Την Τρίτη 30/1, στα πλαίσια ενημέρωσης για την πορεία που θα πραγματοποιηθεί στις 4/2 (Μοναστηράκι, 12.00), πραγματοποιήθηκε μικροφωνική στην πλ. Βικτωρίας από περίπου 40 συντρόφους/ισσες. Παρά το τσουχτερό κρύο, για περίπου 2 ώρες, μοιράστηκαν και διαβάστηκαν κείμενα διαφόρων συλλογικοτήτων που καλούν στην πορεία ως μία ακόμη κίνηση αντιπληροφόρησης ενάντια στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Άρθρα ανά μήνα: Ιανουάριος 2012
Τόποι ζωής, τόποι ιδεών – Βιοπολιτική
Σε ερωτήματα σχετικά με το ζήτημα απαντούν ο Ιταλός φιλόσοφος Giorgio Agamben, η Αμερικανίδα πολιτική φιλόσοφος Wendy Brown, ο Αμερικανός ιστορικός Moise Postone, ο Τούρκος κοινωνιολόγος, μετανάστης δεύτερης γενιάς στη Γερμανία, Serhat Karakayali και μέλη της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης.
Υπεύθυνοι του επεισοδίου είναι ο συγγραφέας Άκης Γαβριηλίδης, ο πολιτικός επιστήμονας Γιώργος Κατσαμπέκης και η μεταφράστρια Λουκία Μανο.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=No1JTntYsJw&feature=youtu.be[/youtube]
Πορεία 4/2: Μοναστηράκι, 12.00
«ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Ή ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ»
Η κυριαρχική επίθεση διευρύνεται και κλιμακώνεται. Τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, έχοντας επιβάλει εδώ και δυο χρόνια ένα «καθεστώς έκτακτης ανάγκης», σπέρνουν ανθρώπινα συντρίμμια για να «ανοικοδομήσουν» την κοινωνία πάνω σε νέες βάσεις πιο πειθαρχικές, αποδοτικές και επωφελείς για τους ίδιους. Στόχος τους ο εξανδραποδισμός μας. Με «κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα» και συγκυβερνήσεις συστρατεύονται για την επιβολή της κοινωνικής σιωπής στα νέα μνημόνια υποδούλωσης και λεηλασίας που ετοιμάζουν. Με «κοινωνικούς διαλόγους» των «κοινωνικών εταίρων», καθημερινή εκφοβιστική και παραπλανητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ και διαρκή επίκληση της «τρόικας που απαιτεί» θέλουν να ξεγελάσουν τη συσσωρευμένη κοινωνική οργή.
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΖΗΤΑΝΕ ΝΑ ΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Σύγκρουση και ρήξη με το κράτος, το κεφάλαιο, τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Όξυνση των ακηδεμόνευτων κοινωνικών-ταξικών αγώνων στους δρόμους, στις πλατείες, σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής. Αυτοοργανωμένες κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης παντού, στις γειτονιές, στους εργασιακούς και εκπαιδευτικούς χώρους, στις συνελεύσεις ανέργων. Αναχαίτιση των εκφυλιστικών φαινομένων κοινωνικού εκφασισμού που επιχειρούν να αναπτυχθούν στον αντίποδα της κοινωνικής ριζοσπαστικοποίησης. Καμία αυταπάτη για τις (σοσιαλδημοκρατικές ή αριστερές) προτάσεις καλλωπισμού και εξωραϊσμού του συστήματος εκμετάλλευσης και υποταγής. Καμία ψευδαίσθηση για τον ρόλο των εκλογών, των κομμάτων, της αντιπροσώπευσης, της ανάθεσης, των κοινοβουλευτικών «διεξόδων», των «εναλλακτικών λύσεων» και των «άλλων δρόμων». Ο πολιτισμός της υλικής, αξιακής, συναισθηματικής και πνευματικής φτώχειας δε βελτιώνεται, ανατρέπεται.
ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Στην προοπτική μιας αυτοοργανωμένης κοινωνίας κοινοκτημοσύνης, ελευθερίας, ισότητας, αλληλοβοήθειας. Χωρίς εξουσία και ταξική διαίρεση, χωρίς αφέντες και μισθωτούς σκλάβους, χωρίς αρχηγούς και υποτακτικούς, χωρίς ηγέτες και ακολουθητές, χωρίς ειδικούς και αδαείς, χωρίς ιεραρχία και διακρίσεις στη βάση του φύλου, της φυλής, του τόπου προέλευσης, της σεξουαλικής προτίμησης. Όλα για όλους, από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Αναρχικές-οι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά
Θερσίτης (Ίλιον)
Σινιάλο (Αιγάλεω)
Ρεσάλτο (Κερατσίνι)
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο που μοιράζεται στις γειτονιές των δυτικών προαστίων Αθήνας και Πειραιά:
Πορεία 4/2: Μοναστηράκι, 12.00
Οδοφράγματα, συγκρούσεις και συλλήψεις στο Oakland
[Σχετικά με το κίνημα Occupy Okland μπορείτε να διαβάσετε τη μπροσούρα που εκδόθηκε στα πλαίσια εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο χώρο της κατάληψης και εισηγήθηκαν αμερικάνοι σύντροφοι που συμμετέχουν σε αυτό.]
Οι άνθρωποι αρνούνται να κάνουν επιχειρήσεις λόγω της βίας και οι επιχειρηματίες αφήνουν την πόλη και φεύγουν . Σύντομα το Oaklant θα είναι μια τεράστια πόλη ακριβώς όπως αυτές στο Mad Max.
Mercury News
Περίπου 300 άτομα συνελήφθησαν στην πιο ταραχώδη ημέρα διαδηλώσεων στο Όκλαντ από το Νοέμβριο. Οι ταραχές ξεκίνησαν όταν οι μπάτσοι απέτρεψαν τους διαδηλωτές από το να καταλάβουν κτήριο , το οποίο και σκόπευαν να μετατρέψουν σε κοινωνικό κέντρο. Η αστυνομία προσπάθησε να διαλύσει το πλήθος με δακρυγόνα –οι εκτιμήσεις το απόγευμα κυμαίνονται από περίπου 1.000 έως 2.000 άτομα-, ενώ οι διαδηλωτές που πλέον κατεβαίνουν στον δρόμο αρκετά οργανωμένοι, αντιστάθηκαν πετώντας μπουκάλια και πέτρες. Στην συνέχεια οι συγκρούσεις μεταφέρθηκαν στο Δημαρχείο, το οποίο οι διαδηλωτές, αφού γκρέμισαν την προστατευτική περίφραξη, προσπάθησαν να καταλάβουν. Μετά την έγκαιρη επέμβαση των μπάτσων που ανεφέραν ότι δέχτηκαν επιθέσεις με μπουκάλια, μεταλλικούς σωλήνες , πέτρες, σπρέι, «αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς» και φωτοβολίδες, το δημαρχείο εν τέλει γλίτωσε την κατάληψη.Η δήμαρχος της πόλης κάλεσε το Occupy να «σταματήσει να θεωρεί παιδική χαρά του το Όκλαντ» ενώ το δημοτικό συμβούλιο ανέφερε ότι τα μέλη του Occupy προκάλεσαν καταστροφές σε εκθέματα στον περίβολο του δημαρχείου και έκαψαν μια αμερικάνικη σημαία. Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν για όλη τη νύχτα.
«Είναι μια κλιμάκωση της βίας, κατά τη γνώμη μου, που ουσιαστικά ανέρχεται σε εγχώρια τρομοκρατία».
Δημοτικός Σύμβουλος
Η αστυνομία υποστηρίζει πως οι περισσότερες συλλήψεις έγιναν όταν ακτιβιστές αρνήθηκαν να υπακούσουν στη διαταγή να απομακρυθούν από το Δημαρχείο και επιτέθηκαν στους αστυνομικούς. Από την πλευρά των διαδηλωτών υπάρχουν καταγγελίες για υπέρμετρη βία και κάποιες αναφορές για πυροβολισμούς με σφαίρες από καουτσούκ. Σύμφωνα με την επίσημη αναφορά τραυματίστηκαν τρεις μπάτσοι και ένας διαδηλωτής, αλλά αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι ασθενοφόρα παρελάμβαναν κόσμο καθ’ όλη την διάρκεια των συγκρούσεων. Ο διαδηλωτής είναι βετεράνος του Ιράκ μέλος μιας οργάνωσης πρώην στρατιωτικών που συμμετέχουν ενεργά στο κίνημα και τραυματίστηκε κατα την διάρκεια της συλληψής του ενώ του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για αντίστασης κατά της αρχής και παραμονής του σε χώρο όπου εξελίσσονταν επεισόδια. Η οργάνωση των βετεράνων ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι αστυνομικοί τον χτύπησαν με ρόπαλα στα χέρια, στους ώμους, στα πλευρά και στην πλάτη και ότι υπέστη εσωτερική αιμορραγία και ρήξη σπλήνας ενώ το Γενικό Νοσοκομείο Χάιλαντ επιβεβαίωσε ότι νοσηλεύεται στην εντατική.
