Σχετικά με την υπόθεση της Στ. Αντωνίου διαβάστε το γράμμα της μέσα από τις γυναικίες φυλακές Κορυδαλλού (11/02/11).

Κείμενα αλληλεγγύης:  Κάλεσμα αλληλεγγύης στην Σ. Αντωνίου απο πολιτικούς κρατούμενους | Γραμμα απο τους κρατούμενους της φυλακης Αλικαρνασσου | Γραμμα απο τους κρατούμενους της Β’ πτερυγας Λάρισας | Κείμενο αλληλεγγύης των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ και του αναρχικού Θ. Μαυρόπουλου | Συγγενείς και φίλοι Πολιτικών Κρατουμένων | Πρωτοβουλία κρατουμένων

Στις 04/12/10 στο πλαίσιο (αντι)τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι της στην Καλλιθέα, η αναρχική Στέλλα Αντωνίου. Σε παράλληλες επιχειρήσεις συλλαμβάνονται οι Σακκάς Κ., Μητρούσιας Αλ. (Ν. Σμύρνη), Καραγιανίδης Γ. (Πειραιάς), Μιχαήλ Δ. (Κρήτη) και Πολίτης Χρ. (Εξάρχεια).

Η Στέλλα σε όλες τις αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει καταθέσει μέχρι σήμερα στους κατά καιρούς αρμόδια συμβούλια έχει λάβει αρνητικές απαντήσεις, συναντώντας την προκλητική αδιαφορία απέναντι στο σαθρό κατηγορητήριο αλλά και στο σοβαρό πρόβλημα υγείας της, παρ’ όλες τις υποδείξεις των αρμόδιων γιατρών για αδυναμία αντιμετώπισης της ασθένειάς της μέσα στη φυλακή.

Στις 04/01/12 κατατέθηκε νέα αίτηση στο σθμβούλιο εφετών, το οποίο συνέπεσε με τη συμλήρωση 13 μηνών από την προφυλάκισή της, η απάντηση της οποίας εκκρεμεί.

Η Στέλλα δεν είναι μόνη

Είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα μέχρι την απελευθέρωσή της  

 Πρωτοβουλία κρατουμένων

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ  ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 Κατάληψη Δράκα

Στις 11/02/09 στη Λάρισα, λίγους μήνες μετά τα δεκεβριανά του ’08, πραγματοποιείται συλλογική απαλλοτρίωση αγαθών από super-market, διανομή τους σε κοντινή λαϊκή αγορά ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται κείμενο που επεξηγεί τους λόγους αυτής της κίνησης. Πρόκειται για μία ενέργεια ανάλογη με πλήθος παρόμοιων αυτού του τύπου και περιεχομένου που πραγματοποιούνται στον ελλαδικό χώρο περίπου τα τελευταία 4 χρόνια. Η πρώτη φαίνεται να πραγματοποιείται στις 31/05/08  και έκτοτε πολλές δεκάδες τέτοιες κινήσεις έχουν λάβει χώρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις της περιφέρειας με χιλιάδες προϊόντα να απελευθερώνονται και ακόμη περισσότερα κείμενα να μοιράζονται.

Πρόκειται για κινήσεις που εφαρμόζουν «στην πράξη, τη δική μας “δέσμη μέτρων” απέναντι στην ασυδοσία των αφεντικών»^[1] και που πλέον έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως δίκαιες πράξεις ενάντια στην εξαθλίωση που μας επιφυλάσσει η καθημερινή εκμετάλλευση: η μείωση των μισθών, τα χαράτσια, η ακρίβεια, η ανεργία, η φτώχεια. Ανάμεσα σε ένα πλήθος κινηματικών πρακτικών αντίστασης και αλληλεγγύης (άρνηση πληρωμών σε χαράτσια και λογαριασμούς, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια, μαθήματα αυτομόρφωσης κλπ.) έχουν λάβει τη θέση που τους αξίζει στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κανένα δικαστήριο δεν νομιμοποιείται να τις δικάσει. Διότι κανένα αστικό δικαστήριο, είτε στη «διεφθαρμένη», είτε στην «αδιάφθορη» εκδοχή του δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη μήτρα που το γεννά: το εκμεταλλευτικό σύστημα που προασπίζει την ιδιοκτησία και τον πλούτο κεφαλαίου και κράτους.

–          «Ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία»

–          Κοίτα ποιος μιλάει…

Αυτοοργανωμένα, συλλογικά, αντιιεραρχικά, κόντρα στη μοιρολατρία και την εξατομίκευση, να μοιραστούμε το δρόμο του αγώνα

Να συγκρουστούμε με τους κατά συναυτουργία ληστές των ζωών μας

Ακολουθεί η αφίσα που καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 4 συντρόφους/ισσες στα Δικαστήρια Λάρισας, την 1^η του Φλεβάρη, στις 9.00 πμ.

Το παρακάτω video αποτελεί καταγραφή απαλλοτρίωσης αγαθών από super market της Θεσαλλονίκη (14-6-2010) και της καταστροφής των χρημάτων των ταμείων.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=DbwlNVGhje4[/youtube]

[Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την απαλλοτρίωση στη Θεσσαλονίκη δείτε εδώ: athens.indymedia]

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Ζούμε σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης του συστήματος και διαρκούς όξυνσης μιας συνολικής επίθεσης των κυρίαρχων πάνω στα πληβειακά και πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όπου υποβαθμίζονται και καταστρέφονται οι όροι ζωής σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού, εκδηλώνονται όλο και περισσότερο φαινόμενα απαξίωσης κι απονομιμοποίησης του συστήματος, καθώς και πολλαπλασιασμού των αυθόρμητων ή οργανωμένων πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων από τα κάτω. Για αυτό και η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων πάνω στα στοιχειώδη δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της κοινωνίας συνοδεύεται από την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της κρατικής και σε αρκετές περιπτώσεις και παρακρατικής καταστολής των αντιστάσεων. Και ιδιαίτερα εκείνων των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται και δεν περιορίζονται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες του συστήματος, αλλά εκδηλώνονται ακηδεμόνευτα, επιχειρώντας το πέρασμα από την αυθόρμητη διαμαρτυρία και αγανάκτηση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στη συνειδητή εξέγερση και την κοινωνική επανάσταση ως μοναδική διεξοδική απάντηση στην κρίση του συστήματος και την επίθεση της άρχουσας τάξης.

