Αρχείο κατηγορίας Αλληλεγγύη

Φασιστικοί μύθοι στους καιρούς της κρίσης, της καταστολής και των πογκρόμ

Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε απο αλληλέγγυες και αλληλέγγυους στην πορεία για τις καταλήψεις στην Κυψέλη το περασμένο Σάββατο 3/3 , σε περαστικούς και μαγαζάτορες στην Πατησίων την περασμένη Πέμπτη, καθώς και πέριξ της πλατείας Βικτωρίας στην μικροφωνική που πραγματοποιηθηκε εκεί απο μετανάστες και αλληλέγγυους στις 09/03/12.

*Χάρηκαμε πολύ όταν είδαμε αρκετό κόσμο που έπαιρνε το κείμενο να “στραβώνει” καθώς έπεφτε το μάτι του στον τίτλο “οι ξένοι μας κλέβουν τις δουλειές”.

 

Φασιστικοί μύθοι στους καιρούς της κρίσης, της καταστολής και των πογκρόμ:

οι ξένοι μας κλέβουν τις δουλειές!

Πόσα είναι τελικά τα καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας που πουλάνε τσάντες; 25; 40; Τόνοι από μελάνι μιας ολόκληρης μηχανής προπαγάνδας (ΜΜΕ, εμπορικοί σύλλογοι και επιμελητήρια, δήμος αθηναίων και υπουργεία) επιχειρούν να καταδείξουν το μέγεθος της οικονομικής ζημιάς που προκαλούν οι ανθέλληνες σενεγαλέζοι, νιγηριανοί και μπαγκλαντεσιανοί μικροπωλητές στον σκληρά δοκιμαζόμενο έλληνα έμπορο. Αν δε, πλάι στις τσάντες αθροιστούν και όλα εκείνα τα πλαστικά μπιχλιμπίδια στις λαϊκές, οι ομπρέλες στους σταθμούς του μετρό, συν κάποια γάντια και καπέλα, το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής μάλλον συναγωνίζεται εκείνης του μνημονίου. Και τα ξυλόγλυπτα αγαλματάκια από την Αφρική –που τα βάζετε και αυτά;

Όμως δεν είναι αστείο, είναι γελοίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις μεγάλες επιχειρήσεις-σκούπα που τόσο συχνά σαρώνουν την πόλη, το 25-40% των μπάτσων έχουν ως αποστολή να πατάξουν το βδελυρό “παραεμπόριο”. Ένας γιγαντιαίος μηχανισμός προπαγάνδας και καταστολής χωρίς πραγματικό υλικό πεδίο, που κυνηγάει φαντάσματα. Που δημιουργεί όμως πραγματικές αντιλήψεις εχθρότητας, που κατασκευάζει την εικόνα του μετανάστη ως εσωτερικού εχθρού, που καλλιεργεί και συνηγορεί σε ιδεολογίες μίσους και που θρέφει εφιάλτες.

Με την ανάλογη ρητορική, βεβαίως! Γιατί οι απλωμένοι μπόγοι των μικροπωλητών συνιστούν την εισβολή μιας “μαφίας” στο κέντρο της πόλης. Όμως για μια στιγμή… Μαφία; Συγκροτημένα δηλαδή δίκτυα εγκλήματος, με ισχυρές προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό, εκτεταμένη διαφθορά και εξαγορά αξιωματούχων και τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ευρώ; Αυτό δηλαδή που κανένας καραγκιόζης δήμαρχος ή υπουργός, ξεφτίλας δημοσιογράφος ή φασίστας μέλος του εμπορικού συλλόγου δεν τόλμησε να ψελλίσει για τη Siemens ή για τη Mονή Βατοπεδίου, θα πρέπει να αποδοθεί ως ταμπέλα εγκληματία στον μικροπωλητή και τον μπόγο του; Ποιος τελικά δουλεύει ποιον;

Η παραφιλολογία του “παραεμπορίου” δεν ήταν φυσικά τίποτε άλλο από τη γραμμική προέκταση εκείνου του μύθου που θέλει τους μετανάστες να “κλέβουν” τις δουλειές από τους σκληρά εργαζόμενους γηγενείς. Μια σπαρακτική κραυγή για όλες εκείνες τις καριέρες ελλήνων στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας που χάθηκαν από τα μιάσματα τους μετανάστες, για τα πλούσια μεροκάματα των 22€ (για 16 ώρες δημιουργικής απασχόλησης) που στερήθηκαν τα ελληνικά χέρια, για τα όνειρα τόσων και τόσων ελληνόπουλων να δουλέψουν στα χωράφια, την οικοδομή και τα καράβια και που τα συνέτριψαν οι άνεμοι της παγκοσμιοποίησης.

Όμως οφείλουμε να είμαστε τίμιοι: πρέπει να ομολογήσουμε ότι κάπου συνέβαλαν και οι μετανάστες. Ολόκληρη την τελευταία 20ετία, χιλιάδες επιχειρήσεις μετανάστευαν στα Βαλκάνια αναζητώντας μια εργατική δύναμη που να αμείβεται με ψίχουλα. Αντίθετα όμως, όσοι επιχειρηματίες ήταν πατριώτες κράτησαν τις ετοιμόρροπες επιχειρήσεις τους στην ελλάδα, πρόθυμοι να δώσουν δουλειά σε κάθε έλληνα με 2€ την ώρα• και μόνο όταν αυτό ήταν αδύνατο, προσλάμβαναν κανέναν πακιστανό, καταριόμενοι την ώρα και τη στιγμή που δεν πήγαν και αυτοί σε καμία βουλγαρία και ρουμανία –που να φανταστούν όμως τόση αχαριστία; Αν και πλέον δεν πρέπει να έχουν παράπονο, οι συνθήκες ζωής και εργασίας των μεταναστών γίνονται –σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό– η εφιαλτική πραγματικότητα της κοινωνίας.

Στην πραγματικότητα οι μετανάστες δεν ήταν τίποτε άλλο από τους σκλάβους που χρειάστηκε η ελληνική κοινωνία για να ανέβει στο άρμα της ανάπτυξης και της ευρωπαϊκής ονείρωξής της –πριν βέβαια αυτό γίνει οριστικά συντρίμμια κάτω από την επέλαση της κρίσης. Άνθρωποι χωρίς φωνή και χωρίς πρόσωπο, μόνιμα κατατρεγμένοι και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι –μια συνθήκη αναγκαία για να υποτιμηθεί η εργατική τους δύναμη τόσο, όσο αντίστοιχα μεγάλωναν τα κέρδη. Πάνω στα σώματά τους χτίστηκε ολόκληρη η οικονομική ανάπτυξη της τελευταίας 20ετίας –κι αυτό δεν προκύπτει μόνο από τη βιωμένη εμπειρία, αλλά το ομολογούν και όλες οι μελέτες των χαρτογιακάδων που κατοικοεδρεύουν στις τράπεζες, τα υπουργεία και τους διεθνείς οργανισμούς. Όπως ακριβώς στήριξαν με τις εισφορές τους τα ασφαλιστικά ταμεία για να ακούνε αυτή τη στιγμή ότι “δεν τους αντέχει η ελληνική οικονομία”. Και οι άνθρωποι κουνάνε το κεφάλι με τους τρελούς (και αχάριστους επίσης) που μπλέξανε, παίρνουν τα μπογαλάκια τους και κατά χιλιάδες γυρίζουν στις χώρες τους για να κάνουν αυτό που ξέρουν τόσο καλά: να δουλέψουν σκληρά χτίζοντας ακόμη μια φορά από την αρχή τη ζωή τους.

Και όσοι/ες φεύγουν, δεν ρίχνουν ούτε μια μαύρη πέτρα πίσω τους. Και απομένει έτσι, αυτές (τις πέτρες) να τις ρίξουμε εμείς –ντόπιοι και μετανάστες. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για τις ζωές μας… 

Αλληλέγγυες/οι

Δεν υπάρχει τίποτα να υπερασπιστείς σε μια νεκρή πόλη στην οποία οι δημόσιοι χώροι δεν μας ανήκουν και που αυτή είναι οργανωμένη γύρω από την κυκλοφορία του εμπορεύματος. Ζούμε όμως σε κείνους τους καιρούς που ο κόσμος της κατανάλωσης τελειώνει και ο λόγος, η πράξη και οι δομές της αλληλεγγύης είναι οι μόνες που μπορούν να υποσχεθούν ένα μέλλον που να μην είναι εφιαλτικό.

Έτσι, καθώς το μικρεμπόριο των μεταναστών συνιστά ζωτική συνθήκη για την επιβίωσή τους, η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη. Όπως είναι και απέναντι σε όσους αρνούνται, συγκρούονται και δοκιμάζουν να δραπετεύσουν από τον ακραίο παραλογισμό της εξουσίας…

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Μετανάστες και αλληλέγγυοι-ες στην πλ. Βικτωρίας

Ένα «επικίνδυνο» πείραμα πραγματοποιείται τον τελευταίο μήνα στην ΑΣΟΕΕ και την πλατεία Βικτωρίας. Οι συγκρούσεις μπροστά από την ΑΣΟΕΕ  των μεταναστών μικροπωλητών με τους μπάτσους και τη δημοτική αστυνομία (που προσπαθούν να τους απομονώσουν κοινωνικά και να τους διώξουν βίαια κλέβοντας την πραμάτεια τους) και η έμπρακτη υποστήριξη των αλληλέγγυων σε αυτές δημιούργησε τις κατάλληλες «καυτές» συνθήκες για να έρθουν κοντά δύο κόσμοι που μοιράζονται περισσότερα απ’ όσα τους χωρίζουν. Μετανάστες και αλληλέγγυοι δημιουργούν μία κοινότητα αγώνα και για 2η φορά πραγματοποιούν παρέμβαση με μικροφωνική και μαζικό μοίρασμα κειμένων. Πρόκειται για ένα πείραμα που έχει ως στόχο να σπάσει το μονόλογο της εξουσίας και των ΜΜΕ, να αντιμετωπίσει τους μπάτσους και τους φασίστες, να απομονώσει κάθε ρατσιστική κορώνα και κυρίως να μιλήσει σε μία γλώσσα. Τη γλώσσα της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας.

Χτες το απόγευμα (9/3/12), από 150 περίπου άτομα, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην πλ. Βικτωρίας όπου διαβάστηκε από το μικρόφωνο και μοιράστηκε στις εξόδους του ΗΣΑΠ και στους περαστικούς το κείμενο που έγραψαν οι μετανάστες απευθυνόμενοι στην κοινωνία. Την κίνηση τους στήριξε πλήθος αλληλέγγυων με δικά τους κείμενα και μετά το τέλος της 2ωρης παρέμβασης, ακολούθησε κοινή συνέλευση 80 ατόμων – στην πλειοψηφία τους μετανάστες – για τη συνέχιση των δράσεων.

Ο κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών

Είναι αγώνας ενάντια στην καταπίεση

ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

 

[Ακολουθεί το κείμενο που έγραψαν, μοίρασαν και διάβασαν οι μετανάστες]

 

Αρχικά θα θέλαμε να χαιρετήσουμε όλους αυτούς που μας βοηθάνε να ζούμε με ελευθερία στην Ελλάδα. Γιατί ζούμε σε μια πολύ δύσκολη συνθήκη με την αστυνομία από τη μια και τους φασίστες από την άλλη που μας κινάγανε σε κάθε στιγμή. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φασίστες κάθε φορά που βρισκόμαστε στο δρόμο. Το ίδιο και με την αστυνομία που μας βασανίζει και μας παίρνει τα χρήματα μας, χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε, φοβόμαστε και υποφέρουμε. Όλοι οι μετανάστες είναι πολύ φοβισμένοι με αυτή την κατάσταση.

Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με έναν επιθετικό ρατσισμό από ένα κομμάτι της κοινωνίας και κυρίως από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί εισβάλλουνε στα σπίτια μας και μας παίρνουν τα χρήματα και τα πράγματά μας. οι φασίστες και η αστυνομία κυνηγούν κάθε στιγμή τους μετανάστες. Ειδικά τη νύχτα γυρίζουν στις γειτονιές ψάχνοντας μετανάστες για να τους χτυπήσουν. Τις πιο πολλές φορές με πολιτική ταυτότητα παρουσιάζονται ως αστυνομικοί, ζητάνε τα χαρτιά μας και αφου μας τα σκίσουν αρχίζουν να μας ξυλοκοπούν. Πραγματικά κάθε φορά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτοί που έχουμε απέναντι μας είναι φασίστες ή αστυνομικοί.

Για λόγους οικονομικούς και λόγους πολέμου αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τις χώρες μας για να έρθουμε να ζήσουμε στην Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ειρήνη και ελευθερία. Οι δραστηριότητές μας είναι απλά και μόνο το μικρεμπόριο περιπλανώμενοι στους δρόμους. Αυτή μας η δραστηριοποίηση μας επιτρέπει να πληρώνουμε το νοίκι, το φαγητό μας, κλπ.

Για αυτό και ζητάμε από τη κοινωνία και τις ελληνικές αρχές να μας αφήσουν να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ελευθερία και σεβασμό. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς/ες που μας καταλαβαίνουν και μας στέκονται αλληλέγγυοι/ες.

 ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

 

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Avant tout salutation a ceux qui nous aident a vivre dans la liberte en Grece .Car nous vivons une situation tres difficile avec les policiers d’un cote et de l’autre cote avec les fascistes qui nous attaquent a chaque instant. Nous sommes tales par les fascistes chaque fois qu’ils nous  rencontent dans la rue. De meme que la police, que nous  torture et prend notre argent sans aucun probleme. De ce fait on ne sais plus qu’on faire, nous avons tres peur et nous souffrons aussi..Tous les etrangers sont tres inquiets de cette situation actuelle. Une situation economique et de guerre nous a pousse a quitter nos pays pour venir vivre en Europe, plus particulierement en Grece, c’est a dire vivre plus dignement dans la paix et dans la liberte. Nous sommes des gens tres serieux et notre activite est tout simplement  faire le petit commerce a travers les rues. Cette activite nous permet de payer le louer, le mange etc. Nous sommes confrontes quotidiennement a un racisme tres eleve de la part d’une partie de la population et surtout  de la police. Les policiers entrent  dans les maisons des etrangers pour les frapper,  prendre leurs bagages et leurs argents. Les fascistes et la police nous chassent a tout moment. Pendant la nuit ils font le tour des quartiers a la recherche des entrangers pour les faire subir  des mals moments. C’est pour cela que nous demandons de la population et des authorites grecques de nous permettre de vivre dignement dans la liberte et dans la respect. Nous disons un grand merci aux gens qui nous ont compris et qui nous defendent.

NON AUX FASCISTES  ET A LA VIOLENCE POLICIERE

 

Ακολουθούν φωτογραφίες από την πρώτη κοινή παρέμβαση μεταναστών και αλληλέγγυων έξω από την ΑΣΟΕΕ, επί της Πατησίων στις 23/02/12

 

Κείμενο της Στ. Αντωνίου με αφορμή της 5η αίτηση αποφυλάκισης

[Kείμενο της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου που δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα “Το Ποντίκι”. Η Στέλλα κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού πάνω από ένα χρόνο και σήμερα καταθέτει την 5η αίτηση αποφυλάκισής της. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ .]

Ο αντιτρομοκρατικός νόμος, ένας νόμος – έκτρωμα γι’ αυτόν που διώκεται με βάση αυτόν, αλλά και ένα χρήσιμο νομικό εργαλείο για το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, αφού αρκούν μονάχα ενδείξεις βασισμένες σε υποκειμενικές εκτιμήσεις και κρίσεις για να χρησιμοποιηθεί εναντίον κάποιου, νομοθετήθηκε με σκοπό να εξοντώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος και να παραδειγματίσει τους επόμενους που θα αντισταθούν σ’ αυτό.

Είναι ξεκάθαρο ότι στις δύσκολες στιγμές για τους εξουσιαστές, λόγω της έντονης δυσαρέσκειας και οργής που εκφράζει πολύμορφα η κοινωνία απέναντι στο πολιτικό σύστημα της χώρας, θέλουν να ξεριζώσουν κάθε εξεγερσιακή διάθεση, κάθε αγωνιστική συμπεριφορά, κάθε επαναστατική προοπτική, στέλνοντας μήνυμα μηδενικής ανοχής.

Θεωρώ πως μια από τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται αυτή η παραδειγματική καταστολή είναι και η δική μου. Επιδιώκεται να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε ολόκληρο το Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό κίνημα πως στο εξής δεν θα διώκονται μονάχα οι αξιόποινες πράξεις, αλλά θα διώκεται και η αλληλεγγύη, θα διώκονται οι πορείες, θα διώκεται η δημοσίευση κειμένων και αύριο μεθαύριο ίσως και οι συναθροίσεις. Στοχοποιούν το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον ανθρώπων που κατηγορούνται ως τρομοκράτες, δημεύουν σπίτια και λογαριασμούς, παρακολουθούν τηλέφωνα, σε τοποθετούν στο περιθώριο και σε οδηγούν στον αποκλεισμό.

Μέσα από αυτή την επιστολή θέλω να καταγγείλω και ταυτόχρονα να θέσω κάθε αρμόδιο προ των ευθυνών του, για την προκλητική αμέλεια που δείχνουν 15 μήνες τώρα απέναντι στο σοβαρό πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζω.

Παρ’ όλη την εμπεριστατωμένη ενημέρωση από μένα την ίδια αλλά και τη δικηγόρο μου, παρ’ όλες τις εκθέσεις που έχουν κατατεθεί από εξειδικευμένους γιατρούς σε όλους τους αρμοδίους του υπουργείου δικαιοσύνης, από τον γενικό γραμματέα μέχρι τον Παπαϊωνάννου, συνεχίζουν να δείχνουν προκλητικά την αδιαφορία τους και να αρνούνται να πράξουν το αυτονόητο, παίζοντας κυριολεκτικά με την υγεία μου.

Σήμερα 8.3 καταθέτω την 5η κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης. Προφυλακισμένη 15 μήνες τώρα στις φυλακές Κορυδαλλού, βαρυνόμενη με ένα κατηγορητήριο εντελώς σαθρό όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία, στηριγμένο κατά βάση σε υποθέσεις και συλλογισμούς, τόσο από τα τσακάλια της αντιτρομοκρατικής κατά τη διάρκεια της προανάκρισης, όσο και από τους γνωστούς ανακριτές Μπαλτά και Μόκκα που συνέχισαν το έργο τους. Το γεγονός ότι δεν έκρυψα την πολιτική μου ταυτότητα, δηλώνοντας ότι ανήκω στον Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό χώρο.

Το γεγονός ότι δεν αρνήθηκα να δείξω έμπρακτα την αλληλεγγύη μου σε φίλο και σύντροφο ο οποίος φυγοδικούσε, καθώς και ότι δεν κατάφεραν κατά τη διάρκεια της προανάκρισης να με στρέψουν κατά του συντρόφου μου με τον οποίο και συγκατοικούσα, αλλά και η γενικότερη άρνησή μου να συνεργαστώ με τις αρχές, άρκεσε απ’ ό,τι φαίνεται και περίσσεψε για τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης για να μου φορτώσουν κατηγορίες όπως η συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, η διακεκριμένη οπλοκατοχή και η κατοχή εκρηκτικών υλών, κατηγορίες βαρύτατες που προβλέπουν πολυετείς καθείρξεις.

Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου, προκειμένου να έχω πρόσβαση στην απαιτούμενη εξειδικευμένη ιατρική παρακολούθηση, αντιμετώπιση και θεραπεία της ασθένειας μου, την οποία στερούμαι μέσα στη φυλακή.

Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου και στέλνω μήνυμα πως δεν πρόκειται να σιωπήσω ούτε να ανεχτώ άλλο την προσπάθεια συστηματικής εξόντωσης μου.

 

Στέλλα Αντωνίου

8/3/2012

*αναδημοσίευση απο athens.indymedia.org

Αφίσα αλληλεγγύης στους συλληφθέντες και στους φυλακισμένους της Κυριακής 12 Φλεβάρη

Το πολεμικό ανακοινωθέν είχε εκπονηθεί. Αναπαραγόταν λυσσασμένα για μέρες από τα κυριαρχικά διευθυντήρια και τους ρουφιάνους των ΜΜΕ: αν δεν ψηφιζόταν η δανειακή σύμβαση θα εμφανιζόταν το αποκαλυπτικό σκηνικό της χρεοκοπίας. Παρ’ όλα αυτά, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές αψήφησαν την τρομοκρατία και τον ωμό εκβιασμό και κατέβηκαν αποφασιστικά στο δρόμο, ενάντια στο νέο μνημόνιο που θα επιφέρει ακόμα βαθύτερη εξαθλίωση και λεηλασία των ζωών µας.

Καθώς η μαζικότητα του κόσμου αυξανόταν εκρηκτικά –φτάνοντας στο σημείο το Σύνταγμα να έχει γεμίσει μισή ώρα πριν το πρώτο κάλεσμα– το κράτος αποφάσισε να διαλύσει τη συγκέντρωση εν τη γενέσει της.

Όταν μιλάει ο Δρόμος

Απέναντι στην ακραία βιαιότητα και τη σαφή υλική υπεροπλία των ΜΑΤ, η πλειονότητα των διαδηλωτών αρνήθηκε να υποχωρήσει αμαχητί. Ολόκληρο το μητροπολιτικό κέντρο έγινε πεδίο όπου χιλιάδες διασταυρώθηκαν στα οδοφράγματα, χιλιάδες πάλεψαν μέτρο το μέτρο µε τους μπάτσους για την υπεράσπιση του δρόμου.

Ήταν µια σύγκρουση που έφερε χαρακτηριστικά εξέγερσης, µε τους τόσους από τους ψευδείς διαχωρισμούς που µας επιβάλλονται να υποχωρούν, για να δώσουν, έστω και για µια στιγμή, τη θέση τους στην συντροφικότητα. Για ώρες, η πόλη ήταν εκτός κρατικού ελέγχου, η πόλη άνηκε στους αντιστεκόμενους, µε δεκάδες τράπεζες και πολυκαταστήματα να τίθενται υπό αυστηρή κοινωνική κριτική.

Η οργή και η αποφασιστικότητα βρίσκονταν πανταχού παρούσες.
Ήταν αυτό που συντάραξε την κρατική μηχανή.
Και είναι αυτό που μεγαλώνει την επιθυμία µας να ξαναπράξουμε…

οι ρουφιάνοι καλά θα κάνουν να λουφάξουν

Για να αποκατασταθεί η τάξη και να αδειάσει το κέντρο, ακολούθησε ένα τεράστιο κύμα καταστολής µε τόνους χημικών και ασφυξιογόνων, καθώς και δολοφονικές επιθέσεις των μπάτσων, που είχαν ως αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες και συλλήψεις. Την εναγώνια αναζήτηση, από την κυριαρχία, κεφαλών επί πινάκι, ακολούθησε η πάντα πρόθυμη δικαστική εξουσία που προφυλάκισε τέσσερεις συλληφθέντες και η κοινωνική τους διαπόμπευση, µέσω της δημοσίευσης φωτογραφιών τους –αυτών, αλλά και άλλων διαδηλωτών– ζητώντας πληροφορίες από όποιον/α γνωρίζει.

Μία κίνηση, που δεν αποσκοπεί µόνο σε άμεσα πρακτικά “οφέλη” για το κράτος, αλλά και στον εκφοβισμό όσων επιλέγουν να κατεβαίνουν στον δρόμο και την πριμοδότηση του χαφιεδισμού σε κάθε επίπεδο. Από τις πορείες, στην εργασία, στη γειτονιά και τελειωμό δεν έχει.

Ταυτόχρονα ξεκίνησαν να βλέπουν το φως νέα κατασταλτικά σχέδια απαγόρευσης και ελέγχου των διαδηλώσεων, ενώ ήδη εφαρμόζεται η συγκαλυμμένη απαγόρευση µέσω του κλεισίματος κεντρικών σταθμών του μετρό.

Και φυσικά, από την πρώτη στιγμή, όλοι οι διαμεσολαβητικοί μηχανισμοί, µε κυρίαρχα τα ΜΜΕ, προσπάθησαν να απονοηματοδοτήσουν τις συγκρούσεις, μιλώντας για τυφλές καταστροφές και για οργανωμένο σχέδιο. Παραπλανούν όσους δε βρίσκονταν εκεί, ανακοινώνοντας ότι ο κόσμος φεύγει από τις 19.00 και αποσιωπούν την έκταση των συγκρούσεων που συντάραξαν και πολλές άλλες πόλεις. Επαναφέρουν, δε, δυναμικά τον όρο κουκουλοφόρος, σα φιγούρα χωρίς άλλες ιδιότητες• µια φιγούρα που απλά εμφανίζεται ως δια μαγείας µε µόνο σκοπό την καταστροφή. Όλα τα παραπάνω, µε σκοπό να εμπεδωθεί η εικόνα ότι αυτοί που συγκρούονταν στους δρόμους δεν ήταν παρά μερικές εκατοντάδες, χωρίς κάποιο κοινωνικό έρεισμα. Προφανώς δεν έλειψαν τα γνωστά και µη εξαιρετέα κόμματα της αριστεράς, που για άλλη µια φορά έσπευσαν να δώσουν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης, μιλώντας για “προβοκάτορες” και λειαίνοντας το έδαφος για την καταστολή.

Η προπαγάνδα όμως δεν είναι ικανή να διεμβολίσει το γεγονός ότι πάρα πολλοί/ες μιλήσαμε τη γλώσσα του δρόμου. Και πάρα πολλοί/ες νιώσαμε τη χαρά της εξέγερσης. Ας µην περιμένουμε µόνο την επόμενη ημέρα της οργής. Να γίνουμε οι διασαλευτές του κόσμου της εξουσίας και της εκμετάλλευσης. Να συγκρουστούμε καθημερινά στους χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, στις γειτονιές και τις πλατείες, προωθώντας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση.

Για να πάρουμε τις ζωές µας στα χέρια µας και να αγωνιστούμε για µια κοινωνία ελευθερίας.

Άμεση Απελευθέρωση των 4 φυλακισμένων
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της Κυριακής 12 Φλεβάρη

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο: Πρόγραμμα Μαρτίου

Vegan καφενείο 

Tην πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα στις 7.00 μμ. από την Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

 

Δευτέρα 5 Μάρτη

Προβολή  ταινίας: “The cove” και

Vegan καφενείο με φαγητό και συζήτηση

 

Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο

κάθε Σάββατο από τις 7.00 μμ

 

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΡΤΙΟΥ

Σάββατο 17 Μαρτίου

Ενημέρωση: για τη δράση των Επαναστατικών Πυρήνων στη Γερμανία, στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας για την 79χρονη Sonja Suder και τον 70χρονο Christian Grauger που φυλακίστηκαν μετά από 33 χρόνια εξορίας

Προβολή video: «Οι καιροί της οργής» (2011)

 

Σάββατο 31 Μάρτη

Εκδήλωση | Συζήτηση: "Ο ετεροκαθορισμός του υποκειμένου μέσα από τις επιστήμες της ψυχικής υγείας"

Η διαλεκτική σχέση της μετατόπισης του «κανονικού» ανά περιόδους και της (ανα)κατασκευής  του διπόλου υγείας-ασθένειας από τις επιστήμες της ψυχικής υγείας.

Προβολή ταινίας: «Ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν» (2000) του Σταύρου Ψυλλάκη

Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και κατασταλτικές αναδράσεις

Στις 11-10-2011 οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, Αθ. Πλεύρης και Αδ. Γεωργιάδης κατέθεσαν ερώτηση στη βουλή σχετικά με τις καταλήψεις του 6ου Διαμερίσματος της Αθήνας. Σε σχετικό έγγραφο που δημοσιεύτηκε στο blog της Συνέλευσης αντίστασης και αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, εμφανίζεται ο τότε υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ Χρήστος Παπουτσής να απαντά αναφορικά με τις καταλήψεις πως:

σε ό, τι μας αφορά, σας γνωρίζουμε ότι μεταξύ άλλων για τα υπό κατάληψη δημόσια-ιδιωτικά κτίρια στην Αττική, ενημερώθηκε η Εθνική Αντιπροσωπία με τα 7017/4/13102 από 02-05-2011 και 7017/4/13898 από 28-09-2011 έγγραφα σε απάντηση 14828/ 04-04-2011 και 22259/ 05-09-2011 ερωτήσεων που κατέθεσαν οι ανωτέρω κ.κ. συνάδελφοι, με παρόμοιο περιεχόμενο.

Από τα παραπάνω links φαίνεται πως ήδη από τα μέσα του προηγούμενου χρόνου, ξεκινά με συντονισμένο τρόπο μία σειρά θεσμικών κινήσεων με στόχο τις καταλήψεις της Αθήνας και πόλεων της περιφέρειας. Η πρωτοβουλία λαμβάνεται από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ (Άδ. Γεωργιάδης και Αθ. Πλεύρης) στις 12-04-11 με την απεύθυνση ερώτησης στα συναρμόδια υπουργεία. Έχοντας ως θέμα τα "εγκαταλελειμμένα και υπό κατάληψη κτίρια στην Αθήνα […] από αναρχικούς, ακροαριστερούς και λαθρομετανάστες" ξεκινά με αυτόν τον τρόπο, εκ νέου, η καταγραφή τους και το ιδιοκτησιακό καθεστώς που τα διέπει [βλ. 7017/4/13102]. Έπειτα από 5 μήνες, στις 05-09-11, οι ίδιοι βουλευτές επαναφέρουν το ζήτημα συγκεκριμενοποιώντας αυτή τη φορά το θέμα γύρω από τα "τα κτίρια που τελούν υπό κατάληψη από διάφορες αναρχικές ομάδες" καλώντας τους αρμόδιους υπουργούς, Χρήστο Παπουτσή (ΠΡΟ.ΠΟ) και Μιλτιάδη Παπαϊωάννου (Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)  σε "δραστικά μέτρα" [βλ. 22259/05-09-11]. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι σχετικές απαντήσεις των αντίστοιχων υπουργών.

O «σύντροφος» Χρ. Παπουτσής, υπουργός της κυβέρνησης των αντιεξουσιαστών, καθαρίζει για όλους μας:

(Εικ. 1: Απόσπασμα από την απάντηση του Χρ. Παπουτσή στις 28-09-11 [βλ. 7492579])

 

αν και στη συνέχεια μας τα χαλάει: «πάντως […]

  • οι αρμόδιες Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας προβαίνουν σε επιχειρησιακές ενέργειες εκκένωσης δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων που τελούν υπό κατάληψη […] Ειδικότερα, σας γνωρίζουμε ότι στην περιοχή της Αττικής τελούν υπό κατάληψη 20 περίπου κτίρια, τα οποία επιτηρούνται καθ’ όλο το 24ωρο […]. Ενδεικτικά σας πληροφορούμε ότι:
  • Την 05-05-2010 πραγματοποιήθηκε έρευνα, παρουσία του Εισαγγελικού Λειτουργού, στο υπό κατάληψη κτίριο της οδού Ζαΐμη αρ. 11 στα Εξάρχεια, ιδιοκτησίας της ΕΣΗΕΑ κατά την οποία συνελήφθησαν, 12 άτομα [1].
  • Την 20-07-2010 και ώρα 10.20 πραγματοποιήθηκε εκκένωση το κτιρίου του ΝΑΤ επί της οδού Πατησίων αρ. 61, το οποίο τελούσε υπό κατάληψη από την 19-03-2011[2]. Κατά την ως άνω επιχείρηση συνελήφθη ένα άτομο για παράβαση του ν. 2168/1993 «Περί όπλων», του άρθρου 394 Π.Κ. «Αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος» και του άρθρου 334 Π.Κ. «Διατάραξη οικιακής ειρήνης»[3]
  • Στις 21-06-2011 εκτελέστηκε απόφαση έξωσης των καταληψιών επί της οδού Τσαμαδού αρ. 15, ιδιοκτησίας του ΨΝΑ, που τελούσε υπό κατάληψη από διετίας και περιήλθε στην κατοχή των ιδιοκτητών του

Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου από την άλλη, απαντώντας στην ίδια ερώτηση ως υπουργός Δικαιοσύνης, μας πληροφορεί πως όπως προκύπτει από τα έγγραφα της Εισαγγελίας Εφετών Αθηνών και της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, έχουν σχηματισθεί 20 δικογραφίες από τις οποίες μία βρίσκεται προ της προκαταρτικής εξέτασης, 18 για τις οποίες διενεργείται προκαταρτική εξέταση, και 2 για τις οποίες έχουν δοθεί εντολές στον Διευθυντή του Α.Τ. Κυψέλης και στο Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή του Νομού Αττικής (ΓΑΔΑ)[4].

