Μέσα στο “πνεύμα των Χριστουγέννων”, τις τελευταίες 15 μέρες, το κράτος δείχνει τις δολοφονικές προθέσεις του και το πιο σκληρό πρόσωπο της καταστολής σε δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκουν καταφύγιο στο κουφάρι της πάλαι ποτέ ένδοξης Πειραϊκής-Πατραϊκής. Στις παλιές εργοστασιακές εγκαταστάσεις και στα γύρω κτίσματα λοιπόν, εκεί που προσπαθούν να βρουν προστασία από το κρύο – μέσα στο καταχείμωνο και σε άθλιες συνθήκες – περιμένοντας οι περισσότεροι την ευκαιρία για να μετακινηθούν κυρίως προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, συντελέστηκαν τις τελευταίες μέρες τα εγκλήματα εναντίον ανθρώπων που προσπαθούν να πιαστούν από το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν είναι τα μοναδικά που συμβαίνουν στην Πάτρα. Όπως και σε άλλες περιοχές που βρίσκονται στα σύνορα της χώρας (Ηγουμενίτσα, Έβρος κλπ.), οι φασιστικές πρακτικές κράτους, αστυνομικών, λιμενικών και δημοτικών αρχών και κάποιων κατοίκων είναι μια καθημερινή πραγματικότητα. Για την περίπτωση της Πάτρας όμως, η προχθεσινή επιχείρηση αστυνομίας και δήμου στην Πειραϊκή-Πατραϊκή,  μαζί με την κατεδάφιση/πυρπόληση του καταυλισμού το 2009 [1, 2], καταλαμβάνει κεντρική θέση ανάμεσα στους διάφορους φασιστικούς και δολοφονικούς τρόπους που επιλέγει το κράτος για να αντιμετώπισει τη μετανάστευση.

Η εκκένωση μπορεί να ειδωθεί, λοιπόν, ως το αποκορύφωμα μίας σειράς γεγονότων  που απαντήθηκαν από πλευράς μεταναστών και αλληλέγγυων.

20/12/11: Σοβαρός τραυματισμός ανήλικου Αφγανού στην Πάτρα

Το πρωί της Τρίτης, 20 Δεκεμβρίου, η αστυνομία εισβάλει στις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις του εργοστασίου με στόχο τον εκφοβισμό και τη σύλληψη όσων βρίσκουν κατάλυμα εκεί. Μέσα στον πανικό, ένα παιδί αφγανικής καταγωγής, προσπαθώντας να ξεφύγει πέφτει από το 2^ο όροφο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο κεφάλι. Οι μπάτσοι μπροστά στο θέαμα αποχωρούν, ενώ στα επανηλλειμένα τηλεφωνήματα των Αφγανών για την κλήση ασθενοφόρου το νοσοκομείο αρχικά απαντά αρνητικά. Με μεγάλη καθυστέρηση τελικά μεταφέρεται στο νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας όπου υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση και νοσηλεύεται στην εντατική σε σοβαρή κατάσταση.

23/12/11: Πορεία μεταναστών και αλληλέγγυων

Ως απάντηση στην αστυνομική επιχείρηση και τον τραυματισμό του νεαρού Αφγανού, καλείται πορεία  όπου ξεκινά από την Πειραϊκή-Πατραϊκή (Ρίο) διασχίζοντας μία μεγάλη απόσταση μέσα από γειτονιές, καταλήγει στο κέντρο της Πάτρας και έπειτα από 2.30 ώρες επιστρέφει στο εργοστάσιο. Η διαδήλωση αριθμεί περίπου 400 άτομα, στην πλειοψηφία μετανάστες, κατά τη διάρκεια της οποίας γράφονται συνθήματα με σπρέυ και μοιράζονται κείμενα.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ya106uWbJ1Y[/youtube]

 Στην πορεία υπήρχαν 4 πανό των μεταναστών στα οποία γράφονταν τα ακόλουθα:

– stop police assaulting us, we have to live in security, we need human rights

– τι θα γίνει το μέλλον και η μοίρα μας

– και εμείς είμαστε άνθρωποι και έχουμε δίκαιο για ζωή

– ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

[Ενημέρωση/φώτο απ’ τα blogs των ομάδων Σπασμένο Γρανάζι & Δυσήνιος Ίππος]

02/01/12: Γράμμα προσφύγων-μεταναστών προς τους κατοίκους της Πάτρας

Αφγανοί πρόσφυγες που διαμένουν στο παλιό εργοστάσιο, μετά από έναν ακόμη άγριο ξυλοδαρμό από λιμενικούς, γράφουν γράμμα απευθυνόμενο στην πατραϊκή κοινωνία και το οποίο τοιχοκολλείται μαζικά στην κέντρο της πόλης από αλληλέγγυους/ες.

Στο όνομα του θεού

Από τότε που είμαστε μικροί στη χώρα μας είχε φασαρία, μα εμείς δεν καταλαβαίναμε τι είναι αυτή η φασαρία. Μετά μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι αυτή η φασαρία είναι πόλεμος. Άλλαζαν οι εποχές και εμείς περνούσαμε πιο δύσκολα. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα.

Από τότε μέχρι και σήμερα σκεφτόμαστε τι θα γίνει με το μέλλον μας, ποιά θα είναι η μοίρα μας. Όταν είμασταν στη χώρα μας, μας είπαν ψέμματα. Μας είπαν ότι στην Ευρώπη έχει δημοκρατία και εκεί θα έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά εδώ είναι αλλιώς. Για να φτιάξουμε τη ζωή μας πρέπει να περάσουμε τα σύνορα αλλά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ δύσκολο.

Υποτίθεται ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει το κόσμο. Αλλά εδώ δεν είναι έτσι. Η αστυνομία στην Ελλάδα μας χτυπάει, μας κοροϊδεύει, μας συλλαμβάνει, προσβάλλει τη χώρα μας και το θρήσκευμά μας, ακόμα και αν είμαστε ανήλικοι. Εμείς είμασταν στο παλιό λιμάνι κι από κει ήρθαμε στο εργοστάσιο απέναντι απ’το νέο λιμάνι για να μην έχει πρόβλημα μαζί μας ο κόσμος στην Πάτρα και με σκοπό να φύγουμε για άλλη χώρα. Πολλές φορές κι ενώ κοιμόμαστε, έρχεται η αστυνομία στις 5 το πρωί, μας ξυπνάει, μας χτυπάει, μας καίει τα χαρτιά, μας λένε ότι θα πάμε εκδρομή και μετά μας στέλνουν στην Αθήνα. Εκεί μας αφήνουν συνήθως στο Αλλοδαπών. Κάποια παιδιά που δεν έχουν λεφτά πρέπει να γυρίσουν πίσω στη Πάτρα με τα πόδια, ένα ταξίδι που διαρκεί 6 μέρες.

Αναγκαστικά πρέπει να γυρίσουμε γιατί μόνο από εδώ μπορούμε να φύγουμε. Θέλουμε να βρούμε έναν άλλο τόπο να ζήσουμε τη ζωή μας, επειδή στην Ελλάδα επικρατεί κακή κατάσταση. Όλοι μας γεννηθήκαμε από μια μάνα και ένα πατέρα. Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα, να είμαστε από διαφορετικές χώρες αλλά όλοι είμαστε αδέλφια.

