Αρχείο κατηγορίας Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός

Αλληλεγγύη,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Αφίσες,Κάλεσμα

εκδήλωση στην πλατεία Βικτωρίας,Σάββατο 19/10,16.00

Σχολιάστε

ekdilosi_1

ekdilosi2

Να κάνουμε τις πλατείες και τις γειτονιές μας χώρους συνάντησης και αλληλεγγύης, ελευθερίας και ζωής.

παιδικό εργαστήρι
έκθεση φωτογραφίας
προβολή

Σάββατο 19/10,16.00
εκδήλωση στην πλατεία Βικτωρίας

Αντιφασίστες-αντιφασίστριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας

____________________

Pour faire nos places et nos quartiers des lieux de rencontre et de solidarité, de liberté et de vie

atelier des enfants
exposition de photographies
projection

Samedi 19/10, 16h00
place Victoria

antifascistes des quartiers du centre d’Athènes

____________________

To make our squares and neighborhoods meeting places of solidarity, freedom and life

children’s workshop
photography exhibition
projection

Saturday, the 19th/10, 16.00
Victoria Square

antifascists from neighborhoods of downtown Athens

____________________

باهم ایجاد کنیم درمیادین هاو محله ها محل ملاقات ماهمبستگی، آزادی و زندگی

کارگاه آموزشی کودکان
نمایشگاه عکاسی
وفیلم
شنبه، 19/10، 16.00
میدان ویکتوریا ازطرف ضد فاشیستهای محل وضدی فاشیستهای مرکزشهراتن

Αναδημοσιεύσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός

Αντιφασιστική πορεία στο Κερατσίνι, Παρασκευή 11/10, 6.00μμ, Πλ. Νίκης, Π.Τσαλδάρη-Αμφιάλη

Σχολιάστε

afisa_antifa_poreia_keratsinizzd7hf

Ως κύρια επιδίωξή της, μέσα από τις πολύμορφες δράσεις που αναλαμβάνει, η αυτόνομη αντιφασιστική συνέλευση Κερατσινίου έχει θέσει την προσπάθεια αλλαγής των κοινωνικών συσχετισμών. Το ξερίζωμα του φασισμού ως κοινωνική αντίληψη, πρακτική ή υποστήριξη, στις εργατογειτονιές και στους κόλπους της νεολαίας (γεγονός που αναμφίβολα δεν μπορεί να το κατορθώσει μόνη της, χωρίς την ενεργό συμβολή και άλλων κοινωνικών δυνάμεων, κυρίως τοπικών αλλά όχι μόνο). Ιδιαίτερα στις πολύπαθες περιοχές του Πειραιά που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο βίωσαν την κεντρική επιλογή της Χρυσής Αυγής να επικεντρώσει σε αυτές τις προλεταριακές συνοικίες, ανοίγοντας γραφεία, περιφέροντας στους δρόμους παραστατιωτικά πεζοπόρα ή μηχανοκίνητα αποσπάσματα, πραγματοποιώντας τραμπούκικες και δολοφονικές επιθέσεις, στήνοντας δίκτυα μαφιόζικων εκδουλεύσεων και εκβιασμών.

Στη διαδήλωση της Τετάρτης 18/9, λίγες μόνο ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από θρασύδειλους φασίστες των περιβόητων “ταγμάτων εφόδου” (που πήγαιναν 30 μαζί για να «αντιμετωπίσουν» μεμονωμένους αντιφασίστες, μετανάστες, διαφορετικούς), το τοπικό αστυνομικό τμήμα, οι δυνάμεις καταστολής, οι τράπεζες και τα μαυραγορίτικα καταστήματα «αγοράζω χρυσό», ήρθαν αντιμέτωπα με την οργή του πλήθους. Στην πορεία της Παρασκευής 11/10, επιθυμία και επιδίωξή είναι να σειστεί η περιοχή από τον παλμό και τα συνθήματα, μιας διαδήλωσης δυναμικής, συνεκτικής, περιμετρικά περιφρουρούμενης, που θα συμβάλει στο στόχο της ενδυνάμωσης των αντιφασιστικών και αντισυστημικών κοινωνικών διεργασιών και της ανεπίστρεπτης απόσυρσης των φασιστοειδών από τη δημόσια σφαίρα.

Οι επόμενες δράσεις που έχουν αποφασιστεί από τη συνέλευση είναι:

– Αντιφασιστικά γκράφιτι στους τοίχους του πρώην εργοστασίου Καχραμάνογλου, στην οδό Κωνσταντινουπόλεως, στον Αγ. Παντελεήμονα, στα Ταμπούρια, την Κυριακή 13/10, στις 12 το μεσημέρι.

– Αντιφασιστικό τουρνουά μπάσκετ “3 on 3”, στο γηπεδάκι της Βλαχέρνας, στην Αμφιάλη (Πλ. Βλαχερνών & Τοσίτσα, 100μ από τη συμβολή Π. Τσαλδάρη & Σαλαμίνος ), το Σάββατο 19/10, στις 12 το μεσημέρι (δηλώσεις συμμετοχής είτε στη συνέλευση του Σαββάτου 12/10 είτε επιτόπου).

Επόμενη συνέλευση το Σάββατο 12/10, στις 6.00μμ, στην Πλ. Νίκης (τριγωνάκι-ζαρντέν), στην Αμφιάλη, όπως οι προηγούμενες δυο συνελεύσεις.

Αναδημοσιεύσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Καταστολή

Δυο λόγια για τον Παύλο Φύσσα, τη δολοφονία του από φασίστες και το κάλεσμα για συγκέντρωση στο Κερατσίνι το απόγευμα της Τετάρτης 18/9, στο σημείο της δολοφονίας

Σχολιάστε

Στη συγκεκριμένη ανάρτηση δε θα μιλήσουμε για προσεγγίσεις και θέσεις σχετικά με τον φασισμό και τον αντιφασισμό. Η τραγικότητα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα από φασίστες κάνει το μυαλό να μουδιάζει, τα μάτια να βουρκώνουν, τον κόμπο στο λαιμό να σε πνίγει σα θηλιά. Αμηχανία και οργή, πόνος και μίσος.
Παύλος Φύσσας, 34 ετών, χιπ χόπερ, αντιφασίστας, δολοφονημένος το βράδυ της Τρίτης 17/9 από φασίστες στο Κερατσίνι. Από εργατική οικογένεια. Δούλευε παλιότερα στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, όταν είχε ακόμα δουλειά. Για κάποιον καιρό είχε φύγει σε νησί αναζητώντας βιοποριστικές λύσεις και είχε επιστρέψει ξανά. Παλιότερα ήταν στους ΑΝΤΑΡΤΑ, χιπ χοπ από την αντίστοιχη μουσική σκηνή του Περάματος, με βαθιά πολιτικό στίχο και άποψη. Πλέον δημιουργούσε σε ατομικό επίπεδο με το ψευδώνυμο Killah P διατηρώντας ατόφια την πολιτικότητα, την αντισυστημικότητα και τον αντιφασισμό που τον διέκρινε.
Ο Παύλος έπινε καφέ μαζί με την φίλη του και έναν ακόμα φίλο του σε καφετέρια της Αμφιάλης. Διαπληκτίστηκε λεκτικά με φασιστοειδές, το οποίο ζήτησε προφανώς τηλεφωνικά ενίσχυση από τους ομοϊδεάτες του στα τάγματα εφόδου και στις ομάδες κρούσης της Χρυσής Αυγής. Ο φίλος του Παύλου ειδοποίησε τηλεφωνικά αντιφασίστες της περιοχής ότι έχουν διένεξη με χρυσαυγίτες, χωρίς αρχικά να ζητήσει συνδρομή και λίγα λεπτά αργότερα τηλεφώνησε ξανά και είπε ότι τα πραγμάτα έχουν δυσκολέψει και ότι τους την έχουν στημένη και ζήτησε στήριξη. Πριν προλάβει να φτάσει κανείς ο Παύλος ήταν μαχαιρωμένος στο έδαφος. Είχαν πάει να πάρουν τα μηχανάκια τους από το σημείο που τα είχαν παρκάρει στην Τσαλδάρη και δέχτηκαν δολοφονική επίθεση από ομάδα φασιστών. Άλλοι πεζοί, άλλοι με μηχανές και ένα αυτοκίνητο που μπήκε ανάποδα στον κεντρικό δρόμο της Τσαλδάρη, από το οποίο βγήκε ο φασίστας που τον μαχαίρωσε. Ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν λίγα μέτρα από το σημείο δεν επενέβη παρά μόνο όταν η ομάδα διασκορπίστηκε στα γύρω στενά και συνέλαβε τον μαχαιροβγάλτη καθ’ υπόδειξη του αιμόφυρτου Παύλου. Πολύς κόσμος της περιοχής προσέτρεξε στο σημείο της δολοφονίας με την πληροφορία της φονικής επίθεσης. Και βέβαια το ασθενοφόρο έκανε αιώνες να εμφανιστεί.
Η γνωστή συμμορία των ανθρωποειδών θα αρνηθεί για μια ακόμη φορά να πάρει την ευθύνη για τις μισανθρωπικές της αιματηρές ασκήσεις. Τα καθεστωτικά μέσα θα περιμένουν τις «πραγματογνωμοσύνες». Οι μπάτσοι και οι υπουργοί θα μηχανευτούν κάθε εκδοχή μητροπολιτικής βίας για να συγκαλύψουν το προφανές. Οι δημοκράτες θα διαπραγματεύονται το δικαίωμα των θυμάτων να διαμαρτύρονται και των δολοφόνων να διαπράττουν δολοφονίες. Τα φίδια θα κουρνιάσουν και πάλι στις τρύπες τους με εκείνο το συριστικό τους χαμόγελο μέχρι να ξαναχτυπήσουν. Εμφύλιος πόλεμος…
Σήμερα το απόγευμα, Τετάρτη 18/9, στις 6.00μμ, καλείται συγκέντρωση στο σημείο της δολοφονίας, Π. Τσαλδάρη 60, στην Αμφιάλη (Κερατσίνι). Θα είμαστε όλοι και όλες εκεί.

ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ

Αναδημοσίευση από το blog του “Ρεσάλτο”

Αναδημοσιεύσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Αφίσες,Κάλεσμα,Λαϊκές Συνελεύσεις

Κάλεσμα της συνέλευσης πλ.Βικτωρίας στην αντιφασιστική πορεία στις 10 Μαΐου

Σχολιάστε

 

Την Παρασκευή 10 Μάη η συνέλευση της πλ. Βικτωρίας κλείνει 2 χρόνια ύπαρξης και δράσης: συστήθηκε με πρωτοβουλία κατοίκων αμέσως μετά τα φασιστικό πογκρόμ του 2011 με πρωταρχικό στόχο να μην γίνει η περιοχή μας ένας ακόμη Αγ. Παντελεήμονας. Ένας στόχος που όχι μόνο αποδείχτηκε εφικτός μέσα στην πορεία του χρόνου (οι φασίστες δεν μπόρεσαν έκτοτε να ξανακάνουν κίνηση στην περιοχή), αλλά που έδωσε το έναυσμα για συνολικότερες παρεμβάσεις με τη δημιουργία πραγματικών δικτύων σχέσεων στο πεδίο της γειτονιάς. Μικροφωνικές αντιπληροφόρησης, παρεμβάσεις και μοιράσματα κειμένων, γιορτές με συλλογική κουζίνα, προβολές και θεατρικό παιχνίδι, αλλά φυσικά και επανασυνδέσεις ρεύματος (τις οποίες δεν σταματήσαμε ποτέ και έχουν επεκταθεί μέχρι την περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα) είναι κομμάτια της δράσης που αρθρώθηκε στο πεδίο της γειτονιάς όλο αυτό το διάστημα. Επιπρόσθετα –και καθώς η διασύνδεση με τους μετανάστες ήταν εξαρχής κεντρικό ζητούμενο– η συμμετοχή μας τους τελευταίους μήνες στη Συνέλευση Μεταναστών & Αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ ήταν σημαντική ως επιλογή στο πεδίο της αντιθέσμισης για τον αντικατασταλτικό, αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό χαρακτήρα της συνέλευσης.

