Αλληλεγγύη στους διωκόμενους της διαδήλωσης της 27ης Φλεβάρη 2010

 

Ποιός ξέχασε το Nichola Toddi;

Στις 16 Φεβρουαρίου 2010, η ΕΛ.ΑΣ στήνει μια πολεμική επιχείρηση σύλληψης «περιβόητων κακοποιών» στη γειτονία της Ζωοδόχου Πηγής στον Βύρωνα. 9 σφαίρες μπάτσων σκοτώνουν πισώπλατα έναν περαστικό: τον Nichola Toddi, 25χρονο εργάτη από την Αλβανία, κάτοικο της περιοχής. Το ανακοινωθέν της ΕΛ.ΑΣ μιλά για μια «επιτυχημένη επιχείρηση παρά τις παράπλευρες απώλειες» αφού… οι κακοποιοί συνελήφθησαν.

Λίγες μέρες μετά, στις 27/2, μια διαδήλωση οργής στις γειτονιές του Βύρωνα, δεν αμφισβητεί απλώς τις «επιτυχίες» της ΕΛ.ΑΣ αλλά καταδεικνύει την δολοφονική φύση του καθεστώτος και των κατασταλτικών του μηχανισμών. Ήταν μια συλλογική χειρονομία αντίστασης στο ιδεολόγημα της ασφάλειας που μεταφράζεται σε ακόμα περισσότερους μπάτσους, σε περισσότερες κάμερες, σε νέους τρομονόμους και ενίοτε… σε σφαίρες, στις πολιτικές προσταγές των αφεντικών που μας θέλουν μόνους, αναλώσιμους και φοβισμένους, στην κρατική τρομοκρατία. Ήταν μια κραυγή αξιοπρέπειας. Και γι’ αυτό χτυπήθηκε από ορδές ένστολων δολοφόνων. Ξυλοκοπούνται διαδηλωτές αλλά και όσοι περαστικοί τολμούν να διαμαρτυρηθούν. Συλλαμβάνονται 11 διαδηλωτές, ένας εκ των οποίων, βαριά τραυματισμένος από τα γκλομπ των μπάτσων, κατηγορείται – όλως τυχαίως – σε βαθμό κακουργήματος. Οι υπόλοιποι 10 συλληφθέντες παραπέμπονται σε δίκη στις 18 Μαρτίου 2011 σε βαθμό πλημμελήματος.

Ένα χρόνο μετά, με φόντο τις ασφυκτικές συνθήκες που διαμορφώνουν οι αντικοινωνικές πολιτικές των ντόπιων αφεντικών και των υπερεθνικών συμμάχων τους (ΕΕ,ΔΝΤ,ΕΚΤ), το ελληνικό κράτος επιλέγει τον ρόλο του επιβολέα και τηρητή της απόλυτης τάξης θέλοντας να προλάβει νέες κοινωνικές εκρήξεις και αναταραχές που θ’ ανατρέψουν την κυριαρχία του. Η κρατική βία οξύνεται, ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια στα κινήματα ανυπακοής εντείνεται, μορφές αγώνα και αντίστασης ποινικοποιούνται, ολόκληροι κοινωνικοί αγώνες, αγωνιστές και αγωνίστριες στοχοποιούνται, κυνηγιούνται, καταστέλλονται. Συνολικά, όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον μονόδρομο της φτώχειας, της μιζέριας και του κοινωνικού κανιβαλισμού, κηρύσσεται αυτόματα ένοχος και βρίσκεται στη κατασταλτική – ποινική μέγγενη του καθεστώτος. Είναι σαφές ότι θέλουν να μας διώξουν από τους δρόμους γιατί εκεί πραγματώνονται η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση, η αντίσταση και η ανυπακοή, η ατομική και κοινωνική χειραφέτηση. Γιατί εκεί εκτυλίσσεται ο κοινωνικός-ταξικός πόλεμος. Και αυτόν τον δρόμο δεν θα τον εγκαταλείψουμε…

 

ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 27ης ΦΛΕΒΑΡΗ 2010
ΔΙΚΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, 9.00 π.μ

 

Πρωτοβουλία Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών

από τους Πρόποδες του Υμηττού
paapty.squat.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *