Χρυσή Αυγή: Ο μύθος του προσκόπου και η «αλήθεια» κάποιων δημοσιογράφων

Αναδημοσιεύουμε μέρος από το αφιέρωμα του περιοδικού Hot Doc (τεύχος 16, Γ’ Νοεμβρίου) με τίτλο «Νίκος Μιχαλολιάκος, Ο Αγών του», του Κώστα Βαξεβάνη.
 
 
Η μεγάλη επιτυχία της Χρυσής Αυγής και του Μιχαλολιάκου ήταν να κυριαρχήσει στα Μέσα Ενημέρωσης και να θέσει τα πολιτικά της διλήμματα. Κυρίως φόβους. Η κυριαρχία επί των Media μπορεί να είναι αθώα και να οφείλεται στο ενδιαφέρον που έχει το φαινόμενο Χρυσή Αυγή σε μια πολιτική σκηνή που είναι αμήχανη. Δεν είναι όμως τυχαίο ότι η Χρυσή Αυγή, μέσα από την πρωτοφανή παρουσία της στα ΜΜΕ, κατάφερε όχι να παρουσιάσει τις θέσεις της, αλλά τους μύθους της.
 
Πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012, η οργάνωση που μαχαίρωνε μετανάστες και έβριζε τους ομοφυλόφιλους είχε καταφέρει να εμφανίζεται σαν Ρομπέν των Δασών. Ακόμη και σαν πρόσκοπος. Η οργάνωση της βίας έγινε ξαφνικά μια οργάνωση εξυπηρετήσεων.
 
Την 1η Απριλίου, ένα μήνα πριν από τις εκλογές, η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ έχει στην πρώτη σελίδα κύριο θέμα με τίτλο «Πέτα τη γιαγιά… στη Χρυσή Αυγή». Μια εντυπωσιακή φωτογραφία απεικονίζει ένα μέλος της Χρυσής Αυγής με το μαύρο μπλουζάκι και τα σήματα της οργάνωσης να περιμένει δύο ηλικιωμένες κυρίες να κάνουν ανάληψη από ένα ATM τράπεζας. Στο ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Παναγιώτη Σαββίδη μαθαίνουμε πως οι γριούλες έχουν καλέσει την άμεση δράση της Χρυσής Αυγής προκειμένου να πάνε ως την τράπεζα και να κάνουν με ασφάλεια μια συναλλαγή. Μία από τις κυρίες μιλά στον δημοσιογράφο και εξηγεί πως καλούν τη Χρυσή Αυγή γιατί φοβούνται. Η οργάνωση τους εξασφαλίζει την ασφάλεια που δεν υπάρχει. Όπως λέει χαρακτηριστικά η έντρομη κυρία, δεν κυκλοφορούν στον δρόμο με κοσμήματα, παρά μόνο με τη βέρα, για την οποία επίσης φοβούνται μήπως την πάρουν. Η καλοκάγαθη και εξομολογητική κυρία που προσέφυγε στις υπηρεσίες της Χρυσής Αυγής ονομάζεται Ερωφίλη Πλωμαρίτου. Όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής» ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαράς, η αυθορμήτως συνεντευξιαζόμενη κυρία δεν είναι άλλη από τη μητέρα του στελέχους του Μιχαλολιάκου και υποψήφιου βουλευτή Αλέξανδρου Πλωμαρίτη.
 
Τη συγγένεια των δύο διασταυρώσαμε κι εμείς. Επικοινωνήσαμε και με τον Παναγιώτη Σαββίδη, τον δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ, και του ζητήσαμε να μας εξηγήσει πώς συνέβη να κάνει ένα ρεπορτάζ που δίνει την εντύπωση του στημένου. Μας απάντησε πως δεν θυμάται τι ακριβώς έγινε τότε, αλλά δεν ήξερε πως η κυρία ήταν μητέρα στελέχους του Μιχαλολιάκου. Αξίζει να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος ειδικεύεται σε ρεπορτάζ Χρυσής Αυγής, φροντίζοντας μάλιστα να αποδίδει πλήρως τις δραστηριότητές της. Στο επίμαχο ρεπορτάζ του ο τίτλος είναι «Τα προσκοπάκια της Χρυσής Αυγής». Ένα από τα ρεπορτάζ που βοήθησαν στην απενοχοποίησή της και στη δημιουργία μιας κοινωνικής εικόνας. Άγνωστο παραμένει αν η διεύθυνση της εφημερίδας γνωρίζει τους όρους με τους οποίους έγινε.
 
[Αναδημοσίευση από antinazizone.blogspot.gr]

κείμενο για την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα

 

 

 

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

Τον τελευταίο χρόνο παρακολουθούμε να εντείνεται ένα σχέδιο εξόντωσης των αγωνιζόμενων μέσα από τη συγκρότηση ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έρχεται να σαρώσει τα πάντα. Από τα σχέδια επί χάρτου που πραγματοποιούνται προς αυτήν την κατεύθυνση δεν θα μπορούσε να λείπει η επίθεση στις υποδομές και στους χώρους αυτοοργάνωσης του αγώνα, κομμάτι των οποίων είναι οι καταλήψεις κτιρίων.

Συνέχεια ανάγνωσης κείμενο για την πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα

O Primo Levi για τους εξεγερμένους μετανάστες στην Κομοτηνή

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=AAip79MZ_b4&feature=plcp [/youtube]

από τον ασύρματο της χθεσινής εξέγερσης:
παρασκευή 23.11.2012 / εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Κομοτηνή / 400 από τους 550 κρατούμενους διαμαρτυρήθηκαν για τις συνθήκες κράτησης / ζητούν να ελευθερωθούν ή να σταλθούν πίσω στη χώρα τους / έβαλαν φωτιά σε στρώματα / εκτεταμένη χρήση χημικών και ξύλο άγριο / από το κτίριο βγαίνουν πυκνοί καπνοί / ακούγονται ριπές / υποψίες για τραυματισμένους σοβαρά μετανάστες / λένε για 50 συλλήψεις μεταναστών και τραυματισμούς τριών μπάτσων / τους έχουν ξυπόλυτους όλους στο προαύλιο για τιμωρία μέσα στο κρύο / όλοι έχουν φάει ένας ένας απίστευτο ξύλο / … /

