22 κολασμένα χρόνια…

22 χρόνια villa amalias

 
Παρασκευή 23/3/12 – 9 μ.μ.: Προβολές ανεξάρτητων παραγωγών
«Μήνυμα εστάλη»: ανεξάρτητη παραγωγή της κατάληψης Ευαγγελισμού (Ηράκλειο Κρήτης)
«Flip die libelle»: animation film της «Λιβελούλα» της κατάληψης EKH(Βιέννη) – μια παραγωγή από φίλους και μέλη της κατάληψης
 
Σάββατο 24/3/12 – 9 μ.μ.: Συναυλία
Blacklisted (Αθήνα)
Dala Sun (Πάτρα)
I want the moon (Αθήνα)
 
Παρασκευή 30/3/12 – 9 μ.μ.: Συναυλία
Πανδημία (Αθήνα)
Jagernaut (Αθήνα)
Conspiracy of denial (Αθήνα)
 
[Αναδημοσίευση από το blog της villa amalias]
 
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=pzVOlVOP3Lw&feature=related[/youtube]
 

Καφενείο αλληλεγγύης στον σύντροφο Βαγγέλη Κ. (24/3)

Το Σάββατο 24 Μαρτίου, το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο της κατάληψης Σκαραμαγκά θα είναι οικονομικής ενίσχυσης στον σύντροφο Βαγγέλη Κ. που συνελήφθη και προφυλακίστηκε για τα γεγονότα της 12ης Φλεβάρη.

 

 

Καταληψη του Δημαρχειου στην Ιερρισο Χαλκιδικης

Μετα την χθεσινη επιθεση του στρατου της εταιρειας στο φυλακιο του αγωνα στη θεση Σκουριες, στο ορος Κακαβος, πανω ακριβως απο το χωριο της Μεγαλης Παναγιας στη Χαλκιδικη, εκδηλωθηκαν οι πρωτες αντιδρασεις των επιτροπων αγωνα της περιοχης.

Ετσι απο το πρωι σημερα καταληφθηκε το Δημαρχειο της περιοχης για 3 μερες, υποβληθηκαν μηνυσεις στους πρωτοστατες τραμπουκους και στην αστυνομια που τους διευκολυνε συνεργαζομενη με την εταιρεια και οργανωνονται οι επομενες δρασεις.

Εν τω μεταξυ, η εταιρεια εχει εγκαταστησει κοντεινερ στη θεση του πυρπολημενου φυλακιου των κατοικων ελεγχοντας προς το παρον το περασμα προς το χωρο της  εκσκαφης.

Να διευκρινησουμε οτι δεν υπαρχει κανενα  εργοταξειο στο βουνο και οι κατοικοι ειναι αποφασισμενοι να αγωνιστουν μεχρις εσχατων  για να μην πραγματοποιηθει η καταστροφικη εξορυξη.

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Το σημερινό μάθημα…

…έχει τον τίτλο “Aπλή αναπαραγωγή και παραγωγική κατανάλωση”. Eίναι το πρώτο μάθημα της ενότητας με τίτλο “H συσσώρευση του κεφαλαίου”, ενότητα που αποτελεί την αποκορύφωση του πρώτου τόμου. Πριν αναλύσει τη διαδικασία με την οποία συσσωρεύεται το κεφάλαιο, ο Mαρξ μας μιλάει για την απλή αναπαραγωγή του, πράγμα που θα μας δώσει την ευκαιρία να συζητήσουμε για πρώτη φορά τη σημασία της κατανάλωσης στον καπιταλισμό. Θα συνεχίσουμε επίσης τη συζήτηση για την αξία της μεθοδολογίας που χρησιμοποιεί, τη μεθοδολογία του “κρατώντας όλους τους άλλους παράγοντες σταθερούς”.

Oι σελίδες είναι 584-599.

Εφημερίδα “Άπατρις” (αρ. φύλλου 17)

Κυκλοφόρησε το νέο φύλλο (αρ. 17 Μάρτης 2012) της παγκρήτιας εφημερίδας δρόμου Άπατρις.Θα τη βρείτε σε στέκια και καταλήψεις σε αρκετές πόλεις της χώρας. Η εφημερίδα δρόμου Άπατρις μοιράζεται πόρτα-πόρτα στις μεγάλες πόλεις της Κρήτης. Το νέο φύλλο αποτελείται απο 28 σελίδες και το τιράζ του είναι 12.000 αντίτυπα.

Κεντρική διάθεση στην Αθήνα

Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, Κατάληψη Villa Amalias

Από τη πρώτη σελίδα:

«Να σου δώσω μια να σπάσεις, αχ βρε κόσμε γυάλινε και να φτιάξω μια καινούργια κοινωνία άλληνε»

Η συμφωνική των προσχημάτων εδώ και αρκετό καιρό φαλτσάρει άσχημα σε σημείο να πονούν τα αυτιά μας. Η κρίση πια αποδεικνύεται ότι δεν είναι απλά και μόνο το αποτέλεσμα της πλημμελούς εργασίας ημι-αμόρφωτων κρατικών λογιστών αλλά το πρόσχημα και η ιδανική αιτία για τη μελλοντική σκλαβιά του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού και των απογόνων του στη γαλέρα του νεοφιλελευθερισμού.

Φίλοι και φίλες, η κατήφεια, ο τρόμος για το αύριο και η κατάθλιψη είναι οι οδηγοί που επισπεύδουν τον αφανισμό μας. Η ιδιώτευση και ο ατομισμός ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση. Παρόλα αυτά υπάρχει ακόμη ελπίδα να ξεφύγουμε από τη μιζέρια και τον αργό θάνατο που μας επιβάλουν αρκεί να κατανοήσουμε και κυρίως να δημιουργήσουμε επιτέλους όλοι/ες μαζί καταστάσεις και τόπους, τους οποίους το δολοφονικό καπιταλιστικό σύστημα μέσα από τα επιδοτούμενα χρόνια της καταναλωτικής φρενίτιδας διέγραψε σε μεγάλο βαθμό από την ατομική και συλλογική μας μνήμη. Να αρχίσουμε να δημιουργούμε αμεσοδημοκρατικές δομές και να συμμετέχουμε στις ήδη υπάρχουσες που σιγά σιγά ξεπηδούν μέσα στις πόλεις μας, τις γειτονιές μας, τις περιοχές που ζούμε. Να ξανά-ανακαλύψουμε τη χαρά και την ευθύνη της συλλογικότητας και της αλληλοβοήθειας έναντι της ατομιστικής απομόνωσης.

Δεν είμαστε ούτε διαφωτιστές, ούτε οι “ειδικοί” που θα σας πουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε ώστε να διασώσουμε τη ζωή μας και να σταθούμε αξιοπρεπείς. Προσπαθούμε να συμβάλουμε κι εμείς αλλά και να μάθουμε μαζί σας να κανοναρχούμε τη ζωή μας αποκλειστικά για το κοινό καλό, την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική ισότητα όλων μας. Έτσι και αλλιώς ή όλοι μαζί θα επιζήσουμε ή όλους μαζί θα μας καταπιεί η άβυσσος. Έχουμε τη δύναμη να μην αφήσουμε να συμβεί αυτό και να απελευθερωθούμε από τη βαρβαρότητα, αρκεί πρώτα να το αντιληφθούμε και κυρίως να το επιθυμήσουμε.

Άλλο πια δε μας μένει παρά μόνο η Αντίσταση, η Αλληλεγγύη, η Αλληλοβοήθεια, η Αυτοοργάνωση.

Περιεχόμενα:

Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΒΑΘΕΩΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Όσο βαθαίνει η κρίση, τόσο βαθαίνει και η ανάγκη του Κεφαλαίου να προχωρά σε εκτροπές, να δημιουργεί light ή hardcore πραξικοπήματα, ανάλογα με τις ιδιαίτερες συνθήκες. Άρθρο του Πολύκαρπου Γεωργιάδη
σελ. 10
H Συνθήκη ACTA  και το ιστορικό αντίστοιχων κινήσεων σε επίπεδο Ε.Ε.
όσοι χρησιμοποιούμε ελεύθερο λογισμικό και θέλουμε να παίξουμε ένα DVD θα είμαστε πλέον παράνομοι
σελ.20
Για όλα φταίνε οι μετανάστες ή έτσι είναι αν έτσι το θέλετε
Μια ακόμα επωδός, με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι οι μετανάστες είναι πάρα πολλοί σε αριθμό σε σχέση με τον ντόπιο πληθυσμό.
σελ.22

Στέλλα Αντωνίου. Η εξαίρεση ή ο κανόνας; σελ.24

Συνέντευξη με τους απεργούς της «Αριάδνη ΑΕΒΕ» σελ.6

Επίσης διαβάστε:

Επιστολή του Παγκρήτιου Δικτύου Αγώνα κατά των Βιομηχανικών Α.Π.Ε. σελ 3

Ο ρ/σ ΣΚΑΪ και η εθνικιστική νομιμοφροσύνη. σελ. 8

Η Τσογλαναρία αντεπιτίθεται σελ.9

Ζητούνται εθελοντές ρουφιάνοι ή όταν η ΕΛ.ΑΣ. ζήλεψε την Σκότλαντ Γύαρντ σελ.11

Η φτώχεια θέλει επανάσταση σελ.12

Δίκτυα Ανταλλαγών σελ.14-19

Η προδοσία της επανάστασης στην Αίγυπτο.Μουσουλμανική Αδελφότητα εναντίον εξεγερμένων σελ.23

Socrates. Ένας επαναστάτης με τη μπάλα στα πόδια σελ.26

Ψηφιακή μορφή – Κατέβασμα (downloading) :

Για να κατεβάσετε σε ψηφιακή μορφή το 17 φύλλο της παγκρήτιας εφημερίδας δρόμου Άπατρις – Μάρτης 2012 -πατήστε εδώ  ή εδώ

Επικοινωνία:

Email : info@apatris.info | website:  http://apatris.info

http://apatris.info

Ο πόλεμος με τους χρυσοθήρες σε νέα φάση

Ο ιδιωτικός στρατός του Μπόμπολα στην πρώτη του εμφάνιση

Νέα τροπή, πρωτόγνωρη για την Ελλάδα, παίρνει η σύγκρουση των αντιστεκόμενων κάτοικων της Βόρειας Ελλάδας με το κράτος και την ιδιοκτήτρια εταιρεία των μεταλλευτικών δικαιωμάτων, Ελντοράντο.
Σήμερα το μεσημέρι, ο στρατός των τραμπούκων της εταιρίας αιφνιδίασε τους 30 κατοίκους της Μεγάλης Παναγίας ,που έκαναν βάρδια και έκαψε το φυλάκιο στις Σκουριές, πάνω από το χωριό.

