Αρχείο κατηγορίας Σχετικά με την εισβολή της ΕΛΑΣ στις 29/7

Για μια δίκη παρωδία και μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας


Για μια δίκη παρωδία και μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας

 

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013 είχε οριστεί η δίκη για την πρώτη εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά και τη σύλληψη ενός συντρόφου, που είχε πραγματοποιηθεί στις 29 Ιουλίου 2011. Εκείνη την ημέρα είχε εκτελεστεί η μήνυση, που είχε καταθέσει η διοίκηση του ΝΑΤ (ιδιοκτήτης του κτιρίου) την επόμενη της πραγματοποίησης της κατάληψης (19/3/2009) και επικύρωσε ο τότε πρόεδρος του ταμείου Χρ. Φωτίου. Κατά την εισβολή κατασχέθηκαν 15 υπολογιστές και οι σημαίες της κατάληψης. Στο σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοφορίας (για τις σημαίες της κατάληψης) και της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος (για τους –υποτίθεται κλεμμένους- υπολογιστές του εργαστηρίου πληροφορικής).

Η απόφαση του κατηγορούμενου συντρόφου και της συνέλευσης της κατάληψης ήταν να ζητηθεί αναβολή και η δίκη να διεξαχθεί σε ένα ύστερο χρονικό σημείο, λόγω και της απουσίας της συνηγόρου εξαιτίας της αγόρευσής της, την ίδια μέρα ως συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη για την υπόθεση του επαναστατικού αγώνα. Σε αυτό το σημείο ξεκινάει το θέατρο του δικαστικού παραλόγου, με πρωταγωνιστές πρόεδρο και τον εισαγγελέα, που απέρριψαν το αίτημα για αναβολή, προσπερνώντας τη δικαστική δεοντολογία και επέλεξαν να ξεκινήσουν τη δίκη χωρίς νομική υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο.  Η απόλυτη επιθετικότητα από την πλευρά της έδρας συνεχίστηκε μέσω της απόρριψης αποιουδήποτε αιτήματος από την πλευρά της κατάληψης, είτε αυτό αφορούσε τη διακοπή (και όχι την αναβολή της διαδικασίας, έτσι ώστε να συνεχίσει σε άμεση επόμενη ημερομηνία), είτε αφορούσε την κλήση των εισβολέων μπάτσων ως μαρτύρων με ιδιαίτερη σημασία για τη δίκη, είτε εν τέλει ζητούσε την παρουσία τριών μαρτύρων υπεράσπισης, τη στιγμή, που το δικαστήριο δεχόταν μόνο δύο.

Εν μέσω λοιπόν μιας fasttrack εκκίνησης της δίκης και απόρριψης κάθε αιτήματος, παρουσιάστηκαν ως μάρτυρες κατηγορίες  δύο υπάλληλοι του ΝΑΤ, οι οποίοι παραδέχτηκαν οτι ουδεμία σχέση με το κτίριο είχαν παλιότερα και κλήθηκαν από τον απελθόντα πρόεδρο Φωτίου να έλθουν σε συνεννόηση με την αστυνομία και να παραλάβουν τα κλειδιά του κτιρίου, ύστερα από την εκκένωσή του. Μέσα στην τοποθέτησή τους φάνηκε η έλλειψη οποιουδήποτε ενδιαφέροντος από την πλευρά του ΝΑΤ για το συγκεκριμένο κτίριο, πέρα από την υποστήριξη της κατασταλτικής κίνησης, μιας και ως εργαζόμενοι στον τομέα τεχνικών υπηρεσιών του ταμείου δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ, ούτε με τον καθαρισμό του, ούτε με τυχόν επιδιόρθωση (στις ζημιές του) ή κάποια τυχόν  αξιοποίησή του τα δέκα χρόνια, που είχε αφεθεί στην ερήμωση, πριν πραγματοποιηθεί η κατάληψη το Μάρτη του 2009. Ενδεικτική της φαιδρότητας των κατηγορίων ήταν η αποστροφή του ενός μάρτυρα, στη διάρκεια της κατάθεσής του, οτι για το λίγο χρόνο, που περιηγήθηκε στο κτίριο, δεν του φάνηκε τίποτα επιλήψιμο, ενώ ταυτόχρονα είχε υπάρξει από τους καταληψίες φροντίδα και αξιοποίηση του χώρου.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι καταθέσεις των δύο μαρτύρων υπεράσπισης (ένας σύντροφος από τη συνέλευση της πλατείας Βικτωρίας και ένας σύντροφος από την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά), εν μέσω προκλητικών διακοπών από την πλευρά της έδρας και αντιπαραθέσεων σε σχέση με τα περιεχόμενα των καταθέσεων. Μέσα από αυτές αναδείχτηκαν η ιστορικότητα της κατάληψης ως απότοκο των εξεγερσιακών γεγονότων του Δεκέμβρη 2008, ο πλούτος των εγχειρημάτων, που στεγάζονταν στο κτίριο και η πολυμορφία και ποικιλομορφία των δραστηριοτήτων, που αναπτύσσονταν στην κατάληψη (από τα εργαστήρια και τις υποδομές μέχρι τις εκδηλώσεις και τις προβολές), η συμμετοχή της κατάληψης σε πλήθος κοινωνικών αγώνων, η διασύνδεσή της με τις διεργασίες της γειτονιάς και η παρέμβασή της σε  ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος και οι σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού, που είχαν αναπτυχθεί με τους γείτονες. Παράλληλα αποδομήθηκε πλήρως το κατηγορητήριο, μέσω της κατάθεσης οτι όλος ο «εξοπλισμός» της κατάληψης (που αφορούσε τον εμπλουτισμό των εργαστηρίων και της βιβλιοθήκης, με βιβλία, υπολογιστές, εργαλεία, ήδη οικιακής χρήσης κτλ) καθώς και οι εργασίες υποστήριξης του κτιρίου βασίστηκαν στην αποκλειστική συνδρομή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών, ενώ οι σημαίες αποτελούσαν τα διακριτά σύμβολα των κοινωνικών/ταξικών αγώνων και του αναρχικού αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Η διαδικασία συνεχίστηκε με την απολογία του κατηγορούμενου συντρόφου, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαμε άλλο ένα «πραξικόπημα» από την πλευρά της έδρας μιας και καταστρατηγήθηκε ακόμα και αυτό το «ιερό» για τον αστικό νομικό «πολιτισμό» δικαίωμα της απολογίας του κατηγορούμενου χωρίς παρεμβάσεις. Στη διάρκεια της «απολογίας» του ο σύντροφος αντέκρουσε από την πλευρά του τις κατηγορίες και υπερασπίστηκε πολιτικά τη συμμετοχή του στην κατάληψη και τις δραστηριότητες της και ανέδειξε την κεντρική κρατική επιλογή της καταστολής των καταλήψεων, των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και των ακηδεμόνευτων κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Η δίκη ολοκληρώθηκε με την έδρα να απαλάσσει το σύντροφο από την κατηγορία της διατάραξης και της οπλοφορίας και να τον καταδικάζει σε 18 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για την κατηγορία της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος, δεχόμενη ως θέσφατη την αναγνωστέα κατάθεση των μπάτσων οτι εκείνη την περίοδο είχαν πραγματοποιηθεί κλοπές σε καταστήματα υπολογιστών και μάλλον οι υπολογιστές, που κατασχέθηκαν, προέρχονται από τέτοιες ενέργειες. Η κωμικοτραγική αυτή απόφαση, πέρα του να επιβεβαιώνει την υπαγωγή του δικαιϊκού συστήματος στον ευρύτερο κρατικό πολοτισμό έκτακτης ανάγκης, όπου ο κατηγορούμενος οφείλει να αποδείξει αυτός την αθωότητά του αντι να συμβαίνει το αντίθετο, «διανθίστηκε» από την απόφαση του προέδρου (σε σύμπλευση με τον εισαγγελέα) να δημευτούν οι υπολογιστές, τη στιγμή, που αποδέχτηκε την κατηγορία της κλοπής (άρα οι υπολογιστές είχαν ιδιοκτήτη) αντί να διατάξει την επιστροφή στον υποτιθέμενο νόμιμο ιδιοκτήτη τους. Στην απόφαση κατατέθηκε έφεση.

