Αρχείο κατηγορίας Εκκένωση Villa Amalias
Διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης στους απελευθερωμένους χώρους (2-12 Φλεβάρη)
Καλούμε σε διεθνή εκστρατεία άμεσων δράσεων σε αλληλεγγύη προς τους απελευθερωμένους χώρους απ’ τις 2 ως τις 12 Φλεβάρη 2013. Δε θέλουμε όμως να σταματήσουμε ύστερα από μια δυο ενέργειες, γιατί μιλάμε για κάτι πολύ περισσότερο από μιαν αντίδραση στην καταστολή. Απευθύνουμε κάλεσμα προς όλους τους αναρχικούς και αντεξουσιαστές, προς όλες τις αναρχικές και αντεξουσιάστριες να ξεχυθούμε στη μάχη τώρα ανά τον κόσμο.
Ακόμα κι αν η πρόσφατη επέλαση του ελληνικού κράτους εναντίον του αναρχικού/αντεξουσιαστικού φάσματος υπήρξε τ’ αρχικό μας έναυσμα για να συντάξουμε αυτά τα λόγια, πολυάριθμα παραδείγματα σ’ όλο τον κόσμο μάς δείχνουν ότι οι αστυνομικές και δημοτικές αρχές, από κοινού με κολοσσιαίες εταιρείες, συνεργάζονται άριστα μεταξύ τους, επιτίθενται σε δομές αλληλεγγύης και κατευνάζουν ολόκληρες κοινωνίες επιβάλλοντας μιαν ειρήνευση σε διακρατικό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων και μηνών, σε ορισμένα μέρη του κόσμου όπου άνθρωποι υποφέρουν απ’ τη συστηματική εξαθλίωση κι από εκτεταμένα σχέδια αστικής ανάπλασης κι εξευγενισμού, ολοένα και εξαπολύονται επιθέσεις του κράτους/Κεφαλαίου ενάντια σε ριζοσπαστικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένης της καταστολής απτών μορφών αντίστασης, όπως είναι οι καταλήψεις γης, τ’ αυτόνομα εγχειρήματα, οι καταλήψεις γραφείων εταιρειών ή οι απεργιακές δράσεις. Θεωρούμε λοιπόν σημαντικό να συνδέσουμε κι εμείς τους αγώνες μας διεθνώς, και ν’ αντεπιτεθούμε στο εδώ και τώρα. Το δικό σας έναυσμα θα μπορούσε να ’ναι η ανάγκη ν’ απαντήσετε έμπρακτα σε επιθέσεις που δέχονται κατειλημμένοι χώροι εκεί όπου βρίσκεστε εσείς. Αναλάβετε δράση στο δρόμο κι αφήστε τη φαντασία σας να τρέξει αχαλίνωτη για να εξαπλωθεί το μήνυμα της ενεργούς αντίστασης.
Συντρόφια μας εξακολουθούν να βρίσκονται στις φυλακές του κόσμου. Πολλές απ’ τις αυτοοργανωμένες εστίες μας έχουν υποστεί επιδρομές ή εκκενώσεις, οι ίδιες μας οι υποδομές τελούν υπό πολιορκία, ενώ τα δικά μας μέσα αντιπληροφόρησης λογοκρίνονται ή παρεμποδίζονται. Κάθε φορά που εκφράζουμε τις ιδέες μας δημοσίως, ένστολοι ρόμποκοπ καραδοκούν παντού. Μηχανήματα επιτήρησης παρακολουθούν και την παραμικρή μας κίνηση, την ίδια ώρα που το κράτος μπορεί να υπολογίζει σ’ έναν ένοπλο φασιστικό συρφετό… Μα η υπαρξιακή μάχη την οποία δίνουμε είναι κάτι που υπερβαίνει την προάσπιση στέρεων υλικών δομών.
Ήρθε επομένως η ώρα να πούμε αρκετά με τη μόνιμη ηττοπάθεια. Ο κοινωνικός πόλεμος μαίνεται ανεξάρτητα από εξώσεις ή προσαγωγές. Δεν υπάρχουν σύνορα μες στις δικές μας τις καρδιές. Για κάθε ένα εγχείρημα που μας καταστρέφουν, θα πρέπει να ξεπηδάνε δυο καινούργια ανά την υδρόγειο. Για κάθε ένα φυλακισμένο συντρόφι, οι δράσεις μας θα πρέπει να μιλάνε από μόνες τους.
Ξυπνάτε, σαλτάρετε, πάρτε τα αγρίως – Πόλεμο στον πόλεμο των κυριάρχων!
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΑΥΡΟ ΦΛΕΒΑΡΗ
fightnow.noblogs.org
Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης
Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει
Στις 10/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.
Σε τι αφορούν όμως όλα αυτά μια συνέλευση εργατικών συλλογικοτήτων, σωματείων και συνδικαλιστών βάσης; – θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς.
"Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας."
Ανώνυμος κυβερνητικός, στους New York Times1
Η παραπάνω δήλωση κυβερνητικού στελέχους που «επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του» δημοσιεύθηκε στους NY Times ακριβώς ένα μήνα μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Λίγες μέρες, άλλωστε, πριν από την εκκένωση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δώσει τον τόνο για ό,τι θα ακολουθούσε, αναφερόμενος τότε στις απεργίες και τις καταλήψεις στην τοπική αυτοδιοίκηση: «Είμαστε όμηροι 100 συνδικαλιστών τραμπούκων… Οι προνομιούχοι τρομοκρατούν γιατί χάνουν τα προνόμιά τους. Να είναι σίγουροι ότι θα τα χάσουν… Εμείς προχωράμε, και να θυμίσω κάτι που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου: “Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες”…».2
Η δική μου Amalias
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=D-Srui9tMGo [/youtube]
Η Villa Amalias βρίσκεται Αχαρνών και Χέυδεν. Από πάνω της η Φυλής: νταβάδες, μπουρδέλα, μαφία και πρέζα. Από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της στέγασε τις ανησυχίες των ατόμων που κατέλαβαν το χώρο. Το όνομα της διατηρήθηκε ίδιο από την πρώτη κατάληψη που είχε γίνει στη λεωφόρο Αμαλίας. Μπήκαν στο από 20ετίας εγκαταλελειμμένο σχολείο της οδού Αχαρνών. Κράτησαν το ίδιο όνομα για να δείξουν στο κράτος πως δεν θα τελειώσουν έτσι εύκολα με τους καταληψίες της λεωφόρου Αμαλίας 56. Ήταν πανκς και με ένα: όχι στα drugs, προσπαθούσαν να αυτοοργανώσουν τη ζωή τους στην καθημερινότητα. Η αυτοοργάνωση να μην είναι μια ξύλινη λέξη. Πρώτα να παίρνει σάρκα και οστά στην καθημερινότητα και ύστερα να γίνεται πρόταση για την κοινωνία.
Η Villa Amalias βρίσκονταν στη λεωφόρο Αμαλίας 56. Μέσα σε δύο μήνες λειτουργίας γνώρισε την καταστολή. Κρατήσαν το ίδιο όνομα και ήθελαν να συνεχίσουν. Τώρα βρίσκεται Αχαρνών και Χέυδεν. Από πάνω της η Φυλής: μπουρδέλα, νταβατζήδες κι ανθρώπινο κρέας. Πιο πάνω ανασαίνει ακόμη η πλατεία Βικτωρίας. Το "να μπούμε στα άδεια σπίτια" υπήρχε ως πρόταγμα από την 1η Amalias. Μια προτροπή που αμφισβητεί την έννοια της ιδιοκτησίας με όρους συλλογικούς. Δεν βάζω ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μου για να μην πληρώνω ενοίκιο κι ύστερα γίνομαι ιδιοκτήτης στη θέση του ιδιοκτήτη. Συλλογικά, συζητώ και πράττω κάθε μέρα εντός των τειχών μου προσπαθώντας να βγάλω παραέξω αυτή τη κατάσταση. Να την διαχύσω. Οι καθημερινές μας σχέσεις δεν καθορίζουν μόνο τη δική μας ζωή, αλλά είναι μια μικρογραφία του πως θα θέλαμε να είναι ο κόσμος. Είμαι ανοιχτός σαν χώρος σε κάθε άτομο ή ομάδα. Είμαι ανοιχτός σαν στέγη σε όποιον έχει πρόβλημα στέγασης και σέβεται τους άλλους κάτοικους και τις βασικές αξίες τους. Χωρίς drugs. Χωρίς κομματικές συνδρομές και κρατικά πακέτα επιχορηγήσεων. Η κατάληψη είναι ένα απ’ τα εργαλεία για την ανατροπή του υπάρχοντος.
Η Villa Amalias βρίσκεται στην οδό Αχαρνών και Χέυδεν. Κρατάει καλές σχέσεις με τη γειτονιά. Οι γείτονες επισκέπτονται τη Villa σε παραστάσεις, προβολές, συλλογικές κουζίνες. Ακριβώς απέναντι είναι το ιστορικό "Rodeo club". Συνέχεια ανάγνωσης Η δική μου Amalias
Χορός της Καρμανιόλας: ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής περιόδου
«Κανένα εμπόδιο δεν μας σταματά, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη» διατυμπάνιζε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, απευθυνόμενος «στη ραχοκοκαλιά της ελληνικής κοινωνίας…τους νοικοκυραίους». Με την επισήμανση, προφανώς, ότι «δεν θα σταματήσουμε αν δεν τελειώσουμε αυτά που αρχίσαμε». Ένα μήνυμα σαφές με παραλήπτες όλους όσοι δεν συστρατεύονται στην «εθνική προσπάθεια», δε βάζουν πλάτη για να «βγει η Ελλάδα από την κρίση», δεν πείθονται από τα κούφια λόγια του «οι Έλληνες ενωμένοι μπορούν». Ένα μήνυμα σαφές με παραλήπτες όλους όσοι προσπαθούν να «ανακόψουν την πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη» όπως δήλωσε ο υπουργός δημόσιας τάξης Δένδιας μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Ένα μήνυμα σαφές με παραλήπτες όλους όσοι διασαλεύουν την κοινωνική συνοχή που τεχνουργεί, υπό το δόγμα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», η ιερή φάλαγγα του Νόμου και της Τάξης.
Αυτό που έχει τροχιοδρομηθεί από τα ιερατεία του νεοφιλελευθερισμού και τα οποία φωνασκούν ότι τίποτα δεν τους σταματά, δεν είναι άλλο από την «κάθαρση», προκειμένου να ξεκινήσει απρόσκοπτα ο καινούριος κύκλος της καπιταλιστικής συσσώρευσης. Μια «κάθαρση» που έρχεται ως επιμύθιο, ως ο επίλογος στο μύθο που έχει παρουσιαστεί από την κυριαρχία αναφορικά με τα αίτια της πολυεπίπεδης κρίσης που διατρέχει τον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό. Ο στόχος της «κάθαρσης» διττός. Αφενός με υλικούς όρους, μέσα από το ξεσκαρτάρισμα του πλεονάζοντος εργατικού πληθυσμού στον ελλαδικό χώρο, κατά το σχέδιο «εκκαθάρισης» μεταναστών Ξένιος Ζεύς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Εν συνεχεία, σε επίπεδο συμπεριφορών, νοοτροπιών και λογικών που είτε αποκλίνουν είτε παρεκκλίνουν από αυτό που επιτάσσει «η κρίσιμη συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα».
Συνέχεια ανάγνωσης Χορός της Καρμανιόλας: ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής περιόδου
Μετά τη μεταπολίτευση, τι;
Τα τελευταία 2 χρόνια μία φράση τριγυρνά από τα κοινοβουλευτικά μέχρι τα εξαρχειώτικα καφενεία διεγείροντας έντονες συζητήσεις: «το τέλος της μεταπολίτευσης»…
Μετά τη μεταπολίτευση, τι;
(ιστορίες περί ασύλου και άλλων δαιμονίων)
Όπως ισχύει για τα περισσότερα πράγματα, έτσι και το πέρασμα στη μεταπολίτευση το 1974 πραγματοποιήθηκε δια της άρνησης της προηγούμενης κατάστασης. Το τέλος της χούντας αποτέλεσε την ιδρυτική πράξη της μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας και η εξέγερση του Πολυτεχνείου το γεγονός που σφράγισε το τέλος της δικτατορίας. Με την πτώση της χούντας, το νέο πλαίσιο εκμετάλλευσης που διαμορφωνόταν χρειαζόταν επιτακτικά ένα νέο συμβόλαιο και ένα νέο σύμβολο. Κυρίως όμως χρειαζόταν μία ιστορία που θα εξιστορούσε το ίδιο το Κράτος περιγράφοντας τον εαυτό του. Όχι ότι δεν είχε, αλλά χρειαζόταν επικαιροποίηση υπό το βάρος της ριζοσπαστικοποίησης που η εξέγερση του ’73 είχε γεννήσει. Άλλωστε το αίτημα για «εκσυγχρονισμό» του ελληνικού καπιταλισμού ήταν διακαές τόσο για τα ελληνικά όσο και για την ευρωπαϊκά αφεντικά… τα «πουλιά», οι «κορώνες» και οι «γκλίτσες» ήταν πλέον πασέ και αναποτελεσματικές. Χρειαζόταν «Αλλαγή» στους θεσμούς ενσωμάτωσης και μεσολάβησης.
Η μεταπολίτευση συγκροτήθηκε στην βάση ενός «μύθου». Όχι, δεν εννοούμε τον «μύθο του Πολυτεχνείου» όπως τον διακηρύσσουν οι χουντόγεροι και οι νεοναζί. Ο «μύθος», όπως τον εννοούμε εμείς, είναι αυτή ακριβώς η «ιστορία» που διηγήθηκε το κράτος για τον εαυτό του με συμπρωταγωνιστή το Πολυτεχνείο. Η ιδεαλιστική σύλληψη ότι ο ελληνικός «Λαός», ως ενιαίο και αδιαίρετο σώμα, είναι a priori κυρίαρχος, αντιφασίστας και αντιχουντικός δημιούργησε μία ολόκληρη σειρά πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και θεσμικών δομών που συγκρότησαν το μεταπολιτευτικό «μυθικό» Κράτος. Έχει κανείς αμφιβολίες για του λόγου το αληθές βλέποντας το σημερινό πολιτικό σκηνικό;!
Η ταύτιση της Αριστεράς με το Πολυτεχνείο και τους ταξικούς/κοινωνικούς αγώνες έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την ενσωμάτωση των ιδεών της στις νέες δομές: κρατικός συνδικαλισμός, ιδιότυπος κρατικός κορπορατισμός, μεγάλα μαζικά κόμματα, εθνική ανάπτυξη, αναγνώριση της εαμικής (εθνικής) αντίστασης, άσυλο κα. Η θεσμοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου νοηματοδοτεί, όμως, κάτι παραπάνω από την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών»… που τόσο "μετά πόνου" υπερασπίζεται ο Σαμαράς, ο Βορίδης, οι χρυσαυγίτες και οι λοιποί ακροδεξιοί! Όταν το πανεπιστημιακό άσυλο έγινε στοιχείο νόμου, ουσιαστικά το μεταπολιτευτικό κράτος αξίωσε δύο πράγματα: (α) ότι το Πανεπιστήμιο (βλ. εξέγερση του Πολυτεχνείου) θα αποτελούσε το βασικό συγκροτητικό στοιχείο της μεταπολιτευτικής κοινωνίας και (β) ότι το ίδιο το Κράτος δεν είναι και τόσο καλό πράγμα, τουτέστιν, η κοινωνία χρειάζεται ένα χώρο όπου η κρατική εξουσία να μην μπορεί να επιβάλλει άμεσα και με τη βία τα "δικά" της.
Εε, λοιπόν αυτά που ξέραμε να τα ξεχάσουμε. Το λεγόμενο «τέλος της μεταπολίτευσης» σημαίνει ρητά ένα πράγμα: το τέλος της σχέσης Αριστεράς και Κράτους… με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Και η έφοδος της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ και στα φοιτητικά στέκια με τη γελοία αφορμή του εμπορίου μιας χούφτας μπαταριών, φακών και ομπρελών από τους μετανάστες μικροπωλητές σημαίνει ακόμη ένα.
Πως τα όρια του απαραβίαστου, τα όρια που δεν μπορεί να επεμβαίνει η αστυνομία, η υπεράσπιση των δικών μας «ασύλων» δεν είναι θέμα θεσμικής κατοχύρωσης, κρατικής συναίνεσης ή πολιτικού κόστους.
Ας μην τρέφουμε αυταπάτες και ας μην κατασκευάζουμε, με τη σειρά μας, νέους «μύθους» για τους εαυτούς μας.
Η υπεράσπιση των αγώνων και των ζωτικών μας χώρων από το κεφάλαιο, την καπιταλιστική ανάπτυξη και τη κρατική/παρακρατική βία είναι θέμα που περνά μονάχα από τα χέρια μας.
Οι επιθέσεις των μπάτσων θα αποτελούν από δω και στο εξής
…casus belli
σ. από την κατάληψη Σκαραμαγκά
ΣΣ. Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε πριν την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά και την επανεκκένωση της Villa Amalias στις 9/1. Στόχος της προκήρυξης ήταν να μοιραστεί στην πορεία των καταλήψεων στις 12/1/13. Αν και δε συνυπολογίζονται σημαντικά γεγονότα, παρόλα αυτά θεωρούμε πως το κεντρικό επιχείρημα παραμένει.
2η Ανακοίνωση της Κατάληψης Σκαραμαγκά
Θέλουμε τα πάντα για όλους και τα θέλουμε τώρα… κι αυτό δεν αποτελεί αίτημα, αλλά το σημείο συνάντησης ολόκληρης της τάξης των καταπιεσμένων, το ιστορικό μας ραντεβού.
2Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
(Αναφορικά με την εκκένωση της επανακατάληψης της Villa Amalias και της Κατάληψης Σκαραμαγκά στις 09/01/12)
Περίεργα παιχνίδια παίζονται τις τελευταίες μέρες στις πλάτες μας. Το λεγόμενο σκάνδαλο της «Λίστας Λαγκάρντ» δεν είναι τίποτα μπροστά στη ρεμούλα και τη διαφθορά που κυριαρχεί διαχρονικά στους κύκλους αστών, καναλάρχων, πολιτικών και τραπεζιτών. Και η απόφασή της πολιτικής εξουσίας να πατάξει την «ανομία» και να «εφαρμόσει-το-νόμο» μας ακούγεται όχι μονάχα υποκριτική, αλλά κυρίως πολύ-πολύ επικίνδυνη… ο σύγχρονος Ολοκληρωτισμός είναι εδώ.
Την ώρα που η πολιτική εξουσία διαπραγματεύεται το νέο τρόπο που θα μας αφαιμάξει φέρνοντας στη Βουλή ακόμη ένα φορο-ληστρικό νόμο, υπό τη δαμόκλεια σπάθη της «εθνικής χρεοκοπίας» μας εγκαλεί σε συμμόρφωση και στρατιωτική υποταγή. Ε όχι λοιπόν!
«Εδώ είναι το σπίτι μας»
Στις 9/01/13 στις 8 το πρωί, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες αποφάσισαν να επανακαταλάβουν το κτίριο της Villas Amalias που είχε εκκενωθεί στις 20/12/12 απελευθερώνοντάς το για 2 ώρες, ενώ λίγο αργότερα πραγματοποιείται συμβολική κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ από άλλη ομάδα συντρόφων. Το αποτέλεσμα και των δύο κινήσεων ήταν η σύλληψη των 92 επανακαταληψιών με τη συμβολή των πάνοπλων ειδικών δυνάμεων της ΕΚΑΜ (αυτής που σε λίγο καιρό θα μας καταστέλλει «ειρηνικά» στις διαδηλώσεις) και την προσαγωγή των 56 καταληψιών της ΔΗΜΑΡ.
Λίγες ώρες αργότερα, κι ενώ αλληλέγγυοι/ες συγκεντρώνονται στη ΓΑΔΑ και στο Πολυτεχνείο, η κατάληψή μας Πατησιών 61 & Σκαραμαγκά περικυκλώνεται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια, στις 3 το μεσημέρι, πραγματοποιείται εκδικητική έφοδος των μπάτσων στο κτίριο με αποτέλεσμα τη σύλληψη 7 συντρόφων/ισσων. Οι κατηγορίες που τους αποδίδονται τελικά είναι πλημμελημματικού χαρακτήρα:
- διατάραξη κοινής ειρήνης για το αδίκημα της κατάληψης
- νόμος περί οπλοκατοχής (2 κουζινομάχαιρα και μία σφεντόνα)
- νόμος περί βεγγαλικών (μία πασχαλιάτικη "γουρούνα" που μας είχαν πετάξει κάγκουρες δελτάδες και δεν είχε σκάσει)
Την επόμενη μέρα μαθαίνουμε πως ο πρόεδρος του ΝΑΤ, Χρήστος Φωτίου, κατέθεσε την ημέρα της εκκένωσης μήνυση στη Αστυνομική Ασφάλεια Πειραιά δίνοντας το πράσινο φως για την επέμβαση. Τα «ειδησιογραφικά συνεργεία» της ΕΛ.ΑΣ καταγράφουν αποσπασματικές εικόνες από το εσωτερικό (άδεια μπουκάλια μπύρας και πυροσβεστήρες) και τις παραδίδουν ως βορά στα αρπακτικά των ειδήσεων των 8. Ο λάσπη τους δεν περιγράφεται! Η απάντησή μας είναι άμεση με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών από το εσωτερικό της κατάληψης, απαντώντας στα ψέμματα και τη κατασυκοφάντηση.
Το έδαφος, φυσικά, είχε προετοιμαστεί από τα ΜΜΕ όλες τις προηγούμενες μέρες. Η αστυνομική εισβολή στη Βίλα Αμαλίας και την ΑΣΟΕΕ, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής και στον ρ/δ σταθμό 98 FM συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο κύμα συκοφαντίας και απονοηματοδότησης της λειτουργίας των χώρων και των προταγμάτων που πρεσβεύουν. Η συκοφάντηση δεν είναι τωρινή συνθήκη. Ωστόσο είναι εμφανής η κρατική επιλογή: το πλήγμα στον κόσμο της αυτοοργάνωσης να είναι συντριπτικό.
Στο πλαίσιο αυτό, η κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά είχε βρεθεί μέσα σε λίγες μόνο ημέρες στα χείλη δεκάδων εντολοδόχων δημοσιογράφων και αναλυτών εκπροσώπων της αστικής τάξης. Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της ESPRESSO (29/12) που παρουσίαζε την εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου κτηρίου και το τηλεοπτικό ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ με φόντο τις κραυγές περί την αξιοποίηση των δημόσιων κτηρίων, τι κι αν κάθονται και σαπίζουν γύρω στα 2000 κτήρια του δημοσίου.
Αλλά ας δούμε αυτήν την περιβόητη «αξιοποίηση του ακινήτου»
Το κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά καταλείφθηκε στις 19/03/09 από συντρόφους και συντρόφισσες του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο χώρος παρέμενε εγκαταλελειμμένος από το 1999 για λόγους στατικότητας μετά το σεισμό της ίδιας χρονιάς, ενώ μέχρι τότε – κατά περιόδους – νοικιαζόταν από το ΝΑΤ το ισόγειο και άλλος ένας όροφος. Ακόμα και την «περίοδο της ανάπτυξης» δεν είχε γίνει καμία εξολοκλήρου συντήρηση και ανακατασκευή λόγω των υπέρογκων απαιτήσεων και των αυστηρών θεσμικών προϋποθέσεων (διατηρητέο κτίσμα) και για μία δεκαετία το κτίριο – στην κυριολεξία – ρήμαζε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το ίδιο το ΝΑΤ [6565/23-11-10] η αντικειμενική αξία αγοραπωλησίας του το 2007 ήταν η μισή της εμπορικής (μίσθωση σε ιδιώτη). Επίσης σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, η τεχνική εταιρία ΒΙΠΕΤΒΑ στην μελέτη της αναφέρει πως:
«το κτίριο δεν αξιοποιείται ως έχει και απαιτούνται σημαντικές επεμβάσεις στους εσωτερικούς χώρους ορόφων του ισογείου καθώς και των εξωτερικών όψεων. […] Ως προωθητέα λύση προτείνεται, να παραμείνει το ακίνητο στην ιδιοκτησία του ΝΑΤ και να αυτοχρηματοδοτηθεί η ανακαίνιση».
Επίσης «για τον πιθανό Ανάδοχο η απόδοση είναι οριακή εκτός αν καταστεί τεχνικά δυνατή και θεσμικά επιτρεπτή η επέμβαση στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις. […] Σε κάθε περίπτωση τα περιθώρια κέρδους είναι στενά (εφόσον μάλιστα συνυπολογιστεί και το ρίσκο της πιθανής μειωμένης εκμετάλλευσης σε κάποιες χρονικές περιόδους λόγω συνθηκών αγοράς).»
Τέλος «το ΝΑΤ δεν διαθέτει τις δομές για να εκμεταλλευτεί το κτίριο κατά τον καλύτερο τρόπο και θα αναλάβει έτσι σοβαρό ρίσκο.
Με το πρόσχημα της διάσωσης του ΝΑΤ, ο πρόεδρος Χρήστος Φωτίου επικαλείται την «αξιοποίησή» των ακινήτων. Όνειρα θερινή νυκτός, φυσικά, για ένα ταμείο το οποίο βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι υπό τις ισχυρές πιέσεις της τρόικας επιχειρείται η παραχώρηση των ακινήτων του ΝΑΤ στο ΤΑΙΠΕΔ ώστε να πουληθούν αργότερα σε τιμές ξεφτίλας. Οι δήθεν συνδικαλιστικές κορώνες του ΔΣ του ΝΑΤ που εναντιώνονται σε αυτό και τα περί ύπαρξης «αυτοτελούς υπηρεσίας του ΝΑΤ για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας» δεν είναι τίποτα άλλο παρά δείγμα ανταγωνισμών για το ποιος θα «φάει τα φιλέτα». Τέλος, όσον αφορά το κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, όλα αυτά ουσιαστικά αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε ο Φωτίου να κλείσει το μάτι στον Καμίνη (βλ. αναπτυξιακό πλάνο «Αθήνα 2014»), στα κατασταλτικά σχέδια του Δένδια και τα ρατσιστικά του Μιχαλολιάκου.
Τι πραγματικά παίζεται πίσω από τις πλάτες μας;
Πέρα του προφανούς, όταν λέμε «πίσω από τις πλάτες μας» εννοούμε επίσης «κάτω από την Πατησίων». Ας εξηγήσουμε.
Αρχικά, θα σταθούμε σε μία απλή παρατήρηση που δυστυχώς μετά την 1η εκκένωση της Villa Amalias δεν έχει επισημανθεί ικανοποιητικά. Από τις 20/12/12, μέρα που το κράτος αποφάσισε ανοιχτά να κηρύξει τον πόλεμο με τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και τις καταλήψεις, στο site της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά! Τόσες μέρες κινηματικού αναβρασμού (έφοδος των μπάτσων στην ΑΣΟΕΕ, στον αυτοοργανωμένο Ρ/Σ 98 FM, καθημερινές κινηματικές παρεμβάσεις κλπ.) και ούτε μία σπέκουλα από τους χρυσαυγίτες για την κυβέρνηση που «δεν-κάνει-καλά-τη-δουλειά-της», ούτε ένα σχόλιο για τους «άπλυτους» και τους «αναρχοσυριζαίους». Τίποτα! Εκτιμήσεις κάνουμε, δεν είμαστε μάντεις, αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Η προσπάθεια επίθεσης του κράτους στον α/α χώρο είναι άλλη μία πράξη συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης-Καμίνη-Χρυσής Αυγής. Και ο στόχος όπως πάντα είναι διπλός: οικονομικός και ιδεολογικός.
Ας δούμε το πρώτο σκέλος.
Οι αστυνομικές επιχειρήσεις σε Villa Amalias, ΑΣΟΕΕ, Σκαραμαγκά έχουν ως κοινό γεωγραφικό τόπο τον άξονα της λεωφ. Πατησίων. Ήδη, την ίδια μέρα της εκκένωσης της Σκαραμαγκά (09/01/13) ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης και ο Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός υπέγραψαν την έναρξη υλοποίησης του Αναπτυξιακού Προγράμματος για την Αθήνα ύψους 35.5 εκατομμυρίων ευρώ! Και όπως είναι λογικό κάθε επενδυτής χρειάζεται την ασφάλειά του από τα «φρικιά» και τους αντιφασίστες. Φυσικά, για να ωραιοποιηθεί το πρόγραμμα χρειάζεται λίγη «πρασινάδα»… βιοκλιματικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί, αναπλάσεις πλατειών, αποχετευτικό δίκτυο είναι μερικά από τα έργα που επικαλείται η δημαρχάρα για να μας πείσει για το «αγαθόν» των προθέσεών του. Να θυμηθούμε το «αγαθό» παρελθόν του αριστεριτζή νεοφιλελεύθερου Καμίνη;
Σχεδόν ένα χρόνο πίσω, ο Καμίνης, την πιο κρύα νύχτα του περσινού χειμώνα (01/02/12) έστειλε τα ΜΑΤ στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών για να εκκενώσουν με ξύλο τους αστέγους που προσπάθησαν να μπουν μέσα ώστε να γλιτώσουν από το πολικό ψύχος. Η ναζιστικής έμπνευσης απόφαση του Καμίνη να αναλάβει ένας κατασταλτικός μηχανισμός ώστε να δώσει λύση σ’ ένα κοινωνικό πρόβλημα όπως αυτό των αστέγων, δεν ήταν η μοναδική. Το ίδιο συνέβη με τις οροθετικές ιερόδουλες, το ίδιο συνέβη με τα αστυνομικά πογκρόμ σε πιάτσες τοξικοεξαρτημένων. Η εκλεκτική συγγένεια του Καμίνη με τη Χρυσή Αυγή εντοπίζεται σ' ένα ακόμη παράδειγμα άξιο της ανθρωπιάς τους: στις 29/11/12, ο Δήμαρχος μάς ανακοινώνει πως ξηλώνει τα παγκάκια στην πλ. Κλαύθμωνος ώστε να μην κοιμούνται οι άστεγοι και «για να μπορεί το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα». Τι να σχολιάσουμε… Και το Βερολίνο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης [1] το 1936, ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ήταν!
