Βίλα Μαρία Κάλλας είπατε;

[Το παρακάτω κείμενο μας ήρθε με mail στις 15/2/13 και το δημοσιεύουμε]

 

Σας αποστέλλω τούτη την σύντομη ανώνυμη επιστολή με την επιθυμία να δημοσιευτεί στον ιστότοπό σας pat61.squat.gr καίτοι ενδέχεται να διαφυλάξετε τις αντιρρήσεις σας προς την αναπτυχθείσα προσέγγιση. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων διά την ανάγνωση. Η παρατιθέμενη ηλεκτρονική διεύθυνση δεν θα μού χρησιμεύσει σε άλλην περίσταση -απεναντίας παύει τούδε να υπάρχει.

* * *

“Πολυκατοικία Παπαλεονάρδου
Περιοχή : οδός Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Έτος : 1925
Περιγραφή : Η πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, στην γωνία των οδών Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, οικοδομήθηκε το έτος 1925, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Κώστα Κιτσίκη (1892-1969), αποφοίτου της γερμανικής σχολής του Berlin-Charlottenburg, εκπροσώπου ενός ιδιόρρυθμου δυναμικού νεοακαδημαϊσμού, που προωθεί μια σύνδεση παλαιοτέρων και νεοτέρων μορφών, με παλινδρομήσεις ανάμεσα στο μοντέρνο και το κλασικό.”

Ερωτώ ίσως στο κενό : Ποιες είναι οι αιφνίδιες σκοπιμότητες ‘χειροτόνησης’ ενός κτηρίου ωσάν ‘βίλα Μαρίας Κάλλας’ εφ’ όσον το κτίσμα τούτο τελεί αναδιεκδικούμενο (reclaimed επί το αγγλικότερον) από ελευθεριακές προσωπικότητες, και ποιός είναι κείνος ή κείνη που θα περισώσει τον βίο της ίδιας της υψιφώνου την οποίαν κ’ εμπλέκουν στους τρέχοντες σχεδιασμούς αστικής πολιορκίας του κτίσματος και τής αναπόφευκτης επανεγκατάλειψής του;

Κατ’ αρχάς επιτρέψτε μου να τονίσω ότι τρέφω ακατανίκητο πάθος γιά ό, τι μπορεί ευθύς να ονομαστεί Όπερα. Αχ οι λάτρεις της όπερας ! Πόσο κατεψυγμένοι πρέπει να φαινόμαστε στα μάτια των νεοτέρων … Εμείς, και τα γραμμόφωνα του παρελθόντος, σαν να ακούω κάποιους να λένε. Κ’ όμως πρόκειται (ή ίσως και να επρόκειτο, σε παρελθόντα χρόνο) γιά μιαν τέχνη σαγηνευτική, καίτοι εγκλεισμένη στην αστική τάξη -ομιλούσα σε άπαντες την γλώσσα του αστείρευτου θερμού πάθους.

Συνέχεια ανάγνωσης Βίλα Μαρία Κάλλας είπατε;

Ανακοίνωση της Κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για την απόπειρα ανακατάληψης του κτιρίου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 15/2/2013

 

Η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα αλλά το ίδιο του το περιεχόμενο. Η απαλλοτρίωση-επανοικειοποίηση ενός τμήματος του κλεμμένου χώρου και χρόνου, μέχρι τη συνολική κοινωνική και ατομική απελευθέρωση μέσων, τρόπων, δυνατοτήτων, του ίδιου μας του εαυτού, από το κεφάλαιο και την εξουσία. Η συλλογικοποίηση και συνδιαμόρφωση μέσα από οριζόντιες-αντιιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η δημιουργία ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα, χειραφετημένης καθημερινής ζωής, δημιουργικότητας, αυτομόρφωσης, νέου τύπου σχέσεων, βασισμένων στην ισοτιμία, την αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη. Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας ελευθερίας, αξιοπρέπειας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

Ήταν λογικό, λοιπόν, να επιχειρήσουμε να επιστρέψουμε στο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά που επί τέσσερα χρόνια το φροντίσαμε, του δώσαμε ζωή, δημιουργήσαμε και αγωνιστήκαμε μέσα απ’ αυτό. Σε πείσμα της κρατικής καταστολής, της συγκυβέρνησης, του υπουργού δημόσιας τάξης, της αστυνομίας, του δήμου Αθηναίων, του διορισμένου προέδρου του ΝΑΤ, των ΜΜΕ, των φασιστών. Σε πείσμα του πολιτισμού του χρήματος, της εμπορευματοποίησης, της ατομικής ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης.

Εξαιτίας τεχνικών δυσκολιών  η παραμονή μας στον δρόμο παρατάθηκε, με αποτέλεσμα την προσέλευση μεγάλων αστυνομικών δυνάμεων και την αποτυχία τελικά της προσπάθειας. Αυτό, όμως, που μένει είναι η πραγματικά συγκινητική στάση των σχεδόν 400 αλληλέγγυων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κατάληψης για συγκέντρωση έξω από το κτίριο, με σχετική ανακοίνωση (*) πριν την έναρξη της εκδήλωσης της Παρασκευής 15/2 στο Πολυτεχνείο, στο πλαίσιο του διημέρου εκδηλώσεων 15-16/2 από τον συντονισμό καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων, συλλογικοτήτων, συντρόφων και συντροφισσών : ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ & ΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Παρά τις διμοιρίες των ΜΑΤ και τα μηχανοκίνητα τμήματα των ΔΕΛΤΑ, που όταν οργανώθηκαν επιτέθηκαν από όλες τις πλευρές με γκλοπς και χημικά, οι αλληλέγγυοι και οι αλληλέγγυες για 15 λεπτά δεν εγκατέλειπαν το δρόμο. Δεμένοι σα μια ανθρώπινη αλυσίδα, μόνο με τα γυμνά τους χέρια και την επιλογή της μη συμπλοκής με τις αστυνομικές δυνάμεις, όρθωσαν το ανάστημα της συντροφικότητας, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης. Μετά την αστυνομική επίθεση ο συγκεντρωμένος κόσμος, χωρισμένος σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, διατηρώντας την ψυχραιμία του κατευθύνθηκε στον χώρο εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου. Ακολούθησε εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση εισβολής και περικύκλωσης των Εξαρχείων με 49 προσαγωγές. Συγκινητική υπήρξε και η αλληλέγγυα στάση πολλών γειτόνων που αποδοκίμαζαν την αστυνομία και βοήθησαν κυνηγημένες συντρόφισσες και συντρόφους.

Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επίθεσης ένας αλληλέγγυος που είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμα της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για συγκέντρωση έξω από το κτίριο, αιχμαλωτίστηκε από τα ΜΑΤ και του αποδόθηκαν 5 κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: φθορά ξένης ιδιοκτησίας, διατάραξη κοινής ειρήνης, κλοπή ρεύματος, εξύβριση και απόπειρα διακεκριμένων σωματικών βλαβών κατά αστυνομικών.

