Αντιφασιστική/Αντικατασταλτική Πορεία

Το Σάββατο 28/5 στις 11.00, συλλογικότητες/κάτοικοι από Κυψέλη, Πατήσια, Αχαρνών καλούν σε πορεία που θα πραγματοποιηθεί ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και τα φασιστικά πογκρόμ. Η προσυγκέντρωση είναι στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων στις 11 π.μ.


Για τη μεθόδευση της επαναπροφυλάκισης των αναρχικών αγωνιστών Χ. Κορτέση, Σ. Νικητόπουλου και Β. Σταθόπουλου

Συγκέντρωση κατά της δικαστικής μεθόδευσης Πέμπτη 27/05, 9.30 π.μ. Εφετείο Αθηνών, οδ. Λουκάρεως

Στις 10 Απρίλη 2010 συλλαμβάνονται έξι αγωνιστές κατηγορούμενοι για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα. Ο Κώστας Γουρνάς, ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη για τον Επαναστατικό Αγώνα. Ο Χριστόφορος Κορτέσης, ο Σαράντος Νικητόπουλος και ο Βαγγέλης Σταθόπουλος αρνούνται από την πρώτη στιγμή τις κατηγορίες υποστηρίζοντας ότι διώκονται εξαιτίας της συνεχούς και συνεπούς δραστηριοποίησής τους στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα και της ποινικοποίησης των πολιτικών και συντροφικών τους σχέσεων. Για ένα χρόνο παραμένουν φυλακισμένοι, σε διαφορετικές φυλακές και σε ειδικό καθεστώς κράτησης. Παρά τη βίαη συνθήκη του εγκλεισμού οι σύντροφοι συμμετείχαν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις εντός των τειχών και τοποθετούνταν διαρκώς με δημόσιο λόγο, τόσο για την υπόθεσή τους, όσο και για ευρύτερα ζητήματα του κοινωνικού-ταξικού ανταγωνισμού.

Στις 5 Απρίλη 2011 στο πλαίσιο της προβλεπόμενης δικαστικής διαδικασίας, το συμβούλιο εφετών αποφάσισε ομόφωνα και αμετάκλητα την αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης των τριών συντρόφων και την αποφυλάκισή τους. Ωστόσο στις 19 Μάη ο Άρειος Πάγος ακυρώνει αυτή την απόφαση, μεθοδεύοντας την εκ νέου φυλάκισή τους. Κίνηση, η οποία έγινε εν κρυπτώ και ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο. Δηλαδή δεν υπάρχει νομικό προηγούμενο να αναιρείται κατά το δοκούν και με πολιτικές εντολές των προϊσταμένων τους μια απόφαση θεωρητικά αμετάκλητη.

Αυτή η νομικά παράτυπη και «πραξικοπηματική» απόφαση είναι σύμφυτη με τους θεμελιώδεις όρους λειτουργίας της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας, η οποία είναι ικανή να δημιουργεί καταστάσεις εξαίρεσης και να εγκαθιδρύει μικρές δικτατορίες, όπου αυτό καθίσταται αναγκαίο. Από την υπογραφή του μνημονίου στήριξης, που «αναιρεί» την λειτουργία του κοινοβουλίου, ως την απαγόρευση της κυκλοφορίας και συνάθροισης των αγροτών στις Σέρρες. Από την κήρυξη κάθε απεργίας ως παράνομης και καταχρηστικής, ως την στρατιωτικού τύπου κατοχή ολόκληρων γειτονιών από τις αστυνομικές δυνάμεις, το κρατικό και καπιταλιστικό πραξικόπημα εντείνει διαρκώς την ταξική επίθεση απέναντι στην τάξη των καταπιεσμένων.

Μέσα σε μια χρονική συγκυρία, όπου οι επιπτώσεις της κρίσης βαθαίνουν σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, η απόφαση των δικαστικών αφεντικών του Αρείου Πάγου, υπηρετεί μια γενικότερη πολιτική, που βασίζεται στη επιβολή του πέπλου του φόβου ευρύτατα μέσα στο κοινωνικό σύνολο με σκοπό την τρομοκράτηση, την απομόνωση και την αδράνεια. Σε μια περίοδο, όπου λεηλατούνται και οι τελευταίες κατακτήσεις ολόκληρων δεκαετιών και προετοιμάζεται η επιβολή νέων σκληρών μέτρων για τη «σωτηρία» της οικονομίας, ο φόβος καθίσταται απαραίτητο και βασικό συστατικό της κρατικής πολιτικής για να αποσπάσει βίαια την κοινωνική συναίνεση. Οι δολοφονικές επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής στην απεργιακή διαδήλωση της 11ης Μάη απέναντι στα ακηδεμόνευτα απεργιακά μπλοκ (με το βαρύτατο τραυματισμό του αγωνιστή Γιάννη Καύκα και πολλών δεκάδων ακόμα διαδηλωτών) είναι η μια όψη ενός νομίσματος, που στην άλλη του πλευρά φέρει την αγαστή συνεργασία των αστυνομικών δυνάμεων με τους νεοναζί και την από κοινού εξαπόλυση ρατσιστικών πογκρόμ απέναντι σε μετανάστες (με δεκάδες τραυματίες από μαχαιρώματα ως τη δολοφονία του 21χρονου από το Μπαγκλαντές) καθώς και την από κοινού προσπάθειά τους να επιτεθούν σε αντιεξουσιαστικές καταλήψεις. Η βαρβαρότητα, η απομόνωση, ο πόλεμος όλων εναντίων όλων αποτελούν εικόνες από το μέλλον του κοινωνικού κανιβαλισμού, που υπόσχεται το κράτος για όλους μας.

Σε αυτό το γενικό πλαίσιο εντάσσεται και η πιο στοχευμένη κατασταλτική επίθεση (με πιο πρόσφατα στιγμιότυπα την προσπάθεια εμπλοκής τριών συντρόφων στην υπόθεση της Marfin και του Ιανού ή τη μαζική προσαγωγή πενήντα συντρόφων που πραγματοποιούσαν αφισοκόλληση κατά των ρατσιστικών επιθέσεων) απέναντι στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα. Στο κίνημα, το οποίο προσπαθεί να προωθήσει κοινωνικά τις αξίες της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης και της σύγκρουσης με την εξουσία με στόχο την ανοικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας και ελευθερίας. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του κινήματος είναι και οι τρεις σύντροφοι, που απειλούνται με εκ νέου φυλάκιση. Η αλληλεγγύη στους Χριστόφορο Κορτέση, Σαράντο Νικητόπουλο και Βαγγέλη Σταθόπουλο είναι η προώθηση ενός ευρύτερου μηνύματος κοινωνικής αντίστασης και ταξικής αντεπίθεσης απέναντι στον καπιταλιστικό κόσμο.

Κάτω τα ξερά σας απο τους 3 συντρόφους μας

Αλληλεγγύη σε όσους διώκονται για την υπόθεση του Ε.Α.

Αλληλέγγυοι-αλληλέγγυες



Κείμενο που μοιράζεται στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας

Η βαρβαρότητα εξαπλώνεται

Τα ξημερώματα της Τρίτης 10 Μάη ο 44χρονος Μανώλης Καντάρης μαχαιρώνεται μέχρι θανάτου στη συμβολή Ηπείρου και Γ’ Σεπτεμβρίου. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας συγκεντρώνονται στο σημείο της δολοφονίας κάτοικοι της περιοχής, συγκλονισμένοι από το βίαιο αυτό περιστατικό. Στο ίδιο σημείο συγκεντρώνονται επίσης εθνικόφρονες, ακροδεξιοί, οργανωμένα μέλη της χρυσής αυγής και άλλων φασιστικών, παρακρατικών οργανώσεων θέλοντας να εκμεταλλευτούν πολιτικά το τραγικό γεγονός. Από το απόγευμα της Τρίτης και για τρεις μέρες εξαπολύεται ρατσιστικό πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας, με επιθέσεις σε σπίτια και μαγαζιά μεταναστών, ανθρωποκυνηγητό και τραυματισμούς με μαχαίρια, κατσαβίδια και ρόπαλα εναντίον όσων κινούνται στην περιοχή, εισβολές σε διερχόμενα λεωφορεία και αυτοκίνητα και ξυλοδαρμούς των επιβαινόντων σε αυτά μεταναστών. Οικογένειες μεταναστών με τα μικρά τους παιδιά αναγκάστηκαν να κρυφτούν σε μαγαζιά στη Βαρβάκειο για να γλιτώσουν από τη ρατσιστική μανία των ακροδεξιών οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν ακόμη και στο συσσίτιο των αστέγων πίσω από το δημαρχείο. Παράλληλα, εκδηλώνονται απόπειρες επίθεσης από οργανωμένα φασιστοειδή και την αστυνομία στις γειτονικές καταλήψεις της Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά και στη Villa Amalias, που αναχαιτίζονται επιτυχώς από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες των καταλήψεων και αλληλέγγυους/ες.
Την ίδια στιγμή που οι παρακρατικοί δολοφόνοι στέλνουν δεκάδες μετανάστες/στριες σε νοσοκομεία με σοβαρά τραύματα και ο 21χρονος Μπαγκλαντεσιανός Αλίμ Αμπντούλ Μάναν μαχαιρώνεται μέχρι θανάτου στα Κάτω Πατήσια, οι κρατικοί δολοφόνοι των ΜΑΤ καταστέλλουν βίαια την απεργιακή διαδήλωση της 11ης Μάη, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του Γιάννη Καυκά (ο οποίος νοσηλεύεται ακόμα σε σοβαρή κατάσταση στο Γενικό κρατικό Νικαίας) και δεκάδων άλλων διαδηλωτών.

Ο καπιταλισμός φέρει την εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα όπως το σύννεφο την καταιγίδα. Οι δεδομένες συνθήκες κρίσης και αδυναμίας των κοινωνικών/ταξικών αγώνων να ορθώσουν τα απαραίτητα αναχώματα, συνθήκες δηλαδή σαν τις σημερινές, σημαίνουν την ένταση της εκμετάλλευσης, την απαξίωση της ζωής (μέχρι το βαθμό εξόντωσης) για ολοένα μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού, την εξαθλίωση και τον θάνατο. Μιλάμε τελικά για ένα πόλεμο ενάντια στους καταπιεσμένους, και ως τέτοιος μας αφορά εξίσου όλους και όλες πέρα από εθνικά, φυλετικά ή θρησκευτικά κριτήρια είτε ζούμε στο κέντρο της Αθήνας, είτε σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του πλανήτη.
Στο πογκρόμ που εξαπολύθηκε, στο ανηλεές κυνηγητό των μεταναστών, στην κατασκευή μιας πραγματικότητας τρόμου, η συμμετοχή της αστυνομίας υπήρξε καταλυτική. Όχι μόνο όλα έγιναν δίπλα της, αλλά ακόμη περισσότερο με την ενεργό συμμετοχή και συνηγορία της. Ο αστυνομικός στρατός κατοχής στη συγκεκριμένη περίπτωση λειτούργησε ως ασπίδα προστασίας των μαινόμενων φασιστών, εγγυήτρια δύναμη ότι οι φασίστες θα παρέμεναν απερίσπαστοι από την πιθανότητα μιας δυναμικής απάντησης εναντίον τους. Είναι ενδεικτικό ότι την Τρίτη 17 Μάη, όταν δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι προσέγγισαν το σημείο της δολοφονίας για να παρέμβουν μοιράζοντας κείμενα και αφισοκολλώντας, προσήχθησαν μαζικά από δυνάμεις ΜΑΤ και ΔΙΑΣ. Συνολικά, το κράτος για 3 μέρες επέλεξε να αφήσει στην άκρη τον πολυδιαφημισμένο ρόλο του «εγγυητή της κοινωνικής ειρήνης» και τα φληναφήματα περί «δημοκρατίας» που «στέκεται ανάμεσα στα δύο άκρα». Έτσι, μετά από μια βδομάδα επαναλαμβανόμενων πογκρόμ από τους φασίστες, οι κάτοικοι των περιοχών του κέντρου νιώθουν ακόμη πιο σφιχτά τη μέγγενη του φόβου, της ανασφάλειας και της βίας στην ήδη επιβαρυμένη καθημερινή τους πραγματικότητα. Μια επιλογή που μόνο τυχαία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.
Τα νέα τάγματα ασφαλείας των χρυσαυγιτών και οι συνοδοιπόροι τους μετέτρεψαν τις γειτονιές του κέντρου σε πεδία κοινωνικού κανιβαλισμού. Σε αυτό άλλωστε που προτείνουν ως λύση. Η ιδεολογία του μίσους και του φόβου πραγματώνεται από γνωστούς μπράβους της νύχτας, μαχαιροβγάλτες και μαφιόζους. Ο Χρήστος Ρήγας είναι χαρακτηριστική περίπτωση: υποψήφιος περιφερειάρχης της Χρυσής Αυγής στη Δυτική Ελλάδα, καθώς και ιδιοκτήτης του καφέ “Πύλες” που αποτελεί ορμητήριο των νεοναζί τραμπούκων στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα, συνελήφθη πριν ένα μήνα για διπλή δολοφονία έπειτα από συμβόλαιο θανάτου. Αυτή είναι η χρυσή αυγή. Και η μισθοδοσία του φύρερ Μιχαλολιάκου από τις μυστικές υπηρεσίες (ΚΥΠ) είναι γνωστή από τη δεκαετία του ‘80, όπως γνωστές είναι οι διασυνδέσεις του με την αστυνομία.
Τα πογκρόμ, που εξαπολύθηκαν από την ακροδεξιά και την αστυνομία, έγιναν και υπό την ανοχή και στήριξη μιας μερίδας κόσμου που είδε στο πρόσωπο των μεταναστών την πηγή όλων των δεινών της ζωής του. Η κατασκευή της εγκληματικής φιγούρας του μετανάστη είναι προϊόν μιας συστηματικής προπαγάνδας με ιστορία τουλάχιστον 20 ετών που δυστυχώς έχει οικοδομήσει ένα υπόστρωμα ρατσιστικών στερεοτύπων σε κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Και ενώ τα μμε έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στη κατασκευή αυτή, εξισώνουν τώρα τη ναζιστική βία με την κοινωνική αντιβία που εκδηλώνεται από απεργούς διαδηλωτές, αντιστεκόμενους στα σχέδια και την ιδεολογία της κυριαρχίας.
Το γεγονός του πογκρόμ από τη μία, αποτελεί προέκταση της επίσημης αντιμεταναστευτικής πολιτικής, με δολοφονίες στα ελληνικά σύνορα, εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιχειρήσεις «σκούπα», εξευτελισμούς και βασανισμούς στα αστυνομικά τμήματα της επικράτειας. Από την άλλη, πρέπει να αναγνωσθεί υπό το πρίσμα της συνολικότερης όξυνσης της καταστολής, σε παραλληλία με την προώθηση του συντηρητισμού και του εκφασισμού της κοινωνίας, τη διάχυση του φόβου και της ανασφάλειας, τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων». Ο βαρύτατος τραυματισμός του Γ. Καυκά από τα ΜΑΤ στην απεργιακή διαδήλωση της 11ης Μάη, οι φασιστικές επιθέσεις σε καταλήψεις υπό την ανοχή και τη συνέργια της αστυνομίας, η αύξηση της αστυνόμευσης (βλ. μέτρα Παπουτσή, 17 Μάη) και η αλλαγή στο πλαίσιο των διαδηλώσεων και των συναθροίσεων (σύσκεψη Καμίνη με τον συνταγματολόγο Αλιβιζάτο, 19 Μάη) συνιστούν εκφάνσεις αυτής της πολιτικής που μέσα από το φόβο, θέλει να παράξει τον κατακερματισμό, το μίσος και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Ένα πογκρόμ δεν αφήνει πίσω του μόνο νεκρούς και τραυματισμένους μετανάστες, αλλά και μια παρακαταθήκη μίσους και βίας, μια κοινωνική πόλωση την οποία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε εμείς οι ίδιοι. Γι’ αυτό το ζήτημα του εδάφους (στα μυαλά και τις γειτονιές) που με την ενεργή υποστήριξη του κράτους διεκδικούν τα τελευταία χρόνια τα ακροδεξιά καθάρματα, μας αφορά εξίσου όλους, ντόπιους και μετανάστες. Στον βαθμό που η κοινωνία επιτρέπει τον γενικευμένο κανιβαλισμό να λειτουργεί ως κοινωνική όσμωση, φιλτράροντας κάθε προοπτική συνύπαρξης και ξερνώντας μόνο μίσος, θα καλείται ξανά και ξανά να αντιμετωπίζει και να αναπαράγει μίσος και βία μεταξύ των καταπιεσμένων.
Σήμερα, στο πεδίο της κρίσης, των μνημονίων και της κοινωνικής λεηλασίας, είναι πιο επιτακτικό από ποτέ να ενισχύσουμε την κοινωνική/ταξική αλληλεγγύη, τους αδιαμεσολάβητους αγώνες, την κοινότητα των καταπιεσμένων. Για να αποτινάξουμε από τις ζωές μας το βραχνά της εξουσίας.

Αλληλεγγύη ή φόβος

 

[Το κείμενο σε μορφή .pdf]

Η βαρβαρότητα δεν θα μείνει αναπάντητη

Την Πέμπτη 18 Μάη το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Βικτωρίας από αρκετούς σύντροφους-ισσες συγκέντρωση-μικροφωνική ενάντια στα ρατσιστικά πογκρόμ (Villa Amalias). Ταυτόχρονα υλοποιήθηκε η προγραμματισμένη αφισοκόλληση στην ευρύτερη περιοχή, ως συνέχεια της αφισοκόλλησης που ανακόπηκε από τις ένστολες κρατικές συμμορίες την περασμένη Τρίτη στη διασταύρωση των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ιουλιανού. Η στήριξη της μικροφωνικής συγκέντρωσης στην πλ. Βικτωρίας από δεκάδες μετανάστες, έδωσε μια πρώτη ηχηρή απάντηση στον προωθούμενο κοινωνικό εκφοβισμό κι εκφασισμό. Οι μετανάστες διάβασαν τα κείμενα της συγκέντρωσης στις γλώσσες τους -καλώντας κι οι ίδιοι- ντόπιους και μετανάστες να αντισταθούν στα πογκρόμ και στη βαρβαρότητα που εξαπλώνεται στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια της αφισοκόλλησης που πραγματοποιήθηκε λίγο αργότερα από ομάδες συντρόφων-ισσών, κολλήθηκαν εκτενώς οι δρόμοι κι οι γειτονιές που περικλείονται μεταξύ των οδών 3ης Σεπτεμβρίου, Αριστοτέλους, Αγ. Μελετίου και πλ. Βικτωρίας, και σβήστηκαν εμετικά, ρατσιστικά συνθήματα. Αυτή τη φορά (και μετά το πρώτο απαραίτητο εικοσάλεπτο για να δοθεί η σχετική πολιτική εντολή) ένα τσούρμο από ζητάδες συνόδευσαν από απόσταση τους αφισοκολλητές, δημιουργώντας στο πέρασμά τους το αντίστοιχο αίσθημα τρόμου σε ντόπιους και μετανάστες της γειτονιάς. Όλα συνεχίζονται!

Λίγα λόγια για τις χθεσινές προσαγωγές

Η συλλογική αφισοκόλληση του απογεύματος της Τρίτης 18/5, μαζί με μοίρασμα κειμένων (μοιραζόταν η αφίσα σε Α4), από δεκάδες συντρόφισσες και συντρόφους, από διάφορες συλλογικότητες, είχε το νόημα από τη μία της ανοιχτής κοινωνικής απεύθυνσης για τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και από την άλλη το πέρασμα από τον άξονα εκείνο της πόλης που τις τελευταίες μέρες εκδηλώθηκαν εκτεταμένα ρατσιστικά πογκρόμ.

Η αφισοκόλληση κατέβηκε καταρχήν από την οδό Ηπείρου και έστριψε στην Γ’ Σεπτεμβρίου με κατεύθυνση προς την πλατεία Βικτωρίας. Πέρα από τις αφίσες και τα κείμενα σβήνονταν επίσης και φασιστικά συνθήματα και σύμβολα, τα οποία υπήρχαν κυρίως γύρω από το σημείο δολοφονίας του Μανώλη Καντάρη. Στο επόμενο τετράγωνο, στη διασταύρωση Γ’ Σεπτεμβρίου & Ιουλιανού, εμφανίστηκαν δεκάδες μηχανές ΔΕΛΤΑ & ΔΙΑΣ οι οποίες μας ακινητοποίησαν. Μέσα σε λίγα λεπτά δεκάδες ακόμα μηχανές της αστυνομίας, περιπολικά και διμοιρίες των ΜΑΤ έφτασαν στο σημείο, ενισχύοντας τον περιμετρικό αποκλεισμό μας.

Η εντολή είχε έρθει από τα κεντρικά της Κατεχάκη και αφορούσε ουσιαστικά στην πολιτική απαγωγή μας από τον δρόμο. Στην απομάκρυνση του κόσμου και του λόγου της αλληλεγγύης από τις πολύπαθες γειτονιές του κέντρου. Εκεί που για μια βδομάδα, με κρατική κάλυψη και συνδρομή, νεοναζιστικές συμμορίες εκδήλωναν τις αιμοδιψείς, μισάνθρωπες και δολοφονικές τους διαθέσεις.

Κατόπιν μας μετέφεραν στη ΓΑΔΑ με το πρόσχημα της εξακρίβωσης στοιχείων. Η φασαρία για την αδιανόητη απαγωγή μας μεταφέρθηκε από τον δρόμο στον 6ο όροφο του τμήματος «ασφάλειας κράτους και πολιτεύματος» της ΓΑΔΑ. Το κλίμα μεταξύ μας ήταν πολύ καλό και συλλογικό και παρά την ταλαιπωρία η διάθεση ήταν ιδιαίτερα ανεβασμένη. Κάποιοι κόλλησαν 2 αφίσες στο διάδρομο και στο κελί που μας κρατούσαν.

Όταν μετά από ώρες μας άφησαν ελεύθερους, μαζί με αλληλέγγυους και αλληλέγγυες που είχαν συγκεντρωθεί έξω από την ΓΑΔΑ, κατηφορίσαμε όλοι μαζί την Αλεξάνδρας, πραγματοποιώντας αφισοκόλληση και στα δύο πεζοδρόμια. Γελοία φιγούρα, ο επικεφαλής-αξιωματικός μιας διμοιρίας των ΜΑΤ που μας ακολουθούσε από απόσταση, τον οποίο εντοπίσαμε στα μέσα της διαδρομής να κατεβάζει τις αφίσες από την πλευρά της καθόδου της Αλεξάνδρας. Άλλο ένα παράδειγμα «υπέρβασης καθήκοντος» και συγγένειας (αν όχι ταύτισης) αντιλήψεων με τα φασιστοειδή φιλαράκια τους.

Οι παρεμβάσεις θα συνεχιστούν… αλληλεγγύη ή φόβος

 

Ακολουθούν φωτογραφίες από την αφισοκόλληση στη Λ. Αλεξάνδρας…

… ένα βίντεο με τα τσογλάνια των ΜΑΤ να τις κατεβάζουν,

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=FBLFzOHCnm8[/youtube]

 

και μερικές ακόμη από την αφισοκόλληση μέσα στη ΓΑΔΑ!

Πάνω από τον πάγκο που παίρνουν τα δαχτυλικά αποτυπώματα και μέσα στο κελί της δημοκρατίας της ελεύθερης έκφρασης.


η βαρβαρότητα εξαπλώνεται…αλληλεγγύη ή φόβος

 

Είναι αδιανόητο να κρατάς την αναπνοή σου βγαίνοντας από την εξώπορτα σου, να κοιτάς πίσω από τη πλάτη σου διασχίζοντας τη γειτονιά σου και να σε σφάζουν κάτω από το σπίτι σου για μια κάμερα. Είναι αδιανόητη η εξαθλίωση που έχει συσσωρευτεί σε μια στάλα τόπο. Είναι αδιανόητο να σε λυντσάρουν, να σε μαχαιρώνουν, να εισβάλουν στο σπίτι σου, να σε δολοφονούν επειδή έτυχε να έχεις μελαψό δέρμα και γεννήθηκες μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από εδώ. Είναι αδιανόητο κι όμως πραγματικό.

Το ρατσιστικό πογκρόμ που εξαπολύθηκε με πρόσχημα τη στυγερή δολοφονία του 44χρονου, εκτελέστηκε με την αγαστή συνεργασία αστυνομίας και των γνωστών παρακρατικών της χρυσής αυγής, με την ανοχή μερίδας των ντόπιων κατοίκων της περιοχής. Όσο ακραίο και να μοιάζει, στην ουσία του συμπυκνώνει τη μεταναστευτική πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας με τους χιλιάδες δολοφονημένους στα σύνορα, τις επιχειρήσεις σκούπα, τις ταπεινώσεις και τους βιασμούς στα κατ’ ευφημισμόν «κέντρα φιλοξενίας» και στα αστυνομικά τμήματα, τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Μανωλάδα και αλλού, αλλά και τον κοινωνικό ρατσισμό με τα υποτιμητικά βλέμματα στο δρόμο, τον κοινωνικό αποκλεισμό και τα μαχαίρια των φασιστών.

Τα προβλήματα που βιώνουν ντόπιοι και μετανάστες έχουν για κοινή μήτρα την στρατηγική του κράτους και των αφεντικών που οργανώνει την υποτίμηση της ζωής και της εργασίας όλων, που εντείνει την εκμετάλλευση και τον ασφυκτικό κοινωνικό έλεγχο, που σπέρνει την διαίρεση και τον αλληλοσπαραγμό μεταξύ των καταπιεσμένων.

Όσο δεν αναγνωρίζουμε το κοινό ιστορικό και ταξικό νήμα που ενώνει ντόπιους και μετανάστες, όσο αποστρέφουμε τα μάτια από το κοινό μας παρόν και μέλλον, όσο οι επίπλαστοι διαχωρισμοί δεν αντικαθίστανται από την αλληλεγγύη, την ευγένεια, την κατανόηση, την κουβέντα, τις σχέσεις κοινότητας, τους κοινούς αγώνες, όσο δεν αναγνωρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή περισσότερο από ποτέ η επίθεση που έχει ξεκινήσει τρίζει τα δόντια σε όλους και όλες, όσο δεν καταλαβαίνουμε ότι η υποτίμηση του διπλανού δεν πρόκειται να σταματήσει εκεί αλλά θα πέσει πάνω μας με όλη της δύναμη, η βαρβαρότητα και ο κανιβαλισμός θα περνιούνται για ζωή.

Μεσάνυχτα 16 Μάη: Μήνυμα από την κατάληψη

Πριν λίγες ώρες έγιναν 2 διαδοχικές επιθέσεις από φασίστες στην καταληψή μας, με την κάλυψη των ΜΑΤ. Αποκρούστηκαν επιτυχώς και οι 2 από τις περιφρουρήσεις σύμφωνα με τον σχεδιασμό της συνέλευσης. Η πρώτη ήταν από λίγα άτομα και η δεύτερη από περίπου 15 άτομα. Μετά την αποχώρηση των μπάτσων που είχαν περικυκλώσει την κατάληψη (ύστερα από την δεύτερη επίθεση) καθαρίστηκε από συντρόφους/ισσες όλη η Πατησίων μπροστά από την κατάληψη από πέτρες και γυαλιά. Οι μπάτσοι από τις γωνίες κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα! Σε γενικές γραμμές το κλίμα είναι καλό και σε όλους/ες κυριαρχεί ένα μεγάλο χαμόγελο! Τα σέβη μου…

Ζ.

Βραδιά δικτύωσης και οικονομικής ενίσχυσης του Contra Info

Σάββατο, 14 Μάη, από τις 7 μ.μ.:

Βραδιά δικτύωσης και οικονομικής ενίσχυσης του Contra Info

ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΤΥΑ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ
& ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ
Για ένα πληροφοριακό αντάρτικο
Για την κοινωνική απελευθέρωση

› Συζήτηση/προβολές για αγώνες που τρέχουν στην Ελλάδα και στον κόσμο
› Παρεμβάσεις/ενημερώσεις συντρόφων από το εξωτερικό (Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία…)

Θεματικές: εγκλεισμός/ λεηλασία της φύσης/ τρομονόμοι/ εξεγέρσεις/ καταλήψεις/ απεργίες/ αντιφασισμός/ αναρχοφεμινισμός/ αυτοέκφραση

 

[continue in Εnglish, Deutsch, , Française]

Συνέχεια ανάγνωσης Βραδιά δικτύωσης και οικονομικής ενίσχυσης του Contra Info

Για την απεργιακή πορεία της 11ης Μάη και τη δολοφονική επίθεση σε διαδηλωτή

Ανακοίνωση της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων για τη δολοφονική επίθεση στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη και το βαρύτατο τραυματισμό του συντρόφου Γιάννη Κ.

Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν για άλλη μια φορά ενάντια στα αντεργατικά και αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος σε συνεργασία με το Δ.Ν.Τ., την Ε.Ε. και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ωθώντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό.

Από την αρχή της πορείας οι δυνάμεις καταστολής είχαν δημιουργήσει έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω της δείχνοντας για μια ακόμα φορά την πρόθεση των κυρίαρχων να ανακόψουν με ωμή βία και καταστολή την κοινωνική οργή και αντίσταση.

Ενώ ένα μεγάλο μέρος της πορείας είχε περάσει από το Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, τα μπλοκ συνελεύσεων γειτονιάς, ταξικών σωματείων βάσης, αναρχικών/αντιεξουσιαστών και οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, δέχτηκαν τη δολοφονική επίθεση των δυνάμεων καταστολής που όρμηξαν λυσσασμένα πάνω στους διαδηλωτές ρίχνοντας βροχή δακρυγόνων, ασφυξιογόνων και κροτίδων λάμψης,  χτυπώντας τους άγρια και τραυματίζοντας δεκάδες.

Σε αυτό το κομμάτι της διαδήλωσης, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν και η Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων τη στιγμή που δέχτηκε και αυτή μαζί με τα υπόλοιπα μπλοκ τη δολοφονική επίθεση των ΜΑΤ, με αποτέλεσμα ο σύντροφός μας Γιάννης Κ., που κρατούσε το πανό της Συνέλευσης, να τραυματιστεί σοβαρά. Χτυπημένος και με αίματα στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται μαζί με μια άλλη διαδηλώτρια από την Πανεπιστημίου που πνιγόταν στα δακρυγόνα για να πάει σε κάποιο ασφαλές σημείο, όπως έκαναν και άλλοι χτυπημένοι διαδηλωτές. Κατηφόρισαν την οδό Αμερικής και στο ύψος της Σταδίου, μπήκαν σε μια στοά όπου ήταν παρόντες εργαζόμενοι που τον είδαν να αιμορραγεί, τους είπε το όνομά του και ότι ήταν στο μπλοκ της ΣΑΚΑΚΠ που μόλις είχε δεχτεί επίθεση στην Πανεπιστημίου. Όταν άρχισε να χάνει τις αισθήσεις του και να αιμορραγεί και από το αυτί, η κοπέλα που τον συνόδευε κάλεσε ασθενοφόρο το οποίο έφτασε στην οδό Σταδίου όπου τον παρέλαβε.

Ο σύντροφος μεταφέρθηκε στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.

Στην προσπάθειά τους οι κυρίαρχοι να καταπνίξουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, δε διστάζουν, επιστρατεύοντας όπως πάντα τους ένστολους δολοφόνους τους, να θέσουν σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια τη ζωή των αγωνιζόμενων ανθρώπων

Σαν Συνέλευση συνεισφέρουμε με τις δυνάμεις μας στους αυτοοργανωμένους αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς αγώνες που είναι μια ζωντανή πραγματικότητα σε κάθε γωνιά της πόλης, και μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιζόμενους ανθρώπους συμμετέχουμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Καμιά απόπειρα καταστολής και τρομοκράτησης δεν είναι ικανή να μας κάνει να σιωπήσουμε. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό του συντρόφου μας Γιάννη Κ. που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση και σε όλους τους τραυματισμένους και συλληφθέντες διαδηλωτές της απεργιακής πορείας της 11ης Μάη.

 

Συνεχίζουμε στο δρόμο!

Συνεχίζουμε ανυποχώρητοι!

Για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας

 

Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων

11 Μάη 2011

Για την κατασταλτική επιχείρηση της 29ης Απρίλη

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ 29ης ΑΠΡΙΛΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΡΕΚΛΑΜΑ «ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΥΠΟΠΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ MARFIN & ΤΟΝ ΙΑΝΟ»


Παρασκευή 29 Απρίλη, 3 σύντροφοι και ένα ακόμα άτομο απαγάγονται από τις αστυνομικές αρχές και οδηγούνται στην ΓΑΔΑ για ώρες, χώρια ο ένας από τον άλλο, χωρίς να τους αναφέρουν καν το λόγο προσαγωγής τους. Στα σπίτια τους γίνονται έρευνες και στα κανάλια ανακοινώνονται «συλλήψεις υπόπτων» για την επίθεση στο βιβλιοπωλείο Ιανός και τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της τράπεζας Μαρφίν στην οδό Σταδίου, που επέφερε τον τραγικό θάνατο 3 τραπεζοϋπαλλήλων από αναθυμιάσεις ένα χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια της μεγαλειώδους απεργιακής διαδήλωσης της 5ης Μάη 2010.

Οι 3 σύντροφοι που προσάγονται, πέρα από τη συμμετοχή τους στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό κίνημα, δε διατηρούν ούτε πολιτικές ούτε διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ τους και γνωρίζονται μόνο εξ όψεως από εκδηλώσεις, συνελεύσεις και πορείες, ενώ αγνοούν το τέταρτο πρόσωπο. Κατά τη διάρκεια της κράτησής τους, στον Ν.Λ. δε λένε κουβέντα, για τον Γ.Π. προσάγουν έναν φίλο του τον οποίο πιέζουν να τον υποδείξει ως συμμέτοχο στις συγκεκριμένες επιθέσεις, ενώ τον Θ.Σ. τον τοποθετούν πίσω από ένα τζάμι, του ζητάνε να φορέσει ένα καπέλο-τζόκεϊ και δεκάδες ασφαλίτες και αυτόπτες μάρτυρες παρελαύνουν μήπως τον αναγνωρίσουν. Παράλληλα, αρχίζουν να διαρρέουν σενάρια στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο (από γνωστούς ασφαλιτοδημοσιογράφους με πρωτεργάτη όπως πάντα τον Λαμπρόπουλο του Βήματος), περί αστυνομικών παρακολουθήσεων στο παρελθόν του Γ.Π. για ενδεχόμενη συμμετοχή του στη «Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς», όπως και για υπόνοιες των αστυνομικών αρχών σχετικά με συμμετοχή του Ν.Λ. σε «τρομοκρατικές» ομάδες και ενέργειες όπως και στο περιβόητο (κατασκευασμένο από την ασφάλεια και την αντιτρομοκρατική) «επαναστατικό ταμείο».

Έρευνες σε σπίτια, πιεστικές προσπάθειες απόσπασης «καταθέσεων», παράθεση φωτογραφιών, διαδικασίες (?!) «αναγνώρισης»… Όπως ήταν αναμενόμενο, αποτέλεσμα μηδέν, παρά την επικοινωνιακή διαχείριση, τον ηθικό στιγματισμό και τον πόλεμο λάσπης από τα «παπαγαλάκια» της ασφάλειας, από τους προπαγανδιστές του καθεστώτος. Μετά από 8 ώρες κράτησης χωρίς την παραμικρή ενημέρωση είτε στους ίδιους είτε στους δικηγόρους και τους οικείους τους, οι προσαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι και τους δίνεται ένα χαρτί για «κατάθεση εξηγήσεων» σχετικά με σωρεία άρθρων του ποινικού κώδικα που παραπέμπουν στις επιθέσεις στον Ιανό και στην Μαρφίν, στους δύο για τις 5 Μάη και στους άλλους δύο για τις 6 Μάη. Ένα χαρτί για «ανωμοτί κατάθεση» (μαρτυρική κατάθεση χωρίς όρκο, προκαταρκτικό στάδιο της ενδεχόμενης απόδοσης κατηγοριών) που σε κάθε άλλη περίπτωση σου επιδίδεται ή θυροκολλείται στην κατοικία σου. Δεν υπάρχει, δηλαδή, δίωξη ούτε σύλληψη, παρά μόνο μια «φιλική» προσαγωγή σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, με την απειλή να τους αποδοθούν από το πουθενά κατηγορίες για ανθρωποκτονίες, χρήση εκρηκτικών κλπ, που επισείουν ποινές τρις ισόβια. Μετά τις σχετικές προθεσμίες που ζήτησαν για την «κατάθεση εξηγήσεων», τις μέρες αυτές οι προσαχθέντες καταθέτουν υπομνήματα, με τα οποία αρνούνται κατηγορηματικά οποιαδήποτε σχέση ή συμμετοχή τους στα όσα τους αποδίδονται. Τα κείμενα των ίδιων των προσαχθέντων σχετικά με την αστυνομική απαγωγή τους, τις έρευνες στα σπίτια τους, την κράτησή τους στη ΓΑΔΑ και τα συμβάντα στα οποία επιχειρούν να τους εμπλέξουν είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικά.

 

Ένα χρόνο μετά την έναρξη επιβολής των μνημονίων κοινωνικής υποδούλωσης και λεηλασίας, η κατασταλτική και επικοινωνιακή επιχείρηση που ξεκίνησε στις 29 Απρίλη και συνεχίζεται ακόμα, έχει την ιδιαίτερη σημασία της για το καθεστώς, τόσο μέσα στην τρέχουσα κοινωνική-οικονομική-πολιτική συγκυρία όσο και ευρύτερα.

Η κοινωνική οργή επεκτείνεται αν και σε μεγάλο βαθμό παραμένει ακόμα υπόκωφη. Τα περιθώρια συναινέσεων έχουν στενέψει. Η κυβερνητική αξιοπιστία έχει κατακρημνιστεί μαζί με τη συνολική και βαθιά κρίση νομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος και των κομματικών του παραφυάδων στα μάτια του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας. Ο Μάιος είναι μήνας που αναμένονται νέα επώδυνα αντικοινωνικά μέτρα μαζί με την έναρξη του «προγράμματος» εκποίησης δημόσιας περιουσίας και κρατικά ελεγχόμενων επιχειρήσεων (ΔΕΚΟ) προς το ιδιωτικό κεφάλαιο. Και η γενική απεργία της 11ης Μάη έρχεται ως σταυροδρόμι των πολυποίκιλων κοινωνικών αντιστάσεων της περιόδου, μετά από σχεδόν 3 μήνες σκόπιμης άρνησης των εργατοπατέρων να κηρύξουν απεργιακές κινητοποιήσεις.

Μέσα σε ένα τέτοιο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον η κατασταλτική και επικοινωνιακή επιχείρηση της 29ης Απρίλη εξυπηρετεί τους σκοπούς του αποπροσανατολισμού (κοινωνικού και αγωνιστικού), του μουδιάσματος και της αδρανοποίησης των κοινωνικών αντιδράσεων, της δέσμευσης αντικαθεστωτικών δυνάμεων για την πραγματοποίηση κινήσεων αλληλεγγύης με την παράλληλη επιδίωξη πρόκλησης βαθύτερου κατακερματισμού στο εσωτερικό τους.

Η κατασταλτική και επικοινωνιακή επιχείρηση της 29ης Απρίλη, όμως, εξυπηρετεί και κάτι ευρύτερο. Τοποθετημένη έναν χρόνο ακριβώς από το τραγικό συμβάν στη Μαρφίν αποτέλεσε το έναυσμα για τις καθεστωτικές δυνάμεις να συμβάλλουν η καθεμία με τον τρόπο της σε μια προσπάθεια μετατροπής της 5ης Μάη σε επέτειο του καθεστώτος, σε ένα αντίβαρο για την 6η Δεκέμβρη 2008, τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, την κοινωνική-ταξική εξέγερση που ξέσπασε σε όλο τον ελλαδικό χώρο, τις παρακαταθήκες που άφησε και τις προεκτάσεις της μέχρι σήμερα.

Το κράτος οργάνωσε την κατασταλτική μεθόδευση επιλέγοντας έντεχνα τη χρονική στιγμή ξεδίπλωσής της (για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για τους δράστες της επίθεσης ήδη από το περσινό καλοκαίρι, οπότε ολοκληρώθηκαν οι μαρτυρικές καταθέσεις και η έρευνα του οπτικοακουστικού υλικού που πάρθηκε από 90 κρατικές και ιδιωτικές κάμερες, αφού η επιδίωξη είναι διαφορετική). Τα ΜΜΕ επιτέλεσαν τον χειραγωγικό και προπαγανδιστικό τους ρόλο, αναμασώντας τα σενάρια της ασφάλειας, σπέρνοντας σύγχυση και διαδίδοντας ψεύδη. Αριστερά και δεξιά (απο)κόμματα κατέθεσαν λουλούδια και στεφάνια έξω από τη Μαρφίν τη φετινή 5η Μάη. Νεοναζί κάλεσαν συγκέντρωση έξω από την καμένη τράπεζα το απόγευμα της ίδιας μέρας. Και κάτι «αριστερο-αντιεξουσιαστές» (?!) «άνθρωποι του πνεύματος» κάλεσαν συζήτηση το μεσημέρι της ίδιας μέρας στο βιβλιοπωλείο Ιανός με θέμα «η πολιτική βία είναι πάντα φασιστική» (από τον τίτλο ομώνυμου βιβλίου που κυκλοφόρησαν πριν λίγους μήνες). Καθόλου τυχαία, λοιπόν, όλος ο καθεστωτικός εσμός στοιχήθηκε γύρω από την προσπάθεια απαξίωσης της κοινωνικής συγκρουσιακότητας και στιγματισμού του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Όπως, όμως έχει αναφερθεί ξανά, ο θάνατος της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσακάλη, είναι κομμάτι του δικού μας πόνου, του πόνου του κινήματος αντίστασης, του κόσμου του αγώνα και όχι των κροκοδείλιων δακρύων της κάθε εξουσίας. Ο θάνατος από αναθυμιάσεις των τριών τραπεζοϋπαλλήλων αποτελεί ένα μοναδικό και αδιανόητο συμβάν στο χρονικό των μεταπολιτευτικών αγώνων και λειτούργησε ως τροχοπέδη της πρωτόγνωρης κοινωνικής ορμής που εκδηλωνόταν εκείνη την ημέρα με τις διαδοχικές απόπειρες εισβολής στο κοινοβούλιο. Υπήρξε η ταφόπλακα ενός κοινωνικού ξεσπάσματος σε εξέλιξη με άγνωστες προεκτάσεις.

Από την άλλη, είναι σαφές ότι οι νεκροί της Μαρφίν χρησιμοποιούνται από την εξουσία (που αδιαφορεί έτσι κι αλλιώς για το θάνατό τους) ως προστατευτικό ανάχωμα για την ίδια. Όμως, οι κατασταλτικές και προπαγανδιστικές επιχειρήσεις σκοπιμότητας δεν είναι σε θέση να ανακόψουν τις κοινωνικές διεργασίες αντίστασης και οργής. Ο αγώνας για μια αυτοοργανωμένη κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης συνεχίζεται. Κράτος, ΜΜΕ, αφεντικά, αν ψάχνετε για ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς δολοφονιών, κοιταχτείτε στον καθρέφτη.

 

ΟΛΟΙ & ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

απεργίες, συγκρούσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις

 

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

[το κείμενο σε μορφή .pdf]

Κάτω τα χέρια από τον Θ.Σ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΤΩΝ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ

Ένα χρόνο μετά την μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση των τελευταίων ετών και ενώ η ελληνική κοινωνία βρίσκεται εξολοκλήρου στα χέρια των παγκόσμιων αφεντικών και στα όρια της εξαθλίωσης, το κράτος επιχειρεί να θέσει εκ νέου σε εφαρμογή ένα οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης των πολιτικών  του αντιπάλων. Με αφορμή τα γεγονότα της 5ης Μάη του 2010 και κάτω από το συγκινησιακό βάρος της συμπλήρωσης ενός χρόνου των όσων τραγικών συνέβησαν τότε, επιτίθεται με ένα σχέδιο τόσο κατασταλτικό όσο και επικοινωνιακό, στο κοινωνικό αυτό κομμάτι που συνεχίζει να αντιστέκεται και να αγωνίζεται.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, στις 29/4/2011 προσάγονται στη ΓΑΔΑ 4 σύντροφοι μεταξύ αυτών, ο σύντροφος και φίλος Θ. Σ. ως ύποπτοι για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν  στην πορεία της 5/5/2010. Μετά την παρατεταμένη ομηρία τους στη ΓΑΔΑ, η οποία συνοδεύτηκε από έρευνα σε σπίτια, αφέθηκαν  ελεύθεροι. Στους 3 από τους 4 προσαχθέντες δόθηκε κλήτευση για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης στις 5 και 6 /5/2011.

Για εμάς, οι λόγοι που οι διωκτικοί μηχανισμοί έβγαλαν από το συρτάρι την συγκεκριμένη υπόθεση στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, είναι λίγο-πολύ ξεκάθαροι. Στις πλάτες των 4 συντρόφων και χρησιμοποιώντας τους νεκρούς της Marfin ως προϊόντα μιας χρήσης, ο κρατικός μηχανισμός, με σύμμαχο τα ΜΜΕ, επιχειρεί να στήσει ένα σαφάρι «κατασκευής υπόπτων» και στοχοποίησης συντρόφων με μόνο κριτήριο την συμμετοχή και δραστηριοποίησή τους στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο. Σκοπός τους βέβαια δεν είναι μόνο η αποδιοργάνωση και η ψυχολογική αποσταθεροποίηση των προσαχθέντων αλλά και ολόκληρου του αναρχικού χώρου, καθώς και η επικοινωνιακή προβολή «παραγωγής έργου» στην κοινωνία. Από την άλλη, είναι πάγια τακτική του κράτους η δημιουργία ενός κλίματος  τρομοκρατίας, πόλωσης και σύγχυσης ιδιαίτερα ενόψει των απεργιών της 1ης και ιδιαίτερα της 11ης Μάη, οι οποίες συμπίπτουν με την εξαγγελία νέων σκληρών αντικοινωνικών μέτρων.

Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι δεν αναγνωρίζουμε την ιδιότητα του συντρόφου, σε κανέναν από όσους συμμετείχαν στα γεγονότα της Marfin και του Ιανού.

Για εμάς που πιστεύουμε ότι το χάσμα που μας χωρίζει από το κράτος και την εξουσία δεν είναι μόνο πολιτικό αλλά και ηθικό είναι προτεραιότητά μας να τονίσουμε ότι κάθε ενέργεια που έχει σαν στόχο την ίδια την κοινωνία δεν έχει μα ούτε θα μπορούσε να έχει σχέση με την αναρχία και τα ιδανικά της.

Συλλογικότητες και κοινωνικοί χώροι είχαν ξεκάθαρη θέση από την πρώτη στιγμή. Με πλήθος δημόσιες ανακοινώσεις, εξέφρασαν τον αποτροπιασμό αλλά και την εναντίωσή τους σε σχέση όχι μόνο με τα συγκεκριμένα γεγονότα αλλά και με τις αντιλήψεις που τα παράγουν ή τα νομιμοποιούν.

Ο σύντροφος μας δεν έχει και ούτε θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τα γεγονότα της 5ης Μάη 2010, γιατί οί ιδέες του και οι πρακτικές του ήταν πάντα εχθρικές απέναντι σε λογικές φετιχισμού της βίας και παράπλευρων απωλειών.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Θ.Σ.

 

Σύντροφοι, συντρόφισσες, φίλοι/ες του Θ.Σ.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους προσαχθέντες για τα γεγονότα στις 5/5/10

Την Πέμπτη 05/05/2011 καλείται συγκέντρωση στο κτήριο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής (ΓΑΔΑ) στις 10:30 για τον προσαχθέντα Θ.Σ. και στις 12:30 για τον προσαχθέντα Γ.Π.

Την Παρασκευή 06/05/2011 καλείται ξανά συγκέντρωση στις 10:30 για τον προσαχθέντα Ν.Λ.

 

Συνέλευση Γκίνη 03/05/2011

Κείμενο του Ν.Λ. προσαχθέντα στις 29/4/2011

Την Παρασκευή 29/4/2011, μετά από οργανωμένη επιχείρηση της αστυνομίας προσάγομαι στη ΓΑΔΑ. Χωρίς να μου γνωστοποιήσουν το λόγο της προσαγωγής μου, μετά από δύο ώρες πραγματοποιούν έρευνα στο σπίτι μου, ενώ η περιοχή έχει κατακλυστεί από δεκάδες αστυνομικούς και δημοσιογράφους. Ώρες αργότερα έμαθα ότι η προσαγωγή μου αφορά την υπόθεση της Marfin. Το συναίσθημα της οργής διαδέχθηκε αυτό της έκπληξης, καθώς δεν περίμενα ποτέ ότι μπορούν να φτάσουν στο ύστατο επίπεδο χαμέρπειας και γελοιότητας.

Φυσικά και πήρα μέρος στη μεγαλειώδη διαδήλωση της 5ης Μάη.

Φυσικά και ένωσα τη φωνή μου και τις δυνάμεις μου με εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που πορεύτηκαν με οργή προς τη βουλή.

Οι αστυνομικοπολιτικοί εγκέφαλοι που μετά από έρευνες ενός έτους επιλέγουν συνειδητά να με εμπλέξουν σε αυτήν την υπόθεση -επιδιώκοντας τη σπίλωση και τη διαπόμπευσή μου- γνωρίζουν πολύ καλά (έχοντας εξετάσει 90 κάμερες και 70 αυτόπτες μάρτυρες) ότι δεν πήρα μέρος σε καμία επίθεση είτε στη Marfin είτε στον Ιανό. Η συνεπής και δυναμική παρουσία μου, όλα αυτά τα χρόνια, στους κοινωνικούς αγώνες φαίνεται ότι ενοχλεί, γι’ αυτό και χρόνια τώρα είμαι στο στόχαστρο της ασφάλειας.

Άλλωστε, ήδη από τις 5/5/2005, με κείμενό μου στην Ελευθεροτυπία είχα καταγγείλει την στενή μου παρακολούθηση από την ασφάλεια και την απόπειρά τους να με ρίξουν εν κινήσει από τη μηχανή. Έκτοτε έχω βρεθεί στο ίδιο έργο θεατής, άλλοτε με το να βρίσκομαι υπό διαρκή παρακολούθηση, άλλοτε με το να «φωτογραφίζομαι» από τους πληρωμένους κονδυλοφόρους της ασφάλειας για ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι και άλλοτε με προσαγωγές -όπως στις 25/11/2010 πριν την έναρξη της μεγάλης αντικατασταλτικής διαδήλωσης.

Απαιτώ να σταματήσει έδω αυτή η αηδία, που διόλου τυχαία εξυφαίνεται ένα χρόνο ακριβώς από τα γεγονότα της 5ης Μάη, ενόψει της ανακοίνωσης νέων αντικοινωνικών μέτρων, αλλά και των κινητοποιήσεων που αναμένονται απέναντι σ’ αυτά.
Δεν έχω καμία σχέση με ό,τι πάει να μου προσάψει η κρατική ασφάλεια είτε αυτό είναι ο εμπρησμός της Marfin είτε το συμβάν στον Ιανό. Δε θα μπορούσα σε καμία περίπτωση να έχω οποιαδήποτε σχέση με ενέργειες που προκάλεσαν το θάνατο τριών ανθρώπων και πήγαν πίσω τον πολιτικό μου χώρο, αλλά κυρίως το ορμητικό κοινωνικό ξέσπασμα ενάντια στην υπογραφή του Μνημονίου.

Η παράλογη, αστήρικτη και εκδικητική προσπάθεια εμπλοκής μου έχει ως μοναδικό στόχο την ηθική μου εξόντωση και την ομηρία μου στο πιο νοσηρό σενάριο αστυνομικής φαντασίας.

Ν.Λ.

Κείμενο του συντρόφου Γ.Π. αναφορικά με την προσαγωγή του για την υπόθεση της 5/5

Κείμενο του συντρόφου Γ.Π. αναφορικά με την προσαγωγή του για την υπόθεση της 5/5

Στις 29 Απρίλη και εξερχόμενος από φιλικό σπίτι, απαγάγομαι με τη “φιλική διαδικασία” της προσαγωγής από 3 ασφαλίτες, οι οποίοι και παρά τις διαμαρτυρίες μου, αρνούνται να επιδείξουν τα ονόματά τους, από τις υπηρεσιακές τους ταυτότητες.

Στις επίμονες ερωτήσεις μου σε σχέση με το λόγο που βρίσκομαι στην “φιλική συντροφιά τους”, η μόνη απάντηση είναι “θα μάθεις”.
Τρεις ώρες μετά, και αφού η “έννομη τάξη” έχει εισβάλλει στο δικό μου, καθώς και σε άλλα δύο φιλικά σπίτια, βρίσκομαι αποκλεισμένος στην ΓΑΔΑ (στην υποδιεύθυνση οικονομικού εγκλήματος ?!), χωρίς να γνωρίζω καν το λόγο για τον οποίο κρατούμαι, χωρίς να έχω ιδέα για το μιντιακό παιχνίδι που έχει στηθεί στην πλάτη μου.
Χωρίς επίσης να γνωρίζω  ότι κάπου στο ίδιο κτίριο, ένας σύντροφος και φίλος βρίσκεται υπό σφοδρή ψυχοσωματική πίεση από ένα λεφούσι “καλών ή κακών μπάτσων”, ώστε να του αποσπάσουν κατάθεση  σχετικά με το άτομό μου.
Όλα τα παραπάνω, για να μου επιδοθεί μετά από 8 ώρες ειρωνείας και απειλών μια κλήση για παροχή εξηγήσεων, η οποία σε κάθε άλλη περίπτωση απλά θυροκολλείται.

Κι όλα αυτά έρχονται – καθόλου τυχαία – λίγο πριν την Πρωτομαγιά, την κηρυγμένη γενική απεργία της 11ης Μάη και κυρίως λίγες μέρες πριν την συμπλήρωση ενός χρόνου από το τραγικό περιστατικό που στιγμάτισε τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 5ης Μάη.
Μέσα σε περιβάλλον βαθιάς οικονομικής και συστημικής κρίσης, το κράτος εκμεταλλεύεται με τον πιο χυδαίο τρόπο το θάνατο τριών ανθρώπων.                                
Επιδιώκει με την αγαστή συνεργασία των ΜΜΕ την απαξίωση των κοινωνικών αντιστάσεων και την στοχοποίηση του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Εντελώς τυχαία λοιπόν …

Την Πέμπτη 5 Μάη του 2011, 1 χρόνο μετά, καλούμαι να “δώσω εξηγήσεις” για μια σειρά κακουργημάτων που από τα media έμαθα ότι αφορούν τους θανάτους στην Marfin.

Όμως εγώ δεν περίμενα τον εκβιασμό της εξουσίας για να τοποθετηθώ δημόσια για τα συγκεκριμένα γεγονότα. Η συλλογικότητα στην οποία συμμετέχω, η συνέλευση της κατάληψης Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, έχει ήδη τοποθετηθεί από τον περσινό Μάη όπως και πολλές άλλες πολιτικές συλλογικότητες.

Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι :

Στην ορολογία, την κουλτούρα, τη γλώσσα των αναρχικών δεν υπάρχουν οι λέξεις “ατύχημα”, “παράπλευρη απώλεια”, “κατά λάθος”

Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι η οποιαδήποτε δράση μου ως αναρχικού, δεν θα μπορούσε για κανένα λόγο να θέσει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, ούτε από πρόθεση ούτε από αμέλεια. Εξίσου αυτονόητο είναι ότι δεν τρομοκρατούμαι από αυτή την κατασταλτική μεθόδευση και θα συνεχίσω να αγωνίζομαι,
για την παύση κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

2/5/2011

Γ.Π.
ένας από τους προσαχθέντες κατά την μιντιακή επιχείρηση της 29ης Απριλίου

Κάλεσμα για ενημέρωση-συζήτηση την Τρίτη 3/5

Ενημέρωση συζήτηση για την πρόσφατη κατασταλτική επιχείρηση στις 29 Απρίλη, τις προσαγωγές συντρόφων και τη συνακόλουθη παραγωγή ενός ακόμα τρομοθεάματος σχετικά με τα γεγονότα της απεργιακής πορείας της 5ης Μάη ΄10

Τρίτη 3 Μάη 6.00μμ, πολυτεχνείο (αιθ. Γκίνη)

προσαχθέντες – αλληλέγγυοι/ες