Συζήτηση και φαγητό…
Προβολή ταινίας: "The Beautiful green"
Δευτέρα 2 Απριλίου, στις 19:00
στην Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=b8m3Vy8bto4[/youtube]
Αρχείο κατηγορίας Αφίσες
Καφενείο αλληλεγγύης στον σύντροφο Βαγγέλη Κ. (24/3)
Το Σάββατο 24 Μαρτίου, το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο της κατάληψης Σκαραμαγκά θα είναι οικονομικής ενίσχυσης στον σύντροφο Βαγγέλη Κ. που συνελήφθη και προφυλακίστηκε για τα γεγονότα της 12ης Φλεβάρη.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Σκαραμαγκά (δικαστ.Ευελπίδων, Δευτέρα 26/3, 9:30π.μ.)
ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται:
Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά (pdf)
Στις 26 Μαρτίου διεξάγεται η δίκη σχετικά με την αστυνομική εισβολή, στις 29 Ιουλίου του 2011, στην Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στο κτίριο και διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής, υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές, ενώ περιμάζεψαν τις μαυροκόκκινες σημαίες μας και έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα στους τοίχους. Κατόπιν αποχώρησαν από τον χώρο, αφού πρώτα είχαν συλλάβει έναν από τους συντρόφους μας, ο οποίος, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που απωθηθήκαμε βίαια από τα ΜΑΤ, κατάφερε να μπει στην κατάληψη απαιτώντας να είναι παρών κατά την έρευνα. Το κτίριο επανακαταλήφθηκε μετά από λίγες ώρες, όμως στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοφορίας για τις σημαίες και -το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.
Η δίκη του συντρόφου μας θα πραγματοποιηθεί στα δικαστήρια της Ευελπίδων, με την κατηγορία της διατάραξης της οικιακής ειρήνης να έχει καταπέσει. Ωστόσο, ενώπιον του δικαστηρίου δεν σύρεται μόνο ο σύντροφός μας, αλλά όλοι όσοι επιλέγουν να πορευτούν με πυξίδα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την άμεση δράση στη βάση της κοινωνίας.
Από τη στοχοποίηση των καταλήψεων στη γενικευμένη καταστολή
Η εισβολή στην κατάληψή μας εντάσσεται σε μια κεντρική πολιτική επιλογή τους κράτους, που, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, στοχοποιεί συστηματικά τα ανταγωνιστικά ριζοσπαστικά εγχειρήματα, όπως οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι/στέκια. Μόνο το τελευταίο διάστημα, στο στόχαστρο της καταστολής έχουν τεθεί η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, η κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη όπως και η κατάληψη της Ελαίας στην Κέρκυρα, που ακολουθούν στην κρατική λίστα των εισβολών και επιθέσεων στην κατάληψη της Ζαΐμη στα Εξάρχεια, στο Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα, στο Πίκπα και τις αυτοδιαχειριζόμενες εστίες στο Ηράκλειο, στο Ορφανοτροφείο και το Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη, στο αναρχικό στέκι «Ρεσάλτο» στο Κερατσίνι. Στην επιλογή αυτή, σταθεροί αρωγοί αποτελούν οι ιδεολογικοί μηχανισμοί από τα ΜΜΕ, που συκοφαντούν με λύσσα τη δράση και τον λόγο των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, ως τα κόμματα με προεξάρχον το ΛΑ.ΟΣ , που εντείνουν τις πιέσεις για εκκένωση των καταλήψεων μέσω και των κοινοβουλευτικών τους ερωτήσεων. Πρόθυμες πάντα να συνδράμουν την κατασταλτική μηχανή είναι φυσικά και οι διάφορες φασιστικές και ακροδεξιές παραφυάδες.
Η εξελισσόμενη αυτή επίθεση επιχειρεί να εκθεμελιώσει την ιστορική κοινωνική πρακτική της οικειοποίησης εγκαταλελειμμένων κτιρίων και της μετατροπής τους σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Περαιτέρω, επιχειρεί να απονοηματοδοτήσει την κατάληψη ως μέσο αντίστασης, το οποίο είναι εδραιωμένο στη συνείδηση των αγωνιζόμενων, όπως αποδεικνύει η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, από τις καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια μέχρι εργασιακούς χώρους και δημόσια κτίρια, όπως τα υπουργεία ή τα δημαρχεία. Η διάχυση της πρακτικής αυτής αποτυπώνεται και στη διάδοση της κατάληψης και αυτοδιαχείρισης χώρων και υποδομών που συνδέονται με τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων στις γειτονιές, είτε πρόκειται για πάρκα και χώρους πρασίνου (Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Πάρκο Ναυαρίνου) ή κοινωνικά ιατρεία (το ΠΙΚΠΑ στα Πετράλωνα), είτε για εγχειρήματα με πολύμορφη τοπική και κοινωνική δράση (κατάληψη Πάτμου και Καραβία στα Πατήσια, κτήμα Πραποπούλου στο Χαλάνδρι, Στρούγκα στη Ν. Φιλαδέλφεια).
Σε μια περίοδο κοινωνικών και ταξικών αναταράξεων λόγω της συστημικής-οικονομικής κρίσης, οι απελευθερωμένοι κοινωνικοί χώροι αγώνα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την κυριαρχία. Η έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας και των καπιταλιστικών σχέσεων, η οργάνωση της καθημερινότητας μας με βάση την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη συντροφικότητα, η ανάδειξη του προτάγματος της συλλογικής δράσης, πέρα από τους πλασματικούς διαχωρισμούς της φυλής ή του φύλου, απειλούν να διαρρήξουν περαιτέρω το κοινωνικό ρήγμα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.