Οι καταλήψεις και γενικότερα οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είναι συγκεκριμένο κομμάτι αυτής της συνειδητής και αυτοοργανωμένης αντίστασης, και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των ευρύτερων κοινωνικών αγώνων τις τελευταίες δεκαετίες. Για αυτό και οι καταλήψεις βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και των παρακρατικών συμμοριών, και ειδικά σήμερα κατέχουν μια από τις πρώτες θέσεις στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους για το χτύπημα και την εξουδετέρωση των αντιστάσεων που ξεπηδούν από τα κάτω.

Η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37 είναι μια από αυτές τις καταλήψεις, η παλιότερη από τις υπάρχουσες σήμερα στον ελλαδικό χώρο, που προτάσσοντας το τρίπτυχο της Αυτοοργάνωσης, της Αντίστασης και της Αλληλεγγύης συνεισέφερε και εξακολουθεί να συνεισφέρει αδιάλειπτα εδώ και 24 χρόνια σε ένα πλήθος από αντιεξουσιαστικούς κι αντικαπιταλιστικούς αγώνες. Γι’ αυτό είναι πολλές οι κρατικές και οι παρακρατικές επιθέσεις που έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν και γι’ αυτό βρίσκεται πάντα, και ιδιαίτερα σήμερα, στο στόχαστρο των κατασταλτικών σχεδιασμών. Μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς συγκεκριμένο ρόλο, το ρόλο του λαγού της καταστολής, παίζουν οι κάθε είδους φασίστες, όπως αυτοί του ΛΑΟΣ που εσχάτως συμμετέχουν και στην τριμερή κοινοβουλευτική χούντα της κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), οι οποίοι έχουν αναλάβει για λογαριασμό του καθεστώτος να απειλούν τις αγωνιζόμενους ανθρώπους, να τρομοκρατούν την κοινωνία και να επιζητούν όλο και μεγαλύτερα ποσοστά συστημικής βίας, εκφράζοντας απροκάλυπτα τους βαθύτερους στόχους και τις επιδιώξεις του επελαύνοντος σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Οι διαχρονικοί ξεφτίλες της πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας της χώρας, οι παντοτινοί χαφιέδες και οι λακέδες των πάσης φύσεως ντόπιων και ξένων αφεντικών που λυμαίνονταν ανέκαθεν το λαό και τον πλούτο της εργασίας του, βγήκαν από τις τρύπες τους κι έχουν το θράσος να παρουσιάζονται σαν τιμητές των αγωνιστών και των χώρων τους, απειλώντας τους και προαναγγέλλοντας την καταστολή τους.
Από την άλλη, πολύ καλές υπηρεσίες στην ίδια κατεύθυνση προσφέρουν με τον δικό τους τρόπο και διάφοροι παράγοντες της καθεστωτικής αριστεράς που ως βοηθητικοί της καταστολής στοχοποιούν και συκοφαντούν καταλήψεις και χώρους αγώνα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της πρόσφατης στοχοποίησης της Κατάληψης Σκαραμαγκά από βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς καθώς και της διαρκούς στοχοποίησης του αυτοοργανωμένου κοινωνικού αγώνα στο Πάρκο της Κύπρου και Πατησίων και της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37 από τοπικούς παράγοντες του Συνασπισμού και της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη» .

Εστιάζοντας ειδικότερα στην περιοχή όπου βρίσκεται η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, και ευρύτερα τις γειτονιές κατά μήκος της Πατησίων, από το κέντρο μέχρι και την Αγ. Βαρβάρα στα Άνω Πατήσια, βλέπουμε μια σημαντική παρουσία κι εξάπλωση κατειλημμένων και γενικότερα αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (καταλήψεις, στέκια, πάρκα) καθώς επίσης λειτουργίας τοπικών συνελεύσεων και πρωτοβουλιών αγωνιζόμενων κατοίκων που αποτελούν εστίες αντίστασης, αναχώματα στους κρατικούς και καπιταλιστικούς σχεδιασμούς και στους στόχους της καταστολής και των παρακρατικών φασιστοειδών.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε τη Κατάληψη Villa Amalias που συμπληρώνει 22 χρόνια ζωής και αγώνα, και βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο του κράτους, των παρακρατικών φασιστών και του Δήμου. Την Κατάληψη Σκαραμαγκά στην οποία έγινε επίθεση φασιστοειδών το Μάη του 2011 και εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στις 29 Ιούλη 2011. Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι της ΑΣΟΕΕ και τους αγωνιζόμενους φοιτητές μαζί με τους μετανάστες ενάντια στα πογκρόμ της αστυνομίας έξω από τη σχολή. Την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης που αντιμετωπίζει συνεχείς απειλές και προσπάθειες καταστολής από το Δήμο και τους φασίστες. Το νέο Πάρκο που φτιάχτηκε από αγωνιζόμενους κατοίκους και αλληλέγγυους στην Κύπρου και Πατησίων και αποτελεί εστία ενός τοπικού κοινωνικού αγώνα που αντιμετωπίζει συνεχώς επίσης τις προσπάθειες του δήμαρχου Καμίνη και των συνοδοιπόρων του να τον εξουδετερώσουν.