Σοβαρότερα τραυματισμένος είναι ο κάτοικος της Μεγάλης Παναγίας  Γιάννης Παπαγιάννης 48 χρονών.

Αύριο οι κάτοικοι της περιοχής που αντιτίθενται στην εξόρυξη θα καταλάβουν το  Δημαρχείο στην Ιερρισό περνώντας στην αντεπίθεση.

Δείτε το χρονικό της επιδρομής στο παρακάτω βίντεο και εδώ.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=YB1UkqYjEoE[/youtube]

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Σκαραμαγκά (δικαστ.Ευελπίδων, Δευτέρα 26/3, 9:30π.μ.)

 

ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται:

 

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά (pdf)

Στις 26 Μαρτίου διεξάγεται η δίκη σχετικά με την αστυνομική εισβολή, στις 29 Ιουλίου του 2011, στην Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στο κτίριο και διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής, υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές, ενώ περιμάζεψαν τις μαυροκόκκινες σημαίες μας και έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα στους τοίχους. Κατόπιν αποχώρησαν από τον χώρο, αφού πρώτα είχαν συλλάβει έναν από τους συντρόφους μας, ο οποίος, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που απωθηθήκαμε βίαια από τα ΜΑΤ, κατάφερε να μπει στην κατάληψη απαιτώντας να είναι παρών κατά την έρευνα. Το κτίριο επανακαταλήφθηκε μετά από λίγες ώρες, όμως στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοφορίας για τις σημαίες και -το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.

Η δίκη του συντρόφου μας θα πραγματοποιηθεί στα δικαστήρια της Ευελπίδων, με την κατηγορία της διατάραξης της οικιακής ειρήνης να έχει καταπέσει. Ωστόσο, ενώπιον του δικαστηρίου δεν σύρεται μόνο ο σύντροφός μας, αλλά όλοι όσοι επιλέγουν να πορευτούν με πυξίδα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την άμεση δράση στη βάση της κοινωνίας.

Από τη στοχοποίηση των καταλήψεων στη γενικευμένη καταστολή 

Η εισβολή στην κατάληψή μας εντάσσεται σε μια κεντρική πολιτική επιλογή τους κράτους, που, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, στοχοποιεί συστηματικά τα ανταγωνιστικά ριζοσπαστικά εγχειρήματα, όπως οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι/στέκια. Μόνο το τελευταίο διάστημα, στο στόχαστρο της καταστολής έχουν τεθεί η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, η κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη όπως και η κατάληψη της Ελαίας στην Κέρκυρα, που ακολουθούν στην κρατική λίστα των εισβολών και επιθέσεων στην κατάληψη της Ζαΐμη στα Εξάρχεια, στο Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα, στο Πίκπα και τις αυτοδιαχειριζόμενες εστίες στο Ηράκλειο, στο Ορφανοτροφείο και το Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη, στο αναρχικό στέκι «Ρεσάλτο» στο Κερατσίνι. Στην επιλογή αυτή, σταθεροί αρωγοί αποτελούν οι ιδεολογικοί μηχανισμοί από τα ΜΜΕ, που συκοφαντούν με λύσσα τη δράση και τον λόγο των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, ως τα κόμματα με προεξάρχον το ΛΑ.ΟΣ , που εντείνουν τις πιέσεις για εκκένωση των καταλήψεων μέσω και των κοινοβουλευτικών τους ερωτήσεων. Πρόθυμες πάντα να συνδράμουν την κατασταλτική μηχανή είναι φυσικά και οι διάφορες φασιστικές και ακροδεξιές παραφυάδες.

Η εξελισσόμενη αυτή επίθεση επιχειρεί να εκθεμελιώσει την ιστορική κοινωνική πρακτική της οικειοποίησης εγκαταλελειμμένων κτιρίων και της μετατροπής τους σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Περαιτέρω, επιχειρεί να απονοηματοδοτήσει την κατάληψη ως μέσο αντίστασης, το οποίο είναι εδραιωμένο στη συνείδηση των αγωνιζόμενων, όπως αποδεικνύει η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, από τις καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια μέχρι εργασιακούς χώρους και δημόσια κτίρια, όπως τα υπουργεία ή τα δημαρχεία. Η διάχυση της πρακτικής αυτής αποτυπώνεται και στη διάδοση της κατάληψης και αυτοδιαχείρισης χώρων και υποδομών που συνδέονται με τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων στις γειτονιές, είτε πρόκειται για πάρκα και χώρους πρασίνου (Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Πάρκο Ναυαρίνου) ή κοινωνικά ιατρεία (το ΠΙΚΠΑ στα Πετράλωνα), είτε για εγχειρήματα με πολύμορφη τοπική και κοινωνική δράση (κατάληψη Πάτμου και Καραβία στα Πατήσια, κτήμα Πραποπούλου στο Χαλάνδρι, Στρούγκα στη Ν. Φιλαδέλφεια).

Σε μια περίοδο κοινωνικών και ταξικών αναταράξεων λόγω της συστημικής-οικονομικής κρίσης, οι απελευθερωμένοι κοινωνικοί χώροι αγώνα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την κυριαρχία. Η έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας και των καπιταλιστικών σχέσεων, η οργάνωση της καθημερινότητας μας με βάση την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη συντροφικότητα, η ανάδειξη του προτάγματος της συλλογικής δράσης, πέρα από τους πλασματικούς διαχωρισμούς της φυλής ή του φύλου, απειλούν να διαρρήξουν περαιτέρω το κοινωνικό ρήγμα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.

Τη στιγμή λοιπόν που το οικοδόμημα της συναίνεσης εμφανίζει βαθιές ρωγμές, με τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην καταλήστευση των ζωών μας να οξύνονται, η βάρβαρη καταστολή ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι και η διάχυση του φόβου συνιστούν βασικό πυλώνα για τη διάσωση του συστήματος. Το μήνυμα τόσο στον αναρχικό/αντεξουσιαστικό χώρο όσο και σε κάθε υποκείμενο αγώνα, είτε βρίσκεται σε κατειλημμένα κτίρια, κοινωνικά και φοιτητικά στέκια, πλατείες και γειτονιές ή εργασιακούς χώρους, είναι σαφές: το κατασταλτικό χέρι του κράτους μπορεί να αγγίζει, όποτε κρίνει πως έχει τη δυνατότητα, ό, τι θέλει σε ένα διαρκώς διογκούμενο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Μόνο συμπτωματικό, εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως την ίδια μέρα της εισβολής, τα ξημερώματα, ακολούθησε η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος, με ισοπεδωτική εκκαθάριση των υποδομών της λαϊκής συνέλευσης, από τις σκηνές ως το ιατρείο, και 8 συλλήψεις με την κατηγορία…της υποβάθμισης του περιβάλλοντος! 

Το άγριο πρόσωπο της καταστολής συναντούν πλέον όλες οι κοινωνικές ομάδες και επαγγελματικοί κλάδοι, που απεργούν ή διαδηλώνουν ενάντια στη διαρκώς εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών και την ισοπέδωση ολόκληρων στρωμάτων που αυτή συνεπάγεται. Όλοι όσοι αντιδρούν στη βία των απολύσεων, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων. Όλοι εκείνοι που διαβάζοντας εφημερίδες ή παρακολουθώντας δελτία ειδήσεων βιώνουν τη συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων και υφίστανται την τρομοκρατία των διλημμάτων “συναίνεση ή πτώχευση”, “υποταγή ή χρεωκοπία”. ¨Όλοι όσοι περιδιαβαίνοντας τις γειτονιές του κέντρου έρχονται αντιμέτωποι με την αστυνομοκρατία, τα συστηματικά κυνηγητά μεταναστών μικροπωλητών, τα φασιστικά “τάγματα εφόδου” που, ως ενεργοί φορείς της επιχείρησης διασποράς του κοινωνικού κανιβαλισμού, ξυλοκοπούν και μαχαιρώνουν όσους δεν συμπορεύονται με τα μισαλλόδοξα κηρύγματά τους.

Νέα τεχνολογία ποινικοποίησης

Στο ίδιο κατασταλτικό πλαίσιο, το κράτος στην περίπτωση της Σκαραμαγκά δοκίμασε μια καινοφανή τεχνολογία ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης με την κατηγορία για την κλεπταποδοχή. Σε μια αντιστροφή ακόμη και για το αστικοδικαιϊκό σύστημα, η κατασταλτική μηχανή-κατήγορος μεταθέτει το βάρος της απόδειξης στον «κατηγορούμενο», ο οποίος ανάλογα με τις ορέξεις των μπάτσων μπορεί να κληθεί να αποδείξει πού βρήκε ένα κρεβάτι, ένα στρώμα, μια καρέκλα, έναν υπολογιστή και αν όλα αυτά αποτελούν προϊόντα κλοπής. Προφανής στόχος, πέρα από τη μεθοδευμένη διόγκωση του κατηγορητηρίου, είναι η απαξίωση των ανοιχτών αυτόνομων δομών και μέσων παραγωγής/αναπαραγωγής και επιβίωσης, είτε πρόκειται για ένα εργαστήρι πληροφορικής ή έναν διαδικτυακό κόμβο αντιπληροφόρησης, είτε πρόκειται για ένα ξυλουργείο, που μπορεί να προσφέρει «απτές» λύσεις ιδιαίτερα εντός ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. Την τεχνολογία της «κλεπταποδοχής» πάντως είχε εφαρμόσει η ΕΛ.ΑΣ πρόσφατα και στην υπόθεση της σύλληψης των 4 από τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας, μεθόδευση που όπως φάνηκε επεκτάθηκε και μάλλον θα επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον.

Η στοχοποίηση της κατάληψή μας συνδέεται ακόμη με τη δραστηριοποίηση του κεφαλαίου στην περιοχή. Στο πλαίσιο των επίδοξων σχεδιασμών για την “ανάπλαση” του κέντρου και συγκεκριμένων πλατειών, όπως εκείνη της Βικτώριας, τα τελευταία χρόνια έχουν κατασκευαστεί ογκώδη κτήρια για εμπορική κυρίως δραστηριότητα. Στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται η κατάληψη έχει ήδη φυτευτεί ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο στην 3η Σεπτεμβρίου, ενώ μία ακόμη υπερκατασκευή ολοκληρώνεται στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά. Στη γωνία της Πατησιών με την Ηπείρου βρίσκεται εδώ και χρόνια το πολυτελές μέγαρο Υπατία, ενώ συνεχή δημοσιεύματα του αστικού τύπου παρουσιάζουν το κτίριο της κατάληψης, που «ανήκει» στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και το είχε αφήσει χρόνια στην εγκατάλειψη, ως “φιλέτο” προς αξιοποίηση.

Την “αξιοποίηση” του, άλλωστε, επιζητούν και διάφοροι εστέτ φιλόμουσοι του Εκάλης Tennis Club, προκειμένου να στεγαστεί Μουσείο της Μαρίας Κάλλας, λόγος τον οποίο εμφάνισαν και οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Θαν. Λεβέντης και Γρ. Ψαριανός στην ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, προκειμένου να εκκενωθεί η κατάληψη.

Η κατάληψη Σκαραμαγκά «αξιοποιείται» από αγωνιζόμενους

Η απάντησή μας προς το κράτος και όλους αυτούς τους τσαρλατάνους της Τέχνης είναι πως το κτήριο της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά αξιοποιείται ήδη! Αξιοποιείται από αγωνιζόμενους ανθρώπους ως κύτταρο αυτοοργάνωσης και ρήξης με τις κυρίαρχες καπιταλιστικές σχέσεις. Αξιοποιείται ως τόπος συνάντησης και επαφής έξω από την αποστειρωμένη γυάλα των εμπορευμάτων και της κατανάλωσης. Ως εργαστήρι παραγωγής θέσεων και ιδεών, διεμβολίζοντας την κυρίαρχη ιδεολογία μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων για την κρίση, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, το μεταναστευτικό, τον αντιφασισμό, το φύλο, τον αντισπισισμό, την αντιπληροφόρηση, τον αντιμιλιταρισμό, τη διεθνή αλληλεγγύη. Αξιοποιείται ως δίκτυο αλληλοβοήθειας και αυτομόρφωσης με την οργάνωση μαθημάτων πληροφορικής, χορού, ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, με τη λειτουργία του αυτοδιαχειριζόμενου καφενείου, της συλλογικής κουζίνας, του ξυλουργείου, της βιβλιοθήκης, του εργαστηρίου ραπτικής και συνδημιουργίας, της πίστας αναρρίχησης.

Δηλώνουμε ότι οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον μας δεν μας φοβίζουν. Δεν μας τρομάζουν ούτε η εντεινόμενη το τελευταίο διάστημα παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της ομάδας ΔΕΛΤΑ γύρω από την κατάληψη, ούτε φυσικά οι κοινές επιθέσεις ΜΑΤ και φασιστοειδών, όπως εκείνες στις 10 και 16 Μαϊου του 2011, την περίοδο που εκτυλίσσονταν τα ρατσιστικά πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας. Αντιθέτως, όλα αυτά μας δυναμώνουν.

Δυναμώνουν την ανυποχώρητη επιλογή για την εμβάθυνση του κοινωνικού μας ριζώματος και την όσμωση με ολοένα μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια μέσα από τις λειτουργίες και τις δράσεις της κατάληψης. Δυναμώνουν τη θέλησή μας για την ενίσχυση και διεύρυνση του δικτύου αντιστάσεων που συνομολογούν καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, πολιτικές συλλογικότητες, εργατικές ομάδες και ταξικά σωματεία βάσης. Μα πάνω απ’ όλα, ακονίζουν το βέλος της ταξικής μας οργής, οπλίζοντάς μας με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες, τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά μπλόκα, τα οδοφράγματα, τις δράσεις των θυλάκων αντίστασης στο κέντρο και τις γειτονιές, που διεκδικούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μέχρι να ισοπεδώσουμε τον καπιταλισμό και πάνω στα συντρίμμια του να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ελευθερίας και αλληλεγγύης, χωρίς αποκλεισμούς και εκμετάλλευση.

Οι καταλήψεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων!

Κάτω τα ξερά σας!

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ΔΕΥΤΕΡΑ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ, 9.30πμ

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Συμπλοκές μεταξύ κατοίκων, ρουφιάνων και αστυνομίας στη Χαλκιδική

Από χθες Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012 γίνεται προσπάθεια να ξεκινήσουν εργασίες της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» στη θέση «Σκουριές» του όρους Κάκκαβος που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Μεγάλη Παναγία, Ιερισσός και Στρατονίκη στη Χαλκιδική. Σήμερα 20 Μαρτίου 2012, ομάδα αρχαιολόγων δοκίμασε να ξεκινήσει εργασίες αρχαιολογικών τομών αλλά γρήγορα μαζεύτηκε πλήθος κάτοικων της περιοχής για να  σταματήσουν την διαδικασία. Παράλληλα τις μεσημεριανές ώρες άρχισαν να κατευθύνονται και εργαζόμενοι της εταιρείας προς την περιοχή. Και ενώ η αστυνομία έχει αποκλείσει το δρόμο που οδηγεί στις «Σκουριές» στη θέση «Χοντρό Δέντρο» μεταξύ Παλαιοχωρίου-Μεγάλης Παναγίας, οι εργαζόμενοι «έσπασαν» το μπλόκο της αστυνομίας και αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο βουνό απέναντι από τους κατοίκους που αντιδρούν με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Ερωτηματικά γεννά επίσης το γεγονός πως την ώρα που θα έπρεπε οι εργαζόμενοι της εταιρείας να εργαζόνται, αυτοί βρίσκονταν εκεί!

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ZarE1j8M7FU&feature=youtu.be[/youtube]

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Συντονιστικό συμβούλιο Επιτροπών Αγώνα ενάντια στα μεταλλεία Βορείου Ελλάδος

Με ιδιαιτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 17 Μαρτίου, στο δημοτικό θέατρο της Μεγάλης Παναγιάς στη Χαλκιδική, η συνάντηση επιτροπών αγώνα ενάντια στα μεταλλεία Βορείου Ελλάδος για να συντονίσουν τον αγώνα ενάντια στα σχέδια των εταιρειών για τη ληστρική εκμετάλλευση του τόπου. Συμμετείχαν οι επιτροπές αγώνα απο τη Χαλκιδική, Κιλκίς, Ροδόπη, Έβρο και Καβάλα

Τη συζήτηση, αλλά και την αντισυγκέντρωση των ανθρώπων της εταιρίας, μπορείτε να τα  δείτε εδώ

 

Ακουλουθεί το Ψήφισμα των Επιτροπών Αγώνα Βόρειας Ελλάδας ενάντια στη μεταλλεία χρυσού

Τα «μεγαλόπνοα» σχέδια των εταιριών χρυσού με την αγαστή συνεργασία του κράτους, απειλούν ολόκληρη τη Β. Ελλάδα από τη Θράκη (Έβρο, Ροδόπη) και την Καβάλα έως τη Χαλκιδική, τις Σέρρες και το Κιλκίς. Στην Ελλάδα, επί δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια η δυναμική αντίθεση των τοπικών κοινωνιών, απέτρεψε την υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Όμως σήμερα…….

που η Ελλάδα βιώνει την μεγαλύτερη ίσως οικονομική κρίση στην ιστορία της, κομμάτι μιας συνολικότερης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης, κάποιοι βλέπουν την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων σαν ευκαιρία να καμφθεί η αντίσταση τους και να γίνει δυνατή η άλωση της χώρας.

Εμείς, οι κάτοικοι όλων αυτών των “χρυσοφόρων” περιοχών της Ελλάδας, λέμε «ΟΧΙ»! Η επιστήμη αλλά και η διεθνής εμπειρία, που είναι πλέον προσβάσιμη στον καθένα, έχουν καταδείξει ότι αυτές οι εκμεταλλεύσεις είναι απόλυτα καταστροφικές για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Αρνούμαστε να υποθηκεύσουμε τον τόπο μας, το περιβάλλον μας, τις επαγγελματικές μας δραστηριότητες, το μέλλον και την υγεία των παιδιών μας, για να γεμίζουν οι θυρίδες και τα χρηματοκιβώτια των μετόχων.

Δεν δεχόμαστε να γίνουμε άλλο ένα γρανάζι στη μηχανή τέρας, που θέλει τα κέρδη τους πάνω από τους ανθρώπους.

