κείμενο που γράφτηκε το απόγευμα της Τετάρτης 5/5,

3 ώρες μετά το γεγονός, από την ανοιχτή συνέλευση που

σχηματίστηκε αντανακλαστικά στην κατάληψη

 

(για τον σημερινό τραγικό θάνατο 3 ανθρώπων)

 

 

Η μεγαλειώδης απεργιακή συγκέντρωση και πορεία σήμερα Τετάρτη 5 Μαϊου μετατράπηκε σε έναν κοινωνικό χείμαρο οργής. Τουλάχιστον 200 χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας στο δρόμο (εργαζόμενοι και άνεργοι, στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ντόπιοι και μετανάστες) επιχειρούσαν επί ώρες σε διαδοχικά κύματα να περικυκλώσουν και να καταλάβουν τη Βουλή. Οι δυνάμεις καταστολής σε πλήρη διάταξη στο γνώριμο ρόλο τους, αυτόν της προάσπισης της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Οι συγκρούσεις πολύωρες και εκτεταμένες. Το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί του στο ναδίρ.

Αναμέσα σε όλα όμως, ένα περιστατικό τραγικό που καμιά λέξη δεν μπορεί να το περιγράψει: 3 άνθρωποι νεκροί από αναθυμιάσεις στο υποκατάστημα της Marfin Bank στην οδό Σταδίου που τυλίχθηκε στις φλόγες.

Το κράτος και σύσσωμος ο δημοσιογραφικός συρφετός, χωρίς καμία αιδώ απέναντι στους νεκρούς και τους οικείους τους, μιλούν από την πρώτη στιγμή για δολοφόνους-κουκουλοφόρους, επιχειρώντας να αξιοποίησουν το συμβάν για να κατευνάσουν το ρεύμα κοινωνικής οργής που ξέσπασε, για να αποκαταστήσουν το κουρελιασμένο τους κύρος, για να επιβάλλουν ξανά τον αστυνομικό στρατό κατοχής στους δρόμους, για να καταστείλλουν τις εστίες κοινωνικής αντίστασης και ανυπακοής στην κρατική τρομοκρατία και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για το λόγο αυτό τις τελευταίες ώρες οι αστυνομικές δυνάμεις επελαύνουν στο κέντρο της Αθήνας, έχουν προχωρήσει σε εκατοντάδες προσαγωγές και έχουν εισβάλει με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες κρότου λάμψης στην αναρχική κατάληψη “χώρος ενιαίας πολύμορφης δράσης” στην οδό Ζαϊμη και στο “στέκι μεταναστών” στην Τσαμαδού προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές (και οι δυο χώροι στα Εξάρχεια). Την ίδια στιγμή, η απειλή της βίαιης αστυνομικής εκκένωσης επικρέμμεται πάνω και από τους υπόλοιπους αυτοοργανωμένους χώρους (καταλήψεις και στέκια) μετά το πρωθυπουργικό διάγγελμα περί εισβολών για τη συλλήψη των “δολοφόνων”.

Οι κυβερνήτες, οι κρατικοί αξιωματούχοι, το πολιτικό προσωπικό, τα τηλεφερέφωνα και οι έμμισθοι κονδυλοφόροι επιχειρούν με τον τρόπο αυτό να καθάρουν το καθεστώς τους και να εγκληματοποιήσουν τους αναρχικούς και κάθε ακηδεμόνευτη φωνή αγώνα. Λες και υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα αυτοί που επιτέθηκαν στην τράπεζα να γνώριζαν πως μέσα υπήρχαν άνθρωποι και ωστόσο να την πυρπόλησαν (εφόσον ισχύει το επίσημο σενάριο). Μάλλον μπερδεύουν τους αγωνιζόμενους ανθρώπους με τους εαυτούς τους, που χωρίς κανένα ενδοιασμό παραδίδουν ολόκληρη την κοινωνία στην πιο βαθιά λεηλασία και υποδούλωση, που υποδεικνύουν στους πραιτοριανούς τους να χτυπάνε ανενδοίαστα και να πυροβολούν στο ψαχνό, που οδήγησαν 3 ανθρώπους στην αυτοκτονία την τελευταία εβδομάδα λόγω χρεών.

Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός δολοφόνος, ο πραγματικός αυτουργός του σημερινού τραγικού θανάτου των 3 ανθρώπων είναι ο “κύριος” Βγενόπουλος, που με τους γνωστούς εργοδοτικούς εκβιασμούς (απειλή απόλυσης) ανάγκασε τους υπαλλήλους του σε ημέρα απεργίας να εργάζονται στα υποκαταστήματα της τράπεζάς του, ακόμα και σε αυτά, όπως της Σταδίου, απ’ όπου θα περνούσε η διαδήλωση. Εκβιασμοί που είναι γνώριμοι σε όλους όσοι βιώνουν καθημερινά την τρομοκρατία της μισθωτής σκλαβιάς. Να δούμε, σήμερα, τι δικαιολογίες θα βρει να ξεφουρνίσει στους οικείους των θυμάτων και σε ολόκληρη την κοινωνία (με το γνωστό σιχαμένο μελιστάλαχτο και σοβαροφανές ύφος του) αυτός ο μεγαλοκεφαλαιούχος, που ορισμένα καθεστωτικά κέντρα τον προωθούν για επόμενο πρωθυπουργό σε κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” μετά την αναμενόμενη ολοκληρωτική κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.

Αν μπορεί μια απεργία δίχως προηγούμενο να θεωρηθεί δολοφόνος…

Αν μπορεί μια διαδήλωση δίχως προηγούμενο, σε μια κοινωνική κρίση δίχως προηγούμενο, να θεωρηθεί δολοφόνος…

Αν μπορούν ανοιχτοί κοινωνικοί, ζωντανοί και δημόσιοι χώροι να θεωρηθούν δολοφόνοι…

Αν μπορεί το κράτος να απαγορεύει την κυκλοφορία και να επιτίθεται σε διαδηλωτές με το πρόσχημα να συλλάβει δολοφόνους…

Αν μπορεί ο Βγενόπουλος να κρατάει έγκλειστους εργαζόμενους μέσα σε μια τράπεζα, κατ’ εξοχήν κοινωνικό εχθρό και στόχο επίθεσης των διαδηλωτών…

…είναι γιατί η εξουσία, ο κατ’ εξακολούθηση δολοφόνος, θέλει να καταστείλει στη γέννησή της μια εξέγερση που αμφισβητεί τη λύση μιας ακόμα πιο βάναυσης επίθεσης στην κοινωνία, μιας ακόμα μεγαλύτερης κοινωνικής λεηλασίας από το κεφάλαιο, μιας ακόμα πιο διψασμένης αφαίμαξής μας.

…είναι γιατί το μέλλον της εξέγερσης δε χωρά πολιτικούς και αφεντικά, αστυνομία και ΜΜΕ.

…είναι γιατί πίσω από την πολυδιαφημισμένη “μοναδική” τους λύση, υπάρχει η λύση που δε μιλάει για ρυθμούς ανάπτυξης και ανεργία, αλλά για αλληλεγγύη, αυτοοργάνωση και ανθρώπινες σχέσεις.

Ας κοιταχτούν λοιπόν ανάμεσά τους τα φυράματα της εξουσίας και του κεφαλαίου, οι παρατρεχάμενοι και οι λακέδες τους για το ποιοι είναι οι δολοφόνοι της ζωής, της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας. Και σήμερα και πάντα.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

 

ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ, ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ

 

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

 

ΕΞΕΓΕΡΣΗ

 

από την ανοιχτή συνέλευση του απογεύματος 5/5/2010

στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

[continue in deutch, english, spanish]

german translation

Noch in der Nacht vom Mittwoch wurde auf einem anarchistischen Plenum in Athen folgende Stellungnahme diskutiert  und verabschiedet:

Eine Wut bis zum Himmel und ein Herz in tausend Stücken

Im Begriffsapparat, der Kultur und der Sprache der Anarchisten gibt es die Worte „Unfall“,  „Kollateralschaden“  und „aus Versehen“ nicht. Der unfassbare Verlust dreier Menschen während einer für die Jahre nach der Junta einzigartigen Demonstration. Wie lässt sich der Widerspruch aushalten? Eine Wut bis zum Himmel und ein Herz in tausend Stücken. Erklärung aus einem offenen Plenum, das heute Nachmittag im besetzten Haus in der Patission 61 Ecke Skaramangas stattfand:

Die Mörder „betrauern“ ihre Opfer

(zum heutigen tragischen Tod dreier Menschen)

Die großartige Streikkundgebung und Demonstration von heute, Mittwoch 5. Mai verwandelte sich in eine gesellschaftlichen Strom der Wut. Mindestens 200000 Menschen jeden Alter auf der Straße (Arbeitende und Arbeitslose, im öffentlichen Dienst und der privaten Wirtschaft, Einheimische und Migranten) versuchten über Stunden in ununterbrochenen Wellen das Parlament zu umzingeln und zu besetzen. Die Repressionskräfte in voller Bereitschaft in ihrer bekannten Rolle, die des Schutzschilds der politischen und ökonomischen Herrschenden. Die Zusammenstöße langanhaltend und intensiv. Das politische System und seine Institutionen am Nullpunkt.

Inmitten all dessen ein tragisches Geschehen, das nicht mit Worten beschrieben werden kann: drei Menschen sterben durch Rauchvergiftung in einer Filiale der Marfin Bank in der Stadiou Strasse, die in Flammen aufging.

Der Staat und das journalistische Gesindel sprechen vereint und ohne jeden Scham gegenüber den Toten und ihren Familien vom ersten Moment an von Mörder-Vermummten, im Versuch das Geschehene für die Besänftigung des Stroms der ausgebrochenen gesellschaftlichen Wut zu nutzen, ihr eigenes zerlumptes Ansehen wieder herzustellen, den Polizeistaat auf den Straßen wieder aufzurichten, die Herde des gesellschaftlichen Widerstands und Ungehorsams gegenüber dem staatlichen Terror und der kapitalistischen Barbarei zu unterdrücken. Aus diesem Grund haben die Polizeikräfte in den vergangenen Stunden im Zentrum Athens angegriffen, Hunderte festgenommen und sind mit Schüssen und Schockgranaten in das anarchistische besetzte Haus „Ort geeinter vielfältiger Aktion“ in der Zaimi Strasse und in das „Zentrum für Migranten“ in der Tsamadou Strasse (beides Orte in Exarcheia) eingedrungen. Zur gleichen Zeit schwebt über den übrigen selbstverwalteten Räumen (Besetzungen und Zentren) die Drohung der gewalttätigen polizeilichen Räumung, nachdem der Ministerpräsident die Festnahme der „Mörder“ durch Räumungen angekündigt hat.

Die Regierenden, die Staatsfunktionäre, das politische Personal, die Journallie, und die bezahlten Amtsträger versuchen auf diese Weise das System reinzuwaschen und die Anarchisten und jede unbevormundete Stimme des Kampfes zu kriminalisieren. So als bestünde auch nur die geringste Möglichkeit dafür, dass diejenigen, die die Bank angriffen gewusst haben, dass sich darin Menschen befanden und sie trotzdem in Flammen setzten (wenn das offizielle Szenarium stimmt). Wahrscheinlich verwechseln sie die kämpfenden Menschen mit sich selbst, die ohne zu zögern die gesamte Gesellschaft der größten Plünderung und Versklavung ausliefern, die ihre Fußsoldaten anweisen ohne zu zögern zuzuschlagen und auf Menschen zu schießen, die drei Menschen in der letzten Woche in den Selbstmord wegen Überschuldung getrieben haben.

Die Wahrheit ist, dass der eigentliche Mörder, der eigentliche Anstifter des heutigen tragischen Geschehens, „Herr“ Vgenopoulos ist (Besitzer der Marfin Bank, Anm. d. Üb.), der mit der bekannten arbeitgeberischen Erpressung (Drohung mit Entlassung) die Angestellten gezwungen hat, am Streiktag zu arbeiten, noch dazu in einer Filiale in der Stadiou Straße, wo die Demonstration vorbeikommen würde. Eine Erpressung, die alle kennen, die den Terror der täglichen Lohnsklaverei durchleben. Wir warten schon darauf, welche Rechtfertigungen er heute den Familien der Opfer und der gesamten Gesellschaft auftischen wird (mit seinem bekannten ekligen honigtriefenden und ernsthaftem Gesichtsausdruck), dieser Großkapitalist, der von bestimmten Zirkeln der Herrschenden schon als neuer Ministerpräsident einer Regierung der „nationalen Einheit“ nach dem zu erwartenden vollständigen Zusammenbruch des politischen Systems gehandelt wird.

Wenn ein Streik ohnegleichen für einen Mörder gehalten werden kann…

Wenn eine Demonstration ohnegleichen, in einer sozialen Krise ohnegleichen für einen Mörder gehalten werden kann…

Wenn offene gesellschaftliche, lebendige und öffentliche Räume für Mörder gehalten werden können…

Wenn der Staat den Ausnahmezustand verhängen und Demonstranten angreifen kann, unter dem Vorwand es ginge um die Festnahme von Mördern…

Wenn Vgenopoulos Angestellte in einer Bank festhalten kann, Symbol für den gesellschaftlichen Feind und Angriffsziel der Demonstranten….

…dann weil die Herrschenden, die mordenden Wiederholungstäter, die Geburt eines Aufstands unterdrücken wollen, der eine Lösung durch einen noch brutaleren Angriffs auf die Gesellschaft, eine noch größere gesellschaftliche Plünderung durch das Kapital, ein noch durstigeres Blutsaugen an uns anzweifelt.

… dann weil außer der vielgepriesenen „einzigen Lösung“ von ihnen eine Lösung existiert, die nicht von Wachstumsraten und Arbeitslosigkeit sondern von Solidarität, Selbstorganisation und menschlichen Beziehungen spricht.

Sollen doch die Kaliber der Herrschaft und des Kapitals, ihre Anhänger und Lakaien unter sich selbst schauen, wer die Mörder des Lebens, der Freiheit und der Würde sind. Heute und immer.

Hände weg von den freien selbstverwalteten Räumen

Mörder, Terroristen, Verbrecher und Räuber sind der Staat und die Kapitalisten

Alle auf die Straße

Aufstand

english translation

The murderers “mourn” their victims

(Regarding today’s tragic death of 3 people)

The enormous strike demonstration which took place today, 5th of May turned into a social outflow of rage. At least 200,000 people of all ages took to the streets (employees and unemployed, in the public and private sector, locals and migrants) attempting, over many hours and in consecutive waves, to surround and to take over the Parliament. The forces of repression came out in full force, to play their familiar role – that is, of the protection of the political and financial authorities. The clashes were hours long and extensive. The political system and its institutions reached a nadir.

However, in the midst of all this, a tragic event that no words can possibly describe took place: 3 people died from infusions at the branch of Marfin Bank on Stadiou Avenue, which was set ablaze.

The state and the entire journalistic riff-raff, without any shame toward the dead or their close ones, spoke from the very first moment about some “murderer-hooded up youths”, trying to take advantage of the event, in order to calm the wave of social rage that had erupted and to recover their authority that had been torn apart; to impose once again a police occupation of the streets, to wipe out sources of social resistance and disobedience against state terrorism and capitalist barbarity. For this reason, during the last few hours the police forces have been marching through the center of Athens, they have conducted hundreds of detentions and they raided – with shootings and stun-grenades – the anarchist occupation “space of united multiform action” on Zaimi street and the “migrant haunt” on Tsamadou Street, causing extensive damage (both these places are in the Exarcheia neighbourhood of Athens). At the same time the threat of a violent police eviction is hanging over the rest of the self-organised spaces (occupations and haunts) after the Prime-ministerial speech which referred to soon-to-come raids for the arrest of the “murderers”.

The governors, governmental officials, their political personnel, the TV-mouthpieces and the salaried hack writers attempt in this way to purify their regime and the criminalise the anarchists and every unpatronised voice of struggle. As if there would ever be the slightest of chances that whoever attacked the bank (provided the official scenario stands) would possibly know there were people inside, and that they would torch it alight regardless. They seem to confuse the people in struggle for themselves: them who without any hesitation hand over the entire society to the deepest pillage and enslaving, who order their praetorians to attack without hesitation and to aim and shoot to kill, them who have lead three people to suicide in the past week alone, due to financial debts.

The truth is that the real murderer, the real instigator of today’s tragic death of 3 people is “mister” Vgenopoulos, who used the usual employers’ blackmailing (the threat of sacking) and forced his employees to work in the branches of his bank during a day of strike – and even in a branch like the one of Stadiou Avenue, where the strike’s demonstration would pass through. Such blackmailing is known only too well by anyone experiencing the terrorism of salaried slavery on an everyday level. We are awaiting to see what excuses Vgenopoulos will come up with for the relatives of the victims and for the society as a whole – this ultra-capitalist now hinted by some centers of power as the next prime minister in a future “national unity government” that could follow the expected, complete collapse of the political system.

If an unprecedented strike can ever be a murderer…

If an unprecedented demonstration, in an unprecedented crisis, can ever be a murderer…

If open social spaces that are alive and public can ever be murderers…

If the state can impose a curfew and attack demonstrators under the pretext of arresting murderers…

If Vgenopoulos can detain his employees inside a bank – that is, a primary social enemy and target for demonstrators…

…it is because authority, this serial murderer, wants to slaughter upon its birth a revolt which questions the supposed solution of an even harsher attack on society, of an even larger pillage by capital, of an even thirstier sucking of our blood.

…it is because the future of the revolt does not include politicians and bosses, police and mass media.

… it is because behind their much-advertised “only” solution, there is a solution that does not speak of development rates and unemployment but rather, it speaks of solidarity, self-organising and human relationships.

When asking who are the murderers of life, of freedom, of dignity, the ferments of authority and capital, they and their tuft hunters only need to take a look at their own selves. Today and every day.

HANDS OFF FREE SOCIAL SPACES

IT IS THE STATE AND THE CAPITALISTS WHO ARE THE MURDERERS, TERRORISTS AND CRIMINALS

EVERYONE TO THE STREETS

REVOLT

from the open assembly of the evening of 5/5/2010

spanish translation

Los asesinos “lloran” a sus víctimas

(Sobre la muerte trágica de tres personas en Atenas el 5 de Mayo)

La gran asistencia a la convocatoria a la huelga y a la manifestación de hoy, miércoles 5 de Mayo, se convirtió en un torrente de ira social. Por lo menos 200 000 personas, de todas las edades, han estado en la calle (trabajadores y desempleados, empleados de los sectores público y privado, nativos e inmigrantes) intentando durante horas, en sucesivas oleadas rodear y ocupar el Parlamento. El total de las fuerzas de represión estaba implantado en la calle en su rol habitual: defender el poder político y económico. Los enfrentamientos duraron muchas horas y fueron generalizados. El sistema político y las instituciones estaban en el cenit.

Sin embargo, entre todo lo que pasaba, ocurrió un incidente trágico, que no hay palabras para describirlo: tres personas murieron ahogadas por el humo en una sucursal del Banco Marfin de la calle Stadiu, que se había envuelto en llamas.

El Estado y toda la mafia periodística, sin ningún tipo de decencia para los difuntos y sus seres queridos, hablaron desde el primer momento de “asesinos-encapuchados”, tratando de utilizar el suceso para apaciguar la ola de ira social que entró en erupción, con el propósito de restaurar su imagen dañada y de implantar el ejército policial en las calles para reprimir los brotes de resistencia social y el desafío al terrorismo del Estado y a la barbarie capitalista. Por esta razón, durante las últimas horas, la policía ha invadido el centro de la ciudad, ha realizado numerosas retenciones y ha entrado disparando con armas de fuego y lanzando granadas de luz y sonido en la ocupación anárquica “espacio de lucha unitaria y diversa” en la calle Zaimi y también ha allanado el “local de los inmigrantes” en la calle Tsamadou causando grandes daños (ambos sitios se encuentran en el barrio de Exarjia). Al mismo tiempo, existe la amenaza de violentas evacuaciones de la policía a otros espacios auto-organizados (ocupaciones y locales) después de las declaraciones del primer ministro sobre posibles redadas para detener “a los asesinos”.

Los gobernantes, los altos cargos públicos, los políticos, los tele-boquillas y los mercenarios de la pluma intentan de esta manera lavar la imagen de su sistema y criminalizar a los anarquistas y a todos los que luchan sin tutela. Como si existiera alguna posibilidad de que los que atacaron el banco supieran que había gente dentro y aún así lo prendieron fuego (este es el guión oficial). Quizás quieren equiparar a la gente que lucha, con ellos mismos, que son los que sin el mínimo escrúpulo entregan toda la sociedad al saqueo más profundo y a la esclavitud, que son los que indican a sus pretorianos de inflar a hostias y a disparar a quemarropa, que son los que han conducido, sólo durante esta última semana, a tres personas al suicidio, a causa de las deudas.

En realidad, el verdadero asesino, el verdadero autor de la muerte trágica de estas tres personas, es el “señor” Vgenopoulos, que con sus habituales chantajes empresariales (la amenaza de despido inmediato) obligó a los trabajadores ir a trabajar el día de la huelga general en las sucursales de su banco, incluso en aquellas, como la que se sitúa en la calle Stadiu, por donde iba a pasar la manifestación. Se trata de chantajes que conocen bien todos los que viven diariamente el terror de la esclavitud asalariada. A ver que excusas va a presentar (con su tono asqueroso y paternalista de siempre) a los familiares de las victimas y a toda la sociedad este pez gordo del capital, que algunos centros políticos promueven como futuro primer ministro en un posible gobierno de “unidad nacional” después de la esperada caída del sistema político.
Si una huelga tan masiva que jamás se había visto se intenta considerar asesina…

Si una protesta sin precedentes, una crisis social sin precedentes, se intenta considerar asesina …

Si espacios sociales, abiertos, de vida se intentan ser considerados asesinos …

Si bien el Estado puede prohibir la circulación y atacar a los manifestantes con la excusa que intenta a detener a asesinos …

Si Vgenopoulos puede mantener encerrados los trabajadores dentro de un banco, que representa el enemigo eminentemente social y un posible objetivo de ataque por los manifestantes …

… es porque el poder, este asesino en serie, quiere suprimir el nacimiento de una revuelta, la cual desafía a la supuesta salida de la crisis, que consiste en un ataque aún más brutal, en un saqueo aún mayor contra la sociedad, un chupa sangre aún más grande.

… es porque en la revuelta no caben ni políticos ni jefes, ni policía ni medios de comunicación.

… es porque a parte de la tanto anunciada “única” solución que nos proponen ellos, existe otra solución que no habla de ritmos de crecimiento y desempleo, sino de solidaridad, auto-organización y relaciones humanas sin intermediarios.

Que se miren entre ellos, la escoria del poder y del capital, sus sirvientes y sus lacayos, para ver quienes son los asesinos de la vida, de la libertad, de la dignidad. Ahora y siempre.

NO TOQUÉIS LOS ESPACIOS SOCIALES LIBERADOS
ASESINOS, TERRORISTAS Y LADRONES SON EL ESTADO Y LOS CAPITALISTAS
TODOS EN LAS CALLES
POR LA REVUELTA

texto de la asamblea abierta que se hizo la tarde de 05/05/2010 en la
la ocupación Patission 61 y Scaramanga