Εκτός ότι ο σύντροφος ανταποκρίθηκε απλώς στην ανακοίνωση-κάλεσμα, το κατηγορητήριο είναι γελοίο στη σύλληψή του. Η μόνη φθορά του κτιρίου εδώ και 14 χρόνια έχει προέλθει από την εγκατάλειψη, την ερείπωση και το γέμισμά του εσωτερικά και εξωτερικά με λαμαρίνες. Η μόνη διατάραξη κοινής ειρήνης ήταν αυτή που προκλήθηκε από τις κατασταλτικές δυνάμεις που επιτέθηκαν κατά της συγκέντρωσης αλληλεγγύης, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα της ευρύτερης περιοχής με χημικά και προχωρώντας σε δεύτερο χρόνο σε αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την προσαγωγή 49 ατόμων. Η μόνη εξύβριση που αναγνωρίζουμε είναι αυτή της ύπαρξης εξουσίας και κατασταλτικών δυνάμεων. Η μόνη απόπειρα διακεκριμένων σωματικών βλαβών ήταν αυτή των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ που χρησιμοποιώντας την «φυσιολογική και νόμιμη βία» μπούκωσαν για άλλη μια φορά τα πνευμόνια μας με καρκινογόνα χημικά, χτύπησαν και τραυμάτισαν κάποιους από τους συγκεντρωμένους. Ενώ ακόμα και για στημένο κατηγορητήριο είναι απορίας άξιο ποιος εγκέφαλος συνέλαβε την κατηγορία της κλοπής ρεύματος, πέραν του ότι κάτι τέτοιο έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε.

Τελικά, σήμερα στα δικαστήρια της Ευελπίδων που μεταφέρθηκε ο σύντροφος, ο εισαγγελέας αφαίρεσε τις τρεις από τις πέντε κατηγορίες (της φθοράς ξένης περιουσίας, της κλοπής ρεύματος και της εξύβρισης) ενώ η απουσία των αστυνομικών μαρτύρων (που έτσι κι αλλιώς δεν τον αναγνωρίζουν να συμμετείχε ούτε στο άνοιγμα του κτιρίου ούτε στις σπρωξιές με τα ΜΑΤ) οδήγησε σε αναβολή της δίκης για την ερχόμενη Τρίτη 19/2. Ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος και αποχώρησε μαζί με τους δεκάδες αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί στον χώρο των δικαστηρίων.

 

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα, των αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων, των αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντιπληροφόρησης, των ακηδεμόνευτων αντιστάσεων «από τα κάτω» να συμμετάσχει στη δεύτερη μέρα του διημέρου εκδηλώσεων στο Πολυτεχνείο με θέμα:

 «Το ερώτημα της διασύνδεσης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και αντιστάσεων «από τα κάτω»: καταλήψεις, στέκια σχολών και περιοχών, αυτοδιαχειριζόμενες δομές αντιπληροφόρησης, συνελεύσεις γειτονιών, σωματεία βάσης, πολιτικές, εργατικές, θεματικές ομάδες, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις.»

 

– από τις 6.00μμ, έκθεση έντυπου υλικού αυτοοργανωμένων χώρων και καταλήψεων

-κινηματικές προβολές πριν την έναρξη της εκδήλωσης

-έναρξη εισηγήσεων 6.30μμ

 

Αλληλεγγύη στον συλληφθέντα σύντροφο μέχρι την απαλλαγή του από όλες τις γελοίες και ανυπόστατες κατηγορίες.

Συνεχίζουμε να απεργαζόμαστε την καταστροφή κάθε εκμεταλλευτικής και εξουσιαστικής σχέσης και δομής, κάθε πλαστού διαχωρισμού, κοινωνικής διάκρισης και ιεραρχίας.

 

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

 

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 

 

ομάδες, συνελεύσεις και εγχειρήματα που κατοικούν στην

κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

 

 

Υ.Γ. Προς τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια: το κτίριο και οι καταληψίες δε λεγόμαστε ούτε Βίλα Σκαραμαγκά ούτε Βίλα Μαρία Κάλας αλλά Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά.
 

 

 *Η ανακοίνωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά πριν την έναρξη της εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο την Παρασκευή 15/2

 

Συντρόφισσες-σύντροφοι,

 

Το διήμερο που διοργανώνεται στο Πολυτεχνείο από τον συντονισμό των καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων, συλλογικοτήτων, συντρόφων/ισσών, αποτελεί τη συνέχεια της διαρκούς κινηματικής διαδικασίας που έχει ξεκινήσει από τις 20 Δεκέμβρη με την εκκένωση της Villa Amalias και είχε θέσει τους εξής στόχους:

1) Την αναχαίτιση της κατασταλτικής επίθεσης που ακολούθησε: εισβολή στην ΑΣΟΕΕ, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής και την αρπαγή των μηχανημάτων του 98FM, εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, εισβολή στη Λέλας Καραγιάννη 37.

2) Την προώθηση της αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.

3) Την ανάκτηση των εκκενωμένων χώρων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αυτή τη στιγμή, πολυάριθμη πρωτοβουλία συντρόφων κινείται να προς την κατάληψη Σκαραμαγκά με σκοπό την ανακατάληψή της. Καλούμε όλο τον κόσμο να κινηθεί προς τα εκεί και να στηρίξει την ανακατάληψη καθώς και τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο. Η συνέλευση της κατάληψης και των εγχειρημάτων της αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη του ανοίγματος και όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι καλεσμένος στη συγκέντρωση.

Πρόθεσή μας είναι η μεταφορά της εκδήλωσης στο χώρο της κατάληψης. Η κίνησή μας έχει χαρακτήρα συλλογικό και αλληλέγγυο και δεν επιθυμούμε οποιαδήποτε συμπλοκή με τις αστυνομικές δυνάμεις. Αντιλαμβανόμαστε τον χαρακτήρα του αιφνιδιασμού που μπορεί να νιώθουν όσοι δεν γνώριζαν τις προθέσεις μας και την κίνηση αλλά το κινηματικό διακύβευμα είναι πολύ σημαντικό. Καλούμε όλο τον κόσμο που βρίσκεται στο Πολυτεχνείο να πλαισιώσει την κίνησή μας.

Παραίτηση του προέδρου του ΝΑΤ, Χρήστου Φωτίου

Αναδημοσιεύουμε  από το φύλλο της Καθημερινής. Το λινκ και οι υπογραμμίσεις του άρθρου είναι δικές μας.