Μας προκαλεί γέλιο το επιχείρημα που ακούγεται από μερικούς κρατικοδίαιτους τσαρλατάνους, ότι η εκμετάλλευση του χρυσού θα μας βγάλει από την κρίση αυτή. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι το σύνολο των κερδών θα συγκεντρωθεί στα ταμεία των εταιρειών και το κράτος δε θα κερδίσει τίποτα, όπως γινόταν και γίνεται μέχρι σήμερα.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι οι τόποι μας, με τις ομορφιές τους και τις παραγωγικές τους δυνατότητες, οι ασχολίες μας (κτηνοτροφία, γεωργία, μελισσοκομία, δασοπονία, αλιεία, ήπια τουριστική ανάπτυξη), το μέλλον των παιδιών μας, έχουν στις ζωές μας τον πρώτο λόγο.

Είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε για μια υγιή και αξιοβίωτη ανάπτυξη, προσανατολισμένη στις τόσο αναγκαίες δραστηριότητες του πρωτογενούς τομέα. Έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις ανάπτυξης κατά τόπο που με την προώθηση και υλοποίησή τους μπορούν να οδηγήσουν σε άμεση εισροή κονδυλίων προς τον πολίτη αλλά και τον κρατικό μηχανισμό.

Ως τόπος της πρώτης μας συνάντησης ορίστηκε η Μ.Παναγιά που βρίσκεται στο επίκεντρο του τερατώδους σχεδίου της Ελληνικός Χρυσός. Η Μ.Παναγιά της οποίας οι κάτοικοι, δασικοί συνεταιρισμοί και συνεργεία χωματουργικών, δίνουν σήμερα μαθήματα αξιοπρέπειας παρά τη δύσκολη οικονομική τους κατάσταση, αρνούμενοι να πάνε να ξυρίσουν το δάσος του Κακάβου για να γίνει το επιφανειακό μεταλλείο των Σκουριών.

Τονίζουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι με την ίδια αποφασιστικότητα θα παλέψουμε και για το Πέραμα, τα Κρούσια, τις Σάπες και το Άγκιστρο σήμερα και για την Ποντοκερασιά, το Πάικο, την Καβάλα και κάθε άλλη περιοχή αύριο. Ονομάζουμε ως πρώτο υπεύθυνο για αυτή την κατάσταση το κράτος, που με τροπολογίες της μιας νύχτας και αντισυνταγματικούς νόμους καταστρατηγεί όλες τις αρχές της αειφορίας και της πραγματικής ανάπτυξης ενός τόπου, αλλά και με θράσος παραβιάζει συνταγματικά κατοχυρωμένες συνθήκες προστασίας του πολίτη, όπως η συνθήκη του Aarhus.

Είμαστε εδώ ενωμένοι σε ένα δίκαιο αγώνα ενάντια στη μεταλλευτική λαίλαπα, ενάντια στη λεηλασία και την ολική καταστροφή των τόπων μας. Ο αγώνας μας είναι κοινός, η αλληλεγγύη μεταξύ των κατοίκων όλων αυτών των περιοχών δεδομένη. Η αντίσταση κατά των καταστροφικών σχεδίων εταιριών και κράτους συνεχώς θα δυναμώνει.

Όσο αυτοί θα παγκοσμιοποιούν την οικονομία τους, εμείς θα παγκοσμιοποιούμε την αντίσταση μας!

Παλεύουμε για αξιοπρέπεια, ελευθερία και αυτοδιάθεση.
Παλεύουμε για το αύριο και θα νικήσουμε!

 

Επιτροπές Αγώνα Βόρειας Ελλάδας ενάντια στη μεταλλεία χρυσού

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=7yZ0kyQ2V3M&feature=player_embedded[/youtube]

 [Video από την πορεία ενάντια στα ορυχεία χρυσού που πραγματοποιήθηκε στις 7/3/12 στην Αλεξανδρούπολη]

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και τις κοινωνικές αντιστάσεις διαβάστε την παρακάτω μπροσούσα που εκδόθηκε από τον αυτοοργανωμένο χώρο fantasma (ΕΚΠΑ) και που διανεμήθηκε στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην κατάληψη Σκαραμαγκά στις 3/3/12 από την Πρωτοβουλία ενάντια στις βλαπτικότητες.

 

[scribd id=85914201 key=key-18htzlc2bmzilu2j4cgc mode=list]

 

1821… μύθοι

Έντυπη έκδοση ενάντια στους εθνικούς μύθους και τα εθνικά ιδεώδη. Εκδόθηκε από στέκια, καταλήψεις, χώρους και ομάδες στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Διανέμεται σε 6.000 αντίτυπα, χέρι με χέρι, σε γειτονιές, σε δρόμους, σε πλατείες, σε σχολεία περιοχών της δυτικής Αθήνας και του Πειραιά.

[scribd id=85939142 key=key-21ya9h91qikndhbwaq11 mode=list]

Για να κατεβάσετε την μπροσούρα πατήστε εδώ

 

Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας

Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας

Παρασκευή 23 Μάρτη, στις 7:00 μ.μ. στην κατάληψή μας

Η εκτροφή και η παραγωγή γούνινων προϊόντων εξοντώνει εκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα, λεηλατεί τη φύση και αναπαράγει μια κοινωνία ανισότητας. Στις συνθήκες μιας παγκόσμιας συστημικής κρίσης πρέπει να επιλέξουμε ή την κατάργηση κάθε κυριαρχικής λογικής και κάθε θεσμού που συντηρεί έναν κόσμο βασισμένο στη βία και την εκμετάλλευση ή την παράδοση στο έλεος του κεφαλαίου και της εξουσίας.

Ζωή με χρώμα, γουναράδες -και κάθε αφεντικό- στο χώμα!

Ακολουθεί η εισήγηση της εκδήλωσης:

Ζώντας σε μια κοινωνία που βασίζεται στην καταπίεση και την εξουσία του ενός πάνω στον άλλο, το άτομο υιοθετεί αυτές τις συμπεριφορές. Στη δουλειά, στο σχολείο, στο σπίτι, στην προσωπική μας ζωή εκδηλώνουμε εξουσιαστικές συμπεριφορές. Ξεσπάμε την καταπίεση που δεχόμαστε σε αυτούς που έχουν οριστεί από την κοινωνία ως αδύναμοι, την ώρα που το κεφάλαιο μας ισοπεδώνει μέσα από την εκπαίδευση, τις κοινωνικές δομές, την καθημερινότητα, τα χρέη, τη μισθωτή σκλαβιά και το κυνήγι μιας μικροαστικής ζωής.

Συνέχεια ανάγνωσης Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας

Παρέμβαση στην Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Αθηναίων

Κείμενο της παρέμβασης που πραγματοποιήθηκε στις 14.3.12 στην Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Αθηναίων στην οδό Λιοσίων από τους καταληψίες της Villa Amalias και αλληλέγγυους με αφορμή τη «συζήτηση υποβολής μήνυσης κατά αγνώστων για την κατάληψη του κτιρίου των οδών Αχαρνών και Χέυδεν», η οποία και αναβλήθηκε επ’ αόριστον…
 
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
 
 
Ήρθαμε για να ξηγηθούμε!

 
Η VILLA AMALIAS ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 22 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΗ ΓΙΑ ΑΛΛΑ 17 ΧΡΟΝΙΑ.
 
Ο δήμος τον οποίο εκπροσωπείτε έχει δώσει δείγματα γραφής (συνεργασία με νεοναζί, κυνήγι μεταναστών-μικροπωλητών, εκκενώσεις κτηρίων που κατοικούνται από αστέγους).
Και εμείς έχουμε δώσει δείγματα γραφής. Αυτά τα 22 χρόνια ο χώρος λειτουργεί ως ανοιχτός κοινωνικός χώρος, με πλήθος εκδηλώσεων (συναυλίες, εκθέσεις, προβολές ταινιών, θεατρικές παραστάσεις, συζητήσεις, μαθήματα αυτομόρφωσης) και επίσης στεγάζεται και μέρος των καταληψιών.
Όλα αυτά τα χρόνια η λειτουργία, η συντήρηση και η αναπαλαίωση του κτιρίου γίνεται από τη συνέλευση της κατάληψης με πόρους αποκλειστικά δικούς μας και των συντρόφων μας.
Στα 22 αυτά χρόνια έχουν περάσει και συμμετάσχει στις δραστηριότητες του κτηρίου χιλιάδες άνθρωποι. Δεν είμαστε άγνωστοι, εμείς είμαστε. Τη μήνυση θέλετε να την κάνετε σε εμάς!
Τόσα χρόνια παρακολουθούμε τις προσπάθειες είτε του ΟΣΚ, είτε του δήμου να μοσχοπουλήσουν το κτήριο σε διάφορους ιδιώτες για να εισπράξουνε τις μίζες –κάτι που γίνεται κατά κόρον στο κέντρο. Αποφάσεις για την έξωσή μας έχουν ξαναπαρθεί και έχουν πέσει στο κενό.
 
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
 
Κατάληψη Villa Amalias
 
[Αναδημοσίευση από το blog της Villa Amalias]

Προβολή: “Οι καιροί της οργής” για τους Επαναστατικούς Πυρήνες (Γερμανία)

 Σάββατο 17 Μάρτη, 7.00μμ

ΠΡΟΒΟΛΗ VIDEO:
«Οι καιροί της οργής» (2001)
για την δράση των Επαναστατικών Πυρήνων στη Γερμανία, στο πλαίσιο της διεθνούς καμπάνιας αλληλεγγύης για την 79χρονη Sonja Suder και τον 70χρονο Christian Grauger που φυλακίστηκαν μετά από 33 χρόνια φυγοδικίας και εξορίας.

