Εις μνήμη του Δημήτρη Χριστούλα

ΝΕΚΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Τιμή και Δόξα
Ορκιστείτε ‘σεις οι Ζωντανοί.
Αίμα Νεκρού
πότισε αυτό το χώμα,
φυτέψτε σπόρο Τώρα
να φυτρώσει το Δέντρο της Ζωής,
το Αίμα του Νεκρού
στα φύλλα να κυλίσει,
οι Καρποί του να χορτάσουν
τους πεινασμένους αυτής της Γής.

ΝΕΚΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Φοβισμένες άγνοιες
συνεδριάζουν στα μέγαρα και στα γραφεία
την Ψυχή αναρωτιούνται πώς θα ξεστοιχιώσουν,
μα πώς να ξεστοιχιώσει μια Ψυχή;
«Γενηθήτω το θέλημα της
μόνον έτσι.»

ΝΕΚΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

«Τιμή και Δόξα.
Αυτό ταιριάζει στην ηρωική την πράξη
στα γόνατα να πέσω.
Προσκυνώ».

ΝΕΚΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ
 
«Σήκω πάνω Γιε μου
και ‘συ Κόρη,
να σας κοιτώ στα μάτια
αυτό είναι το σωστό.
Άνθρωπος που σκύβει το κεφάλι
καλύτερα να του το κόψουν».

ΝΕΚΡΟΣ ΚΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

«Κοιμήσου τώρα Πατέρα
θα ‘ρθει καιρός που θα ξυπνήσεις.
Ο θεός «λένε», ξυπνάει
με την Ανάσταση,
ο Άνθρωπος όμως,
ξυπνάει με την
Επ-ανάσταση.
Αμήν».


Ποίημα της  Έμυ Χριστούλα, κόρη του Δημήτρη Χριστούλα, αφιερωμένο στον αυτόχειρα πατέρα της.

[Aναδημοσιευση απο athens.indymedia.org]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *