ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ έξω απ’ τις φυλακές Κορυδαλλού


31 Δεκέμβρίου 2011 / 23.30
στο πάρκο επί της Γρ. Λαμπράκη

το κάλεσμα απο τη Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές
http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=34989

Για το μύθο των χριστουγέννων

Είναι φορές που σου δίνεται η εντύπωση πως ζούμε μέσα σε έναν ωκεανό αδιαφορίας. Πως ανασαίνουμε έναν κόσμο που, ως επί το πλείστον, ο θησαυρός της ζωής είναι ένα ανεπίγνωστο αντικείμενο της επιθυμίας που ‘χει την ιδιότητα να μεταβολίζει τα πάντα και να τα μετατρέπει σε απάθεια. Κι ενώ το αντικείμενο αυτό συνεχώς μας διαφεύγει – όσο το πλησιάζεις, τόσο αυτό μεταλλάσσεται σε νέα μορφή, πάλι και πάλι, επ’ άπειρον, ακολουθώντας την κίνηση μιας αναπόδραστης απληστίας – η επιθυμία για το αντικείμενο μεταστρέφεται σε επιθυμία για την ίδια την πράξη της κατανάλωσης. Μία μεταστροφή που μυστικοποιεί το αντικείμενο, εμφανίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον καταναλωτισμό ως την κινητήρια δύναμη για την αναζήτησης του ιερού γκράαλ της ύπαρξης· του φυλακτού των φυλακτών· του χαμένου πράγματος που θα μας υποστασιοποιεί. Στο μύθο της πρωτοκοσμικής αφθονίας η ζωογόνος αυτή λειτουργία της επιθυμίας μας καθιστά, με δικά μας έξοδα, τοποτηρητές του συστήματος. Διότι το αντικείμενο που αναζητούμε  – ως εμπόρευμα – αποτελεί το δομικό στοιχείο που μας επάγει στους κύκλους της εκμετάλλευσης. Η επιθυμία δε θέλει να ικανοποιηθεί, αλλά θέλει να διαιωνίζεται. Παραγωγικότητα – ανάπτυξη – πρόοδος – κατανάλωση – ευημερία. 

 

 

Εικ.1 : Πανεπίστημίου & Ιπποκράτους. Η ουρά άρχισε να δημιουργείται τα χαράματα…για προμήθεια εισιτηρίων των Red Hot Chili Peppers.

 Οι τεράστιες ουρές μπροστά από τα ταμεία για την αγορά του «πολυπόθητου» εισιτηρίου για την συναυλία των Red Hot Chilli Peppers μας υπενθυμίζουν τις υποσχέσεις ενός μυθικού κόσμου που φαίνεται να χάνεται από τον ορίζοντα, αποκαλύπτοντας τις κραυγαλέες αποδείξεις της ματαιότητας. Οι υποσχέσεις για μια καλή θέση εργασίας, για έναν καλό μισθό, για μια ζωή με πλούσια τα ελέη, μεταφράζονταν στην πρώτη θέση στο λάιβ, στην πρώτη θέση στο γήπεδο, πρώτο τραπέζι πίστα…

 

Εικ. 2: Ουρά έξω από κατάστημα του ΟΑΕΔ

Είναι ο μυθικός κόσμος των αιώνιων Χριστουγέννων· ο υπέροχος κόσμος της πλησμονής, ο κόσμος των αείποτε ακόρεστων επιθυμιών και των χαμένων αντικειμένων· ο κόσμος που μας συνήθισε στην ιδέα μιας βουλιμικής κατανάλωσης δίχως πίστωση. Η μυθική πλάνη των μάγων και των αηβασίληδων εικονίζει την αιχμαλωσία αυτού του κόσμου στο ψεύδος του να πιστεύει πως μπορεί να ξοδεύει άδωρα και να δωρίζει ανέξοδα· και ταυτόχρονα διασώζει κάτι από το ίδιο το παραμύθι: στις μορφολογικές ομοιότητες ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα μπορούμε να αναζητήσουμε το κατώφλι που μας περνά από το ένα στο άλλο. Και σε αυτήν την οριακή στιγμή του μύθου ίσως αντιληφθούμε στην πιο αδιόρατη μορφή εκείνο το γοητευτικό στοιχείο που μας πλάνεψε. Κι αυτό δεν είναι κάποιο ψέμα που μας είπαν· θα πιστεύαμε άλλωστε ένα ψεύτη που θα μας έλεγε ότι λέει ψέματα;

Βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας νέας εποχής· στο κρίσιμο σημείο της. Ένας μυθικός κόσμος που φαίνεται να γκρεμίζεται – ή να απομαγεύεται – ωθώντας τις συνεπαγωγές στις ακραίες εκδοχές τους, μεταλλάσει τα ίδια τα περάσματα στον νέο κόσμο. Τα ανεκπλήρωτα όνειρα παρόλα αυτά οφείλουν να διασωθούν, και οι επιθυμίες να πραγματοποιηθούν. Διότι αυτό που μας γοήτεψε, που μας έδεσε με τις μαγικές του λέξεις στο (φαινομενικά) αιώνιο ξόρκι, και που στέκεται στέρεο (ανέγγιχτο στην ιερή υπόστασή του) στο κατώφλι ανάμεσα στους δύο κόσμους δεν ήταν τελικά το ψέμα του μύθου της κατανάλωσης, αλλά η αλήθεια της ανάγκης να επιθυμούμε. Η σαγηνευτική δύναμη των «θέλω» μας ανάγκασε να κυνηγάμε τα φετίχ της στιγμής, ακόμα και αν τα σνομπάραμε με ένα χαμόγελο. Παύοντας να κοιτάμε τα άστρα, υποκύπτουμε στη γοητεία των αστρονομικών μεγεθών. Και είναι η ίδια ορμή των «θέλω» που θα γκρεμίσει αυτόν τον κόσμο των εμπορευμάτων – των ποσοτικών αξιών και των εμπράγματων σχέσεων – ξεριζώνοντας τα παλιά αρχοντικά κτήρια του και σβήνοντας τα ίχνη του ανυπόφορου· της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Να κηρύξουμε τον πόλεμο ενάντια στην ονειρεμένη πόλη, να τρυπήσουμε την καρδιά της.

«Το εμπόρευμα εξαντλήθη λόγω κατεδαφίσεως… ορεν ντουβάρ!»

 [youtube]http://www.youtube.com/watch?v=exM_qF2WmXo&feature=related[/youtube]

Dr. Henry Jones

Συλλογικές κουζίνες και προβολές

Μαγειρεύουμε και τρώμε μαζί:

Τετάρτη 28/12 & Τρίτη 3/1, μαγειρεύουμε στις 16.00 τρώμε στις 20.00

Ταινίες και ποπ-κορν:

Παρασκευή 30/12 στις 20.00: “Themroc“, 1973, C. Faraldo

Πέμπτη 5/1 στις 20.00: “Withnail and I”, 1987, B. Robinson

Αλλαγή ωρών για τη δανειστική βιβλιοθήκη/αναγνωστήριο

Για τις επόμενες δύο εβδομάδες η δανειστική βιβλιοθήκη και το αναγνωστήριο της κατάληψης θα λειτουργήσουν τις εξής μέρες και ώρες:

Τετάρτη 28/12 και Τρίτη 3/1 μεταξύ 17.00 και 22.00

Παρέμβαση στο Σύνταγμα για τον Χρ. Κολεντίνη

Παρέμβαση στο Σύνταγμα για το σύντροφο Χρήστο Κολεντίνη εν όψη της εξέτασης για παράταση ή μη της προφυλάκισης του απο το συμβουλιο του εξαμηνου.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 30/12 στις 10π.μ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

Σημερα Σαββατο 24/12 μαζευτηκαμε  κατι παραπανω απο 20 συντροφισσες και συντροφοι στην εισοδο του μετρο του Συνταγματος με σκοπο να κανουμε μια παρεμβαση αντιπληροφορησης για τον προφυλακισμενο συντροφο Χρηστο Κολεντίνη εν οψη της εξέτασης για παράταση ή μη της προφυλάκισης του απο το συμβουλιο του εξαμηνου.

Στο σημειο αυτο παραμειναμε για περιπου 2 ωρες οπου μοιρασαμε ουσιαστικα 700 αντιτυπα απο το τελευταιο δημοσιευμενο γραμμα του Χρηστου απο την φυλακη,στο οποιο μιλαει ο ιδιος για την υποθεση του και το οποιο καλει σε συγκεντρωση αλληλεγγυης στις 30/12 και ωρα 10π.μ εξω απο τα δικαστηρια της Ευλπίδων οπου θα περασει το συμβουλιο.Παραλληλα και ενισχυτικα για το καλεσμα και την υποθεση του Χρηστου πεταχτηκαν εκατονταδες τρικακια καθως κρεμαστηκε και ενα πανο ακριβως πανω απο την εισοδο του μετρο.Μετα το περας της 2ωρης παρεμβασης μας στο σημειο,κατεβηκαμε την οδο Ερμου πετοντας τρικακια και μοιραζοντας τα τελευταια κειμενα που μας ειχαν απομεινει μεχρι το υψος της Καπνηκαρεας οπου και εληξε η παρεμβαση μας.

Ο συντροφος Χρηστος Κολεντινης βρισκεται αιχμαλωτος στις φυλακες Κορυδαλλου απο τις 14/7 ουσιαστικα επειδη ξυλοκοπηθηκε αγρια απο τα ΜΑΤ εξω απο το πολυτεχνειο,υστερα απο συναυλια αλληλεγγυης στις 9/7 και αφου παρεμεινε τοσο στον Ερυθρο Σταυρο οσο και στη κλινικη Αγιος Παυλος των φυλακων Κορυδαλλου με βαρυτατες σωματικες βλαβες που λιγο ελειψε να του στοιχησουν την ιδια την ζωη του.Υστερα απο την βαρια σωματικη βια που υπεστει και μην μπορωντας οι μπατσοι να δικαιολογησουν τα αδικαιολογητα του απηγγειλαν βαριες κατηγοριες κακουργηματικου χαρακτηρα οπως η παρασκευη κ χρηση εκρηκτικων με προφαση τις μολοτοφ που ειχαν πεσει λιγο νωριτερα στο σημειο.Ετσι σε πρωτο χρονο διαταχτηκε απο τις εισαγγελικες αρχες η προφυλακιση του κ σε δευτερο απορριφθηκε η πρωτη αιτηση του για αποφυλακιση στο τριμηνο παρολο που η δακτυλοσκοπικη ερευνα της αστυνομιας,στα κομματια του μπουκαλιου που οι ιδιοι οι μπατσοι περισυνελεξαν,ηταν καθαρη.

