Όλα τα άρθρα του/της katalipsi

Γεωγραφική δυναμική του καπιταλισμού (μέρος 2ο)

Στο αποψινό μάθημα (κατάληψη Σκαραμαγκά, 20.30), θα συνεχίσουμε τη συζήτηση για την αστεοποίηση του κόσμου και τη χωρο-χρονική δυναμική του καπιταλισμού.
Την προηγούμενη φορά είδαμε ότι οι Μαρξ και Ένγκελς σχολίασαν τα φαινόμενα αστεακών αναπλάσεων της εποχής τους, ήταν δηλαδή από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με το φαινόμενου της κυριλοποίησης (gentrification). Για αυτό και στο σημερινό μάθημα θα εστιάσουμε λίγο περισσότερο σε αυτήν και θα παρουσιάσουμε τις 3 βασικές θεωρίες περί κυριλοποίησης. Επίσης, συνεχίζοντας την περιήγησή μας στις μαρξικές/μαρξιστικές αναλύσεις περί του χώρου θα παρουσιάσουμε τις αναλύσεις των Neil Smith και David Harvey σχετικά με την άνιση γεωγραφικά ανάπτυξη και τα κυκλώματα συσσώρευσης. Τέλος, θέλοντας να συμπληρώσουμε τα 3 μαθήματα περί κρίσης των Γιάννη & Παύλου, θα παρουσιάσουμε, μια άλλη θεωρία περί κρίσης, αυτή του Χάρβεϋ.
 
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
  • Κ. Μαρξ Το Κεφάλαιο Τόμος Ι (κυρίως σελ. 684-685)
  • Κ. Μαρξ Το Κεφάλαιο Τόμος ΙΙΙ (για τα της γαιοπροσόδου)
  • Φ. Ένγκελς Μελέτες και Άρθρα (Άπαντα Νο 9)  (σελ. 97-98, 158-159)
  • Φ. Ένγκελς Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία Τόμος Α (διάφορα σημεία όπου ο Ένγκελς μιλάει για τις αναπλάσεις στις φτωχογειτονιές)
  • Ν. Smith Towards a Theory of Gentrification: A Back to the City Movement by Capital not People
  • D. Ley The New Middle Classes and the Remaking of the Central City
  • S. Zukin Loft Living: Culture and Capital in Urban Change
  • C. Hamnett Gentrification and the Residential Location Theory: A Review and Assessment
  • C. Hamnett The Blind Men and the Elephant: The Explanation of Gentrification
  • D. Harvey Limits to Capital (σελ. 424-438)
  • N. Smith Uneven Development

 

Αφίσα για τις γυναίκες που διαπομπεύτηκαν και προφυλακίστηκαν ως οροθετικές

 

ΕΔΩ ΚΑΙΜΕ ΤΙΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ , ΓΑΜΑΜΕ ΤΙΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ…

Τον τελευταίο καιρό επιβεβαιώνεται ο κατασταλτικός ρόλος των θεσμικών φορέων υγείας, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ που σε στενή συνεργασία με το ΠΡΟ.ΠΟ και το Υπ.Υγείας, εγκληματοποιούν γυναίκες επειδή είναι φορείς του HIV και τις προφυλακίζουν με δυσβάσταχτες κατηγορίες μέσα από ναζιστικού τύπου ιδεολόγηματα περί καθαρότητας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει άλλωστε και με μια άλλη κοινωνική ομάδα, αυτή των μεταναστών, που το ΚΕΕΛΠΝΟ εισβάλλει μαζί με τους μπάτσους στα σπίτια τους εξαναγκάζοντάς τους για εξετάσεις.