Όμως αν ο παρακρατικός φασισμός αποτραβήχτηκε από τη γειτονιά μας, ο θεσμικός και επίσημος όχι μόνο συνέχισε, αλλά και αναβαθμίστηκε σημαντικά. Η αστυνομική κατοχή του κέντρου της Αθήνας, το ανελέητο κυνήγι των μεταναστών με την επιχείρηση «ξένιος Ζευς», το αντίστοιχο των τοξικοεξαρτημένων και των άστεγων με την επιχείρηση «Θέτις», οι εισβολές στις καταλήψεις της Villa Αμαλίας και της Σκαραμαγκά και στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ, οι διαρκείς αστυνομικές επιθέσεις στον πανεπιστημιακό χώρο της ΑΣΟΕΕ, η πραγματική συμπόρευση του Δήμου Αθηναίων με τα περιεχόμενα και τα προτάγματα της Χρυσής Αυγής είναι η εφιαλτική πραγματικότητα του μητροπολιτικού κέντρου που η περιοχή της πλ. Βικτωρίας βιώνει σε καθημερινή βάση.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια καλούμε αύριο στις 6.00 το απόγευμα αντιφασιστική πορεία στην πλ. Βικτωρίας (και στη συνέχεια θα ακολουθήσει συναυλία Hip-Hop). Η στήριξή της θα ήταν πολύ σημαντική.


συνέλευση της πλ. Βικτωρίας

 

*αναδημοσίευση απο athens.indymedia.org

Αντιπληροφόρηση,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Μετανάστες,Μετανάστες & αλληλέγγυοι ΑΣΟΕΕ

Παρέμβαση της συνέλευσης μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων της ΑΣΟΕΕ στην Πλ. Βικτωρίας για τα γεγονότα της Μανωλάδας

Σχολιάστε

Το απόγευμα της Παρασκεύης 26 Απρίλη πραγματοποιήθηκε – για περίπου 2 ώρες – στην πλατεία Βικτωρίας από τη συνέλευση μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων της ασσοε, μικροφωνική αντιπληροφόρησης για το ταξικό-ρατσιστικό έγκλημα της Νέας Μανωλάδας και αλληλεγγύης στους μετανάστες εργάτες γης από το Μπακλαντές που τραυματίστηκαν από τα πυρά των θρασύδειλων επιστατων (Θ.Αποστολούπολος και αφοί Χαλούλοι) του μεγαλοτσιφλικά Ν.Βαγγελάτου. Αναρτήθηκε πανό, στήθηκε μικροφωνική, κολλήθηκαν αφίσες και μοιράστηκαν κείμενα στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες από μερικές δεκάδες συντρόφων και συντροφισσών, ντόπιων και μεταναστών.
 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

 Φράουλες και ανθρώπινη εκμετάλλευση

Αυτά είναι τα δύο βασικά εξαγώγημα προϊόντα και τα δύο σε τεράστιες ποσότητες της Νέας Μανωλάδας, μιας επαρχίας του νομού Ηλείας, 260 χλμ δυτικά της Αθήνας. Οι μεν φράουλες φιγουράρουν κάθε άνοιξη, κόκκινες και λαχταριστές, στους πάγκους των λαϊκών αγορών και τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Η εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών γης δε, καλά κρυμμένο μυστικό στις τάξεις της ρατσιστικής και ξενοφοβικής ντόπιας κοινωνίας, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, που εξαιτίας κάποιων θερμόαιμων ρουφιάνων ενός εκ των τσιφλικάδων της περιοχής, καταφέρνει και απασχολεί για λίγο τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ.

Λίγα λόγια για τα φέουδα της Μανωλάδας

Στα χωράφια της Μανωλάδας εργάζονται τα τελευταία χρόνια 4000-5000 εργάτες γης. Όλοι τους σχεδόν μετανάστες, κυρίως από το Μπαγκλαντές και λίγο καιρό πριν από το Πακιστάν, αρκετοί από αυτούς χωρίς χαρτιά. Η βασική τους εργασία αφορά την καλλιέργεια, τη συγκομιδή και τη συσκευασία φράουλας αλλά ανάλογα με την εποχή απασχολούνται και στην καλλιέργεια και άλλων αγροτικών προϊόντων, όπως πατάτας, πορτοκαλιών κτλ. Η εργασία ξεκινάει από τις 6 το πρωί και τελειώνει στις 9-10 το βράδυ με μεροκάματο 25 ευρώ και προφανώς χωρίς ένσημα, ασφάλιση και οποιαδήποτε ιατροφαρμακευτική κάλυψη σε περίπτωση κάποιου εργατικού ατυχήματος. Διαβιούν χειμώνα – καλοκαίρι σε αυτοσχέδιες σκηνές ή μέσα στα θερμοκήπια, χωρίς νερό, ρεύμα, τουαλέτα και άλλα βασικά είδη ανάγκης.
Οι συνθήκες εργασίας είναι κυριολεκτικά απάνθρωπες καθώς πέρα από το εξαντλητικό ωράριο δουλεύουν υπό συνεχή επιτήρηση και εκβιασμούς από τους ρουφιάνους επιστάτες των κάθε λογής τσιφλικάδων της περιοχής που τους συμπεριφέρονται σαν σκλάβους. Ξυλοδαρμοί και εξευτελιστικές συμπεριφορές σε καθημερινή βάση, απειλές για τη ζωή τους, εκβιασμοί ότι θα τους παραδώσουν στην αστυνομία, για όσους δεν έχουν χαρτιά, μη καταβολή των δεδουλευμένων τους και σφαίρες στο ψαχνό όταν κάποιοι τολμούν έστω και για λίγο να σηκώσουν κεφάλι.

Το γεγονός

200 μετανάστες από το Μπαγκλαντές που εργάζονται σε ένα από τα πολλά κτήματα της περιοχής, αυτό του τσιφλικά Βαγγελάτου, αρχίζουν τις τελευταίες μέρες και διεκδικούν την καταβολή των δεδουλευμένων τους των 6 τελευταίων μηνών. Κάνουν συνεχώς εκκλήσεις προς των τσιφλικά και τους επιστάτες του αλλά έρχονται αντιμέτωποι με τις ύβρεις και τις απειλές τους. Συντάσσουν μάλιστα και καταγγελία που προσπαθούν να παραδώσουν στην αστυνομία και την κυβέρνηση χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα. Λίγες μέρες πριν τη δολοφονική απόπειρα εναντίον τους κάνουν μία μέρα απεργία και η απάντηση του τσιφλικά ήταν η απειλή ότι θα φέρει άλλους μετανάστες στη θέση τους, κυρίως από Αλβανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και ότι θα τους διώξει απλήρωτους. Η απάντηση που πήρε: «δώσε τα λεφτά που μας χρωστάς και φεύγουμε». Προφανώς, ο τσιφλικάς δεν πραγματοποίησε την απειλή του, καθώς οι βαλκάνιοι μετανάστες ζητάνε 40 ευρώ μεροκάματο και συνέχισε να αγνοεί τις απαιτήσεις των εργατών. Έτσι στις 17/4 οι ίδιοι οι μπαγκλαντεσιανοί εργάτες αποφασίζουν να πάνε να διαμαρτυρηθούν έξω από το σπίτι του τσιφλικά και ως απάντηση λαμβάνουν τα πυρά από τους μπράβους επιστάτες του, που είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό 30 εργατών, με 7 από αυτούς σε αρκετά σοβαρή κατάσταση. Πέραν του ότι το ασθενοφόρο έκανε δύο ώρες να φθάσει στο σημείο, το πρώτο πράγμα που έκανε η αστυνομία ήταν να αρχίσει τη δίωξη και τη σύλληψη όσων μεταναστών δεν είχαν χαρτιά, μη ασχολουμένη με τους ένοπλους δολοφόνους.
Ήταν η διάσταση που πείρε το θέμα, στα διεθνή κυρίως ΜΜΕ και η συνεπακόλουθη εικόνα της χώρας (1), η αδυναμία συγκάλυψης του γεγονότος και ο φόβος για τις αντιδράσεις των μεταναστών εργατών που ανάγκασε τις αρχές να ασχοληθούν με το θέμα και τη δίωξη των δραστών.
Τις επόμενες 2 μέρες, 18 και 19 Απριλίου, κανένας μετανάστης δεν πήγε για δουλειά σε όλη την ευρύτερη περιοχή και πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που συμμετείχαν πάνω από 10.000 μετανάστες εργάτες γης. Προφανώς αποσιωπήθηκε από τα ΜΜΕ αλλά ήταν ουσιαστικά αυτό που ανάγκασε τον ίδιο τον υπουργό δημόσιας τάξης Ν. Δένδια να τάξει στους μετανάστες τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο, την καταβολή όλων των δεδουλευμένων τους και την αστυνομία να συλλάβει τους μπράβους δολοφόνους και το αφεντικό τους.

Το 2008 είχαν διαρρεύσει φωτογραφίες από την ίδια περιοχή που απεικόνιζαν τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των μεταναστών εργατών γης. Τότε οι μετανάστες ήταν κυρίως από το Πακιστάν. Και τότε, όπως και τώρα, όλοι μας είχαμε  ¨σοκαριστεί¨ από το γεγονός, τα ΜΜΕ είχαν φορέσει για λίγο το φιλανθρωπικό τους προσωπείο και το κράτος θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα, κάνοντας λόγο για μεμονωμένο περιστατικό. Και τα προηγούμενα χρόνια όμως το μοντέλο αγροτικής παραγωγής ήταν πανομοιότυπο με το σημερινό. Μόνο που τη θέση των Πακιστανών και μπαγκλαντεσιανών εργατών κατείχαν μετανάστες από τα βαλκάνια και κυρίως από την Αλβανία.

Τόσα χρόνια μετά όχι μόνο τίποτα δεν έχει αλλάξει, απεναντίας η εργασιακή συνθήκη έχει γίνει ακόμα πιο βάρβαρη και η εκμετάλλευση των μεταναστών συνιστά άλλο ένα καλοκουρδισμένο σχέδιο κράτους και αφεντικών για ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση.
Είναι το ίδιο το κράτος που έμμεσα ή άμεσα ωθεί τους μετανάστες να εργαστούν στα χωράφια των ντόπιων τσιφλικάδων. Όσους από αυτούς δηλαδή καταφέρνουν και γλυτώνουν από τις νάρκες στον Εύρο και το βυθό της θάλασσας. Όσους από αυτούς δεν χωράνε στα κολαστήρια της αστυνομίας και τα  στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσους από αυτούς, που καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα ή μένω κλεισμένος και φοβισμένος στο σπίτι να πεθάνω από την πείνα, καθώς στους δρόμους παραμονεύουν σε κάθε γωνία είτε μπάτσοι είτε φασίστες, ή δουλεύω ως σκλάβος για ένα κομμάτι ψωμί, αποφεύγοντας έτσι την απέλαση ή τον εγκλεισμό σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Και αυτό διότι υπάρχει συμφωνία κράτους, τοπικών αρχών και τσιφλικάδων της περιοχής να μην συλλαμβάνει η αστυνομία όσους εργάζονται στα χωράφια της περιοχής (2)
Και κάπως έτσι η εργασία υπό αυτούς τους όρους για τους μεν μετανάστες φαντάζει ως μόνη διέξοδος και σανίδα σωτηρίας, για τα δε αφεντικά ένα πολύ καλό εργαλείο για την όλο και πιο βαθειά εκμετάλλευση των εργατών. Κερασάκι στην τούρτα της εκμετάλλευσης, για να μην μένουν τα τσιράκια των αφεντικών παραπονεμένα, η παρακράτηση χρημάτων από τα μεροκάματα των μεταναστών εργατών γης για να τους παρέχουν ένα κομμάτι ψωμί.(3)

Τα όσα συνέβησαν πριν λίγο καιρό στη Μανωλάδα δεν είναι απλά και μόνο ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένα βίαιο και απάνθρωπο καθεστώς εργασίας που αρχικά επιβάλεται στους απόκληρους και σε όσους βρίσκονται στον πάτο κάθε φορά του βαρελιού. Και όσο βαθαίνει η κρίση αυτός ο πάτος χωράει όλο και πιο πολλούς από μας.  Όσο αλληλοφαγωνόμαστε μεταξύ μας και ρίχνουμε το φταίξιμο για τα δεινά μας στους μετανάστες και στους ¨άλλους¨ τόσο στρώνουμε το έδαφος στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Όσο δεν στοχεύουμε στον πραγματικό εχθρό, που δεν είναι άλλος από  όλους αυτούς που μας εκμεταλέυονται πλουτίζοντας εις βάρος μας, τόσο βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΣΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Σημειώσεις:

(1)Η εικόνα των τραυματισμένων μεταναστών εργατών γης, έκανε το γύρο του κόσμου. Για πολλοστή φορά, διεθνείς οργανισμοί συνέταξαν καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας για τη μεταχείριση των μεταναστών, λες και αρκούν πέντε υπογραφές να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Επιπλέον, διάφοροι φορείς και οργανώσεις, συντονίζουν κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook κλπ) έχουν ξεκινήσει καμπάνια για μποϋκοτάζ της φράουλας Μανωλάδας με ονομασία «Φράουλες και αίμα».

(2)Το σχέδιο έχει ως εξής: Οι ντόπιοι τσιφλικάδες, υπό την επίγνωση τοπικών αρχών και κυβέρνησης, αιτούνται κάθε φορά ένα συγκεκριμένο αριθμό εργατών. Έρχονται σε συνεννόηση με κάποιον ¨δικό τους¨ μετανάστη, που αποκαλείται «μάστορας», συνήθως ίδιας καταγωγής με τους εργάτες, ο οποίος αναλαμβάνει να βρει τους εργάτες από την Αθήνα. Κριτήριο δεν είναι η κατοχή ή όχι χαρτιών, αλλά οι γνωριμίες που μπορεί να έχει ο κάθε μετανάστης. Η μεταφορά τους στα χωράφια που θα εργαστούν γίνεται με αμάξια που έρχονται και τους παραλαμβάνουν από την Αθήνα. Μοναδικό εχέγγυο της συμφωνίας είναι ότι όσο δουλεύουν και δε δημιουργούν πρόβλημα δε θα έχουν καμία ενόχληση από την αστυνομία.

(3)Τα μεροκάματα είναι της τάξης των 17-25 ευρώ αλλά καταβάλλονται κάθε 2-3 μήνες. Τα έξοδα για τη διατροφή των μεταναστών και για όποιες άλλες παροχές (τηλεκάρτες, και έξοδα διαβίωσης) τους αφαιρούνται από το συνολικό ποσό πληρωμής. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, η εκμετάλλευση δεν έχει όρια. Τα ψώνια δεν τα κάνουν οι ίδιοι οι μετανάστες αλλά οι επιστάτες ή ο «μάστορας». Κι από κει που κάθε μετανάστης χρειάζεται 70-80 ευρώ το μήνα για τη διατροφή του, τους γίνεται παρακράτηση μέχρι και 400 ευρώ το μήνα, με αποτέλεσμα συχνά η αμοιβή τους να πέφτει σε 150 ευρώ για δουλειά ενός μήνα. Τα λεφτά αυτά που παρακρατούνται καταλήγουν προφανώς στα χέρια των τσιφλικάδων και των ρουφιάνων που τους προστατεύουν.

 


Συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ
http://immigrants-asoee.espivblogs.net

[Ημερολόγιο],Αλληλεγγύη,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Κάλεσμα,Καταστολή,Μετανάστες,Μετανάστες & αλληλέγγυοι ΑΣΟΕΕ

Μικροφωνική & πορεία για τις δολοφονίες του Bbacar Ndiaye & του Σαχτζάτ Λουκμάν

Σχολιάστε

afisa-poreia-14-2-2013-a

 

afisa-poreia-14-2-2013-b

Μικροφωνική (αντιπληροφόρησης και προπαγάνδισης της πορείας) την Τρίτη 12 Φλεβάρη, στις 17.00 στην πλ. Κολιάτσου, θα ακολουθήσει συνέλευση στην ΑΣΟΕΕ για την πορεία της Πέμτης

Πορεία αντιπληροφόρησης για την ανάδειξη των δύο πρόσφατων δολοφονιών (του Babacar Ndiaye την 1/2, και του Σαχτζάτ Λουκμάν στις 17/1 στα Πετράλωνα) , την Πέμπτη 14 Φλεβάρη, στις 17.00 στο Θησείο.

Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Καταλήψεις/Αυτοοργανωμένοι χώροι,Καταστολή

Για την απόπειρα εμπρησμού του Θερσίτη

Σχολιάστε

spirto

Τα ξημερώματα της 7ης Φλεβάρη, έγινε απόπειρα εμπρησμού στον Θερσίτη. Ο εμπρηστικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε στην είσοδο, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στο χώρο, παρά μόνο στο χρώμα του εξωτερικού τοίχου. Η απόπειρα δεν είναι άγνωστο από ποιους προέρχεται: τα «αγοράκια με τα σπίρτα» που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να προκαλέσουν ζημιά στο χώρο του Θερσίτη, είναι οι καλοί φίλοι της αστυνομίας, των αφεντικών, των τραπεζών, του μισανθρωπισμού, του πολιτισμού της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της υποταγής. Οι φασιστικές συμμορίες που με κρατική στήριξη και επιχορήγηση μετεξελίχθηκαν σε νέα «τάγματα ασφαλείας» κάνουν αυτό που έκαναν πάντα –αυτό που έκαναν οι φυσικοί και πολιτικοί τους πρόγονοι στην κατοχή. Επιτίθενται μονάχα στους από κάτω, μονάχα σε αυτούς που αγωνίζονται. Δεν καίνε τράπεζες, καίνε αυτοοργανωμένους χώρους, χώρους αγώνα. Δεν την πέφτουν σε βίλες αφεντικών, αλλά σε φτωχόσπιτα μεταναστών. Δεν στηρίζουν τους αγώνες των φτωχών, στηρίζουν την «εθνική οικονομία» δηλαδή την οικονομία των αφεντικών. Θέλουν να επιβληθεί παντού ο νόμος, δηλαδή το δίκαιο των ισχυρών. Συνέχεια ανάγνωσης Για την απόπειρα εμπρησμού του Θερσίτη →

Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Καταλήψεις/Αυτοοργανωμένοι χώροι,Καταστολή

Aνακοίνωση του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Bίλα Ζωγράφου

Σχολιάστε

Το βράδυ του Σαββάτου 2/2, μετά το πέρας της πορείας μίσους της Χρυσής Αυγής, μηχανοκίνητο κομμάτι της, περίπου 15 ατόμων, επιτέθηκε στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Μπερντέ στα Ιλίσια και προσπάθησε να παραβιάσει την είσοδο σπάζοντας τη τζαμαρία. Στη συνέχεια επιτέθηκαν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης εκδήλωσης οικονομικής ενίσχυσης διωκόμενων αγωνιστών. Ο κόσμος που βρισκόταν στην είσοδο της βίλας επί της Γεωργίου Ζωγράφου απέκρουσε την επίθεση που δέχθηκε από δύο μέτωπα τρέποντάς τους σε άτακτη φυγή, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν δύο από τα μηχανάκια τους.

Με “αφορμή” τα εγκαταλελειμένα μηχανάκια στήθηκε ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση, με περικύκλωση του χώρου της της βίλας Ζωγράφου και ασφυκτική αστυνομική παρουσία στα γύρω στενά, δημιουργώντας για άλλη μία φορά κλίμα τρομοκρατίας στη γειτονειά. Η τρομοκρατία όμως δεν απέτρεψε εκατοντάδες αλληλέγγυο κόσμο, από τη γειτονιά και όχι μόνο, να συγκεντρωθεί άμεσα έξω από το χώρο μην αφήνοντας περιθώρια για οποιαδήποτε κατασταλτική κίνηση εναντίον της κατάληψης.


ΟΙ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Αλληλεγγύη,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Καταστολή,Μετανάστες,Μετανάστες & αλληλέγγυοι ΑΣΟΕΕ

Ενημέρωση από τη σημερινή συγκέντρωση στο Θησείο για τη δολοφονία του Babakar Ndiaye

Σχολιάστε

Σήμερα Κυριακή 3.2.13, πραγματοποιήθηκε στο Θησείο συγκέντρωση αντιπληροφόρησης για τη δολοφονία του μετανάστη μικροπωλητή Babakar Ndiaye, ο οποίος έχασε τη ζωή του την 1.2.13 καταδιωκόμενος από τους δημοτόμπατσους του "δημοκράτη" Καμίνη, ένα κρατικό-ρατσιστικό έγκλημα που έγινε 2 βδομάδες μετά τη στυγερή δολοφονία του Shehzdad Luqman στα Πετράλωνα από τους χρυσαυγίτες μαχαιροβγάλτες Στεργιόπουλο και Λιακόπουλο και μέσα σ' ένα κλίμα γενικευμένης όξυνσης της κρατικής-φασιστικής τρομοκρατίας.

Από τις 1 το μεσημέρι και για 3 ώρες, με την παρουσία εκατοντάδων συντρόφων-συντροφισσών και μεταναστών, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική απ' όπου διαβάστηκαν κείμενα και έγιναν παρεμβάσεις σε πολλές γλώσσες, αναρτήθηκαν πανώ και μοιράστηκαν εκατοντάδες αντίτυπα κειμένων.

Υπενθυμίζεται ότι αύριο Δευτέρα στις 17.00 η συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων στη ΑΣΟΕΕ καλεί σε κουβέντα για επικοινωνία και την οργάνωση δράσεων.

να μη συνηθίσουμε το θάνατο

να μην μείνει αναπάντητη καμία κρατική-φασιστική-ρατσιστική δολοφονία

υγ: από τις όμορφες στιγμές της σημερινής συγκέντρωσης οι φάπες που μάζεψε παρεάκι σημαιοστολισμένων φασιστων που είχαν κατέβει για περίπατο και έφυγαν τρέχοντας…

 

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia.org]

Αλληλεγγύη,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Καταστολή,Μετανάστες,Μετανάστες & αλληλέγγυοι ΑΣΟΕΕ

Μικροφωνική για τη δολοφονία του μετανάστη στο Θησείο

Σχολιάστε

[Φωτογραφίες]

Χθες 1-2-2013 και γύρω στις 20.30, μετά από καταδίωξη της δημοτικής αστυνομίας μεταναστών μικροπωλητών που βρίσκονταν στο Θησείο, πάνω από το σταθμό του ΗΣΑΠ, οι δημοτόμπατσοι εγκλωβίζουν έναν από αυτούς και στην προσπάθειά τους να του πάρουν την πραμάτεια του, ο μετανάστης βρίσκεται στις γραμμές του τρένου, πέφτοντας από  ύψος 7 μέτρων όπου και πεθαίνει ακαριαία. Πρόκειται για τον BABAKAR NDIAYE, 38 ετών από τη Σενεγάλη.

Αρκετός κόσμος, μετανάστες & ντόπιοι αλληλέγγυοι μαζεύονται στο σημείο και λίγο αργότερα δέχονται την επίθεση της αστυνομίας και διαλύονται στα γύρω στενά. Για πολλές ώρες αργότερα, σε όλο το κέντρο της Αθήνας, δεκάδες μετανάστες προσάγονται. Μέχρι στιγμής έχουν αφεθεί όλοι ελεύθεροι εκτός από δύο που συνεχίζουν να κρατούνται. Οι δολοφόνοι δημοτόμπατσοι, δύο σύμφωνα με μαρτυρίες κόσμου που ήταν στο σημείο, από την πρώτη στιγμή γίνονται άφαντοι, χωρίς ακόμα να έχουν εντοπιστεί.

Σήμερα, η συνέλευση μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ, βρέθηκε σε ένα διευρυμένο σχήμα συνέλευσης, όπου είχαν προσέλθει πάνω από 80 μετανάστες. Έγινε εκτενής ενημέρωση και συζήτηση για το συμβάν και τις κινήσεις που μπορούμε να δρομολογήσουμε από δω και πέρα.

 Έτσι αποφασίσαμε για αύριο Κυριακή 3/2 και ώρα 13.00 μικροφωνική αντιπληροφόρησης στο σημείο της δολοφονίας, στο σταθμό ΗΣΑΠ του Θησείου και τη Δευτέρα 4/2 και ώρα 17.00 ανοιχτή κουβέντα-συνέλευση στην ΑΣΟΕΕ με σκοπό την περαιτέρω επικοινωνία σκεπτικών και συνέχιση των δράσεων.

Απέναντι στις κρατικές και παρακρατικές δολοφονίες τίποτα δε μένει αναπάντητο.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

 

Συνέλευση μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ

immigrants-asoee.espivblogs.net

Αλληλεγγύη,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Αστυνομική έφοδος στην ΑΣΟΕΕ,Εκκένωση Villa Amalias,Εκκένωση της κατάληψης (9/12/13),Εργασιακά,Καταλήψεις/Αυτοοργανωμένοι χώροι,Καταστολή,Κοινωνικές αντιστάσεις,Προκηρύξεις

Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

Σχολιάστε

Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει

[το κείμενο σε pdf]

Στις 10/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Σε τι αφορούν όμως όλα αυτά μια συνέλευση εργατικών συλλογικοτήτων, σωματείων και συνδικαλιστών βάσης; – θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς.

"Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας."

Ανώνυμος κυβερνητικός, στους New York Times1

Η παραπάνω δήλωση κυβερνητικού στελέχους που «επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του» δημοσιεύθηκε στους NY Times ακριβώς ένα μήνα μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Λίγες μέρες, άλλωστε, πριν από την εκκένωση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δώσει τον τόνο για ό,τι θα ακολουθούσε, αναφερόμενος τότε στις απεργίες και τις καταλήψεις στην τοπική αυτοδιοίκηση: «Είμαστε όμηροι 100 συνδικαλιστών τραμπούκων… Οι προνομιούχοι τρομοκρατούν γιατί χάνουν τα προνόμιά τους. Να είναι σίγουροι ότι θα τα χάσουν… Εμείς προχωράμε, και να θυμίσω κάτι που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου: “Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες”…».2


Συνέχεια ανάγνωσης Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης →

Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Ιστορία

Ποιος είναι ο “ήρωας” Ντερτιλής;

Σχολιάστε

Ο χθεσινός θάνατος του Νικόλα Ντερτιλή προβλήθηκε ως πρώτη είδηση από τα περισσότερα ακροδεξιά, φιλοχουντικά και ναζιστικά (αλλά όχι μόνο) μπλογκς  σε μία προσπάθεια να «αποκατασταθεί» η φιγούρα ενός σαδιστή δολοφόνου. Ευτυχώς, που η περίοδος δεν μας επιτρέπει να αφήνουμε συρτάρια κλειδωμένα. Το κουφάρι του χουντικού αξιωματικού – άξιο τέκνο των Ταγμάτων Ασφαλείας, πιστού υπηρέτη των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου και πολιτικού προγόνου των σημερινών νεοναζιστών – μας στοιχειώνει επιβάλλοντας τον δημόσιο εξορκισμό. Η συλλογική μας θολή μνήμη ή η «άδολη» αφέλειά μας αποτελεί το τέλειο άλλοθι για το ξύπνημα των νεκρών, την επιστροφή των νεκροζώντανων.

Το παρακάτω άρθρο υπογράφεται από τον Λεωνίδα Καλλιβρετάκη και δημοσιεύτηκε το 2005 στο πλαίσιο της παρουσίασης μέρους των πορισμάτων της ιστορικής έρευνας που διεξάγεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών για την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής, εξαγριωμένος, γυρνούσε ανάμεσα στα τανκς και φώναζε στους φαντάρους «βαράτε στο ψαχνό». Για να δώσει το παράδειγμα, σκότωσε εν ψυχρώ τον 20χρονο Μιχάλη Μυρογιαννη στη γωνία Στουρνάρη και πατησιών. «με παραδέχεσαι, ρε; 45 χρονών άνθρωπος κα τον πέτυχα με τη μια στο κεφάλι», κόμπαζε στον οδηγό του..

[scribd id=122937230 key=key-1susoh4csdcvk9ph7euq mode=scroll]

Αναδημοσιεύσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Μετανάστες

Ναζήδες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι

Σχολιάστε

του Γαλαξιάρχη

Γράφω χωρίς ψυχραιμία. Επέλεξα να γράψω χωρίς ψυχραιμία, γιατί υπάρχουν κι εκείνες οι περιπτώσεις που η εγρήγορση από την έκκριση αδρεναλίνης κάνει τις σκέψεις καθαρότερες. Αποτρέπει την αυτολογοκρισία της ενήλικης καθημερινότητας.

Αν και ζω σε μία χώρα που τα κατάπτυστα πρωτοσέλιδα εφημερίδων αποτελούν κοινό τόπο. Που η επίσημη κυβέρνηση και σχεδόν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα έχει νομιμοποιήσει το ρατσισμό, την ξενοφοβία και -γιατί όχι- το νεοναζισμό. Που δεν περνάει μέρα να μην διαφημίζεται  ένας τουλάχιστον παραλογισμός ως φυσιολογική κατάσταση. Αρνούμαι να αποδεχτώ αυτήν την “κανονικότητα”.

Ευχαριστώ συμπολίτες μου της αστικής ευγένειας, αλλά προτιμώ να οργιστώ.

Αρκετά όμως με την ψυχαναλυτική εισαγωγή.

Στο (Πρώτο) θέμα μας

Σήμερα το βράδυ, ή το αργότερο αύριο το πρωί, θα βρεις φίλε αναγνώστη στο περίπτερο της γειτονιάς σου το παρακάτω πρωτοσέλιδο. Μέσα σε σακούλα και κάτω από δεκάδες ένθετα κωλόχαρτα.

Αφήνω στην άκρη το προφανές της παραπληροφόρησης, καθώς το ρεπορτάζ κατά 99% (θέλει να) αγνοεί την ευρωπαϊκή πηγή της χρηματοδότησης για την σίτιση των έγκλειστων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης συνανθρώπων μας. Επίσης να μην αναφέρεται στο γεγονός ότι, επίσης προφανώς, συνέλληνες ιδιώτες χρεώνουν διπλά και τρίδιπλα τα περιττώματα με τα οποία ταΐζουν αυτούς τους ανθρώπους. Και τέλος να μην έχει πάρει χαμπάρι τις προτροπές που διατυμπάνιζε η “Γκάγκαρη” βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Φωτεινή Πιπιλή προς τους τοπικούς άρχοντες: “Μη μιλάτε εναντίον των κέντρων κράτησης, αφού θα φάμε ευρωπαϊκά κονδύλια“.

Αυτά, πίστεψέ με, είναι δευτερεύοντα. Σήμερα, μία μέρα μετά την άγρια δολοφονία 27χρονου ποδηλάτη Σαχτζάτ Λουκμάν* που πήγαινε ξημερώματα στην εργασία του, από ένστολο Έλληνα νεοναζιστή, κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι στο Πρώτο Θέμα αποφάσισαν να βγάλουν ένα τέτοιο τίτλο σε πρωτοσέλιδο. Κάποιοι “εργαζόμενοι” δημοσιογράφοι θεώρησαν λογικό να υπογράφουν ένα αρθρίδιο που στάζει ρατσιστικό μίσος. Κάποιοι “μεροκαματιάρηδες” υπάλληλοι να βοηθήσουν βαριεστημένοι (ή και με ενθουσιασμό ακόμη) στην παραγωγή του.

Όχι φίλε αναγνώστη. Δεν μου φταίει ο “κομιστής” ντοκουμέντων εκβιασμού, ο επιχειρηματίας πορνοκαλόγερος των ΜΜΕ, ο επαγγελματίας χαφιές και γλοιώδης υπάνθρωπος Θέμος Αναστασιάδης. Συνέχεια ανάγνωσης Ναζήδες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι →

Αναδημοσιεύσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Μετανάστες

Πενήντα φυλλάδια πολιτικού κόμματος

Σχολιάστε

[Η εικόνα είναι του nassosv48]

Τα παιδιά στην Ελλάδα μένουν στο σπίτι των γονιών ως τα τριάντα τους, γι’ αυτό και συνεχίζουμε να τα λέμε «παιδιά». Τους κάνουμε δώρα, τα χαρτζιλικώνουμε, κι αν κάνουν και καμιά βλακεία, κάνουμε τα στραβά μάτια. Τα παιδιά είναι παιδιά.

Ο Σερντάρ ήταν εικοσιεφτά χρονών, δηλαδή παιδί. Χτες το βράδυ στα Πετράλωνα, με άλλα λόγια, δολοφονήθηκε ένα παιδί. Απλά, για παιδιά σαν τον Σερντάρ, το πράγμα είναι πιο περίπλοκο. Ο χρόνος δεν μετράει το ίδιο. Ο Σερντάρ δεν ήταν ακριβώς παιδί – όπως κανένας εργάτης δεν είναι παιδί. Δεν ήταν ούτε «παιδί από το Πακιστάν». Ήταν απλά Πακιστανός. Χτες το βράδυ στα Πετράλωνα, λοιπόν, δολοφονήθηκε ένας Πακιστανός. Και για να μη δραματοποιούμε καταστάσεις, ας πούμε απλά όπως η ΝΕΤ ότι ο 27χρονος Πακιστανός «έχασε τη ζωή του».

Ο Σερντάρ βέβαια δεν πέθανε από αδέσποτα πυρά ή από τρακάρισμα. Ο Σερντάρ δολοφονήθηκε από δύο άλλα παιδιά, εικοσιπέντε ο ένας και εικοσιεννιά ο άλλος – κανονικά παιδιά αυτά, δικά μας: με τις δουλειές τους, τα μηχανάκια τους, πολιτικοποιημένα.

Συνέχεια ανάγνωσης Πενήντα φυλλάδια πολιτικού κόμματος →

Ανακοινώσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Εκκένωση Villa Amalias,Εκκένωση της κατάληψης (9/12/13),Καταλήψεις/Αυτοοργανωμένοι χώροι,Καταστολή,Ν.Α.Τ,Προκηρύξεις,Σύντομες Αναλύσεις

2η Ανακοίνωση της Κατάληψης Σκαραμαγκά

8 σχόλια

Θέλουμε τα πάντα για όλους και τα θέλουμε τώρα… κι αυτό δεν αποτελεί αίτημα, αλλά το σημείο συνάντησης ολόκληρης της τάξης των καταπιεσμένων, το ιστορικό μας ραντεβού.

 

2Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

(Αναφορικά με την εκκένωση της επανακατάληψης της Villa Amalias και της Κατάληψης Σκαραμαγκά στις 09/01/12)

 

Περίεργα παιχνίδια παίζονται τις τελευταίες μέρες στις πλάτες μας. Το λεγόμενο σκάνδαλο της «Λίστας Λαγκάρντ» δεν είναι τίποτα μπροστά στη ρεμούλα και τη διαφθορά που κυριαρχεί διαχρονικά στους κύκλους αστών, καναλάρχων, πολιτικών και τραπεζιτών. Και η απόφασή της πολιτικής εξουσίας να πατάξει την «ανομία» και να «εφαρμόσει-το-νόμο» μας ακούγεται όχι μονάχα υποκριτική, αλλά κυρίως πολύ-πολύ επικίνδυνη… ο σύγχρονος Ολοκληρωτισμός είναι εδώ.

Την ώρα που η πολιτική εξουσία διαπραγματεύεται το νέο τρόπο που θα μας αφαιμάξει φέρνοντας στη Βουλή ακόμη ένα φορο-ληστρικό νόμο, υπό τη δαμόκλεια σπάθη της «εθνικής χρεοκοπίας» μας εγκαλεί σε συμμόρφωση και στρατιωτική υποταγή. Ε όχι λοιπόν!

 

«Εδώ είναι το σπίτι μας»

Στις 9/01/13 στις 8 το πρωί, 92 σύντροφοι και συντρόφισσες αποφάσισαν να επανακαταλάβουν το κτίριο της Villas Amalias που είχε εκκενωθεί στις 20/12/12 απελευθερώνοντάς το για 2 ώρες, ενώ λίγο αργότερα πραγματοποιείται συμβολική κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της ΔΗΜΑΡ από άλλη ομάδα συντρόφων. Το αποτέλεσμα και των δύο κινήσεων ήταν η σύλληψη των 92 επανακαταληψιών με τη συμβολή των πάνοπλων ειδικών δυνάμεων της ΕΚΑΜ (αυτής που σε λίγο καιρό θα μας καταστέλλει «ειρηνικά» στις διαδηλώσεις) και την προσαγωγή των 56 καταληψιών της ΔΗΜΑΡ.

Λίγες ώρες αργότερα, κι ενώ αλληλέγγυοι/ες συγκεντρώνονται στη ΓΑΔΑ και στο Πολυτεχνείο, η κατάληψή μας Πατησιών 61 & Σκαραμαγκά περικυκλώνεται από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και στη συνέχεια, στις 3 το μεσημέρι, πραγματοποιείται εκδικητική έφοδος των μπάτσων στο κτίριο με αποτέλεσμα τη σύλληψη 7 συντρόφων/ισσων. Οι κατηγορίες που τους αποδίδονται τελικά είναι πλημμελημματικού χαρακτήρα:

  • διατάραξη κοινής ειρήνης για το αδίκημα της κατάληψης
  • νόμος περί οπλοκατοχής (2 κουζινομάχαιρα και μία σφεντόνα)
  • νόμος περί βεγγαλικών (μία πασχαλιάτικη "γουρούνα" που μας είχαν πετάξει κάγκουρες δελτάδες και δεν είχε σκάσει)

Την επόμενη μέρα μαθαίνουμε πως ο πρόεδρος του ΝΑΤ, Χρήστος Φωτίου, κατέθεσε την ημέρα της εκκένωσης μήνυση στη Αστυνομική Ασφάλεια Πειραιά δίνοντας το πράσινο φως για την επέμβαση. Τα «ειδησιογραφικά συνεργεία» της ΕΛ.ΑΣ καταγράφουν αποσπασματικές εικόνες από το εσωτερικό (άδεια μπουκάλια μπύρας και πυροσβεστήρες) και τις παραδίδουν ως βορά στα αρπακτικά των ειδήσεων των 8. Ο λάσπη τους δεν περιγράφεται! Η απάντησή μας είναι άμεση με τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών από το εσωτερικό της κατάληψης, απαντώντας στα ψέμματα και τη κατασυκοφάντηση.

 

Το έδαφος, φυσικά, είχε προετοιμαστεί από τα ΜΜΕ όλες τις προηγούμενες μέρες. Η αστυνομική εισβολή στη Βίλα Αμαλίας και την ΑΣΟΕΕ, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής και στον  ρ/δ σταθμό 98 FM συνοδεύτηκε από ένα τεράστιο κύμα συκοφαντίας και απονοηματοδότησης της λειτουργίας των χώρων και των προταγμάτων που πρεσβεύουν. Η συκοφάντηση δεν είναι τωρινή συνθήκη. Ωστόσο είναι εμφανής η κρατική επιλογή: το πλήγμα στον κόσμο της αυτοοργάνωσης να είναι συντριπτικό.

Στο πλαίσιο αυτό, η κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά είχε βρεθεί μέσα σε λίγες μόνο ημέρες στα χείλη δεκάδων εντολοδόχων δημοσιογράφων και αναλυτών εκπροσώπων της αστικής τάξης. Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της ESPRESSO (29/12) που παρουσίαζε την εικόνα ενός εγκαταλελειμμένου κτηρίου και το τηλεοπτικό ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ με φόντο τις κραυγές περί την αξιοποίηση των δημόσιων κτηρίων, τι κι αν κάθονται και σαπίζουν γύρω στα 2000 κτήρια του δημοσίου.

 

Αλλά ας δούμε αυτήν την περιβόητη «αξιοποίηση του ακινήτου»

Το κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά καταλείφθηκε στις 19/03/09 από συντρόφους και συντρόφισσες του  αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο χώρος παρέμενε εγκαταλελειμμένος από το 1999 για λόγους στατικότητας μετά το σεισμό της ίδιας χρονιάς, ενώ μέχρι τότε – κατά περιόδους – νοικιαζόταν από το ΝΑΤ το ισόγειο και άλλος ένας όροφος. Ακόμα και την «περίοδο της ανάπτυξης» δεν είχε γίνει καμία εξολοκλήρου συντήρηση και ανακατασκευή λόγω των υπέρογκων απαιτήσεων και των αυστηρών θεσμικών προϋποθέσεων (διατηρητέο κτίσμα) και για μία δεκαετία το κτίριο – στην κυριολεξία – ρήμαζε.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το ίδιο το ΝΑΤ [6565/23-11-10] η αντικειμενική αξία αγοραπωλησίας του το 2007 ήταν η μισή της εμπορικής (μίσθωση σε ιδιώτη). Επίσης σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, η τεχνική εταιρία ΒΙΠΕΤΒΑ στην μελέτη της αναφέρει πως:

«το κτίριο δεν αξιοποιείται ως έχει και απαιτούνται σημαντικές επεμβάσεις στους εσωτερικούς χώρους ορόφων του ισογείου καθώς και των εξωτερικών όψεων. […] Ως προωθητέα λύση προτείνεται, να παραμείνει το ακίνητο στην ιδιοκτησία του ΝΑΤ και να αυτοχρηματοδοτηθεί η ανακαίνιση».

Επίσης «για τον πιθανό Ανάδοχο η απόδοση είναι οριακή εκτός αν καταστεί τεχνικά δυνατή και θεσμικά επιτρεπτή η επέμβαση στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις. […] Σε κάθε περίπτωση τα περιθώρια κέρδους είναι στενά (εφόσον μάλιστα συνυπολογιστεί και το ρίσκο της πιθανής μειωμένης εκμετάλλευσης σε κάποιες χρονικές περιόδους λόγω συνθηκών αγοράς).»

Τέλος «το ΝΑΤ δεν διαθέτει τις δομές για να εκμεταλλευτεί το κτίριο κατά τον καλύτερο τρόπο και θα αναλάβει έτσι σοβαρό ρίσκο.

Με το πρόσχημα της διάσωσης του ΝΑΤ, ο πρόεδρος Χρήστος Φωτίου επικαλείται την «αξιοποίησή» των ακινήτων. Όνειρα θερινή νυκτός, φυσικά, για ένα ταμείο το οποίο βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι υπό τις ισχυρές πιέσεις της τρόικας επιχειρείται η παραχώρηση των ακινήτων του ΝΑΤ στο ΤΑΙΠΕΔ ώστε να πουληθούν αργότερα σε τιμές ξεφτίλας. Οι δήθεν συνδικαλιστικές κορώνες του ΔΣ του ΝΑΤ που εναντιώνονται σε αυτό και τα περί ύπαρξης  «αυτοτελούς υπηρεσίας του ΝΑΤ για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας» δεν είναι τίποτα άλλο παρά δείγμα ανταγωνισμών για το ποιος θα «φάει τα φιλέτα». Τέλος, όσον αφορά το κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, όλα αυτά ουσιαστικά αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε ο Φωτίου να κλείσει το μάτι στον Καμίνη  (βλ. αναπτυξιακό πλάνο «Αθήνα 2014»), στα κατασταλτικά σχέδια του Δένδια και τα ρατσιστικά του Μιχαλολιάκου.

 

Τι πραγματικά παίζεται πίσω από τις πλάτες μας;

Πέρα του προφανούς, όταν λέμε «πίσω από τις πλάτες μας» εννοούμε επίσης «κάτω από την Πατησίων». Ας εξηγήσουμε.

 

Αρχικά, θα σταθούμε σε μία απλή παρατήρηση που δυστυχώς μετά την 1η εκκένωση της Villa Amalias δεν έχει επισημανθεί ικανοποιητικά. Από τις 20/12/12, μέρα που το κράτος αποφάσισε ανοιχτά να κηρύξει τον πόλεμο με τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και τις καταλήψεις, στο site της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά! Τόσες μέρες κινηματικού αναβρασμού (έφοδος των μπάτσων στην ΑΣΟΕΕ, στον αυτοοργανωμένο Ρ/Σ 98 FM, καθημερινές κινηματικές παρεμβάσεις κλπ.) και ούτε μία σπέκουλα από τους χρυσαυγίτες για την κυβέρνηση που «δεν-κάνει-καλά-τη-δουλειά-της», ούτε ένα σχόλιο για τους «άπλυτους» και τους «αναρχοσυριζαίους». Τίποτα! Εκτιμήσεις κάνουμε, δεν είμαστε μάντεις, αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Η προσπάθεια επίθεσης του κράτους στον α/α χώρο είναι άλλη μία πράξη συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης-Καμίνη-Χρυσής Αυγής. Και ο στόχος όπως πάντα είναι διπλός: οικονομικός και ιδεολογικός.

 

Ας δούμε το πρώτο σκέλος.

Οι αστυνομικές επιχειρήσεις σε Villa Amalias, ΑΣΟΕΕ, Σκαραμαγκά έχουν ως κοινό γεωγραφικό τόπο τον άξονα της λεωφ. Πατησίων. Ήδη, την ίδια μέρα της εκκένωσης της Σκαραμαγκά (09/01/13) ο Δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης και ο Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Σγουρός υπέγραψαν την έναρξη υλοποίησης του Αναπτυξιακού Προγράμματος για την Αθήνα ύψους 35.5 εκατομμυρίων ευρώ! Και όπως είναι λογικό κάθε επενδυτής χρειάζεται την ασφάλειά του από τα «φρικιά» και τους αντιφασίστες. Φυσικά, για να ωραιοποιηθεί το πρόγραμμα χρειάζεται λίγη «πρασινάδα»… βιοκλιματικοί βρεφονηπιακοί σταθμοί, αναπλάσεις πλατειών, αποχετευτικό δίκτυο είναι μερικά από τα έργα που επικαλείται η δημαρχάρα για να μας πείσει για το «αγαθόν» των προθέσεών του. Να θυμηθούμε το «αγαθό» παρελθόν του αριστεριτζή νεοφιλελεύθερου Καμίνη;

Σχεδόν ένα χρόνο πίσω, ο Καμίνης, την πιο κρύα νύχτα του περσινού χειμώνα (01/02/12) έστειλε τα ΜΑΤ στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών για να εκκενώσουν με ξύλο τους αστέγους που προσπάθησαν να μπουν μέσα ώστε να γλιτώσουν από το πολικό ψύχος. Η ναζιστικής έμπνευσης απόφαση του Καμίνη να αναλάβει ένας κατασταλτικός μηχανισμός ώστε να δώσει λύση σ’ ένα κοινωνικό πρόβλημα όπως αυτό των αστέγων, δεν ήταν η μοναδική. Το ίδιο συνέβη με τις οροθετικές ιερόδουλες, το ίδιο συνέβη με τα αστυνομικά πογκρόμ σε πιάτσες τοξικοεξαρτημένων. Η εκλεκτική συγγένεια του Καμίνη με τη Χρυσή Αυγή εντοπίζεται σ' ένα ακόμη παράδειγμα άξιο της ανθρωπιάς τους: στις 29/11/12, ο Δήμαρχος μάς ανακοινώνει πως ξηλώνει τα παγκάκια στην πλ. Κλαύθμωνος ώστε να μην κοιμούνται οι άστεγοι και «για να μπορεί το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα». Τι να σχολιάσουμε… Και το Βερολίνο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης [1] το 1936, ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ήταν!

Ανάπτυξη δε θέλετε; Φάτε ναζισμό!

Και κάπως έτσι φτάνουμε στο δεύτερο σκέλος, το ιδεολογικό.

Ο Καμίνης πέραν από τις καταλήψεις, μισεί θανάσιμα κάτι ακόμη: τις διαδηλώσεις. Οι πρωτοβουλίες του για αναθεώρηση των συνταγματικών άρθρων περί των δημοσίων συναθροίσεων δίνουν και παίρνουν, κάτι που φυσικά δε θα μπορούσε να αφήνει δυσαρεστημένους τους χρυσαυγίτες. Απώτερος στόχος της «κρυφής» συνεργασίας κυβέρνησης-Καμίνη-Χρυσής Αυγής είναι η εμπέδωση του «κοινού εχθρού»: των αγωνιζόμενων, των αντιστεκόμενων, όσων δεν θέλουν να σκύψουν το κεφάλι τους. Η Villa Amalias, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, ο αυτο-οργανωμένος Ρ/Σ 98 FM, η συνέλευση και οι κοινοί αγώνες μεταναστών μικροπωλητών/αλληλέγγυων στην ΑΣΟΕΕ και η κατάληψη Σκαραμαγκά αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Οι εστίες αντίστασης αποτελούν αγκάθια κάθε εξουσίας και πρέπει πάση θυσία να χωνευτεί καλά στην κοινή συνείδηση ότι το να μη στέκεσαι σούζα στις στρατιωτικές προσταγές κράτους και αφεντικών είναι «παράνομο», «άνομο» άρα έγκλημα.

Η ιδεολογική και πρακτική σύμπλευση κράτους, δημοτικής αρχής και ΧΑ όπου ο ένας αλληλοσυμπληρώνει τον άλλο πλέον «βγάζει μάτι»: από τη μία οι νεοναζί πιέζουν το πολιτικό φάσμα προς την εμπέδωση της ατζέντας τους και από την άλλη μετατοπίζεται συνεχώς η κεντρική πολιτική γραμμή προς ακροδεξιές θέσεις και πρακτικές ενσωματώνοντας/νομιμοποιώντας τους νεοναζί. Σε γενικές γραμμές το πολιτικό σύστημα ζέχνει εθνικισμό, ρατσισμό, ομοφοβία, συνωμοσιολογία, νεοφιλελευθερισμό, ολοκληρωτισμό. Ο ναζισμός έχει έρθει για να μείνει;

Τέλος, όσον αφορά τις καταλήψεις, η εκτίμηση των πραγμάτων λέει το εξής απλό: αυτό που πλέον έχει ξεκινήσει επίσημα ως δουλειά της αστυνομίας, θα συνεχιστεί ως «νυχτοκάματο» των φασιστών χρυσαυγιτών.

Αντιγράφουμε από παλιότερο κείμενό μας αναφορικά με το κέντρο της Αθήνας και τα ρατσιστικά πογκρόμ στο 6ο Διαμέρισμα Αθήνας:

[…] Το ζήτημα δεν είναι η λύση κάποιου προβλήματος, αλλά η κατασκευή μίας νέας χωροθέτησης, η κατασκευή νέων ειδικών ζωνών όπου οι πληθυσμοί (ασχέτως αλλοδαπής ή ημεδαπής καταγωγής) θα επιβιώνουν περιθωροποιημένοι υπό ένα καθεστώς πλήρους κοινωνικής εξαίρεσης. Οι μετανάστες είναι η αρχή και ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση: δίχως χαρτιά, δίχως εργασιακά δικαιώματα, σε απόλυτη εργασιακή επισφάλεια, τρομοκρατία στο δρόμο, στη γειτονιά, στο σπίτι… Οι ζωές τους συγκροτούνται στη βάση ενός «ορίου» που ξεπερνά τα συνήθη «κοινωνικά περιθώρια». Οι ζωές τους βρίσκονται στην «κόψη του ξυραφιού»· μεταφορικά και κυριολεκτικά!

Είναι οι μοντέρνες φυλακές που μας έχουν ετοιμάσει για τις γειτονιές μας. Είναι οι «μικρές» χούντες με συγκεκριμένο γεωγραφικό προσδιορισμό, είναι τα άτυπα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» στο κέντρο της Αθήνας με ανθρωποφύλακες τους χρυσαυγίτες. Και σε αυτές τις ζώνες, ο «ξένος» δε θα είναι μονάχα ο εθνοτικά διαφορετικός, ο μετανάστης ή ο πρόσφυγας. Θα είναι επίσης ο άστεγος, η τοξικοεξαρτημένη, η εκδιδόμενη, ο άνεργος, η κομμουνίστρια, ο αναρχικός, ο ομοφιλόφιλος, η λεσβία… Όποιος δε θα είναι με το μέρος του τραμπούκου Παναγιώταρου και τη δολοφονική συμμορία του, θα βαφτίζεται «αλβανική κωλοτρυπίδα» και θα οδηγείται στο Άουσβιτζ. Όποιος δε θα χωράει στο νέο εθνικό «εμείς», όποιος δε θα ταυτίζει το συμφέρον του με το εθνικό συμφέρον του λευκού-έλληνα-άντρα θα «εξοστρακίζεται» και θα εκτίθεται άμεσα στον κίνδυνο του  θανάτου. Όπως τότε.

Οι μέρες των ταραχών έχουν ήδη φτάσει! Σκοπός Κράτους και Χρυσής Αυγής (ως συστημικής εμπροσθοφυλακής) είναι να εγκληματοποιήσουν τους κοινωνικούς αγώνες προβληματικοποιώντας τις καταλήψεις δημοσίων ή ιδιωτικών κτιρίων. Γιατί κατάληψη δεν είναι μονάχα η Villa Amalias και η Σκαραμαγκά. Κατάληψη κάνει η ΠΟΕ-ΟΤΑ, κατάληψη κάνουν οι ασφαλισμένοι του ΝΑΤ. Κατάληψη κάνουν οι μαθητές, οι φοιτητές, οι συνελεύσεις γειτονιάς. Κατάληψη ήταν και το Πολυτεχνείο του 1973. Κατάληψη έκαναν οι εργάτες γης των ισπανικών κολλεκτίβων του μεσοπολέμου, κατάληψη θα κάνουν οι εργάτες που θα απαλλοτριώσουν το εργαστάσιο από τα αφεντικά. 

Στοχοποιούν τις καταλήψεις γιατί…

η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα. Είναι το περιεχόμενό του. Είναι η απαλλοτρίωση του κλεμμένου χώρου και χρόνου. Και οι οριζόντιες-αντιιεραρχικές συνελεύσεις τους δεν είναι απλά μέσο λήψης αποφάσεων. Είναι το περιεχόμενο της αυτοοργάνωσης. Είναι οι σκέψεις που δεν εκφράστηκαν, όσα δεν ελέχθησαν και περιμένουν να ειπωθούν.

 

Οι (άδολοι) υπερασπιστές της Δημοκρατίας

Σαμαράς, Δένδιας, Βορίδης, Γεωργιάδης, Μιχαλολιάκος… Θα δυσκολευόμασταν πάρα πολύ αν έπρεπε να αποφασίσουμε ποιος από όλους αυτούς είναι στις μέρες μας ο καλύτερος υπερασπιστής της δημοκρατίας. Οι ομιλίες τους «ματώνουν» τα μυαλά μας: «Κατάληψη; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» τσιρίζει ο Άδωνις. «Απεργία; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» γκαρίζει ο Σαμαράς. «Αντισυγκέντρωση; Αυτό είναι αντιδημοκρατικό!» ξεσπαθώνει και η κουράδα ο Μιχαλολιάκος… «Villa Amalias; Θα αποδοθεί στο δημόσιο για να αξιοποιηθεί. Αυτό είναι το δημοκρατικό!» διατρανώνει ο Καμίνης (ποιο δημόσιο, αυτό που ξεπουλάνε κοψοχρονιά;).

Η αλήθεια είναι ότι αυτοί που υπερασπίζονται σήμερα τη Δημοκρατία, στην ουσία υπερασπίζονται ένα αυταρχικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η σημερινή τρικομματική ακροδεξιά κυβέρνηση δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις του ’50-’60. Και το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα; Η συγκυβέρνηση έχοντας ως πολιτική «πλάτη» στα δεξιά την (άλλοτε εκτός φάσματος) ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, μπορεί να κινείται άνετα σε ένα ευρύ πεδίο – από κεντροδεξιά έως τέρμα-ακροδεξιά – και να εμφανίζεται παρόλα αυτά ως «κέντρο». Η μετατόπιση του πολιτικού άξονα της χώρας προς τον ολοκληρωτισμό φαίνεται σα να είναι «απόφαση κεντρική»… και «λύση τελική».

 

… και οι υπονομευτές της

Το ανταγωνιστικό κίνημα τα τελευταία 3 χρόνια, δυστυχώς, δίνει μάχες οπισθοχώρησης. Τα αφεντικά συνεχώς κερδίζουν χώρο και ταυτόχρονα μας περιγελούν εγκαλώντας μας για διάφορα πράγματα: «μαζί τα φάγαμε», είσαστε τεμπέληδες, είσαστε άνομοι, είσαστε ανεύθυνοι. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι πρώτα στους εαυτούς μας και μετά σε αυτούς: δε θα δεχτούμε καμία υπόδειξη από το κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες.

Δεν κάνουμε διάλογο μαζί τους.

Δεν είμαστε αντιπολίτευση, ούτε κάνουμε αντιπολίτευση.

Ως πότε δηλαδή θα ανεχόμαστε τα διλήμματα που θέτει η πολιτική εξουσία υπό τη καθοδήγηση του κεφαλαίου;

Ως πότε θα ανεχόμαστε να νιώθουμε υπόλογοι για την δυσλειτουργία του κεφαλαίου;

Δεν θα κάτσουμε να βρούμε καμία λύση για το πώς θα μας εκμεταλλεύονται τα αφεντικά αποδοτικότερα τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Ούτε θα κάνουμε υποδείξεις για το πώς θα διαχειριστούν το χρέος τους.

Ήρθε η ώρα να θέσουμε εμείς τα ερωτήματα και τις απαντήσεις.

Και κυρίως να τους πούμε πως τα θέλουμε όλα και για όλους.

Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 

Η κατάληψη Σκαραμαγκά είναι κομμάτι των κοινωνικών αγώνων

Η χρόνια εγκατάλειψη του κτιρίου από το ΝΑΤ και η απόφασή του Φωτίου να θυμηθεί «την ιστορικότητά του»  μετά από 3 1/2 χρόνια κατάληψης αποδεικνύει το μέγεθος τη υποκρισίας. Η κατάληψή του από εμάς έφερε την πραγματική και μοναδική αξιοποίησή του, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Με τη βοήθεια συντρόφων πολιτικών μηχανικών αναλάβαμε την αποκατάσταση των βλαβών διασφαλίζοντας παρόλα αυτά το μίνιμουμ: οι τεχνικές ανάγκες του να μην υπερβαίνουν τις κοινωνικοπολιτικές ανάγκες και χρήσεις. Η δική μας επένδυση είναι βαθιά πολιτική και δε χρειάζεται να φορά το μανδύα μίας τεχνικής «επιστημονικοφανούς» αρτιότητας. Έτσι με μεράκι, προσοχή και με τα χέρια εκατοντάδων αλληλέγγυων συντρόφων/ισσων, μετά από αμέτρητες «εργατοώρες» δημιουργικότητας,  ξεκίνησε η λειτουργία του ως αυτοοργανωμένο πολιτικό εγχείρημα και κοινωνικός χώρος. Η μέρα που μπήκαμε στο κτίριο ήταν μία μέρα απελευθέρωσής του. Ήταν η στιγμή που οι επιθυμίες μας, οι ελπίδες, τα όνειρά μας βρήκαν σπίτι να φωλιάσουν. Ήταν η μέρα που το κτίριο στη γωνία της Σκαραμαγκά σταμάτησε να έχει «ιδιοκτήτη» και έγινε κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

Η διαχείριση του κτιρίου γίνεται από την οριζόντια και αντιιεραρχική συνέλευση της κατάληψης. Το κόστος των εξόδων καλύπτεται αποκλειστικά από την ελεύθερη συνεισφορά των συντρόφων/ισσών που συμμετέχουν στη συνέλευση και των διάφορων εγχειρημάτων που στεγάζονται. Στους χώρους της κατάληψης παρουσιάζονται πολιτικές εκδηλώσεις, δραστηριοποιούνται πολιτικές ομάδες που πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους, ομάδες αυτομόρφωσης, ομάδα μαθημάτων ελληνικών σε μετανάστες, ομάδα κινηματογραφικών προβολών, στεγαστική κολλεκτίβα ενώ επίσης στεγάζονται υποδομές όπως δανειστική βιβλιοθήκη/αναγνωστήριο, ξυλουργείο, αίθουσα Η/Υ, αίθουσα χορού και πολεμικών τεχνών, εργαστήριο ραπτικής, πίστα αναρρίχησης κα.

Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον που ζούμε όλοι και όλες, τα παραπάνω είναι η δική μας προσφορά στη «δέσμη μέτρων ενάντια στην πτώχευση». Οι κοινότητες αγώνα, κομμάτι των οποίων είναι οι καταλήψεις, αποτελούν τους τρόπους αντίστασης απέναντι στην επιχειρούμενη εξαθλίωση που μας επιφυλάσσουν οι κρατικοί-καπιταλιστικοί σχεδιασμοί. Οι στεγαστικές καταλήψεις, οι αυτο-οργανωμένοι κοινωνικοί χώροι, οι πρωτοβουλίες αυτομόρφωσης, οι συνελεύσεις γειτονιάς, τα χαριστικά παζάρια, οι συλλογικές κουζίνες και μύριες ακόμα πρακτικές αυτο-οργάνωσης της ζωής είναι ο τρόπος μας να δίνουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα.  Η αλληλεγγύη μεταξύ μας, μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αυτού του κόσμου, αποτελεί τη μόνη λύση ενάντια στον εξανδραποδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τα προβλήματα των εργαζομένων δε θα λυθούν μέσα από την παραίτηση ή τον συντεχνιακό ανταγωνισμό. Να σπάσουμε το φόβο και να γκρεμίσουμε όλα αυτά που μας έφεραν σε αυτό το χάλι οργανώνοντας την αντίστασή μας με όπλα την αυτό-οργάνωση και την αλληλεγγύη. Για να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Για την κοινωνική επανάσταση.

…

Σε πείσμα των καιρών θα παραμείνουμε εδώ. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, να ελπίζουμε, να ονειρευόμαστε. Τα σπίτια μας, η Villa Amalias και η Σκαραμαγκά θα παραμείνουν για πάντα κατάληψη. Θα παραμείνουν οι απελευθερωμένοι χώροι από τους έννομους αστικούς καταναγκασμούς. Από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Διότι αυτοί είμαστε. Είμαστε οι άνομοι, οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές.

 

Η ΒΙΛΛΑ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 93 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ VILLAS AMALIAS


ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 12/1 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, 12.00


Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

11/01/12

[1] Με την ίδρυση των στρατοπέδων συγκέντρωσης το 1933, ο Χίτλερ φυλάκισε μαζικά ανθρώπους που χαρακτηρίζονταν από το καθεστώς ως «ακοινώνητοι» [Asoziale] και αποτελούσαν πρόβλημα για την καθαρότητα της φυλής και αντιπαραγωγικοί για την οικονομική ανάπτυξη του έθνους: άστεγοι, αλκοολικοί, ιερόδουλες, ψυχικά ασθενείς και ανάπηροι, φυγόστρατοι και ειρηνιστές.

[Ημερολόγιο],Αλληλεγγύη,Αναδημοσιεύσεις,Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Αστυνομική έφοδος στην ΑΣΟΕΕ,Εκκένωση Villa Amalias,Κάλεσμα,Καταλήψεις/Αυτοοργανωμένοι χώροι,Καταστολή,Μετανάστες & αλληλέγγυοι ΑΣΟΕΕ

Συνέλευση για βδομάδα Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης

Σχολιάστε

Κάλεσμα για Εβδομάδα (από 5 ως 12 Γενάρη 2013) Πανελλαδικών Δράσεων Αλληλεγγύης ενάντια στη καταστολή της Κατάληψης Villa Amalias, την αστυνομική-μηντιακή επιχείρηση στη Ασοεε ενάντια στον 98 Fm, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Ασοεε και τους μετανάστες μικροπωλητές στην Αθήνα, ενάντια στην φασιστική-παρακρατική επίθεση στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Xanadu στην Ξάνθη.

Ενάντια στην επέλαση του κοινωνικού εκφασισμού και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Συνέλευση για την Διοργάνωση Διαδήλωσης στις 12 Γενάρη στο κέντρο της Αθήνας. Πέμπτη 3 Γενάρη 2013, Γκίνη-ΕΜΠ, ώρα 7 μμ.

 

Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες

Αντιφασισμός/Αντιρατσισμός,Καταστολή,Προκηρύξεις

Μα τι «παίζεται» τελικά στις γειτονιές του κέντρου;

Σχολιάστε

[Το παρακάτω κείμενο μοιράζεται σε παρεμβάσεις στις γειτονιές του 6ου διαμερίσματος.]

Στις αρχές Νοεμβρίου, οργανωμένοι χρυσαυγίτες μαζί με ρατσιστές κατοίκους της περιοχής ξαμολήθηκαν στους δρόμους της Αχαρνών και της Μ.Βόδα όπου τραμπούκισαν, κυνήγησαν, χτύπησαν σοβαρά μετανάστες και κατέστρεψαν  αρκετά από τα μαγαζιά τους.  Αφορμή για αυτό το ξέσπασμα μίσους ήταν ο τραυματισμός με μαχαίρι ενός καταστηματάρχη της περιοχής, δίχως να αφαιρεθούν χρήματα ή αντικείμενα, όπου σύμφωνα με το θύμα δράστης της επίθεσης ήταν κάποιος… «σκουρόχρωμος». Το γεγονός ότι ποτέ και κανένας δεν έμαθε τελικά αν ο δράστης ήταν μετανάστης ή όχι, δε λειτούργησε αποτρεπτικά στο να επιδοθεί σ’ ένα άγριο πογκρόμ στις γειτονιές των Πατησίων μία δράκα «αγανακτισμένων» ελλήνων ρατσιστών. Δεν χρειάζονταν διαπιστευτήρια, το «πλήθος» ούτως ή άλλως ζητούσε αίμα…

Το ζήτημα για εμάς δεν είναι να αναζητήσουμε εάν ο δράστης ήταν αρκετά ανοιχτόχρωμος, επαρκώς έλληνας, χριστιανός ή σατανιστής. Γιατί για όλους αυτούς τους κατοίκους που συμμετείχαν στο πογκρόμ ή έκαναν «πλάτες» στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, δεν είχε κανένα νόημα αν ήταν μετανάστης! Ο ελληνικός εθνικός κορμός, άλλωστε, έχει θραφεί εδώ και δεκαετίες με ισχυρές δόσεις ξενοφοβίας, «ελληνικής περηφάνιας» και «ρατσιστικής λεβεντοσύνης». Τελικά, το μίσος ενάντια σε καθετί διαφορετικό, φαίνεται σα να μην χρειάζεται τίποτε άλλο από αφορμές για να εκδηλωθεί… και μερικές δεκάδες χρυσαυγιτών για να οργανωθεί. Άλλωστε, το πολιτικό έδαφος είναι πλήρως διαμορφωμένο. Η επίθεση στον άτυχο κουρέα ακόμα κι αν δεν είχε συμβεί, θα έπρεπε να κατασκευαστεί!

Ο ελληνικός ρατσισμός διυλίζεται εδώ και δεκαετίες στο καζάνι που λέγεται «πατριωτισμός». Προσφάτως, στις τελευταίες εκλογές, πήρε τη μορφή του 7% και μετονομάστηκε σε «εθνικισμός». Σιγά το νέο.

 

«Δεν είμαστε ρατσιστές, αυτοί είναι μαύροι»

Ο εθνικισμός είναι η οργάνωση του ρατσισμού και θεμελιώνεται στη διαφορά και την ανωτερότητα ενός έθνους έναντι των άλλων. Είναι μια θεωρία μίσους που τους τελευταίους δύο αιώνες αποτέλεσε το κατάλληλο ιδεολόγημα για να δικαιολογήσει την ιμπεριαλιστική στρατηγική του κεφαλαίου, να παράξει τους εκατοντάδες αποικιοκρατικούς πολέμους, να καταλήξει σε δύο παγκόσμιους και να στείλει στα θυμαράκια εκατομμύρια ανθρώπους. Και το πιο αστείο απ’ όλα: ο εθνικισμός δεν αποτελεί έμπνευση των φασιστικών και ναζιστικών καθεστώτων του 20ου αιώνα, αλλά των φιλελεύθερων αστικών δημοκρατιών των προηγούμενων.

Επομένως, αν και δε θέλουν να το παραδεχτούν οι σημερινοί νοσταλγοί του Χίτλερ, οι ιστορικές καταβολές του φασισμού/ναζισμού ανήκουν στις φιλελεύθερες δημοκρατίες. Καθόλου τυχαίο μιας και οι δύο μορφές οργάνωσης του κράτους μοιράζονται τελικά περισσότερα απ’ όσα μερικοί νομίζουν. Αλλά πριν φτάσουμε εκεί ας δούμε τι συμβαίνει στις πολύπαθες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας.

 

Πίσω στις γειτονιές της Αθήνας

Προηγουμένως ισχυριστήκαμε ότι η επίθεση στον κουρέα ακόμη κι αν δεν είχε συμβεί, θα έπρεπε να κατασκευαστεί. Πρόκειται για πεποίθησή μας που εμπνέεται από την ακαριαία αντίδραση της Χρυσής Αυγής να βρεθεί στο σημείο της επίθεσης και να επιδίδεται σε επαναλαμβανόμενα πογκρόμ με την παρουσία και την ανοχή της αστυνομίας σχεδόν κάθε βράδυ σε μία προσπάθεια να τα κεφαλαιοποιήσει κομματικά με την παρουσία κορυφαίων στελεχών της. Θεωρώντας με έναν άτυπο τρόπο πως «όλα εδώ παίζονται».

Μα τι «παίζεται» τελικά στις γειτονιές του κέντρου;

Στην ευρύτερη ζώνη του 6ου δημοτικού διαμερίσματος της Αθήνας εμφανίζονται συμπυκνωμένα τα βασικά φαινόμενα που γεννά η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού: καθίζηση της αγοράς, μαζικό κλείσιμο μαγαζιών, ανεργία, φτώχεια, παραβατικότητα, τοξικοεξάρτηση, κρατική καταστολή, κοινωνικός κανιβαλισμός, φασίστες. Στοιχεία μίας κοινωνίας που αιμορραγεί ακατάπαυστα… Ντόπιοι και μετανάστες βιώνουν τις ίδιες άθλιες συνέπειες ενός συστήματος που όταν καταρρέει γεννά ακόμα περισσότερη εκμετάλλευση, ακόμη περισσότερη καταπίεση.

Μέσα σε αυτόν ακριβώς τον ορυμαγδό, έρχεται κράτος και ΧΑ, όχι να «λύσουν κάποιο πρόβλημα», αλλά το ακριβώς αντίθετο: να διαχειριστούν μία κατάσταση κατά το δοκούν και προς όφελός τους. Και όλα αυτά σε ένα κλίμα απόλυτης ιδεολογικής και πρακτικής σύμπλευσης που αλληλοσυμπληρώνει ο ένας τον άλλο: από τη μία οι νεοναζί πιέζουν το πολιτικό φάσμα προς την εμπέδωση της ατζέντας τους, και από την άλλη μετατοπίζεται συνεχώς η κεντρική πολιτική ατζέντα (κυβέρνηση, ΜΜΕ, αστυνομία κλπ.) προς ακροδεξιές θέσεις και πρακτικές ενσωματώνοντας/νομιμοποιώντας τους νεοναζί. Σε γενικές γραμμές το πολιτικό σύστημα ζέχνει εθνικισμό, ρατσισμό, ομοφοβία, συνωμοσιολογία, νεοφιλελευθερισμό, ολοκληρωτισμό. Ο ναζισμός έχει έρθει για να μείνει;

 

μπάτσοι-χρυσαυγίτες-διπλοθεσίτες

Η φασιστική βία των «αγανακτισμένων κατοίκων» και των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ δεν οδηγεί στην αναίρεση του μονοπωλίου της κρατικής βίας, αλλά στην επικύρωσή της. Δε χτυπά το κράτος αλλά την ίδια την κοινωνία και στοχεύει πρώτα και κυρίαρχα στο να προκαλέσει την παρέμβαση του κράτους και τη σκλήρυνση αυτού[1]. Έτσι επικαλούμενη μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εφαρμόζει την κρατική πολιτική του «Ξένιου Δία» δίχως να χρειάζεται να τηρεί κάποιες θεσμικές προϋποθέσεις, νόμους δικαίου κλπ. Το πρωί η αστυνομία συλλαμβάνει και ξυλοκοπεί, το βράδυ οι χρυσαυγίτες μαχαιρώνουν. μπάτσοι-χρυσαυγίτες-διπλοθεσίτες. Από την άλλη κατασκευάζονται οι όροι εφαρμογής ενός άτυπου στρατιωτικού νόμου στην περιοχή όπου την αστυνόμευση αναλαμβάνουν πλέον οι τραμπούκοι χρυσαυγίτες, εκκενώνοντας το κράτος από τη παραδοσιακή κατασταλτική λειτουργία του: «αφού μπορούν να φαγωθούν μεταξύ τους, δεν χρειάζεται να τους ελέγχω».  Το παράδειγμα του Αγ. Παντελεήμονα είναι η πλήρης εφαρμογή αυτής της πολιτικής στρατηγικής.

 

«Κουτσοί, στραβοί…»

Η περιφερόμενη καράφλα του Παναγιώταρου, οι συγκεντρώσεις της ΧΑ στη Νιόβης[2], το ρατσιστικό συσσίτιο στην πλ. Αττικής κλπ. αποτελούν προσπάθειες διεύρυνσης του μοντέλου του Αγ. Παντελεήμονα σε ευρύτερες ζώνες του κέντρου. Αποτελούν όμως και κάτι ακόμα σημαντικότερο.   

Η πολιτική των φασιστών, των επιφορτισμένων με τα καθήκοντα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, δεν είναι απλά «έξω όλοι οι ξένοι». Η ΧΑ επικαλείται συνεχώς τον λεγόμενο «αφελληνισμό» των περιοχών αυτών για να δικαιολογήσει τα πογκρόμ και τις καταδρομικές επιθέσεις σε σπίτια και στέκια μεταναστών. Ποιος όμως πραγματικά πιστεύει πως οι «Έλληνες» θα επιστρέψουν σε αυτές τις περιοχές; Αυτό δεν το πιστεύει ούτε ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος![3] Αποτελεί, απλά, μία ουτοπική διακήρυξη της ακροδεξιάς προσπαθώντας να «ξεχειλώσει» την πολιτική ατζέντα της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ. Το ζήτημα δεν είναι η λύση κάποιου προβλήματος, αλλά η κατασκευή μίας νέας χωροθέτησης, η κατασκευή νέων ειδικών ζωνών όπου οι πληθυσμοί (ασχέτως αλλοδαπής ή ημεδαπής καταγωγής) θα επιβιώνουν περιθωροποιημένοι υπό ένα καθεστώς πλήρους κοινωνικής εξαίρεσης. Οι μετανάστες είναι η αρχή και ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση: δίχως χαρτιά, δίχως εργασιακά δικαιώματα, σε απόλυτη εργασιακή επισφάλεια, τρομοκρατία στο δρόμο, στη γειτονιά, στο σπίτι… Οι ζωές τους συγκροτούνται στη βάση ενός «ορίου» που ξεπερνά τα συνήθη «κοινωνικά περιθώρια». Οι ζωές τους βρίσκονται στην «κόψη του ξυραφιού»· μεταφορικά και κυριολεκτικά!

Είναι οι μοντέρνες φυλακές που μας έχουν ετοιμάσει για τις γειτονιές μας. Είναι οι «μικρές» χούντες με συγκεκριμένο γεωγραφικό προσδιορισμό, είναι τα άτυπα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» στο κέντρο της Αθήνας με ανθρωποφύλακες τους χρυσαυγίτες. Και σε αυτές τις ζώνες, ο «ξένος» δε θα είναι μονάχα ο εθνοτικά διαφορετικός, ο μετανάστης ή ο πρόσφυγας. Θα είναι επίσης ο άστεγος, η τοξικοεξαρτημένη, η εκδιδόμενη, ο άνεργος, η κομμουνίστρια, ο αναρχικός, ο ομοφιλόφιλος, η λεσβία… Όποιος δε θα είναι με το μέρος του τραμπούκου Παναγιώταρου και τη δολοφονική συμμορία του, θα βαφτίζεται «αλβανική κωλοτρυπίδα» και θα οδηγείται στο Άουσβιτζ. Όποιος δε θα χωράει στο νέο εθνικό «εμείς», όποιος δε θα ταυτίζει το συμφέρον του με το εθνικό συμφέρον του λευκού-έλληνα-άντρα θα «εξοστρακίζεται» και θα εκτίθεται άμεσα στον κίνδυνο του  θανάτου. Όπως τότε.

 

Ζούμε σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης με τη χρεωκοπία να τίθεται συνέχεια ως ο κυρίαρχος εκβιασμός. Μία έκτακτη ανάγκη που καλείται να δικαιολογήσει κάθε απόφαση – οικονομική ή κοινωνική – όσο σκληρή και απάνθρωπη κι αν ακούγεται. Το στρατιωτικό καθεστώς που οραματίζονται οι αυστραλοπίθηκοι ναζιστές αποτελεί την επέκταση των «ζωνών εξαίρεσης» σε κάθε πτυχή της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Ένα απέραντο σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

 

Περί «αντισυστημικότητας»…

Υποσχεθήκαμε και αφήσαμε, όμως, για το τέλος κάτι. Ανάμεσα σε Χρυσή Αυγή και Δημοκρατία υπάρχει ένα σημείο συνάντησης. Την εκλεκτική συγγένεια του φασισμού και της φιλελεύθερης δημοκρατίας μπορούμε να την αναζητήσουμε στην ιδεολογία της καπιταλιστικής οικονομίας της ελεύθερης αγοράς. Η Χρυσή Αυγή αποτελεί το «νόθο παιδί» του (νέο)φιλελευθερισμού: όλοι εναντίον όλων, ανταγωνισμοί σε κάθε κοινωνικό πεδίο, διάκριση ανάμεσα σε επιτυχημένους και αποτυχημένους, ανάμεσα σε άξιες και περιττές. Ελιτισμός, ατομισμός, κατακερματισμός, αποξένωση. Απόλυτη ιεραρχία και «στρατιωτική» πειθαρχία. Τεχνοκρατισμός και εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής. Όσα δηλαδή, τόσα χρόνια μας πάσαραν από την τηλεόραση και τα περιοδικά. Όσα μας μάθαιναν να είμαστε και να κάνουμε στο σχολείο, στο στρατό, στη δουλειά, στην οικογένεια, στη διασκέδαση, στο κρεβάτι.

Δε θέλουμε να μιλήσουμε για το τι κάνει η Χρυσή Αυγή, αλλά για το τι είναι.

Είναι κοσμοαντίληψη, είναι το νόθο παιδί του Συστήματος, η «ολοκλήρωση» του Κράτους και του καπιταλισμού.

Η κρίση και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης αποτελεί την πρόφαση για την μετάβαση στον απολυταρχικό Ολοκληρωτισμό, στην πλήρωση των εξουσιών, στην άμεσα πραγματοποιημένη απόπειρα ολικής κυριαρχίας επί του ανθρώπου. Τότε και σήμερα.

 

…και «δημοκρατίας»

Από τους δημοκράτες του κοινοβουλίου δεν περιμένουμε τίποτα. Πρόκειται για μετριοπαθή νερόβραστα θρασίμια σε συσκευασία δουλοπάροικου που ο αντιφασισμός τους αρχίζει και τελειώνει το πολύ σε ανέξοδες δηλώσεις. Τα χρυσαυγιτάκια, τα μπάσταρδα του Κράτους θα είναι πάντα υπό τη σκέπη των Βενιζέλων, των Παπαδρέηδων, του Σαμαρά, του Δένδια και του Βορίδη. Και όταν θα ξεμένουν από μπάτσους και νόμους θα στέλνουν – όπως πάντα – τους παρακρατικούς μπάτσους-χρυσαυγίτες-«αγανακτισμένους πολίτες» να εφαρμόζουν τους έκτακτους στρατιωτικούς νόμους επικυρωμένους με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Η Δημοκρατία, όντως, δεν έχει αδιέξοδα!

 

Η άρση των κοινωνικών προνομίων θα γίνει μονάχα με τη διεύρυνσή τους

Ο κόσμος της αυτοοργάνωσης δεν έχει να μοιραστεί τίποτα με τον κόσμο του φασισμού. Οι Λαϊκές Συνελεύσεις δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τη ρατσιστική επιτροπή κατοίκων του Άγιου Παντελεήμονα. Δεν είναι η ταυτότητα του κατοίκου που τις συνδέει, αλλά η αντίληψη για την ισότητα και την ελευθερία που τις διαχωρίζει. Η αντίληψη ότι όλοι… ΟΛΟΙ μαζί, ανεξαρτήτως χρώματος, φύλου, εθνικότητας, ηλικίας, νοητικής κατάστασης, μόρφωσης, ικανοτήτων κοκ. πρέπει να πολεμήσουμε για να καταστρέψουμε τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Για να στείλουμε στα βάθη της ιστορίας την εξουσία.

Να αντισταθούμε στην επέλαση της βαρβαρότητας με όπλα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Να ενδυναμώσουμε και να δημιουργήσουμε νεές αντιιεραρχικές και αυτοοργανωμένες δομές: λαϊκές συνελεύσεις, σωματεία βάσης, εργατικές κολλεκτίβες, καταλήψεις σε σχολεία, σχολές, εργασιακούς χώρους.

Ούτε σπιθαμή γης για τους ρατσιστές και τους φασίστες!

 


Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Δεκέμβριος 2012

 

[1] Η μόνιμη απάντηση της ΧΑ στα πογκρόμ της αστυνομίας, υπό την επωνυμία «Ξένιος Δίας», είναι ότι «δεν κάνετε καλά τη δουλειά σας».

[2] Την ημέρα ψήφισης του μνημονίου #3 (7/11/12) οι χρυσαυγίτες αντί να βρίσκονται στις συγκεντρώσεις έξω από τη Βουλή, προτίμησαν να κυνηγήσουν για ακόμη μία φορά μερικούς μετανάστες στην περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα.

[3] Στο ροζ ξενοδοχείο (NEW DREAM) που έχει μαζί με την γυναίκα του Ζαρούλια, απασχολεί υπό άθλιες εργασιακές συνθήκες μετανάστες και μετανάστριες.