Και αδίστακτοι εξουσιομανείς καιροσκόποι, θα συμπλήρωναν πολλοί.
Κατόπιν της τόσο έντονης θρησκευτικής ευαισθησίας που επέδειξε ο πρώτος με τον Παστίτσιο και το Corpus Christi, υποθέτουμε ότι αν βρισκόταν στη θέση του Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, λίγο πριν αυτός εκτελεστεί στη Νυρεμβέργη για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δεν θα απόδιωχνε τους ιερείς με μια "υποτιμητική κίνηση του κεφαλιού", όπως αναφέρει σε παλιότερο άρθρο του.
Το πώς μεταλλάχθηκε μια ναζιστική γκρούπα με ξεκάθαρη στόχευση κατά του "εβραϊκού αποστήματος" του ιουδαιοχριστιανισμού, στα ευσεβή "προσκοπάκια" που παίρνουν σβάρνα τα θρησκευτικά πανηγύρια (1, 2) μπορεί να εξηγηθεί μόνο μέσα από το πρίσμα του άκρατου πολιτικαντισμού που διακατέχει τη συγκεκριμένη οργάνωση.
Έτσι, κάθε φορά που οι βουλευτές της έρχονται αντιμέτωποι με κατηγορίες για το σατανοπαγανιστικό παρελθόν τους (ο ανιστόρητος αυτός όρος χρησιμοποιείται εδώ καταχρηστικά για να δηλώσει τον θρησκευτικό αχταρμά της Χ.Α.), αυτοί επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια λέγοντας ότι από το 1992 έχουν εντάξει την "ορθοδοξία" στο πολιτικό πρόγραμμά τους ως "στοιχείο του έθνους".
Αυτό συνέβη πράγματι, αφού από τις αρχές κιόλας της δεκαετίας του '90 παρατηρήθηκε μια συντηρητική αναδίπλωση της ελληνικής κοινωνίας, με επιστροφή στα ιδεολογήματα της εθνικοφροσύνης και του ελληνοχριστιανισμού. Βλέπετε, ο μεταπολιτευτικός κοινοβουλευτισμός είχε ήδη βουτήξει στη λάσπη του "βρώμικου '89", το τείχος του Βερολίνου μόλις είχε πέσει και είχε περάσει και μια εικοσαετία από το αλήστου μνήμης όργιο της "Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών". Πόσοι θυμούνταν, σε μια εποχή συλλογικής αμνησίας και εφόδου του λαϊφστάιλ μέσω της ιδιωτικής τηλεόρασης, πόση δυσωδία, πόσο εθνικό διχασμό και πόση θεομπαιξία έκρυβε στα σπλάχνα του αυτό το σύνθημα; Η ιδιωτική τηλεόραση, για την οποία έγινε λόγος, είναι αυτή που μερικά χρόνια αργότερα ανέδειξε το τηλεοπτικό "φαινόμενο Χριστόδουλος" φέρνοντας ξανά την εκκλησιαστική παρακρατική εθνικοφροσύνη στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής.
Σε αυτά τα θολά νερά θέλησε να ψαρέψει η ναζιστική γκρούπα φορώντας αμήχανα το κοστουμάκι της "ελληνορθοδοξίας". Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα οι ορκισμένοι εχθροί του "ιουδαιοχριστιανισμού" άλλαξαν ρότα και εγκατέλειψαν τις αναφορές σε θρησκευτικά θέματα. Όμως κάτι τέτοιο δε ισχύει. Τα έντυπά τους, καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας τους από το εγκληματικό περιθώριο των 90s μέχρι ένα-δύο χρόνια πριν την εκτόξευσή τους στο εκλογικό 7%, βρίθουν από αποκαλυπτικές και ειλικρινέστατες αναλύσεις για τις προθέσεις τους αναφορικά με τη θρησκεία.
"Ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία που προήλθε από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής και πηγάζει από τον Ιουδαϊσμό όπως ακριβώς και το Ισλάμ. Αυτό που ο περισσότερος κόσμος πιστεύει είναι ότι υπήρξε μια ειρηνική μετάβαση από την αρχαία θρησκεία στον χριστιανισμό κατά τα τελευταία χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ότι ξαφνικά ο λαός μαζικά ανακάλυψε τον μοναδικό «αληθινό» θεό της αγάπης και την χριστιανική «αλήθεια» και έτσι προσηλυτίστηκε στον χριστιανισμό. Δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Ο χριστιανισμός επεβλήθη βιαίως. Οι Έλληνες και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν παραδόθηκαν στον χριστιανισμό αναίμακτα. Χρειάστηκε να σφαγιαστούν τα δύο τρίτα της Άριας Ευρώπης πριν οι λαοί της υποκύψουν τελικά στη νέα θρησκεία."
Με την επιβολή του ιουδαιοχριστιανισμού η εκκλησία ξεκίνησε να διώκει και να δολοφονεί κάθε επιστήμονα, φιλόσοφο και γενικά κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο, οδηγώντας την Ευρώπη στην μεσαιωνική σκοτεινή εποχή των προλήψεων, της άγνοιας, της αρρώστιας, των βασανιστηρίων και της ιεράς εξέτασης.
Για παράδειγμα, πόσο πιο ειλικρινής μπορεί να γίνει η Χ.Α. όταν γράφει ότι "μακροπρόθεσμος στόχος της Εθνικοσοσιαλιστικής Επαναστάσεως (σ.σ. εννοεί τη ναζιστική δικτατορία του Χίτλερ την οποία προβάλλει ως πρότυπο προς μίμηση) ήταν ο εξοβελισμός των ιουδαιοχριστιανικών δογμάτων και η αντικατάστασή τους από μία εθνικιστική παγανιστική κοσμοθεωρία"; (βλέπε εδώ)
Ή όταν αναφέρει ότι ο μόνος λόγος που ο ναζισμός δεν κυνήγησε την εκκλησιαστική μαφία με τον τρόπο που την κυνήγησε ο μπολσεβικισμός ήταν "διότι γνώριζε την δυσχέρεια που θα είχε για την επικράτησή του στην συνείδηση του λαού"; Αλλά ωστόσο "φιλοδοξούσε (…) να καταστεί ο ίδιος (σ.σ. ο ναζισμός) μία μορφή "κοσμικής θρησκείας", πράγμα που θα σήμαινε την εθελούσια απόρριψη των ιουδαιογενών δογμάτων"; (βλέπε εδώ)
Ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Όσο συνέβαιναν όμως αυτά σε επίπεδο εξουσιών, είναι γνωστές οι περιπτώσεις απλών θρησκευόμενων Γερμανών, που είδαν στον Χίτλερ την ολοσχερή άρνηση της ουσίας του χριστιανισμού και θέλησαν να του αντισταθούν. Η περίπτωση της Σόφι Σολ και των μελών της νεολαιίστικης αντιστασιακής οργάνωσης του "Λευκού Ρόδου" είναι χαρακτηριστική. (Περισσότερα για τις διώξεις των χριστιανών από τους Ναζί εδώ).
Αυτή η διπλή όψη της εκκλησιαστικής στάσης απέναντι στο φασισμό είναι ακόμα πιο ξεκάθαρη στην ελληνική περίπτωση. Από τη μια έχουμε τη μοναστική κοινότητα του Άθω, το λεγόμενο Άγιο Όρος, να στέλνει συγχαρητήρια επιστολή στον Αδόλφο Χίτλερ για την εισβολή του κατά των Σοβιετικών και τους μοναχούς να ποζάρουν με πορτραίτα του και από την άλλη έχουμε κληρικούς του λαού που εντάχθηκαν στον Ε.Λ.Α.Σ. ή μεμονωμένες περιπτώσεις στην Κατοχή όπου χριστιανοί έσωσαν ζωές Ελληνοεβραίων χορηγώντας τους πλαστές ταυτότητες. Στην επτάχρονη δικτατορία των Συνταγματαρχών το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται, με την επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος να συμπαρίσταται ανοιχτά στους βιαστές και βασανιστές των δημοκρατικών ελευθεριών και απ' την άλλη μεμονωμένες κινήσεις λαϊκών χριστιανών που ανέπτυξαν αντιχουντική δράση, όπως η Χριστιανική Δημοκρατία του Νίκου Ψαρουδάκη.
Στη σημερινή συγκυρία, με εντελώς διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, η ίδια ιστορία μοιάζει να επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Κορυφαίοι μητροπολίτες της ελλαδικής εκκλησίας όπως ο Αμβρόσιος, ο Ανδρέας και άλλοι, αφήνουν ελάχιστα περιθώρια αμφιβολίας για τη σύμπλευσή τους με τον νέο αιματοβαμμένο φασισμό, ενώ ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σιωπά προκλητικά μπροστά στο καθημερινό όργιο ρατσιστικής βίας κατά συνανθρώπων μας που κλιμακώνεται μπροστά στα μάτια μας εδώ και μήνες.
Φωτεινές εξαιρέσεις, που όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα, αποτελούν ελάχιστοι απλοί παπάδες ανά την επικράτεια που προσπαθούν σε πρώτη φάση με το λόγο τους να αντισταθούν στο νεοναζιστικό ζόφο. Όπως ο ιερέας από τη Φωκίδα, ο οποίος ανάμεσα στη σιωπηρή αντίδραση και την αντίδραση στον φασισμό επιλέγει χωρίς συζήτηση το δεύτερο. Επίσης θετική εντύπωση προκαλεί και η πρόσφατη δημόσια τοποθέτηση του μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου για τη συμμορία που "διώκει, προσβάλλει και εξευτελίζει καθημερινά τον Χριστό στα πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών".
Ορθόδοξοι Χρυσαυγοί
Με όλα τα παραπάνω δεν έχουμε σκοπό να ξεκινήσουμε μια ατελείωτη συζήτηση για θεολογικά ζητήματα ή για ανθυπολεπτομέρειες της εκκλησιαστικής ιστορίας που αφορούν ίσως μεταπτυχιακούς φοιτητές της θεολογίας. Υπερασπίζουμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου ανεξαιρέτως στην πίστη όποιου ή όποιων θεών επιθυμεί και στην ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών του καθηκόντων, εφόσον αυτά δε βλάπτουν την ελευθερία των άλλων. Επίσης υπερασπίζουμε το εξίσου ιερό δικαίωμα στην αθεΐα και στη διατήρηση (ή καθιέρωση;) της θρησκευτικής ουδετερότητας στη δημόσια σφαίρα.
Όμως δεν πρέπει να αμελούμε να ξεσκεπάζουμε την υποκρισία της ναζιστικής συμμορίας, αποκαλύπτοντας με τα ίδια της τα ντοκουμέντα την όψιμη στροφή της προς το ορθόδοξο ποίμνιο ως ένα από τα πολλά θεμελιακά ψεύδη, πάνω στα οποία έχει χτίσει το σαθρό της οικοδόμημα. Ειδικά όταν αυτά τα χρησιμοποιεί για να επιβάλλει μακροπρόθεσμα τη βίαιη συστημική τυραννία της πάνω στις ζωές όλων μας.
Πιστών και μη.
_________________________________________
Κλείνοντας, να προτείνουμε στο επόμενο αντάμωμα των ευσεβών νεοναζί της Χ.Α. με τους παραθρησκευτικούς ταλιμπάν της ελληνορθοδοξίας κατά των "βλάσφημων" παραστάσεων, ο φύρερ Μιχαλολιάκος να αναγνώσει με στόμφο τους θεόπνευστους στίχους που είχε γράψει κάτι παλιά κρύα βράδια του χειμώνα προς τιμή του "τραγόμορφου, σατανικά υπέροχου θεού Πάνα".
Έπειτα τη σκυτάλη να πάρει ο Καιάδας για να τραγουδήσει μεταφρασμένους τους στίχους του τραγουδιού “Extreme Unction” του συγκροτήματός του Naer Mataron:
"Οι εκκλησίες μπορεί να αποφασίζουν τι θα συμβεί με τον άνθρωπο στον άλλο κόσμο
Σε αυτό τον κόσμο, εμείς, η Τάξη του Black Metal θα αποφασίσουμε για τον λαό μας.Διανοητικά ανεπαρκείς, αμβλυμένοι, λένε:
«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι…».
Δεν θα ήταν ωραίο,
αν όλοι πήγαιναν στον παράδεισό τους,
αυτόν που διακηρύχθηκε από τη γαμημένη Χριστιανική Εκκλησία;Μέσα στον παράδεισό τους θα βρούμε άσχημες και ηλίθιες γυναίκες.
Για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθόταν
και έβλεπε τους ανθρώπους να βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου.
Τότε μόνο είχε την περίφημη ιδέα
να στείλει τον μπάσταρδο υιό του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό.
Μα τώρα ο διάβολος υπερισχύει.
Αυτό το πράμα είναι ανοησία.
Θα αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει σαν το χέρι που έχει γάγγραινα.
Και πάνω στους βωμούς θα σφάξουμε τους ηλίθιους και τους κουτσομπόληδες.
Το πιο υγιές κομμάτι της Νεολαίας θα είναι μαζί μας.
Ο θεριστής με το δρεπάνι του θα ωριμάσει τη νέα συγκομιδή σωστά
Καμένα, ακρωτηριασμένα, τα εκατομμύρια των προγόνων μας
Υπό τους χριστιανικούς ψαλμούς αγάπης
Θα εκδικηθούμε… Διψάμε για αίμα!"