/ Στο Ka-Be (σ.σ. τα αρχικά του αναρρωτηρίου Krankenbau των στρατοπέδων συγκέντρωσης των Ναζί), αντιληφθήκαμε ότι η ανθρώπινη υπόσταση είναι εύθραυστη, ότι αυτή κινδυνεύει περισσότερο από τη ζωή. Και οι αρχαίοι σοφοί αντί να μας νουθετήσουν «να θυμάσαι ότι θα πεθάνεις», θα ήταν καλύτερο να μας υπενθύμιζαν ότι αυτός είναι ο πιο σοβαρός κίνδυνος. Έαν μέσα απ’ τα στρατόπεδα θα μπορούσε να δραπετεύσει ένα μήνυμα και να φτάσει στους ελεύθερους ανθρώπους θα ήταν αυτό: Προσπαθήστε να μην υποστείτε στο σπίτι σας αυτό που έχει επιβληθεί σε μας εδώ. /

/ Για μας το Λάγκερ (σ.σ. στρατόπεδο συγκέντρωσης) δεν είναι μια τιμωρία ∙ για μας δεν προβλέπεται σαν τέρμα, το Λάγκερ είναι το είδος της ύπαρξης που μας δόθηκε, χωρίς χρονικά όρια, στους κόλπους της γερμανικής κοινωνίας. /

/ Ναι, είμαστε σκλάβοι, στερημένοι κάθε δικαίωμα, εκτεθειμένοι σε κάθε προσβολή, αντιμετωπίζουμε βέβαιο θάνατο, αλλά μας έχει απομείνει ένα δικαίωμα και πρέπει να το υπερασπιστούμε με σθένος, γιατί είναι το τελευταίο: το δικαίωμα να αρνηθούμε τη συγκατάθεσή μας. /

πηγές:
/ athens.indymedia /
/ primo levi – εάν αυτό είναι ο άνθρωπος /

[Αναδημοσίευση από το site της κατάληψης Σινιάλο]

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα

 

ΠΟΡΕΙΑ

Σάββατο 01/12 – 12:00 π.μ. Πλ. Βικτωρίας

Τον τελευταίο καιρό, οι κατειλημμένοι και αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί χώροι έχουν μπει στο στόχαστρο μέσα από μια σειρά “ενοχλήσεων”, εμπρησμών και εκκενώσεων με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της κατάληψης Δέλτα στη Θεσσαλονίκη. Κράτος και ΜΜΕ ποινικοποιούν δράσεις, αγώνες, ζωές μέσα από την εκ νέου ανακάλυψη και εγκληματοποίηση των «επικίνδυνων τάξεων» και την κατασκευή της σύγχρονης φιγούρας του «εσωτερικού εχθρού», στην οποία εντάσσονται όλοι όσοι αντιστέκονται και αγωνίζονται.

Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα

Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ  

ΠΟΡΕΙΑ 1/12 • 12:00 • ΠΛ.ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

Σε μια νομιμότητα, που μας λεηλατεί τη ζωή, παραμένουμε εστίες ανομίας.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι είναι κομμάτια απελευθερωμένου χωροχρόνου. Είναι θραύσματα ουτοπίας, μέσα στην κοινωνική ερημοποίηση που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι. Είναι κοινωνικά αναχώματα απέναντι στο φασισμό. Μέσα τους κυοφορείται ο σπόρος της ανατροπής. Σε αυτούς τους χώρους πειραματιζόμαστε, με τις δομές που οραματιζόμαστε. Προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε την αντιεμπορευματική, αυτοοργανωμένη έκφραση, μέσα από συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Δημιουργούμε εστίες αντιπληροφόρησης, μέσα από ραδιοφωνικές συχνότητες και διαδικτυακά εγχειρήματα. Αναπτύσουμε τη συλλογική αυτομόρφωση, με μαθήματα, ανοιχτά σε όλους. Αναπτύσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη, με ιατρεία και συλλογικές κουζίνες. Έτσι δημιουργούμε σιγά σιγά, σε κάθε πόλη και γειτονιά, τις σχέσεις και τις ιδέες που θα ανατρέψουν το καθεστώς δουλείας, που μας έχει επιβληθεί.

ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ
Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα

Δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό “όχι”

[scribd id=113801520 key=key-eln2nn4rps9wraxc6vd mode=scroll]

Η έκδοση αυτή δημιουργήθηκε για την εκδήλωση: “Δικτατορία Μεταξά: οι μύθοι, η λήθη και οι προεκτάσεις γύρω από ένα επετειακό “όχι”, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 26 Οκτώβρη 2012 στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο, από πρωτοβουλία συντροφισσών/-φων του στεκιού, και μοιράστηκε σε έντυπη μορφή. Αποτελεί επεξεργασία και συρραφή σημειώσεων, με σκοπό τη γραπτή υποστήριξη μίας έτσι κι αλλιώς απαιτητικής αναφοράς σε μία ταραχώδη ιστορική περίοδο του ελληνικού κράτους, η οποία -κατά τα γνωστά ήθη της αστικής δημοκρατίας και των φασιστικών υπολειμμάτων της- κατακρεουργήθηκε και βιάστηκε από τον γαλανόλευκο καμβά του πατριωτισμού. Συνεπώς, οι σημειώσεις αυτές δεν συμμερίζονται εκ πεποιθήσεως καμία καταξίωση ή απαξίωση ως “ιστοριογραφία”, όπως επίσης δεν κατάφεραν ποτέ να βρουν τον επιθυμητό χρόνο ώστε να αποτελέσουν κάτι παραπάνω από σημειώσεις. Αντιθέτως, επιδιώκουν να συμβάλουν στον ποιοτικό εμπλουτισμό των ιστορικών εργαλείων και δεδομένων του ανταγωνιστικού κινήματος -προς όφελος πάντα των απελευθερωτικών και οριζόντιων διεργασιών- και φυσικά στην αποδόμηση των πιο χυδαίων εθνικών μύθων και ψευδαισθήσεων.

(απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του εντύπου)

για να την κατεβάσετε πατήστε εδώ

[Αναδημοσίευση από το blog του Ρεσάλτο]

Η ιστορία μιας προληπτικής προσαγωγής ή πιο σωστά μιας αστυνομικής απαγωγής

 Κείμενο του αναρχικού συντρόφου Κώστα Μ. από το Ρεσάλτο (Κερατσίνι)

Το μεσημέρι του Σαββάτου 17 Νοέμβρη, στις 2.15μμ, βγήκα μαζί με τη συντρόφισσα μου (στη ζωή και στον αγώνα) από το σπίτι της στο Περιστέρι και μπήκαμε στο αυτοκίνητό της για να με πάει στον σταθμό μετρό του Αγ. Αντωνίου. Με την επιβίβασή μας εμφανίστηκαν δύο αυτοκίνητα και μια μηχανή της κρατικής ασφάλειας με 6 ασφαλίτες, οι οποίοι επιδεικτικά κόλλησαν από πίσω μας και επιχειρούσαν να μας περικυκλώσουν. Κάναμε τον κύκλο του τετραγώνου και επιστρέψαμε κάτω από το σπίτι, όπου κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και τους ζητήσαμε τον λόγο που μας ακολουθούν. Αποβιβάστηκαν και εκείνοι, εμφανώς αμήχανοι για την τροπή που είχε πάρει το πράγμα, με τη γειτονιά να έχει βγει στα παράθυρα, τα μπαλκόνια και τα πεζοδρόμια από τις φωνές μας. Προσπαθώντας να φανούν ψύχραιμοι και τυπικοί ζήτησαν την ταυτότητα μου και μου είπαν ότι επρόκειτο για έναν τυπικό έλεγχο. Εμείς τους ρωτούσαμε επίμονα τον λόγο της παρακολούθησης και του «ελέγχου» που επικαλούνταν ενώ ειδοποιήσαμε αμέσως τηλεφωνικά δικηγόρο και συντρόφους για να έχουν υπόψη τους τα όσα διαδραματίζονταν. Η άρνησή μας να «συνεργαστούμε» και η επιμονή μας να αναφέρουν τον λόγο της επιχειρούμενης προληπτικής προσαγωγής (προφανώς λόγω της πορείας για το Πολυτεχνείο), τους έκανε να επιχειρούν να με βάλουν στο υπηρεσιακό τους όχημα με το ζόρι, πιάνοντάς με από τα χέρια και επιχειρώντας να με τραβήξουν μέχρι εκεί. Κάτι το οποίο πεισματικά αρνιόμουν ενώ η συντρόφισσά μου τράβηξε το hands free από τα αυτιά του αρχιασφαλίτη που ζητούσε τηλεφωνικά ενισχύσεις από τα κεντρικά τους. Ήταν η στιγμή που απείλησαν και την ίδια με προσαγωγή μπροστά στα μάτια του 8χρονου παιδιού της, που παρακολουθούσε από το μπαλκόνι του σπιτιού τη σκηνή μαζί με μια φίλη του που τον είχε επισκεφτεί και έπαιζαν μαζί. Συνέχεια ανάγνωσης Η ιστορία μιας προληπτικής προσαγωγής ή πιο σωστά μιας αστυνομικής απαγωγής

Για τη σημερινή παρέμβαση στο ΝΑΤ

[Ο κ. Φωτίου σε ενσταντανέ εκατόνταρχου… ]

 

Σήμερα το πρωί (13/11/12) πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από 70-80 σύντροφισσες/ους της κατάληψης και αλληλέγγυες/ους, στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤ σε σχέση με την άμεση στοχοποίησή της από τον πρόεδρό του, Χρήστο Φωτίου. Η παρέμβασή μας κράτησε μία ώρα και κατά τη διάρκειά της αναρτήθηκαν πανό στην πρόσοψη και απέναντι του κτιρίου, στάλθηκαν φαξ στους λοιπούς ενδιαφερόμενους και μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα μέσα και έξω από το ΝΑΤ σε εργαζόμενους, ασφαλισμένους και διερχόμενους. Επίσης «επισκεφτήκαμε» το γραφείο του Φωτίου, ο οποίος ανάμεσα στα διάφορα εμετικά πασοκτζήδικα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε, επιβεβαίωσε ρητά τις «υποψίες» μας: η περιουσία του ΝΑΤ πάει καρφί για πώληση μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, το κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά το ζητάει ο Δήμαρχος Αθηναίων και ο Δένδιας θέλει να μας εκκενώσει… «ειρηνικά».

 

 

Η αλήθεια είναι ότι δεν πήγαμε μέχρι εκεί για να κάνουμε κάποιο διάλογο μαζί του, άλλωστε άνθρωποι του σιναφιού του, όπως και ο ίδιος, έχουν μαθητεύσει εδώ και χρόνια σύμφωνα με τα τηλεοπτικά ήθη των μονολόγων και των εκατέρωθεν «διαξιφισμών». Δεν είναι αυτή η δική μας πολιτική κουλτούρα. Αντιθέτως, πήγαμε για να του ανακοινώσουμε, πρόσωπο με πρόσωπο, πως η επιλογή του να στοχοποιήσει την κατάληψη Σκαραμαγκά δεν είναι κάτι που θα πρέπει να τον αφήνει προσωπικά αδιάφορο ή έστω αμέριμνο… Και ταυτόχρονα να στείλουμε μέσω αυτού ένα σαφές μήνυμα προς κάθε ενδιαφερόμενο «αγοραστή», «επενδυτή», ή υπεύθυνο «δημόσιας τάξης»: αφενός ότι οι στοχοποίησεις της κατάληψης – πχ. από την Ακαδημία "Μαρία Κάλλας", τη ΔΗΜΑΡ, τον Φωτίου ή τον Καμίνη – θα μας βρίσκουν πάντα απέναντι, αφετέρου πως κάθε κατασταλτική κίνηση θα είναι υπόλογη όχι μόνο σε εμάς, αλλά στο σύνολο των κατειλημμένων χώρων, των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, των αγωνιζόμενων ανθρώπων.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΚΑΝΕΙΣ

 
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

13/11/12

 
 
 
 

