Οι βραδιές στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά συνεχίζονται

Τετάρτη 31 Αυγούστου, 8:00 μμ

Προβολή της ταινίας “Το μεγάλο μυστικό του κόμματος”

Ο Alessio, νεαρός σκηνοθέτης και μέλος της Πανσπουδαστικής, αναγκάζεται να συνεργαστεί με έναν επιφανή διανοούμενο της Αριστεράς προκειμένου το Κόμμα να χρηματοδοτήσει τις ταινίες του. Ωστόσο  τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, και ένα μεγάλο μυστικό θα ταράξει τις αγνές προλεταριακές του πεποιθήσεις.

 

Παρασκευή 2 Σεπτέμβρη, 8:00 μμ

Προβολή της ταινίας Dayereh (2000, του Jafar Panahi, 85′)

Μια σπονδυλωτή ρεαλιστική ταινία για τη θέση της γυναίκας στο σύγχρονο Ιράν. Μερικές γυναίκες που μόλις έχουν αφήσει πίσω τους τη φυλακή αγωνίζονται μόνες σε μια μεγαλύτερη φυλακή που τους περιμένει.

 

Σάββατο 3 Σεπτέμβρη, 6:00 μμ

Συλλογικό φαγοπότι

Βραδιές στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά (δ΄μέρος)

Τετάρτη 24 Αυγούστου, 8:00 μμ

Προβολή της ταινίας Zazie dans le métro (1960, του Louis Malle, 89′)

Mια μητέρα, πηγαίνει στο Παρίσι να συναντήσει τον φίλο της και αφήνει την κόρη της, Ζαζί, στα χέρια του θείου της Gabriel. Η ζωηρή όμως Ζαζί το σκάει από το διαμέρισμα του θείου της και αποφασίζει να γνωρίσει το Παρίσι με το μετρό.

 

Πέμπτη 25 Αυγούστου, 8:00 μμ

Προβολή του animation Tekkonkinkreet (2006, του Michael Arias, 103′)

Στη Θησαυρούπολη η ζωή είναι άλλοτε ήσυχη και άλλοτε σκληρή. Ο Λευκός και Μαύρος, δύο παιδιά του δρόμου, έχουν αναλάβει να προστατέψουν την πόλη τους από την παλιά συμμορία Yakuza, αλλά και εξωγήινους δολοφόνους που απειλούν να την καταστρέψουν ολοσχερώς!

 

Παρασκευή 26 Αυγούστου, 8:00 μμ

Εκδήλωση | Συζήτηση για το κίνημα του αντισπισισμού

Φιλοσοφία και ιστορικό πλαίσιο | απελευθέρωση των ανθρώπινων ζώων, των μη ανθρώπινων ζώων και φύσης | ιστορικές διαδρομές του κινήματος | βεγγανισμός, ακτιβισμός και καταστολή.

 

Σάββατο 27 Αυγούστου, 8:00 μμ

Προβολή του animation Kung Fu Panda 2 (2011, της Jennifer Yuh, 91′)

Αυτήν τη φορά ο χνουδωτός, στρουμπουλός Πο κι οι υπέροχοι Πέντε έχουν να αντιμετωπίσουν έναν άκρως επικίνδυνο αντίπαλο, το Λόρδο Σέιν, που μοιάζει ανίκητος αφού φαίνεται να έχει ανακαλύψει ένα μυστικό όπλο που είναι ικανό να αφανίσει την τέχνη του Κουνγκ Φου.

Οι επιθέσεις στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων συνεχίζονται

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

 

Το πρωί της Τετάρτης 17 Αυγούστου, με ευθύνη του Δήμου και της ΕΥΔΑΠ, διακόπηκε η παροχή του νερού στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων. Είναι η τέταρτη φορά που ο Δήμος προχωρά σε μια τέτοια εγκληματική ενέργεια, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ποτίσουμε τα δέντρα σε εποχή ξηρασίας και υψηλών θερμοκρασιών.

Να θυμίσουμε ότι όλο το σύστημα ύδρευσης καταστράφηκε για πρώτη φορά από τον ίδιο το Δήμο στις 26 Γενάρη 2009, όταν συνεργεία του έκοψαν 44 δέντρα του πάρκου (εκ των οποίων τα 12 αιωνόβια) με σκοπό την μετατροπή του σε πάρκινγκ. Από τότε ξέσπασε ένας μακροχρόνιος αυτοοργανωμένος και αδιαμεσολάβητος κοινωνικός αγώνας, από κατοίκους της περιοχής και αλληλέγγυους, που εμπόδισε την κατασκευή πάρκινγκ, κατάφερε να αναδιαμορφώσει το πάρκο – με δέντρα, νερό, παιδική χαρά, παγκάκια κ.λπ. – και να το καταστήσει έναν ελεύθερο δημόσιο χώρο πρασίνου, επικοινωνίας και αντίστασης.