Ανάπτυξη δε θέλετε; Φάτε ναζισμό!
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δεύτερο σκέλος, το ιδεολογικό.
Ο Καμίνης πέραν από τις καταλήψεις, μισεί θανάσιμα κάτι ακόμη: τις διαδηλώσεις. Οι πρωτοβουλίες του για αναθεώρηση των συνταγματικών άρθρων περί των δημοσίων συναθροίσεων δίνουν και παίρνουν, κάτι που φυσικά δε θα μπορούσε να αφήνει δυσαρεστημένους τους χρυσαυγίτες. Απώτερος στόχος της «κρυφής» συνεργασίας κυβέρνησης-Καμίνη-Χρυσής Αυγής είναι η εμπέδωση του «κοινού εχθρού»: των αγωνιζόμενων, των αντιστεκόμενων, όσων δεν θέλουν να σκύψουν το κεφάλι τους. Η Villa Amalias, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, ο αυτο-οργανωμένος Ρ/Σ 98 FM, η συνέλευση και οι κοινοί αγώνες μεταναστών μικροπωλητών/αλληλέγγυων στην ΑΣΟΕΕ και η κατάληψη Σκαραμαγκά αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν αγκάθια κάθε εξουσίας και πρέπει πάση θυσία να χωνευτεί καλά στην κοινή συνείδηση ότι το να μη στέκεσαι σούζα στις στρατιωτικές προσταγές κράτους και αφεντικών είναι «παράνομο», «άνομο» άρα έγκλημα.
Η ιδεολογική και πρακτική σύμπλευση κράτους, δημοτικής αρχής και ΧΑ όπου ο ένας αλληλοσυμπληρώνει τον άλλο πλέον «βγάζει μάτι»: από τη μία οι νεοναζί πιέζουν το πολιτικό φάσμα προς την εμπέδωση της ατζέντας τους και από την άλλη μετατοπίζεται συνεχώς η κεντρική πολιτική γραμμή προς ακροδεξιές θέσεις και πρακτικές ενσωματώνοντας/νομιμοποιώντας τους νεοναζί. Σε γενικές γραμμές το πολιτικό σύστημα ζέχνει εθνικισμό, ρατσισμό, ομοφοβία, συνωμοσιολογία, νεοφιλελευθερισμό, ολοκληρωτισμό. Ο ναζισμός έχει έρθει για να μείνει;
Τέλος, όσον αφορά τις καταλήψεις, η εκτίμηση των πραγμάτων λέει το εξής απλό: αυτό που πλέον έχει ξεκινήσει επίσημα ως δουλειά της αστυνομίας, θα συνεχιστεί ως «νυχτοκάματο» των φασιστών χρυσαυγιτών.
Αντιγράφουμε από παλιότερο κείμενό μας αναφορικά με το κέντρο της Αθήνας και τα ρατσιστικά πογκρόμ στο 6ο Διαμέρισμα Αθήνας:
[…] Το ζήτημα δεν είναι η λύση κάποιου προβλήματος, αλλά η κατασκευή μίας νέας χωροθέτησης, η κατασκευή νέων ειδικών ζωνών όπου οι πληθυσμοί (ασχέτως αλλοδαπής ή ημεδαπής καταγωγής) θα επιβιώνουν περιθωροποιημένοι υπό ένα καθεστώς πλήρους κοινωνικής εξαίρεσης. Οι μετανάστες είναι η αρχή και ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση: δίχως χαρτιά, δίχως εργασιακά δικαιώματα, σε απόλυτη εργασιακή επισφάλεια, τρομοκρατία στο δρόμο, στη γειτονιά, στο σπίτι… Οι ζωές τους συγκροτούνται στη βάση ενός «ορίου» που ξεπερνά τα συνήθη «κοινωνικά περιθώρια». Οι ζωές τους βρίσκονται στην «κόψη του ξυραφιού»· μεταφορικά και κυριολεκτικά!
Είναι οι μοντέρνες φυλακές που μας έχουν ετοιμάσει για τις γειτονιές μας. Είναι οι «μικρές» χούντες με συγκεκριμένο γεωγραφικό προσδιορισμό, είναι τα άτυπα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» στο κέντρο της Αθήνας με ανθρωποφύλακες τους χρυσαυγίτες. Και σε αυτές τις ζώνες, ο «ξένος» δε θα είναι μονάχα ο εθνοτικά διαφορετικός, ο μετανάστης ή ο πρόσφυγας. Θα είναι επίσης ο άστεγος, η τοξικοεξαρτημένη, η εκδιδόμενη, ο άνεργος, η κομμουνίστρια, ο αναρχικός, ο ομοφιλόφιλος, η λεσβία… Όποιος δε θα είναι με το μέρος του τραμπούκου Παναγιώταρου και τη δολοφονική συμμορία του, θα βαφτίζεται «αλβανική κωλοτρυπίδα» και θα οδηγείται στο Άουσβιτζ. Όποιος δε θα χωράει στο νέο εθνικό «εμείς», όποιος δε θα ταυτίζει το συμφέρον του με το εθνικό συμφέρον του λευκού-έλληνα-άντρα θα «εξοστρακίζεται» και θα εκτίθεται άμεσα στον κίνδυνο του θανάτου. Όπως τότε.
Οι μέρες των ταραχών έχουν ήδη φτάσει! Σκοπός Κράτους και Χρυσής Αυγής (ως συστημικής εμπροσθοφυλακής) είναι να εγκληματοποιήσουν τους κοινωνικούς αγώνες προβληματικοποιώντας τις καταλήψεις δημοσίων ή ιδιωτικών κτιρίων. Γιατί κατάληψη δεν είναι μονάχα η Villa Amalias και η Σκαραμαγκά. Κατάληψη κάνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ, κατάληψη κάνουν οι ασφαλισμένοι του ΝΑΤ. Κατάληψη κάνουν οι μαθητές, οι φοιτητές, οι συνελεύσεις γειτονιάς. Κατάληψη ήταν και το Πολυτεχνείο του 1973. Κατάληψη έκαναν οι εργάτες γης των ισπανικών κολλεκτίβων του μεσοπολέμου, κατάληψη θα κάνουν οι εργάτες που θα απαλλοτριώσουν το εργαστάσιο από τα αφεντικά.
Στοχοποιούν τις καταλήψεις γιατί…
η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα. Είναι το περιεχόμενό του. Είναι η απαλλοτρίωση του κλεμμένου χώρου και χρόνου. Και οι οριζόντιες-αντιιεραρχικές συνελεύσεις τους δεν είναι απλά μέσο λήψης αποφάσεων. Είναι το περιεχόμενο της αυτοοργάνωσης. Είναι οι σκέψεις που δεν εκφράστηκαν, όσα δεν ελέχθησαν και περιμένουν να ειπωθούν.
