Περί της φιλοξενίας των μεταναστών απεργών πείνας

Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου, 287 μετανάστες εργάτες από τις αραβόφωνες χώρες Β. Αφρικής έρχονται από τα Χανιά και ξεκινάνε  μία σκληρή και αποφασιστική απεργία πείνας με στόχο τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών· 237 στην Νομική Αθηνών και 50 στο εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης. 287 άτομα που αποφασίζουν απεργία διαρκείας, διεκδικώντας πρόσωπο, όνομα και υλική υπόσταση, ως «αόρατοι» και «μαύροι εργάτες»  προκαλώντας κύματα αντιδράσεων.  Βουλευτές, δημοσιογράφοι, ειδικοί επί του θέματος και αρπακτικά όλων των ειδών βγήκαν στα media να υποδαυλίσουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, δίνοντας πάτημα και στις πιο ακροδεξιές απολήξεις τους. Ήδη από την πρώτη μέρα αρχίζει η μετάθεση ευθυνών μεταξύ κράτους και πανεπιστημίου για το ποιος θα αναλάβει την λύση του «προβλήματος». Και η μοναδική λύση που βρέθηκε να εμπεριέχει και τους δυο ήταν αυτή της καταστολής και της άρσης του ασύλου.  Το απόγευμα της πέμπτης 27/1, σε ένα παιχνίδι επίδειξης δύναμης, κλούβες μαζί με εκατοντάδες μπάτσους περικυκλώνουν τη νομική και κλείνουν όλους τους δρόμους τριγύρω, δημιουργώντας μια ζώνη που απέκλειε την προσέγγιση κάθε αλληλέγγυου.  Οι διαπραγματεύσεις διαμεσολαβούνται από όλα εκείνα τα «προοδευτικά» κομμάτια του κοινοβουλευτισμού που παραδοσιακά επιδίδονται σε τέτοιους χειρισμούς και ο διάλογος που στήνεται είναι ανάμεσα στο σκληρό αλλά δίκαιο κράτος και την ανθρωπιστική αριστερά.  Και μάλιστα σε ένα πλαίσιο αρκούντως δημοκρατικό, ώστε να συμπεριλαμβάνει υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, ΜΚΟ και ένα ιδιώτη. Το αποτέλεσμα είναι ίδιο με το αρχικό τελεσίγραφο: «ή βγαίνετε ή μπαίνουμε», με την απειλή της μεταφοράς τους σε διαφορετικά κέντρα κράτησης και διάσπασης του αγώνα τους. Και εν τέλει οι μετανάστες «βγαίνουν» και το άσυλο καταλύεται «χωρίς τη χρήση βίας», δια της αποχώρησής τους, δίνοντας την εντύπωση πως η λύση βρέθηκε και είναι ιδανική …

Ένα διατηρητέο, στη συμβολή Ηπείρου και Πατησίων, ένα αρχοντικό που ο ίδιος ο πρύτανης, όπως δήλωσε ανερυθρίαστα,  «θα ντρεπόταν να βαδίσει» εντός του, ένας μη δημόσιος χώρος που νοικιάστηκε από το κράτος, υπό την επίβλεψη ενός ιδιώτη και με τον εκβιασμό της διασφάλισης των δικαιωμάτων του δεν θα μπορούσε να ήταν παρά μια εκδοχή μιας προβληματικής λύσης. Μόνο που στο «παλατάκι» απεργοί και αλληλέγγυοι βρέθηκαν μπροστά σε μια ακόμη κατάσταση απαγορευτική για τον αγώνα τους. Οι χώροι που παραχωρούνται είναι το υπόγειο και ένα μικρό κομμάτι του ισογείου και του πρώτου, ενώ ο δεύτερος όροφος παραμένει κλειστός, όπου αναπαύονται ελάχιστες πολύτιμες πολυθρόνες και φωτιστικά. Υπό συνθήκες κρύου και βροχής ένα τμήμα των εξαντλημένων απεργών στρώνει να κοιμηθεί στο λασπωμένο γκαζόν που ως ύψιστο σημάδι πολιτισμού περιβάλλει το «παλατάκι». Η απαράδεκτη αυτή συνθήκη για 108 από τους απεργούς, οδήγησε στην αντανακλαστική απόφαση να φιλοξενηθούν στο κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων και Σκαραμαγκά για 2 μέρες μέχρι να στηθούν σκηνές που θα τους στεγάσουν όλους αν και η κατάληψη δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που οι ίδιοι οι μετανάστες έχουν θέσει εξ’ αρχής για τον αγώνα  τους. Αρχικά λόγω του γεγονότος ότι έχει συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά και οι απεργοί πείνας δεν θέλουν να ταυτιστούν με κανένα πολιτικό χώρο και επίσης διότι δεν ανταποκρινόταν στο αίτημά τους για τη μη διάσπαση της ενότητάς τους. Τέλος, αν και οι υποδομές της κατάληψης δεν επαρκούν για τη στέγαση τόσων ατόμων, παρόλα αυτά με αυτό τον τρόπο ικανοποιήσαμε μια φασίζουσα μερίδα της κοινής γνώμης και τους πήραμε σπίτι μας δηλώνοντας και με αυτό τον τρόπο την αλληλεγγύη μας σε ένα αγώνα που μας αφορά όλους.

Ενάντια στον κατακερματισμό των αγώνων, είμαστε δίπλα στους 287 απεργούς πείνας  γιατί για μας δεν είναι ξένοι, αλλά κομμάτι των καταπιεσμένων όπως και εμείς.

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Αναβολή σημερινής εκδήλωσης

Η σημερινή προγραμματισμένη εκδήλωση για τα πνευματικά δικαιώματα και τις πατέντες αναβάλλεται λόγω των γεγονότων που διαδραματίζονται αυτή την ώρα στη Νομική.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Το δίκαιο του αγώνα θα κερδίσει! [1η μέρα απεργίας πείνας]

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011

Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας

Πρώτη μέρα της απεργίας πείνας και ήδη ένας ολόκληρος μηχανισμός εχθρός της ελευθερίας, του αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια ξεκίνησε την επίθεση. Δεν μας ξαφνιάζει ούτε η ετοιμότητά του, ούτε ο συγχρονισμός όσων τον συναποτελούν, άλλωστε τους έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν να συμμαχούν και να δημιουργούν μέτωπα επίθεσης. Αυτή τη φορά μας ξαφνοιάζει ο φόβος τους. Ένας μηχανισμός αποτελούμενος από “μεγάλους” και “μικρούς”, από πρυτάνεις, κοσμήτορες μέχρι καθηγητές της ΠΟΣΔΕΠ, μεγαλοδημοσιογράφους και ρεπόρτερ, υπουργούς, βουλευτές και νομαρχιακούς συμβούλους, φοιτητικές παρατάξεις και ”αγανακτισμένους φοιτητές” παραλυρεί στα ΜΜΕ και στα δελτία Τύπου. Και αυτό διότι η απόφαση 300 μεταναστών να ξεκινήσουν ένα αγώνα ζωής και θανάτου, ακηδεμόνευτα από κόμματα και παρατάξεις, με το δικό του πολιτικό λόγο που θα ζητά το δικαίωμα στη ζωή όλων των μεταναστών είναι άξιο φόβου. Διότι γνωρίζουν πως είναι η ευκαιρία να βγούν από τη “σκιά” όλοι αυτοί οι μετανάστες που ζουν χρόνια στην Ελλάδα σε κατάσταση εξαίρεσης βιώνοντας την πιο βάρβαρη εργασιακή και κοινωνική συνθήκη: εξευτελιστικά μεροκάματα, ξυλοδαρμοί στα τμήματα και στα στενά, ανυποληψία από κράτος, αφεντικά και επίδοξους “μεροκαματιάρηδες φύρερ”. Διότι γνωρίζουν πως οι μέρες της βόλεψής τους τέλεψαν. Διότι το δίκαιο του αγώνα έχει ήδη κερδίσει… από την πρώτη μέρα.

Κάλεσματα:

Σήμερα θα πραγατοποιηθεί η 2η ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης του α/α χώρου για τους 300 μετανάστες στις 8μμ στο αμφιθέατρο της Νομικής Σχολής (είσοδος από οδό Μασσαλίας).

Επίσης την ίδια ώρα, στη Νομική υπάρχει κάλεσμα από πρωτοβουλία συντρόφων/ισσων σε συνέλευση για συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες στις 29/1.

ΚΑΛΕΣΜΑ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ για τις κινήσεις αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Στις 25 Γενάρη 300 μετανάστες ξεκινούν πανελλαδική απεργία πείνας (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) διεκδικώντας «τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/μεταναστριών».

Συλλογικότητες, στέκια και άτομα από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση την Κυριακή 23 Γενάρη, στις 7μμ, στη Νομική Σχολή Αθήνας, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση και συζήτηση για την οργάνωση κινήσεων αλληλεγγύης στον αγώνα των μεταναστών απεργών πείνας.

αλληλέγγυες/οι

Τρεις μέρες με ενημερώσεις, προβολές, συζητήσεις

Ενημερώσεις –  Προβολές – Συζητήσεις

Σάββατο 22/1, 7.00 μμ

Η υπόθεση των “9 του Ρέϊκιαβικ” που δικάζονται για την εισβολή στο κοινοβούλιο στις 8/12/08 και το αναρχικό κίνημα στην Ισλανδία

Ενημέρωση από Ισλανδό σύντροφο/Προβολή/Συζήτηση

Η μπροσούρα της εκδήλωσης

Δευτέρα 24/1, 8.00 μμ

Για την κατάσταση των προσφύγων και μεταναστών στην Ηγουμενίτσα

Προβολή/Ενημέρωση ενόψει της πανελλαδικής πορείας στις 29/1

ΣYΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ, ΡΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Η μπροσούρα της εκδήλωσης

Πέμπτη 27/1, 7.00 μμ

Αν έχω ένα μήλο και το μοιραστώ μαζί σου, θα έχει καθένας μας από μισό μήλο. Αν έχω μια ιδέα και τη μοιραστώ μαζί σου, θα έχουμε ο καθένας μας από μία ιδέα.

Πνευματική ιδιοκτησία/πατέντες/commons/περιφράξεις

——————————————————————————————————-

Αναφορικά με την συγκέντρωση ΦΑΡΜΑΚΩΝ, ΡΟΥΧΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ εν όψει της πανελλαδικής πορείας στις 29/1 στην Ηγουμενίτσα, υπενθυμίζουμε πως έχουν ζητηθεί:

  • ΦΑΡΜΑΚΑ

α) φάρμακα για ψώρα (spregal), ψείρες κτλ.

β) spray pulvo 47 (για περιποίηση τραυμάτων)

γ) αντιβιώσεις (μακρολίδες, πενικιλίνες, κεφαλοσπορίνες …)

δ) αντιφλεγμονώδη, παυσίπονα…

ε) κορτιζονούχες και μη κρέμες , κρέμες για εντριβή (τύπου voltaren)

στ) οφθαλμικά κολύρια (tobradex, garamat, tears naturale…)

ζ) αντισταμινικά χαπάκια ( aerius, xozal, zirtek …)

η) στοματικά διαλύματα για γαργάρες (hexalen, tantum verde …), τροχίσκοι (trachisan, tantum verde, strepsils …)

θ) φάρμακα για μυκητισιακές στοματίτιδες, sporanox, tabl. stabilanol …

  • ΡΟΥΧΑ

Μόνο αντρικά ρούχα και παπούτσια. Καλό θα ήταν η επιλογή τους να γίνει σύμφωνα με το κριτήριο των συνθηκών που επικρατούν στην ύπαιθρο της Ηγουμενίτσας, τουτέστιν ζεστά, αδιάβροχα ή και ισοθερμικά. Επίσης έχουν ζητηθεί κουβέρτες, υπνόσακοι κτλ.

  • ΤΡΟΦΙΜΑ

Φαγώσιμα που να μην χαλάνε (μακαρόνια, ρύζι, όσπρια, γάλα σε σκόνη κτλ.) και λάδι.

Ακυρώνουμε τους ελεγκτές, όχι τα εισιτήρια

Την Τρίτη 11/1, μεταξύ 16.30 – 18.00 μμ πραγματοποιήθηκε για ακόμη μία φορά από 15 περίπου συντρόφους/ισσες μαζικό μοίρασμα κειμένων σε οδηγούς και επιβάτες στην Πατησίων (ύψος ΑΣΟΕΕ), στο πλαίσιο της μέρας συντονισμένων δράσεων στα ΜΜΜ. Η δράση είχε τον ίδιο χαρακτήρα με τις προηγούμενες φορές (κείμενα, αυτοκόλλητα, stencil και μπλοκάρισμα ακυρωτικών μηχανημάτων) με τη διαφορά πως αυτή τη φορά βρεθήκαμε στην ευτυχή θέση να συναντήσουμε και έναν ελεγκτή! Παρόλο που ο οδηγός έκλεισε την μπροστινή πόρτα, προλάβαμε να τον “ακυρώσουμε” κοσμώντας τον με τα απαραίτητα επίθετα. Αν και η κοινωνική απονομιμοποίηση των ελεγκτών είναι ένας μακρύς, καθημερινός αγώνας όλων των επιβατών, ελπίζουμε να ξανασυναντήσουμε κάποιον από δαύτους…

Το κείμενο και το αυτοκόλλητο των δράσεων βρίσκεται εδώ

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων στα ΜΜΜ

Η Πατησίων αλλάζει…

Με αφορμή το άρθρο στο Βήμα της Μάχης Τράτσα, τη στοχοποίηση της κατάληψης και τα «οικολογικά» αναπλαστικά σχέδια του Υπουργείου Περιβάλλοντος θα θέλαμε να τους ενημερώσουμε με χαρά πως οι «εργασίες» έχουν ήδη ξεκινήσει.

Η Πατησίων αποκτά παραλία, ποτάμια, τεχνητές λίμνες και φράγματα! Και θα γίνει ο τόπος όπου θα χυθούν όλοι οι χείμαρροι των αρνήσεων, ο τόπος που θα πνίξει κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης.

Η Πατησίων αλλάζει και αποκτά νέα ταυτότητα…

Οδοφράγματα, συγκρούσεις, καταλήψεις!

Φώτο:  Πατησίων και Αλεξάνδρας

Αντίσταση, αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη

Για την επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Μαραγκοπούλειο

Την Τρίτη 28 Δεκέμβρη, στις 7.30 το πρωί, δεκάδες μπάτσοι εισέβαλλαν και εκκένωσαν την κατάληψη Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα προσαγάγοντας 11 συντρόφους και συντρόφισσες που περιφρουρούσαν εκείνη την ώρα το χώρο, σε 9 από τους οποίους απαγγέλθηκε η κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης. Η κατάληψη στο εγκαταλελειμμένο εδώ και είκοσι χρόνια Μαραγκοπούλειο (πρώην ΠΙΚΠΑ) πραγματοποιήθηκε πριν από 21/2 περίπου μήνες από το αναρχικό – αντιεξουσιαστικό συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης το «Πέρασμα». Το κτίριο ανήκει στο Υπουργείο Υγείας, το οποίο έχει υποβάλλει εδώ και καιρό σχετική μήνυση, γεγονός που αποτέλεσε σύμφωνα με τον εισαγγελέα την αφορμή για την εκκένωση του χώρου. Το κράτος επέλεξε να εκκενώσει το χώρο της κατάληψης, εν μέσω των διακοπών των Χριστουγέννων εκτιμώντας ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να απαλλαγεί από ένα ακόμη «ενοχλητικό» απελευθερωμένο έδαφος στο κέντρο της Πάτρας. Θεωρώντας ότι είναι η κατάλληλη συγκυρία ώστε η επιχείρηση εκκένωσης να πραγματοποιηθεί «αναίμακτα» με την ελάχιστη δυνατή αντίδραση από τη μεριά του κινήματος, αλλά και τον περιορισμό των διαστάσεων που θα μπορούσε να λάβει ευρύτερα κοινωνικά. Κι όμως όλα συνεχίζονται…. Την Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου, στις 8 το πρωί, δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες ανακατέλαβαν το Μαραγκοπούλειο προβαίνοντας παράλληλα σε μαζικά μοιράσματα και αφισοκολλήσεις, κίνηση που αγκαλιάστηκε εκ νέου θερμά από τη γειτονιά. Η επιλογή της ανακατάληψης είναι η έμπρακτη επιμονή των συντρόφων/ισσών να οργανώσουν σε ένα απελευθερωμένο έδαφος την καθημερινότητα και τη συλλογική τους αντίσταση.

Aπό την «τοπική»….

Η Πάτρα έχει αποτελέσει από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 πεδίο όξυνσης των ταξικών και κοινωνικών διεργασιών, αλλά και σημείο εφαρμογής τόσο κατασταλτικών όσο και ριζικών αναδιαρθρωτικών αλλαγών, που αντανακλούν σε κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυριαρχίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε: Απεργιακές συγκρούσεις στα εργοστάσια την περίοδο ’89 – ’90, δολοφονία του Τεμπονέρα από κρατικό – παρακρατικό μηχανισμό κατά τη διάρκεια του μαθητικού – φοιτητικού κινήματος το ’90 – ’91. Συγκρούσεις και συλλήψεις στο Λάγκουρα ενάντια στον ΑΣΕΠ το ’98, καταστολή και συλλήψεις στις διαδηλώσεις στα πλαίσια των μαθητικών – φοιτητικών καταλήψεων του ’98 – ’99. Ενεργοποίηση του δολοφονικού κρατικού –παρακρατικού μηχανισμού, αποτελούμενου από μπράβους, φασίστες, ασφαλίτες, το Δεκέμβρη του ’08, όταν το κράτος αδυνατούσε να αντιμετωπίσει στο δρόμο τους εξεγερμένους. «Διαχείριση», με δολοφονίες και βασανιστήρια, των μεταναστευτικών ροών στο λιμάνι με αποκορύφωμα την πυρπόληση του καταυλισμού των μεταναστών τον Ιούλη του ’09. Το τελευταίο διάστημα το κράτος επέλεξε να χτυπήσει τη διαδήλωση της 17 Νοέμβρη με χημικά, μετέφερε το κλίμα τρομολαγνείας με εισβολές και ψαξίματα σε σπίτια συντρόφων, ενώ αποπειράθηκε ανεπιτυχώς να ενεργοποιήσει χρυσαυγίτες (απωθήθηκαν βίαια από συντρόφους) στην περιοχή του Aγ. Διονυσίου με αφορμή τις συμπλοκές και εθνοτικές διαμάχες μεταξύ των μεταναστών στην περιοχή.

στη «γενική» συνθήκη

Οι αναταράξεις που επέφερε ο σεισμός του Δεκέμβρη του ’08 σε όλη την ελλαδική περιφέρεια είχαν σαν αποτέλεσμα την ριζοσπαστικοποίηση εκτεταμένων κοινωνικών κομματιών, την ποιοτική αναβάθμιση του πολιτικού λόγου και πρακτικών, τη δημιουργία και ενδυνάμωση δομών και σημείων ρήξης με την κανονικότητα (καταλήψεις, στέκια, αυτοοργανωμένα εγχειρήματα). Είναι πλέον σαφές ότι η εξάπλωση των κοινωνικών – ταξικών αντιστάσεων στην περιφέρεια παίρνει σάρκα και οστά αποτελώντας ένα από τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, σημείο εμπλουτισμού του αγώνα πέρα από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε, οι περιοχές εκτός Αθηνών πλέον λαμβάνουν και το κομμάτι που τους αναλογεί στην «πίτα» της κατασταλτικής μεθόδευσης, ως στρατηγική επιλογή της κρατικής – καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, εν μέσω κρίσης. Η ενίσχυση του στρατού κατοχής στην περιφέρεια (μηχανοκίνητες ομάδες ΔΙΑΣ), οι διώξεις με τον τρομονόμο και για απαλλοτρίωση σε σουπερμαρκετ στη Λάρισα, τα μαθητοδικεία στην Ορεστιάδα, οι επιθέσεις των μπάτσων στις τελευταίες πορείες της 17 Νοέμβρη και 6 Δεκέμβρη σε αρκετές πόλεις, ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμός συλλήψεων και διώξεων είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης μόνο σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να ιδωθεί και να ερμηνευθεί.

Kατάληψη για πάντα, εξέγερση παντού

Η περίοδος της συστημικής κρίσης που διανύουμε χαρακτηρίζεται από τη συνολική απόπειρα μετασχηματισμού των κοινωνικών σχέσεων, την επίθεση της κρατικής – καπιταλιστικής μηχανής σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας. Η μόνη υπόσχεση από τη μεριά του κράτους και των αφεντικών είναι αυτή της περαιτέρω υποτίμησης και λεηλασίας των ζωών μας, της γενικευμένης υποταγής, της οικονομικής, πνευματικής και ηθικής εξαθλίωσης. Η διάχυση του φόβου στο κοινωνικό σώμα και η καταστολή αποτελούν τον κύριο (αν όχι το μόνο) τρόπο για την πραγμάτωση αυτών των επιλογών. Άλλωστε η απαξίωση του πολιτικού συστήματος και η σαπίλα των θεσμών έχουν ήδη αναδυθεί. Εστίες αντίστασης γεννιούνται ή ενδυναμώνονται στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, στο δρόμο, αποτελώντας την απαρχή μιας διαδικασίας αγώνα που απαιτεί υπομονή, επιμονή και σταθερή επικοινωνία με τις κοινωνικές διεργασίες που ψάχνει να βρει απαντήσεις και μονοπάτια για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Επιλέγουμε την κατάληψη ως ένα από τα μέσα για την οργάνωση της καθημερινότητας και του αγώνα έξω από εμπορευματικές και εξουσιαστικές σχέσεις, επιτιθέμενοι στην ατομική ιδιοκτησία, την παραίτηση, την ανάθεση και τη διαμεσολάβηση, προτάσσοντας την αυτοοργάνωση, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Οι καταλήψεις αποτελούν από τη μία εστίες αντίστασης, ανάχωμα στην επέλαση της κρατικής – καπιταλιστικής βαρβαρότητας, από την άλλη ψήγμα αντιπρότασης για την οικοδόμηση μιας απελευθερωμένης κοινωνίας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο ως ένα από τα πολυάριθμα τμήματα του δικτύου στεκιών, καταλήψεων, συλλογικοτήτων και αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων που διαρκώς διευρύνεται και απλώνεται από τις γειτονιές στο κέντρο, από τη μητρόπολη στη περιφέρεια, προωθώντας τη ρήξη και την ανατροπή της υπάρχουσας εκμεταλλευτικής και καταπιεστικής συνθήκης. Που τοποθετείται στον ορίζοντα της ατομικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, για το γκρέμισμα αυτού του κόσμου μέχρι την αταξική κοινωνία.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ

10,100 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

ένα ευχάριστο μήνυμα

σύντροφοι καλημέρα και κατειλημμένο το νέο έτος!

το Μαραγκοπούλειο ανακαταλήφθηκε σήμερα το πρωί στις 8 από 70 συντρόφους
και συντρόφισσες!!!

συντροφικούς χαιρετισμούς
πέρασμα από το (ανα)κατειλημένο Μαραγκοπούλειο Γούναρη 102
31/12/2010