 

Κοντά χρόνια 20 από τη διάλυσή τους, οι Επαναστατικοί Πυρήνες και η Rote Zora, βρίσκονται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο της καταστολής. Το γερμανικό κράτος, θέλοντας αφενός να δείξει ότι δεν ξεχνάει ποτέ τους λογαριασμούς του με τους αρνητές της «παντοδυναμίας» του, αφετέρου να παραδειγματίσει μέσω της δίωξης των πάλαι ποτέ εσωτερικών του εχθρών, εξαντλεί σήμερα την εκδικητικότητά του στο πρόσωπο της 79χρονης Sonja Suder και του 70χρονου Christian Gauger. Οι δύο μετά από 33 ολόκληρα χρόνια φυγοδικίας και εξορίας, συνελήφθησαν στη Γαλλία στις 14 Σεπτέμβρη 2011 και εκδόθηκαν στη Γερμανία, προκειμένου να δικαστούν για επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι Επαναστατικοί Πυρήνες στα τέλη της δεκαετίας του ΄70, κατηγορούμενοι με βάση τις διαβόητες «καταθέσεις» του βαριά τραυματισμένου, ακρωτηριασμένου μετά από έκρηξη και υπό την επήρεια ισχυρών φαρμάκων Herman F., επίσης μέλους της οργάνωσης, οι οποίες εκβιάστηκαν το 1978.

Το video που θα προβληθεί αποτελεί τη βιντεοσκόπηση μιας δημόσιας συζήτησης κριτικής-αυτοκριτικής αποτίμησης, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2001 στο Βερολίνο, με ομιλητές μέλη του Κινήματος 2 Ιούνη και της RAF καθώς και κάποια συνοδευτικά video με συνεντεύξεις μελών των Επαναστατικών Πυρήνων.

Συνοδευτικά, θα υπάρχει σε 100 αντίτυπα, μια μπροσούρα που αποτελεί μετάφραση σχετικού εντύπου που εκδόθηκε το 1999 από έναν ισπανό σύντροφο. Το ισπανικό κείμενο είναι μετάφραση από το βιβλιαράκι Η ιστορία των Επαναστατικών Πυρήνων και της Rote Zora: Ένοπλη αντίσταση στη Δυτική Γερμανία (που εκδόθηκε από την Pirate Press Sheffield), εμπλουτισμένο με στοιχεία από το βιβλίο Ο ένοπλος αγώνας στην Ευρώπη του Peio Aierbe. Περιλαμβάνει, επίσης, τη μετάφραση τμήματος της συνέντευξης που έδωσαν το 1984 δύο μέλη της Rote Zora (ένοπλη γυναικεία οργάνωση που προέκυψε μέσα από τους Επαναστατικούς Πυρήνες αλλά συγκροτήθηκε αυτόνομα, με κάποιες ωστόσο αγωνίστριες να συμμετέχουν παράλληλα και στις δύο οργανώσεις). Τέλος, εμπεριέχεται ένας μικρός «οδηγός» για πρόσωπα και γεγονότα της περιόδου, ο οποίος διευκολύνει την παρακολούθηση όσων περιγράφονται στο video.

Το video και η μπροσούρα είναι το υλικό της παρουσίασης-ενημέρωσης που θα γίνει το απόγευμα της 17ης Μάρτη, στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά (στην οποία συμμετέχουμε ως συλλογικότητα), στο πλαίσιο του αυτοδιαχειριζόμενου καφενείου της κατάληψης κάθε Σάββατο από τις 7.00μμ.

 

Μάρτης 2012

αναρχικές/οι από τις δυτικές συνοικίες της αθήνας και του πειραιά

 

[scribd id=86446901 key=key-1ok2ka43u0oih853olr7 mode=list]

Download pdf

 

Πορεία αλληλεγγύης στην αναρχική Στέλλα Αντωνίου

ΠΟΡΕΙΑ 6 Απριλιου 18:00 πλ. Συνταγματος

 

afisa antoniou

Στις 4 Δεκέμβρη 2010, στο πλαίσιο (αντι)τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνονται και κατηγορούνται µε τον τρομονόµο για συμμετοχή σε “άγνωστη οργάνωση” οι Στέλλα Αντωνίου, Κ. Σακκάς, Α. Μητρούσιας, Γ. Καραγιαννίδης, Χ. Πολίτης και Δ. Μιχαήλ, µε τους δυο τελευταίους να απαλλάσσονται στη συνέχεια από το κατηγορητήριο. Η υπόθεση, παρά τα εμφανή κενά, θα ενσωματωθεί τελικά µε εισαγγελικό βούλευμα στην υπόθεση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.

Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της, η Στέλλα αρνείται τις κατηγορίες, αλλά όχι και την πολιτική της ταυτότητα. Υποστηρίζει τη συμμετοχή της στο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα και συνεχίζει να αγωνίζεται μέχρι σήμερα, συμμετέχοντας ενεργά στις κινητοποιήσεις των φυλακισμένων. Κινητοποιήσεις που διαρκώς οξύνονται απέναντι στη γενικότερη εξαθλίωση των φυλακών, στην οποία συμπεριλαμβάνονται, ανάμεσα στα άλλα, η συμφόρηση, η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, η ανυπαρξία θέρμανσης και η ανεπαρκής, τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά, σίτιση των κρατουμένων.

Σήμερα, 15 μήνες μετά, η συντρόφισσα, έχοντας δεχθεί τη συνεχή εκδικητικότητα των εισαγγελικών και ανακριτικών αρχών, λαμβάνοντας αρνητικές απαντήσεις στις αιτήσεις αποφυλάκισής που έχει κατά καιρούς καταθέσει, παραμένει έγκλειστη στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού.

Η Στέλλα πάσχει από µια σπάνια ασθένεια, που κατ’ αρχήν προσέβαλε το µάτι της, αλλά ήδη επεκτείνεται και σε άλλα όργανα του σώματός της . Μια ασθένεια που απαιτεί συνεχή και στενή ιατρική παρακολούθηση, ενώ σε περιπτώσεις υποτροπής χρήζει άμεσης πρόσβασης σε εξειδικευμένα κέντρα, κάτι το οποίο είναι ανέφικτο στις συνθήκες εγκλεισμού στις οποίες βρίσκεται.

Οι άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα ελληνικά κολαστήρια, η εξοντωτική μεταφορά της στα δημόσια νοσοκομεία µε καθυστερήσεις 7 έως 10 ωρών, η ανεπάρκεια του «νοσοκομείου» των φυλακών Κορυδαλλού να καλύψει τις εξειδικευμένες ανάγκες νοσηλείας της και η προσβλητική διαρκής φρούρησή της από ΕΚΑΜίτες ακόμα και κατά τη διάρκεια των ιατρικών εξετάσεων, έχουν ως µόνο αποτέλεσμα τη συνεχή επιδείνωση του σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει.

Στις 8 Μάρτη 2012, η Στέλλα Αντωνίου καταθέτει νέα αίτηση αποφυλάκισης στο συμβούλιο εφετών.

 Σε µια περίοδο όξυνσης του κοινωνικοταξικού πολέμου, ο εκφοβισμός όσων αντιστέκονται και η άμεση εξόντωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος αποτελούν κομμάτι του κατασταλτικού σχεδιασμού για την υπονόμευση της δυναμικής των καταπιεσμένων.

Δεν µας φοβίζουν, µας εξοργίζουν!

Άμεση Απελευθέρωση της αναρχικής Στέλλας Αντωνίου

Αλληλεγγύη σε όλους τους διωκόμενους για την ίδια υπόθεση

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Φασιστικοί μύθοι στους καιρούς της κρίσης, της καταστολής και των πογκρόμ

Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε απο αλληλέγγυες και αλληλέγγυους στην πορεία για τις καταλήψεις στην Κυψέλη το περασμένο Σάββατο 3/3 , σε περαστικούς και μαγαζάτορες στην Πατησίων την περασμένη Πέμπτη, καθώς και πέριξ της πλατείας Βικτωρίας στην μικροφωνική που πραγματοποιηθηκε εκεί απο μετανάστες και αλληλέγγυους στις 09/03/12.

*Χάρηκαμε πολύ όταν είδαμε αρκετό κόσμο που έπαιρνε το κείμενο να “στραβώνει” καθώς έπεφτε το μάτι του στον τίτλο “οι ξένοι μας κλέβουν τις δουλειές”.

 

Φασιστικοί μύθοι στους καιρούς της κρίσης, της καταστολής και των πογκρόμ:

οι ξένοι μας κλέβουν τις δουλειές!

Πόσα είναι τελικά τα καταστήματα στο κέντρο της Αθήνας που πουλάνε τσάντες; 25; 40; Τόνοι από μελάνι μιας ολόκληρης μηχανής προπαγάνδας (ΜΜΕ, εμπορικοί σύλλογοι και επιμελητήρια, δήμος αθηναίων και υπουργεία) επιχειρούν να καταδείξουν το μέγεθος της οικονομικής ζημιάς που προκαλούν οι ανθέλληνες σενεγαλέζοι, νιγηριανοί και μπαγκλαντεσιανοί μικροπωλητές στον σκληρά δοκιμαζόμενο έλληνα έμπορο. Αν δε, πλάι στις τσάντες αθροιστούν και όλα εκείνα τα πλαστικά μπιχλιμπίδια στις λαϊκές, οι ομπρέλες στους σταθμούς του μετρό, συν κάποια γάντια και καπέλα, το μέγεθος της οικονομικής καταστροφής μάλλον συναγωνίζεται εκείνης του μνημονίου. Και τα ξυλόγλυπτα αγαλματάκια από την Αφρική –που τα βάζετε και αυτά;

Όμως δεν είναι αστείο, είναι γελοίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις μεγάλες επιχειρήσεις-σκούπα που τόσο συχνά σαρώνουν την πόλη, το 25-40% των μπάτσων έχουν ως αποστολή να πατάξουν το βδελυρό “παραεμπόριο”. Ένας γιγαντιαίος μηχανισμός προπαγάνδας και καταστολής χωρίς πραγματικό υλικό πεδίο, που κυνηγάει φαντάσματα. Που δημιουργεί όμως πραγματικές αντιλήψεις εχθρότητας, που κατασκευάζει την εικόνα του μετανάστη ως εσωτερικού εχθρού, που καλλιεργεί και συνηγορεί σε ιδεολογίες μίσους και που θρέφει εφιάλτες.

Με την ανάλογη ρητορική, βεβαίως! Γιατί οι απλωμένοι μπόγοι των μικροπωλητών συνιστούν την εισβολή μιας “μαφίας” στο κέντρο της πόλης. Όμως για μια στιγμή… Μαφία; Συγκροτημένα δηλαδή δίκτυα εγκλήματος, με ισχυρές προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό, εκτεταμένη διαφθορά και εξαγορά αξιωματούχων και τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ευρώ; Αυτό δηλαδή που κανένας καραγκιόζης δήμαρχος ή υπουργός, ξεφτίλας δημοσιογράφος ή φασίστας μέλος του εμπορικού συλλόγου δεν τόλμησε να ψελλίσει για τη Siemens ή για τη Mονή Βατοπεδίου, θα πρέπει να αποδοθεί ως ταμπέλα εγκληματία στον μικροπωλητή και τον μπόγο του; Ποιος τελικά δουλεύει ποιον;

Η παραφιλολογία του “παραεμπορίου” δεν ήταν φυσικά τίποτε άλλο από τη γραμμική προέκταση εκείνου του μύθου που θέλει τους μετανάστες να “κλέβουν” τις δουλειές από τους σκληρά εργαζόμενους γηγενείς. Μια σπαρακτική κραυγή για όλες εκείνες τις καριέρες ελλήνων στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας που χάθηκαν από τα μιάσματα τους μετανάστες, για τα πλούσια μεροκάματα των 22€ (για 16 ώρες δημιουργικής απασχόλησης) που στερήθηκαν τα ελληνικά χέρια, για τα όνειρα τόσων και τόσων ελληνόπουλων να δουλέψουν στα χωράφια, την οικοδομή και τα καράβια και που τα συνέτριψαν οι άνεμοι της παγκοσμιοποίησης.

Όμως οφείλουμε να είμαστε τίμιοι: πρέπει να ομολογήσουμε ότι κάπου συνέβαλαν και οι μετανάστες. Ολόκληρη την τελευταία 20ετία, χιλιάδες επιχειρήσεις μετανάστευαν στα Βαλκάνια αναζητώντας μια εργατική δύναμη που να αμείβεται με ψίχουλα. Αντίθετα όμως, όσοι επιχειρηματίες ήταν πατριώτες κράτησαν τις ετοιμόρροπες επιχειρήσεις τους στην ελλάδα, πρόθυμοι να δώσουν δουλειά σε κάθε έλληνα με 2€ την ώρα• και μόνο όταν αυτό ήταν αδύνατο, προσλάμβαναν κανέναν πακιστανό, καταριόμενοι την ώρα και τη στιγμή που δεν πήγαν και αυτοί σε καμία βουλγαρία και ρουμανία –που να φανταστούν όμως τόση αχαριστία; Αν και πλέον δεν πρέπει να έχουν παράπονο, οι συνθήκες ζωής και εργασίας των μεταναστών γίνονται –σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό– η εφιαλτική πραγματικότητα της κοινωνίας.

Στην πραγματικότητα οι μετανάστες δεν ήταν τίποτε άλλο από τους σκλάβους που χρειάστηκε η ελληνική κοινωνία για να ανέβει στο άρμα της ανάπτυξης και της ευρωπαϊκής ονείρωξής της –πριν βέβαια αυτό γίνει οριστικά συντρίμμια κάτω από την επέλαση της κρίσης. Άνθρωποι χωρίς φωνή και χωρίς πρόσωπο, μόνιμα κατατρεγμένοι και κοινωνικά περιθωριοποιημένοι –μια συνθήκη αναγκαία για να υποτιμηθεί η εργατική τους δύναμη τόσο, όσο αντίστοιχα μεγάλωναν τα κέρδη. Πάνω στα σώματά τους χτίστηκε ολόκληρη η οικονομική ανάπτυξη της τελευταίας 20ετίας –κι αυτό δεν προκύπτει μόνο από τη βιωμένη εμπειρία, αλλά το ομολογούν και όλες οι μελέτες των χαρτογιακάδων που κατοικοεδρεύουν στις τράπεζες, τα υπουργεία και τους διεθνείς οργανισμούς. Όπως ακριβώς στήριξαν με τις εισφορές τους τα ασφαλιστικά ταμεία για να ακούνε αυτή τη στιγμή ότι “δεν τους αντέχει η ελληνική οικονομία”. Και οι άνθρωποι κουνάνε το κεφάλι με τους τρελούς (και αχάριστους επίσης) που μπλέξανε, παίρνουν τα μπογαλάκια τους και κατά χιλιάδες γυρίζουν στις χώρες τους για να κάνουν αυτό που ξέρουν τόσο καλά: να δουλέψουν σκληρά χτίζοντας ακόμη μια φορά από την αρχή τη ζωή τους.

Και όσοι/ες φεύγουν, δεν ρίχνουν ούτε μια μαύρη πέτρα πίσω τους. Και απομένει έτσι, αυτές (τις πέτρες) να τις ρίξουμε εμείς –ντόπιοι και μετανάστες. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για τις ζωές μας… 

Αλληλέγγυες/οι

Δεν υπάρχει τίποτα να υπερασπιστείς σε μια νεκρή πόλη στην οποία οι δημόσιοι χώροι δεν μας ανήκουν και που αυτή είναι οργανωμένη γύρω από την κυκλοφορία του εμπορεύματος. Ζούμε όμως σε κείνους τους καιρούς που ο κόσμος της κατανάλωσης τελειώνει και ο λόγος, η πράξη και οι δομές της αλληλεγγύης είναι οι μόνες που μπορούν να υποσχεθούν ένα μέλλον που να μην είναι εφιαλτικό.

Έτσι, καθώς το μικρεμπόριο των μεταναστών συνιστά ζωτική συνθήκη για την επιβίωσή τους, η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη. Όπως είναι και απέναντι σε όσους αρνούνται, συγκρούονται και δοκιμάζουν να δραπετεύσουν από τον ακραίο παραλογισμό της εξουσίας…

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Μετανάστες και αλληλέγγυοι-ες στην πλ. Βικτωρίας

Ένα «επικίνδυνο» πείραμα πραγματοποιείται τον τελευταίο μήνα στην ΑΣΟΕΕ και την πλατεία Βικτωρίας. Οι συγκρούσεις μπροστά από την ΑΣΟΕΕ  των μεταναστών μικροπωλητών με τους μπάτσους και τη δημοτική αστυνομία (που προσπαθούν να τους απομονώσουν κοινωνικά και να τους διώξουν βίαια κλέβοντας την πραμάτεια τους) και η έμπρακτη υποστήριξη των αλληλέγγυων σε αυτές δημιούργησε τις κατάλληλες «καυτές» συνθήκες για να έρθουν κοντά δύο κόσμοι που μοιράζονται περισσότερα απ’ όσα τους χωρίζουν. Μετανάστες και αλληλέγγυοι δημιουργούν μία κοινότητα αγώνα και για 2η φορά πραγματοποιούν παρέμβαση με μικροφωνική και μαζικό μοίρασμα κειμένων. Πρόκειται για ένα πείραμα που έχει ως στόχο να σπάσει το μονόλογο της εξουσίας και των ΜΜΕ, να αντιμετωπίσει τους μπάτσους και τους φασίστες, να απομονώσει κάθε ρατσιστική κορώνα και κυρίως να μιλήσει σε μία γλώσσα. Τη γλώσσα της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας.

Χτες το απόγευμα (9/3/12), από 150 περίπου άτομα, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στην πλ. Βικτωρίας όπου διαβάστηκε από το μικρόφωνο και μοιράστηκε στις εξόδους του ΗΣΑΠ και στους περαστικούς το κείμενο που έγραψαν οι μετανάστες απευθυνόμενοι στην κοινωνία. Την κίνηση τους στήριξε πλήθος αλληλέγγυων με δικά τους κείμενα και μετά το τέλος της 2ωρης παρέμβασης, ακολούθησε κοινή συνέλευση 80 ατόμων – στην πλειοψηφία τους μετανάστες – για τη συνέχιση των δράσεων.

Ο κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών

Είναι αγώνας ενάντια στην καταπίεση

ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

 

[Ακολουθεί το κείμενο που έγραψαν, μοίρασαν και διάβασαν οι μετανάστες]

 

Αρχικά θα θέλαμε να χαιρετήσουμε όλους αυτούς που μας βοηθάνε να ζούμε με ελευθερία στην Ελλάδα. Γιατί ζούμε σε μια πολύ δύσκολη συνθήκη με την αστυνομία από τη μια και τους φασίστες από την άλλη που μας κινάγανε σε κάθε στιγμή. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φασίστες κάθε φορά που βρισκόμαστε στο δρόμο. Το ίδιο και με την αστυνομία που μας βασανίζει και μας παίρνει τα χρήματα μας, χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε, φοβόμαστε και υποφέρουμε. Όλοι οι μετανάστες είναι πολύ φοβισμένοι με αυτή την κατάσταση.

Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με έναν επιθετικό ρατσισμό από ένα κομμάτι της κοινωνίας και κυρίως από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί εισβάλλουνε στα σπίτια μας και μας παίρνουν τα χρήματα και τα πράγματά μας. οι φασίστες και η αστυνομία κυνηγούν κάθε στιγμή τους μετανάστες. Ειδικά τη νύχτα γυρίζουν στις γειτονιές ψάχνοντας μετανάστες για να τους χτυπήσουν. Τις πιο πολλές φορές με πολιτική ταυτότητα παρουσιάζονται ως αστυνομικοί, ζητάνε τα χαρτιά μας και αφου μας τα σκίσουν αρχίζουν να μας ξυλοκοπούν. Πραγματικά κάθε φορά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτοί που έχουμε απέναντι μας είναι φασίστες ή αστυνομικοί.

Για λόγους οικονομικούς και λόγους πολέμου αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τις χώρες μας για να έρθουμε να ζήσουμε στην Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ειρήνη και ελευθερία. Οι δραστηριότητές μας είναι απλά και μόνο το μικρεμπόριο περιπλανώμενοι στους δρόμους. Αυτή μας η δραστηριοποίηση μας επιτρέπει να πληρώνουμε το νοίκι, το φαγητό μας, κλπ.

Για αυτό και ζητάμε από τη κοινωνία και τις ελληνικές αρχές να μας αφήσουν να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ελευθερία και σεβασμό. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς/ες που μας καταλαβαίνουν και μας στέκονται αλληλέγγυοι/ες.

 ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

 

[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

Avant tout salutation a ceux qui nous aident a vivre dans la liberte en Grece .Car nous vivons une situation tres difficile avec les policiers d’un cote et de l’autre cote avec les fascistes qui nous attaquent a chaque instant. Nous sommes tales par les fascistes chaque fois qu’ils nous  rencontent dans la rue. De meme que la police, que nous  torture et prend notre argent sans aucun probleme. De ce fait on ne sais plus qu’on faire, nous avons tres peur et nous souffrons aussi..Tous les etrangers sont tres inquiets de cette situation actuelle. Une situation economique et de guerre nous a pousse a quitter nos pays pour venir vivre en Europe, plus particulierement en Grece, c’est a dire vivre plus dignement dans la paix et dans la liberte. Nous sommes des gens tres serieux et notre activite est tout simplement  faire le petit commerce a travers les rues. Cette activite nous permet de payer le louer, le mange etc. Nous sommes confrontes quotidiennement a un racisme tres eleve de la part d’une partie de la population et surtout  de la police. Les policiers entrent  dans les maisons des etrangers pour les frapper,  prendre leurs bagages et leurs argents. Les fascistes et la police nous chassent a tout moment. Pendant la nuit ils font le tour des quartiers a la recherche des entrangers pour les faire subir  des mals moments. C’est pour cela que nous demandons de la population et des authorites grecques de nous permettre de vivre dignement dans la liberte et dans la respect. Nous disons un grand merci aux gens qui nous ont compris et qui nous defendent.

NON AUX FASCISTES  ET A LA VIOLENCE POLICIERE

 

Ακολουθούν φωτογραφίες από την πρώτη κοινή παρέμβαση μεταναστών και αλληλέγγυων έξω από την ΑΣΟΕΕ, επί της Πατησίων στις 23/02/12

 

Κείμενο της Στ. Αντωνίου με αφορμή της 5η αίτηση αποφυλάκισης

[Kείμενο της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου που δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα “Το Ποντίκι”. Η Στέλλα κρατείται στις φυλακές Κορυδαλλού πάνω από ένα χρόνο και σήμερα καταθέτει την 5η αίτηση αποφυλάκισής της. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ .]

Ο αντιτρομοκρατικός νόμος, ένας νόμος – έκτρωμα γι’ αυτόν που διώκεται με βάση αυτόν, αλλά και ένα χρήσιμο νομικό εργαλείο για το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, αφού αρκούν μονάχα ενδείξεις βασισμένες σε υποκειμενικές εκτιμήσεις και κρίσεις για να χρησιμοποιηθεί εναντίον κάποιου, νομοθετήθηκε με σκοπό να εξοντώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος και να παραδειγματίσει τους επόμενους που θα αντισταθούν σ’ αυτό.

Είναι ξεκάθαρο ότι στις δύσκολες στιγμές για τους εξουσιαστές, λόγω της έντονης δυσαρέσκειας και οργής που εκφράζει πολύμορφα η κοινωνία απέναντι στο πολιτικό σύστημα της χώρας, θέλουν να ξεριζώσουν κάθε εξεγερσιακή διάθεση, κάθε αγωνιστική συμπεριφορά, κάθε επαναστατική προοπτική, στέλνοντας μήνυμα μηδενικής ανοχής.

Θεωρώ πως μια από τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται αυτή η παραδειγματική καταστολή είναι και η δική μου. Επιδιώκεται να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε ολόκληρο το Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό κίνημα πως στο εξής δεν θα διώκονται μονάχα οι αξιόποινες πράξεις, αλλά θα διώκεται και η αλληλεγγύη, θα διώκονται οι πορείες, θα διώκεται η δημοσίευση κειμένων και αύριο μεθαύριο ίσως και οι συναθροίσεις. Στοχοποιούν το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον ανθρώπων που κατηγορούνται ως τρομοκράτες, δημεύουν σπίτια και λογαριασμούς, παρακολουθούν τηλέφωνα, σε τοποθετούν στο περιθώριο και σε οδηγούν στον αποκλεισμό.

Μέσα από αυτή την επιστολή θέλω να καταγγείλω και ταυτόχρονα να θέσω κάθε αρμόδιο προ των ευθυνών του, για την προκλητική αμέλεια που δείχνουν 15 μήνες τώρα απέναντι στο σοβαρό πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζω.

Παρ’ όλη την εμπεριστατωμένη ενημέρωση από μένα την ίδια αλλά και τη δικηγόρο μου, παρ’ όλες τις εκθέσεις που έχουν κατατεθεί από εξειδικευμένους γιατρούς σε όλους τους αρμοδίους του υπουργείου δικαιοσύνης, από τον γενικό γραμματέα μέχρι τον Παπαϊωνάννου, συνεχίζουν να δείχνουν προκλητικά την αδιαφορία τους και να αρνούνται να πράξουν το αυτονόητο, παίζοντας κυριολεκτικά με την υγεία μου.

Σήμερα 8.3 καταθέτω την 5η κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης. Προφυλακισμένη 15 μήνες τώρα στις φυλακές Κορυδαλλού, βαρυνόμενη με ένα κατηγορητήριο εντελώς σαθρό όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία, στηριγμένο κατά βάση σε υποθέσεις και συλλογισμούς, τόσο από τα τσακάλια της αντιτρομοκρατικής κατά τη διάρκεια της προανάκρισης, όσο και από τους γνωστούς ανακριτές Μπαλτά και Μόκκα που συνέχισαν το έργο τους. Το γεγονός ότι δεν έκρυψα την πολιτική μου ταυτότητα, δηλώνοντας ότι ανήκω στον Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό χώρο.

Το γεγονός ότι δεν αρνήθηκα να δείξω έμπρακτα την αλληλεγγύη μου σε φίλο και σύντροφο ο οποίος φυγοδικούσε, καθώς και ότι δεν κατάφεραν κατά τη διάρκεια της προανάκρισης να με στρέψουν κατά του συντρόφου μου με τον οποίο και συγκατοικούσα, αλλά και η γενικότερη άρνησή μου να συνεργαστώ με τις αρχές, άρκεσε απ’ ό,τι φαίνεται και περίσσεψε για τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης για να μου φορτώσουν κατηγορίες όπως η συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, η διακεκριμένη οπλοκατοχή και η κατοχή εκρηκτικών υλών, κατηγορίες βαρύτατες που προβλέπουν πολυετείς καθείρξεις.

Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου, προκειμένου να έχω πρόσβαση στην απαιτούμενη εξειδικευμένη ιατρική παρακολούθηση, αντιμετώπιση και θεραπεία της ασθένειας μου, την οποία στερούμαι μέσα στη φυλακή.

Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου και στέλνω μήνυμα πως δεν πρόκειται να σιωπήσω ούτε να ανεχτώ άλλο την προσπάθεια συστηματικής εξόντωσης μου.

 

Στέλλα Αντωνίου

8/3/2012

*αναδημοσίευση απο athens.indymedia.org

Εκδήλωση – Συζήτηση για την Ολική Άρνηση Στράτευσης στη Βίλα Ζωγράφου

 
Το Σάββατο 10 Μαρτίου, στις 7.00μμ
 
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ…
 
Γιατί προάγει την ψυχική, σωματική και πολιτική καταπίεση μέσω του φόβου, της εκπειθάρχησης και του "σωφρονισμού".
 
Γιατί επιβάλλει την ομοιομορφία σε συμπεριφορά και εμφάνιση, την υποταγή στην ιεραρχία, τον σεξισμό και τον εθνικισμό.
 
Γιατί αποτελεί βασικό μηχανισμό υπεράσπισης των αφεντικών και συστημικό πυλώνα καταστολής των κοινωνικών εξεγέρσεων.
 
Γιατί δε θα γίνουμε συνένοχοι στα εγκλήαμτά τους.
 
…ΓΙΑΤΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ-ΦΥΛΑΚΕΣ
 
Η εκδήλωση καλείται από

Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης (Δ. Χατζηβασιλειάδης)

“Όταν ακούω ότι για να πετύχει κάτι είναι απαραίτητη η συμμετοχή μου σκέφτομαι το στιφάδο” (Ο λαγός)

Είμαι εχθρός του ελληνικού έθνους και κάθε έθνους. Διότι πρόκειται για πολεμικούς μηχανισμούς κοινωνικής αποσύνθεσης και υποδούλωσης. Η εθνική συνείδηση είναι το προκάλυμμα της αφομοίωσης στον αστικό ολοκληρωτισμό, της αφομοίωσης στον ιδιωτικό ωφελιμισμό, στην εκμετάλλευση και στην συσσώρευση, στην δικτατορία του νόμου· είναι η φοβική και μισάνθρωπη κέλευση της υποταγής στο κράτος. Κεφαλαιούχοι, πολιτικάντηδες, λόγιοι βρικόλακες και μισθοφόροι συναποτελούν τον πυρήνα του έθνους εξαπαρχής του. Εκατόν ενενήντα χρόνια εξαπάτησης, καταπίεσης, αποικειοποίησης και μητροπολιτικού εγκλεισμού, η ιστορία του έθνους μέσα στα σύνορα του ελληνικού κράτους. Εκατόν ενενήντα χρόνια πολεμικής συστράτευσης με τις μεγάλες δυνάμεις του κεφαλαίου, η θέση του ελληνικού έθνους στην εξέλιξη της διακρατικής κυριαρχίας.
Σήμερα, ο γενικός εξανδραποδισμός των εκμεταλλευόμεων για χάρη των ντόπιων αφεντικών και των διεθνικών διευθυντηρίων πραγματώνεται υπό την σημαία της εθνικής σωτηρίας. Με την σημαία του έθνους οπλίζονται τα καθάρματα, κρατικοί άρχοντες, καθεστωτικοί κονδυλοφόροι και φασιστικές συμμορίες, που οργανώνουν την εκκαθάριση των πιο αδύναμων κομματιών του κυριαρχούμενου κόσμου.
Το ελληνικό κράτος και η εθνική συνείδηση, συνείδηση υποτελούς ομοιογενοποίησης, συγκροτήθηκαν μέσα από εμφύλιους πολέμους, καταστολή, ταξικό έλεγχο. Η στρατιωτική κυριαρχία θεμελιώνει το έθνος. Το φάντασμα της στρατοκρατίας φυλάει την δημοκρατία των αφεντικών. Τα όπλα του έθνους βγαίνουν στο προσκήνιο για να υπερασπιστούν το καθεστώς ή για να προσαυξήσουν τα κατεχόμενα φέουδά του.
Ο ελληνικός στρατός αποτελεί δραστήριο όργανο του ΝΑΤΟ και των λεηλατικών εκστρατειών του. Στα σύνορα του ευρωπαϊκού κάτεργου δολοφονεί τους κατατρεγμένους οι οποίοι έχουν ξεριζωθεί από τις βόμβες και τον λιμό που σπέρνει η πλανητική δημοκρατία του κεφάλαιου. Στην Πίνδο και στον Έβρο η ελληνική σημαία έχει ποτιστεί με το αίμα των απόκληρων. Μέσα στην μητροπολιτική φυλακή, τώρα που οξύνεται η ταξική αντεπίθεση και δυναμώνουν τα εγχειρήματα κοινωνικής αυτοοργάνωσης ενάντια στην κρατική τυραννία, ο εθνικός στρατός προετοιμάζεται για την αντεπανάσταση.
Το κράτος καλεί τους υπηκόους του να υπηρετήσουν την πολεμική μηχανή του. Η θητεία είναι ένας εκβιαστικός εγκλεισμός. Ο φαντάρος στρατωνίζεται δια της βίας και εκπαιδεύεται να υποτάσσεται στην ιεραρχική πυραμίδα του τρόμου, να ανέχεται την βία της και να δολοφονεί ο ίδιος για λογαριασμό της. Ο στρατός αποτελεί το πρότυπο και το θεμέλιο του καταναγκασμού. Ιστορικά, ο αστικός κόσμος αναπτύχθηκε ως πολιτισμός των στρατοπέδων. Τα κάτεργα, τα σχολεία, οι φυλακές αναπαράγουν την οργάνωση του στρατοπέδου και ο εθνικός στρατός υπάρχει για την έσχατη υπεράσπιση της εκμεταλλευτικής τάξης.
Σ’ ετούτο τον επί αιώνες δυναστευόμενο κόσμο έχω πάρει θέση στον πόλεμο για την κοινωνική απελευθέρωση από το κράτος και το κεφάλαιο. Είμαι στρατευμένος στην κοινή πάλη για την ανατροπή της λεηλασίας του ανθρώπινου και του φυσικού πλούτου, για την ανάπτυξη της αντιθεσμικής κοινωνικής αυτοοργάνωσης, για την εξάλειψη όλων των συνόρων και των παρτίδων. Θα παραμείνω στις γραμμές του εξεγερσιακού αγώνα εως ότου αποσυντεθούν όλα τα έθνη, εως ότου διαλυθούν οι στρατιές των τυράννων, με την επαναστατική προέλαση του παγκόσμιου προλεταριάτου.

“Εθελότυφλοι υπηρέτες, σ’ εσάς πατάνε οι θεοί, σ’ εσάς και οι αφέντες”

Η φιλελεύθερη κατοχή έχει χώρο για ιδιοτροπίες. Θέλεις να μην υπηρετήσεις στην πρώτη γραμμή της καπιταλιστικής μηχανής; Ο νόμος πια επιτρέπει εναλλακτικά την εκδούλευση σε άλλους κρατικούς μηχανισμούς. Εναλλακτική θητεία, δηλαδή άμισθη εργασία για να εμφανίζεται το καθεστώς ως παροχέας κοινωφελούς έργου. Οι προνοιακές υπηρεσίες του κράτους, που τώρα παραδίδονται στους κερδοσκόπους επιχειρηματίες ή καταργούνται, ήταν επί έναν σχεδόν αιώνα αφενός ένα τεράστιο πεδίο υπερεκμετάλλευσης μέσω εργολαβιών και προνομιακών διευκολύνσεων προς τις ιδιωτικές εταιρείες και ταυτόχρονα η κύρια πηγή κομματικού ελέγχου και αφετέρου το χρυσωμένο χάπι της συγκεντρωτικής αντικοινωνικής διεύθυνσης.
Ο εθελοντισμός παρέχει την πλέον ασυνείδητη στήριξη στους επιτήδειους που λυμαίνονται τις κάθε είδους κρατικές επενδύσεις και επιχορηγήσεις (τράπεζες, επιχειρήσεις καινοτομίας, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά ή φιλανθρωπικά ιδρύματα, μ.κ.ο. κλπ.). Οι ανθρωπιστικές και οι περιβαλλοντικές παράτες των κρατικών αρχών, των εταιρειών και της εκκλησίας επιχειρούν να συγκαλύψουν την επίταση της θεσμικής ληστρικότητας.
Ως αναρχικός έχω αρνηθεί προ καιρού να υπηρετήσω με οποιονδήποτε τρόπο τις μηχανές του κράτους. Η κοινωνική αλληλεγγύη αποκτά το διαυγέστερο και αρτιότερο νόημα της στην συνεχή εξέγερση ενάντια στην παγκόσμια διακρατική κυριαρχία. Ότι έργο μπορώ να προσφέρω ανήκει στις συλλογικές διεργασίες αυτονόμησης από τα κρατικά δεσμά. Ο κόσμος της αναρχίας είναι ήδη εδώ και δεν μας περισσεύει ούτε μια μέρα για τον λεβιάθαν.

“Φυλακές, στρατός, ψυχιατρεία, να πια είναι η εξουσία” (παλαιό σύνθημα)

Ο προσφιλέστερος τρόπος αποφυγής της στρατιωτικής θητείας είναι το λεγόμενο τρελόχαρτο. Η αποφυγή του εγκλεισμού στα πολεμικά κάτεργα έχει ως τίμημα την αναγνώριση του τεχνομυστικιστικού ολοκληρωτισμού του κράτους πάνω στις επιθυμίες, στις συνειδήσεις και στις κοινωνικές σχέσεις. Οι υπεκφυγές επιτρέπονται, αφού επιβεβαιώνουν το αυτιστικό υπόβαθρο της υποταγής στην εξουσία. Το θέατρο της σχιζοφρένειας ή της κατάθλιψης χαριεντίζεται με τον κατακερματισμό και την σήψη ενός κόσμου τυραννευόμενου από το κεφάλαιο και ουδετεροποιεί την γενοκτονία που τελείται στα ψυχιατρεία και με την χημική καταστολή παντού. Οι «ανίκανοι» προστρέχουν στους ιεροεξεταστές ενός κατεξοχήν μανιακού πολιτισμού, στους αυθέντες των ανθρωπιστικών επιστημών της αστικής κυριαρχίας. Για να επιστρέψουν ένας ένας στο ιδιωτικό λαγούμι τους, την ίδια στιγμή που η θεσμική κρεατομηχανή δουλεύει ασταμάτητα. Αυτές οι παραιτήσεις αθροίζονται σε μια τεράστια σιωπή, σε μια εκτεταμένη απομόνωση ανατροφοδοτούμενη, σε μια συνθλιπτική ματαίωση της άρνησης στην στρατοκρατία· αποτελούν μια εσωτερικευμένη αντιεξέγερση.
Ενάντια σε μια τέτοια κανονικότητα η αντίσταση οφείλει να μιλάει ανοιχτά και να αναλαμβάνει το κόστος της σύγκρουσης με το καθεστώς. Για να μην σαρωθούμε από την πολεμική μηχανή της κυριαρχίας συστρατευόμαστε πρωτοβουλιακά και αλληλέγγυα σε συγκεκριμένα πεδία ρήξης. Ο ατομικός γλιτωμός είναι μια επιτάχυνση στον γενικό εξανδραποδισμό. Το κάθε εξεγερσιακό ανάχωμα, ατομικό ή συλλογικό, είναι δύναμη στο συνολικό ανατρεπτικό μέτωπο.

“Κι όταν έρθουν να σου πουν ότι εδώ δεν είναι τόπος και χρόνος για τέτοια πράγματα, τράβηξε την φαλτσέτα και θέρισε”  (Κατερίνα Γώγου)

Η ολική άρνησή μου να στρατευτώ είναι ένα σημείο του κινήματος ενάντια στον στρατό, ένα σημείο του κοινωνικού αντικρατικού αγώνα. Στα χαρακώματα του κοινού πολέμου απέναντι στην διακρατική κυριαρχία και στους στρατούς της αναμετράται ο κόσμος της ελευθερίας και της αλληλεγγύης με τον κόσμο της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης.

Να σπείρουμε την ανυποταξία ενάντια στα κελεύσματα της εξουσίας.

 

Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης