Το “βαθύ καλοκαίρι” τελείωσε μαζί με τις απειλές του Σανιδά και του Μαρκογιαννάκη που χωνεύτηκαν πιά από τον αστερισμό της εκλογικής αυταπάτης. Η Αθήνα μοιάζει με κατεχόμενη περιοχή από το κέντρο μέχρι τις συνοικίες της σε μια προσπάθεια να εμπεδωθεί κοινωνικά το καθεστώς της πολιτικής σταθερότητας. Αυτοί που πληρώνουν βαριά το τίμημα των κατασταλτικών παιχνιδιών είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που έχουν γεμίσει κρατητήρια και φυλακές ανά την επικράτεια. Περιμένοντας… Οι εκλογές έχουν υποστείλει την πολιτική διαχείριση και ο σκληρός πυρήνας του κρατικού μηχανισμού διεκπεραιώνει τις θεσμικές εκκρεμότητες ως συνήθως μέχρι νεωτέρας.

Αντίστοιχο “πάγωμα” υφίστανται και οι ανοιχτές κοινωνικές ρηγματώσεις που αμέσως μετά τις εκλογές θα ξεδιπλώσουν τις δυναμικές τους. Όλοι όσοι δεν επενδύουμε ούτε στο ελάχιστο στο εκλογικό πανηγύρι έχουμε ήδη πάρει τις θέσεις μας ενάντια σε κάθε ενδεχόμενη απόχρωση της καθεστωτικής διαχείρισης. Ο αγώνας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση συνεχίζεται πιο πλούσιος, πιο ζωντανός και πιο εμπνευσμένος. Απτόητοι συνεχίζουμε την αντίστασή μας στην καθεστωτική παλινόρθωση μετά από την λαμπρή εξέγερση του Δεκέμβρη. Αποτελούμε έναν απελευθερωμένο θύλακα, ανάμεσα σε άλλους, ως φυγόκεντρη παρακαταθήκη της εξέγερσης με όλα τα αντίστοιχα ενέχυρα στις συνειδήσεις μας, στις συλλογικές στοχεύσεις και διαδικασίες μας. Συνεχίζουμε!

Αύγουστος 2009, ταράτσα της κατάληψης, συζήτηση μετά από προβολή στο σινεμα Inferno