Το κράτος και τα αφεντικά, μέσα στην ενδοσυστημική κρίση του καπιταλισμού, μετά τα εκατοντάδες μέτρα που εξαπέλυσαν ενάντια στους εργαζόμενους, μετά την προώθηση των φασιστικών συμμοριών, μετά τα πογκρόμ σε μετανάστες και εξαθλιωμένους, χτυπάνε τις κινηματικες υποδομές, τα αναχώματα στις “αναπτυξιακές” και ρατσιστικές του επιδρομές και κάθε εστία αγώνα που στέκεται εμπόδιο στην εξαθλίωση.
Στοχεύουν, δηλαδή, στο σύνολο των κοινωνικών αντιστάσεων.
ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ
ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ
ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ
Οι εισβολές στις καταλήψεις και οι προσπάθειες καταστολής των κινηματικών υποδομών αποτελούν ένα κομμάτι της γενικευμένης επίθεσης που έχει εξαπολύσει η συστημική διαχείριση. Όμως αυτό που δεν μπορούν καν να διανοηθούν τα think tank της κρατικής πολιτικής, όπως και όσοι παίζουν πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες μας, είναι ότι οι καταλήψεις και οι υποδομές δεν περιορίζονται ούτε στους τοίχους, ούτε στις συχνότητες.
Είναι οι σχέσεις που δημιουργήθηκαν και δημιουργούνται, είναι η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη και η αντίσταση, που θα τους τσακίσουν.