 

[Εικ. 2: Επέτειος εξέγερσης Πολυτεχνείου (1975). Την σημαία κρατούν ο Πρόεδρος της ΕΦΕΕ, Στ. Τζουμάκας, (ΠΑΣΟΚ) ο Αντιπρόεδρος Γ. Σταματάκης, (ΚΚΕ), ο Γεν. Γραμματέας Χρ. Λαζαρίδης, (ΚΚΕ εσ.) και ο Πρόεδρος της τότε ΕΣΕΕ. Πίσω στη σειρά, το Συντονιστικό των Νεολαιίστικων Οργανώσεων με τους (από αριστερά προς τα δεξιά) : Κ. Σκανδαλίδη, Χρ. Λάζο, Αλ. Αλαβάνο, Κ. Λαλιώτη, Χρ. Παπουτσή, (στη δεύτερη σειρά), Ν. Γεωργίου, Δ. Πατριρακέα. Κ. Αμούντζια, Ν. Αναγνωστόπουλου]

 

Ένα μήνα αργότερα, στις 30-11-11, οι ίδιοι βουλευτές του ΛΑΟΣ, με μία διπλή κίνηση βάζουν στο στόχαστρό τους ξανά, με συγκεκριμένο τρόπο αυτή τη φορά, τις καταλήψεις της Αθήνας. Καταθέτοντας την ίδια μέρα δύο επερωτήσεις [1, 2] προς 6 υπουργεία, στοχοποιούν ονομαστικά πλέον τη Δημοτική Αγορά Κυψέλης [βλ. 418/30-11-11] και εγκαλούν τους υπεύθυνους υπουργούς για την "οικονομική επιβάρυνση του Δημοσίου απο καταλήψεις δημοσίων κτιρίων"  εξαπολύοντας ένα βόθρο «ελληνικής αγανάκτησης», πασπαλισμένο με δακρύβρεχτο φολκλόρ, και πιπιλίζοντας τις γνωστές «ξύλινες» βλακείες. Σε απάντηση, ο Γ.Γ του Δήμου Αθηναίων διασκεδάζει τις εντυπώσεις ψελλίζοντας κάτι για "εκπόνηση μελέτης", "τρόπους χρηματοδότησης" και για προτάσεις που "θα τεθούν προς διαβούλευση". Ο «σύντροφος» Χρηστάρας από την άλλη εμφανίζεται πιο αποφασιστικός:

Πλέον αυτών, πρόσφατα (06-06-2011), στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, πέραν των λοιπών αστυνομικών δράσεων, εφαρμόζεται το «Αναθεωρημένο Σχέδιο Αστυνόμευσης του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας». Παράλληλα, στο εν λόγω σχέδιο, καθορίζεται και μια Β’ ζώνη έντονης αστυνόμευσης, στις περιοχές των αστυνομικών τμημάτων Κυψέλης, Πατησίων, Κολωνού και Πετραλώνων […]

 

 
[Εικ. 3: Ο γοητευτικός «σύντροφος» ποζάρει κατά την τελετή έναρξης των εργασιών κατασκευής του φράκτη στον Έβρο]
 
 

Πέραν των απαντήσεων των υπολοίπων υπουργείων, μεγάλο ενδιαφέρον έχει αυτή της Υπουργού Παιδείας, Άννας Διαμαντοπούλου που επιβεβαιώνει αυτό που ήδη είχε αποκαλύψει  ο υπουργός Δικαιοσύνης σε προηγούμενη απάντηση. Δηλαδή, πως για την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

Έχει κινηθεί αυταπάγγελτα ποινική δίωξη σε βάρος των καταληψιών από την Εισαγγελία Αθηνών. Συγκεκριμένα το Αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων κάλεσε τις αρχές του Ιδρύματος στις 24-03-2011 για διεκπεραίωση προκαταρτικής εξέτασης για την κατάληψη του εν λόγω ακινήτου από αγνώστους […]

Τρεις μήνες νωρίτερα, μέσα στο κατακαλόκαιρο, εμφανίζονται μπροστά στην είσοδο της κατάληψης  Λ. Καραγιάννη 37 συνεργείο της ΔΕΗ, το οποίο ξεκινά εργασίες επί της Δροσοπούλου.  Όπως φαίνεται τελικά, από την απάντηση της Υπουργού Παιδείας – αλλά και κατά την μαρτυρία των εργατών  – η εντολή είχε δοθεί από τα πάνω: να ξεκινήσουν εργασίες για την διακοπή του ρεύματος της κατάληψης. Οι καταληψίες το αντιλαμβάνονται έγκαιρα και δρουν άμεσα: διώχνουν  το συνεργείο και κλείνουν τις τρύπες στο δρόμο που αυτό είχε ανοίξει.

 

 [Εικ. 4 & 5: Οι «τρύπες» του κρατικού προϋπολογισμού μπροστά από τη είσοδο της κατάληψης Λ. Καραγιάννη 37!]

 

Οι γνωστοί φασίστες,  παρόλα αυτά, δεν μένουν στην ευθεία στοχοποίηση των προαναφερθέντων καταλήψεων. Την ίδια μέρα (11-10-2011) καταθέτουν τρίτη ερώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον Υπουργό Οικονομικών με θέμα την "πάταξη της εγκληματικότητας και την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας και παροχή κινήτρων για τους κατοίκους της 6ης Δημοτική κοινότητας". Έτσι με βάση το νέο σχεδιασμό, και δια στόματος Χρήστου, μαθαίνουμε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα για την στρατοπέδευση στο κέντρο της Αθήνα των κατοχικών αστυνομικών δυνάμεων:

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΜΠΑΤΣΟΙ – ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΑΝΤΟΥ

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=YDPtnCTTo18&feature=related[/youtube]

 

Ένα νήμα ενώνει τους κοινοβουλευτικούς τσαρλατάνους, από τα δεξιά μέχρι τα αριστερά των εδράνων. Η απέχθεια για οτιδήποτε έχει να κάνει με το αντιθεσμικό, το αντιιερχαρχικό,  το αδιαμεσολάβητο και αυτοοργανωμένο. Έτσι η σκυτάλη των κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων παραλαμβάνεται από την Αριστερά. Περίπου ένα μήνα αργότερα, στις  5 Δεκέμβρη 2011, μια μέρα δηλαδή πριν από την συμπλήρωση 3 ετών από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του ’08,  οι βουλευτές Θανάσης Λεβέντης και Γρηγόρης Ψαριανός καταθέτουν στην βουλή επερώτηση σχετικά με το μουσείο της Μαρίας Κάλλας και την «εγκατάλειψη» του κτιρίου της Πατησίων 61, που έζησε τα εφηβικά της χρόνια η τραγουδίστρια της όπερας. Οι εν λόγω βουλευτές ανήκουν στο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, το νέο πασοκικό φάντασμα που έρχεται να στοιχειώσει τις ζωές μας. Στη ΔΗΜ.ΑΡ. ανήκει και η Άννα Φιλίνη, η οποία ως πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού του δήμου Αθηναίων είχε θέσει στο παρελθόν το ίδιο ζήτημα στο δημοτικό συμβούλιο. Επίσης αναφορικά με το θέμα της κατάληψης Σκαραμαγκά και το Μουσείο «Μαρία Κάλλας» (διακαής πόθος όλων των φίλων της Τέχνης) ερώτηση έχει τεθεί τόσο από τη βουλευτή της ΝΔ  Όλγα Κεφαλογιάννη [βλ. 18897/06-07-11], όσο και από τον Μάκη Βορίδη το 2010 [βλ. 6565/23-11-10].

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε την αστυνομική εισβολή που επιχειρήθηκε στο κατειλημμένο έδαφος της Σκαραμαγκά, τέσσερις μήνες νωρίτερα, στις 29 Ιουλίου 2011, με την κλοπή των Η/Υ της κατάληψης και τη σύλληψη ενός συντρόφου. Το κτίριο είχε ανακαταληφθεί την ίδια μέρα με την υποστήριξη συντρόφων και συντροφισσών ενώ τις επόμενες μέρες εκδηλώθηκε πλήθος κινήσεων αλληλεγγύης ανά τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό. Η δίκη θα πραγματοποιηθεί τις επόμενες μέρες, στις 26 Μαρτίου 2012.

Τρεις μέρες έπειτα από την ερώτηση των βουλευτών της Δημ. Αρ, στις 08-12-11,  οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, Ανατολάκης και Πλεύρης, καταθέτουν ερώτηση σχετικά "με την διακοπή του συμβουλίου της 6ης Δημοτικής Κοινότητας στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης". Η ερώτηση αφορά την συγκέντρωση διαμαρτυρίας  που είχε πραγματοποιηθεί την προηγούμενη μέρα στο κτίριο της 6ης Δημοτικής Κοινότητας, καλεσμένη από την Πρωτοβουλία Κατοίκων, για την ανάκληση κάθε σχετικής συζήτησης και ψήφισης πρότασης από το Συμβούλιο για καταστολή των καταλήψεων (η πρόταση είχε κατατεθεί από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής). Ο αναβαθμισμένος ρόλος του Δημαρχείου στις κατασταλτικές κινήσεις της αστυνομίας και η σύμπλευσή του με τους φασίστες του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής έχει άλλωστε εξακριβωθεί εδώ και καιρό. Η διακοπή του νερού στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων δεν μπορεί να αποδεσμευτεί, για παράδειγμα, από την πίεση των βουλευτών Γεωργιάδη και Πλεύρη για την "απομάκρυνση των καταληψιών και των λαθρομεταναστών από το Πάρκο Κύπρου και Πατησίων" [βλ. 14739/23-05-11]. Όπως και δεν μπορούμε με τίποτα να ξεχάσουμε την βίαιη εκκένωση των αστέγων και την σύλληψη μερικών από αυτούς έπειτα από την προσπάθεια τους για κατάληψη του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων τις πιο παγωμένες νύχτες του φετινού χειμώνα.

 

Ο κύκλος αυτού του τύπου επιθέσεων στις εν λόγω καταλήψεις και στην ευρύτερη περιοχή του 6ου Διαμερίσματος φαίνεται πως δεν πέφτει στο κενό. Η καθημερινή μαρτυρία των επανειλημμένων σκουπών στην πλατεία Βικτωρίας, αλλά και τα παρακάτω αποσπάσματα το μαρτυρούν με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο. Στις 22-12-11, νέα ερώτηση απευθύνεται από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ με θέμα την πλατεία Βικτωρίας. Αν και οι ίδιοι οι βουλευτές παραδέχονται πως γίνεται δουλειά, μιας και…

μετά από απανωτές επερωτήσεις και επισημάνσεις μας, κάτοικοι και φορείς της περιοχής μας ανέφεραν πως η πλατεία Βικτωρίας καθαρίστηκε και οι παράνομοι λαθρομετανάστες εκδιώχτηκαν από το χώρο της πλατείας […]

το πρόβλημα παραμένει.

H Λύση; Ανάπλαση κι ακόμη περισσότεροι μπάτσοι, ΠΑΝΤΟΥ.

Οι επερωτήσεις στη βουλή με θέμα το κέντρο συνεχίζονται έχοντας ως στόχο πλέον τους μετανάστες μικροπωλητές έξω από την ΑΣΟΕΕ και τη Νομική Σχολή και τα αντίστοιχα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια που δραστηριοποιούνται εκεί [βλ. 4929/28-12-11, 3568/24-01-12  κλπ.] Οι βουλευτές συνεχίζουν να νουθετούν από καθέδρας για πάσης φύσεως κατασταλτική ενέργεια δίχως όμως να ξεχνούν το αγαπημένο τους σπορ. Με την πλήρη υποστήριξη όλων των ΜΜΕ, που τους ανέδειξαν στην κεντρική πολιτική σκηνή, και τους μετέτρεψαν από μηδενικά σε νούμερα, συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τις τηλεοπτικές τους εμφανίσεις ως το βασικό πολιτικό εργαλείο. Και να επιδίδονται σε αυτό με μία αγριεμένη έπαρση, μ' ένα λαχαναγορίτικο τσαμπουκά που σπάει κόκκαλα! Όχι όμως για πολύ ακόμη…

 


[1] Στη δίκη που πραγματοποιήθηκε στις 24-01-11 αθωώθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι.

[2] Η ημερομηνία που αναφέρεται είναι λανθασμένη, μιας και το κτίριο καταλειφθεί στις 19-03-2009

[3] Τα «όπλα» αποτελούν οι σημαίες μας και  τα «προϊόντα εγκλήματος» οι Η/Υ του υπολογιστικού κέντρου που λειτουργούσε στην κατάληψη. Με μία πρωτοφανή κίνηση, και δίχως απολύτως κανένα τεκμήριο ενοχής, αποδόθηκαν στον σύντροφο συλληφθέντα οι κατασχεθέντες Η/Υ ως «προϊόντα κλεπταποδοχής» μεταθέτοντας στον κατηγορούμενο το βάρος απόδειξης της αθωότητας. Η δίκη θα πραγματοποιηθεί στις 26-03-12.

