Ολοκληρώθηκαν οι δύο κύκλοι μαθημάτων “Καρλ Μαρξ – Το Κεφάλαιο”. Για να δείτε το πρόγραμμα των μαθημάτων πατήστε εδώ, ενώ για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με κάθε μάθημα ξεχωριστά (βιβλιογραφία, σημείωσεις, βίντεο κα.) δείτε τα προηγούμενα δύο ποστ. Ακολουθεί το απολογιστικό κείμενο της ομάδας.
Tα τελευταία χρόνια όλοι μας έχουμε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, εμπλακεί σε ένα πλήθος δραστηριοτήτων που αμφισβητούν την ατομική, κρατική και δημοτική ιδιοκτησία, την εμπορευματική χρήση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, τις κοινωνικές σχέσεις εκμετάλλευσης και κυριαρχίας. Θέλοντας να δώσουμε στον αγώνα μας ενάντια στον καπιταλισμό ένα θεωρητικό και ιστορικό βάθος, οργανώσαμε από το Φεβρουάριο του 2011 ως τον Ιούνιο του 2012 μια σειρά μαθημάτων αυτομόρφωσης με θέμα την ανάδυση, επέκταση και εδραίωση της καπιταλιστικής σχέσης και το διαρκή αγώνα εναντίον της. Tα μαθήματα βασίστηκαν στην ανάγνωση και κριτική συζήτηση ενός κλασσικού βιβλίου που έθεσε τις βάσεις της κριτικής της καπιταλιστικής οικονομίας: το Kεφάλαιο του Mαρξ. Oι συζητήσεις που διοργανώσαμε είτε αφορούσαν τις περιφράξεις είτε την εργάσιμη μέρα είτε την έννοια της αξίας δεν είχαν για μας ένα ακαδημαϊκό ενδιαφέρον γιατί αφορούν άμεσα τις περιφράξεις που γκρεμίζουμε, την εργάσιμη μέρα που εμείς οι ίδιοι υφιστάμεθα και την αλλοτριωμένη μορφή της καθημερινής μας ζωής.
Ξεκινώντας και τελειώνοντας με την ανάλυση της πρωταρχικής συσσώρευσης, θέλαμε να γίνει κατανοητό πως με την εκδίωξη των αγροτών από τη γη τους, τις περιφράξεις των κοινών γαιών, την απαλλοτρίωση των παραγωγών από τα μέσα παραγωγής και αναπαραγωγής της ζωής τους, την καταστροφή των προκαπιταλιστικών σχέσεων και πολιτισμών δημιουργείται η σύγχρονη εργατική τάξη που για να ζήσει αναγκάζεται να διαθέσει όχι μόνο την εργατική της δύναμη αλλά και τον ίδιο της το χρόνο στο κεφάλαιο. Στην πορεία των συζητήσεων κατέστη (;) ευκολότερο να καταλάβουμε γιατί ο Mαρξ επεξεργάστηκε μια εργασιακή και χρηματική θεωρία της αξίας, γιατί έβαλε στο επίκεντρο της κριτικής του τη μορφή εμπόρευμα και γιατί, εν τέλει, η θεωρία του είναι μια θεωρία της αλλοτρίωσης, που μας μιλάει για το πως το δημιούργημα καταλήγει να επιβάλλεται πάνω στον ίδιο το δημιουργό του.
Για τα μαθήματα χρησιμοποιήθηκαν οι σχετικές παραδόσεις των καθηγητών Xάρρυ Kλήβερ, Nτέηβιντ Xάρβευ, Kρις Άρθουρ και Aναστάσιου Kαρδαμοστόλη· ο πρώτος τόμος του Kεφαλαίου· σύγχρονα κείμενα και άρθρα εφημερίδων, περιοδικών κλπ, που επικαιροποιούν την ανάλυση του Mαρξ ή την κριτικάρουν· τραγούδια, ποιήματα και αποσπάσματα μυθιστορημάτων που προέρχονται είτε από τη «λαϊκή» είτε από την «υψηλή» κουλτούρα· σλάιντς, φωτογραφίες και ταινίες. Στο μέτρο του δυνατού τα μαθήματα οργανώθηκαν συνεργατικά, ώστε να αμφισβητηθεί έμπρακτα η μονόπλευρη σχέση διδάσκοντα-διδασκόμενου και να διερευνηθούν οι δυνατότητες και τα όρια της αυτομόρφωσης.
Γίνονταν κάθε Τετάρτη στις 8 στη Σκαραμαγκά και ήταν ανοιχτά σε κάθε ενδιαφερόμενο.