Οι κρατικοί φορείς και οι ρουφιάνοι των ΜΜΕ κατασκευάζουν ένα ακόμα μιντιακό αίσχος με τη δημόσια έκθεση  ονομάτων, φωτογραφιών  και
ιατρικών ιστορικών. Στοχεύουν στη διαπόμπευση και τέλος την εξόντωση, οροθετικών γυναικών (στην πλειοψηφία τους τοξικοεξαρτημένες) και γυναικών που εκδίδονται – συνήθως θύματα του δουλεμπορίου (trafficking), της φτώχειας και της εξαθλίωσης αυτού του πολιτισμού.
 
Η κυριαρχία παράγει την εικόνα του Ξένου, του Άλλου, ως μιασματικού υποκειμένου. Σπέρνει τον τρόμο της  ‘’υγειονομικής βόμβας’’, διευρύνοντας τις ρατσιστικές και σεξιστικές επιταγές της.  Μέσα από το πρόσχημα της ασφάλειας προσπαθεί να δημιουργήσει μια
κοινωνία αποστειρωμένη, πειθήνια και ευάλωτη  στα σχέδια που της επιφυλάσσει.

Οι διαπομπευόμενες είναι γυναικες. Έρμαια των ορέξεων της πατριαρχικής κοινωνίας που μας περιβάλλει. Εδώ και δεκάδες χρόνια, κράτος, νταβατζήδες και πελάτες εκμεταλλεύονται, εξαναγκάζουν και βιάζουν γυναίκες-εμπόρευμα συντηρώντας την αδηφάγα και κανιβαλλικη βιομηχανία του σεξ. Και τώρα τις στήνουν στον τοίχο γιατι εκδίδονται, είναι οροθετικές και κάποιες  -το χειρότερο- Ξένες.

Αναπαράγοντας τη συγκεκριμένη κουλτούρα που τρέφει το παραμύθι της «αγίας ελληνικής οικογένειας»   ο γιόκας, ο λεβέντης, ο γαμιάς πληρώνει για να γίνει άντρας. Γλοιώδεις πορνοπελάτες χρηματοδοτούν ενα ολόκληρο δίκτυο διακινησης θηλυκών σωμάτων που τα συσκευάζει σε κοντέινερ και τα φέρνει ετοιμοπαράδοτα στα κάτεργα του σεξ. Και είναι οι ίδιοι που απαιτούν να είναι καθαρά και ελεγμένα τα προϊόντα. Για τη σωστή λειτουργία της μπίζνας που ‘’ο πελάτης έχει πάντα δίκιο’’.  Άντρες κάθε ηλικίας και τάξης  επιβεβαιώνουν την προνομιακή τους θέση στον πατριαρχικό αυτό κόσμο. Ξεσαλώνουν πάνω σε γυναικεία σώματα και πληρώνουν όσο όσο για να χύσουν χωρίς καπότα , αδιάφοροι για το τι θα μεταδώσουν οι ίδιοι. Τώρα, τρομοκρατημένοι κατά χιλιάδες σπάνε τα τηλέφωνα και απολαμβάνουν  πέρα από την ανοχη της κοινωνίας, την ανωνυμία, την νομική προστασία και την ιατρικη φροντίδα του κράτους .

αλληλεγγύη στις γυναίκες που προφυλακίστηκαν και σε κάθε εξαθλιωμένη και εξαθλιωμένο αυτού του κόσμου.

…ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΗ (Κατερίνα Γώγου)

Για την προβολή της ταινίας «Οι Αγανακτισμένοι» (Indignados) του Τόνι Γκατλίφ

Με αφορμή την προβολή της ταινίας του Τόνι Γκατλίφ «Οι Αγανακτισμένοι» (Indignados)

 

Ένα κίνημα σε κίνηση…

Ένα χρόνο μετά και τα διακυβεύματα εκκρεμούν ακόμη.  Ένα χρόνο μετά το κίνημα των πλατειών, τους «αγανακτισμένους» της πάνω και κάτω πλατείας· μετά την έξαρση των ρατσιστικών πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας εναντίον μεταναστών και μεταναστριών· μετά τους δύο κυβερνητικούς μετασχηματισμούς και τη μία εκλογική αναμέτρηση, τα περιεχόμενα του ανταγωνισμού είναι ακόμα εδώ.  Και αναμένουν για να αναμετρηθούμε για ακόμη μία φορά μαζί τους. 

του Δρ. Χ. Τζόουνς

Ο αλγερινής καταγωγής σκηνοθέτης Tony Gatlif, μαζεύει τα υλικά του, κατεβαίνει στο δρόμο και με «κινηματική» ευχέρια προσπαθεί να αποτυπώσει εικόνες από μία Ευρώπη σε «κίνηση». Εμπνευσμένος από το μπεστ-σέλερ «Αγανακτήστε!» του διπλωμάτη και συγγραφέα Stéphane Hessel,  oι επιλογές είναι χαρακτηριστικές των προθέσεών του για ευκινησία και κινητικότητα: ένα πεντάλεπτο casting, μία κινητή HD κάμερα, ένα βιβλίο 32 σελίδων για σενάριο και ένα πλήθος εκατομμυρίων διαδηλωτών για πρωταγωνιστές. Αυτά είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει μία αυτοχρηματοδοτούμενη και επίκαιρη ταινία 88 λεπτών που δεν θέλει απλά να καταδείξει αλλά να πάρει θέση, ισορροπώντας ανάμεσα στο ντοκουμέντο και στη μύθο, ανάμεσα στην πολιτική και στην τέχνη.

Ο καθένας στη ζωή και στην τέχνη, βέβαια, βλέπει μόνο ότι μπορεί να καταλάβει. Και ο Γκατλίφ καταλαβαίνει μόνο ότι μπορεί να δει. Συνέχεια ανάγνωσης Για την προβολή της ταινίας «Οι Αγανακτισμένοι» (Indignados) του Τόνι Γκατλίφ

Προβολή: “Οι Αγανακτισμένοι” (Indignados) του Τόνι Γκατλίφ (2012)

Μία αφρικανή μετανάστρια προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σε μία αφιλόξενη Ευρώπη. Ξεβράζεται σε μια ελληνική παραλία, κινείται μεταξύ καταυλισμών παράνομων μεταναστών στο λιμάνι της Πάτρας, ελληνικών τμημάτων μεταγωγών, φυλακών κι από κει στο Παρίσι, την Αίγυπτο, πίσω στην Ελλάδα, την Ισπανία. Στο δρόμο της θα συναντήσει και «αγανακτισμένους»…

Παρασκευή 18/5 στις 20.00

[dailymotion]http://www.dailymotion.com/video/xpcx2q_yyyyyyyyyyyyyy-indignados-by-tony-gatlif-trailer-hd-2012_shortfilms[/dailymotion]

Γεωγραφική δυναμική του καπιταλισμού (μέρος 1ο)

Στο σημερινό μάθημα, το πρώτο από μία σειρά 2 παρουσιάσεων, θα συζητήσουμε για την αστεοποίηση του κόσμου και τη χωρο-χρονική δυναμική του καπιταλισμού.
Πιο συγκεκριμένα θα συζητήσουμε για τη γεωγραφική δυναμική/λογική του καπιταλισμού και τις διαστάσεις που λαμβάνει ο χώρος (σχετικός/απόλυτος) εντός της καπιταλιστικής συνθήκης. Εν συνεχεία θα παρουσιάσουμε τις απόψεις των Μαρξ και Ένγκελς όπως αυτές έχουν διατυπωθεί στον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου, στο "Το πρόβλημα της κατοικίας" και "Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία". Επίσης θα μιλήσουμε για την παραγωγή του χώρου υπό την καπιταλιστική συνθήκη έχοντας ως σημείο αναφοράς τις αναλύσεις των Neil Smith και David Harvey. Τέλος θα παρουσιάσουμε συνοπτικά τις έννοιες της γαιοπροσόδου όπως τις αναπτύσσει ο Μαρξ στον τρίτο τόμο του Κεφαλαίου (ασκώντας κριτική στο Ρικάρντο), αλλά και άλλοι μαρξιστές όπως ο Harvey.
 
Ενδεικτική βιβλιογραφία:
  • Κ. Μαρξ Το Κεφάλαιο Τόμος Ι (κυρίως σελ. 680-692 και 706-719)
  • Κ. Μαρξ Το Κεφάλαιο Τόμος ΙΙΙ
  • Φ. Ένγκελς Μελέτες και Άρθρα (Άπαντα Νο 9) (σελ.81-193)
  • Φ. Ένγκελς Η κατάσταση της εργατικής τάξης στην Αγγλία Τόμος Α (σελ. 67-125 και 163 – 214)
  • Φ. Ένγκελς/Κ. Μαρξ Η γερμανική ιδεολογία Τόμος Α
  • D. Harvey Limits to Capital (σελ. 330-372)
  • D. Harvey Spaces of Global Capitalism (σελ. 71-148)
  • N. Smith Uneven Development (σελ. 92-205)

Υπότιτλοι του “Αληθινού Φασισμού” του Mikhail Romm (1964)

Obyknovennyy.Fashizm.-.Mikhail Romm_greek.subs

Ανέβηκαν οι υπότιτλοι του ντοκιμαντέρ "Ο Αληθινός Φασισμός" του Mikhail Romm που προβλήθηκε στην κατάληψη στις 28/04. Τα αρχεία .srt αντιστοιχούν στο rip της ταινίας που αποτελείται από δύο μέρη. Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία από εδώ ή να την βρείτε στο ηλεκτρονικό αρχείο της βιβλιοθήκης της κατάληψη.

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=vsjzJcYanig[/youtube]

Για να δείτε την ταινία με αγγλικούς υπότιτλους πατήστε το cc, κάτω και δεξιά.


EDIT

Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία και τους ελληνικούς υπότιτλους από τον κινηματικό black-tracker

Η θεωρία του Μαρξ για τις κρίσεις (3ο μέρος)

Αύριο θα γίνει το τρίτο και τελευταίο μάθημα για τις κρίσεις στις 7.00 μμ. Στο αυριανό μάθημα θα παρουσιάστεί η θεωρία του Brenner και του Μάτικ του νεότερου για την τρέχουσα κρίση και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία σύνθεση των δύο προσεγγίσεων.Επίσης θα παρουσιάσουμε την ανάλυση των Παιδιών της Γαλαρίας για την κρίση όπως αυτή υπάρχει στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού (#15).


Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το "Ιστορία και Ταξική Συνείδηση" του Γκέοργκ Λούκατς, σ. 472, που σχετίζεται με την αυριανή μας συζήτηση:
 
Αλλά το πράγμα δεν αλλάζει στην ουσία αν -διατηρώντας βέβαια, ως βασική στάση, τον οικονομικό φαταλισμό- ειδωθεί η κρίση από την άποψη της επαναστατικής αισιοδοξίας, δηλαδή αν βεβαιωθεί ότι αυτή είναι αναπόφευκτη και στερείται διεξόδων για τον καπιταλισμό… Τώρα, ο Λένιν πολύ σωστά αποκάλυψε ότι δεν υπάρχει καμιά κατάσταση που να μην έχει μέσα της διεξόδους. Σε οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρεθεί ο καπιταλισμός, θα είναι πάντα διαθέσιμες κάποιες δυνατότητες λύσης "καθαρά οικονομικές". Το ερώτημα είναι αν αυτές οι λύσεις θα είναι βιώσιμες, αν κάποτε βγουν από τον καθαρό θεωρητικό κόσμο της οικονομίας και εισαχθούν στην πραγματικότητα της ταξικής πάλης. Διάφορες διέξοδοι για τον καπιταλισμό θα ήταν λοιπόν διανοητές, αυτές καθεαυτές. Αλλά το πραγματοποιήσιμό τους εξαρτάται από το προλεταριάτο. Είναι το προλεταριάτο, είναι η δράση του που φράζει στον καπιταλισμό τη διέξοδο από την κρίση. Βέβαια: ότι τώρα αυτή η δύναμη βρίσκεται στα χέρια του προλεταριάτου, είναι συνέπεια της ανάπτυξης της οικονομίας που υπακούει σε "φυσικούς νόμους". Από την άλλη μεριά, αυτοί οι "φυσικοί νόμοι" καθορίζουν μόνο την ίδια την κρίση, δίνοντας της τέτοιες διαστάσεις που να καθίσταται αδύνατη μια "ήρεμη" παραπέρα ανάπτυξη του καπιταλισμού. Αν αυτοί μπορούσαν να εκτυλιχθούν ελεύθερα (με καπιταλιστική έννοια), χωρίς εμπόδια, δεν θα οδηγούσαν βέβαια στην απλή και καθαρή κατάρρευση του καπιταλισμού ή στην ομαλή μετάβαση στο σοσιαλισμό, αλλά μέσα από μια μακρά περίοδο κρίσεων, εμφυλίων πολέμων και παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών πολέμων σε μια πάντα ανώτερη βαθμίδα, στην "αμοιβαία καταστροφή των μαχόμενων τάξεων", σε ένα νέο στάδιο βαρβαρότητας."

Μικροφωνική της συνέλευσης πλ. Βικτωρίας την Τετάρτη 9 Μάη

πόλεμος…

Ένα χρόνο πριν, με αφορμή τη δολοφονία του Μ. Καντάρη από μετανάστες, μια δράκα ναζιστών που εδώ και χρόνια εκκολαπτόταν στην ευρύτερη περιοχή με την έμπρακτη ανοχή και στήριξη της αστυνομίας, ξεσπά σε ένα όργιο φασιστικών επιθέσεων στις γειτονιές μας. Ο φασισμός δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο:

Δολοφονίες και φασιστικά πογκρόμ: Τη δολοφονία του Μ. Καντάρη ακολουθεί αμέσως η δολοφονία από φασίστες ενός ανύποπτου μετανάστη στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα, ενώ εξαπολύεται πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες με άγριες επιθέσεις και εισβολές στα σπίτια τους.

Άγρια εγκληματικότητα: Μέσα στο επόμενο εξάμηνο καταγράφονται στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου 800 επιθέσεις με μαχαίρια ενάντια σε μετανάστες, βαρείς τραυματισμοί και επανειλημμένες ληστείες (είναι χαρακτηριστικό ότι οι φασίστες όχι μόνο σκίζουν τα χαρτιά των μεταναστών, αλλά ταυτόχρονα τους αρπάζουν τα λεφτά και το κινητό τους τηλέφωνο).

Σκύλευση των νεκρών: Η μνήμη του νεκρού Μ. Καντάρη –που καμία σχέση δεν είχε στη ζωή του με τα φασιστικά αποβράσματα– βιάζεται και σκυλεύεται για να δικαιολογήσει τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Μια πράξη που επιτείνεται από τα ΜΜΕ για να θρέψει –ακόμη μία φορά– το αυγό του φιδιού.

σε ότι λεηλατεί τις ζωές μας

Πάνω στην κατασκευασμένη εικόνα των μεταναστών –που είναι κάτοικοι όπως και εμείς σ’ αυτές τις γειτονιές– το κράτος και οι φασίστες υλοποιούν την ακροδεξιά ατζέντα της «καθαρής Αθήνας». Την κατοχή της γειτονιάς μας από αστυνομικές δυνάμεις, τη μετατροπή της πλ. Βικτωρίας σε μια ιδιότυπη λωρίδα της Γάζας, την επιβολή της φασιστικής εγκληματικότητας και βίας. Μια συνθήκη που συμπληρώνει την κοινωνική λεηλασία της ζωής μας, την πραγματικότητα των μνημονίων, την ένδεια και την εξαθλίωση, τα σπίτια χωρίς ρεύμα, την απώλεια –μόνο μέσα στο 2012– μίας στις 10 θέσεις εργασίας.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι συνελεύσεις γειτονιάς συγκροτούμε έναν ισχυρό μηχανισμό αντεπίθεσης. Όχι μόνο με την αποφασιστικότητά μας να μην αφήσουμε έδαφος στον φασισμό και τους νοσταλγούς του Ολοκαυτώματος, αλλά επιπλέον και δημιουργώντας έμπρακτες δομές αλληλεγγύης και αυτοάμυνας στην καθημερινή ζωή. Η γενικευμένη άρνηση πληρωμών, η επανασύνδεση του ρεύματος στα σπίτια, οι προσπάθειες για να εδραιωθούν αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά ιατρεία, παιδικά στέκια, συλλογικές κουζίνες, η επανασυγκρότηση της έννοιας της γειτονιάς μέσα στην πόλη, η ενεργός συμμετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες είναι ήδη κομμάτι του παρόντος. Και πολύ περισσότερο, του επερχόμενου μέλλοντος.

Μικροφωνική αντιπληροφόρησης

Τετάρτη 9 Μάη, 5.00μμ, στην πλ. Βικτωρίας

Να μην συνηθίσουμε την ασχήμια αυτού του κόσμου

ακολουθεί το κείμενο της αφίσας…

 

Τα ακροδεξιά κελεύσματα της πατρίδας, οι εθνικιστικές κορώνες, οι αντικομμουνιστικές κραυγές και οι ναζιστικές πρακτικές αποτελούν το τελευταίο αποκούμπι. Η εδραίωση της πολιτικής ατζέντας στα άκρα της Δεξιάς, η υπερπροβολή των φασιστικών πρακτικών από τα ΜΜΕ και ο ρατσιστικός και συντηρητικός λόγος τους αποτελούν προσπάθειες απόσπασης κοινωνικής συναίνεσης από μία μερίδα του πληθυσμού και θέλουν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στην  κοινωνική λεηλασία που διεξάγεται τα τελευταία δύο χρόνια. Μία προσπάθεια αναχαίτισης των ανατρεπτικών πρακτικών, των επερχόμενων εξεγέρσεων και των κοινωνικών αντιστάσεων που αμφισβητούν τον καπιταλισμό. 

 

Να μην συνηθίσουμε την ασχήμια αυτού του κόσμου

Το φασιστικό μίσος, τα πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια, την εξαθλίωση και το θάνατο

Τους νεοναζί, τους μπάτσους, τους εθνικιστές και τους ρατσιστές

 

Ας παραμείνουμε συνεπείς στα όνειρά μας

 

Να μην συνηθίσουμε τη συνομωσία της σιωπής και τη βία που κατοικεί στη συναίνεση

Διότι ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό δεν είναι πόλεμος κάποιων άλλων, αλλά δικός μας. Και δε θα τον  αναθέσουμε σε κανέναν στο πλαίσιο των εκλογικών αυταπατών και της «συμμετοχής στα κοινά» που παράγουν. Ο πόλεμος αυτός δε θα διεξαχθεί στα κοινοβουλευτικά έδρανα, αλλά στο δρόμο, στις πλατείες, στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια. Στις αδιαμεσολάβητες, αυτοοργανωμένες και αντιιεραρχικές συνελεύσεις.

Να ακυρώσουμε κάθε εκλογική διαδικασία, ενδυναμώνοντας τις ακηδεμόνευτες και αυτοοργανωμένες εστίες αντίστασης.

Να τσακίσουμε τους νοσταλγούς του Χίτλερ και του Ολοκαυτώματος

Καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Αυτοδιαχειριζόμενο Καφενείο Μαΐου στην κατάληψη Σκαραμαγκά

 

Αυτοδιαχειριζόμενο Καφενείο
κάθε Σάββατο από τις 7:00μμ
στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Σαββατο 5 Μαΐου

Προβολή "Βίαιος Αυγουστος" (2009) του John Burry,
ένα ντοκυμαντέρ για τα ρατσιστικά πογκρόμ κατά των Ελλήνων μεταναστών  το καλοκαίρι του 1918 στο Τορόντρο του Καναδά

Δευτέρα 7 Μαΐου

Vegan καφενείο
*και κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα απο την Αντισπισιστική Δράση

 

Η ιστορία ξέρει να μιλάει.
Ενάντια στον φασισμό, ρατσισμό, κοινωνικό κανιβαλισμό

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Η θεωρία του Μαρξ για τις κρίσεις (2ο μέρος)

Σήμερα στις 8.30 θα γίνει το δεύτερο μάθημα πάνω στη θεωρία του Μαρξ για τις κρίσεις. Η εισήγηση θα βασιστεί στις αναφορές που υπάρχουν για τις κρίσεις στον Α' Τόμο του Κεφαλαίου (σ. 126, 151, 252, 470 κ.έ, 563, 642, 656 κ.έ, 664 κ.έ, 692 κ.έ). Πιο εκτεταμένη διαπραγμάτευση ορισμένων από τα ζητήματα που θίγονται στον 1ο τόμο του Κεφαλαίου υπάρχει στο 17ο κεφάλαιο του 2ου μέρους των Θεωριών για την Υπεραξία (Η θεωρία του Ρικάρντο για τη συσσώρευση. Κριτική της θεωρίας αυτής (Ανάπτυξη των κρίσεων από τη βασική μορφή του κεφαλαίου)) (ιδιαίτερα από τη σελίδα 573 μέχρι τη σελίδα 623).
 

Giorgio Agamben: Το στρατόπεδο ως νόμος της νεωτερικότητας

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του φιλοσόφου Giorgio Agamben "Homo Sacer: Κυρίαρχη εξουσία και γυμνή ζωή" που εκδόθηκε στην Ιταλία το 1995 και κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2005.

 

[scribd id=91719171 key=key-kuvsot1yn8zth83gdph mode=list]

Για τη σημερινή προβολή: “Ο αληθινός φασισμός” (του Mikhail Romm)

 

Ο φασισμός παρέσυρε τις μάζες γιατί κατόρθωσε να μπει στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου από την πλάγια πόρτα του συναισθηματισμού, παραλύοντας προηγουμένως τέλεια τη λογική.
Βασίλης Ραφαηλίδης, 1966
 

Η εκπληκτική ταινία-ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ (1965) αποτελεί μία σε βάθος προσέγγιση του ναζιστικού καθεστώτος ως κοινωνικού φαινομένου και μία αυστηρή καταδίκη της αποδοχής της φασιστικής νοοτροπίας από τις μάζες. Η ματιά του σοβιετικού σκηνοθέτη χρησιμοποιεί το υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας για να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει το ζήτημα του εκφασισμού των μικροαστών και της παρείσφρησης της φασιστικής νοοτροπίας στην καθημερινότητα τους, όχι με κριτήρια απαραιτήτως κοινωνιολογικά αλλά με την επικουρική βοήθεια της ψυχολογίας. Ο Ρομ φωτίζει την ψυχολογία των μαζών η οποία ανακλά τις σκηνοθετημένες στρατιωτικές παρελάσεις, τις προβαρισμές δημόσιες ομιλίες του Φύρερ, την βαγκνερική ατμόσφαιρα μεγαλείου και δύναμης, τη μεγαλοπρέπεια του να είσαι Κυρίαρχος.

Μία άκρως επίκαιρη ταινία που δεν προσπαθεί να ξεσκεπάσει το ψεύδος που αποπλάνησε τις μάζες… Μία ταινία για τον αγώνα της μνήμης έναντι της λήθης.


Η προβολή θα ξεκινήσει στις 8

 

Βασίλης Ραφαϊλίδης, «Δημοκρατική Αλλαγή», 1966

«Έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί πάρα πολλά σχετικά με τις κοινωνικοοικονομικές ρίζες του φασισμού. Άλλωστε, η τρομακτική μας εμπειρία απ' αυτή τη μάστιγα δεν έχει ανάγκη από θεωρητική επιβεβαίωση. Παραμένει, όμως, πάντα ανοιχτά το ερώτημα της αποδοχής του φασισμού από μια τεράστια παραπλανημένη (;) μικροαστική μάζα, η οποία δέχθηκε να παίξει το μακάβριο παιχνίδι τού μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο καταφεύγει στο φασισμό κάθε φορά που τα αφεντικά θα αισθανθούν ανίσχυρα να υπερασπίσουν τις ανομίες τους με «νόμιμα» μέσα o φασισμός δεν είναι κοινωνικό σύστημα αλλά κεφαλαιοκρατική παραφυάδα. Η ερμηνεία του, λοιπόν, ως φαινομένου, κοινωνικού και πολιτικού, δεν είναι δυνατόν να απομονωθεί από εκείνη του ιμπεριαλισμού. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Αρχίζουν να μπερδεύονται από τη στιγμή που θα επιχειρήσει κάποιος να ερμηνεύσει το περίεργο φαινόμενο της υποστήριξης του φασισμού από τους μικροαστούς, Συνέχεια ανάγνωσης Για τη σημερινή προβολή: “Ο αληθινός φασισμός” (του Mikhail Romm)

Πορεία: Σάββατο 28/4, Μοναστηράκι στις 12.00

Άμεση απελευθέρωση των 4 προφυλακισμένων του κοινωνικού ξεσηκωμού της 12ης Φλεβάρη

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους της ημέρας

Απόσυρση όλων των κατηγοριών

Έχουμε την οργή, αλλά δεν αρκεί

Όταν επιτίθενται στο σάπιο σκηνικό της καπιταλιστικής ομαλότητας είναι βάνδαλοι. Όταν καταστρέφουν τις προσόψεις ενός κόσμου που δεν τους χωρά είναι χουλιγκάνοι. Όταν καταστρέφουν τις τράπεζες, που όλοι μισούν κατά τα άλλα, είναι παρακρατικοί. Όταν επιτίθενται στην αστυνομία, είναι προβοκάτορες. Όταν αποκτούν με τη βια τα εμπορεύματα που τους έχουν αρπάξει από τη γενίκευση της φτώχιας, είναι πλιατσικολόγοι. Όταν καίνε τους εργασιακούς χώρους που εκβιάζονται να ξοδεύουν μια ζωή χωρίς νόημα, εντείνουν την οικονομική κρίση καθώς χάνονται θέσεις εργασίας. Όταν ισοπεδώνουν τα αποστειρωμένα μαυσωλεία του θεάματος, είναι βέβηλοι. Όταν φτύνουν την καραμέλα του εθνικού συμφέροντος στα μούτρα των αφεντικών, είναι εχθροί της κοινωνίας. Όταν αρνούνται το στημένο παιχνίδι της δημοκρατικής διαπραγμάτευσης, είναι απολίτικοι. Όταν φτιάχνουν έμπρακτες σχέσεις αλληλεγγύης στον δρόμο, είναι συμμορίες.
 
έχουμε την οργή

αλλά δεν αρκεί
 
για να μπλοκάρουμε
την επέλαση της μιζέριας,
της βλακείας, του φασισμού

αλληλεγγύη στους συλληφθέντες και τους προφυλακισμένους της διαδήλωσης της δωδεκάτης φλεβάρη