Αρχείο κατηγορίας Καταλήψεις/Αυτοοργανωμένοι χώροι

Ενημέρωση και μια πρώτη αποτίμηση για το δικαστήριο της εκκένωσης της κατάληψης Σκαραμαγκά στις 9/1/2013

Την Πέμπτη 31/10 πραγματοποιήθηκε η δίκη για την εισβολή και εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά στις 9/1/13. Η εκκένωση είχε πραγματοποιηθεί εν μέσω του πρώτου κύκλου καταστολής των καταλήψεων πέρυσι το χειμώνα, που ξεκίνησε με την εκκένωση της Βίλας Αμαλίας, την εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ και της κατάσχεσης των μηχανημάτων εκπομπής του ραδιοσταθμού Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης-98Fm, την εκκένωση της Σκαραμαγκά και την εισβολή στη Λέλας Καραγιάννη. Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης συνελήφθησαν εφτά σύντροφοι και συντρόφισσες, οι οποίοι βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην κατάληψη και τους αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής, της παράβασης του νόμου περί βεγγαλικών καθώς και της ψευδούς ανωμοτί κατάθεσης (απείθεια) για την άρνησή τους να δώσουν αποτυπώματα και φωτογραφίες στην αστυνομία.

Η συγκεκριμένη δίκη είχε έντονη πολιτική σημασία μιας και ακολούθησε χρονικά το δεύτερο κύμα κρατικής καταστολής των καταλήψεων, που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι σε διάφορες πόλεις στον ελλαδικό χώρο (Αθήνα, Πάτρα, Γιάννενα, Θεσσαλονίκη, Ηγουμενίτσα) καθώς επίσης αποτέλεσε το πρώτο δικαστήριο, αναφορικά με τις εισβολές και εκκενώσεις κατειλημμένων αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, που αποτέλεσαν σημαντικό σημείο στην κρατική ατζέντα της τάξης και της ασφάλειας. Το συγκεκριμένο δικαστήριο δεν μπορούσε να μην αποτελέσει ένα πεδίο αντιπαράθεσης ανάμεσα στον αγωνιζόμενο κόσμο της ελευθερίας και τις κρατικές και δικαστικές αρχές. Στο κάλεσμα της κατάληψης για συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων ανταποκρίθηκαν περίπου 100 αλληλέγγυοι σύντροφοι και συντρόφισσες.

Η δίκη ξεκίνησε με την κατάθεση του ανεκδιήγητου πρώην προέδρου του ΝΑΤ Χρ. Φωτίου (που είχε απουσιάσει στις προηγούμενες δίκες), ο οποίος αφού αναφέρθηκε στην ιδιοκτησιακή σχέση του ΝΑΤ με το κτίριο της Πατησίων και Σκαραμαγκά και το γεγονός ότι το ΝΑΤ είχε αφήσει το κτίριο στην εγκατάλειψη για 10 χρόνια, ουσιαστικά «παραδέχτηκε» ότι οι πρωτοβουλίες, που πήρε για να ζητήσει την εκκένωση της κατάληψης, δεν είχαν κανένα άλλο στόχο από το να εξυπηρετήσουν τα κατασταλτικά σχέδια της κυβέρνησης για εκκένωση των καταλήψεων. Προσπάθησε να παρουσιάσει τον εαυτό του ως συναινετικό λέγοντας ότι είχε απευθυνθεί μέσω επιστολής στους καταληψίες για να μην χρησιμοποιηθεί βία, τη στιγμή, που απεργαζόταν τα κατασταλτικά σχέδια σε συνεργασία με το υπουργείο δημόσιας τάξης και το δήμαρχο Καμίνη (με την υποτιθέμενη πρόταση του δήμου προς ΝΑΤ για παραχώρηση και αξιοποίηση του κτιρίου). Όλα τα προσχήματα περί αξιοποίησης του κτιρίου και οικονομικής ενίσχυσης του ταμείου ακούστηκαν τουλάχιστον φαιδρά. Η γελοιότητα του έφθασε στο σημείο να δεχθεί τη σκληρή αλήθεια ότι αντίθετα με αυτόν, οι καταληψίες φρόντισαν το κτίριο, που κινδύνευε με κατάρρευση. Παραδέχτηκε ότι από την εκκένωση και μετά το κτίριο παραμένει σφραγισμένο και ερειπωμένο. Η συγκεκριμένη κατάθεση ήρθε να επιβεβαιώσει τη θέση της κατάληψης, ότι οι κινήσεις του κρατικοδίαιτου υπάλληλου Φωτίου εκείνη τη χρονική περίοδο δεν ήταν τίποτα παραπάνω από εκδούλευση προς τον υπουργό δημόσιας τάξης Δένδια, τίποτα παραπάνω από το προσωπικό του αντάλλαγμα σε σχέση με τις θέσεις, που έχει λάβει κατά καιρούς στον κρατικό μηχανισμό, τίποτα παραπάνω από την προσωπική του συμβολή στα κατασταλτικά σχέδια απονέκρωσης των κοινωνικών αντιστάσεων. Τον Φωτίου ακολούθησαν ως μάρτυρες κατηγορίας δύο μπάτσοι –ένας του Α.Τ. Ομόνοιας και ένας της κρατικής ασφάλειας-, οι οποίοι περιέγραψαν την τεράστια αστυνομική επιχείρηση, την προσαγωγή των συντρόφων και την πολύωρη κράτησή τους χωρίς να τους απαγγέλλονται κατηγορίες ή να τους ανακοινώνεται η σύλληψη τους -κάτι, που έγινε τελικά στις 6 τα ξημερώματα-.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι μάρτυρες υπεράσπισης (ένας σύντροφος και μια συντρόφισσα από την κατάληψη, ένας σύντροφος από τη συνέλευση της πλατείας Βικτωρίας, μια γειτόνισσα εργαζόμενη κοντά στην κατάληψη καθώς και ένας εργαζόμενος ασφαλισμένος στο ΝΑΤ). Από τις καταθέσεις των συντρόφων της κατάληψης αναδείχθηκε ο αυτοργανωμένος, αδιαμεσολάβητος, αντιιεραρχικός, αντιθεσμικός χαρακτήρας του εγχειρήματος της κατάληψης, η διασύνδεσή του με τους ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς ακηδεμόνευτους αγώνες, καθώς και οι σχέσεις αλληλεγγύης, που είχαν αναπτυχθεί με τη γειτονιά. Παρουσιάστηκαν τα πολύ σημαντικά γεγονότα, που είχαν προηγηθεί της εισβολής –με την ανακατάληψη της Βίλας Αμαλίας τα ξημερώματα της ίδιας μέρας, την εισβολή της αστυνομίας και τη σύλληψη 92 συντρόφων-ισσών, την κατάληψη στα κεντρικά γραφεία του –τότε- συγκυβερνώντος κόμματος της ΔΗΜΑΡ και την προσαγωγή δεκάδων αλληλέγγυων, καθώς και τις αυθόρμητες πορείες και συγκεντρώσεις στο υπουργείο οικονομικών, στο Μοναστηράκι και στο Δημαρχείο Αθηνών- και αποτέλεσαν την αιτία να δρομολογηθεί άμεσα η προσχεδιασμένη κρατική επίθεση στην κατάληψη Σκαραμαγκά ως μέσο ανάσχεσης μιας διαρκούς αυξανόμενης κοινωνικής δυναμικής αλληλεγγύης στις καταλήψεις, που κορυφώθηκε το Σάββατο 12/1 με τη διαδήλωση 10.000 αγωνιζόμενων ανθρώπων. Επίσης παρουσιάστηκαν τα εγχειρήματα, που στεγάζονταν εντός της κατάληψης όπως τα εργαστήρια, οι υποδομές, η στεγαστική κολλεκτίβα, οι συνελεύσεις και οι ανοιχτές εκδηλώσεις. Οι κατηγορίες για τα όπλα κατέρρευσαν μιας και τα υποτιθέμενα μαχαίρια-όπλα δεν αποτελούσαν τίποτα άλλο από τον τυπικό «εξοπλισμό» μιας κουζίνας (στην περίπτωσή μας αναγκαίος και για τις συλλογικές κουζίνες που γινόντουσαν σε εβδομαδιαία βάση), ενώ η κροτίδα ήταν «εύρημα», που είχαν αφήσει πίσω τους οι μπάτσοι της ομάδας Δέλτα μετά από μια από τις επιθέσεις, που είχαν πραγματοποιήσει προς το κτίριο και είχαν καταγγελθεί δημόσια από την κατάληψη. Ο πρώτος σύντροφος από τη κατάληψη περιέγραψε και τη δική του εμπειρία από τη συγκεκριμένη μέρα, που περιλάμβανε την απαγωγή του από τους μπάτσους έξω από την κατάληψη και τη μεταφορά του στη ΓΑΔΑ, όπου παρέμεινε για πάνω από 12 ώρες πριν αφεθεί. Ο σύντροφος από την συνέλευση πλ. Βικτωρίας και η εργαζόμενη γειτόνισσα, ανέδειξαν τον ανοιχτό χαρακτήρα της κατάληψης, την οποία είχαν επισκεφτεί πολλές φορές για να συμμετάσχουν σε διάφορες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν (από πολιτικές εκδηλώσεις και προβολές, μέχρι συλλογικές κουζίνες και εργαστήρια σώματος) καθώς επίσης και τις σχέσεις, που είχαν αναπτυχθεί με μεγάλο κομμάτι της ευρύτερης γειτονιάς. Ο ασφαλισμένος στο ΝΑΤ απάντησε στο «ενδιαφέρον» του Φωτίου για την κατάσταση του ταμείου και την προσπάθειά του προέδρου να χειραγωγήσει το ΔΣ του ταμείου προς όφελος της καταστολής, παρουσίασε τις ευθύνες του κράτους και των εφοπλιστών για τη λεηλασία του ταμείου και δήλωσε ότι κανένας εργαζόμενος και ασφαλισμένος του ΝΑΤ δεν πληττόταν από την κατάληψη της Σκαραμαγκά.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι «απολογίες» των συντροφισσών –μιας και ο ένας σύντροφος είναι ανήλικος και δικάζεται ξεχωριστά ενώ ο άλλος απουσίαζε και εκπροσωπούνταν από δικηγόρο-. Οι τρεις συντρόφισσες, που συμμετείχαν στη Σκαραμαγκά υπερασπίστηκαν την παρουσία τους στην κατάληψη και τις δραστηριότητές της, ανέδειξαν τα χαρακτηριστικά της κατάληψης, υπερασπίστηκαν τη συμμετοχή τους στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα και πήραν θέση απέναντι στον πολιτισμό της εξουσίας και της εκμετάλλευσης, στο κράτος και τον καπιταλισμό, προωθώντας τον αγώνα για μια κοινωνία ελευθερίας και αλληλεγγύης χωρίς εξουσία πάνω στον άνθρωπο και το φυσικό περιβάλλον. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του προεδρείου να διακόψει το λόγο των συντροφισσών, παρακάμπτοντας την «ιερότητα» της απολογίας ακόμα και για τον αστικό δικαστικό πολιτισμό, αυτές απάντησαν κρατώντας την ψύχραιμη και αδιάλλακτη στάση που χαρακτηρίζει τους εξεγερμένους. Οι άλλες δύο συντρόφισσες δήλωσαν ότι βρέθηκαν στο κτίριο επειδή είχε ανοιχτό χαρακτήρα και μπορούσαν να συμμετάσχουν στις δραστηριότητες, που πραγματοποιούνταν. Όλοι οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν από όλες τις κατηγορίες.

Η συγκεκριμένη δίκη και η συγκέντρωση έξω από την αίθουσα υπήρξε ένα πολύ σημαντικό στιγμιότυπο του αγώνα για αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα καθώς και στον ευρύτερο κοινωνικό και ταξικό αγώνα. Η απόφαση επίσης ήταν αρκετά σημαντική μιας και κατέρρευσαν, ακόμα και δικαστικά, οι κατηγορίες της διατάραξης και της απείθειας. Το δικαστήριο αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι το κτίριο είχε εγκαταλειφθεί από το ΝΑΤ και καμία υπηρεσία δεν στεγαζόταν εκεί για πάνω από 10 χρόνια με αποτέλεσμα να μη στοιχειοθετείται το αδίκημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης. Επίσης το γεγονός ότι το έπεσαν και οι κατηγορίες για τα υπόλοιπα αδικήματα, οδήγησε στο να υπάρξει απαλλαγή και από την κατηγορία της απείθειας.

Όσες εισβολές και εκκενώσεις και αν πραγματοποιήσει το κράτος, οι καταλήψεις θα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα για κοινωνική χειραφέτηση και ελευθερία. Απέναντι στην κοινωνική και ταξική λεηλασία, την κοινωνική απονέκρωση και τον εκφασισμό, που υπόσχεται και προωθεί η κυριαρχία, βρίσκονται και θα συνεχίσουν να βρίσκονται τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, οι κοινωνικές αντιστάσεις και οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι. Στις καταλήψεις εξυφαίνονται τα «σχέδιά» μας για την κοινωνική ανατροπή και σκιαγραφούνται τα όνειρά μας για ένα κόσμο ελευθερίας και αλληλεγγύης. Και όπως δήλωσε μια από τις κατηγορούμενες συντρόφισσες της κατάληψης στην «απολογία» της: «Μπάτσοι, δικαστές, ανθρωποφύλακες, φασίστες, σεξιστές, ομοφοβικοί και ρατσιστές: μακριά από τις καταλήψεις μας!»

η συνέλευση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Ευελπίδων, Πέμπτη 31/10 -9.30,για τη δίκη της εκκένωσης της κατάληψης Σκαραμαγκά στις 9/1/2013

δικαστήριο σκα
αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Στις 9/1/2013 πραγματοποιείται η 2η εκκένωση της Κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, συλλαμβάνονται 7 συντρόφισσες/οι και έκτοτε το κτήριο παραμένει σφραγισμένο. Η εκκένωση εντάσσεται στο πλαίσιο μίας γενικότερης πολιτικής επίθεσης που τον περσινό χειμώνα εξαπολύει το κράτος απέναντι στις καταλήψεις και το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα, ενώ παράλληλα ξεδιπλώνεται ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που αναχαιτίζει την κρατική μεθόδευση, με αποκορύφωμα τη μεγαλειώδη πορεία στις 12/01/13 10.000 διαδηλωτών. Κι ενόσω το κράτος για το υπόλοιπο της χρονιάς είναι “απασχολημένο” με τη στρατιωτική διαχείριση των απεργιών (βλ. επιστράτευση απεργών) και του αγώνα των κατοίκων στις Σκουριές Χαλκιδικής, το κλείσιμο της ΕΡΤ, τα αστυνομικά πογκρόμ σε μετανάστες και το γέμισμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης, μέσα στο κατακαλόκαιρο εξαπολύει ένα δεύτερο κύμα εκκενώσεων 9 καταλήψεων σε Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Ηγουμενίτσα, Μεσολόγγι.
Όλες οι παραπάνω επιθέσεις στο κίνημα αντίστασης, η στρατιωτικοποίηση της εργασίας και της καθημερινής ζωής, πάνε χέρι-χέρι με τον εκφασισμό του κράτους και την εδραίωση ενός καθεστώτος “έκτακτης ανάγκης” (μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο και οι πρόσφατες συλλήψεις μαθητών με την κατηγορία της «διατάραξης υπηρεσιακής ειρήνης» για την κατάληψη των σχολείων τους σε Λαμία και Ηγουμενίτσα). Γιατί η κατάληψη δεν αποτελεί αυτοσκοπό ή απλώς εργαλείο αγώνα, αλλά διεκδικεί έμπρακτα την απαλλοτρίωση του κλεμμένου χώρου και χρόνου. Εκεί όπου τα ξυπνητήρια σιωπούν, τα ρολόγια της εργασιακής εκμετάλλευσης παγώνουν, τα εμπορεύματα χάνουν την “αξία” τους, και τα “ντουβάρια μας” στεγάζουν υποδομές και αντιιεραρχικές σχέσεις. Εκεί που η εξουσία δε ρυθμίζει «έννομα» τη ζωή μας, εκεί που μπορούμε να ιχνηλατούμε τους δρόμους προς την ελευθερία.