Κείμενο των συλληφθέντων από την Κατάληψη ΔέΛΤΑ, σχετικά με τη νέα δικογραφία

Τα γεγονότα από τη σύλληψή μας μέχρι και την εκδίκαση της υπόθεσης είναι λίγο πολύ γνωστά. Από την καταδίκη μας σε ποινές που κυμαίνονται από 3-14 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, για οπλοκατοχή και διατάραξη οικιακής ειρήνης, μέχρι την παρωδία που στήθηκε γύρω από το πρόσωπο του συντρόφου μας Gutavo Quiroga και την απέλασή του, το παζλ της εκδικητικότητας του κράτους έρχεται να ολοκληρωθεί με μία νέα δικογραφία για τους συλληφθέντες της 12/9. Η ιστορία συνεχίζεται, καθώς στέλνονται σε κάποιους από εμάς δικαστικές κλητεύσεις καλώντας μας ως υπόπτους για την κατηγορία της διακεκριμένης φθοράς αναφορικά με το κτήριο της κατάληψης. Φθορές που προκύπτουν από τη μακρόχρονη εγκατάλειψη του κτηρίου από μεριά του ΤΕΙΘ και την επικουρική συνδρομή των μπάτσων, καταστρέφοντας το εσωτερικό του χώρου κατά την εισβολή τους. Η συγκεκριμένη δικογραφία είναι ακόμη ανοιχτη, χωρίς δηλαδή να έχουμε παραλάβει όλοι τις εν λόγω κλητεύσεις και χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των μαρτυριών κατηγορίας από τους ρουφιάνους του ΤΕΙΘ, ελλιπής σε σχέση με τα στοχεία που ήδη διαθέτει και ασαφής καθ'ότι βασίζεται προς το παρόν σε μια μαρτυρία μπάτσου.

Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως η συνέχιση της υπόθεσής μας μέσα σε όλα, στοχεύει τόσο στο να μας κάμψουν το ηθικό και να μας επιβαρύνουν ενδεχομένως οικονομικά, όσο και στο να χρησιμοποιηθεί πιθανώς μελλοντικά σαν μια εφεδρεία στο οπλοστάσιό τους.

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΠΑΤΣΟΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ

Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ

 

Εχθρικά, οι συλληφθέντες από την υπόθεση της Κατάληψης ΔΕΛΤΑ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

 

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΠΟΛΙΑΣ

Ο ταξικός πόλεμος μαίνεται… Από την πλευρά της κυριαρχίας εδραιώνοντας τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό

Στα νέα εργασιακά μέτρα με την φοροληστρική επέλαση του κεφαλαίου να επιφέρει την ραγδαία φτωχοποίηση της κοινωνίας για την εγκαθίδρυση ειδικών οικονομικών ζωνών.


Τα «αντισυστημικά» τάγματα εφόδου, τα φασιστικά δεκανίκια της δημοκρατίας που εφαρμόζουν την αντιμνημονιακή «αντίσταση», πάνω στα σώματα φτωχοδιαβόλων
και των απόκληρων του καπιταλιστικού ονείρου.

Επιδεικνύεται καθημερινά μέσα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών,
τις επιχειρήσεις «Ξένιος Ζεύς», τα πογκρόμ και τους βασανισμούς στα Α.Τ.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…



15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012, 18.00


ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΠΥΛΗ ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΟΛΙΑ


Μήνυμα από ομάδα μεταναστών που βρίσκεται στην Πάτρα

Είμαστε μια ομάδα μεταναστών, παράνομοι, οι οποίοι διαφύγαμε τη σύλληψη από την επιχείρηση “Ξένιος Δίας” που έγινε στην Πάτρα την 1η Οκτωβρίου. Μια επιχείρηση που συνέλαβε πολλούς φίλους μας, οι οποίοι βρίσκονται τώρα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης (φυλακή) χωρίς λόγο. Θα θέλαμε σήμερα να γράψουμε αυτές τις λέξεις με την ελπίδα να φτάσει το μήνυμά μας σε κάθε κάτοικο της Ελλάδας για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, καθώς το κράτος έχει διαμορφώσει μια άλλη εικόνα για εμάς.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που ο “Ξένιος Δίας” κυνηγάει, και είναι κομμάτι της κοινωνίας, βρίσκονται στην Ελλάδα από το 2008. Πριν δηλαδή αρχίσει η κρίση.

Ζητάμε από το ελληνικό κράτος και την αστυνομία να μας αφήσουν να τρώμε από τα σκουπίδια ελεύθεροι, παρά να μας φυλακίζουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ζητάμε από τον κόσμο αλληλεγγύη ώστε να σταματήσουμε τον “Ξένιο Δία” και να απαιτήσουμε οι φίλοι μας που είναι στα στρατόπεδα να αφεθούν ελεύθεροι.

Η σκούπα φτιάχτηκε για να καθαρίζει σκουπίδια κι όχι ανθρώπους και είμαστε σίγουροι ότι σε αυτό τον τόπο δεν αρέσει οι άνθρωποι να αντιμετωπίζονται ως σκουπίδια.

Πολλά χρήματα δαπανούνται για να συγκεντρωθούν οι μετανάστες σε στρατόπεδα, ενώ θα μπορούσαν να μας έδιναν χαρτιά ώστε να μπορούμε να μείνουμε ή να φύγουμε για άλλες χώρες, όπως κάνουν πλέον και οι ίδιοι οι Έλληνες λόγω κρίσης.

Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας

Πίστα αναρρίχησης

Η πίστα αναρρίχησης συνεχίζει τη λειτουργία της για 2η συνεχόμενη χρονιά.

Μέχρι να πάρουμε τα βουνά… πίστα αναρρίχησης στην κατάληψη Σκαραμαγκά

Να μάθουμε να σκαρφαλώνουμε καλύτερα; Ναι, αλλά όχι μόνο. Να παίξουμε το παιχνίδι της βαρύτητας απαλλαγμένοι από το «βάρος» των ανταγωνιστικών επιδόσεων; Ναι, κι αυτό. Δεν θέλουμε όμως να μείνουμε μόνα σ’ αυτά. Θέλουμε να γνωριστούμε με όσους μοιράζονται την αγάπη για το σκαρφάλωμα με τον ίδιο τρόπο.

Μία παρέα φίλων και (σχοινο)συντρόφων, ένα χρόνο πίσω, που βρισκόντουσαν ήδη στα βράχια και στα μονοπάτια αποφάσισε να κατασκευάσει μία πίστα αναρρίχησης σε μία κατάληψη. Επέλεξε με τον τρόπο αυτό να στεγάσει την αγάπη της για το σκαρφάλωμα σ’ έναν απελευθερωμένο κοινωνικό χώρο, θέλοντας να ξεμπερδέψει με την εμπορευματοποίηση της δραστηριότητας και την πελατειακή αντιμετώπιση των φίλων της αναρρίχησης. Εκεί όπου όλοι και όλες θα μπορούν να τον χρησιμοποιούν, να τον συντηρούν και να τον διαχειρίζονται συλλογικά. Και οι συναντήσεις στην πίστα ας γίνουν η αφορμή για ραντεβού στα βράχια και στις πλαγιές. Να σκαρφαλώσουμε και να περπατήσουμε• να ιχνογραφήσουμε την ανεξερεύνητη επιφάνεια του ορίζοντα, εκεί όπου δε μπορεί να στεριώσει ο αστικός πολιτισμός, γιατί εκεί φωλιάζουν τα «θέλω» μας…

Ακόμη κι όσοι δεν προσπάθησαν ποτέ να σκαρφαλώσουν σε μια κορυφή, τα όνειρά τους ας είναι εκεί…

George Herbert Mallory

Ποιούς μπορεί να ενδιαφέρει; Όλες-ους, παιδιά και μεγάλους. Γιατί σου μαθαίνει το σώμα σου, γιατί είναι χορός∙ μια άηχη σύνθεση κινήσεων όπου το επόμενο βήμα είναι πάντα λίγο πιο ψηλά.
Χρειαζόμαστε μόνο τα αναρριχητικά παπούτσια και λίγη μαγνησία. Αν δεν τα έχετε, κάτι θα βρούμε…Απαραίτητη η καλή διάθεση.  

 

Πρόγραµµα λειτουργίας (2012-13):


Δευτέρα        20.30 – 22.30
Τρίτη            19.00 – 22.30
Τετάρτη        19.00 – 22.30
Πέμπτη                  κλειστή
Παρασκευή  19.00 – 22.30

Πατήστε το κουδούνι που λέει 3ος όροφος

Απάντηση προς τον Φωτίου και τους λοιπούς ενδιαφερόμενους

Κάτω τα χέρια σας από την κατάληψη Σκαραμαγκά [pdf]

Στις 23/10/12 ο Χρήστος Φωτίου, πρόεδρος του ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο), παραχώρησε συνέντευξη στην ραδιοφωνική εκπομπή του Γ. Αυτιά σχετικά με την κατάσταση του ταμείου, τα οικονομικά προβλήματα του κλάδου και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του ταμείου. Λίγο πριν τελειώσει η συνέντευξη, κι αφού αντάλλαξε φιλοφρονήσεις με τον γλοιώδη «εθνικό τελάλη» των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, κέρδισε λίγο χρόνο για να απευθυνθεί σε εμάς: στους καταληψίες του κτιρίου της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, ιδιοκτησίας ΝΑΤ.

[Το κτίριο] δυστυχώς είναι κατειλημμένο από ανθρώπους οι οποίοι υποτίθεται ότι είναι αντικρατιστές και με την ευκαιρία αυτή, μου επιτρέπεις να πω σ΄ αυτούς που ‘χουν καταλάβει το κτίριο και νομίζουν ότι έτσι επιτελούν το επαναστατικό τους καθήκον και το λέω εγώ αυτό που ξέρεις ποιος είμαι. Αυτό το κτίριο αποκτήθηκε από τις εισφορές των λαδάδων, των θερμαστάδων, των βατσιμάνιδων, των ψαράδων, των καπεταναίων, των μηχανικών, τα καμαροτάκια και οι  μάγειροι το πλήρωσαν… δηλαδή οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι ιδεολογικά εκφράζονται από αυτούς τους κυρίους που το κατέχουν τέσσερα χρόνια τώρα. Και το επίσημο κράτος ακόμα δεν μπόρεσε να τους εξώσει. Παρικάλεσα δια εγγράφου μου από 27/9 …Ακόμα δικαστήριο δεν έχει  γίνει 3 χρόνια πια. Ενημέρωσα τον κ. Δένδια και τον παρακαλώ και πάλι μέσω της εκπομπής σου, να βρεθεί ένα τρόπος, ειρηνικός τρόπος, δεν μιλάω για έξωση με βίαιες ενέργειες, να πεισθούν οι άνθρωποι αυτοί να μας παραδώσουν το κτίριο να το αξιοποιήσουμε γιατί τα έσοδά του θα πάνε στις οικογένειες των ανθρώπων που χάσανε τους ανθρώπους τους στις θάλασσες και στους ωκεανούς του κόσμου.

[το απόσπασμα της συνέντευξης απο το 20:18 έως και το 25:00]

Κάποια πράγματα για να ξηγηθούμε! Πρώτον, κάποιοι από εμάς ανήκουμε σε οικογένειες ναυτικών, όπως και τόσοι άλλοι χιλιάδες. Δεύτερον, πολλοί σύντροφοί μας εργάζονται στις σύγχρονες «γαλέρες» των εφοπλιστών. Τρίτον, γνωρίζουμε την κατάσταση που επικρατεί στο ΝΑΤ και στον κλάδο εν γένει. Και τέλος, ξέρουμε κι εμείς ποιος είναι ο Φωτίου και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί.

Ας ξεκινήσουμε με το τελευταίο, λοιπόν. Ο Χρήστος Φωτίου, πρόεδρος του ΝΑΤ, είναι γνωστός «πρασινοφρουρός»: έχει διατελέσει αιρετός δήμαρχος Κερατσινίου, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β’ Πειραιά, Υφυπουργός Εμπορίου επί κυβερνήσεων Ανδ. Παπανδρέου, πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος της "ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε." κα. Επίσης είναι κολλητός με τον διαπλεκόμενο Γιάννη Διαμαντίδη και διορίστηκε – ως προσωπική επιλογή του – πρόεδρος του ΝΑΤ το ‘10, την περίοδο που ο τελευταίος διατελούσε Υπουργός Θαλάσσιων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας.

 

Η οδύσσεια ενός κλάδου

Αλλά η μαριονέτα Φωτίου είναι ένα μικρό μέρος της τραγωδίας που ονομάζεται «ελληνική ναυτιλία»· τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι περίπου 158.800 εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και άνεργοι του κλάδου τον ξεπερνούν παρασάγγας. Ας μιλήσουμε για τους πραγματικούς πρωταγωνιστές: για όλους αυτούς που οι εφοπλιστές και το κράτος δεν «δίνουν» μία. Να μιλήσουμε για τους 16.800 εργαζόμενους ναυτικούς  – τους οποίους επικαλείται ο Φωτίου – των οποίων οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που υπογράφουν ΠΝΟ και Ναυτεργατικά Σωματεία, αμφισβητούνται. Να μιλήσουμε για τους – εδώ και μήνες – απλήρωτους εργαζόμενους και για τον άγραφο νόμο της «μαύρης λίστας», που υπό την απειλή της ανεργίας τους εκβιάζει με απόλυση εάν τολμήσουν να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους. Για τους 72.000 συνταξιούχους που βλέπουν τις συντάξεις τους να βουλιάζουν στον πάτο της θάλασσας: περικοπές τις τάξης του 20%, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ένταξη του Οίκου Ναύτη στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ κοκ. … το τίμημα της απόφασης να φάνε τα χρόνια τους μακριά από τα σπίτια τους. Να μιλήσουμε για τους 10.000 ανέργους, τους οποίους το κράτος καλεί να πληρώσουν τα εξοντωτικά χαράτσια της έκτακτης εισφοράς επειδή κατάφεραν να φτιάξουν ένα σπίτι. Και να μην ξεχάσουμε όλα αυτά που θα αυξήσουν το ποσοστό της ανεργίας: την άρση του καμποτάζ, την κατάργηση της δεκάμηνης επάνδρωσης των πλοίων και τη μείωση του εργατικού δυναμικού των πληρωμάτων.

Κυρίως, όμως, να μην ξεχάσουμε τους πάνω από 60.000 ανασφάλιστους εργαζόμενους. Για όλους αυτούς που οι εφοπλιστές δεν δίνουν στο ΝΑΤ ούτε ένα ευρώ δημιουργώντας τα τεράστια ελλείμματα του ταμείου. Και όλα αυτά, ενώ ταυτόχρονα οι δικαστές ουσιαστικά αθωώνουν τους εφοπλιστές για φοροδιαφυγές εκατομμυρίων: προχτές, στις 30/10/12, ο πλοιοκτήτης Γερ. Αγούδημος (GΑ Ferries) καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 ετών, με αναστολή και με χρηματική εγγύηση ύψους 15.000 ευρώ, για τις οφειλές του στο ΝΑΤ της τάξης του 1.630.000 ευρώ ενώ είναι ο ίδιος εφοπλιστής που χρωστάει στο ταμείο για το Κεφάλαιο Ασφάλισης Επιβατών και Οχημάτων (ΚΑΕΟ) περίπου 20.000.000 ευρώ!! Και αυτή είναι μία περίπτωση – ανάμεσα σε δεκάδες άλλες που αποτελεί, όμως, άξιο δείγμα των αιτιών για την άθλια κατάσταση του ταμείου. Ενός πολύπαθου ταμείου του οποίου η κρατική επιχορήγηση μειώθηκε κατά 152 εκ. ευρώ και τα αποθεματικά του λεηλατήθηκαν έως και 70%, μετά το κούρεμα από το PSI. Ενός από τα πολλά ταμεία, που τα αποθεματικά τους «θυσιάστηκαν» στο βωμό των σκανδάλων των δομημένων ομολόγων και του χρηματιστηρίου…

Ο μεσιέ Φωτίου θυμήθηκε τους «θερμαστάδες», τους «βατσιμάνηδες», θυμήθηκε τα «καμαροτάκια» [sic], θυμήθηκε μέχρι και εμάς, τους καταληψίες αντικρατιστές, αλλά  ξέχασε να αναφερθεί – καθόλου τυχαία – σε αυτούς των οποίων οι τσέπες φουσκώνουν με αυτήν την κατάσταση. Ξέχασε τους εφοπλιστές! ­Δεν είπε κουβέντα για τις 56 νόμιμες φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστικές εταιρίες (με τον ν.27/1975). Τους «πατριώτες» εφοπλιστές που ανοίγουν Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού στην Ασία τροφοδοτώντας τις εταιρίες τους με φθηνό και «ελαστικό» εργατικό δυναμικό ενώ εδώ ρίχνουν πόρτα στους αντίστοιχους ναυτικούς. Τους πατριώτες εφοπλιστές που με τη διάλυση των Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας θα μπορούν πλέον να κάνουν τη ζωή λάστιχο όχι μόνο των αλλοδαπών αλλά και των «συμπατριωτών» τους ελλήνων δίχως να χρειάζονται την καβάτζα των «οικονομικών παραδείσων» και των offshore εταιριών. Λησμόνησε αυτούς που ελαττώνουν τα δρομολόγια στα νησιά ανάλογα με το ιδιωτικό συμφέρον ή και ακόμα ακινητοποιούν πλοία – παραβιάζοντας την 10μηνη υποχρεωτική λειτουργία – καταδικάζοντας τους κατοίκους των νησιών στον εφιάλτη της απομόνωσης. Γιατί ο Φωτίου τα ξέχασε όλα αυτά;

Ο Φωτίου, ως άλλος ταχυδακτυλουργός,  προσπάθησε να στρέψει την προσοχή των ναυτικών στην ακίνητη περιουσία του ΝΑΤ. Προσπάθησε να μας παρουσιάσει ως κλέφτες και καταπατητές για να τους πείσει ότι η αξιοποίησή της θα είναι η λύση στα προβλήματά τους.  Ξέχασε όμως κάτι ακόμα προσπαθώντας να φέρει τους ναυτικούς απέναντί μας. Ότι είτε έχουμε στις οικογένειες μας και στις παρέες μας ναυτικούς, είτε όχι, όλοι μας αντιμετωπίζουμε την ίδια ζοφερή κατάσταση, ότι όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Γι’ αυτό και τα «κόλπα» του είναι φθηνά.

 

Αλλά ας δούμε αυτήν την περιβόητη «αξιοποίηση του ακινήτου»

Το κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά καταλείφθηκε στις 19/03/09 από συντρόφους και συντρόφισσες του  αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο χώρος παρέμενε εγκαταλελειμμένος από το 1999 για λόγους στατικότητας μετά το σεισμό της ίδιας χρονιάς, ενώ μέχρι τότε – κατά περιόδους – νοικιαζόταν από το ΝΑΤ το ισόγειο και άλλος ένας όροφος. Ακόμα και την «περίοδο της ανάπτυξης» δεν είχε γίνει καμία εξολοκλήρου συντήρηση και ανακατασκευή λόγω των υπέρογκων απαιτήσεων και των αυστηρών θεσμικών προϋποθέσεων (διατηρητέο κτίσμα) και για μία δεκαετία το κτίριο – στην κυριολεξία – ρήμαζε. Το γιατί ο Φωτίου, απευθυνόμενος στον Δένδια και στον Καμίνη, το ξαναθυμήθηκε τώρα, μέσα σε αυτήν τη συγκυρία, θα το δούμε παρακάτω. Ας κοιτάξουμε όμως πρώτα προσεχτικά πόσο στέκουν αυτά που λένε οι ίδιοι περί «αξιοποίησης».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει το ίδιο το ΝΑΤ, απαντώντας στην ερώτηση του φασίστα Βορίδη σχετικά με την κατάσταση της ακίνητης περιουσίας του ταμείου και πιο συγκεκριμένα για το κτίριο μας [6565/23-11-10], η αντικειμενική αξία αγοραπωλησίας του το 2007 ήταν η μισή της εμπορικής (μίσθωση σε ιδιώτη). Επίσης σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, η τεχνική εταιρία ΒΙΠΕΤΒΑ στην μελέτη της αναφέρει:

Το κτίριο δεν αξιοποιείται ως έχει και απαιτούνται σημαντικές επεμβάσεις στους εσωτερικούς χώρους ορόφων του ισογείου καθώς και των εξωτερικών όψεων. […] Ως προωθητέα λύση προτείνεται, να παραμείνει το ακίνητο στην ιδιοκτησία του ΝΑΤ και να αυτοχρηματοδοτηθεί η ανακαίνιση […]

Για τον πιθανό Ανάδοχο η απόδοση είναι οριακή εκτός αν καταστεί τεχνικά δυνατή και θεσμικά επιτρεπτή η επέμβαση στις εσωτερικές διαρρυθμίσεις […] Σε κάθε περίπτωση η διάρκεια της εκμετάλλευσης θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 20ετής, αφού ακόμα και στην περίπτωση της βέλτιστης εκμετάλλευσης τα περιθώρια κέρδους είναι στενά (εφόσον μάλιστα συνυπολογιστεί και το ρίσκο της πιθανής μειωμένης εκμετάλλευσης σε κάποιες χρονικές περιόδους λόγω συνθηκών αγοράς).

Η περίπτωση ανάληψης από το ίδιο το ΝΑΤ της διαδικασίας ανακαίνισης – αποκατάσταση με σύναψη δανείου θεωρητικά είναι δυνατή όμως το ΝΑΤ δεν διαθέτει τις δομές για να εκμεταλλευτεί το κτίριο κατά τον καλύτερο τρόπο και θα αναλάβει έτσι σοβαρό ρίσκο.

Ο πιθανοί Ανάδοχοι της περιόδου αυτής (2010) σύμφωνα με την ίδια έκθεση ήταν: (α) η «Εταιρία για το κτίριο της όπερας και της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης “Μαρία Κάλλας”» για τη στέγαση του Μουσείου «Μαρία Κάλλας» και (β) η κατασκευαστική εταιρία «Γηγερτόν ΑΕ». Και οι δύο αποσύρθηκαν της προσφοράς την ίδια περίοδο, η πρώτη με δημόσια ανακοίνωση στις 26/02/10, έπειτα από παρέμβασή μας.

Επομένως τα όσα μας ανακοινώνει ο Φωτίου είναι απλά ψέματα. Δεν υπάρχει καμία εταιρία που να διεκδικεί το κτίριο για στέγαση του Μουσείου «Μαρία Κάλλας» και καμία ανάδοχη εταιρία που να αναλαμβάνει το τεράστιο ρίσκο της επένδυσης.

 

Τα κατασταλτικά σχέδια των Δένδια, Καμίνη, Φωτίου

Με το πρόσχημα της διάσωσης του ΝΑΤ, ο Φωτίου επικαλείται την «αξιοποίησή» των ακινήτων του. Όνειρα θερινή νυκτός, φυσικά, για ένα ταμείο το οποίο βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης. Η πραγματικότητα είναι ότι υπό τις ισχυρές πιέσεις της τρόικας επιχειρείται η παραχώρηση των ακινήτων του ΝΑΤ στο ΤΑΙΠΕΔ ώστε να πουληθούν αργότερα σε τιμές ξεφτίλας. Οι δήθεν συνδικαλιστικές κορώνες του ΔΣ του ΝΑΤ που εναντιώνονται σε αυτό και τα περί ύπαρξης  «αυτοτελούς υπηρεσίας του ΝΑΤ για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας» δεν είναι τίποτα άλλο παρά δείγμα ανταγωνισμών για το ποιος θα «φάει τα φιλέτα». Τέλος, όσον αφορά το κατειλημμένο κτίριο της Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, όλα αυτά ουσιαστικά αποτελούν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία ώστε ο Φωτίου να κλείσει το μάτι στον Καμίνη  (βλ. αναπτυξιακό πλάνο «Αθήνα 2014») και στα κατασταλτικά σχέδια του Δένδια.

Δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που η κατάληψη μας εκτίθεται στην καταστολή ή δέχεται επίθεση. Στα 3 1/2 χρόνια που βρισκόμαστε εδώ έχουμε να αναφέρουμε παραδείγματα όλων των ειδών: κοινοβουλευτικές ερωτήσεις από βουλευτές του ΛΑΟΣ και της ΔΗΜΑΡ, αστυνομικές παρενοχλήσεις, επισκέψεις του Καμίνη με μπράβους έξω από την πόρτα μας, επιθέσεις χρυσαυγιτών με τη συνδρομή των μπάτσων, παρακρατικές επιθέσεις φασιστόμπατσων, πυρπολήσεις οχημάτων μας… με αποκορύφωμα την αστυνομική εισβολή στο κτίριο στις 29/7/11 και τη σύλληψη ενός συντρόφου.