Οι (άδολοι) υπερασπιστές της Δημοκρατίας
Σαμαράς, Δένδιας, Βορίδης, Γεωργιάδης, Μιχαλολιάκος… Θα δυσκολευόμασταν πάρα πολύ αν έπρεπε να αποφασίσουμε ποιος από όλους αυτούς είναι στις μέρες μας ο καλύτερος υπερασπιστής της δημοκρατίας. Οι ομιλίες τους «ματώνουν» τα μυαλά μας: «Κατάληψη; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» τσιρίζει ο Άδωνις. «Απεργία; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» γκαρίζει ο Σαμαράς. «Αντισυγκέντρωση; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» ξεσπαθώνει και η κουράδα ο Μιχαλολιάκος… «Villa Amalias; Θα αποδοθεί στο δημόσιο για να αξιοποιηθεί. Αυτό είναι το δημοκρατικό!» διατρανώνει ο Καμίνης (ποιο δημόσιο, αυτό που ξεπουλάνε κοψοχρονιά;).
Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που υπερασπίζονται σήμερα τη Δημοκρατία, στην ουσία υπερασπίζονται ένα αυταρχικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η σημερινή τρικομματική ακροδεξιά κυβέρνηση δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις του ’50-’60. Και το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα; Η συγκυβέρνηση έχοντας ως πολιτική «πλάτη» στα δεξιά την (άλλοτε εκτός φάσματος) ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, μπορεί να κινείται άνετα σε ένα ευρύ πεδίο – από κεντροδεξιά έως τέρμα-ακροδεξιά – και να εμφανίζεται παρόλα αυτά ως «κέντρο». Η μετατόπιση του πολιτικού άξονα της χώρας προς τον ολοκληρωτισμό φαίνεται σα να είναι «απόφαση κεντρική»… και «λύση τελική».
… και οι υπονομευτές της
Το ανταγωνιστικό κίνημα τα τελευταία 3 χρόνια, δυστυχώς, δίνει μάχες οπισθοχώρησης. Τα αφεντικά συνεχώς κερδίζουν χώρο και ταυτόχρονα μας περιγελούν εγκαλώντας μας για διάφορα πράγματα: «μαζί τα φάγαμε», είσαστε τεμπέληδες, είσαστε άνομοι, είσαστε ανεύθυνοι. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι πρώτα στους εαυτούς μας και μετά σε αυτούς: δε θα δεχτούμε καμία υπόδειξη από το κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες.
Δεν κάνουμε διάλογο μαζί τους.
Δεν είμαστε αντιπολίτευση, ούτε κάνουμε αντιπολίτευση.
Ως πότε δηλαδή θα ανεχόμαστε τα διλήμματα που θέτει η πολιτική εξουσία υπό τη καθοδήγηση του κεφαλαίου;
Ως πότε θα ανεχόμαστε να νιώθουμε υπόλογοι για την δυσλειτουργία του κεφαλαίου;
Δεν θα κάτσουμε να βρούμε καμία λύση για το πώς θα μας εκμεταλλεύονται τα αφεντικά αποδοτικότερα τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Ούτε θα κάνουμε υποδείξεις για το πώς θα διαχειριστούν το χρέος τους.
Ήρθε η ώρα να θέσουμε εμείς τα ερωτήματα και τις απαντήσεις.
Και κυρίως να τους πούμε πως τα θέλουμε όλα και για όλους.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Η κατάληψη Σκαραμαγκά είναι κομμάτι των κοινωνικών αγώνων
Η χρόνια εγκατάλειψη του κτιρίου από το ΝΑΤ και η απόφασή του Φωτίου να θυμηθεί «την ιστορικότητά του» μετά από 3 1/2 χρόνια κατάληψης αποδεικνύει το μέγεθος τη υποκρισίας. Η κατάληψή του από εμάς έφερε την πραγματική και μοναδική αξιοποίησή του, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Με τη βοήθεια συντρόφων πολιτικών μηχανικών αναλάβαμε την αποκατάσταση των βλαβών διασφαλίζοντας παρόλα αυτά το μίνιμουμ: οι τεχνικές ανάγκες του να μην υπερβαίνουν τις κοινωνικοπολιτικές ανάγκες και χρήσεις. Η δική μας επένδυση είναι βαθιά πολιτική και δε χρειάζεται να φορά το μανδύα μίας τεχνικής «επιστημονικοφανούς» αρτιότητας. Έτσι με μεράκι, προσοχή και με τα χέρια εκατοντάδων αλληλέγγυων συντρόφων/ισσων, μετά από αμέτρητες «εργατοώρες» δημιουργικότητας, ξεκίνησε η λειτουργία του ως αυτοοργανωμένο πολιτικό εγχείρημα και κοινωνικός χώρος. Η μέρα που μπήκαμε στο κτίριο ήταν μία μέρα απελευθέρωσής του. Ήταν η στιγμή που οι επιθυμίες μας, οι ελπίδες, τα όνειρά μας βρήκαν σπίτι να φωλιάσουν. Ήταν η μέρα που το κτίριο στη γωνία της Σκαραμαγκά σταμάτησε να έχει «ιδιοκτήτη» και έγινε κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.
Η διαχείριση του κτιρίου γίνεται από την οριζόντια και αντιιεραρχική συνέλευση της κατάληψης. Το κόστος των εξόδων καλύπτεται αποκλειστικά από την ελεύθερη συνεισφορά των συντρόφων/ισσών που συμμετέχουν στη συνέλευση και των διάφορων εγχειρημάτων που στεγάζονται. Στους χώρους της κατάληψης παρουσιάζονται πολιτικές εκδηλώσεις, δραστηριοποιούνται πολιτικές ομάδες που πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους, ομάδες αυτομόρφωσης, ομάδα μαθημάτων ελληνικών σε μετανάστες, ομάδα κινηματογραφικών προβολών, στεγαστική κολλεκτίβα ενώ επίσης στεγάζονται υποδομές όπως δανειστική βιβλιοθήκη/αναγνωστήριο, ξυλουργείο, αίθουσα Η/Υ, αίθουσα χορού και πολεμικών τεχνών, εργαστήριο ραπτικής, πίστα αναρρίχησης κα.
Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον που ζούμε όλοι και όλες, τα παραπάνω είναι η δική μας προσφορά στη «δέσμη μέτρων ενάντια στην πτώχευση». Οι κοινότητες αγώνα, κομμάτι των οποίων είναι οι καταλήψεις, αποτελούν τους τρόπους αντίστασης απέναντι στην επιχειρούμενη εξαθλίωση που μας επιφυλάσσουν οι κρατικοί-καπιταλιστικοί σχεδιασμοί. Οι στεγαστικές καταλήψεις, οι αυτο-οργανωμένοι κοινωνικοί χώροι, οι πρωτοβουλίες αυτομόρφωσης, οι συνελεύσεις γειτονιάς, τα χαριστικά παζάρια, οι συλλογικές κουζίνες και μύριες ακόμα πρακτικές αυτο-οργάνωσης της ζωής είναι ο τρόπος μας να δίνουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα. Η αλληλεγγύη μεταξύ μας, μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αυτού του κόσμου, αποτελεί τη μόνη λύση ενάντια στον εξανδραποδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τα προβλήματα των εργαζομένων δε θα λυθούν μέσα από την παραίτηση ή τον συντεχνιακό ανταγωνισμό. Να σπάσουμε το φόβο και να γκρεμίσουμε όλα αυτά που μας έφεραν σε αυτό το χάλι οργανώνοντας την αντίστασή μας με όπλα την αυτό-οργάνωση και την αλληλεγγύη. Για να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Για την κοινωνική επανάσταση.
…
Σε πείσμα των καιρών θα παραμείνουμε εδώ. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε. Τα σπίτια μας, η Villa Amalias και η Σκαραμαγκά θα παραμείνουν για πάντα κατάληψη. Θα παραμείνουν οι απελευθερωμένοι χώροι από τους έννομους αστικούς καταναγκασμούς. Από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Διότι αυτοί είμαστε. Είμαστε οι άνομοι, οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές.
Η ΒΙΛΛΑ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 93 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ VILLAS AMALIAS
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 12/1 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 12.00
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
11/01/12
[1] Με την ίδρυση των στρατοπέδων συγκέντρωσης το 1933, ο Χίτλερ φυλάκισε μαζικά ανθρώπους που χαρακτηρίζονταν από το καθεστώς ως «ακοινώνητοι» [Asoziale] και αποτελούσαν πρόβλημα για την καθαρότητα της φυλής και αντιπαραγωγικοί για την οικονομική ανάπτυξη του έθνους: άστεγοι, αλκοολικοί, ιερόδουλες, ψυχικά ασθενείς και ανάπηροι, φυγόστρατοι και ειρηνιστές.
Κλειστή η Πατησίων από συγκέντρωση φοιτητών της ΑΣΟΕΕ
Αυτή την ώρα 200+ φοιτητές της ΑΣΟΕΕ έχουν κλείσει το δρόμο φωνάζοντας συνθήματα απέναντι στο στρατό των ΜΑΤ που τους περικλύει καθημερινά. Από το κατειλλημένο έδαφος της ΑΣΟΕΕ στέλνονται μηνύματα αλληλεγγύης στους μετανάστες και στους συλληφθέντες των καταλήψεων που αυτή την ώρα βρίσκονται στα δικαστήρια.
Στη Γενική Συνέλευση των φοιτητών, όπου αποφασίστηκε 2ήμερη κατάληψη, σαν μια πρώτη συμβολική κίνηση απέναντι στην κρατική τρομοκρατία που βιώνουμε καθημερινά, εκφράστηκε το σύνολο των φοιτητών ενάντια στο στρατό κατοχής που έχει στρατοπεδεύσει στο πανεπιστήμιο μας.
ΕΣΤΙΑ ΑΝΟΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΑΔΑ
ΟΧΙ Η ΒΙΛΛΑ , Η ΑΣΟΕΕ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]
Ανακοίνωση των 93 συλληφθέντων της Villa Amalias μέσα από τη ΓΑΔΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Τίποτα λιγότερο από την αδιαπραγμάτευτη θέση μας για τους κοινωνικούς χώρους που στηρίζουμε και μας στηρίζουν. Τίποτα διαφορετικό από αυτό που λέμε και κάνουμε τόσα χρόνια στις καταλήψεις, στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες και στους δρόμους.
Γι’ αυτό και οι φορείς της εξουσίας που τοποθέτησαν ένοπλους φρουρούς έξω από τη Villa Amalias δεν θα μπορούσαν ποτέ να μας κάνουν να απογοητευτούμε, να λιγοψυχήσουμε, να σταματήσουμε, να σταυρώσουμε τα χέρια.
Σήμερα, 9 Γενάρη, σύντροφοι και συντρόφισσες ανακαταλάβαμε το κτίριο της Villa Amalias κάτω από τη μύτη των δυνάμεων καταστολής που το φρουρούσαν. Ένα κτίριο συνδεδεμένο με την ιστορία του ανατρεπτικού κινήματος εδώ και 22 χρόνια, αλλά και με τις αξίες-αρχές που νοηματοδοτεί για εμάς.
Από την πρώτη στιγμή ανοίγονται πανό και στήνεται μικροφωνική όπου διαβάζονται κείμενα. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες αλληλέγγυοι-ες συγκεντρώνονται γύρω από την κατάληψη. Δύο ώρες μετά και χωρίς εισαγγελική παρουσία, δυνάμεις των ΕΚΑΜ (συνεπικουρούμενες από όλων των ειδών τις αστυνομικές δυνάμεις καθώς και ελικόπτερου) εισέβαλαν στην κατάληψη συλλαμβάνοντάς μας.
Λίγη ώρα μετά, σύντροφοι και συντρόφισσες καταλαμβάνουν τα κεντρικά γραφεία του κυβερνητικού κόμματος της ΔΗΜΑΡ, αναδεικνύοντας την απόλυτη σύμπλευση του συγκεκριμένου φορέα με τις επιλογές του Σαμαρά και του Δένδια. Μετά από επέμβαση της αστυνομίας προσήχθησαν και οι 40 σύντροφοι και συντρόφισσες.
Το κράτος στην προσπάθειά του να ανακόψει τις κινήσεις αλληλεγγύης που ξεδιπλώνεται επιλέγει να εισβάλει σε έναν ακόμα κοινωνικό χώρο, την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, συλλαμβάνοντας άλλους 8 συντρόφους μας.
Ανακαταλάβαμε τη φυλασσόμενη Villa Amalias γνωρίζοντας ότι θα δεχτούμε επίθεση και προφανώς θα συλληφθούμε. Θα το ξανακάνουμε όσες φορές χρειαστεί και για αυτήν και για οποιονδήποτε άλλο κοινωνικό χώρο αντίστασης των από τα κάτω χτυπηθεί. Το ξαναλέμε ακούραστα: Δεν μας φοβίζουν ούτε τα όπλα τους, ούτε η λάσπη που πετάνε.
Με τη σημερινή ανακατάληψη αναδείξαμε ότι η ολομέτωπη επίθεση του κράτους που θέτει σήμερα στο στόχαστρο τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους και τις δομές του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος, όπως και τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, δεν είναι μονόλογος. Η καρδιά, η θέληση για αγώνα και η επιθυμία για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας αποδεικνύονται πιο δυνατά από τους στρατούς τους.
Δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας νικήσουν, γιατί όσες δυνάμεις καταστολής κι αν επιστρατεύσουν δεν μπορούν να καταπνίξουν την αντίσταση, την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη.
Δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας νικήσουν γιατί δεν είμαστε εκατό, είμαστε χιλιάδες. Είμαστε ένα κομμάτι του κόσμου που αγωνίζεται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κρατική τρομοκρατία και τον εκφασιμό. Κομμάτι των ντόπιων και μεταναστών εργαζόμενων, ανέργων, μαθητών, αντιστεκόμενων στις γειτονιές, διωκόμενων και φυλακισμένων αγωνιστών, που δεν σκύβουν το κεφάλι. Μαζί τους υψώνουμε μια γροθιά αντίστασης όπως τη στιγμή της σύλληψής μας.
Δικό μας όπλο είναι η αλληλεγγύη, την οποία νιώσαμε πολύ δυνατά σήμερα. Δύναμή μας οι συλλογικές αντιστάσεις.
Στους καιρούς των μνημονίων, η επιβαλλόμενη εξαθλίωση, η ολοένα εντεινόμενη φτωχοποίηση της κοινωνίας, αποτελούν το μέλλον που επιβάλλει το κράτος και ο καπιταλισμός. Σε αυτούς τους καιρούς, που η βία του συστήματος κλιμακώνεται και το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης εγκαθιδρύει τον ολοκληρωτισμό, η κοινωνική επανάσταση είναι ο μόνος δρόμος. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη στεκόμαστε συνειδητά στα πόδια μας, προτάσσοντας την αυτοοργάνωση, την αντίσταση, την αλληλεγγύη και επιχειρούμε να κάνουμε το ένα βήμα παραπάνω… Να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Στον καιρό που η κυρίαρχη συνθήκη είναι «θα τα χάσουμε όλα», εμείς αγωνιζόμαστε για την αντιστροφή της: «Να τα κερδίσουμε όλα!»
Αν δεν αλλάξουμε όλοι εμείς τα πράγματα, δεν θα το κάνει κανείς. Όλα συνεχίζονται…
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ, ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΘΥΕΛΛΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ VILLA AMALIAS, ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΣΟΕΕ, ΤΟΝ 98 FM, ΤΟ ΣΤΕΚΙ XANADU, ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΛΤΑ, ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Οι 93 συλληφθέντες της Villa Amalias
Ανακατάληψη της Villa Amalias
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=krNuuv7TAdU [/youtube]
Παρεμβάσεις σε σταθμούς ΜΕΤΡΟ (Σύνταγμα, Ομόνοια, Δάφνη) ενόψει της πορείας 12/1/13
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=hyF2m1jPmyw [/youtube]
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=Kaum41mMJ68 [/youtube]
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=JrUwPE-RNPc [/youtube]
Σήμερα, λίγο μετά τις 4μμ, 80 περίπου σύντροφοι και συντρόφισσες, αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες πραγματοποιήσαμε μαζική παρέμβαση στο εσωτερικό του σταθμού μετρό της Ομόνοιας, του Συντάγματος και της Δάφνης στα πλαίσια της Εβδομάδας Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης ενάντια στη καταστολή της Κατάληψης Villa Amalias, στην αστυνομική-μιντιακή επιχείρηση στην ΑΣΟΕΕ και τον αυτοοργανωμένο ραδιοσταθμό ¨ 98 FM- Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης¨, στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΑΣΟΕΕ και στους μετανάστες-μικροπωλητές στην Αθήνα, ενάντια στην φασιστική-παρακρατική επίθεση στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Xanadu στην Ξάνθη, ενάντια στην επέλαση του κοινωνικού εκφασισμού και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Μοιράσαμε εκατοντάδες κείμενα, πετάξαμε εκατοντάδες τρικάκια, αναρτήσαμε πανό, ενώ για είκοσι περίπου λεπτά, καταλάβαμε το σταθμαρχείο σε κάθε σταθμό, διαβάζοντας από τα μικρόφωνα το κείμενο για την πορεία αλληλεγγύης (Σάββατο 12/01, Προπύλαια) στις καταλήψεις, τα στέκια και τις αυτοοργανωμένες δομές αντιπληροφόρησης καθώς και αποσπάσματα από τις προκηρύξεις της Κατάληψης Villa Amalias, του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού της ΑΣΟΕΕ και του αυτοοργανωμένου ραδιοσταθμού ¨ 98 FM- Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης¨.
Φωτογραφίες από την παρέμβαση:
Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις: Σάββατο 12/1, Προπύλαια
* Επόμενη συνέλευση σχετικά με την εβδομάδα δράσεων αλλλεγγύης (5-12/1/13) και τα οργανωτικά ζητήματα της πορείας: Δευτέρα 7/1, 7.00μμ, ΑΣΟΕΕ.
Το συγκεκριμένο κάλεσμα πραγματοποιείται στα πλαίσια της Εβδομάδας (από 5 ως 12 Γενάρη 2013) Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης ενάντια στη καταστολή της Κατάληψης Villa Amalias, την αστυνομική-μηντιακή επιχείρηση στη Ασοεε ενάντια στον 98 Fm, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Ασοεε και τους μετανάστες μικροπωλητές στην Αθήνα, ενάντια στην φασιστική-παρακρατική επίθεση στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Xanadu στην Ξάνθη, ενάντια στην επέλαση του κοινωνικού εκφασισμού και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
καλούν: Καταλήψεις, Στέκια, Συλλογικότητες, Αυτοοργανωμένοι Χώροι, Σύντροφοι-Συντρόφισσες
Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις: Σάββατο 12/1, Προπύλαια
Vegan καφενείο ενίσχυσης του 98FM
Τυπογραφική Κολεκτίβα Rotta (video)
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=zu5Mn36ZBlc [/youtube]
Συνέλευση για βδομάδα Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης
Κάλεσμα για Εβδομάδα (από 5 ως 12 Γενάρη 2013) Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης ενάντια στη καταστολή της Κατάληψης Villa Amalias, την αστυνομική-μηντιακή επιχείρηση στη Ασοεε ενάντια στον 98 Fm, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Ασοεε και τους μετανάστες μικροπωλητές στην Αθήνα, ενάντια στην φασιστική-παρακρατική επίθεση στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Xanadu στην Ξάνθη.
Ενάντια στην επέλαση του κοινωνικού εκφασισμού και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
Συνέλευση για την Διοργάνωση Διαδήλωσης στις 12 Γενάρη στο κέντρο της Αθήνας. Πέμπτη 3 Γενάρη 2013, Γκίνη-ΕΜΠ, ώρα 7 μμ.
Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες
Eνημέρωση από την εκδήλωση για την Villa στην πλ.Βικτωρίας
Έκατοντάδες άνθρωποι (σύντροφοι-ισσες αλλά και αλληλέγγυοι-ες γείτονες-ισσες της Βίλας), συγκεντρώθηκαν χθες το απόγευμα στην πλατεία Βικτωρίας στην εκδήλωση Αλληλεγγύης για την Κατάληψη Villa Amalias. Η εκδήλωση διήρκησε για πάνω από 3 ώρες και κατά τη διάρκεια της, διαβάστηκαν κείμενα από την μικροφωνική, μοιράστηκαν χιλιάδες κείμενα, πραγματοποίηθηκε η θεατρική παράσταση Mistero Buffo από τους Τσιριτσάντσουλες και προβλήθηκαν βίντεο από και για την Villa.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη διαδήλωση (που ακολουθούταν και από μια μίνι μοτο-πορεία συντρόφων) η οποία κινήθηκε μέσω της οδού Πατησίων ως το Πολυτεχνείο, όπου και πραγματοποίηθηκε συνέλευση για την συνέχεια των δράσεων αλληλεγγύης.
τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται…
η Villa Amalias Κατάληψη θα μείνει!
[Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org]
Μοίρασμα αλληλεγγύης στη Villa Amalias επί της Πατησίων
Στις 28/12/12 πραγματοποιήθηκε μαζική παρέμβαση επί της Πατησίων από 50 συντρόφους/ισσες. Κατά τη διάρκειά της κινηθήκαμε πεζή από το ύψος της κατάληψης Σκαραμαγκά έως τέλος της Πατησίων (σταθμός Άνω Πατησίων), όπου και επιστρέψαμε μετά την ενημέρωση για την έφοδο της αστυνομίας στην ΑΣΟΕΕ και το αυτοδιαχειριζόμενο φοιτητικό στέκι.
Κατά το μήκος της λεωφόρου κολλήθηκαν εκατοντάδες αφίσες αλληλεγγύης στη Villa Amalias, μοιράστηκαν προκηρύξεις, οι τοίχοι βάφτηκαν με σπρέϋ και στένσιλ.
Το στίγμα της βίλλας δεν θα ξεθωριάσει με ευκολία στην περιοχή των "πατησίων χωρών". Κόντρα στους καιρούς της ομοιομορφίας και της πειθαρχίας, το πνεύμα της θα παραμείνει ζωντανό στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας.
Συνεχίζουμε με πείσμα μέχρι τη μέρα της ανακατάληψής της.
Πορεία αλληλεγγύης στη Villa Amalias
Εκδηλώσεις αλληλεγγύης στη Villa Amalias (πλ.Βικτωρίας)+ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 27/12-ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ 17.00
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ "ΤΣΙΡΙΤΣΑΝΤΣΟΥΛΕΣ"
ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΒΙΝΤΕΟ
Πανό αλληλεγγύης στη Villa Amalias
Να μπούμε στα άδεια σπίτια
Villa Amalias… κατάληψη για πάντα