ο τύραννος είναι γελοίος εξ ορισμού

“Πραγματικά, ο λεγόμενος Ιωάννης Μεταξάς, υπήρξε ένας άνθρωπος μικρός πλην με συγκροτημένη τη δύναμη της μικρότητάς του κι από την άποψη τούτη σπουδαίος. Υπήρξε ταυτόχρονα ένας τραγικός τύπος -είχε συνείδηση της μικρότητάς του, χτυπήθηκε ανήλεα με τη μοίρα του χωρίς να μπορεί να την καταβάλει. Η αντίθεσή του στον κοινοβουλευτισμό (όπου επανειλημμένα δοκίμασε, χωρίς επιτυχία, να σταδιοδρομήσει) είχε μανιακό χαρακτήρα. Όταν στα 1928 βούλιαξε στις βουλευτικές εκλογές, τηλεγράφησε στη γυναίκα του “τώρα θα ζήσουμε σαν άνθρωποι”! Μια νοσηρή οικογενειακοή του καταβολή βάραινε ανεπανόρθωτα στην ψυχοφδιανοητική του οντότητα. Η κεφαλλονίτικη καταγωγή του χρωμάτισε την αδίστακτη δράση του.

Από καθαρά ανθρώπινη άποψη, που είναι το υπέρτατο κριτήριο στη ζωή, υπήρξε ένας άνθρωπος δυστυχής. Τίποτε δεν υπήρχε μέσα του που θα μπορούσε να τον έκανε διαφορετικό απ΄ ό,τι ήταν, μια ιδιοφυία κοινωνικού παιδονόμου. Η ζωή του πέρασε να καραδοκεί. Η καρδιά του ποτέ δεν τραγούδησε, για να μην τον ακούσει ο εχθρός…

Στην Ελλάδα όπου κάθε αναχρονιστικό παραλήρημα θεωρείται πατριωτισμός, έγινε πολιτικό πρόσωπο κι έπαιξε επαίσχυντο ρόλο.

Τίποτε δεν εμποδίζει ένα γελοίο να κάνει κάτι σημαντικό. Ούτε κι έναν άνθρωπο σοβαρό να κάνει πράξεις γελοίες, όταν μάλιστα μπει μέσα του ο διάολος να κυβερνήσει τους άλλους. Κι ο τύραννος είναι γελοίος εξ ορισμού”

Ασημάκης Πανσέληνος, “τότε που ζούσαμε“, σελ. 246

Ο τύραννος είναι γελοίος εξ ορισμού.. Οι γελοιότητές του; Τον καιρό του επελαύνοντος κοινωνικού εκφασισμού με τη δημοκρατία να γεμίζει τις πόλεις μας αστυνομικούς, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, βάρβαρη λιτότητα και κοινωνικούς αποκλεισμούς είναι υποκρισία να μιλάμε για θεσμικό αντιφασισμό… Δημοκρατικά ταρατατζούμ, παράτες στις θλιβερές εξέδρες, παρελάσεις στιγνή διαφήμιση του φασισμού… κατεχόμενες οι μέρες μας, θλιμένη η αργία…


Λευτεριά σε όλους!

η ζωή μας κύκλους κάνει

Τα τελευταία σοβαρά γεγονότα με την ωμή κρατική δολοφονία του Μοχάμεντ στη Νίκαια, την πορεία στο ΑΤ Νίκαιας, τις συλλήψεις που ακολούθησαν, την απόπειρα ενεργοποίησης του «κουκουλονόμου», την κατάληψη της Πρυτανείας… δεν επέτρεψαν την επικοινωνιακή μας συνέπεια.

Η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση που έχει αφήσει ήδη τα «ίχνη» της στα Εξάρχεια και τους μεταλλεργάτες του Σκαραμαγκά, οργανώνει την επιθετικότητά της στις λεγόμενες «εστίες ανομίας» που δεν είναι άλλες βέβαια από την κάθε ακηδεμόνευτη πολιτική απόπειρα, διαχέει πληροφορίες για την καταστολή των καταλήψεων και συγκροτεί  ένα νέο δόγμα εγκληματοποίησης/ποινικοποίησης συγκεκριμένων πολιτικών αντιλήψεων.

Η ζωή μας κύκλους κάνει… και έχουν καταντήσει βαρετά αυτά τα βαρύγδουπα πολιτικά/προσωπικά στοιχήματα που χάνονται τελικά κάθε φορά μέσα στον κουρνιαχτό της βλακείας τους. «Η Ιστορία ξέρει να μιλάει».

Συνεχίζουμε…

Ο παραγκωνισμός του τραχανά και άλλα δοκίμια

Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρός, ο πατέρας πάντοτε αρεσκόταν να μας λέει ιστορίες περί του πόσο τυπικές και νοικοκύρισσες ήταν παλιά οι γυναίκες, αλλά και οι άνδρες δεν πήγαιναν πίσω και τότε στα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι μαγείρευαν διαφορετικά φαγητά και… εμείς τότε παιδί μου τρώγαμε τον τραχαχανά, που τον απλώναμε… και τι είναι μπαμπά ο τραγανάς…και μένα μου φαινότανε πολύ αηδής η περιγραφή του τραγανού τραγανά, γιατί είχαμε κάτι κιβώτια κρουασάν που δώριζε η πρόνοια, μα και μπισκότα που μπορούσες να βουτήξεις μποοοόλικα το πρωί στο γάλα σου, το οποίο τότε ήταν απαραιτήτως συμπυκνωμένο γιατί το φρέσκο ήταν παράνομο αφού μόλις είχε αμολυθεί το τσερνομπίλ, κάποιο θηρίο που μόλυνε όλα τα γάλατα μα άφησε μόνο τα συμπυκνωμένα για να έχουμε και εμείς τα παιδιά να πίνουμε κάτι διότι αν περιμέναμε από τον τραχαχανά… μερικές φορές τον έβλεπα στον ύπνο μου ώσπου τον είδα και τώρα τελευταία, σε γκουρμέ  εστιατόριο, πηγαίνοντας με τον πατέρα μου που παραλειπομένου του καταρράκτη του είδε να ξεπροβάλλει ευθαρσώς από τον κατάλογο η λέξη τραχανάς με γράμματα ολοστρόγγυλα και ωραία και μου είπε πως αυτό το εστιατόριο παιδί μου πρέπει να είναι παλιό, όπως λέμε από το 1952 και με παράδοση στην ποιότητα, ενάντια στα μεταλληγμένα, μέχρι που του εξήγησα ότι ο τραχανάς του έχει γίνει της μοδός.

 

ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ

πατησίων 61 και σκαραμαγκά

δευτέρα 12 Οκτώβρη, 16.00, συλλογικό γεύμα

 

Από την Ομάδα Χορού της κατάληψης

Βρεθήκαμε κι αυτή την Τετάρτη 7/10 ως ομάδα για να κουβεντιάσουμε και να φτιάξουμε το χώρο μας. Από τη συνέλευση βγήκε ένα προσωρινό πρόγραμμα γι αυτήν την εβδομάδα με τα εργαστήρια καθώς και τις εργασίες που χρειάζεται ο χώρος.

Δευτέρα 6:00 με 9:00 το απόγευμα εργαστήριο αυτοσχεδιασμού.

Τρίτη 8:30 με 10:30 το βράδυ σύχγρονος χορός.

Εκτός αυτών έχουμε δώσει ραντεβού την Τετάρτη στις 7:00 (μέχρι τις 10:00) για εργασίες διαμόρφωσης του χώρου του χορού..

Για την συνδιαμόρφωση των επόμενων εργαστηρίων και των χαρακτηριστικών της ομάδας, επόμενη συνέλευση την Τετάρτη 14/10 στις 10:00 μετά τις εργασίες.

Highlights…

Λόγω της τοποθεσίας της κατάληψης (Πατησίων 61) βρισκόμαστε δυστυχώς μόνιμα στο μάτι του “κυκλώνα” των κεντρικών προεκλογικών συγκεντρώσεων των κομμάτων (μπροστά από την ΓΣΕΕ στο Πεδίο του Άρεως). Τις τελευταίες μέρες, για δεύτερη φορά φέτος, διασταυρωθήκαμε με την πεμπτουσία της εκλογικής μάζας. Καταγράφουμε μερικά χάι-λάιτ της χτεσινής μέρας με όσα διαδραματίστηκαν μπροστά στην πόρτα μας.

Βλέπουμε μερικές από τις απρόκλητες από μεριάς μας (για διάφορους ευνόητους λόγους στρατηγικής αλλά επιπλέον και του μεγάλου οίκτου που νιώθουμε γενικά για τα κομματόσκυλα) εξυβρίσεις “λόγω και έργω” από χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της “συντηρητικής παράταξης”:

DSCF0041

DSCF0042

DSCF0056

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνονται μετανάστες που παίρνουν εντολές από ένα “άτομο” για το πού πρέπει να στηθούν. Πριν λίγο είχαν κάνει λάθος, έχασαν τον προσανατολισμό τους και κατέβηκαν προς την Μάρνης. Από εκεί τους μάζεψε το εν λόγω “άτομο”…

DSCF0013