Τη στιγμή λοιπόν που το οικοδόμημα της συναίνεσης εμφανίζει βαθιές ρωγμές, με τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην καταλήστευση των ζωών μας να οξύνονται, η βάρβαρη καταστολή ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι και η διάχυση του φόβου συνιστούν βασικό πυλώνα για τη διάσωση του συστήματος. Το μήνυμα τόσο στον αναρχικό/αντεξουσιαστικό χώρο όσο και σε κάθε υποκείμενο αγώνα, είτε βρίσκεται σε κατειλημμένα κτίρια, κοινωνικά και φοιτητικά στέκια, πλατείες και γειτονιές ή εργασιακούς χώρους, είναι σαφές: το κατασταλτικό χέρι του κράτους μπορεί να αγγίζει, όποτε κρίνει πως έχει τη δυνατότητα, ό, τι θέλει σε ένα διαρκώς διογκούμενο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Μόνο συμπτωματικό, εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως την ίδια μέρα της εισβολής, τα ξημερώματα, ακολούθησε η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος, με ισοπεδωτική εκκαθάριση των υποδομών της λαϊκής συνέλευσης, από τις σκηνές ως το ιατρείο, και 8 συλλήψεις με την κατηγορία…της υποβάθμισης του περιβάλλοντος!
Το άγριο πρόσωπο της καταστολής συναντούν πλέον όλες οι κοινωνικές ομάδες και επαγγελματικοί κλάδοι, που απεργούν ή διαδηλώνουν ενάντια στη διαρκώς εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών και την ισοπέδωση ολόκληρων στρωμάτων που αυτή συνεπάγεται. Όλοι όσοι αντιδρούν στη βία των απολύσεων, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων. Όλοι εκείνοι που διαβάζοντας εφημερίδες ή παρακολουθώντας δελτία ειδήσεων βιώνουν τη συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων και υφίστανται την τρομοκρατία των διλημμάτων “συναίνεση ή πτώχευση”, “υποταγή ή χρεωκοπία”. ¨Όλοι όσοι περιδιαβαίνοντας τις γειτονιές του κέντρου έρχονται αντιμέτωποι με την αστυνομοκρατία, τα συστηματικά κυνηγητά μεταναστών μικροπωλητών, τα φασιστικά “τάγματα εφόδου” που, ως ενεργοί φορείς της επιχείρησης διασποράς του κοινωνικού κανιβαλισμού, ξυλοκοπούν και μαχαιρώνουν όσους δεν συμπορεύονται με τα μισαλλόδοξα κηρύγματά τους.
Νέα τεχνολογία ποινικοποίησης
Στο ίδιο κατασταλτικό πλαίσιο, το κράτος στην περίπτωση της Σκαραμαγκά δοκίμασε μια καινοφανή τεχνολογία ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης με την κατηγορία για την κλεπταποδοχή. Σε μια αντιστροφή ακόμη και για το αστικοδικαιϊκό σύστημα, η κατασταλτική μηχανή-κατήγορος μεταθέτει το βάρος της απόδειξης στον «κατηγορούμενο», ο οποίος ανάλογα με τις ορέξεις των μπάτσων μπορεί να κληθεί να αποδείξει πού βρήκε ένα κρεβάτι, ένα στρώμα, μια καρέκλα, έναν υπολογιστή και αν όλα αυτά αποτελούν προϊόντα κλοπής. Προφανής στόχος, πέρα από τη μεθοδευμένη διόγκωση του κατηγορητηρίου, είναι η απαξίωση των ανοιχτών αυτόνομων δομών και μέσων παραγωγής/αναπαραγωγής και επιβίωσης, είτε πρόκειται για ένα εργαστήρι πληροφορικής ή έναν διαδικτυακό κόμβο αντιπληροφόρησης, είτε πρόκειται για ένα ξυλουργείο, που μπορεί να προσφέρει «απτές» λύσεις ιδιαίτερα εντός ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. Την τεχνολογία της «κλεπταποδοχής» πάντως είχε εφαρμόσει η ΕΛ.ΑΣ πρόσφατα και στην υπόθεση της σύλληψης των 4 από τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας, μεθόδευση που όπως φάνηκε επεκτάθηκε και μάλλον θα επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον.
Η στοχοποίηση της κατάληψή μας συνδέεται ακόμη με τη δραστηριοποίηση του κεφαλαίου στην περιοχή. Στο πλαίσιο των επίδοξων σχεδιασμών για την “ανάπλαση” του κέντρου και συγκεκριμένων πλατειών, όπως εκείνη της Βικτώριας, τα τελευταία χρόνια έχουν κατασκευαστεί ογκώδη κτήρια για εμπορική κυρίως δραστηριότητα. Στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται η κατάληψη έχει ήδη φυτευτεί ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο στην 3η Σεπτεμβρίου, ενώ μία ακόμη υπερκατασκευή ολοκληρώνεται στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά. Στη γωνία της Πατησιών με την Ηπείρου βρίσκεται εδώ και χρόνια το πολυτελές μέγαρο Υπατία, ενώ συνεχή δημοσιεύματα του αστικού τύπου παρουσιάζουν το κτίριο της κατάληψης, που «ανήκει» στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και το είχε αφήσει χρόνια στην εγκατάλειψη, ως “φιλέτο” προς αξιοποίηση.
Την “αξιοποίηση” του, άλλωστε, επιζητούν και διάφοροι εστέτ φιλόμουσοι του Εκάλης Tennis Club, προκειμένου να στεγαστεί Μουσείο της Μαρίας Κάλλας, λόγος τον οποίο εμφάνισαν και οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Θαν. Λεβέντης και Γρ. Ψαριανός στην ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, προκειμένου να εκκενωθεί η κατάληψη.
Η κατάληψη Σκαραμαγκά «αξιοποιείται» από αγωνιζόμενους
Η απάντησή μας προς το κράτος και όλους αυτούς τους τσαρλατάνους της Τέχνης είναι πως το κτήριο της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά αξιοποιείται ήδη! Αξιοποιείται από αγωνιζόμενους ανθρώπους ως κύτταρο αυτοοργάνωσης και ρήξης με τις κυρίαρχες καπιταλιστικές σχέσεις. Αξιοποιείται ως τόπος συνάντησης και επαφής έξω από την αποστειρωμένη γυάλα των εμπορευμάτων και της κατανάλωσης. Ως εργαστήρι παραγωγής θέσεων και ιδεών, διεμβολίζοντας την κυρίαρχη ιδεολογία μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων για την κρίση, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, το μεταναστευτικό, τον αντιφασισμό, το φύλο, τον αντισπισισμό, την αντιπληροφόρηση, τον αντιμιλιταρισμό, τη διεθνή αλληλεγγύη. Αξιοποιείται ως δίκτυο αλληλοβοήθειας και αυτομόρφωσης με την οργάνωση μαθημάτων πληροφορικής, χορού, ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, με τη λειτουργία του αυτοδιαχειριζόμενου καφενείου, της συλλογικής κουζίνας, του ξυλουργείου, της βιβλιοθήκης, του εργαστηρίου ραπτικής και συνδημιουργίας, της πίστας αναρρίχησης.
Δηλώνουμε ότι οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον μας δεν μας φοβίζουν. Δεν μας τρομάζουν ούτε η εντεινόμενη το τελευταίο διάστημα παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της ομάδας ΔΕΛΤΑ γύρω από την κατάληψη, ούτε φυσικά οι κοινές επιθέσεις ΜΑΤ και φασιστοειδών, όπως εκείνες στις 10 και 16 Μαϊου του 2011, την περίοδο που εκτυλίσσονταν τα ρατσιστικά πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας. Αντιθέτως, όλα αυτά μας δυναμώνουν.
Δυναμώνουν την ανυποχώρητη επιλογή για την εμβάθυνση του κοινωνικού μας ριζώματος και την όσμωση με ολοένα μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια μέσα από τις λειτουργίες και τις δράσεις της κατάληψης. Δυναμώνουν τη θέλησή μας για την ενίσχυση και διεύρυνση του δικτύου αντιστάσεων που συνομολογούν καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, πολιτικές συλλογικότητες, εργατικές ομάδες και ταξικά σωματεία βάσης. Μα πάνω απ’ όλα, ακονίζουν το βέλος της ταξικής μας οργής, οπλίζοντάς μας με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες, τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά μπλόκα, τα οδοφράγματα, τις δράσεις των θυλάκων αντίστασης στο κέντρο και τις γειτονιές, που διεκδικούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μέχρι να ισοπεδώσουμε τον καπιταλισμό και πάνω στα συντρίμμια του να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ελευθερίας και αλληλεγγύης, χωρίς αποκλεισμούς και εκμετάλλευση.
Οι καταλήψεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων!
Κάτω τα ξερά σας!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ΔΕΥΤΕΡΑ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ, 9.30πμ
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας
Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας
Παρασκευή 23 Μάρτη, στις 7:00 μ.μ. στην κατάληψή μας
Η εκτροφή και η παραγωγή γούνινων προϊόντων εξοντώνει εκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα, λεηλατεί τη φύση και αναπαράγει μια κοινωνία ανισότητας. Στις συνθήκες μιας παγκόσμιας συστημικής κρίσης πρέπει να επιλέξουμε ή την κατάργηση κάθε κυριαρχικής λογικής και κάθε θεσμού που συντηρεί έναν κόσμο βασισμένο στη βία και την εκμετάλλευση ή την παράδοση στο έλεος του κεφαλαίου και της εξουσίας.
Ζωή με χρώμα, γουναράδες -και κάθε αφεντικό- στο χώμα!
Ακολουθεί η εισήγηση της εκδήλωσης:
Ζώντας σε μια κοινωνία που βασίζεται στην καταπίεση και την εξουσία του ενός πάνω στον άλλο, το άτομο υιοθετεί αυτές τις συμπεριφορές. Στη δουλειά, στο σχολείο, στο σπίτι, στην προσωπική μας ζωή εκδηλώνουμε εξουσιαστικές συμπεριφορές. Ξεσπάμε την καταπίεση που δεχόμαστε σε αυτούς που έχουν οριστεί από την κοινωνία ως αδύναμοι, την ώρα που το κεφάλαιο μας ισοπεδώνει μέσα από την εκπαίδευση, τις κοινωνικές δομές, την καθημερινότητα, τα χρέη, τη μισθωτή σκλαβιά και το κυνήγι μιας μικροαστικής ζωής.
Πορεία αλληλεγγύης στην αναρχική Στέλλα Αντωνίου
ΠΟΡΕΙΑ 6 Απριλιου 18:00 πλ. Συνταγματος
Στις 4 Δεκέμβρη 2010, στο πλαίσιο (αντι)τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνονται και κατηγορούνται µε τον τρομονόµο για συμμετοχή σε “άγνωστη οργάνωση” οι Στέλλα Αντωνίου, Κ. Σακκάς, Α. Μητρούσιας, Γ. Καραγιαννίδης, Χ. Πολίτης και Δ. Μιχαήλ, µε τους δυο τελευταίους να απαλλάσσονται στη συνέχεια από το κατηγορητήριο. Η υπόθεση, παρά τα εμφανή κενά, θα ενσωματωθεί τελικά µε εισαγγελικό βούλευμα στην υπόθεση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της, η Στέλλα αρνείται τις κατηγορίες, αλλά όχι και την πολιτική της ταυτότητα. Υποστηρίζει τη συμμετοχή της στο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα και συνεχίζει να αγωνίζεται μέχρι σήμερα, συμμετέχοντας ενεργά στις κινητοποιήσεις των φυλακισμένων. Κινητοποιήσεις που διαρκώς οξύνονται απέναντι στη γενικότερη εξαθλίωση των φυλακών, στην οποία συμπεριλαμβάνονται, ανάμεσα στα άλλα, η συμφόρηση, η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η ανυπαρξία θέρμανσης και η ανεπαρκής, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, σίτιση των κρατουμένων.
Σήμερα, 15 μήνες μετά, η συντρόφισσα, έχοντας δεχθεί τη συνεχή εκδικητικότητα των εισαγγελικών και ανακριτικών αρχών, λαμβάνοντας αρνητικές απαντήσεις στις αιτήσεις αποφυλάκισής που έχει κατά καιρούς καταθέσει, παραμένει έγκλειστη στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.
Η Στέλλα πάσχει από µια σπάνια ασθένεια, που κατ’ αρχήν προσέβαλε το µάτι της, αλλά ήδη επεκτείνεται και σε άλλα όργανα του σώματός της . Μια ασθένεια που απαιτεί συνεχή και στενή ιατρική παρακολούθηση, ενώ σε περιπτώσεις υποτροπής χρήζει άμεσης πρόσβασης σε εξειδικευμένα κέντρα, κάτι το οποίο είναι ανέφικτο στις συνθήκες εγκλεισμού στις οποίες βρίσκεται.
Οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα ελληνικά κολαστήρια, η εξοντωτική μεταφορά της στα δημόσια νοσοκομεία µε καθυστερήσεις 7 έως 10 ωρών, η ανεπάρκεια του «νοσοκομείου» των φυλακών Κορυδαλλού να καλύψει τις εξειδικευμένες ανάγκες νοσηλείας της και η προσβλητική διαρκής φρούρησή της από ΕΚΑΜίτες ακόμα και κατά τη διάρκεια των ιατρικών εξετάσεων, έχουν ως µόνο αποτέλεσμα τη συνεχή επιδείνωση του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει.
Στις 8 Μάρτη 2012, η Στέλλα Αντωνίου καταθέτει νέα αίτηση αποφυλάκισης στο συμβούλιο εφετών.
Σε µια περίοδο όξυνσης του κοινωνικοταξικού πολέμου, ο εκφοβισμός όσων αντιστέκονται και η άμεση εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος αποτελούν κομμάτι του κατασταλτικού σχεδιασμού για την υπονόμευση της δυναμικής των καταπιεσμένων.
Δεν µας φοβίζουν, µας εξοργίζουν!
Άμεση Απελευθέρωση της αναρχικής Στέλλας Αντωνίου
Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους για την ίδια υπόθεση
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Εκδήλωση – Συζήτηση για την Ολική Άρνηση Στράτευσης στη Βίλα Ζωγράφου
Το Σάββατο 10 Μαρτίου, στις 7.00μμ
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ…
Γιατί προάγει την ψυχική, σωματική και πολιτική καταπίεση μέσω του φόβου, της εκπειθάρχησης και του "σωφρονισμού".
Γιατί επιβάλλει την ομοιομορφία σε συμπεριφορά και εμφάνιση, την υποταγή στην ιεραρχία, τον σεξισμό και τον εθνικισμό.
Γιατί αποτελεί βασικό μηχανισμό υπεράσπισης των αφεντικών και συστημικό πυλώνα καταστολής των κοινωνικών εξεγέρσεων.
Γιατί δε θα γίνουμε συνένοχοι στα εγκλήαμτά τους.
…ΓΙΑΤΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ-ΦΥΛΑΚΕΣ
Η εκδήλωση καλείται από
- τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου (Γ. Ζωγράφου 13, στην πράσινη πύλη)
- το Ξυπόλυτο Τάγμα (ολικοί αρνητές από τα Ιωάννινα)
Αφίσα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και στους φυλακισμένους της Κυριακής 12 Φλεβάρη
Το πολεμικό ανακοινωθέν είχε εκπονηθεί. Αναπαραγόταν λυσσασμένα για μέρες από τα κυριαρχικά διευθυντήρια και τους ρουφιάνους των ΜΜΕ: αν δεν ψηφιζόταν η δανειακή σύμβαση θα εμφανιζόταν το αποκαλυπτικό σκηνικό της χρεοκοπίας. Παρ’ όλα αυτά, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές αψήφησαν την τρομοκρατία και τον ωμό εκβιασμό και κατέβηκαν αποφασιστικά στο δρόμο, ενάντια στο νέο μνημόνιο που θα επιφέρει ακόμα βαθύτερη εξαθλίωση και λεηλασία των ζωών µας.
Καθώς η μαζικότητα του κόσμου αυξανόταν εκρηκτικά –φτάνοντας στο σημείο το Σύνταγμα να έχει γεμίσει μισή ώρα πριν το πρώτο κάλεσμα– το κράτος αποφάσισε να διαλύσει τη συγκέντρωση εν τη γενέσει της.
Όταν μιλάει ο Δρόμος
Απέναντι στην ακραία βιαιότητα και τη σαφή υλική υπεροπλία των ΜΑΤ, η πλειονότητα των διαδηλωτών αρνήθηκε να υποχωρήσει αμαχητί. Ολόκληρο το μητροπολιτικό κέντρο έγινε πεδίο όπου χιλιάδες διασταυρώθηκαν στα οδοφράγματα, χιλιάδες πάλεψαν μέτρο το μέτρο µε τους μπάτσους για την υπεράσπιση του δρόμου.
Ήταν µια σύγκρουση που έφερε χαρακτηριστικά εξέγερσης, µε τους τόσους από τους ψευδείς διαχωρισμούς που µας επιβάλλονται να υποχωρούν, για να δώσουν, έστω και για µια στιγμή, τη θέση τους στην συντροφικότητα. Για ώρες, η πόλη ήταν εκτός κρατικού ελέγχου, η πόλη άνηκε στους αντιστεκόμενους, µε δεκάδες τράπεζες και πολυκαταστήματα να τίθενται υπό αυστηρή κοινωνική κριτική.
Η οργή και η αποφασιστικότητα βρίσκονταν πανταχού παρούσες.
Ήταν αυτό που συντάραξε την κρατική μηχανή.
Και είναι αυτό που μεγαλώνει την επιθυμία µας να ξαναπράξουμε…
οι ρουφιάνοι καλά θα κάνουν να λουφάξουν
Για να αποκατασταθεί η τάξη και να αδειάσει το κέντρο, ακολούθησε ένα τεράστιο κύμα καταστολής µε τόνους χημικών και ασφυξιογόνων, καθώς και δολοφονικές επιθέσεις των μπάτσων, που είχαν ως αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις. Την εναγώνια αναζήτηση, από την κυριαρχία, κεφαλών επί πινάκι, ακολούθησε η πάντα πρόθυμη δικαστική εξουσία που προφυλάκισε τέσσερεις συλληφθέντες και η κοινωνική τους διαπόμπευση, µέσω της δημοσίευσης φωτογραφιών τους –αυτών, αλλά και άλλων διαδηλωτών– ζητώντας πληροφορίες από όποιον/α γνωρίζει.
Μία κίνηση, που δεν αποσκοπεί µόνο σε άμεσα πρακτικά “οφέλη” για το κράτος, αλλά και στον εκφοβισμό όσων επιλέγουν να κατεβαίνουν στον δρόμο και την πριμοδότηση του χαφιεδισμού σε κάθε επίπεδο. Από τις πορείες, στην εργασία, στη γειτονιά και τελειωμό δεν έχει.
Ταυτόχρονα ξεκίνησαν να βλέπουν το φως νέα κατασταλτικά σχέδια απαγόρευσης και ελέγχου των διαδηλώσεων, ενώ ήδη εφαρμόζεται η συγκαλυμμένη απαγόρευση µέσω του κλεισίματος κεντρικών σταθμών του μετρό.
Και φυσικά, από την πρώτη στιγμή, όλοι οι διαμεσολαβητικοί μηχανισμοί, µε κυρίαρχα τα ΜΜΕ, προσπάθησαν να απονοηματοδοτήσουν τις συγκρούσεις, μιλώντας για τυφλές καταστροφές και για οργανωμένο σχέδιο. Παραπλανούν όσους δε βρίσκονταν εκεί, ανακοινώνοντας ότι ο κόσμος φεύγει από τις 19.00 και αποσιωπούν την έκταση των συγκρούσεων που συντάραξαν και πολλές άλλες πόλεις. Επαναφέρουν, δε, δυναμικά τον όρο κουκουλοφόρος, σα φιγούρα χωρίς άλλες ιδιότητες• µια φιγούρα που απλά εμφανίζεται ως δια μαγείας µε µόνο σκοπό την καταστροφή. Όλα τα παραπάνω, µε σκοπό να εμπεδωθεί η εικόνα ότι αυτοί που συγκρούονταν στους δρόμους δεν ήταν παρά μερικές εκατοντάδες, χωρίς κάποιο κοινωνικό έρεισμα. Προφανώς δεν έλειψαν τα γνωστά και µη εξαιρετέα κόμματα της αριστεράς, που για άλλη µια φορά έσπευσαν να δώσουν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης, μιλώντας για “προβοκάτορες” και λειαίνοντας το έδαφος για την καταστολή.
Η προπαγάνδα όμως δεν είναι ικανή να διεμβολίσει το γεγονός ότι πάρα πολλοί/ες μιλήσαμε τη γλώσσα του δρόμου. Και πάρα πολλοί/ες νιώσαμε τη χαρά της εξέγερσης. Ας µην περιμένουμε µόνο την επόμενη ημέρα της οργής. Να γίνουμε οι διασαλευτές του κόσμου της εξουσίας και της εκμετάλλευσης. Να συγκρουστούμε καθημερινά στους χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, στις γειτονιές και τις πλατείες, προωθώντας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση.
Για να πάρουμε τις ζωές µας στα χέρια µας και να αγωνιστούμε για µια κοινωνία ελευθερίας.
Άμεση Απελευθέρωση των 4 φυλακισμένων
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της Κυριακής 12 Φλεβάρη
Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο: Πρόγραμμα Μαρτίου
Vegan καφενείο
Tην πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα στις 7.00 μμ. από την Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση
Δευτέρα 5 Μάρτη
Προβολή ταινίας: “The cove” και
Vegan καφενείο με φαγητό και συζήτηση
Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο
κάθε Σάββατο από τις 7.00 μμ
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΟΥ
Σάββατο 17 Μαρτίου
Ενημέρωση: για τη δράση των Επαναστατικών Πυρήνων στη Γερμανία, στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας για την 79χρονη Sonja Suder και τον 70χρονο Christian Grauger που φυλακίστηκαν μετά από 33 χρόνια εξορίας
Προβολή video: «Οι καιροί της οργής» (2011)
Σάββατο 31 Μάρτη
Εκδήλωση | Συζήτηση: "Ο ετεροκαθορισμός του υποκειμένου μέσα από τις επιστήμες της ψυχικής υγείας"
Η διαλεκτική σχέση της μετατόπισης του «κανονικού» ανά περιόδους και της (ανα)κατασκευής του διπόλου υγείας-ασθένειας από τις επιστήμες της ψυχικής υγείας.
Προβολή ταινίας: «Ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν» (2000) του Σταύρου Ψυλλάκη
Vegan καφενείο και προβολή ταινίας
Σήμερα στην κατάληψη στις 19.00
Προβολή της ταινίας "The cove" και vegan καφενείο με φαγητό και συζήτηση
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=OYKNCN1ESZM[/youtube]
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις (Συνέλευση πλ. Βικτωρίας)
Αν δεν αντισταθούμε σ’όλες τις γειτονιές
<< Δήμαρχος Καμίνης >>
Από «συνήγορος του πολίτη» , συνήγορος του μνημονίου και κυνηγός κεφαλών :
- συμβασιούχων του Δήμου
- αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος
- διαδηλωτών
- μεταναστών
- μικροπωλητών
- αστέγων
- αυτοδιαχειριζόμενων χώρων και καταλήψεων
Ο κατ’ επίφαση προοδευτικός δήμαρχος της Αθήνας, σε πλήρη σύμπλευση με τους κυβερνώντες, συντονίζει τα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες μικροπωλητές, προσπαθεί να μετατρέψει το κέντρο της Αθήνας σε μια “υγειονομική ζώνη”, στην οποία δεν θα έχουν θέση οι άνθρωποι που αγωνίζονται αλλά οι άνθρωποι που καταναλώνουν.
Και βασικός στόχος οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις. Η δημοτική αγορά ένας πρώην εγκαταλελειμμένος χώρος που εδώ και 6 χρόνια αποτελεί ζωντανό σημείο συνάντησης ανθρώπων και σκεπτικών και η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 που επί 20 χρόνια τώρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές
Συνέλευση πλατείας Βικτωρίας
Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημοτική Αγορά Κυψέλης
Στα μέσα Νοέμβρη, εγκαινιάστηκε μια νέα συνεργασία Δήμου Αθηναίων και αστυνομικών αρχών. Μαζί ξεκινάει ένας νέος κύκλος διαχείρισης του κέντρου της Αθήνας. Αρχικά, στο στόχαστρο μπαίνει η κατειλημμένη “Δημοτική Αγορά Κυψέλης”, που στεγάζει ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, ενώ ακολουθεί αυτεπάγγελτη δίωξη στην κατάληψη “Λέλας Καραγιάννη 37”, δίνοντας το πράσινο φως για ενδεχόμενες επεμβάσεις.
Η φτώχια και η εξαθλίωση στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας συνεχώς διευρύνονται. Παράλληλα, οξύνονται διαρκώς τα ανθρωποκηνυγητά μπάτσων και παρακρατικών σε μετανάστες και μικροπωλητές, σε άστεγους και τοξικοεξαρτημένους. Άλλωστε, η προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού και ο γενικότερος ιδεολογικός πόλεμος συνιστούν τη δοκιμασμένη τακτική του “διαίρει και βασίλευε”. Σε αυτή την προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου ο Δήμος Αθηναίων αναλαμβάνει αναβαθμισμένο θεσμικά ρόλο, αυτόν του εγγυητή της ανάπτυξης και της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης…
Σήμερα, με την κρίση πιο εμφανή από ποτέ, με όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα να εξαθλιώνονται
και με τις εξεγέρσεις να μην έχουν πλέον ανάγκη από σπίθες …όλο περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να ανιχνεύουν το δρόμο του αγώνα.
Έτσι, οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, τόποι συνάντησης αλλά και διασταύρωσης των αγώνων βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρό της καταστολής.
Και επειδή οι κατηγορίες που μας προσάπτουν καλά κρατούν, δηλώνουμε ευθαρσώς ότι…
Είμαστε οπλοστάσιο αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και εστίες αδιαμεσολάβητης αντίστασης.
Είμαστε κέντρα διακίνησης προταγμάτων, μέσων και πρακτικών αγώνα εχθρικών προς στο υπάρχον
Είμαστε εργαστήρια ζύμωσης αναγκών και επιθυμιών μακριά από εθνοτικούς, έμφυλους και θρησκευτικούς διαχωρισμούς
Αντίσταση στα σχέδια “αποστείρωσης” του κέντρου της Αθήνας
Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά Κυψέλης
Πορεία Αλληλεγγύης
Σάββατο 3 Μάρτη, 12.00μμ, Δημοτική Αγορά Κυψέλης
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Εκδήλωση για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και τις κοινωνικές αντιστάσεις
μπουρλότο!
Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους και άγριας φύσης οριστικά αφανισμένα, εκατομμύρια λίτρα βαρέων τοξικών αποβλήτων, ολόκληρες κοινότητες κατεστραμμένες. Στη δεκαετία του ‘90, η απόπειρα της πολυεθνικής tvxgold να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα χρυσού της Χαλκιδικής συναντά τη λυσσαλέα αντίσταση των κατοίκων σε µια μάχη ζωής ή θανάτου για χιλιάδες ανθρώπους. Κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος, απαγορεύεται η κυκλοφορία τα βράδια, οι συναθροίσεις και οι διαδηλώσεις, τα χωριά περικυκλώνονται σε μόνιμη βάση από διμοιρίες ΜΑΤ, εκατοντάδες άνθρωποι συλλαμβάνονται. Σε έναν αγώνα που κράτησε χρόνια, οι κάτοικοι στήνουν οδοφράγματα, επιτίθενται επανειλημμένα στις αστυνομικές δυνάμεις, πυρπολούν και καταστρέφουν τα γεωτρύπανα της εταιρίας. Και στο τέλος νικούν.
Όμως σήμερα, το κεφάλαιο επιχειρεί τη ρεβάνς και όχι µόνο στη Χαλκιδική, αλλά επιπλέον στο Κιλκίς, τον Έβρο και τη Ροδόπη. Με το πρόσχημα της κρίσης και τις σημαίες της ‘‘ανάπτυξης’’, η εξόρυξη χρυσού απειλεί να μετατρέψει σε σεληνιακό τοπίο το έδαφος και τις ζωές, σε µια κλίμακα που δεν έχει προηγούμενο.
ο αγώνας ενάντια στην ανάπτυξη
είναι αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση
είναι αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση
Μέσα στη συνθήκη της κρίσης, αναδύονται κοινωνικοί αγώνες που ενώ φαινομενικά διαφεύγουν από το πεδίο της οικονομίας, στην πραγματικότητα το αμφισβητούν ριζικά και το ακυρώνουν. Αγώνες συνολικοί και πολυδιάστατοι, που αρνούνται την προσταγή της ανάπτυξης και επιχειρούν να επανατοποθετήσουν το πρόταγμα του μέλλοντος στην κατεύθυνση της συνολικής απελευθέρωσης.
εκδήλωση – συζήτηση
µε συντρόφους/ισσες της “πρωτοβουλίας ενάντια στις βλαπτικότητες” από την Χαλκιδική. Για την αντιπληροφόρηση, την αλληλεγγύη και τον συντονισμό της δράσης σε ένα ακόμη μέτωπο στο οποίο η εξουσία διεκδικεί τον θάνατο ενάντια στη ζωή.
Σάββατο 3 Μάρτη, 7.00µµ
[µια πρωτοβουλία συντρόφων από την]
κατάληψη πατησίων 61 & σκαραµαγκά
Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο στη Σκαραμαγκά
Θέλω να συναντιόμαστε
κάπου που δε θα μαστε πελάτες
που θα συζητάμε και δε θα γκρινιάζουμε
και οι πράξεις θα ξεπηδούν ανάμεσα απ’ τις λέξεις
που θα δίνουμε εμείς χρώμα και περιεχόμενο στα βράδια μας
που θα μοιραζόμαστε γνώσεις, ιδέες, εμπειρίες
που θα αμφισβητούμε τους χώρους κατανάλωσης και τη μαζική κουλτούρα
που δε θα υπακούμε σε νόρμες, μόδες και στερεότυπα
που θα υφαίνουμε συλλογικά τον ιστό της ελευθερίας
Στο ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ λειτουργούμε χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος, την αναπαραγωγή του θεάματος, των έμφυλων και φυλετικών διαχωρισμών.
ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΑ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ
ΑΠΟ 18/2 ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΙΣ 19:00
Vegan Καφενείο – προβολή ταινίας
Προβολή της ταινίας “A Burning Rage”
Vegan Κουζίνα – Κουβέντα
Δευτέρα 6/2 στις 19:00
Πορεία 4/2: Μοναστηράκι, 12.00
«ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Ή ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ»
Η κυριαρχική επίθεση διευρύνεται και κλιμακώνεται. Τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, έχοντας επιβάλει εδώ και δυο χρόνια ένα «καθεστώς έκτακτης ανάγκης», σπέρνουν ανθρώπινα συντρίμμια για να «ανοικοδομήσουν» την κοινωνία πάνω σε νέες βάσεις πιο πειθαρχικές, αποδοτικές και επωφελείς για τους ίδιους. Στόχος τους ο εξανδραποδισμός μας. Με «κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα» και συγκυβερνήσεις συστρατεύονται για την επιβολή της κοινωνικής σιωπής στα νέα μνημόνια υποδούλωσης και λεηλασίας που ετοιμάζουν. Με «κοινωνικούς διαλόγους» των «κοινωνικών εταίρων», καθημερινή εκφοβιστική και παραπλανητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ και διαρκή επίκληση της «τρόικας που απαιτεί» θέλουν να ξεγελάσουν τη συσσωρευμένη κοινωνική οργή.
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΝΕ ΝΑ ΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Σύγκρουση και ρήξη με το κράτος, το κεφάλαιο, τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Όξυνση των ακηδεμόνευτων κοινωνικών-ταξικών αγώνων στους δρόμους, στις πλατείες, σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής. Αυτοοργανωμένες κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης παντού, στις γειτονιές, στους εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους, στις συνελεύσεις ανέργων. Αναχαίτιση των εκφυλιστικών φαινομένων κοινωνικού εκφασισμού που επιχειρούν να αναπτυχθούν στον αντίποδα της κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης. Καμία αυταπάτη για τις (σοσιαλδημοκρατικές ή αριστερές) προτάσεις καλλωπισμού και εξωραϊσμού του συστήματος εκμετάλλευσης και υποταγής. Καμία ψευδαίσθηση για τον ρόλο των εκλογών, των κομμάτων, της αντιπροσώπευσης, της ανάθεσης, των κοινοβουλευτικών «διεξόδων», των «εναλλακτικών λύσεων» και των «άλλων δρόμων». Ο πολιτισμός της υλικής, αξιακής, συναισθηματικής και πνευματικής φτώχειας δε βελτιώνεται, ανατρέπεται.
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας κοινοκτημοσύνης, ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας. Χωρίς εξουσία και ταξική διαίρεση, χωρίς αφέντες και μισθωτούς σκλάβους, χωρίς αρχηγούς και υποτακτικούς, χωρίς ηγέτες και ακολουθητές, χωρίς ειδικούς και αδαείς, χωρίς ιεραρχία και διακρίσεις στη βάση του φύλου, της φυλής, του τόπου προέλευσης, της σεξουαλικής προτίμησης. Όλα για όλους, από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Αναρχικές-οι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά
Θερσίτης (Ίλιον)
Σινιάλο (Αιγάλεω)
Ρεσάλτο (Κερατσίνι)
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο που μοιράζεται στις γειτονιές των δυτικών προαστίων Αθήνας και Πειραιά:
Πορεία 4/2: Μοναστηράκι, 12.00
Άμεση απελευθέρωση της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου
Σχετικά με την υπόθεση της Στ. Αντωνίου διαβάστε το γράμμα της μέσα από τις γυναικίες φυλακές Κορυδαλλού (11/02/11).
Κείμενα αλληλεγγύης: Κάλεσμα αλληλεγγύης στην Σ. Αντωνίου απο πολιτικούς κρατούμενους | Γραμμα απο τους κρατούμενους της φυλακης Αλικαρνασσου | Γραμμα απο τους κρατούμενους της Β’ πτερυγας Λάρισας | Κείμενο αλληλεγγύης των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ και του αναρχικού Θ. Μαυρόπουλου | Συγγενείς και φίλοι Πολιτικών Κρατουμένων | Πρωτοβουλία κρατουμένων
Στις 04/12/10 στο πλαίσιο (αντι)τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι της στην Καλλιθέα, η αναρχική Στέλλα Αντωνίου. Σε παράλληλες επιχειρήσεις συλλαμβάνονται οι Σακκάς Κ., Μητρούσιας Αλ. (Ν. Σμύρνη), Καραγιανίδης Γ. (Πειραιάς), Μιχαήλ Δ. (Κρήτη) και Πολίτης Χρ. (Εξάρχεια).
Η Στέλλα σε όλες τις αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει καταθέσει μέχρι σήμερα στους κατά καιρούς αρμόδια συμβούλια έχει λάβει αρνητικές απαντήσεις, συναντώντας την προκλητική αδιαφορία απέναντι στο σαθρό κατηγορητήριο αλλά και στο σοβαρό πρόβλημα υγείας της, παρ’ όλες τις υποδείξεις των αρμόδιων γιατρών για αδυναμία αντιμετώπισης της ασθένειάς της μέσα στη φυλακή.
Στις 04/01/12 κατατέθηκε νέα αίτηση στο σθμβούλιο εφετών, το οποίο συνέπεσε με τη συμλήρωση 13 μηνών από την προφυλάκισή της, η απάντηση της οποίας εκκρεμεί.
Η Στέλλα δεν είναι μόνη
Είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα μέχρι την απελευθέρωσή της
Πρωτοβουλία κρατουμένων
Πορεία: Σάββατο 4 Φεβρουαρίου, Μοναστηράκι, 12.00
Πορεία: Σάββατο 4 Φεβρουαρίου, Μοναστηράκι, 12.00
Τον Μάη του 2010 υπογράφεται το μνημόνιο στήριξης ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και την Τρόϊκα (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ) και ξεδιπλώνεται η σκληρότερη ταξική επίθεση που έχει εξαπολυθεί από την κυριαρχία απέναντι στο κοινωνικό σώμα τις τελευταίες δεκαετίες. Απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, διαρκής επιβολή νέων μέτρων, συρρίκνωση δικαιωμάτων και καταστολή είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τη διάλυση του κοινωνικού σχηματισμού όπως τον γνωρίζαμε. Με φόντο τη βαθύτερη ίσως συστημική κρίση, κράτος και κεφάλαιο αναζητούν σανίδα σωτηρίας, υποτιμώντας με ακόμη μεγαλύτερη ένταση την εργατική μας δύναμη και παγιώνοντας το μοντέλο του φτηνού, ανασφάλιστου, υπάκουου και ευέλικτου εργαζόμενου. Με αποτέλεσμα ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα να εξωθούνται βίαια στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Για να επιτευχθεί αυτή η διαδικασία, και αφού η μονοκομματική διαχείριση έχει απωλέσει κάθε διαπραγματευτική ισχύ εντός και εκτός συνόρων, η δημοκρατία διαστέλλει και κατοχυρώνει θεσμικά το καθεστώς έκτακτης ανάγκης μέσω της νέας συγκυβέρνησης με πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη, έτσι ώστε να εφαρμόσει ταχύτατα, επιθετικά και χωρίς προσχήματα όλα εκείνα τα μέτρα που η καπιταλιστική μηχανή επιτάσσει. Σε αυτό το πλαίσιο συστρατεύονται οι ιδεολογικοί μηχανισμοί και τα ΜΜΕ, θέτοντας διαρκώς εκβιαστικά διλήμματα του τύπου «συναίνεση για την εθνική σωτηρία ή χρεοκοπία», «υπακοή ή καταστροφή», «ευρώ ή δραχμή». Με μόνο στόχο να διασπείρουν τον φόβο και τη σύγχυση, να επιβάλλουν την κοινωνική σιωπή και την υποταγή με τους πιο δυσμενείς όρους στις κρατικές επιταγές, επιχειρώντας να εμπεδωθεί ο μονόδρομος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να εξοβελιστεί κάθε δυνατότητα κοινωνικής ανατροπής.
Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη είναι ανάγκη να ξεπεράσουμε τις φοβίες και τους εκβιασμούς. Να μην δεχτούμε ούτε την επιστροφή στη μιζέρια που υπήρχε πριν την κρίση, ούτε και την εξαθλίωση που βιώνουμε τώρα και θα χειροτερέψει στο μέλλον. Να αγωνιστούμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αλληλέγγυα απέναντι στο υπάρχον, δημιουργώντας και ενισχύοντας οριζόντιες αντιιεραρχικές και ακηδεμόνευτες εστίες αντίστασης στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης και στις γειτονιές, συγκρουόμενοι με το κράτος και τον καπιταλισμό. Να σταματήσουμε να μιλάμε τη γλώσσα της εξουσίας, να φανταστούμε και να θέσουμε οι ίδιοι/ες τα περιεχόμενα και τους όρους της ζωής που θέλουμε.
Να ξαναβάλουμε στα χείλη μας τη λέξη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Στις πραγματικές καθημερινές σχέσεις και όχι στη σφαίρα της ουτοπίας. Να καταστρέψουμε αυτό το σάπιο σύστημα που δομείται πάνω στην εξουσία, την εκμετάλλευση, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και του κοινωνικού πλούτου, την ιεραρχία και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Για να οικοδομήσουμε μια αταξική κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες για την απαλλοτρίωσης super-market (Λάρισα)
Στις 11/02/09 στη Λάρισα, λίγους μήνες μετά τα δεκεβριανά του ’08, πραγματοποιείται συλλογική απαλλοτρίωση αγαθών από super-market, διανομή τους σε κοντινή λαϊκή αγορά ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται κείμενο που επεξηγεί τους λόγους αυτής της κίνησης. Πρόκειται για μία ενέργεια ανάλογη με πλήθος παρόμοιων αυτού του τύπου και περιεχομένου που πραγματοποιούνται στον ελλαδικό χώρο περίπου τα τελευταία 4 χρόνια. Η πρώτη φαίνεται να πραγματοποιείται στις 31/05/08 και έκτοτε πολλές δεκάδες τέτοιες κινήσεις έχουν λάβει χώρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις της περιφέρειας με χιλιάδες προϊόντα να απελευθερώνονται και ακόμη περισσότερα κείμενα να μοιράζονται.
Πρόκειται για κινήσεις που εφαρμόζουν «στην πράξη, τη δική μας “δέσμη μέτρων” απέναντι στην ασυδοσία των αφεντικών»[1] και που πλέον έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως δίκαιες πράξεις ενάντια στην εξαθλίωση που μας επιφυλάσσει η καθημερινή εκμετάλλευση: η μείωση των μισθών, τα χαράτσια, η ακρίβεια, η ανεργία, η φτώχεια. Ανάμεσα σε ένα πλήθος κινηματικών πρακτικών αντίστασης και αλληλεγγύης (άρνηση πληρωμών σε χαράτσια και λογαριασμούς, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια, μαθήματα αυτομόρφωσης κλπ.) έχουν λάβει τη θέση που τους αξίζει στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κανένα δικαστήριο δεν νομιμοποιείται να τις δικάσει. Διότι κανένα αστικό δικαστήριο, είτε στη «διεφθαρμένη», είτε στην «αδιάφθορη» εκδοχή του δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη μήτρα που το γεννά: το εκμεταλλευτικό σύστημα που προασπίζει την ιδιοκτησία και τον πλούτο κεφαλαίου και κράτους.
– «Ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία»
– Κοίτα ποιος μιλάει…
Αυτοοργανωμένα, συλλογικά, αντιιεραρχικά, κόντρα στη μοιρολατρία και την εξατομίκευση, να μοιραστούμε το δρόμο του αγώνα
Να συγκρουστούμε με τους κατά συναυτουργία ληστές των ζωών μας
Ακολουθεί η αφίσα που καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 4 συντρόφους/ισσες στα Δικαστήρια Λάρισας, την 1η του Φλεβάρη, στις 9.00 πμ.
Το παρακάτω video αποτελεί καταγραφή απαλλοτρίωσης αγαθών από super market της Θεσαλλονίκη (14-6-2010) και της καταστροφής των χρημάτων των ταμείων.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=DbwlNVGhje4[/youtube]
[Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την απαλλοτρίωση στη Θεσσαλονίκη δείτε εδώ: athens.indymedia]
Συλλογικές κουζίνες και προβολές
Μαγειρεύουμε και τρώμε μαζί:
Τετάρτη 28/12 & Τρίτη 3/1, μαγειρεύουμε στις 16.00 τρώμε στις 20.00
Ταινίες και ποπ-κορν:
Παρασκευή 30/12 στις 20.00: “Themroc“, 1973, C. Faraldo
Πέμπτη 5/1 στις 20.00: “Withnail and I”, 1987, B. Robinson