Για τη σημερινή “υπόθεση”: Φτου σας γελοίοι

Λίγα λόγια για μια από τις σημερινές προσαγωγές.

ΦΤΟΥ ΣΑΣ ΓΕΛΟΙΟΙ!!!

Σήμερα το πρωί προσήχθη στη ΓΑΔΑ ο σύντροφός μας Ν.Λ. ως ύποπτος για τον εμπρησμό της MARFIN και του ΙΑΝΟΥ. Η δυστυχώς όχι πρωτοφανής αυτή μεθόδευση σε βάρος του συντρόφου μας, μας εξοργίζει για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί ο Ν. δε βρισκόταν καν στο σημείο την ώρα του εμπρησμού (όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν δεκάδες μάρτυρες) και δεύτερον, γιατί για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια οι διωκτικές αρχές δε διστάζουν να στοχοποιήσουν και να διαπομπεύσουν ανθρώπους γνωστούς για την αντιεξουσιαστική τους δράση, για λόγους δημιουργίας εντυπώσεων και ευκαιριακής πολιτικής σκοπιμότητας. Σε καμία περίπτωση δεν είναι τυχαίο ότι η νέα αυτή κατασταλτική μεθόδευση συμβαίνει λίγο πριν από τις απεργιακές κινητοποιήσεις της 1ης και της 11ης Μάη, ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι η χώρα βαδίζει ολοταχώς προς τη χρεωκοπία.

Μιλάμε λοιπόν για μια νέα μεθόδευση που αποκλειστικό σκοπό έχει να φοβίσει όσους αντιστέκονται ακόμα στους χαλεπούς καιρούς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού που μας έχει επιβληθεί από τους εγκληματικούς μηχανισμούς της Τρόικας και την εντεταλμένη κυβέρνησή τους.

Μιλάμε ευθέως για συνειδητή κατασκευή ενόχων από την πλευρά του κράτους.

Μιλάμε ανοιχτά για την ύπαρξη ενός πολιτικού-αστυνομικού-δικαστικού-δημοσιογραφικού συμπλέγματος μηχανισμών που δρα ανενόχλητα εδώ και χρόνια και μάλιστα με λίστα προγραφών αγωνιστών και πολιτικών χώρων.

ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΣΑΣ, στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου μας, βροντοφωνάζουμε και απαιτούμε να σταματήσει εδώ αυτό το κακόγουστο παραμυθάκι.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ Ν.Λ.

φίλοι και σύντροφοί του

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη

Τέλος στην πολιτική ομηρία

Άμεση απελευθέρωση του Άρη Σειρηνίδη

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Σάββατο 30 Απρίλη 12.00 πμ

Πλατεία Συντάγματος

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης στον Άρη Σειρηνίδη

Η κοινωνική αλληλεγγύη θα σας ισοπεδώσει!

Αναδημοσίευση από το blog της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Αγίας Παρασκευής

Τη Δευτέρα 18/4/2011 πραγματοποιήθηκε η ανακοινωμένη εβδομαδιαία Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής. Εκείνη την ώρα συζητιόταν το κίνημα άρνησης πληρωμών ενάντια σε αυξήσεις των τιμών κάθε κοινωνικού αγαθού, μεταξύ αυτών και οι μετακινήσεις (ΜΜΜ). Για το συγκεκριμένο θέμα εδώ και μήνες, η Α.Σ.Κ.Α.Π. πραγματοποιεί παρεμβάσεις σε λεωφορεία και σταθμούς μετρό της περιοχής μας. Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης, η οποία γινόταν στον δημόσιο χώρο της πλατείας Αγ.Ιωάννη, συνέβη το παρακάτω γεγονός, που είναι και η αιτία αυτής της ανακοίνωσης.

Λίγα μέτρα από το χώρο της συνέλευσης, κοντά στη στάση του λεωφορείου, έγινε αντιληπτό σε κάποιους από εμάς, ότι γίνεται επιβολή προστίμου σε 4 μαθητές και μαθήτριες από 2 ελεγκτές.

Συνέχεια ανάγνωσης Η κοινωνική αλληλεγγύη θα σας ισοπεδώσει!

Eκδήλωση|Συζήτηση αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης στο ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου

∆ιάσπαρτες φλόγες αντίστασης και αυτοοργάνωσης σκιαγραφούν τις δυνατότητες για την ανατροπή αυτού του κόσμου

Εκδήλωση | Συζήτηση Τρίτη 19 Απρίλη, 19:00

αλληλεγγύης & οικονομικής ενίσχυσης για την εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο Κρήτης και τη δίωξη 5 συντρόφων στους οποίους έχουν επιβληθεί υπέρογκες χρηματικές εγγυήσεις

προβολή βίντεο: Κατάληψη ΠΙΚΠΑ

Με σημείο σταθμό την εξέγερση του ‘08 οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα πολλαπλασιάζονται σε όλη την επικράτεια. Αποτυπώνουν τις ολοένα διευρυνόμενες δυνατότητες του κινήματος, την ανάγκη δημιουργίας σταθερών σημείων αναφοράς των κινηματικών διεργασιών,  τόσο στις γειτονιές των μητροπόλεων, όσο και στις τοπικές κοινωνίες της περιφέρειας. Εστίες αδιαμεσολάβητου αγώνα στρέφονται ενάντια στην κυρίαρχη εκμεταλλευτική και καταπιεστική συνθήκη αναπτύσσουν λόγο, μέσα και πρακτικές διαχέοντας τα κοινωνικά. Εν μέσω κρίσης, κράτος και κεφάλαιο σχεδιάζουν εντατικά την αντεπίθεση: από τον ιδεολογικό πόλεμο και τις αναβαθμισμένες θεσμικές του θωρακίσεις μέχρι την πιο ωμή βαρβαρότητα και καταστολή απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κοινωνικό κομμάτι που αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της σιωπής. Ανάμεσα σε αυτά οι καταλήψεις δεν παύουν να βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία…

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΣΠΙΘΑΜΗ Ε∆ΑΦΟΥΣ

ΝΑ ΟΠΛΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ

 

Η μπροσούρα της εκδήλωσης

Συνέχεια συζήτησης για το διατροφικό έλεγχο και τον Alimentarius Codex

Η συζήτηση – ενημέρωση για το διατροφικό έλεγχο και τον alimentarius codex συνεχίζεται σήμερα 18/4 στις 19:00 στην κατάληψη

Vegan συλλογική κουζίνα για το φυλακισμένο αγωνιστή Walter Bond

Vegan συλλογική κουζίνα με κουβέντα για την υπόθεση του φυλακισμένου αγωνιστή του μετώπου απελευθέρωσης των ζώων Walter Bond (lone wolf)

τα έσοδα θα διατεθούν για τη δημιουργία μπροσούρας με κείμενα του Walter

Παρασκευή 15 Απριλίου στις 19:00 στην κατάληψη

 

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

antispe.squat.gr

Πρόσκληση σε γλέντι οικονομικής ενίσχυσης

Κόντρα στις προσταγές των εποχών, για απάθεια, μιζέρια και κανιβαλισμό θα συνεχίσουμε να προτάσσουμε την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση. Τη δημιουργική δράση δίχως ειδήμονες, διαμεσολαβητές και λοιπούς καλοθελητές της εξουσίας. Τα θέλουμε όλα και για όλους… και μαζί θα τα φάμε!

Πιστή στο πνεύμα των δικών μας καιρών, η συνέλευση κατοίκων Βύρωνα, Καισαριανής & Παγκρατίου μας προσκαλεί σε γλέντι (μάσα, μπούκα και ζημιά) οικονομικής ενίσχυσης του νέου αυτοοργανωμένου χώρου στο Βύρωνα (Κύπρου 43) την Κυριακή 17 Απριλίου από τις 12.00 το μεσημέρι.

Οι καταλήψεις επισκευάζονται, τα όνειρά μας δεν φλέγονται…

Ανακοίνωση της κατάληψης “Ελαία” στην Κέρκυρα έπειτα από την εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε τα ξημερώματα της Δευτέρας.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 11/4, η κατάληψη Ελαία δέχθηκε εμπρηστική επίθεση. Οι δράστες εισέβαλαν στο κτίριο, το οποίο την ώρα εκείνη ήταν κλειστό, και έβαλαν φωτιά στο κέντρο του χώρου. Ευτυχώς, η φωτιά έγινε αντιληπτή εγκαίρως από συντρόφους και αποφεύχθηκε η ολοκληρωτική καταστροφή, αν και οι ζημιές που προκλήθηκαν είναι μεγάλες.

Θεωρούμε ότι η συγκυρία της επίθεσης δεν είναι καθόλου τυχαία. Στον ένα (και κάτι) χρόνο ζωής της, η κατάληψη Ελαία αποτελεί ένα ζωντανό πολιτικό χώρο, όπου στεγάζονται πολλές δραστηριότητες (αγροκολεκτίβα, μαθήματα ελληνικών, μαθήματα χορού, θεατρικές ομάδες, χαριστικό παζάρι, δανειστική βιβλιοθήκη) και έχουν πραγματοποιηθεί πολλές πολιτικές εκδηλώσεις. Είναι ένα εγχείρημα που λειτουργεί αυτοοργανωμένα, χωρίς ιεραρχίες και διαμεσολαβήσεις, ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία. Η προσπάθεια αυτή έχει επισφραγιστεί τους τελευταίους μήνες με ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα στις συμμετοχικές διαδικασίες της κατάληψης. Είναι το χρονικό σημείο που ένας τέτοιος πολιτικός και κοινωνικός χώρος αρχίζει να ενοχλεί. Να ενοχλεί αυτούς που μας θέλουν έρμαια των αφεντικών, αυτούς που επιδιώκουν και διαιωνίζουν την απάθεια και τη δουλοπρέπεια στην κοινωνία, τους πάσης φύσεως εξουσιαστές και τα δεκανίκια τους.

Οι μαφιόζικες επιθέσεις δεν μπορούν να μας καταστείλουν, αντίθετα μας εξοργίζουν και μας οπλίζουν με πείσμα για να συνεχίσουμε. Άλλωστε, η καρδιά της κατάληψης Ελαία δεν είναι το κτίριο που τη στεγάζει, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που συμμετέχουμε σ’ αυτή, αλληλεπιδρούμε, αναπτύσσουμε σχέσεις συντροφικότητας και παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.

Η ΥΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΙΓΕΤΑΙ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ


ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ -ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 12/4, ΣΤΙΣ 18.00 ΜΕ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΑΚΗ

 

κατάληψη Ελαία

katalipsielaia.squat.gr


“To Ντουλάπι” Δίκτυο για την Τροφοσυλλογική Δράση (2)

Το διακύβευμα

Πρόσβαση σε καλής ποιότητας και φτηνή τροφή, συνειδητοποίηση σχετικά με τη διατροφή μας, επαφή με μικρούς παραγωγούς χωρίς μεσάζοντες, μοίρασμα γνώσεων, τεχνικών, τροφής.

Ποιοι

Όσες συμμετέχουν. Κάποιοι απο εμάς, εμπλεκόμαστε με εγχειρήματα συλλογικών κουζινών, κάποιοι άλλοι ενδιαφερόμαστε για μοίρασμα γνώσεων ή πρόσβαση σε φθηνή τροφή.

Κάποιοι έχουν τους δικούς τους λόγους.

Πως

Ερχόμαστε σε επαφή με μικρούς παραγωγούς (με γνώμονα τόσο την καλή ποιότητα των προιόντων, όσο και τις συνθήκες παραγωγής τους -τόσο στο εργασιακό τομέα, όσο και στην ίδια τη  μέθοδο παραγωγής). Συλλέγουμε βότανα, φρούτα, καρπούς. Καλλιεργούμε σε μπαλκόνια, χωράφια και κήπους. Δημιουργούμε μπαξέδες σε πάρκα και κατειλημμένους χώρους. Μοιραζόμαστε γνώσεις και τεχνικές (μας ενδιαφέρουν εξίσου μαθήματα αυτομόρφωσης για την παρασκευή τουρσιού πχ ή καλλιέργειας μανιταριών, όσο και ενημέρωση για το πατεντάρισμα σπόρων ή το νομικό πλαίσιο σ΄ότι αφορά τη διακίνηση βοτάνων).

Ενημερωνόμαστε μέσω της λίστας για νέες αφίξεις προιόντων και για τις επόμενες εκδηλώσεις και δράσεις και κάθε τρίτη απο τις 6 εως τις 11 ανοίγουμε το ντουλάπι στο ευρύ κοινό.

Και το κόστος;

Δε θέλουμε να κάνουμε ένα μαγαζάκι, οπότε επιλέγουμε την ελεύθερη συνεισφορά ως μέσο κάλυψης του κόστους που προκύπτει. Η καθε μια παίρνει ελεύθερα και είτε αφήνει άλλα προιόντα (λεμόνια απο τον κήπο του, ελιές απο το θείο απο την άμφισσα, πατέ τρούφας απο  ντελικατέσσεν) ή ό,τι χρήματα μπορεί ή και τίποτε (πιστεύουμε ωστόσο ότι εν γένει, τα σάβανα δεν έχουν τσέπες).

Ναι αλλά θα είναι βιολογικά τα προιόντα;

Οχι. Η καλλιέργεια δεσμών εμπιστοσύνης με τους παραγωγούς μας φαίνεται απείρως πιο σημαντική απο τον πράσινο μανδύα της ανάπτυξης μέσω των βιολογικών πιστοποιήσεων. Ούτως  ή άλλως μέρος της τροφής θα προέρχεται από τροφοσυλλογή και ευτυχώς τα όρη και τα λαγκάδια δεν έχουν ακόμη πάρει πιστοποίηση.

Και πως συμμετέχει κανείς;

Δίνει το μέηλ του για να συμμετάσχει στη λίστα. Εχει μάτια και αυτιά ανοιχτά για καλά προιόντα, διαβάζει, ενημερώνεται, προτείνει, συλλέγει, καλλιεργεί. Μοιράζεται.

Η θειά μου έχει ένα χωραφάκι παρατημένο, μας ενδιαφέρει;

Ναι αμέ.

Που;

Το τροφοσυλλογικό ντουλάπι ανοίγει κάθε Τρίτη, 6 με 11, στο Αυτόνομο στέκι, Ζ. Πηγής και Ισαύρων, Εξάρχεια.

Να έχω μαζί μου και καμμιά τσάντα;

Οπωσδήποτε. Αποφεύγουμε εν γένει τα συσκευασμένα προιόντα.

Ναι, αλλά με τους ατενίστας που μας βρωμίζουν την πόλη τι θα κάνουμε;

Θα τα πούμε απο κοντά.

“To Ντουλάπι” Δίκτυο για την Τροφοσυλλογική Δράση (1)

Πολλά είναι αυτά που καταρρέουν στις μέρες μας. Χρηματιστήρια, χρηματοπιστωτικά συστήματα, μεταφυσικές δοξασίες εσαεί κερδοφόρου ανάπτυξης, πυρηνικοί αντιδραστήρες στην καρδιά του τεχνοκρατικού θαύματος, μικροαστικές ονειρώξεις -αξιολύπητου- μεγαλείου. Γοητευτικός και συνάμα, θανάσιμα επικίνδυνος, τόπος τα συντρίμμια. Πεδίο ονειρέματος και  αρρώστειας, γεμάτα σκοτεινές γωνίες, του είδους που δίνουν τροφή σε νέες αλλόκοτες δοξασίες. Και αν μας κάνει κάτι να προτιμούμε να κινούμαστε στις παρυφές τους και όχι στις εναπομείνασες αποστράπτουσες κατασκευές του κόσμου τούτου, αυτό δεν είναι τόσο μια ιδιότυπη ressentiment, μια μνησικακία για την οποία τόσο έχει κατηγορηθεί η ριζοσπαστική σκέψη, αλλά ένα σύνολο αχνών, έστω,  υποσχέσεων που γεννά αυτόματα η αποκαθήλωση θεσμών και ιδεολογημάτων.

Αυτό που καταρρέει ξανά και ξανά, τόσο στις -προσεχώς φωσφορίζουσες- ιαπωνικές ερήμους, όσο και στις ανα τον κόσμο χρηματοπιστωτικές, είναι το κυρίαρχο ιδεολόγημα της εξατομίκευσης, της εξύψωσης του ατόμου και των συμφερόντων του στο προσκήνιο της Ιστορίας. Ακριβώς όπως και το κατεξοχήν σύμβολό της, το ΙΧ, που αντί για την υποσχόμενη προσωπική ελευθερία απεριόριστης μετακίνησης, παρήγαγε την ακινησία, καθώς ο άνθρωπος ήρθε για πρώτη φορά στην ιστορία του σε επαφή με την ολοκαίνουργια φρίκη του μποτιλιαρίσματος, έτσι και το εξυψωμένο άτομο της νεωτερικότητας ανακάλυψε έντρομο ότι δε βρίσκεται στη σκηνή  ως αντικείμενο θαυμασμού, αλλά ως μελλοντικό σφαγίο. Η ατομική ελευθερία, μεταφράστηκε σε μοναξιά, στο να΄ σαι γυμνός και αβοήθητος απέναντι στις αδηφάγες ορέξεις της αγοράς.

Τα ερείπια που αφήνει πίσω της αυτή η αποκαθήλωση, βρίθουν απελπισίας, μιζέριας, ψυχωτικών επεισοδίων, αντικαταθλιπτικών και έντοκων απαιτήσεων. Αλλά και γεννήσεων νέων παραδειγμάτων, ή επανακάλυψης παλαιοτέρων, όπου ο χομπεσιανός πολέμος όλων εναντίον όλων δεν είναι ο κανόνας, όπου η αλληλοβοήθεια και η αλληλεγγύη παράγουν καλύτερα αποτελέσματα για όλους, όπου το εμείς αποδεικνύεται παντοδύναμο έναντι του αποξενωμένου εγώ, όπου η συλλογική δράση  απαντά στο εδώ και τώρα.

Αναζητώντας τη διερεύνηση και τη δημιουργία νέων πεδίων συλλογικού, αποφασίζουμε να ασχοληθούμε με το θέμα της τροφής. Όχι μόνο γιατί πρόκειται για ένα πεδίο καθημερινότητας που μας αφορά όλες και όπου το συν-τροφικό αποτελούσε ανέκαθεν ένα πανίσχυρο παράδειγμα, αλλά και επειδή η διατροφική κρίση και ο έλεγχος της τροφής βρίσκουμε ότι αποτελούν δομικούς άξονες της παρούσας μορφής της κυριαρχίας.

Με αυτά κατα νου, ξεκινάμε ένα δίκτυο μοιράσματος τροφής και γνώσεων και δεξιοτήτων που την αφορούν. Ερχόμαστε σε επαφή με παραγωγούς, συλλέγουμε βότανα και φρούτα, καλλιεργούμε στους κήπους και τα μπαλκόνια μας, απαλλοτριώνουμε απο τα σουπερ μάρκετ. Κοντολογής, συγκεντρώνουμε τροφή και τη μοιραζόμαστε μεταξύ μας, χωρίς αντίτιμο, με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά, χωρίς μεσάζοντες. Έτσι αποκτούμε πρόσβαση σε φτηνή και καλής ποιότητας τροφή, στηρίζουμε μικρούς παραγωγούς αλλά και αποκτάμε γνώση και δυνατότητα ελέγχου πάνω στην τροφή μας. Σε μια χρονική συγκυρία όπου ο έλεγχος της τροφής αγγίζει οργουελλικά όρια, με νέες νομοθεσίες (βλ. codex allimentarius) που επιβάλλουν την παρουσία των πολυεθνικών και των μηχανισμών ελέγχου σε κάθε στάδιο της διατροφής, εμείς προτείνουμε την αυτομόρφωση, την ελεύθερη συλλογή τροφής και το μοιρασμά της.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη χαραμίσουμε με απληστία και εξατομίκευση. Ας τη μοιραστούμε.

 

To Ντουλάπι

Δίκτυο για την Τροφοσυλλογική Δράση

tontoulapi.espivblogs.net

Ομάδα Βιβλιοθήκης

Θα θέλαμε να μιλήσουμε για τη γνώση εν γένει, αλλά θα ήταν μία δύσκολη υπόθεση. Θα θέλαμε να μιλήσουμε για το κίνημα αλλά κι αυτό θα μας φαινόταν δύσκολο όταν θα θέλαμε να το ορίζουμε σαφώς και ευκρινώς. Βρισκόμαστε βουτηγμένοι μέσα σε ένα ωκεανό πληροφοριών και εμπειριών όπου τα προφανή αποκρύπτονται, τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται και οι «αλήθειες» τυφλώνουν. Μιλάμε, εκφραζόμαστε, επικοινωνούμε. Αποτυπώνουμε, μεταγράφουμε και μεταφράζουμε. Λειτουργούμε, κυκλοφορούμε, διανέμουμε. Έννοιες, εικόνες και αναπαραστάσεις σε κίνηση, οργανωμένες σε συστήματα που αναπαράγουν το Υπάρχον. Ή το διεμβολίζουν και το ανατρέπουν.

Ιδέες και πρακτικές σε διαρκή κίνηση. Ενταγμένοι στο «ανταγωνιστικό» κίνημα προέκυψε η ανάγκη και η επιθυμία για τη δημιουργία μιας υποδομής που θα φέρει, θα διακινεί και θα υποστηρίζει τη παραγωγή ενός λόγου και μίας πράξης ανταγωνιστικής στο υπάρχον. Στόχος μας δεν θα μπορούσε να ήταν απλά μια διαχείριση της γνώσης [knowledge management] στο πλαίσιο μιας τεχνοκρατικής οργάνωσης πληροφοριών, πειθαρχημένης στρατηγικής βελτίωσης των επιδόσεων, ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας και επέκτασης ενός «επαναστατικού» πνευματικού κεφαλαίου, ούτε φυσικά η δημιουργία μηχανισμών εκπαίδευσης που θα περιλαμβάνουν τη μονοσήμαντη μεταφορά της γνώσης.

Επομένως τι θέση κατέχει μια βιβλιοθήκη σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς της καινοτομίας, των τεχνικά εκπαιδευμένων ειδημόνων και των think tanks; Και ποια η σχέση της με την διάχυτη κίνηση ιδεών και πρακτικών σε ένα πεδίο ριζικής ρήξης; Δηλαδή τι θα νοηματοδοτούσε μια οργανωμένη ταξινόμηση τίτλων που θα είχε ως στόχο να δομεί συστήματα και υπηρεσίες πληροφοριών σε ένα σύμπαν σχέσεων μεταξύ χρήστριας και βιβλιοθήκης; Και όλα αυτά μέσα σε μία κατάληψη; Τα ερωτήματα αυτά τέθηκαν εξ αρχής όταν έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα ταξινόμησης για την οργάνωση του υλικού της βιβλιοθήκης (βιβλία, περιοδικά, μπροσούρες, ταινίες κτλ.) κατά θεματική κατηγορία. Διότι αν και αισθανόμασταν πως με την κίνησή μας να συγκεντρώσουμε στο χώρο αρχικά ένα σχετικά μικρό αριθμό υλικού υπονομεύουμε την συνήθη ιδιωτικότητα της συσσώρευσης και την κυρίαρχη εμπορευματική σχέση που διέπει συνήθως τη πρόσβαση στη γνώση, παρόλα αυτά θεωρήσαμε ότι τα παραπάνω δεν θα απαντούσαν στο ελάχιστο των αναγκών μας, πόσο μάλλον γενικότερα αυτών του ανταγωνιστικού κινήματος, το «ιστορικό σχέδιο» του οποίου είναι σήμερα τόσο απαιτητικό και επιτακτικό.

Στο πλαίσιο διαχείρισης της βιβλιοθήκης λοιπόν, και συγκεκριμένα τεκμηρίωσης του υλικού ανά θεματική κατηγορία, έπρεπε να δομηθεί η βιβλιοθήκη είτε σύμφωνα με τις προσωπικές απόψεις μας, είτε συμβουλευόμενοι τις κλασικές βιβλιοθήκες. Η ανάγκη της ταξινόμησης αρχικά απέκτησε έναν εντελώς τεχνικό χαρακτήρα, του οποίου η τυπολογική ανάλυση φαινόταν ότι μπορούσε να διεξαχθεί μονάχα από κάποιους ειδικούς. Αποτέλεσμα αυτού; Η τεχνική λύση που απαιτούσε εμφάνιζε το πρόβλημα ότι ήταν επίσης τεχνικού χαρακτήρα. Και με αυτόν τον κρυμμένο τρόπο εμφανιζόταν ο παλιός καλός εχθρός· η τεχνοκρατία. Εκείνο το ιδεώδες, που αντιγράφοντας την ακρίβεια οργάνωσης των μηχανών ενορχηστρώνει ολόκληρο τον κοινωνικό περίγυρο. Πώς θα καταφέρναμε όμως να αποφύγουμε την ικανότητά της να προσφέρει ευχαρίστηση και στους ίδιους τους εαυτούς μας που απαιτούσαν αποτελεσματικότητα, όντως ικανή να μεταβολίζει μορφές δυσαρέσκειας μέσα στο σύστημά της, αν και ασκούσε δυνάμεις πειθαναγκασμού; Ή πώς αυτή σε ένα κόσμο όπου έχει μεταλλαχθεί σε ωκεανό πληροφορίας κατέχει τη δύναμη να μεταγράφεται σε πολιτικά προγράμματα, σε άπειρους δυνατούς κόσμους που περιμένουν να τους γνωρίσουμε αρκεί να δομηθεί μια καθολική μέθοδος ανάλυσης, μια επιστημολογική προσέγγιση που θα παράγει «αλήθειες»; Διότι ακόμα και η ταξιθέτηση μιας μικρής βιβλιοθήκης σε μια κατάληψη εμπεριέχει τρόπους λειτουργίας που ανασυγκροτούν σχέσεις εξουσίας και ιεραρχίας.

Έτσι κατά την καταλογογράφηση παρουσιαζόταν όλο και πιο εμφανώς πως η οργάνωση του υλικού σύμφωνα με την παραδοσιακή ιεραρχική καθετοποίηση των κατηγοριών και των υποκατηγοριών απέκρυπτε το ποιες είμαστε και με τι ασχολούμαστε και εμφάνιζε ως κεντρική την κυρίαρχη αφήγηση, δηλαδή δεν άφηνε χώρο σε διαφορετικές αφηγήσεις ή τις εμφάνιζε ως εν δυνάμει υποκατηγορίες. Ουσιαστικά γινόταν όλο και πιο σαφές πως μέσα στην ταξινόμηση κρυβόταν η πολιτική, δηλαδή πως η τεχνική της ταξινόμησης ενσωμάτωνε την πολιτική και ως τεχνική έθετε διακυβεύματα στη βάση ενός τεχνικού ντετερμινισμού. Και αν συνέβαινε αυτό, θα έπρεπε να το αξιολογήσουμε είτε στη βάση πλήρους αντιστροφής του, είτε μεταστροφή τους προς όφελος δικών μας αφηγήσεων. Έτσι, αρχικά αντιστρέφοντας της συνθήκη, η μία λύση θα ήταν να οργανωνόταν η βιβλιοθήκη εξαρχής στη βάση δικών μας θεματικών. Για παράδειγμα εάν αποφασίζαμε πως πολιτικά θέτουμε ως κεντρικά ζητήματα το μεταναστευτικό, την καταστολή και την κρίση θα οργανωνόταν η βιβλιοθήκη σύμφωνα με αυτούς τους κεντρικούς άξονες. Δηλαδή στο πλαίσιο μιας τεχνοπολιτικής, όπου η πολιτική επικαθορίζει την τεχνική, θα επιλέγαμε μια νέα αφήγηση και δόμηση μιας νέας καθολικής μεθόδου ανάλυσης όπου οι αναπαραστάσεις του παρελθόντος θα έπαυαν εν μέρει να παρέχουν θεμέλια γνώσης. Επιλέξαμε μια διαφορετική στρατηγική.

Ξεκινάμε με την – και βιωματική – παραδοχή πως η πρακτική της ταξινόμησης δεν κατασκευάζει μονάχα ένα αντικείμενο (αυτό της βιβλιοθήκης της κατάληψης), αλλά συγκροτεί ταυτόχρονα το υποκείμενο της πρακτικής, τον/την ταξινόμο. Αυτή η παρατήρηση, καθώς και ολόκληρη η προηγούμενη ενδελεχής αναφορά στην διαδικασία της καταλογογράφησης δεν γίνεται για λόγους αυτοαναφορικότητας. Ουσιαστικά, έχοντας ήδη απεμπολήσει την ιδιότητα των ειδικών που γνωρίζουν να δίνουν λύσεις στα τεχνικά (βιβλιοθηκονομικά) προβλήματα, αλλά τα αναγνωρίζουν και ως τέτοια, αρχικά θέλαμε να δείξουμε την αμφισημία του ρόλου του βιβλιοθηκονόμου και τα όρια της εξειδίκευσης. Κυρίως όμως θέλαμε να καταδείξουμε με το παράδειγμα της ταξινόμησης με ποιο τρόπο οι αποφάσεις και το πως αυτές λαμβάνονται αναδεικνύουν ποιες είμαστε, τι θέλουμε και πως επιλέγουμε να δρούμε εν γένει ώστε να δίνουμε πραγματικές απαντήσεις σε πραγματικά προβλήματα.

Ως τμήμα του ανταγωνιστικού κινήματος αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα διάλυσης κάθε διαχωρισμένου ρόλου, τόσο για εμάς όσο και για τους εν δυνάμει χρήστες. Θεωρούμε πως τα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος είναι απαραίτητο να κατανοούν την πραγματικότητα τους, και μέσω του αγώνα και της δημιουργίας αδιαμεσολάβητων σχέσεων-γεφυρών με άλλα ταξικά-κοινωνικά υποκείμενα να συνθέτουν τις δικές τους μικρές και μεγάλες αφηγήσεις που να πυροδοτούν νέα ξεπεράσματα, ανατρεπτική συλλογική δράση, νέες φυγές προς τα εμπρός. Η βιβλιοθήκη επιθυμεί να αποτελέσει ένα ζωντανό χώρο αυτομόρφωσης και ζυμώσεων κατάλληλο για συλλογική ανταγωνιστική έρευνα. Ένας κοινός τόπος όπου στη βάση του συλλογικού να εντάξουμε τις καθημερινές μας δραστηριότητες στο κύκλο του κινήματος, να συλλογικοποιήσουμε την ανάγνωση, την έρευνα και την επιθετική νοηματοδότηση του κόσμου που μας περιβάλλει.

Έτσι μέσα σε αυτό το περιβάλλον συλλογικοποίησης των αντιστάσεων και ενίσχυσης της δημόσιας πρόσβασης, επιλέξαμε σε τεχνικό επίπεδο η πρόσβαση στους τίτλους να παρέχεται διαδικτυακά. Επιπλέον η καταλαγογράφηση να γίνεται δια-θεματικά ώστε να έχουν την δυνατότητα να προσθέτουν μία νέα ετικέτα (tag) σε κάθε τίτλο προτείνοντας μια νέα αφήγηση, ή σε ολόκληρες βιβλιογραφίες, είτε επικοινωνώντας ατομικά με την ομάδα βιβλιοθήκης, είτε συλλογικά στο πλαίσιο των ομάδων αυτομόρφωσης. Τέλος επιδιώκουμε τη διασύνδεσή και τη συνεργασία με τις υπόλοιπες κινηματικές βιβλιοθήκες ώστε να δημιουργηθούν δίκτυα επικοινωνίας με συντρόφους από άλλα εγχειρήματα, ιδιαιτέρως  άλλων πόλεων. Επίσης επιθυμούμε ο χώρος της κατάληψης να αποτελέσει ένα ανοικτό πεδίο διαμόρφωσης και συνάντησης συλλογικών αφηγήσεων και η δανειστική βιβλιοθήκη να προσφέρει στον κινηματικό αυτό χαρακτήρα. Έτσι στο πλαίσιο κυκλοφορίας της γνώσης επιδιώκουμε την δημιουργία ομάδων αυτομόρφωσης, ενάντια σε μία κουλτούρα του «όλα έχουν ειπωθεί» και της αποθέωσης του πρακτικισμού – θέση που έχει προκύψει ως αντίδραση στην υιοθέτηση κάθε έννοιας «διανόησης» από τον κυρίαρχο λόγο που διαχωρίζει τη θεωρία από τη πράξη. Μία συνθήκη απόρροια της μετατροπής της μόρφωσης σε εμπόρευμα/θέαμα στην καπιταλιστική κοινωνία όπου το εκπαιδευτικό σύστημα (στην κορυφή του οποίου βρίσκεται το πανεπιστήμιο) λειτουργεί ως φορέας διαμεσολάβησης για να αναλαμβάνει την ιεράρχηση και θεματικοποίηση των κοινωνικών σχέσεων επικαλούμενη την αντικειμενικότητα και το επιστημονικά ορθό.

Καταλήγοντας, στόχος μας δεν είναι απλά η δημιουργία «ρητορικών κύκλων» πλαισιωμένων με τις αντίστοιχες υλικές υποδομές, αλλά πολιτικών διαδικασιών ριζοσπαστικής κριτικής που θα εντάσσονται στο επίπεδο διανομής της ανταγωνιστικής γνώσης στα κοινωνικά-ταξικά πεδία που επιθυμούμε να διεμβολίσουμε. Όχι στη βάση μιας επιστημονικής κατανόησης της εν γένει ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά σε αυτή της ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας των υποκειμένων που αγωνίζονται και θα αγωνιστούν για την άρση των κανονικοτήτων, των αυτονόητων.

Ομάδα βιβλιοθήκης κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Απρίλιος 2010

 

Για να μεταφερθείτε στη σελίδα της βιβλιοθήκης πατήστε εδώ



Ενημέρωση|Συζήτηση: Alimentarius Codex, Βιοπατέντες, Πιστοποιήσεις

Η πλέον θεμελιώδης μέθοδος εξημέρωσης ενός όντος είναι ο έλεγχος πάνω στην τροφή του. Η βία και η πειθάρχηση μέσω της πειθούς ή της τιμωρίας είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία, αλλά συνήθως έπονται της εξασφάλισης της συνθήκης ότι το προς εξημέρωση ον, θα εξαρτά την παροχή και το είδος της τροφής του από τον εξουσιαστή του. Και όπως γνωρίζουν πολύ καλά τόσο τα προς σφαγή φυλακισμένα ζώα, όσο και οι ανθρώπινοι Άλλοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης –αυτού του θαυμαστού δομικού στοιχείου της νεωτερικότητας- ό,τι κάνουμε στη φύση, κάνουμε και στον εαυτό μας.

Με δεδομένο ότι πλέον το ζητούμενο στον έλεγχο δεν είναι το πεδίο της συμπεριφοράς αλλά η ίδια η βιολογικότητα των υπηκόων, η εσωτερίκευση δηλαδή της πειθάρχησης μέσω της εγγραφής της στο ίδιο το σώμα, η κανονικοποίηση της τροφής είναι ένα απαραίτητο βήμα για την οικουμενικοποίηση του ελέγχου. Με άλλα λόγια, η ζωή οφείλει να εξεταστεί και να σκαναριστεί σε εργαστήρια, έτσι ώστε να κριθεί κατά πόσο είναι λειτουργική, να ορθολογικοποιηθεί, να τροποποιηθεί γενετικά, να περιφραχτεί και πάνω από όλα να αποκλειστεί. Η μη-λειτουργική, άγρια, μη-κανονικοποιημένη ζωή, αποκλείεται ως μιαρή, ως γυμνή ζωή, ένα εν δυνάμει μολυσματικό βιολογικό περίσσευμα, άνευ αξίας.

Από τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς της Monsanto και της Syngenta, μέχρι το πατεντάρισμα βιολογικών ειδών και την απαγόρευση χρήσης φυτών χωρίς επαρκή πιστοποίηση (βλ. S-510, codex alimentarius), η αφήγηση της κυριαρχίας παρουσιάζει μια –τίγκα ανησυχητική- ομοιογένεια. Ένας πλανήτης ελάχιστης βιοποικιλότητας, με τη ζωή πειθαρχημένη, πιστοποιημένη, ιδιοκτησία μερικών πολυεθνικών. Ένας κόσμος πλήρως εμπορεύσιμος. Και αμείλικτα θανάσιμος.

Σε μια κουβέντα που κρίνουμε ότι πρέπει να ανοίξει και μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα, θα επιχειρήσουμε μια πρώτη ενημέρωση σχετικά με τις νέες νομοθετικές ρυθμίσεις που προβλέπονται από τον διατροφικό κώδικα (codex alimentarius) καθώς και το που αυτές συνάδουν με την προσπάθεια επιβολής βιοπατεντών και τίτλων ιδιοκτησίας για το σύνολο της ζωής.

Τη Δευτέρα 4 Απρίλη στις 19:00 στην κατάληψη

 

Συλλογική Κουζίνα