Video εδώ: youtube
Πηγές: Διεθνή αστικά site
[Αναδημοσίευση από classwar.espiv.net]
- Για περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες και video δείτε εδώ: athens.indymedia.org
- Για πρωτογενή ενημέρωση δείτε: occupyoakland.org
Πίστα αναρρίχησης
Μέχρι να πάρουμε τα βουνά… πίστα αναρρίχησης στην κατάληψη Σκαραμαγκά
Να μάθουμε να σκαρφαλώνουμε καλύτερα; Ναι, αλλά όχι μόνο. Να παίξουμε το παιχνίδι της βαρύτητας απαλλαγμένοι από το «βάρος» των ανταγωνιστικών επιδόσεων; Ναι, κι αυτό. Δεν θέλουμε όμως να μείνουμε μόνα σ’ αυτά. Θέλουμε να γνωριστούμε με όσους μοιράζονται την αγάπη για το σκαρφάλωμα με τον ίδιο τρόπο.
Μία παρέα φίλων και (σχοινο)συντρόφων, ένα χρόνο πίσω, που βρισκόντουσαν ήδη στα βράχια και στα μονοπάτια αποφάσισε να κατασκευάσει μία πίστα αναρρίχησης σε μία κατάληψη. Επέλεξε με τον τρόπο αυτό να στεγάσει την αγάπη της για το σκαρφάλωμα σ’ έναν απελευθερωμένο κοινωνικό χώρο, θέλοντας να ξεμπερδέψει με την εμπορευματοποίηση της δραστηριότητας και την πελατειακή αντιμετώπιση των φίλων της αναρρίχησης. Εκεί όπου όλοι και όλες θα μπορούν να τον χρησιμοποιούν, να τον συντηρούν και να τον διαχειρίζονται συλλογικά. Και οι συναντήσεις στην πίστα ας γίνουν η αφορμή για ραντεβού στα βράχια και στις πλαγιές. Να σκαρφαλώσουμε και να περπατήσουμε• να ιχνογραφήσουμε την ανεξερεύνητη επιφάνεια του ορίζοντα, εκεί όπου δε μπορεί να στεριώσει ο αστικός πολιτισμός, γιατί εκεί φωλιάζουν τα «θέλω» μας…
Ακόμη κι όσοι δεν προσπάθησαν ποτέ να σκαρφαλώσουν σε μια κορυφή, τα όνειρά τους ας είναι εκεί…
George Herbert Mallory
Ποιούς μπορεί να ενδιαφέρει; Όλες-ους, παιδιά και μεγάλους. Γιατί σου μαθαίνει το σώμα σου, γιατί είναι χορός∙ μια άηχη σύνθεση κινήσεων όπου το επόμενο βήμα είναι πάντα λίγο πιο ψηλά.
Χρειαζόμαστε μόνο τα αναρριχητικά παπούτσια και λίγη μαγνησία. Αν δεν τα έχετε, κάτι θα βρούμε…Απαραίτητη η καλή διάθεση.
Πρόγραμμα λειτουργίας:
Από Δευτέρα ως Πέμπτη, 19:00 – 22:00
Χτυπήστε το κουδούνι που λέει "3ος όροφος"
Μέρες του ’36…
(Εικ. 1: Στιγμιότυπο από την ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου “Μέρες του ’36”, 1972)
Από τις μέρες του ’36…
[…] Το 1935 το κόμμα του Ιωάννη Μεταξά αναδεικνύει [μονάχα] επτά βουλευτές, με 152.285 ψήφους, ενώ το 1936 κατέλαβε πάλι μόνο επτά έδρες, με 50.137 ψήφους. Στο ημερολόγιο του έγραψε: «Εκλογαί. Από χθες είχα την διαίσθησιν της αποτυχίας. Ερημιά σπιτιού». Όλα έδειχναν ότι η πολιτική σταδιοδρομία του Μεταξά έφτανε στο τέλος της.
Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου του 1936 οι Βενιζελικοί και οι Αντι-Βενιζελικοί δεν μπόρεσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Γεώργιος Β΄ να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Στις 9 Μαρτίου ο βασιλιάς διόρισε υπουργό στρατιωτικών τον Ιωάννη Μεταξά. Η αρχή για τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου είχε αρχίσει ήδη. Κανένα κόμμα, εκτός από το Κ.Κ.Ε., δεν αποδοκίμασε το συγκεκριμένο διορισμό. Στις 14 Μαρτίου ορκίστηκε η κυβέρνηση Δεμερτζή, με αντιπρόεδρο και υπουργό στρατιωτικών τον Ιωάννη Μεταξά. Ένα μήνα μετά πέθανε αιφνιδίως από ανακοπή καρδιάς ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής. Το τραγικό συμβάν έδωσε την ευκαιρία στο Μεταξά να αναρριχηθεί στην εξουσία. Έτσι στις 13 Απριλίου ο Γεώργιος Β΄ διόρισε τον ίδιο πρωθυπουργό και στις 16 Απριλίου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή με 241 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 4 αποχές. Ο βουλευτής Ηλείας Βάσος Στεφανόπουλος είπε τότε:
Χρεωκοπήσαμεν ως κοινοβουλευτισμός, εξεπέσαμεν ως συνέλευσις και χάσαμε τον ψυχικόν σύνδεσμο προς τον λαόν. Διότι τι είδους ψυχικός σύνδεσμος είναι δυνατόν να διατηρηθή όταν ο μεν λαός φωνάζει δεν θέλω να με κυβερνήση ο Μεταξάς, ημείς δε αδιαφορούντες του απαντώμεν: Και όμως θα σε κυβερνήση ο Μεταξάς.
Ο δρόμος είχε ανοίξει για τον Μεταξά. Και όμως πολλές εξέχουσες προσωπικότητες του τόπου είχαν επισημάνει τον κίνδυνο. Ο Σοφούλης, πρόεδρος της Βουλής, αν και είχε επιφυλάξεις για το διορισμό του Μεταξά, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης.
Στις 30 Απριλίου του 1936 η Βουλή παραχώρησε με ψήφισμα απόλυτη ελευθερία στον Μεταξά. Το ψήφισμα διέκοπτε τις εργασίες της βουλής ως τις 30.9.36 και παρείχε εξουσιοδότηση στην Εκτελεστική εξουσία να εκδίδει νομοθετικά διατάγματα για όλα τα θέματα, κάτω από την επίβλεψη μιας 40μελούς επιτροπής, η οποία τελικά δε λειτούργησε. Επικαλούμενος τον κίνδυνο εσωτερικών ταραχών και την ασταθή διεθνή κατάσταση, στις 4 Αυγούστου 1936 ο Μεταξάς κατήργησε και τον κοινοβουλευτισμό[v] με τη συγκατάθεση του Γεωργίου Β’, ο οποίος διέλυσε τη Βουλή χωρίς να προκηρύξει εκλογές και ανέστειλε πολλά άρθρα του Συντάγματος.
