Μία απάντηση στο “Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη”

1. Μπαίνω που και που και διαβάζω το blog της κατάληψης. Τον τελευταίο καιρό σοκάρομαι από τα ποστ που ανεβαίνουν. Δεν μπορώ να κατανοήσω που οφείλεται όλη αυτή η αυτοαναφορικότητα και η παντελής έλλειψη μιας προσπάθειας επικοινωνίας με τα κοινωνικά δρώμενα. Η ανεργία έχει βαρέσει κόκκινα, υπάρχει όλο και περισσότερος κόσμος που θα ήθελε να αντιδράσει σε όλο αυτό που συμβαίνει γύρω του, που ψάχνεται, και εγχειρήματα σαν τη Σκαραμαγκά έχουν καταλήξει χειρότερα από την αριστερά (οπ! βαριά προσβολή, την παίρνω πίσω).
   Κοιτάξτε τι έχετε ανεβάσει τον τελευταίο καιρό στο blog, που είναι η δημόσια εικόνα της κατάληψης:

   3 ποστ για φυλακισμένους αναρχικούς – το ένα με το μισό πρόσωπο του ενός τίγκα στα τατουάζ και στο άλλο μισό τη φώτο ένος λύκου (φαντάζομαι σημειολογικά καταλαβαίνετε πως διαβάζεται αυτή η παρομοίωση αγωνιστή-lonely wolf).

   1 ποστ με τον τίτλο “η κοινωνική αλληλεγγύη θα σας ισοπεδώσει”. Σε ποιούς απευθύνεσθε? Στους ελενγτές? στους μπάτσους? Είναι προσωπική η βεντέτα που έχετε ανοίξει μαζί τους και οι αφίσες που βγάζετε είναι η εσωτερική σας επικοινωνία?

   2 ποστ για άλλες καταλήψεις. Ποιός αλήθεια νομίζετε ότι ενδιαφέρεται πέρα από τους ίδιους τους καταληψίες?

   1 βαρύγδουπο και σε σημεία ακατανόητο κατεβατό για τη διαχείριση της πληροφορίας.

   4 (!!!) ποστ για κάτι που ονομάζεται alimentarius codex και για την τροφοσυλλογική δράση. Δε θα τα σχολιάσω, δεν τα διάβασα, πραγματικά το θεωρώ τεράστια πολυτέλεια σήμερα κάποιος στην ελλάδα να σχολείται με τέτοιου είδους θέματα, όταν γύρω του ο κόσμος καίγεται.

   Η κριτική που ασκώ είναι πέρα για πέρα συντροφική. Δεν έχω καμία διάθεση να προσβάλω κανέναν. Το ύφος είναι σε στιγμές ειρωνικό, αλλά αυτό οφείλεται στη μεγάλη μου απογοήτευση για αυτό που βλέπω να συμβαίνει γύρω μου και στην παντελή έλλειψη αντίδρασης. Ξέρω πολύ καλά ότι όλα αυτά τα θέματα συζητιούνται πολύ καλύτερα μούρη με μούρη, αλλά δε μένω αθήνα, οπότε είναι δύσκολο να περάσω από τη συνέλευση της κατάληψης.

   Άρης