Η εισβολή στην κατάληψη Κ* Βοξ στα Εξάρχεια, η εκκένωση της Δημοτικής αγοράς στην Κυψέλη, η εκκένωση της κατάληψης Δέλτα στη Θεσσαλονίκη – με σύλληψη 10 συντρόφων και συντροφισσών, η εκκένωση της νέας κατάληψης στη Βέροια – με σύλληψη 8 συντρόφων και συντροφισσών – καθώς και οι απειλές για εισβολή στις καταλήψεις Φάμπρικα Υφανέτ στη Θεσσαλονίκη και Ευαγγελισμός στο Ηράκλειο αποτελούν κομμάτι αυτού του σχεδιασμού… Όταν λοιπόν ο «δημοκράτης» κύριος Φωτίου κάνει έκκληση στον υπουργό των μπάτσων Δένδια να μας κάνει έξωση  από το κτίριο, ας μας κάνει τη χάρη να μην επικαλείται ειρηνικούς και μη βίαιους τρόπους, γιατί ξέρει πολύ καλά τι επιλέγει. Άλλωστε, τόσα χρόνια στο κουρμπέτι είναι το λαμόγιο. Ενδεχόμενη εισβολή και εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά συνεπάγεται συλλήψεις, διώξεις, πιθανούς ξυλοδαρμούς και πρόκληση φθορών από τους μπάτσους στις υποδομές της κατάληψης, όπως έχει γίνει αμέτρητες φορές σε άλλες καταλήψεις. Ας κάνει λοιπόν ο καθένας τις επιλογές του, αναλαμβάνοντας ξεκάθαρα την ευθύνη και τις συνέπειες τους, όντας υπόλογος όχι μόνο σε εμάς αλλά στο σύνολο των κατειλημμένων χώρων, των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, των αγωνιζόμενων ανθρώπων.

 

Η κατάληψη Σκαραμαγκά είναι κομμάτι των κοινωνικών αγώνων

Η χρόνια εγκατάλειψη του κτιρίου από το ΝΑΤ και η απόφασή του να θυμηθεί τον «σεβασμό στην ιστορικότητά του»  μετά από 3 1/2 χρόνια κατάληψης αποδεικνύει το μέγεθος τη υποκρισίας. Η κατάληψή του από εμάς έφερε την πραγματική και μοναδική αξιοποίησή του, τόσο σε τεχνικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Με τη βοήθεια συντρόφων πολιτικών μηχανικών αναλάβαμε την αποκατάσταση των βλαβών διασφαλίζοντας παρόλα αυτά το μίνιμουμ: οι τεχνικές ανάγκες του να μην υπερβαίνουν τις κοινωνικοπολιτικές ανάγκες και χρήσεις. Η δική μας επένδυση είναι βαθιά πολιτική και δε χρειάζεται να φορά το μανδύα μίας τεχνικής «επιστημονικοφανούς» αρτιότητας. Έτσι με μεράκι, προσοχή και με τα χέρια εκατοντάδων αλληλέγγυων συντρόφων/ισσων, μετά από αμέτρητες «εργατοώρες» δημιουργικότητας,  ξεκίνησε η λειτουργία του ως αυτοοργανωμένο πολιτικό εγχείρημα και κοινωνικός χώρος. Η μέρα που μπήκαμε στο κτίριο ήταν μία μέρα απελευθέρωσής του. Ήταν η στιγμή που οι επιθυμίες μας, οι ελπίδες, τα όνειρά μας βρήκαν σπίτι να φωλιάσουν. Ήταν η μέρα που το κτίριο στη γωνία της Σκαραμαγκά σταμάτησε να έχει «ιδιοκτήτη» και έγινε κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

Η διαχείριση του κτιρίου γίνεται από την οριζόντια και αντιιεραρχική συνέλευση της κατάληψης. Το κόστος των εξόδων καλύπτεται αποκλειστικά από την ελεύθερη συνεισφορά των συντρόφων/ισσών που συμμετέχουν στη συνέλευση και των διάφορων εγχειρημάτων που στεγάζονται. Στους χώρους της κατάληψης παρουσιάζονται πολιτικές εκδηλώσεις, δραστηριοποιούνται πολιτικές ομάδες που πραγματοποιούν τις συνελεύσεις τους, ομάδες αυτομόρφωσης, ομάδα μαθημάτων ελληνικών σε μετανάστες, ομάδα κινηματογραφικών προβολών, στεγαστική κολλεκτίβα ενώ επίσης στεγάζονται υποδομές όπως δανειστική βιβλιοθήκη/αναγνωστήριο, ξυλουργείο, αίθουσα Η/Υ, αίθουσα χορού και πολεμικών τεχνών, εργαστήριο ραπτικής, πίστα αναρρίχησης κα.

Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον που ζούμε όλοι και όλες, τα παραπάνω είναι η δική μας προσφορά στη «δέσμη μέτρων ενάντια στην πτώχευση». Οι κοινότητες αγώνα, κομμάτι των οποίων είναι οι καταλήψεις, αποτελούν τους τρόπους αντίστασης απέναντι στην επιχειρούμενη εξαθλίωση που μας επιφυλάσσουν οι κρατικοί-καπιταλιστικοί σχεδιασμοί. Οι στεγαστικές καταλήψεις, οι αυτοοοραγνωμένοι κοινωνικοί χώροι, οι πρωτοβουλίες αυτομόρφωσης, οι συνελεύσεις γειτονιάς, τα χαριστικά παζάρια, οι συλλογικές κουζίνες και μύριες ακόμα πρακτικές αυτοοργάνωσης της ζωής είναι ο τρόπος μας να δίνουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα.  Η αλληλεγγύη μεταξύ μας, μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αυτού του κόσμου, αποτελεί τη μόνη λύση ενάντια στον εξανδραποδισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τα προβλήματα των εργαζομένων δε θα λυθούν μέσα από την παραίτηση ή τον συντεχνιακό ανταγωνισμό. Να σπάσουμε το φόβο και να γκρεμίσουμε όλα αυτά που μας έφεραν σε αυτό το χάλι οργανώνοντας την αντίστασή μας με όπλα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Για να οικοδομήσουμε έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Για την κοινωνική επανάσταση.

Στους εργασιακούς χώρους, στις γειτονιές, στις πλατείες, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια η κατάληψη δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα. Είναι το περιεχόμενό του. Είναι η απαλλοτρίωση του κλεμμένου χώρου και χρόνου. Και οι οριζόντιες-αντιιεραρχικές συνελεύσεις τους δεν είναι απλά μέσο λήψης αποφάσεων. Είναι το περιεχόμενο της αυτοοργάνωσης. Είναι οι σκέψεις που δεν εκφράστηκαν, όσα δεν ελέχθησαν και περιμένουν να ειπωθούν.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΚΑΝΕΙΣ

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

01/11/12