Σήμερα, δυόμιση χρόνια μετά, εξακολουθούμε να δραστηριοποιούμαστε σταθερά στο χώρο του πάρκου φροντίζοντας τα δέντρα του και ταυτόχρονα υπερασπίζοντας τον ανοιχτό, κοινωνικό χαρακτήρα του ως εστία αγώνα και αντιπληροφόρησης μέσα από τις κοινωνικές, πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες που φιλοξενεί και τη λειτουργία της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων. Αγωνιζόμαστε συλλογικά ενάντια στη φτώχεια, το φόβο, την εκμετάλλευση και το ρατσισμό συμμετέχοντας σε τοπικούς και ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Κατά συνέπεια η διακοπή νερού από το Δήμο δεν μπορεί να ειδωθεί σαν μια ενέργεια που στοχεύει απλά και μόνο στην ξηρασία του πάρκου, αλλά αποτελεί ξεκάθαρα μια κατασταλτική μεθόδευση που επιχειρεί να κάμψει την ίδια την αντίσταση των αγωνιζόμενων ανθρώπων και να μας αναγκάσει εκβιαστικά να εγκαταλείψουμε το συγκεκριμένο χώρο αγώνα.

Και αυτό συμβαίνει σε μια χρονική στιγμή που βρισκόμαστε συνεχώς σε αντιπαράθεση με συμμορίες εμπόρων ναρκωτικών που με τις πλάτες της αστυνομίας επιχειρούν να μετατρέψουν το πάρκο σε “πιάτσα”, καθιστώντας το απρόσιτο για όποιον δεν εμπλέκεται στην μπίζνα των ναρκωτικών. Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο πάρκο οφείλεται από τη μία σε μια συνθήκη γενικότερης εξαθλίωσης που επιφέρουν στην πόλη οι αντικοινωνικές πολιτικές του κράτους και από την άλλη σε μια ειδική συνθήκη κατασταλτικής σκοπιμότητας από την πλευρά των Αρχών για την υπονόμευση, τη δυσφήμιση και τη διάλυση του κοινωνικού αγώνα που εστιάζεται στο πάρκο.

Να θυμίσουμε ότι μια βδομάδα πριν τη διακοπή του νερού, σε μια ακόμα προσπάθειά μας να διαφυλάξουμε τον ανοικτό χαρακτήρα του πάρκου, δεχτήκαμε αγριότατη επίθεση από συμμορία διακινητών η οποία αποκρούστηκε από την πλευρά μας και παραμείναμε στο χώρο, τρέποντας αυτούς σε φυγή.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι κατασταλτικές απόπειρες στο πάρκο συμβαίνουν σε μια περίοδο που το σύστημα, στην προσπάθειά του να επιβάλει άγρια αντιεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα, εντείνει την καταστολή απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις όπου αυτές εκδηλώνονται αδιαμεσολάβητα και αντισυναινετικά, σε γειτονιές και χώρους δουλειάς. Σε επίπεδο δημοτικής εξουσίας το δόγμα της μηδενικής ανοχής συμπυκνώνεται σήμερα στο πρόσωπο του Καμίνη, ο οποίος με την πρόσφατη βίαιη εκκένωση της πλατείας Συντάγματος ξεκίνησε να κάνει πράξη τις εξαγγελίες του για καταστολή των καταλήψεων σε κτίρια, πάρκα και πλατείες της πόλης.

Από την πλευρά μας δεν θα επιτρέψουμε ούτε αυτή τη φορά στο Δήμο, που ευθύνεται για την καταστροφή του πάρκου και το κόψιμο των δέντρων του, να μας εκβιάζει με τη διακοπή του νερού και να αντιμετωπίζει ένα δημόσιο κομμάτι γης σαν τσιφλίκι του δίνοντας εντολές για την τύχη του.

Καταγγέλλουμε τη βάρβαρη πράξη διακοπής του νερού και απαιτούμε την άμεση επανασύνδεσή του.

Θα συνεχίσουμε να φροντίζουμε, στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας, τα δέντρα του πάρκου, να αγωνιζόμαστε για τον ανοικτό κοινωνικό χαρακτήρα του ενάντια στην τσιμεντοποίηση, την εμπορευματοποίηση, την εμπορία και διακίνηση ουσιών, την απαξίωση και την εγκατάλειψή του.

Θα συνεχίσουμε να συμμετέχουμε στις ευρύτερες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις μαζί με τοπικές πρωτοβουλίες, συνελεύσεις γειτονιάς και με όλους όσοι αγωνίζονται στους δρόμους για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης ενάντια στη φτώχεια, την καταπίεση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.

 

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ!

 ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

 ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΝΤΟΥ!

 

Συγκέντρωση – Παρέμβαση, την Πέμπτη 25/8, στις 6 μ.μ., στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων

 

Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων

21 Αυγούστου 2011

4 λεπτά…

Vier Minuten του Chris Kraus (Γερμανία, 2006, 112′)

Δύο γυναικείοι χαρακτήρες εντελώς αντιπαθητικοί, αυτοκαταστροφικοί και σχεδόν επικίνδυνοι, συγκρούονται με τον κόσμο που τις έχει κακοποιήσει, με τις επίσημες αρχές, με τα φαντάσματα του παρελθόντος, συγκρούονται μεταξύ τους και πάνω από όλα συγκρούονται με τα ένστικτά τους. Δύο γυναίκες που συμβολίζουν δύο γενιές στέκονται αντιμέτωπες και η νέα με αγωνία εκφράζει την ανάγκη των νεαρών Γερμανών να αποτινάξουν τα βάρη του παρελθόντος και να αρνηθούν την κουλτούρα της ενοχής, απόρροια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που τους κληρονομούν οι προηγούμενες γενιές. Μπροστά σ’ αυτήν την σαρωτική ανάγκη στέκεται σαστισμένη, σχεδόν φοβισμένη, η προηγούμενη γενιά με το πρόσωπο μίας επίμονης δασκάλας πιάνου.

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=Ej24OZE8ivE[/youtube]

Χορεύοντας με το Bashir

Waltz with Bashir του Ari Folman (Animation, 2008, 90′)

Ένα παιχνίδι μνήμης και ιστορίας, ένα ντοκιμαντέρ για τον πόλεμο και την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο σκηνοθέτης γυρίζει το χρόνο πίσω στη διάρκεια της θητείας του στον ισραηλινό στρατό και μας αφηγείται με ωμό ρεαλισμό, τα γεγονότα που έζησε, τους φόβους και τις τύψεις του στον πόλεμο του Ισραήλ με το Λίβανο στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=_J9uoLMhMhs[/youtube]

Βραδιές στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά (γ΄μέρος)

Τρίτη 16 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Planet of the Apes (1968, του Franklin Schaffner, 112′)

4 αστροναύτες που εξερευνούν τις άκρες του διαστήματος μέσω μιας μηχανής χρόνου καταλήγουν σε έναν φαινομενικά απομονωμένο πλανήτη όπου τελικά κυριαρχούν οι πίθηκοι.

 

Τετάρτη 17 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Waltz with Bashir (2008, του Ari Folman, 90′)

Οι μνήμες ενός σκηνοθέτη που υπηρετούσε στον Ισραηλινό στρατό κατά την εισβολή στο Λίβανο και τη σφαγή χιλιάδων Παλαιστινίων.

 

Πέμπτη 18 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Vier Minuten (2006, του Chris Kraus, 112′) 

Μια ηλικιωμένη δασκάλα πιάνου και μια νεαρή δολοφόνος γνωρίζονται χάρη στην αγάπη τους για τη μουσική. Η σχέση που αναπτύσσουν βοηθά και τις δύο να εξιλεωθούν απ’ τα λάθη του παρελθόντος.

 

Παρασκευή 19 Αυγούστου 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Princess Mononoke (1997, του Hayao Miyazaki, 134′) 

Σ’ ένα μαγευτικό αρχαίο δάσος στη μεσαιωνική Ιαπωνία, κάποιες εκατοντάδες καταπιεσμένων –ανάμεσά τους, πρώην πόρνες και λεπροί- δημιουργούν μία ένοπλη κομμούνα, έναν τόπο κοινωνικής δικαιοσύνης και ελευθερίας. Όμως στην προσπάθειά τους να την επεκτείνουν, αλλά και να την προστατέψουν από τους τοπικούς άρχοντες που εποφθαλμιούν τον πλούτο της και επιζητούν την καταστροφή της, λεηλατούν συστηματικά το δάσος και βιάζουν τη φύση. Ώς απάντηση, τα ζώα εξεγείρονται ενάντια στους ανθρώπους και οι άνθρωποι επιχειρούν να εξοντώσουν τους θεούς του φυσικού κόσμου.

Ένα απίστευτο επικό anime που έχει τα πάντα: το όνειρο για ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη, την τεχνολογία ως δύναμη θανάτου, καταστροφής και αλλοτρίωσης, τον αγώνα –λεισσασμένο, ανυποχώρητο και ανελέητο- για την προστασία της φύσης. Και ακόμη την ανατροπή των έμφυλων ρόλων: οι γυναίκες είναι μαχητικές, θαρραλέες, στηρίζουν τον κόσμο και γράφουν την ιστορία. Οι άντρες συρρικνώνονται σε συγχυσμένες καρικατούρες, έρμαια της τιτάνιας μάχης ανάμεσα σε δύο γυναίκες που ο πρωταγωνιστής θα προσπαθήσει μάταια να συμβιβάσει. Μια συγκλονιστική ταινία, βίαια, σκοτεινή και χωρίς happy end που μάλλον δεν έχει ξαναπροβληθεί στον ελλαδικό χώρο.  

 

Σάββατο 20 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας The Wounds (1998, του Srdjan Dragojevic, 103′) 

Η καθημερινή ζωή δύο εφήβων στο Βελιγράδι της δεκαετίας του ’90 και η εξέλιξή τους σε εγκληματίες.

Για την εκδήλωση της Παρασκευής

Περισσότεροι από 60 άνθρωποι βρέθηκαν την Παρασκευή στο πεζόδρομο της Σκαραμαγκά και ενημερώθηκαν για την εξέγερση του Λονδίνου. Οι σύντροφοι από τη συλλογικότητα Occupied London μέσω μιας παρουσίασης φωτογραφιών και βίντεο αλλά και από προσωπικές εμπειρίες μας περιέγραψαν το κλίμα που επικρατούσε στη βρετανική πρωτεύουσα και τις γύρω πόλεις. Μετά την ενημέρωση η βραδιά συνεχίστηκε με μια κουβέντα σχετικά με τη τρέχουσα πολιτική κατάσταση στη Βρετανία, τα κοινά στοιχεία με τις εξεγέρσεις στα προάστια του Παρισιού το 2005 και την εξέγερση στην Ελλάδα το 2008, τη παρουσία του αναρχικού χώρου στη Βρετανία και την κατασταλτική πολιτική του αγγλικού κράτους που ξεκίνησε.

Μάτια ορθάνοιχτα στο Λονδίνο

Χαμογελαστά πρόσωπα, κάποια πίσω από μαντήλια και κουκούλες. Αυτό είναι το Hackney στο Λονδίνο. Ή αυτό ήταν το Hackney χθες βράδυ. Σήμερα θα είναι κάπου αλλού, και ξανά κάπου αλλού λίγες ώρες αργότερα. Τα χαμόγελα ήρθαν γιατί οι δρόμοι είναι δικοί μας και κανείς δεν φοβάται πια την αστυνομία.

Κάποιοι υποστηρίζουν πως το κάψιμο ενός περιπολικού δεν είναι πολιτική πράξη, πως το να λεηλατείς ένα κατάστημα είναι ατομισμός και καγκουριά, πως το να σπας τζαμαρίες είναι ανεύθυνο. Όσοι λένε πως όλα αυτά είναι απολίτικα ζουν σ’ αυτήν την πόλη με τα μάτια κλειστά, δεν βλέπουν την τεράστια και αυξανόμενη ανισότητα και την κοινωνική και πολιτική καταπίεση. Πολιτικές. Για τη στέγαση. Για την πόλη. Για την πρόνοια. Για την οικονομία. Με τι αποτελέσματα: όχι μόνο ο κόσμος ζει σε άθλια σπίτια, έχει άθλιες δουλειές και σε καθημερινή βάση τρώει σκατά από την αστυνομία, αλλά αυτό στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι περισσότερα σκατά, καθώς οι περικοπές και η οικονομική κρίση πλήττουν χειρότερα όσους βρίσκονται στον πάτο.

Υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι όλα αυτά είναι απολίτικα επειδή οι στόχοι είναι όλοι λάθος: τοπικά καταστήματα και σπίτια βρίσκονται δυστυχώς μεταξύ των θυμάτων. Λένε επίσης ότι είναι απολίτικα επειδή τα λάφυρα θα πάνε στη μαύρη αγορά και δεν είναι φαγητό ή αναγκαία προϊόντα, ή επειδή ο κόσμος κλέβει ποδήλατα και φωτογραφικές μηχανές από περαστικούς· αλλά αυτό δεν είναι μια καλο-οργανωμένη εξέγερση όπως θα την ήθελε κάποιος. Είναι μια αντίδραση, ένας ξεσηκωμός, το σκάσιμο μιας φούσκας γεμάτης αγωνία, καταπίεση, έλλειψη ευκαιριών και δυνατοτήτων, και καθαρής βαρεμάρας και κατάθλιψης. Κι όταν σκάει μια τέτοια φούσκα όλα είναι πιθανοί στόχοι, ενάντια σε μια αστυνομική δολοφονία, αλλά ακόμη και για πλάκα, για να αποκτηθούν αγαθά και για να επανακτηθεί ο έλεγχος στον εαυτό του καθένα για μια στιγμή και στην πόλη ολόκληρη για μερικές μέρες.

Όπως σε καθετί που γίνεται στο δρόμο, κάθε άτομο που εμπλέκεται θα εκφραστεί με το δικό του τρόπο, δείχνοντας ότι υπάρχει συνεχής και σταθερή πολιτική συζήτηση και επιχειρήματα μεταξύ των ανθρώπων στο δρόμο για τις αιτίες και τις δράσεις που γίνονται. Το να λες ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι απολίτικοι, το να λες ότι όσοι εμπλέκονται είναι απολίτικοι κάγκουρες είναι ψέμα. Πώς γίνεται οι συζητήσεις και η δράση ενάντια στη συνεχή αστυνομική καταπίεση και δολοφονία να μην είναι πολιτική; Πώς γίνεται η συζήτηση για το τι κάνουμε για τα προβλήματα της κοινότητάς μας, τις κυβερνητικές περικοπές στην εκπαίδευση και στις δραστηριότητες των νέων, την ανεργία, την έλλειψη στοιχειώδους επιπέδου αυτοπροσδιορισμού να μην είναι πολιτικό; Πώς γίνεται οι πολλοί αυτοί νέοι άνθρωποι να εκλαμβάνονται ξαφνικά ως κοινοί κάγκουρες και εγκληματίες;

Σε κάποιο σχόλιο εφημερίδας, ένας καινούριος κάτοικος του Hackney παραπονιόταν για το ότι μέχρι τώρα ένιωθε ασφαλής στη γειτονιά, ξέροντας πως όλες οι κοινωνικές προστριβές και οι πυροβολισμοί ήταν εσωτερική υπόθεση των συμμοριών, αλλά τώρα φοβάται να βγει από το σπίτι. Αυτό δείχνει το πόσο διαχωρισμένη μπορεί να είναι ακόμη και η πλέον ποικίλη γειτονιά και πόσο τα προβλήματα της κοινότητας μπορούν εύκολα να αγνοούνται, αρκεί τα θύματα να είναι νέοι και μαύροι. Αυτές τις μέρες τα θύματα έπαψαν να είναι νέοι και μαύροι.

Πέραν του φόβου, πώς αντιδρά ο υπόλοιπος κόσμος; Κάποιοι είναι έξαλλοι, έξαλλοι με τις καταστροφές στη γειτονιά που δεν αντέχει άλλο, κάποιοι οργανώνονται και υπερασπίζονται την κοινότητά τους, όπως η τουρκική κοινότητα στο Stoke Newington που κυνήγησε μια ομάδα εξεγερμένων μακριά από την περιοχή, και κάποιοι οργανώνουν αγρυπνίες και συζητήσεις στο δρόμο για να βρουν ένα διαφορετικό τρόπο αντίδρασης στη δολοφονία του Mark Duggan.

Τρίτη μέρα και οι σειρήνες συνεχίζουν να ηχούν στους δρόμους. Όλοι οι εργαζόμενοι στο κεντρικό Λονδίνο ειδοποιήθηκαν από την αστυνομία να φύγουν νωρίτερα απ’ τις δουλειές τους για να προλάβουν να γυρίσουν σπίτια τους πριν ξεσπάσουν οι αναμενόμενες απογευματινές ταραχές. Ανακοινώθηκε η σύγκλιση της επιτροπής COBRA, αφού ο πρωθυπουργός πείστηκε να διακόψει τις διακοπές στην Τοσκάνη και να επιστρέψει στο Λονδίνο. Η χρήση πλαστικών σφαιρών συζητιέται, ενώ η ενίσχυση της αστυνομίας στους δρόμους είναι η μοναδική συνταγή που προωθούν για να μπουκώσουν τα στόματά μας, ενάντια σε με μια κοινωνική αρρώστια που γίνεται θανατηφόρα μόνο όταν η αστυνομία σκοτώνει έναν άνθρωπο.

 Occupied London collective

09.08.2011

Η μετάφραση έγινε από την κατάληψη στο Μπίνειο

 

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=65_CtS6b5J8[/youtube]

Η σημερινή ταινία

Donnie Darko του Richard Kelly (ΗΠΑ, 2001, 113')

Ακροβατώντας ανάμεσα στο όνειρο και τον εφιάλτη, μπερδεύοντας την φαντασία με την πραγματικότητα, ο Donnie αναζητά κάπου να πιαστεί μέχρι να καταλάβει τι συμβαίνει. Αντίστροφη μέτρηση μέχρι τη συντέλεια του κόσμου από ένα λαγό;

[youtube width="400" height="324"]http://www.youtube.com/watch?v=8wqVHjK2bQs[/youtube]

Action of solidarity with Skaramaga squat (Fr/De/It)

August 2nd, members of Contra Info put up an English banner in solidarity with Skaramaga squat at the yard of Athens Polytechnic School (Polytechnio), in Patission street. Also, the following counter-information text regarding the police raid in Skaramaga squat — in English and French — was distributed during the solidarity gathering at Monastiraki square:

STATE AND BOSSES LISTEN TO THIS WELL
HANDS OFF SKARAMAGA SQUAT

On Friday morning, July 29th, 2011, in downtown Athens the repressive and persecutory forces of the Greek State once again performed a military style operation.

Murderers in uniforms — aka the Greek police — raided an anarchist squat at the junction of Patission 61 and Skaramaga streets, blocking the building for almost five hours and calling in a delegate of the ‘legitimate’ owner, the Mariners’ Retirement Fund (ΝΑΤ). The cops confiscated all the computers and an internet server from the squat’s workshop. Also, one squatter who had entered in order to be present during the investigations, was arrested and held in Omonia police department. He has been charged with three misdemeanours and was not released before Saturday, while his trial date was set for August 10th.

This police operation did not come out of the blue. In this particular downtown area, the anarchist squats Villa Amalias and Skaramaga had come under attack by cops and fascists during May, in the midst of fierce attacks against immigrants in the centre of Athens with devotees of fascism abusing the brutal murder of Manolis Kantaris, while neo-Nazi groups launched pogroms injuring a total of hundreds of immigrants, and fatally stabbed the Bangladeshian Alim Abdul Manan.

Skaramaga squat is one of the open anarchist projects that emerged after the revolt of December 2008. Ever since, it has stood as a meeting point for radical social movements, and as a hub of action for individuals and collectives that struggle for social liberation.

This raid happened just a few hours before the eviction of Syntagma Square tent occupation, on Saturday dawn, July 30th. The eviction of Syntagma Square was led by Eleni Raikou, the same persecutor who ordered the immediate eviction of Athens Law School where 300 immigrant–workers had began a hunger strike on January 2011.

Last week’s repressive acts of the democratic Junta took place one month after the State committed crimes against thousands of demonstrators during the 48hour general strike of June 28th29th. At least 500 people were injured then, and 23 were arrested for demonstrating against the midterm memorandum and the deterioration of their lives.

We take a stand against fear, oppression and social genocide promoted by the State and the bosses, with resistance, solidarity, self-organization and uncompromised social struggles.

Squatters and comrades in solidarity have reoccupied the building of Skaramaga squat, and welcome solidarity actions worldwide. Any attack by the State and/or neo-Nazi gangs against squats such as Skaramaga, is an attack against the international anarchist movement, and will not be tolerated. We will stand in their way and we will fight back.

STOP ALL PERSECUTIONS AGAINST SQUATTERS NOW!

In solidarity,
Contra Info, Translation Counter-Information Network
contrainfo.espiv.net

Συνέχεια ανάγνωσης Action of solidarity with Skaramaga squat (Fr/De/It)

Επίθεση από συμμορία διακινητών και εμπόρων ναρκωτικών στο Πάρκο Κύπρου & Πατησίων

Την Τετάρτη 10 Αυγούστου και ενώ σύντροφοι και συντρόφισσες από τη Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων βρισκόμασταν στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων για τη φροντίδα και το πότισμά του και την εβδομαδιαία συνέλευσή μας δεχθήκαμε αγριότατη επίθεση από συμμορία εμπόρων και διακινητών.

Στην προσπάθειά μας να διαφυλάξουμε τον ανοιχτό κοινωνικό χαρακτήρα του πάρκου για όλους, βρισκόμαστε σε συνεχή αντιπαράθεση και με τις συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών που με τις πλάτες των μπάτσων επιχειρούν να μετατρέψουν το πάρκο σε “πιάτσα”, καθιστώντας το απρόσιτο για όποιον δεν εμπλέκεται στην μπίζνα των ναρκωτικών.

Αποκορύφωμα αυτής της αθλιότητας είναι η σημερινή επίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να χτυπηθούν σύντροφοί μας από μεγάλες πέτρες που στόχευαν στα κεφάλια μας και με ολοφάνερη πρόθεση να προκαλέσουν σοβαρούς τραυματισμούς.

Η επίθεση αποκρούστηκε από την πλευρά μας, παραμείναμε στο χώρο και αυτοί τράπηκαν σε φυγή. Απέναντι στους εμπόρους ναρκωτικών που θέλουν να μετατρέψουν το πάρκο σε τσιφλίκι τους, απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλλισμό και την κάθε είδους εξουσία θα εξακολουθήσουμε να υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους χώρους ως χώρους συνάντησης επικοινωνίας αντίστασης και αλληλεγγύης.

ΚΑΛΟΥΜΕ για ενημέρωση και για ενίσχυση της προγραμματισμένης φροντίδας του πάρκου την ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 19.00 στο Πάρκο Κύπρου και Πατησίων.

 

Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων

10 Αυγούστου 2011

Τα τέρατα της Ιταλίας του ’60…

I Mostri του Dino Risi (Ιταλία/Γαλλία, 1963, 115′)

Είκοσι μικρά σκετσάκια που περιγράφουν κάθε λογής κατάσταση στην Ιταλία της δεκαετίας του ’60 δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Από την κάμερα του Risi θα περάσουν άνθρωποι, πολιτικοί, κοινωνικά προβλήματα, media, κάθε τι που μπορεί να υποστεί κριτική στην τρελή Ιταλία.

[youtube width=”400″ height=”319″]http://www.youtube.com/watch?v=Y_JTUt4DJwQ[/youtube]

Για τη σημερινή προβολή

La antena του Esteban Sapir (Αργεντινή, 2007, 99′)

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πολιτεία ακαθόριστα μακρινή χρονικά και χωρικά, ένας καναλάρχης ακολουθεί πρακτικές ολοκληρωτικού καθεστώτος για να ασκήσει την εξουσία του. Για να γλιτώσει από τις φωνές εναντίωσης αφήνει τους ανθρώπους άλαλους. Μια γυναίκα για αδιευκρίνιστους λόγους έχει διατηρήσει την φωνή της, κάτι που την καθιστά εκτός από εκμεταλλεύσιμη και πειραματόζωο στα χέρια και στις ορέξεις του Mr TV. Η ελπίδα όμως δεν έχει χαθεί καθότι ο γιος της Φωνής ο οποίος επίσης δεν έχει χάσει τη φωνή του με την βοήθεια της φίλης του Άννας και της διαλυμένης μέχρι τότε οικογένειας της θα προσπαθήσουν να δώσουν ξανά ήχο στις λέξεις των ανθρώπων…

[youtube width=”400″ height=”324″]http://www.youtube.com/watch?v=2E0RoL68t4o[/youtube]

Βραδιές στον πεζόδρομο της Σκαραμαγκά (β΄μέρος)

10 μέρες μετά την αστυνομική εισβολή…

10 μέρες με μικροφωνική, μοιράσματα, αφισοκολλήσεις, προβολές, συζητήσεις, συλλογική κουζίνα και μικρές φιέστες! Ένα δεκαήμερο παρέα με ζωντανούς ανθρώπους που υπερασπίζονται τους χώρους τους, αναπτύσσουν σχέσεις και καταστρώνουν σχέδια. Κατακαλόκαιρο στην αθήνα με φίλους, φίλες, συντροφάκια και μερικά κιλά παγωτό! Και συνεχίζουμε…

 

η επερχόμενη εξέγερση είναι ήδη παντού
                              κινηματικές βραδιές στην κατάληψη Σκαραμαγκά

 

Τρίτη 9 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας La antena (2007, του Esteban Sapir, 99‘)
Μια πόλη χωρίς φωνή στους κατοίκους της οποίας γίνεται πλύση εγκεφάλου μέσω της παραγωγής τηλεοπτικών κυμάτων.

 

Τετάρτη 10 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας I mostri (1963, του Dino Risi, 115‘)
Η ιταλική κοινωνία των 60’s σε 20 σατυρικά επεισόδια.

 

Πέμπτη 11 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Donnie Darko (2001, του Richard Kelly, 113‘)
Ένα τεράστιο κουνέλι ωθεί έναν έφηβο να διαπράξει μια σειρά εγκλημάτων.

 

Παρασκευή 12 Αυγούστου 8:00 μμ

Εκδήλωση αντιπληροφόρησης για την εξέγερση στο Λονδίνο
Προβολή video | φωτογραφίες | ενημέρωση από σύντροφο από το Occupied London.

 

Σάββατο 13 Αυγούστου, 8:30 μμ

Προβολή της ταινίας Hedwig & the Angry Inch (2001, του John Cameron Mitchell, 95′)
Ένα τρανς πανκ ροκ κορίτσι από το ανατολικό Βερολίνο περιοδεύει στην Αμερική με την μπάντα της.  

 

…ακόμη και αν δεν θα συμφωνούσε η Μαρία Κάλλας!

Διεθνή μηνύματα αλληλεγγύης στο ταχυδρομικό μας κουτί

Δράσεις αλληλεγγύης για την αστυνομική εισβολή στην κατάληψη μας έχουν πραγματοποιηθεί από συντρόφους/ισσες στο εξωτερικό:

Η ομάδα “Current for a cosmopolitan insurrection” ανάρτησε πανώ στο κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο “Institut für vergleichende Irrelevanz” στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας,

Ξανά πίσω. Ούτε μία μέρα χωρίς την κατάληψη Σκαραμαγκά. Όταν το καταλαμβάνεις 2η φορά, η κατάληψη διαρκεί περισσότερο

σύντροφοι/ισσες από την κατάληψη Buissonnière στο παρισινό προάστιο Fontenay-sous-Bois ανάρτησαν πανό αλληλεγγύης στα ελληνικά,

καθώς και κείμενα αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης έχουν δημοσιευτεί στο blog της καταλήψης “Rote flora bleibt unvertraglich” στο Αμβούργο και της παρισινής συλλογικότητας “actusquat” 

Δράσεις αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στα Γιάννενα

Μικροφωνική στη νομαρχία, μοιράσματα κειμένων και προβολή του ντοκυμαντέρ “Πώς το καταλάβαμε” στον πεζόδρομο Κάλλαρη, πραγματοποιήθηκαν από την κατάληψη Αντιβίωση στις 1 και 2 Αυγούστου.

 

Οι διώξεις των καταλήψεων, κομμάτι της καταστολής των κοινωνικών αγώνων

κείμενο που μοιράστηκε σε παρέμβαση αλληλεγγύης στις Αυτοδιαχειριζόμενες εστίες και τους αντιστεκόμενους κατειλημμένους χώρους στο Ηράκλειο Κρήτης

 

Στις 13 Ιουλίου, κάτοικοι της Αυτοδιαχειριζόμενης Εστίας (στις παλιές εστίες του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου) κατευθυνόμενοι προς την κατάληψη βρίσκουν τις πύλες που «προστατεύουν» το ίδρυμα κλειστές, απαγορεύοντάς τους την προσέλευση στο κτίριο. Την επομένη, μετά από σύντομη συνομιλία με τον πρόεδρο του Τ.Ε.Ι. μαθαίνουν ότι υπάρχει σχέδιο για εκκένωση του κτιρίου μέσα στον Αύγουστο, μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου σχετικά με το πανεπιστη-μιακό άσυλο. Σε διαφορετικό τόπο και χρόνο αλλά για τους ίδιους λόγους, απειλείται και η κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, όπου η διοίκηση του ΤΕΙ Θεσ/κης επιδιώκει την εκμίσθωση του κτηρίου. Να θυμίσουμε επίσης ότι πρόσφατα πραγματοποιήθηκαν εισβολές από αστυνομικούς για «έρευνα» στην κατάληψη Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη (στις 16 Ιουνίου) και στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά στην Αθήνα (στις 29 Ιουλίου). Στη 2η περίπτωση συνελήφθη ένας σύντροφος, ο οποίος απαίτησε να είναι παρών κατά την έρευνα. Στον σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοκατοχής για κάποιες σημαίες και –το πιο εξωφρενικό- της κλεπταποδοχής για την κατοχή των υπολογιστών που βρέθηκαν στο κτήριο.

Πέρα από την κάλυψη στεγαστικών αναγκών, οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν μια ξεκάθαρη πολιτική πράξη, ένα σημείο αντίστασης στο κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Είναι κομμάτι μιας μορφής οργάνωσης της κοινωνίας που τάσσεται ενάντια σε λογικές κέρδους και ιδιοκτησίας, ενάντια στην εξατομίκευση και την εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής, μια διαρκής πρόταση προς όλους όσους επιλέγουν να αντιταχθούν στον κτηνώδη ανταγωνισμό που επιβάλλεται σαν αξία ζωής. Είναι η συλλογική απάντηση ανθρώπων που δεν δέχονται να σφαχτούν μεταξύ τους για το ποιος θα επιβιώσει αλλά επιλέγουν την συλλογικοποίηση και την αυτοοργάνωση σαν πρόταση και πράξη. Σαν τέτοιες λοιπόν, οι καταλήψεις δεν είναι απλά τα ντουβάρια και τα κτήρια, αλλά οι αξίες των ανθρώπων που μένουν και δραστηριοποιούνται σε αυτές, απέναντι στη βαρβαρότητα και τον κανιβαλισμό.

Από τη άλλη πλευρά, η κυρίαρχη εξουσία πολεμάει οποιονδήποτε αρνείται τους θεσμοθετημένους εκβιασμούς που αποτελεί η μετατροπή της στέγης σε ακριβό εμπόρευμα, το ενοίκιο, τα στεγαστικά δάνεια των τραπεζών, η ίδια η ιδιοκτησία σαν θεσμός. Οι εξουσιαστές γνωρίζουν πως όσο θα βαθαίνει η κρίση του καπιταλιστικού οικοδομήματος, τόσο τα εγχειρήματα κατάληψης στέγης και απελευθέρωσης χώρων μπορούν να μετατραπούν, από πρακτική κάποιων ατόμων, σε οργανωμένη ταξική απάντηση. Και αυτό ακριβώς προσπαθούν να προλάβουν. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι μεγάλες μάζες των νεόπτωχων και των νεολαίων χωρίς αύριο, όταν αναζητήσουν συλλογικές απαντήσεις στο ερώτημα της επιβίωσης θα πρέπει να βρουν ένα έρημο τοπίο. Το κράτος προσπαθεί να δημιουργήσει το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος για την υποδοχή των νεόπτωχων στα κατώτερα και κατώτατα κοινωνικά στρώματα και το έδαφος αυτό πρέπει να είναι αποστειρωμένο για να αποφευχθούν πολιτικές, ταξικές και συλλογικές μολύνσεις.

Κάθε απόπειρα καταστολής ελεύθερων χώρων αποτελεί μια ακόμα μορφή επίθεσης της κρατικής εξουσίας απέναντι σε όποιον αντιστέκεται και παράλληλα ένα μήνυμα εκφοβισμού προς όσους εμφανίζουν προβλήματα προσαρμογής στα ασφυκτικά σχέδιά της. Όμως η εποχή που οι επιταγές των εξουσιαστών επιβάλλονταν πρέπει να τελειώσει. Θεωρούμε την αυτοοργάνωση σε κτήρια και γειτονιές ως κομμάτι ενός πολύμορφου κινήματος αντίστασης, ως ένα ακόμα ανάχωμα στην καπιταλιστική λεηλασία, ως μια ακόμα προσπάθεια για την ανατροπή μιας κοινωνίας στείρας και καταναλωτικής. Από την κατάληψη Ευαγγελισμού, θέλουμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις Αυτοδιαχειριζόμενες Εστίες, στην κατάληψη Πατησίων & Σκαραμαγκά, στην κατάληψη Δέλτα, στην κατάληψη Ορφανοτροφείου και σε κάθε εγχείρημα έμπρακτης απαξίωσης των επιταγών της πολιτικής εξουσίας.

 

Να μπούμε στα άδεια σπίτια και να προτάξουμε την αυτοοργάνωση

Αλληλεγγύη σε όλες τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους


Κατάληψη Ευαγγελισμού

Οι καταλήψεις δεν πάνε διακοπές

Χτές το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μικροφωνική αλληλεγγύης για δυόμιση ώρες στο Μοναστηράκι ενώ ταυτοχρόνως αναρτήθηκαν πανώ, μοιράστηκε πλήθος κειμένων και κολλήθηκαν αφίσες στην γύρω περιοχή. Ο κόσμος που πέρασε από την συγκέντρωση, ενημερώθηκε για την κατάληψη, τις δραστηριότητες, την πολιτική της παρουσία και για την κατασταλτική κίνηση της εισαγγελίας και των ένοπλων δολοφόνων να εισβάλουν, να διαταράξουν την “οικιακή ειρήνη” [sic], να κλέψουν 20 υπολογιστές, ένα σέρβερ, εκτυπωτή, scanner και τις σημαίες μας και εντέλει να συλλάβουν το σύντροφό μας κατηγορώντας τον για όλα τα παραπάνω… 

 

 

Και συνεχίζουμε…