Ανάμεσα στους κατειλημμένους κι αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή είναι και η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία εκτός από τους ευρύτερους κεντρικούς πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες έχει συμβάλει αποφασιστικά και στις τοπικές αντιστάσεις στις γειτονιές της Κυψέλης και των Πατησίων. Για αυτό και δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής, ενώ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις άμεσες προτεραιότητές της. Η επιχείρηση διακοπής της ηλεκτροδότησης του κτηρίου, στις 7 Ιούλη 2011, από συνεργείο της ΔΕΗ που κατέσκαψε τα πεζοδρόμια έξω από την κατάληψη δεν ήταν μια τυχαία ενέργεια αλλά μέρος μιας ευρύτερης κατασταλτικής επιχείρησης που εξελίσσεται από καιρό με βάση μια κεντρική πολιτική απόφαση και με σκοπό να επιτύχει το τέλος της με κάθε τρόπο. Όπως δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα μέσα από τις απαντήσεις της υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, του υπουργού Δημόσιας Τάξης Χ. Παπουτσή καθώς και άλλων υπουργών σε σχετικές ερωτήσεις των φασιστών μέσα στη Βουλή, έχει ήδη ασκηθεί από την εισαγγελία αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη κατά των καταληψιών της Λέλας Καραγιάννη 37, ενώ έχουν δρομολογηθεί μια σειρά μεθοδεύσεις διαφόρων φορέων και μηχανισμών του κράτους ώστε να επιτευχθεί κάποια στιγμή ο διακαής πόθος τους εδώ και δεκαετίες, η καταστολή της κατάληψης.

Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται. Ό,τι και να κάνουν, εμείς είμαστε βέβαιοι πως, προχωρώντας πάντα με το πρόταγμά μας H ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ και με εμπιστοσύνη στις πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μοιραστεί και εξακολουθούμε ανυποχώρητα να μοιραζόμαστε τους ίδιους αγώνες για μια νέα κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης και Ελευθερίας, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
16 Ιανουαρίου 2012

Σήμερα, 10 Γενάρη 2012 το σύγχρονο τρομο-κράτος, αποφάσισε εφαρμόζοντας το καλύτερό του δημιούργημα, τον τρομονόμο, να προσαγάγει βίαια και απρόκλητα 20 συντρόφους μας κατά τη διάρκεια κατάληψης στον ραδιοφωνικό σταθμό flash. Η κατάληψη είχε στόχο την έκφραση της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης στα μέλη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και σε συντρόφους που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, και οι οποίοι δικάζονται αυτό τον καιρό μέσα σε καθεστώς πολιτικά επιβεβλημένης σιωπής. Ένα σύνολο συντρόφων αποφασίζοντας να διαρρήξει αυτή τη σιωπή και προχώρησε μέσω της κατάληψης του ραδιοσταθμού , μιας προσφιλούς μεθόδου προπαγάνδισης της αλληλεγγύης , στην ανάγνωση μηνυμάτων συμπαράστασης σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Ε.Α.

Με την εφαρμογή της πλέον αναχρονιστικής διάταξης περί «εγκωμιασμού τρομοκρατικών πράξεων» οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία μετέτρεψαν τις προσαγωγές των 20, σε συλλήψεις με σκοπό να τιμωρήσει την έκφραση αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης ¨Επαναστατικός Αγώνας» και σε όσους διώκονται για συμμετοχή σε αυτή.

Δεν θα μιλήσουμε για την κινητήρια δύναμη του αγώνα για ελευθερία, την αλληλεγγύη, γιατί οι πράξεις των συντρόφων μας μιλάνε από μόνες τους.

Δεν θα μιλήσουμε για την συνείδηση του αγώνα, ούτε για το ιδανικό της ελευθερίας γιατί γι αυτά μιλάνε χιλιάδες άνθρωποι τα τελευταία χρόνια μέσα από εκδηλώσεις αντίστασης και δράσεις αγώνα, μέσα από δεκάδες φυλακίσεις και εκατοντάδες δίκες και καταδίκες που αψηφούν τον τρόμο της κρατικής βίας, της εκβιαστικής οικονομίας, της μίζερης καθημερινότητας, των φόρων των κυβερνήσεων και των όπλων της αστυνομίας.

Θα μιλήσουμε για την αναγκαιότητα να σταθούμε δίπλα στους συντρόφους μας, που δέχονται την νέα και πρωτόγνωρη επίθεση της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας, ενός μηχανισμού διαχειριστικού και κατασταλτικού πάνω απ’ όλα, που δρώντας με μόνο ένστικτο τη διατήρηση της προνομιακής του εξουσίας, προσπαθεί να ισοπεδώσει κάθε φωνή αντίστασης και κάθε πράξη που έχει σα στόχο τη ριζοσπαστική αλλαγή.

Η αναγκαιότητα αυτή καθρεφτίζει την ζωτική μας ανάγκη να διαφωνήσουμε με τον κυρίαρχο λόγο, να συγκρουστούμε με την νοοτροπία της εξουσίας, να αναδείξουμε μια διαφορετική επιλογή ζωής απ την καθημερινή υπάκουη επανάληψη.

Η αναγκαιότητα αυτή ξεκαθαρίζει την συνέχεια της εχθρικής μας θέσης απέναντι σε κράτη και κεφάλαιο, απέναντι σε εξουσία και καταπίεση. Και την αναγκαιότητα αυτή έπραξαν σήμερα οι 20 συλληφθέντες!

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 20 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΥ ΤΟΥ FLASH

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (κτίριο 16)

Αλληλέγγυοι σύντροφοι/συντρόφισσες

Λόγω τεχνικών εργασιών, τα blogs του κινηματικού σέρβερ squat.gr ήταν πεσμένα τις τελευταίες δύο μέρες.

Μέσα στο “πνεύμα των Χριστουγέννων”, τις τελευταίες 15 μέρες, το κράτος δείχνει τις δολοφονικές προθέσεις του και το πιο σκληρό πρόσωπο της καταστολής σε δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκουν καταφύγιο στο κουφάρι της πάλαι ποτέ ένδοξης Πειραϊκής-Πατραϊκής. Στις παλιές εργοστασιακές εγκαταστάσεις και στα γύρω κτίσματα λοιπόν, εκεί που προσπαθούν να βρουν προστασία από το κρύο – μέσα στο καταχείμωνο και σε άθλιες συνθήκες – περιμένοντας οι περισσότεροι την ευκαιρία για να μετακινηθούν κυρίως προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, συντελέστηκαν τις τελευταίες μέρες τα εγκλήματα εναντίον ανθρώπων που προσπαθούν να πιαστούν από το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν είναι τα μοναδικά που συμβαίνουν στην Πάτρα. Όπως και σε άλλες περιοχές που βρίσκονται στα σύνορα της χώρας (Ηγουμενίτσα, Έβρος κλπ.), οι φασιστικές πρακτικές κράτους, αστυνομικών, λιμενικών και δημοτικών αρχών και κάποιων κατοίκων είναι μια καθημερινή πραγματικότητα. Για την περίπτωση της Πάτρας όμως, η προχθεσινή επιχείρηση αστυνομίας και δήμου στην Πειραϊκή-Πατραϊκή,  μαζί με την κατεδάφιση/πυρπόληση του καταυλισμού το 2009 [1, 2], καταλαμβάνει κεντρική θέση ανάμεσα στους διάφορους φασιστικούς και δολοφονικούς τρόπους που επιλέγει το κράτος για να αντιμετώπισει τη μετανάστευση.

Η εκκένωση μπορεί να ειδωθεί, λοιπόν, ως το αποκορύφωμα μίας σειράς γεγονότων  που απαντήθηκαν από πλευράς μεταναστών και αλληλέγγυων.

20/12/11: Σοβαρός τραυματισμός ανήλικου Αφγανού στην Πάτρα

Το πρωί της Τρίτης, 20 Δεκεμβρίου, η αστυνομία εισβάλει στις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις του εργοστασίου με στόχο τον εκφοβισμό και τη σύλληψη όσων βρίσκουν κατάλυμα εκεί. Μέσα στον πανικό, ένα παιδί αφγανικής καταγωγής, προσπαθώντας να ξεφύγει πέφτει από το 2^ο όροφο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο κεφάλι. Οι μπάτσοι μπροστά στο θέαμα αποχωρούν, ενώ στα επανηλλειμένα τηλεφωνήματα των Αφγανών για την κλήση ασθενοφόρου το νοσοκομείο αρχικά απαντά αρνητικά. Με μεγάλη καθυστέρηση τελικά μεταφέρεται στο νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας όπου υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση και νοσηλεύεται στην εντατική σε σοβαρή κατάσταση.

23/12/11: Πορεία μεταναστών και αλληλέγγυων

Ως απάντηση στην αστυνομική επιχείρηση και τον τραυματισμό του νεαρού Αφγανού, καλείται πορεία  όπου ξεκινά από την Πειραϊκή-Πατραϊκή (Ρίο) διασχίζοντας μία μεγάλη απόσταση μέσα από γειτονιές, καταλήγει στο κέντρο της Πάτρας και έπειτα από 2.30 ώρες επιστρέφει στο εργοστάσιο. Η διαδήλωση αριθμεί περίπου 400 άτομα, στην πλειοψηφία μετανάστες, κατά τη διάρκεια της οποίας γράφονται συνθήματα με σπρέυ και μοιράζονται κείμενα.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ya106uWbJ1Y[/youtube]

 Στην πορεία υπήρχαν 4 πανό των μεταναστών στα οποία γράφονταν τα ακόλουθα:

– stop police assaulting us, we have to live in security, we need human rights

– τι θα γίνει το μέλλον και η μοίρα μας

– και εμείς είμαστε άνθρωποι και έχουμε δίκαιο για ζωή

– ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

[Ενημέρωση/φώτο απ’ τα blogs των ομάδων Σπασμένο Γρανάζι & Δυσήνιος Ίππος]

02/01/12: Γράμμα προσφύγων-μεταναστών προς τους κατοίκους της Πάτρας

Αφγανοί πρόσφυγες που διαμένουν στο παλιό εργοστάσιο, μετά από έναν ακόμη άγριο ξυλοδαρμό από λιμενικούς, γράφουν γράμμα απευθυνόμενο στην πατραϊκή κοινωνία και το οποίο τοιχοκολλείται μαζικά στην κέντρο της πόλης από αλληλέγγυους/ες.

Στο όνομα του θεού

Από τότε που είμαστε μικροί στη χώρα μας είχε φασαρία, μα εμείς δεν καταλαβαίναμε τι είναι αυτή η φασαρία. Μετά μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι αυτή η φασαρία είναι πόλεμος. Άλλαζαν οι εποχές και εμείς περνούσαμε πιο δύσκολα. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα.

Από τότε μέχρι και σήμερα σκεφτόμαστε τι θα γίνει με το μέλλον μας, ποιά θα είναι η μοίρα μας. Όταν είμασταν στη χώρα μας, μας είπαν ψέμματα. Μας είπαν ότι στην Ευρώπη έχει δημοκρατία και εκεί θα έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά εδώ είναι αλλιώς. Για να φτιάξουμε τη ζωή μας πρέπει να περάσουμε τα σύνορα αλλά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ δύσκολο.

Υποτίθεται ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει το κόσμο. Αλλά εδώ δεν είναι έτσι. Η αστυνομία στην Ελλάδα μας χτυπάει, μας κοροϊδεύει, μας συλλαμβάνει, προσβάλλει τη χώρα μας και το θρήσκευμά μας, ακόμα και αν είμαστε ανήλικοι. Εμείς είμασταν στο παλιό λιμάνι κι από κει ήρθαμε στο εργοστάσιο απέναντι απ’το νέο λιμάνι για να μην έχει πρόβλημα μαζί μας ο κόσμος στην Πάτρα και με σκοπό να φύγουμε για άλλη χώρα. Πολλές φορές κι ενώ κοιμόμαστε, έρχεται η αστυνομία στις 5 το πρωί, μας ξυπνάει, μας χτυπάει, μας καίει τα χαρτιά, μας λένε ότι θα πάμε εκδρομή και μετά μας στέλνουν στην Αθήνα. Εκεί μας αφήνουν συνήθως στο Αλλοδαπών. Κάποια παιδιά που δεν έχουν λεφτά πρέπει να γυρίσουν πίσω στη Πάτρα με τα πόδια, ένα ταξίδι που διαρκεί 6 μέρες.

Αναγκαστικά πρέπει να γυρίσουμε γιατί μόνο από εδώ μπορούμε να φύγουμε. Θέλουμε να βρούμε έναν άλλο τόπο να ζήσουμε τη ζωή μας, επειδή στην Ελλάδα επικρατεί κακή κατάσταση. Όλοι μας γεννηθήκαμε από μια μάνα και ένα πατέρα. Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα, να είμαστε από διαφορετικές χώρες αλλά όλοι είμαστε αδέλφια.

Με την αστυνομία μιλήσαμε για τα προβλήματα μας αλλά όπως φαίνεται δεν έχουν σημασία γι αυτούς. Είτε στο πόλεμο στις χώρες μας είτε στην καθημερινή ζωή εδώ έχουμε πρόβλημα επιβίωσης. Ό,τι λέμε από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει. Το μόνο που θέλουμε είναι μια ήρεμη ζωή. Μέχρι πότε πρέπει να είμαστε μακριά από τις οικογένειές μας; Γιατί δεν μας δίνουν χαρτιά να μπορούμε να ταξιδεύουμε πίσω στη χώρα μας και μετά πάλι στην Ευρώπη; Εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στη Πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;

Εμείς φύγαμε από τις χώρες μας για να ζήσουμε, όχι για να πεθάνουμε.

Παρακαλούμε όποιον-α διαβάσει αυτό το κείμενο να αλλάξει ό,τι κακό σκέφτεται για εμάς. Αν κάποιος μετανάστης κάνει κάτι κακό δεν φταίμε όλοι γι αυτό. Ας μην αλλάζει πεζοδρόμιο όποιος μας βλέπει στο δρόμο. Κανένας θεός δεν θέλει να χτυπάς αδύναμους ανθρώπους, να τους συλλαμβάνεις, να τους κόβεις το νερό και το ρεύμα και να τους ταπεινώνεις. Όταν μαθαίνετε ότι ένας αστυνομικός χτυπάει άλλον ένα ανήλικο μετανάστη μην κλείνετε τα μάτια ή τα αυτιά σας.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

 

Μετανάστες και πρόσφυγες

από το παλιό εργοστάσιο της Πειραϊκής-Πατραϊκής

03/01/12: Νεκρός Αφγανός πρόσφυγας

Στο μήνυμα που έγραψαν μετανάστες και πρόσφυγες από το παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής πατραϊκής και τοιχοκολλείται από αλληλέγγυους στην πόλη ανέφεραν μεταξύ άλλων

…εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στην πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;

Η πραγματικότητα βιάστηκε να επαληθεύσει την τελευταία πρόταση αφού σήμερα το πρωί ο Αλί, ένας ανήλικος αφγανός μετανάστης που διαμένει στην πειραϊκή πατραϊκή, πέθανε κι άλλοι δύο διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Οι τρεις μετανάστες είχαν βρει καταφύγιο από το κρύο σε μια εγκαταλελειμμένη νταλίκα που ήταν μες στο παλιό εργοστάσιο, μπήκαν να κοιμηθούν, ανάψαν μια μικρή φωτιά με αποτέλεσμα να πεθάνει ο ένας από αυτούς -μάλλον- από έλλειψη οξυγόνου. […]

ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ

[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]

05/01/12: Πρωϊνή εκκένωση και πυρπόληση του παλιού εργοστασίου της Πειραϊκής-Πατραϊκής

Για μια πιο συνολική ανασκόπηση των πρόσφατων γεγονότων ακούστε την ηχογραφημένη εκπομπή του ραδιοκατάληψη 93.7 fm:

 [quicktime]https://pat61.squat.gr/files/2012/01/05_01_12_enhmerwsh_gia_peiraikh_patraikh.mp3[/quicktime]

Σήμερα το πρωί (05/01/2012), μεταξύ 6.30 και 7 έγινε επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας στους μετανάστες που μένουν στο παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής – πατραϊκής. Οι μπάτσοι ξύπνησαν με κλωτσιές τους μετανάστες, έσκισαν και έκαψαν τα χαρτιά κάποιων και συνέλαβαν πιθανόν πάνω από 50 άτομα (δεν είναι επιβεβαιωμένο). Έπειτα με τη συνδρομή του Οργανισμού Λιμένος Πατρέων (είναι ιδιοκτήτης του χώρου) και πιθανώς του δήμου πατρέων άρχισαν να συγκεντρώνουν σε στοίβες τα υπάρχοντα των μεταναστών (όσα στρωματα υπήρχαν, κουβέρτες, ρούχα, παπούτσια) και να τα καίνε, όσα δε μάζεψαν για σκουπίδια. Από τις φωτιές που έβαλαν οι μπάτσοι πήραν φωτιά και ολόκληρα δωμάτια ή κτίσματα τα οποία εκ των (πολύ) υστέρων, κατά τη 1 δηλαδή, ήρθε για να σβήσει η πυροσβεστική.

Κάποιοι μετανάστες είπαν για δύο λεωφορεία με συλληφθέντες, αλλά όχι σίγουρα για τον αριθμό τους. Πληροφορίες υπάρχουν και ότι τους μετέφεραν προς Αθήνα (κάποιους αν όχι όλους).

[Αναδημοσίευση από το Ράδιο Κατάληψη 93.7  FM]

[Show as slideshow]

05/01/12: Απογευματινή πορεία αλληλέγγυων

Μετά από συνέλευση που έγινε στο Παράρτημα αποφασίστηκε πορεία για την ίδια μέρα το απόγευμα.  100 περίπου αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες πραγματοποίησαν διαδήλωση στο κέντρο της πόλης την πέμπτη το απόγευμα ως μια πρώτη κίνηση αλληλεγγύης στους μετανάστες της πειραικής πατραικής με πανό που έγραφε “σκούπα σε μπάτσους και αφεντικά” και συνθήματα όπως “δήμος, μπάτσοι και λιμενικοί – σκοτώνουν μετανάστες στην πειραική”, “με τους μετανάστες είμαστε μαζί – απέλαση σε αφεντικά, μπάτσους και ναζί”, “κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών – πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” κ.α.

[Show as slideshow]

Δώσαμε επίσης ραντεβού στο παράρτημα το σαββάτο (07/12/11) στις 14.00 ώστε να αφισοκολλήσουμε το γράμμα των μεταναστών και να μαζέψουμε πράγματα που χρειάζονται οι μετανάστες (κατά κύριο λόγο ρούχα -και κυρίως παπούτσια, κουβέρτες, μαγειρικά σκεύη και ό,τι άλλο έχει ο καθένας).

[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]

Ο Γουϊδνέιλ και ο Μάργουντ είναι δυο φίλοι και άνεργοι ηθοποιοί, οι οποίοι βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στη μιζέρια τους καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες αλκοόλ και εξαπολύουν βέλη εναντίον της υπόλοιπης ανθρωπότητας κατηγορώντας τους πάντες (πλην τους ίδιους) για την κατάσταση τους. Μην αντέχοντας άλλο τη ζωή στο Λονδίνο, αποφασίζουν να αποχωριστούν το άθλιο διαμέρισμα τους και να ζήσουν στην εξοχή, στο σπίτι του gay θείου του πρώτου, όπου από την πρώτη κιόλας στιγμή ανακαλύπτουν ότι δε μπορούν να ζήσουν χωρίς τις ανέσεις της πόλης. Εκτός αυτού ο θείος θα εκφράσει ανοιχτά τις σεξουαλικές προθέσεις του προς τον Μάργουντ και η φιλία τους θα κλονιστεί περισσότερο…

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βρετανού Μπρους Ρόμπινσον χρονολογείται στο 1987 και ισοδυναμεί με μια από τις καλύτερες (και πλέον cult) βρετανικές κωμωδίες όλων των εποχών! Μια χειμαρρώδης, θρασύτατη ταινία που απέχει πολύ από το χαρακτηρισμό του “πολιτικά ορθού” και κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπολύονται διαρκώς εύστοχες κωμικές ατάκες που προκαλούν ένα σαρκαστικό γέλιο, σχεδόν θλιβερό μεν, άκρως απολαυστικό δε.  Με βασικό μοχλό το κλασικό, φλεγματικό βρετανικό χιούμορ και δυο χαρακτήρες που πατούν καθ’ όλα στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να πει κανείς πως η ουσία του “Withnail And I” δεν είναι παρά η απλή και κωμική (στα όρια του… σαδισμού) αποτύπωση μιας θλιβερής ύπαρξης. Διότι ο Μπρους Ρόμπινσον δεν προσπαθεί σε καμία περίπτωση να ωραιοποιήσει τις ζωές και τις περιπέτειες των δυο πρωταγωνιστών, ούτε να προκαλέσει, δια της οδού της υπερβολής, μέσα από τις αυτοκαταστροφικές τάσεις τους, τις οποίες ακολουθούμε πιστά με όλο και μεγαλύτερη απόλαυση. Το διαφαινόμενο τέλος της δυνατής φιλίας των δύο νέων, που μοιάζουν να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο μες στη μιζέρια τους, μπορεί να παραλληλιστεί και με το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για την Αγγλία του 1969, αλλά και να θεωρηθεί ως σημείο αναφοράς για τις cult κινηματογραφικές παραγωγές, κατέχοντας εξέχουσα θέση στις καρδιές των φίλων του είδους…     

[Αντιγράφοντας τον Παντελή Mαυρομμάτη]

Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία, σενάριο: Μπρους Ρόμπινσον
Πρωταγωνιστούν: Ρίτσαρντ Γκραντ, Ρίτσαρντ Γκρίφιθς, Πολ ΜακΓκαν
Διάρκεια: 107′

Ακυρώνεται, εκτάκτως, η σημερινή συλλογική κουζίνα.

31 Δεκέμβρίου 2011 / 23.30
στο πάρκο επί της Γρ. Λαμπράκη

το κάλεσμα απο τη Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=34989

Είναι φορές που σου δίνεται η εντύπωση πως ζούμε μέσα σε έναν ωκεανό αδιαφορίας. Πως ανασαίνουμε έναν κόσμο που, ως επί το πλείστον, ο θησαυρός της ζωής είναι ένα ανεπίγνωστο αντικείμενο της επιθυμίας που ‘χει την ιδιότητα να μεταβολίζει τα πάντα και να τα μετατρέπει σε απάθεια. Κι ενώ το αντικείμενο αυτό συνεχώς μας διαφεύγει – όσο το πλησιάζεις, τόσο αυτό μεταλλάσσεται σε νέα μορφή, πάλι και πάλι, επ’ άπειρον, ακολουθώντας την κίνηση μιας αναπόδραστης απληστίας – η επιθυμία για το αντικείμενο μεταστρέφεται σε επιθυμία για την ίδια την πράξη της κατανάλωσης. Μία μεταστροφή που μυστικοποιεί το αντικείμενο, εμφανίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον καταναλωτισμό ως την κινητήρια δύναμη για την αναζήτησης του ιερού γκράαλ της ύπαρξης· του φυλακτού των φυλακτών· του χαμένου πράγματος που θα μας υποστασιοποιεί. Στο μύθο της πρωτοκοσμικής αφθονίας η ζωογόνος αυτή λειτουργία της επιθυμίας μας καθιστά, με δικά μας έξοδα, τοποτηρητές του συστήματος. Διότι το αντικείμενο που αναζητούμε  – ως εμπόρευμα – αποτελεί το δομικό στοιχείο που μας επάγει στους κύκλους της εκμετάλλευσης. Η επιθυμία δε θέλει να ικανοποιηθεί, αλλά θέλει να διαιωνίζεται. Παραγωγικότητα – ανάπτυξη – πρόοδος – κατανάλωση – ευημερία. 

Εικ.1 : Πανεπίστημίου & Ιπποκράτους. Η ουρά άρχισε να δημιουργείται τα χαράματα…για προμήθεια εισιτηρίων των Red Hot Chili Peppers.

 Οι τεράστιες ουρές μπροστά από τα ταμεία για την αγορά του «πολυπόθητου» εισιτηρίου για την συναυλία των Red Hot Chilli Peppers μας υπενθυμίζουν τις υποσχέσεις ενός μυθικού κόσμου που φαίνεται να χάνεται από τον ορίζοντα, αποκαλύπτοντας τις κραυγαλέες αποδείξεις της ματαιότητας. Οι υποσχέσεις για μια καλή θέση εργασίας, για έναν καλό μισθό, για μια ζωή με πλούσια τα ελέη, μεταφράζονταν στην πρώτη θέση στο λάιβ, στην πρώτη θέση στο γήπεδο, πρώτο τραπέζι πίστα…

Εικ. 2: Ουρά έξω από κατάστημα του ΟΑΕΔ

Είναι ο μυθικός κόσμος των αιώνιων Χριστουγέννων· ο υπέροχος κόσμος της πλησμονής, ο κόσμος των αείποτε ακόρεστων επιθυμιών και των χαμένων αντικειμένων· ο κόσμος που μας συνήθισε στην ιδέα μιας βουλιμικής κατανάλωσης δίχως πίστωση. Η μυθική πλάνη των μάγων και των αηβασίληδων εικονίζει την αιχμαλωσία αυτού του κόσμου στο ψεύδος του να πιστεύει πως μπορεί να ξοδεύει άδωρα και να δωρίζει ανέξοδα· και ταυτόχρονα διασώζει κάτι από το ίδιο το παραμύθι: στις μορφολογικές ομοιότητες ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα μπορούμε να αναζητήσουμε το κατώφλι που μας περνά από το ένα στο άλλο. Και σε αυτήν την οριακή στιγμή του μύθου ίσως αντιληφθούμε στην πιο αδιόρατη μορφή εκείνο το γοητευτικό στοιχείο που μας πλάνεψε. Κι αυτό δεν είναι κάποιο ψέμα που μας είπαν· θα πιστεύαμε άλλωστε ένα ψεύτη που θα μας έλεγε ότι λέει ψέματα;

Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής· στο κρίσιμο σημείο της. Ένας μυθικός κόσμος που φαίνεται να γκρεμίζεται – ή να απομαγεύεται – ωθώντας τις συνεπαγωγές στις ακραίες εκδοχές τους, μεταλλάσει τα ίδια τα περάσματα στον νέο κόσμο. Τα ανεκπλήρωτα όνειρα παρόλα αυτά οφείλουν να διασωθούν, και οι επιθυμίες να πραγματοποιηθούν. Διότι αυτό που μας γοήτεψε, που μας έδεσε με τις μαγικές του λέξεις στο (φαινομενικά) αιώνιο ξόρκι, και που στέκεται στέρεο (ανέγγιχτο στην ιερή υπόστασή του) στο κατώφλι ανάμεσα στους δύο κόσμους δεν ήταν τελικά το ψέμα του μύθου της κατανάλωσης, αλλά η αλήθεια της ανάγκης να επιθυμούμε. Η σαγηνευτική δύναμη των «θέλω» μας ανάγκασε να κυνηγάμε τα φετίχ της στιγμής, ακόμα και αν τα σνομπάραμε με ένα χαμόγελο. Παύοντας να κοιτάμε τα άστρα, υποκύπτουμε στη γοητεία των αστρονομικών μεγεθών. Και είναι η ίδια ορμή των «θέλω» που θα γκρεμίσει αυτόν τον κόσμο των εμπορευμάτων – των ποσοτικών αξιών και των εμπράγματων σχέσεων – ξεριζώνοντας τα παλιά αρχοντικά κτήρια του και σβήνοντας τα ίχνη του ανυπόφορου· της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Να κηρύξουμε τον πόλεμο ενάντια στην ονειρεμένη πόλη, να τρυπήσουμε την καρδιά της.

«Το εμπόρευμα εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως… ορεν ντουβάρ!»

 [youtube]http://www.youtube.com/watch?v=exM_qF2WmXo&feature=related[/youtube]

Dr. Henry Jones

Παρέμβαση στο Σύνταγμα για το σύντροφο Χρήστο Κολεντίνη εν όψη της εξέτασης για παράταση ή μη της προφυλάκισης του απο το συμβουλιο του εξαμηνου.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 30/12 στις 10π.μ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

Σημερα Σαββατο 24/12 μαζευτηκαμε  κατι παραπανω απο 20 συντροφισσες και συντροφοι στην εισοδο του μετρο του Συνταγματος με σκοπο να κανουμε μια παρεμβαση αντιπληροφορησης για τον προφυλακισμενο συντροφο Χρηστο Κολεντίνη εν οψη της εξέτασης για παράταση ή μη της προφυλάκισης του απο το συμβουλιο του εξαμηνου.

Στο σημειο αυτο παραμειναμε για περιπου 2 ωρες οπου μοιρασαμε ουσιαστικα 700 αντιτυπα απο το τελευταιο δημοσιευμενο γραμμα του Χρηστου απο την φυλακη,στο οποιο μιλαει ο ιδιος για την υποθεση του και το οποιο καλει σε συγκεντρωση αλληλεγγυης στις 30/12 και ωρα 10π.μ εξω απο τα δικαστηρια της Ευλπίδων οπου θα περασει το συμβουλιο.Παραλληλα και ενισχυτικα για το καλεσμα και την υποθεση του Χρηστου πεταχτηκαν εκατονταδες τρικακια καθως κρεμαστηκε και ενα πανο ακριβως πανω απο την εισοδο του μετρο.Μετα το περας της 2ωρης παρεμβασης μας στο σημειο,κατεβηκαμε την οδο Ερμου πετοντας τρικακια και μοιραζοντας τα τελευταια κειμενα που μας ειχαν απομεινει μεχρι το υψος της Καπνηκαρεας οπου και εληξε η παρεμβαση μας.

Ο συντροφος Χρηστος Κολεντινης βρισκεται αιχμαλωτος στις φυλακες Κορυδαλλου απο τις 14/7 ουσιαστικα επειδη ξυλοκοπηθηκε αγρια απο τα ΜΑΤ εξω απο το πολυτεχνειο,υστερα απο συναυλια αλληλεγγυης στις 9/7 και αφου παρεμεινε τοσο στον Ερυθρο Σταυρο οσο και στη κλινικη Αγιος Παυλος των φυλακων Κορυδαλλου με βαρυτατες σωματικες βλαβες που λιγο ελειψε να του στοιχησουν την ιδια την ζωη του.Υστερα απο την βαρια σωματικη βια που υπεστει και μην μπορωντας οι μπατσοι να δικαιολογησουν τα αδικαιολογητα του απηγγειλαν βαριες κατηγοριες κακουργηματικου χαρακτηρα οπως η παρασκευη κ χρηση εκρηκτικων με προφαση τις μολοτοφ που ειχαν πεσει λιγο νωριτερα στο σημειο.Ετσι σε πρωτο χρονο διαταχτηκε απο τις εισαγγελικες αρχες η προφυλακιση του κ σε δευτερο απορριφθηκε η πρωτη αιτηση του για αποφυλακιση στο τριμηνο παρολο που η δακτυλοσκοπικη ερευνα της αστυνομιας,στα κομματια του μπουκαλιου που οι ιδιοι οι μπατσοι περισυνελεξαν,ηταν καθαρη.

Το σκηνικο ομως της διωξης του Χρηστου στηνεται και σε κατι ακομα το ιδιο σημαντικο οπου και ο ιδιος ο εισαγγελεας το αναφερει με ενα ακρως χυδαιο τροπο στην προηγουμενη απορριψη αποφυλακισης του.Δεν δισταζει να χρησιμοποιησει ισως την μεγαλυτερη υποθεση φιασκο των τελευταιων χρονων,με την εισβολη της αστυνομιας στις 5/12 του 2009 στο Αναρχικο στεκι Ρεσαλτο στο Κερατσινι.Οπου μπατσοι με πολιτικα κ παρατεταμενα τα οπλα σαν γκαγκστερικη συμμορια εισβαλουν στο χωρο και ουσιαστικα απαγαγουν 22 ατομα χωρις να τους αναφερουν το λογο.Υστερα απο αυτη την χολιγουντιανη και στημενη απο πριν μηντιακα επιχειρηση η αστυνομια δεν μπορει,για να μην εκτεθει σε πρωτο χρονο τελειως,να μην απαγγειλει κακουργηματικες πραξεις οι οποιες ομως δεν μπορουν να πατησουν πουθενα.Ο εισαγγελεας λοιπον επικαλειται την υποθεση αυτη(την οποια ουτε τα ελληνικα δικαστηρια εχουν εξετασει ακομα και που ολοι οι συντροφοι και συντροφισσες που ειχαν περιοριστικους ορους για αυτην εχουν αρθει)με την αιτιολογια οτι εχει ξανακατηγορηθει για τα ιδια αδικηματα ωστε να παρατεινει την αιχμαλωσια του Χρηστου.

Το κρατος και οι διωκτικοι του μηχανισμοι θα πρεπει να ξερουν οτι ο Χρηστος Κολεντινης οπως και καθε φυλακισμενος που στεκεται με αξιοπρεπεια κ παλευει για ενα κοσμο ισοτητας,δικαιοσυνης και ελευθεριας,δεν ειναι μονος του!!

       ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

        Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

   ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΛΕΝΤΙΝΗ

 Αναδημοσίευση από athens.indymedia