούμια της δημοκρατίας.

Όμως οι διώξεις και οι στοχοποιήσεις δεν σταματούν την αντίσταση και ούτε κατευνάζουν τα ανήσυχα πνεύματα παραμόνο την οξύνουν. Και η φλόγα όλο πιο πολύ μεγαλώνει. Ποτέ δεν κατάφεραν και ούτε θα καταφέρουν να απομονώσουν τις ιδέες μας, οι τεράστιοι υψωμένοι τοίχοι τους γίνονται θρύψαλα μπροστά σε αυτές. Όπου και να βρισκόμαστε πάντα θα επιδιώκουμε την υλοποίησή τους. Η διεκδίκηση για τους πόθους μας και η εμμονή για την εκπλήρωση των επιθυμιών μας δεν έχει τελειωμό.

Με όπλα την αλληλεγγύη και την ζωοφόρα ορμητικότητα ως διεξοδικές παραγωγικές δράσεις, για την απόδραση από την μεγάλη φυλακή, θα δώσουν τέλος σε μια σιχαμένη ιστορική εποχή γεμάτη ντροπή όπου οι άνθρωποι μετά από αυτή θα τη καταριούνται. Με το χάος να συμπληρώνει την ολότητα και την απόλυτη ελευθερία να μας ολοκληρώνει, η Γη μας θα βρει ξανά τη φυσική της μορφή και ο άνθρωπος τον εαυτό του.

Η στοχοποίηση των αγωνιστών είναι και στοχοποίηση του αγώνα. Οι προσπάθειες εκφοβισμού δε μας τρομάζουν μας εξοργίζουν, δεν σκύψαμε το κεφάλι και δε θα το κάνουμε ούτε τώρα ούτε ποτέ!

ΑΝΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

Χρήστος Κολεντίνης

Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλού

[Το πρώτο κείμενο ανοίγματος της κατάληψης “Δράκα” στην Κέρκυρα μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Ακολουθεί το χρονικό επιθέσεων στην κατάληψη, με αφορμή την τελευταία διακοπή ρεύματος.]

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.Η.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Σάββατο 10/12 στις 12.οο

Πλατεία Τσορμπατζόγλου (απέναντι από το παλιό Ατλάντικ)

Τρόποι πρόσβασης με συγκοινωνίες απο Αθήνα : Γ18, Β18 στάση πλατεία
απο πειραιά : 843 στάση πλατεία

Για μια “συγκεκαλυμμένη δράση”

Tο βράδυ της Κυριακής 4/12, ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης που ακολούθησε, ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα από το Πέραμα, οι οποίοι συμμετέχουν στη συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση (DeStato), ξεκινούν για να πετάξουν φλάιερ στα σχολεία της περιοχής με περιεχόμενο: «remember the 6^th of December, FIGHT NOW” και “κατάληψη παντού εξέγερση για πάντα, να μην ζήσουμε σαν δούλοι». Κατά την διάρκεια που μοιράσματος και ενώ οι σύντροφοι βρίσκονται στο ΕΠΑΛ Περάματος, δύο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ τους προσεγγίζουν και τους ζητάνε τις ταυτότητες, ενώ ταυτόχρονα κοιτάζουν και διαβάζουν το περιεχόμενο των φλάιερ. Από εκείνη την στιγμή και μετά οι μπάτσοι γίνονται αρκετά επιθετικοί και εριστικοί απέναντι στους συντρόφους και τους ζητάνε να ελέγξουν τις τσάντες τους. Οι σύντροφοι δεν το αρνούνται και ο έλεγχος γίνεται. Οι μπάτσοι τους ανακοινώνουν με τσαμπουκά ότι θα τους προσάγουν στο ΑΤ Περάματος. Ο σύντροφος τους πλησιάζει και τους ρωτάει για πιο λόγο θα συμβεί αυτό από την στιγμή που  είχανε και οι δύο ταυτότητες. Ο μπάτσος τον  πιάνει και του γυρνάει το χέρι πίσω από τη πλάτη, ενώ ο άλλος μπάτσος του δίνει μπουνιά στην κοιλιά και ο σύντροφος πέφτει με το κεφάλι. Οι τρείς απ’ τους τέσσερις μπάτσους ξυλοκοπούν το σύντροφο με γονατιές και κλωτσιές, έχοντάς του πατημένο το κεφάλι στο πεζοδρόμιο και απειλώντας τον με σιδερογροθιές ότι «θα σε γαμήσουμε», ενώ ο τέταρτος και πιο “ψύχραιμος” προσπαθεί να ηρεμήσει τη συντρόφισσα. Θεωρώντας ότι τον συνέτισαν αρκετά, του φοράνε χειροπέδες, συνεχίζοντας να τον ξυλοκοπούν, και σηκώνοντάς τον απ’ αυτές, τον πιάνουν απ’ το λαιμό και τον βάζουν στη στάση.

Αμέσως μετά από ένα-δύο λεπτά στο σημείο φτάνουν άλλες δύο μηχανές ΔΙΑΣ και μετά από λίγο και ένα περιπολικό της άμεσης δράσης. Εκεί η ομάδα που χτύπησε τον σύντροφο ανακοινώνει στην δεύτερη ομάδα που έφτασε στο σημείο ότι «αυτός πάει για σύλληψη αντίσταση και απείθεια και αυτή για προσαγωγή», και με τη σειρά τους λένε στους μπάτσους της άμεσης δράσης να τους μεταφέρουν στο ΑΤ Περάματος. Ο σύντροφος ζητάει με το που φτάνουν να ειδοποιήσει δικηγόρο και αρνείται να απαντήσει και να συνδιαλέγει με τους μπάτσους σε οτιδήποτε χωρίς αυτόν. Στα επόμενα λεπτά του επιτρέπεται να κάνει το τηλεφώνημα και αμέσως έξω από το τμήμα αρχίζουν και συγκεντρώνονται αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι που μέσα σε μισή ώρα φτάνουν τους 30. Οι μπάτσοι του ΑΤ Περάματος έχουν αρχίσει να πανικοβάλλονται και κάνουν τηλεφωνήματα για να ενημερώσουν σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί. Όσο οι συγκεντρωμένοι αυξάνονται, τόσο καταφθάνουν αστυνομικές δυνάμεις έξω απ’ το ΑΤ, ώσπου στο τέλος ο δρόμος κλείνει από μια ομάδα ΟΠΚΕ.

Μετά από περίπου δύο ώρες εμφανίζεται στο τμήμα ο αρχηγός-επικεφαλής της ομάδας ΔΙΑΣ και ζητάει να δει τους δύο συντρόφους. Με πολύ «φιλικό» ύφος συστήνεται και ρωτάει τον σύντροφο για το τι συνέβη. Ο σύντροφος επαναλαμβάνει ότι δεν πρόκειται να κάνει οποιοδήποτε διάλογο αν δεν είναι παρών δικηγόρος και απάντηση που παίρνει είναι «έλα μωρέ τώρα τι να τον κάνεις τον δικηγόρο, αφού βλέπεις ότι δεν γράφω τίποτα πουθενά και έχω έρθει φιλικά για να λήξει το περιστατικό με τους καλύτερους όρους για όλους μας» προφανώς αναφερόμενος στον ξυλοδαρμό. Ο σύντροφος συνεχίζει αρνείται και ο αρχιμπάτσος φανερά ενοχλημένος συνεχίζει να θέτει το ίδιο δίπολο άλλοτε με “φιλικό” και άλλοτε με απειλητικό ύφος. Εκείνη την στιγμή έφτασε στον χώρο η δικηγόρος του συντρόφου και ο αρχιμπάτσος της είπε: «ξέρω ότι οι δικοί μου κάνανε μαλακία. Εμείς από την μεριά μας δεν θα το τραβήξουμε αλλά και εσείς μην κάνετε μηνύσεις κλπ. Σε λίγο θα τους αφήσουμε και τους δύο».

Με δεδομένο ότι θα αφήνονταν ελεύθεροι, οι σύντροφοι δεν οδηγούνται στο κρατητήριο, παραμένοντας στο χώρο υποδοχής, όπου μπαίνουν λίγο μετά οι δύο ομάδες ΔΙΑΣ (αυτή που χτύπησε το σύντροφο και εκείνη που έφτασε αργότερα στο σημείο του ξυλοδαρμού). Οι μπάτσοι αρχίζουν να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο, λέγοντας: “συγκεκαλυμμένη δράση, συνάδελφοι”, εμφανώς περήφανοι για την περιώνυμη συγκάλυψη. Στη συνέχεια, οι ΔΙΑΣ που χτύπησαν το σύντροφο αποχωρούν απ’ το ΑΤ, και έρχεται ενημέρωση πως ο σύντροφος συλλαμβάνεται για απείθεια, ενώ η συντρόφισσα κρατείται γιατί εκκρεμούσε απόφαση στο όνομά της για προσωπικό θέμα.

Ένας από τους μπάτσους που έφτασε αργότερα στο σημείο του ξυλοδαρμού, ο Ταταρκιώτης Κωνσταντίνος, λέει στην υπεύθυνη βάρδιας πως θα υπογράψει τη δικογραφία ως εκείνος που με την ομάδα του (Γκανάς Δημήτρης, Κοτσορώνης Παναγιώτης, Σταυρόπουλος) συνέλαβε το σύντροφο. Στην ερώτησή της αν πάει για απείθεια, απαντά πως οι κατηγορίες είναι απείθεια, αντίσταση και οπλοκατοχή (η οπλοκατοχή αναφέρεται σε ένα πολυεργαλείο 5cm που εκτός από κατσαβίδι ανοιχτήρι μπύρας, ανοιχτήρι για φελλούς, ψαλιδάκι, λίμα είχε και μια «λάμα» σαν αυτή που έχουν κάποιοι νυχοκόπτες.) Η υπεύθυνη του λέει πως είναι ενήμερη μόνο για απείθεια και πως το επιβεβαιώνει και ο ανώτερος και ο Ταταρκιώτης απαντά χαρακτηριστικά: “άσε τι σου είπε ο ανώτερος, άκου τι σου λέω εγώ”. Η αναφορά του μπάτσου είναι πως περνώντας από τη λεωφόρο Δημοκρατίας και βλέποντας τους δύο συντρόφους, έκρινε ότι είναι ύποπτοι για τέλεση παράνομων ενεργειών, και πως όταν ο σύντροφος αρνήθηκε να γίνει έλεγχος στην τσάντα του και του ανακοινώθηκε πως συλλαμβάνεται για απείθεια, εκείνος αντιστάθηκε. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην αναφορά δε γίνεται λόγος ούτε για τα φλάιερ που πετούσαν οι σύντροφοι, ούτε προφανώς για τον ξυλοδαρμό.

Εν τέλει ο σύντροφος, μετά από επίμονη απαίτησή του, μεταφέρθηκε στο Θριάσιο νοσοκομείο, απ’ όπου και πήρε ιατρική γνωμάτευση για κάκωση καρπού. Το πρωί της επόμενης ο σύντροφος πέρασε από εισαγγελέα και αργότερα το μεσημέρι από αυτόφωρο με τις κατηγορίες αντίσταση κατά της αρχής από άτομο που οπλοφορεί, απείθεια και οπλοκατοχή και επειδή ο μάρτυρας κατηγορίας Ταταρκιώτης δεν εμφανίστηκε, δόθηκε αναβολή για τις 15/12, ενώ άρθηκε η κράτηση του.

Προφανώς δεν μπορούμε να δούμε τη συγκεκριμένη δίωξη αποκομμένη απ’ τα πολιτικά της χαρακτηριστικά, τα οποία ούτως ή άλλως προσδόθηκαν και από το ίδιο το κράτος με τον τρόπο που τη χειρίστηκε. Κατ’ αρχάς, δε θεωρούμε τυχαίο τον ξυλοδαρμό καθώς το περιεχόμενο των φλάιερ ήταν σχετικό με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ένστολους φρουρούς της δημοκρατίας. Η κοινωνική έκρηξη που ακολούθησε και που απέτυχε να διαχειριστεί από την πολιτική και αστυνομική ηγεσία έχει αφήσει παρακαταθήκη τόσο στους κόλπους του ευρύτερου ριζοσπαστικού χώρου όσο και στα σώματα της αστυνομίας.

Η τροπή που πήρε η υπόθεση και οι κατηγορίες που τελικά αποδόθηκαν στο σύντροφο, είναι άμεσα συνδεδεμένες με προηγούμενη σύλληψή του κατά την εισβολή στον αυτοοργανωμένο χώρο Ρεσάλτο στις 5/12/09. Το κράτος, κατά την πάγια τακτική του, στήνει κατηγορητήρια με βάση τα πολιτικά χαρακτηριστικά όσων πέφτουν στα χέρια του, μετατρέποντας τις συλλήψεις σε διώξεις φρονηματικού χαρακτήρα.

Με αφετηρία την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, σε ολόκληρη τη χώρα και φυσικά στις γειτονιές μας, αναπτύσσονται ποικίλες δράσεις με τοπικές συνελεύσεις, στέκια, καταλήψεις και ευρύτερα σχήματα να έχουν κάνει την εμφάνιση τους. Μαζί με κοινωνικούς χώρους που δραστηριοποιούνται χρόνια στις περιοχές μας, υφαίνουν ένα πολύμορφο μωσαϊκό διάχυσης ανατρεπτικού λόγου με σημαντική κοινωνική απεύθυνση. Τους τελευταίους μήνες έχουν προστεθεί λαϊκές συνελεύσεις κατοίκων/συνελεύσεις γειτονιών που ενισχύουν τις κινηματικές διεργασίες στις περιοχές μας. Ο τρόπος που παρεμβαίνουν όλα τα παραπάνω σχήματα στην καθημερινότητα, οι συνεχείς προσεγγίσεις τους σε ζητήματα που απασχολούν το κοινωνικό σύνολο και ο αντιιεραρχικός, αντικαπιταλιστικός και στις περισσότερες των περιπτώσεων αντικρατικός χαρακτήρας των δράσεων τους, έχει θορυβήσει όχι μόνο τις αστυνομικές αρχές των περιοχών αλλά και την κεντρική πολιτική εξουσία. Αυτό που φοβούνται και θέλουν να εμποδίσουν είναι να συνευρεθούν στις γειτονιές μας -που μαστίζονται από συνεχώς αυξανόμενη ανεργία και φτώχεια λόγω των επιλογών της κυρίαρχης τάξης- ο ανατρεπτικός λόγος με τη διάχυτη κοινωνική αγανάκτηση και οργή. Όπως διαπίστωσαν και οι ίδιοι, έχουν ήδη δημιουργηθεί δίαυλοι επικοινωνίας, γεγονός που άλλωστε φάνηκε από την μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς της ελληνικής χαλυβουργίας στις 3/12/2011 που διοργανώθηκε από συνελεύσεις γειτονιών και λαϊκές συνελεύσεις με συμμετοχή 350 ανθρώπων των περιοχών και από την αντιφασιστική πορεία στις 12/11/2011 στη Νίκαια που καλέστηκε ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό από αντιφασίστες/στριες των περιοχών και συγκέντρωσε περίπου 700 ανθρώπους. Το συγκεκριμένο περιστατικό με την προσαγωγή των δύο συντρόφων και τον ξυλοδαρμό και την ανυπόστατη σύλληψη του ενός, αποτελεί σαφές δείγμα της τρομοκράτησης όσων ανθρώπων από τις γειτονιές μας επιλέγουν να αγωνίζονται, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αντί να μεμψιμοιρούν. Κανένας δε θα μείνει μόνος απέναντι στην κρατική καταστολή και δε θα μένει τίποτα αναπάντητο. 

Οι σύντροφοι δέχτηκαν έλεγχο από τα τσογλάνια της ομάδας ΔΙΑΣ, αυτής της “ειδικά εκπαιδευμένης” ομάδας δολοφόνων, η οποία από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο δρόμο, έδειξε ποιες είναι οι προθέσεις και ο λόγος ύπαρξής της. Με εξακριβώσεις-τραμπουκισμούς, εφόδους σε πορείες, σχεδόν καθημερινούς ξυλοδαρμούς μεταναστών και όχι μόνο, αποτελούν τους “νέους, βελτιωμένους, εξελιγμένους” κρατικούς σερίφηδες, οι οποίοι χαίρουν πλήρους αυτονομίας και νομικής κάλυψης σχετικά με τις ενέργειές τους. Το συμβάν με τον ξυλοδαρμό του συντρόφου δεν είναι απλά ένα ακόμη μεμονωμένο περιστατικό -όπως συχνά ισχυρίζεται το κράτος- αλλά έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά γεγονότων αστυνομικής-κρατικής βίας.

Μέσα σε ένα ασταθές πολιτικό πεδίο αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας, το κράτος φοβούμενο την οποιαδήποτε κοινωνική ένταση, εφαρμόζει το δόγμα της μηδενικής ανοχής. Ως άμεση, λογική και αναμενόμενη, η αντίδραση της κυριαρχίας προς τη διαρκή και εντεινόμενη κίνηση του επαναστατικού χώρου είναι η αντεπίθεσή της. Σε μια εποχή έντονης πόλωσης του κοινωνικού σώματος και συγκρούσεων μεταξύ των δυνάμεων της ανελευθερίας και της επαναστατικής προοπτικής, σε μια εποχή που τα πάντα μοιάζουν εφικτά, η επίθεση που δεχόμαστε κυοφορεί ένα μήνυμα εκφοβισμού για το σύνολο των ανθρώπων που αγωνίζονται. Είναι μόνο μία προσπάθεια του κράτους να αποτρέψει εμάς και άλλους, σήμερα και αύριο, από το να συμμετάσχουμε στον αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσιαστική δομή. Απέναντι στην κρατική βία και τον ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου, οι εκμεταλλευόμενοι έχουμε μάχες να δώσουμε και όλους τους λόγους για να νικήσουμε. Ο πολύμορφος αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού και των κοινωνικών σχέσεων που αναπαράγει, αποτελεί μονόδρομο.

Κανένας μόνος του ποτέ και πουθενά

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

DeStato

συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση

Τον Απρίλιο που μας πέρασε, το παρακράτος προσπάθησε να κάψει την Κατάληψη Ελαία.

Τη Δευτέρα που μας πέρασε (19.09.2011), το κράτος διέρρηξε την Κατάληψη Ελαία.

Είναι ολοφάνερο πια ότι το κράτος και το παρακράτος αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο εμπρησμός του Απριλίου από “αγνώστους” του παρακράτους δεν είχε το επιθυμητό γι’ αυτούς αποτέλεσμα, αφού η κατάληψη επιδιορθώθηκε και συνέχισε να λειτουργεί. Γι’ αυτό, το επίσημο αυτή τη φορά κράτος αποφάσισε να συνεχίσει το έργο από εκεί που είχε μείνει, στέλνοντας την αστυνομία να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Αυτή τη φορά δεν έβαλαν φωτιά, αλλά διέρρηξαν το χώρο, αναποδογύρισαν σακκούλες με ρούχα και παιδικά παιχνίδια και συρτάρια με γραφική ύλη. Αφού δεν βρήκαν… ναρκωτικά, εκρηκτικά, όπλα, λαθραία τσιγάρα και αλκοόλ, βρήκαν τα εξής συγκλονιστικά πειστήρια, τα οποία και κατασχέθηκαν προς περαιτέρω ανάλυση: ένα βιβλίο πρακτικών της συνέλευσης και ένα μικρό φουρνάκι με ύποπτο χρονοδιακόπτη…(;!) Επίσης αφαίρεσαν σαν διαρρήκτες μία επικίνδυνη τηλεόραση και ένα σκληρό δίσκο με τραγούδια ! !

Η τακτική αυτή της αστυνομίας εφαρμόζεται τελευταία όλο και συχνότερα σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και καταλήψεις. Οι καταλήψεις “Libertatia”, το “Σχολείο” και το “Ορφανοτροφείο” στη Θεσσαλονίκη και η “Πατησίων & Σκαραμαγκά” στην Αθήνα, δοκίμασαν φέτος την ίδια τακτική εισβολής. Πάντα με “ανώνυμες καταγγελίες” για δήθεν ναρκωτικά ή διαμονή μεταναστών, οι μπάτσοι έχουν ανακαλύψει τη νέα μόδα στην καταστολή αγωνιζόμενων κοινωνικών ομάδων. Στα δύο χρόνια της ύπαρξής της, η Κατάληψη Ελαία έχει καλέσει σε πάρα πολλές απεργίες και πορείες, έχει διοργανώσει πολιτικές συζητήσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις, έχει δημιουργήσει αγροκολλεκτίβα για την από κοινού καλλιέργεια της γης, χαριστικό παζάρι, δωρεάν μαθήματα, όπως αυτά των ελληνικών για μετανάστες, θεάτρου, φωτογραφίας, χορού, καποέιρα, ενώ μέχρι και οι θεατρικές παραστάσεις, οι συναυλίες της, τα γλέντια και τα πάρτυ της κινούνται μακριά από την κυρίαρχη λογική της εμπορευματοποίησης και του κέρδους. Φαίνεται ότι στον καιρό της τραπεζόφιλης νεοφιλελεύθερης χούντας οι χώροι που ενοχλούν την εξουσία πρέπει να τρομοκρατούνται και να φιμώνονται. Όπως άλλωστε οφείλουν να φοβούνται και να υπακούουν και όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας.

Εμείς από την πλευρά μας καλούμε σε συνέλευση την Πέμπτη 22.9.2011 ώρα 18.00, στο καφενείο την Παρασκευή στις 21.00 και σε αυτοοργανωμένο γλέντι με φαγοπότι την Κυριακή 25.9.2011, στις 14:00.

Η κατάληψη συνεχίζει τη λειτουργία της και εντείνει τη δράση της. Η τρομοκρατία τους δεν θα βρει έδαφος στην Ελαία.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ

ΔΑΙΡΠΦΕΛΔ  & ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ

Ξημερώματα Πέμπτης 15/09/2011 και ώρα 3:30π.μ η κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Διονύσου & Σόλωνος στο Μαρούσι, δέχεται εμπρηστική επίθεση. Αποτέλεσμα της πυρκαγιάς είναι να καταρρεύσει η στέγη και να καούν 4 δωμάτια του κτιρίου. Η Έπαυλη Κουβέλου, που τελεί υπό κατάληψη από τις 7 Απριλίου του 2010, αποτελεί για εμάς στέγη των πολιτικών μας ιδεών και ορμητήριο των πολιτικών μας δράσεων ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα με πρόταγμα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, λειτουργώντας με αντιιεραρχικές δομές καταφέραμε να καθαρίσουμε το χώρο και να τον καταστήσουμε λειτουργικό, να πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου, καθώς και να παρέμβουμε στην τοπική κοινωνία με δράσεις αντιπληροφόρησης.

Σε περίοδο συστημικής κρίσης, (πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, θεσμικής) και ενώ παρατηρούνται φαινόμενα κοινωνικής όξυνσης και κοινωνικού αναβρασμού, το κράτος επιλέγει να θωρακιστεί εντείνοντας το βαθμό καταστολής για να διατηρήσει τη θέση ισχύος του. Στόχος του είναι να «χτυπήσει» κάθε κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που αντιστέκεται στους σχεδιασμούς του. Τα πολιτικά στέκια και οι καταλήψεις αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα βρίσκονται στο στόχαστρο του κατασταλτικού μηχανισμού, ο οποίος δρα εναντίον τους με εκκενώσεις, έρευνες και αποδόσεις κατηγοριών που πολλές φορές συνοδεύονται από υπέρογκες εγγυήσεις. Κι αυτό διότι αποτελούν εστίες πολιτικών ζυμώσεων, συσπείρωσης των αγωνιζόμενων και συλλογικοποίησης της δράσης τους.

Η πολιτική δράση τέτοιων εγχειρημάτων, που αυξάνονται τον τελευταίο καιρό στον ελλαδικό χώρο, είναι φυσικό να βρίσκει απέναντί της και διάφορες νεοφασιστικές ομάδες. Ομάδες που ενοχλούνται άμεσα από τα προτάγματα που προβάλλονται από αυτούς τους χώρους, όπως αυτά της ισότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των κοινωνικών υποκειμένων χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς. Οι εμπρηστικές επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους και στέκια αποτελούν συνηθισμένη τους τακτική, καθώς έχουν σημειωθεί επίσης και κάποιοι τραυματισμοί συντρόφων που συμμετέχουν σ’ αυτούς. Επιπλέον δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει τη σύμπραξη κράτους και παρακράτους σε συμμορίτικα χτυπήματα, όχι μόνο ενάντια σε πολιτικούς χώρους αλλά και σε πογκρόμ μεταναστών, πορείες κλπ.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την εμπρηστική επίθεση που έγινε στην κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου ως αναμενόμενη στάση του πολιτικού μας εχθρού, που πιστεύει ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να μας φοβίσει και να αποδυναμώσει την πολιτική μας συλλογικότητα. Όμως η φωτιά, μπορει να προκάλεσε υλικές φθορές αλλά δυνάμωσε τη θέλησή μας και την αποφασιστικότητά μας για συνέχιση του αγώνα μας ως πολιτική οντότητα. Τέλος ως κομμάτι του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, θεωρούμε ότι ένα τέτοιο χτύπημα δεν αποτελεί χτύπημα σε μια μεμονωμένη ομάδα αλλά σε έναν ευρύτερο πολιτικό χώρο. Έναν χώρο που βασισμένο στις αρχές της αλληλεγγύης συσπειρώνεται και αντιστέκεται δυναμικά σε τέτοιου είδους φασιστικές επιθέσεις.

10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου

Διονύσου & Σόλωνος, Μαρούσι

Ενημερωτικό κείμενο της κατάληψης Libertatia για τα γεγονότα της Παρασκευής 9/9 στη Θεσσαλονίκη:

Σήμερα Παρασκευή 9/9/11 μία μέρα πριν τα εγκαίνια της δεθ στις 12:00 το μεσημέρι σταμάτησαν έξω από την κατάληψη 30 με 50 μηχανές διας. Ασφαλίτες που παρακολουθούσαν την κατάληψη από το πρωί αμέσως προσέγγισαν την εξωτερική πόρτα και ζήτησαν από τα άτομα που βρισκόταν μέσα στο κτίριο να ανοίξουν την πόρτα για να προσαχθούν. Στο σύντομο διάλογο που ακολούθησε δηλώσαμε ότι δεν έχουμε πρόθεση να ακολουθήσουμε τις εντολές τους. Ο αποκλεισμός έληξε μετά από 1 περίπου ώρα και αφού έγινε ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Στο διάστημα αυτό αλληλέγγυοι προσπάθησαν να προσεγγίσουν το κτίριο το οποίο ήταν περικυκλωμένο σε απόσταση πολλών οικοδομικών τετραγώνων. Σε όλη την περιοχή πραγματοποιούνταν έλεγχοι σε περαστικούς.

Εντάσσουμε τη συγκεκριμένη ενέργεια στα πλαίσια της τρομοκράτησης και της διάχυσης κλίματος φόβου εν όψει της δεθ. Η επίδειξη δύναμης από το κράτος κάθε χρόνο τη συγκεκριμένη περίοδο μόνο ως τέτοια μπορεί να γίνει αντιληπτή.

Εμείς από τη πλευρά μας δηλώνουμε πως τέτοιες «θεαματικές» ενέργειες προφανώς και δεν αρκούν για να επηρεάσουν με οποιοδήποτε τρόπο τις θέσεις και τις πρακτικές μας, που συνειδητά έχουμε επιλέξει και θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους.

Ευχαριστούμε όλες τις συντρόφισες-ους, αλληλέγγυες-ους, φίλες-ους, που με όποιον τρόπο ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Κατάληψη Libertatia
Λ. Στρατού 19 & Σαρανταπόρου

Κείμενο της κατάληψης Δέλτα σχετικά με την απόπειρα εκμίσθωσης του κτιρίου από το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης:

Η ΔΕΛΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΔΕΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Στα τέλη Ιουλίου ανακοινώνεται δημόσια η πρόθεση του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. να μισθωθεί το επί τέσσερα χρόνια κατειλημμένο κτίριο στην οδό Εγνατίας.

Ο εν λόγω χώρος μετά από χρόνια εγκατάλειψης μετατράπηκε, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, από ερειπωμένο κι απρόσιτο κτίριο σε ελεύθερο και κοινωνικό εγχείρημα , ανοιχτό για όλους. Η λειτουργία του βασίζεται στην ισότητα και την αλληλεγγύη, μακριά και ενάντια σε κάθε μορφή κρατικής ή ιδιωτικής διαχείρισης. Οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά και οριζόντια, βάση των αναγκών, των επιθυμιών και των δυνατοτήτων μας.

Οι απελευθερωμένοι χώροι και οι καταλήψεις είναι η λύση.
Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός.

Διανύουμε μια χρονική περίοδο άγριας αναδιανομής του  κοινωνικού πλούτου, όπου οι πλούσιοι γίνονται λιγότεροι και πλουσιότεροι και οι φτωχοί περισσότεροι και φτωχότεροι. Θέλοντας να πραγματοποιήσουν τα ειδεχθή τους σχέδια, συνεχίζουν να αναβαθμίζουν το νομικό και υλικοτεχνικό τους οπλοστάσιο, στα πλαίσια του διεθνούς σχεδιασμού των αφεντικών. Το κράτος, λειτουργώντας με τη στρατηγική του διαίρει και βασίλευε, προσπαθεί  να απομονώσει όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στιγματίζοντας τους για να μπορέσει να τους αντιμετωπίσει ευκολότερα.

Όταν χτυπιούνται οι καταλήψεις, τα ανατρεπτικά κομμάτια της κοινωνίας και όσοι αγωνίζονται, είναι σαν να μας χτυπούν όλους.

Η καταστολή πέρα από τα άμεσα αποτελέσματα έχει και «παραδειγματικό» χαρακτήρα. Έχει σκοπό να αποθαρρύνει οποιονδήποτε προσπαθεί να αντισταθεί και να αναζητήσει ριζοσπαστικές-ρεαλιστικές λύσεις για τη ζωή του. Για τους λόγους αυτούς είναι αναγκαία η ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Στα συλλογικά προβλήματα, δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις αλλά συλλογική δράση.

Αν δεν ενωθούμε σε ένα κοινό αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τότε θα μοιραστούμε μια κοινή ήττα.

Κατάληψη Δέλτα
Εγνατίας 13

Eνημέρωση σχετικά με την παρέμβαση κατά της εκμίσθωσης

Χαμογελαστά πρόσωπα, κάποια πίσω από μαντήλια και κουκούλες. Αυτό είναι το Hackney στο Λονδίνο. Ή αυτό ήταν το Hackney χθες βράδυ. Σήμερα θα είναι κάπου αλλού, και ξανά κάπου αλλού λίγες ώρες αργότερα. Τα χαμόγελα ήρθαν γιατί οι δρόμοι είναι δικοί μας και κανείς δεν φοβάται πια την αστυνομία.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το κάψιμο ενός περιπολικού δεν είναι πολιτική πράξη, πως το να λεηλατείς ένα κατάστημα είναι ατομισμός και καγκουριά, πως το να σπας τζαμαρίες είναι ανεύθυνο. Όσοι λένε πως όλα αυτά είναι απολίτικα ζουν σ’ αυτήν την πόλη με τα μάτια κλειστά, δεν βλέπουν την τεράστια και αυξανόμενη ανισότητα και την κοινωνική και πολιτική καταπίεση. Πολιτικές. Για τη στέγαση. Για την πόλη. Για την πρόνοια. Για την οικονομία. Με τι αποτελέσματα: όχι μόνο ο κόσμος ζει σε άθλια σπίτια, έχει άθλιες δουλειές και σε καθημερινή βάση τρώει σκατά από την αστυνομία, αλλά αυτό στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι περισσότερα σκατά, καθώς οι περικοπές και η οικονομική κρίση πλήττουν χειρότερα όσους βρίσκονται στον πάτο.

Υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι όλα αυτά είναι απολίτικα επειδή οι στόχοι είναι όλοι λάθος: τοπικά καταστήματα και σπίτια βρίσκονται δυστυχώς μεταξύ των θυμάτων. Λένε επίσης ότι είναι απολίτικα επειδή τα λάφυρα θα πάνε στη μαύρη αγορά και δεν είναι φαγητό ή αναγκαία προϊόντα, ή επειδή ο κόσμος κλέβει ποδήλατα και φωτογραφικές μηχανές από περαστικούς· αλλά αυτό δεν είναι μια καλο-οργανωμένη εξέγερση όπως θα την ήθελε κάποιος. Είναι μια αντίδραση, ένας ξεσηκωμός, το σκάσιμο μιας φούσκας γεμάτης αγωνία, καταπίεση, έλλειψη ευκαιριών και δυνατοτήτων, και καθαρής βαρεμάρας και κατάθλιψης. Κι όταν σκάει μια τέτοια φούσκα όλα είναι πιθανοί στόχοι, ενάντια σε μια αστυνομική δολοφονία, αλλά ακόμη και για πλάκα, για να αποκτηθούν αγαθά και για να επανακτηθεί ο έλεγχος στον εαυτό του καθένα για μια στιγμή και στην πόλη ολόκληρη για μερικές μέρες.

Όπως σε καθετί που γίνεται στο δρόμο, κάθε άτομο που εμπλέκεται θα εκφραστεί με το δικό του τρόπο, δείχνοντας ότι υπάρχει συνεχής και σταθερή πολιτική συζήτηση και επιχειρήματα μεταξύ των ανθρώπων στο δρόμο για τις αιτίες και τις δράσεις που γίνονται. Το να λες ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι απολίτικοι, το να λες ότι όσοι εμπλέκονται είναι απολίτικοι κάγκουρες είναι ψέμα. Πώς γίνεται οι συζητήσεις και η δράση ενάντια στη συνεχή αστυνομική καταπίεση και δολοφονία να μην είναι πολιτική; Πώς γίνεται η συζήτηση για το τι κάνουμε για τα προβλήματα της κοινότητάς μας, τις κυβερνητικές περικοπές στην εκπαίδευση και στις δραστηριότητες των νέων, την ανεργία, την έλλειψη στοιχειώδους επιπέδου αυτοπροσδιορισμού να μην είναι πολιτικό; Πώς γίνεται οι πολλοί αυτοί νέοι άνθρωποι να εκλαμβάνονται ξαφνικά ως κοινοί κάγκουρες και εγκληματίες;

Σε κάποιο σχόλιο εφημερίδας, ένας καινούριος κάτοικος του Hackney παραπονιόταν για το ότι μέχρι τώρα ένιωθε ασφαλής στη γειτονιά, ξέροντας πως όλες οι κοινωνικές προστριβές και οι πυροβολισμοί ήταν εσωτερική υπόθεση των συμμοριών, αλλά τώρα φοβάται να βγει από το σπίτι. Αυτό δείχνει το πόσο διαχωρισμένη μπορεί να είναι ακόμη και η πλέον ποικίλη γειτονιά και πόσο τα προβλήματα της κοινότητας μπορούν εύκολα να αγνοούνται, αρκεί τα θύματα να είναι νέοι και μαύροι. Αυτές τις μέρες τα θύματα έπαψαν να είναι νέοι και μαύροι.

Πέραν του φόβου, πώς αντιδρά ο υπόλοιπος κόσμος; Κάποιοι είναι έξαλλοι, έξαλλοι με τις καταστροφές στη γειτονιά που δεν αντέχει άλλο, κάποιοι οργανώνονται και υπερασπίζονται την κοινότητά τους, όπως η τουρκική κοινότητα στο Stoke Newington που κυνήγησε μια ομάδα εξεγερμένων μακριά από την περιοχή, και κάποιοι οργανώνουν αγρυπνίες και συζητήσεις στο δρόμο για να βρουν ένα διαφορετικό τρόπο αντίδρασης στη δολοφονία του Mark Duggan.

Τρίτη μέρα και οι σειρήνες συνεχίζουν να ηχούν στους δρόμους. Όλοι οι εργαζόμενοι στο κεντρικό Λονδίνο ειδοποιήθηκαν από την αστυνομία να φύγουν νωρίτερα απ’ τις δουλειές τους για να προλάβουν να γυρίσουν σπίτια τους πριν ξεσπάσουν οι αναμενόμενες απογευματινές ταραχές. Ανακοινώθηκε η σύγκλιση της επιτροπής COBRA, αφού ο πρωθυπουργός πείστηκε να διακόψει τις διακοπές στην Τοσκάνη και να επιστρέψει στο Λονδίνο. Η χρήση πλαστικών σφαιρών συζητιέται, ενώ η ενίσχυση της αστυνομίας στους δρόμους είναι η μοναδική συνταγή που προωθούν για να μπουκώσουν τα στόματά μας, ενάντια σε με μια κοινωνική αρρώστια που γίνεται θανατηφόρα μόνο όταν η αστυνομία σκοτώνει έναν άνθρωπο.

 Occupied London collective

09.08.2011

Η μετάφραση έγινε από την κατάληψη στο Μπίνειο

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=65_CtS6b5J8[/youtube]