Το σκηνικο ομως της διωξης του Χρηστου στηνεται και σε κατι ακομα το ιδιο σημαντικο οπου και ο ιδιος ο εισαγγελεας το αναφερει με ενα ακρως χυδαιο τροπο στην προηγουμενη απορριψη αποφυλακισης του.Δεν δισταζει να χρησιμοποιησει ισως την μεγαλυτερη υποθεση φιασκο των τελευταιων χρονων,με την εισβολη της αστυνομιας στις 5/12 του 2009 στο Αναρχικο στεκι Ρεσαλτο στο Κερατσινι.Οπου μπατσοι με πολιτικα κ παρατεταμενα τα οπλα σαν γκαγκστερικη συμμορια εισβαλουν στο χωρο και ουσιαστικα απαγαγουν 22 ατομα χωρις να τους αναφερουν το λογο.Υστερα απο αυτη την χολιγουντιανη και στημενη απο πριν μηντιακα επιχειρηση η αστυνομια δεν μπορει,για να μην εκτεθει σε πρωτο χρονο τελειως,να μην απαγγειλει κακουργηματικες πραξεις οι οποιες ομως δεν μπορουν να πατησουν πουθενα.Ο εισαγγελεας λοιπον επικαλειται την υποθεση αυτη(την οποια ουτε τα ελληνικα δικαστηρια εχουν εξετασει ακομα και που ολοι οι συντροφοι και συντροφισσες που ειχαν περιοριστικους ορους για αυτην εχουν αρθει)με την αιτιολογια οτι εχει ξανακατηγορηθει για τα ιδια αδικηματα ωστε να παρατεινει την αιχμαλωσια του Χρηστου.

Το κρατος και οι διωκτικοι του μηχανισμοι θα πρεπει να ξερουν οτι ο Χρηστος Κολεντινης οπως και καθε φυλακισμενος που στεκεται με αξιοπρεπεια κ παλευει για ενα κοσμο ισοτητας,δικαιοσυνης και ελευθεριας,δεν ειναι μονος του!!

       ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

        Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

   ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΛΕΝΤΙΝΗ

 Αναδημοσίευση από athens.indymedia

“Πορνοπελάτες…απο σπίτι” μεταναστεύστε στο διάολο!

[…]Παράγωγο της παράνομης μετανάστευσης το φαινόμενο αυτό, μας δημιούργησε προβλήματα επέκτασης του AIDS, 1250% η αύξηση, όπως το ΚΕΕΛΠΝΟ με τις έρευνές του έχει αποδείξει.

Και φαινόμενο μέσα πια σε μικρό βαθμό στην ελληνική οικογένεια εκ μεταφοράς, από την παράνομη μετανάστρια που γίνεται θύμα των κυκλωμάτων της αδήλωτης πορνείας, στον Έλληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια. Εδώ κάτι πρέπει να κάνουμε.[…]

απο ομιλία του υπουργού Υγείας Α.Λοβέρδου στα πλαίσια της  "Συνεργασίας του Υπ.Υγείας με τον Δήμο Αθηναίων για το κέντρο της πόλης"

 

Πορνοπελάτες…απο σπίτι και λοιποί ευυπόληπτοι υποκριτές αν ψάχνετε για βρωμιά κοιταχτείτε στον καθρέφτη σας!!!

Να θυμίσουμε λοιπόν, ότι το κύκλωμα της «γυναικείας εκμετάλλευσης» ενέχει δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Αν οι μισοί εκμεταλλευτές είναι νταβάδες και τσατσάδες, οι άλλοι μισοί ανατρέφονται στους κόλπους…της "αγίας ελληνικής οικογένειας"

Από τον έλληνα παντρεμένο και «καθώς πρέπει» πελάτη, το νεαρό έλληνα φαντάρο, τον έλληνα έφηβο που ξεναγείται στα μπουρδέλα από μπαμπά, θείο, αδερφό… μέχρι την ξεφτίλα της μάνας του που κρυφοχαίρεται που το παιδί «γίνεται άντρας»
 

και κάθε οικογένειας γενικώς!

“Κάνανε τα πάντα για να μας θάψουνε, μόνο που ξεχάσανε πως είμαστε σπόροι”

 

Καταλαμβάνουμε τα άδεια κτήρια. Βασίζουμε την ζωή μας στην ισότητα και την αλληλεγγύη. Οι ρίζες της αυτοοργάνωσης διαχέονται, εξαπλώνοντας επαναστατικά προτάγματα, μέχρι να γκρεμίσουμε συθέμελα κάθε μορφή καταπίεσης. Ενάντια στη πραγματικότητα της εμπορευματοποίησης, της αλλοτρίωσης και των μεσαζόντων, απαντάμε με άσβεστο πάθος για ελευθερία.

ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Κατάληψη Δράκα

Λεωφόρος Αλεξάνδρας 15, Κέρκυρα

Ανοιχτή λαϊκή συνέλευση πλ. Βικτωρίας

Το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό

Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα

Μαζευόμαστε για τη συνεργεία τη συγκρότηση ενός δικτύου αλληλεγγύης που θα σταματάει τα συνεργεία της ΔΕΗ και θα επανασυνδέει άμενσα το κομμένο ρεύμα στα σπίτια

Κανένας μόνος του

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Ανοιχτή λαϊκή συνέλευση κάθε Τετάρτη 21 Δεκέμβρη, 18.00 στην ΑΣΟΕΕ

Συνέλευση πλ. Βικτωρίας

Παρέμβαση σε εγκαίνια γραφείων της ΔΗΜ.ΑΡ μετά την επερώτηση για το κτήριο της Σκαραμαγκά

Την Παρασκευή 16-12-11 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στα εγκαίνια των γραφείων της Δημοκρατικής Αριστεράς στο Ίλιον από περίπου 50 συντρόφους και συντρόφισσες που συμμετέχουμε στην κατάληψη Σκαραμαγκά και αλληλέγγυους-αλληλέγγυες. Η παρέμβαση έγινε με αφορμή την επερώτηση που κατέθεσαν στη βουλή οι βουλευτές της Δημ.Αρ. Ψαριανός και Λεβέντης  “για το διατηρητέο στον αριθμό 61 της οδού Πατησίων, που αποτέλεσε την οικία της Μαρίας Κάλλας κατά τα νεανικά της χρόνια, καθώς και για το Μουσείο «Μαρία Κάλλας», που παραμένει σήμερα κλειστό”

Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, η οποία έγινε μιάμιση ώρα μετά την ανακοινωμένη ώρα των εγκαινίων, πετάχτηκαν τρικάκια, μοιράστηκαν κείμενα, φωνάχθηκαν συνθήματα, ενώ ανοίχτηκε πανό κάτω από τα γραφεία το οποίο έγραφε: «Δωσίλογοι της Δημοκρατικής Αριστεράς, κάτω τα χέρια από την κατάληψη Σκαραμαγκά». Η παρέμβαση ήταν σύντομη ενώ μερικά άτομα ανέβηκαν στα γραφεία και επέδωσαν την ανακοίνωση της κατάληψης στους ελάχιστους παραβρισκόμενους, τοπικά στελέχη ως επί το πλείστον καθιστώντας σαφές ότι θα μας βρίσκουν μπροστά τους κάθε φορά που επιλέγουν να χτυπήσουν τον κόσμο της εξέγερσης και της αυτοοργάνωσης και τα απελευθερωτικά εγχειρήματα που έχει γεννήσει.

Ακολουθεί η ανακοίνωση:

Στις 5 Δεκέμβρη 2011, μια μέρα δηλαδή πριν από την συμπλήρωση 3 ετών από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου και το ξέσπασμα της εξέγερσης του Δεκέμβρη του ’08,  οι βουλευτές Θανάσης Λεβέντης και Γρηγόρης Ψαριανός κατέθεσαν στην βουλή επερώτηση σχετικά με το μουσείο της Μαρίας Κάλλας και την «εγκατάλειψη» του κτιρίου της Πατησίων 61, που έζησε τα εφηβικά της χρόνια η μεγαλοαστή τραγουδίστρια της όπερας. Τα δύο εν λόγω καθάρματα, που ξεπέρασαν σε χυδαιότητα τους φασίστες του ΛΑΟΣ, ανήκουν στο κόμμα της δημοκρατικής αριστεράς. Στη ΔΗΜ.ΑΡ. ανήκει και η Άννα Φιλίνη, η οποία ως πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού του δήμου Αθηναίων είχε θέσει στο παρελθόν το ίδιο ζήτημα στο δημοτικό συμβούλιο.

Η δημοκρατική αριστερά αυτοχαρακτηρίζεται ως «η αριστερά της ευθύνης», η αριστερά δηλαδή, που δεν εναντιώνεται απλά στο «σύστημα» αλλά προτείνει και λύσεις. Η μετάφραση αυτής της φράσης είναι ότι θέλει να αποτελέσει μια βασική συνιστώσα του σχήματος εξουσίας, που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές. Μέσα στη συνθήκη της βαθύτατης συστημικής κρίσης, όπου το πολιτικό σύστημα έχει απολέσει κάθε δυνατότητα (εκμαίευσης) συναίνεσης, η πολιτική και οικονομική κυριαρχία αναζητά ένα μοντέλο διαχείρισης, μέσω του οποίου θα μπορεί να επιβάλλει όσο το δυνατόν ευκολότερα τις πολιτικές εξαθλίωσης απέναντι στο κοινωνικό σώμα. Προκειμένου να λειτουργήσει το μοντέλο αυτό με τους ευνοϊκότερους για την κυριαρχία όρους, στήνεται πάνω σε ένα ευρύτερο πολιτικό/κομματικό φάσμα, από την ακροδεξιά ως την αριστερά. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι επιδιώξεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία επιθυμεί να έχει νομή στο νέο πολιτικό σκηνικό. Η συνταγή άλλωστε είναι δοκιμασμένη στο πεδίο του δήμου Αθηναίων. Η Δημοκρατική Αριστερά συμμετέχει ενεργά στην εξουσιαστική κολεγιά μαζί με τον δήμαρχο Αθηναίων Καμίνη, ο οποίος ζητά επανειλημμένα νέα ρύθμιση για τις διαδηλώσεις ώστε να μην “διαταράσσεται” το εμπορικό Κέντρο της πόλης , εγκαινιάζοντας παράλληλα την προνοιακή πολιτική του προς τις ευάλωτες ομάδες ξηλώνοντας σε πρώτη φάση τα παγκάκια από τις πλατείες για να μην κοιμούνται οι άστεγοι.

Γι αυτούς ακριβώς τους λόγους υπογράφει  σε κάθε ευκαιρία δηλώσεις νομιμοφροσύνης και υποστήριξης προς το καθεστώς, κρατώντας εχθρική στάση απέναντι σε όποιον αγωνίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μετά το απεργιακό διήμερο 19-20 Οκτώβρη συνέπλευσε με όλο τον εξουσιαστικό συρφετό τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Είναι ενθαρρυντικό γεγονός ότι σήμερα οι χιλιάδες διαδηλωτές απώθησαν και απομόνωσαν τους κουκουλοφόρους, οι οποίοι για ακόμα μια φορά, επιχείρησαν να πλήξουν το μαζικό λαϊκό κίνημα». Η δημοκρατική αριστερά συμμετέχοντας εμφατικά στη συμμαχία των πρόθυμων και των τιμητών της κοινωνικής ειρήνης, όντας κομμάτι του κόσμου της διαμεσολάβησης και της εξουσίας καταδικάζει και εναντιώνεται σε κάθε ακηδεμόνευτο και συγκρουσιακό αγώνα καθώς νιώθει να κινδυνεύει από κάθε χειρονομία και λογική εξέγερσης.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η ερώτηση για την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά η οποία έρχεται να προλειάνει το έδαφος από τα αριστερά- για κατασταλτική επιχείρηση εναντίον της. Μετά την επερώτηση των φασιστών βουλευτών του ΛΑΟΣ για τις καταλήψεις του κέντρου,τις κοινές επίθεσεις ακροδεξιών και ΜΑΤ στην κατάληψη της Σκαραμαγκά στις 10/5 και 16/5 και την εισβολή της αστυνομίας στις 29/7, ήρθε τώρα το αριστερό δεκανίκι της εξουσίας που λέγεται ΔΗΜ.ΑΡ να απλώσει τα ξερά του στην κατάληψή μας και θα είναι εξίσου υπόλογοι σε ενδεχόμενη εκκένωσή της.

Γιατί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι δηλωσίες της δημοκρατικής αριστεράς, ότι το κατειλημμένο έδαφος της Σκαραμαγκά δεν είναι «ερειπωμένο». Αποτελεί μια εστία αυτοοργανωμένης ζωής μέσα στο εμπορικό κέντρο της μητρόπολης το οποίο θα επιθυμούσαν οι κρατικοί και δημοτικοί άρχοντες να είναι αποστειρωμένο «φιλοξενώντας» μόνο μουσεία και ναούς κατανάλωσης και διακίνησης εμπορευμάτων. Αντίθετα με αυτές τις προσδοκίες, μέσα στην κατάληψη πραγματοποιούνται πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων με ανταγωνιστικό, προς το υπάρχον, πρόσημο.

Η κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά θα συνεχίσει να δρα στην κατεύθυνση της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Της σύγκρουσης και της αλληλεγγύης. Λαμβάνοντας τις αποφάσεις συλλογικά χωρίς ιεραρχίες, ειδικούς και ακολουθητές. Αποτελώντας κομμάτι του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος, στεκόμενη στο πλάι κάθε αγωνιζόμενου/ης και κάθε καταπιεσμένου/ης.

Μέσα από την κατάληψη θα συνεχίσουμε να εξυφαίνουμε τα όνειρα μας για την ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης. Για να συμβάλουμε και εμείς στην κατεύθυνση της κοινωνικής επανάστασης, και στην ανοικοδόμησης μιας κοινωνίας ελευθερίας. Ενισχύοντας τους εφιάλτες κάθε δεξιού και αριστερού στυλοβάτη του συστήματος, τους υπενθυμίζουμε, ότι ήρθαμε για να μείνουμε…

10,100, χιλιάδες καταλήψεις
Ενάντια σε ένα κόσμο οργανωμένης πλήξης

Εκδήλωση-Συζήτηση στην κατάληψη Δράκα στην Κέρκυρα με αφορμή την παρουσίαση της μπροσούρας “Κίνημα, αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και καταστολή”

Στις 17-11-2010, καταλαμβάνεται από φοιτητές το κτίριο όπου στεγαζόταν το ΤΕΕ νοσηλευτικής και δημιουργείται η κατάληψη Δράκα. Οι επιθέσεις ενάντια στην κατάληψη δεν άργησαν να εκδηλωθούν, πράγμα το οποίο συνέβη ποικιλοτρόπως. Πιο συγκεκριμένα, ένα μήνα αργότερα, διοικητικός υπάλληλος του νοσοκομείου συνοδεία δικηγόρου εμφανίζονται στην κατάληψη και απειλούν ευθέως με εκκένωση. Μετά από αυτό, υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. έπειτα από 2 αποτυχημένες απόπειρες εισέρχονται στην αυλή του κτιρίου και αφαιρούν το ρολόι της Δ.Ε.H.

Την 1/2/11 2 ασφαλίτες εμφανίζονται στο κτίριο συνοδευόμενοι από τη διευθύντρια του ΤΕΕ, η οποία είχε καταθέσει μήνυση για φθορές στο κτίριο, τις οποίες παρουσία των ασφαλιτών προσδιόρισε μόνο στο βάψιμο κάποιων ντουλαπών. Παράλληλα στοχοποίησε συγκεκριμένα άτομα για τις φθορές αυτές. Επιχείρησαν να ανέβουν στον επάνω όροφο του κτιρίου, στο χώρο του οποίου περιοριζόταν τότε τα δωμάτια των διαμενόντων, αλλά εμποδίστηκαν.

Την επόμενη ημέρα -μετά από καθυστέρηση περίπου 2 μηνών- το ΤΕΕ αποχώρησε από το κτίριο, αλλά πριν φύγουν η διευθύντρια έκοψε τα καλώδια τα οποία επανασυνέδεαν την παροχή ρεύματος στο κτίριο. Τη δεύτερη -σύντομη- διακοπή ρεύματος ακολούθησε προσπάθεια να διακοπεί και η παροχή νερού που όμως αποφεύχθηκε.

Την φαινομενική αδράνεια κρατικής καταστολής ήρθε να διαψεύσει η οριστική διακοπή τους ρεύματος από την κολώνα της Δ.Ε.Η. από ειδικό συνεργείο στα μέσα Ιουλίου, το οποίο δεν έγινε αντιληπτό και δεν εμποδίστηκε.

Όμως, παρά τη διακοπή ρεύματος, η κατάληψη ζωντανεύει ακόμα περισσότερο, πλαισιώνεται και από άλλα άτομα και αποκτά εντονότερη κινηματική νοοτροπία και πρακτική. Πολλά πράγματα μέσα κι έξω από το κτίριο επισκευάζονται και τελικά καταφέρνουμε τη μερική επαναηλεκτροδότηση της κατάληψης στα μέσα Οκτωβρίου. Αυτό ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο την κατάληψη στην οποία αποφασίζει να μείνει ακόμα περισσότερος κόσμος και αποκτά συνεχή και σταθερή κοινωνική και κινηματική παρουσία.

Η κατάσταση αυτή προφανώς προκάλεσε δυσφορία στη διοίκηση του νοσοκομείου η οποία αποφασίζει εκ νέου την κατά το δυνατόν συντομότερη εκκένωση της κατάληψης. Η απόφαση αυτή συνοδεύεται από έντονη παρουσία κοστουμαρισμένων τύπων αλλά και του ίδιου του διοικητή του νοσοκομείου Κ. Γρηγορόπουλου επί σειρά ημερών γύρω από το κτίριο.

Λίγες μέρες αργότερα από την λήψη της απόφασης, συνεργείο της Δ.Ε.Η. εισέρχεται στην αυλή λίγο πριν την ώρα της γενικής συνέλευσης της κατάληψης όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές, και χωρίς να γίνει αντιληπτό, προσπαθούν να βρουν την πηγή ηλεκτροδότησης του κτιρίου με σκοπό να την διακόψουν ξανά. Όταν έγιναν αντιληπτοί εκδιώχθηκαν από τον προαύλιο και περιβάλλοντα χώρο της κατάληψης -αφού πρώτα αντιστάθηκαν- από τα περίπου 30 άτομα που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο κτίριο και παρέμειναν στο τετράγωνο ισχυριζόμενοι πως εκτελούν εντολές.

Την «επίσκεψη» των ΔΕΗτζίδων ακολούθησε μετά από λίγες μέρες εισβολή δέκα περίπου πλήρως εξοπλισμένων πυροσβεστών, οι οποίοι είχαν αφήσει τα πυροσβεστικά οχήματα πάνω στο δρόμο διακόπτοντας την κυκλοφορία ισχυριζόμενοι τηλεφωνική ειδοποίηση για φωτιά στο κτίριο. Την ώρα εκείνη πραγματοποιούνταν συνέλευση της αναρχικής ομάδας cumulonimbus και με την παρουσία 20 περίπου ατόμων αναγκάστηκαν να φύγουν από το χώρο χωρίς να δημιουργηθεί ιδιαίτερο πρόβλημα. Τελευταία και πιο πρόσφατη επίθεση ήταν η διακοπή -ξανά- του ρεύματος στις 28/11/11.

Όσοι προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν, είτε να καταστείλουν, είτε να εκκενώσουν την κατάληψη Δράκα να ξέρουν πως ούτε οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα, ούτε οι αλληλέγγυοι -εντός και εκτός νησιού- σκοπεύουν να εγκαταλείψουν τον απελευθερωμένο αυτό χώρο. Να ξέρουν επίσης (τόσο οι αυτουργοί, όσο και οι εντολοδόχοι) πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να ανεχθούμε  τις επιθέσεις του κράτους (στο χώρο μας που για κάποιους είναι και σπίτι) και πως οι απαντήσεις μας θα είναι εξίσου έντονες με τις επιθέσεις που δεχόμαστε (και θα απευθύνονται σε οποιονδήποτε δρα επιθετικά προς την κατάληψη). Τέλος, να ξέρουν πως τόσο η ανάγκη όσο και η πολιτική επιλογή δεν καταστέλλονται, αντιθέτως συναντάνε το πάθος για συντροφικότητα, αυτοδιεύθυνση και ελευθερία, το οποίο μπορεί να ξεριζώσει συθέμελα αυτό το σάπιο σύστημα.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ OΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κατάληψη Δράκα

Πορεία ενάντια στην κρατική & παρακρατική βία

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ – ΣΑΒΒΑΤΟ 17/12  ΩΡΑ 12.00

ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ (απέναντι από το παλιό ΑΤΛΑΝΤΙΚ)

Λεωφορεία: από Αθήνα Β18, Γ18 – από Πειραιά 843 (στάση “πλατεία”)

 

 

Για την επίθεση φασιστοειδών στο τέλος της αντικατασταλτικής διαδήλωσης

στο Πέραμα το πρωί του Σαββάτου 10 Δεκέμβρη

 

Το Σάββατο 10/12, είχε καλεστεί στο Πέραμα, στις 12.00, στην πλατεία Τσορμπατζόγλου, πορεία ενάντια στην αστυνομική βία, την κρατική καταστολή και το δόγμα «μηδενικής ανοχής». Η πορεία αφορούσε στην αστυνομική βία που ασκήθηκε σε σύντροφο από το Πέραμα από 4 άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ και στις κατηγορίες που του αποδόθηκαν κατόπιν για απείθεια, αντίσταση κατά της αρχής και οπλοφορία (για ένα πολυεργαλείο στο μπρελόκ), επειδή μαζί με μία συντρόφισσα πετούσαν τρικάκια (φεϊγ βολάν) την Κυριακή 4/12 έξω από το ΕΠΑΛ Περάματος. Τα τρικάκια αναφέρονταν στην αστυνομική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου τρία χρόνια πριν και στην κοινωνική-ταξική εξέγερση που ακολούθησε.

Στη συγκέντρωση μαζευτήκαμε λίγο περισσότεροι από 100 άνθρωποι, με συμμετοχή κυρίως νεολαίων της περιοχής και αγωνιζόμενων ανθρώπων από το Πέραμα και τις γύρω περιοχές του Πειραιά. Μετά από παραμονή μίας ώρας στην πλατεία, με μικροφωνική, ανακοινώσεις, μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό, ξεκινήσαμε τη διαδήλωση. Πορευτήκαμε με παλμό και συνθήματα κατά της καταστολής και της λεηλασίας της ζωής μας, μοιράζοντας παράλληλα εκατοντάδες κείμενα και αφού κάναμε μια ολιγόλεπτη στάση για συνθήματα κοντά στο αστυνομικό τμήμα που φυλασσόταν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, επιστρέψαμε στην πλατεία Τσορμπατζόγλου όπου και ολοκληρώθηκε η διαδήλωση.

Από την αρχή της συγκέντρωσης, πριν ξεκινήσει η πορεία, μία παρέα-ομάδα 10-15 ατόμων από το Πέραμα, καθόταν σε καφετέρια απέναντι από την πλατεία Τσορμπατζόγλου και κοιτούσαν προκλητικά προς τους συγκεντρωμένους. Κατά την επιστροφή μας στην πλατεία με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης η συγκεκριμένη ομάδα είχε φτάσει να αριθμεί τουλάχιστον 40 άτομα, τα οποία όμως δεν φαίνονταν όλα από την πλατεία. Κάποιοι συνέχιζαν να είναι έξω από την καφετέρια, όμως οι περισσότεροι ήταν μέσα στο κατάστημα BALLOON ακριβώς δίπλα στην καφετέρια και στο οικόπεδο αριστερά του καταστήματος με τα μπαλόνια. Με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης και την αποχώρηση όσων ανθρώπων είχαν έρθει από μακρινότερες περιοχές, μαζέψαμε τα πανό και τις σημαίες και κινηθήκαμε να αποχωρήσουμε και οι τελευταίοι. Πρώτο ένα αυτοκίνητο που αποχώρησε από την κάτω πλευρά της πλατείας προς τη Λεωφ. Δημοκρατίας και πέρασε δίπλα τους δέχτηκε την επίθεση και τις απειλές τους. Ταυτόχρονα, τα άτομα που βρίσκονταν έξω από την καφετέρια επιτέθηκαν με ξύλα, κράνη και γροθιές σε μεμονωμένους διαδηλωτές που ξεκινούσαν να φύγουν με τα μηχανάκια τους. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες παρόλο τον αιφνιδιασμό τους αντέδρασαν δυναμικά ανταποδίδοντας τα χτυπήματα, γεγονός που τους έδωσε τη δυνατότητα να διαφύγουν και να αποφύγουν το λιντσάρισμα. Κατά την επίθεσή τους έριξαν και ένα μικρό μπουκάλι νερού γεμάτο με βενζίνη με ένα δυναμιτάκι εξωτερικά, που όταν έσκασε πήρε φωτιά η βενζίνη. Το έριξαν κάτω από το αυτοκίνητο διαδηλωτών που προσέτρεξαν σε βοήθεια αυτών που δέχονταν επίθεση, όμως αυτό κύλησε και όταν έσκασε προκάλεσε ζημιές σε σταθμευμένο αυτοκίνητο περίοικου έξω από το πρώην σούπερ μάρκετ Ατλάντικ. Η επίθεση των φασιστοειδών κλιμακώθηκε με εφόρμηση και των υπολοίπων, που βρίσκονταν μέσα στο μπαλονάδικο και στην οικοδομή, οι οποίοι βαστούσαν σιδηρόβεργες και πετούσαν πέτρες. Μόλις κατόρθωσαν να απωθήσουν τους λιγοστούς που βρίσκονταν στην πλατεία κι εκείνους που ξεκινούσαν να φύγουν με τα οχήματά τους, πέταξαν άλλο ένα μπουκαλάκι με βενζίνη και δυναμιτάκι, αυτή τη φορά επί της λεωφόρου Ειρήνης, προκαλώντας ανάφλεξη και ζημιές σε ένα σταθμευμένο ταξί κατοίκου. Ως αποτέλεσμα της φασιστικής επίθεσης, τρεις διαδηλωτές τραυματίστηκαν στο κεφάλι και δύο ακόμα δέχτηκαν χτυπήματα με ξύλα στο σώμα τους.

Η θρασυδειλία της συγκεκριμένης ομάδας φασιστοειδών, που απαρτιζόταν κυρίως από Περαματιώτες (τα ονόματα των οποίων γνωρίζουν οι πάντες στην περιοχή), είναι κραυγαλέα. Επιτέθηκαν σε μεμονωμένους ανθρώπους την ώρα της αποχώρησής τους. Η σύνθεση της φασιστοσυμμορίας περιλάμβανε άτομα συγκεκριμένου γηπεδικού συνδέσμου του Περάματος, άτομα που έχουν περάσει ή διατηρούν στενές επαφές με νεοναζιστικές οργανώσεις, άτομα που έχουν συμμετάσχει σε ρατσιστικές επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών στη Νίκαια και τον Ασπρόπυργο, άτομα που σχετίζονται με προστασίες της νύχτας και διακίνηση ουσιών και όλοι μαζί έχουν χτισμένο τον εγκέφαλό τους με τον στόκο του τοπικισμού.

Η δράση τέτοιων ομάδων χουλιγκάνων-φασιστοειδών, όταν υπερβαίνει τα τραμπούκικα και τοπικιστικά χαρακτηριστικά της και αποκτά πολιτική κατεύθυνση με στοχοποίηση και επιθέσεις εναντίον μεταναστών, αγωνιζόμενων ανθρώπων και διαδηλώσεων, εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τις τοπικές κοινωνίες. Παρόμοια φαινόμενα δίνουν πρόσφορο έδαφος στους οργανωμένους φασίστες-νεοναζί για να διαχύσουν το φασιστικό-ρατσιστικό τους δηλητήριο, που είτε εμφανίζονται με τη μορφή επίσημου κόμματος είτε ως συμμορίες που αναλαμβάνουν να καθαρίσουν κάποια περιοχή από την εγκληματικότητα που δήθεν προκαλούν μετανάστες. Η συλλογική δραστηριοποίηση, η αρνητική στάση των περιοίκων και η απομόνωση τέτοιων στοιχείων αποτελεί τη μόνη απάντηση απέναντι στις φασιστικές εμφανίσεις και προκλήσεις στις γειτονιές.

Άλλωστε ο φασισμός δεν αποτελεί ένα κοινωνικό παράδοξο ή το κακό ιστορικό παρελθόν που αφήσαμε πίσω μας, ούτε αφορά κάποιους λίγους περιθωριακούς. Πρόκειται για κοινωνικό φαινόμενο που στοχοποιεί και μάχεται την διαφορετικότητα και εμφανίζεται στην καθημερινότητα με πολλαπλές εκφάνσεις όπως είναι το χρώμα, η θρησκεία, η καταγωγή, το φύλο, η σεξουαλική προτίμηση, η πολιτική σκέψη και η κοινωνική τάξη. Στην ουσία του όμως παραμένει πάντα ίδιος. Αναπαράγεται και προωθείται από τους κυρίαρχους, που στο παρελθόν τον ισχυροποίησαν με τα τραγικά αποτελέσματα του Β’ παγκοσμίου πολέμου, στις τάξεις των καταπιεσμένων και απέναντι σε αυτούς, όταν και όποτε η κυριαρχία τους αμφισβητείται.

Μέσα σε συνθήκες συνολικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος (οικονομικής, πολιτικής, πολιτισμικής) και ολομέτωπης επίθεσης της κυριαρχίας κατά της κοινωνίας, παράλληλα με τη διεύρυνση της κοινωνικής δυσαρέσκειας, των κοινωνικών αγώνων, του κοινωνικού ριζοσπαστισμού, πολλαπλασιάζονται και τα κρούσματα κοινωνικού εκφασισμού, ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες διεργασίες καλλιεργούνται και πριμοδοτούνται από την ίδια την πολιτική και οικονομική εξουσία. Για τον αποπροσανατολισμό της κοινωνικής οργής και τη διασπορά της σύγχυσης σχετικά με τις αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων. Για την ανάπτυξη ενός πολέμου «όλων εναντίον όλων» στις γραμμές των «από κάτω», στις γραμμές των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ανθρώπων, στον αντίποδα των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας.

Η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», που έχει επιβληθεί με τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τα πολυνομοσχέδια και τις δανειακές συμβάσεις, για την υποδούλωση και τη λεηλασία μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, βαθαίνει και διευρύνεται με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με πρωθυπουργό έναν εκπρόσωπο του τραπεζιτικού κεφαλαίου. Το καθεστώς όσο πιο πολύ μετατοπίζεται θεσμικά προς ολοένα πιο ολοκληρωτικές «λύσεις», θα επιζητά πέρα από την ενίσχυση των κατασταλτικών του μονάδων και των παρακρατικών-νεοναζιστικών συμμοριών και ευρύτερες φασίζουσες κοινωνικές συμμαχίες. Έναν «κοινωνικό» συμμαχικό στρατό κατάδοσης και καταστολής των αγωνιζόμενων ανθρώπων και των εγχειρημάτων τους.

Ο κόσμος του αγώνα, όμως, δεν εκφοβίζεται και δεν τρομοκρατείται ούτε από την κρατική καταστολή ούτε από την φασιστική ή παρακρατική βία. Η απρόκλητη αυτή επίθεση όπως και κάθε αντίστοιχο περιστατικό δεν πρόκειται να μείνουν αναπάντητα. Ανοιχτά, δημόσια, συλλογικά, κοινωνικά. Εξάλλου, είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας του Περάματος και των συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή να πάρουν σαφή και ξεκάθαρη θέση για την επίθεση που δέχτηκε η διαδήλωση και να απομονώσουν τα συγκεκριμένα υποκείμενα.

 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

 

 

Destato

Συνέλευση Περάματος για την Αλληλεγγύη και τη Δράση

συντρόφισσες – σύντροφοι

 

Ο «μέγας στρατηλάτης» και η ολική άρνηση στράτευσης στα Γιάννινα

 

Φωτογραφία από άγαλμα πολεμόχαρου στρατηλάτη των προχριστιανικών χρόνων που βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο των Ιωαννίνων

 

Τις τελευταίες ημέρες, η πόλη των Ιωαννίνων βρίσκεται στο επίκεντρο ενός αντιμιλιταριστικού αγώνα καθώς στα εδάφη της, την Τρίτη 13 Δεκέμβρη, διεξάγεται το στρατοδικείο του ολικού αρνητή στράτευσης Γεράσιμου Κορωναίου. Ταυτόχρονα, σε πολλές άλλες πόλεις της Ελλάδας, πραγματοποιούνται πλήθος παρεμβάσεων αλληλεγγύης στο διωκόμενο ολικό αρνητή Γ.Κ. διαμορφώνοντας το πεδίο μιας ευρύτερης καμπάνιας ενάντια στον στρατό και τα εθνικά ιδεώδη. Αυτές τις μέρες, στους δρόμους και τις πλατείες των Ιωαννίνων, μια πόλη γεμάτη με σύμβολα εθνικών πολέμων και σφαγών, μια πόλη με υπό λειτουργία μεραρχίες, στρατόπεδα και στρατοδικεία, αποτυπώνεται δημόσια και ένας «διαφορετικός», ένας «αντίπαλος» στην εξουσία κόσμος.

 

Πανό αλληλεγγύης στον ολικό αρνητή στράτευσης Γ.Κ. στην απέναντι πλευρά του δρόμου

 

Ο κόσμος της αλληλεγγύης και του αγώνα ενάντια στην στρατοκρατία, τις εθνικές αυταπάτες, την κάθε είδους στράτευση. Η πόλη είναι γεμάτη με αφίσες, συνθήματα, τρικάκια και πανό ενάντια στον στρατό και για την αλληλεγγύη στον Γ.Κ. Ας σημειώσουμε τέλος πως το Σάββατο 10 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε εκδήλωση-συζήτηση για τον ρόλο του στρατού μέσα στην κρίση, τη Δευτέρα 12 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης συγκέντρωση-μικροφωνική αλληλεγγύης στον Γ.Κ. ενώ σήμερα Τρίτη 13 Δεκέμβρη πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης (από περίπου 150 άτομα) στο στρατοδικείο Ιωαννίνων όπου δικάζεται ο Γ.Κ.

 

Ακούστε τον Γεράσιμο Κορωναίο σε επικοινωνία του με την ενημερωτική ζώνη του ραδιοφωνικού σταθμού 1431 ΑΜ μία ημέρα πριν την εκδίκαση της υπόθεσής του εδώ.

 

Από τα Γιάννενα μέχρι τη Ρόδο κι από τα Χανιά μέχρι τον Έβρο…

κανένας φαντάρος ποτέ και πουθενά!

 

υγ: Με ελάχιστη ποινή φυλάκισης 6μηνών με 3ετή αναστολή καταδικάστηκε τελικά ο Γ.Κ. Κορωναίος ύστερα από απόφαση του στρατοδικείου Ιωαννίνων. Η ποινή αυτή δύναται στο εφετείο να μειωθεί… Να σημειώσουμε πως η μέγιστη ποινή μιας πρωτόδικης καταδίκης για την υπόθεση του Γ.Κ. μπορούσε να φτάσει μέχρι τους 18μήνες φυλάκιση… Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

 [Αναδημοσίευση από το site του Θερσίτη]

Γράμμα του Χρήστου Κολεντίνη

Μία ενημέρωση σχετικά με την υπόθεσή μου και την εξέλιξή της από τα μέσα. Μία προβολή των κριτηρίων τους, ως δικαιολογία για την συνέχιση της φυλάκισής μου.

Βρίσκομαι έγκλειστος στα κάτεργα της αποξένωσης από τις 23 Ιούλη στην Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλού. Το βράδυ του Σαββάτου στις 9 Ιούλη καθώς έφευγα από τη συναυλία του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98fm στο πολυτεχνείο, όπου διακόπηκε λόγω συγκρούσεων, στη Μπουμπουλίνας και Τοσίτσα συνελλήφθησα από τους πραίτορες της δημοκρατίας αφού όρμησε καταπάνω μου μια διμοιρία χωρίς κανένα λόγο. Εκεί βγάλανε τη σαδιστική τους μανία εναντίον μου με αποτέλεσμα να νοσηλευτώ για δυο βδομάδες στα νοσοκομεία Ερυθρού Σταυρού και Αγίου Παύλου στο Κορυδαλλό, με βαριά χτυπήματα στο κεφάλι και σε όλο μου το σώμα. Ενώ λίγο έλλειψε να χάσω τη ζωή μου από την άρνηση των μπάτσων να μεταφερθώ στο νοσοκομείο και την πολύωρη κράτηση στη Γ.Α.Δ.Α. ,έχοντας ανοιγμένο κεφάλι με συνεχή αιμοραγία. Έπειτα μαθαίνω ότι μου φορτώνουν κατηγορίες όπως: κατοχή και ρίψη εκρηκτικών υλών, αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση και διατάραξη κοινής ειρήνης.

Είμαι ήδη 5 μήνες προφυλακισμένος. Η αίτηση αποφυλάκισης απορρίφθηκε από την πρόταση του εισαγγελέα Γιώργου Βούλγαρη και την απόφαση της ανακρίτριας Μαρία Αναστάση Τόλια.

Τα κριτήρια που αναφέρονται για τη συνέχιση της κράτησής μου είναι:

  1. ’’Επειδή χωρίς λόγο πήγε να κάψει ανθρώπους’’. Αιτιολογία που τη στηρίζουν μόνο στην κατάθεση των δύο ματατζήδων ως ένδειξη ότι όντως το έχω κάνει. Ενώ το μόνο στοιχείο που είχαν ήταν τα μπουκάλια που βρήκαν και περισυνέλεξαν απ’ την οδό Τοσίτσα. Σύμφωνα με  τα λεγόμενα της ανακρίτριας  αυτό θα ήταν το εγγυητήριο για την αποφυλάκισή μου εάν δεν έβρισκαν τα αποτυπώματά μου πάνω σε αυτά. Τελικά δεν υπήρξε κανένα αποτύπωμα και η προφυλάκισή μου συνεχίζεται.
  2. ’’Επειδή δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια΄΄. Ένα πόρισμα που το έβγαλαν από τις μηνύσεις που έχουν γίνει για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ψευδή κατάθεση. Συγκεκριμένα η πρόταση γράφει: ‘’Έχει δε καταμηνύσει τους αστυνομικούς για απόπειρα ανθρωποκτονίας και ψευδή καταμήνυση. Με άλλα λόγια δεν έχει επιδείξει καμία μεταμέλεια για το γεγονός ότι πήγε να κάψει κάποιους ανθρώπους’’. Ο παραλογισμός εδώ βρίσκεται στα ύψη. Το πόρισμα του ότι είμαι αμετανόητος για κάτι που δεν έχω κάνει από τις μηνύσεις που έγιναν είναι ένα γεγονός που δεν έχει καμία σχέση είναι εντελώς αδιανόητο και άκυρο. Αντιστρέφουν τη πραγματικότητα και για την κάλυψη των βασανιστών. Το σίγουρο είναι ότι δε μετανιώνω για τις επιλογές μου στον αγώνα και για αυτό που είμαι γιατί έτσι κι αλλιώς γι’ αυτό διώκομαι.
  3.  Το τρίτο κριτήριο αναφέρει: ‘’Επειδή έχει συλληφθεί στο παρελθόν για ομοειδείς πράξεις’’. Που σημαίνει ότι φορτώνουν και επιβαρύνουν τη δικογραφία με μία δίωξη που έχει γίνει στο παρελθόν στην οποία δεν έχει οριστεί ακόμα το δικαστήριο. Έτσι εκθέτουν μία άλλη δίωξη ως πρόσχημα για την ανεπαρκή στοιχειοθέτηση της δικογραφίας. Σαν να μην φτάνει αυτό, το θράσος τους δεν έχει όριο. Ο χαρακτήρας του εκφέρει και κάποιο επιθετικό τόνο προς το άτομό μου. Με αποκορύφωμα να γράφεται ότι :’’ Ο κατηγορούμενος επικαλείται λόγους σπουδών για να αφεθεί ελεύθερος. Κατά την άποψή μας όμως τις σπουδές του στο Ι.Ε.Κ. θα έπρεπε να τις λάβει υπόψη του πριν διαπράξει τα αδικήματα για τα οποία προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ότι τέλεσε έχοντας μάλιστα ηγετικό ρόλο’’. Όσο για τον ηγετικό ρόλο μάλλον η έλλειψη στοιχείων ώθησε τους μπάτσους να με κάνουν και ηγέτη στο παραμύθι τους ως ένα ακόμα στοιχείο επιβάρυνσής μου.

Μετά την απόρριψη της αίτησης αποφυλάκισης ζητήσαμε προσφυγή στο συμβούλιο. Η απάντηση ήρθε πριν λίγες μέρες, φυσικά αρνητική. Το παράδοξο όμως είναι ότι όλο και κάτι προσθέτουν στο σενάριό τους. Αυτή τη φορά αφού είχαν προσθέσει ότι είχα ξανασυλληφθεί στο παρελθόν, τώρα αναδεικνύουν και κατονομάζουν την υπόθεση με την παρακάτω φράση:’’ Έχει συλληφθεί για παρόμοια αδικήματα για την περιβόητη κατοικία στη περιοχή του Κερατσινίου Αττικής που πήρε μεγάλη έκταση στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο’’. Η προηγούμενη σύλληψή μου αφορά την εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Ρεσάλτο και σαφώς τη χρησιμοποιούν για να στιγματίσουν την τωρινή υπόθεση ως επιβαρυντικό για την εξέλιξή της.

Έχουν βαλθεί στήνοντας ένα άθλιο σεναριολογικό παιχνίδι εις βάρος μου, με ύπουλους υπαινιγμούς, βαλτά στοιχεία, σκευωρικές καταθέσεις, να με κρατήσουν απομονωμένο όσο περισσότερο γίνεται. Διώκομαι ξεκάθαρα για την πολιτική μου ταυτότητα. Η γραμμή και η στρατηγική που ακολουθούν είναι ενάντια σε αυτή, σε μένα και σε κάθε αγωνιστή. Ο ρόλος των κρατιστών απέναντι σε άτομα που διάλεξαν και διαλέγουν το δρόμο της ελευθερίας, εχθρεύεται τις αξίες μας προσπαθώντας να αφανίσει κάθε τι που έχει σχέση με αυτές.

Οι τρόποι που λειτουργούν και οι μηχανισμοί τους είναι συγκεκριμένοι απέναντι σε αυτούς που κατέχουν αγωνιστικό μένος. Προκαθορίζονται για τον εγκλωβισμό των αρνητών της εξουσίας, με σκοπό να τρομοκρατήσουν κάθε σπιθαμή αγώνα και κάθε είδους αντίδραση στον κατακερματισμό της ζωής. Με τα κατασταλτικά μέτρα να αυξάνονται και τις φυλακές συνεχώς να γεμίζουν, ήδη μετράμε δεκάδες αναρχικούς συντρόφους στα μπουντρούμια της δημοκρατίας.

Όμως οι διώξεις και οι στοχοποιήσεις δεν σταματούν την αντίσταση και ούτε κατευνάζουν τα ανήσυχα πνεύματα παραμόνο την οξύνουν. Και η φλόγα όλο πιο πολύ μεγαλώνει. Ποτέ δεν κατάφεραν και ούτε θα καταφέρουν να απομονώσουν τις ιδέες μας, οι τεράστιοι υψωμένοι τοίχοι τους γίνονται θρύψαλα μπροστά σε αυτές. Όπου και να βρισκόμαστε πάντα θα επιδιώκουμε την υλοποίησή τους. Η διεκδίκηση για τους πόθους μας και η εμμονή για την εκπλήρωση των επιθυμιών μας δεν έχει τελειωμό.

Με όπλα την αλληλεγγύη και την ζωοφόρα ορμητικότητα ως διεξοδικές παραγωγικές δράσεις, για την απόδραση από την μεγάλη φυλακή, θα δώσουν τέλος σε μια σιχαμένη ιστορική εποχή γεμάτη ντροπή όπου οι άνθρωποι μετά από αυτή θα τη καταριούνται. Με το χάος να συμπληρώνει την ολότητα και την απόλυτη ελευθερία να μας ολοκληρώνει, η Γη μας θα βρει ξανά τη φυσική της μορφή και ο άνθρωπος τον εαυτό του.

Η στοχοποίηση των αγωνιστών είναι και στοχοποίηση του αγώνα. Οι προσπάθειες εκφοβισμού δε μας τρομάζουν μας εξοργίζουν, δεν σκύψαμε το κεφάλι και δε θα το κάνουμε ούτε τώρα ούτε ποτέ!

ΑΝΑΡΧΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ

Χρήστος Κολεντίνης

Α’ Πτέρυγα Κορυδαλλού

 

Ανοιχτή λαϊκή συνέλευση πλ. Βικτωρίας

Στη συνέλευση-εκδήλωση της προηγούμενης Τετάρτης παραβρέθηκαν πάνω από 40 άτομα. Η κουβέντα περιστράφηκε γύρω από την άρθρωση αντιστάσεων ενάντια στη διακοπή του ρεύματος και το χαράτσι. Σ’ αυτή τη θεματική κατέθεσαν την εμπειρία τους μέλη των συνελεύσεων γειτονιάς της Καισαριανής και του Κερατσινίου και επιπλέον έγινε ενημέρωση για τη νομική διάσταση του ζητήματος, όπως και για τη θέση των εργαζομένων στη ΔΕΗ – καθώς ήταν μαζί μας κι ένας εργαζόμενος από την επιχείρηση.

Αποφασίστηκε η συγκρότηση ενός τοπικού δικτύου αλληλεγγύης που θα παρεμβαίνει άμεσα σε περιπτώσεις διακοπής ρεύματος είτε παρεμποδίζοντας τα εργολαβικά συνεργεία είτε επανασυνδέοντας τις κομμένες συνδέσεις. Επιπλέον συζητήθηκαν παρεμβάσεις σε γραφεία της ΔΕΗ, ενώ υπήρξε και μια πρώτη ανταλλαγή απόψεων πάνω στη δυνατότητα διασύνδεσης των λαϊκών συνελεύσεων στις γειτονιές. Τα θέματα αυτά θα επιχειρηθεί να δρομολογηθούν έμπρακτα στη συνέλευση της Τετάρτης 14 Δεκέμβρη.

Παρακάτω ακολουθεί η αφίσα που κολλήθηκε στη γειτονιά…

…και η προκήρυξη που μοιράζεται πόρτα-πόρτα στη γειτονιά (μεταφράστηκε και στα αραβικά και κολλήθηκε μαζί με την αφίσα):

 

Την προηγούμενη εβδομάδα, δεκάδες κάτοικοι στις περιοχές γύρω από την πλ. Βικτωρίας συγκεντρωθήκαμε αναζητώντας τρόπους συλλογικής αυτοάμυνας απέναντι στο χαράτσι και τις κομμένες συνδέσεις ρεύματος. Αποφασίστηκε η συγκρότηση ενός δικτύου αλληλεγγύης που θα αναλαμβάνει την παρεμπόδιση των διακοπών ρεύματος και τις επανασυνδέσεις όπου χρειάζεται. Επιπλέον, δρομολογούνται παρεμβάσεις στα γραφεία της ΔΕΗ, αλλά και συντονισμός με άλλες λαϊκές συνελεύσεις που δραστηριοποιούνται για το ίδιο ζήτημα. Είναι μόνο η αρχή…

Το τελευταίο διάστημα δεχόμαστε όλοι μια βάρβαρη επίθεση σε πολλά μέτωπα. Οι μισθοί και οι συντάξεις κόβονται, οι συλλογικές συμβάσεις καταργούνται, οι μαζικές απολύσεις και οι «εφεδρείες» γιγαντώνουν ένα ήδη μεγάλο ποσοστό ανεργίας, επινοούνται συνεχώς νέοι φόροι και εισφορές, οι λογαριασμοί αυξάνονται, τα εισιτήρια των λεωφορείων ακριβαίνουν ενώ τα μόνα που μειώνονται είναι οι καθηγητές και τα σχολεία, οι γιατροί και τα νοσοκομεία.

Και μέσα σ’ όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί το «ειδικό τέλος» ακινήτων μέσα από το λογαριασμό της ΔΕΗ σε δύο δόσεις μία τώρα και μία στις αρχές του 2012. Σε μία συνθήκη που ολοένα και περισσότερος κόσμος δεν έχει να πληρώσει ούτε τον κανονικό λογαριασμό.

Γι’ αυτό τώρα περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν σχέσεις αλληλεγγύης και ακηδεμόνευτα δίκτυα αλληλοβοήθειας στις γειτονιές μέσω συνελεύσεων. Όλοι μαζί να αρνηθούμε να πληρώσουμε το ληστρικό φόρο που υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τη ζωή μας και ταυτόχρονα να είμαστε – έμπρακτα – δίπλα ο ένας στον άλλο.

Σε όποιο σπίτι επιχειρηθεί να διακοπεί η σύνδεση να μην ανοίξουμε και να μαζευτούμε όσο το δυνατό περισσότεροι για να σταματήσουμε τα εργολαβικά συνεργεία. Να παρέμβουμε σε τοπικά υποκαταστήματα της ΔΕΗ να διακόπτουμε τη λειτουργία τους, να ενημερώνουμε τον κόσμο και τους εργαζόμενους καλώντας τους σε αλληλεγγύη.Κανένα σπίτι δε μπορεί να μείνει χωρίς ρεύμα είτε λόγω αδυναμίας πληρωμής είτε λόγω άρνησης. Επειδή δεν ξέρουμε ακόμα τι μας επιφυλάσσουν στο μέλλον, αντιστεκόμαστε και δημιουργούμε στη γειτονιά μας ένα μέτωπο αντίστασης, με όπλο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση, ενάντια στο χαράτσι για τα ακίνητα αλλά και σε όλα τα χαράτσια που μας περιμένουν.

Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου, 6.00 μμ, στην ΑΣΟΕΕ

Συνέλευση πλ. Βικτωρίας

Για την επίθεση φασιστοειδών στην αντικατασταλτική πορεία στο Πέραμα στις 10/12

Για την επίθεση φασιστοειδών κατά της αντικατασταλτικής διαδήλωσης στο Πέραμα το πρωί του Σαββάτου 10 Δεκέμβρη Το Σάββατο 10/12, είχε καλεστεί στο Πέραμα, στις 12.00, στην πλατεία Τσορμπατζόγλου, πορεία ενάντια στην αστυνομική βία, την κρατική καταστολή και το δόγμα «μηδενικής ανοχής». Η πορεία αφορούσε στην αστυνομική βία που ασκήθηκε σε σύντροφο από το Πέραμα από 4 άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ και στις κατηγορίες που του αποδόθηκαν κατόπιν για απείθεια, αντίσταση κατά της αρχής και οπλοφορία (για ένα πολυεργαλείο στο μπρελόκ), επειδή μαζί με μία συντρόφισσα πετούσαν τρικάκια (φεϊγ βολάν) την Κυριακή 4/12 έξω από το ΕΠΑΛ Περάματος. Τα τρικάκια αναφέρονταν στην αστυνομική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου τρία χρόνια πριν και στην κοινωνική-ταξική εξέγερση που ακολούθησε.

Στη συγκέντρωση μαζευτήκαμε λίγο περισσότεροι από 100 άνθρωποι, με συμμετοχή κυρίως νεολαίων της περιοχής και αγωνιζόμενων ανθρώπων από το Πέραμα και τις γύρω περιοχές του Πειραιά. Μετά από παραμονή μίας ώρας στην πλατεία, με μικροφωνική, ανακοινώσεις, μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό, ξεκινήσαμε τη διαδήλωση.

Πορευτήκαμε με παλμό και συνθήματα κατά της καταστολής και της λεηλασίας της ζωής μας, μοιράζοντας παράλληλα εκατοντάδες κείμενα, μέσω των δρόμων Ελευθερίου Βενιζέλου, Καραολή & Δημητρίου, Ηπείρου, Ιερολοχιτών, Θράκης, Αρσάκη, και από την λεωφόρο Ειρήνης (αφού κάναμε μια ολιγόλεπτη στάση για συνθήματα κοντά στο αστυνομικό τμήμα που φυλασσόταν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις) επιστρέψαμε στην πλατεία Τσορμπατζόγλου, όπου και ολοκληρώθηκε η διαδήλωση. Από την αρχή της συγκέντρωσης, πριν ξεκινήσει η πορεία, μία παρέα-ομάδα 10-15 ατόμων από το Πέραμα, κάθονταν απέναντι από την πλατεία Τσορμπατζόγλου, στην καφετέρια «Λάθος» και κοιτούσαν προκλητικά προς τους συγκεντρωμένους. Κατά την επιστροφή μας στην πλατεία με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης η συγκεκριμένη ομάδα είχε φτάσει να αριθμεί τουλάχιστον 30 άτομα, τα οποία όμως δεν φαίνονταν όλα από την πλατεία. Κάποιοι συνέχιζαν να είναι έξω από την καφετέρια, όμως οι περισσότεροι ήταν κρυμμένοι μέσα στο κατάστημα BALLOON ακριβώς δίπλα στην καφετέρια και στην οικοδομή αριστερά του καταστήματος με τα μπαλόνια. Με την ολοκλήρωση της διαδήλωσης και την αποχώρηση όσων ανθρώπων είχαν έρθει από μακρινότερες περιοχές, μαζέψαμε τα πανό και τις σημαίες και κινηθήκαμε να αποχωρήσουμε και οι τελευταίοι. Εκείνη τη στιγμή τα άτομα που βρισκόταν έξω από την καφετέρια επιτέθηκαν με ξύλα, κράνη και γροθιές σε μεμονωμένους διαδηλωτές που ξεκινούσαν να φύγουν με τα μηχανάκια τους. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες παρόλο τον αιφνιδιασμό τους αντέδρασαν δυναμικά ανταποδίδοντας τα χτυπήματα, γεγονός που τους έδωσε την δυνατότητα να διαφύγουν και να αποφύγουν το λιντσάρισμα. Κατά την επίθεσή της η συγκεκριμένη ομάδα έριξε και ένα μικρό μπουκάλι νερού γεμάτο με βενζίνη με ένα δυναμιτάκι εξωτερικά, που όταν έσκασε η βενζίνη πήρε φωτιά. Το έριξαν κάτω από το αυτοκίνητο διαδηλωτών που προσέτρεξαν σε βοήθεια αυτών που δέχονταν επίθεση, όμως αυτό κύλησε και όταν έσκασε προκάλεσε ζημιές σε σταθμευμένο αυτοκίνητο περίοικου έξω από το πρώην σούπερ μάρκετ Ατλάντικ. Η επίθεση των φασιστοειδών κλιμακώθηκε με εμπλοκή και των άλλων δύο ομάδων που βρίσκονταν μέσα στο μπαλονάδικο και στο οικόπεδο, οι οποίες εφόρμησαν βαστώντας σιδηρόβεργες και πετώντας πέτρες. Μόλις κατόρθωσαν να απωθήσουν τους λιγοστούς που βρίσκονταν στην πλατεία κι εκείνους που ξεκινούσαν να φύγουν με τα οχήματά τους, πέταξαν άλλο ένα μπουκαλάκι με βενζίνη και δυναμιτάκι, αυτή τη φορά επί της λεωφόρου Ειρήνης, προκαλώντας ανάφλεξη και ζημιές σε ένα σταθμευμένο ταξί κατοίκου. Ως αποτέλεσμα της φασιστικής επίθεσης, τρεις διαδηλωτές τραυματίστηκαν στο κεφάλι και δύο ακόμα δέχτηκαν χτυπήματα με ξύλα στο σώμα τους.

Η θρασυδειλία της συγκεκριμένης ομάδας φασιστοειδών, που απαρτιζόταν κυρίως από Περαματιώτες (τα ονόματα των οποίων γνωρίζουν οι πάντες στην περιοχή), είναι κραυγαλέα. Επιτέθηκαν σε μεμονωμένους ανθρώπους την ώρα της αποχώρησής τους. Η σύνθεση της φασιστοσυμμορίας περιλάμβανε άτομα συγκεκριμένου γηπεδικού συνδέσμου του Περάματος, άτομα που έχουν περάσει ή διατηρούν στενές επαφές με νεοναζιστικές οργανώσεις (ένας φορούσε μπλούζα της Χρυσής Αυγής), άτομα που σχετίζονται με προστασίες της νύχτας και διακίνηση ουσιών και όλοι μαζί έχουν χτισμένο τον εγκέφαλό τους με τον στόκο του τοπικισμού. Ένα-ένα μαζεμένα τα «μπουμπούκια».

Μέσα σε συνθήκες συνολικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος (οικονομικής, πολιτικής, πολιτισμικής) και ολομέτωπης επίθεσης της κυριαρχίας κατά της κοινωνίας, παράλληλα με τη διεύρυνση της κοινωνικής δυσαρέσκειας, των κοινωνικών αγώνων, του κοινωνικού ριζοσπαστισμού, πολλαπλασιάζονται και τα κρούσματα κοινωνικού εκφασισμού, ρατσιστικών και φασιστικών επιθέσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες διεργασίες καλλιεργούνται και πριμοδοτούνται από την ίδια την πολιτική και οικονομική εξουσία. Για τον αποπροσανατολισμό της κοινωνικής οργής και τη διασπορά της σύγχυσης σχετικά με τις αιτίες των κοινωνικών προβλημάτων. Για την ανάπτυξη ενός πολέμου «όλων εναντίον όλων» στις γραμμές των «από κάτω», στις γραμμές των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων ανθρώπων, στον αντίποδα των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και τους υπερεθνικούς μηχανισμούς κυριαρχίας. Η «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», που έχει επιβληθεί με τα μνημόνια, τα μεσοπρόθεσμα, τα πολυνομοσχέδια και τις δανειακές συμβάσεις, για την υποδούλωση και τη λεηλασία μας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, βαθαίνει και διευρύνεται με τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, με πρωθυπουργό έναν εκπρόσωπο του τραπεζιτικού κεφαλαίου. Το καθεστώς όσο πιο πολύ μετατοπίζεται θεσμικά προς ολοένα πιο ολοκληρωτικές «λύσεις», θα επιζητά πέρα από την ενίσχυση των κατασταλτικών του μονάδων και των παρακρατικών-νεοναζιστικών συμμοριών και ευρύτερες φασίζουσες κοινωνικές συμμαχίες. Έναν «κοινωνικό» συμμαχικό στρατό κατάδοσης και καταστολής των αγωνιζόμενων ανθρώπων και των εγχειρημάτων τους.

Ο κόσμος του αγώνα, όμως, δεν εκφοβίζεται και δεν τρομοκρατείται ούτε από την κρατική καταστολή ούτε από την φασιστική ή παρακρατική βία. Το συγκεκριμένο περιστατικό όπως και κάθε αντίστοιχο δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητο. Ανοιχτά, δημόσια, συλλογικά, κοινωνικά. Εξάλλου, είναι υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας του Περάματος και των συλλογικοτήτων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή να πάρουν ξεκάθαρη θέση για την επίθεση που δέχτηκε η διαδήλωση και να απομονώσουν τα συγκεκριμένα «μπουμπούκια».

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΗ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ

Ρεσάλτο

Συνέλευση Περάματος για την αλληλεγγύη και τη δράση

Η δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης του Γεράσιμου Κορωναίου

Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης

 

Προς Στρατολογικό Γραφείο Πατρών

Δηλώνω ότι δεν επιθυμώ να καταταγώ στον στρατό ούτε να έχω καμία επαφή με αυτήν την δομή του εξουσιαστικού συστήματος, δεν επιθυμώ καμία εναλλακτική θητεία ούτε καν να εμφανιστώ ενώπιον σας για κάποιου είδους απαλλαγή.

Η απόφαση αυτή πάρθηκε ύστερα από πολλές σκέψεις σχετικά με την ώρα που θα ερχόμουν αντιμέτωπος με αυτό το ζήτημα. Πιστεύω ότι οι δρόμοι είναι δύο: ή πας ή δεν πας. Φυσικά το δεν πας έχει διάφορες προεκτάσεις και τρόπους ώστε να γίνει. Σέβομαι την επιλογή της απαλλαγής Ι5, αλλά δεν υποστηρίζω την εναλλακτική θητεία που επιλέγουν οι αντιρρησίες συνείδησης για το λόγο ότι δε σε αποδεσμεύει ως άτομο από την κράτηση χρόνου και έργου. Επιλέγω το δρόμο της ολικής άρνησης ως αναρχικός που δεν θέλει ούτε να περάσει απ’ έξω από κάποιο στρατόπεδο ούτε να’ ρθει σε επαφή με χακί-ζώα για κανένα λόγο παρά μόνο απέναντί τους και πάντα με εχθρική στάση. Είναι μια καθαρά πολιτική επιλογή η οποία δε θα εκφραζόταν αν αποφάσιζα να χρησιμοποιήσω κάποιον άλλον τρόπο ώστε να μην υπηρετήσω. Και όπως κάθε πολιτική επιλογή εμπεριέχει ένα σύνολο σκέψεων και απόψεων, έτσι και αυτή έχει αρκετές προεκτάσεις. Από την κοινωνικοποίηση σε καθεστώς εγκλεισμού στον σεξισμό, από τον εθνικισμό στην υποχρέωση, από τον ιμπεριαλισμό στην οικονομία. Προεκτάσεις και λόγοι που βιώνουμε καθημερινά σε όλες τις εκφάνσεις και δομές του καπιταλιστικού συστήματος.

Ο στρατός σε κάνει άντρα: φυσικά και αρνούμαι το πρότυπο και την ισχυρή θέση που έχει επιβάλει το αρσενικό φύλο στην κοινωνία και που βρίσκει την καλύτερη έκφραση του στον καπιταλισμό όπου ο σωστός άντρας διαμορφώνεται από κάποιες συγκεκριμένες δομές. Δυνατό παιδί από μικρό να είναι το αγόρι μας, στην εφηβεία να έχει μια γκομενίτσα (διαφορετική κάθε μήνα, κατά προτίμηση του άντρα πατέρα), να πάει στο σχολείο του και όταν φύγει από τα χέρια των γονιών του να πάει στρατό όπου θα ολοκληρώσει την εκπαίδευση του ως αρσενικό. Που βοηθάει ο στρατός? Μαθαίνεις να ζεις μόνο με άντρες για αρκετό διάστημα με αποτέλεσμα να ισχυροποιούνται τα στερεότυπα που υπάρχουν μέσα σου. Προσπαθείς να γίνεις μυικά πιο δυνατός για να ανταπεξέρθεις ,και καλά, στις δυσκολίες και όχι απλά για να ενισχύσεις την εικόνα σου u969 ως αρσενικό. Έχω σιχαθεί να βλέπω φωτογραφίες φαντάρων με τα σώβρακα να κρατάνε όπλα στους θαλάμους με τσιγάρο στο στόμα και μπουκάλια αλκοόλ τριγύρω. Και στην άδεια πας και σε κανά μπουρδέλο γιατί τώρα που δεν έχεις χρόνο και είσαι μέσα μπορείς να πας να τα ακουμπήσεις για ένα γαμήσι αφού είσαι και πιο άντρας από πριν. Πολλοί έρχονται σε επαφή με τον αγοραίο έρωτα την περίοδο που είναι φαντάροι. Πιστεύω στην ανεξαρτησία του κάθε ατόμου χωρίς διακρίσεις φύλου. Η ανωτερότητα του άντρα είναι αυτή που προωθείται μέσα από το στρατό με σκοπό να συντηρήσει την πατριαρχική δομή της κοινωνίας και να εξυψώσει τις σχέσεις εξουσίας μέσα στο σύνολο.

Γνωρίζεις κόσμο και μένουν δυνατές φιλίες μετά τη θητεία σου: σε συνθήκες εγκλεισμού η μόνη επιλογή που έχεις για να μην σαλτάρεις είναι να προσπαθήσεις να βρεις κάποιους ανθρώπους να συναναστρέφεσαι. Από προηγούμενες εμπειρίες μου

δουλεύοντας στα πλοία διαπίστωσα ότι οποιαδήποτε συναναστροφή σε συνθήκες πίεσης σε απομακρύνει από τον εαυτό σου και λειτουργεί ως παραίσθηση κοινωνικότητας. Φυσικά στο στρατό το να συναναστρέφεσαι με ένα πλήθος ατόμων που σε άλλες συνθήκες δεν θα γνώριζες καν, κάτω από ένα πρίσμα το οποίο απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών διαβιώνοντας κάτω από συνθήκες άθλιες χωρίς πολλές επιλογές, μόνο κοινωνικοποίηση δεν είναι αλλά αναγκαστική σπατάλη της διάθεσης για συνεύρεση.

Είναι υποχρέωσή σου να υπηρετήσεις την πατρίδα: δεν είμαι έλληνας απλά έτυχε να γεννηθώ σε αυτό τον χώρο, δεν έχω καμία εθνική υπερηφάνεια και δεν νιώθω καμία συγκίνηση κάτω από το γαλανόλευκο πανί το οποίο κάθε φορά που καίγεται λέω “γαμώ τη σημαία σας”. Ο στρατός της ελλάδας που δημιουργήθηκε στις απαρχές του ελληνικού κράτους είναι αναγκαστική συνθήκη για να υπάρξει ένα κράτος (σύνορα-στρατός). Είναι το μέσο που εξασφαλίζει την επέκταση του κράτους μέσα από μαζικές δολοφονίες, επεκτατικούς πολέμους και σύμπραξη συμμαχιών για την οικονομική επέκταση. Δηλαδή όπου η ελλάδα έχει οικονομικά συμφέροντα έχει και στρατό π.χ. σερβία – αφγανιστάν. Στο στρατό εγκολπώνεται η μερίδα αυτή της κοινωνίας που επιθυμεί να συνεισφέρει έμπρακτα σε αυτή τη συνθήκη (φασίστες, χουντοβασιλικοί, μεγαλοιδεάτες). Στο στρατό θα σε διδάξουν πώς στην πράξη θα καταφέρεις να πραγματώσεις όλα αυτά που σου μαθαίνουν στο σχολείο, υποστηρίζοντας την ανωτερότητα της φυλής σου. Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε πήξει στους λεβέντες κολοκοτρωναίους, καραισκάκηδες, παλικαράδες του αέρα που με το ένα παπούτσι διέσχισαν την αλβανία. Καθάρματα τούρκους, γερμανούς, ιταλούς που έσφαζαν έλληνες για το κέφι τους μόνο και μόνο για μια σημαία στην ακρόπολη. Οι λεβέντες του ‘21 που έσφαζαν επαναστατημένους έλληνες, αλβανούς, τούρκους υπηρετώντας την εξουσία, τα τάγματα που είχαν φύγει για να πολεμήσουν με τους τσάρους στην επαναστατημένη ουκρανία (μαύρος καβαλάρης), τη θέση των στρατιωτικοπολιτικών που εκφράστηκε στο αποκορύφωμά της με τη χούντα του 1967 δεν την αναφέρουν πουθενά στο στρατό. Λοιπόν επειδή ούτε στην παγίδα του σχολείου έπεσα, άλλο τόσο δεν θα μπω και στο βούρκο του στρατού αποσκοπώντας στην ενδυνάμωση της πατριωτικής μου συνείδησης. Είμαι εχθρός κάθε κράτους κάθε έθνους και εν δυνάμει καταστροφέας τους.

12 μήνες είναι θα περάσουν: Ζώντας σε μια κοινωνία που ο χρόνος του ατόμου έχει μετατραπεί σε πρόγραμμα, 12 μήνες από τη ζωή φαίνονται λίγοι.!!!! Ε δεν είναι!!!! Μιλάμε για δώδεκα μήνες κενού, δώδεκα μήνες εκπαίδευσης στο όνομα μιας σάπιας ιδέας, δώδεκα μήνες ομοιογένειας στην εμφάνιση κοινής με αυτή των χακί – δολοφόνων, δώδεκα μήνες μακριά από φίλους και συντρόφους, δώδεκα μήνες αποχής από τον έρωτα, δώδεκα μήνες χωρίς άποψη για την κοινωνική πραγματικότητα λόγω αποχής, δώδεκα μήνες μέσα σε συρματοπλέγματα, δώδεκα μήνες που κρατάς όπλο χωρίς να έχεις τη δυνατότητα να το στρέψεις στον εχθρό σου (ο εχθρός είναι η εξουσία που σε κουμαντάρει), δώδεκα μήνες κενού. Τους χαρίζω μόνο τις ώρες που γράφω αυτήν την επιστολή. Επιλέγω να διαχειρίζομαι το χρόνο μου δημιουργικά σε ότι θέλω με το λιγότερο κόστος και δεν πετάω στα σκουπίδια ένα χρόνο στον οποίο μπορώ να ζήσω τόσα άλλα πράγματα.

Στρατός – φονιάς: Ο στρατός πέρα από την εσωτερική του ύπαρξη ως θεσμού δρα και

εκτός συνόρων, άλλοτε κρυφά άλλοτε φανερά. Έχει πάντα και ας μην τη χρησιμοποιεί τη δυνατότητα να προκαλέσει μαζικές καταστροφές και δολοφονίες. Έχει συγκεκριμένο επιστημονικό περιεχόμενο που σχετίζεται με την ανακάλυψη τεχνικών και όπλων για ακόμα μεγαλύτερους ολέθρους από αυτούς που ήδη μπορεί να προκαλέσει. Φυσικά για να καλύψει όλες αυτές τις ενέργειες του απομυζά χρήματα από το μόχθο των ιδίων που αυτός σκοτώνει. Εκτός από θανάτους σε καιρό πολέμου ευθύνεται για το θάνατο αρκετών νέων που τους οδηγεί στην αυτοκτονία. Επίσης ευθύνεται για αρκετές ψυχολογικές διαταραχές που προκαλούνται σε άτομα κατά τη θητεία τους. Είναι ρυθμιστής της κίνησης των συνόρων, άλλοτε σκοτώνοντας μαζικά σε ναρκοπέδια μετανάστες, άλλοτε σκοτώνοντας φαντάρους που τυχαίνει να δουν κάποια σύμπραξη στρατιωτικών με εμπόρους ναρκωτικών-λευκής σάρκας –όπλων. Εκπαιδεύει μαζικά δολοφόνους στις ειδικές δυνάμεις, πολλοί από τους οποίους μετά βρίσκονται στα σώματα ασφαλείας ή απαρτίζουν φασιστικές και παρακρατικές ομάδες. Εν ολίγης είναι μια δεξαμενή θανάτου υπηρετώντας τα σχέδια κρατιστών, καπιταλιστών, και μη.

 

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΟΣ – ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ – ΚΑΝΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ

 

Γεράσιμος Κορωναίος Οκτώβρης 2009

…έγιναν τα ψέματα συνήθειά τους κι αυτή η «αλήθεια» μας σκοτώνει

9 Δεκέμβρη του 2008 : Ο Αλ. Κούγιας, δικηγόρος των εκτελεστών του Γρηγορόπουλου δηλώνει αναφορικά με το γεγονός της δολοφονίας το αξέχαστο… «όλα είναι δυστυχώς μια παρεξήγηση».

9 Δεκέμβρη του 2011 :  Ο Χρ. Παναγιωτόπουλος, διευθυντής ειδήσεων του MEGA με αφορμή την 6η Δεκέμβρη αλλά και τις πρόσφατα «λάθη του μοντάζ» (ρεπορτάζ για πορεία 17 Νοέμβρη) αρθρογραφεί στο διαδίκτυο αναφορικά και με την παραποίηση του βίντεο της δολοφονίας του Αλέξη.  Στο μοναδικό οπτικοακουστικό ντοκουμέντο θυμίζουμε ότι είχαν προστεθεί ήχοι από συγκρούσεις και σπασίματα προς χάριν εντυπώσεων. Ο Πάναγιοτώπουλος λοιπόν, δικαιολογείται δηλωνοντας μέσα σε όλα τα άλλα ότι τότε «Δυστυχώς, όλα πήγαν λάθος».

«Μοντέρ σε σύγχυση» που στολίζουν οπτικοακουστικά τα ρεπορταζ, «γραμμές παραγωγής»-«αλυσίδες με σπασμένους κρίκους», «ειδικοί ρόλοι», «ατομικές ευθύνες» και «ανθρωπινά λάθη» έρχονται να απαντήσουν στους «καχύποπτους», σε όσους αγνοούν πως δουλεύει το εργοστάσιο της ενημέρωσης, στους «συκοφάντες και τους ακραίους συνομωσιολόγους». Πιο πολύ όμως, ο μεγαλοδημοσιογράφος σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση θέλησε  να πει στο αδαές κοινό «τι έχει συμβεί;» γιατί όπως πιστεύει «τίποτα δεν είναι πάνω από την αλήθεια».

***

Η αλήθεια είναι…πως αυτά που προφασίζεται θα μπορούσαν να είναι αλήθεια.

Η παραποίηση γεγονότων, η επιλεκτική ενημέρωση και η παραπληροφόρηση, η διασπορά του φόβου και η αναπαραγωγή του συστημικού λόγου έχουν γίνει ρουτίνα, μηχανιστική διαδικασία και από ένα σημείο και μετά ίσως και ασυνείδητη για μια σειρά ανθρώπων που συντελούν στην παραγωγή του ειδησεογραφικού προϊόντος. Κι αν υπάρχουν εξαιρέσεις αξιοπρεπούς στάσης είναι τόσες που δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα. Φαίνεται εξωφρενικό το πόσο αυτονόητη είναι η δραματοποίηση, τα κλισέ και ο περιορισμένος ξύλινος  δημοσιογραφικός λόγος, οι εντυπωσιακές και γελοίες αναπαραστάσεις των ρεπόρτερ με τα υποβλητικά ηχητικά τρόμου, τα γραφικά και όσα άλλα συντελούν κατά την κατασκευή της είδησης που δεν περίμενε κανείς τις «αποκαλύψεις» του Παναγιωτόπουλου για να καταλάβει τι είχε συμβεί τότε. Γιατί συνέβη ό,τι συμβαίνει καθημερινά. Γιατί ο μοντέρ έκανε όσα του έχουν μάθει ό,τι πρέπει να κάνει για να «πουλάει» το προϊόν.

Όσο η πληροφόρηση παραμένει εμπόρευμα, όσο αφήνεται στα χέρια είτε της θεσμικής εξουσίας, είτε των επαγγελματιών μιας υποτιθέμενης αντικειμενικότητας, τόσο οι συνειδήσεις θα διαμορφώνονται στους καναπέδες και τόσο η «αλήθεια» των καθεστωτικών Μέσων, των «μεγάλων καναλιών» και κάθε νέας ΥΕΝΕΔ θα πυροβολεί τη σκέψη και θα σκοτώνει στο μέτρο που της αναλογεί την δυνατότητα της κοινωνικής και ατομικής απελευθέρωσης.

 

* ο τίτλος του σχολίου αποτελεί παράφραση στίχου των Διάφανων Κρίνων