και σε κάθε αυτοοργανωμένο εγχείρημα

«Θεωρία των άκρων;» Συγγνώμη, λοιπόν, δε θα το ξανακάνουμε, από δω και πέρα θα τηρούμε τους νόμους της Δημοκρατίας! Θα γίνουμε υπάκουοι και πειθήνιοι, θα επιβιώνουμε με 400 ευρώ ή άνεργοι, θα ανεχόμαστε τα τάγματα εφόδου των μπάτσων και των φασιστών στους δρόμους, θα υπομένουμε την ύπαρξη χιλιάδων εξαθλιωμένων και άστεγων στο βωμό του Νόμου, της Τάξης και της Ιδιοκτησίας σας. Ρε δε πάτε στο διάολο…

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στους 7 διωκόμενους συντρόφους/ισσες και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

ΠΕΜΠΤΗ 31/10, ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, 9.30πμ

η συνέλευση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα δικαστήρια Ευελπίδων 1/10 για τον σύντροφο Νίκο Β. που συνελήφθη κατά την απόπειρα ανακατάληψη του κτιρίου της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Poster_dik_ska_nikos

οι ρίζες μας είναι βαθιές
Είναι η παρισινή κομμούνα, τα χειμερινά ανάκτορα του τσάρου, η Βαρκελώνη της ισπανικής επανάστασης, η Οαχάκα και η Τσιάπας, αλλά και οι παραγκουπόλεις στην περιφέρεια των καπιταλιστικών μητροπόλεων. Είναι η στιγμή που οι μαθητές και οι μαθήτριες απαλλοτριώνουν τον χώρο και τον χρόνο ενός σχολείου-φυλακή και οι εργάτες/τριες μπλοκάρουν εκείνη τη μηχανή που ισοπεδώνει τη ζωή τους. Είναι στεγαστικές κολλεκτίβες, ραδιόφωνα, κοινωνικά ιατρεία, εργαστήρια. Η κατάληψη είναι πράξη και αποτέλεσμα της επαναστατικής κίνησης για τη χειραφέτηση, την αυτοοργάνωση, την ελευθερία. Είναι ένα άπειρο πλήθος συλλογικών κόσμων που γεννιούνται και εδραιώνονται κάθε στιγμή από τη θέληση, το πείσμα, την επιμονή εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι το ώριμο τέκνο της οργής, της αδήριτης ανάγκης και της ασίγαστης επιθυμίας.

όσο η ιστορία
Αν το παρόν είναι εφιαλτικό, αν εκατομμύρια άνθρωποι καταδικάζονται σε φτώχεια και εξαθλίωση, αν το δίλλημα βρίσκεται ανάμεσα στον σκουπιδοτενεκέ της ανεργίας και το κάτεργο μιας εξοντωτικής και συχνά απλήρωτης εργασίας, αν το σχολείο γίνεται ακόμη περισσότερο κρεατομηχανή της νεότητας και τα νοσοκομεία απαγορευμένος τόπος. Αν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης –σύμβολο και υλική συμπύκνωση του πιο απόλυτου τρόμου στην ιστορία– πολλαπλασιάζονται διαρκώς στο σώμα μιας λεηλατημένης κοινωνίας. Αν φασιστικά μαχαίρια δολοφονούν αντιφασίστες και η ζωή των 19χρονων αποτιμάται όσο ένα εισιτήριο στο τρόλεϊ. Ακόμη και τότε, είναι τρελοί και βαθιά ανιστόρητοι όσοι νομίζουν ότι αυτό το παρόν έχει οποιοδήποτε μέλλον. Η αναμέτρηση ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο είχε πάντα προδιαγεγραμμένο τέλος…

κατάληψη για πάντα, κατάληψη παντού

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΝΙΚΟ Β.

που συνελήφθη κατά την απόπειρα επανακατάληψης του κτιρίου της πατησίων 61 & σκαραμαγκά
Τρίτη 1 Οκτώβρη, δικαστήρια ευελπίδων, 9.00πμ

η συνέλευση της κατάληψης πατησίων 61 & σκαραμαγκά

Για μια δίκη παρωδία και μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας


Για μια δίκη παρωδία και μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας

 

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013 είχε οριστεί η δίκη για την πρώτη εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά και τη σύλληψη ενός συντρόφου, που είχε πραγματοποιηθεί στις 29 Ιουλίου 2011. Εκείνη την ημέρα είχε εκτελεστεί η μήνυση, που είχε καταθέσει η διοίκηση του ΝΑΤ (ιδιοκτήτης του κτιρίου) την επόμενη της πραγματοποίησης της κατάληψης (19/3/2009) και επικύρωσε ο τότε πρόεδρος του ταμείου Χρ. Φωτίου. Κατά την εισβολή κατασχέθηκαν 15 υπολογιστές και οι σημαίες της κατάληψης. Στο σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοφορίας (για τις σημαίες της κατάληψης) και της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος (για τους –υποτίθεται κλεμμένους- υπολογιστές του εργαστηρίου πληροφορικής).

Η απόφαση του κατηγορούμενου συντρόφου και της συνέλευσης της κατάληψης ήταν να ζητηθεί αναβολή και η δίκη να διεξαχθεί σε ένα ύστερο χρονικό σημείο, λόγω και της απουσίας της συνηγόρου εξαιτίας της αγόρευσής της, την ίδια μέρα ως συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη για την υπόθεση του επαναστατικού αγώνα. Σε αυτό το σημείο ξεκινάει το θέατρο του δικαστικού παραλόγου, με πρωταγωνιστές πρόεδρο και τον εισαγγελέα, που απέρριψαν το αίτημα για αναβολή, προσπερνώντας τη δικαστική δεοντολογία και επέλεξαν να ξεκινήσουν τη δίκη χωρίς νομική υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο.  Η απόλυτη επιθετικότητα από την πλευρά της έδρας συνεχίστηκε μέσω της απόρριψης αποιουδήποτε αιτήματος από την πλευρά της κατάληψης, είτε αυτό αφορούσε τη διακοπή (και όχι την αναβολή της διαδικασίας, έτσι ώστε να συνεχίσει σε άμεση επόμενη ημερομηνία), είτε αφορούσε την κλήση των εισβολέων μπάτσων ως μαρτύρων με ιδιαίτερη σημασία για τη δίκη, είτε εν τέλει ζητούσε την παρουσία τριών μαρτύρων υπεράσπισης, τη στιγμή, που το δικαστήριο δεχόταν μόνο δύο.

Εν μέσω λοιπόν μιας fasttrack εκκίνησης της δίκης και απόρριψης κάθε αιτήματος, παρουσιάστηκαν ως μάρτυρες κατηγορίες  δύο υπάλληλοι του ΝΑΤ, οι οποίοι παραδέχτηκαν οτι ουδεμία σχέση με το κτίριο είχαν παλιότερα και κλήθηκαν από τον απελθόντα πρόεδρο Φωτίου να έλθουν σε συνεννόηση με την αστυνομία και να παραλάβουν τα κλειδιά του κτιρίου, ύστερα από την εκκένωσή του. Μέσα στην τοποθέτησή τους φάνηκε η έλλειψη οποιουδήποτε ενδιαφέροντος από την πλευρά του ΝΑΤ για το συγκεκριμένο κτίριο, πέρα από την υποστήριξη της κατασταλτικής κίνησης, μιας και ως εργαζόμενοι στον τομέα τεχνικών υπηρεσιών του ταμείου δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ, ούτε με τον καθαρισμό του, ούτε με τυχόν επιδιόρθωση (στις ζημιές του) ή κάποια τυχόν  αξιοποίησή του τα δέκα χρόνια, που είχε αφεθεί στην ερήμωση, πριν πραγματοποιηθεί η κατάληψη το Μάρτη του 2009. Ενδεικτική της φαιδρότητας των κατηγορίων ήταν η αποστροφή του ενός μάρτυρα, στη διάρκεια της κατάθεσής του, οτι για το λίγο χρόνο, που περιηγήθηκε στο κτίριο, δεν του φάνηκε τίποτα επιλήψιμο, ενώ ταυτόχρονα είχε υπάρξει από τους καταληψίες φροντίδα και αξιοποίηση του χώρου.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι καταθέσεις των δύο μαρτύρων υπεράσπισης (ένας σύντροφος από τη συνέλευση της πλατείας Βικτωρίας και ένας σύντροφος από την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά), εν μέσω προκλητικών διακοπών από την πλευρά της έδρας και αντιπαραθέσεων σε σχέση με τα περιεχόμενα των καταθέσεων. Μέσα από αυτές αναδείχτηκαν η ιστορικότητα της κατάληψης ως απότοκο των εξεγερσιακών γεγονότων του Δεκέμβρη 2008, ο πλούτος των εγχειρημάτων, που στεγάζονταν στο κτίριο και η πολυμορφία και ποικιλομορφία των δραστηριοτήτων, που αναπτύσσονταν στην κατάληψη (από τα εργαστήρια και τις υποδομές μέχρι τις εκδηλώσεις και τις προβολές), η συμμετοχή της κατάληψης σε πλήθος κοινωνικών αγώνων, η διασύνδεσή της με τις διεργασίες της γειτονιάς και η παρέμβασή της σε  ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος και οι σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού, που είχαν αναπτυχθεί με τους γείτονες. Παράλληλα αποδομήθηκε πλήρως το κατηγορητήριο, μέσω της κατάθεσης οτι όλος ο «εξοπλισμός» της κατάληψης (που αφορούσε τον εμπλουτισμό των εργαστηρίων και της βιβλιοθήκης, με βιβλία, υπολογιστές, εργαλεία, ήδη οικιακής χρήσης κτλ) καθώς και οι εργασίες υποστήριξης του κτιρίου βασίστηκαν στην αποκλειστική συνδρομή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών, ενώ οι σημαίες αποτελούσαν τα διακριτά σύμβολα των κοινωνικών/ταξικών αγώνων και του αναρχικού αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Η διαδικασία συνεχίστηκε με την απολογία του κατηγορούμενου συντρόφου, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαμε άλλο ένα «πραξικόπημα» από την πλευρά της έδρας μιας και καταστρατηγήθηκε ακόμα και αυτό το «ιερό» για τον αστικό νομικό «πολιτισμό» δικαίωμα της απολογίας του κατηγορούμενου χωρίς παρεμβάσεις. Στη διάρκεια της «απολογίας» του ο σύντροφος αντέκρουσε από την πλευρά του τις κατηγορίες και υπερασπίστηκε πολιτικά τη συμμετοχή του στην κατάληψη και τις δραστηριότητες της και ανέδειξε την κεντρική κρατική επιλογή της καταστολής των καταλήψεων, των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και των ακηδεμόνευτων κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Η δίκη ολοκληρώθηκε με την έδρα να απαλάσσει το σύντροφο από την κατηγορία της διατάραξης και της οπλοφορίας και να τον καταδικάζει σε 18 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για την κατηγορία της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος, δεχόμενη ως θέσφατη την αναγνωστέα κατάθεση των μπάτσων οτι εκείνη την περίοδο είχαν πραγματοποιηθεί κλοπές σε καταστήματα υπολογιστών και μάλλον οι υπολογιστές, που κατασχέθηκαν, προέρχονται από τέτοιες ενέργειες. Η κωμικοτραγική αυτή απόφαση, πέρα του να επιβεβαιώνει την υπαγωγή του δικαιϊκού συστήματος στον ευρύτερο κρατικό πολοτισμό έκτακτης ανάγκης, όπου ο κατηγορούμενος οφείλει να αποδείξει αυτός την αθωότητά του αντι να συμβαίνει το αντίθετο, «διανθίστηκε» από την απόφαση του προέδρου (σε σύμπλευση με τον εισαγγελέα) να δημευτούν οι υπολογιστές, τη στιγμή, που αποδέχτηκε την κατηγορία της κλοπής (άρα οι υπολογιστές είχαν ιδιοκτήτη) αντί να διατάξει την επιστροφή στον υποτιθέμενο νόμιμο ιδιοκτήτη τους. Στην απόφαση κατατέθηκε έφεση.

Η συγκεκριμένη δίκη πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο στοχοποίησης και καταστολής των καταλήψεων και βάναυσης επιθετικότητας από την πλευρά του κράτους σε κάθε  κοινωνικό κομμάτι, που αντιστέκεται στις κυριαρχικές επιλογές.  Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον η δικαστική εξουσία δεν θα μπορούσε επ’ ουδενί να παρεκκλίνει από τις βασικές κατευθύνσεις του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και για αυτό το λόγο καταδίκασε το σύντροφο με μια αστεία και αναπόδεικτη κατηγορία. Η σκοπιμότητα της απόφασης έγκειται στην απόλυτη σύμπλευση των εξουσιών, στην κατεύθυνση της επιβολής μια ολοκληρωτικής συνθήκης και στην εκπομπή ενός μηνύματος κοινωνικού εκφοβισμού, προς κάθε καταπιεσμένο/ή και αγωνιζόμενο/-η. Παρόλαυτά καμία δικαστική απόφαση δε μας πτοεί και δε μας φοβίζει. Θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με πυξίδα την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση, απέναντι σε κάθε κοινωνικό διαχωρισμό, με προοπτική την κοινωνική απελευθέρωση.

 

Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

 

Υ.Γ. Ευχαριστούμε τους/τις αλληλέγγυους/-ες συντρόφους/-ισσες, που προσέτρεξαν στο δικαστήριο όταν έγινε γνωστό οτι θα πραγματοποιηθεί η δίκη με τόσο δυσμενείς όρους και υποστήριξαν την κατάληψη και το διωκόμενο σύντροφο

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες της κατάληψης Δέλτα στη Θεσσαλονίκη

delta

Στις 8/4 καλούνται στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης 6 από τους συλληφθέντες της κατάληψης Δέλτα με τις κατηγορίες της κατάληψης και των διακεκριμένων φθορών (3.500.000 ευρώ).

Κατηγορούνται από αυτούς που μετρούν τις ζωές μας σε χρήμα και τις πουλάνε στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Κατηγορούνται για τις πολιτικές τους επιλογές.

Γιατί ενάντια στην εξουσία και τα τσιράκια της έφτιαχναν δομές αλληλεγγύης και αντεπίθεσης για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας με βάσεις την αλληλεγγύη, την αντιιεραρχία, την κοινοκτημοσύνη.

Το κτίριο συντηρούνταν από τους καταληψίες και παραδόθηκε στην κοινωνία με τα παραπάνω πολιτικά χαρακτηριστικά.

Τώρα, μετά τη δέσμευσή του από το ΤΕΙ, ρημάζει από την εγκατάλειψη, την εποχή που η κατάληψη και τα προτάγματά μας είναι πιο επίκαιρα από ποτέ.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΛΤΑ

ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 8/4, 9 π.μ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Για την νέα Κατάληψη στέγης Σαχίνη 3 στα Γιάννινα

τέρμα με τα δάνεια, τέρμα με τα νοίκια

φτωχοί,
άνεργοι,

άστεγοι
ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤ' ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ

Με χαρά μάθαμε ότι το περασμένο Σάββατο 23/3 μια νέα κατάληψη στέγης άνοιξε στα Γιάννινα. Μέσα στο ζόφο των ημερών, σύντροφοι και συντρόφισσες αποφάσισαν να δώσουν ζωή σε ένα παρατημένο σπίτι στην οδό Σαχίνη 3 κυρίως όμως να ανακτήσουν οι ίδιοι τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά, ορίζοντας εν τη γενέσει της αντίτιμα και «κόστη».

Μετά από την επίθεση που δέχτηκαν οι καταλήψεις το τελευταίο διάστημα το νέο ήχησε πολύ όμορφα στα αφτιά μας, όχι μόνο ως αναρχικών αλλά και ως ανθρώπων που παλεύουμε καθημερινά με τον εκβιασμό της δουλειάς, τον τρόμο της ανεργίας, τους λογαριασμούς, τον αντιπαθή σπιτονοικοκύρη…

Ευχόμαστε από καρδιάς η "κατάληψη στέγης Σαχίνη 3" να ριζώσει, να αγκαλιαστεί, να προτάξει με την ίδια την πράξη της την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τη ρήξη με το υπάρχον.

Καλή δύναμη
Κι οι μπάτσοι μακριά μας!

 

Ακολουθεί το κείμενο αυτοπαρουσίασης της κατάληψης:

iσαχινη3_2

σαχίνη3_3σαχίνη3_4

Κατεβάστε το pdf εδώ

ΠΑναδημοσίευση της ανακοίνωσης από το site του Αυτόνομου Ραδιοφώνου Ιωαννίνων http://radio-i.org/

http://radio-i.org/index.php/topika/229-saxini3.html

Ανακοίνωση της Κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για την απόπειρα ανακατάληψης του κτιρίου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ 61 & ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ 15/2/2013

 

Η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα αλλά το ίδιο του το περιεχόμενο. Η απαλλοτρίωση-επανοικειοποίηση ενός τμήματος του κλεμμένου χώρου και χρόνου, μέχρι τη συνολική κοινωνική και ατομική απελευθέρωση μέσων, τρόπων, δυνατοτήτων, του ίδιου μας του εαυτού, από το κεφάλαιο και την εξουσία. Η συλλογικοποίηση και συνδιαμόρφωση μέσα από οριζόντιες-αντιιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Η δημιουργία ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα, χειραφετημένης καθημερινής ζωής, δημιουργικότητας, αυτομόρφωσης, νέου τύπου σχέσεων, βασισμένων στην ισοτιμία, την αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη. Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας ελευθερίας, αξιοπρέπειας, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.

Ήταν λογικό, λοιπόν, να επιχειρήσουμε να επιστρέψουμε στο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά που επί τέσσερα χρόνια το φροντίσαμε, του δώσαμε ζωή, δημιουργήσαμε και αγωνιστήκαμε μέσα απ’ αυτό. Σε πείσμα της κρατικής καταστολής, της συγκυβέρνησης, του υπουργού δημόσιας τάξης, της αστυνομίας, του δήμου Αθηναίων, του διορισμένου προέδρου του ΝΑΤ, των ΜΜΕ, των φασιστών. Σε πείσμα του πολιτισμού του χρήματος, της εμπορευματοποίησης, της ατομικής ιδιοκτησίας, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης.

Εξαιτίας τεχνικών δυσκολιών  η παραμονή μας στον δρόμο παρατάθηκε, με αποτέλεσμα την προσέλευση μεγάλων αστυνομικών δυνάμεων και την αποτυχία τελικά της προσπάθειας. Αυτό, όμως, που μένει είναι η πραγματικά συγκινητική στάση των σχεδόν 400 αλληλέγγυων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κατάληψης για συγκέντρωση έξω από το κτίριο, με σχετική ανακοίνωση (*) πριν την έναρξη της εκδήλωσης της Παρασκευής 15/2 στο Πολυτεχνείο, στο πλαίσιο του διημέρου εκδηλώσεων 15-16/2 από τον συντονισμό καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων, συλλογικοτήτων, συντρόφων και συντροφισσών : ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ & ΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.

Παρά τις διμοιρίες των ΜΑΤ και τα μηχανοκίνητα τμήματα των ΔΕΛΤΑ, που όταν οργανώθηκαν επιτέθηκαν από όλες τις πλευρές με γκλοπς και χημικά, οι αλληλέγγυοι και οι αλληλέγγυες για 15 λεπτά δεν εγκατέλειπαν το δρόμο. Δεμένοι σα μια ανθρώπινη αλυσίδα, μόνο με τα γυμνά τους χέρια και την επιλογή της μη συμπλοκής με τις αστυνομικές δυνάμεις, όρθωσαν το ανάστημα της συντροφικότητας, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης. Μετά την αστυνομική επίθεση ο συγκεντρωμένος κόσμος, χωρισμένος σε διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, διατηρώντας την ψυχραιμία του κατευθύνθηκε στον χώρο εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου. Ακολούθησε εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση εισβολής και περικύκλωσης των Εξαρχείων με 49 προσαγωγές. Συγκινητική υπήρξε και η αλληλέγγυα στάση πολλών γειτόνων που αποδοκίμαζαν την αστυνομία και βοήθησαν κυνηγημένες συντρόφισσες και συντρόφους.

Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επίθεσης ένας αλληλέγγυος που είχε ανταποκριθεί στο κάλεσμα της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά για συγκέντρωση έξω από το κτίριο, αιχμαλωτίστηκε από τα ΜΑΤ και του αποδόθηκαν 5 κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος: φθορά ξένης ιδιοκτησίας, διατάραξη κοινής ειρήνης, κλοπή ρεύματος, εξύβριση και απόπειρα διακεκριμένων σωματικών βλαβών κατά αστυνομικών.

Εκτός ότι ο σύντροφος ανταποκρίθηκε απλώς στην ανακοίνωση-κάλεσμα, το κατηγορητήριο είναι γελοίο στη σύλληψή του. Η μόνη φθορά του κτιρίου εδώ και 14 χρόνια έχει προέλθει από την εγκατάλειψη, την ερείπωση και το γέμισμά του εσωτερικά και εξωτερικά με λαμαρίνες. Η μόνη διατάραξη κοινής ειρήνης ήταν αυτή που προκλήθηκε από τις κατασταλτικές δυνάμεις που επιτέθηκαν κατά της συγκέντρωσης αλληλεγγύης, γεμίζοντας την ατμόσφαιρα της ευρύτερης περιοχής με χημικά και προχωρώντας σε δεύτερο χρόνο σε αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την προσαγωγή 49 ατόμων. Η μόνη εξύβριση που αναγνωρίζουμε είναι αυτή της ύπαρξης εξουσίας και κατασταλτικών δυνάμεων. Η μόνη απόπειρα διακεκριμένων σωματικών βλαβών ήταν αυτή των ΜΑΤ και ΔΕΛΤΑ που χρησιμοποιώντας την «φυσιολογική και νόμιμη βία» μπούκωσαν για άλλη μια φορά τα πνευμόνια μας με καρκινογόνα χημικά, χτύπησαν και τραυμάτισαν κάποιους από τους συγκεντρωμένους. Ενώ ακόμα και για στημένο κατηγορητήριο είναι απορίας άξιο ποιος εγκέφαλος συνέλαβε την κατηγορία της κλοπής ρεύματος, πέραν του ότι κάτι τέτοιο έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε.

Τελικά, σήμερα στα δικαστήρια της Ευελπίδων που μεταφέρθηκε ο σύντροφος, ο εισαγγελέας αφαίρεσε τις τρεις από τις πέντε κατηγορίες (της φθοράς ξένης περιουσίας, της κλοπής ρεύματος και της εξύβρισης) ενώ η απουσία των αστυνομικών μαρτύρων (που έτσι κι αλλιώς δεν τον αναγνωρίζουν να συμμετείχε ούτε στο άνοιγμα του κτιρίου ούτε στις σπρωξιές με τα ΜΑΤ) οδήγησε σε αναβολή της δίκης για την ερχόμενη Τρίτη 19/2. Ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος και αποχώρησε μαζί με τους δεκάδες αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί στον χώρο των δικαστηρίων.

 

Καλούμε τον κόσμο του αγώνα, των αυτοοργανωμένων συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων, των αυτοδιαχειριζόμενων δομών αντιπληροφόρησης, των ακηδεμόνευτων αντιστάσεων «από τα κάτω» να συμμετάσχει στη δεύτερη μέρα του διημέρου εκδηλώσεων στο Πολυτεχνείο με θέμα:

 «Το ερώτημα της διασύνδεσης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και αντιστάσεων «από τα κάτω»: καταλήψεις, στέκια σχολών και περιοχών, αυτοδιαχειριζόμενες δομές αντιπληροφόρησης, συνελεύσεις γειτονιών, σωματεία βάσης, πολιτικές, εργατικές, θεματικές ομάδες, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις.»

 

– από τις 6.00μμ, έκθεση έντυπου υλικού αυτοοργανωμένων χώρων και καταλήψεων

-κινηματικές προβολές πριν την έναρξη της εκδήλωσης

-έναρξη εισηγήσεων 6.30μμ

 

Αλληλεγγύη στον συλληφθέντα σύντροφο μέχρι την απαλλαγή του από όλες τις γελοίες και ανυπόστατες κατηγορίες.

Συνεχίζουμε να απεργαζόμαστε την καταστροφή κάθε εκμεταλλευτικής και εξουσιαστικής σχέσης και δομής, κάθε πλαστού διαχωρισμού, κοινωνικής διάκρισης και ιεραρχίας.

 

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

 

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ

 

ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 

 

ομάδες, συνελεύσεις και εγχειρήματα που κατοικούν στην

κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

 

 

Υ.Γ. Προς τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια: το κτίριο και οι καταληψίες δε λεγόμαστε ούτε Βίλα Σκαραμαγκά ούτε Βίλα Μαρία Κάλας αλλά Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά.
 

 

 *Η ανακοίνωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά πριν την έναρξη της εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο την Παρασκευή 15/2

 

Συντρόφισσες-σύντροφοι,

 

Το διήμερο που διοργανώνεται στο Πολυτεχνείο από τον συντονισμό των καταλήψεων, αυτοοργανωμένων χώρων, συλλογικοτήτων, συντρόφων/ισσών, αποτελεί τη συνέχεια της διαρκούς κινηματικής διαδικασίας που έχει ξεκινήσει από τις 20 Δεκέμβρη με την εκκένωση της Villa Amalias και είχε θέσει τους εξής στόχους:

1) Την αναχαίτιση της κατασταλτικής επίθεσης που ακολούθησε: εισβολή στην ΑΣΟΕΕ, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της σχολής και την αρπαγή των μηχανημάτων του 98FM, εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, εισβολή στη Λέλας Καραγιάννη 37.

2) Την προώθηση της αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους.

3) Την ανάκτηση των εκκενωμένων χώρων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, αυτή τη στιγμή, πολυάριθμη πρωτοβουλία συντρόφων κινείται να προς την κατάληψη Σκαραμαγκά με σκοπό την ανακατάληψή της. Καλούμε όλο τον κόσμο να κινηθεί προς τα εκεί και να στηρίξει την ανακατάληψη καθώς και τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από το κτίριο. Η συνέλευση της κατάληψης και των εγχειρημάτων της αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη του ανοίγματος και όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι καλεσμένος στη συγκέντρωση.

Πρόθεσή μας είναι η μεταφορά της εκδήλωσης στο χώρο της κατάληψης. Η κίνησή μας έχει χαρακτήρα συλλογικό και αλληλέγγυο και δεν επιθυμούμε οποιαδήποτε συμπλοκή με τις αστυνομικές δυνάμεις. Αντιλαμβανόμαστε τον χαρακτήρα του αιφνιδιασμού που μπορεί να νιώθουν όσοι δεν γνώριζαν τις προθέσεις μας και την κίνηση αλλά το κινηματικό διακύβευμα είναι πολύ σημαντικό. Καλούμε όλο τον κόσμο που βρίσκεται στο Πολυτεχνείο να πλαισιώσει την κίνησή μας.

Επόμενη συνέλευση συντονισμού καταλήψεων, στεκιών, Δευτέρα 11/2, 5.00μμ, Πολυτεχνείο

Την Δευτέρα 11/2, στις 5.00μμ, στο Πολυτεχνείο, θα πραγματοποιηθεί η επόμενη συνέλευση αλληλεγγύης στις καταλήψεις και αντίστασης στην καταστολή, που απαρτίζεται από καταλήψεις, αυτοοργανωμένους χώρους, συλλογικότητες, μεμονωμένους συντρόφους και συντρόφισσες. Θέμα της συγκεκριμένης συνέλευσης η ολοκλήρωση της διοργάνωσης του διημέρου κεντρικών εκδηλώσεων την Παρασκευή 15/2 και το Σάββατο 16/2 (εισηγήσεις και πρακτικά ζητήματα).

 

καταλήψεις, αυτοοργανωμένοι χώροι, συλλογικότητες, σύντροφοι/ισσες

Διήμερο εκδηλώσεων στο Πολυτεχνείο 15-16/02/2013

2mero-relzhi

 

ΔΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 15-16/2/2013 ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Παρασκευή 15/2

Καταλήψεις… αυτοοργανωμένα εγχειρημάτα αντίστασης, δημιουργικότητας, αλληλεγγύης. Κύτταρα ενός άλλου κόσμου, ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας, κοινοκτημοσύνης. Η σημασία τους στις γραμμές των «από κάτω» και η καταστολή τους ως κομβική επιλογή της κυριαρχικής επίθεσης κατά των κοινωνικών-ταξικών αγώνων.

Σάββατο 16/2

Το ερώτημα της διασύνδεσης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και αντιστάσεων «από τα κάτω»: καταλήψεις, στέκια σχολών και περιοχών, αυτοδιαχειριζόμενες δομές αντιπληροφόρησης, συνελεύσεις γειτονιών, σωματεία βάσης, πολιτικές, εργατικές, θεματικές ομάδες, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις (κινηματικές προβολές πριν την έναρξη της εκδήλωσης)

από τις 6.00μμ, έκθεση έντυπου υλικού αυτοοργανωμένων χώρων και καταλήψεων

έναρξη εισηγήσεων 6.30μμ

 

καταλήψεις, αυτοοργανωμένοι χώροι, συλλογικότητες, συντρόφισσες/οι

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 9/2, 11πμ, μετρό δάφνης

POREIA_9_2_13

___________________________________
επιπλέον σχετικά κείμενα – καλέσματα:


ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΙΑ ΤΟΥΣ … [από Ναμούς]

ΟΤΑΝ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΒΑΦΤΙΖΕΤΑΙ ΑΝΟΜΙΑ [από Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Μπραχαμίου]


Καταλήψεις, Το Φάλτσο Στη Θλιβερή Κανονικότητά Τους ! [από Αυτοδιαχειριζόμενο Ωδείο]
 
Κάλεσμα της Συνάντησης Αγώνα

Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις, Σάββατο 9/2, 11πμ, μετρό δάφνης

Για την απόπειρα εμπρησμού του Θερσίτη

spirto

Τα ξημερώματα της 7ης Φλεβάρη, έγινε απόπειρα εμπρησμού στον Θερσίτη. Ο εμπρηστικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε στην είσοδο, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στο χώρο, παρά μόνο στο χρώμα του εξωτερικού τοίχου. Η απόπειρα δεν είναι άγνωστο από ποιους προέρχεται: τα «αγοράκια με τα σπίρτα» που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να προκαλέσουν ζημιά στο χώρο του Θερσίτη, είναι οι καλοί φίλοι της αστυνομίας, των αφεντικών, των τραπεζών, του μισανθρωπισμού, του πολιτισμού της εξουσίας, της εκμετάλλευσης, της υποταγής. Οι φασιστικές συμμορίες που με κρατική στήριξη και επιχορήγηση μετεξελίχθηκαν σε νέα «τάγματα ασφαλείας» κάνουν αυτό που έκαναν πάντα –αυτό που έκαναν οι φυσικοί και πολιτικοί τους πρόγονοι στην κατοχή. Επιτίθενται μονάχα στους από κάτω, μονάχα σε αυτούς που αγωνίζονται. Δεν καίνε τράπεζες, καίνε αυτοοργανωμένους χώρους, χώρους αγώνα. Δεν την πέφτουν σε βίλες αφεντικών, αλλά σε φτωχόσπιτα μεταναστών. Δεν στηρίζουν τους αγώνες των φτωχών, στηρίζουν την «εθνική οικονομία» δηλαδή την οικονομία των αφεντικών. Θέλουν να επιβληθεί παντού ο νόμος, δηλαδή το δίκαιο των ισχυρών. Συνέχεια ανάγνωσης Για την απόπειρα εμπρησμού του Θερσίτη

Εμπρηστική απόπειρα εναντίον του Θερσίτη

Σήμερα τα ξημερώματα, έγινε απόπειρα εμπρησμού στον Θερσίτη. Ο εμπρηστικός μηχανισμός που τοποθετήθηκε στην είσοδο, δεν προκάλεσε καμία ζημιά στον χώρο, παρά μόνο στο χρώμα του εξωτερικού τοίχου, το οποίο και ήδη αποκαθίσταται.

Βρισκόμαστε σε μια μόνιμη περίοδο έντασης και έκτασης της κρατικής-καπιταλιστικής επίθεσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι διαρκώς στο στόχαστρο των κρατικών μηχανισμών και των πρόθυμων και καλών τους φίλων: των φασιστών. Θα ξαναπούμε τα τετριμμένα: πως ο φόβος δεν μπορεί να κερδίσει τη ραδιουργία της ελευθερίας, η οποία έχει μάθει μέσα στα χρόνια να αντιγυρίζει τα χτυπήματα, τις στρατηγικές, τις μεθοδεύσεις του κόσμου της εξουσίας.

Εμπρηστική επίθεση σε ιστορικό κινηματικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου

Εμπρηστική επίθεση σημειώθηκε την Παρασκευή στις 5.30 τα ξημερώματα σε κτίριο που στεγάζεται το ιστορικό αναρχικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου, Freedom Press. Στο ίδιο κτίριο φιλοξενούνται επίσης το Anarchist Federation of London, η αναρχική συνομοσπονδία Solidarity Federation και το Advisory Service for Squatters.

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=7juTVY_ikJI [/youtube]

Το Freedom Press ιδρύθηκε το 1886 από μια ομάδα φίλων, συμπεριλαμβανομένης της Charlotte Wilson και του Κροπότκιν, και, ταυτόχρονα, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους αναρχικούς εκδοτικούς οίκους στη χώρα. Παράλληλα, υπήρξε η έδρα της μηνιαίας εφημερίδας που εξέδιδε η Έμα Γκόλντμαν. Η επίθεση χαρακτηρίζεται ως η σοβαρότερη από το 1993, όπου μέλη της ναζιστικής αντι-Ιρλανδικής οργάνωσης Combat 18 είχαν επιχειρήσει να καταστρέψουν ολοκληρωτικά το κτίριο.

Από την φωτιά δεν υπήρξαν τραυματισμοί. Ωστόσο μέρος του βιβλιοπωλείου που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου υπέστη υλικές ζημιές τόσο από την φωτιά όσο και από το νερό που χρησιμοποιήθηκε για να καταλαγιάσει τις φλόγες. Αρκετά βιβλία και έγγραφα καταστράφηκαν ενώ ηλεκτρικές εγκαταστάσεις υπέστησαν φθορές. Σύμφωνα με τις δηλώσεις μέλους του βιβλιοπωλείου: «Υπάρχει μια μεγάλη ζημιά από τη φωτιά και το νερό… Αυτό δεν ήταν ένα ατύχημα. Κάποιος έπρεπε να σηκώσει το μεταλλικό στόρι προκειμένου να σπάσει το παράθυρο για να ξεκινήσει η φωτιά». Όπως επιβεβαίωσαν διάφοροι παρευρισκόμενοι, η κλειδαριά από το αριστερό σιδερένιο στόρι που σφραγίζει τα εξωτερικό παράθυρο δεν λειτουργεί. Έτσι ο δράστης, κατά πάσα πιθανότητα, ανεβάζοντας το, έσπασε το τζάμι ρίχνοντας εντός του κτιρίου αυτοσχέδια βόμβα μολότοφ.

Συνέχεια ανάγνωσης Εμπρηστική επίθεση σε ιστορικό κινηματικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου

Aνακοίνωση του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Bίλα Ζωγράφου

Το βράδυ του Σαββάτου 2/2, μετά το πέρας της πορείας μίσους της Χρυσής Αυγής, μηχανοκίνητο κομμάτι της, περίπου 15 ατόμων, επιτέθηκε στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Μπερντέ στα Ιλίσια και προσπάθησε να παραβιάσει την είσοδο σπάζοντας τη τζαμαρία. Στη συνέχεια επιτέθηκαν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Βίλα Ζωγράφου κατά τη διάρκεια προγραμματισμένης εκδήλωσης οικονομικής ενίσχυσης διωκόμενων αγωνιστών. Ο κόσμος που βρισκόταν στην είσοδο της βίλας επί της Γεωργίου Ζωγράφου απέκρουσε την επίθεση που δέχθηκε από δύο μέτωπα τρέποντάς τους σε άτακτη φυγή, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν δύο από τα μηχανάκια τους.

Με “αφορμή” τα εγκαταλελειμένα μηχανάκια στήθηκε ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση, με περικύκλωση του χώρου της της βίλας Ζωγράφου και ασφυκτική αστυνομική παρουσία στα γύρω στενά, δημιουργώντας για άλλη μία φορά κλίμα τρομοκρατίας στη γειτονειά. Η τρομοκρατία όμως δεν απέτρεψε εκατοντάδες αλληλέγγυο κόσμο, από τη γειτονιά και όχι μόνο, να συγκεντρωθεί άμεσα έξω από το χώρο μην αφήνοντας περιθώρια για οποιαδήποτε κατασταλτική κίνηση εναντίον της κατάληψης.


ΟΙ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Θα έρθει μια μέρα που ο θάνατος και οι μπάτσοι δε θα έχουν εξουσία..

[Κείμενο της ομάδας αυτομόρφωσης "το Κεφάλαιο" που στεγάστηκε στην κατάληψη Σκαραμαγκά τα τελευταία 2 χρόνια (1, 2)].

Το κείμενο σε pdf

 

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

 

Ένας υπέροχος κόσμος καπιταλιστικής «νομιμότητας»…

Το σκυλολόι της δεξιάς βασιλεύει χωρίς να κυβερνά –γιατί κανείς δεν μπορεί να κυβερνήσει ούτε τα αδούλωτα πνεύματα ούτε ένα κωλοσύστημα, σαν το καπιταλιστικό, που κλονίζεται για άλλη μια φορά κάτω από το βάρος των αντιφάσεών του.

Είκοσι χρόνια τώρα το ελληνικό κράτος και το ελληνικό κεφάλαιο προσπαθούν,

  • να μετατρέψουν όχι μόνο τον κατώτερο μισθό, αλλά όλους τους μισθούς και τις συντάξεις σε χαρτζηλίκι
  • να συνδέσουν κάθε ελάχιστη αύξηση του μισθού με την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας
  • να επιμηκύνουν τον εργάσιμο βίο μέχρι τον θάνατο
  • να αυξήσουν τον εφεδρικό στρατό των ανέργων και των μπες-βγες μαύρων ή προσωρινών εργαζόμενων σε ένα βαθμό ικανό να πιέζει προς τα κάτω τις απαιτήσεις της σταθερά απασχολούμενης εργασιακής δύναμης και να διαιρεί ολόκληρη την εργατική τάξη
  • να προσδέσουν όλους τους εργάτες μέσω των ιδιωτικών χρεών στο άρμα του τραπεζικού κεφαλαίου
  • ν’ αυξήσουν τους άμεσους φόρους για τους μισθωτούς και να τους μειώσουν για τα μεσαία και τα μεγάλα αφεντικά (αυτό άλλωστε δεν είναι το νόημα των μηχανορραφιών γύρω από την περίφημη «λίστα λαγκάρντ»;) –και πάνω απ’ όλα,
  • να μετακυλήσουν το κόστος αναπαραγωγής της εργασιακής δύναμης στις πλάτες των «πελατών» των νοσοκομείων και του εκπαιδευτικού συστήματος.

Ένας διαρκής, ανοιχτός ή υπόγειος, ταξικός πόλεμος μαινόταν όλα αυτά τα χρόνια στις σχολές, στα νοσοκομεία, στους εργασιακούς χώρους εν γένει καθώς και στο μητροπολιτικό πεδίο της κατοικίας, είτε για να επιβάλλει (από τη μεριά των αφεντικών) είτε για να εμποδίσει (από τη δική μας πλευρά) την υποβάθμιση της ζωής μας. Συνέχεια ανάγνωσης Θα έρθει μια μέρα που ο θάνατος και οι μπάτσοι δε θα έχουν εξουσία..

Διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης στους απελευθερωμένους χώρους (2-12 Φλεβάρη)

 

Καλούμε σε διεθνή εκστρατεία άμεσων δράσεων σε αλληλεγγύη προς τους απελευθερωμένους χώρους απ’ τις 2 ως τις 12 Φλεβάρη 2013. Δε θέλουμε όμως να σταματήσουμε ύστερα από μια δυο ενέργειες, γιατί μιλάμε για κάτι πολύ περισσότερο από μιαν αντίδραση στην καταστολή. Απευθύνουμε κάλεσμα προς όλους τους αναρχικούς και αντεξουσιαστές, προς όλες τις αναρχικές και αντεξουσιάστριες να ξεχυθούμε στη μάχη τώρα ανά τον κόσμο.

Ακόμα κι αν η πρόσφατη επέλαση του ελληνικού κράτους εναντίον του αναρχικού/αντεξουσιαστικού φάσματος υπήρξε τ’ αρχικό μας έναυσμα για να συντάξουμε αυτά τα λόγια, πολυάριθμα παραδείγματα σ’ όλο τον κόσμο μάς δείχνουν ότι οι αστυνομικές και δημοτικές αρχές, από κοινού με κολοσσιαίες εταιρείες, συνεργάζονται άριστα μεταξύ τους, επιτίθενται σε δομές αλληλεγγύης και κατευνάζουν ολόκληρες κοινωνίες επιβάλλοντας μιαν ειρήνευση σε διακρατικό επίπεδο. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων και μηνών, σε ορισμένα μέρη του κόσμου όπου άνθρωποι υποφέρουν απ’ τη συστηματική εξαθλίωση κι από εκτεταμένα σχέδια αστικής ανάπλασης κι εξευγενισμού, ολοένα και εξαπολύονται επιθέσεις του κράτους/Κεφαλαίου ενάντια σε ριζοσπαστικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένης της καταστολής απτών μορφών αντίστασης, όπως είναι οι καταλήψεις γης, τ’ αυτόνομα εγχειρήματα, οι καταλήψεις γραφείων εταιρειών ή οι απεργιακές δράσεις. Θεωρούμε λοιπόν σημαντικό να συνδέσουμε κι εμείς τους αγώνες μας διεθνώς, και ν’ αντεπιτεθούμε στο εδώ και τώρα. Το δικό σας έναυσμα θα μπορούσε να ’ναι η ανάγκη ν’ απαντήσετε έμπρακτα σε επιθέσεις που δέχονται κατειλημμένοι χώροι εκεί όπου βρίσκεστε εσείς. Αναλάβετε δράση στο δρόμο κι αφήστε τη φαντασία σας να τρέξει αχαλίνωτη για να εξαπλωθεί το μήνυμα της ενεργούς αντίστασης.

Συντρόφια μας εξακολουθούν να βρίσκονται στις φυλακές του κόσμου. Πολλές απ’ τις αυτοοργανωμένες εστίες μας έχουν υποστεί επιδρομές ή εκκενώσεις, οι ίδιες μας οι υποδομές τελούν υπό πολιορκία, ενώ τα δικά μας μέσα αντιπληροφόρησης λογοκρίνονται ή παρεμποδίζονται. Κάθε φορά που εκφράζουμε τις ιδέες μας δημοσίως, ένστολοι ρόμποκοπ καραδοκούν παντού. Μηχανήματα επιτήρησης παρακολουθούν και την παραμικρή μας κίνηση, την ίδια ώρα που το κράτος μπορεί να υπολογίζει σ’ έναν ένοπλο φασιστικό συρφετό… Μα η υπαρξιακή μάχη την οποία δίνουμε είναι κάτι που υπερβαίνει την προάσπιση στέρεων υλικών δομών.

Ήρθε επομένως η ώρα να πούμε αρκετά με τη μόνιμη ηττοπάθεια. Ο κοινωνικός πόλεμος μαίνεται ανεξάρτητα από εξώσεις ή προσαγωγές. Δεν υπάρχουν σύνορα μες στις δικές μας τις καρδιές. Για κάθε ένα εγχείρημα που μας καταστρέφουν, θα πρέπει να ξεπηδάνε δυο καινούργια ανά την υδρόγειο. Για κάθε ένα φυλακισμένο συντρόφι, οι δράσεις μας θα πρέπει να μιλάνε από μόνες τους.

Ξυπνάτε, σαλτάρετε, πάρτε τα αγρίως – Πόλεμο στον πόλεμο των κυριάρχων!

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΑΥΡΟ ΦΛΕΒΑΡΗ

fightnow.noblogs.org

Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

Όπου ακούς ανομία, ανθρώπινο αίμα μυρίζει

[το κείμενο σε pdf]

Στις 10/12/2012, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν στην κατάληψη Villa Amalias και συλλαμβάνουν 8 άτομα. Λίγες μέρες αργότερα, στις 28/12, μπαίνουν στην ΑΣΟΕΕ, συλλαμβάνοντας ταυτόχρονα 17 μετανάστες. Στις 9/01/2013, εκκενώνουν και την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά πραγματοποιώντας 7 συλλήψεις. Είχε προηγηθεί γιγαντιαία επιχείρηση με ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ, ελικόπτερα και ΕΚΑΜ ενάντια στην ανακατάληψη που είχε πραγματοποιηθεί την ίδια μέρα στη Villa Amalias: 93 σύντροφοι/ισσες συνελήφθησαν. Στις 15/01/2013, στόχος γίνεται η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία δέχεται και αυτή την επίθεση του αστυνομικού στρατού. Τα ΕΚΑΜ έχουν γίνει πλέον συνηθισμένη εικόνα στους τηλεοπτικούς δέκτες.

Σε τι αφορούν όμως όλα αυτά μια συνέλευση εργατικών συλλογικοτήτων, σωματείων και συνδικαλιστών βάσης; – θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς.

"Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας."

Ανώνυμος κυβερνητικός, στους New York Times1

Η παραπάνω δήλωση κυβερνητικού στελέχους που «επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του» δημοσιεύθηκε στους NY Times ακριβώς ένα μήνα μετά την εκκένωση της Villa Amalias. Λίγες μέρες, άλλωστε, πριν από την εκκένωση, ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δώσει τον τόνο για ό,τι θα ακολουθούσε, αναφερόμενος τότε στις απεργίες και τις καταλήψεις στην τοπική αυτοδιοίκηση: «Είμαστε όμηροι 100 συνδικαλιστών τραμπούκων… Οι προνομιούχοι τρομοκρατούν γιατί χάνουν τα προνόμιά τους. Να είναι σίγουροι ότι θα τα χάσουν… Εμείς προχωράμε, και να θυμίσω κάτι που είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου: “Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες”…».2


Συνέχεια ανάγνωσης Ανακοίνωση αλληλεγγύης στις καταλήψεις από Σωματεία Βάσης, Εργατικές Συνελεύσεις, Συνδικαλιστές Βάσης

Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης: Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Από το μεσημέρι της 9ης Γενάρη οι τέσσερις όροφοι της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά στέκονται αδειανοί από ζωή, από περιεχόμενα, από πολύμορφες δράσεις. Η εξουσία ασέλγησε πάνω στα ντουβάρια, έστησε επικοινωνιακά παιχνίδια και οι ένστολοι φρουροί της στην είσοδο εξακολουθούν να στοιχειώνουν τον χώρο. Το απελευθερωμένο έδαφος της Σκαραμαγκά βρίσκεται υπό κατοχή.

Το νήμα της αρχίζει να υφαίνεται κάπου μέσα σε εκείνον τον ομιχλώδη εξεγερμένο Δεκέμβρη του 2008. Η εξεγερσιακή ευαισθησία που -μεταξύ άλλων- άνθισε στην κατειλημμένη ΑΣΟΕΕ αναζήτησε τους χώρους και τους χρόνους πάνω στους οποίους θα συνέχιζε το ταξίδι του αγώνα και της συλλογικοποίησης. Και λίγους μήνες αργότερα θα στεγαστεί στο νεοκλασικό της Πατησίων, στο νούμερο 61. Είναι η χωροταξική συμπύκνωση πολλών δυνατοτήτων που ζωντάνεψε η εξέγερση, η πεποίθηση και η αποφασιστικότητα ότι εδώ και τώρα επανοριοθετούμε ξανά όλα τα ζητήματα που συγκροτούν τις συμβάσεις αυτού του κόσμου.

Λίγο καιρό αργότερα, στην κατάληψη βρήκε και το δικό της χώρο η πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης. Να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί, να συγκροτηθεί πολιτικά και να ξεκινήσει τη δικιά της δαιδαλώδη διαδρομή ανάμεσα στον κόσμο του αγώνα. Η πρωτοβουλία από την συγκρότησή της δεν βρήκε στο χώρο της κατάληψης απλά μία φιλόξενη στέγη, αλλά και το έδαφος να δημιουργηθούν εκείνες οι σχέσεις και να συγκροτηθούν εκείνα τα περιεχόμενα που συγκροτούν τις αρνήσεις μας απέναντι στη βαρβαρότητα αυτού του κόσμου.

Θεωρήσαμε σημαντικό να συμβάλλουμε στην πολυμορφία αυτού του εγχειρήματος. Λίγα μέτρα πάνω από το οδόστρωμα της Πατησίων στήθηκε μία κινηματική αιχμή η οποία έθετε ερωτήματα και αναζητούσε τις απαντήσεις. Έτσι και για εμάς, το ερώτημα δεν είναι απλά η θητεία (και η άρνησή της) αλλά και η πολυποίκιλη διάχυση του μιλιταρισμού στην κοινωνία. Και οι απαντήσεις που αναζητάμε απαιτούν τη δική τους μεθοδικότητα, τη δική τους συνέπεια και συνέχεια μέσα στο χρόνο. Στο απελευθερωμένο έδαφος της Σκαραμαγκά μοιραστήκαμε βιώματα και ιδέες, καταστρώσαμε σχέδια.

Τα σχέδια αυτά συνεχίζονται. Δεν ήταν χαραγμένα πάνω σε ντουβάρια αλλά σε καρδιές, σε χειρονομίες, στην ίδια μας της ζωή. Και από εκεί είναι αδύνατον να ξεριζωθούν, αδύνατον να καλουπωθούν στις προσταγές και τις εξαγγελίες όλων εκείνων που πρεσβεύουν και φέρουν τη νομιμότητα, όλων εκείνων δηλαδή που σπέρνουν κοινωνικά τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον θάνατο απαιτώντας πειθαρχία, υποταγή και εθνική συστράτευση.Όλα είναι δρόμος, όλα συνεχίζονται.

 

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις, τους αυτοοργανωμένους χώρους

και τον κόσμο του αγώνα.

Αλληλεγγύη σε όλους τους συλληφθέντες των επιχειρήσεων εκκένωσης των καταλήψεων των τελευταίων εβδομάδων!


Πρωτοβουλία για την ολική άρνηση στράτευσης

Ιανουάριος 2013

[Το κείμενο σε pdf]