Εισβολή στην κατάληψη Ελαία στην Κέρυρα

 

Τον Απρίλιο που μας πέρασε, το παρακράτος προσπάθησε να κάψει την Κατάληψη Ελαία.

Τη Δευτέρα που μας πέρασε (19.09.2011), το κράτος διέρρηξε την Κατάληψη Ελαία.

Είναι ολοφάνερο πια ότι το κράτος και το παρακράτος αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο εμπρησμός του Απριλίου από “αγνώστους” του παρακράτους δεν είχε το επιθυμητό γι’ αυτούς αποτέλεσμα, αφού η κατάληψη επιδιορθώθηκε και συνέχισε να λειτουργεί. Γι’ αυτό, το επίσημο αυτή τη φορά κράτος αποφάσισε να συνεχίσει το έργο από εκεί που είχε μείνει, στέλνοντας την αστυνομία να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Αυτή τη φορά δεν έβαλαν φωτιά, αλλά διέρρηξαν το χώρο, αναποδογύρισαν σακκούλες με ρούχα και παιδικά παιχνίδια και συρτάρια με γραφική ύλη. Αφού δεν βρήκαν… ναρκωτικά, εκρηκτικά, όπλα, λαθραία τσιγάρα και αλκοόλ, βρήκαν τα εξής συγκλονιστικά πειστήρια, τα οποία και κατασχέθηκαν προς περαιτέρω ανάλυση: ένα βιβλίο πρακτικών της συνέλευσης και ένα μικρό φουρνάκι με ύποπτο χρονοδιακόπτη…(;!) Επίσης αφαίρεσαν σαν διαρρήκτες μία επικίνδυνη τηλεόραση και ένα σκληρό δίσκο με τραγούδια ! !

Η τακτική αυτή της αστυνομίας εφαρμόζεται τελευταία όλο και συχνότερα σε ελεύθερους κοινωνικούς χώρους και καταλήψεις. Οι καταλήψεις “Libertatia”, το “Σχολείο” και το “Ορφανοτροφείο” στη Θεσσαλονίκη και η “Πατησίων & Σκαραμαγκά” στην Αθήνα, δοκίμασαν φέτος την ίδια τακτική εισβολής. Πάντα με “ανώνυμες καταγγελίες” για δήθεν ναρκωτικά ή διαμονή μεταναστών, οι μπάτσοι έχουν ανακαλύψει τη νέα μόδα στην καταστολή αγωνιζόμενων κοινωνικών ομάδων. Στα δύο χρόνια της ύπαρξής της, η Κατάληψη Ελαία έχει καλέσει σε πάρα πολλές απεργίες και πορείες, έχει διοργανώσει πολιτικές συζητήσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις, έχει δημιουργήσει αγροκολλεκτίβα για την από κοινού καλλιέργεια της γης, χαριστικό παζάρι, δωρεάν μαθήματα, όπως αυτά των ελληνικών για μετανάστες, θεάτρου, φωτογραφίας, χορού, καποέιρα, ενώ μέχρι και οι θεατρικές παραστάσεις, οι συναυλίες της, τα γλέντια και τα πάρτυ της κινούνται μακριά από την κυρίαρχη λογική της εμπορευματοποίησης και του κέρδους. Φαίνεται ότι στον καιρό της τραπεζόφιλης νεοφιλελεύθερης χούντας οι χώροι που ενοχλούν την εξουσία πρέπει να τρομοκρατούνται και να φιμώνονται. Όπως άλλωστε οφείλουν να φοβούνται και να υπακούουν και όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας.

Εμείς από την πλευρά μας καλούμε σε συνέλευση την Πέμπτη 22.9.2011 ώρα 18.00, στο καφενείο την Παρασκευή στις 21.00 και σε αυτοοργανωμένο γλέντι με φαγοπότι την Κυριακή 25.9.2011, στις 14:00.

Η κατάληψη συνεχίζει τη λειτουργία της και εντείνει τη δράση της. Η τρομοκρατία τους δεν θα βρει έδαφος στην Ελαία.

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΛΑΙΑ

ΔΑΙΡΠΦΕΛΔ  & ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ

Ανακοίνωση Κατάληψης Έπαυλης Κουβέλου

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

Ξημερώματα Πέμπτης 15/09/2011 και ώρα 3:30π.μ η κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Διονύσου & Σόλωνος στο Μαρούσι, δέχεται εμπρηστική επίθεση. Αποτέλεσμα της πυρκαγιάς είναι να καταρρεύσει η στέγη και να καούν 4 δωμάτια του κτιρίου. Η Έπαυλη Κουβέλου, που τελεί υπό κατάληψη από τις 7 Απριλίου του 2010, αποτελεί για εμάς στέγη των πολιτικών μας ιδεών και ορμητήριο των πολιτικών μας δράσεων ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα με πρόταγμα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, λειτουργώντας με αντιιεραρχικές δομές καταφέραμε να καθαρίσουμε το χώρο και να τον καταστήσουμε λειτουργικό, να πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου, καθώς και να παρέμβουμε στην τοπική κοινωνία με δράσεις αντιπληροφόρησης.

Σε περίοδο συστημικής κρίσης, (πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, θεσμικής) και ενώ παρατηρούνται φαινόμενα κοινωνικής όξυνσης και κοινωνικού αναβρασμού, το κράτος επιλέγει να θωρακιστεί εντείνοντας το βαθμό καταστολής για να διατηρήσει τη θέση ισχύος του. Στόχος του είναι να «χτυπήσει» κάθε κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που αντιστέκεται στους σχεδιασμούς του. Τα πολιτικά στέκια και οι καταλήψεις αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα βρίσκονται στο στόχαστρο του κατασταλτικού μηχανισμού, ο οποίος δρα εναντίον τους με εκκενώσεις, έρευνες και αποδόσεις κατηγοριών που πολλές φορές συνοδεύονται από υπέρογκες εγγυήσεις. Κι αυτό διότι αποτελούν εστίες πολιτικών ζυμώσεων, συσπείρωσης των αγωνιζόμενων και συλλογικοποίησης της δράσης τους.

Η πολιτική δράση τέτοιων εγχειρημάτων, που αυξάνονται τον τελευταίο καιρό στον ελλαδικό χώρο, είναι φυσικό να βρίσκει απέναντί της και διάφορες νεοφασιστικές ομάδες. Ομάδες που ενοχλούνται άμεσα από τα προτάγματα που προβάλλονται από αυτούς τους χώρους, όπως αυτά της ισότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των κοινωνικών υποκειμένων χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς. Οι εμπρηστικές επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους και στέκια αποτελούν συνηθισμένη τους τακτική, καθώς έχουν σημειωθεί επίσης και κάποιοι τραυματισμοί συντρόφων που συμμετέχουν σ’ αυτούς. Επιπλέον δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει τη σύμπραξη κράτους και παρακράτους σε συμμορίτικα χτυπήματα, όχι μόνο ενάντια σε πολιτικούς χώρους αλλά και σε πογκρόμ μεταναστών, πορείες κλπ.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την εμπρηστική επίθεση που έγινε στην κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου ως αναμενόμενη στάση του πολιτικού μας εχθρού, που πιστεύει ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να μας φοβίσει και να αποδυναμώσει την πολιτική μας συλλογικότητα. Όμως η φωτιά, μπορει να προκάλεσε υλικές φθορές αλλά δυνάμωσε τη θέλησή μας και την αποφασιστικότητά μας για συνέχιση του αγώνα μας ως πολιτική οντότητα. Τέλος ως κομμάτι του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, θεωρούμε ότι ένα τέτοιο χτύπημα δεν αποτελεί χτύπημα σε μια μεμονωμένη ομάδα αλλά σε έναν ευρύτερο πολιτικό χώρο. Έναν χώρο που βασισμένο στις αρχές της αλληλεγγύης συσπειρώνεται και αντιστέκεται δυναμικά σε τέτοιου είδους φασιστικές επιθέσεις.

10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

 

Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου

Διονύσου & Σόλωνος, Μαρούσι

Συλλογική Δήλωση Ολικής Άρνησης Στράτευσης

 

Μην υπολογίζετε σε εμάς!

 

Μας είπανε: «Πρέπει να εξακολουθήσουμε τον πόλεμο έως το τέλος, για να είναι αύριο η ειρήνη μας διαρκής». Ε, καλά, δεχόμαστε τα λόγια τους για δικά μας. Θα εξακολουθήσουμε τον κοινωνικό πόλεμο έως το τέλος, για να ‘ναι διαρκής η τελική ειρήνη, η συγχώνευση των τάξεων, η αληθινή ειρήνη ανάμεσα στον κόσμο.»

Ερρίκος Μπάρμπυς
Εναρκτήριος λόγος στο Διεθνές Συνέδριο των Παλαιών Πολεμιστών και Θυμάτων Στρατού
Γενεύη 3 Απριλίου και 1 και 2 Μαΐου 1920* 

 

Ήρθαν στα σπίτια μας και μάς αναζητούσαν. Μάς φέρανε και χαρτί επίσημο, με διαταγές μέσα. Με  σφραγίδες, σήματα του  στρατού, κωδικές ονομασίες, γεμάτο υπογραφές καραβανάδων. Μας ανακοίνωσαν πως έχουμε χρέος απέναντι στην πατρίδα, το έθνος, τη φυλή. Καθήκον να υπερασπιστούμε τα ιερά και τα όσια ετούτου του τόπου. Χωρίς πολλές χρονοτριβές, να ντυθούμε στο χακί, να γίνουμε επιτέλους άντρες, να γίνουμε επιτέλους στρατιώτες.

Στην αρχαία πόλη-κράτος ο πόλεμος δεν ήταν δουλειά των σκλάβων. Ουδείς διανοείτο να αναθέσει την προστασία και την εξάπλωση των συμφερόντων της πόλης-κράτους στους σκλάβους. Ήταν κοινός τόπος πως οι σκλάβοι δεν είχαν κανένα λόγο να πολεμάνε για τα συμφέροντα των δυναστών τους. Απεναντίας, είχαν όλους τους λόγους του κόσμου να ξεσηκωθούν ενάντια τους. Σοφά λοιπόν, τότε, κανείς δεν εμπιστευότανε το δόρυ στα χέρια τους. Όμως εσείς τα φέρατε όλα αυτά τούμπα. Μας έχετε μεταδώσει την υποχρέωση να πολεμάμε για λογαριασμό σας. Να σκοτωνόμαστε αναμεταξύ μας, οι σύγχρονοι σκλάβοι όπου γης, και εσείς να απολαμβάνετε τους καρπούς του αίματός μας. Θαυμάσια αντιστροφή. Σας αξίζουν συγχαρητήρια. Αλλά θα πρέπει να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά.

Εμείς, που υπογράφουμε  αυτή τη δήλωση, έχουμε από καιρό αντιληφθεί τη θέση μας σε αυτόν τον κόσμο, τον οποίο εσείς επιμένετε να αποκαλείτε πολιτισμένο και εμείς επιμένουμε να αγωνιζόμαστε για να τον ανατρέψουμε. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η ευνομία και η ευταξία που προστατεύει ο μηχανισμός που ονομάζεται στρατός, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διασφάλιση της άριστης λειτουργίας ενός πλέγματος σχέσεων εξουσίας και κυριαρχίας, το οποίο παράγει εκμετάλλευση, καταπίεση, θάνατο, πόνο για εμάς τους «από κάτω» και πλούτη, προνόμια, απολαύσεις για όλους τους «από πάνω». Ξέρουμε επίσης αρκούντως καλά, πως για τη νομή του πλούτου που εμείς παράγουμε, ανταγωνίζεστε μεταξύ σας, όπως οι ύαινες πάνω από ένα κουφάρι. Και πως για να πετάξετε έξω από το παιχνίδι της νομής τους ανταγωνιστές σας, φτάνετε σε σημείο να αλληλοσπαράζεστε,  διατάσσοντας ο ένας απέναντι στον άλλο τους στρατούς σας. Το εξοργιστικό στην όλη υπόθεση είναι ότι έχετε την απαίτηση να σκοτωθούμε, όντας ο στρατός σας, για να εξασφαλίσετε την απεριόριστη νομή στον πλούτο που εμείς παράξαμε. Σε κάθε περίπτωση, απαιτείτε τη ζωή μας για τα πλούτη σας, ξεγελώντας μας με πολύχρωμες καταναλωτικές χάντρες.

Εσείς, τα αφεντικά αυτού του κόσμου, μαζί με τους κοινωνικούς σας συμμάχους, έχετε περιουσίες και ιδιοκτησίες να υπερασπιστείτε,  συμφέροντα και σφαίρες επιρροής να επεκτείνετε, επιχειρηματικές ευκαιρίες  να  αρπάξετε, πλουτοπαραγωγικές πηγές να κατακτήσετε, εθνική, περιφερειακή ή υπερεθνική κυριαρχία να διατηρήσετε, business και τράπεζες  να επεκτείνετε,  ανθρώπινη εργασία να εκμεταλλευτείτε, ανθρώπινη ζωή να θερίσετε.  Εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου, τι από όλα αυτά έχουμε να κάνουμε; Τι από όλα αυτά μας ενώνει στο στρατόπεδο σας; Ποια συμφέροντα θα μας βάλουν δίπλα δίπλα για να τα υπερασπιστούμε; Τι από όλα αυτά θα μας φέρει πιο κοντά στην απόλυτη ισότητα, την ελευθερία και την παύση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο;

Τι περιμένατε δηλαδή; Να πιστέψουμε πως είμαστε σύμμαχοι, επειδή έτυχε να γεννηθούμε στο ίδιο κομμάτι γης με εσάς; Να πιστέψουμε πως είναι εχθρικό,  κάθε τι έξω από το χωράφι που διαφεντεύετε; Να ξεράσουμε μίσος για ό,τι μας πλασάρατε ως ξένο; Να σας προστατέψουμε από τους εχθρούς σας, στα πεδία του ενδοκαπιταλιστικού σας ανταγωνισμού; Περιμένατε να σας περνάμε για «δικούς μας», «συνέλληνες με κοινή μοίρα», «συμπολεμιστές που θα υπερασπίσουμε το ανάδελφο έθνος μας», επειδή με το ζόρι μας βαφτίσατε στη θρησκεία σας, μας ευνουχίσατε στα σχολεία σας, μας αποκοιμίσατε στις τηλεοράσεις  σας, μας πετσοκόψατε στις πυρηνικές ελληνορθόδοξες οικογένειές σας, μας καλουπώσατε στους έμφυλους ή/ και φυλετικούς σας διαχωρισμούς, μας εμψυχώσατε εθνικά στις παρελάσεις  σας, μας μπουκώσατε με τη δήθεν ανωτερότητα του πολιτισμού σας, μας αποκοιμίσατε στις κάλπες σας; Αν περιμένατε να γίνουμε σαν τα μούτρα σας, να αιματοκυλούμε κάθε γωνιά της γης για τα συμφέροντα σας, να ξέρετε ότι αποτύχατε. Αποτύχατε, γιατί αποκτήσαμε κοινωνικό αισθητήριο και ταξικό κριτήριο. Δεν έχουμε τίποτα κοινό με τους γδάρτες των ζωών και των ονείρων μας, εντός και εκτός συνόρων. Τίποτα κοινό με εσάς.

Αντιθέτως, έχουμε κοινά με τους εκμεταλλευόμενους  αυτού του κόσμου, αυτούς που προσπαθείτε να μας μάθετε να μισούμε, επειδή έχουν διαφορετική καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία κτλ. Απέναντι στο εθνικιστικό δηλητήριο προτάσσουμε τη διεθνιστική αλληλεγγυή, τους κοινούς αγώνες όλων των εκμεταλλευόμενων ενάντια στους κυρίαρχους αυτού του κόσμου. Το σαμποτάρισμα της ντόπιας μιλιταριστικής μηχανής, αποτελεί τη δική μας συνεισφορά σε αυτό το διεθνιστικό αγώνα.

Αρνούμαστε να επανδρώσουμε τη δολοφονική σας μηχανή, που φροντίζει για τη διατήρηση των συμφερόντων σας εντός και εκτός του χωραφιού που λέγεται ελληνικό κράτος.

Αρνούμαστε να γίνουμε κρέας για οβίδες.

Αρνούμαστε να γίνουμε αριθμοί για τις γεωστρατηγικές μοιρασιές κατά την υπογραφή των συνθηκών «ειρήνης» ή «πολέμου».

Αρνούμαστε να επανδρώσουμε έναν από τους θεμελιώδεις μηχανισμούς του κράτους για την αναπαραγωγή και εδραίωση των υφιστάμενων σχέσεων κυριαρχίας και εκμετάλλευσης.

Αρνούμαστε να υπηρετήσουμε τη βαρβαρότητα και την περαιτέρω αποκτήνωση αυτού του κόσμου, είτε με την διογκούμενη στρατιωτικοποίηση της καθημερινής ζωής σε καιρούς «ειρήνης», είτε με τη συμμετοχή μας σε εκστρατείες, εθνοκαθάρσεις, γενοκτονίες, βιασμούς, καταστροφές, δολοφονίες σε καιρούς «πολέμου».

Αρνούμαστε να συνεισφέρουμε σε ένα ζοφερό μέλλον, για τα ταξικά μας αδέλφια, που έτυχε να γεννηθούνε έξω από το χωράφι που διαφεντεύουν οι ντόπιοι ταξικοί μας εχθροί.

Αρνούμαστε να φυλάξουμε σύνορα και πατρίδες, που το μόνο που κάνουν είναι να χωρίζουν τους ανθρώπους.

Ενώνουμε τη φωνή μας με τους χιλιάδες συντρόφους αρνητές στράτευσης, εντός και εκτός Ελλάδας, που έδωσαν και δίνουν τη μάχη ενάντια στη βαρβαρότητα του μιλιταρισμού, ακόμα και σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες από αυτές που αντιμετωπίζουμε εμείς σήμερα.

 

Μην υπολογίζετε σε εμάς λοιπόν.

Ή καλύτερα, αν υπάρχει κάτι για το οποίο θα έπρεπε να μας υπολογίζετε είναι μόνο αυτό:

Υπολογίστε μας για κοινωνικούς-ταξικούς σας εχθρούς.

 

Αλέξης Κοσμάς / Βαγγέλης Ζήκος / Μιχάλης Τόλης / Χρύσανθος Σταθάς
Θεσσαλονίκη – Γιάννινα / Σεπτέμβρης 2011

 

* «Πόλεμος κατά του Πολέμου», Διεθνής Βιβλιοθήκη, 1975, Αθήνα

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Libertatia και Δέλτα στη Θεσσαλονίκη

Ενημερωτικό κείμενο της κατάληψης Libertatia για τα γεγονότα της Παρασκευής 9/9 στη Θεσσαλονίκη:

Σήμερα Παρασκευή 9/9/11 μία μέρα πριν τα εγκαίνια της δεθ στις 12:00 το μεσημέρι σταμάτησαν έξω από την κατάληψη 30 με 50 μηχανές διας. Ασφαλίτες που παρακολουθούσαν την κατάληψη από το πρωί αμέσως προσέγγισαν την εξωτερική πόρτα και ζήτησαν από τα άτομα που βρισκόταν μέσα στο κτίριο να ανοίξουν την πόρτα για να προσαχθούν. Στο σύντομο διάλογο που ακολούθησε δηλώσαμε ότι δεν έχουμε πρόθεση να ακολουθήσουμε τις εντολές τους. Ο αποκλεισμός έληξε μετά από 1 περίπου ώρα και αφού έγινε ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Στο διάστημα αυτό αλληλέγγυοι προσπάθησαν να προσεγγίσουν το κτίριο το οποίο ήταν περικυκλωμένο σε απόσταση πολλών οικοδομικών τετραγώνων. Σε όλη την περιοχή πραγματοποιούνταν έλεγχοι σε περαστικούς.

Εντάσσουμε τη συγκεκριμένη ενέργεια στα πλαίσια της τρομοκράτησης και της διάχυσης κλίματος φόβου εν όψει της δεθ. Η επίδειξη δύναμης από το κράτος κάθε χρόνο τη συγκεκριμένη περίοδο μόνο ως τέτοια μπορεί να γίνει αντιληπτή.

Εμείς από τη πλευρά μας δηλώνουμε πως τέτοιες «θεαματικές» ενέργειες προφανώς και δεν αρκούν για να επηρεάσουν με οποιοδήποτε τρόπο τις θέσεις και τις πρακτικές μας, που συνειδητά έχουμε επιλέξει και θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους.

Ευχαριστούμε όλες τις συντρόφισες-ους, αλληλέγγυες-ους, φίλες-ους, που με όποιον τρόπο ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα.

 

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ, Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

 

Κατάληψη Libertatia
Λ. Στρατού 19 & Σαρανταπόρου

 

Κείμενο της κατάληψης Δέλτα σχετικά με την απόπειρα εκμίσθωσης του κτιρίου από το ΤΕΙ Θεσσαλονίκης:

 

Η ΔΕΛΤΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΔΕΝ ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ

Στα τέλη Ιουλίου ανακοινώνεται δημόσια η πρόθεση του Α.Τ.Ε.Ι.Θ. να μισθωθεί το επί τέσσερα χρόνια κατειλημμένο κτίριο στην οδό Εγνατίας.

Ο εν λόγω χώρος μετά από χρόνια εγκατάλειψης μετατράπηκε, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, από ερειπωμένο κι απρόσιτο κτίριο σε ελεύθερο και κοινωνικό εγχείρημα , ανοιχτό για όλους. Η λειτουργία του βασίζεται στην ισότητα και την αλληλεγγύη, μακριά και ενάντια σε κάθε μορφή κρατικής ή ιδιωτικής διαχείρισης. Οι αποφάσεις λαμβάνονται συλλογικά και οριζόντια, βάση των αναγκών, των επιθυμιών και των δυνατοτήτων μας.

Οι απελευθερωμένοι χώροι και οι καταλήψεις είναι η λύση.
Το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός.

Διανύουμε μια χρονική περίοδο άγριας αναδιανομής του  κοινωνικού πλούτου, όπου οι πλούσιοι γίνονται λιγότεροι και πλουσιότεροι και οι φτωχοί περισσότεροι και φτωχότεροι. Θέλοντας να πραγματοποιήσουν τα ειδεχθή τους σχέδια, συνεχίζουν να αναβαθμίζουν το νομικό και υλικοτεχνικό τους οπλοστάσιο, στα πλαίσια του διεθνούς σχεδιασμού των αφεντικών. Το κράτος, λειτουργώντας με τη στρατηγική του διαίρει και βασίλευε, προσπαθεί  να απομονώσει όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται στιγματίζοντας τους για να μπορέσει να τους αντιμετωπίσει ευκολότερα.

Όταν χτυπιούνται οι καταλήψεις, τα ανατρεπτικά κομμάτια της κοινωνίας και όσοι αγωνίζονται, είναι σαν να μας χτυπούν όλους.

Η καταστολή πέρα από τα άμεσα αποτελέσματα έχει και «παραδειγματικό» χαρακτήρα. Έχει σκοπό να αποθαρρύνει οποιονδήποτε προσπαθεί να αντισταθεί και να αναζητήσει ριζοσπαστικές-ρεαλιστικές λύσεις για τη ζωή του. Για τους λόγους αυτούς είναι αναγκαία η ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων. Στα συλλογικά προβλήματα, δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις αλλά συλλογική δράση.

Αν δεν ενωθούμε σε ένα κοινό αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τότε θα μοιραστούμε μια κοινή ήττα.

 

Κατάληψη Δέλτα
Εγνατίας 13

Eνημέρωση σχετικά με την παρέμβαση κατά της εκμίσθωσης

 

Ενάντια στο 5ο Διεθνές Συνέδριο στην επιστήμη των ζώων εργαστηρίου

 

Εκδήλωση | Συζήτηση ενάντια στα πειράματα σε ζώα και στη ζωοτομία

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, 20:00
Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

 

Συγκέντρωση ενάντια στο 5ο Διεθνές Συνέδριο στην επιστήμη των ζώων εργαστηρίου

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, 12:00
Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών Αλέξανδρος Φλέμινγκ
Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 34, Βάρη (λεωφορείο Ε22)

Προσυγκέντρωση 10:30, Σύνταγμα

 

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

 

Για τη σημερινή προβολή

Dayereh του Jafar Panahi (Ιράν, 2000, 90′)

Μια σπονδυλωτή ρεαλιστική ταινία για τη θέση της γυναίκας στο σύγχρονο Ιράν. Μερικές γυναίκες που μόλις έχουν αφήσει πίσω τους τη φυλακή αγωνίζονται μόνες σε μια μεγαλύτερη φυλακή που τους περιμένει.

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=M6FahWs_ctg[/youtube]