πόλεμος…

Ένα χρόνο πριν, με αφορμή τη δολοφονία του Μ. Καντάρη από μετανάστες, μια δράκα ναζιστών που εδώ και χρόνια εκκολαπτόταν στην ευρύτερη περιοχή με την έμπρακτη ανοχή και στήριξη της αστυνομίας, ξεσπά σε ένα όργιο φασιστικών επιθέσεων στις γειτονιές μας. Ο φασισμός δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο:

Δολοφονίες και φασιστικά πογκρόμ: Τη δολοφονία του Μ. Καντάρη ακολουθεί αμέσως η δολοφονία από φασίστες ενός ανύποπτου μετανάστη στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα, ενώ εξαπολύεται πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες με άγριες επιθέσεις και εισβολές στα σπίτια τους.

Άγρια εγκληματικότητα: Μέσα στο επόμενο εξάμηνο καταγράφονται στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου 800 επιθέσεις με μαχαίρια ενάντια σε μετανάστες, βαρείς τραυματισμοί και επανειλημμένες ληστείες (είναι χαρακτηριστικό ότι οι φασίστες όχι μόνο σκίζουν τα χαρτιά των μεταναστών, αλλά ταυτόχρονα τους αρπάζουν τα λεφτά και το κινητό τους τηλέφωνο).

Σκύλευση των νεκρών: Η μνήμη του νεκρού Μ. Καντάρη –που καμία σχέση δεν είχε στη ζωή του με τα φασιστικά αποβράσματα– βιάζεται και σκυλεύεται για να δικαιολογήσει τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Μια πράξη που επιτείνεται από τα ΜΜΕ για να θρέψει –ακόμη μία φορά– το αυγό του φιδιού.

σε ότι λεηλατεί τις ζωές μας

Πάνω στην κατασκευασμένη εικόνα των μεταναστών –που είναι κάτοικοι όπως και εμείς σ’ αυτές τις γειτονιές– το κράτος και οι φασίστες υλοποιούν την ακροδεξιά ατζέντα της «καθαρής Αθήνας». Την κατοχή της γειτονιάς μας από αστυνομικές δυνάμεις, τη μετατροπή της πλ. Βικτωρίας σε μια ιδιότυπη λωρίδα της Γάζας, την επιβολή της φασιστικής εγκληματικότητας και βίας. Μια συνθήκη που συμπληρώνει την κοινωνική λεηλασία της ζωής μας, την πραγματικότητα των μνημονίων, την ένδεια και την εξαθλίωση, τα σπίτια χωρίς ρεύμα, την απώλεια –μόνο μέσα στο 2012– μίας στις 10 θέσεις εργασίας.

Απέναντι σε όλα αυτά, οι συνελεύσεις γειτονιάς συγκροτούμε έναν ισχυρό μηχανισμό αντεπίθεσης. Όχι μόνο με την αποφασιστικότητά μας να μην αφήσουμε έδαφος στον φασισμό και τους νοσταλγούς του Ολοκαυτώματος, αλλά επιπλέον και δημιουργώντας έμπρακτες δομές αλληλεγγύης και αυτοάμυνας στην καθημερινή ζωή. Η γενικευμένη άρνηση πληρωμών, η επανασύνδεση του ρεύματος στα σπίτια, οι προσπάθειες για να εδραιωθούν αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά ιατρεία, παιδικά στέκια, συλλογικές κουζίνες, η επανασυγκρότηση της έννοιας της γειτονιάς μέσα στην πόλη, η ενεργός συμμετοχή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες είναι ήδη κομμάτι του παρόντος. Και πολύ περισσότερο, του επερχόμενου μέλλοντος.

Μικροφωνική αντιπληροφόρησης

Τετάρτη 9 Μάη, 5.00μμ, στην πλ. Βικτωρίας