[4] Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δικογραφίες και τις κινήσεις των Εισαγγελιών Εφετών σε πόλεις της περιφέρειας, δείτε εδώ:  [765/03-10-2011]

Πορεία αλληλεγγύης 3ης Μάρτη 2012

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 3 Μάρτη 2012 η διαδήλωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τους ακηδεμόνευτους κοινωνικούς αγώνες. Την πορεία διοργάνωσαν από κοινού καταλήψεις, στεκια, τοπικές συνελεύσεις και πρωτοβουλίες και καλούσαν με αφίσες τους η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η κατάληψη Βίλλα Αμαλίας, η κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, η κατάληψη Παπουτσάδικο από το Χαϊδάρι, η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, η Συνέλευση Πλατείας Βικτωρίας,  το Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ και ο Αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος Pasamontana από τον Κορυδαλλό. Η διαδήλωση ξεκίνησε με συγκέντρωση στη Φωκίωνος Νέγρη μπροστά από την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά Κυψέλης. Ακολούθησε πορεία που πέρασε από την κατάληψη της Λ. Καραγιάννη 37  και το πάρκο της Κύπρου και από την Πατησίων έφθασε μέχρι την ΑΣΟΕΕ και την πλ. Βικτωριας όπου και τελείωσε.  Στην πορεία συμμετείχαν περίπου 1500 διαδηλωτές. Το σύνθημα που αποδίδει το πνεύμα της διαδήλώσης ήταν «10 – 100 – χιλιάδες καταλήψεις ενάντια σε ένα κόσμο γενικευμένης κρίσης» και το μήνυμά της ήταν η μαζική αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους χώρους και  τους αγωνιζόμενους ανθρώπους  απέναντι στις κατασταλτικές προθέσεις του κρατους και των φασιστών.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ .

 

[Αναδημοσίευση από το blog του Πάρκου Κύπρου & Πατησίων]

Μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημ. Αγορά Κυψέλης (#2)

Ενόψει της Σαββατιάτικης πορείας, ακόμη μία μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημοτική Αγορά Κυψέλης πραγματοποιήθηκε σήμερα, αυτή τη φορά στη γειτονιάς μας. Στην πολύπαθη πλ. Βικτωρίας, λοιπόν, που έχει μπει στο μάτι κράτους και φασιστών εδώ και καιρό αλλά που προσπαθεί και καταφέρνει να στέκεται ως ανάχωμα στις επέλαση της βαρβαρότητας. Οι δυόμιση ώρες στην πλατεία (με μουσική, ανάγνωση κειμένων, μοιράσματα σε περαστικούς εκατοντάδων προκυρήξεων και μαζικές αφισοκολλήσεις στα πέριξ της γειτονιάς) αποτελούν το είδος των απαντήσεων που οφείλουμε να δίνουμε για να την κρατάμε  καθαρή από τον εκφασισμό και τη βαρβαρότητα. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε εκεί…

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις (Συνέλευση πλ. Βικτωρίας)

Αν δεν αντισταθούμε σ’όλες τις γειτονιές

<<  Δήμαρχος Καμίνης  >>

Από «συνήγορος του πολίτη» , συνήγορος του μνημονίου και κυνηγός κεφαλών :

  • συμβασιούχων του Δήμου
  • αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος
  • διαδηλωτών
  • μεταναστών
  • μικροπωλητών
  • αστέγων
  • αυτοδιαχειριζόμενων χώρων και καταλήψεων

Ο κατ’ επίφαση προοδευτικός δήμαρχος της Αθήνας, σε πλήρη σύμπλευση με τους κυβερνώντες, συντονίζει τα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες μικροπωλητές, προσπαθεί να μετατρέψει το κέντρο της Αθήνας σε μια “υγειονομική ζώνη”, στην οποία δεν θα έχουν θέση οι άνθρωποι που αγωνίζονται αλλά οι άνθρωποι που καταναλώνουν.

Και βασικός στόχος οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις. Η δημοτική αγορά ένας πρώην εγκαταλελειμμένος χώρος που εδώ και 6 χρόνια  αποτελεί ζωντανό σημείο συνάντησης ανθρώπων και σκεπτικών και η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 που επί 20 χρόνια τώρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

 

οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές

Συνέλευση πλατείας Βικτωρίας

Μικροφωνική αλληλεγγύης στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημ. Αγορά Κυψέλης

Σήμερα το απόγευμα, στην Πλ. Αμερικής, πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης που βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής με συνεχείς απειλές για εκκένωση. Στην παρέμβαση συμμετείχαν πλήθος συντρόφων και συντροφισσών από διάφορες συλλογικότητες, καταλήψεις, αυτοοργανωμένους χώρους και συνελεύσεις γειτονιάς και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα αλληλεγγύης. Οι δράσεις αντιπληροφόρησης θα συνεχιστούν τις επόμενες μέρες ενώ καλείται πορεία στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, το Σάββατο, 3 Μαρτίου στις 12.00 το μεσημέρι.

Θα είμαστε όλοι και όλες εκεί.

Οι καταλήψεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων

[.pdf]

από τη στοχοποίηση των καταλήψεων Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη…

Το Γενάρη του 2012, ύστερα από τις απαντήσεις που δόθηκαν στη Βουλή από την υπουργό παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και τον υπουργό προστασίας του πολίτη Χρήστο Παπουτσή σε μια ακόμη επερώτηση των φασιστών του ΛΑΟΣ για τις καταλήψεις, γνωστοποιείται ότι έχει ασκηθεί αυτεπάγγελτη εισαγγελική δίωξη στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 (κοντά στην πλατεία Αμερικής). Η συγκεκριμένη δίωξη ουσιαστικά έρχεται να συμπληρώσει και να επεκτείνει το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης απέναντι στην κατάληψη, ακολουθώντας τον αποκλεισμό της από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και την απειλή για εισβολή τον Ιούλη του 2010, καθώς και την απόπειρα διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος στο κτίριο τον Ιούλη του 2011.

Παράλληλα, το Νοέμβρη του 2011, κλιμάκιο του υπουργείου προστασίας του πολίτη, της ΓΑΔΑ και της δημοτικής αστυνομίας παρευρέθηκε στο 6ο διαμερισματικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων, στοχοποιώντας άμεσα την κατάληψη της δημοτικής αγοράς στην Κυψέλη. Η συγκεκριμένη κίνηση αποτελεί την κορύφωση των απειλών για εκκένωση που δέχεται το τελευταίο διάστημα η κατειλημμένη αγορά, τόσο από τους φασίστες του ΛΑΟΣ με πλήθος συκοφαντικών δημοσιευμάτων και επερωτήσεων στη Βουλή, όσο και από το Δήμο Αθηναίων με κύριο εκφραστή τους τον Καμίνη. Ο δήμαρχος, μάλιστα, εμφανίστηκε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στη Φωκίωνος Νέγρη, βγάζοντας λόγο στους «δημότες» ακριβώς έξω από τη δημοτική αγορά, κίνηση που πέρα από το συμβολικό της χαρακτήρα υποδηλώνει και τις άμεσες προθέσεις του.

…στην ευρύτερη κατασταλτική επίθεση του κράτους στο κέντρο της Αθήνας

Η περιοχή του κέντρου της Αθήνας που εκτείνεται από την Πατησίων μέχρι τη Λιοσίων, από την Ομόνοια μέχρι και τα Άνω Πατήσια, συμπυκνώνει με ιδιαίτερη ένταση πλήθος ταξικών-κοινωνικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, αλλά και αποτελεί διαρκές πεδίο εκδήλωσης επιθετικών και κατασταλτικών στρατηγικών από το κράτος και τα αφεντικά. Στη συγκεκριμένη περιοχή το κράτος επέλεξε –εδώ και χρόνια– να συσσωρευτεί ένα μεγάλο μέρος του πιο υποτιμημένου και κοινωνικά αποκλεισμένου πληθυσμού της πόλης, οι μετανάστες και οι μετανάστριες. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιήθηκε σε πλήρη συνεργασία με τους προέδρους των μεταναστευτικών κοινοτήτων και των κυκλωμάτων διακίνησης, οι οποίοι έχουν καταλυτικό ρόλο στην προσπάθεια των μεταναστών για εύρεση σπιτιού, χαρτιών, δουλειάς ή τρόπων μετάβασης σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Με αυτό τον τρόπο το κράτος αποσκοπούσε στην οριοθέτηση ζωνών –ελέγχου και αποκλεισμού κάθε πτυχής της ζωής των μεταναστών– επιλέγοντας ουσιαστικά να διαχειριστεί το μεταναστευτικό ζήτημα με καθαρά πολεμικούς όρους. Με επιχειρήσεις-σκούπα, δολοφονίες, συλλήψεις, ξυλοδαρμούς και οχετό ρατσιστικής προπαγάνδας από τα ΜΜΕ για την «εγκληματικότητα» στο κέντρο της Αθήνας, που δυστυχώς αναπαράγεται από μέρος των ντόπιων κατοίκων. Με την ενεργοποίηση των φασιστικών και παρακρατικών εφεδρειών, ώστε να εγκαθιδρυθεί στον Άγιο Παντελεήμονα και στην πλατεία Αττικής ένα ναζιστικού τύπου καθεστώς απαρτχάιντ και να εκκαθαριστούν οι συγκεκριμένες πλατείες από τους μετανάστες, ύστερα από τα φασιστικά πογκρόμ, τους ξυλοδαρμούς και τα μαχαιρώματα υπό την ανοχή και με τη συνεργασία της αστυνομίας. Με τη μετατροπή του κέντρου της Αθήνας στο κατεξοχήν πεδίο απόπειρας κοινωνικού εκφασισμού και εκδήλωσης φαινομένων κοινωνικού κανιβαλισμού.

Το τελευταίο διάστημα το κράτος έχει μεταφέρει την πολεμική του στον άξονα της Πατησίων διεξάγοντας κατασταλτικές επιχειρήσεις παράλληλα σε διάφορα «μέτωπα». Επιχειρήσεις-σκούπα πραγματοποιούνται, σε εβδομαδιαία βάση, τόσο στην πλατεία Βικτωρίας όσο και στην πλατεία Αμερικής και έχουν ως αποτέλεσμα τη σύλληψη δεκάδων μεταναστών που συγκεντρώνονται εκεί καθημερινά. Ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ και της δημοτικής αστυνομίας επιτίθενται στους μετανάστες μικροπωλητές που συγκεντρώνονται γύρω από το κτίριο της ΑΣΟΕΕ, με την πρόφαση της πάταξης του «παραεμπορίου». Η σθεναρή αντίσταση των μικροπωλητών και αλληλέγγυων φοιτητών έχει ως αποτέλεσμα τη συχνή μετατροπή της Πατησίων σε πεδίο συγκρούσεων, τον αποκλεισμό τους εντός του πανεπιστημίου και την «απειλή» εισόδου των ΜΑΤ στο άσυλο. Ταυτόχρονα το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ στοχοποιείται από κατευθυνόμενα δημοσιογραφικά δημοσιεύματα, καθώς και από επιστολή του ίδιου του πρύτανη της σχολής προς την εισαγγελία Αθηνών.

Οι συγκεκριμένες κατασταλτικές επιχειρήσεις εντάσσονται στο ίδιο πλαίσιο διαχείρισης του «ζητήματος» του κέντρου της Αθήνας, πραγματοποιούνται όμως με μια σημαντική ποιοτική διαφοροποίηση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Με φόντο τη βαθιά συστημική κρίση των τελευταίων χρόνων, η φτώχια και η εξαθλίωση στις γειτονιές και κεντρικά σημεία της πόλης συνεχώς διευρύνονται, αγγίζοντας ολοένα μεγαλύτερα τμήματα και του ντόπιου πληθυσμού. Η δυνατότητα εκμαίευσης συναίνεσης στους καπιταλιστικούς σχεδιασμούς βρίσκεται στο ναδίρ και οι κοινωνικοί αγώνες αγκαλιάζονται από ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Έτσι το κράτος επενδύει στην ήδη διαμορφωθείσα «εκρηκτική» συνθήκη στο κέντρο της Αθήνας, προσπαθώντας για ακόμη μια φορά να στρέψει τους ντόπιους κατοίκους απέναντι στους μετανάστες, να βαθύνει τους διαχωρισμούς και τον κατακερματισμό μεταξύ των καταπιεσμένων, να εκμηδενίσει τη δυνατότητα συνεύρεσης και κοινής αντιμετώπισης της ολομέτωπης επίθεσης που δέχεται το κοινωνικό σώμα.

Τα παπαγαλάκια της εξουσίας οδύρονται για την «εγκληματικότητα» των μεταναστών, ενώ το «παράνομο» κεφάλαιο των μαφιών και των μπράβων τους, των πρεζέμπορων και των νταβατζήδων διεκδικεί συνεχώς ζωτικό χώρο στις γειτονιές και σε κεντρικά σημεία της πόλης, υπό την άμεση εποπτεία και τον έλεγχο της αστυνομίας. Το «παραεμπόριο» και οι μετανάστες μικροπωλητές υποδεικνύονται ως υπαίτιοι για την πτώση του τζίρου των καταστημάτων, ώστε να υπάρξει επικοινωνιακή διαχείριση της δυσαρέσκειας των εμπόρων-καταστηματαρχών, ενώ οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να κλείνουν η μία μετά την άλλη ως απόρροια της οικονομικής κρίσης και της συνεπαγόμενης καταστροφής του μη παραγωγικού μικρομεσαίου κεφαλαίου. Η ρητορική περί ανάπλασης επανέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο προσκήνιο, τόσο από δεξιούς όσο και από αριστερούς στυλοβάτες του συστήματος, αποτελώντας το «παραγωγικό» συμπλήρωμα της καταστολής στους σχεδιασμούς για το κέντρο. Έτσι παρουσιάζονται σχέδια επί σχεδίων για τραμ, πεζοδρομήσεις, εμπορικά κέντρα, γκαλερί και μουσεία αστικής τέχνης, που από τη μία μπορεί να αποτελούν διακαή πόθο και ονείρωξη των αφεντικών, από την άλλη, στη συγκυρία που διανύουμε είναι όνειρο θερινής νυκτός και μόνο τους λακέδες τους ή κάποιους αφελείς θα έπειθαν. Ο Δήμος Αθηναίων αποκτά αναβαθμισμένο θεσμικό ρόλο και αυτοπαρουσιάζεται ως εγγυήτρια δύναμη για την ανάπτυξη, την ασφάλεια και την εύρυθμη λειτουργία της πόλης, ενώ απολύει εργαζόμενους, λαμβάνει νομοθετική πρωτοβουλία για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, διώκει άστεγους που κατέλαβαν το πνευματικό κέντρο, στοχοποιεί τη δημοτική αγορά Κυψέλης και διακόπτει την παροχή νερού στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων.

Όλα αυτά αποτελούν βασικές πτυχές της ιδεολογικής και ταξικής επίθεσης που διεξάγουν το κράτος και τα αφεντικά και ουσιαστικά αποσκοπούν στη διεύρυνση των ελεγχόμενων και αποστειρωμένων ζωνών στην πόλη, στην αναχαίτιση των κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων και στο ξόρκισμα του εφιάλτη ενός νέου Δεκέμβρη, όπου ντόπιοι και μετανάστες με κοινό πεδίο συνύπαρξης τους δρόμους ταρακούνησαν συθέμελα το καπιταλιστικό οικοδόμημα.

οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα είναι αναπόσπαστο τμήμα των κοινωνικών αγώνων

Στον αντίποδα της ζοφερής κοινωνικής πραγματικότητας που εκτυλίσσεται στο κέντρο της Αθήνας, γεννιούνται ή ενδυναμώνονται πλήθος ριζοσπαστικών κινήσεων, αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και κοινωνικών αγώνων. Καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και πάρκα, συνελεύσεις γειτονιάς, πρωτοβουλίες αγωνιζόμενων ανθρώπων συνιστούν ένα πολύμορφο φάσμα κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, που με πείσμα και επιμονή εκδηλώνονται στην περιοχή και αποτελούν ανάχωμα στους κρατικούς-καπιταλιστικούς σχεδιασμούς, τόσο σε «τοπικό» όσο και σε κεντρικό επίπεδο. Αναδεικνύουν αρκετά ζητήματα σε σχέση με την κρίση, είτε μέσω εκδηλώσεων-συζητήσεων είτε με τις δράσεις για ελεύθερες μετακινήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ελεύθερη πρόσβαση στα νοσοκομεία και την άρνηση καταβολής του χαρατσιού της ΔΕΗ, τη συμμετοχή στις απεργιακές διαδηλώσεις και την έμπρακτη στήριξη κινητοποιήσεων των εργαζομένων. Οργανώνουν συλλογικές κουζίνες και χαριστικά-ανταλλακτικά παζάρια για την προώθηση της ύπαρξης δικτύων αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας της τάξης των καταπιεσμένων. Υπερασπίζονται την ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους, καθώς και τις ελάχιστες οάσεις πρασίνου που έχουν απομείνει στην περιοχή, όπως το πάρκο Κύπρου και Πατησίων και το Πεδίο του Άρεως. Πραγματοποιούν αυτοοργανωμένες συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, προβολές, που χαρακτηρίζονται από ανταγωνιστικό πρόσημο προς τον κυρίαρχο πολιτισμό της εκμετάλλευσης, του εμπορεύματος και της εξουσίας. Αναμετρώνται με το φασισμό στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης και στέκονται αλληλέγγυα με τους μετανάστες προβάλλοντας τις κοινές ταξικές και κοινωνικές ρίζες των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα, σε αντίθεση με την ασφυκτική αστυνόμευση και τη συστημική προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Γι’ αυτό και βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής, με πιο πρόσφατη τη μεθόδευση ενάντια στις καταλήψεις της Λέλας Καραγιάννη 37 και της Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη. Γι’ αυτό και οι καταλήψεις έχουν δεχτεί στο παρελθόν εισβολές της αστυνομίας, φασιστικές και παρακρατικές επιθέσεις. Γι’ αυτό και επιλέγονται ως ένα από τα πολυαγαπημένα ζητήματα ενασχόλησης των φασιστών στη βουλή και το δημοτικό συμβούλιο με συνεχείς επερωτήσεις και «πιέσεις» για εκκένωσή τους. Γι’ αυτό, άλλωστε, επαναλαμβάνεται συνεχώς η αποτυχημένη απόπειρα κατασυκοφάντησης και απομόνωσής τους από τις κοινωνικές τους αναφορές. Όπως και στο 6ο διαμερισματικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων (το Νοέμβρη), όπου οι εκπρόσωποι των μπάτσων αναπαρήγαγαν τη συνήθη λάσπη που εξαπολύουν τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ και οι φασίστες: « Οι καταλήψεις είναι ορμητήρια επιθέσεων, οπλοστάσια και χώροι τέλεσης εγκληματικών πράξεων».

 

Από το κατειλημμένο έδαφος της Σκαραμαγκά, αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι οι καταλήψεις ήταν, είναι και θα είναι ορμητήρια και οπλοστάσια αλληλεγγύης και συντροφικότητας. Εστίες αντίστασης, ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας και κύτταρα ανατρεπτικών προτάσεων για την οικοδόμηση μιας απελευθερωμένης κοινωνίας. Θα στέκονται στο πλευρό κάθε καταπιεσμένου και καταπιεσμένης, κάθε εκμεταλλευόμενου και εκμεταλλευόμενης. Θα συνεχίσουν να αποτελούν καταλύτες άλλα και αναπόσπαστα τμήματα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων που διεξάγονται.

Όπως άλλωστε δηλώνουν οι καταληψίες της Λέλας Καραγιάννη: «…με εμπιστοσύνη στις πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μοιραστεί και εξακολουθούμε ανυποχώρητα να μοιραζόμαστε τους ίδιους αγώνες για μια νέα κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!» Γι’ αυτό οποιαδήποτε επιχείρηση καταστολής των καταλήψεων Λέλας Καραγιάννη και Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη, όπως και κάθε αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος δε μπορεί παρά να εκληφθεί ως επίθεση στο σύνολο των αδιαμεσολάβητων και αυτοοργανωμένων κοινωνικών αγώνων. Και ως τέτοια θα αντιμετωπιστεί.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ

 

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

 

πορεία αλληλεγγύης

Σάββατο 3 Μάρτη, 12.00μμ, Δημοτική Αγορά Κυψέλης

 

κατάληψη πατησίων 61 & σκαραµαγκά

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 και Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Στα μέσα Νοέμβρη, εγκαινιάστηκε μια νέα συνεργασία Δήμου Αθηναίων και αστυνομικών αρχών. Μαζί ξεκινάει ένας νέος κύκλος διαχείρισης του κέντρου της Αθήνας. Αρχικά, στο στόχαστρο μπαίνει η κατειλημμένη “Δημοτική Αγορά Κυψέλης”, που στεγάζει ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, ενώ ακολουθεί αυτεπάγγελτη δίωξη στην κατάληψη “Λέλας Καραγιάννη 37”, δίνοντας το πράσινο φως για ενδεχόμενες επεμβάσεις.

Η φτώχια και η εξαθλίωση στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας συνεχώς διευρύνονται. Παράλληλα, οξύνονται διαρκώς τα ανθρωποκηνυγητά μπάτσων και παρακρατικών σε μετανάστες και μικροπωλητές, σε άστεγους και τοξικοεξαρτημένους. Άλλωστε, η προώθηση του κοινωνικού κανιβαλισμού και ο γενικότερος ιδεολογικός πόλεμος συνιστούν τη δοκιμασμένη τακτική του “διαίρει και βασίλευε”. Σε αυτή την προσπάθεια κράτους και κεφαλαίου ο Δήμος Αθηναίων αναλαμβάνει αναβαθμισμένο θεσμικά ρόλο, αυτόν του εγγυητή της ανάπτυξης και της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης…

Σήμερα, με την κρίση πιο εμφανή από ποτέ, με όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα να εξαθλιώνονται
και με τις εξεγέρσεις να μην έχουν πλέον ανάγκη από σπίθες …όλο περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να ανιχνεύουν το δρόμο του αγώνα.

Έτσι, οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, τόποι συνάντησης αλλά και διασταύρωσης των αγώνων βρίσκονται και πάλι στο στόχαστρό της καταστολής.

Και επειδή οι κατηγορίες που μας προσάπτουν καλά κρατούν, δηλώνουμε ευθαρσώς ότι…

Είμαστε οπλοστάσιο αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και εστίες αδιαμεσολάβητης αντίστασης.
Είμαστε κέντρα διακίνησης προταγμάτων, μέσων και πρακτικών αγώνα εχθρικών προς στο υπάρχον
Είμαστε εργαστήρια ζύμωσης αναγκών και επιθυμιών μακριά από εθνοτικούς, έμφυλους και θρησκευτικούς διαχωρισμούς

Αντίσταση στα σχέδια “αποστείρωσης” του κέντρου της Αθήνας
Κάτω τα χέρια από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37 και την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Πορεία Αλληλεγγύης
Σάββατο 3 Μάρτη, 12.00μμ, Δημοτική Αγορά Κυψέλης

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Κάτω τα ξερά σας από το indymedia

Από τη στιγμή που η γενικευμένη επίθεση που δεχόμαστε σαν κοινωνία στα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα απαντήθηκε μαζικά την περασμένη Κυριακή 12/2 με την  συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών σε όλη την Ελλάδα, η εξουσία παίζει το τελευταίο της χαρτί αυτό της όξυνσης της καταστολής για να αποσβέσει την κοινωνική οργή.

Την Κυριακή το πρωί δεκάδες αγωνιστές απήχθησαν από το κράτος τρομοκράτη, μερικοί ακόμα και μέσα από τα σπίτια τους. Τέσσερις διαδηλωτές στην Αθήνα, υπερασπιστές του δικαιώματος για ζωή, όχι επιβίωση, προφυλακίστηκαν. Κάποιοι άλλοι διώχθηκαν 3 μέρες μετά τις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Λίγες μέρες πριν, ξεπουλημένοι πολιτικοί, συνεργάτες των τροικανών εγείρουν θέματα στα κανάλια για την λειτουργία και ύπαρξη του Indymedia.

Με ανακοίνωση της, το μεσημέρι της Παρασκευής 17/2, η Πρυτανεία του Πολυτεχνείου αναγγέλει διακοπές ηλεκτροδότησης σε κτίρια για “λόγους συντήρησης”!! Bρήκαν έτσι τον τρόπο να φιμώσουν το athens.indymedia, κόβοντάς του το ρεύμα. Δεν είναι μακριά άλλωστε οι ηλεκτρονικές επιθέσεις στον σέρβερ την περασμένη Κυριακή 12/2 κατά την διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων σε όλη τη χώρα.

Η ανακοίνωση αυτή βρωμάει από χιλιόμετρα κρατική καταστολή, λαμβάνοντας υπόψη την αλληλουχία των γεγονότων και των πιέσεων της βδομάδας που διανύσαμε με την σκλήρυνση της στάσης του καθεστώτος. Βρωμάει εν όψει νέας κινητοποιήσης κοινωνικών κομματιών την Κυριακή, τη στιγμή που το Athens IMC είναι ένα από τα κομβικά και ελάχιστα σημεία που τα γεγονότα επικοινωνούνται από τους συμμετέχοντες χωρίς την διαμεσολάβηση και την διαστρέβλωση των υποτακτικών ΜΜΕ.

Θα μας βρουν μπροστά τους….

ΥΓ. Δεν ξεχνάμε βέβαια τις προηγούμενες αποτυχημένες κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους σε συντονισμό με τους φασίστες, ακόμα και τότε που δεν συνεργάζονταν επίσημα και τύποις κρατούσαν κάποιες αποστάσεις.

 

Συλλογικότητα του IMC-Athens

Αναβλήθηκε η δικη στη Λάρισα

Αναβολή πήρε η δίκη των τεσσάρων συντρόφων/ισσών (η υπόθεση της απαλλοτρίωσης αγαθών από super-market) για τις 7 Νοεμβρίου 2012.

Μετά την ανακοίνωση της αναβολής ομάδα 30 περίπου συντρόφων πραγματοποίησαν παρέμβαση στο κέντρο της πόλης και έπειτα στην λαϊκή αγορά με σπρέι, τρικάκια και κείμενα.

Ενημέρωση για την υπόθεση της Στέλλας Αντωνίου και κάλεσμα συζήτησης

Απορρίφθηκε η αίτηση αποφυλάκισης της Στέλλας Αντωνίου

Στις 31/1 βγήκε το βούλευμα που αφορά στην υπόθεση με τα παγιδευμένα δέματα, που είχαν αποσταλεί σε διάφορους στόχους από την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, και στην υπόθεση των συλλήψεων της 4/12/2010, όπου είχαν συλληφθεί οι σύντροφοι Γιώργος Καραγιαννίδης, Αλέξανδρος Μητρούσιας, Κώστας Σακκάς, Χρήστος Πολίτης, Δημήτρης Μιχαήλ και Στέλλα Αντωνίου.

Με εξαίρεση την απαλλαγή των Χρήστου Πολίτη και Δημήτρη Μιχαήλ (που δεν έπρεπε να είχαν συλληφθεί και προφυλακιστεί εξ αρχής…), το βούλευμα μένει πιστό στην ΕΝΤΟΛΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ, που έχει δοθεί για όσους κατηγορούνται για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ., είτε έχουν αναλάβει την ευθύνη, είτε όχι.

Ενδεικτικά, παραπέμπει τους Μητρούσια και Καραγιαννίδη να δικαστούν ξανά για συμμετοχή στην ίδια οργάνωση, αλλά και για την υπόθεση με τα δέματα, επιβαρύνει ορισμένα από τα μέλη τις Σ.Π.Φ., με τις κατηγορίες όσων συνελλήφθησαν στη Ν.Σμύρνη και απορρίπτει όλες τις αιτήσεις των κατηγορούμενων για εξέταση κατά αντιπαράσταση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ.

Όπως είναι γνωστό, η συντρόφισσα πάσχει από σοβαρό πρόβλημα υγείας, που όχι μόνο δεν είναι αντιμετωπίσιμο μέσα στη φυλακή, αλλά αντίθετα έχει επιδεινωθεί. Παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας της όμως, και παρά την απουσία στοιχείων εναντίον της, η εξουσία εξακολουθεί να την τιμωρεί για την πολιτική της ταυτότητα, την αλληλεγγύη της στους συντρόφους της, και γιατί ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΘΕΝΟΣ μέσα στη φυλακή.

Ακριβώς όμως λόγω της ιδιαιτερότητας της περίπτωσής της, κάνει κάτι παραπάνω από το να την τιμωρεί: ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ.

Για τους ίδιους ακριβώς λόγους κι εμείς, ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ

Η ΣΤΕΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΗ ΤΗΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ, ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ-ΓΚΙΝΗ, ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΦΛΕΒΑΡΗ, 20.00.

 

Συνέλευση αλληλεγγύης,αλληλέγγυοι σύντροφοι

Άμεση απελευθέρωση της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου

Σχετικά με την υπόθεση της Στ. Αντωνίου διαβάστε το γράμμα της μέσα από τις γυναικίες φυλακές Κορυδαλλού (11/02/11).

 

Κείμενα αλληλεγγύης:  Κάλεσμα αλληλεγγύης στην Σ. Αντωνίου απο πολιτικούς κρατούμενους | Γραμμα απο τους κρατούμενους της φυλακης Αλικαρνασσου | Γραμμα απο τους κρατούμενους της Β’ πτερυγας Λάρισας | Κείμενο αλληλεγγύης των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ και του αναρχικού Θ. Μαυρόπουλου | Συγγενείς και φίλοι Πολιτικών Κρατουμένων | Πρωτοβουλία κρατουμένων

 

Στις 04/12/10 στο πλαίσιο (αντι)τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι της στην Καλλιθέα, η αναρχική Στέλλα Αντωνίου. Σε παράλληλες επιχειρήσεις συλλαμβάνονται οι Σακκάς Κ., Μητρούσιας Αλ. (Ν. Σμύρνη), Καραγιανίδης Γ. (Πειραιάς), Μιχαήλ Δ. (Κρήτη) και Πολίτης Χρ. (Εξάρχεια).

Η Στέλλα σε όλες τις αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει καταθέσει μέχρι σήμερα στους κατά καιρούς αρμόδια συμβούλια έχει λάβει αρνητικές απαντήσεις, συναντώντας την προκλητική αδιαφορία απέναντι στο σαθρό κατηγορητήριο αλλά και στο σοβαρό πρόβλημα υγείας της, παρ’ όλες τις υποδείξεις των αρμόδιων γιατρών για αδυναμία αντιμετώπισης της ασθένειάς της μέσα στη φυλακή.

Στις 04/01/12 κατατέθηκε νέα αίτηση στο σθμβούλιο εφετών, το οποίο συνέπεσε με τη συμλήρωση 13 μηνών από την προφυλάκισή της, η απάντηση της οποίας εκκρεμεί.

Η Στέλλα δεν είναι μόνη

Είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα μέχρι την απελευθέρωσή της  

 Πρωτοβουλία κρατουμένων

Διακοπή ηλεκτροδότησης για 4η φορά στην κατάληψη Δράκα (Κέρκυρα)

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ  ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 Κατάληψη Δράκα

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες για την απαλλοτρίωσης super-market (Λάρισα)

Στις 11/02/09 στη Λάρισα, λίγους μήνες μετά τα δεκεβριανά του ’08, πραγματοποιείται συλλογική απαλλοτρίωση αγαθών από super-market, διανομή τους σε κοντινή λαϊκή αγορά ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται κείμενο που επεξηγεί τους λόγους αυτής της κίνησης. Πρόκειται για μία ενέργεια ανάλογη με πλήθος παρόμοιων αυτού του τύπου και περιεχομένου που πραγματοποιούνται στον ελλαδικό χώρο περίπου τα τελευταία 4 χρόνια. Η πρώτη φαίνεται να πραγματοποιείται στις 31/05/08  και έκτοτε πολλές δεκάδες τέτοιες κινήσεις έχουν λάβει χώρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις της περιφέρειας με χιλιάδες προϊόντα να απελευθερώνονται και ακόμη περισσότερα κείμενα να μοιράζονται.

Πρόκειται για κινήσεις που εφαρμόζουν «στην πράξη, τη δική μας “δέσμη μέτρων” απέναντι στην ασυδοσία των αφεντικών»[1] και που πλέον έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως δίκαιες πράξεις ενάντια στην εξαθλίωση που μας επιφυλάσσει η καθημερινή εκμετάλλευση: η μείωση των μισθών, τα χαράτσια, η ακρίβεια, η ανεργία, η φτώχεια. Ανάμεσα σε ένα πλήθος κινηματικών πρακτικών αντίστασης και αλληλεγγύης (άρνηση πληρωμών σε χαράτσια και λογαριασμούς, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια, μαθήματα αυτομόρφωσης κλπ.) έχουν λάβει τη θέση που τους αξίζει στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κανένα δικαστήριο δεν νομιμοποιείται να τις δικάσει. Διότι κανένα αστικό δικαστήριο, είτε στη «διεφθαρμένη», είτε στην «αδιάφθορη» εκδοχή του δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη μήτρα που το γεννά: το εκμεταλλευτικό σύστημα που προασπίζει την ιδιοκτησία και τον πλούτο κεφαλαίου και κράτους.

–          «Ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία»

–          Κοίτα ποιος μιλάει…

Αυτοοργανωμένα, συλλογικά, αντιιεραρχικά, κόντρα στη μοιρολατρία και την εξατομίκευση, να μοιραστούμε το δρόμο του αγώνα

Να συγκρουστούμε με τους κατά συναυτουργία ληστές των ζωών μας

 

Ακολουθεί η αφίσα που καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 4 συντρόφους/ισσες στα Δικαστήρια Λάρισας, την 1η του Φλεβάρη, στις 9.00 πμ.

 

 

Το παρακάτω video αποτελεί καταγραφή απαλλοτρίωσης αγαθών από super market της Θεσαλλονίκη (14-6-2010) και της καταστροφής των χρημάτων των ταμείων.

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=DbwlNVGhje4[/youtube]

[Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την απαλλοτρίωση στη Θεσσαλονίκη δείτε εδώ: athens.indymedia]

 

Για την ποινική δίωξη της κατάληψης Λέλα Καραγιάννη 37

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Ζούμε σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης του συστήματος και διαρκούς όξυνσης μιας συνολικής επίθεσης των κυρίαρχων πάνω στα πληβειακά και πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όπου υποβαθμίζονται και καταστρέφονται οι όροι ζωής σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού, εκδηλώνονται όλο και περισσότερο φαινόμενα απαξίωσης κι απονομιμοποίησης του συστήματος, καθώς και πολλαπλασιασμού των αυθόρμητων ή οργανωμένων πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων από τα κάτω. Για αυτό και η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων πάνω στα στοιχειώδη δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της κοινωνίας συνοδεύεται από την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της κρατικής και σε αρκετές περιπτώσεις και παρακρατικής καταστολής των αντιστάσεων. Και ιδιαίτερα εκείνων των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται και δεν περιορίζονται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες του συστήματος, αλλά εκδηλώνονται ακηδεμόνευτα, επιχειρώντας το πέρασμα από την αυθόρμητη διαμαρτυρία και αγανάκτηση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στη συνειδητή εξέγερση και την κοινωνική επανάσταση ως μοναδική διεξοδική απάντηση στην κρίση του συστήματος και την επίθεση της άρχουσας τάξης.

Οι καταλήψεις και γενικότερα οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είναι συγκεκριμένο κομμάτι αυτής της συνειδητής και αυτοοργανωμένης αντίστασης, και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των ευρύτερων κοινωνικών αγώνων τις τελευταίες δεκαετίες. Για αυτό και οι καταλήψεις βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και των παρακρατικών συμμοριών, και ειδικά σήμερα κατέχουν μια από τις πρώτες θέσεις στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους για το χτύπημα και την εξουδετέρωση των αντιστάσεων που ξεπηδούν από τα κάτω.

Η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37 είναι μια από αυτές τις καταλήψεις, η παλιότερη από τις υπάρχουσες σήμερα στον ελλαδικό χώρο, που προτάσσοντας το τρίπτυχο της Αυτοοργάνωσης, της Αντίστασης και της Αλληλεγγύης συνεισέφερε και εξακολουθεί να συνεισφέρει αδιάλειπτα εδώ και 24 χρόνια σε ένα πλήθος από αντιεξουσιαστικούς κι αντικαπιταλιστικούς αγώνες. Γι’ αυτό είναι πολλές οι κρατικές και οι παρακρατικές επιθέσεις που έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν και γι’ αυτό βρίσκεται πάντα, και ιδιαίτερα σήμερα, στο στόχαστρο των κατασταλτικών σχεδιασμών. Μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς συγκεκριμένο ρόλο, το ρόλο του λαγού της καταστολής, παίζουν οι κάθε είδους φασίστες, όπως αυτοί του ΛΑΟΣ που εσχάτως συμμετέχουν και στην τριμερή κοινοβουλευτική χούντα της κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), οι οποίοι έχουν αναλάβει για λογαριασμό του καθεστώτος να απειλούν τις αγωνιζόμενους ανθρώπους, να τρομοκρατούν την κοινωνία και να επιζητούν όλο και μεγαλύτερα ποσοστά συστημικής βίας, εκφράζοντας απροκάλυπτα τους βαθύτερους στόχους και τις επιδιώξεις του επελαύνοντος σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Οι διαχρονικοί ξεφτίλες της πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας της χώρας, οι παντοτινοί χαφιέδες και οι λακέδες των πάσης φύσεως ντόπιων και ξένων αφεντικών που λυμαίνονταν ανέκαθεν το λαό και τον πλούτο της εργασίας του, βγήκαν από τις τρύπες τους κι έχουν το θράσος να παρουσιάζονται σαν τιμητές των αγωνιστών και των χώρων τους, απειλώντας τους και προαναγγέλλοντας την καταστολή τους.
Από την άλλη, πολύ καλές υπηρεσίες στην ίδια κατεύθυνση προσφέρουν με τον δικό τους τρόπο και διάφοροι παράγοντες της καθεστωτικής αριστεράς που ως βοηθητικοί της καταστολής στοχοποιούν και συκοφαντούν καταλήψεις και χώρους αγώνα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της πρόσφατης στοχοποίησης της Κατάληψης Σκαραμαγκά από βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς καθώς και της διαρκούς στοχοποίησης του αυτοοργανωμένου κοινωνικού αγώνα στο Πάρκο της Κύπρου και Πατησίων και της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37 από τοπικούς παράγοντες του Συνασπισμού και της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη» .

Εστιάζοντας ειδικότερα στην περιοχή όπου βρίσκεται η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, και ευρύτερα τις γειτονιές κατά μήκος της Πατησίων, από το κέντρο μέχρι και την Αγ. Βαρβάρα στα Άνω Πατήσια, βλέπουμε μια σημαντική παρουσία κι εξάπλωση κατειλημμένων και γενικότερα αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (καταλήψεις, στέκια, πάρκα) καθώς επίσης λειτουργίας τοπικών συνελεύσεων και πρωτοβουλιών αγωνιζόμενων κατοίκων που αποτελούν εστίες αντίστασης, αναχώματα στους κρατικούς και καπιταλιστικούς σχεδιασμούς και στους στόχους της καταστολής και των παρακρατικών φασιστοειδών.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε τη Κατάληψη Villa Amalias που συμπληρώνει 22 χρόνια ζωής και αγώνα, και βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο του κράτους, των παρακρατικών φασιστών και του Δήμου. Την Κατάληψη Σκαραμαγκά στην οποία έγινε επίθεση φασιστοειδών το Μάη του 2011 και εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στις 29 Ιούλη 2011. Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι της ΑΣΟΕΕ και τους αγωνιζόμενους φοιτητές μαζί με τους μετανάστες ενάντια στα πογκρόμ της αστυνομίας έξω από τη σχολή. Την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης που αντιμετωπίζει συνεχείς απειλές και προσπάθειες καταστολής από το Δήμο και τους φασίστες. Το νέο Πάρκο που φτιάχτηκε από αγωνιζόμενους κατοίκους και αλληλέγγυους στην Κύπρου και Πατησίων και αποτελεί εστία ενός τοπικού κοινωνικού αγώνα που αντιμετωπίζει συνεχώς επίσης τις προσπάθειες του δήμαρχου Καμίνη και των συνοδοιπόρων του να τον εξουδετερώσουν.

Ανάμεσα στους κατειλημμένους κι αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή είναι και η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία εκτός από τους ευρύτερους κεντρικούς πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες έχει συμβάλει αποφασιστικά και στις τοπικές αντιστάσεις στις γειτονιές της Κυψέλης και των Πατησίων. Για αυτό και δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής, ενώ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις άμεσες προτεραιότητές της. Η επιχείρηση διακοπής της ηλεκτροδότησης του κτηρίου, στις 7 Ιούλη 2011, από συνεργείο της ΔΕΗ που κατέσκαψε τα πεζοδρόμια έξω από την κατάληψη δεν ήταν μια τυχαία ενέργεια αλλά μέρος μιας ευρύτερης κατασταλτικής επιχείρησης που εξελίσσεται από καιρό με βάση μια κεντρική πολιτική απόφαση και με σκοπό να επιτύχει το τέλος της με κάθε τρόπο. Όπως δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα μέσα από τις απαντήσεις της υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, του υπουργού Δημόσιας Τάξης Χ. Παπουτσή καθώς και άλλων υπουργών σε σχετικές ερωτήσεις των φασιστών μέσα στη Βουλή, έχει ήδη ασκηθεί από την εισαγγελία αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη κατά των καταληψιών της Λέλας Καραγιάννη 37, ενώ έχουν δρομολογηθεί μια σειρά μεθοδεύσεις διαφόρων φορέων και μηχανισμών του κράτους ώστε να επιτευχθεί κάποια στιγμή ο διακαής πόθος τους εδώ και δεκαετίες, η καταστολή της κατάληψης.

Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται. Ό,τι και να κάνουν, εμείς είμαστε βέβαιοι πως, προχωρώντας πάντα με το πρόταγμά μας H ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ και με εμπιστοσύνη στις πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μοιραστεί και εξακολουθούμε ανυποχώρητα να μοιραζόμαστε τους ίδιους αγώνες για μια νέα κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης και Ελευθερίας, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
16 Ιανουαρίου 2012

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 20 συλληφθέντες στον Ρ/Σ FLASH

Σήμερα, 10 Γενάρη 2012 το σύγχρονο τρομο-κράτος, αποφάσισε εφαρμόζοντας το καλύτερό του δημιούργημα, τον τρομονόμο, να προσαγάγει βίαια και απρόκλητα 20 συντρόφους μας κατά τη διάρκεια κατάληψης στον ραδιοφωνικό σταθμό flash. Η κατάληψη είχε στόχο την έκφραση της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης στα μέλη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και σε συντρόφους που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, και οι οποίοι δικάζονται αυτό τον καιρό μέσα σε καθεστώς πολιτικά επιβεβλημένης σιωπής. Ένα σύνολο συντρόφων αποφασίζοντας να διαρρήξει αυτή τη σιωπή και προχώρησε μέσω της κατάληψης του ραδιοσταθμού , μιας προσφιλούς μεθόδου προπαγάνδισης της αλληλεγγύης , στην ανάγνωση μηνυμάτων συμπαράστασης σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Ε.Α.

Με την εφαρμογή της πλέον αναχρονιστικής διάταξης περί «εγκωμιασμού τρομοκρατικών πράξεων» οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία μετέτρεψαν τις προσαγωγές των 20, σε συλλήψεις με σκοπό να τιμωρήσει την έκφραση αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης ¨Επαναστατικός Αγώνας» και σε όσους διώκονται για συμμετοχή σε αυτή.

Δεν θα μιλήσουμε για την κινητήρια δύναμη του αγώνα για ελευθερία, την αλληλεγγύη, γιατί οι πράξεις των συντρόφων μας μιλάνε από μόνες τους.

Δεν θα μιλήσουμε για την συνείδηση του αγώνα, ούτε για το ιδανικό της ελευθερίας γιατί γι αυτά μιλάνε χιλιάδες άνθρωποι τα τελευταία χρόνια μέσα από εκδηλώσεις αντίστασης και δράσεις αγώνα, μέσα από δεκάδες φυλακίσεις και εκατοντάδες δίκες και καταδίκες που αψηφούν τον τρόμο της κρατικής βίας, της εκβιαστικής οικονομίας, της μίζερης καθημερινότητας, των φόρων των κυβερνήσεων και των όπλων της αστυνομίας.

Θα μιλήσουμε για την αναγκαιότητα να σταθούμε δίπλα στους συντρόφους μας, που δέχονται την νέα και πρωτόγνωρη επίθεση της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας, ενός μηχανισμού διαχειριστικού και κατασταλτικού πάνω απ’ όλα, που δρώντας με μόνο ένστικτο τη διατήρηση της προνομιακής του εξουσίας, προσπαθεί να ισοπεδώσει κάθε φωνή αντίστασης και κάθε πράξη που έχει σα στόχο τη ριζοσπαστική αλλαγή.

Η αναγκαιότητα αυτή καθρεφτίζει την ζωτική μας ανάγκη να διαφωνήσουμε με τον κυρίαρχο λόγο, να συγκρουστούμε με την νοοτροπία της εξουσίας, να αναδείξουμε μια διαφορετική επιλογή ζωής απ την καθημερινή υπάκουη επανάληψη.

Η αναγκαιότητα αυτή ξεκαθαρίζει την συνέχεια της εχθρικής μας θέσης απέναντι σε κράτη και κεφάλαιο, απέναντι σε εξουσία και καταπίεση. Και την αναγκαιότητα αυτή έπραξαν σήμερα οι 20 συλληφθέντες!

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 20 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΥ ΤΟΥ FLASH

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (κτίριο 16)

 

Αλληλέγγυοι σύντροφοι/συντρόφισσες