Αρχείο κατηγορίας Έμφυλο/Πατριαρχία/Σεξουαλικότητα

Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΖΗΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ

Η βάρβαρη σεξουαλική κακοποίηση μαζί με φόνο της νέας γυναίκας στην Ξάνθη στις 24-12-2012, καθώς και ο ομαδικός βιασμός με φόνο φοιτήτριας στην Ινδία, συζητήθηκαν έντονα στην κοινωνία μας,  πρόκειται όμως για αγανάκτηση και οργή που εκφράζεται κυρίως όταν ο βιασμός συνοδεύεται από φόνο. Ο βιασμός από μόνος του, σε άλλες περιπτώσεις, δεν έχει προκαλέσει την ίδια αντίδραση παρότι είναι ένα κακούργημα που ξετυλίγεται τακτικότατα πίσω από κλειστές πόρτες και έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στη ζωή των θυμάτων. Επί πλέον, συχνά, τα θύματα κατηγορούνται ότι  «τα ήθελαν» πράγμα που τα αποθαρρύνει να καταγγείλουν. Ακόμη όμως και στη περίπτωση καταγγελίας, η δίωξη τελείται πλημμελώς,  από τις αστυνομικές  και  δικαστικές αρχές, κάτι που δεν βοηθά ούτε στην αποτροπή ούτε στην τιμωρία αυτού του κακουργήματος.

Στις 8 Φεβρουαρίου 2012 εκδικάζεται στον Άρειο Πάγο αναίρεση Έλληνα πολίτη που έχει καταδικασθεί με 5 χρόνια κάθειρξης σε βαθμό Εφετείου,  για το βιασμό μιας τουρίστριας το 2005. Έχει επίσης καταγγελθεί από άλλες τρεις στο αστυνομικό τμήμα της Ακρόπολης. Δυστυχώς η δίκη για αυτές τις τρεις δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, λόγω των προβλημάτων του δικαστικού συστήματος και της πρωτοφανούς παρακώλυσης της δικαιοσύνης από τη συνήγορο του βιαστή. Συγκεκριμένα, ο κατηγορούμενος παραπέμφθηκε αρχικά για κατά συρροήν βιασμό 4 τουριστριών, μιας από βόρεια ευρωπαϊκή χώρα, μιας Καναδέζας και δύο Αυστραλέζων. Η δίκη όμως διαχωρίστηκε λόγω απουσίας των  τριών που δεν είχαν κλητευθεί νόμιμα στις μακρινές χώρες τους, οπότε η όλη διαδικασία για αυτές χρονοτριβεί μέχρι σήμερα.

Θυμίζουμε ότι ο κατηγορούμενος για κατά συρροή βιασμούς τριγύριζε στην Πλάκα, πλησίαζε νεαρές τουρίστριες και πρότεινε να τις ξεναγήσει. Συνέχεια ανάγνωσης Ο ΒΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ ΖΗΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ

Aν είσαι τρανς γυναίκα και θέλεις να πας στο σχολείο…

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), συλλογικότητα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων των διεμφυλικών / τρανς ατόμων και η Ομάδα «Ομοφοβία στην Εκπαίδευση», συλλογικότητα Εκπαιδευτικών, Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας και Κοινωνιολόγων – Κοινωνικών Λειτουργών, για την καταπολέμηση της ομοφοβίας και τρανσφοβίας στο χώρο της εκπαίδευσης, καταγγέλλουν υπόθεση διάκρισης λόγω ταυτότητας φύλου, εκφοβισμού και ρατσιστικής βίας κατά τρανς ατόμου στο χώρο της εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα όπως μας κατήγγειλε 25χρονη τρανς γυναίκα που αναγνωρίζεται με το όνομα Α.:

Στην αρχή του σχολικού έτους 2011-12 κατά την εγγραφή της σε εσπερινό σχολείο της Αττικής με σκοπό να ολοκληρώσει τις σχολικές σπουδές της, αντιμετώπισε προβλήματα με τη νέα διεύθυνση του σχολείου. Προσκόμισε έγγραφο στο οποίο (λόγω του ότι δεν έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού) αναγράφονται τα αντρικά της στοιχεία, τα οποία δε συμφωνούν με την εμφάνιση / κοινωνικό της φύλο. Συνέχεια ανάγνωσης Aν είσαι τρανς γυναίκα και θέλεις να πας στο σχολείο…

Ελληνας, “ανθρωπόμορφο τέρας” βίασε…

Η σημερινή σύλληψη ενός "τέρατος" (χρησιμοποιώντας καθεστωτικό δημοσιογραφικό λόγο), μετανάστη από ασιατική χώρα, που κατηγορείται ότι βίασε ανήλικη 15 ετών στην Πάρο, έχει προκαλέσει τη μήνη των ελλήνων ρατσιστών και φασιστών, σε όλη τη χώρα, σε σημείο να καλούνται διαδικτυακά προγκρόμ επιθέσεων σε μετανάστες από την χώρα που κατάγεται ο δράστης. Όλοι οι ασιάτες έγιναν βιαστές και παιδόφιλοι, επειδή 1 ομοεθνής τους κατηγορείται ότι βίασε.

"Ανθρωπόμορφα τέρατα" (όπως λένε και οι δημοσιογράφοι που προωθούν τον φασισμό και τον ρατσισμό στα κανάλια) δυστυχώς υπάρχουν και πάλι δυστυχώς προέρχονται από όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου.

Στον ελλαδικό χώρο, τόσο οι παιδεραστίες όσο και οι βιασμοί, ενώ γίνονταν από πάντα, δύσκολα καταγγέλλονταν, ή έφταναν στα δικαστήρια. Τα τελευταία χρόνια μόνο, έχουν αυξηθεί οι καταγγελίες κι αυτό περισσότερο γιατί έχουν παύσει να υπάρχουν τόσο οι κλειστές κοινωνίες, οπότε τα θύματα μπορούν πιο εύκολα να τους καταγγέλλουν χωρίς τον επακολουθούμενο στιγματισμό.

Έκρινα απαραίτητη την καταγραφή, μερικών μόνο, βιασμών από έλληνες "τέρατα" που έγιναν τις τελευταίες μέρες, αλλά και μέσα στο 2012, για να δείξω ακριβώς ότι τα "τέρατα" δεν έχουν εθνικότητα. Όπως επίσης και σε μορφή ενημέρωσης, γι' αυτό ακριβώς το δημοσίευσα τα τοπικά νέα, γιατί οι περισσότεροι βιασμοί από έλληνες, περνάνε στα ψιλά των ΜΜΕ, ή αποκρύπτονται εντελώς.

Έτσι πχ μαθαίνουμε όλοι από άκρο σε άκρο για τον βιασμό της 15χρονης, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τον παιδόφιλο χρυσαυγίτη Πετράκη από την Ιεράπετρα που είχε βιάσει δεκάδες ανήλικες κοπέλες, ή τους ηλικιωμένους που βίαζαν κατ' εξακολούθηση 2 μικρά κοριτσάκια στην Αρκαδία…

Και στην ελλάδα οι περισσότεροι βιασμοί, οι περισσότεροι αποκρουστικοί και κατά συρροή, γίνονται από έλληνες… κι ας περνάνε στα ψιλά των ειδήσεων, κι ας αποκρύπτονται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ που σπρώχνουν τον ρατσισμό και τον φασισμό σε πρώτο πλάνο.

 

  • Ο έλληνας Πετράκης και χρυσαυγίτης παρακαλώ, κατηγορείται επώνυμα ότι βίαζε και ασελγούσε σε ανήλικες μαθήτριες του επί σειρά ετών στην Ιεράπετρα . Οι υψηλές γνωριμίες του με κομματικά στελέχη της ΝΔ και τώρα της ΧΑ, έχουν αποτρέψει την σύλληψη του (πληροφορίες)
  • Έλληνας, ανθρωπόμορφο τέρας παιδεραστής, προπονητής στο Ρέθυμνο συνελήφθει για βιασμούς ανηλίκων αγοριών επί σειρά ετών. (πληροφορίες)
  • Έλληνες παιδεραστές 80 ετών καταδικάστηκαν για βιασμό 2 ανήλικων κοριτσιών 14 και 15 ετών, στο χωριό Βιδιάκι Αρκαδίας (πληροφορίες)
  • Έλληνας παιδεραστή, 45χρονο δημοτικός υπάλληλος που δηλώνει μέλος της «Χρυσής Αυγής», συνελήφθη για τον βιασμό 15χρονης. (πληροφορίες)
  • Έλληνας παιδεραστής ανήλικων αγοριών συνελήφθη στο Περιστέρι. Επωφελούμενος την ιδιότητα του προπονητή πλησίαζε ανήλικα παιδιά και ασελγούσε σε βάρος τους. (πληροφορίες)
  • Έλληνας παιδεραστής στην Κόρινθο,  βίαζε επί χρόνια την ανήλικη κόρη του (πληροφορίες)
  • 4 έλληνες συνελήφθησαν για διακίνηση παιδικής πορνογραφίας που απεικόνιζαν ακόμη και βιασμούς βρεφών!!! (πληροφορίες)
  • Έλληνας τέρας, βίαζε κατ' εξακολούθηση τη θετή ανήλικη (15χρονη) κόρη του (πληροφορίες)
  • Τέρας έλληνας, στρατιωτικός το επάγγελμα, βίασε 16χρονο αγόρι στην Παλλήνη (πληροφορίες)
  • Ελληνας, επίσης προπονητής στο Ρέθυμνο κατηγορείται για βιασμούς ανήλικων κοριτσιών κατά συρροή και επί σειρά ετών (πληροφορίες)
  • Έλληνας βίασε 10χρονο αγόρι στην Λάρνακα και συνελήφθει (περισσότερα)

 

     [Αναδημοσίευση από athens.indymedia]

    Σήμερα το προτελευταίο μάθημα: “Αποικιοκρατία και μετασχηματισμός των γυναικών σε νοικοκυρές”

    To σημερινό προτελευταίο μάθημα έχει τον τίτλο "Αποικιοκρατία και μετασχηματισμός των γυναικών σε νοικοκυρές".

    Οι σελίδες από το Κεφάλαιο του Μαρξ είναι 775-778 και 789-798.

    Θα εξετάσουμε το ρολό της παράλληλης υποταγής φύσης, αποικιών και γυναικών στην εδραίωση της καπιταλιστικής κυριαρχίας.

    Ένα κείμενο στο όποιο θα βασιστούμε είναι αυτό της Maria Mies "Colonization and housewifization".

    δύο ημέρες για τη σεξουαλικότητα

    1&2 Ιουνίου

    δύο ημέρες για τη σεξουαλικότητα

    Εκθέσεις (φανζίν, κόμιξ,έντυπα), παιχνίδια (macho, υπερατού,λοταρία, κ.α.),

    Αυτοδιαχειριζόμενο Καφενείο,Εργαστήρι Κολάζ,Προβολές.

     

    Παρασκευή 1/6

    16:00 Παρουσίαση καφενείου & διημέρου

    18:00 Συζήτηση: ψυχολογιοποίηση των σεξουαλικοτήτων"

    19:00 -Συζήτηση: "η σεξουαλικότητα στις διατροφικές διαταραχές"

              – κυνήγι θησαυρού

    20:30 Συζήτηση: επιτελεστικότητα

    23:00 Προβολή: ''no soy el lobo feroz!''

     

    Σάββατο 2/6

    16:00 Workshop: "Μαθαίνοντας τα όρια, τα δικά μας και των άλλων"

    18:00 Εργαστήρι κατασκευής sex toys

    19:00 -Θεατρικό παιχνίδι

               -Αυτομόρφωση: "Ψηλαφώντας την πολιτισμική ιστορία του αυνανισμού"

    20:00 Προβολή: "Τhe life and death of Bob Flanagan, Supermasochist" και συζήτηση για το BDSM

     

    Έκφυλο Καφενείο

    ekfylokafeneio@espiv.net

    Αφίσα για τις γυναίκες που διαπομπεύτηκαν και προφυλακίστηκαν ως οροθετικές

     

    ΕΔΩ ΚΑΙΜΕ ΤΙΣ ΜΑΓΙΣΣΕΣ , ΓΑΜΑΜΕ ΤΙΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ…

    Τον τελευταίο καιρό επιβεβαιώνεται ο κατασταλτικός ρόλος των θεσμικών φορέων υγείας, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ που σε στενή συνεργασία με το ΠΡΟ.ΠΟ και το Υπ.Υγείας, εγκληματοποιούν γυναίκες επειδή είναι φορείς του HIV και τις προφυλακίζουν με δυσβάσταχτες κατηγορίες μέσα από ναζιστικού τύπου ιδεολόγηματα περί καθαρότητας. Κάτι ανάλογο συμβαίνει άλλωστε και με μια άλλη κοινωνική ομάδα, αυτή των μεταναστών, που το ΚΕΕΛΠΝΟ εισβάλλει μαζί με τους μπάτσους στα σπίτια τους εξαναγκάζοντάς τους για εξετάσεις.

    Οι κρατικοί φορείς και οι ρουφιάνοι των ΜΜΕ κατασκευάζουν ένα ακόμα μιντιακό αίσχος με τη δημόσια έκθεση  ονομάτων, φωτογραφιών  και
    ιατρικών ιστορικών. Στοχεύουν στη διαπόμπευση και τέλος την εξόντωση, οροθετικών γυναικών (στην πλειοψηφία τους τοξικοεξαρτημένες) και γυναικών που εκδίδονται – συνήθως θύματα του δουλεμπορίου (trafficking), της φτώχειας και της εξαθλίωσης αυτού του πολιτισμού.
     
    Η κυριαρχία παράγει την εικόνα του Ξένου, του Άλλου, ως μιασματικού υποκειμένου. Σπέρνει τον τρόμο της  ‘’υγειονομικής βόμβας’’, διευρύνοντας τις ρατσιστικές και σεξιστικές επιταγές της.  Μέσα από το πρόσχημα της ασφάλειας προσπαθεί να δημιουργήσει μια
    κοινωνία αποστειρωμένη, πειθήνια και ευάλωτη  στα σχέδια που της επιφυλάσσει.

    Οι διαπομπευόμενες είναι γυναικες. Έρμαια των ορέξεων της πατριαρχικής κοινωνίας που μας περιβάλλει. Εδώ και δεκάδες χρόνια, κράτος, νταβατζήδες και πελάτες εκμεταλλεύονται, εξαναγκάζουν και βιάζουν γυναίκες-εμπόρευμα συντηρώντας την αδηφάγα και κανιβαλλικη βιομηχανία του σεξ. Και τώρα τις στήνουν στον τοίχο γιατι εκδίδονται, είναι οροθετικές και κάποιες  -το χειρότερο- Ξένες.

    Αναπαράγοντας τη συγκεκριμένη κουλτούρα που τρέφει το παραμύθι της «αγίας ελληνικής οικογένειας»   ο γιόκας, ο λεβέντης, ο γαμιάς πληρώνει για να γίνει άντρας. Γλοιώδεις πορνοπελάτες χρηματοδοτούν ενα ολόκληρο δίκτυο διακινησης θηλυκών σωμάτων που τα συσκευάζει σε κοντέινερ και τα φέρνει ετοιμοπαράδοτα στα κάτεργα του σεξ. Και είναι οι ίδιοι που απαιτούν να είναι καθαρά και ελεγμένα τα προϊόντα. Για τη σωστή λειτουργία της μπίζνας που ‘’ο πελάτης έχει πάντα δίκιο’’.  Άντρες κάθε ηλικίας και τάξης  επιβεβαιώνουν την προνομιακή τους θέση στον πατριαρχικό αυτό κόσμο. Ξεσαλώνουν πάνω σε γυναικεία σώματα και πληρώνουν όσο όσο για να χύσουν χωρίς καπότα , αδιάφοροι για το τι θα μεταδώσουν οι ίδιοι. Τώρα, τρομοκρατημένοι κατά χιλιάδες σπάνε τα τηλέφωνα και απολαμβάνουν  πέρα από την ανοχη της κοινωνίας, την ανωνυμία, την νομική προστασία και την ιατρικη φροντίδα του κράτους .

    αλληλεγγύη στις γυναίκες που προφυλακίστηκαν και σε κάθε εξαθλιωμένη και εξαθλιωμένο αυτού του κόσμου.

    …ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΥΡΩΠΗ (Κατερίνα Γώγου)

    Έκφυλο καφενείο στην κατάληψη κτήματος Πραπόπουλου

    Αυτή την Παρασκευή 24/2, στις 19.00 θα πραγματοποιηθεί στην κατάληψη του κτήματος Πραπόπουλου παρουσίαση της μπροσούρας: "η δύναμη των γυναικών και η κοινωνική ανατροπή" των Selma James & Mariorosa Dalla Costa από την ομάδα mιγaδa . Ο χώρος της κατάληψης βρίσκεται στην οδό Προφήτη Ηλία 49, απέναντι απο την είσοδο του Θεατρου Ρεματιάς. Για περισσότερες πληροφορίες δείτε εδώ.

     

    “Πορνοπελάτες…απο σπίτι” μεταναστεύστε στο διάολο!

    […]Παράγωγο της παράνομης μετανάστευσης το φαινόμενο αυτό, μας δημιούργησε προβλήματα επέκτασης του AIDS, 1250% η αύξηση, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ με τις έρευνές του έχει αποδείξει.

    Και φαινόμενο μέσα πια σε μικρό βαθμό στην ελληνική οικογένεια εκ μεταφοράς, από την παράνομη μετανάστρια που γίνεται θύμα των κυκλωμάτων της αδήλωτης πορνείας, στον Έλληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια. Εδώ κάτι πρέπει να κάνουμε.[…]

    απο ομιλία του υπουργού Υγείας Α.Λοβέρδου στα πλαίσια της  "Συνεργασίας του Υπ.Υγείας με τον Δήμο Αθηναίων για το κέντρο της πόλης"

     

    Πορνοπελάτες…απο σπίτι και λοιποί ευυπόληπτοι υποκριτές αν ψάχνετε για βρωμιά κοιταχτείτε στον καθρέφτη σας!!!

    Να θυμίσουμε λοιπόν, ότι το κύκλωμα της «γυναικείας εκμετάλλευσης» ενέχει δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Αν οι μισοί εκμεταλλευτές είναι νταβάδες και τσατσάδες, οι άλλοι μισοί ανατρέφονται στους κόλπους…της "αγίας ελληνικής οικογένειας"

    Από τον έλληνα παντρεμένο και «καθώς πρέπει» πελάτη, το νεαρό έλληνα φαντάρο, τον έλληνα έφηβο που ξεναγείται στα μπουρδέλα από μπαμπά, θείο, αδερφό… μέχρι την ξεφτίλα της μάνας του που κρυφοχαίρεται που το παιδί «γίνεται άντρας»
     

    και κάθε οικογένειας γενικώς!

    Γυναίκες απέναντι στον εγκλεισμό

    Οι γυναίκες που παρανομούν δεν παραβαίνουν μόνο το νόμο και την τάξη αλλά αμφισβητούν (συνειδητά ή μη) και τους κοινωνικούς ρόλους που τους αποδίδονται, προδίδοντας τις κυρίαρχες αξίες της πατριαρχίας.

    Ο εκδικητικός χαρακτήρας του σωφρονιστικού συστήματος και το κοινωνικό περιβάλλον απαντούν σε αυτή την αμφισβήτηση με απαξίωση, στιγματισμό, εξευτελισμούς, απομόνωση και άλλες κυρώσεις που εκτείνουν την ποινή πέρα από τη φυλάκιση καθ' αυτή.

     

    Παρασκευή 10/6

    18:00

    Εγκλεισμός

    Ιστορική αναδρομή της συγκρότησης των γυναικείων φυλακών στην Ελλάδα

    Τηλεφωνική επικοινωνία με κρατούμενες

    (αυστηρή προσέλευση λόγω τηλεφωνικής επικοινωνίας με κρατούμενες)

     

    Σάββατο 11/6

    19:00

    Ο "σωφρονισμός" και η "αποκατάσταση" του γένους:

    Η μητρότητα στη φυλακή ως μορφή και ως λύτρωση

    Αφήγηση από πρώην κρατούμενη

    Η επέκταση των ορίων της Ποινής:

    η έμφυλη διάσταση της φυλάκισης

     

    Η μπροσούρα της εκδήλωσης

    Το πρόγραμμα του “What Queer Fest?”

    Παρασκευή 26/11

    Στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

    Εθνικισμοί

     

    18.00 -19.00 Προβολές

    PINK CAMOUFLAGE

    Σκηνοθεσία : Sarah Bracke 2009 Διάρκεια : 60′

    Κάθε πόλεμος χρειάζεται ιστορίες να τον καμουφλάρουν. Η ομοφυλοφιλία αποτελεί για τον «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία», έναν από τους πυλώνες της «σύγκρουσης των πολιτισμών»: τα δικαιώματα ομοφυλόφιλων και λεσβιών ανήκουν υποθετικά στη δύση και καταπιέζονται στην παρουσία του Ισλάμ. Σε αυτό το βίντεο-δοκίμιο,  LGBTQ ακτιβιστές από το Λίβανο και το Βέλγιο, παρουσιάζουν τις σκέψεις τους για τους τρόπους που διασταυρώνεται η σεξουαλικότητα, η γεωπολιτική και ο πόλεμος

    19.00 – 22.00 Συζήτηση

    Έθνος, φύλο, σεξουαλικότητα: Τα όρια της ταυτότητας και η διαπλοκή των συστημάτων εξουσίας [μπροσούρα]

    22.00 Performances

    Dr. D: Είμαστε όλοι μετανάστες. A lecture performance

    Άκου είμαστε όλοι μετανάστες. Aπό που κι ως που είμαι εγώ μετανάστης; Αλλά γιατί ρε γαμώτο συχνά αισθάνομαι μετανάστης; Το ίδιο αισθάνονται όλοι; Θα το πιάσω από την ιστορία, από τη θεωρία και ακόμα κι από την εμπειρία και θα ισχυριστώ ότι… παίζει

    tranny Blues: a leather tribute to venus in furs

    Τραύμα. Σοκ + Ουλή. Το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη, η επούλωση. Μια διαδικασία αργή.

    Εκδίκηση. Διαχείριση του τραύματος με την πρόκληση ενός νέου.

    Αυτό το πρότζεκτ επιθυμεί να μας τραυματίσει. Εκδικητικά μεν αφού σκοπός είναι να πληγώσει, αλλά με κίνητρα αγάπης κι όχι μίσους.

    Το σοκ είναι το αρχικό σημείο 0 εντός του τραύματος, η πρόκληση  του, ορισμένα απαραίτητο για να περά-σουμε στο στάδιο της επούλωσης.

    Μόνο όταν διασχίσουμε μέσα από τη διαδικασία της επούλωσης μπορούμε να καταλάβουμε τη ζημιά του τραύματος.

    Χρειάζεται ένα ελεγχόμενο τραύμα για να θυμηθούμε [όσες έχουμε ξε-χάσει] τη βαρύτητα του τραύματος.

    Ακριβώς γι αυτό το λόγο το πρότζεκτ περιέχει κάποια ακραία στοιχεία.

    Ας το λάβουμε υπόψη μας πριν ανοίξουμε την πόρτα στον κόσμο του..

    υ.γ. ο έρωτας είναι τραύμα?

    PERFORMANCE BY Nesrin DraGuerilla (Istanbul)

     

     

    Σάββατο 27/11

    Στο κοινωνικό κέντρο Τσαμαδού 15

    Επιστημονισμοί

     

    12.00 – 14.00 Παρουσίαση | Συζήτηση

    Παρουσίαση από το Μωβ Καφενείο της μπροσούρας “Γυναίκες στην Πυρά. Το κυνήγι των μαγισσών στην ευρώπη, οι περιφράξεις και η ανάδυση του καπιταλισμού” της Lady Stardust [μπροσούρα].

    14.00 – 16.00 Εργαστήρι Αυτοεξέτασης

    Birdwatching: Εργαστήρι Αυτοεξέτασης [μπροσούρα]

    Birdwatching με κολπο…σκόπιο.

    Εκεί που χαζεύαμε το πρόγραμμα του What Queer Fest και διερωτόμασταν τι είναι όλα αυτά τα παράξενα και κουίαρ πράγματα που θα γίνουν αυτό το Σαββατοκύριακο με ένα τρελό πηγαινέλα στα διάφορα στέκια, είδαμε και το απίστευτο: Birdwatching, λέει.

    Ωραία, βρε παιδιά, αλλά η Αθήνα εκτός από τα κακόμοιρα περιστέρια στη βουλή τι άλλο έχει;

    Ας βάλουμε λοιπόν το εργαστήρι στο μικρο…σκόπιο.

    Πού;

    Μαζευόμαστε στις 14.00 (αυστηρά) στο Κοινωνικό Κέντρο της Τσαμαδού στον πάνω όροφο ο οποίος θα είναι αποκλειστικά στη διάθεσή μας και θα τον έχουμε διαμορφώσει ειδικά για το εργαστήρι. Οι πόρτες θα κλείσουν στις 14.15.

    Τι και πώς…

    Όταν μαζευτούμε όλες/οι θα κάνουμε μια κουβέντα γνωριμίας και εξοικείωσης μεταξύ μας παίρνοντας τσάι, καφέ και κανένα μπισκοτάκι! Σε αυτή την κουβέντα θα θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας το γιατί μας ενδιαφέρει αυτό το εγχείρημα και να ακούσουμε και τις δικές σας σκέψεις.

    Μετά θα κάνουμε μια σύντομη «πρόβα τζενεράλε» (εμείς που το διοργανώνουμε εννοείται! Τι νομίζετε ότι κάναμε τον ελεύθερό μας χρόνο πριν το φεστ;) για το πώς γίνεται η αυτοεξέταση του αιδοίου με τη βοήθεια και την υποστήριξη του ζευγαριού μας. Μετά θα έχετε το χρόνο να το δοκιμάσετε κι εσείς με το ζευγάρι σας. Για να μπορέσουμε να κοιτάξουμε μέσα στο μουνί μας θα χρειαστούμε ένα κολποσκόπιο, ένα φακουδάκι και ένα καθρεφτάκι (αυτά θα τα φέρουμε εμείς). Στο εργαστήρι λοιπόν θα εξοικειωθούμε με την εικόνα του τραχήλου, τα διαφορετικά υγρά μας και το τι σημαίνουν όλα αυτά για τον κύκλο.

    Συμμετοχή

    Έχουμε βάλει τα δυνατά μας ώστε να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές και οικείο περιβάλλον. Για το λόγο αυτό στο εργαστήρι μπορούν να συμμετέχουν μόνο άτομα με αιδοίο. Επίσης ζητάμε από σας να έρθετε παρέα με ένα άτομο που ήδη το νιώθετε οικείο. Κάθε ζευγάρι θα έχει προσωπικό χώρο και βέβαια ό,τι υποστήριξη χρειαστεί.

    Σας περιμένουμε να κάνουμε παρέα αυτή την περιήγηση στα άδυτα.

    15.00 – 17.00 Συλλογική Χορτοφαγική Κουζίνα

    17.00 – 20.00 Συζήτηση

    Ιστορίες έρωτα και τρέλας: περί επιστημονικού κύρους και ψυχιατρικής [μπροσούρα]

    Ανιχνεύουμε τις διαδρομές μέσω των οποίων η επιστήμη της ψυχιατρικής διαπλέκεται με τις σεξουαλικότητες και τις έμφυλες ταυτότητες μέσα στον χρόνο. Βρισκόμαστε στον δυτικό κόσμο, έναν κόσμο οι αλήθειες του οποίου καλούνται επιστημονικές καιορθολογικές. Πώς αυτές οι Αλήθειες συγκροτούνται και τι αντίκτυπο έχει στα ίδια τα υποκείμενα που καλούνται να ενταχθούν στις ψυχιατρικές -εδώ- κατηγοριοποιήσεις; Κάνοντας φόκους στο βασικό ψυχιατρικό εγχειρίδιο από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά, τοDSM, προσπαθούμε να προσεγγίσουμε τη δημιουργία και εμπέδωση αυτού του κυρίαρχου λόγου που μας διαφοροποιεί ιεραρχικά σε φυσιολογικές και μη, παθολογικές και υγιείς.

    20.00 – 22.00 Προβολές

    TRANSVESTITES

    Σκηνοθεσία:  Aykut Atasay 2008 Διάρκεια:  12′

    Το transvestites ανήκει στο είδος των mockumentaries, που θα πει ότι είναι μια παρωδία ντοκιμαντέρ, στην οποία φανταστικά γεγονότα παρουσιάζονται ως γεγονότα. Το Transvestites, παρακολουθεί τις τρανς που ζούνε στην περιοχή Beyoglu, και σχολιάζει τον υστερικό καθωσπρεπισμό που θέλει τις πόλεις καθαρές από τα μιάσματα

    BORN QUEER, DEAR DOCTORS

    Σκηνοθεσία: Shorona se Mbessakwini 2003 Διάρκεια: 5′

    Το born queer, dear doctors είναι ένας μικρός αυτοβιογραφικός μονόλογος της Mbessakwini. Σκέψεις για την ταυτότητα, την επιβίωση, την αναπαράσταση του εαυτού, το σώμα, την επιθυμία, τους καταναγκασμούς των γιατρών, δένονται με μονταρισμένες εικόνες όπου τα γυμνά σώματα και η καύλα είναι σε πρώτο πλάνο και έχουν τον πρώτο λόγο

    L’ORDRE DES MOTS

    Σκηνοθεσία: Cynthia Arra & Melissa Arra 2007 Διάρκεια: 75′ * trailer

    Μακριά από μια συνηθισμένη διαπραγμάτευση τρανσέξουαλ, διαφυλικών, διεμφυλικών και ανάμεσα-στα-φύλα ζητημάτων, η ταινία αυτή, μέσα από την επιλογή πορτραίτων ατόμων που εμπλέκονται ενεργά στο τρανς κίνημα στη Γαλλία, θίγει χωρίς περιστολές ζητήματα γύρω από την έμφυλη ταυτότητα. Την εξετάζει ως μια κοινωνική νόρμα, μια κατασκευή που σπάνια αμφισβητείται, μια κεντρική προβληματική δομή από την οποία απορρέει η παθολογικοποίηση της τρανς κοινότητας

    παράλληλα Έκθεση: “Ιστορία της υστερικοποίησης του γυναικείου σώματος”

    22.00 Party

     

     

    Κυριακή 28/11

    Στο Αυτόνομο Στέκι Ζωδόχου Πηγής 95-97  & Ισαύρων

    Κινήματα | Κοινότητες

     

    12.00 – 16.00 Εργαστήρι

    We Are Born Naked – The Rest Is Drag

    Εργαστήρι Παρενδυσίας

    Έμφυλη σύμβαση νο1: υπάρχουν 2 ρόλοι που αντιστοιχούν σε 2 σώματα

    Έμφυλη σύμβαση νο2: ο κάθε ρόλος είναι διαφορετικός από τον άλλο

    Έμφυλη σύμβαση νο3: πρέπει κανείς να παίζει/επιτελεί, σίγου ρα και συγκεκριμένα, ένα και μόνο ρόλο.

    Θέλοντας να αναδείξουμε αυτές τις συμβάσεις ως τέτοιες, αποφασίζουμε να παίξουμε με αυτές και να τις μπαχαλέψουμε. Μέσα από αυτό το εργαστήρι, διαδικασία αναπόφευκτα διαδραστική, επικοινωνιακή, διερευνούμε την ελευθερία του σώματος, το πώς εκφραζόμαστε, μέσα από αυτό και πώς το παιχνίδι και το πείραμα ανατρέπουν κυρίαρχες συμβάσεις, που συνειδητά ή όχι ενσ αρκώνουμε.

    Λέμε πως οι ταυτότητες, έμφυλες, ταξικές, φυλετικές, συγκροτούνται ως θεατρικές πράξεις, όχι ως ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, περισσότερο βάση ενός σφιχτοδεμένου σεναρίου με αυστηρούς σκηνοθέτες, και πολλές ρωγμές κατά τη διάρκεια της παράστασης, λάθη, επαναλήψεις, αφηρημάδες, ποινές για τους απρόσεκτους ηθοποιούς και επιβραβεύσεις για τους διαβασμένους.

    Στο εργαστήρι αυτό προτείνουμε να ξεχάσουμε αυτό που μάθαμε πως “είναι η φύση μας” και να εστιάσουμε στα θραύσματα, τις ρωγμές και τα λάθη, αυτά που, κρυφά ή φανερά, αγαπάμε, αυτά που φαντασιωνόμαστε ή που δεν έχουμε σκεφτεί ποτέ. Αλλάζοντας ρούχα, βάδισμα, στυλ φτιάχνουμε το φύλο, όχι απαραίτητα εντός των τειχών του διπόλου αρσενικό- θηλυκό, προς όποια κατεύθυνση αγαπάμε. Επανανοηματοδοτούμε σωματικές επιφάνειες, ανταλλάζουμε ρόλους.

    Με αφετηρία το παιχνίδι, την περιέργεια ή και πιο ενδόμυχες σκέψεις, δοκιμάζουμε το σώμα μας, την (επ)ένδυσή του (ρούχα, αξεσουάρ, δωδεκάποντο που ψηλώνει!), τη μορφή του (κουρέματα, χτενίσματα, μουστάκια, νύχια, μακιγιάζ, αλλά και επιδέσμους, γεμίσματα…), τον τρόπο που το διαχειριζόμαστε (στεκόμαστε, χειρονομούμε, μιλάμε, περπατάμε). Σε αυτό το παιχνίδι θα μας εμπνεύσουν και θα μας βοηθήσουν οι συμπαίχτες μας, τα ρούχα που βρίσκονται σπαρμένα στο χώρο, από τα πριν αλλά και ό,τι “ξεφορτώνονται” οι υπόλοιποι, αξεσουάρ και μακιγιάζ, τρίχες και κόλλα και πάνω από όλα οι επιθυμίες μας!

    Βόλτα Στη Πόλη

    Πικνίκ

    17.00 – 19.00 Προβολές

    TRAVEL QUEERIES

    Σκηνοθεσία: ELLIAT GRANEY – SAUCKE 2009 Διάρκεια: 60′ * trailer

    Είναι ένα ντοκιμαντέρ που εξετάζει τον πολιτισμό, την τέχνη και τον ακτιβισμό της ριζοσπαστικής queer σκηνής στη σύγχρονη Ευρώπη. Με προσωπικές συνεντεύξεις και αποσπάσματα από περφορμανς, φεστιβάλ, queer χώρους, κ.α. η ταινία  προσπαθεί να καταλάβει πως η queer κουλτούρα έχει βγάλει ρίζες σε διαφορετικές χώρες της περιοχής. Το Travel Queeries ταξίδεψε ανάμεσα σε Ισπανία, Αγγλία, Σερβία, Πολωνία, Γερμανία και Δανία, κατέγραψε σκέψεις και εμπειρίες ανθρώπων ερευνώντας τις περιπλοκότητες, τις καινοτόμες αξίες και το αλλόκοτο πνεύμα, όπως αυτά σχετίζονται με το ανταγωνιστικό κίνημα

    QUEER BEOGRAD Διάρκεια: 30′

    Η ενότητα των βίντεο για το φεστιβάλ queer beograd, παρουσιάζει τρεις στιγμές στην ιστορία του φεστιβάλ

    στιγμή πριν: ακριβώς πριν την απόφαση της ομάδας queer beograd να οργανώσει ένα queer φεστιβάλ στο Βελιγράδι
    την πρώτη στιγμή: το πρώτο φεστιβάλ τον μάιο του 2005
    την τελευταία (μέχρι στιγμής) στιγμή: το πέμπτο φεστιβάλ, τον σεπτέμβρη το 2008

    Το πρώτο βίντεο, γυρισμένο από την βιντεοκολεκτίβα AK KRAAK, παρουσιάζει την κατάσταση στο lgbt κίνημα στο Βελιγράδι το 2004, τρία χρόνια μετά την απόπειρα να οργανωθεί gay pride, η οποία δέχτηκε βίαιη επίθεση από φασιστικές ομάδες και ένα χρόνο πριν την οργάνωση του πρώτου φεστιβάλ queer beograd, που σήμανε την δημόσια επαναδιεκδίκηση της lgbt ορατότητας. Το δεύτερο βίντεο, παρουσιάζει το πρώτο φεστιβάλ, με όλη τον ενθουσιασμό και την χαρά, του να καταφέρνεις να πάρεις πίσω κομμάτια του χώρου που σου έχουν στερήσει. Το τελευταίο βίντεο είναι ένα αυτοσχέδιο βίντεο που φτιάξαμε εμείς, για τα όσα ζήσαμε στο πέμπτο κατά σειρά φεστιβάλ, τον σεπτέμβρη του 2008.

    19.00 – 21.00 Συζήτηση

    Φτιάχνοντας κινήματα, οργανώνοντας κοινότητες: Φύλο ↔ Σεξουαλικότητα ↔ Πρακτικές ↔ Θεωρίες ↔ Στρατηγικές & Συλλογικά Εγχειρήματα [μπροσούρα]

    Θα συζητήσουμε με τις ομάδες :

    Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας, Terminal119, QueerTrans Forum, Glory Hopes, Queericulum Vitae(QV), Antifa Str, και Μωβ Καφενείο, για το πως κάνουμε πολιτική σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλικότητα και για το πώς κάνουμε πολιτική γενικώς, για τα αναλυτικά μας εργαλεία, για τις στρατηγικές και τις πρακτικές. Θα σκεφτούμε πανω στις συνάφειες, τις συμμαχίες και τη σημασια της αυτομόρφωσης και θα ξεδιπλώσουμε τους πολλούς και διαφορετικούς τρόπους που έχουμε για να οργανώνουμε κοινότητες και να φτιάχνουμε κινήματα που μπορούν να διεκδικήσουν και να αντισταθούν.

    παράλληλα χώρος με υλικό ομάδων που έχουν κάνει πολιτική τα τελευταία χρόνια με άξονα το φύλο & τη σεξουαλικότητα

    21.00 Συναυλίες | Performances

    Στη Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

    La Libela

    Ms Ratter

    A Neuroleptic is my Boyfriend“ by Alex C and Who Fucks the Others

    Σχετικά με το εγχείρημα ενός queer φεστιβάλ

    Τον Νοέμβρη του 2009 μετά από πρωτοβουλία κάποιων μελών της ομάδας “Στην Πρίζα”, καλέστηκε μια συνάντηση σε μονοκατοικία των Πετραλώνων όπου συμμετείχε κόσμος από συλλογικότητες που δουλεύουν με αφετηρία το φύλο και την σεξουαλικότητα στα πλαίσια του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Θέμα της συνάντησης η συζήτηση για την πιθανότητα διοργάνωσης ενός queer φεστιβάλ στην Αθήνα. Αυτή η πρώτη αναγνωριστική κουβέντα εξελίχθηκε σε μια σταθερή συνέλευση που κλείνει πλέον ένα χρόνο δουλειάς. Αρχικά οι συνελεύσεις μας γίνονταν στο Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας και στη συνέχεια στην κατάληψη της Σκαραμαγκά.

    Αν και αυτές τις μέρες γίνεται πια πολύς λόγος για το “queer” σε κινηματικούς και όχι μόνο κύκλους, μπορεί και εξαιτίας της μετάφρασης στα ελληνικά του έργου της δημοφιλούς, στα όρια του pop-icon, αμερικανίδας φιλοσόφου Τζούντιθ Μπάτλερ, η έννοια και το πολιτικό της περιεχόμενο παραμένει κατά τη γνώμη μας σε μεγάλο βαθμό ασαφής και αδιευκρίνιστη. Ακόμη περισσότερο θεωρούμε ότι τείνει να εγκλωβιστεί σε διάφορες ερμηνείες χοντροκομμένες και εκλαϊκευτικές με την κακή την έννοια, και να σηματοδοτήσει κάτι δήθεν “προχώ” το πολιτικό βάθος όμως του οποίου μένει “χαμένο στη μετάφραση”.

    Έτσι παρόλο που εδώ παρουσιάζουμε ένα queer φεστιβάλ, και που κάποιοι και κάποιες από την συνέλευσή μας αυτοπροσδιορίζονται ως queers, ελπίζουμε να μπορέσουμε επί της ουσίας να επικοινωνήσουμε την πολιτική μας αντίληψη πέρα από το queer ως ταμπέλα. Στόχος μας δεν είναι να απαντήσουμε στην ερώτηση “τι είναι το κουίαρ”, αλλά ούτε και “να φέρουμε το queer εδώ”. Το πρόγραμμα του φεστιβάλ ελπίζουμε να δίνει από μόνο του μια σχετικά καθαρή εικόνα τόσο για το πολιτικό σύμπαν το οποίο θέλουμε να χτίσουμε, όσο και για τις πολιτικές διαδρομές που προσπαθούμε να περπατήσουμε.

    Οι πολιτικές -θεωρητικές και πρακτικές- αναφορές μας, συναντιούνται σε μεγάλο βαθμό στους διάφορους φεμινισμούς των τελευταίων δεκαετιών, κυρίως αυτούς που οργανώνονται γύρω από την κριτική της ουσιοκρατίας, στην πρακτική και στο λόγο του ριζοσπαστικού κινήματος που θέτει το ζήτημα του φύλου και της σεξουαλικότητας ως ζήτημα εξουσίας και κυριαρχίας και στις βασικές αρχές της αυτοργάνωσης, της ομοφωνίας, της αντιιεραρχίας. Κάποιοι/ες από εμάς συμμετέχουν στο αναρχικό κίνημα, άλλοι σε ή/και δίπλα από χώρους αυτονομίας, ή χώρους που οργανώνονται γύρω από τα ίχνη της παράδοσης του ελευθεριακού κομμουνισμού -κάποιες πάλι με μεθοδικότητα περιδιαβαίνουμε ελεύθερα, αν και όχι πάντα χωρίς ενοχές, τα σύνορα όλου αυτού του πολιτικού μωσαϊκού.

    Αυτές μας οι επιλογές κάνουν πραγματικά δύσκολο, ίσως ανέφικτο, να ορίσουμε μια, κάποια, σταθερή ταυτότητα μέσω της οποίας να συστηθούμε –ταυτόχρονα όμως το γεγονός αυτό αποτελεί και μια από τις βασικές μας αφετηρίες: οι ταυτότητες, πολιτικές, σεξουαλικές, φύλου, εθνικές και άλλες είναι το έδαφος της εμπειρίας μας, την ίδια στιγμή που τις αναγνωρίζουμε ως προϊόν της εξουσίας των κυρίαρχων λόγων και ταυτόχρονα τις χρησιμοποιούμε ως μια συνθήκη προσωρινή, καταστασιακή, στην οποία συναντιόμαστε. Για αυτό και θα μπορούσε απλώς να πούμε ότι η συνέλευση αποτελείται από όσες και όσους την ίδια στιγμή που στριμώχνονται μέσα στο δίπολο του γραμματικού γένους (βλ. όσοι και όσες) παλεύουν να το διαρρήξουν, ή ζουν ήδη μέσα και πάνω στις αναμφισβήτητες ρωγμές του: αλλόκοτες ετερο, τρανς, λεσβίες (και) φεμινίστριες, αδερφές, πούστηδες, υποκείμενα και σώματα που εν γένει η κυριαρχία σπρώχνει εκτός του ομαλού και χρησιμοποιεί για να συγκροτήσει την εξουσιαστική ιδέα του “φυσικού/φυσιολογικού”, της νόρμας. Η πολιτική μας πράξη εν μέρει στοχεύει στο να αναδείξει αυτές τις διεργασίες της εξουσίας, να δημιουργήσει συλλογικές προϋποθέσεις τόσο για την άρνηση τους όσο και για την υπέρβασή τους, και να υπονομεύσει το σύστημα της αναπαραγωγής της κυριαρχίας που στηρίζεται στην κανονικοποίηση της επιθυμίας, στον ντεντερμινισμό του δίπολου αρσενικό-θηλυκό, και τις δικαιϊκές πράξεις νομιμοποίησης των σεξουαλικών ταυτοτήτων (βλ. γάμος, στρέιτ ή γκέι). Παράλληλα προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε μια πρακτική και θεώρηση του πολιτικού που να μας επιτρέπει να χτίσουμε κοινότητες μέσα στις οποίες να φροντίζουμε τα σώματα και τις επιθυμίες μας στο εδώ και τώρα, να γιορτάζουμε τις ανάγκες και τα θέλω τους -κοινότητες οι οποίες μπορούν να μεταβάλλονται και να μετασχηματίζονται την ίδια στιγμή που λειτουργούν υποστηρικτικά, τροφοδοτώντας και πραγματώνοντας την ουσιαστική αλληλεγγύη.

    Σε καμία περίπτωση δεν αντιλαμβανόμαστε το πολιτικό μας πρόγραμμα ως “θεματικό”, όπως συχνά αποκαλείται στους πολιτικούς χώρους που συναντιόμαστε. Το φύλο και η σεξουαλικότητα δεν είναι “θέματα”, παρά μόνο με την έννοια πώς όλα τα κομμάτια της ζωής μας είναι “θέματα” προς διαπραγμάτευση και τόποι από τους οποίους μπορεί να στηθεί η δημιουργική αποδιοργάνωση των εξουσιαστικών σχέσεων. Αμφισβητούμε επίσης πως μπορεί να υπάρξει ένα μοναδικό νήμα το οποίο να συνδέσει τις πολιτικές αντιστάσεις απέναντι στην κυριαρχία. Και φυσικά δεν νομιμοποιούμε σε καμία περίπτωση έναν κινηματικό θεωρητικό λόγο που στηρίζεται σε εργαλεία πλήρως απαρχαιωμένα και αναφέρεται σε “κύριες” και “δευτερεύουσες” αντιθέσεις. Ως εκ τούτου ένα πρώτο πεδίο δράσης είναι για εμάς τα ίδια τα ριζοσπαστικά κινήματα μέσα στα οποία ζούμε και τα οποία θρέφουν τις τρανσφοβικές, μισογύνικες, σεξιστικές και ομοφοβικές αντιλήψεις και πρακτικές του κυρίαρχου. Αντιλήψεις και πρακτικές από τις οποίες κανείς και καμιά μας δεν έχει ανοσία. Ούτε και εμείς, αν αναρωτιέστε.

    Μαζί με όλα τα παραπάνω και παρόλο που πιστεύουμε πως δεν υπάρχει μία πολιτική δομή/θεωρία αντίστασης που να εκπροσωπήσει την “επανάσταση” ή κάποιο πρόγραμμα καθολικής πολιτικής ανατροπής, θεωρούμε πως έχοντας ως αφετηρία το δίπολο των φύλων και την κατηγορία της σεξουαλικότητας χρειάζεται οπωσδήποτε να εξερευνήσουμε το πως αυτά διαρθρώνονται σε πλέγματα με άλλες εξουσιαστικές δομές ή κατηγορίες παράγοντας τα υποκείμενα και τις διάφορες μορφές υποτέλειας στην κοινωνία που ζούμε. Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ μέσα από τους άξονες έθνος και φύλο, Ψ-λόγος, επιστήμη, σώματα που αντιστέκονται και κινήματα/κοινότητες, κάνουμε μια προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση.

    Αποτελούμε εν τέλει εκτός από μια συνέλευση και μια κοινότητα που νιώθει κυριολεκτικά στο πετσί της την εξουσία του καταναγκασμού “των δύο φύλων και της μίας σεξουαλικότητας”.  Με αυτό το τριήμερο φεστιβάλ δεν στοχεύουμε απλώς στο να σπάσουμε τα στερεότυπα αλλά  να δείξουμε πώς αυτά σπάνε καθημερινά πάνω στο κοινωνικό μας σώμα. Θα θέλαμε, ιδανικά, πέρα από τα όρια των συμβατικών ταυτοτήτων να διαπραγματευτούμε από κοινού τα σώματα και τις επιθυμίες μας όπως τα βιώνουμε σε ένα πλαίσιο καπιταλιστικών, πατριαρχικών σχέσεων και κυρίαρχων εθνικών αφηγήσεων. Να δούμε πέρα από και κριτικά ένα φορμαλιστικό λόγο περί “δικαιωμάτων των μειονοτήτων” αλλά και πέρα από κενά σχήματα γενικής και αόριστης αλληλεγγύης προς κάποιους “άλλους” καταπιεσμένους. Και να προάγουμε πολιτικές που αντιμετωπίζουν τα ίδια μας τα σώματα ως φορείς εξουσίας και καθιστούν έτσι την ανάλυση της εμπειρίας και του βιώματος αναγκαία προϋπόθεση για να ανιχνεύσουμε και να κατανοήσουμε τις εξουσίες εντός μας.

    Τέλος, επειδή η χωροταξία είναι πολύ σημαντική, αποφασίσαμε ότι η ιδέα “τρεις μέρες σε τρεις χώρους” καλύπτει σε μεγάλο βαθμό τόσο την ποικιλία των πολιτικών μας διαδρομών αλλά και ταιριάζει με το πώς θα θέλαμε ως συνέλευση να αποδιοργανώνονται ενίοτε τα όρια/σύνορα ανάμεσα στους κινηματικούς χώρους δημιουργώντας νέες, περιστασιακές γεωγραφίες που θα επιτρέπουν τη συνάντηση διαφόρων υποκειμένων και διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και πρακτικών. Η κατάληψη της Σκαραμαγκά, το κατειλημμένο κτίριο της Τσαμαδού 15 του Στεκιού Μεταναστών και το Αυτόνομο Στέκι είναι οι τρεις πολιτικοί χώροι που θα αποτελέσουν τους τόπους δημιουργίας του φεστιβάλ.

    η συνέλευση του What Queer Fest?

    http://whatqueerfest.espivblogs.net/

    Ο λόγος για την K.S…

    Μια ανάρτηση για υπόθεση trafficking σε ένα blog είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κανείς, καθώς είναι πολλά αυτά που πρέπει γίνουν, και θα γίνουν…
    Ο λόγος για την Κ.S, η υπόθεση της οποίας είδε το φως της δημοσιότητας όταν   κατάφερε να ξεφύγει από κύκλωμα σωματεμπορίας, και  βρήκε το θάρρος να καταθέσει ενώπιον του εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθήνας για όλα αυτά έζησε αφότου ήρθε στην Ελλάδα προκειμένου να εργαστεί και να καταφέρει να ζήσει το παιδί της και την άνεργη μητέρα της αξιοπρεπώς.
    Η ανταπόκριση σε μια αγγελία για θέση σερβιτόρας είδαμε για άλλη μια φορά να καταλήγει  σε ομηρία από κύκλωμα δουλεμπόρων. Μέλη του κυκλώματος  κρατούσαν την K.S φυλακισμένη και την ανάγκαζαν με τη βία να παραμένει και να εκδίδεται σε διάφορα «σπίτια» και ξενοδοχεία της Καλλιθέας μαζί με άλλες κοπέλες.
    Παράλληλα δεχόταν απειλές και εκβιασμούς για την μητέρα και το παιδί της σε περίπτωση που δεν συμβιβαζόταν με αυτή τη συνθήκη και άρχιζε να μιλάει για αυτό.
    Και φυσικά πίσω από όλες αυτές τις βρομοδουλειές κρύβεται πάντα η ΕΛ.ΑΣ αφού και σε αυτήν την περίπτωση καταγγέλλεται  ότι υπήρχε «προστασία» του κυκλώματος δουλεμπόρων από  αστυνομικούς οι οποίοι ειδοποιούσαν για τις εφόδους.
    Η συγκλονιστική μαρτυρία της K.S για την ομηρία και τα βασανιστήρια που έζησε, έρχεται από μια ιδιαίτερα επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία και απαιτεί μεγάλο σθένος από μεριάς της προκειμένου  να αναδείξει  υπόθεση  trafficking ως προσωπικό βίωμα.
    Είναι μια από τις υποθέσεις που έρχονται  σπάνια στο φως  , αφού τα θύματα είναι συνήθως φτωχές και ανήμπορες μετανάστριες χωρίς χαρτιά. Καλούνται,χωρίς “θεσμικές πλάτες” να αντιμετωπίσουν ανθρώπους της νύχτας, τους νταβάδες-δολοφόνους -βασανιστές-βιαστές μαζί με τα τσιράκια από τους θεσμικούς μηχανισμούς που τους προστατεύουν για τα δικά τους οικονομικά οφέλη, τους μπάτσους- δολοφόνους- βιαστές και το σάπιο δικαστικό σύστημα που τους αθωώνει.. Όμως το παζλ της πατριαρχικής και εξουσιαστικής κοινωνίας  συμπληρώνουν οι «πελάτες- βασανιστές-βιαστές» οι οποίοι απ’ ότι φαίνεται δεν είναι λίγοι.

    Όπως αναφέρει στην κατάθεση  της η ίδια η K.S…  «μέσο Φρανκφούρτης μάς έφεραν με τη φίλη μου Ελ… στην Ελλάδα, όπου μας οδήγησαν σε ένα ξενοδοχείο στην Καλλιθέα. Η συμφωνία ήταν ότι θα πηγαίναμε στην Κρήτη για να δουλέψουμε σερβιτόρες σε καφέ (εργασία ημέρας). Μόλις φτάσαμε ήρθαν δύο άτομα “σαν ντουλάπες”, Πόντιοι, που μας πρότειναν να πιούμε ένα ποτό και μετά “να μας δοκιμάσουν”. “Τι εννοείτε να μας δοκιμάσετε;” τους είπα “πώς σερβίρουμε;”.
    “Καλά, δεν ξέρεις γιατί είσαι εδώ;” απάντησαν, “ποια σερβιτόρα; Στην Αθήνα θα μείνετε και θα δουλέψετε πουτάνες σε μπαρ”».
    Όταν η κοπέλα ζήτησε να φύγει «μου είπαν μην ξεχνάς ότι έχουμε διεύθυνση, έχεις μια κόρη κι έναν μικρό αδερφό κι αν θέλεις να ‘ναι καλά θα κάνεις ότι σου λέμε».
    Κι αφού «μας μέτρησαν στήθος, περιφέρεια κ.λπ. για να μας φέρουν εσώρουχα» ξεκίνησαν «οι βίζιτες».
    «Μ’ έστελναν ακόμη και σ’ ένα μαγαζί με είδη κουζίνας-νεροχύτες, όπου ο ιδιοκτήτης ήθελε να διακόπτει την πώληση με πελάτες του, να με έχει κλεισμένη στην τουαλέτα και να επιστρέφει μετά πέντε λέπτων συνουσίας σ’ αυτούς».
    «Μας πούλησαν σε μια Κατερίνα, που είχε βίλα στον Αγ. Στέφανο, όπου στεγαζόταν η “οικογενειακή τους επιχείρηση”… όταν αντέδρασα έστειλαν κάποιους στο σπίτι της μητέρας μου στη Λετονία, έσπασαν την πόρτα και της είπαν “βάλε μυαλό στην κόρη σου γιατί την επόμενη φορά θα σας χαλάσουμε το πρόσωπο με βιτριόλι”».
    Οι ρυθμοί «εργασίας» ήταν κάτι το αφόρητο. Υπήρχαν μέρες που δεν προλάβαινα ούτε να φαω ανάμεσα στις «συνεδρίες»…
    «Στα ξενοδοχεία που μας πήγαιναν, δύο φορές την εβδομάδα, όταν ερχόταν η αστυνομία (για κάποιο λόγο το γνώριζαν από πριν) μας πήγαιναν στην ταράτσα».

    Να υπενθυμίσουμε επίσης την υπόθεση trafficking του 2009 όπου τρεις Ναξιώτες κρατούσαν αιχμάλωτες τρεις μετανάστριες σε δωμάτιο ξενοδοχείου, το οποίο ήταν ασφαλισμένο με αλυσίδες. Μιλάμε για την εξάρθρωση ενός οργανωμένού κυκλώματος εμπορίας γυναικών από την ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, με σκοπό την οικονομική και σεξουαλική εκμετάλλευση στο οποίο συμμετείχαν (ω του θαύματος!!!)  τέσσερις αστυνομικοί, ένας ακόμα απότακτος αστυνομικός, ένας απόστρατος, ενώ εξετάζεται τυχόν συμμετοχή και σε βάρος ανώτατου αξιωματικού της ΕΛΑΣ, το όνομα του οποίου περιλαμβάνεται στη δικογραφία.

    Οι συλληφθέντες αστυνομικοί είναι υπαρχιφύλακας που υπηρετεί στην Καλλιθέα, αστυφύλακας της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και δυο αδέλφια, που υπηρετούν στη Νίκαια. O υπαρχιφύλακας της Καλλιθέας και ένα από τα αδέλφια στη Νίκαια έχουν κατηγορηθεί και στο παρελθόν για παρόμοια αδικήματα. Ο δεύτερος, είχε προφυλακιστεί, αλλά αθωώθηκε και επανήλθε στο Σώμα.

    Βιασμός και Δημοκρατία, Αστυνομία και Προστασία, Οργή και Ψυχραιμία…

    ΠΡΟΒΟΛΗ: Gendernauts

    H Συνέλευση για το Σαμποτάζ στο Φύλο και τη Σεξουαλικότητα θα πραγματοποιήσει την εξής Προβολή/Συζήτηση:

    afisa gia blog

    Gendernauts

    Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου στις 20:00

    Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

    Ο παραγκωνισμός του τραχανά και άλλα δοκίμια

    Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρός, ο πατέρας πάντοτε αρεσκόταν να μας λέει ιστορίες περί του πόσο τυπικές και νοικοκύρισσες ήταν παλιά οι γυναίκες, αλλά και οι άνδρες δεν πήγαιναν πίσω και τότε στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι μαγείρευαν διαφορετικά φαγητά και… εμείς τότε παιδί μου τρώγαμε τον τραχαχανά, που τον απλώναμε… και τι είναι μπαμπά ο τραγανάς…και μένα μου φαινότανε πολύ αηδής η περιγραφή του τραγανού τραγανά, γιατί είχαμε κάτι κιβώτια κρουασάν που δώριζε η πρόνοια, μα και μπισκότα που μπορούσες να βουτήξεις μποοοόλικα το πρωί στο γάλα σου, το οποίο τότε ήταν απαραιτήτως συμπυκνωμένο γιατί το φρέσκο ήταν παράνομο αφού μόλις είχε αμολυθεί το τσερνομπίλ, κάποιο θηρίο που μόλυνε όλα τα γάλατα μα άφησε μόνο τα συμπυκνωμένα για να έχουμε και εμείς τα παιδιά να πίνουμε κάτι διότι αν περιμέναμε από τον τραχαχανά… μερικές φορές τον έβλεπα στον ύπνο μου ώσπου τον είδα και τώρα τελευταία, σε γκουρμέ  εστιατόριο, πηγαίνοντας με τον πατέρα μου που παραλειπομένου του καταρράκτη του είδε να ξεπροβάλλει ευθαρσώς από τον κατάλογο η λέξη τραχανάς με γράμματα ολοστρόγγυλα και ωραία και μου είπε πως αυτό το εστιατόριο παιδί μου πρέπει να είναι παλιό, όπως λέμε από το 1952 και με παράδοση στην ποιότητα, ενάντια στα μεταλληγμένα, μέχρι που του εξήγησα ότι ο τραχανάς του έχει γίνει της μοδός.

     

    ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

    πατησίων 61 και σκαραμαγκά

    δευτέρα 12 Οκτώβρη, 16.00, συλλογικό γεύμα