Κείμενο της συνέλευσης της κατάληψης για την απεργία πείνας του Κ. Σακκά

 sakkas_1 sakkas_2

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

 

Από τις 4 Ιουνίου, ο αναρχικός Κώστας Σακκάς βρίσκεται σε απεργία πείνας απαιτώντας την παύση της παρατεταμένης προφυλάκισής του αφού έκλεισε πλέον 2,5 χρόνια φυλακισμένος χωρίς να έχει ακόμα καταδικαστεί για κάποια υπόθεση. Από τις 17/6 μεταφέρθηκε και νοσηλεύεται στο δωμάτιο-κελί του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Νίκαιας, φρουρούμενος από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

Ο Κ. Σακκάς συνελήφθη με οπλισμό τον Δεκέμβρη του 2010, στο πλαίσιο μιας ακόμα θεαματικής επιχείρησης της αντιτρομοκρατικής σε διάφορα σημεία της Αθήνας και της Κρήτης με ΕΚΑΜίτες, εισβολές σε σπίτια και απαγωγές αναρχικών, δημοσιεύσεις φωτογραφιών και διοχέτευση σεναρίων επί σεναρίων στα κοράκια των ΜΜΕ. Αποτέλεσμα του mega project ήταν 6 συλλήψεις που μετατράπηκαν σε προφυλακίσεις με κατηγορία για ένταξη σε «άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση» και διακεκριμένη οπλοκατοχή. Τέσσερις μήνες μετά, η δικογραφία άλλαξε και από τότε κατηγορείται για συμμετοχή στην Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς μολονότι δεν παρουσιάστηκαν νέα στοιχεία. Πριν τη λήξη όμως, της 18μηνης προφυλάκισης η κράτησή του παρατάθηκε και πάλι για 12 μήνες κατηγορούμενος για μια σειρά ενεργειών της Σ.Π.Φ. Αυτή τη φορά η γελοιότητα των διωκτικών-δικαστικών μηχανισμών έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε στη δικογραφία ο Σακκάς να μην αναφέρεται ούτε ονομαστικά σε κάποια δράση της οργάνωσης.

Ο Κώστας Σακκάς δεν αρνήθηκε την πολιτική του ταυτότητα ή το γεγονός της σύλληψής του με οπλισμό. Αρνήθηκε τη συμμετοχή του στην Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς στην οποία αυθαίρετα τον εντάσσουν, πράγμα που αρνείται άλλωστε και η ίδια η οργάνωση. Στην περίπτωση του συντρόφου το κράτος επιδιώκει την εξόντωσή του προς παραδειγματισμό όσων βρίσκονται έξω από τα τείχη, όσων αντιστέκονται ξεφεύγοντας από τα όρια της απλής διαμαρτυρίας.

Είναι πασιφανές ότι η πρακτική των τεμαχισμένων δικογραφιών και η απόδοση κατηγοριών σε δόσεις σε ήδη φυλακισμένους συντρόφους γίνεται προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή αποφυλάκιση υπόδικων, ιδίως όταν αυτοί υπερασπίζονται την αναρχική και ανατρεπτική τους δράση. Πρακτική βέβαια που χρόνια τώρα εφαρμόζεται σιωπηρά όσο και απρόσκοπτα σε κομμάτι του γενικού πληθυσμού των κρατουμένων.

Οι φαινομενικές «αυθαιρεσίες» του κράτους και η επαναλαμβανόμενη και σε κάθε πεδίο επέμβαση των λειτουργών του, συμπεριλαμβανομένων αυτών της αστικής δικαιοσύνης και των αστυνομικών μηχανισμών, προκειμένου όχι μόνο να επιβάλουν το νόμο αλλά και να τον παραβιάσουν δεν αποτελεί μόνο νομική ή συνταγματική εκτροπή. Ο νόμος άλλωστε, και κυρίως ο τρόπος που εφαρμόζεται δια της επιβολής ή της συναίνεσης, είναι μια δυναμική διαδικασία, απότοκος των κοινωνικών και ταξικών συσχετισμών και μεταβολών.

Σήμερα, από πλευράς της κυριαρχίας κάθε προσπάθεια απόσπασης της κοινωνικής συναίνεσης ως μέθοδος διατήρησης των «ισορροπιών», δηλαδή διατήρησης της υπάρχουσας κοινωνικής και ταξικής διαστρωμάτωσης έχει εγκαταλειφτεί. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί αποτυπώνεται εν μέρει με τους αλλεπάλληλους βιασμούς που υφίστανται οι καταπιεσμένοι οι οποίοι καλούνται να τους αποδεχθούν ως «θυσίες» με πρόσχημα την έξοδο από την κρίση.

Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, οι επιστρατεύεις απεργών, οι χιλιάδες απολύσεις, τα χαράτσια, η κατάργηση της μετενέργειας και η γενικότερη υποτίμηση της εργασίας δεν είναι κυβερνητική αυθαιρεσία. Οι άνευ προηγουμένου επιθέσεις και οι συλλήψεις στις διαδηλώσεις, ο «Ξένιος Δίας» και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι ξυλοδαρμοί κρατουμένων στις φυλακές από τα ΕΚΑΜ, η διαπόμπευση οροθετικών γυναικών με τις ευλογίες της επιστήμης (ΚΕΕΛΠΝΟ), η καταστολή εις βάρος των κατοίκων που αγωνίζονται στις Σκουριές προς χάριν μιας επένδυσης κι άλλα τόσα παραδείγματα κρατικής βαρβαρότητας δεν είναι απλώς μια μελανή σελίδα της δημοκρατίας. Είναι η μία όψη του καπιταλιστικού συστήματος. Συγκεκριμένα, του τρόπου που σήμερα, εν μέσω κρίσης, αναδιατάσσεται και ανασυντάσσεται προκειμένου να συνεχίσει να υπάρχει και να αναπαράγεται με τις λιγότερες δυνατές κοινωνικές αναταράξεις. Διασπείροντας ταυτόχρονα, το αίσθημα του φόβου, της ματαίωσης και της ενοχής και προσφεύγοντας κάθε τόσο στον κοινωνικό αυτοματισμό προκειμένου η οργή να εκτονώνεται μεταξύ των από κάτω.

Έτσι, οι «δικαστικές αυθαιρεσίες» που υφίσταται ο αναρχικός Κώστας Σακκάς –όπως και ο Γερ. Τσάκαλος, ο οποίος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για συμμετοχή στη ΣΠΦ και βρίσκεται στο ίδιο καθεστώς– οι εύκολες «προληπτικού τύπου» προφυλακίσεις και η απόδοση κατηγοριών σε δόσεις συνιστούν κομμάτι αυτή της κατάστασης. Η επιμονή των δικαστικών αρχών να επιτείνουν με κάθε τρόπο, ακόμη και χωρίς στοιχεία, την κράτηση του Σακκά δεν είναι παρά ένα μήνυμα προς όλους εμάς και προς κάθε ζωντανό και εξεγερμένο κομμάτι αυτής της κοινωνίας που περνά από την διαμαρτυρία και την αντίσταση, στην έμπρακτη ρήξη με τις αξίες, τους θεσμούς και τους μηχανισμούς αυτού του συστήματος. Από τις δικαστικές ακροβασίες μέχρι τις φωτογραφίες συλληφθέντων με μελανιασμένα πρόσωπα και τις διώξεις βάσει DNA το μήνυμα είναι κοινό και αφορά μια ηχηρή υπενθύμιση ότι όποιος τολμά να αμφισβητεί το κρατικό μονοπώλιο της βίας θα εξοντώνεται, θα απομονώνεται, θα φυλακίζεται και θα δίνεται βορρά στην προπαγάνδα των media προκειμένου να αποπολιτικοποιήσουν την ουσία και τα νοήματα του αγώνα.

Η απεργία πείνας του Κ. Σακκά δεν είναι κάποιο είδος παράκλησης, αλλά η ύστατη ίσως προσπάθεια του φυλακισμένου να χρησιμοποιήσει το σώμα του ως όπλο και μέσο διεκδίκησης. Η απεργία πείνας με όλο τον κίνδυνο που εμπεριέχει δεν είναι άρνηση της ζωής, αλλά αποφασιστική διεκδίκηση της, σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που όταν κανείς αγωνίζεται για την ελευθερία βρίσκεται να ρισκάρει την ίδια του την ελευθερία. Μα πάνω από όλα η απεργία του συντρόφου δεν είναι απλά μια ατομική επιλογή αγώνα, αλλά μια αμφίδρομη διαδικασία η οποία σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την αλληλεγγύη και την έμπρακτη στήριξη που θα έχει. Όσο δύσκολη κι αν είναι η συγκυρία μέσα στην οποία διεξάγεται, άλλο τόσο πεισμωμένος πρέπει να είναι ο αγώνας από τη μεριά μας. Τη μεριά των καταπιεσμένων, των εκμεταλλευόμενων, όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων που δε σκύβουν το κεφάλι, αλλά επιμένουν και αντιστέκονται. Να γίνουμε η φωνή του Κώστα Σακκά έξω από τη φυλακή διεκδικώντας την απελευθέρωση του και συνεχίζοντας τον αγώνα του ενάντια στο καθεστώς, που επιτείνει έναν κόσμο καθολικής εκμετάλλευσης.


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ,
ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, 11.30

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Αφίσα-κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στον Κ.Σακκά

Αφίσα – κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Κ. Σακκα απο την ομάδα "Αναρχικοί – ες απο τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά"

poreia_sakkas_dytika_01

Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό Κώστα Σακκά-απεργία πείνας από 4/6

Poster_sakkas

 

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ

Ο αναρχικός Κώστας Σακκάς συνελήφθη με οπλισμό τον Δεκέμβρη του 2010  και προφυλακίστηκε για ένταξη σε «άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση». Τέσσερις μήνες αργότερα η δικογραφία αλλάζει, με κατηγορίες για συμμετοχή αυτή τη φορά στη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς, χωρίς να παρουσιάζονται καν νέα στοιχεία και με τον ίδιο να αρνείται τη συμμετοχή του σε αυτή. Πριν τη λήξη του 18μηνου ορίου προφυλάκισης η κράτησή του  παρατείνεται  για ακόμη 12 μήνες. Συμπληρώνοντας 2,5 χρόνια φυλακισμένος χωρίς να έχει καταδικαστεί, του επιβάλλεται και τρίτη προφυλάκιση για 6 επιπλέον μήνες. Από τις 4 Ιουνίου, ο  Κώστας Σακκάς βρίσκεται σε απεργία πείνας απαιτώντας την απελευθέρωσή του, ενώ από τις 17/6 νοσηλεύεται  φρουρούμενος στο γενικό κρατικό Νίκαιας. Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό Κώστα Σακκά-απεργία πείνας από 4/6

κείμενο για την απεργία πείνας του Κ. Σακκά από το “χορό της καρμανιόλας”

gia-typoma

     O αναρχικός Κώστας Σακκάς συνελήφθη στις 04/12/10 στα πλαίσια μιας ακόμα θεαματικής και πολυδιαφημισμένης από το καθεστώς αντι-”τρομοκρατικής” επιχείρησης και φυλακίστηκε με τις κατηγορίες Συνέχεια ανάγνωσης κείμενο για την απεργία πείνας του Κ. Σακκά από το “χορό της καρμανιόλας”

Ανακοίνωση απεργίας πείνας του Κώστα Σακκά

Ανακοίνωση απεργίας πείνας του Κώστα Σακκά

Στις 4/12/10 συλλαμβάνομαι μαζί με τον σύντροφο Αλέξανδρο Μητρούσια στη Νέα Σμύρνη εξερχόμενος από ενοικιαζόμενη αποθήκη, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκεται οπλισμός.
Έχω παραδεχτεί από την πρώτη στιγμή τη σχέση μου με τον χώρο αυτό, όπως επίσης και με τα όπλα που βρέθηκαν. Έχω δηλώσει από την πρώτη στιγμή ότι είμαι αναρχικός και ότι η παρουσία μου στον συγκεκριμένο χώρο σχετίζεται με την πολιτική μου ταυτότητα και τις επιλογές που αυτή συνεπάγεται.
Στις 7/12/10 οδηγούμαι στην αρμόδια ανακρίτρια και προφυλακίζομαι με την κατηγορία της συμμετοχής σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση και για διακεκριμένη οπλοκατοχή.
Στις 12/4/11 και ενώ είμαι ήδη πάνω από τέσσερις μήνες κρατούμενος στις φυλακές Ναυπλίου, καλούμαι εκ νέου από τους ανακριτές Μπαλτά, Μόκκα και χωρίς να έχει προκύψει κανένα καινούργιο στοιχείο, χωρίς να έχει υπάρξει καν εξέλιξη κάποιας έρευνας, προφυλακίζομαι για συμμετοχή στην ε.ο. ΣΠΦ. Αυτό έγινε προφανώς αντιλαμβανόμενοι οι κύριοι ανακριτές πως δεν θα μπορούσε να σταθεί σε μία δικαστική αίθουσα η κατηγορία της συμμετοχής σε μία οργάνωση η οποία στο ενεργητικό της δεν έχει καμία δράση, στην κατοχή των μελών της δεν υπάρχουν βόμβες, προκηρύξεις, χρησιμοποιημένα όπλα, μία οργάνωση που δεν έχει ούτε καν όνομα.
Έχω ξεκαθαρίσει στο παρελθόν – όπως και η ίδια η ε.ο. ΣΠΦ από τη μεριά της – πως δεν είμαι μέλος της εν λόγω οργάνωσης. Δεν το έκανα για να αποφύγω την εκδικητική, κατασταλτική οδύσσεια που επιφυλάσσει η αστική δικαιοσύνη σε όποιον κατηγορείται ως μέλος της, αλλά πολύ απλά γιατί έτσι είναι. Όφειλα να το ξεκαθαρίσω για την αληθή ιστορική καταγραφή. Τόσο για μένα τον ίδιο, όσο και για την ε.ο. ΣΠΦ.
Η αρχική κατηγορία της ένταξης σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση που αποδόθηκε τόσο σε μένα και τους δύο συντρόφους μου (Μητρούσια, Καραγιαννίδη) όσο και στα υπόλοιπα άτομα που συνελήφθησαν στην ίδια επιχείρηση – παρόλο που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση – αποτέλεσε κορύφωση των πολιτικών σκοπιμοτήτων που εξυπηρετήθηκαν από τη ΔΑΕΕΒ εκείνη την περίοδο για λογαριασμό του τότε υπουργού δημοσίας τάξης Χρήστου Παπουτσή, που επιθυμούσε – όπως όλοι οι ομόλογοι του άλλωστε – πάση θυσία την εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης επί των ημερών του. Είναι γνωστό, πως ο εν λόγω υπουργός είχε άμεση εποπτεία της επιχείρησης και μάλιστα αξιολόγησε ο ίδιος τα δεδομένα που του μετέφερε η αντιτρομοκρατική και τέλος έδωσε την εντολή να γίνουν οι συλλήψεις. Όποιος παρακολουθούσε τα καθεστωτικά μέσα εκείνες τις μέρες θα θυμάται τα σενάρια και τις εκτιμήσεις διάφορων δημοσιογραφικών παπαγάλων για το ποιας οργάνωσης μέλη μπορεί να είμαστε, τι σκοπεύαμε να κάνουμε κλπ τα οποία προφανώς τροφοδοτούσε η ΔΑΕΕΒ, μέχρι φυσικά να βγουν τα αποτελέσματα των βαλλιστικών εξετάσεων και να το βουλώσουν… Αργότερα ο κύριος Παπουτσής, στην προσπάθεια του να απολογηθεί για το φιάσκο, δίνοντας συνέντευξη σε γνωστό περιοδικό δήλωσε πως τον "κοροΐδεψε η αντιτρομοκρατική υπηρεσία"(!).
Στις 6/4 του '12, υπόδικος ακόμα και πλησιάζοντας στη λήξη του 18μηνου (μέγιστο όριο κράτησης βάση του νόμου), προφυλακίζομαι εκ νέου για τη διάπραξη 160 εμπρηστικών και βομβιστικών ενεργειών, την ευθύνη των οποίων έχει αναλάβει η οργάνωση ΣΠΦ. Χαρακτηριστικό είναι πως στη συγκεκριμένη δικογραφία, όχι μόνο δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο εις βάρος μου – δεν μπήκαν καν στον κόπο να κατασκευάσουν αυτή τη φορά – αλλά δεν γίνεται και κάποια αναφορά στο άτομο μου, παρά μόνο στην επίδοση του κατηγορητηρίου. Είναι μία δικογραφία που χωρίς υπερβολή θα μπορούσε με την λογική που χαρακτηρίζει τους εγκάθετους ανακριτές Μπαλτά – Μόκκα, να επιδοθεί στον καθένα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό και έκδηλο της σκοπιμότητας αυτής της δίωξης πως οι κύριοι ανακριτές είχαν στα χέρια τους την συγκεκριμένη δικογραφία από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μου, γεγονός που τους υποχρέωνε – βάση του νόμου πάντα – να μου επιδοθεί μαζί με την πρώτη δικογραφία. Δηλαδή με λίγα λόγια οι κύριοι αυτοί με προφυλάκισαν με την κατηγορία της ένταξης στην ίδια οργάνωση δύο φορές διαδοχικά(!).
Σήμερα, όντας υπόδικος 2,5 χρόνια ουσιαστικά για απλή οπλοκατοχή (διακεκριμένη οπλοκατοχή διευκρινιστικά και μόνο σημαίνει πως τα όπλα που κατέχει κάποιος, προορίζονται είτε για εμπόριο, είτε για τροφοδότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, κάτι το οποίο ούτε προκύπτει, ούτε το αποδέχομαι), οι κύριοι θεσμικά υπερασπιστές της δικαιοσύνης και του νόμου οι οποίοι κρατούν εμένα επειδή τον παραβίασα, αποφάσισαν να παραβλέψουν ακόμα και το σύνταγμα τους – το οποίο ορίζει κάθε επόμενη της πρώτης προφυλάκισης ως μέγιστο όριο τους 12 μήνες – αφού δεν τους αρκεί για να εξυπηρετήσουν την πολιτική τους ηγεσία και να με κρατήσουν ακόμα έξι μήνες όμηρο.
Ουσιαστικά, οι εξοντωτικές προφυλακίσεις που επιβάλουν μία παρατεταμένη συνθήκη αιχμαλωσίας, αποτελεί αντιστάθμισμα για τα σαθρά και πρόχειρα μαγειρεμένα κατηγορητήρια, τα οποία ότι και να κάνουν, αδυνατούν να αποτρέψουν το "ξεφούσκωμα" τους στις δικαστικές αίθουσες παρά το ειδικό καθεστώς που τις χαρακτηρίζει (από κάθε άποψη). Όποιος έχει περάσει απ' αυτές έστω και για λίγο, το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.
Είναι ξεκάθαρη πλέον η τακτική τους και προδίδει την εκδικητική τους σκοπιμότητα. Ναι είναι αλήθεια, το κράτος εκδικείται τους πολιτικούς του αντιπάλους. Τους εκδικείται αλλά ποτέ δεν τους αναγνωρίζει. Ποτέ δεν το έκανε άλλωστε. Πράκτορες και προδότες τότε, τρομοκράτες και εχθρός της κοινωνίας τώρα.
Είναι γεγονός πως το πολιτικό σύστημα, διανύει μεταπολιτευτικά την κρισιμότερη και ασταθέστερη περίοδο, εξαιτίας των εγχώριων συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Είναι επίσης γεγονός πως η καταστολή και γενικά η αυταρχική στάση του κράτους, είναι το "τελευταίο χαρτί" που έχει στα χέρια του, προκειμένου να διασφαλίσει την υποτελή κοινωνική ειρήνη και το να αποτρέψει, η γενικευμένη αντίδραση να εκφραστεί με οργανωμένες και ουσιαστικότερες εξεγερτικές μορφές.
Ο ίδιος ο υπουργός οικονομικών έχει ομολογήσει πως πρώτη φορά καλείται κυβέρνηση να εφαρμόσει τόσο ακραία μέτρα σε περίοδο ειρήνης.
Οι νόμοι οι οποίοι ανέκαθεν εκφράζανε τη βούληση των ισχυρών, σήμερα δεν αρκούν για τους πολιτικούς εκπροσώπους του συστήματος μπροστά σ' αυτά που καλούνται να διεκπεραιώσουν υπηρετώντας το.
Έχοντας την άποψη και την θέση πως ο δρόμος για την ατομική – συλλογική ελευθερία είναι γεμάτος από αγώνα και αντίσταση, αποφάσισα από την Τρίτη 4/6, να προχωρήσω σε απεργία πείνας· ημερομηνία που με το ισχύον νομικό καθεστώς, λήγει το μέγιστο όριο προφυλάκισης μου. Διευκρινίζω πως για μένα η επιλογή του να προχωρήσω σε απεργία πείνας, δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας, αλλά επιλογή συνέχισης του αγώνα. Ενός αγώνα που δίνουμε από την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας μας εγώ και οι σύντροφοί μου, αντιστεκόμενοι σε μία δίχως προηγούμενο εκδικητική αντιμετώπιση από τους δικαστικούς μηχανισμούς, οι οποίοι αποφάσισαν για την περίπτωση μας να κάνουν ένα διάλειμμα από τα εισπρακτικά τους καθήκοντα, προκειμένου να υπερασπιστούν την κοινωνία από τους υποτιθέμενους εχθρούς της και τους νόμους από τους παραβάτες τους. Είναι οι ίδιοι μηχανισμοί και οι ίδιοι άνθρωποι πίσω απ' αυτούς, που αποτελούν τους φυσικούς αυτουργούς της νομιμότητας των επιστρατεύσεων των απεργών, των χιλιάδων πλειστηριασμών και αστέγων, της κατάργησης των εργασιακών διεκδικήσεων, των απολυμένων, της κατάργησης των κοινωνικών παροχών, των χιλιάδων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, των εκατοντάδων αυτόχειρων κάθε χρόνο που βάζουν τέλος στη ζωή τους επειδή αδυνατούν να ανταπεξέλθουν αξιοπρεπώς, της νομιμότητας των στοιβαγμένων ανθρώπων σε στρατόπεδα χαρακτηρίζοντας τους ως λαθραίους. Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της νομιμότητας των βασανιστηρίων και των ξυλοδαρμών στα αστυνομικά τμήματα, των τυχαίων εκπυρσοκροτήσεων, της φίμωσης των αντικαθεστωτικών μέσων πληροφόρησης…
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο στο όνομα του νόμου.
Είναι οι φυσικοί αυτουργοί της δημιουργίας μίας κοινωνίας νεκροταφείο αν χρειαστεί ακόμα και εκτός νόμου…
Βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα, κατάπτυστοι τόσο για τους θιασώτες της αστικής δικαιοσύνης, όσο και για τους επικριτές και τους ιδεολογικούς εχθρούς της.

 

 
    "Αργοπεθαίνει όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές(…) Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη απ' το απλό γεγονός της αναπνοής".
                                                 
                                             
                                                 Πάμπλο Νερούντα


 Σακκάς Κώστας                                                                   
 Α' πτέρυγα Κορυδαλλού

εκδήλωση-συζήτηση για τα κέντρα κράτησης μεταναστών Τρίτη 11/06, 19:00 ΑΣΟΕΕ

stratopedaforwebfpxmfx

εκδήλωση/ συζήτηση για τα κέντρα κράτησης μεταναστών

Τρίτη 11/06, 19:00 ΑΣΟΕΕ

 
[δομή και λειτουργία των κέντρων κράτησης, εδαφική διασπορά, θεσμικό πλαίσιο, συνθήκες κράτησης, νομιμοποιητικός λόγος, πολιτικά συμπεράσματα, προτάσεις για δράση]
 
Τα κέντρα κράτησης είναι χώροι εγκλεισμού, ιδιότυπες διοικητικές φυλακές όπου μετανάστες και μετανάστριες κρατούνται, καταγράφονται και υπόκεινται σε μια σειρά από ταπεινώσεις.
 
Είναι χώροι όπου το ελληνικό κράτος εκτοπίζει μέλη της πιο υποτιμημένης πληθυσμιακής ομάδας που στιγματίζεται ως επικίνδυνη για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια υγεία και την κοινωνική συνοχή.
Χώροι όπου οι μετανάστες κατοχυρώνονται ως φθηνή πρώτη ύλη για αυτούς που έχουν συμφέροντα από την εκμετάλλευσή τους και ως μη-πολίτες που οι ζωές τους αξίζουν λιγότερο.
Είναι οι τόποι του πουθενά όπου συμπυκνώνεται ο γενικευμένος θεσμικός και κοινωνικός ρατσισμός.
 
 
Το «έκτακτο» καθεστώς των χώρων κράτησης δεν είναι μια ανωμαλία που διέφυγε του σύγχρονου ανθρωπισμού αλλά νόμος της σύγχρονης διακυβέρνησης.
Τα κέντρα κράτησης συνιστούν ένα υπόδειγμα για γενική χρήση στα πλαίσια των πολιτικών για τη ρύθμιση, τον έλεγχο και την πειθάρχηση των μεταναστών αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού σώματος. Αποτελούν στρατηγική παραγωγής και διαχείρισης αυτών που πρέπει να «περισσεύουν»…
 
Να γκρεμίσουμε τους ορατούς & αόρατους φράχτες.
Να χτίσουμε τις γέφυρες
 
*πρωτοβουλία συντρόφων/συντροφισσών no lager
 
 
> événement – débat sur les centres de détention des immigrant-e-s
Mardi 11 juin 2013, 19h, ASOEE
structure et fonctionnement des centres de détention/dispersion territoriale/ contexte institutionnel/conditions de détention/ discours légitimant / conclusions politiques/propositions d'action
ABATTONS LES PRISONS POUR LES IMMIGRANTS !
LIBERTÉE – DIGNITÉ – SOLIDARITÉ
 
> event – discussion on detention centers for immigrants
Tuesday, the 11
th of June 2013, 19.00, ASOEE
structure and operation of detention centers/territorial dispersion/institutional context/conditions of detention/legitimizing reason/ policy conclusions/proposals for action
DEMOLISH THE PRISONS FOR IMMIGRANTS!
FREEDOM – DIGNITY – SOLIDARITY

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης για τη σύλληψη του Μιχάλη Τόλη.

Ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για τη σύλληψη του ολικού αρνητή στράτευσης Μιχάλη Τόλη.

Το πρωί της Δευτέρας 3 Ιούνη συλλαμβάνεται στα Γιάννινα ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης. Η σύλληψη γίνεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου, ύστερα από σχετική ενεργοποίησή του από τον εισαγγελέα του στρατοδικείου του Ρουφ. Αυτή η κίνηση των στρατοκρατών δεν μας αιφνιδίασε. Τους τελευταίους μήνες έχουμε ολοένα συχνότερες ενεργοποιήσεις αυτοφώρων, μία πρακτική η οποία επανέρχεται ύστερα από αδράνεια 10 περίπου χρόνων μετά την κατάργηση, το 2003, της κατάστασης γενικής επιστράτευσης (που είχε επιβληθεί ύστερα από τα γεγονότα της Κύπρου το 1974). Αυτή η συχνότητα δείχνει μία πρόθεση των διωκτικών αρχών να καθιερώσουν αυτού του είδους τις διώξεις. Και επιβεβαιώνει τις πολιτικές αποφάσεις των στρατιωτικών επιτελείων να διατηρήσουν ανοιχτό το μέτωπο με όσους αρνούνται για πολιτικούς λόγους να γίνουν μέρος μίας μηχανής που ξερνάει μίσος, ρατσισμό και θάνατο.

Τα χρηματικά πρόστιμα των 6000 ευρώ και η οικονομική ομηρία που συνεπάγονται, τα εντάλματα σύλληψης, τα διαρκή και επαναλαμβανόμενα αυτόφωρα (με τις μεταγωγές σε πόλεις αρκετά χιλιόμετρα μακριά), οι ποινικές διώξεις και τα στρατοδικεία, η απαγόρευση εξόδου από την χώρα, αποτελούν σημάδια της εκδικητικότητας της στρατιωτικής μηχανής απέναντι στους πολιτικούς της αντιπάλους.

Η επιβολή ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης συνοδεύεται από τη μετατόπιση προς νέες ολοκληρωτικές κατευθύνσεις. Οι ανακατατάξεις μέσα στο στράτευμα και η επικράτηση των φίλιων προσώπων της ακροδεξιάς κυβερνητικής πτέρυγας έχουν τη δικιά τους βαρύτητα εφόσον αφορούν έναν από τους νευραλγικούς πυλώνες αυτών των κατευθύνσεων. Αλλά δεν είναι και ο μοναδικός. Έχουμε την οικονομική αφαίμαξη και το άπλωμα της φτώχειας σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια. Τη συνεχή ανάδειξη των εθνοκεντρικών αφηγήσεων σε καιρούς καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Τη σταθερή προετοιμασία και αναβάθμιση των αστυνομικών σωμάτων για τις κατασταλτικές επιχειρήσεις του μέλλοντος. Τη διαχείριση των κοινωνικών αντιστάσεων μέσα από στρατιωτικά μοντέλα. Τον κοινό τόπο ολόκληρου του πολιτικού φάσματος (από την ακροδεξιά ως την αριστερά) για την «υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος» στο Αιγαίο, όπως αυτό προβάλλεται μέσα από τον καθορισμό των ΑΟΖ.

Δεν μπορούν να μας κάμψουν, δεν μπορούν να μας αλλάξουν μυαλά. Έχουμε επιλέξει να κατανείμουμε τους χρόνους μας προετοιμάζοντας τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες του παρόντος και του μέλλοντος. Έχουμε επιλέξει να βρισκόμαστε σε εκείνους τους χώρους όπου η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η αυτοοργάνωση αντικατοπτρίζονται στις σχέσεις με τον διπλανό και την διπλανή.

Κανένας εσώκλειστος στα στρατόπεδα. Κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά.

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μιχάλη Τόλη.

 

* Συνεχής ενημέρωση στο site της Πρωτοβουλίας για την Ολική Άρνηση Στράτευσης
http://olikiarnisi.espivblogs.net

 

 

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους στην Τουρκία

Αφίσα που εξέδωσε η αναρχική συλλογικότητα "Χορός της Καρμανιόλας"
ως έκφραση αλληλεγγύης στους ξεγερμένους στην Τουρκία.

protasi2

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Όταν ακούς ανάπτυξη, ανθρώπινο αίμα μυρίζει.
Τα φλεγόμενα οδοφράγματα στην Τουρκία μας στέλνουν το μήνυμα.
Έχουμε όλους τους λόγους για να πράξουμε…
Να επιτεθούμε στον αυταρχισμό, την καταπίεση και την καταστολή.
Να οργανώσουμε και να ενδυναμώσουμε τις εστίες αντίστασης στα
σχολεία, στις σχολές, στα εργασιακά κάτεργα, στις γειτονιές, παντού….

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ


Χορός της Καρμανιόλας | xorostiskarmaniolas.espivblogs.net