Μπάτσοι με αυτόματα στο χέρι, νυχτερινά μπλόκα και εξευτελιστικοί έλεγχοι σε κάθε γωνία, μυστικοί πράκτορες του καθεστώτος χτυπάνε τις πόρτες και απαιτούν από τον πληθυσμό να δώσει πληροφορίες, πρόθυμοι πληροφοριοδότες σπεύδουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, φοβισμένα πρόσωπα περιδιαβαίνουν στους δρόμους προσπαθώντας «να κοιτάνε την δουλειά τους». Βερολίνο 1936 ή Ν. Φιλαδέλφεια 2010; Επιστροφή στο παρελθόν ή πείραμα για το μέλλον;
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν έχει γίνει πραξικόπημα και ο παπανδρέου δεν αποφάσισε να ψαλιδίσει το μουστάκι του προς το στενότερο. Κι αν αυτό δε συμβαίνει είναι ακριβώς γιατί δεν είναι καθόλου απαραίτητο. Οι δυτικές δημοκρατίες με τον ίδιο τρόπο που ενσωμάτωσαν τα χρήσιμα για αυτές στοιχεία του ναζισμού έμαθαν και από τα λάθη του. Το καθεστώς έκτακτης ανάγκης, η κατάσταση εξαίρεσης που επιβάλλεται αυτή τη στιγμή με πρόσχημα την εξάρθρωση της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» κάνει μια χαρά την δουλειά της, χωρίς να έχει ανάγκη αντιαισθητικά τανκς και παρωχημένες στρατιωτικές παρελάσεις, πόσο μάλλον στρατόπεδα συγκέντρωσης ή αναστολή του συντάγματος.
Και αυτή η δουλειά δεν είναι άλλη από την μετατροπή μιας κατάστασης που προβάλλεται σαν να αφορά ελάχιστους σε όχημα για αλλαγές που αφορούν τους πάντες. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβάλλεται αυτή τη στιγμή στην Ν. Φιλαδέλφεια είναι η κατοχύρωση της λειτουργία της ως κανονικότητας, ως κάτι που μπορεί να συμβαίνει αρκεί το κράτος να λέει πως είναι απαραίτητο. Η ισχύς του κράτους δεν ασκείται ποτέ αποκλειστικά προς τον συγκυριακό στόχο της. Αντίθετα, κάθε φορά που ασκείται χωρίς να συναντά αντιστάσεις διαχέεται προς όλες τις πιθανές κατευθύνσεις κατοχυρώνοντας τον εαυτό της. Κατοχυρώνοντας την δυνατότητά της να ασκηθεί ξανά, οπουδήποτε, απέναντι σε οποιονδήποτε, με οποιαδήποτε αφορμή παρουσιαστεί ως «αναγκαιότητα». Η κατάσταση εξαίρεσης τείνει να γίνει ο κανόνας.
Όποιος λοιπόν νομίζει πως η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί στην Ν. Φιλαδέλφεια δεν τον αφορά, κοιμάται έναν ύπνο του οποίου το ξύπνημα δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο. Όποιος νομίζει πως τα νυχτερινά μπλόκα, τα ψαξίματα, οι πεζές περιπολίες και οι φιλικές ανακρίσεις της αντιτρομοκρατικής, είναι το λογικό παρεπόμενο μιας «απαραίτητης εξάρθρωσης», μιας ασφαλούς πληροφορίας ή έστω μιας βάσιμης υποψίας ενάντια σε κάποιους «που πήγαιναν γυρεύοντας» δεν κάνει άλλο από το να πριονίζει ανέμελα το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Όποιος παρακολουθεί ατάραχος αγωνιστές να διώκονται, να φυλακίζονται και να παρουσιάζονται σαν τέρατα στα τηλεοπτικά παράθυρα επειδή για την κυρίαρχη τάξη αποτελούν «τρομοκράτες», πρέπει να καταλάβει ότι αυτή η εκλογίκευση είναι μέρος της ίδιας στρατηγικής που ονομάζει τους πολιτικούς αθώους, τους εφοπλιστές φιλάνθρωπους, τους μπάτσους προστάτες του πολίτη, τους συνδικαλιστές προασπιστές των συμφερόντων των εργατών, τους μετανάστες εγκληματίες, τους απεργούς παράνομους. Πρέπει να καταλάβει πως η «εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα» είναι επί της ουσίας εργαλείο για την εν δυνάμει εξάρθρωση κάθε κοινωνικής ανυποταξίας. Πράγμα που δεν αφορά απλώς το αντάρτικο πόλης ούτε φυσικά μόνο τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο αλλά καθένα για τον οποίο τα άλλοθι του καπιταλιστικού συστήματος έχουν αρχίσει να εξαντλούνται.
Δεν χρειάζονται σπουδές κοινωνιολογίας για να καταλάβει κανείς πως η διάψευση της πρωτοκοσμικής καταναλωτικής ευδαιμονίας, τα έκτακτα οικονομικά μέτρα και η διαφαινόμενη υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ σε συνδυασμό με την ολοένα και ασφυκτικότερη καθημερινότητα ελέγχου και επιτήρησης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ανυποψίαστους. Δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για σιωπηλή ή φοβισμένη απραξία και σίγουρα δεν πρέπει να αφήνουν κανένα περιθώριο για την δημιουργία μιας εφεδρείας πρόθυμων υποτακτικών και συνεργατών των αρχών. Μια εφεδρεία η οποία να ενσαρκώνεται στο ένα ή το άλλο κάθαρμα που βρίσκει διέξοδο από την ιδιωτική του μιζέρια στην κοινωνική «καταξίωση» του καταδότη. Εκείνου που κάνει την βρώμικη δουλειά σε μια «κοινή υπόθεση» απέναντι στο «απόλυτο Κακό».
Όλοι όσοι είναι πρόθυμοι να σχηματίσουν αυτό τον υπόγειο στρατό των αφεντικών πρέπει να απομονώνονται και να κατατροπώνονται άμεσα. Να επιδεικνύονται με διάθεση διαπόμπευσης η στάση και τα κίνητρά τους. Να αναχαιτίζεται δημόσια η ποταπότητα που εμφανίζουν ως προτέρημα. Κάθε αυτόκλητος υπερασπιστής του νόμου ας έχει το νου του.
Μηδενική ανοχή στην τρομοκρατία κράτους και ΜΜΕ
Άμεση απελευθέρωση σε όσους διώκονταιγια την υπόθεση της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας»
Αναρχικοί / Αντιεξουσιαστές