Η συγκεκριμένη δίκη πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο στοχοποίησης και καταστολής των καταλήψεων και βάναυσης επιθετικότητας από την πλευρά του κράτους σε κάθε  κοινωνικό κομμάτι, που αντιστέκεται στις κυριαρχικές επιλογές.  Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον η δικαστική εξουσία δεν θα μπορούσε επ’ ουδενί να παρεκκλίνει από τις βασικές κατευθύνσεις του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και για αυτό το λόγο καταδίκασε το σύντροφο με μια αστεία και αναπόδεικτη κατηγορία. Η σκοπιμότητα της απόφασης έγκειται στην απόλυτη σύμπλευση των εξουσιών, στην κατεύθυνση της επιβολής μια ολοκληρωτικής συνθήκης και στην εκπομπή ενός μηνύματος κοινωνικού εκφοβισμού, προς κάθε καταπιεσμένο/ή και αγωνιζόμενο/-η. Παρόλαυτά καμία δικαστική απόφαση δε μας πτοεί και δε μας φοβίζει. Θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με πυξίδα την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση, απέναντι σε κάθε κοινωνικό διαχωρισμό, με προοπτική την κοινωνική απελευθέρωση.

 

Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

 

Υ.Γ. Ευχαριστούμε τους/τις αλληλέγγυους/-ες συντρόφους/-ισσες, που προσέτρεξαν στο δικαστήριο όταν έγινε γνωστό οτι θα πραγματοποιηθεί η δίκη με τόσο δυσμενείς όρους και υποστήριξαν την κατάληψη και το διωκόμενο σύντροφο

Αναβολή του δικαστηρίου της κατάληψης

Τη Δευτέρα 26/3 επρόκειτο να εκδικαστεί η υπόθεση της εισβολής στην κατάληψη Σκαραμαγκα που κατέληξε στη σύλληψη ενός συντρόφου μας και στην αρπαγή του εξοπλισμού του εργαστηρίου Η/Υ και των σημαιών μας.

Θέλουμε να ενημερώσουμε ότι τελικά θα ζητήσουμε αναβολή λόγω ξαφνικού κωλύματος της δικηγόρου η οποία θα πρέπει να παρίσταται τη Δευτέρα σε δικαστήριο για άλλη υπόθεση η οποία είναι αδύνατον να αναβληθεί.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην κατάληψη Σκαραμαγκά (δικαστ.Ευελπίδων, Δευτέρα 26/3, 9:30π.μ.)

 

ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται:

 

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά (pdf)

Στις 26 Μαρτίου διεξάγεται η δίκη σχετικά με την αστυνομική εισβολή, στις 29 Ιουλίου του 2011, στην Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στο κτίριο και διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής, υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές, ενώ περιμάζεψαν τις μαυροκόκκινες σημαίες μας και έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα στους τοίχους. Κατόπιν αποχώρησαν από τον χώρο, αφού πρώτα είχαν συλλάβει έναν από τους συντρόφους μας, ο οποίος, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που απωθηθήκαμε βίαια από τα ΜΑΤ, κατάφερε να μπει στην κατάληψη απαιτώντας να είναι παρών κατά την έρευνα. Το κτίριο επανακαταλήφθηκε μετά από λίγες ώρες, όμως στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοφορίας για τις σημαίες και -το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.

Η δίκη του συντρόφου μας θα πραγματοποιηθεί στα δικαστήρια της Ευελπίδων, με την κατηγορία της διατάραξης της οικιακής ειρήνης να έχει καταπέσει. Ωστόσο, ενώπιον του δικαστηρίου δεν σύρεται μόνο ο σύντροφός μας, αλλά όλοι όσοι επιλέγουν να πορευτούν με πυξίδα την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την άμεση δράση στη βάση της κοινωνίας.

Από τη στοχοποίηση των καταλήψεων στη γενικευμένη καταστολή 

Η εισβολή στην κατάληψή μας εντάσσεται σε μια κεντρική πολιτική επιλογή τους κράτους, που, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, στοχοποιεί συστηματικά τα ανταγωνιστικά ριζοσπαστικά εγχειρήματα, όπως οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι/στέκια. Μόνο το τελευταίο διάστημα, στο στόχαστρο της καταστολής έχουν τεθεί η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, η κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη όπως και η κατάληψη της Ελαίας στην Κέρκυρα, που ακολουθούν στην κρατική λίστα των εισβολών και επιθέσεων στην κατάληψη της Ζαΐμη στα Εξάρχεια, στο Μαραγκοπούλειο στην Πάτρα, στο Πίκπα και τις αυτοδιαχειριζόμενες εστίες στο Ηράκλειο, στο Ορφανοτροφείο και το Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη, στο αναρχικό στέκι «Ρεσάλτο» στο Κερατσίνι. Στην επιλογή αυτή, σταθεροί αρωγοί αποτελούν οι ιδεολογικοί μηχανισμοί από τα ΜΜΕ, που συκοφαντούν με λύσσα τη δράση και τον λόγο των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, ως τα κόμματα με προεξάρχον το ΛΑ.ΟΣ , που εντείνουν τις πιέσεις για εκκένωση των καταλήψεων μέσω και των κοινοβουλευτικών τους ερωτήσεων. Πρόθυμες πάντα να συνδράμουν την κατασταλτική μηχανή είναι φυσικά και οι διάφορες φασιστικές και ακροδεξιές παραφυάδες.

Η εξελισσόμενη αυτή επίθεση επιχειρεί να εκθεμελιώσει την ιστορική κοινωνική πρακτική της οικειοποίησης εγκαταλελειμμένων κτιρίων και της μετατροπής τους σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους. Περαιτέρω, επιχειρεί να απονοηματοδοτήσει την κατάληψη ως μέσο αντίστασης, το οποίο είναι εδραιωμένο στη συνείδηση των αγωνιζόμενων, όπως αποδεικνύει η ιστορία των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, από τις καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια μέχρι εργασιακούς χώρους και δημόσια κτίρια, όπως τα υπουργεία ή τα δημαρχεία. Η διάχυση της πρακτικής αυτής αποτυπώνεται και στη διάδοση της κατάληψης και αυτοδιαχείρισης χώρων και υποδομών που συνδέονται με τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων στις γειτονιές, είτε πρόκειται για πάρκα και χώρους πρασίνου (Πάρκο Κύπρου και Πατησίων, Πάρκο Ναυαρίνου) ή κοινωνικά ιατρεία (το ΠΙΚΠΑ στα Πετράλωνα), είτε για εγχειρήματα με πολύμορφη τοπική και κοινωνική δράση (κατάληψη Πάτμου και Καραβία στα Πατήσια, κτήμα Πραποπούλου στο Χαλάνδρι, Στρούγκα στη Ν. Φιλαδέλφεια).

Σε μια περίοδο κοινωνικών και ταξικών αναταράξεων λόγω της συστημικής-οικονομικής κρίσης, οι απελευθερωμένοι κοινωνικοί χώροι αγώνα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την κυριαρχία. Η έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας και των καπιταλιστικών σχέσεων, η οργάνωση της καθημερινότητας μας με βάση την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη συντροφικότητα, η ανάδειξη του προτάγματος της συλλογικής δράσης, πέρα από τους πλασματικούς διαχωρισμούς της φυλής ή του φύλου, απειλούν να διαρρήξουν περαιτέρω το κοινωνικό ρήγμα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.

