Αρχείο ετικέτας Ομάδα Προβολών

Το ντοκιμαντέρ “Βίαιος Αύγουστος” ανέβηκε στον black-traker

Το ντοκιμαντέρ Βίαιος Αύγουστος: Τα πογκρόμ εναντίον ελλήνων μεταναστών στο Τορόντο (1918) που προβλήθηκε στην κατάληψη, ανέβηκε στον black-traker σε format vob. (DVD) με ελληνικούς υπότιτλους. Κατεβάστε το torrent από εδώ.

Προβολές για την “Αραβική Άνοιξη” (θα ακολουθήσει συζήτηση)

 

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΔΥΣΗ

Σάββατο 16/6

Προβολές στην κατάληψη Σκαραμαγκά

θα ακολουθήσει συζήτηση για την "Αραβική Άνοιξη" και τις εξεγέρσεις στις αραβικές χώρες

 

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

19.30: «29 Μέρες», τηλεοπτική παραγωγή του ΕΞΑΝΤΑ  για την εξέγερση στην Τυνησία (2011)

21.00: «1/2 Επανάσταση», ντοκιμαντέρ με υλικό από τις πρώτες μέρες των ταραχών στην Αίγυπτο (2012).

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

oμάδα προβολών

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=QI19mWE53Gw&feature=plcp [/youtube]

[vimeo]http://vimeo.com/31924216 [/vimeo]

Για την προβολή της ταινίας «Οι Αγανακτισμένοι» (Indignados) του Τόνι Γκατλίφ

Με αφορμή την προβολή της ταινίας του Τόνι Γκατλίφ «Οι Αγανακτισμένοι» (Indignados)

 

Ένα κίνημα σε κίνηση…

Ένα χρόνο μετά και τα διακυβεύματα εκκρεμούν ακόμη.  Ένα χρόνο μετά το κίνημα των πλατειών, τους «αγανακτισμένους» της πάνω και κάτω πλατείας· μετά την έξαρση των ρατσιστικών πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας εναντίον μεταναστών και μεταναστριών· μετά τους δύο κυβερνητικούς μετασχηματισμούς και τη μία εκλογική αναμέτρηση, τα περιεχόμενα του ανταγωνισμού είναι ακόμα εδώ.  Και αναμένουν για να αναμετρηθούμε για ακόμη μία φορά μαζί τους. 

του Δρ. Χ. Τζόουνς

Ο αλγερινής καταγωγής σκηνοθέτης Tony Gatlif, μαζεύει τα υλικά του, κατεβαίνει στο δρόμο και με «κινηματική» ευχέρια προσπαθεί να αποτυπώσει εικόνες από μία Ευρώπη σε «κίνηση». Εμπνευσμένος από το μπεστ-σέλερ «Αγανακτήστε!» του διπλωμάτη και συγγραφέα Stéphane Hessel,  oι επιλογές είναι χαρακτηριστικές των προθέσεών του για ευκινησία και κινητικότητα: ένα πεντάλεπτο casting, μία κινητή HD κάμερα, ένα βιβλίο 32 σελίδων για σενάριο και ένα πλήθος εκατομμυρίων διαδηλωτών για πρωταγωνιστές. Αυτά είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει μία αυτοχρηματοδοτούμενη και επίκαιρη ταινία 88 λεπτών που δεν θέλει απλά να καταδείξει αλλά να πάρει θέση, ισορροπώντας ανάμεσα στο ντοκουμέντο και στη μύθο, ανάμεσα στην πολιτική και στην τέχνη.

Ο καθένας στη ζωή και στην τέχνη, βέβαια, βλέπει μόνο ότι μπορεί να καταλάβει. Και ο Γκατλίφ καταλαβαίνει μόνο ότι μπορεί να δει. Συνέχεια ανάγνωσης Για την προβολή της ταινίας «Οι Αγανακτισμένοι» (Indignados) του Τόνι Γκατλίφ

Προβολή: “Οι Αγανακτισμένοι” (Indignados) του Τόνι Γκατλίφ (2012)

Μία αφρικανή μετανάστρια προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σε μία αφιλόξενη Ευρώπη. Ξεβράζεται σε μια ελληνική παραλία, κινείται μεταξύ καταυλισμών παράνομων μεταναστών στο λιμάνι της Πάτρας, ελληνικών τμημάτων μεταγωγών, φυλακών κι από κει στο Παρίσι, την Αίγυπτο, πίσω στην Ελλάδα, την Ισπανία. Στο δρόμο της θα συναντήσει και «αγανακτισμένους»…

Παρασκευή 18/5 στις 20.00

[dailymotion]http://www.dailymotion.com/video/xpcx2q_yyyyyyyyyyyyyy-indignados-by-tony-gatlif-trailer-hd-2012_shortfilms[/dailymotion]

Υπότιτλοι του “Αληθινού Φασισμού” του Mikhail Romm (1964)

Obyknovennyy.Fashizm.-.Mikhail Romm_greek.subs

Ανέβηκαν οι υπότιτλοι του ντοκιμαντέρ "Ο Αληθινός Φασισμός" του Mikhail Romm που προβλήθηκε στην κατάληψη στις 28/04. Τα αρχεία .srt αντιστοιχούν στο rip της ταινίας που αποτελείται από δύο μέρη. Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία από εδώ ή να την βρείτε στο ηλεκτρονικό αρχείο της βιβλιοθήκης της κατάληψη.

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=vsjzJcYanig[/youtube]

Για να δείτε την ταινία με αγγλικούς υπότιτλους πατήστε το cc, κάτω και δεξιά.


EDIT

Μπορείτε να κατεβάσετε την ταινία και τους ελληνικούς υπότιτλους από τον κινηματικό black-tracker

Για τη σημερινή προβολή: “Ο αληθινός φασισμός” (του Mikhail Romm)

 

Ο φασισμός παρέσυρε τις μάζες γιατί κατόρθωσε να μπει στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου από την πλάγια πόρτα του συναισθηματισμού, παραλύοντας προηγουμένως τέλεια τη λογική.
Βασίλης Ραφαηλίδης, 1966
 

Η εκπληκτική ταινία-ντοκιμαντέρ του Μιχαήλ Ρομ (1965) αποτελεί μία σε βάθος προσέγγιση του ναζιστικού καθεστώτος ως κοινωνικού φαινομένου και μία αυστηρή καταδίκη της αποδοχής της φασιστικής νοοτροπίας από τις μάζες. Η ματιά του σοβιετικού σκηνοθέτη χρησιμοποιεί το υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας για να προσεγγίσει και να ερμηνεύσει το ζήτημα του εκφασισμού των μικροαστών και της παρείσφρησης της φασιστικής νοοτροπίας στην καθημερινότητα τους, όχι με κριτήρια απαραιτήτως κοινωνιολογικά αλλά με την επικουρική βοήθεια της ψυχολογίας. Ο Ρομ φωτίζει την ψυχολογία των μαζών η οποία ανακλά τις σκηνοθετημένες στρατιωτικές παρελάσεις, τις προβαρισμές δημόσιες ομιλίες του Φύρερ, την βαγκνερική ατμόσφαιρα μεγαλείου και δύναμης, τη μεγαλοπρέπεια του να είσαι Κυρίαρχος.

Μία άκρως επίκαιρη ταινία που δεν προσπαθεί να ξεσκεπάσει το ψεύδος που αποπλάνησε τις μάζες… Μία ταινία για τον αγώνα της μνήμης έναντι της λήθης.


Η προβολή θα ξεκινήσει στις 8

 

Βασίλης Ραφαϊλίδης, «Δημοκρατική Αλλαγή», 1966

«Έχουν γραφεί και έχουν λεχθεί πάρα πολλά σχετικά με τις κοινωνικοοικονομικές ρίζες του φασισμού. Άλλωστε, η τρομακτική μας εμπειρία απ' αυτή τη μάστιγα δεν έχει ανάγκη από θεωρητική επιβεβαίωση. Παραμένει, όμως, πάντα ανοιχτά το ερώτημα της αποδοχής του φασισμού από μια τεράστια παραπλανημένη (;) μικροαστική μάζα, η οποία δέχθηκε να παίξει το μακάβριο παιχνίδι τού μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο καταφεύγει στο φασισμό κάθε φορά που τα αφεντικά θα αισθανθούν ανίσχυρα να υπερασπίσουν τις ανομίες τους με «νόμιμα» μέσα o φασισμός δεν είναι κοινωνικό σύστημα αλλά κεφαλαιοκρατική παραφυάδα. Η ερμηνεία του, λοιπόν, ως φαινομένου, κοινωνικού και πολιτικού, δεν είναι δυνατόν να απομονωθεί από εκείνη του ιμπεριαλισμού. Μέχρι εδώ τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Αρχίζουν να μπερδεύονται από τη στιγμή που θα επιχειρήσει κάποιος να ερμηνεύσει το περίεργο φαινόμενο της υποστήριξης του φασισμού από τους μικροαστούς, Συνέχεια ανάγνωσης Για τη σημερινή προβολή: “Ο αληθινός φασισμός” (του Mikhail Romm)