 

Η αξιοποίηση της Bίλας Αμαλία σκοντάφτει στην έλλειψη κονδυλίων
 
[…] Αλλά τι γίνεται στο άλλο κτίριο, από το οποίο απομακρύνθηκαν καταληψίες, επίσης στις 9 Ιανουαρίου, επί της οδού Σκαραμαγκά, που πήρε την ονομασία Βίλα Μαρία Κάλλας; Το κτίριο αυτό ανήκει στο ΝΑΤ. Στις 18 Ιανουαρίου συνεδρίασε το Δ.Σ. του και συζήτησε πρόταση του Δήμου Αθηναίων να παραλάβει το κτίριο και να το μετατρέψει σε πολιτιστικό κέντρο. Η πρόταση περιλαμβάνει την ανάληψη της αποκατάστασης του κτιρίου από τον δήμο (με χρήματα του ΕΣΠΑ), έτσι ώστε να γίνει πολιτιστικός χώρος για καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η καταβολή ενοικίου από τον δήμο θα συμψηφισθεί με την αρχική επένδυσή του. Με ανάλογο τρόπο, ο Δήμος Αθηναίων ζήτησε από το ΝΑΤ ένα κτίριο που βρίσκεται επί της Αχαρνών και Λιοσίων, με προορισμό στέγαση αστέγων και ένα ακόμα στη συμβολή Ακαδημίας και Ομήρου. Είναι εγκαταλελειμμένο για πολλά χρόνια και ο δήμος επιθυμεί να αξιοποιηθεί ως κτίριο γραφείων.
 
Μέχρι τώρα δεν έχει παρθεί απόφαση από το ΝΑΤ. Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Ταμείου στις 18 Ιανουαρίου παρευρέθησαν και άτομα που στήριξαν την κατάληψη, πήραν μάλιστα και τον λόγο. Ο μέχρι τότε πρόεδρος του ΝΑΤ Χρ. Φωτίου, βλέποντας τη δυστοκία του Δ.Σ. να καταλήξει σε απόφαση για την αξιοποίηση των κτιρίων, παραιτήθηκε από τη θέση του.
 
 
Ας δούμε, λοιπόν, τι έγινε την ημέρα της παρέμβασής μας στο ΔΣ του ΝΑΤ, όπως το κατέγραψε η κάμερά μας!
 
[vimeo]https://vimeo.com/59701927 [/vimeo]

Μικροφωνική & πορεία για τις δολοφονίες του Bbacar Ndiaye & του Σαχτζάτ Λουκμάν

afisa-poreia-14-2-2013-a

 

afisa-poreia-14-2-2013-b

Μικροφωνική (αντιπληροφόρησης και προπαγάνδισης της πορείας) την Τρίτη 12 Φλεβάρη, στις 17.00 στην πλ. Κολιάτσου, θα ακολουθήσει συνέλευση στην ΑΣΟΕΕ για την πορεία της Πέμτης

Πορεία αντιπληροφόρησης για την ανάδειξη των δύο πρόσφατων δολοφονιών (του Babacar Ndiaye την 1/2, και του Σαχτζάτ Λουκμάν στις 17/1 στα Πετράλωνα) , την Πέμπτη 14 Φλεβάρη, στις 17.00 στο Θησείο.

Επόμενη συνέλευση συντονισμού καταλήψεων, στεκιών, Δευτέρα 11/2, 5.00μμ, Πολυτεχνείο

Την Δευτέρα 11/2, στις 5.00μμ, στο Πολυτεχνείο, θα πραγματοποιηθεί η επόμενη συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και αντίστασης στην καταστολή, που απαρτίζεται από καταλήψεις, αυτοοργανωμένους χώρους, συλλογικότητες, μεμονωμένους συντρόφους και συντρόφισσες. Θέμα της συγκεκριμένης συνέλευσης η ολοκλήρωση της διοργάνωσης του διημέρου κεντρικών εκδηλώσεων την Παρασκευή 15/2 και το Σάββατο 16/2 (εισηγήσεις και πρακτικά ζητήματα).

 

καταλήψεις, αυτοοργανωμένοι χώροι, συλλογικότητες, σύντροφοι/ισσες

Διήμερο εκδηλώσεων στο Πολυτεχνείο 15-16/02/2013

2mero-relzhi

 

ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 15-16/2/2013 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Παρασκευή 15/2

Καταλήψεις… αυτοοργανωμένα εγχειρημάτα αντίστασης, δημιουργικότητας, αλληλεγγύης. Κύτταρα ενός άλλου κόσμου, ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας, κοινοκτημοσύνης. Η σημασία τους στις γραμμές των «από κάτω» και η καταστολή τους ως κομβική επιλογή της κυριαρχικής επίθεσης κατά των κοινωνικών-ταξικών αγώνων.

Σάββατο 16/2

Το ερώτημα της διασύνδεσης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και αντιστάσεων «από τα κάτω»: καταλήψεις, στέκια σχολών και περιοχών, αυτοδιαχειριζόμενες δομές αντιπληροφόρησης, συνελεύσεις γειτονιών, σωματεία βάσης, πολιτικές, εργατικές, θεματικές ομάδες, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις (κινηματικές προβολές πριν την έναρξη της εκδήλωσης)

από τις 6.00μμ, έκθεση έντυπου υλικού αυτοοργανωμένων χώρων και καταλήψεων

έναρξη εισηγήσεων 6.30μμ

 

καταλήψεις, αυτοοργανωμένοι χώροι, συλλογικότητες, συντρόφισσες/οι

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 9/2, 11πμ, μετρό δάφνης

POREIA_9_2_13

___________________________________
επιπλέον σχετικά κείμενα – καλέσματα:


ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ ΤΟΥΣ … [από Ναμούς]

ΟΤΑΝ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΒΑΦΤΙΖΕΤΑΙ ΑΝΟΜΙΑ [από Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου]


Καταλήψεις, Το Φάλτσο Στη Θλιβερή Κανονικότητά Τους ! [από Αυτοδιαχειριζόμενο Ωδείο]
 
Κάλεσμα της Συνάντησης Αγώνα

Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 9/2, 11πμ, μετρό δάφνης

Για την απόπειρα εμπρησμού του Θερσίτη

spirto

Τα ξημερώματα της 7ης Φλεβάρη, έγινε απόπειρα εμπρησμού στον Θερσίτη. Ο εμπρηστικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε στην είσοδο, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στο χώρο, παρά μόνο στο χρώμα του εξωτερικού τοίχου. Η απόπειρα δεν είναι άγνωστο από ποιους προέρχεται: τα «αγοράκια με τα σπίρτα» που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να προκαλέσουν ζημιά στο χώρο του Θερσίτη, είναι οι καλοί φίλοι της αστυνομίας, των αφεντικών, των τραπεζών, του μισανθρωπισμού, του πολιτισμού της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της υποταγής. Οι φασιστικές συμμορίες που με κρατική στήριξη και επιχορήγηση μετεξελίχθηκαν σε νέα «τάγματα ασφαλείας» κάνουν αυτό που έκαναν πάντα –αυτό που έκαναν οι φυσικοί και πολιτικοί τους πρόγονοι στην κατοχή. Επιτίθενται μονάχα στους από κάτω, μονάχα σε αυτούς που αγωνίζονται. Δεν καίνε τράπεζες, καίνε αυτοοργανωμένους χώρους, χώρους αγώνα. Δεν την πέφτουν σε βίλες αφεντικών, αλλά σε φτωχόσπιτα μεταναστών. Δεν στηρίζουν τους αγώνες των φτωχών, στηρίζουν την «εθνική οικονομία» δηλαδή την οικονομία των αφεντικών. Θέλουν να επιβληθεί παντού ο νόμος, δηλαδή το δίκαιο των ισχυρών. Συνέχεια ανάγνωσης Για την απόπειρα εμπρησμού του Θερσίτη

Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες συντρόφους στην Κοζάνη

Για τη σύλληψη των τεσσάρων συντρόφων στην Κοζάνη, το βασανισμό και τη διαπόμπευσή τους από τη δημοκρατία.

Η ληστεία τράπεζας που πραγματοποιήθηκε στο Βελβεντό της Κοζάνης θα μπορούσε να έχει περάσει στα ψιλά των ειδήσεων, όπως αμέτρητες άλλες ληστείες τραπεζών. Η τεράστια διάσταση που αποδόθηκε στη συγκεκριμένη ληστεία από τα ΜΜΕ, κατόπιν εντολής του υπουργείου των μπάτσων, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι οι συλληφθέντες είναι αναρχικοί. Από την πρώτη στιγμή τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια της αστυνομίας άρχιζαν να προσδίδουν στην υπόθεση «άρωμα τρομοκρατίας»,  μιλώντας  για αδίστακτους κακοποιούς. Σε μια προσπάθεια να διαμορφώσουν το πεδίο για την πολιτική απομόνωση, την εγκληματοποίηση, το διασυρμό, τη διαπόμπευση και την απονοηματοδότηση των αγωνιστικών κινήτρων των συλληφθέντων. Γι΄ αυτό τα βασανιστήρια που υπέστησαν επί ώρες στα κρατητήρια και η συνειδητή πολιτική επιλογή από τη μεριά του κράτους να διατάξει τους εντολοδόχους του στα ΜΜΕ να δημοσιεύσουν τις – εμφανώς επεξεργασμένες- φωτογραφίες των  παραμορφωμένων προσώπων των 4 αναρχικών, έχουν πολύ συγκεκριμένους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς.

Οι εξευτελισμοί, τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες μέσα στα αστυνομικά τμήματα ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι της  εύρυθμης λειτουργίας τους. Συνέχεια ανάγνωσης Αλληλεγγύη στους 4 συλληφθέντες συντρόφους στην Κοζάνη

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΖΗΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ

Η βάρβαρη σεξουαλική κακοποίηση μαζί με φόνο της νέας γυναίκας στην Ξάνθη στις 24-12-2012, καθώς και ο ομαδικός βιασμός με φόνο φοιτήτριας στην Ινδία, συζητήθηκαν έντονα στην κοινωνία μας,  πρόκειται όμως για αγανάκτηση και οργή που εκφράζεται κυρίως όταν ο βιασμός συνοδεύεται από φόνο. Ο βιασμός από μόνος του, σε άλλες περιπτώσεις, δεν έχει προκαλέσει την ίδια αντίδραση παρότι είναι ένα κακούργημα που ξετυλίγεται τακτικότατα πίσω από κλειστές πόρτες και έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στη ζωή των θυμάτων. Επί πλέον, συχνά, τα θύματα κατηγορούνται ότι  «τα ήθελαν» πράγμα που τα αποθαρρύνει να καταγγείλουν. Ακόμη όμως και στη περίπτωση καταγγελίας, η δίωξη τελείται πλημμελώς,  από τις αστυνομικές  και  δικαστικές αρχές, κάτι που δεν βοηθά ούτε στην αποτροπή ούτε στην τιμωρία αυτού του κακουργήματος.

Στις 8 Φεβρουαρίου 2012 εκδικάζεται στον Άρειο Πάγο αναίρεση Έλληνα πολίτη που έχει καταδικασθεί με 5 χρόνια κάθειρξης σε βαθμό Εφετείου,  για το βιασμό μιας τουρίστριας το 2005. Έχει επίσης καταγγελθεί από άλλες τρεις στο αστυνομικό τμήμα της Ακρόπολης. Δυστυχώς η δίκη για αυτές τις τρεις δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, λόγω των προβλημάτων του δικαστικού συστήματος και της πρωτοφανούς παρακώλυσης της δικαιοσύνης από τη συνήγορο του βιαστή. Συγκεκριμένα, ο κατηγορούμενος παραπέμφθηκε αρχικά για κατά συρροήν βιασμό 4 τουριστριών, μιας από βόρεια ευρωπαϊκή χώρα, μιας Καναδέζας και δύο Αυστραλέζων. Η δίκη όμως διαχωρίστηκε λόγω απουσίας των  τριών που δεν είχαν κλητευθεί νόμιμα στις μακρινές χώρες τους, οπότε η όλη διαδικασία για αυτές χρονοτριβεί μέχρι σήμερα.

Θυμίζουμε ότι ο κατηγορούμενος για κατά συρροή βιασμούς τριγύριζε στην Πλάκα, πλησίαζε νεαρές τουρίστριες και πρότεινε να τις ξεναγήσει. Συνέχεια ανάγνωσης Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΖΗΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ

Εμπρηστική απόπειρα εναντίον του Θερσίτη

Σήμερα τα ξημερώματα, έγινε απόπειρα εμπρησμού στον Θερσίτη. Ο εμπρηστικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε στην είσοδο, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στον χώρο, παρά μόνο στο χρώμα του εξωτερικού τοίχου, το οποίο και ήδη αποκαθίσταται.

Βρισκόμαστε σε μια μόνιμη περίοδο έντασης και έκτασης της κρατικής-καπιταλιστικής επίθεσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι διαρκώς στο στόχαστρο των κρατικών μηχανισμών και των πρόθυμων και καλών τους φίλων: των φασιστών. Θα ξαναπούμε τα τετριμμένα: πως ο φόβος δεν μπορεί να κερδίσει τη ραδιουργία της ελευθερίας, η οποία έχει μάθει μέσα στα χρόνια να αντιγυρίζει τα χτυπήματα, τις στρατηγικές, τις μεθοδεύσεις του κόσμου της εξουσίας.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΕΛΤΕΣ

Σύντροφοι και συντρόφισσες από την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά συμμετείχαμε σήμερα στην συγκέντρωση των επιστρατευμένων ναυτεργατών στο λιμάνι του Πειραιά. Στη διάρκεια της συγκέντρωσης μοιράσαμε κείμενο εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας στον αγώνα για αξιοπρεπή διαβίωση, που αντιμετωπίστηκε από κράτος και εφοπλιστές με το χουντικό μέτρο της επίταξης. Το τελευταίο δεν αποτελεί παρά ένα ακόμη κεφάλαιο του δόγματος της "μηδενικής ανοχής" και "σιδηράς πυγμής", που στέλνει ένα και μοναδικό μήνυμα:όποιος αντιστέκεται, όποιος τολμά να σηκώνει το κεφάλι, θα τσακίζεται. Στο πλαίσιο αυτό ενημερώσαμε τους ναυτεργάτες και αλληλέγγυους που βρέθηκαν στη συγκέντρωση για την επίθεση στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και τις καταλήψεις ως τμήμα της κρατικής κατασταλτικής κίνησης προς τους αγωνιζόμενους, προτάσσοντας ως απάντηση τους ακηδεμόνευτους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και τη διασύνδεση και αλληλεγγύη των αντιστεκόμενων κομματιών.  

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=0ZWRb4aTU44 [/youtube]

 

Αντίστοιχη παρέμβαση με μοίρασμα κειμένου είχε πραγματοποιηθεί από συντρόφους/-ισσες της κατάληψης Σκαραμαγκά και στην πρώτη απεργιακή συγκέντρωση των ναυτεργατών στις 31 Ιανουαρίου.

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης [κατεβάστε σε pdf]

 

Συνέχεια ανάγνωσης ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΕΛΤΕΣ

Το “βάσανο” της ελλάδας…

[Οι βασανιστές της χούντας στο εδώλιο της δημοκρατίας…]

Πώς γίνεσαι βασανιστής[1]

[…] μαρτυρία του τέως ΕΣΑτζή Ιωάννη Κοντού, ο οποίος παρουσιάστηκε ως μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη:

«Από τον Σεπτέμβριο 1971 μέχρι τον Αύγουστο του 1973 υπηρέτησα στην ΕΣΑ. […] Μας παρέλαβαν οι υπαξιωματικοί εκπαιδευτές και γονατιστοί – κατόπιν βεβαίως ξυλοδαρμού – μας πήγαν στο άγαλμα της 21ης Απριλίου. Εκεί ορκιστήκαμε στο άγαλμα και στον διευθυντή μας. Αργότερα, με ξυλοδαρμούς πάντοτε, άρχισε η βασική εκπαίδευση η οποία ήταν: Ξύλο -πρωινό φαγητό, ξύλο- μεσημεριανό φαγητό, ξύλο -βραδινό φαγητό, ξύλο και ύπνος. Αυτή ήταν η εκπαίδευσή μας επί 90 ημέρες. Υποβληθήκαμε σε πολλά βασανιστήρια. […] Προσπαθούσαν να διαστρεβλώσουν τον χαρακτήρα μας. Αυτά που η πολιτεία αγωνιζόταν να μας μάθει, με τους γονείς μας, με το σχολείο, με την εκκλησία, αυτοί τα ανέτρεψαν όλα μέσα σε τρεις μήνες. Προσπαθούσαν να ξυπνήσουν τον εγκληματία μέσα μας, μας υπέβαλαν σε πολλά βασανιστήρια και ανάμεσά τους ο κ. Μαραγκός, ο οποίος μας έβαζε με τά γόνατα να κάνουμε τον γύρο του διοικητηρίου. Μας κρεμούσαν από τα δένδρα. […] Επί τρεις μήνες γινόταν αυτή η εκπαίδευση και προσπαθούσαν να μας μυήσουν στις ιδέες τους. Εκλήθην να υπηρετήσω την πατρίδα μου και ήμουν περήφανος για αυτό το πράγμα. Αλλά αργότερα κατάλαβα, ότι δεν υπηρέτησα την πατρίδα μου αλλά τις διεστραμμένες ιδέες ορισμένων αξιωματικών».

Ο Κοντός ήταν αυτόπτης μάρτυρας πολλών βασανιστηρίων.

«Μας έβαζαν στο διάδρομο των κελιών σκοπούς. Εκεί είδα τον Στ. Παναγούλη, ο οποίος ήταν σε κακά χάλια. Είδα στρατονόμους να χτυπούν άγρια τον κ. Παναγούλη. Έδερναν πάντα με εντολές. […]».

Στη συνέχεια ο Κοντός απευθύνθηκε στο προεδρείο του Στρατοδικείου:

«Μας είχαν κάνει κύριε Πρόεδρε πλύση εγκεφάλου με την κομμουνιστοφοβία. Τους αμόρφωτους σημάδευαν κυρίως. Έκαναν κατηχήσεις ότι οι κομμουνιστές θα μας σφάξουν με κονσερβοκούτια και όταν αναλάβουν την εξουσία θα μας βγάλουν τα μάτια. Και όταν ερχόταν κάποιον κρατούμενος το γενικό σύνθημα ήταν: «Κομμουνιστής. Πρέπει να πεθάνει!», «Τσακίστε τους», μας έλεγαν: «Θα σφάξουν όλη την Ελλάδα». Μας αφήρεσαν ό,τι καλό μας έδωσαν οι γονείς μας και η εκκλησία, να αγαπάμε τον πλησίον, μέχρι σημείου, μάλιστα, που να βλέπουμε άνθρωπο να σφαδάζει και να μη μας κάνει αίσθηση».

Συνέχεια ανάγνωσης Το “βάσανο” της ελλάδας…

Περί άκρων ο λόγος #3

ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ:

"Μάθαμε ότι αυτές τις μέρες βρίσκεται στη χώρα μας ο Ευρωπαίος, λέει, επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, κάποιος κύριος Μούιζνιεκς. Ένας Μούιζνιεκς θα μας πει τι θα κάνουμε στην Ελλάδα. Στο διάολο ο κάθε Μούιζνιεκς, η κάθε Νew York Time, το κάθε Παρατηρητήριο του Ελσίνκι!"…."Έχετε αποδεικτικό βίντεο των νεκρών του Πολυτεχνείου;”

ΔΕΝΔΙΑΣ:

''Δεν ανακάλυψε ξαφνικά ο Guardian το θέμα. Δεν μπορεί έτσι να βλάπτεται ηθικά η ελληνική δημοκρατία. Καίμε τους κρατουμένους με αναπτήρα; Υιοθετούνται αυτά τα πράγματα χωρίς να έχουμε στέρεες αποδείξεις;''……."Το ρετουσάρισμα των φωτογραφιών έγινε για να ομοιάζουν οι συλληφθέντες με ένα μέσο άνθρωπο ώστε να αναγνωριστούν από τους φιλήσυχους πολίτες.”….”Υφίστανται θέμα βασανισμού συλληφθέντων μετά την σύλληψη τους ή τραυματισμός των τρομοκρατών κατά τη συμπλοκή και την αντίσταση τους πριν από τη σύλληψη τους;”…”Έχετε στοιχεία που να αποδεικνύουν τους βασανισμούς;”

Τέσσερις φωτογραφίες γέμισαν τις οθόνες μας προχθές για να μας δείξουν με το πιο χυδαίο τρόπο ότι οι βασανισμοί είναι πλέον παρόντες, και ίσως μέλλοντες, απέναντι στους πολιτικούς αντιπάλους της καθεστηκυίας τάξης. Δε θα ξεχάσουμε όμως πώς ξεκίνησαν στο παρελθόν: στα σώματα των μεταναστών, στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και βέβαια, δίχως να αφήνουμε εκτός τόσο τον τραυματισμό του Γιάννη Δημητράκη που αιμόφυρτο και ριγμένο στο έδαφος, από σφαίρες που έχει δεχθεί, των κλωτσάγανε μπάτσοι σπάζοντας του τα πλευρά αλλά και τόσο τον Σιμό Σεϊσίδη που χτυπημένος σοβαρά στο πόδι – και αυτός από σφαίρα – ξυλοκοπήθηκε άγρια κατά η σύλληψή του. Υπάρχει μια συνέχεια ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν… αλλά δεν είναι αυτό το επίδικο μας τώρα. Το γιατί χρησιμοποιήθηκε πρόγραμμα ρετουσαρίσματος φωτογραφιών περιγράφηκε λίγο πιο πάνω από τον ίδιο τον υπουργό δημόσιας τάξης. Η δήλωση του, άλλωστε, μας προϊδεάζει καταλλήλως: αν δεν γινόταν η επεξεργασία των φωτογραφιών, οι συλληφθέντες μάλλον δε θα θύμιζαν έναν (μέσο) άνθρωπο. Εν μέσω, λοιπόν, αυτών των επιλογών το μήνυμα κατέστη κατανοητό… και πολλαπλό.

Συνέχεια ανάγνωσης Περί άκρων ο λόγος #3

Προκαταρτική Συνάντηση της Ομάδας Αυτομόρφωσης για το Κεφάλαιο

Λόγω της κρατικής καταστολής που υπέστη το σπίτι μας, η Σκαραμαγκά, τα μαθήματα θα γίνονται προσωρινά κάθε Τρίτη στις 8 στο Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο ΒΟΞ και είναι ανοιχτά σε κάθε ενδιαφερόμενο.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΥΚΛΟ MAΘHMATΩΝ ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

Τον Φεβρουάριο του 2011, αρχίσαμε στην Κατάληψη της Σκαραμαγκά έναν κύκλο μαθημάτων αυτομόρφωσης με θέμα την ανάδυση, επέκταση και εδραίωση της καπιταλιστικής σχέσης και το διαρκή αγώνα εναντίον της, εστιάζοντας κυρίως στη μελέτη του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου του Mαρξ. Η ιδέα αυτή γεννήθηκε από συντρόφους που όλα αυτά τα χρόνια έχουμε συναντηθεί μέσα σε κοινωνικούς αγώνες ενάντια στο κεφάλαιο. Η κοινή καταγωγή μας είναι μία κοινή κινηματική καταγωγή, και ο τόπος που επιλέξαμε να στεγάσουμε τα μαθήματα ήταν ένας χώρος που γεννήθηκε μέσα από την εξέγερση του Δεκέμβρη με σκοπό να αντιμετωπίσει τις ανάγκες μας έξω από την καπιταλιστική σχέση και ενάντια σε αυτή.

Η ανάγκη για τη δημιουργία του κύκλου αυτομόρφωσης ξεκινάει από την πεποίθηση ότι για να αγωνιστείς ενάντια σε αυτόν τον κόσμο πρέπει πρώτα να τον κατανοήσεις. Και αντίστροφα, ότι η κατανόηση αυτού του κόσμου δεν είναι μία αποκομμένη θεωρητική δραστηριότητα, αλλά είναι εφικτή μόνο μέσω της δραστηριότητας για την αλλαγή του. Έχοντας όλοι μας σε ένα βαθμό εμπλακεί με τη θεωρία στα πλαίσια της κινηματικής δραστηριότητας ή και απλά για την προσωπική μας ευχαρίστηση, θελήσαμε να ξεπεράσουμε την απομόνωση του δωματίου ή της βιβλιοθήκης και να συναντηθούμε σε μία συλλογική διαδικασία μελέτης.

Η σύνδεση θεωρίας-πράξης δεν είναι παρά ένα αίτημα. Μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε κενό σύνθημα που συγκαλύπτει είτε την έλλειψη θεωρητικής εμβάθυνσης είτε την έλλειψη πρακτικής δραστηριότητας. Στους ριζοσπαστικούς κύκλους έχει συχνά υποστεί σημαντικές στρεβλώσεις. Η μία εκδοχή είναι η απόδοση στη θεωρία ενός αποκλειστικά εργαλειακού χαρακτήρα, ως το θεωρητικό υπόστρωμα που δικαιολογεί την πράξη, που αναπαράγει δηλαδή έτοιμα θεωρητικά πλαίσια δίχως κριτική στάση απέναντί τους. Συναφής με αυτήν τη στάση είναι ένας διάχυτος αντιδιανοουμενισμός, ο οποίος αντιμετωπίζει με καχυποψία ή περιφρόνηση την ενασχόληση με θεωρητικά ζητήματα και ταυτίζει την θεωρητική δραστηριότητα με τον ακαδημαϊσμό. Στην άλλη άκρη υπάρχει η αποκομμένη θεωρητική δραστηριότητα, μία ηττοπαθής στροφή στην ενασχόληση με τη θεωρία δίχως αναφορά στο πραγματικό γίγνεσθαι, καθιστώντας την ενασχόληση με τη θεωρία άλλοθι, το αντίβαρο της έλλειψης πρακτικής.

Εφόσον έχουμε αποφασίσει να ασκήσουμε έμπρακτη κριτική στο υπάρχον, είμαστε αναγκασμένοι να σκεφτούμε πάνω σε αυτήν την κριτική άρα να κάνουμε θεωρία. Και σε αυτήν την κατεύθυνση θεωρούμε αναγκαία τη συστηματική ενασχόληση με θεωρητικά κείμενα που έχουν κριτική στάση τόσο απέναντι στην πραγματικότητα, όσο και στις θεωρητικές παραδόσεις πάνω στις οποίες αυτά βασίζονται. Θεωρούμε δε ότι αυτή η ενασχόληση δεν είναι αποκλειστικότητα του όποιου ακαδημαϊκού περιβάλλοντος αλλά, αντιθέτως, αποτελεί μέρος των κινηματικών διαδικασιών, γιατί μόνο μέσα από αυτές μπορούν αυτά τα κείμενα να συνδεθούν με την πράξη. Ενάντια σε διαχωρισμούς ειδικών και μη, καθηγητών και διδασκόμενων, εγγράμματων και θεατών, επιλέξαμε μία διαδικασία αυτομόρφωσης με έμπρακτη συμμετοχή όσων γίνεται περισσότερων. Σε αυτή τη συλλογική διαδικασία μελέτης, ο σκοπός ήταν λοιπόν διπλός: η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή και το βέλτιστο εφικτό επίπεδο εμβάθυνσης και κατανόησης. Ο σκοπός μας ήταν να σταθούμε κριτικά απέναντι στη θεωρία με σκοπό να την κάνουμε κτήμα μας και όχι να την εκλαϊκεύσουμε για να είναι προσεγγίσιμη. Θεωρούμε πως αυτό επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό αποδεικνύοντας ότι η αυτομόρφωση δεν είναι ένα ιδεολογικό μοτίβο αλλά μία αποτελεσματική μέθοδος παραγωγής κριτικής θεωρίας.

Αρχίζοντας με την πεποίθηση ότι η κύρια σχέση που καταδυναστεύει τη ζωή μας είναι η καπιταλιστική σχέση, η υπαγωγή του συνόλου της κοινωνικής ζωής στην παραγωγή αξίας προς όφελος των αφεντικών, στραφήκαμε στο Κεφάλαιο του Mαρξ ως αφετηριακό κείμενο κριτικής αυτής της σχέσης. Το ίδιο το κείμενο είναι βεβαρυμένο με ένα σύνολο στρεβλώσεων. Είναι η κλασσική περίπτωση κειμένου στο οποίο όλοι αναφέρονται και ελάχιστοι έχουν διαβάσει. Τόσο ακαδημαϊκοί όσο και ριζοσπαστικοί κύκλοι διατηρούν συχνά απέναντί του μία ενατενιστική στάση, η οποία άλλοτε κυριαρχείται από δέος, άλλοτε από απλουστευτική απόρριψη και άλλοτε από ιδεολογική αποδοχή. Αυτή η θεωρητική σύγχυση, η οποία στη χειρότερη καταλήγει στη θεολογία του Περισσού (και όχι μόνον) και στην καλύτερη σε βυζαντινολογικές αψιμαχίες περί του «τι πραγματικά είπε ο Mαρξ», είναι το πρώτο εμπόδιο στην μελέτη του κειμένου. Διαπιστώσαμε όμως ότι αν το Κεφάλαιο διαβαστεί από μια πολιτική, ταξική οπτική γωνία προσφέρει προοπτικές ανάλυσης, οι οποίες διευκολύνουν την κατανόηση των σημερινών κοινωνικών συνθηκών και τον αγώνα ενάντιά τους.

Αυτά τα δύο χρόνια, ασχοληθήκαμε λοιπόν με την μαρξική θεωρία της αξίας, εξετάσαμε της μεθοδολογικές προϋποθέσεις της, είδαμε κάποιες από τις πιο χρήσιμες ερμηνείες της. Είδαμε τον κύκλο αναπαραγωγής του κεφαλαίου, την εργάσιμη μέρα και τον τρόπο απόσπασης υπεραξίας από αυτή, το ρόλο των μηχανών στην παραγωγή αξίας και υπεραξίας. Είδαμε την ιστορική αφετηρία της σχέσης που μέχρι σήμερα βιώνουμε, την πρωταρχική συσσώρευση και τις περιφράξεις και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε τις σημερινές περιφράξεις. Είδαμε, εν τέλει, ότι η θεωρία της αξίας είναι μια θεωρία της αλλοτρίωσης, που μας μιλάει για το πως το δημιούργημα καταλήγει να επιβάλλεται πάνω στον ίδιο το δημιουργό του. Μια θεωρία που συνδέεται άμεσα με τη θεωρία για τις περιοδικές και αναπόφευκτες κρίσεις του συστήματος. Σε αυτή τη διαδικασία είχαμε τον διπλό ρόλο του μελετητή ενός κειμένου αλλά και του υποκειμένου που μετέχει σε αυτό για το οποίο το κείμενο μιλάει. Του υποκειμένου που μέσω της μισθωτού καταναγκασμού αναπαράγει την καπιταλιστική σχέση αλλά και του υποκειμένου που μέσω της κινηματικής δραστηριότητάς του δύναται να την καταστρέψει.

Φέτος συνεχίζουμε αυτή τη διαδικασία προχωρώντας σε ένα πιο διευρυμένο πρόγραμμα. Ο πρώτος στόχος μας είναι η διεύρυνση του κύκλου των συμμετεχόντων. Καλούμε κόσμο για να συμμετάσχει, να αναλάβει εισηγήσεις, να διευρύνει την προσέγγισή μας συμβάλλοντας με τις γνώσεις του και τις σκέψεις του. Κόσμο ο οποίος σχετίζεται με τα θέματα που πραγματευόμαστε αλλά και κόσμο που μπορεί να μην έχει γνώση των κειμένων που μελετάμε, αλλά επιθυμεί να εμπλακεί με μία τέτοια διαδικασία.

Δεύτερος στόχος μας είναι να συνεχίσουμε με την κριτική ανάγνωση του δεύτερου τόμου του Κεφαλαίου, που αφορά την κυκλοφορία και αναπαραγωγή του συνολικού-κοινωνικού κεφαλαίου και τον καπιταλιστικό χρόνο. Παράλληλα με την κυκλοφορία του κεφαλαίου, θα μελετήσουμε την κυκλοφορία των αγώνων ενάντια στο κεφάλαιο τους δύο τελευταίους αιώνες. Θα επιχειρήσουμε να εμβαθύνουμε στο ζήτημα της πραγμοποίησης και του φετιχισμού του εμπορεύματος, που είχαμε πρωτοπιάσει στον προηγούμενο κύκλο μαθημάτων.

Στην πρώτη φάση αυτού του δεύτερου κύκλου μαθημάτων έχουν συμπεριληφθεί έξι επαναληπτικά μαθήματα που θα επιτρέψουν στους νέους συμμετέχοντες ν’ αποκτήσουν, ελπίζουμε, μια αίσθηση της συνέχειας που διακρίνει την προσπάθειά μας και στους παλιότερους να επανασυνδεθούν πιο ομαλά.

Η πρώτη φάση μαθημάτων αποτελείται από 24 ενότητες:

  1. Η κριτική της πολιτικής οικονομίας: κοινωνία και άτομο
  2. Ο Χέγκελ και η συστηματική διαλεκτική μέθοδος του Κεφαλαίου
  3. Το ιστορικό υλικό του Κεφαλαίου. Η μορφή εμπόρευμα ως μορφή επιβολής της εργασίας, η πρωταρχική συσσώρευση και οι μέθοδοι αύξησης της παραγωγικότητας
  4. Η αλλοτριωμένη εργασία
  5. Ο Λούκατς και το φαινόμενο της πραγμοποίησης
  6. Η επέκταση της πραγμοποίησης στο σύνολο της κοινωνικής ζωής
  7. Η πραγμοποίηση και οι αντινομίες της αστικής σκέψης Ι
  8. Η πραγμοποίηση και οι αντινομίες της αστικής σκέψης ΙΙ
  9. Η οπτική του προλεταριάτου. Ταξική συνείδηση, συνδικαλιστική συνείδηση και διαστάσεις του ταξικού αγώνα
  10. Σύνοψη του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου Ι
  11. Σύνοψη του πρώτου τόμου του Κεφαλαίου ΙΙ
  12. Η θέση του δεύτερου τόμου στο συνολικό σχέδιο του Κεφαλαίου
  13. Οι μεταμορφώσεις του κεφαλαίου: το κύκλωμα του χρηματικού κεφαλαίου
  14. Το κύκλωμα του παραγωγικού κεφαλαίου
  15. Το κύκλωμα του εμπορευματικού κεφαλαίου
  16. Το κύκλωμα των παραγόντων της εργασιακής διαδικασίας
  17. Το κύκλωμα της μισθωτής εργασίας
  18. Κατανάλωση, «αληθινές» και «ψευδείς» ανάγκες
  19. Ποιοί είναι οι εργάτες; Ποιές είναι οι εργάτριες;
  20. Κινητικότητα της εργατικής δύναμης, μετανάστευση και πολυεθνικός εργάτης
  21. Κύκλοι ταξικών αγώνων και εργατικές φιγούρες
  22. Νομιμότητα και παρανομία. Πάνω στο ζήτημα της οργάνωσης
  23. Ρεπερτόρια και κύκλοι κοινωνικής διαμαρτυρίας
  24. Είμαστε σήμερα μέσα σε έναν νέο κύκλο αγώνων;

Για τα μαθήματα θα χρησιμοποιηθούν οι σχετικές παραδόσεις των καθηγητών Xάρρυ Kλήβερ, Nτέηβιντ Xάρβευ, Kρις Άρθουρ και Aναστάσιου Kαρδαμοστόλη• ο πρώτος και ο δεύτερος τόμος του Kεφαλαίου• το βιβλίο του Λούκατς Ιστορία και Ταξική Συνείδηση• κείμενα της εργατικής αυτονομίας για τους κύκλους αγώνα• άλλα σύγχρονα κείμενα και άρθρα εφημερίδων, περιοδικών κλπ, που επικαιροποιούν την ανάλυση του Mαρξ ή την κριτικάρουν• τραγούδια, ποιήματα και αποσπάσματα μυθιστορημάτων που προέρχονται είτε από τη «λαϊκή» είτε από την «υψηλή» κουλτούρα• σλάιντς, φωτογραφίες και ταινίες. Tα μαθήματα, όπως είπαμε, αναμένεται να οργανωθούν συνεργατικά, ώστε να αμφισβητηθεί έμπρακτα η μονόπλευρη σχέση διδάσκοντα-διδασκόμενου και να διερευνηθούν οι δυνατότητες και τα όρια της αυτομόρφωσης.

Μια προκαταρκτική συζήτηση που θα αφορά τον τρόπο διεξαγωγής των μαθημάτων θα γίνει την Τρίτη 5/2 στον ίδιο χώρο, την ίδια ώρα. Το πρώτο μάθημα θα γίνει την Τρίτη 12/2.

Μια ιδέα για το τι συζητήθηκε στους 2 πρώτους κύκλους μαθημάτων μπορεί κανείς να αποκτήσει κοιτώντας εδώ και εδώ.

 

Ομάδα αυτομόρφωσης μιας κατάληψης που δεν έχει πεθάνει

Εμπρηστική επίθεση σε ιστορικό κινηματικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου

Εμπρηστική επίθεση σημειώθηκε την Παρασκευή στις 5.30 τα ξημερώματα σε κτίριο που στεγάζεται το ιστορικό αναρχικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου, Freedom Press. Στο ίδιο κτίριο φιλοξενούνται επίσης το Anarchist Federation of London, η αναρχική συνομοσπονδία Solidarity Federation και το Advisory Service for Squatters.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=7juTVY_ikJI [/youtube]

Το Freedom Press ιδρύθηκε το 1886 από μια ομάδα φίλων, συμπεριλαμβανομένης της Charlotte Wilson και του Κροπότκιν, και, ταυτόχρονα, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους αναρχικούς εκδοτικούς οίκους στη χώρα. Παράλληλα, υπήρξε η έδρα της μηνιαίας εφημερίδας που εξέδιδε η Έμα Γκόλντμαν. Η επίθεση χαρακτηρίζεται ως η σοβαρότερη από το 1993, όπου μέλη της ναζιστικής αντι-Ιρλανδικής οργάνωσης Combat 18 είχαν επιχειρήσει να καταστρέψουν ολοκληρωτικά το κτίριο.

Από την φωτιά δεν υπήρξαν τραυματισμοί. Ωστόσο μέρος του βιβλιοπωλείου που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου υπέστη υλικές ζημιές τόσο από την φωτιά όσο και από το νερό που χρησιμοποιήθηκε για να καταλαγιάσει τις φλόγες. Αρκετά βιβλία και έγγραφα καταστράφηκαν ενώ ηλεκτρικές εγκαταστάσεις υπέστησαν φθορές. Σύμφωνα με τις δηλώσεις μέλους του βιβλιοπωλείου: «Υπάρχει μια μεγάλη ζημιά από τη φωτιά και το νερό… Αυτό δεν ήταν ένα ατύχημα. Κάποιος έπρεπε να σηκώσει το μεταλλικό στόρι προκειμένου να σπάσει το παράθυρο για να ξεκινήσει η φωτιά». Όπως επιβεβαίωσαν διάφοροι παρευρισκόμενοι, η κλειδαριά από το αριστερό σιδερένιο στόρι που σφραγίζει τα εξωτερικό παράθυρο δεν λειτουργεί. Έτσι ο δράστης, κατά πάσα πιθανότητα, ανεβάζοντας το, έσπασε το τζάμι ρίχνοντας εντός του κτιρίου αυτοσχέδια βόμβα μολότοφ.

Συνέχεια ανάγνωσης Εμπρηστική επίθεση σε ιστορικό κινηματικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου

Να περάσουμε το σημείο απ' όπου δεν υπάρχει επιστροφή