Κείμενο της Κατάληψης Δράκα για την εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε το βράδυ της Παρασκευής 13/7. Το κείμενο μοιράστηκε σε μικροφωνική που οργανώθηκε την επόμενη μερα.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΩΤΙΑ, ΗΤΑΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ
Παρασκευή 13/7 ώρα 8.30 το απόγευμα. Η κατάληψη Δράκα που βρίσκεται στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας 15 παραδίδεται στις φλόγες, και παρά το γεγονός ότι η πυροσβεστική απέχει μόλις 100 μέτρα το κτίριο προλαβαίνει να καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Ευτυχώς οι απώλειες περιορίζονται στις υλικές.
Τα αίτια είναι γνωστά και δεν είναι αυτά που ενδεχομένως θα προβάλουν οι μπάτσοι, οι πυροσβέστες και όποιος άλλος εμπλακεί στη διερεύνηση του γεγονότος. Δεν είναι ανάγκη να μας εξηγήσουν, ξέρουμε.
Είναι γνωστό ότι κάθε Τρίτη είχαμε πολιτικό καφενείο ανοιχτό σε όλους και όλες, που λειτουργεί με ελεύθερη συνεισφορά.
Είναι γνωστό ότι όλο και περισσότερος κόσμος πλαισίωνε την ανοιχτή συνέλευση του σπιτιού κάθε Τετάρτη βράδυ.
Είναι γνωστό ότι στο χώρο της κατάληψης έγιναν πάμπολλες προβολές.
Είναι γνωστό ότι γίνονταν μαθήματα ισπανικών.
Είναι γνωστό ότι λειτουργούσε αυτοοργανωμένο κουρείο, χωρίς αντίτιμο.
Είναι γνωστό ότι έγιναν πολλά αφιερώματα σε διάφορες δημιουργικές τάσεις και πτυχές.
Είναι γνωστό ότι έγιναν βιβλιοπαρουσιάσεις.
Είναι γνωστό ότι μόνοι μας επιδιώξαμε και καταφέραμε να κάνουμε το κτίριο κατοικήσιμο, βελτιώνοντας όσα περισσότερα προβλήματα υπήρχαν και είχαν δημιουργηθεί από την χρόνια εγκατάλειψη.
Είναι γνωστό ότι καταφέραμε στο κέντρο της πόλης να φτιάξουμε μποστάνι με κηπευτικά.
Είναι γνωστό ότι αποτέλεσε στέγη για αυτούς και αυτές που αντιλαμβάνονται ότι τα βασικά στην επιβίωση δεν γίνεται να έχουν αντίτιμο.
Είναι γνωστό ότι συμμετείχαμε σε απεργίες, κινήματα, και κάθε είδους δράση που στόχο είχε την βελτίωση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Είναι γνωστό ότι αναπτύξαμε σχέσεις αλληλεγγύης, συντροφικότητας, ισότητας, ελευθερίας.
Είναι γνωστό ότι όλη η πορεία, η δράση, η αντίληψη, ο τρόπος λειτουργίας μας μόνο εχθρικά μπορούν να εκληφθούν από το κράτος και το παρακράτος, άλλωστε αυτά τα δύο είναι ακριβώς το ίδιο νόμισμα.
Ίσως πουν πως πρόκειται για βραχυκύκλωμα, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως αυτό δεν γίνεται να συμβεί όταν δεν έχεις ρεύμα, ιδιαίτερα όταν την ώρα της πυρκαγιάς υπάρχει διακοπή ηλεκτροδότησης.
Ίσως πουν πως πρόκειται για ξεχασμένο τσιγάρο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως δεν ήταν κανείς μέσα την ώρα της φωτιάς.
Ίσως πουν πως ευθυνόμαστε εμείς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ πολύ καλά ξέρουν πως όλοι όσοι ασχοληθήκαμε με το εγχείρημα δεν θα επιτρέπαμε ποτέ και για κανένα λόγο να συμβεί οτιδήποτε, αλλά θα τον προασπίζαμε με κάθε κόστος.
Ξέρουν επίσης, όπως ξέρουμε κι εμείς, πως ξεκάθαρα πρόκειται για εμπρησμό. Ό,τι και να πουν όλοι αυτοί, δεν πρόκειται να μας αλλάξουν γνώμη.
Είναι γνωστά τα συμφέροντα που ήθελαν να εκμεταλλευτούν το κτίριο.
Είναι γνωστό ότι οι νεοναζί της χρυσής αυγής θέλουν να ανοίξουν γραφεία στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Είναι γνωστό ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν καεί από εμπρησμό 3 κτίρια στην πόλη της Κέρκυρας: η κατάληψη Ελαία, η εβραϊκή συναγωγή και τώρα η κατάληψη Δράκα. Να θυμήσουμε επίσης πως οι αυτουργοί δεν βρέθηκαν ποτέ και κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι.
Αυτό που ίσως δεν είναι γνωστό είναι πως η κατάληψη Δράκα δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε τα πατώματα, τα οποία ούτως ή άλλως δεν έχουμε καμία διάθεση να εγκαταλείψουμε (και σκοπεύουμε εφόσον είναι εφικτό να αποκαταστήσουμε το συντομότερο δυνατόν). Δράκα είναι οι ιδέες μας, οι σχέσεις μας, είναι ο κόσμος που οραματιζόμαστε και προσπαθούμε να χτίσουμε, είναι όλοι και όλες όσες στάθηκαν στο εγχείρημα, είναι ο κόσμος με τον οποίο μοιραζόμαστε κοινές αξίες, είμαστε εμείς, κι αυτά είναι υλικά πυρίμαχα.
Το έχουμε ξαναπεί αλλά μάλλον δεν μας πίστεψαν, οπότε ας το επαναλάβουμε:
“Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε τις επιθέσεις του κράτους και του παρακράτους στο χώρο μας (που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.”
Να γνωρίζει λοιπόν τόσο το κράτος, όσο και το μακρύ του χέρι, το παρακράτος, πως είμαστε εδώ για να μείνουμε. Καμία φωτιά, κανένα συμφέρον, καμία επιβολή δεν πρόκειται να μας πτοήσει. Γνωρίζαμε από πριν το κόστος και τον κίνδυνο τον επιλογών μας. Δεν περιμέναμε βεβαίως πως ήταν δυνατός ο εμπρησμός της κατάληψης σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους του νησιού και μάλιστα όσο είναι ακόμα μέρα. Αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας, δενόμαστε ακόμα περισσότερο από τη θλίψη μας και πεισμώνουμε ακόμα περισσότερο από τις επιθέσεις που δεχόμαστε.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ
Κατάληψη Δράκα