Με την αστυνομία μιλήσαμε για τα προβλήματα μας αλλά όπως φαίνεται δεν έχουν σημασία γι αυτούς. Είτε στο πόλεμο στις χώρες μας είτε στην καθημερινή ζωή εδώ έχουμε πρόβλημα επιβίωσης. Ό,τι λέμε από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει. Το μόνο που θέλουμε είναι μια ήρεμη ζωή. Μέχρι πότε πρέπει να είμαστε μακριά από τις οικογένειές μας; Γιατί δεν μας δίνουν χαρτιά να μπορούμε να ταξιδεύουμε πίσω στη χώρα μας και μετά πάλι στην Ευρώπη; Εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στη Πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;

Εμείς φύγαμε από τις χώρες μας για να ζήσουμε, όχι για να πεθάνουμε.

Παρακαλούμε όποιον-α διαβάσει αυτό το κείμενο να αλλάξει ό,τι κακό σκέφτεται για εμάς. Αν κάποιος μετανάστης κάνει κάτι κακό δεν φταίμε όλοι γι αυτό. Ας μην αλλάζει πεζοδρόμιο όποιος μας βλέπει στο δρόμο. Κανένας θεός δεν θέλει να χτυπάς αδύναμους ανθρώπους, να τους συλλαμβάνεις, να τους κόβεις το νερό και το ρεύμα και να τους ταπεινώνεις. Όταν μαθαίνετε ότι ένας αστυνομικός χτυπάει άλλον ένα ανήλικο μετανάστη μην κλείνετε τα μάτια ή τα αυτιά σας.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 

Μετανάστες και πρόσφυγες

από το παλιό εργοστάσιο της Πειραϊκής-Πατραϊκής

03/01/12: Νεκρός Αφγανός πρόσφυγας

Στο μήνυμα που έγραψαν μετανάστες και πρόσφυγες από το παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής πατραϊκής και τοιχοκολλείται από αλληλέγγυους στην πόλη ανέφεραν μεταξύ άλλων

…εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στην πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;

Η πραγματικότητα βιάστηκε να επαληθεύσει την τελευταία πρόταση αφού σήμερα το πρωί ο Αλί, ένας ανήλικος αφγανός μετανάστης που διαμένει στην πειραϊκή πατραϊκή, πέθανε κι άλλοι δύο διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Οι τρεις μετανάστες είχαν βρει καταφύγιο από το κρύο σε μια εγκαταλελειμμένη νταλίκα που ήταν μες στο παλιό εργοστάσιο, μπήκαν να κοιμηθούν, ανάψαν μια μικρή φωτιά με αποτέλεσμα να πεθάνει ο ένας από αυτούς -μάλλον- από έλλειψη οξυγόνου. […]

ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ

[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]

05/01/12: Πρωϊνή εκκένωση και πυρπόληση του παλιού εργοστασίου της Πειραϊκής-Πατραϊκής

Για μια πιο συνολική ανασκόπηση των πρόσφατων γεγονότων ακούστε την ηχογραφημένη εκπομπή του ραδιοκατάληψη 93.7 fm:

 [quicktime]https://pat61.squat.gr/files/2012/01/05_01_12_enhmerwsh_gia_peiraikh_patraikh.mp3[/quicktime]

Σήμερα το πρωί (05/01/2012), μεταξύ 6.30 και 7 έγινε επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας στους μετανάστες που μένουν στο παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής – πατραϊκής. Οι μπάτσοι ξύπνησαν με κλωτσιές τους μετανάστες, έσκισαν και έκαψαν τα χαρτιά κάποιων και συνέλαβαν πιθανόν πάνω από 50 άτομα (δεν είναι επιβεβαιωμένο). Έπειτα με τη συνδρομή του Οργανισμού Λιμένος Πατρέων (είναι ιδιοκτήτης του χώρου) και πιθανώς του δήμου πατρέων άρχισαν να συγκεντρώνουν σε στοίβες τα υπάρχοντα των μεταναστών (όσα στρωματα υπήρχαν, κουβέρτες, ρούχα, παπούτσια) και να τα καίνε, όσα δε μάζεψαν για σκουπίδια. Από τις φωτιές που έβαλαν οι μπάτσοι πήραν φωτιά και ολόκληρα δωμάτια ή κτίσματα τα οποία εκ των (πολύ) υστέρων, κατά τη 1 δηλαδή, ήρθε για να σβήσει η πυροσβεστική.

Κάποιοι μετανάστες είπαν για δύο λεωφορεία με συλληφθέντες, αλλά όχι σίγουρα για τον αριθμό τους. Πληροφορίες υπάρχουν και ότι τους μετέφεραν προς Αθήνα (κάποιους αν όχι όλους).

[Αναδημοσίευση από το Ράδιο Κατάληψη 93.7  FM]

[Show as slideshow]

05/01/12: Απογευματινή πορεία αλληλέγγυων

Μετά από συνέλευση που έγινε στο Παράρτημα αποφασίστηκε πορεία για την ίδια μέρα το απόγευμα.  100 περίπου αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες πραγματοποίησαν διαδήλωση στο κέντρο της πόλης την πέμπτη το απόγευμα ως μια πρώτη κίνηση αλληλεγγύης στους μετανάστες της πειραικής πατραικής με πανό που έγραφε “σκούπα σε μπάτσους και αφεντικά” και συνθήματα όπως “δήμος, μπάτσοι και λιμενικοί – σκοτώνουν μετανάστες στην πειραική”, “με τους μετανάστες είμαστε μαζί – απέλαση σε αφεντικά, μπάτσους και ναζί”, “κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών – πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” κ.α.

[Show as slideshow]

Δώσαμε επίσης ραντεβού στο παράρτημα το σαββάτο (07/12/11) στις 14.00 ώστε να αφισοκολλήσουμε το γράμμα των μεταναστών και να μαζέψουμε πράγματα που χρειάζονται οι μετανάστες (κατά κύριο λόγο ρούχα -και κυρίως παπούτσια, κουβέρτες, μαγειρικά σκεύη και ό,τι άλλο έχει ο καθένας).

[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]

31 Δεκέμβρίου 2011 / 23.30
στο πάρκο επί της Γρ. Λαμπράκη

το κάλεσμα απο τη Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=34989

Παρέμβαση στο Σύνταγμα για το σύντροφο Χρήστο Κολεντίνη εν όψη της εξέτασης για παράταση ή μη της προφυλάκισης του απο το συμβουλιο του εξαμηνου.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 30/12 στις 10π.μ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

Σημερα Σαββατο 24/12 μαζευτηκαμε  κατι παραπανω απο 20 συντροφισσες και συντροφοι στην εισοδο του μετρο του Συνταγματος με σκοπο να κανουμε μια παρεμβαση αντιπληροφορησης για τον προφυλακισμενο συντροφο Χρηστο Κολεντίνη εν οψη της εξέτασης για παράταση ή μη της προφυλάκισης του απο το συμβουλιο του εξαμηνου.

Στο σημειο αυτο παραμειναμε για περιπου 2 ωρες οπου μοιρασαμε ουσιαστικα 700 αντιτυπα απο το τελευταιο δημοσιευμενο γραμμα του Χρηστου απο την φυλακη,στο οποιο μιλαει ο ιδιος για την υποθεση του και το οποιο καλει σε συγκεντρωση αλληλεγγυης στις 30/12 και ωρα 10π.μ εξω απο τα δικαστηρια της Ευλπίδων οπου θα περασει το συμβουλιο.Παραλληλα και ενισχυτικα για το καλεσμα και την υποθεση του Χρηστου πεταχτηκαν εκατονταδες τρικακια καθως κρεμαστηκε και ενα πανο ακριβως πανω απο την εισοδο του μετρο.Μετα το περας της 2ωρης παρεμβασης μας στο σημειο,κατεβηκαμε την οδο Ερμου πετοντας τρικακια και μοιραζοντας τα τελευταια κειμενα που μας ειχαν απομεινει μεχρι το υψος της Καπνηκαρεας οπου και εληξε η παρεμβαση μας.

Ο συντροφος Χρηστος Κολεντινης βρισκεται αιχμαλωτος στις φυλακες Κορυδαλλου απο τις 14/7 ουσιαστικα επειδη ξυλοκοπηθηκε αγρια απο τα ΜΑΤ εξω απο το πολυτεχνειο,υστερα απο συναυλια αλληλεγγυης στις 9/7 και αφου παρεμεινε τοσο στον Ερυθρο Σταυρο οσο και στη κλινικη Αγιος Παυλος των φυλακων Κορυδαλλου με βαρυτατες σωματικες βλαβες που λιγο ελειψε να του στοιχησουν την ιδια την ζωη του.Υστερα απο την βαρια σωματικη βια που υπεστει και μην μπορωντας οι μπατσοι να δικαιολογησουν τα αδικαιολογητα του απηγγειλαν βαριες κατηγοριες κακουργηματικου χαρακτηρα οπως η παρασκευη κ χρηση εκρηκτικων με προφαση τις μολοτοφ που ειχαν πεσει λιγο νωριτερα στο σημειο.Ετσι σε πρωτο χρονο διαταχτηκε απο τις εισαγγελικες αρχες η προφυλακιση του κ σε δευτερο απορριφθηκε η πρωτη αιτηση του για αποφυλακιση στο τριμηνο παρολο που η δακτυλοσκοπικη ερευνα της αστυνομιας,στα κομματια του μπουκαλιου που οι ιδιοι οι μπατσοι περισυνελεξαν,ηταν καθαρη.

Το σκηνικο ομως της διωξης του Χρηστου στηνεται και σε κατι ακομα το ιδιο σημαντικο οπου και ο ιδιος ο εισαγγελεας το αναφερει με ενα ακρως χυδαιο τροπο στην προηγουμενη απορριψη αποφυλακισης του.Δεν δισταζει να χρησιμοποιησει ισως την μεγαλυτερη υποθεση φιασκο των τελευταιων χρονων,με την εισβολη της αστυνομιας στις 5/12 του 2009 στο Αναρχικο στεκι Ρεσαλτο στο Κερατσινι.Οπου μπατσοι με πολιτικα κ παρατεταμενα τα οπλα σαν γκαγκστερικη συμμορια εισβαλουν στο χωρο και ουσιαστικα απαγαγουν 22 ατομα χωρις να τους αναφερουν το λογο.Υστερα απο αυτη την χολιγουντιανη και στημενη απο πριν μηντιακα επιχειρηση η αστυνομια δεν μπορει,για να μην εκτεθει σε πρωτο χρονο τελειως,να μην απαγγειλει κακουργηματικες πραξεις οι οποιες ομως δεν μπορουν να πατησουν πουθενα.Ο εισαγγελεας λοιπον επικαλειται την υποθεση αυτη(την οποια ουτε τα ελληνικα δικαστηρια εχουν εξετασει ακομα και που ολοι οι συντροφοι και συντροφισσες που ειχαν περιοριστικους ορους για αυτην εχουν αρθει)με την αιτιολογια οτι εχει ξανακατηγορηθει για τα ιδια αδικηματα ωστε να παρατεινει την αιχμαλωσια του Χρηστου.

Το κρατος και οι διωκτικοι του μηχανισμοι θα πρεπει να ξερουν οτι ο Χρηστος Κολεντινης οπως και καθε φυλακισμενος που στεκεται με αξιοπρεπεια κ παλευει για ενα κοσμο ισοτητας,δικαιοσυνης και ελευθεριας,δεν ειναι μονος του!!

       ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

        Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

   ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΛΕΝΤΙΝΗ

 Αναδημοσίευση από athens.indymedia

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.H.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ OΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Τις τελευταίες ημέρες, η πόλη των Ιωαννίνων βρίσκεται στο επίκεντρο ενός αντιμιλιταριστικού αγώνα καθώς στα εδάφη της, την Τρίτη 13 Δεκέμβρη, διεξάγεται το στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Γεράσιμου Κορωναίου. Ταυτόχρονα, σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας, πραγματοποιούνται πλήθος παρεμβάσεων αλληλεγγύης στο διωκόμενο ολικό αρνητή Γ.Κ. διαμορφώνοντας το πεδίο μιας ευρύτερης καμπάνιας ενάντια στον στρατό και τα εθνικά ιδεώδη. Αυτές τις μέρες, στους δρόμους και τις πλατείες των Ιωαννίνων, μια πόλη γεμάτη με σύμβολα εθνικών πολέμων και σφαγών, μια πόλη με υπό λειτουργία μεραρχίες, στρατόπεδα και στρατοδικεία, αποτυπώνεται δημόσια και ένας «διαφορετικός», ένας «αντίπαλος» στην εξουσία κόσμος.

Ο κόσμος της αλληλεγγύης και του αγώνα ενάντια στην στρατοκρατία, τις εθνικές αυταπάτες, την κάθε είδους στράτευση. Η πόλη είναι γεμάτη με αφίσες, συνθήματα, τρικάκια και πανό ενάντια στον στρατό και για την αλληλεγγύη στον Γ.Κ. Ας σημειώσουμε τέλος πως το Σάββατο 10 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε εκδήλωση-συζήτηση για τον ρόλο του στρατού μέσα στην κρίση, τη Δευτέρα 12 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης συγκέντρωση-μικροφωνική αλληλεγγύης στον Γ.Κ. ενώ σήμερα Τρίτη 13 Δεκέμβρη πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης (από περίπου 150 άτομα) στο στρατοδικείο Ιωαννίνων όπου δικάζεται ο Γ.Κ.

Ακούστε τον Γεράσιμο Κορωναίο σε επικοινωνία του με την ενημερωτική ζώνη του ραδιοφωνικού σταθμού 1431 ΑΜ μία ημέρα πριν την εκδίκαση της υπόθεσής του εδώ.

Από τα Γιάννενα μέχρι τη Ρόδο κι από τα Χανιά μέχρι τον Έβρο…

κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά!

υγ: Με ελάχιστη ποινή φυλάκισης 6μηνών με 3ετή αναστολή καταδικάστηκε τελικά ο Γ.Κ. Κορωναίος ύστερα από απόφαση του στρατοδικείου Ιωαννίνων. Η ποινή αυτή δύναται στο εφετείο να μειωθεί… Να σημειώσουμε πως η μέγιστη ποινή μιας πρωτόδικης καταδίκης για την υπόθεση του Γ.Κ. μπορούσε να φτάσει μέχρι τους 18μήνες φυλάκιση… Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

 [Αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη]

Μία ενημέρωση σχετικά με την υπόθεσή μου και την εξέλιξή της από τα μέσα. Μία προβολή των κριτηρίων τους, ως δικαιολογία για την συνέχιση της φυλάκισής μου.

Βρίσκομαι έγκλειστος στα κάτεργα της αποξένωσης από τις 23 Ιούλη στην Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλού. Το βράδυ του Σαββάτου στις 9 Ιούλη καθώς έφευγα από τη συναυλία του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm στο πολυτεχνείο, όπου διακόπηκε λόγω συγκρούσεων, στη Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα συνελλήφθησα από τους πραίτορες της δημοκρατίας αφού όρμησε καταπάνω μου μια διμοιρία χωρίς κανένα λόγο. Εκεί βγάλανε τη σαδιστική τους μανία εναντίον μου με αποτέλεσμα να νοσηλευτώ για δυο βδομάδες στα νοσοκομεία Ερυθρού Σταυρού και Αγίου Παύλου στο Κορυδαλλό, με βαριά χτυπήματα στο κεφάλι και σε όλο μου το σώμα. Ενώ λίγο έλλειψε να χάσω τη ζωή μου από την άρνηση των μπάτσων να μεταφερθώ στο νοσοκομείο και την πολύωρη κράτηση στη Γ.Α.Δ.Α. ,έχοντας ανοιγμένο κεφάλι με συνεχή αιμοραγία. Έπειτα μαθαίνω ότι μου φορτώνουν κατηγορίες όπως: κατοχή και ρίψη εκρηκτικών υλών, αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση και διατάραξη κοινής ειρήνης.

Είμαι ήδη 5 μήνες προφυλακισμένος. Η αίτηση αποφυλάκισης απορρίφθηκε από την πρόταση του εισαγγελέα Γιώργου Βούλγαρη και την απόφαση της ανακρίτριας Μαρία Αναστάση Τόλια.

Τα κριτήρια που αναφέρονται για τη συνέχιση της κράτησής μου είναι:

1. ’’Επειδή χωρίς λόγο πήγε να κάψει ανθρώπους’’. Αιτιολογία που τη στηρίζουν μόνο στην κατάθεση των δύο ματατζήδων ως ένδειξη ότι όντως το έχω κάνει. Ενώ το μόνο στοιχείο που είχαν ήταν τα μπουκάλια που βρήκαν και περισυνέλεξαν απ’ την οδό Τοσίτσα. Σύμφωνα με  τα λεγόμενα της ανακρίτριας  αυτό θα ήταν το εγγυητήριο για την αποφυλάκισή μου εάν δεν έβρισκαν τα αποτυπώματά μου πάνω σε αυτά. Τελικά δεν υπήρξε κανένα αποτύπωμα και η προφυλάκισή μου συνεχίζεται.
2. ’’Επειδή δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια΄΄. Ένα πόρισμα που το έβγαλαν από τις μηνύσεις που έχουν γίνει για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ψευδή κατάθεση. Συγκεκριμένα η πρόταση γράφει: ‘’Έχει δε καταμηνύσει τους αστυνομικούς για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ψευδή καταμήνυση. Με άλλα λόγια δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια για το γεγονός ότι πήγε να κάψει κάποιους ανθρώπους’’. Ο παραλογισμός εδώ βρίσκεται στα ύψη. Το πόρισμα του ότι είμαι αμετανόητος για κάτι που δεν έχω κάνει από τις μηνύσεις που έγιναν είναι ένα γεγονός που δεν έχει καμία σχέση είναι εντελώς αδιανόητο και άκυρο. Αντιστρέφουν τη πραγματικότητα και για την κάλυψη των βασανιστών. Το σίγουρο είναι ότι δε μετανιώνω για τις επιλογές μου στον αγώνα και για αυτό που είμαι γιατί έτσι κι αλλιώς γι’ αυτό διώκομαι.
3.  Το τρίτο κριτήριο αναφέρει: ‘’Επειδή έχει συλληφθεί στο παρελθόν για ομοειδείς πράξεις’’. Που σημαίνει ότι φορτώνουν και επιβαρύνουν τη δικογραφία με μία δίωξη που έχει γίνει στο παρελθόν στην οποία δεν έχει οριστεί ακόμα το δικαστήριο. Έτσι εκθέτουν μία άλλη δίωξη ως πρόσχημα για την ανεπαρκή στοιχειοθέτηση της δικογραφίας. Σαν να μην φτάνει αυτό, το θράσος τους δεν έχει όριο. Ο χαρακτήρας του εκφέρει και κάποιο επιθετικό τόνο προς το άτομό μου. Με αποκορύφωμα να γράφεται ότι :’’ Ο κατηγορούμενος επικαλείται λόγους σπουδών για να αφεθεί ελεύθερος. Κατά την άποψή μας όμως τις σπουδές του στο Ι.Ε.Κ. θα έπρεπε να τις λάβει υπόψη του πριν διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ότι τέλεσε έχοντας μάλιστα ηγετικό ρόλο’’. Όσο για τον ηγετικό ρόλο μάλλον η έλλειψη στοιχείων ώθησε τους μπάτσους να με κάνουν και ηγέτη στο παραμύθι τους ως ένα ακόμα στοιχείο επιβάρυνσής μου.

Μετά την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης ζητήσαμε προσφυγή στο συμβούλιο. Η απάντηση ήρθε πριν λίγες μέρες, φυσικά αρνητική. Το παράδοξο όμως είναι ότι όλο και κάτι προσθέτουν στο σενάριό τους. Αυτή τη φορά αφού είχαν προσθέσει ότι είχα ξανασυλληφθεί στο παρελθόν, τώρα αναδεικνύουν και κατονομάζουν την υπόθεση με την παρακάτω φράση:’’ Έχει συλληφθεί για παρόμοια αδικήματα για την περιβόητη κατοικία στη περιοχή του Κερατσινίου Αττικής που πήρε μεγάλη έκταση στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο’’. Η προηγούμενη σύλληψή μου αφορά την εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Ρεσάλτο και σαφώς τη χρησιμοποιούν για να στιγματίσουν την τωρινή υπόθεση ως επιβαρυντικό για την εξέλιξή της.

Έχουν βαλθεί στήνοντας ένα άθλιο σεναριολογικό παιχνίδι εις βάρος μου, με ύπουλους υπαινιγμούς, βαλτά στοιχεία, σκευωρικές καταθέσεις, να με κρατήσουν απομονωμένο όσο περισσότερο γίνεται. Διώκομαι ξεκάθαρα για την πολιτική μου ταυτότητα. Η γραμμή και η στρατηγική που ακολουθούν είναι ενάντια σε αυτή, σε μένα και σε κάθε αγωνιστή. Ο ρόλος των κρατιστών απέναντι σε άτομα που διάλεξαν και διαλέγουν το δρόμο της ελευθερίας, εχθρεύεται τις αξίες μας προσπαθώντας να αφανίσει κάθε τι που έχει σχέση με αυτές.

Οι τρόποι που λειτουργούν και οι μηχανισμοί τους είναι συγκεκριμένοι απέναντι σε αυτούς που κατέχουν αγωνιστικό μένος. Προκαθορίζονται για τον εγκλωβισμό των αρνητών της εξουσίας, με σκοπό να τρομοκρατήσουν κάθε σπιθαμή αγώνα και κάθε είδους αντίδραση στον κατακερματισμό της ζωής. Με τα κατασταλτικά μέτρα να αυξάνονται και τις φυλακές συνεχώς να γεμίζουν, ήδη μετράμε δεκάδες αναρχικούς συντρόφους στα μπουντρούμια της δημοκρατίας.

Όμως οι διώξεις και οι στοχοποιήσεις δεν σταματούν την αντίσταση και ούτε κατευνάζουν τα ανήσυχα πνεύματα παραμόνο την οξύνουν. Και η φλόγα όλο πιο πολύ μεγαλώνει. Ποτέ δεν κατάφεραν και ούτε θα καταφέρουν να απομονώσουν τις ιδέες μας, οι τεράστιοι υψωμένοι τοίχοι τους γίνονται θρύψαλα μπροστά σε αυτές. Όπου και να βρισκόμαστε πάντα θα επιδιώκουμε την υλοποίησή τους. Η διεκδίκηση για τους πόθους μας και η εμμονή για την εκπλήρωση των επιθυμιών μας δεν έχει τελειωμό.

Με όπλα την αλληλεγγύη και την ζωοφόρα ορμητικότητα ως διεξοδικές παραγωγικές δράσεις, για την απόδραση από την μεγάλη φυλακή, θα δώσουν τέλος σε μια σιχαμένη ιστορική εποχή γεμάτη ντροπή όπου οι άνθρωποι μετά από αυτή θα τη καταριούνται. Με το χάος να συμπληρώνει την ολότητα και την απόλυτη ελευθερία να μας ολοκληρώνει, η Γη μας θα βρει ξανά τη φυσική της μορφή και ο άνθρωπος τον εαυτό του.

Η στοχοποίηση των αγωνιστών είναι και στοχοποίηση του αγώνα. Οι προσπάθειες εκφοβισμού δε μας τρομάζουν μας εξοργίζουν, δεν σκύψαμε το κεφάλι και δε θα το κάνουμε ούτε τώρα ούτε ποτέ!

ΑΝΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

Χρήστος Κολεντίνης

Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλού

[Το πρώτο κείμενο ανοίγματος της κατάληψης “Δράκα” στην Κέρκυρα μπορείτε να το διαβάσετε εδώ. Ακολουθεί το χρονικό επιθέσεων στην κατάληψη, με αφορμή την τελευταία διακοπή ρεύματος.]

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.Η.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Σάββατο 10/12 στις 12.οο

Πλατεία Τσορμπατζόγλου (απέναντι από το παλιό Ατλάντικ)

Τρόποι πρόσβασης με συγκοινωνίες απο Αθήνα : Γ18, Β18 στάση πλατεία
απο πειραιά : 843 στάση πλατεία

Για μια “συγκεκαλυμμένη δράση”

Tο βράδυ της Κυριακής 4/12, ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και της εξέγερσης που ακολούθησε, ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα από το Πέραμα, οι οποίοι συμμετέχουν στη συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση (DeStato), ξεκινούν για να πετάξουν φλάιερ στα σχολεία της περιοχής με περιεχόμενο: «remember the 6^th of December, FIGHT NOW” και “κατάληψη παντού εξέγερση για πάντα, να μην ζήσουμε σαν δούλοι». Κατά την διάρκεια που μοιράσματος και ενώ οι σύντροφοι βρίσκονται στο ΕΠΑΛ Περάματος, δύο μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ τους προσεγγίζουν και τους ζητάνε τις ταυτότητες, ενώ ταυτόχρονα κοιτάζουν και διαβάζουν το περιεχόμενο των φλάιερ. Από εκείνη την στιγμή και μετά οι μπάτσοι γίνονται αρκετά επιθετικοί και εριστικοί απέναντι στους συντρόφους και τους ζητάνε να ελέγξουν τις τσάντες τους. Οι σύντροφοι δεν το αρνούνται και ο έλεγχος γίνεται. Οι μπάτσοι τους ανακοινώνουν με τσαμπουκά ότι θα τους προσάγουν στο ΑΤ Περάματος. Ο σύντροφος τους πλησιάζει και τους ρωτάει για πιο λόγο θα συμβεί αυτό από την στιγμή που  είχανε και οι δύο ταυτότητες. Ο μπάτσος τον  πιάνει και του γυρνάει το χέρι πίσω από τη πλάτη, ενώ ο άλλος μπάτσος του δίνει μπουνιά στην κοιλιά και ο σύντροφος πέφτει με το κεφάλι. Οι τρείς απ’ τους τέσσερις μπάτσους ξυλοκοπούν το σύντροφο με γονατιές και κλωτσιές, έχοντάς του πατημένο το κεφάλι στο πεζοδρόμιο και απειλώντας τον με σιδερογροθιές ότι «θα σε γαμήσουμε», ενώ ο τέταρτος και πιο “ψύχραιμος” προσπαθεί να ηρεμήσει τη συντρόφισσα. Θεωρώντας ότι τον συνέτισαν αρκετά, του φοράνε χειροπέδες, συνεχίζοντας να τον ξυλοκοπούν, και σηκώνοντάς τον απ’ αυτές, τον πιάνουν απ’ το λαιμό και τον βάζουν στη στάση.

Αμέσως μετά από ένα-δύο λεπτά στο σημείο φτάνουν άλλες δύο μηχανές ΔΙΑΣ και μετά από λίγο και ένα περιπολικό της άμεσης δράσης. Εκεί η ομάδα που χτύπησε τον σύντροφο ανακοινώνει στην δεύτερη ομάδα που έφτασε στο σημείο ότι «αυτός πάει για σύλληψη αντίσταση και απείθεια και αυτή για προσαγωγή», και με τη σειρά τους λένε στους μπάτσους της άμεσης δράσης να τους μεταφέρουν στο ΑΤ Περάματος. Ο σύντροφος ζητάει με το που φτάνουν να ειδοποιήσει δικηγόρο και αρνείται να απαντήσει και να συνδιαλέγει με τους μπάτσους σε οτιδήποτε χωρίς αυτόν. Στα επόμενα λεπτά του επιτρέπεται να κάνει το τηλεφώνημα και αμέσως έξω από το τμήμα αρχίζουν και συγκεντρώνονται αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι που μέσα σε μισή ώρα φτάνουν τους 30. Οι μπάτσοι του ΑΤ Περάματος έχουν αρχίσει να πανικοβάλλονται και κάνουν τηλεφωνήματα για να ενημερώσουν σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί. Όσο οι συγκεντρωμένοι αυξάνονται, τόσο καταφθάνουν αστυνομικές δυνάμεις έξω απ’ το ΑΤ, ώσπου στο τέλος ο δρόμος κλείνει από μια ομάδα ΟΠΚΕ.

Μετά από περίπου δύο ώρες εμφανίζεται στο τμήμα ο αρχηγός-επικεφαλής της ομάδας ΔΙΑΣ και ζητάει να δει τους δύο συντρόφους. Με πολύ «φιλικό» ύφος συστήνεται και ρωτάει τον σύντροφο για το τι συνέβη. Ο σύντροφος επαναλαμβάνει ότι δεν πρόκειται να κάνει οποιοδήποτε διάλογο αν δεν είναι παρών δικηγόρος και απάντηση που παίρνει είναι «έλα μωρέ τώρα τι να τον κάνεις τον δικηγόρο, αφού βλέπεις ότι δεν γράφω τίποτα πουθενά και έχω έρθει φιλικά για να λήξει το περιστατικό με τους καλύτερους όρους για όλους μας» προφανώς αναφερόμενος στον ξυλοδαρμό. Ο σύντροφος συνεχίζει αρνείται και ο αρχιμπάτσος φανερά ενοχλημένος συνεχίζει να θέτει το ίδιο δίπολο άλλοτε με “φιλικό” και άλλοτε με απειλητικό ύφος. Εκείνη την στιγμή έφτασε στον χώρο η δικηγόρος του συντρόφου και ο αρχιμπάτσος της είπε: «ξέρω ότι οι δικοί μου κάνανε μαλακία. Εμείς από την μεριά μας δεν θα το τραβήξουμε αλλά και εσείς μην κάνετε μηνύσεις κλπ. Σε λίγο θα τους αφήσουμε και τους δύο».

Με δεδομένο ότι θα αφήνονταν ελεύθεροι, οι σύντροφοι δεν οδηγούνται στο κρατητήριο, παραμένοντας στο χώρο υποδοχής, όπου μπαίνουν λίγο μετά οι δύο ομάδες ΔΙΑΣ (αυτή που χτύπησε το σύντροφο και εκείνη που έφτασε αργότερα στο σημείο του ξυλοδαρμού). Οι μπάτσοι αρχίζουν να αγκαλιάζουν ο ένας τον άλλο, λέγοντας: “συγκεκαλυμμένη δράση, συνάδελφοι”, εμφανώς περήφανοι για την περιώνυμη συγκάλυψη. Στη συνέχεια, οι ΔΙΑΣ που χτύπησαν το σύντροφο αποχωρούν απ’ το ΑΤ, και έρχεται ενημέρωση πως ο σύντροφος συλλαμβάνεται για απείθεια, ενώ η συντρόφισσα κρατείται γιατί εκκρεμούσε απόφαση στο όνομά της για προσωπικό θέμα.

Ένας από τους μπάτσους που έφτασε αργότερα στο σημείο του ξυλοδαρμού, ο Ταταρκιώτης Κωνσταντίνος, λέει στην υπεύθυνη βάρδιας πως θα υπογράψει τη δικογραφία ως εκείνος που με την ομάδα του (Γκανάς Δημήτρης, Κοτσορώνης Παναγιώτης, Σταυρόπουλος) συνέλαβε το σύντροφο. Στην ερώτησή της αν πάει για απείθεια, απαντά πως οι κατηγορίες είναι απείθεια, αντίσταση και οπλοκατοχή (η οπλοκατοχή αναφέρεται σε ένα πολυεργαλείο 5cm που εκτός από κατσαβίδι ανοιχτήρι μπύρας, ανοιχτήρι για φελλούς, ψαλιδάκι, λίμα είχε και μια «λάμα» σαν αυτή που έχουν κάποιοι νυχοκόπτες.) Η υπεύθυνη του λέει πως είναι ενήμερη μόνο για απείθεια και πως το επιβεβαιώνει και ο ανώτερος και ο Ταταρκιώτης απαντά χαρακτηριστικά: “άσε τι σου είπε ο ανώτερος, άκου τι σου λέω εγώ”. Η αναφορά του μπάτσου είναι πως περνώντας από τη λεωφόρο Δημοκρατίας και βλέποντας τους δύο συντρόφους, έκρινε ότι είναι ύποπτοι για τέλεση παράνομων ενεργειών, και πως όταν ο σύντροφος αρνήθηκε να γίνει έλεγχος στην τσάντα του και του ανακοινώθηκε πως συλλαμβάνεται για απείθεια, εκείνος αντιστάθηκε. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην αναφορά δε γίνεται λόγος ούτε για τα φλάιερ που πετούσαν οι σύντροφοι, ούτε προφανώς για τον ξυλοδαρμό.

Εν τέλει ο σύντροφος, μετά από επίμονη απαίτησή του, μεταφέρθηκε στο Θριάσιο νοσοκομείο, απ’ όπου και πήρε ιατρική γνωμάτευση για κάκωση καρπού. Το πρωί της επόμενης ο σύντροφος πέρασε από εισαγγελέα και αργότερα το μεσημέρι από αυτόφωρο με τις κατηγορίες αντίσταση κατά της αρχής από άτομο που οπλοφορεί, απείθεια και οπλοκατοχή και επειδή ο μάρτυρας κατηγορίας Ταταρκιώτης δεν εμφανίστηκε, δόθηκε αναβολή για τις 15/12, ενώ άρθηκε η κράτηση του.

Προφανώς δεν μπορούμε να δούμε τη συγκεκριμένη δίωξη αποκομμένη απ’ τα πολιτικά της χαρακτηριστικά, τα οποία ούτως ή άλλως προσδόθηκαν και από το ίδιο το κράτος με τον τρόπο που τη χειρίστηκε. Κατ’ αρχάς, δε θεωρούμε τυχαίο τον ξυλοδαρμό καθώς το περιεχόμενο των φλάιερ ήταν σχετικό με τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ένστολους φρουρούς της δημοκρατίας. Η κοινωνική έκρηξη που ακολούθησε και που απέτυχε να διαχειριστεί από την πολιτική και αστυνομική ηγεσία έχει αφήσει παρακαταθήκη τόσο στους κόλπους του ευρύτερου ριζοσπαστικού χώρου όσο και στα σώματα της αστυνομίας.

Η τροπή που πήρε η υπόθεση και οι κατηγορίες που τελικά αποδόθηκαν στο σύντροφο, είναι άμεσα συνδεδεμένες με προηγούμενη σύλληψή του κατά την εισβολή στον αυτοοργανωμένο χώρο Ρεσάλτο στις 5/12/09. Το κράτος, κατά την πάγια τακτική του, στήνει κατηγορητήρια με βάση τα πολιτικά χαρακτηριστικά όσων πέφτουν στα χέρια του, μετατρέποντας τις συλλήψεις σε διώξεις φρονηματικού χαρακτήρα.

Με αφετηρία την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, σε ολόκληρη τη χώρα και φυσικά στις γειτονιές μας, αναπτύσσονται ποικίλες δράσεις με τοπικές συνελεύσεις, στέκια, καταλήψεις και ευρύτερα σχήματα να έχουν κάνει την εμφάνιση τους. Μαζί με κοινωνικούς χώρους που δραστηριοποιούνται χρόνια στις περιοχές μας, υφαίνουν ένα πολύμορφο μωσαϊκό διάχυσης ανατρεπτικού λόγου με σημαντική κοινωνική απεύθυνση. Τους τελευταίους μήνες έχουν προστεθεί λαϊκές συνελεύσεις κατοίκων/συνελεύσεις γειτονιών που ενισχύουν τις κινηματικές διεργασίες στις περιοχές μας. Ο τρόπος που παρεμβαίνουν όλα τα παραπάνω σχήματα στην καθημερινότητα, οι συνεχείς προσεγγίσεις τους σε ζητήματα που απασχολούν το κοινωνικό σύνολο και ο αντιιεραρχικός, αντικαπιταλιστικός και στις περισσότερες των περιπτώσεων αντικρατικός χαρακτήρας των δράσεων τους, έχει θορυβήσει όχι μόνο τις αστυνομικές αρχές των περιοχών αλλά και την κεντρική πολιτική εξουσία. Αυτό που φοβούνται και θέλουν να εμποδίσουν είναι να συνευρεθούν στις γειτονιές μας -που μαστίζονται από συνεχώς αυξανόμενη ανεργία και φτώχεια λόγω των επιλογών της κυρίαρχης τάξης- ο ανατρεπτικός λόγος με τη διάχυτη κοινωνική αγανάκτηση και οργή. Όπως διαπίστωσαν και οι ίδιοι, έχουν ήδη δημιουργηθεί δίαυλοι επικοινωνίας, γεγονός που άλλωστε φάνηκε από την μηχανοκίνητη πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς της ελληνικής χαλυβουργίας στις 3/12/2011 που διοργανώθηκε από συνελεύσεις γειτονιών και λαϊκές συνελεύσεις με συμμετοχή 350 ανθρώπων των περιοχών και από την αντιφασιστική πορεία στις 12/11/2011 στη Νίκαια που καλέστηκε ενάντια στον κοινωνικό εκφασισμό από αντιφασίστες/στριες των περιοχών και συγκέντρωσε περίπου 700 ανθρώπους. Το συγκεκριμένο περιστατικό με την προσαγωγή των δύο συντρόφων και τον ξυλοδαρμό και την ανυπόστατη σύλληψη του ενός, αποτελεί σαφές δείγμα της τρομοκράτησης όσων ανθρώπων από τις γειτονιές μας επιλέγουν να αγωνίζονται, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αντί να μεμψιμοιρούν. Κανένας δε θα μείνει μόνος απέναντι στην κρατική καταστολή και δε θα μένει τίποτα αναπάντητο. 

Οι σύντροφοι δέχτηκαν έλεγχο από τα τσογλάνια της ομάδας ΔΙΑΣ, αυτής της “ειδικά εκπαιδευμένης” ομάδας δολοφόνων, η οποία από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο δρόμο, έδειξε ποιες είναι οι προθέσεις και ο λόγος ύπαρξής της. Με εξακριβώσεις-τραμπουκισμούς, εφόδους σε πορείες, σχεδόν καθημερινούς ξυλοδαρμούς μεταναστών και όχι μόνο, αποτελούν τους “νέους, βελτιωμένους, εξελιγμένους” κρατικούς σερίφηδες, οι οποίοι χαίρουν πλήρους αυτονομίας και νομικής κάλυψης σχετικά με τις ενέργειές τους. Το συμβάν με τον ξυλοδαρμό του συντρόφου δεν είναι απλά ένα ακόμη μεμονωμένο περιστατικό -όπως συχνά ισχυρίζεται το κράτος- αλλά έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά γεγονότων αστυνομικής-κρατικής βίας.

Μέσα σε ένα ασταθές πολιτικό πεδίο αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας, το κράτος φοβούμενο την οποιαδήποτε κοινωνική ένταση, εφαρμόζει το δόγμα της μηδενικής ανοχής. Ως άμεση, λογική και αναμενόμενη, η αντίδραση της κυριαρχίας προς τη διαρκή και εντεινόμενη κίνηση του επαναστατικού χώρου είναι η αντεπίθεσή της. Σε μια εποχή έντονης πόλωσης του κοινωνικού σώματος και συγκρούσεων μεταξύ των δυνάμεων της ανελευθερίας και της επαναστατικής προοπτικής, σε μια εποχή που τα πάντα μοιάζουν εφικτά, η επίθεση που δεχόμαστε κυοφορεί ένα μήνυμα εκφοβισμού για το σύνολο των ανθρώπων που αγωνίζονται. Είναι μόνο μία προσπάθεια του κράτους να αποτρέψει εμάς και άλλους, σήμερα και αύριο, από το να συμμετάσχουμε στον αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσιαστική δομή. Απέναντι στην κρατική βία και τον ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου, οι εκμεταλλευόμενοι έχουμε μάχες να δώσουμε και όλους τους λόγους για να νικήσουμε. Ο πολύμορφος αγώνας για την ανατροπή του καπιταλισμού και των κοινωνικών σχέσεων που αναπαράγει, αποτελεί μονόδρομο.

Κανένας μόνος του ποτέ και πουθενά

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

DeStato

συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση

Μία σημαντική συνάντηση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στη Χαλυβουργία Ελλάδος. Μία στιγμή που ούτε απρόσμενη, ούτε  τυχαία ήταν. Το αντίθετο, πρόκειται για ένα συμβάν που το περιμέναμε καιρό τώρα. Η διασταύρωση των αγώνων που δίνονται στις πλατείες των λαϊκών συνελεύσεων και αυτών στους εργασιακούς χώρους αποτελεί την παρακαταθήκη όσων ονειρευόμαστε για το μέλλον. Η διάχυση της αντίστασης, της ανυπακοής, της αυτοοργάνωσης και φυσικά της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων αποτελεί το αμμοχάλικο στις παραγωγικές μονάδες του κοινωνικού εργοστασίου. Φρέζες, τόρνοι, δράπανα, τρυπάνια, πρέσες, ψαλίδια ας σιωπήσουν. 36 μέρες απεργία…

Περίπου 350 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των συνελεύσεων γειτονιάς από τις περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας και συναντήθηκαν γύρω στις 12.30μμ στη διασταύρωση Ιεράς Οδού και Θηβών, απ’ οπού πορεύτηκαν με μηχανοκίνητα μέσα μέχρι το εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο. Με την άφιξή στο εργοστάσιο, οι απεργοί υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό τους αλληλέγγυους φωνάζοντας από κοινού συνθήματα όπως «χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», «οι χαλυβουργοί δεν είναι μόνοι, η αλληλεγγύη μας ενώνει» και «η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των καπιταλιστών», και παραδόθηκε στην απεργιακή επιτροπή η οικονομική ενίσχυση και όσα τρόφιμα είχαν συγκεντρωθεί από τις λαϊκές συνελεύσεις και τους λοιπούς αλληλέγγυους.

 [youtube]http://www.youtube.com/watch?v=T-IiTNOwfto&feature=player_embedded[/youtube]

Μετά από μιάμιση περίπου ώρα μικροφωνικής και ανακοινώσεων, γνωριμίας και ενημέρωσης για την εξέλιξη της απεργίας, πραγματοποιήθηκε συντεταγμένη αποχώρηση του κόσμου ενώ ανταλλάχθηκαν οι υποσχέσεις για την επόμενη συνάντησή μας, διότι…

αν δεν μοιραστούμε τον αγώνα, θα μοιραστούμε την ήττα 

Συνελεύσεις κατοίκων από τις περιοχές του Πειραιά, της Δυτικής Αθήνας και άλλων περιοχών του λεκανοπεδίου, ξεκινώντας ο καθένας από την περιοχή του, θα συγκλίνουν μεταξύ 12.00 και 12.30 το πρωί του Σαββάτου στο Αιγάλεω (στη συμβολή της Θηβών με την Ιερά Οδό) και από εκεί όλοι και όλες μαζί με μηχανάκια και αυτοκίνητα θα πορευτούν μέσω της Ιεράς Οδού και της Εθνικής Οδού Αθηνών-Κορίνθου στο εργοστάσιο της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο.

Στο Κερατσίνι, η Συνέλευση της Πλατείας καλεί σε συγκέντρωση στις 11πμ στην πλατεία Λαού (με συλλογή τροφίμων και χρηματικής ενίσχυσης) και θα ξεκινήσει στις 12 με μοτοπορεία που θα περάσει από τους κεντρικούς δρόμους της περιοχής και θα κατευθυνθεί στο κοινό σημείο συνάντησης.

Ραντεβού αλληλεγγύης στον δρόμο, είτε στις κατά τόπους συγκεντρώσεις είτε το αργότερο στις 12.30 στη διασταύρωση Ιεράς Οδού και Θηβών στο Αιγάλεω.

Ακολουθεί το κάλεσμα της Συνέλευσης Κερατσινίου

1 ΜΗΝΑΣ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

στους 400 απεργούς εργάτες

της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο

Η εργοδοσία τούς ανακοίνωσε 5ωρη εργασία με αντίστοιχη μείωση των αποδοχών κατά 40%. Στη γενική τους συνέλευση απέρριψαν ομόφωνα τον εκβιασμό. 31η Οκτώβρη και 1η Νοέμβρη, ο βιομήχανος προχώρησε σε 34 εκδικητικές απολύσεις και οι εργάτες σε απεργία διαρκείας και σε κατάληψη του εργοστασίου, απαιτώντας τόσο την απόσυρση των απολύσεων όσο και των εργοδοτικών επιδιώξεων για εκ περιτροπής εργασία. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, η συλλογική αντίσταση η δύναμή μας.

Σάββατο 3/11, 11.00πμ

με μηχανάκια και αυτοκίνητα από την πλατεία Λαού – Κερατσίνι στο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο

(συγκέντρωση τροφίμων και οικονομικής ενίσχυσης από τις 11 μέχρι τις 12 στην πλατεία Λαού)

Ενημερωτικό κείμενο της κατάληψης Libertatia για τα γεγονότα της Παρασκευής 9/9 στη Θεσσαλονίκη:

Σήμερα Παρασκευή 9/9/11 μία μέρα πριν τα εγκαίνια της δεθ στις 12:00 το μεσημέρι σταμάτησαν έξω από την κατάληψη 30 με 50 μηχανές διας. Ασφαλίτες που παρακολουθούσαν την κατάληψη από το πρωί αμέσως προσέγγισαν την εξωτερική πόρτα και ζήτησαν από τα άτομα που βρισκόταν μέσα στο κτίριο να ανοίξουν την πόρτα για να προσαχθούν. Στο σύντομο διάλογο που ακολούθησε δηλώσαμε ότι δεν έχουμε πρόθεση να ακολουθήσουμε τις εντολές τους. Ο αποκλεισμός έληξε μετά από 1 περίπου ώρα και αφού έγινε ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Στο διάστημα αυτό αλληλέγγυοι προσπάθησαν να προσεγγίσουν το κτίριο το οποίο ήταν περικυκλωμένο σε απόσταση πολλών οικοδομικών τετραγώνων. Σε όλη την περιοχή πραγματοποιούνταν έλεγχοι σε περαστικούς.

Εντάσσουμε τη συγκεκριμένη ενέργεια στα πλαίσια της τρομοκράτησης και της διάχυσης κλίματος φόβου εν όψει της δεθ. Η επίδειξη δύναμης από το κράτος κάθε χρόνο τη συγκεκριμένη περίοδο μόνο ως τέτοια μπορεί να γίνει αντιληπτή.

Εμείς από τη πλευρά μας δηλώνουμε πως τέτοιες «θεαματικές» ενέργειες προφανώς και δεν αρκούν για να επηρεάσουν με οποιοδήποτε τρόπο τις θέσεις και τις πρακτικές μας, που συνειδητά έχουμε επιλέξει και θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους.

Ευχαριστούμε όλες τις συντρόφισες-ους, αλληλέγγυες-ους, φίλες-ους, που με όποιον τρόπο ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Κατάληψη Libertatia
Λ. Στρατού 19 & Σαρανταπόρου

Κείμενο της κατάληψης Δέλτα σχετικά με την απόπειρα εκμίσθωσης του κτιρίου από το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης:

Η ΔΕΛΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΔΕΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Στα τέλη Ιουλίου ανακοινώνεται δημόσια η πρόθεση του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. να μισθωθεί το επί τέσσερα χρόνια κατειλημμένο κτίριο στην οδό Εγνατίας.

Ο εν λόγω χώρος μετά από χρόνια εγκατάλειψης μετατράπηκε, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, από ερειπωμένο κι απρόσιτο κτίριο σε ελεύθερο και κοινωνικό εγχείρημα , ανοιχτό για όλους. Η λειτουργία του βασίζεται στην ισότητα και την αλληλεγγύη, μακριά και ενάντια σε κάθε μορφή κρατικής ή ιδιωτικής διαχείρισης. Οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά και οριζόντια, βάση των αναγκών, των επιθυμιών και των δυνατοτήτων μας.

Οι απελευθερωμένοι χώροι και οι καταλήψεις είναι η λύση.
Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός.

Διανύουμε μια χρονική περίοδο άγριας αναδιανομής του  κοινωνικού πλούτου, όπου οι πλούσιοι γίνονται λιγότεροι και πλουσιότεροι και οι φτωχοί περισσότεροι και φτωχότεροι. Θέλοντας να πραγματοποιήσουν τα ειδεχθή τους σχέδια, συνεχίζουν να αναβαθμίζουν το νομικό και υλικοτεχνικό τους οπλοστάσιο, στα πλαίσια του διεθνούς σχεδιασμού των αφεντικών. Το κράτος, λειτουργώντας με τη στρατηγική του διαίρει και βασίλευε, προσπαθεί  να απομονώσει όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στιγματίζοντας τους για να μπορέσει να τους αντιμετωπίσει ευκολότερα.

Όταν χτυπιούνται οι καταλήψεις, τα ανατρεπτικά κομμάτια της κοινωνίας και όσοι αγωνίζονται, είναι σαν να μας χτυπούν όλους.

Η καταστολή πέρα από τα άμεσα αποτελέσματα έχει και «παραδειγματικό» χαρακτήρα. Έχει σκοπό να αποθαρρύνει οποιονδήποτε προσπαθεί να αντισταθεί και να αναζητήσει ριζοσπαστικές-ρεαλιστικές λύσεις για τη ζωή του. Για τους λόγους αυτούς είναι αναγκαία η ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Στα συλλογικά προβλήματα, δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις αλλά συλλογική δράση.

Αν δεν ενωθούμε σε ένα κοινό αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τότε θα μοιραστούμε μια κοινή ήττα.

Κατάληψη Δέλτα
Εγνατίας 13

Eνημέρωση σχετικά με την παρέμβαση κατά της εκμίσθωσης