[Αναδημοσίευση από el.wikipedia]
(Εικ. 2: Το πρωτοσέλιδο της “βραδυνής” μία μέρα μετά το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου, 1936)
Διάγγελμα προς τον λαόν δια την μεταβολήν της 4ης Αυγούστου 1936
Προς τον Eλληνικόν Λαόν,
Ενώ η Bουλή η εκλεγείσα μετά τας μακράς εσωτερικάς περιπετείας του Έθνους τον Iανουάριον του 1936, όπως αποκαταστήση την εσωτερικήν γαλήνην και τάξιν, απεδείχθη ευθύς εξ αρχής ανίκανος και εις τούτο και εις το να δώση Kυβέρνησιν εις την χώραν, και η ανικανότης αύτη απεδείχθη και κατόπιν και τελευταίως ακόμη ένεκα των αθεράπευτων κομματικών αντιθέσεων και προσωπικών ερίδων, αίτινες ελάχιστα ενδιέφερον την μεγίστην μάζαν του εργαζομένου λαού, ο κομμουνισμός επωφελούμενος και της περιστάσεως ταύτης και της προς αυτόν δοθείσης υποστηρίξεως διαφόρων πολιτικών μερίδων ήγειρε θρασυτάτην την κεφαλήν του, απειλών σοβαρώτατα το κοινωνικόν καθεστώς της Eλλάδος… H Kυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα εις την αρχήν τον Aπρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η Eλληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λάβη άπαντα τα μέτρα… τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων… Eπικαλούμαι πλήρη και αμέριστον την συνδρομήν όλων των Eλλήνων, οίτινες πιστεύουν ότι πρέπει να παραμείνουν αλώβητοι αι εθνικαί ημών παραδόσεις και ο ελληνικός μας πολιτισμός… Προς τούτο ζητώ από πάντας πλήρη πειθαρχία προς το Kράτος, απαραίτητον δια την σωτηρίαν της Eλληνικής κοινωνίας και άνευ της οποίας πειθαρχίας πραγματική ελευθερία δεν δύναται να υπάρξη. Oφείλω όμως να δηλώσω επίσης κατηγορηματικώς ότι οιανδήποτε αντίστασιν κατά του εθνικού τούτου έργου της εθνικής αναγεννήσεως είμαι αποφασισμένος να την εξουδετερώσω δια του τραχυτέρου τρόπου.Eν Aθήναις τη 4η Aυγούστου 1936
O Πρόεδρος της Kυβερνήσεως
Iωάννης Mεταξάς
(Εικ. 3: Ο Μεταξάς στις σκάλες της Παλαιάς Βουλής με μέλη των Ταγμάτων Εργασίας και της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας, Αθήνα, 1934)
…επιστρέφοντας στο σήμερα
Την περασμένη Κυριακή (22/01/12) στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής διοργανώθηκε από την Επιτροπή Πρωτοβουλίας των «18» εκδήλωση με θέμα «Για την Ελλάδα, τώρα!». Την εκδήλωση προλόγισε και συντόνισε ο συνταγματολόγος και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκος Αλιβιζάτος[1], ως ιδρυτικός μέλος της Επιτροπής Πρωτοβουλίας. Την πρόσκληση της εκδήλωσης προσυπέγραψαν πλήθος «πνευματικών ανθρώπων» της χώρας, και στο κάλεσμα τους ανταποκρίθηκαν εξέχουσες προσωπικότητες. Ομιλητές ήταν η Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργός Παιδείας, Γιάννης Μπουτάρης, Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Λουκάς Τσούκαλης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, και Κωστής Χατζηδάκης, βουλευτής Β’Αθηνών με τη ΝΔ. Όνειδος…
(Εικ. 4: Από τ’ αριστερά οι Χατζηδάκης, Διαμαντοπούλου, Αλιβιζάτος, Μπουτάρης κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης)
Δεν θα σταθούμε – για την ώρα – στις «υπέροχες» αθλιότητες των ομιλητών πέραν κάποιων λεγομένων της σιδηράς κυρίας του ΠΑΣΟΚ, Αννας Διαμαντοπούλου:
[…] Λίγες μέρες μετά τη συγκρότηση, διατύπωσα την άποψη ότι αυτή η Κυβέρνηση πρέπει τώρα, για την Ελλάδα τώρα, να πάρει χαρακτηριστικά εθνικής σωτηρίας. Χωρίς χρονικούς προσδιορισμούς, με δυνατότητα ανασχηματισμού, με συμμετοχή λίγων πολιτικών και τους άριστους των Ελλήνων.
Η ανόρθωση της χώρας προέχει. Εκλογές γρήγορα κατά την εκτίμησή μου, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι μια πρόσκαιρη νίκη του λαϊκισμού, των αντιμεταρρυθμιστικών δυνάμεων, οι οποίες συσπειρώνονται. […] Εξαρχής είχα προτείνει μακρύ βίο για την κυβέρνηση.
Αυτή είναι μία κυβέρνηση που μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα αυτή την στιγμή. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως αυτό είναι ήττα της πολιτικής. Θα το δεχθώ, αλλά η ουσία αυτή τη στιγμή είναι -με την κρίση που έχει το πολιτικό σύστημα, με την τεράστια οικονομική κρίση που υπάρχει- να υπάρξει υποστήριξη της Βουλή.
Το είχαμε πει στο παρελθόν, το ξαναλέμε και τώρα. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης αποτελεί την πρόφαση για την μετάβαση στον απολυταρχικό ολοκληρωτισμό. Διορισμένοι πρωθυπουργοί, έκτακτα διατάγματα με ισχύ νόμου, άρση συνταγματικών διακαιωμάτων, φίμωση του Τύπου και της ελεύθερης έκφρασης, απαγορεύσεις συναθροίσεων, στρατιωτικοί νόμοι, χιλιάδες στρατοπεδευμένοι μπάτσοι, έκτακτα στρατοδικεία, παρακολουθήσεις, φυλακίσεις, βασανισμοί, δολοφονίες…
Και στόχος είναι η πλήρωση των εξουσιών, η άμεσα πραγματοποιημένη απόπειρα ολικής κυριαρχίας επί του ανθρώπου. Τότε και σήμερα.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=bl3SqxKvihk[/youtube]
(Βίντεο 1: Η τελευταία σκηνή της ταινίας “Μέρες του ’36”, σκηνοθεσίας και σεναρίου του Θ. Αγγελόπουλου)
[1] Μαζί με τον νομικό Αντ. Μανιτάκη, επίσης ιδρυτικό μέλος της ΕΠ «18», και τους Μ. Βροντάκη, Ι. Κτιστάκη και Ν. Τσιούρα αποτέλεσαν την επιτροπή που συγκροτήθηκε με πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων Γ. Καμίνη, για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου σχετικά με τις διαδηλώσεις και τις δημόσιες συναθροίσεις. Συγκεκριμένα, το σχέδιο νόμου θεωρείται πως είναι έτοιμο, περιλαμβάνει ρυθμίσεις σχετικά με τις πορείες διαμαρτυρίας, την αξιοποίηση υλικού καμερών, τον έλεγχο του διαδικτύου κλπ. και πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή τους επόμενους μήνες.
Άμεση απελευθέρωση της συντρόφισσας Στέλλας Αντωνίου
Σχετικά με την υπόθεση της Στ. Αντωνίου διαβάστε το γράμμα της μέσα από τις γυναικίες φυλακές Κορυδαλλού (11/02/11).
Κείμενα αλληλεγγύης: Κάλεσμα αλληλεγγύης στην Σ. Αντωνίου απο πολιτικούς κρατούμενους | Γραμμα απο τους κρατούμενους της φυλακης Αλικαρνασσου | Γραμμα απο τους κρατούμενους της Β’ πτερυγας Λάρισας | Κείμενο αλληλεγγύης των φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ και του αναρχικού Θ. Μαυρόπουλου | Συγγενείς και φίλοι Πολιτικών Κρατουμένων | Πρωτοβουλία κρατουμένων
Στις 04/12/10 στο πλαίσιο (αντι)τρομοκρατικής επιχείρησης συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι της στην Καλλιθέα, η αναρχική Στέλλα Αντωνίου. Σε παράλληλες επιχειρήσεις συλλαμβάνονται οι Σακκάς Κ., Μητρούσιας Αλ. (Ν. Σμύρνη), Καραγιανίδης Γ. (Πειραιάς), Μιχαήλ Δ. (Κρήτη) και Πολίτης Χρ. (Εξάρχεια).
Η Στέλλα σε όλες τις αιτήσεις αποφυλάκισης που έχει καταθέσει μέχρι σήμερα στους κατά καιρούς αρμόδια συμβούλια έχει λάβει αρνητικές απαντήσεις, συναντώντας την προκλητική αδιαφορία απέναντι στο σαθρό κατηγορητήριο αλλά και στο σοβαρό πρόβλημα υγείας της, παρ’ όλες τις υποδείξεις των αρμόδιων γιατρών για αδυναμία αντιμετώπισης της ασθένειάς της μέσα στη φυλακή.
Στις 04/01/12 κατατέθηκε νέα αίτηση στο σθμβούλιο εφετών, το οποίο συνέπεσε με τη συμλήρωση 13 μηνών από την προφυλάκισή της, η απάντηση της οποίας εκκρεμεί.
Η Στέλλα δεν είναι μόνη
Είμαστε όλοι μαζί στον αγώνα μέχρι την απελευθέρωσή της
Πρωτοβουλία κρατουμένων
Διακοπή ηλεκτροδότησης για 4η φορά στην κατάληψη Δράκα (Κέρκυρα)
Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Πορεία: Σάββατο 4 Φεβρουαρίου, Μοναστηράκι, 12.00
Πορεία: Σάββατο 4 Φεβρουαρίου, Μοναστηράκι, 12.00
Τον Μάη του 2010 υπογράφεται το μνημόνιο στήριξης ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και την Τρόϊκα (ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ) και ξεδιπλώνεται η σκληρότερη ταξική επίθεση που έχει εξαπολυθεί από την κυριαρχία απέναντι στο κοινωνικό σώμα τις τελευταίες δεκαετίες. Απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, διαρκής επιβολή νέων μέτρων, συρρίκνωση δικαιωμάτων και καταστολή είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τη διάλυση του κοινωνικού σχηματισμού όπως τον γνωρίζαμε. Με φόντο τη βαθύτερη ίσως συστημική κρίση, κράτος και κεφάλαιο αναζητούν σανίδα σωτηρίας, υποτιμώντας με ακόμη μεγαλύτερη ένταση την εργατική μας δύναμη και παγιώνοντας το μοντέλο του φτηνού, ανασφάλιστου, υπάκουου και ευέλικτου εργαζόμενου. Με αποτέλεσμα ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα να εξωθούνται βίαια στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Για να επιτευχθεί αυτή η διαδικασία, και αφού η μονοκομματική διαχείριση έχει απωλέσει κάθε διαπραγματευτική ισχύ εντός και εκτός συνόρων, η δημοκρατία διαστέλλει και κατοχυρώνει θεσμικά το καθεστώς έκτακτης ανάγκης μέσω της νέας συγκυβέρνησης με πρωθυπουργό έναν τραπεζίτη, έτσι ώστε να εφαρμόσει ταχύτατα, επιθετικά και χωρίς προσχήματα όλα εκείνα τα μέτρα που η καπιταλιστική μηχανή επιτάσσει. Σε αυτό το πλαίσιο συστρατεύονται οι ιδεολογικοί μηχανισμοί και τα ΜΜΕ, θέτοντας διαρκώς εκβιαστικά διλήμματα του τύπου «συναίνεση για την εθνική σωτηρία ή χρεοκοπία», «υπακοή ή καταστροφή», «ευρώ ή δραχμή». Με μόνο στόχο να διασπείρουν τον φόβο και τη σύγχυση, να επιβάλλουν την κοινωνική σιωπή και την υποταγή με τους πιο δυσμενείς όρους στις κρατικές επιταγές, επιχειρώντας να εμπεδωθεί ο μονόδρομος της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να εξοβελιστεί κάθε δυνατότητα κοινωνικής ανατροπής.
Απέναντι σε αυτή τη συνθήκη είναι ανάγκη να ξεπεράσουμε τις φοβίες και τους εκβιασμούς. Να μην δεχτούμε ούτε την επιστροφή στη μιζέρια που υπήρχε πριν την κρίση, ούτε και την εξαθλίωση που βιώνουμε τώρα και θα χειροτερέψει στο μέλλον. Να αγωνιστούμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αλληλέγγυα απέναντι στο υπάρχον, δημιουργώντας και ενισχύοντας οριζόντιες αντιιεραρχικές και ακηδεμόνευτες εστίες αντίστασης στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης και στις γειτονιές, συγκρουόμενοι με το κράτος και τον καπιταλισμό. Να σταματήσουμε να μιλάμε τη γλώσσα της εξουσίας, να φανταστούμε και να θέσουμε οι ίδιοι/ες τα περιεχόμενα και τους όρους της ζωής που θέλουμε.
Να ξαναβάλουμε στα χείλη μας τη λέξη ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Στις πραγματικές καθημερινές σχέσεις και όχι στη σφαίρα της ουτοπίας. Να καταστρέψουμε αυτό το σάπιο σύστημα που δομείται πάνω στην εξουσία, την εκμετάλλευση, την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και του κοινωνικού πλούτου, την ιεραρχία και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Για να οικοδομήσουμε μια αταξική κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά
Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες για την απαλλοτρίωσης super-market (Λάρισα)
Στις 11/02/09 στη Λάρισα, λίγους μήνες μετά τα δεκεβριανά του ’08, πραγματοποιείται συλλογική απαλλοτρίωση αγαθών από super-market, διανομή τους σε κοντινή λαϊκή αγορά ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται κείμενο που επεξηγεί τους λόγους αυτής της κίνησης. Πρόκειται για μία ενέργεια ανάλογη με πλήθος παρόμοιων αυτού του τύπου και περιεχομένου που πραγματοποιούνται στον ελλαδικό χώρο περίπου τα τελευταία 4 χρόνια. Η πρώτη φαίνεται να πραγματοποιείται στις 31/05/08 και έκτοτε πολλές δεκάδες τέτοιες κινήσεις έχουν λάβει χώρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα και άλλες πόλεις της περιφέρειας με χιλιάδες προϊόντα να απελευθερώνονται και ακόμη περισσότερα κείμενα να μοιράζονται.
Πρόκειται για κινήσεις που εφαρμόζουν «στην πράξη, τη δική μας “δέσμη μέτρων” απέναντι στην ασυδοσία των αφεντικών»[1] και που πλέον έχουν καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως δίκαιες πράξεις ενάντια στην εξαθλίωση που μας επιφυλάσσει η καθημερινή εκμετάλλευση: η μείωση των μισθών, τα χαράτσια, η ακρίβεια, η ανεργία, η φτώχεια. Ανάμεσα σε ένα πλήθος κινηματικών πρακτικών αντίστασης και αλληλεγγύης (άρνηση πληρωμών σε χαράτσια και λογαριασμούς, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια, μαθήματα αυτομόρφωσης κλπ.) έχουν λάβει τη θέση που τους αξίζει στο κοινωνικό γίγνεσθαι και κανένα δικαστήριο δεν νομιμοποιείται να τις δικάσει. Διότι κανένα αστικό δικαστήριο, είτε στη «διεφθαρμένη», είτε στην «αδιάφθορη» εκδοχή του δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη μήτρα που το γεννά: το εκμεταλλευτικό σύστημα που προασπίζει την ιδιοκτησία και τον πλούτο κεφαλαίου και κράτους.
– «Ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία»
– Κοίτα ποιος μιλάει…
Αυτοοργανωμένα, συλλογικά, αντιιεραρχικά, κόντρα στη μοιρολατρία και την εξατομίκευση, να μοιραστούμε το δρόμο του αγώνα
Να συγκρουστούμε με τους κατά συναυτουργία ληστές των ζωών μας
Ακολουθεί η αφίσα που καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 4 συντρόφους/ισσες στα Δικαστήρια Λάρισας, την 1η του Φλεβάρη, στις 9.00 πμ.
Το παρακάτω video αποτελεί καταγραφή απαλλοτρίωσης αγαθών από super market της Θεσαλλονίκη (14-6-2010) και της καταστροφής των χρημάτων των ταμείων.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=DbwlNVGhje4[/youtube]
[Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την απαλλοτρίωση στη Θεσσαλονίκη δείτε εδώ: athens.indymedia]
Για την ποινική δίωξη της κατάληψης Λέλα Καραγιάννη 37
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Ζούμε σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης του συστήματος και διαρκούς όξυνσης μιας συνολικής επίθεσης των κυρίαρχων πάνω στα πληβειακά και πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες όπου υποβαθμίζονται και καταστρέφονται οι όροι ζωής σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού, εκδηλώνονται όλο και περισσότερο φαινόμενα απαξίωσης κι απονομιμοποίησης του συστήματος, καθώς και πολλαπλασιασμού των αυθόρμητων ή οργανωμένων πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων από τα κάτω. Για αυτό και η διαρκώς κλιμακούμενη επίθεση των κυρίαρχων πάνω στα στοιχειώδη δικαιώματα και τους όρους ζωής των από κάτω της κοινωνίας συνοδεύεται από την αντίστοιχη όξυνση και κλιμάκωση της κρατικής και σε αρκετές περιπτώσεις και παρακρατικής καταστολής των αντιστάσεων. Και ιδιαίτερα εκείνων των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται και δεν περιορίζονται από τους θεσμούς, τους φορείς και τους παράγοντες του συστήματος, αλλά εκδηλώνονται ακηδεμόνευτα, επιχειρώντας το πέρασμα από την αυθόρμητη διαμαρτυρία και αγανάκτηση των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων στη συνειδητή εξέγερση και την κοινωνική επανάσταση ως μοναδική διεξοδική απάντηση στην κρίση του συστήματος και την επίθεση της άρχουσας τάξης.
Οι καταλήψεις και γενικότερα οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είναι συγκεκριμένο κομμάτι αυτής της συνειδητής και αυτοοργανωμένης αντίστασης, και έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και την εξέλιξη των ευρύτερων κοινωνικών αγώνων τις τελευταίες δεκαετίες. Για αυτό και οι καταλήψεις βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και των παρακρατικών συμμοριών, και ειδικά σήμερα κατέχουν μια από τις πρώτες θέσεις στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς του κράτους για το χτύπημα και την εξουδετέρωση των αντιστάσεων που ξεπηδούν από τα κάτω.
Η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37 είναι μια από αυτές τις καταλήψεις, η παλιότερη από τις υπάρχουσες σήμερα στον ελλαδικό χώρο, που προτάσσοντας το τρίπτυχο της Αυτοοργάνωσης, της Αντίστασης και της Αλληλεγγύης συνεισέφερε και εξακολουθεί να συνεισφέρει αδιάλειπτα εδώ και 24 χρόνια σε ένα πλήθος από αντιεξουσιαστικούς κι αντικαπιταλιστικούς αγώνες. Γι’ αυτό είναι πολλές οι κρατικές και οι παρακρατικές επιθέσεις που έχει αντιμετωπίσει στο παρελθόν και γι’ αυτό βρίσκεται πάντα, και ιδιαίτερα σήμερα, στο στόχαστρο των κατασταλτικών σχεδιασμών. Μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς συγκεκριμένο ρόλο, το ρόλο του λαγού της καταστολής, παίζουν οι κάθε είδους φασίστες, όπως αυτοί του ΛΑΟΣ που εσχάτως συμμετέχουν και στην τριμερή κοινοβουλευτική χούντα της κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), οι οποίοι έχουν αναλάβει για λογαριασμό του καθεστώτος να απειλούν τις αγωνιζόμενους ανθρώπους, να τρομοκρατούν την κοινωνία και να επιζητούν όλο και μεγαλύτερα ποσοστά συστημικής βίας, εκφράζοντας απροκάλυπτα τους βαθύτερους στόχους και τις επιδιώξεις του επελαύνοντος σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Οι διαχρονικοί ξεφτίλες της πολιτικής και κοινωνικής ιστορίας της χώρας, οι παντοτινοί χαφιέδες και οι λακέδες των πάσης φύσεως ντόπιων και ξένων αφεντικών που λυμαίνονταν ανέκαθεν το λαό και τον πλούτο της εργασίας του, βγήκαν από τις τρύπες τους κι έχουν το θράσος να παρουσιάζονται σαν τιμητές των αγωνιστών και των χώρων τους, απειλώντας τους και προαναγγέλλοντας την καταστολή τους.
Από την άλλη, πολύ καλές υπηρεσίες στην ίδια κατεύθυνση προσφέρουν με τον δικό τους τρόπο και διάφοροι παράγοντες της καθεστωτικής αριστεράς που ως βοηθητικοί της καταστολής στοχοποιούν και συκοφαντούν καταλήψεις και χώρους αγώνα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της πρόσφατης στοχοποίησης της Κατάληψης Σκαραμαγκά από βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς καθώς και της διαρκούς στοχοποίησης του αυτοοργανωμένου κοινωνικού αγώνα στο Πάρκο της Κύπρου και Πατησίων και της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37 από τοπικούς παράγοντες του Συνασπισμού και της δημοτικής παράταξης «Ανοιχτή Πόλη» .
Εστιάζοντας ειδικότερα στην περιοχή όπου βρίσκεται η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, και ευρύτερα τις γειτονιές κατά μήκος της Πατησίων, από το κέντρο μέχρι και την Αγ. Βαρβάρα στα Άνω Πατήσια, βλέπουμε μια σημαντική παρουσία κι εξάπλωση κατειλημμένων και γενικότερα αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (καταλήψεις, στέκια, πάρκα) καθώς επίσης λειτουργίας τοπικών συνελεύσεων και πρωτοβουλιών αγωνιζόμενων κατοίκων που αποτελούν εστίες αντίστασης, αναχώματα στους κρατικούς και καπιταλιστικούς σχεδιασμούς και στους στόχους της καταστολής και των παρακρατικών φασιστοειδών.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε τη Κατάληψη Villa Amalias που συμπληρώνει 22 χρόνια ζωής και αγώνα, και βρίσκεται για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο του κράτους, των παρακρατικών φασιστών και του Δήμου. Την Κατάληψη Σκαραμαγκά στην οποία έγινε επίθεση φασιστοειδών το Μάη του 2011 και εισβολή αστυνομικών δυνάμεων στις 29 Ιούλη 2011. Το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι της ΑΣΟΕΕ και τους αγωνιζόμενους φοιτητές μαζί με τους μετανάστες ενάντια στα πογκρόμ της αστυνομίας έξω από τη σχολή. Την κατειλημμένη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης που αντιμετωπίζει συνεχείς απειλές και προσπάθειες καταστολής από το Δήμο και τους φασίστες. Το νέο Πάρκο που φτιάχτηκε από αγωνιζόμενους κατοίκους και αλληλέγγυους στην Κύπρου και Πατησίων και αποτελεί εστία ενός τοπικού κοινωνικού αγώνα που αντιμετωπίζει συνεχώς επίσης τις προσπάθειες του δήμαρχου Καμίνη και των συνοδοιπόρων του να τον εξουδετερώσουν.
Ανάμεσα στους κατειλημμένους κι αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή είναι και η Κατάληψη της Λέλας Καραγιάννη 37, η οποία εκτός από τους ευρύτερους κεντρικούς πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες έχει συμβάλει αποφασιστικά και στις τοπικές αντιστάσεις στις γειτονιές της Κυψέλης και των Πατησίων. Για αυτό και δεν έπαψε ποτέ να βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής, ενώ αυτή τη στιγμή βρίσκεται στις άμεσες προτεραιότητές της. Η επιχείρηση διακοπής της ηλεκτροδότησης του κτηρίου, στις 7 Ιούλη 2011, από συνεργείο της ΔΕΗ που κατέσκαψε τα πεζοδρόμια έξω από την κατάληψη δεν ήταν μια τυχαία ενέργεια αλλά μέρος μιας ευρύτερης κατασταλτικής επιχείρησης που εξελίσσεται από καιρό με βάση μια κεντρική πολιτική απόφαση και με σκοπό να επιτύχει το τέλος της με κάθε τρόπο. Όπως δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα μέσα από τις απαντήσεις της υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, του υπουργού Δημόσιας Τάξης Χ. Παπουτσή καθώς και άλλων υπουργών σε σχετικές ερωτήσεις των φασιστών μέσα στη Βουλή, έχει ήδη ασκηθεί από την εισαγγελία αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη κατά των καταληψιών της Λέλας Καραγιάννη 37, ενώ έχουν δρομολογηθεί μια σειρά μεθοδεύσεις διαφόρων φορέων και μηχανισμών του κράτους ώστε να επιτευχθεί κάποια στιγμή ο διακαής πόθος τους εδώ και δεκαετίες, η καταστολή της κατάληψης.
Με αυτό το πλευρό να κοιμούνται. Ό,τι και να κάνουν, εμείς είμαστε βέβαιοι πως, προχωρώντας πάντα με το πρόταγμά μας H ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ και με εμπιστοσύνη στις πολιτικές, κοινωνικές και ταξικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μοιραστεί και εξακολουθούμε ανυποχώρητα να μοιραζόμαστε τους ίδιους αγώνες για μια νέα κοινωνία Ισότητας, Αλληλεγγύης και Ελευθερίας, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
16 Ιανουαρίου 2012
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 20 συλληφθέντες στον Ρ/Σ FLASH
Σήμερα, 10 Γενάρη 2012 το σύγχρονο τρομο-κράτος, αποφάσισε εφαρμόζοντας το καλύτερό του δημιούργημα, τον τρομονόμο, να προσαγάγει βίαια και απρόκλητα 20 συντρόφους μας κατά τη διάρκεια κατάληψης στον ραδιοφωνικό σταθμό flash. Η κατάληψη είχε στόχο την έκφραση της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης στα μέλη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας και σε συντρόφους που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, και οι οποίοι δικάζονται αυτό τον καιρό μέσα σε καθεστώς πολιτικά επιβεβλημένης σιωπής. Ένα σύνολο συντρόφων αποφασίζοντας να διαρρήξει αυτή τη σιωπή και προχώρησε μέσω της κατάληψης του ραδιοσταθμού , μιας προσφιλούς μεθόδου προπαγάνδισης της αλληλεγγύης , στην ανάγνωση μηνυμάτων συμπαράστασης σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Ε.Α.
Με την εφαρμογή της πλέον αναχρονιστικής διάταξης περί «εγκωμιασμού τρομοκρατικών πράξεων» οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία μετέτρεψαν τις προσαγωγές των 20, σε συλλήψεις με σκοπό να τιμωρήσει την έκφραση αλληλεγγύης στα μέλη της οργάνωσης ¨Επαναστατικός Αγώνας» και σε όσους διώκονται για συμμετοχή σε αυτή.
Δεν θα μιλήσουμε για την κινητήρια δύναμη του αγώνα για ελευθερία, την αλληλεγγύη, γιατί οι πράξεις των συντρόφων μας μιλάνε από μόνες τους.
Δεν θα μιλήσουμε για την συνείδηση του αγώνα, ούτε για το ιδανικό της ελευθερίας γιατί γι αυτά μιλάνε χιλιάδες άνθρωποι τα τελευταία χρόνια μέσα από εκδηλώσεις αντίστασης και δράσεις αγώνα, μέσα από δεκάδες φυλακίσεις και εκατοντάδες δίκες και καταδίκες που αψηφούν τον τρόμο της κρατικής βίας, της εκβιαστικής οικονομίας, της μίζερης καθημερινότητας, των φόρων των κυβερνήσεων και των όπλων της αστυνομίας.
Θα μιλήσουμε για την αναγκαιότητα να σταθούμε δίπλα στους συντρόφους μας, που δέχονται την νέα και πρωτόγνωρη επίθεση της σύγχρονης ελληνικής δημοκρατίας, ενός μηχανισμού διαχειριστικού και κατασταλτικού πάνω απ’ όλα, που δρώντας με μόνο ένστικτο τη διατήρηση της προνομιακής του εξουσίας, προσπαθεί να ισοπεδώσει κάθε φωνή αντίστασης και κάθε πράξη που έχει σα στόχο τη ριζοσπαστική αλλαγή.
Η αναγκαιότητα αυτή καθρεφτίζει την ζωτική μας ανάγκη να διαφωνήσουμε με τον κυρίαρχο λόγο, να συγκρουστούμε με την νοοτροπία της εξουσίας, να αναδείξουμε μια διαφορετική επιλογή ζωής απ την καθημερινή υπάκουη επανάληψη.
Η αναγκαιότητα αυτή ξεκαθαρίζει την συνέχεια της εχθρικής μας θέσης απέναντι σε κράτη και κεφάλαιο, απέναντι σε εξουσία και καταπίεση. Και την αναγκαιότητα αυτή έπραξαν σήμερα οι 20 συλληφθέντες!
ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 20 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΥ ΤΟΥ FLASH
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΓΕΝΑΡΗ ΣΤΙΣ 12:30 ΣΤΗΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (κτίριο 16)
Αλληλέγγυοι σύντροφοι/συντρόφισσες
Μαζική σύλληψη αλληλέγγυων μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash
[EDIT 14:30:43]
Αυτή τη στιγμή εκτελείται μαζική προσαγωγή συντρόφων/ισσων που πραγματοποίησαν παρέμβαση στον ραδιοφωνικό σταθμό flash 96.0 fm ως κίνηση αλληλλεγγύης στους διωκόμενους για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Για περισσότερες πληροφορίες εδώ.
[quicktime]https://pat61.squat.gr/files/2012/01/katalipsi_flashfm_10-01.mp3[/quicktime]
Ακολουθεί η ανακοίνωση των αλληλέγγυων μέσα από τον Ρ/Σ:
Σήμερα 10 Γενάρη σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στον Ρ/Σ Flash στα πλαίσια αλληλεγγύης για την υπόθεση του Ε.Α. που δικάζεται από τις 5 Οκτωβρίου στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού.
Προβήκαμε σε αυτή την ενέργεια στην προσπάθειά μας να σπάσουμε το τείχος σιωπής και την πολιτική εντολή για φίμωση της δίκης και του πολιτικού λόγου των κατηγορουμένων στην υπόθεση του Ε.Α.
Επιβεβαίωση αυτής της φίμωσης υπήρξε η άμεση αντίδραση αστυνομικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια αναμετάδοσης του ηχητικού μηνύματος – του λόγου των διωκόμενων για την υπόθεση. Η κινητοποίηση αυτή των εκτελεστικών και διωκτικών αρχών είναι ενδεικτική για όποιον αντιστέκεται, για όποιον προτάσσει την καθολική ανατροπή του συστήματος μέσω της κοινωνικής επανάστασης. Της κοινωνικής επανάστασης αυτής που αποτελεί μονόδρομο για το διέξοδο από τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό της Τρόικας και του εντολοδόχου του ελληνικού κράτους που έχουν υποβάλλει την κοινωνία στην ανέχεια και την εξαθλίωση.
Μιας κοινωνίας καταδικασμένης από την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, την κινεζοποίηση έναντι της απειλής ανέργων που στοιχίζονται σε ουρές, τις φοροληστρικές επελάσεις, τη διάλυση κοινοφελών οργανισμών, τις ιδιωτικοποιήσεις, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη διαμόρφωση οικονομικών ζωνών με μισθούς πείνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτή τη συνθήκη, στην προσπάθειά τους να θωρακιστεί το σύστημα και ενώ όλα μειώνονται, το μόνο που αυξάνεται είναι οι στρατιές από τα μαντρόσκυλα της δημοκρατίας, των ένοπλων φρουρών, του καπιταλισμού και του κράτους του. Στη συνθήκη αυτή, λοιπόν, την κοινώς ομολογούμενη ως Χούντα, είμαστε αλληλέγγυοι και υπερήφανοι για τους συντρόφους μας και τις επιλογές τους.
Οι επιλογές μας συστρατεύονται δίπλα σε όλα τα κοινωνικά κομμάτια που διαλέγουν τον δίκαιο δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΖΙΩΤΗ ΡΟΥΠΑ ΓΟΥΡΝΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟ ΚΟΡΤΕΣΗ ΜΠΕΡΑΧΑ ΚΑΙ ΚΑΤΣΕΝΟ
Συνέλευση αλληλέγγυων μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό Flash.
[EDIT 15:26:28]
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης έξω από τη Γ.Α.Δ.Α στις 17.30
προσυγκέντρωση στο μετρό των Αμπελοκήπων
Αλληλέγγυοι/ες καλούμε σήμερα συγκέντρωση έξω από την Γ.Α.Δ.Α. ως άμεση ανακλαστική κίνηση – απάντηση στην κρατική καταστολή και τρομοκρατία.
Καμία Δίωξη στους προσαχθέντες Συντρόφους του Flash FM
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
[Αναδημοσίευση από athens.indymedia]
Συνεχίζουμε…
Λόγω τεχνικών εργασιών, τα blogs του κινηματικού σέρβερ squat.gr ήταν πεσμένα τις τελευταίες δύο μέρες.
Vegan καφενείο
Συνεχίζεται και για το νέο έτος το vegan καφενείο από τη Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση, κάθε Δευτέρα στις 7.00 μμ. με φαγητό, προβολές, συζητήσεις.
Χρονικό άγριας καταστολής εναντίον μεταναστών (Πάτρα)
Μέσα στο “πνεύμα των Χριστουγέννων”, τις τελευταίες 15 μέρες, το κράτος δείχνει τις δολοφονικές προθέσεις του και το πιο σκληρό πρόσωπο της καταστολής σε δεκάδες μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκουν καταφύγιο στο κουφάρι της πάλαι ποτέ ένδοξης Πειραϊκής-Πατραϊκής. Στις παλιές εργοστασιακές εγκαταστάσεις και στα γύρω κτίσματα λοιπόν, εκεί που προσπαθούν να βρουν προστασία από το κρύο – μέσα στο καταχείμωνο και σε άθλιες συνθήκες – περιμένοντας οι περισσότεροι την ευκαιρία για να μετακινηθούν κυρίως προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, συντελέστηκαν τις τελευταίες μέρες τα εγκλήματα εναντίον ανθρώπων που προσπαθούν να πιαστούν από το όνειρο μιας καλύτερης ζωής. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δεν είναι τα μοναδικά που συμβαίνουν στην Πάτρα. Όπως και σε άλλες περιοχές που βρίσκονται στα σύνορα της χώρας (Ηγουμενίτσα, Έβρος κλπ.), οι φασιστικές πρακτικές κράτους, αστυνομικών, λιμενικών και δημοτικών αρχών και κάποιων κατοίκων είναι μια καθημερινή πραγματικότητα. Για την περίπτωση της Πάτρας όμως, η προχθεσινή επιχείρηση αστυνομίας και δήμου στην Πειραϊκή-Πατραϊκή, μαζί με την κατεδάφιση/πυρπόληση του καταυλισμού το 2009 [1, 2], καταλαμβάνει κεντρική θέση ανάμεσα στους διάφορους φασιστικούς και δολοφονικούς τρόπους που επιλέγει το κράτος για να αντιμετώπισει τη μετανάστευση.
Η εκκένωση μπορεί να ειδωθεί, λοιπόν, ως το αποκορύφωμα μίας σειράς γεγονότων που απαντήθηκαν από πλευράς μεταναστών και αλληλέγγυων.
20/12/11: Σοβαρός τραυματισμός ανήλικου Αφγανού στην Πάτρα
Το πρωί της Τρίτης, 20 Δεκεμβρίου, η αστυνομία εισβάλει στις εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις του εργοστασίου με στόχο τον εκφοβισμό και τη σύλληψη όσων βρίσκουν κατάλυμα εκεί. Μέσα στον πανικό, ένα παιδί αφγανικής καταγωγής, προσπαθώντας να ξεφύγει πέφτει από το 2ο όροφο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του στο κεφάλι. Οι μπάτσοι μπροστά στο θέαμα αποχωρούν, ενώ στα επανηλλειμένα τηλεφωνήματα των Αφγανών για την κλήση ασθενοφόρου το νοσοκομείο αρχικά απαντά αρνητικά. Με μεγάλη καθυστέρηση τελικά μεταφέρεται στο νοσοκομείο Αγ. Ανδρέας όπου υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση και νοσηλεύεται στην εντατική σε σοβαρή κατάσταση.
23/12/11: Πορεία μεταναστών και αλληλέγγυων
Ως απάντηση στην αστυνομική επιχείρηση και τον τραυματισμό του νεαρού Αφγανού, καλείται πορεία όπου ξεκινά από την Πειραϊκή-Πατραϊκή (Ρίο) διασχίζοντας μία μεγάλη απόσταση μέσα από γειτονιές, καταλήγει στο κέντρο της Πάτρας και έπειτα από 2.30 ώρες επιστρέφει στο εργοστάσιο. Η διαδήλωση αριθμεί περίπου 400 άτομα, στην πλειοψηφία μετανάστες, κατά τη διάρκεια της οποίας γράφονται συνθήματα με σπρέυ και μοιράζονται κείμενα.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=ya106uWbJ1Y[/youtube]
Στην πορεία υπήρχαν 4 πανό των μεταναστών στα οποία γράφονταν τα ακόλουθα:
– stop police assaulting us, we have to live in security, we need human rights
– τι θα γίνει το μέλλον και η μοίρα μας
– και εμείς είμαστε άνθρωποι και έχουμε δίκαιο για ζωή
– ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
[Ενημέρωση/φώτο απ’ τα blogs των ομάδων Σπασμένο Γρανάζι & Δυσήνιος Ίππος]
02/01/12: Γράμμα προσφύγων-μεταναστών προς τους κατοίκους της Πάτρας
Αφγανοί πρόσφυγες που διαμένουν στο παλιό εργοστάσιο, μετά από έναν ακόμη άγριο ξυλοδαρμό από λιμενικούς, γράφουν γράμμα απευθυνόμενο στην πατραϊκή κοινωνία και το οποίο τοιχοκολλείται μαζικά στην κέντρο της πόλης από αλληλέγγυους/ες.
Στο όνομα του θεού
Από τότε που είμαστε μικροί στη χώρα μας είχε φασαρία, μα εμείς δεν καταλαβαίναμε τι είναι αυτή η φασαρία. Μετά μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι αυτή η φασαρία είναι πόλεμος. Άλλαζαν οι εποχές και εμείς περνούσαμε πιο δύσκολα. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα.
Από τότε μέχρι και σήμερα σκεφτόμαστε τι θα γίνει με το μέλλον μας, ποιά θα είναι η μοίρα μας. Όταν είμασταν στη χώρα μας, μας είπαν ψέμματα. Μας είπαν ότι στην Ευρώπη έχει δημοκρατία και εκεί θα έχουμε ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά εδώ είναι αλλιώς. Για να φτιάξουμε τη ζωή μας πρέπει να περάσουμε τα σύνορα αλλά στην Ελλάδα αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Υποτίθεται ότι η αστυνομία υπάρχει για να προστατεύει το κόσμο. Αλλά εδώ δεν είναι έτσι. Η αστυνομία στην Ελλάδα μας χτυπάει, μας κοροϊδεύει, μας συλλαμβάνει, προσβάλλει τη χώρα μας και το θρήσκευμά μας, ακόμα και αν είμαστε ανήλικοι. Εμείς είμασταν στο παλιό λιμάνι κι από κει ήρθαμε στο εργοστάσιο απέναντι απ’το νέο λιμάνι για να μην έχει πρόβλημα μαζί μας ο κόσμος στην Πάτρα και με σκοπό να φύγουμε για άλλη χώρα. Πολλές φορές κι ενώ κοιμόμαστε, έρχεται η αστυνομία στις 5 το πρωί, μας ξυπνάει, μας χτυπάει, μας καίει τα χαρτιά, μας λένε ότι θα πάμε εκδρομή και μετά μας στέλνουν στην Αθήνα. Εκεί μας αφήνουν συνήθως στο Αλλοδαπών. Κάποια παιδιά που δεν έχουν λεφτά πρέπει να γυρίσουν πίσω στη Πάτρα με τα πόδια, ένα ταξίδι που διαρκεί 6 μέρες.
Αναγκαστικά πρέπει να γυρίσουμε γιατί μόνο από εδώ μπορούμε να φύγουμε. Θέλουμε να βρούμε έναν άλλο τόπο να ζήσουμε τη ζωή μας, επειδή στην Ελλάδα επικρατεί κακή κατάσταση. Όλοι μας γεννηθήκαμε από μια μάνα και ένα πατέρα. Μπορεί να μιλάμε διαφορετική γλώσσα, να είμαστε από διαφορετικές χώρες αλλά όλοι είμαστε αδέλφια.
Με την αστυνομία μιλήσαμε για τα προβλήματα μας αλλά όπως φαίνεται δεν έχουν σημασία γι αυτούς. Είτε στο πόλεμο στις χώρες μας είτε στην καθημερινή ζωή εδώ έχουμε πρόβλημα επιβίωσης. Ό,τι λέμε από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει. Το μόνο που θέλουμε είναι μια ήρεμη ζωή. Μέχρι πότε πρέπει να είμαστε μακριά από τις οικογένειές μας; Γιατί δεν μας δίνουν χαρτιά να μπορούμε να ταξιδεύουμε πίσω στη χώρα μας και μετά πάλι στην Ευρώπη; Εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στη Πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;
Εμείς φύγαμε από τις χώρες μας για να ζήσουμε, όχι για να πεθάνουμε.
Παρακαλούμε όποιον-α διαβάσει αυτό το κείμενο να αλλάξει ό,τι κακό σκέφτεται για εμάς. Αν κάποιος μετανάστης κάνει κάτι κακό δεν φταίμε όλοι γι αυτό. Ας μην αλλάζει πεζοδρόμιο όποιος μας βλέπει στο δρόμο. Κανένας θεός δεν θέλει να χτυπάς αδύναμους ανθρώπους, να τους συλλαμβάνεις, να τους κόβεις το νερό και το ρεύμα και να τους ταπεινώνεις. Όταν μαθαίνετε ότι ένας αστυνομικός χτυπάει άλλον ένα ανήλικο μετανάστη μην κλείνετε τα μάτια ή τα αυτιά σας.
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Μετανάστες και πρόσφυγες
από το παλιό εργοστάσιο της Πειραϊκής-Πατραϊκής
03/01/12: Νεκρός Αφγανός πρόσφυγας
Στο μήνυμα που έγραψαν μετανάστες και πρόσφυγες από το παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής πατραϊκής και τοιχοκολλείται από αλληλέγγυους στην πόλη ανέφεραν μεταξύ άλλων
…εσείς θα μπορούσατε να ζήσετε στο παλιό εργοστάσιο όπως ζούμε εμείς; Εσείς μπορείτε να τρώτε φαγητό από τα σκουπίδια; Έτσι η ζωή δεν αξίζει. Το ξέρετε ότι έχουμε ένα νεκροταφείο στην πάτρα για μετανάστες και πρόσφυγες;
Η πραγματικότητα βιάστηκε να επαληθεύσει την τελευταία πρόταση αφού σήμερα το πρωί ο Αλί, ένας ανήλικος αφγανός μετανάστης που διαμένει στην πειραϊκή πατραϊκή, πέθανε κι άλλοι δύο διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Οι τρεις μετανάστες είχαν βρει καταφύγιο από το κρύο σε μια εγκαταλελειμμένη νταλίκα που ήταν μες στο παλιό εργοστάσιο, μπήκαν να κοιμηθούν, ανάψαν μια μικρή φωτιά με αποτέλεσμα να πεθάνει ο ένας από αυτούς -μάλλον- από έλλειψη οξυγόνου. […]
ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ
[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]
05/01/12: Πρωϊνή εκκένωση και πυρπόληση του παλιού εργοστασίου της Πειραϊκής-Πατραϊκής
Για μια πιο συνολική ανασκόπηση των πρόσφατων γεγονότων ακούστε την ηχογραφημένη εκπομπή του ραδιοκατάληψη 93.7 fm:
[quicktime]https://pat61.squat.gr/files/2012/01/05_01_12_enhmerwsh_gia_peiraikh_patraikh.mp3[/quicktime]
Σήμερα το πρωί (05/01/2012), μεταξύ 6.30 και 7 έγινε επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας στους μετανάστες που μένουν στο παλιό εργοστάσιο της πειραϊκής – πατραϊκής. Οι μπάτσοι ξύπνησαν με κλωτσιές τους μετανάστες, έσκισαν και έκαψαν τα χαρτιά κάποιων και συνέλαβαν πιθανόν πάνω από 50 άτομα (δεν είναι επιβεβαιωμένο). Έπειτα με τη συνδρομή του Οργανισμού Λιμένος Πατρέων (είναι ιδιοκτήτης του χώρου) και πιθανώς του δήμου πατρέων άρχισαν να συγκεντρώνουν σε στοίβες τα υπάρχοντα των μεταναστών (όσα στρωματα υπήρχαν, κουβέρτες, ρούχα, παπούτσια) και να τα καίνε, όσα δε μάζεψαν για σκουπίδια. Από τις φωτιές που έβαλαν οι μπάτσοι πήραν φωτιά και ολόκληρα δωμάτια ή κτίσματα τα οποία εκ των (πολύ) υστέρων, κατά τη 1 δηλαδή, ήρθε για να σβήσει η πυροσβεστική.
Κάποιοι μετανάστες είπαν για δύο λεωφορεία με συλληφθέντες, αλλά όχι σίγουρα για τον αριθμό τους. Πληροφορίες υπάρχουν και ότι τους μετέφεραν προς Αθήνα (κάποιους αν όχι όλους).
[Αναδημοσίευση από το Ράδιο Κατάληψη 93.7 FM]
05/01/12: Απογευματινή πορεία αλληλέγγυων
Μετά από συνέλευση που έγινε στο Παράρτημα αποφασίστηκε πορεία για την ίδια μέρα το απόγευμα. 100 περίπου αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες πραγματοποίησαν διαδήλωση στο κέντρο της πόλης την πέμπτη το απόγευμα ως μια πρώτη κίνηση αλληλεγγύης στους μετανάστες της πειραικής πατραικής με πανό που έγραφε “σκούπα σε μπάτσους και αφεντικά” και συνθήματα όπως “δήμος, μπάτσοι και λιμενικοί – σκοτώνουν μετανάστες στην πειραική”, “με τους μετανάστες είμαστε μαζί – απέλαση σε αφεντικά, μπάτσους και ναζί”, “κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών – πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών” κ.α.
Δώσαμε επίσης ραντεβού στο παράρτημα το σαββάτο (07/12/11) στις 14.00 ώστε να αφισοκολλήσουμε το γράμμα των μεταναστών και να μαζέψουμε πράγματα που χρειάζονται οι μετανάστες (κατά κύριο λόγο ρούχα -και κυρίως παπούτσια, κουβέρτες, μαγειρικά σκεύη και ό,τι άλλο έχει ο καθένας).
[Αναδημοσίευση από το blog του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ΑΝΑΤόΠΙΑ]
Για τη σημερινή προβολή: “Withnail & I” (1987)
Ο Γουϊδνέιλ και ο Μάργουντ είναι δυο φίλοι και άνεργοι ηθοποιοί, οι οποίοι βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στη μιζέρια τους καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες αλκοόλ και εξαπολύουν βέλη εναντίον της υπόλοιπης ανθρωπότητας κατηγορώντας τους πάντες (πλην τους ίδιους) για την κατάσταση τους. Μην αντέχοντας άλλο τη ζωή στο Λονδίνο, αποφασίζουν να αποχωριστούν το άθλιο διαμέρισμα τους και να ζήσουν στην εξοχή, στο σπίτι του gay θείου του πρώτου, όπου από την πρώτη κιόλας στιγμή ανακαλύπτουν ότι δε μπορούν να ζήσουν χωρίς τις ανέσεις της πόλης. Εκτός αυτού ο θείος θα εκφράσει ανοιχτά τις σεξουαλικές προθέσεις του προς τον Μάργουντ και η φιλία τους θα κλονιστεί περισσότερο…
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βρετανού Μπρους Ρόμπινσον χρονολογείται στο 1987 και ισοδυναμεί με μια από τις καλύτερες (και πλέον cult) βρετανικές κωμωδίες όλων των εποχών! Μια χειμαρρώδης, θρασύτατη ταινία που απέχει πολύ από το χαρακτηρισμό του “πολιτικά ορθού” και κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπολύονται διαρκώς εύστοχες κωμικές ατάκες που προκαλούν ένα σαρκαστικό γέλιο, σχεδόν θλιβερό μεν, άκρως απολαυστικό δε. Με βασικό μοχλό το κλασικό, φλεγματικό βρετανικό χιούμορ και δυο χαρακτήρες που πατούν καθ’ όλα στην πραγματικότητα, θα μπορούσε να πει κανείς πως η ουσία του “Withnail And I” δεν είναι παρά η απλή και κωμική (στα όρια του… σαδισμού) αποτύπωση μιας θλιβερής ύπαρξης. Διότι ο Μπρους Ρόμπινσον δεν προσπαθεί σε καμία περίπτωση να ωραιοποιήσει τις ζωές και τις περιπέτειες των δυο πρωταγωνιστών, ούτε να προκαλέσει, δια της οδού της υπερβολής, μέσα από τις αυτοκαταστροφικές τάσεις τους, τις οποίες ακολουθούμε πιστά με όλο και μεγαλύτερη απόλαυση. Το διαφαινόμενο τέλος της δυνατής φιλίας των δύο νέων, που μοιάζουν να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο μες στη μιζέρια τους, μπορεί να παραλληλιστεί και με το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για την Αγγλία του 1969, αλλά και να θεωρηθεί ως σημείο αναφοράς για τις cult κινηματογραφικές παραγωγές, κατέχοντας εξέχουσα θέση στις καρδιές των φίλων του είδους…
[Αντιγράφοντας τον Παντελή Mαυρομμάτη]
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία, σενάριο: Μπρους Ρόμπινσον
Πρωταγωνιστούν: Ρίτσαρντ Γκραντ, Ρίτσαρντ Γκρίφιθς, Πολ ΜακΓκαν
Διάρκεια: 107′
Μήνυμα από την Ομάδα Αυτομόρφωσης “Το Κεφάλαιο”
Μετά από τη μικρή διακοπή των μαθημάτων, το πρώτο μάθημα της χρονιάς και 27ο στη σειρά έχει τίτλο: “Tο εκπαιδευτικό σύστημα ως πειθάρχηση, ειδίκευση και κατανομή της εργασιακής δύναμης“. Όσοι εμπλέκονται με το εκπαιδευτικό σύστημα ας σκεφτούν τι μπορούν να προσθέσουν μιας και το σημερινό μάθημα, όπως και ένα προηγούμενο για το φύλο, είναι από αυτά που έχουν προστεθεί στη ροή του Kεφαλαίου. Όσα αναφέρονται σχετικά με το θέμα στο βιβλίο είναι στις σελίδες 415-418 και 498-520.
Καλή Χρονιά!
Επίσης, συμπληρώθηκαν οι σημειώσεις προηγούμενων μαθημάτων (24, 25 & 26) της ομάδας αυτομόρφωσης στο blog της βιβλιοθήκης της κατάληψης και ανέβηκε το ντοκυμαντέρ που προβλήθηκε στο 3ο μάθημα αφιερωμένο στις μηχανές: “Aλλοτρίωση, τεχνολογία και εργατικοί αγώνες“
[vimeo]http://vimeo.com/21843570[/vimeo]
Κατεβάστε το ντοκιμαντέρ σε torrent.
Ακύρωση συλλογικής κουζίνας
Ακυρώνεται, εκτάκτως, η σημερινή συλλογική κουζίνα.