Αρχείο κατηγορίας Ιστορία

Το “βάσανο” της ελλάδας…

[Οι βασανιστές της χούντας στο εδώλιο της δημοκρατίας…]

Πώς γίνεσαι βασανιστής[1]

[…] μαρτυρία του τέως ΕΣΑτζή Ιωάννη Κοντού, ο οποίος παρουσιάστηκε ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη:

«Από τον Σεπτέμβριο 1971 μέχρι τον Αύγουστο του 1973 υπηρέτησα στην ΕΣΑ. […] Μας παρέλαβαν οι υπαξιωματικοί εκπαιδευτές και γονατιστοί – κατόπιν βεβαίως ξυλοδαρμού – μας πήγαν στο άγαλμα της 21ης Απριλίου. Εκεί ορκιστήκαμε στο άγαλμα και στον διευθυντή μας. Αργότερα, με ξυλοδαρμούς πάντοτε, άρχισε η βασική εκπαίδευση η οποία ήταν: Ξύλο -πρωινό φαγητό, ξύλο- μεσημεριανό φαγητό, ξύλο -βραδινό φαγητό, ξύλο και ύπνος. Αυτή ήταν η εκπαίδευσή μας επί 90 ημέρες. Υποβληθήκαμε σε πολλά βασανιστήρια. […] Προσπαθούσαν να διαστρεβλώσουν τον χαρακτήρα μας. Αυτά που η πολιτεία αγωνιζόταν να μας μάθει, με τους γονείς μας, με το σχολείο, με την εκκλησία, αυτοί τα ανέτρεψαν όλα μέσα σε τρεις μήνες. Προσπαθούσαν να ξυπνήσουν τον εγκληματία μέσα μας, μας υπέβαλαν σε πολλά βασανιστήρια και ανάμεσά τους ο κ. Μαραγκός, ο οποίος μας έβαζε με τά γόνατα να κάνουμε τον γύρο του διοικητηρίου. Μας κρεμούσαν από τα δένδρα. […] Επί τρεις μήνες γινόταν αυτή η εκπαίδευση και προσπαθούσαν να μας μυήσουν στις ιδέες τους. Εκλήθην να υπηρετήσω την πατρίδα μου και ήμουν περήφανος για αυτό το πράγμα. Αλλά αργότερα κατάλαβα, ότι δεν υπηρέτησα την πατρίδα μου αλλά τις διεστραμμένες ιδέες ορισμένων αξιωματικών».

Ο Κοντός ήταν αυτόπτης μάρτυρας πολλών βασανιστηρίων.

«Μας έβαζαν στο διάδρομο των κελιών σκοπούς. Εκεί είδα τον Στ. Παναγούλη, ο οποίος ήταν σε κακά χάλια. Είδα στρατονόμους να χτυπούν άγρια τον κ. Παναγούλη. Έδερναν πάντα με εντολές. […]».

Στη συνέχεια ο Κοντός απευθύνθηκε στο προεδρείο του Στρατοδικείου:

«Μας είχαν κάνει κύριε Πρόεδρε πλύση εγκεφάλου με την κομμουνιστοφοβία. Τους αμόρφωτους σημάδευαν κυρίως. Έκαναν κατηχήσεις ότι οι κομμουνιστές θα μας σφάξουν με κονσερβοκούτια και όταν αναλάβουν την εξουσία θα μας βγάλουν τα μάτια. Και όταν ερχόταν κάποιον κρατούμενος το γενικό σύνθημα ήταν: «Κομμουνιστής. Πρέπει να πεθάνει!», «Τσακίστε τους», μας έλεγαν: «Θα σφάξουν όλη την Ελλάδα». Μας αφήρεσαν ό,τι καλό μας έδωσαν οι γονείς μας και η εκκλησία, να αγαπάμε τον πλησίον, μέχρι σημείου, μάλιστα, που να βλέπουμε άνθρωπο να σφαδάζει και να μη μας κάνει αίσθηση».

Συνέχεια ανάγνωσης Το “βάσανο” της ελλάδας…

Ποιος είναι ο “ήρωας” Ντερτιλής;

Ο χθεσινός θάνατος του Νικόλα Ντερτιλή προβλήθηκε ως πρώτη είδηση από τα περισσότερα ακροδεξιά, φιλοχουντικά και ναζιστικά (αλλά όχι μόνο) μπλογκς  σε μία προσπάθεια να «αποκατασταθεί» η φιγούρα ενός σαδιστή δολοφόνου. Ευτυχώς, που η περίοδος δεν μας επιτρέπει να αφήνουμε συρτάρια κλειδωμένα. Το κουφάρι του χουντικού αξιωματικού – άξιο τέκνο των Ταγμάτων Ασφαλείας, πιστού υπηρέτη των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου και πολιτικού προγόνου των σημερινών νεοναζιστών – μας στοιχειώνει επιβάλλοντας τον δημόσιο εξορκισμό. Η συλλογική μας θολή μνήμη ή η «άδολη» αφέλειά μας αποτελεί το τέλειο άλλοθι για το ξύπνημα των νεκρών, την επιστροφή των νεκροζώντανων.

Το παρακάτω άρθρο υπογράφεται από τον Λεωνίδα Καλλιβρετάκη και δημοσιεύτηκε το 2005 στο πλαίσιο της παρουσίασης μέρους των πορισμάτων της ιστορικής έρευνας που διεξάγεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής, εξαγριωμένος, γυρνούσε ανάμεσα στα τανκς και φώναζε στους φαντάρους «βαράτε στο ψαχνό». Για να δώσει το παράδειγμα, σκότωσε εν ψυχρώ τον 20χρονο Μιχάλη Μυρογιαννη στη γωνία Στουρνάρη και πατησιών. «με παραδέχεσαι, ρε; 45 χρονών άνθρωπος κα τον πέτυχα με τη μια στο κεφάλι», κόμπαζε στον οδηγό του..

[scribd id=122937230 key=key-1susoh4csdcvk9ph7euq mode=scroll]

Η δική μου Amalias

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=D-Srui9tMGo [/youtube]

Η Villa Amalias βρίσκεται Αχαρνών και Χέυδεν. Από πάνω της η Φυλής: νταβάδες, μπουρδέλα, μαφία και πρέζα. Από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της στέγασε τις ανησυχίες των ατόμων που κατέλαβαν το χώρο. Το όνομα της διατηρήθηκε ίδιο από την πρώτη κατάληψη που είχε γίνει στη λεωφόρο Αμαλίας. Μπήκαν στο από 20ετίας εγκαταλελειμμένο σχολείο της οδού Αχαρνών. Κράτησαν το ίδιο όνομα για να δείξουν στο κράτος πως δεν θα τελειώσουν έτσι εύκολα με τους καταληψίες της λεωφόρου Αμαλίας 56.  Ήταν πανκς και με ένα: όχι στα drugs, προσπαθούσαν να αυτοοργανώσουν τη ζωή τους στην καθημερινότητα. Η αυτοοργάνωση να μην είναι μια ξύλινη λέξη. Πρώτα να παίρνει σάρκα και οστά στην καθημερινότητα και ύστερα να γίνεται πρόταση για την κοινωνία.

Η Villa Amalias βρίσκονταν στη λεωφόρο Αμαλίας 56. Μέσα σε δύο μήνες λειτουργίας γνώρισε την καταστολή. Κρατήσαν το ίδιο όνομα και ήθελαν να συνεχίσουν. Τώρα βρίσκεται Αχαρνών και Χέυδεν. Από πάνω της η Φυλής: μπουρδέλα, νταβατζήδες κι ανθρώπινο κρέας. Πιο πάνω ανασαίνει ακόμη η πλατεία Βικτωρίας. Το "να μπούμε στα άδεια σπίτια" υπήρχε ως πρόταγμα από την 1η Amalias. Μια προτροπή που αμφισβητεί την έννοια της ιδιοκτησίας με όρους συλλογικούς. Δεν βάζω ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μου για να μην πληρώνω ενοίκιο κι ύστερα γίνομαι ιδιοκτήτης στη θέση του ιδιοκτήτη. Συλλογικά, συζητώ και πράττω κάθε μέρα εντός των τειχών μου προσπαθώντας να βγάλω παραέξω αυτή τη κατάσταση. Να την διαχύσω. Οι καθημερινές μας σχέσεις δεν καθορίζουν μόνο τη δική μας ζωή, αλλά είναι μια μικρογραφία του πως θα θέλαμε να είναι ο κόσμος. Είμαι ανοιχτός σαν χώρος σε κάθε άτομο ή ομάδα. Είμαι ανοιχτός σαν στέγη σε όποιον έχει πρόβλημα στέγασης και σέβεται τους άλλους κάτοικους και τις βασικές αξίες τους. Χωρίς drugs. Χωρίς κομματικές συνδρομές και κρατικά πακέτα επιχορηγήσεων. Η κατάληψη είναι ένα απ’ τα εργαλεία για την ανατροπή του υπάρχοντος.

Η Villa Amalias βρίσκεται στην οδό Αχαρνών και Χέυδεν. Κρατάει καλές σχέσεις με τη γειτονιά. Οι γείτονες επισκέπτονται τη Villa σε παραστάσεις, προβολές, συλλογικές κουζίνες. Ακριβώς απέναντι είναι το ιστορικό "Rodeo club". Συνέχεια ανάγνωσης Η δική μου Amalias

Δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό “όχι”

[scribd id=113801520 key=key-eln2nn4rps9wraxc6vd mode=scroll]

Η έκδοση αυτή δημιουργήθηκε για την εκδήλωση: “Δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό “όχι”, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Οκτώβρη 2012 στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο, από πρωτοβουλία συντροφισσών/-φων του στεκιού, και μοιράστηκε σε έντυπη μορφή. Αποτελεί επεξεργασία και συρραφή σημειώσεων, με σκοπό τη γραπτή υποστήριξη μίας έτσι κι αλλιώς απαιτητικής αναφοράς σε μία ταραχώδη ιστορική περίοδο του ελληνικού κράτους, η οποία -κατά τα γνωστά ήθη της αστικής δημοκρατίας και των φασιστικών υπολειμμάτων της- κατακρεουργήθηκε και βιάστηκε από τον γαλανόλευκο καμβά του πατριωτισμού. Συνεπώς, οι σημειώσεις αυτές δεν συμμερίζονται εκ πεποιθήσεως καμία καταξίωση ή απαξίωση ως “ιστοριογραφία”, όπως επίσης δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν τον επιθυμητό χρόνο ώστε να αποτελέσουν κάτι παραπάνω από σημειώσεις. Αντιθέτως, επιδιώκουν να συμβάλουν στον ποιοτικό εμπλουτισμό των ιστορικών εργαλείων και δεδομένων του ανταγωνιστικού κινήματος -προς όφελος πάντα των απελευθερωτικών και οριζόντιων διεργασιών- και φυσικά στην αποδόμηση των πιο χυδαίων εθνικών μύθων και ψευδαισθήσεων.

(απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του εντύπου)

για να την κατεβάσετε πατήστε εδώ

[Αναδημοσίευση από το blog του Ρεσάλτο]

Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών

Τις επόμενες μέρες ετοιμάζεται ένα νέο πακέτο μέτρων που θα αποτελέσει την «τελική λύση» εναντίον των εργαζομένων και θα στείλει στον καιάδα το μέλλον ολόκληρης της κοινωνίας. Εν μέσω, λοιπόν, μίας κοινωνικής γενοκτονίας που οδηγεί τον πληθυσμό της χώρας σε πρωτόγνωρη έκρηξη, η κοινή γνώμη «συγκλονίζεται» από την θεατρική παράσταση «Corpus Christi» και το σκάνδαλο του «Γέροντα Παστίτσιου». Η προσπάθεια των ΜΜΕ να προβάλλουν τα γεγονότα αυτά ως κεντρικά πολιτικά ζητήματα με στόχο τον αποπροσανατολισμό είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με μία βρώμικη συνεργασία που ζέχνει εθνικισμό, φονταμενταλισμό και σκοταδισμό και που έχει μακρά ιστορία στην ελληνική πραγματικότητα: ανάμεσα στην Εκκλησία και την Άκρα Δεξιά.

Από τις απαρχές του σύγχρονου ελληνικού κράτους ως στις μέρες μας, η Εκκλησία αποτέλεσε τον πιο συντηρητικό και οπισθοδρομικό θεσμό συμβάλλοντας στη καλλιέργεια της αμάθειας, της μισαλλοδοξίας και του ακραίου εθνικιστικού μίσους. Τι άλλο θα περίμενε κανείς από αυτούς που αγιοποίησαν και προσφωνούν «Μέγα» ανθρώπους που στο όνομα του Χριστού κατάσφαξαν εκατομμύρια λαών; «Μέγας» ο Θεοδόσιος, «Μέγας» ο Κωνσταντίνος, «Μέγας» ο Ιουστινιανός και «Μέγας» ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος… «Πεφωτισμένοι ηγέτες τις Ορθοδοξίας» των οποίων οι κτηνωδίες διδάσκονται στα σχολεία υπό ατμόσφαιρα έπαρσης και εθνικής περηφάνιας!

Έλληνα, ζήσε το μύθο σου!

Η Εκκλησία, παρόλα αυτά, θα ταυτιστεί με το έθνος και το κράτος μόνο εκ των υστέρων. Ακόμα και τα πρώτα χρόνια της Επανάστασης η Εκκλησία δεν αποτελούσε έναν «πρόμαχο του υπόδουλου έθνους» – όπως θέλει να αυτοαναγορεύεται – παρά ο ποιμένας των χριστιανικών πληθυσμών που ζούσαν υπό την υποτέλεια ενός αλλόθρησκου ηγεμόνα. Ο πλούτος και η δυναμική των μετα-επαναστατικών γεγονότων θα αναγκάσουν τους παπάδες, έστω και καθυστερημένα, να οικειοποιηθούν την έννοια του «ελληνικού έθνους» και να δεχτούν τους όρους του νέου παιχνιδιού που επιβάλλουν οι φιλελληνικές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Εξού και η μετέπειτα έμπνευση των δήθεν «κρυφών σχολειών», των μαχόμενων παπάδων στα πεδία της Επανάστασης, εξού και το γεγονός πως κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές ντύνονται τσολιαδάκια την 25η του Μάρτη, μέρα εορτής της Παναγίας. Ο εορτασμός της εθνικής επετείου καθιερώνεται το 1838 με το Βασιλικό Διάταγμα της Κυβέρνησης Όθωνος και η Εκκλησία αναλαμβάνει την ιδεολογική κατίσχυση ενός ασαφούς Γένους, ενός κράματος γλωσσών, πολιτισμών και εθνοτήτων. Οι Γραικοί βαφτίζονται Έλληνες και το έθνος τους γίνεται ο μύθος που θα χρησιμεύσει ως άξονας της ιδεολογίας του «ελληνοκεντρισμού» και του αγώνα των «αλύτρωτων πατρίδων».

Με την εγκαθίδρυση του νέου εκμεταλλευτικού συστήματος η Εκκλησία καλείται να σηκώσει το «εθνικό λάβαρο» παρόλη την πίεση των αντιφάσεων που η εθνική ιδεολογία του νεοέλληνα συμπαρασύρει. Τα τσολιαδάκια, ο Παρθενώνας, ο δικέφαλος, ο «Μέγας» Αλέξανδρος και οι λιπόσαρκοι χριστιανομάρτυρες  συνιστούν μία ανακατεμμένη κουτοσαλάτα συμβόλων που παρότι προκαλεί γέλιο λόγω της βλαχομπαρόκ όψης αποδεικνύεται ικανή να πείθει, δυστυχώς, μέχρι τις μέρες μας αρκετούς. Η ετερονομία της νεοελληνικής ταυτότητας συνίσταται σε ένα απλό γεγονός: κάθε προσπάθεια γενεαλογικής σύνδεσης της σύγχρονης Ελλάδας με την αρχαία αποτελεί αναγκαία μία λαθροχειρία· θα πρέπει να ακολουθήσεις ένα νήμα μήκους τουλάχιστον 2500 χρόνων! Η εικόνα που έχει η νέα Ελλάδα για τον εαυτό της είναι εκείνη που κατασκεύασε και της παρέδωσε ο δυτικός «φιλλέλην» Διαφωτισμός κατά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Επίσης η εικόνα που έφτιαξε ο «φιλέλλην» Διαφωτισμός για τη νέα Ελλάδα βασίστηκε στην εικόνα που είχε ο ίδιος για την αρχαία Ελλάδα. Kι αν ο δυτικός ορθολογισμός του Διαφωτισμού βρίσκει τις αρχές του στην αρχαία Ελλάδα, δεν χρειάζεται να συνδεθεί με αυτήν γενεαλογικά, εν αντιθέσει με τον σύγχρονο Έλληνα. Και το χειρότερο: ενώ ο σύγχρονος Έλληνας επιμένει να βλέπει στο Βυζάντιο και στην Ορθοδοξία ένα κομμάτι του εαυτού του, για την εξορθολογισμένη Δύση τα δύο αυτά στοιχεία δεν ανήκουν στην παράδοση του δυτικού πολιτισμού.

Το «περιούσιον» και «ανάδελφο» ελληνικό έθνος πατώντας με το ένα πόδι στην Ανατολή και το άλλο στη Δύση αναζητεί απεγνωσμένα μία εθνική ταυτότητα, ένα σταθερό σημείο ικανό να συγκροτήσει το χάος των αντιφάσεων. Οι διαδηλωτές που μαζεύονται σήμερα στο Πεδίον του Άρεως πέρα από «πολύ Έλληνες» (τι σόι;) είναι σίγουρα ένα ακόμη πράγμα: πολύ μπερδεμένοι

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=K9xGIuVR4e0 [/youtube]

[Η κιτσάτη εθνικοφροσύνη της χούντας. Απολαύστε!]

 

Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιάνων: ρουφιάνων, δολοφόνων και ρατσιστών

Παρόλα αυτά, η Εκκλησία με όπλα την αμάθεια κατάφερε να ανταπεξέλθει και να ηγεμονεύσει στο πεδίο της εθνικοφροσύνης και του ελληνοκεντρισμού καθόσον οι φιλοδοξίες των παπάδων για πολιτική ισχυροποίηση προχώρησε στην αναζήτηση συμμαχιών. Τα παραδείγματα των πολιτικών/στρατιωτικών δυνάμεων που συνεργάστηκαν κατά περιόδους με την Εκκλησία είναι ενδεικτικά: ακροδεξιοί, βασιλιάδες, δικτάτορες, χουντικοί και ναζιστές.

Ο κοινός παρανομαστής των ολοκληρωτικών και των θεοκρατικών καθεστώτων ήταν πάντοτε  ο σκοταδισμός κι ενόσω υπάρχει ακροδεξιός συρφετός, πάντοτε η μια άκρη του κουβαριού θα οδηγεί σε ρασοφόρο…

Τι να πρωτοθυμηθούμε; Κατά τη διάρκεια της κατοχής μεγάλο μέρος του ανώτερου κλήρου της Εκκλησίας (Ιωαννίνων Σπυρίδων, Σερρών Κωνσταντίνος, Καστοριάς Νικηφόρος, Φθιώτιδας Αμβρόσιος, Κασσανδρείας Ειρηναίος και άλλοι) καλούσε το λαό να υποτάσσεται και να υπακούει τις ναζιστικές αρχές, πέραν συγκεκριμένων περιπτώσεων που υποδέχτηκαν μετ’ ενθουσιασμού τα ναζιστικά στρατεύματα.

 

[Επίσκοπος Πατάρων Μελέτιος, υποδέχεται τα ναζιστικά στρατεύματα στην Αλεξανδρούπολη, Μάιος 1941]


[Ο μητροπολίτης Χανίων Αγαθάγγελος και ο Έλληνας γενικός διοικητής Κρήτης χαιρετούν χιτλερικά στη διάρκεια γερμανικής τελετής]


Η φιλοχουντική στάση της Ιεραρχίας το 1967 ήταν το αποτέλεσμα της συνεπούς συστράτευσής της με το μετεμφυλιακό σύμπλοκο εξουσίας: στρατός-παλάτι-αστικές δυνάμεις. Όσοι υπηρέτησαν στα κολαστήρια της Μακρονήσου ως νεαροί στρατιωτικοί παπάδες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και μετά, στη συνέχεια ανελίχθηκαν στην κληρική ιεραρχία: μητροπολίτες Πατρών Νικόδημος, Μεσογαίας Αγαθόνικος, Πρεβέζης Στυλιανός, Λευκάδος Νικηφόρος και Ν.Ιωνίας Τιμόθεος.

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Xp41F8Kty1k [/youtube]

[Ο Παπαδόπουλος παραδίδει το νέο Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο]


Με την Μεταπολίτευση έγιναν πολλές προσπάθειες ώστε κάποια πράγματα να μπουν κάτω από το χαλάκι. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η περίπτωση του αγαπημένου παιδιού της φιλοχουντικής εφημερίδας «Στόχος». Ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης το 1968 είναι διορισμένος από τον χουντικό Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο στη θέση του γραμματέα της Ιεράς Συνόδου και το 1974, λίγες μέρες πριν πέσει η χούντα, χειροτονείται Μητροπολίτης. Παρόλα αυτά, ο "μακαρίτης" Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, το 2001, διακηρύσσει κατηγορηματικά:

Ομολογώ ότι δεν ήξερα ότι γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ… […] Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα.

Η αναγνώριση του γεγονότος από τον ίδιο ότι ήταν «βαθιά νυχτωμένος» δεν μας εκπλήσσει, αντιθέτως μας χαροποιεί… το ζήτημα είναι αν θα τους αφήσουμε να μας στείλουν κι εμάς στο «σκοτάδι» τους ή τουλάχιστον «αδιάβαστους»!

 

 

[Ο νεαρός Χριστόδουλος (πίσω δεξιά) σε ένα από τα διαλείμματά του]


Πατρίδα, θρησκεία, οικόπεδα

Η Εκκλησία πέραν της ιδεολογικής λειτουργίας της ως μηχανισμός χειραγώγησης αποτελεί έναν επιχειρηματικό κολοσσό με αμύθητη περιουσία και τεράστιες δραστηριότητες. Ένα αδίστακτο αφεντικό που εν καιρώ καπιταλιστικής κρίσης θα συνεργαστεί και με το διάολο για να διαφυλάξει τα συμφέροντά της. Για ποιον διάολο μιλάμε; Προφανώς αυτόν…

[Ο Καρατζαφέρης τιμά τα ιερά οικόπεδα της Μονής Βατοπεδίου, σε πλήρη κατάνυξη, στις 5/3/11. Πίσω του ο Εφραίμ.]

 

αυτόν…


[Ο βουλευτής της ΧΑ και μέλος της αντιχριστιανικής black metal μπάντας Naer Mataron, Γ. Γερμενής (aka Kaiadas) τιμώντας την παναγία. Από πίσω αφίσα της μπάντας Corpus Christi.]

 

…και αυτόν:


[Ασχολίαστο]

 

Τα οικονομικά σκάνδαλα που έχουν κατά καιρούς αποκαλυφθεί μαρτυρούν το λογικοφανές. Η υπόθεση του Βαβύλη, της Μονής Βατοπεδίου, της Μονής Τοπλού («Βατοπέδι» της Κρήτης), της Μονής Ξενιάς («Βατοπέδι» της Μαγνησίας), το άρμεγμα του Γ’ ΚΠΣ από το Άγιο Όρος κλπ. είναι μερικά από τα παραδείγματα που μας έρχονται πρόχειρα.

Η Εκκλησία θα στήνεται πάντοτε στο πλευρό των ισχυρών, στο πλάι κάθε εξουσίας που θα διαφυλάττει τα οικονομικά συμφέροντά της και θα συστοιχίζεται με τις σκοταδιστικές απόψεις της. Η Χρυσή Αυγή, ως συστημική εμπροσθοφυλακή κινείται σε δύο κατευθύνσεις, ως προς αυτό: αφενός προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποβάλλει από πάνω της τη ρετσινιά των αντιχριστιανών παγανιστών-δωδεκαθεϊστών κάνοντας θεαματικές κωλοτούμπες που θα τις ζήλευε και ο μποντυμπιλντεράς Καρατζαφέρης και από την άλλη για ψηφοθηρικούς λόγους συμμαχεί με εκείνες τις δυνάμεις που τόσα χρόνια τις αγκάλιαζε η ΝΔ και προσφάτως το ΛΑΟΣ και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Η Εκκλησία είναι μία από αυτές και τα τελευταία γεγονότα το καταμαρτυρούν.

Ας δούμε τα πιο χαρακτηριστικά:

Στις 7/9/12 βουλευτές της ΧΑ, Γιώργος Γερμενής (ή Kaiadas) και ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος, βρίσκονται στο πανηγύρι της Ραφήνας και προς τιμήν της Θεοτόκου Παντοβασιλίσσης αφότου σπάνε (νόμιμους) πάγκους μεταναστών μικροπωλητών, συμμετέχουν διακριτά στην περιφορά της εικόνας. Σύμφωνα με τα χριστιανικά ήθη μίας θρησκείας που «αγαπάει αλλήλους» και σφάζει τους άπιστους η επίσημη Εκκλησία δεν προβαίνει σε καμία δήλωση περί του γεγονότος: ούτε η μητρόπολη Μεσόγαιας Λαυρεωτικής, ούτε η Αρχιεπισκοπή. Λίγες μέρες αργότερα, στις 18/9/12 ύστερα από πιέσεις εκκλησιαστικών κύκλων κατατίθεται ερώτηση στη Βουλή από τον βουλευτή της ΧΑ, Χρ. Παππά για το facebook profil «γέροντας παστίτσιος» με αποτέλεσμα την άμεση σύλληψη του διαχειριστή της σελίδας στα Ψαχνά Ευβοίας μία βδομάδα αργότερα, στις 24/9/12. Για ακόμη μία φορά καμία δήλωση ούτε από τον Μητροπολίτη Χαλκίδος, ούτε από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Τέλος, στις 12/10/12, έξω από το θέατρο Χυτήριο συγκεντρώνεται ομάδα παλαιοημερολογιτών και μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων αποκλείοντας την είσοδο και διαμαρτυρώμενοι για το περιεχόμενο της παράστασης "Corpus Christi". Δίπλα τους οι βουλευτές της ΧΑ, Ηλίας Παναγιώταρος, Χρήστος Παππάς, Γιάννης Λαγός, Απόστολος Γκλέτσος κα. και μικρός αριθμός ακροδεξιών ασπόνδυλων οι οποίοι βοηθούν το θεάρεστο έργο των χριστιανοταλιμπάν προπηλακίζοντας ηθοποιούς και θεατές. Την ίδια μέρα το απόγευμα, κατατίθεται μήνυση από τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ κατά των συντελεστών για κακόβουλη βλασφημία παρουσία ενός κλιμακίου βουλευτών της ΧΑ που προστρέχουν για συμπαράσταση. Στενές επαφές γ’ τύπου…


[Ο Σεραφείφ – με τον εθνικοσοσιαλιστή Χρήστο Παππά – στο ΑΤ Ομονοίας όπου καταθέτει μήνυση εναντίον των συντελεστών της παράστασης Corpus Christi]

 

Η μεταπήδηση διαφόρων κληρικών και πιστών από το ΛΑΟΣ προς τη ΧΑ και η σύνδεση των ναζιστών με συγκεκριμένα στελέχη της Ιεραρχίας, την τελευταία περίοδο είναι πλέον οφθαλοφανής: μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος, μητροπολίτης Άνθιμος, ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ. Ο τελευταίος είναι ο ίδιος που διακηρύσσει αναφανδόν τις αντισημιτικές και ξενοφοβικές απόψεις του, εναντιώνεται στην παροχή ιθαγένειας στους αλλοδαπούς, καταδικάζει τα τσιμπούκια γιατί μολύνουν και ως νέος πεφωτισμένος ιεροδίκης μας αποκαλύπτει ότι πίσω από το σωματίδιο μποζόνιο κρύβεται ο διάολος… καλώντας μας με αυτόν τον τρόπο να τον ακολουθήσουμε σ΄ένα ταξίδι στο χρόνο, πίσω στο 1633 δηλαδή.

 

 

Την Κυριακή 21 Οκτώβρη στις 3.00 μμ. θα πραγματοποιηθεί στο Πεδίον του Άρεως πανελλαδική συγκέντρωση διαμαρτυρίας της Πανελλήνιας Κληρικολαϊκής Επιτροπής Αγώνος η οποία θα πορευτεί από εκεί μέχρι το Σύνταγμα διασχίζοντας τις οδούς Πατησίων και Σταδίου. Πρόκειται για μία πρωτοβουλία της Μητρόπολης Πειραιώς (βλ. Σεραφείμ) και παρόμοια συγκέντρωση-πορεία του συγκεκριμένου ακροδεξιού μορφώματος είχε πραγματοποιηθεί πέρσι στον ίδιο τόπο συγκεντρώνοντας από όλη την Ελλάδα 10.000 διαδηλωτές μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων, απλούς πιστούς, ιερείς και ιεράρχες και μεμονωμένες ομάδες φασιστών που φώναζαν τα κλασικά εμετικά συνθήματα. Τα περιεχόμενα του περσινού καλέσματος ήταν ενάντια στην κάρτα του πολίτη, το 666 και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων ενώ το φετινό είναι διευρυμένο με περιεχόμενα της πολιτικής συγκυρίας όπως ενάντια στους κυβερνώντες, στους «συμμάχους» και στη φτωχοποίηση του λαού. Το κάλεσμα αναπαράγεται σε πλήθος θρησκευτικών, συνωμοσιολογικών και ακροδεξιών μπλόγκς ενώ τη στήριξη της συγκέντρωσης, πέρα των άλλων, έχει δηλώσει ο Ιερός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος, το Ινστιτούτο Καταναλωτών και η φασιστική εφημερίδα "Στόχος".

 

Πρωτοβουλία συντρόφων από την Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

21/10/12

Ποιος είναι Ναπολέων Ζέρβας;

Η συνεργασία του Ναπολέοντα Ζέρβα με τους Γερμανούς

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=cRXYyq94C7Q&feature=player_embedded [/youtube]

 

Aπό την ταινία "Άρης Βελουχιώτης: Το δίλημμα" του Φώτου Λαμπρινού
Σενάριο: Φώτος Λαμπρινός
Αφηγητής: Γιώργος Σαμπάνης

Υπότιτλοι του “Αληθινού Φασισμού” του Mikhail Romm (1964)

Obyknovennyy.Fashizm.-.Mikhail Romm_greek.subs

Ανέβηκαν οι υπότιτλοι του ντοκιμαντέρ "Ο Αληθινός Φασισμός" του Mikhail Romm που προβλήθηκε στην κατάληψη στις 28/04. Τα αρχεία .srt αντιστοιχούν στο rip της ταινίας που αποτελείται από δύο μέρη. Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία από εδώ ή να την βρείτε στο ηλεκτρονικό αρχείο της βιβλιοθήκης της κατάληψη.

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=vsjzJcYanig[/youtube]

Για να δείτε την ταινία με αγγλικούς υπότιτλους πατήστε το cc, κάτω και δεξιά.


EDIT

Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία και τους ελληνικούς υπότιτλους από τον κινηματικό black-tracker

Giorgio Agamben: Το στρατόπεδο ως νόμος της νεωτερικότητας

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του φιλοσόφου Giorgio Agamben "Homo Sacer: Κυρίαρχη εξουσία και γυμνή ζωή" που εκδόθηκε στην Ιταλία το 1995 και κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2005.

 

[scribd id=91719171 key=key-kuvsot1yn8zth83gdph mode=list]

1821… μύθοι

Έντυπη έκδοση ενάντια στους εθνικούς μύθους και τα εθνικά ιδεώδη. Εκδόθηκε από στέκια, καταλήψεις, χώρους και ομάδες στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Διανέμεται σε 6.000 αντίτυπα, χέρι με χέρι, σε γειτονιές, σε δρόμους, σε πλατείες, σε σχολεία περιοχών της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά.

[scribd id=85939142 key=key-21ya9h91qikndhbwaq11 mode=list]

Για να κατεβάσετε την μπροσούρα πατήστε εδώ

 

Μέρες του ’36…

 

(Εικ. 1: Στιγμιότυπο από την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου “Μέρες του ’36”, 1972)

 

Από τις μέρες του ’36…

[…] Το 1935 το κόμμα του Ιωάννη Μεταξά αναδεικνύει [μονάχα] επτά βουλευτές, με 152.285 ψήφους, ενώ το 1936 κατέλαβε πάλι μόνο επτά έδρες, με 50.137 ψήφους.  Στο ημερολόγιο του έγραψε: «Εκλογαί. Από χθες είχα την διαίσθησιν της αποτυχίας. Ερημιά σπιτιού». Όλα έδειχναν ότι η πολιτική σταδιοδρομία του Μεταξά έφτανε στο τέλος της.

Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου του 1936 οι Βενιζελικοί και οι Αντι-Βενιζελικοί δεν μπόρεσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Γεώργιος Β΄ να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Στις 9 Μαρτίου ο βασιλιάς διόρισε υπουργό στρατιωτικών τον Ιωάννη Μεταξά. Η αρχή για τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου είχε αρχίσει ήδη. Κανένα κόμμα, εκτός από το Κ.Κ.Ε., δεν αποδοκίμασε το συγκεκριμένο διορισμό. Στις 14 Μαρτίου ορκίστηκε η κυβέρνηση Δεμερτζή, με αντιπρόεδρο και υπουργό στρατιωτικών τον Ιωάννη Μεταξά. Ένα μήνα μετά πέθανε αιφνιδίως από ανακοπή καρδιάς ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής. Το τραγικό συμβάν έδωσε την ευκαιρία στο Μεταξά να αναρριχηθεί στην εξουσία. Έτσι στις 13 Απριλίου ο Γεώργιος Β΄ διόρισε τον ίδιο πρωθυπουργό και στις 16 Απριλίου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές. Ο βουλευτής Ηλείας Βάσος Στεφανόπουλος είπε τότε:

Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζει δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς.

Ο δρόμος είχε ανοίξει για τον Μεταξά. Και όμως πολλές εξέχουσες προσωπικότητες του τόπου είχαν επισημάνει τον κίνδυνο. Ο Σοφούλης, πρόεδρος της Βουλής, αν και είχε επιφυλάξεις για το διορισμό του Μεταξά, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης.

Στις 30 Απριλίου του 1936 η Βουλή παραχώρησε με ψήφισμα απόλυτη ελευθερία στον Μεταξά. Το ψήφισμα διέκοπτε τις εργασίες της βουλής ως τις 30.9.36 και παρείχε εξουσιοδότηση στην Εκτελεστική εξουσία να εκδίδει νομοθετικά διατάγματα για όλα τα θέματα, κάτω από την επίβλεψη μιας 40μελούς επιτροπής, η οποία τελικά δε λειτούργησε. Επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση, στις 4 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς κατήργησε και τον κοινοβουλευτισμό[v] με τη συγκατάθεση του Γεωργίου Β’, ο οποίος διέλυσε τη Βουλή χωρίς να προκηρύξει εκλογές και ανέστειλε πολλά άρθρα του Συντάγματος.

[Αναδημοσίευση από el.wikipedia]

 

(Εικ. 2: Το πρωτοσέλιδο της “βραδυνής” μία μέρα μετά το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου, 1936)

 

Διάγγελμα προς τον λαόν δια την μεταβολήν της 4ης Αυγούστου 1936

Προς τον Eλληνικόν Λαόν,
Ενώ η Bουλή η εκλεγείσα μετά τας μακράς εσωτερικάς περιπετείας του Έθνους τον Iανουάριον του 1936, όπως αποκαταστήση την εσωτερικήν γαλήνην και τάξιν, απεδείχθη ευθύς εξ αρχής ανίκανος και εις τούτο και εις το να δώση Kυβέρνησιν εις την χώραν, και η ανικανότης αύτη απεδείχθη και κατόπιν και τελευταίως ακόμη ένεκα των αθεράπευτων κομματικών αντιθέσεων και προσωπικών ερίδων, αίτινες ελάχιστα ενδιέφερον την μεγίστην μάζαν του εργαζομένου λαού, ο κομμουνισμός επωφελούμενος και της περιστάσεως ταύτης και της προς αυτόν δοθείσης υποστηρίξεως διαφόρων πολιτικών μερίδων ήγειρε θρασυτάτην την κεφαλήν του, απειλών σοβαρώτατα το κοινωνικόν καθεστώς της Eλλάδος… H Kυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα εις την αρχήν τον Aπρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η Eλληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λάβη άπαντα τα μέτρα… τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων… Eπικαλούμαι πλήρη και αμέριστον την συνδρομήν όλων των Eλλήνων, οίτινες πιστεύουν ότι πρέπει να παραμείνουν αλώβητοι αι εθνικαί ημών παραδόσεις και ο ελληνικός μας πολιτισμός… Προς τούτο ζητώ από πάντας πλήρη πειθαρχία προς το Kράτος, απαραίτητον δια την σωτηρίαν της Eλληνικής κοινωνίας και άνευ της οποίας πειθαρχίας πραγματική ελευθερία δεν δύναται να υπάρξη. Oφείλω όμως να δηλώσω επίσης κατηγορηματικώς ότι οιανδήποτε αντίστασιν κατά του εθνικού τούτου έργου της εθνικής αναγεννήσεως είμαι αποφασισμένος να την εξουδετερώσω δια του τραχυτέρου τρόπου.

Eν Aθήναις τη 4η Aυγούστου 1936
O Πρόεδρος της Kυβερνήσεως
Iωάννης Mεταξάς

 

(Εικ. 3: Ο  Μεταξάς στις σκάλες της Παλαιάς Βουλής με μέλη των Ταγμάτων Εργασίας και της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας, Αθήνα, 1934)

 

…επιστρέφοντας στο σήμερα

Την περασμένη Κυριακή (22/01/12) στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής διοργανώθηκε από την Επιτροπή Πρωτοβουλίας των «18» εκδήλωση με θέμα «Για την Ελλάδα, τώρα!». Την εκδήλωση προλόγισε και συντόνισε  ο συνταγματολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκος Αλιβιζάτος[1], ως ιδρυτικός μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας. Την πρόσκληση της εκδήλωσης προσυπέγραψαν πλήθος «πνευματικών ανθρώπων» της χώρας, και στο κάλεσμα τους ανταποκρίθηκαν εξέχουσες προσωπικότητες. Ομιλητές ήταν η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, Γιάννης Μπουτάρης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Λουκάς Τσούκαλης, καθηγητής  Πανεπιστημίου Αθηνών, και Κωστής Χατζηδάκης, βουλευτής Β’Αθηνών με τη ΝΔ. Όνειδος…

 

(Εικ. 4: Από τ’ αριστερά οι Χατζηδάκης, Διαμαντοπούλου, Αλιβιζάτος, Μπουτάρης κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης)

 

Δεν θα σταθούμε – για την ώρα – στις «υπέροχες» αθλιότητες των ομιλητών πέραν κάποιων λεγομένων της σιδηράς κυρίας του ΠΑΣΟΚ, Αννας Διαμαντοπούλου:

[…] Λίγες μέρες μετά τη συγκρότηση, διατύπωσα την άποψη ότι αυτή η Κυβέρνηση πρέπει τώρα, για την Ελλάδα τώρα, να πάρει χαρακτηριστικά εθνικής σωτηρίας. Χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς, με δυνατότητα ανασχηματισμού, με συμμετοχή λίγων πολιτικών και τους άριστους των Ελλήνων.

Η ανόρθωση της χώρας προέχει. Εκλογές γρήγορα κατά την εκτίμησή μου, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι μια πρόσκαιρη νίκη του λαϊκισμού, των αντιμεταρρυθμιστικών δυνάμεων, οι οποίες συσπειρώνονται. […] Εξαρχής είχα προτείνει μακρύ βίο για την κυβέρνηση.

Αυτή είναι μία κυβέρνηση που μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτή την στιγμή. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως αυτό είναι ήττα της πολιτικής. Θα το δεχθώ, αλλά η ουσία αυτή τη στιγμή είναι -με την κρίση που έχει το πολιτικό σύστημα, με την τεράστια οικονομική κρίση που υπάρχει- να υπάρξει υποστήριξη της Βουλή.

Το είχαμε πει στο παρελθόν, το ξαναλέμε και τώρα. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης αποτελεί την πρόφαση για την μετάβαση στον απολυταρχικό ολοκληρωτισμό. Διορισμένοι πρωθυπουργοί, έκτακτα διατάγματα με ισχύ νόμου, άρση συνταγματικών διακαιωμάτων, φίμωση του Τύπου και της ελεύθερης έκφρασης, απαγορεύσεις συναθροίσεων, στρατιωτικοί νόμοι, χιλιάδες στρατοπεδευμένοι μπάτσοι, έκτακτα στρατοδικεία, παρακολουθήσεις, φυλακίσεις, βασανισμοί, δολοφονίες…
Και στόχος είναι η πλήρωση των εξουσιών, η άμεσα πραγματοποιημένη απόπειρα ολικής κυριαρχίας επί του ανθρώπου. Τότε και σήμερα.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=bl3SqxKvihk[/youtube]
(Βίντεο 1: Η τελευταία σκηνή της ταινίας “Μέρες του ’36”, σκηνοθεσίας και σεναρίου του Θ. Αγγελόπουλου)
 

 [1] Μαζί με τον νομικό Αντ. Μανιτάκη, επίσης ιδρυτικό μέλος της ΕΠ «18», και τους Μ. Βροντάκη, Ι. Κτιστάκη και Ν. Τσιούρα αποτέλεσαν την επιτροπή που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη, για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου σχετικά με τις διαδηλώσεις και τις δημόσιες συναθροίσεις. Συγκεκριμένα, το σχέδιο νόμου θεωρείται πως είναι έτοιμο, περιλαμβάνει ρυθμίσεις σχετικά με τις πορείες διαμαρτυρίας, την αξιοποίηση υλικού καμερών, τον έλεγχο του διαδικτύου κλπ. και πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή τους επόμενους μήνες.

 

Ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (ντοκυμαντέρ)

Ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος / La Guerre Civile Grecque

60λεπτο ντοκυμαντέρ που γύρισε ο Ροβίρος Μανθούλης το 1997 με θέμα τον εμφύλιο πόλεμο για λογαριασμό της γαλλικής, της γερμανικής και της ελληνικής τηλεόρασης. Η παραγωγή παρουσιάστηκε σε δυο εκδοχές, μια σχεδόν ωριαία και μια εξάωρη που περιέλαβε συνεντεύξεις από δεκαεπτά προσωπικότητες του ελληνικού πολιτικού χώρου, δημοσιευμένο υλικό και μαγνητοφωνημένους λόγους πρωταγωνιστών της εποχής, όπως ο Τσωρτσιλ, ο Στάλιν, ο Τρούμαν κα. 

Το ντοκυμαντέρ μπορείτε να το βρείτε σε καλή ποιότητα ήχου/εικόνας στο ηλεκτρονικό αρχείο της βιβλιοθήκης της κατάληψης 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=sU7BY6TxhlU&feature=related[/youtube]

Για τα υπόλοιπα μέρη της ταινίας πιέστε εδώ Συνέχεια ανάγνωσης Ο Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (ντοκυμαντέρ)

Από το Πέραμα μέχρι τη Σκαραμαγκά…

Ένα κεραμίδι πάνω από την κούτρα μας. Μια κουζίνα για να μαγειρεύουμε με τους φίλους μας κι ένα γερό τραπέζι για να αντέχει τα μεθύσια μας. Τι άλλο να χρειαζόμαστε; Ένα κρεβάτι να φιλοξενεί τα όνειρά μας και ένα μπάνιο να ξεπλένει τους εφιάλτες μας. Και αυτά δεν μπορεί να μας τα στερήσει ΚΑΝΕΝΑΣ. Ούτε τότε, ούτε τώρα. Από το Πέραμα μέχρι τη Σκαραμαγκά…

«Ο αγώνας» για το δικαίωμα στην κατοικία στο Πέραμα: Μια ταινία των έξι

[vimeo]http://vimeo.com/28957054[/vimeo]

 

[Η παρακάτω περιγραφή αποτελεί αναδημοσίευση από το περιοδικό κομπρεσέρ]

«Αυτό το ντοκιμαντέρ θαμμένο για αρκετά χρόνια, ξαναπροβλήθηκε με την άδεια των δημιουργών του το Μάιο του 2005 στο Εργατικό κέντρο Πειραιά, από την Πρωτοβουλία Αναρχικών Εργαζόμενων με αφορμή την εκδήλωση «30 χρόνια από το ξέσπασμα των αυτόνομων εργατικών και κοινωνικών αγώνων». Έκτοτε έχει διαμοιραστεί σε αρκετές κόπιες από τη «Λέσχη των Ισοπεδωτών».

Το απόσπασμα που δημοσιεύουμε εδώ αναφέρεται στον αγώνα των εργατών του Περάματος για το «δικαίωμα στη στέγη». Ενδεικτικό παράδειγμα για το πώς γινόταν η λαϊκή αυτοστέγαση ακόμα και μέχρι μετά τη χούντα και την πλήρη επικράτηση της αντιπαροχής.

Όπως δείχνει το ντοκιμαντέρ, κάποια αυθαίρετα στην Ελλάδα γκρεμίστηκαν, δεν νομιμοποιήθηκαν. Ή μονιμοποιήθηκαν μετά από αγώνες.

Ο αγώνας των εργατών στο Πέραμα όταν γυριζόταν το ντοκυμαντέρ είχε καταλήξει σε νίκη τους. Οι παράγκες έμειναν χάρη στην επιμονή των εργατών, στην αλληλεγγύη μεταξύ τους αλλά και την αλληλεγγύη του φοιτητικού κινήματος της εποχής.

Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ μπορείτε να το βρείτε σε torrent εδώ. Πραγματικά αξίζει τον κόπο…