Τη στιγμή λοιπόν που το οικοδόμημα της συναίνεσης εμφανίζει βαθιές ρωγμές, με τις κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στην καταλήστευση των ζωών μας να οξύνονται, η βάρβαρη καταστολή ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι και η διάχυση του φόβου συνιστούν βασικό πυλώνα για τη διάσωση του συστήματος. Το μήνυμα τόσο στον αναρχικό/αντεξουσιαστικό χώρο όσο και σε κάθε υποκείμενο αγώνα, είτε βρίσκεται σε κατειλημμένα κτίρια, κοινωνικά και φοιτητικά στέκια, πλατείες και γειτονιές ή εργασιακούς χώρους, είναι σαφές: το κατασταλτικό χέρι του κράτους μπορεί να αγγίζει, όποτε κρίνει πως έχει τη δυνατότητα, ό, τι θέλει σε ένα διαρκώς διογκούμενο καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Μόνο συμπτωματικό, εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως την ίδια μέρα της εισβολής, τα ξημερώματα, ακολούθησε η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος, με ισοπεδωτική εκκαθάριση των υποδομών της λαϊκής συνέλευσης, από τις σκηνές ως το ιατρείο, και 8 συλλήψεις με την κατηγορία…της υποβάθμισης του περιβάλλοντος! 

Το άγριο πρόσωπο της καταστολής συναντούν πλέον όλες οι κοινωνικές ομάδες και επαγγελματικοί κλάδοι, που απεργούν ή διαδηλώνουν ενάντια στη διαρκώς εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών και την ισοπέδωση ολόκληρων στρωμάτων που αυτή συνεπάγεται. Όλοι όσοι αντιδρούν στη βία των απολύσεων, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων. Όλοι εκείνοι που διαβάζοντας εφημερίδες ή παρακολουθώντας δελτία ειδήσεων βιώνουν τη συκοφάντηση των κοινωνικών αγώνων και υφίστανται την τρομοκρατία των διλημμάτων “συναίνεση ή πτώχευση”, “υποταγή ή χρεωκοπία”. ¨Όλοι όσοι περιδιαβαίνοντας τις γειτονιές του κέντρου έρχονται αντιμέτωποι με την αστυνομοκρατία, τα συστηματικά κυνηγητά μεταναστών μικροπωλητών, τα φασιστικά “τάγματα εφόδου” που, ως ενεργοί φορείς της επιχείρησης διασποράς του κοινωνικού κανιβαλισμού, ξυλοκοπούν και μαχαιρώνουν όσους δεν συμπορεύονται με τα μισαλλόδοξα κηρύγματά τους.

Νέα τεχνολογία ποινικοποίησης

Στο ίδιο κατασταλτικό πλαίσιο, το κράτος στην περίπτωση της Σκαραμαγκά δοκίμασε μια καινοφανή τεχνολογία ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης με την κατηγορία για την κλεπταποδοχή. Σε μια αντιστροφή ακόμη και για το αστικοδικαιϊκό σύστημα, η κατασταλτική μηχανή-κατήγορος μεταθέτει το βάρος της απόδειξης στον «κατηγορούμενο», ο οποίος ανάλογα με τις ορέξεις των μπάτσων μπορεί να κληθεί να αποδείξει πού βρήκε ένα κρεβάτι, ένα στρώμα, μια καρέκλα, έναν υπολογιστή και αν όλα αυτά αποτελούν προϊόντα κλοπής. Προφανής στόχος, πέρα από τη μεθοδευμένη διόγκωση του κατηγορητηρίου, είναι η απαξίωση των ανοιχτών αυτόνομων δομών και μέσων παραγωγής/αναπαραγωγής και επιβίωσης, είτε πρόκειται για ένα εργαστήρι πληροφορικής ή έναν διαδικτυακό κόμβο αντιπληροφόρησης, είτε πρόκειται για ένα ξυλουργείο, που μπορεί να προσφέρει «απτές» λύσεις ιδιαίτερα εντός ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. Την τεχνολογία της «κλεπταποδοχής» πάντως είχε εφαρμόσει η ΕΛ.ΑΣ πρόσφατα και στην υπόθεση της σύλληψης των 4 από τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας, μεθόδευση που όπως φάνηκε επεκτάθηκε και μάλλον θα επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον.

Η στοχοποίηση της κατάληψή μας συνδέεται ακόμη με τη δραστηριοποίηση του κεφαλαίου στην περιοχή. Στο πλαίσιο των επίδοξων σχεδιασμών για την “ανάπλαση” του κέντρου και συγκεκριμένων πλατειών, όπως εκείνη της Βικτώριας, τα τελευταία χρόνια έχουν κατασκευαστεί ογκώδη κτήρια για εμπορική κυρίως δραστηριότητα. Στο οικοδομικό τετράγωνο που βρίσκεται η κατάληψη έχει ήδη φυτευτεί ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο στην 3η Σεπτεμβρίου, ενώ μία ακόμη υπερκατασκευή ολοκληρώνεται στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά. Στη γωνία της Πατησιών με την Ηπείρου βρίσκεται εδώ και χρόνια το πολυτελές μέγαρο Υπατία, ενώ συνεχή δημοσιεύματα του αστικού τύπου παρουσιάζουν το κτίριο της κατάληψης, που «ανήκει» στο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο και το είχε αφήσει χρόνια στην εγκατάλειψη, ως “φιλέτο” προς αξιοποίηση.

Την “αξιοποίηση” του, άλλωστε, επιζητούν και διάφοροι εστέτ φιλόμουσοι του Εκάλης Tennis Club, προκειμένου να στεγαστεί Μουσείο της Μαρίας Κάλλας, λόγος τον οποίο εμφάνισαν και οι βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς Θαν. Λεβέντης και Γρ. Ψαριανός στην ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, προκειμένου να εκκενωθεί η κατάληψη.

Η κατάληψη Σκαραμαγκά «αξιοποιείται» από αγωνιζόμενους

Η απάντησή μας προς το κράτος και όλους αυτούς τους τσαρλατάνους της Τέχνης είναι πως το κτήριο της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά αξιοποιείται ήδη! Αξιοποιείται από αγωνιζόμενους ανθρώπους ως κύτταρο αυτοοργάνωσης και ρήξης με τις κυρίαρχες καπιταλιστικές σχέσεις. Αξιοποιείται ως τόπος συνάντησης και επαφής έξω από την αποστειρωμένη γυάλα των εμπορευμάτων και της κατανάλωσης. Ως εργαστήρι παραγωγής θέσεων και ιδεών, διεμβολίζοντας την κυρίαρχη ιδεολογία μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων για την κρίση, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, το μεταναστευτικό, τον αντιφασισμό, το φύλο, τον αντισπισισμό, την αντιπληροφόρηση, τον αντιμιλιταρισμό, τη διεθνή αλληλεγγύη. Αξιοποιείται ως δίκτυο αλληλοβοήθειας και αυτομόρφωσης με την οργάνωση μαθημάτων πληροφορικής, χορού, ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, με τη λειτουργία του αυτοδιαχειριζόμενου καφενείου, της συλλογικής κουζίνας, του ξυλουργείου, της βιβλιοθήκης, του εργαστηρίου ραπτικής και συνδημιουργίας, της πίστας αναρρίχησης.

Δηλώνουμε ότι οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον μας δεν μας φοβίζουν. Δεν μας τρομάζουν ούτε η εντεινόμενη το τελευταίο διάστημα παρουσία των ένστολων καθαρμάτων της ομάδας ΔΕΛΤΑ γύρω από την κατάληψη, ούτε φυσικά οι κοινές επιθέσεις ΜΑΤ και φασιστοειδών, όπως εκείνες στις 10 και 16 Μαϊου του 2011, την περίοδο που εκτυλίσσονταν τα ρατσιστικά πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας. Αντιθέτως, όλα αυτά μας δυναμώνουν.

Δυναμώνουν την ανυποχώρητη επιλογή για την εμβάθυνση του κοινωνικού μας ριζώματος και την όσμωση με ολοένα μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια μέσα από τις λειτουργίες και τις δράσεις της κατάληψης. Δυναμώνουν τη θέλησή μας για την ενίσχυση και διεύρυνση του δικτύου αντιστάσεων που συνομολογούν καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, πολιτικές συλλογικότητες, εργατικές ομάδες και ταξικά σωματεία βάσης. Μα πάνω απ’ όλα, ακονίζουν το βέλος της ταξικής μας οργής, οπλίζοντάς μας με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα να συνεχίσουμε να συμμετέχουμε ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες, τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά μπλόκα, τα οδοφράγματα, τις δράσεις των θυλάκων αντίστασης στο κέντρο και τις γειτονιές, που διεκδικούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μέχρι να ισοπεδώσουμε τον καπιταλισμό και πάνω στα συντρίμμια του να οικοδομήσουμε μια κοινωνία ελευθερίας και αλληλεγγύης, χωρίς αποκλεισμούς και εκμετάλλευση.

Οι καταλήψεις είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων!

Κάτω τα ξερά σας!

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, ΔΕΥΤΕΡΑ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ, 9.30πμ

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Action of solidarity with Skaramaga squat (Fr/De/It)

August 2nd, members of Contra Info put up an English banner in solidarity with Skaramaga squat at the yard of Athens Polytechnic School (Polytechnio), in Patission street. Also, the following counter-information text regarding the police raid in Skaramaga squat — in English and French — was distributed during the solidarity gathering at Monastiraki square:

STATE AND BOSSES LISTEN TO THIS WELL
HANDS OFF SKARAMAGA SQUAT

On Friday morning, July 29th, 2011, in downtown Athens the repressive and persecutory forces of the Greek State once again performed a military style operation.

Murderers in uniforms — aka the Greek police — raided an anarchist squat at the junction of Patission 61 and Skaramaga streets, blocking the building for almost five hours and calling in a delegate of the ‘legitimate’ owner, the Mariners’ Retirement Fund (ΝΑΤ). The cops confiscated all the computers and an internet server from the squat’s workshop. Also, one squatter who had entered in order to be present during the investigations, was arrested and held in Omonia police department. He has been charged with three misdemeanours and was not released before Saturday, while his trial date was set for August 10th.

This police operation did not come out of the blue. In this particular downtown area, the anarchist squats Villa Amalias and Skaramaga had come under attack by cops and fascists during May, in the midst of fierce attacks against immigrants in the centre of Athens with devotees of fascism abusing the brutal murder of Manolis Kantaris, while neo-Nazi groups launched pogroms injuring a total of hundreds of immigrants, and fatally stabbed the Bangladeshian Alim Abdul Manan.

Skaramaga squat is one of the open anarchist projects that emerged after the revolt of December 2008. Ever since, it has stood as a meeting point for radical social movements, and as a hub of action for individuals and collectives that struggle for social liberation.

This raid happened just a few hours before the eviction of Syntagma Square tent occupation, on Saturday dawn, July 30th. The eviction of Syntagma Square was led by Eleni Raikou, the same persecutor who ordered the immediate eviction of Athens Law School where 300 immigrant–workers had began a hunger strike on January 2011.

Last week’s repressive acts of the democratic Junta took place one month after the State committed crimes against thousands of demonstrators during the 48hour general strike of June 28th29th. At least 500 people were injured then, and 23 were arrested for demonstrating against the midterm memorandum and the deterioration of their lives.

We take a stand against fear, oppression and social genocide promoted by the State and the bosses, with resistance, solidarity, self-organization and uncompromised social struggles.

Squatters and comrades in solidarity have reoccupied the building of Skaramaga squat, and welcome solidarity actions worldwide. Any attack by the State and/or neo-Nazi gangs against squats such as Skaramaga, is an attack against the international anarchist movement, and will not be tolerated. We will stand in their way and we will fight back.

STOP ALL PERSECUTIONS AGAINST SQUATTERS NOW!

In solidarity,
Contra Info, Translation Counter-Information Network
contrainfo.espiv.net

Συνέχεια ανάγνωσης Action of solidarity with Skaramaga squat (Fr/De/It)

Διεθνή μηνύματα αλληλεγγύης στο ταχυδρομικό μας κουτί

Δράσεις αλληλεγγύης για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη μας έχουν πραγματοποιηθεί από συντρόφους/ισσες στο εξωτερικό:

Η ομάδα “Current for a cosmopolitan insurrection” ανάρτησε πανώ στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο “Institut für vergleichende Irrelevanz” στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας,

Ξανά πίσω. Ούτε μία μέρα χωρίς την κατάληψη Σκαραμαγκά. Όταν το καταλαμβάνεις 2η φορά, η κατάληψη διαρκεί περισσότερο

σύντροφοι/ισσες από την κατάληψη Buissonnière στο παρισινό προάστιο Fontenay-sous-Bois ανάρτησαν πανό αλληλεγγύης στα ελληνικά,

καθώς και κείμενα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης έχουν δημοσιευτεί στο blog της καταλήψης “Rote flora bleibt unvertraglich” στο Αμβούργο και της παρισινής συλλογικότητας “actusquat” 

Δράσεις αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στα Γιάννενα

Μικροφωνική στη νομαρχία, μοιράσματα κειμένων και προβολή του ντοκυμαντέρ “Πώς το καταλάβαμε” στον πεζόδρομο Κάλλαρη, πραγματοποιήθηκαν από την κατάληψη Αντιβίωση στις 1 και 2 Αυγούστου.

 

Οι διώξεις των καταλήψεων, κομμάτι της καταστολής των κοινωνικών αγώνων

κείμενο που μοιράστηκε σε παρέμβαση αλληλεγγύης στις Αυτοδιαχειριζόμενες εστίες και τους αντιστεκόμενους κατειλημμένους χώρους στο Ηράκλειο Κρήτης

 

Στις 13 Ιουλίου, κάτοικοι της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας (στις παλιές εστίες του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου) κατευθυνόμενοι προς την κατάληψη βρίσκουν τις πύλες που «προστατεύουν» το ίδρυμα κλειστές, απαγορεύοντάς τους την προσέλευση στο κτίριο. Την επομένη, μετά από σύντομη συνομιλία με τον πρόεδρο του Τ.Ε.Ι. μαθαίνουν ότι υπάρχει σχέδιο για εκκένωση του κτιρίου μέσα στον Αύγουστο, μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου σχετικά με το πανεπιστη-μιακό άσυλο. Σε διαφορετικό τόπο και χρόνο αλλά για τους ίδιους λόγους, απειλείται και η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, όπου η διοίκηση του ΤΕΙ Θεσ/κης επιδιώκει την εκμίσθωση του κτηρίου. Να θυμίσουμε επίσης ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν εισβολές από αστυνομικούς για «έρευνα» στην κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη (στις 16 Ιουνίου) και στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά στην Αθήνα (στις 29 Ιουλίου). Στη 2η περίπτωση συνελήφθη ένας σύντροφος, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για κάποιες σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών που βρέθηκαν στο κτήριο.

Πέρα από την κάλυψη στεγαστικών αναγκών, οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη, ένα σημείο αντίστασης στο κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Είναι κομμάτι μιας μορφής οργάνωσης της κοινωνίας που τάσσεται ενάντια σε λογικές κέρδους και ιδιοκτησίας, ενάντια στην εξατομίκευση και την εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής, μια διαρκής πρόταση προς όλους όσους επιλέγουν να αντιταχθούν στον κτηνώδη ανταγωνισμό που επιβάλλεται σαν αξία ζωής. Είναι η συλλογική απάντηση ανθρώπων που δεν δέχονται να σφαχτούν μεταξύ τους για το ποιος θα επιβιώσει αλλά επιλέγουν την συλλογικοποίηση και την αυτοοργάνωση σαν πρόταση και πράξη. Σαν τέτοιες λοιπόν, οι καταλήψεις δεν είναι απλά τα ντουβάρια και τα κτήρια, αλλά οι αξίες των ανθρώπων που μένουν και δραστηριοποιούνται σε αυτές, απέναντι στη βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό.

Από τη άλλη πλευρά, η κυρίαρχη εξουσία πολεμάει οποιονδήποτε αρνείται τους θεσμοθετημένους εκβιασμούς που αποτελεί η μετατροπή της στέγης σε ακριβό εμπόρευμα, το ενοίκιο, τα στεγαστικά δάνεια των τραπεζών, η ίδια η ιδιοκτησία σαν θεσμός. Οι εξουσιαστές γνωρίζουν πως όσο θα βαθαίνει η κρίση του καπιταλιστικού οικοδομήματος, τόσο τα εγχειρήματα κατάληψης στέγης και απελευθέρωσης χώρων μπορούν να μετατραπούν, από πρακτική κάποιων ατόμων, σε οργανωμένη ταξική απάντηση. Και αυτό ακριβώς προσπαθούν να προλάβουν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι μεγάλες μάζες των νεόπτωχων και των νεολαίων χωρίς αύριο, όταν αναζητήσουν συλλογικές απαντήσεις στο ερώτημα της επιβίωσης θα πρέπει να βρουν ένα έρημο τοπίο. Το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος για την υποδοχή των νεόπτωχων στα κατώτερα και κατώτατα κοινωνικά στρώματα και το έδαφος αυτό πρέπει να είναι αποστειρωμένο για να αποφευχθούν πολιτικές, ταξικές και συλλογικές μολύνσεις.

Κάθε απόπειρα καταστολής ελεύθερων χώρων αποτελεί μια ακόμα μορφή επίθεσης της κρατικής εξουσίας απέναντι σε όποιον αντιστέκεται και παράλληλα ένα μήνυμα εκφοβισμού προς όσους εμφανίζουν προβλήματα προσαρμογής στα ασφυκτικά σχέδιά της. Όμως η εποχή που οι επιταγές των εξουσιαστών επιβάλλονταν πρέπει να τελειώσει. Θεωρούμε την αυτοοργάνωση σε κτήρια και γειτονιές ως κομμάτι ενός πολύμορφου κινήματος αντίστασης, ως ένα ακόμα ανάχωμα στην καπιταλιστική λεηλασία, ως μια ακόμα προσπάθεια για την ανατροπή μιας κοινωνίας στείρας και καταναλωτικής. Από την κατάληψη Ευαγγελισμού, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις Αυτοδιαχειριζόμενες Εστίες, στην κατάληψη Πατησίων & Σκαραμαγκά, στην κατάληψη Δέλτα, στην κατάληψη Ορφανοτροφείου και σε κάθε εγχείρημα έμπρακτης απαξίωσης των επιταγών της πολιτικής εξουσίας.

 

Να μπούμε στα άδεια σπίτια και να προτάξουμε την αυτοοργάνωση

Αλληλεγγύη σε όλες τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους


Κατάληψη Ευαγγελισμού

Οι καταλήψεις δεν πάνε διακοπές

Χτές το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης για δυόμιση ώρες στο Μοναστηράκι ενώ ταυτοχρόνως αναρτήθηκαν πανώ, μοιράστηκε πλήθος κειμένων και κολλήθηκαν αφίσες στην γύρω περιοχή. Ο κόσμος που πέρασε από την συγκέντρωση, ενημερώθηκε για την κατάληψη, τις δραστηριότητες, την πολιτική της παρουσία και για την κατασταλτική κίνηση της εισαγγελίας και των ένοπλων δολοφόνων να εισβάλουν, να διαταράξουν την “οικιακή ειρήνη” [sic], να κλέψουν 20 υπολογιστές, ένα σέρβερ, εκτυπωτή, scanner και τις σημαίες μας και εντέλει να συλλάβουν το σύντροφό μας κατηγορώντας τον για όλα τα παραπάνω… 

 

 

Και συνεχίζουμε…

Μικροφωνική αλληλεγγύης στο Νέο Ηράκλειο

Κείμενο που μοιράστηκε κατά τη διάρκεια μικροφωνικής στη πλατεία Ν. Ηρακλείου από τη πρωτοβουλία αναρχικών Νέου Ηρακλείου.

Την  Παρασκευή 29 Ιουλίου επιχειρήθηκε εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά από τις κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους, που έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά απο στοχευμένες επιθέσεις  σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Η κατάληψη εκείνη τη στιγμή ήταν  άδεια και από το πρωί έφτασαν  δυνάμεις ΟΠΚΕ και ΜΑΤ, οι οποίες εισέβαλλαν στο χώρο, κατέσχεσαν οτιδήποτε τους φάνηκε χρήσιμο  (υπολογιστές, αρχεία κλπ) και εκτός αυτού συνέλλαβαν ένα σύντροφο – καταληψία του κτηρίου ο οποίος ήθελε να παρευρεθεί στην διαδικασία ως απλός παρατηρητής.

Μέσα στη σύγχρονη  κοινωνική υποβάθμιση και τη καθημερινή σαπίλα που βιώνουμε όλοι από το υπάρχων σύστημα και την εκάστοτε εξουσία, τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αυξήθηκαν αισθητά  και έρχονται σε αλληλεπίδραση με τα εξεγερμένα κομμάτια της κοινωνίας και με διάφορα  πεδία του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού (φοιτητικές δράσεις,απεργίες, κινητοποιήσεις μεταναστών και κρατουμένων κλπ).

Βασικός ρόλος δημιουργίας και ύπαρξης  καταλήψεων είναι η εγκαθίδρυση ριζοσπαστικών αναρχικών-κοινωνικών κινημάτων σε εγκατελειμένους χώρους, με σκοπό την αυτοοργάνωση και αναζοπύρωση  των κοινωνικών αγώνων,  βασισμένη σε αντιιεραρχικές διαδικασίες, στην αυτόβουλη συμμετοχή, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση των υποκειμένων που συμμετέχουν σε αυτές ως αυτοπροσδιοριζόμενα άτομα. Ο κύριος  στόχος των χώρων αυτών είναι  η δημιουργία συνειδήσεων που θα οδηγήσουν στην κατάρρευση των κατεστημένων κοινωνικών και εξουσιαστικών δομών.

Η στοχοποίηση και συστηματική επίθεση στις καταλήψεις απ’το κράτος είναι  αναμενόμενη, καθώς επιχειρεί την τρομοκράτιση των πλέον ριζοσπαστικών τμημάτων της κοινωνίας (αναρχικός-αντιεξουσιαστικός χώρος) και κάθε  μορφή  αυτοοργάνωσης που έρχεται σε αντίθεση με τις κατεστημένες κοινωνικές δομές.  Προσπαθούν να διαχωρίσουν τους αναρχικούς και τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια από το σύνολο  της κοινωνίας ως κάτι  το απόμακρο και απομονωμένο,χρησιμοποιώντας κάθε μορφή  σκευωρίας και παραπληροφόρησης μέσω των ΜΜΕ και των παρακρατικών δομών,  προετοιμάζοντας το έδαφος για την κατασταλτική επίθεση.

Για όλους τους παραπάνω λόγους  είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε πυρήνες αντίστασης και εξέγερσης σε κάθε γειτονιά. Η φλόγα  που έχει αρχίσει να δημιουργείται στα οδοφράγματα και στις καταλήψεις ας μετατραπεί σε φωτιά που θα κατασπαράξει όλα όσα μας κυριαρχούν.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 ΚΑΙ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

 

Αναρχικοί Ν. Ηρακλείου

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη στις 29/07/11

Για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Την Παρασκευή 29 Ιουλίου ένας συρφετός ασφαλιτών, ματατζήδων και μηχανοκίνητων μπάτσων εισέβαλαν με οργανωμένη επιχείρηση παρουσία εισαγγελέα στην κατάληψη της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Τα ανδρείκελα του κράτους, που επικαλέστηκαν για την εισβολή εισαγγελική παραγγελία μετά από μήνυση του ιδιοκτήτη το 2009, διέλυσαν το εργαστήρι πληροφορικής της κατάληψης υφαρπάζοντας 15 υπολογιστές και ό,τι άλλο υλικό είχε να κάνει με τεχνολογική υποδομή. Την ίδια στιγμή, περιμάζεψαν τις μαύρες και κόκκινες σημαίες που βρήκαν στο κτήριο, ενώ έγραψαν εμετικά φασιστικά και σεξιστικά συνθήματα.

Η αστυνομική επιχείρηση διήρκησε περισσότερο από 3 ώρες και στη διάρκειά της συνελήφθη ένας από τους συντρόφους μας, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφό μας αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης της οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για τις σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών.   

Από την πρώτη στιγμή της εισβολής, σύντροφοι/ισσες της κατάληψης και αλληλέγγυοι/ες έσπευσαν μπροστά από το κτήριο. Η απάντηση των ένστολων δεκανικιών ήταν να απωθήσουν με τη βία τους συγκεντρωμένους, οι οποίοι κατόπιν ανασυγκροτήθηκαν στο Μουσείο και με την αρωγή και άλλων αλληλέγγυων απέκλεισαν τον δρόμο της Πατησίων στο ύψος της Τοσίτσα. Μετά από λίγο έκαναν την εμφάνισή τους από 4 διαφορετικά σημεία διμοιρίες των ΜΑΤ, δημιουργώντας κλοιό έξω από το Πολυτεχνείο, όπου είχαμε εισέλθει.  Ωστόσο, η επιχείρηση της αστυνομίας δεν κατάφερε να μας κρατήσει για πολύ μακριά,  καθώς ανακαταλάβαμε την ίδια μέρα το κτήριο της Σκαραμαγκά, καλώντας μάλιστα σε συνέλευση το απόγευμα για την οργάνωση της αντίδρασης στο κατασταλτικό σχέδιο.

Η εισβολή στην κατάληψη εντάσσεται στο πλαίσιο μιας ευρύτερης, κεντρικής πολιτικής επιλογής της εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι, ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι  χώροι/στέκια βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο της καταστολής,  με τα παραδείγματα του Μαραγκοπούλειου στην Πάτρα, του Πίκπα και των αυτοδιαχειριζόμενων εστιών στο Ηράκλειο, του Ορφανοτροφείου και του Ναδίρ στη Θεσσαλονίκη να είναι τα πιο πρόσφατα.

Σε μια περίοδο κοινωνικών και ταξικών αναταράξεων λόγω της συστημικής-οικονομικής κρίσης και της αποδυνάμωσης των παραδοσιακών εργαλείων εκμαίευσης της συναίνεσης, οι απελευθερωμένοι κοινωνικοί χώροι αγώνα και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την κυριαρχία. Η έμπρακτη αμφισβήτηση της εξουσίας και των καπιταλιστικών σχέσεων, η οργάνωση της καθημερινότητας και των ζωών μας με βάση την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη συντροφικότητα, απειλούν να οξύνουν και να διαρρήξουν  περαιτέρω το κοινωνικό ρήγμα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού.   

Τη στιγμή λοιπόν που η μόνη υπόσχεση των κυρίαρχων είναι περισσότερη φτώχεια, υλική και πνευματική, η βάρβαρη καταστολή ενάντια σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι και η διάχυση του φόβου, συνιστούν βασικό πυλώνα για τη διάσωση του συστήματος.

Αυτή ακριβώς η κρατική επιλογή διαθλάται και μέσα από την εισβολή στην κατάληψη της Σκαραμαγκά, στέλνοντας το μήνυμα τόσο στον αναρχικό/αντεξουσιαστικό χώρο όσο και σε κάθε υποκείμενο αγώνα, είτε βρίσκεται σε κατειλημμένα κτήρια, κοινωνικά και φοιτητικά στέκια, πλατείες και γειτονιές ή εργασιακούς χώρους, πως το κατασταλτικό χέρι του κράτους μπορεί να αγγίζει, όποτε αποφασίζει, ό,τι θέλει σε ένα διαρκώς διογκούμενο πλαίσιο έκτακτης ανάγκης.  Μόνο συμπτωματικό, εξάλλου, δεν μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως την ίδια μέρα, τα ξημερώματα, ακολούθησε η βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος, με ισοπεδωτική εκκαθάριση των υποδομών της, από τις σκηνές ως το ιατρείο, και 8 συλλήψεις για..υποβάθμιση του περιβάλλοντος! 

Στην περίπτωση της Σκαραμαγκά, το κράτος δοκίμασε μια καινοφανή τεχνολογία ποινικοποίησης και εγκληματοποίησης με την κατηγορία για την  κλεπταποδοχή. Σε μια αντιστροφή ακόμη και για το αστικοδικαιϊκό σύστημα, η κατασταλτική μηχανή-κατήγορος μεταθέτει το βάρος της απόδειξης στον «κατηγορούμενο», ο οποίος ανάλογα με τις ορέξεις της ΕΛ.ΑΣ μπορεί να κληθεί να αποδείξει πού βρήκε ένα κρεβάτι, ένα στρώμα, μια καρέκλα, έναν υπολογιστή και αν όλα αυτά αποτελούν προϊόντα κλοπής.  Προφανής στόχος, πέρα από τη μεθοδευμένη ποινική επιβάρυνση, είναι η απαξίωση των ανοιχτών αυτόνομων δομών και μέσων παραγωγής/αναπαραγωγής και επιβίωσης, είτε πρόκειται για ένα εργαστήρι πληροφορικής ή έναν διαδικτυακό κόμβο αντιπληροφόρησης,  είτε πρόκειται για ένα ξυλουργείο, που μπορεί να προσφέρει «απτές» λύσεις ιδιαίτερα εντός ενός ασθμαίνοντος καπιταλισμού. Την τεχνολογία της «κλεπταποδοχής» πάντως είχε εφαρμόσει η αστυνομία πρόσφατα και στην υπόθεση της σύλληψης των 4 από τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας, μεθόδευση που όπως φάνηκε επεκτάθηκε και μάλλον θα επεκταθεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον. 

Αναγνωρίζουμε ότι το κτήριο της Σκαραμαγκά βρίσκεται χωροταξικά στο στόχαστρο και του κεφαλαίου, το οποίο την ίδια στιγμή που καταστρέφει μη παραγωγικούς πόρους, ανθρώπινους και υλικούς, και υποτιμά την εργατική μας δύναμη, αναζητά νέες διεξόδους. Το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο βρίσκεται η Σκαραμαγκά υπόκειται σε «ανάπλαση» με γοργούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια, με ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο να έχει φυτευθεί στην 3η Σεπτεμβρίου και μία ακόμη αλυσίδα καταστημάτων ρούχων να σχεδιάζεται ακριβώς δίπλα στην κατάληψη. Στο πλαίσιο, εξάλλου, των εξαγγελιών για «ανάπλαση» των πλατειών του «υποβαθμισμένου κέντρου», έχουν ήδη δρομολογηθεί ευνοϊκοί εμπορικοί και καταναλωτικοί όροι, ενώ στο ίδιο τετράγωνο, στον δρόμο της Ηπείρου, προβλέπεται η κατασκευή σχολικού συγκροτήματος,  με τους μαθητές και τις οικογένειές τους να συνιστούν δυνητικά νέα πελατεία.

Το κτήριο στο οποίο αποφασίσαμε να εδαφικοποιήσουμε τις επιθυμίες μας και το όραμα για μια διαφορετική κοινωνία, ανήκει στον Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (ΝΑΤ), το οποίο το είχε αφήσει χρόνια στην εγκατάλειψη. Η αφαίμαξη κοινωνικών στρωμάτων, που βρίσκεται σε εξέλιξη, περνά μέσα και από το πλαίσιο αποκρατικοποιήσεων υπό τις οδηγίες του Μνημονίου και της τρόϊκας. Η περιούσια των δημόσιων οργανισμών έχει βγει στο σφυρί και τα τσιράκια του υπουργείου «ανάπτυξης, ανταγωνιστικότητας και ναυτιλίας» έχουν βγει ήδη προς άγρα επενδυτών για την αξιοποίηση των «φιλέτων». Για να μην υπάρξουν λοιπόν συγχύσεις, προειδοποιούμε ότι έχουν γνώσιν οι φύλακες για όλες τις πηγές προέλευσης των πιέσεων.        

Η απάντησή μας μετά την αστυνομική εισβολή δεν είναι άλλη από τη συνέχιση του αγώνα. Η εμβάθυνση του κοινωνικού ριζώματος και η όσμωση με ολοένα μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια μέσα από τις λειτουργίες και δράσεις της κατάληψης. Μέσα από την κεντρική μας συνέλευση, τα μαθήματα πληροφορικής, χορού, τη συλλογική κουζίνα, το ξυλουργείο, το εργαστήριο ρούχων, την πίστα αναρρίχησης, τις προβολές, τις εκδηλώσεις για την κρίση, τις φυλακές, την κρατική καταστολή, το μεταναστευτικό, τον αντιφασισμό, το φύλο, τον αντισπισισμό, την αντιπληροφόρηση, τη διεθνή αλληλεγγύη. Μέσα από τη συντροφική σύνδεσή μας με το δίκτυο αντιστάσεων που συνομολογούν καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, πολιτικές συλλογικότητες, εργατικές ομάδες και ταξικά σωματεία βάσης. Μα πάνω απ’ όλα, μέσα από την ενεργή συμμετοχή μας στους κοινωνικούς αγώνες, τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά μπλόκα, τα οδοφράγματα, τις δράσεις των θυλάκων αντίστασης στο κέντρο και τις γειτονιές, που διεκδικούν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Μέχρι να τυλίξουμε τον καπιταλισμό στο σάβανο της ιστορίας.

 

Κάθε φορά που μας χτυπάτε, δυναμώνουμε! 

Η απάντησή μας θα δοθεί στους δρόμους και τους αγώνες.

Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Μοναστηράκι, Τρίτη 2/8, 19.00

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ

Η πόλη των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, των καταλήψεων, των λαϊκών συνελεύσεων, των ανθρώπων που αντιστέκονται και παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους


Το πρωί της Παρασκευής 29 Ιουλίου αστυνομικές δυνάμεις, παρουσία εισαγγελέα, εισβάλουν στη κατάληψη «Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά». Ο σύντροφός μας Μιχάλης Κ. που φτάνει στο κτίριο λίγα λεπτά αργότερα και απαιτεί να είναι παρών στην έρευνα του κτιρίου, συλλαμβάνεται με τρεις κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Ταυτόχρονα καταληψίες και πλήθος αλληλέγγυων συγκεντρώνονται λίγα μέτρα παρακάτω, προσπαθώντας να προσεγγίσουν το κτίριο και στη συνέχεια να αποκλείσουν την Πατησίων, όπου και απωθούνται από την αστυνομία. Το μεσημέρι η κωμικοτραγική επιχείρηση του κράτους και της αστυνομίας τελειώνει και οι διμοιρίες αποχωρούν. Το κτίριο της κατάληψης ανακαταλαμβάνεται από αυτές και αυτούς που έχουν τοποθετήσει εντός του τις επιθυμίες και τα όνειρά τους για έναν άλλο κόσμο.

 

Συγκέντρωση αλληλεγγύης Μοναστηράκι, Τρίτη 2/8, 19.00

Κάτω τα ξερά σας από την κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

 

Ο αγώνας για την κοινωνία της ισότητας και της ελευθερίας θα νικήσει!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ!

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!

 

Την Παρασκευή 29 Ιούλη το πρωί, κατασταλτικές δυνάμεις με συντονισμένη επιχείρηση παραβιάζουν την είσοδο του κτηρίου και εισβάλλουν στο χώρο της κατάληψης Πατησίων & Σκαραμαγκά. Δυνάμεις των ΜΑΤ κυκλώνουν την κατάληψη και ασφαλίτες αναλαμβάνουν να «ερευνήσουν» και να αρπάξουν από το χώρο υπολογιστές  και σημαίες.

Στην περιοχή γύρω από το κτήριο συγκεντρώνονται καταληψίες και αλληλέγγυοι, και ένας από τους συντρόφους, στην προσπάθειά του να είναι παρών στο χώρο κατά τη διάρκεια της έρευνας, συλλαμβάνεται, ενώ άλλοι σύντροφοι που επιχειρούν να προσεγγίσουν την κατάληψη δέχονται την επίθεση των ΜΑΤ. Καταληψίες και αλληλέγγυοι βρίσκονται στο Πολυτεχνείο και κλείνουν την Πατησίων σε μια πρώτη άμεση απάντηση στην εισβολή. Το κτήριο ανακαταλαμβάνεται το απόγευμα της ίδιας μέρας. Μετά από ώρες αποδίδονται στον συλληφθέντα τρεις κατηγορίες: «οπλοκατοχή» (για τις σημαίες!), «διατάραξη οικιακής ειρήνης» και «αποδοχή προϊόντων εγκλήματος», κατηγορία που εφηύραν οι μπάτσοι έχοντας ως «στοιχείο» τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που βρέθηκαν στο χώρο, σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια απονοηματοδότησης και διαστρέβλωσης των χαρακτηριστικών του κατειλημμένου χώρου.

Στους καιρούς της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, οι καταλήψεις αποτελούν διαρκή ανοιχτά μέτωπα της κοινωνικής και ταξικής αντίστασης. Η  επιχείρηση διάχυσης του φόβου και της εξατομίκευσης μέσω της καταστολής και της μηντιακής προπαγάνδας προσκρούει στα ανοιχτά, συλλογικά και αδιαμεσολάβητα εγχειρήματα που θέτουν κοινωνικά και με διάρκεια τα προτάγματα της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Οι καταλήψεις, τα στέκια, οι συνελεύσεις αποτελούν σημεία αναφοράς και τροφοδότησης του ευρύτερου αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που διεξάγεται στους δρόμους και ως τέτοια στοχοποιούνται από τους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς. Τα συλλογικά εγχειρήματα του αγώνα  βρίσκονται στο στόχαστρο των κατασταλτικών σχεδιασμών γιατί εκφράζουν και εμπλουτίζονται από τη ριζοσπαστική κοινωνική αντίσταση, γιατί αποτελούν μια διαρκή άρνηση  του κόσμου του κράτους και των αφεντικών. Με δολοφονικές επιθέσεις από τον κατασταλτικό στρατό σε διαδηλωτές,  με εισβολές,  απειλές και επιδρομές από κρατικές και παρακρατικές ομάδες ενάντια στους χώρους αντίστασης, με τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις αγωνιστών και με την κατασυκοφάντηση των αντιστεκόμενων το καθεστώς στοχεύει στην εμπέδωση του φόβου κοινωνικά και στην απομόνωση όσων αντιστέκονται.

Να θυμίσουμε – ειδικά σε ό,τι αφορά τις καταλήψεις – ότι πρόσφατα, στις 16 Ιουνίου, έγινε αστυνομική εισβολή για «έρευνα» στην κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη, στις 7 Ιούλη επιχειρήθηκε από συνεργείο της ΔΕΗ η διακοπή παροχής ηλεκτρικού στη κατάληψη Λ. Καραγιάννη 37 με σκοπό να πάψει να είναι βιώσιμη, πράγμα που αποτράπηκε χάρη στην άμεση αντίδραση καταληψιών κι αλληλέγγυων, ενώ στο Ηράκλειο της Κρήτης επιχειρείται από τη διοίκηση των ΤΕΙ η εκκένωση της κατάληψης της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας.

Η κατασταλτική επιχείρηση στην κατάληψη της Πατησίων & Σκαραμαγκά αποτελεί ακόμα ένα κρίκο στην κατασταλτική αλυσίδα. Η εισβολή επιβεβαιώνει στην πράξη το μήνυμα της αναβάθμισης της κρατικής επιθετικότητας απέναντι στην διογκούμενη διάχυση της κοινωνικής οργής και στις προσπάθειες οργάνωσης της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

Από το κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37 που βρίσκεται πάντα στο στόχαστρο των κρατικών κατασταλτικών σχεδιασμών, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της κατάληψης Πατησίων & Σκαραμαγκά και στον συλληφθέντα M.K., ο οποίος μετά την παραπομπή του στο αυτόφωρο αφέθηκε ελεύθερος και θα δικαστεί στις 10 Αυγούστου.

Οι κρατικές συμμορίες δεν θα ανακόψουν την ορμή του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

 

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ  ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

 

Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

30/7/2011

Κάτω τα χέρια σας από τους χώρους της ελευθερίας

Εκδήλωση αλληλεγγύης για τα χθεσινά γεγονότα πραγματοποιήθηκε και στο Ηράκλειο Κρήτης με ανάρτηση πανό στο δημοτικό θέατρο Ν. Καζαντζάκης στο πλαίσιο 3ήμερων παρεμβάσεων της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας (ΑΕ) ενάντια στην επαπειλούμενη εκκένωσή της. 

Η κατάληψη των εγκαταλελειμμένων φοιτητικών εστιών του ΤΕΙ Κρήτης πριν από 7 χρόνια αποτέλεσε μία δυναμική κινηση φοιτητών, ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων  με το να οικείοποιηθούν χώρους ώστε να στεγαστούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες τους με κοινό παρανομαστή την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Οι υποδομές που δημιουργήθηκαν και οι λειτουργίες αυτών (εργαστήρια οργανοποιείας, ραπτικής, χειροτεχνικών κατασκευών, μουσικό studio, μαθήματα μελισσοκομείας, γεωργικών καλλιεργειών, ζογκλερικών και χοροκίνησης, μαθήματα ελληνικών και ξένων γλωσσών) είχε ως αποτέλεσμα το παρατημένο κτήριο να ζωντανέψει και να αποτελέσει σημείο αναφοράς στην πόλη του Ηρακλείου, καλύπτοντας τόσο τις στεγαστικές ανάγκες των κατοίκων, όσο και τις δημιουργικές των υπολοίπων καταληψιών και χρηστών. Μία επιθετική κίνηση ενάντια στα ληστρικά νοίκια, στην εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της καθημερινής ζωής, στην αποξένωση και τον κατακερματισμό. Μία όμορφη ιστορία που μοιάζει τόσο πολύ με τόσες άλλες στον ελλαδικό χώρο… Μία ιστορία που αναγκαστικά χρειάζεται και έναν “κακό”.

Το περασμένο φθινόπωρο ξεκινά ένας αγώνας σπίλωσης της κατάληψης από πρυτανικές αρχές, τοπικά ΜΜΕ και παραταξιακά γκρουπούσκουλα των ΤΕΙ. Η συνέχεια έρχεται με την τοποθέτηση κιγλιδωμάτων πέριξ του ΤΕΙ και κορυφώνεται πριν λίγες μέρες 13-14/07/11 με το κλείδωμα των εγκαταστάσεων (και της Αυτοδ/μενης Εστίας) και την δήλωση/απειλή του προέδρου του ΤΕΙ, Καπετανάκη, περί της εκκένωσης της κατάληψης εντός των επόμενων ημερών με την ψήφιση του νέου νόμου για την τριτοβάθμια παιδεία και την επακόλουθη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Εδώ βρίσκεται το κείμενο που μοιράστηκε στις 26/07 στη συγκέντρωση και μικροφωνική αντιπληροφόρησης στην πλατεία Λιονταριών και το κείμενο που διαβάστηκε σε παρεμβάσεις σε τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Ενημέρωση για τον συλληφθέντα σύντροφό μας

Αφέθηκε τελικά ελεύθερος ο σύντροφος Μ.Κ. σήμερα το μεσημέρι και ορίστηκε δικάσιμος για τις 10 Αυγούστου ενώ παραπέμπεται με τις εξής πλημμεληματικές κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, παράβαση του νόμου περί όπλων (οι σημαίες) και αποδοχή προϊόντων εγκλήματος (ηλεκτρονικοί υπολογιστές).

Συντροφικά φιλιά από τα Χανιά

Σήμερα αναρτήθηκε από την κατάληψη Rosa Nera πανό αλληλεγγύης στο παλιό λιμάνι των Χανίων για την χθεσινή εισβολή στην κατάληψή μας. Να υπενθυμίσουμε πως και η χανιώτικη κατάληψη έχει απειληθεί πολλάκις από τις πρυτανικές αρχές με αποκορύφωμα τη μυστική δημοπράτησή των έργων επισκευής του κτηρίου έναντι του ευκαταφρόνητου ποσού των 4.000.000 ευρώ! 

Κάτω τα χέρια σας από τις καταλήψεις και τους αγωνιστές

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον συλληφθέντα της χθεσινής εισβολής

Σήμερα το απόγευμα, μετά την επανακατάληψη του κτηρίου, πραγματοποιήθηκε συνέλευση στον χώρο της κατάληψης παρουσία  μεγάλου πλήθους αλληλέγγυων. Έγιναν οι ενημερώσεις για τα γεγονότα και τη σύλληψη του συντρόφου, ανταλλάχθηκαν σκεπτικά για την πολιτική συγκυρία, τις καταλήψεις και την  κατασταλτική πολιτική και ανανεώθηκε το ραντεβού για αύριο το πρωί στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων στις 10.30 το πρωί.

Επίσης θα καλεστεί συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Μοναστηράκι, την Τρίτη 2 Αυγούστου το απόγευμα.

Ανακατάληψη του κτιρίου τώρα

Πριν λίγη ώρα συντρόφισσες και σύντροφοι ανακατέλαβαν το κτίριο της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Με μια πρώτη ματιά έχουν ήδη στο χώρο διαπιστωθεί κάποιες φθορές καθώς επίσης και απώλειες αντικειμένων.

Η συνέλευση που είχε προγραμματιστεί για τις 18:00 στο πολυτεχνείο θα μεταφερθεί τελικά μέσα στο κατειλημμένο κτίριο της σκαραμαγκά την ίδια ώρα.

Να είμαστε όλοι και όλες εκεί!

Εισβολή στην κατάληψη πατησίων 61 και σκαραμαγκά

Σήμερα Παρασκευή 29 Ιουλίου στις 10.30 το πρωί, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν στη κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά με οργανωμένη επιχείρηση.

Λίγα λεπτά αργότερα ένας σύντροφός μας έφτασε στο σημείο και απαίτησε να είναι παρών στη διαδικασία της έρευνας. Έπειτα από μισή ώρα ο σύντροφος προσήχθη και οδηγήθηκε στο Α.Τ. Ομονοίας. Την ίδια ώρα αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες συγκεντρώθηκαν λίγα μέτρα πιο κάτω, μπροστά από το αρχαιολογικό μουσείο, και επιχείρησαν να προσεγγίσουν το κτίριο με σκοπό να μάθουν τα αίτια της εισβολής. Η απάντηση των μπάτσων ήταν άμεση. Ο κόσμος απωθήθηκε βίαια χωρίς καμία εξήγηση και πάλι.

Στη προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν ένα τοπίο σύγχυσης και να κερδίσουν περισσότερο χρόνο προκειμένου να βρουν μια αιτιολογία ικανή να στηρίξει την εισβολή αυτή, διαρρέουν άκρως συγκεχυμένες και αντιφατικές μεταξύ τους πληροφορίες.  Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μέχρι στιγμής να μη γνωρίζουμε αν πρόκειται για έρευνα ή εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια περίοδο έντονων κοινωνικών και ταξικών αναταραχών και αντιστάσεων, κράτος και κεφάλαιο επιχειρούν την ολοκληρωτική αφαίμαξη των ζωών μας. Η  ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης διαρκώς βαθαίνει και η πολιτική εξουσία στην προσπάθεια της να διασωθεί οργανώνει την αντεπίθεσή της. Η σκλήρυνση της κατασταλτικής στρατηγικής και η ωμή βαρβαρότητα απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι που αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της σιωπής αποτελεί εγγυημένη συνταγή για το κράτος. Έτσι και οι καταλήψεις, ως αναπόσπαστο κομμάτι των ριζοσπαστικών εγχειρημάτων και δράσεων, δεν παύουν να βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της καταστολής, είτε με αλλεπάλληλες φασιστικές επιθέσεις είτε με οργανωμένες επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ. Στόχος τους παραμένει πάντα η καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου και επιδίωξή τους η απομόνωση του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου από το πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων.

Στις 19 Μαρτίου του 2009 αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου της οδού πατησίων 61 και σκαραμαγκά με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις διαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε. Να το μετατρέψουμε σε ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο όπου αυτοοργανωμένα, συντροφικά και συλλογικά θα αποτελέσουμε ένα μέρος της συνωμοσίας για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Ενάντια σε κάθε μορφή ιεραρχίας και εξουσίας, ενάντια σε κάθε πολιτική και εμπορευματική διαμεσολάβηση. Από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας.

 

Δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν!

Θα μας βρουν απέναντί τους

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις και τις ζωές μας

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά